ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣ ν. STRESSING LIFTING MOVING SERVICES EΠΕ κ.α., Αγωγή αρ. 763/2019, 6/2/2025
print
Τίτλος:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣ ν. STRESSING LIFTING MOVING SERVICES EΠΕ κ.α., Αγωγή αρ. 763/2019, 6/2/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ  ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ  ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Ενώπιον:  Μ.  ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Π.Ε.Δ.

 

Αγωγή αρ. 763/2019

Μεταξύ:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ΧΑΤΖΗΣ

Ενάγοντας

και

 

1. STRESSING  LIFTING  MOVING  SERVICES  EΠΕ

2. ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΙΑ  ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΑ  ΕΤΑΙΡΕΙΑ  ΛΤΔ

3. IACOVOU-ZEMCO  JOINT  VENTURE

4. IACOVOU  BROTHERS  (CONSTRUCTIONS)  LTD 

Εναγόμενοι

και

 

QUAKEGUARD  CYPRUS  LIMITED (HE 107076)

Τριτοδιάδικος

 

Και ως Τροποποιήθηκε δυνάμει διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 26/5/2022

 

Μεταξύ:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ΧΑΤΖΗΣ

Ενάγοντας

και

 

1. STRESSING  LIFTING  MOVING  SERVICES  EΠΕ

2. ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΙΑ  ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΑ  ΕΤΑΙΡΕΙΑ  ΛΤΔ

3. IACOVOU-ZEMCO  JOINT  VENTURE

4. IACOVOU  BROTHERS  (CONSTRUCTIONS)  LTD 

5. BRIDGE  ACCESSORIES  &  CONSTRUCTION-BACS  A.E.    

6. QUAKEGUARD  CYPRUS  LTD  (HE 107076)

Εναγόμενοι

Και ως τροποποιήθηκε δυνάμει διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 17/10/2022

 

Μεταξύ:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ  ΧΑΤΖΗΣ

Ενάγοντας

και

 

1. STRESSING  LIFTING  MOVING  SERVICES  EΠΕ

2. ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΙΑ  ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΑ  ΕΤΑΙΡΕΙΑ  ΛΤΔ

3. IACOVOU-ZEMCO  JOINT  VENTURE

4. IACOVOU  BROTHERS  (CONSTRUCTIONS)  LTD 

5. BRIDGE  ACCESSORIES  &  CONSTRUCTION  SYSTEMS  ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ  ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ  ΚΑΙ  ΕΜΠΟΡΙΚΗ  ΑΝΩΝΥΜΗ  ΕΤΑΙΡΕΙΑ 

6. QUAKEGUARD  CYPRUS  LTD  (HE 107076)

Εναγόμενοι

 

Αίτηση ημερ. 25/5/23 για παραμερισμό της προσθήκης της Εναγόμενης 6

 

7 Φεβρουαρίου, 2025

Εμφανίσεις:

Για την Αιτήτρια – Εναγόμενη 6: ΠΡΟΥΝΤΖΟΣ  &  ΠΡΟΥΝΤΖΟΣ  ΔΕΠΕ – ΤΑΣΟΣ  ΚΥΡΜΙΤΣΗΣ

Για τον Καθ΄ ου η αίτηση – Ενάγοντα: Αρετή Χαριδήμου & Συνεργάτες ΔΕΠΕ

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ο Ενάγοντας με την παρούσα αγωγή διεκδικεί αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες και άλλες ζημιές τις οποίες υπέστη συνεπεία εργατικού ατυχήματος στις 27.09.2017 ενώ εργαζόταν σε εργοτάξιο.

 

Με αυτή την αίτηση η Εναγόμενη 6 – Αιτήτρια ζητά τα ακόλουθα :

 

Α. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απορρίπτεται και/ή να παραμερίζεται και/ή να ακυρώνεται και/ή να διαγράφεται και/ή να τερματίζεται η προσθήκη της εταιρείας Quakeguard (Cyprus) Ltd ως Εναγόμενης 6 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή δυνάμει του μονομερούς διατάγματος ημερ. 26/5/2022.

 

Β. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηριόυ με το οποίο να διαγράφεται η Αιτήτρια από τον τίτλο αγωγής.

 

Γ. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται και/ή να ακυρώνεται το μονομερές διάταγμα ημερ. 26/5/2022 διά του οποίου δόθηκε άδεια προσθήκης της Αιτήτριας ως Εναγόμενης 6 στην παρούσα αγωγή και τροποποίησης της Έκθεσης Απαίτησης αναφορικά με την Αιτήτρια και/ή στον βαθμό που αυτό διατάζει:

 

i.          την προσθήκη στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής της εταιρείας Quakeguard Cyprus Limited ως Εναγόμενων 6,

ii.          την τροποποίηση του τίτλου της αγωγής με την προσθήκη της εταιρείας Quakeguard Cyprus Limited ως Εναγόμενης 6,

iii.         την τροποποίηση του Γενικώς Οπισθογραφημένου Κλητηρίου Εντάλματος ημερ. 14/6/2019 διά της προσθήκης της φράσης “και/ή 6” στην δεύτερη γραμμή του τίτλου μετά την φράση “και/ή 4”

iv.        την τροποποίηση του Γενικώς Οπισθογραφημένου Κλητηρίου Εντάλματος ημερ. 14/6/2019 διά της προσθήκης της φράσης “και 6” στην αξίωση Η και συγκεκρμένα μετά την φράση “και 4”.

v.         Την αντικατάσταση και/ή την τροποποίηση της παραγράφου 3 της Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης του Ενάγοντα ημερ. 29/10/2020 και συγκεκριμένα την αναφορά στην Αιτήτιρα ως “Εναγόμενοι 6”.

vi.        Την προσθήκη μετά την παράγραφο 3 της Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης της παραγράφου 3.2. και συγκεκριμένα την αναφορά στην Αιτήτρια ως “Εναγόμενοι 6”.

vii.        Τις προσθήκες της φράσης “και/ή 6” που αναφέρονται στα σημεία 5 -9, 11, 13-21, 23-26, 28-32 του Διατάγματος ημερ. 26/5/2022 και της φράσης “και/ή συμβαλλόμενων μερών με αυτούς” που αναφέρεται στα σημεία 10, 12, 22 και 27 (σελίδες 3 και 5 του Διατάγματος ημερ. 26/5/2022).

 

Δ. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται η επίδοση του Τροποποιημένου Κλητηρίου Εντάλματος ημερ.1/7/2022 αναφορικά με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή στην εταιρεία Quakeguard (Cyprus) Limited/ Αιτήτρια.

 

Ε. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διαγράφονται οι τροποποποιήσεις και/ή προσθήκες που έχουν επιτραπεί με το Διάταγμα ημερ. 1/7/2022 και αφορούν την Αιτήτρια στο Τροποποιημένο Κλητήριο Ένταλμα ημερ. 1/7/2022 και 11/11/202

 

ΣΤ. Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διαγράφονται οι τροποποιήσεις και/ή προσθήκες που απαριθμούνται στα σημεία Δ.1-32 στις σελίδες 2-8 της Αίτησης ημερ. 25/5/2022 που έχουν επιτραπεί με το Διάταγμα ημερ. 1/7/2022 και αφορούν την Αιτήτρια στην Τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης ημερ. 1/7/2022 και 11/11/2022

 

Σημειώνεται ότι η Αιτήτρια, πριν το στάδιο των αγορεύσεων απέσυρε το Αιτητικό Β της αίτησης στις 13.12.2024, επιφυλάσσοντας τα δικαιώματα της.

 

Η αίτηση βασίζεται στα άρθρα 28 και 30 του Συντάγματος, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας και ειδικότερα στην Δ.9 και θ.θ. 4-7, 10-11, Δ.10, Δ.11, Δ.16  θ.θ.1, 7 και 9, Δ.25, Δ.27 Θ.3, Δ.48 θ.θ.1-4, 8-9, Δ.63 Θ.3, Δ.64, στον περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμο του 2012 (Ν. 66(I)/2012), άρθρα 1, 2, 3, 6 και 21, στην νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και σε οποιαδήποτε άλλη σχετική καθοδηγητική νομολογία, καθώς επίσης στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και γενική πρακτική του Δικαστηρίου. 

 

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η Αίτηση φαίνονται στο φάκελο του Δικαστηρίου και στην ένορκη δήλωση της Μαρίας Καραχάννα, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο το οποίο εκπροσωπεί την Τριτοδιάδικο/Εναγόμενη 6 εταιρεία Quakeguard Cyprus Ltd στην παρούσα αγωγή (εφεξής «η Αιτήτρια»). Επισημαίνει κατ’ αρχάς ότι δεν είχε επισυναφθεί πιστό αντίγραφο της Μονομερούς Αίτησης ημερ. 25/5/2022 στο μονομερές διάταγμα ημερ. 26/5/2022 κατά την επίδοση του στην Αιτήτρια, αλλά είχε κοινοποιηθεί μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τους δικηγόρους του Ενάγοντα σε μεταγενέστερο στάδιο αφού είχε ζητηθεί από τους δικηγόρους της Αιτήτριας. Περαιτέρω, αποτέλεσε θέση της ότι με βάση τους ισχυρισμούς που προωθεί ο Ενάγοντας με την Έκθεση Απαίτησης του, προκύπτει ότι το αγώγιμο δικαίωμα του εναντίον της Αιτήτριας, έχει παραγράφει από την 27/9/2020, δηλαδή τρία χρόνια μετά το εργατικό ατύχημα, ότι ο Ενάγοντας δεν αποκαλύπτει στην Μονομερή Αίτηση ημερ. 25/5/2022 ότι το αγώγιμο δικαίωμα του έχει παραγραφεί και δεν θέτει οποιοδήποτε υπόβαθρο ενώπιον του Δικαστηρίου με το οποίο να αιτείται παράταση της παραγραφής δυνάμει της σχετικής νομοθεσίας και ότι με την Μονομερή Αίτηση ημερ. 25/5/2022 παρέλειψε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο ότι κατά την καταχώρηση της αγωγής είχε στην κατοχή του την Έκθεση Διερεύνησης Ατυχήματος που έγινε από το Επαρχιακό Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας Λάρνακας, ημερ.28/2/2018. Σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα τα στοιχεία τα οποία επικαλείται στην Μονομερή Αίτηση ημερ. 25/5/2022 ο Ενάγοντας ότι περιήλθαν στην κατοχή του εκ των υστέρων και αποτελούν “νέα στοιχεία”, υπήρχαν στην διάθεσή του από τα πρώτα στάδια της διαδικασίας. Προβάλλεται επίσης θέμα αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην προώθηση της Μονομερούς  Αίτησης. Τέλος, αποτέλεσε θέση της ομνύουσας ότι ο Ενάγων απέτυχε να αποδείξει ότι η Αιτήτρια είναι αναγκαίος διάδικος στην αγωγή. Η Αιτήτρια είναι ήδη μέρος στην παρούσα διαδικασία ως Τριτοδιάδικος και δεν έχει δοθεί επαρκής μαρτυρία ως προς την αναγκαιότητα της προσθήκης της ως Εναγόμενης. Είναι, καταληκτικά, η θέση της ομνύουσας ότι η νομολογία επιτάσσει ότι ένας διάδικος δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα Τριτοδιάδικος και Εναγόμενος.

 

Ο Ενάγοντας/ Καθ’ου η Αίτηση (στο εξής ο «Ενάγοντας»), καταχώρησε ένσταση στην Aίτηση.

 

Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.9 θθ.1, 4 - 7, 10, 11, Δ.10, Δ.13, Δ.17 Θ.10, Δ.19 ΘΘ. 1, 26, Δ.20 ΘΘ. 1 και 2, Δ.25, Δ.27 Θ.3,  Δ.39, Δ.48 ΘΘ.1 - 5, 8, 9, Δ.63 Θ.1-3, Δ.64 ΘΘ.1,2 και 3, στα άρθρα 29, 31 και 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60, στον περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο (ΚΕΦ.148), άρθρο 68, στο Άρθρο 30(2) του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στον περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμο του 2012 έως 2023, άρθρα 12,3,6, 13,14,15 και 27Α και στους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, κοινοδικαίου και του δικαίου της επιείκειας, στη Νομολογία καθώς και στις Συμφυείς και Εγγενείς Εξουσίες, στη Γενική Πρακτική και στη Διακριτική Ευχέρεια του Δικαστηρίου.

    

Οι λόγοι ένστασης είναι, αυτούσιοι, οι ακόλουθοι:

 

1.         Η αίτηση στερείται ουσιαστικού και νομικού ερείσματος.

2.         Η Αίτηση ημ.24/05/2023 είναι ελαττωματική, παράτυπη και αντικανονική, νομικά και πραγματικά αβάσιμη και αδικαιολόγητη.

3.         Δεν συντρέχουν oι λόγοι και προϋποθέσεις, για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

4.         Η έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων δεν είναι ορθή και δίκαιη υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, ούτε αποδεικνύεται διά της Αίτησης ημ.24/05/2023 και της Ένορκης Δήλωσης της κας. Μαρίας Καραχάννα που τη συνοδεύει καλός λόγος για την έκδοσή τους

5.         Η αίτηση συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.

6.         Η Αίτηση ημ.24/05/2023 είναι καταχρηστική και/ή λογικά και/ή νομικά αστήρικτη και/ή αβάσιμη.

7.         Η Αίτηση ημ.24/05/2023 καταχωρήθηκε με υπέρμετρη και/ή αδικαιολόγητη καθυστέρηση, χωρίς να δίδεται οποιαδήποτε εξήγηση.

8.         Η αίτηση ημ.24/05/2023 καταχωρήθηκε με καθυστέρηση προκειμένου να επιβραδύνει και/ή να εκτροχιάσει από τη δέουσα πορεία της την όλη διαδικασία που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της Αγωγής  763/2019 και/ή να αποπροσανατολίσει το δικαστήριο.

9.         Η αίτηση ημ.24/05/2023 καταχωρήθηκε με εσκεμμένη και/ή αδικαιολόγητη και/ή υπέρμετρη καθυστέρηση από τον χρόνο που αυτή μπορούσε να καταχωρήσει την εν λόγω Αίτηση δεδομένων των όσων η ίδια ισχυρίζεται στην Ένορκη δήλωση της κας.Μαρίας Καραχάννα, που συνοδεύει την Αίτησή  ημ.24/05/2023, αλλά και των όσων προκύπτουν από τον φάκελο του δικαστηρίου για την υπόθεση.

10.       Δεν είναι εύλογο και δίκαιο υπό τις περιστάσεις να εκδοθεί το αιτούμενο με την Αίτηση διάταγμα.

11.       Υπάρχουν επίδικα θέματα που πρέπει να αποφασισθούν μεταξύ όλων των διάδικων, συμπεριλαμβανομένης της Εναγομένης 6.

12.       Ο Ενάγων/Καθ’ου η Αίτηση έχει καλό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της Εναγόμενης 6/Αιτήτριας,

13.       Η προσθήκη της Εναγόμενης 6/Αιτήτριας είναι καλόπιστη, βάσιμη, δικαιολογημένη, νόμιμη, νομότυπη, σύμφωνη με τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης.

14.       Το δικαίωμα του Ενάγοντα να ενάγει την Εναγόμενη 6/Αιτήτρια είναι νομικά και πραγματικά βάσιμο και δικαιολογημένο.

15.       Τυχόν έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων θα επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις και καθυστέρηση στην υπόθεση καθώς, επίσης, θα δημιουργήσει αδικία στα καλώς νοούμενα συμφέροντα του Ενάγοντα/ Καθ’ου η Αίτηση και θα παραβιαστεί το δικαίωμα του Ενάγοντα/ Καθ’ου η Αίτηση να προσθέσει στην αγωγή του όλους τους αναγκαίους διάδικους με αποτέλεσμα να μην εκτεθούν πλήρως τα ορθά γεγονότα, στοιχεία και μαρτυρία που αφορούν την υπό κρίση υπόθεση.

16.       Το αιτούμενο διάταγμα θα επιφέρει τέτοια βλάβη στον Ενάγοντα/Καθ' ου η Αίτηση που δεν θα είναι δυνατόν να αποζημιωθεί με έξοδα.

17.       Έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, δεδομένου του πλαισίου εντός του οποίου λαμβάνει χώρα η Αίτηση ημ.24/05/2023, θα ισοδυναμούσε με παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος του Ενάγοντα πρόσβασης στη δικαιοσύνη ως κατοχυρώνεται από το Άρθρο 30 του Συντάγματος και το Άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, αφού ο τελευταίος θα στερείτο ουσιαστικά το δικαίωμα να στραφεί κατά της Εναγόμενης υπ’ αριθμόν 6.

18.       Δεν συντρέχει κανένας λόγος για παραμερισμό ή ακύρωση του Διατάγματος, ημερ. 26/05/2023.

 

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η ένσταση φαίνονται στην ένορκη δήλωση της Έλενας Ιωάννου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο το οποίο εκπροσωπεί τον Ενάγοντα. Προβαίνει, ως αναφέρει, στην ένορκη δήλωση εκ μέρους του Ενάγοντα/ Καθ’ ου η Αίτηση, καθότι ο τελευταίος διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα και δεν είναι εφικτό να προσέλθει στην Κύπρο για τον σκοπό της υπογραφής της ένορκης δήλωσης, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει. Είναι δε πλήρως και δεόντως εξουσιοδοτημένη να προβεί στην ένορκη δήλωση εκ μέρους του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση. Αφού παραθέτει το ιστορικό της διαδικασίας, η ενόρκως δηλούσα αναφέρει ότι μέχρι την έκδοση του διατάγματος ημερ.26/05/2022, δεν είχαν συμπληρωθεί  τα δικόγραφα καθότι εκκρεμούσε η καταχώρηση της Υπεράσπισης της Αιτήτριας ως Τριτοδιαδίκου στην Έκθεση Απαίτησης των Εναγομένων 2 και στην Έκθεση Απαίτησης των Εναγόμενων 3 και 4.

 

Ως αναφέρει, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι δικηγόροι του Ενάγοντα έλαβαν γνώση σε πολύ μεταγενέστερο στάδιο ότι οι Εναγόμενοι 1 μέχρι 4 προέβησαν σε καταχωρήσεις ειδοποιήσεων Συνεναγομένων και σε διαδικασία εναντίον Τριτοδιαδίκων, καθώς επίσης και για τις σχετικές ανταλλαγές δικογράφων αφού οι εν λόγω διαδικασίες δεν τους κοινοποιήθηκαν. Έλαβαν για πρώτη φορά γνώση περί τον Μάρτιο του 2021 μετά από αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων προς το Δικαστήριο και ακολούθως προέβηκαν σε έρευνα στον φάκελο της υπόθεσης και σε αίτημα προς το Πρωτοκολλητείο για λήψη αντιγράφων σε σχέση με τα έγγραφα και τις διαδικασίες που δεν τους είχαν κοινοποιηθεί. Εν όψει των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, όπως επίσης και του ότι ο φάκελος ήταν ογκώδης, έλαβαν τα αντίγραφα δικογράφων τον Μάιο του 2021. Μέχρι την καταχώρηση της Αίτησης ημ.24/05/2022 επικρατούσε ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος στις δικαστικές διαδικασίες λόγω των μέτρων και των επακόλουθων που επέφερε η πανδημία του Κορονοϊού. Μετά από μελέτη των δικογράφων που προέκυψαν από τις διαδικασίες Συνεναγομένων και Τριτοδιαδίκων μέχρι και τον Μάϊο 2022 και από τα δικόγραφα και έγγραφα που ανταλλάχθηκαν, προέκυπτε ότι τόσο η εταιρεία Bridge, όσο και η εταιρεία Quakeguard είχαν πολύ σημαντική εμπλοκή στα επίδικα θέματα της παρούσας υπόθεσης, από τα οποία τεκμαίρεται αδιαμφισβήτητα ευθύνη έναντι του Ενάγοντα για το εργατικό ατύχημα.  Προς τούτο, ο Ενάγοντας καταχώρησε τη μονομερή Αίτηση ημ.25/05/2022 με σκοπό την εξασφάλιση διατάγματος Δικαστηρίου για την προσθήκη της εταιρείας Bridge Accessories & ConstructionBACS Α.E. εξ Ελλάδος ως Εναγόμενης 5 και της Αιτήτριας ως Εναγόμενης 6.

 

Η ενόρκως δηλούσα σχολιάζει στη συνέχεια τους ισχυρισμούς της ενόρκως δηλούσας στην Αίτηση και απαντά σε αυτούς. Δεν κρίνω σκόπιμο να καταγράψω στην ολότητα τους τους ισχυρισμούς και τα γεγονότα που προβάλλονται με περισσή λεπτομέρεια. Συνοπτικά, εισηγείται ότι η παρούσα περίπτωση διαφέρει από μία απλή περίπτωση αξίωσης για αμέλεια ή παράβασης θέσμιου καθήκοντος εναντίον της Εναγομένης 6 της οποίας, η περίοδος παραγραφής εκπνέει «δίχως άλλο» στα 3 χρόνια. Σύμφωνα με τη θέση τους ο Ενάγοντας είχε αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της Εναγόμενης 6 τον Μαΐο του 2022, το οποίο δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι είχε παραγραφεί, καθότι η πλήρης και αδιάψευστη γνώση του Ενάγοντα για την εμπλοκή και ευθύνη της Εναγόμενης 6, προέκυψε λίγο πριν την καταχώρηση της Αίτησης ημ.25/05/2022. Πρόσθετα, η ομνύουσα αναφέρει ότι ο Ενάγοντας αναγκάζεται λόγω του εργατικού ατυχήματος να υποβάλλεται εκ νέου σε θεραπείες και/ή σε χειρουργικές επεμβάσεις για ζητήματα υγείας που ανακύπτουν σε μεταγενέστερο χρόνο από το εργατικό ατύχημα και ως αποτέλεσμα αυτού, ως εκ τούτου θα ήταν άδικο να θεωρηθεί πως η βάση της αγωγής είχε συμπληρωθεί στις 27/09/2017 και  ότι το αγώγιμο δικαίωμά του εναντίον της Εναγόμενης 6 είχε παραγραφεί πριν την καταχώρηση της Αίτησης ημ.25/05/2022. Εισηγείται ότι ακόμα και εάν το αγώγιμο δικαίωμα του Ενάγοντα είχε τυπικά παραγραφεί, εντούτοις ο Ενάγοντας έχει αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της Εναγόμενης 6 το οποίο για εξαιρετικούς λόγους δεν θα πρέπει δίκαια να θεωρηθεί ότι είχε παραγραφεί κατά το χρόνο καταχώρησης της Αίτησης ημ.25/05/2022 και της έκδοσης του διατάγματος ημ.26/05/2022. Προσθέτει επίσης ότι η ευθύνη και η εμπλοκή της Εναγομένης 6 δεν μπορούσε να ήταν ξεκάθαρη εξ αρχής.

 

Σύμφωνα με τη θέση τους η Αιτήτρια είναι αναγκαία διάδικος στην αγωγή, αφού τόσο αυτή όσο και η εταιρεία Bridge έχουν πολύ σημαντική εμπλοκή στα επίδικα θέματα της παρούσας υπόθεσης, από την οποία τεκμαίρεται ξεκάθαρα ευθύνη έναντι του Ενάγοντα για το εργατικό ατύχημα και τις ζημιές που υπέστη.  Η προσθήκη των πιο πάνω ως εναγομένων στην παρούσα αγωγή απέτρεψε τον κίνδυνο ο Ενάγοντας να μην μπορεί να εξασφαλίσει οιανδήποτε θεραπεία υπέρ του και εναντίον των πιο πάνω εταιρειών. Η παραμονή της Εναγομένης 6 είναι καθόλα απαραίτητη, ούτως ώστε να βρίσκονται όλα τα μέρη ενώπιον του Δικαστηρίου υπό τις ορθές ιδιότητες και να αποφασιστούν τα δικαιώματα και οι ευθύνες τους στα πλαίσια μιας μόνο αγωγής. Σε περίπτωση που διαγραφεί η Εναγομένη 6, εισηγούνται ότι η βλάβη που θα προκληθεί στον Ενάγοντα θα είναι ανεπανόρθωτη, ενώ παράλληλα θα οδηγήσει τον τελευταίο σε πλήρη αποστέρηση των δικαιωμάτων του.

 

Περαιτέρω είναι η θέση της ομνύουσας ότι ο Ενάγων κατά την καταχώρηση της Αίτησης ημ.25/05/2022 ενήργησε με καλή πίστη. Η Έκθεση Διερεύνησης Ατυχήματος δεν περιείχε επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες από τις οποίες να εξαγόταν αβίαστα το συμπέρασμα ότι έπρεπε εξαρχής η Εναγόμενη 6 να προστεθεί ως Εναγόμενη στην αγωγή.

 

Με τις εμπεριστατωμένες τους αγορεύσεις οι συνήγοροι υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους.  Ειδικότερη αναφορά στις εισηγήσεις τους θα γίνει σε μεταγενέστερο στάδιο και όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο για σκοπούς της παρούσας.

 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

 

Στις 14/06/2019, ο Ενάγοντας καταχώρησε Γενικώς Οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα αξιώνοντας μεταξύ άλλων, γενικές και ειδικές αποζημιώσεις συνεπεία σοβαρού εργατικού ατυχήματος, που υπέστη λόγω αμέλειας και παράβασης των εκ του νόμου ή και των κανονισμών απορρεόντων καθηκόντων των Εναγόμενων 1 - 4.  Στις 09/12/2019, ο Ενάγοντας καταχώρησε Έκθεση Απαίτησης εναντίον των Εναγόμενων 1 - 4. Ακολούθησαν καταχωρήσεις δικογράφων μεταξύ Ενάγοντα και  Εναγομένων και μεταξύ συνεναγομένων.

 

Η Αιτήτρια κατέστη μέρος στην αγωγή με την έκδοση Ειδοποίησης Τριτοδιαδίκου ημ. 2/7/2020 από τις Εναγόμενες 3 και 4.  Η Αιτήτρια καταχώρησε Σημείωμα Εμφάνισης υπό διαμαρτυρία στην εν λόγω Ειδοποίηση Τριτοδιαδίκου και στη συνέχεια αμφισβήτησε τη διαδικασία Τριτοδιαδίκου με σχετική αίτηση. Με ενδιάμεση απόφαση ημ.29/9/2021 το Δικαστήριο απέρριψε την εν λόγω αίτηση. Στις 2/4/2021 επιδόθηκε δεύτερη Ειδοποίηση Τριτοδιαδίκου στην Αιτήτρια η οποία εκδόθηκε από την Εναγόμενη 2 στις 2/4/2021 εν συνεχεία εξασφάλισης μονομερούς διατάγματος. Στις 2/7/2021 καταχωρήθηκε αίτηση ανταλλαγής δικογράφων μεταξύ Εναγόμενης 2 και της Αιτήτριας. Η Εναγόμενη 2 προχώρησε σε καταχώρηση Έκθεσης Απαίτησης εναντίον της Τριτοδιαδίκου στις 7/1/2022. Στις 14/12/2021 καταχωρήθηκε αίτηση ανταλλαγής δικογράφων μεταξύ Εναγομένων 3 και 4 σε συνέχεια της Ειδοποίησης Τριτοδιαδίκου. Οι Εναγόμενες 3 και 4 προχώρησαν στην καταχώρηση Έκθεσης Απαίτησης εναντίον της Τριτοδιαδίκου στις 21/3/2022. Εκκρεμεί η Υπεράσπιση της τελευταίας. Η Εναγόμενη 2 προώθησε περαιτέρω, διαδικασία προσεπίκλησης ως Τριτοδιαδίκων 2 της εταιρείας Trust International Insurance Company (Cyprus).

 

Στη βάση μονομερούς αίτησης ημ.25/05/2022 εκδόθηκε Διάταγμα ημ.26/5/22 με το οποίο εγκρίθηκε η προσθήκη της εταιρείας Bridge Accessories & ConstructionBACS Α.E. ως Εναγόμενης 5 και της εταιρείας Quakeguard ως Εναγόμενης 6, (Αιτήτριας) στην παρούσα αγωγή καθώς και Διάταγμα για τροποποίηση του τίτλου της αγωγής, του Γενικώς Οπισθογραφημένου Κλητηρίου Εντάλματος ημερ. 14/6/19 και της Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης ημ.29/10/2020. Μετά την επίδοση του Τροποιημένου Κλητηρίου Εντάλματος και Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης ημ.1/7/2022, η Αιτήτρια προχώρησε σε καταχώρηση Σημειώματος Εμφάνισης υπό διαμαρτυρία ημ.11/8/2022.

 

Σημειώνεται συναφώς ότι με το εκδοθέν Διάταγμα ημ.26/5/22 δεν διατάχθηκε η διαγραφή των τριτοδιαδίκων, παρά την προσθήκη τους ως Εναγομένων.

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

Η δυνατότητα του Δικαστηρίου να εκδίδει διάταγμα για παραμερισμό διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς, διέπεται από την Δ.48, θ. 8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προνοεί τα εξής:

 

«Οποιοδήποτε πρόσωπο (πλην του αιτητή) που επηρεάζεται από ένα διάταγμα που έγινε μονομερώς, μπορεί να αποταθεί δια κλήσεως για παραμερισμό ή διαφοροποίηση του και το Δικαστήριο ή ο Δικαστής μπορεί να το παραμερίσει ή να το διαφοροποιήσει με αυτούς τους όρους που θα ήθελαν φανεί δίκαιοι». 

 

Η Δ.48 θ. 8(4) αφορά διατάγματα που εκδόθηκαν μονομερώς και επηρεάζουν τα δικαιώματα διάδικου, πλην του Αιτητή. Όπως αναφέρεται και στο Halsbury's Laws of England, 4th ed., Vol 37, para 336:

 

«The court is given express power to set aside an order made ex parte. "1 RSC Ord. 32 r.6 This rule embodies the former practice. The principle is that by its very nature the party affected by an ex parte order has not had the opportunity of being heard."».

 

Απόλυτα διαφωτιστική σε σχέση με την εμβέλεια της Δ.48 θ.8(4) είναι η απόφαση  στην TRICOR LTD ΥΠΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ (ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ) ΚΑΙ ΕΦΟΡΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ, Πολ.Εφ.106/2022, ημερ.25.4.2024, στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:

 

«Όσον αφορά την εμβέλεια της Δ.48 θ.8(4), απόλυτα σχετική είναι η υπόθεση Harazim (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2850, όπου λέχθηκε από τον Ναθαναήλ Δ. (όπως ήταν τότε), ότι με την εμβέλεια που προσδίδει η φυσική, γραμματική έννοια της Δ.48 θ.8(4), το τρίτο επηρεαζόμενο πρόσωπο έχει την ευκαιρία να απευθυνθεί στο Δικαστήριο, αιτούμενο αυτό που ευνοεί τη δική του κατάσταση πραγμάτων, περιορίζοντας, κατ' ελάχιστον, την επ' αυτού επίπτωση του διατάγματος ως επίσης ότι το λεκτικό της Δ.48 θ.8(4) καθιστά σαφές ότι οποιοδήποτε πρόσωπο επηρεάζεται από διάταγμα, μπορεί να αποταθεί για ακύρωση ή διαφοροποίηση του.  Γίνεται επίσης αναφορά στη Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.α. (1999) 1(Γ) ΑΑΔ 1620 ως απόφαση υποβοηθητική ως προς την χρησιμοποίηση της Δ.48 θ.8(4).  Σ΄ αυτήν, ο αιτητής ήταν ήδη διάδικος στην αγωγή και θεωρήθηκε ορθή η χρήση της εν λόγω Διαταγής προς επανεξέταση θέματος, που ρυθμίστηκε ex-parte από επηρεαζόμενο άτομο που επιθυμεί την ακύρωση ή διαφοροποίηση διατάγματος, περιλαμβανόμενης και έκδοσης διατάγματος κατοχής δυνάμει της Δ.43Α.  Λέχθηκε ακόμα, ότι όπως έχει νομολογηθεί, στη σοφία του ο κανονιστικός νομοθέτης θέσπισε την εν λόγω Διαταγή ώστε οι διαφορές να επιλύονται πρωτίστως στο Επαρχιακό Δικαστήριο, σε πρώτο δηλαδή βαθμό, και μετέπειτα, και εν ανάγκη, και κατ' έφεση και ότι αυτό είναι το ενδεδειγμένο διαδικαστικό μέτρο που προάγει τον σκοπό της δικαιοσύνης (βλ. Τσίμον κ.α. (1998) 1(Γ) ΑΑΔ 1417).

 

            Περαιτέρω στην Παπίρης (2013) 1(Β) ΑΑΔ 1291 επιδιώχθηκε η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης φύσεως Certiorari προς ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου, με την οποία εκδόθηκε κατόπιν μονομερούς αίτησης, στο πλαίσιο αίτησης διάλυσης εταιρείας, διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο αναστέλλονταν οι προηγούμενες οδηγίες του Δικαστηρίου για δημοσίευση της αίτησης διάλυσης σε μία καθημερινή εφημερίδα και στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, μέχρι εκδίκασης δια κλήσεως αίτησης.  Το Δικαστήριο δεν είχε ορίσει το διάταγμα επιστρεπτέο.

 

            Το Ανώτατο Δικαστήριο σε μονομελή σύνθεση έκρινε ότι μπορούσε να λεχθεί ότι αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση αναφορικά με έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, έκδηλη νομική πλάνη αναφορικά με την τήρηση του Νόμου και Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.  Παρ΄όλα αυτά έκρινε ότι υπήρχε η ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου.  Ανέφερε συγκεκριμένα ότι:

 

«Σειρά αποφάσεων καθιέρωσε ότι η δυνατότητα που προσφέρει η Δ.48 Θ.(8)(4) καλύπτει όχι μόνο τις μονομερείς αιτήσεις που αναφέρονται στην Δ.48 Θ.(8)(1). Ο Νικολάου, Δ. στην Πεδίου (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1995, έθεσε το θέμα ως ακολούθως:

«.... Η Δ.48, Θ.8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει ότι:

     ..................................

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υπέδειξα αυτή την πρόνοια στην ευπαίδευτη συνήγορο του αιτητή. Αναφέρθηκα δε στο ευρύτερο πλαίσιο που θέτει η Δ.48, Θ.8 ως προς τη δυνατότητα κατάθεσης μονομερών αιτήσεων, για να προσθέσω προς εξέταση και την ανησυχία μήπως η δυνατότητα που προσφέρει η Δ.48, Θ.8(4) περιορίζεται σε μόνο τις περιπτώσεις όπου είναι εξ αρχής επιτρεπτή η μονομερής αίτηση αλλά όχι σ' εκείνες όπου απαιτείται εξ αρχής αίτηση διά κλήσεως. Έχω την άποψη ότι η δυνατότητα που προσφέρει η Δ.48, Θ.8(4) καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Το αν ορθά ή λανθασμένα υποβλήθηκε αίτηση μονομερώς είναι ζήτημα που και αυτό μπορεί να εξεταστεί στο πλαίσιο αίτησης διά κλήσεως βάσει της Δ.48, Θ. 8(4).»

 

(Βλ. επίσης Έλληνας ν. Χριστοδούλου κ.ά. (1995) 1 Α.Α.Δ. 438, Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.ά. (1999) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1620)

  

Στη βάση των πιο πάνω, απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση του θ.8(4) της Δ.48, είναι το διάταγμα να έχει εκδοθεί μονομερώς. Συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση παρέχει το δικαίωμα στην Εναγόμενη 6 να αμφισβητήσει το επίδικο εκδοθέν Διάταγμα.

 

Η μονομερής αίτηση στη βάση της οποίας εκδόθηκε το επίδικο Διάταγμα του οποίου επιζητείται ο παραμερισμός βασίστηκε, μεταξύ άλλων στην Δ.9 θ.10 και θ.11 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία ρυθμίζει το θέμα της προσθήκης διαδίκου. Οι  Δ.9 θ. 10 και θ. 11, προνοούν τα ακόλουθα:

 

«10. No cause or matter shall be defeated by reason of the misjoinder or non-joinder of parties, and the Court may in every cause or matter deal with the matter in controversy so far as regards the rights and interests of the parties actually before it. The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, either upon or without the application of either party, and on such terms as may appear to the Court or Judge to be just, order that the names of any parties improperly joined, whether as plaintiffs or as defendants, be struck out, and that the names of any parties, whether plaintiffs or defendants, who ought to have been joined, or whose presence before the Court may be necessary in order to enable the Court effectually and completely to adjudicate upon and settle all the questions involved in the cause or matter, be added. No person shall be added as a plaintiff suing without a next friend, or as the next friend of a plaintiff under any disability, without his own consent in writing thereto. Every party whose name is so added as defendant shall be served with a writ of summons or notice in manner provided by Rule 11 of this Order or in such manner as may be prescribed by any special order, and the proceedings as against such party shall be deemed to have begun only on the service of such writ or notice.

11. Where a defendant is added or substituted, the writ of summons shall be amended accordingly and the plaintiff shall[3], unless otherwise ordered by the Court or a Judge, file a copy of the writ as amended, and serve the new defendant with such amended writ or notice in lien of service thereof in the same manner as original defendants are served, and the proceedings shall be continued as if the new defendant had originally been made a defendant».

 

Σκοπός της πρόνοιας αυτής είναι να καταστεί αποτελεσματική εκδίκαση όλων των επίδικων θεμάτων μεταξύ όλων των επηρεαζομένων μερών. Στην προκείμενη περίπτωση με το εκδιδόμενο Διάταγμα προστέθηκε η τριτοδιάδικος εταιρεία Quakeguard ως Εναγόμενη 6. Η αίτηση για την προσθήκη τριτοδιαδίκου ως συνεναγομένου μπορεί επίσης να επιτευχθεί στη βάση της Δ.9 θ.10. Η θέση αυτή επιβεβαιώνεται στο σύγγραμμα Bullen & LeakePrecedents of Pleadings, 12η έκδοση, σελ. 167, στο οποίο αναφέρεται πως εκεί όπου ο τριτοδιάδικος είναι ουσιαστικά (substantially) εναγόμενος τότε πρέπει να προστίθεται ως εναγόμενος.

 

Σχετική επί τούτου είναι η υπόθεση Edison & Co vHolland 41 ChD. 28, στην οποία λέχθηκε πως αν ο ενάγων έχει απευθείας αξίωση έναντι του τριτοδιαδίκου, η ορθή πορεία είναι όπως, μόλις αυτό γίνει γνωστό, να τροποποιήσει την έκθεση απαίτησης και να καταστήσει τον τριτοδιάδικο ως εναγόμενο. Ακόμα, στο σύγγραμμα Bullen & LeakePrecedents of Pleadings (ανωτέρω), σελ. 167, αναφέρεται πως ο ενάγων δύναται να αιτηθεί την προσθήκη εναγομένων εκεί όπου θα μπορούσε να τους προσθέσει ως τέτοιους εξαρχής, και μάλιστα σε περίπτωση όπου εάν ο ενάγων αποτύχει έναντι του αρχικού εναγομένου θα είχε εναλλακτική απαίτηση έναντι του προτιθέμενου εναγομένου (Βλ. Oesterreichische Export A. G. v. British Indemnity Insurance Co. (1914) 1 K.B. 747).

 

Στην υπόθεση Byrne vBrown (1889) 22 Q.B.D. 657 το Δικαστήριο υιοθέτησε την άποψη πως για να ευσταθεί η ένσταση του τριτοδιαδίκου στην προσθήκη του ως εναγομένου θα έπρεπε να δείξει ότι η προσθήκη θα τον έβλαπτε αδίκως («would wrongfully injure him»). Σε περίπτωση που αποδειχθεί πως δικαίως δύναται να βρεθεί ότι υπέχει ευθύνη έναντι των εναγομένων, τότε μπορεί να κριθεί υπεύθυνος και στα πλαίσια της απαίτησης του ενάγοντος. Έτσι σε εκείνη την υπόθεση το Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση του τριτοδιαδίκου και διέταξε την προσθήκη του ως εναγομένου, ούτως ώστε να βρίσκονται όλα τα μέρη ενώπιον του υπό τις ορθές ιδιότητες και να αποφασιστούν τα δικαιώματα και οι ευθύνες τους στα πλαίσια μιας μόνο αγωγής.

 

Προσθέτω στο σημείο αυτό ότι στη βάση της Δ.48, θ. 8(1), η οποία περιλαμβάνει τις αιτήσεις που μπορούν να υποβληθούν μονομερώς, δεν περιλαμβάνονται οι αιτήσεις για προσθήκη εναγόμενου και τροποποίηση του κλητηρίου, βάσει της Δ.9, θ. 10 και θ. 11.

 

Η Δ.9, θ. 10 και θ. 11 είναι πανομοιότυπη με τη Διαταγή 16, r. 11 και r. 12 των παλαιών Αγγλικών Θεσμών. Σύμφωνα με το σύγγραμμα Annual Practice του 1956, σελ. 256, αίτηση η οποία βασίζεται στις πρόνοιες της Αγγλικής O. 16 r. 11 και Ο. 16  r. 12, γίνεται δια κλήσεως.

 

Στο ίδιο σύγγραμμα, στη σελ. 261, υπό τον τίτλο «Application to add or strike out (Ο. 16 r. 12)», αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«Any application to add or strike out or substitute a plaintiff or defendant may be made to the Court or a Judge at any time before trial by motion or summons, or at the trial of the action in a summary manner».

 

Ακολούθωςυπό τον τίτλο «Application»αναφέρεται ότι «Generally, in cases not within O. 30, applications as to parties should be by summons [.] supported, as a rule, by affidavit, [.] which should be served on all parties to the action [.]».

 

Δεν έχει εγερθεί ως λόγος παραμερισμού στην υπό κρίση αίτηση ότι το επίδικο Διάταγμα εκδόθηκε κατόπιν μονομερούς αίτησης ενώ στη βάση της Δ.48 θα έπρεπε η αίτηση να είχε καταχωρηθεί δια κλήσεως ούτως ώστε να δοθεί η ευκαιρία στους υφιστάμενους διαδίκους να ακουστούν. Παραταύτα κρίνω ότι το Δικαστήριο θα πρέπει αυτεπάγγελτα και κατά προτεραιότητα να εξετάσει το πιο πάνω ζήτημα το οποίο ανάγεται σε ζήτημα που άπτεται αρχών δικαίου αλλά και των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.(Βλ. κατ’ αναλογία την Yiannakis Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R 17).

  

Με βάση τα πιο πάνω, η αίτηση για προσθήκη Εναγόμενων και η επακόλουθη τροποποίηση, δια της προσθήκης αυτών στον τίτλο της αγωγής, στη βάση της Δ.9, θ. 10 και θ. 11, πρέπει να γίνεται δια κλήσεως και να επιδίδεται στους υφιστάμενους διαδίκους, εφόσον οι υφιστάμενοι διάδικοι δικαιούνται να ενστούν αν η προσθήκη άλλων εναγόμενων είναι επιβλαβής στα δικαιώματα τους. Προκύπτει ότι το επίδικο διάταγμα το οποίο εκδόθηκε χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες των σχετικών δικονομικών διατάξεων, εφόσον εκδόθηκε μονομερώς πάσχει και θα πρέπει να ακυρωθεί. Οι υφιστάμενοι διάδικοι, στερήθηκαν του δικαιώματος τους να ακουστούν στην εν λόγω διαδικασία, αν επιθυμούσαν, προτού εκδοθεί το υπό κρίση Διάταγμα.

 

Κατά συνέπεια, η Αίτηση επιτυγχάνει. Συνεπεία τούτου, παρέλκει η ανάγκη να εξετάσω οποιοδήποτε άλλο ζήτημα προβάλλεται είτε μέσω της αίτησης είτε μέσω της ένστασης. Εκδίδεται Διάταγμα ως οι παράγραφοι Α και Γ-ΣΤ της αίτησης.

 

Σ' ότι αφορά το θέμα των εξόδων, το οποίο ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι η αίτηση εγκρίθηκε στη βάση λόγου που ηγέρθη αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο και όχι επειδή κρίθηκε βάσιμος ο οποιοσδήποτε λόγος που ήγειρε η Αιτήτρια, κρίνω ότι είναι ορθό και δίκαιο όπως η κάθε πλευρά επωμισθεί τα έξοδα της.

 

 

 

 

 

(Υπ.):  …………………….

Μ. Παπαϊωάννου, Π.Ε.Δ.

 

ΠΙΣΤΟ  ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο