ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ.Π. Μιχαήλ προσ. Ε.Δ Αρ. Αγωγής: 493/2023
Μεταξύ:
FOSOLENO TRADING CO. LTD εκ Γρίβα Διγενή 81, MARINOS COURT, Όροφος 1 & 2, 6043, Λάρνακα
Ενάγοντες
και
- Αντώνη Κώστα Αθηαινίτη εκ. Αρ. Διαμ 301, [ ], [ ], Ορόκλινη, Λάρνακα.
- Μαρίας- Αντουανέττας Κώστα Αθηαινίτη εκ Αρ. Διαμ. 201, [ ], [ ], Ορόκλινη, Λάρνακα.
Εναγόμενοι
Ημερομηνία: 27/06/24
Για τους Ενάγοντες/Αιτητές: Α. Γεωργίου για ΦΟΙΒΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ, & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ
Για τους Εναγόμενους/Καθ’ ων η Αίτηση : Μιχαήλ Γ. Ιωάννου
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 13/07/23
- Εισαγωγή:
Στις 10/04/2023 η Ενάγουσα καταχώρησε την υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο αγωγή με ειδικώς οπισθογραφημένο κλητήριο, μέσω του οποίου, αφού τροποποιήθηκε στις 13/07/23, αξιώνονται εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 τα εξής:
Α. €4,800 πλέον ΦΠΑ ως αποζημιώσεις συνεπεία αμέλειας ή και άλλως πως .
Β. Γενικές αποζημιώσεις συνεπεία αμέλειας ή και δόλου ή και κακοβουλίας ή και συνωμοσίας ή και εκφοβισμού ή και άλλως πως.
Γ Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην Εναγόμενη 2 από του να προσεγγίζει είτε άμεσα είτε έμμεσα είτε δια τηλεφώνου είτε δια μηνυμάτων είτε μέσω τρίτων εργοδοτουμένων ή και υπαλλήλων ή και πρακτόρων ή και άλλως πως προσώπων ενεργούντων δια λογαριασμό της ή και άλλως πως και/ή να έρθει και/ή να εισέλθει εντός 15 μέτρων ή και ως ήθελε καθορίσει το Δικαστήριο περιμετρικά του διαμερίσματος αρ. 3 ευρισκομένου στον δρόμο Λάρνακας Δεκέλειας , [ ], Ορόκλινη, Λάρνακα.
II. Η Αίτηση:
Με την παρούσα αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε στις 13/07/23 και επιδόθηκε κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, η Ενάγουσα επιθυμεί να εξασφαλίσει τα ακόλουθα προσωρινά διατάγματα εναντίον των Εναγομένων/ Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 :
β. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην Εναγόμενη 2 από του να παρκάρει είτε το δικό της όχημα είτε να παρακινεί οποιονδήποτε πρόσωπο να παρκάρει το οποιοδήποτε όχημα μπροστά από τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης (παρκινγκ) της Ενάγουσας στο διαμέρισμα αρ. 3 ευρισκόμενο στο Δρόμο Λάρνακας Δεκέλειας, [ ], Ορόκλινη, Λάρνακα ή και σε παρακείμενο ιδιωτικό χώρο στάθμευσης ( παρκινγκ) του οποίου κάνει νόμιμη χρήση η Ενάγουσα.
γ. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στην Εναγόμενη 2 από του να προσεγγίζει είτε άμεσα είτε δια τηλεφώνου είτε δια μηνυμάτων είτε μέσω τρίτων εργοδοτουμένων ή και υπαλλήλων ή και πρακτόρων ή και άλλως πως προσώπων ενεργούντων δια λογαριασμό της ή και άλλως πως και/ή να έρθει και/ή να εισέλθει εντός 15 μέτρων ή και ως ήθελε καθορίσει το Δικαστήριο περιμετρικά του διαμερίσματος αρ. 3 ευρισκόμενου στο Δρόμο Λάρνακας Δεκέλειας, [ ], Ορόκλινη, Λάρνακα ή και του γραμματέα της Ενάγουσας κ. Λευτέρη Μήλου.
Η αίτηση βασίζεται στα άρθρα 2, 29,30,23 και 43 του Περί Δικαστηρίων Ν. 14/60, στα άρθρα 2,3,4,5 και 9 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.5, Δ.5Α, Δ.6, Δ.39, Δ.48 θ. 1-13, Δ.51 θ.1, Δ.59 και Δ.64 στη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στις αρχές της επιείκειας και στην πρακτική και συμφυή δικαιοδοσία και εξουσίες του Δικαστηρίου.
Η αίτηση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Λευτέρη Μήλου, γραμματέα της Ενάγουσας Εταιρείας, η οποία είναι η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος υπ’ αριθμό 3 στην ίδια πολυκατοικία όπου έχουν επίσης διαμερίσματα οι Εναγόμενοι 1 και 2. Εν συντομία, εξ’ όσων αναφέρει ο κ. Μήλος τα διαμερίσματα των Εναγομένων 1 και 2 βρίσκονται ακριβώς άνωθεν του διαμερίσματος της Ενάγουσας. Ο ομνύοντας αναφέρει ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 έχουν τοποθετημένα απαρχαιωμένα κλιματιστικά στα διαμερίσματα τους, χωρίς λήψη οποιασδήποτε πρόνοιας για διοχέτευση του νερού που αποστραγγίζεται, με αποτέλεσμα αυτό να καταλήγει σε τοίχους πόρτες και παράθυρα άλλων διαμερισμάτων, συμπεριλαμβανομένου αυτού των Εναγόντων. Εξαιτίας της πιο πάνω συμπεριφοράς των Εναγομένων η Ενάγουσα υπέστη ζημιές. Μάλιστα, για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τις πράξεις, παραλείψεις και εν γένει τη συμπεριφορά του Εναγομένου 1, απαιτείται το ποσό των €3,800 πλέον ΦΠΑ, ενώ για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τις πράξεις, παραλείψεις και εν γένει τη συμπεριφορά της Εναγομένης 2, απαιτείται το ποσό των €1,000 πλέον ΦΠΑ.
Περαιτέρω ο ομνύοντας ισχυρίζεται ότι από τον Ιούνιο του 2023 η Εναγόμενη 2, κακόβουλα, δόλια, παράνομα και με σκοπό τον εκφοβισμό της Ενάγουσας προβαίνει στις ακόλουθες ενέργειες:
Α. Σταθμεύει η ίδια και παρακινεί και άλλους να σταθμεύουν το αυτοκίνητο τους μπροστά από τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης της Ενάγουσας ή στο χώρο στάθμευσης του διαμερίσματος του ομνύοντα ο οποίος έχει επίσης παραχωρηθεί στην Ενάγουσα, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η ελεύθερη είσοδος και έξοδος των οχημάτων της Ενάγουσας.
Β. Παρά τη λήψη της παρούσας αγωγής συνεχίζει να ξεκινά το κλιματιστικό της επιδεινώνοντας τις ζημιές στο διαμέρισμα της Ενάγουσας.
Γ. Χρησιμοποιεί το χώρο μπροστά από την βεράντα του διαμερίσματος της Ενάγουσας ή τη βεράντα του διαμερίσματος του ομνύοντα προκειμένου να μεταβεί στη θάλασσα ή να κάνει ηλιοθεραπεία και παραμένει εκεί επί ώρες κάνοντας προκλητικές χειρονομίες, με σκοπό να εκφοβίσει την Ενάγουσα μέσω του ομνύοντα. Όπως αναφέρει ο ομνύοντας η Εναγόμενη 2 έχει πολύ καλύτερη πρόσβαση στην παραλία από άλλο μονοπάτι, παρ’ όλα αυτά επιλέγει το μονοπάτι που περνά μπροστά από την βεράντα της Ενάγουσας προκειμένου να προκαλεί.
Ο ομνύοντας ισχυρίζεται επίσης, ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 συνωμοτούν μεταξύ τους και ενεργούν κακόβουλα χρησιμοποιώντας ο ένας το κλιματιστικό του άλλου, είτε προσωπικά είτε μέσω τρίτων, με σκοπό να προκαλέσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη ζημιά στην Ενάγουσα μέσω της προκληθείσας διαρροής ύδατος στο διαμέρισμα της Ενάγουσας. Επίσης από τις 09/07/23 το διαμέρισμα του Εναγομένου 1 χρησιμοποιείται από τα παιδιά του, προκαλώντας επίσης ζημιές με τη χρήση του κλιματιστικού του διαμερίσματος.
Προς επίρρωση των ισχυρισμών του ο ομνύοντας προσκομίζει τα ακόλουθα τεκμήρια:
Τεκμήριο 1: Ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ δικηγόρων Ενάγουσας και Εναγόμενης 2 ημερομηνίας 28 και 29/09/2022.
Τεκμήριο 2: Προσφορά εταιρείας Ge & Co Metal Construction Ltd, ημερομηνίας 23/09/2022, για αποκατάσταση ζημιών που προκλήθηκαν στο διαμέρισμα της Ενάγουσας από το διαμέρισμα υπ’ αριθμό 301.
Τεκμήριο 3: Προσφορά εταιρείας Ge & Co Metal Construction Ltd, ημερομηνίας 23/09/2022, για αποκατάσταση ζημιών που προκλήθηκαν στο διαμέρισμα της Ενάγουσας από το διαμέρισμα υπ’ αριθμό 201.
Τεκμήριο 4: Φωτογραφίες σταθμευμένου οχήματος.
Τεκμήριο 5: Φωτογραφία που κατ’ ισχυρισμό δείχνει ζημιές που προκαλούν οι διαρροές.
Τεκμήριο 6: Φωτογραφίες που κατ’ ισχυρισμό απεικονίζουν την Εναγομένη 2.
Τεκμήριο 7: Επιστολή πολιτικού μηχανικού ημερομηνίας 06/07/2023.
III. Η Ένσταση
Η πλευρά των Καθ’ ών η Αίτηση καταχώρησε Ειδοποίηση Ένστασης, στην οποία περιλαμβάνονται οι ακόλουθοι επτά (7) Λόγοι Ένστασης:
1. Η αίτηση είναι νομικά και πραγματικά αβάσιμη και αστήρικτη
2. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται στο άρθρο 32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν. 14/60) και/ή δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες από το Νόμο και τη νομολογία προϋποθέσεις για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
3. Περαιτέρω και/ή ειδικότερα για τον λόγο ένστασης υπ’ αριθμό 2:
α. Δεν αποκαλύπτεται οποιαδήποτε και/ή εύλογη αιτία αγωγής των αιτητών εναντίον των Καθ’ ών η αίτηση.
β. Δεν αποκαλύπτεται οποιαδήποτε και/ή καλή βάση αγωγής ή οποιαδήποτε και/ή σοβαρή πιθανότητα επιτυχίας.
γ. Δεν αποκαλύπτεται σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση και/ή ύπαρξη πιθανότητας να δικαιούνται οι αιτητές σε θεραπεία μετά το τέλος της παρούσας αίτησης.
δ. Δεν αποκαλύπτονται λόγοι για τους οποίους θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο χωρίς την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
ε. Δεν έχει αποδειχθεί το στοιχείο του επείγοντος. Αντίθεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση των αιτητών αναφέρεται ως ημερομηνία που άρχισαν τα ισχυριζόμενα προβλήματα με τα κλιματιστικά ο Μάιος του 2022 και/ή ακόμα προγενέστερα.
4. Η υποβολή και/ή καταχώρηση της αίτησης των αιτητών δεν συνάδει με την νομοθεσία επί του θέματος και ως εκ τούτου οι αιτητές κωλύονται από το να την προωθούν ενώπιον του Δικαστηρίου.
5. Οι αιτητές απέκρυψαν και/ή παρέλειψαν να αποκαλύψουν ουσιώδη γεγονότα από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την επίδικη αίτηση και/ή δεν εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο με « καθαρά χέρια».
6. Δεν έχει αποδειχθεί το δικαιοδοτικό στοιχείο του κατεπείγοντος και/ή δεν υπάρχει οποιαδήποτε ιδιάζουσα και/ή ειδική περίπτωση για την ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Σεβαστού Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης προσωρινού διατάγματος.
7. Η μονομερής αίτηση αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας και/ή δεν έγινε καλή τη πίστει, τα δε αιτήματα των αιτητών είναι παντελώς αδικαιολόγητα.
Η Ένσταση υποστηρίζεται από την Ένορκη δήλωση της Εναγόμενης 2. Συνοπτικά και επί της ουσίας, η Εναγόμενη αναφέρει ότι είναι μόνιμη κάτοικος Ζιμπάμπουε και έρχεται για λίγες μέρες το καλοκαίρι στην Κύπρο για διακοπές. Όταν έρχεται στην Κύπρο διαμένει στο διαμέρισμα της, το οποίο είναι το υπ’ αριθμό 301 στην εν λόγω Πολυκατοικία ( και όχι το 201 που αναφέρεται στην παρούσα αγωγή). Ο αδελφός της είναι μόνιμος κάτοικος Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής και στην Κύπρο δεν έρχεται συχνά. Όταν επισκέπτεται την Κύπρο διαμένει στο διαμέρισμα του, το υπ’ αριθμό 201 ( και όχι το 301 που αναφέρεται στην παρούσα αγωγή).
Η ομνύουσα αναφέρει ότι τόσο η Ενάγουσα όσο και ο κ. Λευτέρης Μήλος δεν νομιμοποιούνται να ζητούν τις αιτούμενες θεραπείες αφού δεν είναι οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων υπ’ αριθμό 3 και 5 στην εν λόγω οικοδομή. Ο λόγος είναι ότι παράνομα και χωρίς άδεια μετέτρεψαν υφιστάμενο εστιατόριο σε διαμέρισμα.
Εξ’ όσων αναφέρει τα κλιματιστικά στα διαμερίσματα της ιδίας και του αδελφού της λειτουργούν ελάχιστα εξαιτίας του ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού αλλά και επειδή τα διαμερίσματα τους είναι δροσερά και δεν χρειάζονται κλιματιστικό παρά μόνο σε έκτακτες συνθήκες καύσωνα.
Η Εναγόμενη 2 ισχυρίζεται ότι ουδέποτε η ίδια έχει εμποδίσει με το αυτοκίνητο της τα αυτοκίνητα των Αιτητών. Επισημαίνει επίσης ότι κανένας δεν έχει ιδιόκτητο χώρο στάθμευσης στην πολυκατοικία.
Η Εναγόμενη επίσης αρνείται τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας ότι διανύει μεγάλη απόσταση προκειμένου να κάνει ηλιοθεραπεία μπροστά από την βεράντα της Αιτήτριας. Αντιθέτως ισχυρίζεται ότι μετακινείται μέσα από κοινόχρηστους χώρους ενώ κάνει ηλιοθεραπεία σε χώρο που δεν ενοχλεί κανένα.
Η Εναγόμενη αρνείται επίσης κατηγορηματικά ότι προβαίνει σε χειρονομίες και γκριμάτσες με σκοπό να εκφοβίσει την Αιτήτρια ή τον κ. Μήλο και διερωτάται πως μπορεί μία γυναίκα να εκφοβίσει με γκριμάτσες ένα άντρα.
Προς επίρρωση των ισχυρισμών της προσκομίζει τα ακόλουθα τεκμήρια:
Τεκμήριο 1: Επιστολή ημερομηνίας 29/07/22 προς τους Δικηγόρους της Αιτήτριας
Τεκμήριο 2: Επιστολή ημερομηνίας 20/07/22 προς τον Έπαρχο Λάρνακας
- ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το Δικαστήριο έχει εξουσία δυνάμει του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60 να εκδίδει ενδιάμεσα διατάγματα όταν συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:
(α) Ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση,
(β) Η ύπαρξη ορατής πιθανότητας ο/η Ενάγοντας/ουσα να δικαιούται θεραπείας, και
(γ) Η ύπαρξη πιθανότητας ο/η Ενάγοντας/ουσα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία εάν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Πρόσθετα των τριών ανωτέρω προϋποθέσεων, το Δικαστήριο οφείλει προτού εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα να εξετάσει κατά πόσο είναι «δίκαιο ή πρόσφορο» να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. (βλ. Odysseos v. Pieris Estates Ltd and Others (1982) 1 C.L.R. 557, Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Πασχάλη Χ΄΄Βασίλη (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 152).
- ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ.
Έχοντας υπόψη τα ανωτέρω και αφού έχω μελετήσει τις γραπτές αγορεύσεις των συνηγόρων των διαδίκων, προχωρώ σε εξέταση της παρούσας αίτησης σε συνάρτηση με τις ενστάσεις που προβάλλονται από πλευράς Καθ’ ών η Αίτηση.
Αναφορικά με την Πρώτη προϋπόθεση:
Η προϋπόθεση ύπαρξης σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση ικανοποιείται εάν αποκαλύπτεται συζητήσιμη υπόθεση στη βάση των δικογράφων της Ενάγουσας αλλά και της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση. ( βλ σχετικά Odysseos v. Pieris Estates Ltd and other (1982) 1 CLR 557, ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ v. CYBARCO CONTRACTING LTD κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. E53/2021, ECLI:CY:AD:2022:A81, 10/2/2022, Resola (Cyprus) Ltd. ν. Xάρη Xρίστου (1998) 1 ΑΑΔ 598 ).
Σημειώνεται ότι το επίπεδο απόδειξης δεν είναι πολύ ψηλό. Στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ ότι αυτό πληρείται. Η Ενάγουσα εγείρει μέσω της Έκθεσης Απαίτησης το αγώγιμο της δικαίωμα, το οποίο ως η ίδια αναφέρει συνίσταται στο αστικό αδίκημα της αμέλειας καθότι οι Εναγόμενοι με την χρήση του κλιματιστικού τους προκαλούν ανεξέλεγκτη διαρροή νερού το οποίο καταλήγει επί της ακίνητης ιδιοκτησίας της Ενάγουσας με αποτέλεσμα τη πρόκληση ζημιάς στην τελευταία. Πέραν τούτου, θεωρώ ότι η πρώτη προϋπόθεση πληρείται και αναφορικά με τα υπόλοιπα αγώγιμα δικαιώματα που εγείρονται μέσω του δικογράφου της Ενάγουσας και σχετίζονται με την παρεμπόδιση της Ενάγουσας στη χρησιμοποίηση του χώρου στάθμευσης της ιδιοκτησίας της, όπως επίσης και στην παρενόχληση που κατ’ ισχυρισμό υφίσταται η Ενάγουσα από τις προκλητικές χειρονομίες της Εναγομένης 2 ακριβώς μπροστά από την βεράντα της.
Αναφορικά με την Δεύτερη προϋπόθεση:
Έχω διεξέλθει με προσοχή τις Ένορκες Δηλώσεις που υποστηρίζουν τόσο την Αίτηση όσο και την Ένσταση. Η εξέταση των εκατέρωθεν εκδοχών γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να διαπιστωθεί το κατά πόσο ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 32 του Ν. 14/60 και σε καμία περίπτωση δεν προβαίνω σε τελικά ευρήματα επί του πραγματικού και νομικού καθεστώτος που διέπει την παρούσα υπόθεση. Όπως αναφέρθηκε από το Εφετείο στην BORIS MINTS κ.α. v. PAVEL SHISHKIN, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. E69/2020, σχ. με την Ε70/2020 και Ε71/2020, 10/1/2024: «Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση, απαιτείται η κατάδειξη μιας ορατής πιθανότητας, μιας προοπτικής επιτυχίας της αγωγής. Το βάρος απόδειξης δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό και εν πάση περιπτώσει υπολείπεται ακόμα και του ισοζυγίου των πιθανοτήτων (βλ. Hellenic Bank Public Company Ltd v. Alpha Panareti Public Ltd (2013) 1Β Α.Α.Δ. 1235). Κατά την εξέταση της προϋπόθεσης αυτής γίνεται συσχέτιση της νομικής βάσης της αγωγής με την προσκομισθείσα, από πλευράς αιτητή, μαρτυρίας. Σταθμίζεται βέβαια και η αντίθετη εκδοχή του καθ' ου η αίτηση. Η υποκειμενική και εξαντλητική αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά και η επιλογή εκδοχών και η εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων θα πρέπει να αποφεύγεται. Αυτά είναι αξιώματα που ανήκουν στην κυρίως δίκη. Αυτού λεχθέντος, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία, κάποια αποτίμηση της αποδεικτικής δύναμης της μαρτυρίας εκείνου που ζητά τη θεραπεία, θα πρέπει να γίνεται από το Δικαστήριο (βλ. Λόρδος κ.α. v. Σιακόλα κ.α. Πολ. Έφεση Ε143/15, ημερ. 23.3.2017).»
Έχοντας υπόψη μου τα ανωτέρω προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο αποκαλύπτεται ορατή πιθανότητα επιτυχίας για κάθε ένα εκ των τριών αιτούμενων διαταγμάτων ενόψει του ότι το κάθε ένα φαίνεται να σχετίζεται με διαφορετικό αγώγιμο δικαίωμα:
Αρχικά, αναφορικά με τη διαρροή νερού από τα κλιματιστικά των Εναγομένων 1 και 2 και την απαίτηση μέσω ενδιάμεσου διατάγματος για παύση της, παρατηρώ τα εξής: Η Ενάγουσα θεωρεί ότι η εν λόγω συμπεριφορά των Εναγομένων συνιστά το αστικό αδίκημα της αμέλειας. Μέσω της Ένορκης Δήλωσης του κ. Λ. Μήλου καταδεικνύεται σαφώς ορατή πιθανότητα επιτυχίας του συγκεκριμένου αγώγιμου δικαιώματος. Ο κ. Μήλου αναφέρει με λεπτομέρεια, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ενάγουσα, το οποίο ουσιαστικά έγκειται στην ανεξέλεγκτη εκροή νερού στο ακίνητο της Ενάγουσας, εξαιτίας της χρήση του κλιματιστικού των Εναγομένων 1 - 2. Ως γίνεται αντιληπτό δεν υπάρχει κάποια πρόνοια διοχέτευσης των νερών που απορρέουν από τα κλιματιστικά των Εναγομένων 1 και 2 με αποτέλεσμα αυτά να καταλήγουν να βρέχουν τους τοίχους, τα παράθυρα και γενικότερα το διαμέρισμα της Ενάγουσας που βρίσκεται ακριβώς από κάτω. Οι ισχυρισμοί του κ. Μήλου υποστηρίζονται από προσκομισθέντα τεκμήρια που δείχνουν τόσο το μέγεθος και το είδος της ζημιάς που υπέστη η ακίνητη ιδιοκτησία της Ενάγουσας (βλέπε φωτογραφία τεκμηρίου 5 και γνώμη πολιτικού μηχανικού – τεκμήριο 7), όπως επίσης και το κόστος επιδιόρθωσης της (βλέπε τεκμήρια 2 και 3 – προσφορές επιδιόρθωσης).
Αναφορικά με το ζήτημα της παρεμπόδισης της ελεύθερης εισόδου και εξόδου των οχημάτων της Ενάγουσας από τον κατ’ ισχυρισμό ιδιόκτητο χώρο στάθμευσης της, ο κ. Μήλος προσκομίζει φωτογραφίες ως τεκμήριο 4 στις οποίες φαίνεται συγκεκριμένο αυτοκίνητο μάρκας Honda, να είναι σταθμευμένο σε συγκεκριμένο σημείο πλησίον της οικοδομής. Εξ’όσων ισχυρίζεται ο κ. Μήλος η συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζει το αυτοκίνητο της Εναγόμενης 2 ενώ είναι σταθμευμένο σε σημείο που εμποδίζει την πρόσβαση από και προς τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης της Ενάγουσας. Όπως αναφέρει έχει καλέσει επανειλημμένως την Αστυνομία για τη συγκεκριμένη παρεμπόδιση που προκαλεί η Εναγόμενη 2, με τη στάθμευση του οχήματος της μπροστά ακριβώς από τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης της Ενάγουσας. Δεν παραβλέπω τον αντίλογο που προβάλει η Εναγομένη 2 στο συγκεκριμένο ζήτημα, όπως ότι κανένας δεν έχει ιδιόκτητο χώρο στάθμευσης στην εν λόγω πολυκατοικία. Ούτε παραβλέπω την κατηγορηματική της θέση ότι η ίδια σε καμία περίπτωση δεν έχει παρεμποδίσει την ελεύθερη είσοδο και έξοδο των οχημάτων της Ενάγουσας από το χώρο στάθμευσης τους. Παρ’ όλα αυτά, ως αναφέρθηκε ανωτέρω, στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε τελικές διαπιστώσεις επί πραγματικών και νομικών ζητημάτων που διέπουν την παρούσα υπόθεση, ούτε και κρίνεται ορθή η στάθμιση και η εις βάθος αξιολόγηση του μαρτυρικού υλικού (βλέπε ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ v. GORDIAN HOLDINGS LTD, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε101/2022, 5/3/2024). Αρκεί λοιπόν να ειπωθεί ότι ενόψει των στοιχείων και της μαρτυρίας που προσκόμισε η Ενάγουσα, έχει καταδειχθεί ορατή πιθανότητα επιτυχίας του συγκεκριμένου αγώγιμου δικαιώματος της.
Αναφορικά με το ζήτημα της παρενόχλησης και εκφοβισμού της Ενάγουσας από την Εναγόμενη 2, ο κ. Μήλος αναφέρει εν ολίγοις, ότι η Εναγόμενη 2 εσκεμμένα χρησιμοποιεί το χώρο μπροστά από το μπαλκόνι της Ενάγουσας, παραμένει εκεί επί ώρες και κάνει προκλητικές χειρονομίες στον ίδιο τον κ. Μήλο προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να εκφοβίσει την Ενάγουσα μέσω αυτού. Προσκομίζεται μάλιστα φωτογραφικό υλικό ως τεκμήριο 6, στο οποίο παρουσιάζεται κατ’ ισχυρισμό η Εναγόμενη 2 να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη βεράντα της Ενάγουσας. Η Εναγόμενη 2 αντιτείνει βεβαίως ότι κινείται μόνο σε κοινόχρηστους χώρους προκειμένου να μεταβεί στην παραλία, ενώ τα σημεία που επιλέγει προκειμένου να κάνει ηλιοθεραπεία, δεν ενοχλούν κανένα. Επαναλαμβάνω ότι το βάρος απόδειξης της Ενάγουσας στην παρούσα περίπτωση είναι χαμηλό. Εκείνο που απαιτείται από την Ενάγουσα είναι να καταδείξει ότι έχει μία προοπτική επιτυχίας στην αγωγής της, χωρίς να υπεισέρχεται το Δικαστήριο σε εις βάθος αξιολόγηση της μαρτυρίας. Συνεπώς συνυπολογίζοντας τα ανωτέρω, κρίνω ότι η Ενάγουσα επιτυγχάνει στο να καταδείξει ορατή πιθανότητα επιτυχίας και για το συγκεκριμένο αγώγιμο δικαίωμα της.
Αναφορικά με την Τρίτη προϋπόθεση:
Αναφορικά με την πιθανότητα η Ενάγουσα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία αν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα παρατηρώ τα εξής:
Έχω εξετάσει με προσοχή την μαρτυρία που προσκομίζεται από πλευράς Ενάγουσας και δεν διαπιστώνω να υπάρχει ο οποιοσδήποτε κίνδυνος να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά η Ενάγουσα εάν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα για παύση της διαρροής υγρών από τα κλιματιστικά των Εναγομένων. Κατά τη κρίση μου η οποιαδήποτε ζημιά ήθελε υποστεί η Ενάγουσα από τη συνεχιζόμενη εκροή υδάτων από τα κλιματιστικά των Εναγομένων είναι καθαρά χρηματική.
Η επάρκεια της θεραπείας των αποζημιώσεων, στην προκειμένη περίπτωση, διαφαίνεται από τις ίδιες τις θεραπείες που αξιώνει η Ενάγουσα μέσω της Έκθεσης Απαίτησης της. Η ίδια η Ενάγουσα δεν αξιώνει την έκδοση τελικών διαταγμάτων για παύση της κατ’ ισχυρισμό ζημιογόνας διαρροής υγρών από τα κλιματιστικά των Εναγομένων, όταν αυτά χρησιμοποιούνται. Αντιθέτως, οι αξιώσεις της Ενάγουσας αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό αμέλεια των Εναγομένων περιορίζονται σε χρηματικές αποζημιώσεις (γενικές και ειδικές ύψους €4,800). Επισημαίνεται ότι η πιθανότητα η Ενάγουσα να υποστεί ανεπανόρθωτή ζημιά από την μη έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, εξετάζεται σε συνάρτηση με τις τελικές θεραπείες που αξιώνονται από μέρους της ( βλέπε US Trust Co. ν. Tsavliris Ltd (1995) 1 ΑΑΔ 1014): Όπως αναφέρθηκε στην Preford Ltd. ν. Bomar Navigation Co Ltd (1994) 1 ΑΑΔ 277:
«Η τύχη της αίτησης προκαθορίζεται από το γεγονός ότι η έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος δεν είναι δυνατό να συσχετισθεί προς τις ανάγκες της υπόθεσης όπως αυτές διαγράφονται από τις ίδιες τις τελικές θεραπείες που επιζητούν οι ενάγοντες. Και με την υπόθεση ότι θα φανεί στο τέλος ότι πράγματι οι εναγόμενοι άδικα ή παράνομα ή αντισυμβατικά κατακρατούν τα φορτία, σε καμιά περίπτωση δεν θα εκδοθεί τελικό διάταγμα με περιεχόμενο όπως αυτό που επιδιώκεται τώρα, γιατί δεν αξιώνεται κάτι τέτοιο. Αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν. 14/60) στο οποίο στηρίζεται η αίτηση, να ικανοποιηθεί το Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, ότι εκτός αν εκδοθεί θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.
Δεν μπορώ να δω με ποιό τρόπο είναι δυνατό να επηρεαστεί η δυνατότητα απονομής πλήρους δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο αν δεν εγκριθεί η αίτηση. Ούτε η παροχή των θεραπειών που ζητούν οι ενάγοντες ούτε η εκτέλεση της όποιας απόφασης η οποία ενδεχομένως θα εκδοθεί υπέρ τους θα επηρεαστούν ανάλογα με το αν θα εκδοθεί ή όχι το διάταγμα που ζητούν τώρα.»
Περαιτέρω, δεν υπάρχει ο οποιοσδήποτε ισχυρισμός ή ένδειξη ότι οι Εναγόμενοι δεν είναι φερέγγυοι και ικανοί να καλύψουν την οποιαδήποτε χρηματική αποζημίωση ήθελε επιδικαστεί εναντίον τους στο πλαίσιο της παρούσας αγωγής. Συνεπώς κρίνω ότι δεν πληρείται η Τρίτη προϋπόθεση αναφορικά με το πρώτο αιτούμενο απαγορευτικό διάταγμα προκειμένου οι Εναγόμενοι 1 και 2 να παύσουν να προκαλούν διαρροή ύδατος από τα κλιματιστικά τους.
Αντιθέτως, κρίνω ότι πληρείται η τρίτη θεσμική προϋπόθεση αναφορικά με το δεύτερο και τρίτο αιτούμενο διάταγμα. Αυτό διότι καθίσταται σαφές ότι η παρεμπόδιση της ελεύθερης διέλευσης της Ενάγουσας από και προς τον κατ’ ισχυρισμό ιδιωτικό της χώρο στάθμευσης δεν μπορεί να αποτιμηθεί εύκολα σε χρήμα. Το ίδιο ισχύει και από τον επηρεασμό που υφίσταται η Ενάγουσα από την κατ’ ισχυρισμό παρενόχληση της και την προσπάθεια εκφοβισμού της από την Εναγομένη 2.
Αναφορικά με το ισοζύγιο της ευχέρειας σε σχέση με το δεύτερο και τρίτο αιτούμενο διάταγμα:
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου στην έκδοση προσωρινών διαταγμάτων είναι μεν ευρεία, ασκείται όμως δικαστικά, στη βάση των κανόνων του δικαίου της επιείκειας και με γνώμονα τον ισοζυγισμό των ιδιαιτέρων αναγκών των διαδίκων, υπό το φως των στοιχείων που διέπουν την κάθε περίπτωση. (βλ. Καλογήρου ν. C.C.F. Credit Capital Finance Ltd., (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 1237, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» ΛΙΜΙΤΕΔ κ.α. ν. ΛΟΙΖΙΔΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. E7/2018, 21/3/2019).
Επίσης, όπως αναφέρθηκε κατ’ επανάληψη από τη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά την εξέταση του ισοζυγίου της ευχέρειας, το Δικαστήριο πρέπει να υιοθετήσει εκείνη την πορεία η οποία φαίνεται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας εάν ήθελε φανεί στο τέλος ότι η απόφαση του ήταν “εσφαλμένη”. (βλέπε επίσης Ευστρατίου v. Dicran Ouzounian and Company Limited, Πολιτική Έφεση 292/2010, ημερ. 20/1/14, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» ΛΙΜΙΤΕΔ κ.α. ν. ΛΟΙΖΙΔΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. E7/2018, 21/3/2019)
Στην απόφαση ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» ΛΙΜΙΤΕΔ κ.α. ν. ΛΟΙΖΙΔΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. E7/2018, 21/3/2019 το Ανώτατο Δικαστήριο ανάφερε μεταξύ άλλων το εξής:
«Παράγοντες που επιδρούν στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου είναι, μεταξύ άλλων, οι διαβλεπόμενες επιπτώσεις από την έκδοση ή μη του παρεμπίπτοντος διατάγματος στο πρόσωπο των διαδίκων ή ακόμη και σε τρίτα πρόσωπα, η ίδια η συμπεριφορά των διαδίκων, η καθυστέρηση προσφυγής προς αναζήτηση θεραπείας προσωρινού διατάγματος, αλλά και τα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης, δεδομένου ότι η άσκηση της υπό αναφορά διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου εδράζεται στις αρχές του δικαίου της επιείκειας.»
Έχοντας υπόψη τις πιο πάνω αρχές και λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης κρίνω ότι στην προκειμένη περίπτωση το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει εναντίον της έκδοσης του δεύτερου και τρίτου αιτούμενου διατάγματος. Ο λόγος είναι ο εξής:
Αναφορικά με το δεύτερο αιτούμενο διάταγμα, στη βάση του οποίου ζητείται όπως απαγορευθεί στην Εναγόμενη 2 να σταθμεύει το όχημα της μπροστά από τον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης της Ενάγουσας, παρατηρώ ότι δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια ποιος είναι ο χώρος στάθμευσης της ιδιοκτησίας της Ενάγουσας. Η ίδια η ύπαρξη ιδιόκτητου χώρου στάθμευσης από πλευράς Ενάγουσας έχει αμφισβητηθεί από την Εναγόμενη. Το γεγονός αυτό δεν επιτρέπει την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος αφού το διάταγμα ως ζητείται από την Ενάγουσα διέπεται από αοριστία. Τυχόν έκδοση του διατάγματος ως ζητείται θα καθιστούσε την εφαρμογή του αλλά και την παρακολούθηση του εξαιρετικά δύσκολη.
Αναφορικά με το τρίτο αιτούμενο διάταγμα στη βάση του οποίου ουσιαστικά ζητείται η απαγόρευση στην Εναγόμενη 2 από το να προσεγγίζει το διαμέρισμα υπ’ αριθμό 3 σε απόσταση 15 μέτρων, κρίνω αυτό μη πρόσφορο για το σκοπό και το δικαίωμα που επιδιώκει να διαφυλάξει. Κρίνω επίσης ότι το συγκεκριμένο διάταγμα είναι δυσανάλογα επαχθές για την Εναγομένη 2. Υπενθυμίζεται ότι το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει η Εναγομένη 2, όταν έρχεται στην Κύπρο, βρίσκεται στην ίδια πολυκατοικία με το διαμέρισμα υπ’ αριθμό 3 της Ενάγουσας. Ενόψει τούτου θεωρώ ιδιαίτερα αρνητικές τις επιπτώσεις που θα είχε ένα ανάλογο διάταγμα εναντίον της Εναγομένης 2, το οποίο εκ της φύσεως του θα περιόριζε την ελεύθερη πρόσβαση της ίδιας στο διαμέρισμα της αλλά και στους κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας της.
VI. ΚΑΤΑΛΗΞΗ:
Ενόψει των δεδομένων της παρούσας υπόθεσης και για τους λόγους που παρατίθενται ανωτέρω η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Τα έξοδα της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης ακολουθούν το αποτέλεσμα και επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ών η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, πληρωτέα μετά την αποπεράτωση της αγωγής.
(Υπ.) ………………………………….
Μ. Μιχαήλ, Προσ. Ε.Δ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο