ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Α.Ε.Δ.
Αίτηση - Έφεση αρ.: 118/24(i)
Αναφορικά με τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν. 9/65), ως τροποποιήθηκε
- και -
Αναφορικά με τον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ. 224, ως τροποποιήθηκε
Μεταξύ:
ΠΑΝΟΣ ΚΑΡΥΔΑΣ
Εφεσείων /Αιτητής
- και –
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
Εφεσίβλητη/Καθ’ ης η αίτηση
Ημερομηνία: 31 Μαΐου, 2024
Εμφανίσεις:
Για τον Αιτητή – Εφεσείοντα: Στυλιανός Κ. Αυγουστή & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για της Καθ’ ης η αίτηση – Εφεσίβλητη: Δ.ΣΥΖΙΝΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό κρίση αίτηση ημερομηνίας 17/5/2024 ζητείται διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται ή/και να ακυρώνεται ή/και να αναστέλλεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 14/03/2024 ή/και η «ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ» ημερομηνίας 28/03/2024 οι οποίες επιδόθηκαν και/ή κοινοποιήθηκαν στον Αιτητή στις 15/04/2024 καθώς επίσης και διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται ο σκοπούμενος με την Ειδοποίηση «Τύπος ΙΑ» ηλεκτρονικός πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου, ο οποίος είναι ορισμένος στις 04/06/2024 και ώρα 10:00 π.μ. στο ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμού www.eauction-cy.com. Ζητείται επίσης διάταγμα του Δικαστηρίου το οποίο να διατάσσει τον παραμερισμό και/ή την ακύρωση και/ή την αναστολή οποιωνδήποτε Ειδοποιήσεων και/ή πράξεων του Ενυπόθηκου Δανειστή, ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ, βάσει του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965), ως τροποποιήθηκε, άρθρα 35 έως 44 ΙΑΑ και 51 Μέρος VIA, και/ή τη διαδικασία εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων και/ή τη διαδικασία εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων μέσω ηλεκτρονικού πλειστηριασμού βάσει της υποθήκης με αρ. Υ8507/2007 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λάρνακας ως άκυρες και/ή ως παράνομες και/ή ως στηριζόμενες σε νόμο ο οποίος προσκρούει στο Σύνταγμα και/ή στην ΕΣΔΑ και/ή εν γένει σε υπερνομοθετικούς κανόνες και αρχές καθώς και απόφαση και/ή δήλωση του Δικαστηρίου ότι το Mέρος VIA περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965) είναι άκυρo και/ή παράνομo και/ή στηριζόμενo σε νόμο ο οποίος προσκρούει στο Σύνταγμα και/ή στην ΕΣΔΑ και/ή εν γένει σε υπερνομοθετικούς κανόνες και αρχές και/ή παραβιάζει τα άρθρα 1 και 6 της ΕΣΔΑ και τα άρθρα 23 και 30 του Συντάγματος.
Η αίτηση βασίζεται στον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (9/1965), ως τροποποιήθηκε, άρθρα 35 έως 44 και 51 και Μέρος VIA (Άρθρα 44Α έως 44ΙΑΑ), στους περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου σύμφωνα με το μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου (9/1965), Κανονισμούς του 2015, στον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχής, Εγγραφής και Εκτιμήσεως) Νόμο Κεφ. 224, ως τροποποιήθηκε, άρθρα 80 και 81, στον περί Δικαστηρίων Νόμο 14/60 άρθρο 32, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 Θ. 1 - 4, Δ.40, Δ.42, Δ.55, Δ.64, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ. 6, στον περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμο του 2015 (169(I)/2015), στο άρθρο 23 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και στις αρχές της επιείκειας (equity), στη νομολογία, την πρακτική, τη διακριτική ευχέρεια και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Προτείνονται επτά λόγοι από την πλευρά του Εφεσείοντα-Αιτητή. Οι λόγοι, οι οποίοι παρατίθενται αυτούσιοι είναι οι ακόλουθοι :
2. Οι προσβαλλόμενες Ειδοποιήσεις είναι άκυρες ως παράνομες και/ή ως στηριζόμενες σε νόμο ο οποίος προσκρούει στο Σύνταγμα και/ή στην ΕΣΔΑ και/ή εν γένει σε υπερνομοθετικούς κανόνες και αρχές και/ή παραβιάζει τα άρθρα 1 και 6 της ΕΣΔΑ και τα άρθρα 23 και 30 του Συντάγματος.
3. Η προωθούμενη διαδικασία έναρξης εκποίησης και/ή πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου είναι λανθασμένη και/ή παράτυπη και/ή αντικανονική.
4. Η απόφαση του Ενυπόθηκου Δανειστή, για έναρξη της διαδικασίας πώλησης με πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου βάσει της Υποθήκης με αρ. Υ8507/2007 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λάρνακας έχει ληφθεί χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της σχετικής Νομοθεσίας και/ή χωρίς να ακουσθεί ο Εφεσείοντας και/ή λήφθηκε χωρίς επαρκή έρευνα των σχετικών με την παρούσα υπόθεση στοιχείων.
5. Η προωθούμενη διαδικασία πώλησης διενεργείται κατά παράβαση των προνοιών την σχετικής Νομοθεσίας καθώς δεν έχουν ληφθεί εκ μέρους των Εφεσίβλητων όλα τα απαραίτητα διαβήματα και/ή δεν έχουν επιδοθεί και/ή δεν έχουν επιδοθεί δεόντως και/ή δεν έχουν επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα οι Ειδοποιήσεις που προβλέπονται στον νόμο αναφορικά με την σκοπούμενη πώληση.
7. Έχει καταχωρηθεί Αίτηση για έκδοση παρεμπιπτόντων απαγορευτικών διαταγμάτων, στα πλαίσια της υπ’ αριθμό 1964/2023 Αγωγής, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και με την οποία ο Εφεσείοντας αιτείται μεταξύ άλλων, την αναστολή του πλειστηριασμού ημερομηνίας 04/06/2024.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση βασίζονται στην ένορκο δήλωση του Πάνου Καρυδά, Εφεσείοντα / Αιτητή (εφεξής «ο Εφεσείοντας»). Τα γεγονότα τα οποία αναφέρει τα γνωρίζει προσωπικά αλλά και από έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή του. Επίσης, έχει λάβει συμβουλή από τους δικηγόρους του.
Ως καταρχάς αναφέρει ο ομνύων, έχει γεννηθεί στις 17/09/1958 και σήμερα διανύει το 65ο έτος της ηλικίας του. Είναι χαμηλοσυνταξιούχος και ασχολείται με τη γεωργοκτηνοτροφία. Περαιτέρω, διαμένει στο πατρικό του, το οποίο είναι εγγεγραμμένο επ’ ονόματι της αδελφής του, μαζί με την νέα του σύζυγο και τα δύο της παιδιά. Η σύζυγος του είναι 59 χρονών, ο υιός της είναι 26 χρονών και η κόρη της είναι 25 χρονών.
Ο ενόρκως δηλών δηλώνει ότι, εκτός από τα επίδικα Ακίνητα δεν έχει άλλη ακίνητη περιουσία εγγεγραμμένη επ’ ονόματι του πλην ενός χωραφιού, το οποίο επιβαρύνεται και αυτό με εμπράγματα βάρη. Επισυνάπτει σχετικά ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 1, έρευνα του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ημερομηνίας 16/02/2023. Τα τρία ακίνητα τα οποία έχει επ’ ονόματι του τα χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί για γεωργικούς και κτηνοτροφικούς σκοπούς από το έτος 2000. Συγκεκριμένα, στο ένα εκ των δύο ακινήτων που είναι υποθηκευμένα έχει δεξαμενή 1000 τόνων και δύο διατρήσεις νερού για παροχή νερού στα χωράφια του. Στο άλλο χωράφι υπάρχουν υποδομές για δυκτιοκήπια όπου καλλιεργεί λαχανικά και στο τρίτο χωράφι υπάρχουν φρουτόδεντρα και εκτρέφει κοτόπουλα. Τα εν λόγω χωράφια αποτελούσαν ένα αρκετά ικανοποιητικό μέρος των εισοδημάτων του. Δυστυχώς, τα χωράφια του κάηκαν και καταστράφηκαν από πυρκαγιά το έτος 2021, μαζί με εξοπλισμό, λάστιχα και τα δίκτυα των δυκτιοκηπίων, και μέχρι σήμερα προσπαθεί σιγά σιγά να αποκαταστήσει τις ζημιές και να τα επαναφέρει στην προτέρα κατάσταση. Τα επιδόματα της κυβέρνησης για την αποκατάσταση των ζημιών δεν ήταν αρκετά καθώς μετά βίας κάλυψαν κάποιον από τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί στα χωράφια.
Εν σχέση με την οικονομική τους κατάσταση, ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι λαμβάνει σύνταξη ύψους €860 Περαιτέρω, αντιμετωπίζει, ως αναφέρει, θέματα υγείας, ήτοι καρδιακή ανεπάρκεια μη-ισχαιμικής αιτιολογίας, για την οποία λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή από το 2016. Επισυνάπτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 2 ιατρική έκθεση ημερομηνίας 28/03/2023 του καρδιολόγου Δρ. Θεόδωρου Χριστοδουλίδη. Η σύζυγος του εργαζόταν στο αεροδρόμιο μέχρι την εμφάνιση της πανδημίας του covid-19, περίοδο κατά την οποία την απέλυσαν. Πλέον είναι νοικοκυρά και φροντίζει την κόρη της η οποία έχει νοητική στέρηση και απαιτεί πλήρη φροντίδα. Η τελευταία λαμβάνει μηνιαίο επίδομα ύψους €900 το οποίο χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τα έξοδα της, ήτοι επισκέψεις σε γιατρούς, φαρμακευτική αγωγή και τα απαραίτητα για τη διά βίου ζωή της. Ο υιός της συζύγου του είναι άνεργος και κατ’ επέκταση δεν έχει εισοδήματα. Τα έξοδα διαβίωσης τους, ήτοι τα έξοδα διατροφής του ιδίου, της συζύγου του και των παιδιών, τα έξοδα κοινής ωφελείας (ΑΗΚ, Νερό, Σκύβαλα, Τηλέφωνο, Δημοτικά Τέλη) και άλλα λοιπά καθημερινά αναγκαία έξοδα, καλύπτονται αποκλειστικά από τη σύνταξη του και από τα έσοδα που έχει από την γεωργοκτηνοτροφία. Δυστυχώς, λόγω της πυρκαγιάς του 2021, τα χωράφια του καταστράφηκαν τελείως οπόταν, μέχρι να αποκατασταθούν πλήρως, προσπαθεί να τα αξιοποιήσει όσο καλύτερα μπορεί για να παίρνει όσο περισσότερα εισοδήματα μπορεί για την διαβίωση του ιδίου και της οικογένειας του. Περαιτέρω, τα σιτηρά τα οποία καλλιεργεί στα επίδικα ακίνητα συντηρούν τα ζώα που εκτρέφει και τα λαχανικά που καλλιεργεί έχουν βοηθήσει στη μείωση των εξόδων τους στην υπεραγορά.
Ως περαιτέρω επεξηγεί ο ενόρκως δηλών κατά τις 22/11/2007 συνήφθη μεταξύ της ΣΠΕ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ - ΛΕΥΚΑΡΩΝ, η οποία αργότερα συγχωνεύθηκε και μετονομάστηκε στους Εφεσίβλητους, και του ιδίου, γραπτή συμφωνία για την παροχή πιστωτικής διευκόλυνσης, ήτοι ενός δανείου. Προς εξασφάλιση και κάλυψη της πιστωτικής διευκόλυνσης, κατά τις 22/11/2007 παραχώρησε υποθήκη επί των επίδικων Ακινήτων, ιδιοκτησίας του, προς όφελος των Εφεσίβλητων υπό τις συνθήκες που παραθέτει κατωτέρω.
Περί το έτος 2002 τα χωράφια του υπέστησαν τεράστια ζημιά λόγω των περδίκων που άφησε ελεύθερα η υπηρεσία θύρας. Όπως εξήγησε ήδη ανωτέρω, αξιοποιούσε τα εν λόγω χωράφια ως ένα επιπλέον εισόδημα. Έχοντας ως σκοπό την αποζημίωση των ζημιών που του προκάλεσαν τα περδίκια της Υπηρεσίας Θύρας, καταχώρησε αγωγή εναντίον της περί το έτος 2002 η οποία συνεχιζόταν για 7 χρόνια χωρίς κάποια εξέλιξη. Αντιθέτως, η δικαστική διαδικασία ήταν αρκετά κουραστική και χρονοβόρα για τον ίδιο και έτσι αναγκάστηκε να δεχτεί μία μικρή αποζημίωση η οποία κάλυπτε μετά βίας το ¼ της ζημιάς του. Ως εκ τούτου, προσέγγισε τους Εφεσίβλητους για την παροχή της επίδικης πιστωτικής διευκόλυνσης για την κάλυψη των ζημιών που υπέστηκε στα χωράφια του αλλά και για την μερική εξόφληση προηγούμενης πιστωτικής του διευκόλυνσης.
Ως πρωτοφειλέτης του επίδικου λογαριασμού, είχε άμεση επαφή και συναντήσεις με τους υπαλλήλους των Εφεσίβλητων με τους οποίους έγιναν συζητήσεις και σε σχέση με τις επιλογές εξασφάλισης της Συμφωνίας. Κατόπιν άσκησης πίεσης από τους υπαλλήλους των Εφεσίβλητων, καθώς δεν του άφησαν άλλη επιλογή, εξαναγκάστηκε να βάλει υποθήκη τα χωράφια του και ειδικότερα τα Ακίνητα τα οποία προσπαθούν σήμερα να πουλήσουν με ηλεκτρονικό πλειστηριασμό, παρά το γεγονός ότι οι Εφεσίβλητοι γνώριζαν τα περιουσιακά του στοιχεία. Στις 22/11/2007 έβαλε υποθήκη τα δύο χωράφια του, τα οποία αποτελούν και μέρος του εισοδήματος του, συγκεκριμένα την υπ’ αριθμό Υ8507/2007 Υποθήκη, στηριζόμενος πάντα στις διαβεβαιώσεις των Εφεσίβλητων ότι δεν πρόκειται να τα πουλήσουν.
Στις 15/04/2024, οι Εφεσίβλητοι του επέδοσαν μια επιστολή με τίτλο «ΤΥΠΟΣ «ΙΑ»» ημερομηνίας 14/03/2024 στην οποία επισυνάπτονταν «ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ» ημερομηνίας 28/03/2024, με τις οποίες ειδοποιήθηκε ότι στις 04/06/2024 και ώρα 10:00 π.μ. θα πωληθούν δια μέσου ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, τα επίδικα Ακίνητα και δη το χωράφι, με αριθμό εγγραφής 0/[ ], Φύλλο/Σχέδιο/Τμήμα: 48/32/0 και αριθμό τεμαχίου [ ], Ορά, Επαρχίας Λάρνακας και το χωράφι, με αριθμό εγγραφής 0/[ ], Φύλλο/Σχέδιο/Τμήμα: 48/32/0 και αριθμό τεμαχίου [ ], Ορά, Επαρχίας Λάρνακας, ιδιοκτησίας του. Επισυνάπτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 3 την Ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «ΙΑ» ημερομηνίας 14/03/2024 καθώς και την Ειδοποίηση Ηλεκτρονικού Πλειστηριασμού ημερομηνίας 28/03/2024.
Σε σχέση με το κατ' ισχυρισμό οφειλόμενο ποσό, αναφέρει ότι, καλόπιστα αμφισβητεί την ύπαρξη της εν λόγω οφειλής προς τους Εφεσίβλητους στα πλαίσια της παρούσας Αίτησης- Έφεσης. Εν πάση δε περιπτώσει, η κατ' ισχυρισμόν οφειλή σε καμία περίπτωση δεν είναι εκκαθαρισμένη και αποτελεί αντικείμενο αμφισβήτησης εκ μέρους του, τόσο στην υπ’ αριθμό 1964/2023 Αγωγή όσο και στην παρούσα Αίτηση- Έφεση, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε εκποίηση ή πλειστηριασμός των ενυπόθηκων ακινήτων να έχει ως συνέπεια την πώληση και αποξένωση της ακίνητης ιδιοκτησίας του, για την είσπραξη ενός ποσού, το οποίο αμφισβητεί δεόντως ότι οφείλει. Επίσης, με την αγωγή υπ’ αριθμό 1964/2023 αμφισβητεί την έκδοση της Απόφασης ημερομηνίας 20/10/2010 η οποία εκδόθηκε εν αγνοία του στα πλαίσια της αγωγής 1677/2010 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και ως εκ τούτου αμφισβητεί το εξ’ αποφάσεως οφειλόμενο ποσό.
Κατά τις 20/05/2023 οι Εφεσίβλητοι του επέδωσαν δια μέσω ιδιώτη επιδότη, μια επιστολή ημερομηνίας 07/04/2023 στην οποία εσωκλειόταν ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «Ι» και Κατάσταση Λογαριασμού ημερομηνίας 06/04/2023, με την οποία καλείτο να καταβάλει το ποσό των €138.693,08 πλέον τόκους εντός 45 ημερών. Επισυνάπτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 4, την επιστολή ημερομηνίας 07/04/2023. Είναι η θέση του ότι το ποσό που απαιτεί η Καθ’ ης η αίτηση είναι προϊόν παράνομων τόκων υπερημερίας, υπερχρεώσεων, καταχρηστικών και αδικαιολόγητων χρεώσεων.
Με την παραλαβή της εν λόγω επιστολής ημερομηνίας 07/04/2023, ενημέρωσε τον δικηγόρο του και του έδωσε οδηγίες όπως αποσταλεί ένσταση στην ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «Ι». Ο δικηγόρος του απέστειλε, με διπλοσυστημένο ταχυδρομείο, επιστολή ημερομηνίας 02/06/2023 στους Εφεσίβλητους προς απάντηση στην επιστολή ημερομηνίας 07/04/2023. Επισυνάπτει ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 5, την επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 02/06/2023. Οι Εφεσίβλητοι απάντησαν με επιστολή ημερομηνίας 29/06/2023, ΤΕΚΜΗΡΙΟ 6, ενημερώνοντας τους ότι εκδόθηκε εναντίον του απόφαση ημερομηνίας 20/10/2010 στα πλαίσια της αγωγής 1677/2010 ενώπιον του Ε.Δ. Λάρνακας. Ο ίδιος ουδέποτε είχε ενημερωθεί και ουδέποτε του επιδόθηκε το κλητήριο ένταλμα της αγωγής 1677/2010 και η απόφαση ημερομηνίας 20/10/2010. Έλαβε γνώση για την πιο πάνω Αγωγή και την απόφαση κατόπιν της εν λόγω απαντητικής επιστολής των Εφεσίβλητων. Ειδικότερα, περί το έτος 2010 βρισκόταν σε συνομιλίες με τους Εφεσίβλητους με σκοπό την αναδιάρθρωση του επίδικου δανείου. Παρ’ όλα αυτά, οι Εφεσίβλητοι προχώρησαν εν αγνοία του με την καταχώρηση της Αγωγής 1677/2010 και αργότερα σε έκδοση δικαστικής απόφασης ημερομηνίας 20/10/2010.
Επιπρόσθετα, ως ο ομνύων επισημαίνει, μεταξύ των ετών 2007 και 2008 μέχρι και το 2023, βρισκόταν σε διαβουλεύσεις και σε επικοινωνία με την Καθ’ ης η αίτηση με σκοπό την ολική εξόφληση όλων των πιστωτικών του εξασφαλίσεων. Ειδικότερα, συνομιλούσε με λειτουργούς της Altamira Real Estate στη Λάρνακα προφορικά και γραπτώς, τους προμήθευσε με όσα έγγραφα και στοιχεία του ζήτησαν για την εξέταση της πρότασης του αλλά αυτοί τα έχασαν. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του και τις συνεχείς διαβεβαιώσεις της Καθ’ ης η αίτηση για ολική διευθέτηση, μέχρι σήμερα δεν έλαβε κάποια τελική απόφαση. Περαιτέρω, αναφέρει ότι ανά τα χρόνια απέστελλε επιστολές στην Καθ’ ης η αίτηση, κάποιες εκ των οποίων επισυνάπτει στην παρούσα ως δέσμη, ΤΕΚΜΗΡΙΟ 7. Κατά τον Ιούλη του 2016 επικοινώνησε τηλεφωνικώς με λειτουργό της Μονάδας Ανάκτησης Χρεών η οποία τον ενημέρωσε για τον αριθμό λογαριασμού της επίδικης συμφωνίας και το οφειλόμενο ποσό. Ως εκ τούτου, στις 31/07/2016 απέστειλε επιστολή προς το εν λόγω πρόσωπο σε σχέση με τον εν λόγω λογαριασμό.
Ως εκ των ανωτέρω, καταχώρησε την Αγωγή υπ’ αριθμό 1964/2023, ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας εναντίον των Εφεσίβλητων αμφισβητώντας, μεταξύ άλλων, την εγκυρότητα της υποθήκης, της Ειδοποίησης ΤΥΠΟΣ «Ι» ημερομηνίας 07/04/2023 αλλά και της κατάστασης λογαριασμού που συνοδεύει αυτή και το δήθεν οφειλόμενο ποσό και την Απόφαση ημερομηνίας 20/10/2010 η οποία εκδόθηκε στα πλαίσια της Αγωγής 1677/2010 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας. Επομένως και βάσει όλων όσων αναφέρει ανωτέρω, είναι εμφανές ότι όλα τα ζητήματα τα οποία αφορούν τη φερόμενη Σύμβαση Πιστωτικής Διευκόλυνσης και Εξασφάλισης έχουν καταστεί επίδικα στην υπ’ αριθμό 1964/2023 Αγωγή.
Εξ’ όσων τον συμβουλεύουν οι δικηγόροι του η Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ», την οποία απέστειλαν οι Εφεσίβλητοι δυνάμει των διατάξεων του μέρους VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμου είναι άκυρη και παράνομη και στηριζόμενη σε νόμο ο οποίος προσκρούει στο Σύνταγμα και στην ΕΣΔΑ και εν γένει σε υπερνομοθετικούς κανόνες και αρχές και παραβιάζει τα άρθρα 23 και 30 του Συντάγματος και τα άρθρα 1 και 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Εξ’ όσων κάλλιον γνωρίζει η Ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ», ενσωματώνει λανθασμένα και υπέρογκα ποσά ως δήθεν οφειλόμενα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν φανερώνουν πως προκύπτουν, λαμβανομένου υπόψιν και του γεγονότος ότι οι Εφεσίβλητοι δεν απέστειλαν αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμού, ως όφειλαν με αποτέλεσμα οι προσβαλλόμενες Ειδοποιήσεις να καθίστανται άκυρες. Συνεπώς, η προωθούμενη διαδικασία έναρξης εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου είναι λανθασμένη και παράτυπη και αντικανονική. Έχει ληφθεί χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της σχετικής Νομοθεσίας και χωρίς επαρκή έρευνα των σχετικών με την παρούσα υπόθεση στοιχείων.
Ως αναφέρει, τυχόν μη έκδοση των Αιτούμενων Διαταγμάτων θα του προκαλέσει μεγάλη αδικία όπως επίσης και τεράστια ζημιά, η οποία θα είναι ανεπανόρθωτη αν πωληθούν τα χωράφια του, θα χάσει ένα σημαντικό εισόδημα για την διαβίωση και συντήρηση της οικογένειας του. Ειδικότερα, εφόσον τα ένα εκ των δύο χωραφιών περιέχει δεξαμενή 1000 τόνων και δύο διατρήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται για το πότισμα των καλλιεργειών του. Χωρίς τα χωράφια του, θα είναι δύσκολο να ασκεί το επάγγελμα του γεωργού και κτηνοτρόφου καθώς πλέον δεν θα έχει πρόσβαση σε νερό και το εισόδημα του θα μειωθεί αρκετά. Αν αφεθούν οι Εφεσίβλητοι και πωλήσουν τα χωράφια του θα πάθει τεράστια ζημιά, καθ’ ότι αποτελούν ένα επιπλέον εισόδημα πέραν της χαμηλής του σύνταξης η οποία είναι μετά βίας αρκετή από μόνη της για τη συντήρηση μίας τετραμελούς οικογένειας, και η εν λόγω ζημία δεν θα μπορεί σε καμία περίπτωση να αποκατασταθεί με χρήμα. Περαιτέρω, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας οπόταν οι επίδικες ειδοποιήσεις και η όλη διαδικασία του έχουν προκαλέσει περιττό άγχος και στρες και η πιθανότητα εκποίησης και πώλησης των ακινήτων θα επιδεινώσουν την υγεία του.
Επισημαίνει, επιπλέον, ο ομνύων ότι, έχει καταχωρήσει μονομερή αίτηση, στα πλαίσια της Αγωγής 1964/2023, εναντίον των Εφεσιβλήτων, με την οποία αιτείται την έκδοση Προσωρινών Απαγορευτικών Διαταγμάτων, η οποία ακόμα δεν έχει εκδικαστεί.
Η Καθ’ ης η Αίτηση – Εφεσίβλητη καταχώρησε ένσταση στην αίτηση- έφεση. Οι λόγοι στους οποίους στηρίζεται η ένσταση είναι, αυτούσιοι, οι ακόλουθοι:
1. Δεν πληρούνται οι νομικές και πραγματικές προϋποθέσεις για την έκδοση των διαταγμάτων που αιτείται ο Αιτητής και/ή δεν αποσείεται το βάρος απόδειξης που φέρει ο Αιτητής να στοιχειοθετήσει επαρκώς ενώπιον του Δικαστηρίου ότι συντρέχει ένας εκ των λόγων που αναφέρονται εξαντλητικά στο άρθρο 44Γ (3) του Νόμου 9/1965, ως έχει τροποποιηθεί για ακύρωση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
2. Η Ειδοποίηση τύπου «Ι» και η επίδικη Ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» μαζί με την αναλυτική κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους καθώς και το Δελτίo A και η «Ειδοποίηση Τύπου ΙΒ» έχουν δεόντως και νομότυπα επιδοθεί στον Αιτητή/Εφεσείοντα και/ή σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, τα οποία έχουν λάβει επαρκή πληροφόρηση της διαδικασίας και ως εκ τούτου κωλύονται να προωθούν την παρούσα αίτηση..
3. H ειδοποίηση τύπος «ΙΑ» είναι έγκυρη ή/και νόμιμη ή/και νομότυπη και σύμφωνα με το περιεχόμενο του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί και τηρεί όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος.
4. Η ειδοποίηση Τύπου Ι συνοδεύεται από ορθή κατάσταση λογαριασμού, στην οποία αναγράφεται το υπόλοιπου του ενυπόθηκου χρέους και για τον λόγο αυτό τόσο η ειδοποίηση τύπου Ι είναι νόμιμη, έγκυρη και σύμφωνα με το περιεχόμενο του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί όσο και το περιεχόμενο της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
5. Το ποσό του ενυπόθηκου υπολοίπου της επίδικης Υποθήκης καθώς και το ποσοστό του τόκου ή/και του επιτοκίου που αναφέρεται τόσο στην κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την ειδοποίηση Τύπου Ι όσο και επίδικη ειδοποίηση «ΙΑ» είναι ορθό και νόμιμο και σύμφωνα με την Σύμβαση και Δήλωση Υποθήκης με Αριθμό Υ8507/2007 του Επ. Κτηματολογίου Λάρνακας. Η αμφισβήτηση όμως των οφειλόμενων ποσών και επιτοκίου και τέτοιου είδους ζητήματα δεν δύναται να εξετασθούν από το Δικαστήριο στα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης, αφού δεν αποτελούν ένα από τους λόγους που μπορούν να προβληθούν για τον παραμερισμό της ειδοποίησης τύπος ΙΑ στα πλαίσια έφεσης. Για τον λόγο αυτό η ειδοποίηση Τύπου ΙΑ είναι νόμιμη, έγκυρη και σύμφωνα με το περιεχόμενο του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί.
6. Το ενυπόθηκο χρέος της επίδικης υποθήκης είναι υπερήμερο ως οι σχετικές πρόνοιες του Ν. 9/1965 ορίζουν και/ή ικανοποιείται η προϋπόθεση της υπερημερίας ή/και η απόφαση των Εφεσίβλητων να αποστείλουν την ειδοποίηση τύπου «Ι» και ακολούθως της ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» δυνάμει του ΜΕΡΟΥΣ VIΑ του Νόμου 9/1965 είναι ορθή και νομότυπη με βάση τις δυνατότητες που τους παρέχεται από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και ασκώντας τα δικαιώματα τους, αφού ο Αιτητής- Εφεσείων είναι υπερήμερος με βάση το άρθρο 27 και 44 του Νόμου 9/196.
7. Οι ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ αποστάληκαν μετά τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή που ορίζει η Ειδοποίηση Τύπου Ι.
8. Η Αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη, ενοχλητική και/ή επιπόλαιη και/ή καταπιεστική και/ή κακόπιστη και/ή καταχρηστική και τείνει να προκαλέσει στην Εφεσίβλητη αχρείαστη ταλαιπωρία και/ή έξοδα. Η Αίτηση χρησιμοποιείται από τον Εφεσείοντα καταχρηστικά και/ή ως μέτρο πίεσης με μοναδικό σκοπό να αποστερήσει από τον ενυπόθηκο δανειστή το εκ του Νόμου δικαίωμα του να προωθεί τη διαδικασία εκποίησης δυνάμει του ΜΕΡΟΥΣ VIΑ του Νόμου 9/1965 και να καθυστερήσει τη διαδικασία εκποίησης, καταστρατηγώντας το σκοπό του τροποποιηθέντος νομικού πλαισίου του Νόμου 9/1965.
9. Η Αγωγή 1964/2023 και η μονομερής Αίτηση που καταχωρήθηκε στα πλαίσια της αγωγής 1964/2023 είναι καταχρηστική και/ή επιπόλαιη και/ή παντελώς αδικαιολόγητη ή/και θνησιγενής και/ή εν πάση περιπτώσει δεν έχει εκδοθεί στα πλαίσια της αγωγής παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του Αιτητή/ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου που να δικαιολογεί παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης, ως ρητά καθορίζεται στο αναφερόμενο Άρθρο 44Γ(3) του Νόμου.
10. Η απόφαση δημόσιου πλειστηριασμού είναι εύλογη και η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου ακολουθήθηκε από τους Καθ’ ων η Αίτηση με βάση τις δυνατότητες που της παρέχει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και ασκώντας τα δικαιώματα της.
11. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τους Καθ’ ών η Αίτηση για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου είναι ορθή ή/και σύμφωνη με τις πρόνοιες του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965, Ν. 9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί.
12. Ο Εφεσείων ερμηνεύει εσφαλμένα τις διατάξεις του Νόμου 9/1965 και ή δεν ερμηνεύει τις διατάξεις του Ν. 9/1965 σε συνάρτηση με το σκοπό του Νομοθέτη και/ή παραπλανεί το Δικαστήριο ως προς την ορθή νομική ερμηνεία του Νόμου.
13. Δεν είναι δυνατή η εξέταση της συνταγματικότητας του περιεχομένου των ειδοποιήσεων πλειστηριασμού και/ή δεν υπάρχει νομικό υπόβαθρο που να υποστηρίζει την εξέταση της συνταγματικότητας των ειδοποιήσεων πλειστηριασμού καθότι δεν είναι δυνατός ο έλεγχος της συνταγματικότητας του περιεχομένου μιας ειδοποίησης, εφόσον η ειδοποίηση δεν αποτελεί νομοθετική διάταξη ώστε να τεθεί σε αντιδιαστολή με τις συνταγματικές πρόνοιες και να κριθεί κατά πόσον είναι συμβατή με το Σύνταγμα. Εν πάση περιπτώσει, ο Ν. 9/1965 ως έχει τροποποιηθεί δεν είναι αντισυνταγματικός.
14. Η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί καθ΄ ότι τυχόν επιτυχή της έκβαση θα αποστερήσει την Καθ’ης η Αίτηση από την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων της, καταστρατηγώντας το σκοπό του τροποποιηθέντος νομοθετικού πλαισίου Ν.9/1965.
Η ένσταση βασίζεται στα Άρθρα 29-32 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν.14/60), στον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμο 9/65 ως έχει τροποποιηθεί ,μέχρι σήμερα και ειδικότερα στα Άρθρα 5, 21, 27, 44Α (1) - 44Δ(6) και γενικά τα άρθρα 44Α- 44ΙΑΑ και Παράρτημα αυτού, στους περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Κανονισμούς του 2015 – ΚΔΠ 185/2015, στα άρθρα 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή , Εγγραφή και Εκτίμηση ) Νόμου ΚΕΦ.224 ως έχει τροποποιηθεί, στους περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς άρθρα 1-18 ως έχουν τροποποιηθεί, στη Δ.39, Δ.48 θθ 1-9 και Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, τον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ. 6, στον περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113 και ειδικότερα στα άρθρα 334-344, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ειδικότερα στα άρθρα 23, 26,28 και 30, στην αρχή «delegates non potest delegare», στις αρχές της επιείκειας και του Κοινοδικαίου, στον περί Ερμηνείας Νόμο Κεφ. 1, άρθρο 42, στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου και στη σχετική Νομολογία.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται ένσταση φαίνονται στην Ένορκη Δήλωση της Μάρθας Γεωργίου. Είναι, ως αναφέρει δεόντως εξουσιοδοτημένη από την Καθ’ ης η Αίτηση /Εφεσίβλητη ( εφ’ εξής η Καθ’ ης η αίτηση) να προβεί στη παρούσα ένορκο δήλωση. Είναι στην υπηρεσία της εταιρείας DOVALUE CYPRUS LIMITED (η οποία την 26/6/2023 μετονομάστηκε από Altamira Asset Management (Cyprus) Limited σε DOVALUE CYPRUS LIMITED, ( εφεξής DOVALUE) από το 2019. Δυνάμει σχετικής συμφωνίας, η DOVALUE ενεργεί δια λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση και της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ (πρώην Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λίμιτεδ) (εφεξής ΣΕΔΙΠΕΣ), και έχει αναλάβει την διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων, μία από τις οποίες είναι και το δάνειο που αφορά η υπό κρίση αίτηση και οι συναφείς με αυτό εξασφαλίσεις. Είναι μία από τους λειτουργούς που χειρίζονται τις δικαστικές υποθέσεις της Καθ’ ης η Αίτηση και είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη τόσο από την Καθ’ ης η αίτηση όσο και από την DOVALUE να προβεί στην παρούσα δήλωση. Στα πλαίσια των καθηκόντων της έχει στη κατοχή της τα έγγραφα που αφορούν συναλλαγές της Καθ’ ης η αίτηση στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της, περιλαμβανομένων συμφωνιών δανείων ή άλλων πιστωτικών διευκολύνσεων οι οποίες παρουσιάζουν καθυστερήσεις. Γνωρίζει τα γεγονότα που αφορούν στην παρούσα αίτηση είτε από προσωπική γνώση είτε από όσα προκύπτουν από τα έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή της. Όπου αναφέρεται σε γεγονότα που έχουν θέσει υπόψη της τρίτα πρόσωπα, αναφέρει την πηγή της πληροφόρησής της, όπου δε αναφέρεται σε νομικές έννοιες, έλαβε νομική συμβουλή από τους δικηγόρους της Καθ’ ης η αίτηση. Είναι η θέση τους ότι ο Εφεσείων παρόλο που προβάλλει κάποιους λόγους έφεσης για ακύρωση του πλειστηριασμού, εντούτοις η μαρτυρία προς υποστήριξη τους είναι ελλιπής και ότι ο Αιτητής δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης που φέρει να στοιχειοθετήσει επαρκώς ενώπιον του Δικαστηρίου ότι συντρέχει ένας εκ των λόγων για ακύρωση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
Αρχικά, σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα, όσον αφορά τα γεγονότα που αναφέρονται από τον Αιτητή στις παραγράφους 2,3,4, 5 και 7 της ένορκης του δήλωσης, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από την Καθ’ ης η αίτηση αφού είναι άγνωστα προς αυτήν γεγονότα, τα οποία εν πάση περιπτώσει δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο ως λόγοι ακύρωσης του πλειστηριασμού των επίδικων ακινήτων στα πλαίσια του του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί.
Περαιτέρω, από τα έγγραφα που έχει στην κατοχή της, προκύπτουν τα ακόλουθα γεγονότα:
1. Στις 22/11/2007, ο Αιτητής ως ο ιδιοκτήτης, ενέγραψε την επίδικη Υποθήκη με αρ. Υ8507/2007 στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λάρνακας επί του των πιο κάτω ακινήτων του:
Α. Αριθμός εγγραφής [ ], Φ/ΣΧ XLVIII/32, Τεμάχιο [ ], Είδος Ακινήτου: Χωράφι, υποθηκευθέν μερίδιον ΟΛΟ, στο χωριό Ορά της επαρχίας Λάρνακας.
Β. Αριθμός εγγραφής [ ], Φ/ΣΧ XLVIII/32, Τεμάχιο [ ], Είδος Ακινήτου: Χωράφι, υποθηκευθέν μερίδιον ΟΛΟ, στο χωριό Ορά της επαρχίας Λάρνακας.
Αντίγραφα του Εγγράφου Υποθήκης και της Σύμβασης Υποθήκης και Δήλωση Υποθήκης επισυνάπτονται ως Τεκμήριο 1.
2. Η επίδικη Υποθήκη με αρ. Υ8507/2007 παραχωρήθηκε από τον Αιτητή προς εξασφάλιση πιστωτικών διευκολύνσεων που είχε συνάψει με την ΣΠΕ Περιοχών Σταυροβουνίου-Λευκάρων περί τις 21/11/2007. Συγκεκριμένα, η εν λόγω υποθήκη εξασφάλιζε τον λογαριασμό [ ] και αφορούσε την πιστωτική διευκόλυνση που του παραχωρήθηκε ύψους Λ.Κ30.000 πλέον τόκους.
3. Ένεκα των καθυστερήσεων αποπληρωμής της εν λόγω πιστωτικής διευκόλυνσης από τον Αιτητή, η Καθ’ ης η αίτηση τερμάτισε τον ως άνω λογαριασμό με επιστολές ημερομηνίας 10/6/2010 και ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό, δυνάμει των συμφωνιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου και του ενυπόθηκου χρέους κατέστη πληρωτέο και απαιτητό. Επισυνάπτει την σχετική επιστολή τερματισμού ως Τεκμήριο 2.
4. Στις 15/6/2010, οι δικηγόροι της Καθ΄ ης η αίτηση καταχώρησαν την αγωγή υπ’ αριθμό 1677/2010 στο Ε.Δ Λάρνακας εναντίον του Εφεσείοντα/Αιτητή. Λόγω της μη καταχώρησης Σημειώματος Εμφάνισης εκ μέρους του Εφεσείοντα, παρόλο που η αγωγή του επεδόθη δεόντως, η Καθ΄ ης η αίτηση ως ήταν τότε προχώρησε στην έκδοση απόφασης εναντίον του περί τις 20/10/2010, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 3 μαζί με αντίγραφο του διατάγματος ανανέωσης της ημερομηνίας 30/5/2023.
Με βάση τα πιο πάνω, η Καθ’ ης η αίτηση παραδέχεται την παράγραφο 6 της Ένορκης Δήλωσης του Αιτητή στην αίτηση του ενώ απορρίπτει τους ισχυρισμούς του όπως εκτίθενται στην παράγραφο 8, πλην της σύναψης της επίδικης υποθήκης, ως ανυπόστατους και αβάσιμους.
Επειδή το οφειλόμενο ποσό του δανείου που παραχωρήθηκε στον Αιτητή από την Καθ΄ ης η αίτηση δεν εξοφλήθηκε, ως προέβλεπαν οι όροι της συμφωνίας και η εκδοθείσα απόφαση ημερομηνίας 20/10/2010, παρά τις κατά καιρούς εκκλήσεις της Καθ’ ης η αίτηση , η τελευταία επέδωσε σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη τις προβλεπόμενες εκ του Νόμου Ειδοποιήσεις για σκοπούς έναρξης και συνέχισης της διαδικασίας πλειστηριασμού των ενυπόθηκων ακινήτων.
Συγκεκριμένα, η Καθ΄ ης η αίτηση, αναφορικά με τις παραγράφους 9 και 11 της Ένορκης Δήλωσης του Εφεσείοντα αναφέρει ότι τα πραγματικά γεγονότα σε σχέση με τις επιδόσεις των ειδοποιήσεων έχουν ως εξής:
Κατ’ αρχήν, τα μοναδικά ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα διαδικασία δεν είναι άλλα πέραν του Αιτητή και της B2KAPITAL CYPRUS LTD και προς τούτο επισυνάπτει ως Τεκμήριο 4 πιστοποιητικά έρευνας του Κτηματολογίου ημερομηνίας 17/2/2023 των ενυπόθηκων ακινήτων του Αιτητή που αποδεικνύει - σε συνάρτηση και με τα έγγραφα του δανείου - ότι δεν υπάρχει άλλο ενδιαφερόμενο άτομο. Είναι η θέση τους ότι οι Εφεσίβλητοι, ως ο ενυπόθηκος δανειστής, ακολούθησαν ορθά και σύμφωνα με τα άρθρα του Μέρους VIA του Νόμου 9/1965, την δέουσα διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου. Συγκεκριμένα, η Ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «Ι» ημερομηνίας 7/4/2023 μαζί με κατάσταση λογαριασμού επιδόθηκαν στις 20/5/2023 στον Εφεσείοντα ως ο χρεώστης και ενυπόθηκος οφειλέτης. Οι Εφεσίβλητοι, μέσω της εν λόγω ειδοποίησης κάλεσαν τον ενυπόθηκο οφειλέτη όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης ενώ παράλληλα τον ενημέρωσαν ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης του, ο ενυπόθηκος δανειστής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπεται στο μέρος VIA του Νόμου. Ως εκ τούτου, η Εφεσίβλητη παραδέχεται την παράγραφο 11 της Ε/Δ του Εφεσείοντα, πλην των ισχυρισμών του περί παράνομων τόκων, υπερημερίας κτλ.
Επίσης, στις 15/5/2023 η Εφεσίβλητη προχώρησε στην επίδοση της ειδοποίησης Τύπου Ι μαζί με την κατάσταση λογαριασμού σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήτοι την B2KAPITAL CYPRUS LTD. Προς τούτου, επισυνάπτει αντίγραφα αποδείξεων επίδοσης των πιο πάνω εγγράφων ως Τεκμήριο 5.
Ως εκ τούτου, τόσο Εφεσείοντας όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έλαβαν γνώση για την έναρξη της διαδικασίας πλειστηριασμού από τις 15/5/2023 και 20/5/2023 ημερομηνίες κατά τις οποίες τους επιδόθηκαν η ειδοποίηση τύπου Ι και η κατάσταση λογαριασμού. Το γεγονός ότι ο Εφεσείων απέστειλε επιστολή στην Καθ΄ ης η αίτηση παραθέτοντας γενικά κάποιους λόγους ακύρωσης της ειδοποίησης τύπου Ι, όπως αναφέρει στην παράγραφο 12 της Ένορκης του δήλωσης, δεν είναι λόγος για ακύρωση του πλειστηριασμού και της διαδικασίας εκποίησης. Εν πάση περιπτώσει οι εν λόγω ισχυρισμοί του, ελλείψει επαρκούς μαρτυρίας, παραμένουν μετέωροι.
Περαιτέρω, σε σχέση με την παράγραφο 9 της Ε/Δ του Εφεσείοντα η ομνύουσα αναφέρει η Ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «ΙΑ» ημερομηνίας 14/3/2024 μαζί με το Δελτίο Α, ημερομηνίας 28/3/2024 επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη στον Εφεσείοντα ως ο χρεώστης και ενυπόθηκος οφειλέτης στις 15/4/2024 και στις 12/4/2024 στην B2KAPITAL CYPRUS LTD, ως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Προς τούτου, επισυνάπτει αντίγραφα αποδείξεων επίδοσης των πιο πάνω εγγράφων ως Τεκμήριο 6. Σημειώνει ότι η Καθ΄ ης η αίτηση προτού προχωρήσει στην ιδιωτική επίδοση των ειδοποιήσεων, απέστειλε τις ειδοποιήσεις στους πιο πάνω μέσω των Kυπριακών ταχυδρομείων και συγκεκριμένα μέσω συστημένης επιστολής περί τις 29/3/2024. Λόγω της ενημέρωσης που έλαβαν ότι η αποστολή της επιστολής προς τον Αιτητή δεν κατέστη εφικτή, προχώρησαν στην πιο πάνω ιδιωτική επίδοση. Επισυνάπτει ως Τεκμήριο 7 την απόδειξη κατάθεσης των συστημένων επιστολών προς τον Αιτητή και την B2kapital ημερομηνίας 29/3/2024 καθώς και αντίγραφο από την ηλεκτρονική σελίδα πληροφόρησης των κυπριακών ταχυδρομείων σχετικά με την πορεία που έλαβε η αποστολή των ειδοποιήσεων σε κάθε ένα από τους παραλήπτες τους. Ως εκ τούτου, τόσο Εφεσείοντας όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έλαβαν γνώση για την διεξαγωγή του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού στις 4/6/2024 και ώρα 10.00 σύμφωνα με τον περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου μέσω του Ηλεκτρονικού Συστήματος Πλειστηριασμού Διατάγματος του 2019.
Επίσης, είναι η θέση τους ότι ο ενυπόθηκος δανειστής επιδίδει ειδοποίηση στον ενυπόθηκο οφειλέτη, κατά τον Τύπο «ΙΒ» του Δεύτερου Παραρτήματος, η οποία δύναται να επιδίδεται είτε πριν από είτε μετά από είτε ταυτόχρονα με την ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ», αναφέροντας σε αυτήν ότι εντός δέκα (10) ημερών από την επίδοση της ειδοποίησης θα προχωρήσει στο διορισμό εκτιμητή. Αυτό έπραξε η Εφεσίβλητη περί τις 8/8/2023 όταν προχώρησε στην επίδοση Τύπου ΙΒ ημερομηνίας 10/7/2023 προς τον Εφεσείοντα. Επισυνάπτει ως Τεκμήριο 8 αντίγραφο της απόδειξης επίδοσης και της ειδοποίησης ΤΥΠΟΥ ΙΒ των αποδείξεων επίδοσης των ειδοποιήσεων Τύπου ΙΒ. Ως εκ των ανωτέρω, στην προκειμένη περίπτωση, η προβλεπόμενη διαδικασία του Νόμου 9/1965 ως έχει τροποποιηθεί, ακολουθήθηκε ορθά και νομότυπα και η Εφεσίβλητη άσκησε ορθά τα εκ του Νόμου προβλεπόμενα δικαιώματα της και ως εκ τούτου κανένας τεκμηριωμένος ισχυρισμός από την πλευρά του Εφεσείοντα δεν τίθεται έτσι ώστε να αποδεικνύει το αντίθετο που θα οδηγούσε σε ακύρωση του πλειστηριασμού. Εν πάση περιπτώσει κανένας δυσμενής επηρεασμός δεν προκύπτει για τον Εφεσείοντα.
Με βάση τα γεγονότα που αναφέρονται τόσο από πλευράς του Εφεσείοντα όσο και των Εφεσίβλητων σε σχέση με την διενεργηθείσα επίδοση των επίδικων ειδοποιήσεων, είναι η θέση τους ότι ούτε ο λόγος έφεσης περί μη δέουσας επίδοσης της ειδοποίησης «ΙΑ» φαίνεται να στοιχειοθετείται. Περαιτέρω, εισηγούνται ότι υπάρχει η υποχρέωση επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» σε χρόνο όχι μικρότερο των 45 ημερών από την ημερομηνία και ώρα της πώλησης δια πλειστηριασμού. Στην προκειμένη περίπτωση, η επίδοση της επίδικης ειδοποίησης «ΙΑ» έγινε στον Εφεσείοντα την 15/4/2024 ενώ η ημερομηνία του πλειστηριασμού καθορίστηκε στις 4/6/2024. Ως εκ τούτου, η επίδοση έγινε σε χρόνο όχι μικρότερο των 45 ημερών από την ημερομηνία της πώλησης και συνεπώς έχει επιδοθεί δεόντως.
Περαιτέρω, με βάση την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου τόσο από τον Εφεσείοντα όσο και από τους Εφεσίβλητους, διαφαίνεται ότι η επίδικη ειδοποίηση ΤΥΠΟΣ «ΙΑ» πληροί τις προβλεπόμενες διατυπώσεις της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Διαπιστώνεται επίσης ότι, μέσα από το περιεχόμενο της εν λόγω ειδοποίησης, καθορίζεται σε αυτήν σαφής ημερομηνία, ώρα και τοποθεσία πώλησης του επίδικου ενυπόθηκου ακινήτου. Επίσης υπογράφεται δεόντως από την Εφεσίβλητη, που είναι νομικό πρόσωπο, το όνομα και η διεύθυνση της οποίας καταγράφεται. Εν πάση περιπτώσει κανένας δυσμενής επηρεασμός δεν προκύπτει για τον Εφεσείοντα.
Προσθέτει ότι το ποσό του ενυπόθηκου υπολοίπου της επίδικης Υποθήκης καθώς και το ποσοστό του τόκου ή/και του επιτοκίου που αναφέρεται τόσο στην κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την ειδοποίηση Τύπου «Ι» όσο και επίδικη ειδοποίηση «ΙΑ» είναι ορθό και νόμιμο και σύμφωνα με την επίδικη Σύμβαση και Δήλωση Υποθήκης του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λάρνακας . Εν πάση περιπτώσει η αμφισβήτηση των οφειλομένων ποσών και επιτοκίου και τέτοιου είδους ζητήματα δεν δύναται να εξετασθούν από το Δικαστήριο στα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης, αφού δεν αποτελούν ένα από τους λόγους που μπορούν να προβληθούν για τον παραμερισμό της ειδοποίησης τύπος «ΙΑ» στα πλαίσια έφεσης. Το Δικαστήριο εξετάζει μόνο το κατά πόσο στην επίδικη αίτηση καθορίζεται το ενυπόθηκο χρέος και όχι η ορθότητα του ύψους του ενυπόθηκου χρέους ή του χρεωστικού επιτοκίου. Για τον λόγο αυτό η ειδοποίηση είναι νόμιμη, έγκυρη και σύμφωνα με το περιεχόμενο του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί. Με βάση τα πιο πάνω, είναι η θέση της Εφεσίβλητης ότι το ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό με βάση τις ειδοποιήσεις Τύπος Ι και ΙΑ, πλέον τόκοι πλέον έξοδα είναι ορθό και σύμφωνα με την εκδοθείσα απόφαση του Δικαστηρίου. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του Εφεσείοντα είναι ανυπόστατοι και ατεκμηρίωτοι. Εν πάση περιπτώσει, τέτοιος λόγος δεν μπορεί να εξετασθεί ως λόγος παραμερισμού της ειδοποίησης ΙΑ καθώς δεν εμπίπτει στο άρθρο 44Γ 3(α)-(η).
Επιπρόσθετα, αναφορικά με την κατάσταση λογαριασμού ο Νόμος δεν προβλέπει καθιερωμένο τύπο κατάστασης λογαριασμού που να συνοδεύει την επίδικη ειδοποίηση και εντός της οποίας να αναφέρονται τα όσα αναφέρει ο Εφεσείων στην έφεση του σε σχέση με τον τρόπο υπολογισμού των ποσών. Επίσης η Εφεσίβλητη δεν ήταν υποχρεωμένη να αποστείλει στον Εφεσείοντα αναλυτική κατάσταση λογαριασμού όπως λανθασμένα αναφέρει ο Εφεσείοντας στην παράγραφο 17 της ένορκης του δήλωσης. Όπως δε φαίνεται από τα επιδοθέντα έγγραφα, η Εφεσίβλητη έχει επιδώσει τόσο στον Εφεσείοντα όσο και στα άλλα ενδιαφερόμενα πρόσωπα την ειδοποίηση Τύπου «Ι» η οποία συνοδευόταν από ορθή κατάσταση λογαριασμού, στην οποία αναγραφόταν το οφειλόμενο χρέος πλέον τόκους και έξοδα. Για τον λόγο αυτό τόσο η ειδοποίηση τύπου «Ι» είναι νόμιμη, έγκυρη και σύμφωνα με το περιεχόμενο του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεων Ακινήτων Νόμου του 1965 Ν.9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί όσο και η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» που επιδόθηκε μεταγενέστερα.
Περαιτέρω, η καταχώρηση μονομερούς αίτησης εκ μέρους του Αιτητή στα πλαίσια της αγωγής 1964/2023, δεν αποτελεί λόγω ακύρωσης της διαδικασίας εκποίησης αφού δεν έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου. Εν πάση περιπτώσει είναι η θέση τους ότι η εν λόγω μονομερής Αίτηση προωθήθηκε κακόπιστα και καταχρηστικά και για σκοπούς καθυστέρησης της διαδικασίας πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων και με αποκλειστικό σκοπό να παρεμποδίσει τη διεξαγωγή της σκοπούμενης πώλησης και λειτουργεί ως μέτρο πίεσης της Καθ’ ης η αίτηση ή/και χρησιμοποιείται ως μέσο για να παραβλάψει τα έννομα συμφέροντα της τελευταίας.
Σε σχέση με τη θέση του Αιτητή στην παράγραφο 10 και 12 της Ένορκης του Δήλωσης ότι δεν γνώριζε την ύπαρξη της δικαστικής απόφασης ημερομηνίας 20/10/2010 στα πλαίσια της αγωγής 1677/2010 και ότι έλαβε γνώση αυτής μέσω της απαντητικής επιστολής ημερομηνίας 29/6/2023, αυτή απορρίπτεται από την Καθ΄ ης η αίτηση ως ψευδής και ανυπόστατη. Είναι η θέση της Καθ’ ης η αίτηση ότι περί τις 2/12/2014, εκδόθηκε στα πλαίσια της αγωγής 1677/2010 εκ συμφώνου διάταγμα καταβολής μηνιαίων δόσεων €300 μηνιαίως, Τεκμήριο 9 εναντίον του Αιτητή, ο οποίος εμφανίστηκε αυτοπροσώπως στην διαδικασία. Ως εκ τούτου, ο Αιτητής γνώριζε για την εκδοθείσα απόφαση και σε κανένα διάβημα δεν προχώρησε για τον παραμερισμό της εκδοθείσας απόφασης, αντιθέτως εμφανίστηκε στα πλαίσια της αίτησης μηνιαίων δόσεων και αποδέχτηκε την έκδοση εκ συμφώνου διατάγματος.
Επίσης, το ενυπόθηκο χρέος της επίδικης υποθήκης είναι υπερήμερο ως οι σχετικές πρόνοιες του Ν. 9/1965 ορίζουν και ικανοποιείται η προϋπόθεση της υπερημερίας ή/και η απόφαση των Εφεσίβλητων να αποστείλουν την ειδοποίηση τύπου «Ι» και ακολούθως την ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» δυνάμει του ΜΕΡΟΥΣ VIΑ του Νόμου 9/1965 είναι ορθή και νομότυπη με βάση τις δυνατότητες που τους παρέχεται από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και ασκώντας τα δικαιώματα τους, αφού ο ενυπόθηκος οφειλέτης και χρεώστης είναι υπερήμερος με βάση το άρθρο 27 και 44 του Νόμου 9/1965, και ως εκ τούτου η Εφεσίβλητη έχει τηρήσει τις πρόνοιες του Άρθρου 44(Β) του Νόμου 9/1965. Στην προκειμένη περίπτωση η υπερημερία αφορά περίοδο πέραν των 120 ημερών και το χρέος του ενυπόθηκου οφειλέτη και χρεώστη έχει καταστεί απαιτητό και πληρωτέο από τους Εφεσίβλητους δια των επιστολών τερματισμού ημερομηνίας 10/6/2010.
Παρόλο που δεν προβάλλεται από τον Αιτητή οποιοδήποτε ισχυρισμός περί μη αποστολής της ειδοποίησης Τύπου Θ, είναι η θέση τους ότι η διαδικασία που ακολούθησε η Καθ’ ης η αίτηση είναι η ορθή. Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς την παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, η Εφεσίβλητη δεν είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό Ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του πιο πάνω Νόμου και ως εκ τούτου δεν δύνατο να αποσταλεί εκ μέρους της η ειδοποίηση Τύπου «Θ». Εξάλλου, δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη, όπως έχει γίνει στην παρούσα περίπτωση.
Επίσης, είναι η θέση τους ότι το γεγονός ότι Αιτητής προβάλλει την θέση ότι κατά διαστήματα προσπαθούσε να εξεύρει λύση, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο ως λόγος ακύρωσης της διαδικασίας πλειστηριασμού αφού, παρόλες τις κατ’ ισχυρισμό προσπάθειες του, η διευθέτηση δεν κατέστη εφικτή και ως εκ τούτου εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα οφειλόμενο ποσό. Σύμφωνα με τη θέση τους η καταχώρηση της παρούσας αίτησης έγινε μόνο προς καθυστέρηση της διαδικασίας εκποίησης της υποθήκης και για να εμποδιστούν οι Εφεσίβλητοι να διεκδικήσουν τα όσο νόμιμα δικαιούται με βάση τις πρόνοιες τους μέρους VIA του Ν. 9/1965.
Τυχόν έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων θα παραβιάσει το δικαίωμα της Εφεσίβλητης, ως αυτό απορρέει από το Μέρος VIA του Ν. 9/1965, να πωλήσει τα ενυπόθηκα ακίνητα προς εξασφάλιση του λαβείν της εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Αναστολή ή ακύρωση των διαδικασιών που έχουν ξεκινήσει δυνάμει του Μέρους VIA στο παρόν στάδιο θα αντιστρατεύεται το πνεύμα και τον σκοπό του εν λόγω Νόμου που δεν είναι άλλος από την εκποίηση των ενυπόθηκων ακινήτων σε σύντομο χρονικό διάστημα και η παροχή στον ενυπόθηκο δανειστή της δυνατότητας να εξασφαλίσει το λαβείν του από ένα υπερήμερο εξ αποφάσεως χρέος και να ικανοποιήσει τα δικαιώματα με μία νέα ταχύτερη μέθοδο. Σύμφωνα με τη θέση τους ο Νομοθέτης δεν έθεσε περιορισμούς στην άσκηση του δικαιώματος αυτού, άλλους από αυτούς που ρητά εισήγαγε στο κείμενο του Μέρους VIA προς προστασία του ενυπόθηκου οφειλέτη και των ενδιαφερόμενων προσώπων και τυχόν αναστολή ή ακύρωση των διαδικασιών στη βάση άλλων, μη νόμιμων προβλεπόμενων λόγων θα συνιστά επέμβαση στην εξουσία του Νομοθέτη.
Η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν, αντίστοιχα, την αίτηση και την ένσταση, χωρίς οι δύο πλευρές να προβούν σε αντεξέταση των ενόρκως δηλούντων. Και οι δυο πλευρές υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους με την υποβολή εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων, το περιεχόμενο των οποίων λαμβάνω υπόψη μου και θα αναφερθώ σε αυτό όπου το κρίνω απαραίτητο. Απαντήσεις στα διάφορα επιχειρήματα θα δοθούν με το σκεπτικό του Δικαστηρίου που θα ακολουθήσει.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ:
Προτού προχωρήσω να εξετάσω τα ζητήματα που έχουν εγερθεί, θεωρώ σκόπιμο για τους σκοπούς εξέτασης των εγειρόμενων ζητημάτων, να σκιαγραφήσω τη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, όπως αυτό τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα.
Η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή ξεκινά με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» η οποία, σε περίπτωση όπου ο δανειστής είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, συνοδεύεται από την Ειδοποίηση Τύπου «Θ». Νοείται ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIA. Με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσής της ενώ παράλληλα ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.
Σύμφωνα δε με το Άρθρο 44 Γ(2) του Μέρους VIA του Νόμου, σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης του ενυπόθηκου οφειλέτη με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη δεύτερη έγγραφη Ειδοποίηση στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό. Η Ειδοποίηση αυτή, η οποία είναι κατά τον Τύπο «ΙΑ», επιδίδεται εντός περιόδου όχι μικρότερης των 45 ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ο ενυπόθηκος δανειστής δικαιούται να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης «ΙΑ» και της σκοπούμενης πώλησης μόνο για τους λόγους που διαλαμβάνονται ρητά στο εδάφιο (3) του Άρθρου 44 Γ.
Οι λόγοι ακύρωσης της διαδικασίας πλειστηριασμού εξαντλητικά απαριθμούνται στο άρθρο 44 Γ(3) του Ν. 9/65, ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα.
Για σκοπούς εύκολης κατανόησης του ζητήματος παραθέτω αυτούσιο το άρθρο 44 Γ(3):
«(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.»
Οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου του Ν.9/65 είναι ξεκάθαρες. Στην περίπτωση που υφίσταται ένας από τους λόγους που καταγράφονται, κατά τρόπο περιοριστικό, στο συγκεκριμένο άρθρο, παρέχεται η δυνατότητα στον ενυπόθηκο οφειλέτη καθώς και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ». Πρόκειται δηλαδή για διαδικασία με προσδιορισμένο και περιορισμένο σκοπό, αφού στο πλαίσιο της, η δικαιοδοσία του δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο κατά πόσο ισχύει ένας από τους αναφερόμενους στο συγκεκριμένο άρθρο λόγους, ακύρωσης της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ».
Αναφορικά με τη δυνατότητα καταχώρησης Αίτησης-Έφεσης για τους λόγους που περιοριστικά αναφέρονται στο άρθρο 44 Γ(3) του Μέρους VIA του Νόμου, υπάρχει σωρεία πρωτόδικων αποφάσεων η οποία συγκλίνει στο ότι δεν χωρεί παραμερισμός της ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» για οποιοδήποτε άλλο λόγο πέραν από αυτούς που περιοριστικά αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο. Πρόκειται για διαδικασία με περιορισμένο σκοπό η οποία περιορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου στον έλεγχο κατά πόσο ισχύει ένας από τους λόγους ακύρωσης της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ».
Με δεδομένη την πρόνοια του Νόμου, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 44(Γ), οποιοιδήποτε λόγοι έφεσης ή παράπονα που εκφράζει ο Αιτητής-εφεσείοντας, στο πλαίσιο του υπό συζήτηση δικονομικού του διαβήματος κατά της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» στην έκταση που αυτά δεν άπτονται ζητημάτων που κατά το πιο πάνω άρθρο μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης σε έφεση του είδους, όπως ζητήματα που αφορούν την επίδοση, τον τύπο, το περιεχόμενο ή ακόμα τη νομιμότητα της Ειδοποιήσεως Τύπος «Ι» και την κατάσταση λογαριασμού που τη συνοδεύει, τη νομιμότητα του ενυπόθηκου χρέους και εν γένει της συμφωνίας που σχετίζεται με τις πιστωτικές διευκολύνσεις που παραχώρησε η Καθ’ ης η αίτηση στον Αιτητή, εκ των πραγμάτων και στην έκταση που δεν περιλαμβάνονται ή συσχετίζονται με τους καθορισμένους λόγους παραμερισμού της σχετικής Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ», όπως εξαντλητικά αυτοί απαριθμούνται και προβλέπονται στο Νόμο, δεν μπορούν να αποτελέσουν ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης στα πλαίσια της υπό συζήτηση Αίτησης-Έφεσης. Εν πάση περιπτώσει, δεδομένη είναι η δυνατότητα προβολής οποιονδήποτε τέτοιων ζητημάτων στα πλαίσια άλλων ένδικων μέσων, όπως αυτό διασφαλίζεται από το άρθρο 44 Β(3) του Ν.9/65.
Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι τα όσα η ενόρκως δηλούσα αναφέρει στην ένορκη δήλωση της προς υποστήριξη της ένστασης δεν έχουν αμφισβητηθεί με αντεξέταση ή άλλως πως. Είναι πάγια αρχή της νομολογίας ότι όταν αμφισβητούνται οι ισχυρισμοί των Αιτητών, τότε θα πρέπει αυτοί είτε να προσκομίσουν σχετική μαρτυρία είτε να αντεξετάσουν το πρόσωπο το οποίο προέβη στις συγκεκριμένες δηλώσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της ενόρκως δηλούσας στην ένσταση έχουν παραμείνει αναντίλεκτοι και αναμφισβήτητοι. Έχοντας πει τα πιο πάνω, προχωρώ να εξετάσω τους λόγους που προβλήθηκαν από τον Αιτητή σε συνάρτηση με τους λόγους ένστασης.
ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ 3, 4 ΚΑΙ 5
Με τους πιο πάνω λόγους ο Αιτητής εγείρει ότι η προωθούμενη διαδικασία έναρξης εκποίησης και/ή πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου είναι λανθασμένη και/ή παράτυπη και/ή αντικανονική, ότι η απόφαση του Ενυπόθηκου Δανειστή, για έναρξη της διαδικασίας πώλησης με πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου βάσει της Υποθήκης με αρ. Υ8507/2007 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λάρνακας έχει ληφθεί χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της σχετικής Νομοθεσίας και/ή χωρίς να ακουσθεί ο Εφεσείοντας και/ή λήφθηκε χωρίς επαρκή έρευνα των σχετικών με την παρούσα υπόθεση στοιχείων καθώς και ότι η προωθούμενη διαδικασία πώλησης διενεργείται κατά παράβαση των προνοιών την σχετικής Νομοθεσίας λόγω του ότι δεν έχουν ληφθεί εκ μέρους των Εφεσίβλητων όλα τα απαραίτητα διαβήματα και/ή δεν έχουν επιδοθεί και/ή δεν έχουν επιδοθεί δεόντως και/ή δεν έχουν επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα οι Ειδοποιήσεις που προβλέπονται στον νόμο αναφορικά με την σκοπούμενη πώληση.
Οι συνήγοροι της Καθ’ ης η αίτηση, παρά το ότι δεν ηγέρθη ισχυρισμός από τον Αιτητή περί μη αποστολής Ειδοποίησης Τύπου Θ εισηγήθηκαν ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι η ορθή. Ειδικότερα όσον αφορά την υποχρέωση αποστολής Ειδοποίησης Τύπου Θ, το άρθρο 44Β (1) και (2) του Νόμου 9/1965 προνοεί ότι σε περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των 120 ημερών από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει με τη διαδικασία της πώλησης που προβλέπεται στο Μέρος VΙΑ του Νόμου. Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την Ειδοποίηση στον Τύπο Θ. Στην προκειμένη περίπτωση, η θέση της πλευράς της Καθ' ης η αίτηση, όπως προκύπτει από όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν διά μέσου της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένσταση, είναι ότι η ίδια δεν αποτελεί αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα εντός της έννοιας του σχετικού νόμου και δεν μπορεί να παρέχει πιστωτικές διευκολύνσεις και ως εκ τούτου η αποστολή Ειδοποίησης Τύπου Θ δεν συνιστούσε υποχρέωση της. Σημειώνεται, περαιτέρω, ότι στη βάση του ίδιου άρθρου δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης Τύπου Θ, εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη, όπως έχει γίνει στην παρούσα περίπτωση.
Σε σχέση με την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου Ι μαζί με κατάσταση λογαριασμού αποτέλεσε θέση της Καθ’ ης η αίτηση ότι οι Εφεσίβλητοι, ως ο ενυπόθηκος δανειστής, ακολούθησαν ορθά και σύμφωνα με τα άρθρα του Μέρους VIA του Νόμου 9/1965, την δέουσα διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου. Όπως προκύπτει με βάση τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε μέσω της ένορκης δήλωσης στην ένσταση, η Ειδοποίηση Τύπου Ι ημερομηνίας 7/4/2023 μαζί με κατάσταση λογαριασμού επιδόθηκαν στις 20/5/2023 στον Εφεσείοντα ως ο χρεώστης και ενυπόθηκος οφειλέτης. Οι Εφεσίβλητοι, μέσω της εν λόγω ειδοποίησης κάλεσαν τον ενυπόθηκο οφειλέτη όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης ενώ παράλληλα τον ενημέρωσαν ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης του, ο ενυπόθηκος δανειστής μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπεται στο μέρος VIA του Νόμου. Επίσης, στις 15/5/2023 η Εφεσίβλητη προχώρησε στην επίδοση της ειδοποίησης Τύπου Ι μαζί με την κατάσταση λογαριασμού στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ήτοι την B2KAPITAL CYPRUS LTD. Το Τεκμήριο 5, το οποίο δεν έχει τύχει αμφισβήτησης καταδεικνύει του λόγου το αληθές.
Προκύπτει σαφώς από τα πιο πάνω ότι τόσο Εφεσείοντας όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έλαβαν γνώση για την έναρξη της διαδικασίας πλειστηριασμού τις ημερομηνίες κατά τις οποίες τους επιδόθηκαν η ειδοποίηση Τύπου Ι και η κατάσταση λογαριασμού.
Σε σχέση με την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ και Δελτίου Α προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη και το ενδιαφερόμενο μέρος, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση στην ένσταση η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 14/3/2024 μαζί με το Δελτίο Α, ημερομηνίας 28/3/2024 επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη στον Εφεσείοντα στις 15/4/2024 και στις 12/4/2024 στην B2KAPITAL CYPRUS LTD, ως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Προς τούτου, επισυνάπτονται αντίγραφα αποδείξεων επίδοσης των πιο πάνω εγγράφων ως Τεκμήριο 6. Η Καθ΄ ης η αίτηση προτού προχωρήσει στην ιδιωτική επίδοση των ειδοποιήσεων, απέστειλε τις ειδοποιήσεις στους πιο πάνω μέσω των Kυπριακών ταχυδρομείων και συγκεκριμένα μέσω συστημένης επιστολής περί τις 29/3/2024. Λόγω της ενημέρωσης που έλαβαν ότι η αποστολή της επιστολής προς τον Αιτητή δεν κατέστη εφικτή, προχώρησαν στην πιο πάνω ιδιωτική επίδοση. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 7 απόδειξη κατάθεσης των συστημένων επιστολών προς τον Αιτητή και την B2kapital ημερομηνίας 29/3/2024 καθώς και αντίγραφο από την ηλεκτρονική σελίδα πληροφόρησης των κυπριακών ταχυδρομείων σχετικά με την πορεία που έλαβε η αποστολή των ειδοποιήσεων σε κάθε ένα από τους παραλήπτες τους. Παρά το ότι ο συνήγορος του Εφεσείοντα προβάλλει λόγους έφεσης που αφορούν τη μη δέουσα επίδοση των πιο πάνω ειδοποιήσεων εντούτοις δεν τεκμηριώνεται ή επεξηγείται με την ένορκη δήλωση του αιτητή το μη νομότυπο της επίδοσης τους ούτε και έχει αμφισβητηθεί, όπως προανέφερα η μαρτυρία της ενόρκως δηλούσας στην ένσταση που αφορά τις πιο πάνω επιδόσεις. Συναφώς θα πρέπει να λεχθεί ότι ούτε και η αγόρευση του συνηγόρου του αιτητή προωθεί την πιο πάνω θέση. Επιγραμματικά λοιπόν αναφέρω ότι αναφορικά με τη νομιμότητα και τον τρόπο επίδοσης μιας Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ η πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v Γιώργου Παντέλα Π.Ε. 159/2011, ημερ. 01/12/2023 είναι πλήρως διαφωτιστική. Αναφέρθηκαν τα εξής:
«Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας.»
Στην υπό κρίση περίπτωση η Καθ’ ης η αίτηση έχει αποδείξει το ανέφικτο της επίδοσης δια συστημένης επιστολής με αποτέλεσμα οι επιδόσεις Τύπου Ι και ΙΑ να έχουν δεόντως επιδοθεί, μέσω ιδιώτη επιδότη.
Περαιτέρω, προκύπτει με βάση τη μαρτυρία της Καθ’ ης η αίτηση και δεν έχει εξάλλου αμφισβητηθεί ότι η υποχρέωση με βάση τις πρόνοιες του Νόμου επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» σε χρόνο όχι μικρότερο των 45 ημερών από την ημερομηνία και ώρα της πώλησης δια πλειστηριασμού έχει τηρηθεί. Στην προκειμένη περίπτωση, η επίδοση της επίδικης ειδοποίησης «ΙΑ» έγινε στον Εφεσείοντα την 15/4/2024 ενώ η ημερομηνία του πλειστηριασμού καθορίστηκε στις 4/6/2024. Το πιο πάνω γεγονός γίνεται αποδεκτό και μέσω της αγόρευσης του συνηγόρου του Εφεσείοντα (Βλ.σελ.21).
ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ 1 ΚΑΙ 6
Προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες Ειδοποιήσεις είναι κατά το νόμο και όσον αφορά τα γεγονότα εσφαλμένες και/ή παράτυπες και/ή άκυρες. Μέσω της αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου του εφεσείοντα γίνεται εισήγηση ότι σύμφωνα με το Άρθρο 44Γ(1) του Νόμου, η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» πρέπει να συνοδεύεται με κατάσταση λογαριασμού η οποία πρέπει να εμπεριέχει λεπτομέρειες, ως αναφέρει ο Τύπος του Παραρτήματος ΙΙ, ως προς το οφειλόμενο ενυπόθηκο χρέος, των τόκων και όλων εξόδων. Αντίθετα, στην προκείμενη περίπτωση, σύμφωνα με τη θέση του, η Ειδοποίηση Τύπου «Ι», αναφέρει απλά ένα αόριστο, ατεκμηρίωτο και κυρίως αυθαίρετο πόσο, χωρίς να παρουσιάζει λεπτομερώς η Εφεσίβλητη πως προέκυψε το εν λόγω ποσό, πως υπολογίστηκε, πως υπολογίστηκαν οι τόκοι και ποιες άλλες χρεώσεις περιλαμβάνει. Συνεπώς, κατά το συνήγορο παρά το γεγονός ότι η Ειδοποίηση αναφέρεται σε επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού, η Εφεσίβλητη παρέλειψε να αποστείλει λεπτομερή κατάσταση λογαριασμού.
Περαιτέρω, είναι η θέση του Εφεσείοντα ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» πάσχει εξίσου και αντίκειται στο κατά τον Νόμο προβλεπόμενο περιεχόμενο. Συγκεκριμένα, υποστηρίχτηκε ότι ως προκύπτει ξεκάθαρα η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ προβαίνει σε περιγραφή καθορισμού του οφειλόμενου τόκου χωρίς όμως συγκεκριμενοποίηση του ποσού. Οι πιο πάνω παραλήψεις σύμφωνα με το επιχείρημα του συνηγόρου του εφεσείοντα καθιστούν τις Ειδοποιήσεις παράνομες και/ή παράτυπες αφού δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου και καταστρατηγούν κάθε Αρχή Δικαίου καθώς και παραβλάπτουν τα δικαιώματα των οφειλετών.
Αρχίζοντας από το περιεχόμενο της κατάστασης λογαριασμού που συνοδεύει την Ειδοποίηση Τύπου Ι, σχετική είναι η απόφαση Ανδρέας Ηρακλέους Χρίστου ν. Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Αρ. Αίτησης/Έφεσης 270/17, ημερομηνίας 19/12/2017, στο πλαίσιο της οποίας λέχθηκαν τα εξής:
«Αναφορικά με τον δεύτερο λόγο έφεσης υπενθυμίζεται σχετικά πως σύμφωνα και με το εδάφιο (1) του άρθρου 44 Γ ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του Μέρους VIA, αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού.
Το Δικαστήριο έχει ελέγξει τόσο τον τύπο ειδοποίησης τον οποίο η εφεσίβλητη χρησιμοποίησε όσο και το περιεχόμενο της κατάστασης λογαριασμού. Διαπιστώνεται, πρώτο, πως η εφεσίβλητη έχει συμμορφωθεί πλήρως ως προς τον τύπο ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ενώ δεύτερο, ο ίδιος ο σχετικός Νόμος δεν προβλέπει συγκεκριμένο τύπο κατάστασης λογαριασμού ούτε και προαπαιτεί λεπτομερή παράθεση κατάστασης λογαριασμού από την ημερομηνία υπογραφής της δήλωσης σύμβασης υποθήκης.
Επιπλέον, παρατηρείται πως το ποσό το οποίο αναφέρεται εντός της ειδοποίησης Τύπος "I" ανταποκρίνεται στο ποσό το οποίο καταγράφεται εντός της συγκεκριμένης κατάστασης. Δηλαδή, το ποσό των €141.756,78 αποτελεί το σύνολο των δύο ποσών τα οποία αναφέρονται εντός της ειδοποίησης, δηλαδή του ποσού των €99.097,14 συν το ποσό των τόκων €42.659.64. Ως προς τη θέση ότι το «απαιτητό ποσό» που αναφέρει η Ειδοποίηση Τύπος "I" δεν είναι το ίδιο με το «απαιτητό ποσό» που αναφέρει η ειδοποίηση Τύπος "ΙΑ" αυτή δεν γίνεται δεκτή ως βάσιμη καθότι προφανώς το ποσό εντός της ειδοποίησης Τύπος "ΙΑ” λαμβάνει υπόψη του τους τόκους οι οποίοι ίσχυαν σε μεταγενέστερη ημερομηνία από την ημερομηνία έκδοσης της ειδοποίησης Τύπος "I"».
Επίσης, στην απόφαση Καραολή ν. THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED, Αίτηση/Έφεση υπ’ αριθμό 326/2021, ημερομηνίας 23/12/2021, αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Όσον, τώρα, αφορά στον ισχυρισμό του Εφεσείοντα ότι η κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την ειδοποίηση Τύπος I δεν περιέχει τις απαραίτητες λεπτομέρειες, παρατηρώ τα εξής:
Όντως, στην κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την ειδοποίηση I, απλά καταγράφονται τα ποσά που αφορούν σε δύο Τραπεζικούς λογαριασμούς και το τελικό άθροισμα τους, το οποίο αποτελεί και το απαιτούμενο ποσό, χωρίς να δίδεται οποιαδήποτε άλλη λεπτομέρεια ως προς το πως προέκυψαν τα ποσά αυτά.
Ωστόσο, σε συμφωνία με τα όσα η Εφεσίβλητη ισχυρίζεται, το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο για να αποδοθεί η αιτούμενή θεραπεία του παραμερισμό της ειδοποίησης ΙΑ, η οποία μπορεί να αποδοθεί μόνο στη βάση των επτά λόγων που προνοούνται από το άρθρο 44Γ(3) (βλ. Αναφορικά με την αίτηση της Α. Παπακοκκίνου, Πολ. Εφ. 110/2019, απόφαση ημερ. 18.02.2020).
Δε μου διαφεύγει η θέση του Εφεσείοντα ότι δυνάμει των προνοιών του άρθρου 44Γ(1) του νόμου, για να κηρυχθεί, με την επίδοση της ειδοποίησης I, η έναρξη της διαδικασίας εκποίησης, θα πρέπει να τηρηθούν οι πρόνοιες του άρθρου 44Β του νόμου. Παρατηρώ, ωστόσο, συναφώς ότι, στη βάση του περιεχομένου της ειδοποίησης Τύπος I, δίδεται στον ενυπόθηκο οφειλέτη το δικαίωμα να αμφισβητήσει την ενέργεια του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει στην ενεργοποίηση της διαδικασίας εκποίησης, εξ ου και του δίδει προθεσμία 30 ημερών να αποταθεί σ' αυτόν και να αμφισβητήσει τα όσα εκεί αναφέρονται.
Επίσης, κάθε ενυπόθηκος οφειλέτης που θεωρεί ότι ο ενυπόθηκος δανειστής δεν νομιμοποιείται να προωθεί την διαδικασία εκποίησης που προβλέπεται στο Μέρος VIA του νόμου (διαδικασία η οποία άρχεται με την επίδοση της ειδοποίησης I), έχει το δικαίωμα, στην βάση των προνοιών του άρθρου 44Β(3), να αποταθεί στο επαρχιακό δικαστήριο για λόγους άλλους απ' αυτούς που προβλέπονται στον νόμο (Ν.9/1965) και να αμφισβητήσει το δικαίωμα του τελευταίου να πράττει τούτο.
Ο Εφεσείοντας, μολονότι του επιδόθηκε προσωπικά η ειδοποίηση I, δεν αποτάθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο για να αμφισβητήσει την ενεργοποίηση της διαδικασίας, ούτε καν απέστειλε προς την Εφεσίβλητη, εντός 30 ήμερων, ως του υποδείκνυε τούτη, ένσταση για την ρηθείσα ενεργοποίηση.
Έχει, πολλάκις, αναφερθεί σε σωρεία αποφάσεων των Επαρχιακών Δικαστηρίων, αλλά και στην υπόθεση Παπακοκκίνου (ανωτέρω), ότι το δικαίωμα ενός ενυπόθηκου οφειλέτη, μέσω του άρθρου 44Γ του νόμου, να επιδιώξει τον παραμερισμό της ειδοποίησης ΙΑ, μπορεί να ασκηθεί μόνο στη βάση των επτά λόγων που, εξαντλητικά, αναφέρονται στο άρθρο αυτό, και ότι, κατά συνέπεια, ο τύπος, πληρότητα, σαφήνεια και οποιαδήποτε άλλη ασάφεια ή άλλως πως παρατηρείται σε ειδοποιήσεις άλλες από την ΙΑ, δεν αποτελούν λόγο για να αποδοθεί τέτοια θεραπεία».
Συνεπώς, με βάση το Νόμο και τη σχετική επί του θέματος νομολογία, δεν προβλέπεται συγκεκριμένος τύπος κατάστασης λογαριασμού, αλλά ούτε και προαπαιτείται λεπτομερής παράθεση κατάστασης λογαριασμού από την ημερομηνία υπογραφής της δήλωσης σύμβασης υποθήκης. Από τη συνημμένη Ειδοποίηση Τύπου Ι στην κατάσταση λογαριασμού στην υπό κρίση αίτηση προκύπτει με σαφήνεια το ενυπόθηκο χρέος, οι τόκοι και τα έξοδα που ο αιτητής οφείλει να καταβάλει εντός της ταχθείσας προθεσμίας στην Καθ’ ης η αίτηση.
Κρίνω δε ότι ο λόγος Έφεσης, στην έκταση που αφορά την επίδοση, τον Τύπο, το περιεχόμενο, την εγκυρότητα και νομιμότητα της Ειδοποίησης Τύπος «Ι» και της κατάστασης λογαριασμού που τη συνοδεύει, ή την εγκυρότητα, νομιμότητα και ορθότητα του ενυπόθηκου χρέους, δεν περιλαμβάνεται στους λόγους Έφεσης του άρθρου 44 Γ(3) του Νόμου και συνεπώς δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης από το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας Έφεσης.
Ερχόμενη στην εισήγηση ότι ούτε η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ δεν πληροί τις απαιτούμενες εκ του Νόμου προϋποθέσεις ή/και δεν είναι σύμφωνη με τον τύπο και το περιεχόμενο, ως αυτό καθορίζεται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου σημειώνω τα ακόλουθα:
Μια απλή αντιπαραβολή της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» με το δείγμα του Τύπου «ΙΑ» όπως αυτός εκτίθεται στο Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου 9/1965, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ πληροί τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος 9/1965, ως αυτός έχει τροποποιηθεί, και δη του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου και το περιεχόμενο αυτής είναι ορθό και νόμιμο και συνάδει πλήρως με τις πρόνοιες του Νόμου 9/1965. Παρά την αοριστία του πιο πάνω λόγου, αφού αυτός ως τον εκλαμβάνομαι περιορίζεται κυρίως στην αμφισβήτηση του, ως ο ισχυρισμός, πραγματικά οφειλόμενου ποσού, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι μικρές παρεκκλίσεις από τον προβλεπόμενο τύπο του Δεύτερου Παραρτήματος του Νόμου δεν επιφέρουν ακυρότητα ή συνιστούν αντικανονικότητα της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» και/ή της Ειδοποίησης Τύπος «Ι», ειδικότερα στην απουσία ισχυρισμού για παραπλάνηση των Αιτητών.
Στην απόφαση NEOPHYTOS IOANNOU & CO LTD κ.α. ν. ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED, Aρ. Αίτησης/Έφεσης 312/2020, ημερομηνίας 15/02/2021, όπου ο κ. Φιλίππου, Α.Ε.Δ. (όπως ήταν τότε), είπε τα ακόλουθα:
«Όμως ακόμα και αν ήθελε θεωρηθεί ότι οι Ειδοποιήσεις Τύπος «ΙΑ» δεν πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για τον τύπο και περιεχόμενο τους, σύμφωνα με το Άρθρο 36 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, το οποίο προνοεί ότι:
‘Παρεκκλίσεις από Τύπος’
36. Εκτός αν διαφορετικά ρητά προνοείται, όταν καθορίζονται τύποι, μικρές παρεκκλίσεις από αυτούς, ή αναγκαίες αλλαγές σε αυτούς οι οποίες δεν επηρεάζουν την ουσία ή οι οποίες δεν υπολογίζουν να παραπλανήσουν δεν τους καθιστούν άκυρους».
Στην Ευαγόρου Άριστος, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. (Αρ. 2) (2001) 2 ΑΑΔ 285 εφαρμόστηκαν οι πρόνοιες του Αρ. 36 όσο αφορά τη χρήση λανθασμένου Τύπος ειδοποίησης έφεσης, με το Εφετείο να αναφέρει ότι ενόψει των όσων αναφέρει το Αρ. 36, και εφόσον δεν έχει επηρεαστεί η ουσία και δεν έγινε με σκοπό την παραπλάνηση, ο χρησιμοποιηθείς τύπος δεν μπορούσε να καταστεί άκυρος.
Πιο συγκεκριμένα στην Roubix Ltd ν Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Ατδ, Αίτηση Έφεσης 135/2019 ημερ. 08/07/2019 η κα Σ. Χατζηγιάννη, Π.Ε.Δ, αναφέρθηκε ότι η καταγραφή ποσοστού τόκου αντί του ποσού αυτού, δεν καθιστούσε την Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» άκυρη, ειδικότερα εφόσον:
‘‘Για όλα τα πιο πάνω, κρίνω ότι τα έννομα συμφέροντα των Εφεσειόντων, ουδόλως επηρεάστηκαν από τον τρόπο που οι Εφεσίβλητοι επέλεξαν να προσδιορίσουν στην Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» το ποσό των καταβλητέων τόκων, ο οποίος (τρόπος) ήταν και ο πλέον ορθός και οι Εφεσείοντες ουδόλως παραπλανήθηκαν ή εξαπατήθηκαν από αυτόν. Άλλωστε, από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Έφεση, προκύπτει ότι οι Εφεσείοντες ουδέποτε εξέφρασαν την πρόθεση καταβολής του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, συμπεριλαμβανομένου και του τόκου, ώστε να απαλλαγεί η Υποθήκη και αποδεσμευθεί το ακίνητο τους’’.»
Συναφής και συνδεόμενος με τα πιο πάνω επιχειρήματα του αιτητή είναι και ο λόγος Έφεσης 6 ότι η προωθούμενη διαδικασία διενεργείται καταχρηστικά, αφού το αξιούμενο από τον Ενυπόθηκο Δανειστή ποσό δεν είναι εκκαθαρισμένο και/ή ο Ενυπόθηκος Δανειστής αξιώνει αναφορικά με την πώληση των ενυπόθηκων ακινήτων ποσό το οποίο δεν του οφείλεται και/ή το οποίο δεν δικαιούται και/ή είναι μεγαλύτερο από το ποσό που πραγματικά δικαιούται.
Έχω την άποψη ότι η αμφισβήτηση των ποσών που αξιούνται από τους Καθ’ ων η Αίτηση, δεν δύναται να προωθείται από τον Αιτητή στο πλαίσιο Αίτησης-Έφεσης. Σχετική με την παράμετρο αυτή είναι η απόφαση ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΡΠΑΣ ν. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, Αρ. Αίτησης-Έφεσης 285/19, ημερομηνίας 25/07/2019, η οποία συγκεκριμένα αναφέρει ότι:
«Η αμφισβήτηση εκ μέρους του Εφεσείοντα, του ποσού του ενυπόθηκου υπολοίπου της επίδικης Υποθήκης, του ποσοστού του τόκου και/ή του επιτοκίου ως και ο ισχυρισμός του περί απαίτησης τόκου επί τόκων, δεν περιλαμβάνονται ως λόγοι Έφεσης στο άρθρο 44 Γ(3) του Νόμου και συνεπώς δεν μπορούν να εξεταστούν στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.
[.]
Σ’ ό,τι αφορά τη θέση του Εφεσείοντα ότι οι Εφεσίβλητοι απαιτούν με την αγωγή 6592/11 και με τις Ειδοποιήσεις Τύπος «Ι» και «ΙΑ» διαφορετικά ποσά και/ή τόκους και/ή έξοδα, επαναλαμβάνω ότι η αμφισβήτηση του ενυπόθηκου οφειλόμενου ποσού, συμπεριλαμβανομένου του τόκου και εξόδων, δεν μπορεί να εξεταστεί στα πλαίσια της παρούσας Έφεσης.»
ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ 7
Ο λόγος αυτός συνίσταται στο ότι έχει καταχωρηθεί αίτηση για έκδοση παρεμπιπτόντων απαγορευτικών διαταγμάτων, στα πλαίσια της υπ’ αριθμό 1964/2023 Αγωγής, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας με την οποία ο Εφεσείοντας αιτείται μεταξύ άλλων, την αναστολή του πλειστηριασμού ημερομηνίας 04/06/2024. Παρά το γεγονός ότι ούτε και αυτός ο λόγος έχει προωθηθεί από το συνήγορο του Αιτητή μέσω της αγόρευσης του, συνοπτικά αναφέρω ότι η καταχώριση αίτησης για έκδοση παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος δεν περιλαμβάνεται στους λόγους έφεσης του άρθρου 44Γ(3). Μόνο η έκδοση παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος θα συνιστούσε έγκυρο λόγο, εάν και εφόσον τέτοιο διάταγμα εκδιδόταν.
ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ 2
Με αυτό το λόγο εγείρεται ότι οι προσβαλλόμενες Ειδοποιήσεις είναι άκυρες ως παράνομες και/ή ως στηριζόμενες σε νόμο ο οποίος προσκρούει στο Σύνταγμα και/ή στην ΕΣΔΑ και/ή παραβιάζει τα άρθρα 1 και 6 της ΕΣΔΑ και τα άρθρα 23 και 30 του Συντάγματος. Ούτε και αυτός ο λόγος έχει προωθηθεί από το συνήγορο του Αιτητή μέσω της αγόρευσης του. Παραταύτα, για σκοπούς πληρότητας θα πρέπει να λεχθούν τα ακόλουθα:
Κατ’ αρχάς, ως προκαταρκτικό σχόλιο θα ήθελα να αναφέρω ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας δεν είναι απαραίτητος για τη διεκπεραίωση της εκδίκασης της προκείμενης Αίτησης-Έφεσης, καθώς ο Νόμος 9/1965 είναι υπερ-αρκετός στο να παρέχει επαρκείς πρόνοιες για την επίλυση των επίδικων ζητημάτων.
Επίσης, έχει επανειλημμένως τονιστεί, μέσω αποφάσεων τόσο του Ανώτατου Δικαστηρίου όσο και πρωτόδικα, ότι τα Δικαστήρια δεν καταπιάνονται με αφηρημένα ζητήματα ακαδημαϊκής και μόνο σημασίας, τα οποία δεν άπτονται άμεσα της ουσίας της υπό κρίση υπόθεσης.
Επιπροσθέτως, είναι καλά καθιερωμένη αρχή ότι ένα Δικαστήριο δεν εξετάζει in abstracto (αφηρημένα) τη συνταγματικότητα ενός νομοθετήματος, πάρα μόνο για την επίλυση δικαστικής διαφοράς. O δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των Νόμων γίνεται μόνο αν η αποδοχή της αντισυνταγματικότητας θα οδηγούσε στην αποδοχή του αιτήματος του ένδικου διαβήματος. Αλλιώς απορρίπτεται ως αλυσιτελής. Ο λόγος αυτού του περιορισμού είναι ότι τα Δικαστήρια δεν χορηγούν γνωμοδοτήσεις, αλλά επιλύουν διαφορές. Δεν ασχολούνται επομένως με ζητήματα που δεν οδηγούν στην επίλυση της εκάστοτε κρινόμενης διαφοράς. Κατά συνέπεια, αν η τυχόν διαπίστωση της αντισυνταγματικότητας της επίμαχης διατάξεως, δεν θα μπορούσε να θεμελιώσει αποδοχή του αιτήματος του ένδικου διαβήματος, το Δικαστήριο δεν χρειάζεται και, επομένως, δεν πρέπει να προχωρήσει στον έλεγχο συνταγματικότητας της επίμαχης νομοθετικής διατάξεως.
Ο Αιτητής δεν έχει υποδείξει, ούτε μέσω της αίτησης του αλλά ούτε μέσω του μαρτυρικού υλικού που έχει προσκομίσει, με πιο τρόπο η εξέταση της συνταγματικότητας των ζητημάτων είναι απαραίτητη για την επίλυση των ενώπιον του Δικαστηρίου διαφορών.
Σύμφωνα με την θεμελιακή αυθεντία Board for Registration of Architects and Civil Engineers v. Kyriakides (1966) 3 C.L.R. 640, για κάθε νομοθέτημα ισχύει το τεκμήριο της συνταγματικότητας το οποίο ανατρέπεται μόνο σε απόλυτα ξεκάθαρες περιπτώσεις, με το βάρος απόδειξης της αντισυνταγματικότητας να βαραίνει τον διάδικο που το επικαλείται και ο οποίος πρέπει να αποδείξει την αντισυνταγματικότητα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Επιπροσθέτως, ο Αιτητής δεν έχει αντιπαραβάλει τα Άρθρα του Νόμου τα οποία θεωρεί ότι είναι αντισυνταγματικά με τα σχετικά Άρθρα του Συντάγματος, ως επιβάλλεται, ούτε έχει συγκεκριμενοποιήσει τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι ο Νόμος είναι αντισυνταγματικός. Ένεκα του βάρους απόδειξης που φέρει ο Αιτητής στο να αποδείξει την αναγκαιότητα εξέτασης της συνταγματικότητας (βλ. υπόθεση Thinking Steel International BV v. Caramondani Bros Public Co Ltd, Π.Ε. 361/08, ημερ. 29.6.2012, Novartis AG και άλλων ν. Γεωργίου Αφαντίτη Λίμιτεδ, Π.Ε. 163/09, ημερ. 17.12.12), και λόγω του ότι η μαρτυρία που έχει προσκομίσει όχι μόνο δεν αποδεικνύει, αλλά ούτε καν συγκεκριμενοποιεί το γιατί η εξέταση είναι αναγκαία για την εκδίκαση της παρούσης Αίτησης, η συνταγματικότητα του όλου ζητήματος δεν θεωρώ ότι πρέπει να εξεταστεί από το Δικαστήριο.
Οι αρχές που τέθηκαν από την Kyriakides (ανωτέρω) συνοψίσθηκαν στην Lapertas Fisheries Ltd v. Αστυνομίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 335, όπου αναφέρθηκαν επί λέξει τα εξής:
«.(1) Κάθε νόμος θεωρείται συνταγματικός εκτός αν αποφασισθεί το αντίθετο «πέρα από κάθε λογική αμφιβολία». Καμιά νομοθετική διάταξη δεν κηρύσσεται άκυρη, εκτός αν είναι αντισυνταγματική πέρα από κάθε λογική αμφιβολία.
Τα δικαστήρια ασχολούνται μόνο με την συνταγματικότητα των νόμων και όχι με τα κίνητρα, την πολιτική ή τη σοφία τους ή τη συμφωνία τους με τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης ή τις θεμελιώδεις αρχές της διακυβέρνησης ή το πνεύμα του Συντάγματος.
Αν είναι δυνατόν τα δικαστήρια θα ερμηνεύσουν το Νόμο έτσι ώστε να τον εντάξουν μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος.
Η δικαστική εξουσία δεν επεκτείνεται στην εξέταση αφηρημένων ζητημάτων, με άλλα λόγια τα δικαστήρια δεν αποφασίζουν επί ζητημάτων συνταγματικής φύσεως εκτός αν αυτό είναι απαραίτητο για την επίλυση της ενώπιον του Δικαστηρίου διαφοράς. (Βλ. και Μαυρογένης ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.ά. (Αρ. 3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 315, 339 (απόφαση Πική, Π.)…».
Στην υπόθεση Κούλα κ.ά. ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Αίτ./Έφ. 108/19, ημερομηνίας 18/07/2019, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ο Δαυίδ Π.Ε.Δ. (ως ήταν) ανέφερε τα εξής σχετικά με την κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων των Εφεσειόντων που αφορούσαν τα άρθρα 23, 28, 30, 35, 82 και 144 του Συντάγματος ως αποτέλεσμα Τροποποιήσεων που ενσωματώθηκαν στο σχετικό Νόμο:
«Με κάθε σεβασμό προς τις εισηγήσεις της ευπαίδευτου συνηγόρου των αιτητών - εφεσειόντων, η εισαγωγή του μέρους VIA στο σχετικό νομοθέτημα, δεν φαίνεται από μόνη της να προκαλεί οποιαδήποτε αλλοίωση ή επέμβαση στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εφεσειόντων ως προβάλλεται από την πλευρά τους. Στην υπό συζήτηση περίπτωση, οι ιδιοκτήτες των ενυπόθηκων ακινήτων που περιγράφονται στις Υποθήκες με αρ. Υ17751/2007, Υ17752/2007 και Υ7979/2009, Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λευκωσίας, διέθεσαν τη συγκεκριμένη ακίνητη τους περιουσία, ως ενυπόθηκη εγγύηση προς εξασφάλιση της τράπεζας για την παραχώρηση από την τελευταία συγκεκριμένων πιστωτικών διευκολύνσεων. Ότι ρυθμίζεται μέσω της συγκεκριμένης τροποποίησης, είναι θέματα διαδικασίας που άπτονται της μεθόδου αξιοποίησης των ως άνω από μακρού χρόνου ενυπόθηκων ακινήτων, προς ικανοποίηση του ενυπόθηκου χρέους, το οποίο, στη βάση όσων έχουν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, έχει ήδη καταστεί υπερήμερο. Η ενσωμάτωση των συγκεκριμένων προνοιών στο νόμο, δεν διαφοροποιεί ούτε επηρεάζει οποιαδήποτε δικαιώματα των ιδιοκτητών όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί και καθοριστεί με την αποδοχή από μέρους τους της παραχώρησης των ως άνω ακινήτων τους για εγγραφή υποθήκης προς εξασφάλιση των σχετικών πιστωτικών διευκολύνσεων. Ούτε βεβαίως οποιοδήποτε κεκτημένα δικαιώματα των εφεσειόντων. Η έγερση και μόνο των αγωγών υπ' αρ. 5504/2013 και 4651/2015 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, δεν αποκρυσταλλώνει οποιοδήποτε κεκτημένο δικαίωμα για τους εφεσείοντες (δες κατ' αναλογία Republic v Menelaou (1982) 3 C.L.R. 419). Είχα την ευκαιρία σε υποθέσεις του είδους να υποδείξω, (βλ. μεταξύ άλλων Αρ. Αίτησης - Έφεσης 437/2018 απόφαση ημερ. 21.03.2019, Ε.Δ. Λευκωσίας και Αρ. Αίτησης - Έφεσης 275/2018 απόφαση ημερ. 18.09.2018, Ε.Δ. Λευκωσίας) όπως και άλλοι αδελφοί μου δικαστές, ως εντοπίστηκε τούτο από την ευπαίδευτη συνήγορο που εμφανίζεται για την εφεσίβλητη τράπεζα, θέση που επαναλαμβάνω και στα πλαίσια της παρούσας, ότι μέσω άρθρων που ενσωματώθηκαν στο μέρος VIA του Ν.9/1965, προστίθεται ακόμα ένας «διαδικαστικός διάδρομος» για την εκποίηση των ακινήτων που με την ελεύθερη βούληση των ιδιοκτητών τους έχουν ήδη υποθηκευτεί προς εξασφάλιση πιστωτικών διευκολύνσεων. Πρόκειται για νομοθέτημα που ουσιαστικά αφορά διαδικαστικά ζητήματα, χωρίς να πλήττονται ή να διαφοροποιούνται στην ουσία και τον πυρήνα τους, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα και το νόμο δικαιώματα, ως ειδικότερα προκρίνει η πλευρά των εφεσειόντων στην υπό συζήτηση περίπτωση.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι στα ίδια τα Έγγραφα Υποθήκης, (τεκμήριο αρ.1 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση των εφεσιβλήτων), ειδικότερα στους όρους αριθμός 5, παρέχεται η δυνατότητα στον ενυπόθηκο δανειστή να προβεί σε οποιαδήποτε πώληση των ενυπόθηκων κτημάτων: «. είτε μέσω του Κτηματολογίου, είτε με αγωγή μέσω του Δικαστηρίου και/ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο ήθελε αποφασίσει συμπεριλαμβανομένης και της πώλησης με προσφορές και/ή με ιδιωτική πώληση ή όπως προβλέπεται πιο κάτω, χωρίς οποιαδήποτε ειδοποίηση σε εμένα.». Οι συμβαλλόμενοι ενυπόθηκοι οφειλέτες δηλαδή, ευθύς εξ αρχής συνομολόγησαν, γνώριζαν και προφανώς αποδέχονταν τη δυνατότητα της τράπεζας να προβεί σε πώληση των ενυπόθηκων ακινήτων αν το επιθυμεί και απευθείας, χωρίς οποιαδήποτε προειδοποίηση προς τους ίδιους. Συνακόλουθα, η προώθηση της διαδικασίας πώλησης των ενυπόθηκων δυνάμει του μέρους VIA μέσω ιδιωτικής πώλησης απευθείας χωρίς την εμπλοκή του κτηματολογίου, φαίνεται εξ αρχής να είναι απόλυτα σύμφωνη με τους όρους των υποθηκών που οι εφεσείοντες ενυπόθηκοι οφειλέτες παραχώρησαν.
Η προβαλλόμενη θέση περί παραβίασης του άρθρου 30 του Συντάγματος με την εισαγωγή των σχετικών άρθρων δεν μπορεί να υιοθετηθεί. Πολλαπλά δικονομικά μέσα και διαβήματα παρέχονται στους εφεσείοντες επιτρέποντας τους να επιζητήσουν ενώπιον των δικαστηρίων θεραπείες σε σχέση με τα ζητήματα που τους απασχολούν στα πλαίσια της όποιας διαφοράς έχουν με την τράπεζα. Άλλωστε, οι εκκρεμούσες ως άνω αγωγές που δρομολογήθηκαν είτε από την πλευρά των εφεσειόντων είτε από την πλευρά της τράπεζας, δεν καθίστανται άνευ αντικειμένου με την προώθηση και μόνο της διαδικασίας που προβλέπεται στο μέρος VIA του Ν.9/1965. Ήδη ως έχει τεθεί υπόψη του δικαστηρίου από την πλευρά των εφεσειόντων, στα πλαίσια της αγωγής Αρ. 5504/2013 που οι ίδιοι προωθούν σε βάρος της τράπεζας, δρομολόγησαν αίτημα για έκδοση προσωρινού διατάγματος σε σχέση με την προώθηση της διαδικασίας εκποίησης των ως άνω ενυπόθηκων ακινήτων. Ομοίως, η ενσωμάτωση των ως άνω άρθρων στο μέρος VIA του Ν.9/1965, υπό το σύνολο όλων όσων έχουν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, δεν φαίνεται να προσβάλλει τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα που διασφαλίζονται στα άρθρα 23 και 28 του Συντάγματος, ενώ η προβαλλόμενη θέση περί παραβίασης της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, κατά τον τρόπο που εισηγείται τούτο η πλευρά των εφεσειόντων, δεν μπορεί επίσης να υιοθετηθεί. Έχοντας κατά νου τις σχετικές πρόνοιες του νόμου, η θέση πως με τη θέσπιση τους η Βουλή των Αντιπροσώπων παρεμβαίνει στις αρμοδιότητες της δικαστικής εξουσίας, κατά τον γενικό έστω τρόπο που εισηγούνται οι εφεσείοντες, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.».
Η πιο πάνω ανάλυση με βρίσκει σύμφωνη και συνεπώς την υιοθετώ πλήρως.
Όπως διαπιστώνεται, στην προκειμένη περίπτωση ο Αιτητής διέθεσε την επίδικη ακίνητη του περιουσία παραχωρώντας την μέσω της Δήλωσης Υποθήκης Υ8507/2007 και της σχετικής Σύμβασης Υποθήκης ως ενυπόθηκη εγγύηση προς εξασφάλιση της Εφεσίβλητης έναντι της παραχώρησης από την τελευταία συγκεκριμένων πιστωτικών διευκολύνσεων.
Όπως προκύπτει από το ίδιο το έγγραφο της υποθήκης το οποίο ο Αιτητής είχε εξαρχής συνομολογήσει (Τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση στην ένσταση) ο ίδιος γνώριζε και, προφανώς, συγκατατίθετο στη δυνατότητα της Τράπεζας να προβεί σε πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου αν το επιθυμούσε και απευθείας και χωρίς οποιαδήποτε προειδοποίηση προς τον ίδιο. (βλ. όρο 5 του εγγράφου υποθήκης).
Στην υπόθεση Loucas Panayiotou Estates Ltd κ.ά. ν. Hellenic Bank Public Company Ltd, ECLI:CY:AD:2019:A360, Πολ. Έφ. 203/13, ημερομηνίας 11/09/2019, ECLI:CY:AD:2019:A360, λέχθηκε πως:
«Η «παραμονή» της ιδιοκτησίας στους εφεσείοντες με δική τους συγκατάθεση έχει, εκ των προτέρων, τεθεί υπό αμφισβήτηση καθότι τα συγκεκριμένα ακίνητα έχουν αποτελέσει αντικείμενο υποθήκης. Με αυτό τον τρόπο οι ίδιοι οι εφεσείοντες έχουν απεμπολήσει ένα μέρος της δικής τους απολύτου ιδιοκτησίας, θέτοντας την περιουσία υπό ενδεχόμενη πώληση λόγω εκποίησης της υποθήκης.».
Δράττομαι της ευκαιρίας να προσθέσω στο σημείο αυτό τα όσα εύστοχα έχει σημειώσει ο Ν.Α.Π.Γεωργιάδης Ε.Δ (όπως ήταν) στην απόφαση του στην Αιτ./Εφ.166/2019, ημερ.24.4.2020, τα οποία κρίνω ως απόλυτα σχετικά και διαφωτιστικά :
«41. Ως καταληκτικό σχόλιο θα ήθελα να πω και το εξής. Οι αρχές της επιείκειας (equity) αναγνώριζαν πάντα τον ενυπόθηκο χρεώστη το δικαίωμα να εξαλείψει την υποθήκη (και να αποδεσμεύσει το ακίνητο του) ακόμα και μετά την παρέλευση της συμβατικής ημερομηνίας εξόφλησης του χρέους. Το δικαίωμα αυτό είναι γνωστό ως equitable right to redeem και αρχίζει την ημερομηνία παρέλευσης της ημερομηνίας αποπληρωμής (date of redemption). Σύμφωνα με την αρχή του equity of redemption, η οποία τίθεται σε ισχύ με τη σύναψη της συμφωνίας υποθήκευσης, του ακινήτου ο ενυπόθηκος χρεώστης παραμένει ιδιοκτήτης του ακινήτου. Το δικαίωμα ιδιοκτησίας του όμως υπόκειται στα δικαιώματα του ενυπόθηκου δανειστή. Το equity of redemption του ενυπόθηκου χρεώστη περιλαμβάνει το σύνολο των δικαιωμάτων του ενυπόθηκου δανειστή αφαιρουμένων αυτών του ενυπόθηκου χρεώστη συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος εξόφλησης (right to redeem) (βλ. M. Thompson, Land Law, (1st edn Sweet & Maxwell, London 1995), σελ. 186 και Snell's Equity (13th edn Sweet & Maxwell, London 2000), παρ. 23-01, σελ. 449).
42. Όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις που ακολούθησαν στην Αγγλία (και στην Κύπρο) έχουν ως βάση τους αυτές τις αρχές αφού υφίσταται το δικαίωμα στον ενυπόθηκο χρεώστη να εξοφλήσει έως και την τελευταία στιγμή. Αναμένεται όπως σε τέτοιες διαδικασίες οι ενυπόθηκοι χρεώστες (και οι συνήγοροι τους), και εφόσον δεν ισχύουν τα όσα προβλέπονται στο άρθρο 44Γ (3), προβληματίζονται αν θα ασκήσουν (ή αν μπορούν καθόλου να ασκήσουν) - και πότε - το δικαίωμα εξόφλησης (right to redeem). Πολύ περισσότερο δε όταν εναντίον τους εκκρεμεί ανεκτέλεστη δικαστική απόφαση. Όταν δεν υπάρχει γνήσια πρόθεση εξόφλησης της συμβατικής (ή εξ αποφάσεως) οφειλής η οποιαδήποτε επίκληση σε δικαιώματα με βάση το άρθρο 23 του Συντάγματος είναι άνευ νοήματος. Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου υπάρχει γνήσια διαφορά στο οφειλόμενο ποσό, ουδείς αποτρέπει τον ενυπόθηκο οφειλέτη από το να καταβάλει το ποσό που ο ίδιος θεωρεί ότι οφείλει και να πετύχει έτσι την αναστολή της εκποίησης μέχρι την τελική εκδίκαση της διαφοράς.»
Με βάση τα πιο πάνω η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης - Καθ’ ης η αίτηση και εναντίον του Εφεσείοντα - Αιτητή ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)….………………………
Μ. Παπαϊωάννου, Α.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο