ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 700/2023(i)
Μεταξύ:
ΒΑΣΟΣ ΜΑΤΩΛΗΣ ΛΙΜΙΤΕΔ
Ενάγουσας
-και-
1. ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΗ
2. ΑΝΔΡΕΑ ΖΕΝΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΗ
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ δια του ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εναγόμενων
Αίτηση ημερ. 1.2.2024 για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
Ημερομηνία: 20 Ιανουαρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα – Αιτήτρια: ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ & ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ ΔΕΠΕ
Για τους Εναγόμενους 1 και 2 – Καθ΄ ων η αίτηση 1 και 2: ΠΑΝΑΓΟΣ & ΠΑΝΑΓΟΣ ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Η Ενάγουσα στις 15.6.2023 καταχώρησε την παρούσα αγωγή και αυθημερόν μονομερή αίτηση για την έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων. Στις 16.6.23 το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς προσωρινά απαγορευτικά διατάγματα. Οι Εναγόμενοι/Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 (εφ’ εξής «οι Kαθ’ ων η αίτηση») στις 14.11.24 καταχώρησαν ένσταση στην Αίτηση των Αιτητών και στο προσωρινό διάταγμα. Ο Εναγόμενος 3 δεν καταχώρισε ένσταση στην αίτηση για τα προσωρινά διατάγματα αλλά δήλωσε στο Δικαστήριο ότι θα αναμένει το αποτέλεσμα της εκδίκασης της αίτησης.
Με αυτή την αίτηση ζητείται Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να δίνεται άδεια για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ως το Παράρτημα Α στην αίτηση, προς περαιτέρω υποστήριξη της Αίτησης ημερομηνίας 15/06/2023 εντός 7 ημερών από την έκδοση του διατάγματος ή εντός οποιασδήποτε άλλης προθεσμίας καθορίσει το Δικαστήριο.
Η αίτηση βασίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.32, Δ.36, Δ.38, Δ.39 θ.1., Δ.48, θ. 1-4, 4(2), 8 και 9, Δ.64, στον Περί Δικαστηρίων Νόμο (Ν.14/60), και ιδίως αλλά χωρίς περιορισμό στα άρθρα 29, 30 και 32 στο Άρθρο 30 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στο δίκαιο της επιείκειας, στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και τη γενική πρακτική του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η παρούσα Αίτηση εκτίθενται στην επισυνημμένη Ένορκη Δήλωση του Παναγιώτη Ματώλη από την Ξυλοτύμπου, ο οποίος, ως αναφέρει, είναι διοικητικός σύμβουλος και ο μεγαλύτερος μέτοχος στην Ενάγουσα/Αιτήτρια εταιρεία (εφεξής «η Αιτήτρια») η οποία ανήκει στην οικογένεια του. Οι υπόλοιποι διοικητικοί σύμβουλοι της Αιτήτριας είναι η μητέρα του, Ιωνούλλα Ματώλη και ο αδελφός του Ηλίας Ματώλης. Είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος από την Ενάγουσα να προβεί στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα Αίτηση (εφεξής «η παρούσα Αίτηση») προς υποστήριξη της Αίτησης της Ενάγουσας για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων ημερομηνίας 16.6.2023 (εφεξής η «Αίτηση για προσωρινά διατάγματα»). Για όλα τα νομικά ζητήματα στα οποία αναφέρεται στην παρούσα ένορκη δήλωση έχει λάβει σχετική συμβουλή από τους δικηγόρους που χειρίζονται την παρούσα υπόθεση εκ μέρους της Ενάγουσας.
Ως ο ομνύων αναφέρει επίσης, έχει μελετήσει την Ένσταση των Εναγομένων 1-2 και την Ένορκη Δήλωση του Εναγόμενου 2 ημερομηνίας 14.11.2023 (η «Ένορκη Δήλωση Χριστοφή») και διαφωνεί πλήρως με το περιεχόμενο τους. Με την προτεινόμενη ένορκη δήλωση η Ενάγουσα επιθυμεί να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου έγγραφα και πληροφορίες που ήλθαν εις γνώση της και στην κατοχή της μετά την καταχώριση της Αίτησης για προσωρινά διατάγματα είτε ζητήματα που έχουν προκύψει από την Ένορκη Δήλωση Χριστοφή και συνεπώς ήταν αδύνατον να είχαν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά το χρόνο σύνταξης της αρχικής του ένορκης δήλωσης. Θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να δοθεί άδεια από το Δικαστήριο για καταχώριση της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, αφού αυτό θα καταστήσει εφικτή την ολοκληρωμένη παρουσίαση των γεγονότων της υπόθεσης αλλά και προκειμένου το Δικαστήριο να έχει την πλήρη και αληθινή εικόνα κατά την ακρόαση της Αίτησης για Προσωρινά Διατάγματα. Προσθέτει ότι, με την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, η Ενάγουσα επιθυμεί να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου, γεγονότα, πληροφορίες αλλά και τεκμήρια τα οποία είναι απολύτως σχετικά με τα επίδικα γεγονότα της παρούσας Αγωγής και της Αίτησης για Προσωρινά Διατάγματα.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον ομνύοντα στην Ένορκη Δήλωση Χριστοφή γίνονται οι πιο κάτω εσφαλμένες, αναληθείς και παραπλανητικές αναφορές:
1.1 Στην παράγραφο 13-14 ο Εναγόμενος 2 αναφέρει ότι ο τοπογράφος κ. Χρίστος Χατζηγιάγκου τους διαβεβαίωσε ότι ο κάθε συνιδιοκτήτης λάμβανε τα τετραγωνικά μέτρα που του αναλογούσαν βάσει των μεριδίων ιδιοκτησίας ενώ τα τετραγωνικά που ελάμβανε κάθε πλευρά αναγράφονταν ξεκάθαρα στο σχέδιο που επισυνάφθηκε στη συμφωνία. Περαιτέρω για το διαχωρισμό/διανομή που συμφωνήθηκε είχαν ληφθεί υπόψη και η αξία της γης και τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα των ακινήτων που θα ελάμβανε το κάθε μέρος, το γεγονός ότι προ πολλού η Ενάγουσα είχε ανεγείρει πρατήριο πετρελαιοειδών αλλά και το γεγονός ότι με βάση τη συμφωνία οι Εναγόμενοι 2-3 θα είχαν δικαίωμα εξαγοράς χώρων πρασίνου αλλά και το γεγονός ότι οι Εναγόμενοι 1-2 θα ελάμβαναν οικόπεδα ενώ η Ενάγουσα χωράφι. Περαιτέρω ο Εναγόμενος 2 προκειμένου να παραπλανήσει το Δικαστήριο επισύναψε ως Τεκμήριο 4 στην ένορκη του δήλωση μόνο τη συμφωνία χωρίς τα συνημμένα σχέδια.
1.2 Στην παράγραφο 16 ο Εναγόμενος 2 δηλώνει ψευδώς ότι οι Εναγόμενοι 1-2 υφίστανται μεγάλη ζημία καθώς η διαδικασία για διαχωρισμό των οικοπέδων έχει δήθεν παγοποιηθεί και δεν μπορεί να προχωρήσει. Αυτό είναι παντελώς ανυπόστατο και παραπλανητικό καθώς οι σχετικές άδειες ήταν σε ισχύ και ουδέποτε σταμάτησαν οι σχετικές εργασίες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από φωτογραφίες τις οποίες η Ενάγουσα έλαβε μετά την καταχώριση της ένστασης των Εναγομένων 1-2 από το χώρο διεξαγωγής των εργασιών και τις οποίες προτίθεται και επιθυμεί να επισυνάψει στη συμπληρωματική του ένορκη δήλωση. Οι σχετικές φωτογραφίες είναι η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΕΣΜΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΠΜ-ΣΕΔ 1 η οποία επισυνάπτεται στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση.
1.3 Στις παραγράφους 21-22, 30, 31, 55 και 65, ο Εναγόμενος 2 αναφέρει για συναντήσεις για επίλυση της διαφοράς και δήθεν διαλλακτικότητα και καλή θέληση εκ μέρους των Εναγομένων 1-2. Η αλήθεια είναι ότι οι Εναγόμενοι 1-2 ήταν πάντοτε κακόπιστοι και αδιάλλακτοι. Οι δήθεν προσπάθειες τους για επίλυση του ζητήματος εκτός δικαστηρίου δεν ήταν ειλικρινείς, καθώς πάντοτε επέμεναν στη θέση τους η οποία ήταν ότι θα έπρεπε να υπογράψουν τη συμφωνία που είχαν ετοιμάσει οι ίδιοι και ουδέποτε πρότειναν οτιδήποτε διαφορετικό ή έκαναν οποιαδήποτε παραχώρηση.
1.4 Στην παράγραφο 23-27, 37, 50 και 73 της Ένορκης Δήλωσης Χριστοφή ο Εναγόμενος 2 και πάλι προσπαθώντας να παραπλανήσει το Δικαστήριο αναφέρεται σε αυθαίρετη ανέγερση συνεργείου αλλαγής ελαστικών από την Ενάγουσα/Αιτήτρια. Αυτό είναι παντελώς αναληθές και άσχετο με τα επίδικα θέματα. Η ανέγερση και η λειτουργία του συνεργείου ελαστικών έγινε από άλλη εταιρεία ήτοι την εταιρεία ΜΑΤΩΛΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΛΙΜΙΤΕΔ που ανήκει σε συγγενικό του πρόσωπο και όχι από την Ενάγουσα. Σε κάθε περίπτωση έχουν ήδη ληφθεί μέτρα σε συνεννόηση με το Κοινοτικό Συμβούλιο Ξυλοτύμπου για εξασφάλιση άλλου βιοτεχνικού τεμαχίου σε βιοτεχνική ζώνη και επίκειται η μεταφορά του συνεργείου σε άλλη τοποθεσία. Σημειώνει ότι έχει ήδη πληρωθεί η προκαταβολή για την μακροχρόνια μίσθωση του εν λόγω τεμαχίου και επίκειται και η τελική υπογραφή των συμβολαίων. Τα πιο πάνω αποδεικνύονται από σχετική αλληλογραφία και έγγραφα τα οποία προτίθεται και επιθυμεί να επισυνάψει ως τεκμήρια στη συμπληρωματική του ένορκη δήλωση. Τα εν λόγω έγγραφα επισυνάπτονται ως ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΕΣΜΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΠΜ-ΣΕΔ 2 στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση.
1.5 Στην παράγραφο 29, 30, 44 και 67 ο Εναγόμενος ψευδώς και με σκοπό να παραπλανήσει το Δικαστήριο αναφέρει ότι η συμφωνία δήθεν για το Κτηματολόγιο και την Επαρχιακή Διοίκηση θεωρείται ότι δεν ισχύει. Η θέση της Επαρχιακής Διοίκησης ήταν ξεκάθαρη και ήταν ότι δεν μπορούσε να λάβει οποιαδήποτε θέση για την εγκυρότητα της συμφωνίας και τα δικαιώματα/υποχρεώσεις των δύο πλευρών και ότι αυτό το ζήτημα θα εξεταστεί από το Δικαστήριο. Η θέση δε του Κτηματολογίου δεν ήταν ότι η συμφωνία δεν ισχύει, ως παραπλανητικά ισχυρίζεται ο Εναγόμενος 2, αλλά ότι η συμφωνία δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για να ανασταλεί η διαδικασία της αίτησης αναγκαστικής διανομής που προωθούσαν οι Εναγόμενοι 1-2 χωρίς διάταγμα δικαστηρίου, καθότι δεν έχει κατατεθεί στο Τμήμα Κτηματολογίου.
1.6 Στην παράγραφο 47 και 59 ο Εναγόμενος 2 ψευδώς και πάλι αναφέρει ότι η Ενάγουσα αρνήθηκε να υπογράψει την αίτηση για ανανέωση της άδειας διαχωρισμού και ότι δήθεν εκβιάζει του Εναγόμενους. Αυτό είναι παντελώς ανυπόστατο και πάλι προωθείται από τον Εναγόμενο με αποκλειστικό σκοπό να παραπλανήσει το Δικαστήριο. Η ανανέωση της άδειας οικοδομής/διαίρεσης θα έπρεπε να ανανεωθεί μέχρι τις 31.12.2023. Στις 22.11.2023 αφού η Ενάγουσα έλαβε αντίγραφο των εγγράφων που θα έπρεπε να υπογράψει από την Επαρχιακή Διοίκηση υπέγραψε τη σχετική αίτηση. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από σχετική αλληλογραφία την οποία προτίθεται και επιθυμεί να επισυνάψει ως τεκμήρια στη συμπληρωματική του ένορκη δήλωση. Τα εν λόγω έγγραφα επισυνάπτονται ως ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΕΣΜΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΠΜ-ΣΕΔ 3 στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση.
1.7 Στην παράγραφο 58 και 64 ο Εναγόμενος 2 αφήνει να νοηθεί ότι το σχέδιο ετοιμάστηκε από τους δικηγόρους της Ενάγουσας ενώ το σχέδιο που επισυνάφθηκε στη συμφωνία ήταν αυτό που ετοίμασε ο κ. Χατζηγιάγκου κατ΄ εντολή και με τη σύμφωνη γνώμη και συγκατάθεση των Εναγομένων 1-2.
Σύμφωνα με τον ενόρκως δηλούντα η Ενάγουσα επιδιώκει να εισάξει γεγονότα και τεκμήρια τα οποία είτε έχουν τεθεί με παραπλανητικό τρόπο από την άλλη πλευρά με την Ένορκη Δήλωση Χριστοφή και πρέπει να αντικρουστούν και να διευκρινιστούν είτε έλαβαν χώρα και περιήλθαν στην γνώση και κατοχή της Ενάγουσας μεταγενέστερα της Αίτησης για Προσωρινά Διατάγματα και δεν θα μπορούσαν να είχαν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά το χρόνο σύνταξης και καταχώρισης της αίτησης της Ενάγουσας. Σε καμία περίπτωση, η μαρτυρία την οποία επιδιώκει να παρουσιάσει στο Δικαστήριο δεν είναι ανεπίτρεπτη μαρτυρία, δεν συνιστά επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των Αιτητών αλλά ούτε και μεταβάλλει ή αλλοιώνει τα γεγονότα ως αυτά είχαν αναφερθεί πρωταρχικά στο Δικαστήριο από την Ενάγουσα. Θεωρεί συνεπώς ότι όλα αυτά πρέπει να επιτραπεί να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου για να αξιολογηθούν και προκειμένου να έχει ενώπιον του το Δικαστήριο ολοκληρωμένη και πλήρη εικόνα των επίδικων θεμάτων. Πρόσθεσε ότι σε περίπτωση που επιτραπεί η καταχώριση της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, οι Εναγόμενοι/Καθ’ ων η Αίτηση δεν θα υποστούν οποιανδήποτε ζημιά, ούτε και θα υπάρξει οποιαδήποτε καθυστέρηση ή/και περιπλοκή της διαδικασίας. Αντιθέτως εάν δεν γίνει αποδεκτό το αίτημα, η Ενάγουσα θα υποστεί ζημιά λόγω της μη παρουσίασης της ολοκληρωμένης εικόνας των γεγονότων της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου.
Οι Εναγόμενοι/Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 (στο εξής «οι Εναγόμενοι») καταχώρησαν ένσταση στην Αίτηση.
Η ένσταση βασίζεται στα άρθρα 21, 29, 31, 32, 42 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ. 6 άρθρα 4, 5, 6, 7 και 9, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Άρθρο 30, άρθρο 15, άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και στις πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας με αριθμό 95/46/ΕΚ, στο Άρθρο 6 του ΕΣΔΑ στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.28 θ. 1, Δ.39 Θ. 1-2, Δ.48 ΘΘ.1, 2, 3, 4(1), 4(2), 7, 8, 9, 11 και 12, Δ.51 θ. 3 και Δ.64, στη γενική πρακτική και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου, στις αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων και στην εγγενή εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου καθώς και στον πρωταρχικό σκοπό ως έχει καθιερωθεί με τους νέους κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας 2023.
Οι συγκεκριμένοι λόγοι της ένστασης είναι, αυτούσιοι, οι ακόλουθοι:
1. Η Ενάγουσα μέσω της ένορκης δήλωσης του Παναγιώτη Ματώλη ημερ.01/02/2024 (στο εξής «η Ε/Δ του ΠΜ ημερ.01/02/2024»), δεν έχει καταδείξει οποιοδήποτε λόγο και/ή «καλό λόγο» για τον οποίο θα πρέπει το Δικαστήριο να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ του αιτήματος της για άδεια καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
2. Η αντίκρουση ισχυρισμών και/ή λόγων ένστασης οι οποίοι προβλήθηκαν από τους Εναγόμενους 1 και 2 ως φυσιολογική συνέπεια των ισχυρισμών που η ίδια η Ενάγουσα προέβαλε, δεν συνιστά «καλό λόγο».
3. Η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη και/ή παράτυπη και/ή αντικανονική.
4. Υπάρχει σοβαρή, αδικαιολόγητη και ανεπίτρεπτη καθυστέρηση στην καταχώρηση της Αίτησης.
5. Η αίτηση συνιστά κατάχρηση διαδικασίας.
6. Η αίτηση δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος και η Νομολογία για την έκδοση τέτοιας φύσης διατάγματος.
7. Η αίτηση προκαλεί καθυστέρηση στη διαδικασία.
8. Η Ενάγουσα επιχειρεί την εκ των υστέρων κάλυψη κενών και/ή την προσαγωγή μαρτυρίας και/ή την εκ των υστέρων αιτιολόγηση των ισχυρισμών που προβάλλουν στην αίτηση και ένορκη δήλωση του Παναγιώτη Ματώλη ημερ. 15/06/2023 («αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023»).
9. Η Ενάγουσα είχε την ευκαιρία να συμπεριλάβει όλα τα γεγονότα στην αρχική της αίτηση και να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα, καθότι επιζητούσε την έκδοση μονομερούς διατάγματος εναντίον των Εναγόμενων/Καθ’ ων η αίτηση 1 – 3 και ως εκ τούτου είχε γνώση της μαρτυρίας που προσπαθεί να εισάξει στο παρόν στάδιο και δεν το έπραξε.
10. Η Ενάγουσα επιδιώκει να προσθέσει όσα δεν συμπεριέλαβε και/ή άφησε αναντίλεκτα και/ή δεν αποκάλυψε και/ή απέκρυψε από το Δικαστήριο δια της Μονομερούς Αίτησης ημερ. 15/06/2023 και της Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023.
11. Τα γεγονότα που η Ενάγουσα επιδιώκει να προσθέσει μέσω της καταχώρησης της συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης ήταν ήδη εις γνώση της και η ίδια επέλεξε να μην τα αποκαλύψει και/ή να τα αποκρύψει από το Δικαστήριο στην αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023.
12. Όλες οι πληροφορίες και μαρτυρία που γίνεται προσπάθεια να εισαχθούν με την συμπληρωματική ένορκη δήλωση υπήρχαν προ της καταχωρήσεως της Μονομερούς Αιτήσεως ημερ. 15/06/2023 ή εν πάσει περιπτώσει μπορούσαν να εξασφαλισθούν προ της άνω ημερομηνίας και ήταν καθήκον - υποχρέωση της Ενάγουσας να το πράξει διότι επιδίωκε την έκδοση Μονομερούς Διατάγματος και είχε υποχρέωση να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλα την αλήθεια και/ή όλα τα γεγονότα. Δεν προέκυψαν οποιαδήποτε νέα γεγονότα.
13. Η μαρτυρία που γίνεται προσπάθεια να εισαχθεί με την συμπληρωματική ένορκη δήλωση παραβιάζει συνταγματικά δικαιώματα. Συγκεκριμένα:
13.1. Με την προσπάθεια εισαγωγής μαρτυρίας με φωτογραφίες από το χώρο που γίνονταν εργασίες για το διαχωρισμό οικοπέδων με φωτογραφίες προσώπων, παραβιάζεται το δικαίωμα της ιδιωτικής τους ζωής, όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 15 του Συντάγματος και από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας με αριθμό 95/46/ΕΚ.
13.2. Τα πρόσωπα τα οποία εμφαίνονται στο φωτογραφικό υλικό, δεν έδωσαν την συγκατάθεσή τους ως προς τούτο, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται κατάφορα τα συνταγματικά δικαιώματα τους, όπως το δικαίωμα της ιδιωτικής τους ζωής, όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 15 του Συντάγματος, το δικαίωμα στη προσωπική ζωή του άρθρου 8 Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας με αριθμό 95/46/ΕΚ, όπως ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.
14. Η Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση της Ενάγουσας είναι ελλιπής, αόριστη και δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε λόγο που να δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου Διατάγματος.
15. Δεν καταδείχθηκε και/ή καταδεικνύεται οποιοσδήποτε βάσιμος και/ή καλός και/ή ικανοποιητικός και ιδιαίτερος και/ή συγκεκριμένος λόγος για να δικαιολογείται η έκδοση του αιτουμένου διατάγματος και/ή δεν εξηγείται με ποιο τρόπο θα επωφεληθεί το Δικαστήριο και/ή η διαδικασία, εάν επιτραπεί η καταχώρηση της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
16. Θα υπάρξει δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων των Εναγόμενων 1 και 2.
17. Τα αναφερόμενα στην ένορκη δήλωση αποτελούν γεγονότα και/ή ενέργειες που έπρεπε να είχαν προβλεφθεί και να συμπεριληφθούν στην αρχική ένορκη δήλωση της Ενάγουσας ημερ. 15/06/2023.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η Ένσταση εκτίθενται στην ένορκη δήλωση του Εναγόμενου/Καθ’ ου η αίτηση 2 και εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτήτη κατά 16/46 μερίδια επί του Ακινήτου. Η Εναγόμενη/Καθ’ ης η αίτηση 1 η οποία είναι η αδερφή του είναι εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτήτης επί του Ακινήτου κατά 16/46 μερίδια και η Ενάγουσα/Αιτήτρια εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτήτης κατά 14/46 μερίδια. Είναι, ως αναφέρει, δεόντως εξουσιοδοτημένος από την Εναγόμενη/Καθ΄ ης η αίτηση 1 να προβεί στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της κοινής τους ένστασης στην Αίτηση και στα Διατάγματα.
Γνωρίζει τα γεγονότα που αφορούν στην παρούσα αγωγή είτε από προσωπική γνώση είτε από όσα προκύπτουν από τα προαναφερόμενα έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή του. Όπου αναφέρεται σε γεγονότα που έχουν θέσει υπόψη του τρίτα πρόσωπα, αναφέρει την πηγή της πληροφόρησής του, όπου δε, αναφέρεται σε νομικές έννοιες, έλαβε νομική συμβουλή από τους δικηγόρους που τους εκπροσωπούν στην υπό κρίση διαδικασία.
Σε σχέση με την ένορκη δήλωση της Ενάγουσας που συνοδεύει την Αίτηση (στο εξής «η Ε/Δ του ΠΜ ημερ. 01/02/2024») το περιεχόμενο των παραγράφων 1 και 2 είναι παραδεχτό, ενώ το περιεχόμενο των παραγράφων 3 – 5 το αγνοεί και συνεπώς το απορρίπτει. Απορρίπτει δε, το περιεχόμενο της παραγράφου 6 της Ε/Δ ΠΜ ημερ. 01/02/2024, καθότι οι ισχυρισμοί του ομνύοντα είναι γενικοί και αόριστοι, αφορούν γεγονότα τα οποία η Ενάγουσα και κατ’ επέκταση ο ομνύοντας γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει και εν πάσει περιπτώσει όφειλε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο κατά την καταχώριση και έκδοση του Μονομερούς Διατάγματος ημερ.16/06/2023 (στο εξής «το Διάταγμα»), αφού η Ενάγουσα όφειλε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα και να προσέλθει με καθαρά χέρια, για την έκδοση του Διατάγματος. Ο ομνύοντας ουδόλως τεκμηριώνει και δεν παρέχει οιανδήποτε μαρτυρία ή επαρκή μαρτυρία και δεν καταδεικνύει οποιοσδήποτε βάσιμο, καλό, ικανοποιητικό και ιδιαίτερο λόγο που να επιτρέπει την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Περεταίρω, είναι η θέση τους ότι το Δικαστήριο είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει κατά πόσο οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν ενώπιον του λένε την αλήθεια, στη βάση της προσκομισθείσας μαρτυρίας εκατέρωθεν.
Επίσης, ως αναφέρει, απορρίπτει το περιεχόμενο των παραγράφων 7 - 9 της Ε/Δ ΠΜ ημερ. 01/02/2024. Τα γεγονότα που επιθυμεί να εισάξει με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση η Ενάγουσα, είναι γεγονότα τα οποία βρίσκονταν εις γνώση της και με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, επιθυμεί να προβεί σε απάντηση στους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν με την Ένσταση τους. Η Ενάγουσα είχε την υποχρέωση με την Αίτηση της να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλη την αλήθεια, κάτι το οποίο όχι μόνο δεν έπραξε, αλλά καταχρηστικά δεν προσήλθε με καθαρά χέρια στη διαδικασία με αποτέλεσμα να εκδοθεί το Διάταγμα και με την παρούσα διαδικασία να προσπαθεί να καλύψει τα κενά στην υπόθεση της, κάτι που όφειλε να πράξει εξ αρχής και όχι μετά από την καταχώρηση της ένστασης ημερ. 14/11/2023 (στο εξής «η Ένσταση») εκ μέρους τους.
Η παράγραφος 10 και οι υποπαραγράφοι αυτής της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτονται για τους πιο κάτω λόγους :
1.1. Από το περιεχόμενο της υποπαραγράφου 10.1 και εν συνεχεία στην Ε/Δ του ΠΜ ημερ.01/02/2024, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Ενάγουσα επιχειρεί αφενός να αμφισβητήσει την μαρτυρία που προσκόμισαν με την Ένσταση, κάτι που μόνο το Δικαστήριο μπορεί να κρίνει και να αποφασίσει και αφετέρου, να εισάξει μαρτυρία, ενώ αυτή υπήρχε και προ της καταχωρήσεως της αιτήσεως ημερ. 01/02/2024 ή εν πάσει περιπτώσει μπορούσε να εξασφαλισθεί προ της άνω ημερομηνίας και ήταν καθήκον - υποχρέωση της Ενάγουσας να το πράξει αφού επιζητούσε την έκδοση μονομερών διαταγμάτων και όφειλε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα και να προσέλθει στη διαδικασία με καθαρά χέρια και εν πάση περιπτώσει να μην αποκρύψουν από το Δικαστήριο οτιδήποτε σχετικό με την υπό κρίση υπόθεση.
1.2. Η μαρτυρία η οποία επιχειρείται να εισαχθεί με την σκοπούμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση δεν αφορά οποιαδήποτε νέα γεγονότα, αλλά γεγονότα τα οποία μπορούσαν να εξασφαλισθούν και προσκομισθούν προ της ημερομηνίας καταχώρησης της μονομερούς αίτησης ημερ. 01/02/2023 και ήταν καθήκον και υποχρέωση της Ενάγουσας να πράξει.
1.3. Οι Εναγόμενοι ουδέποτε προσπάθησαν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο αφού τα συνημμένα σχέδια της συμφωνίας διανομής ημερ.08/07/2009 (στο εξής «η Συμφωνία») περιλαμβάνονταν στα τεκμήρια που καταχώρησε η Ενάγουσα με την Αίτηση και την Ε/Δ του ΠΜ ημερ.15/06/2023. Επομένως, οι Εναγόμενοι δεν προσπάθησαν να αποκρύψουν τίποτα που να μην είναι εις γνώση του Δικαστηρίου.
1.4. Σε σχέση με την υποπαράγραφο 10.2 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024, στην οποία ο ομνύων κάνει αναφορά σε ψεύδη που αναφέρονται στην Ένσταση αναφέρει ότι το μόνο αρμόδιο να κρίνει για το ποια πλευρά λέει την αλήθεια είναι το Δικαστήριο. Εξάλλου, τα όσα αναφέρουν στην Ένσταση τους υποστηρίζονται από τη δέουσα μαρτυρία και αποκαλύπτουν στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα, σε αντίθεση με την Ενάγουσα που όφειλε κατά την καταχώρηση της Αίτησης της και την έκδοση του Διατάγματος να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα, κάτι που δεν έπραξε και προσπαθεί με την παρούσα να καλύψει τα κενά της Αίτησης και της μαρτυρίας που την υποστηρίζει.
1.5. Σε ότι αφορά τη ζημία που υφίστανται, αυτό είναι γεγονός διότι χωρίς την συνυπογραφή της Ενάγουσας και την αποπληρωμή του ποσού που της αναλογεί ως εξ αδιαιρέτου ιδιοκτήτρια των 14/46 μεριδίων επί του Ακινήτου, δεν μπορεί να προχωρήσει ο διαχωρισμός των οικοπέδων στα μερίδια που τους αναλογούν στα 32/46 μερίδια επί του Ακινήτου της Εναγόμενης 1 και του ιδίου και ως εκ τούτου, δεν δύναται να εκδοθούν ξεχωριστοί τίτλοι στα υπό διαχωρισμό οικόπεδα με αποτέλεσμα, οι υποψήφιοι αγοραστές των οικοπέδων που εμπίπτουν στα 32/46 μερίδια επί του Ακινήτου να αποσύρουν το ενδιαφέρον τους με την κατάσταση που επικρατεί με αποτέλεσμα, να μην μπορούν η Εναγόμενη 1 και ο ίδιος να διαθέσουν ως επιθυμούν την περιουσία τους με την στάση της Ενάγουσας.
1.6. Εν πάση περιπτώσει, οι εργασίες δεν μπορούν να διεξαχθούν στον περιφραγμένο χώρο από το 1987 αφού η Ενάγουσα έχει περιφράξει και οι φωτογραφίες που προσκομίζονται από τον ομνύοντα, επ’ ουδενί υποδηλώνουν ότι αυτές αφορούν εργασίες που έγιναν στο τεμάχιο που βρίσκεται το πρατήριο καυσίμων της Ενάγουσας αλλά γίνονται στα τεμάχια στα οποία δεν αμφισβητείται ότι ανήκουν στην Εναγόμενη 1 και στον ίδιο. Περεταίρω, το Διάταγμα που τους επιδόθηκε αναφέρεται στην διαδικασία αναγκαστικού διαχωρισμού από την Εναγόμενη 3 των τεμαχίων και όχι στις εργασίες για τον διαχωρισμό των μεριδίων υπό την ιδιοκτησία του ιδίου και της Εναγόμενης 1. Εξάλλου, ουδεμία εργασία έγινε στα υπό αμφισβήτηση τεμάχια αφού αυτά είναι περιφραγμένα από την Ενάγουσα ωσάν να έχει προαποφασίσει ήδη για την τύχη τους. Περεταίρω, οι φωτογραφίες επ’ ουδενί καταδεικνύουν πότε απαθανατίστηκαν ούτε και σε ποιο ακίνητο διεξάγονται.
1.7. Στις εν λόγω φωτογραφίες απεικονίζονται τα πρόσωπα των εργαζομένων που εκτελούσαν εργασίες στο Ακίνητο και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από το Δικαστήριο, αφού παραβιάζεται το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής των εν λόγω εργαζομένων, όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 15 του Συντάγματος και από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας με αριθμό 95/46/ΕΚ.
1.8. Το περιεχόμενο της υποπαραγράφου 10.3 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται στην ολότητα του. Επαναλαμβάνει ότι, είναι αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να κρίνει ποια από τις δύο πλευρές λέει την αλήθεια στη βάση των γεγονότων και της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του και ποια από τις δύο πλευρές απέσεισε το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών που προβάλλει. Τα όσα αναφέρει ο ομνύοντας ήταν ήδη γνωστά στην Ενάγουσα, αφού στις συναντήσεις που γίνονταν ήταν πάντοτε παρόντες και οι 3 πλευρές, ήτοι οι Εναγόμενοι 1, 2 και η Ενάγουσα για την εύρεση μιας κάποιας λύσης. Τα όσα αναφέρει ο ομνύοντας είχε καθήκον να τα αναφέρει με την καταχώρηση της Αίτησης και την έκδοση του Διατάγματος και ουδέν έπραξε, με αποτέλεσμα να μην αποκαλύψει όλη την αλήθεια στο Δικαστήριο.
1.9. Το περιεχόμενο της παραγράφου 10.4 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται στην ολότητα του. Περεταίρω, η εταιρεία Ματώλης Ελαστικά Λίμιτεδ, είναι εταιρεία στην οποία ο ομνύοντας είναι γραμματέας της και ο Ηλίας Ματώλης διευθυντής της, ο οποίος σύμφωνα πάντοτε με τα όσα αναφέρει ο ομνύοντας στην παράγραφο 2 της Ε/Δ του, είναι διευθυντής της Ενάγουσας. Επίσης, το εγγεγραμμένο γραφείο της εν λόγω εταιρείας είναι στην ίδια διεύθυνση στην οποία ευρίσκεται το πρατήριο καυσίμων της Ενάγουσας. Περεταίρω, έμμεσα η Ενάγουσα με τα όσα επισυνάπτει ως δέσμη τεκμηρίων 2, επιβεβαιώνει τα όσα προβάλλουν στην Ένσταση τους με την επιθυμία τους να μεταστεγάσουν το συνεργείο αλλαγής ελαστικών σε άλλο χώρο.
1.10. Επομένως, τα γεγονότα που εμπεριέχονται στην Ένσταση ήταν από πριν γνωστά στην Ενάγουσα, η οποία δεν τα αποκάλυψε με την Αίτηση της στο Δικαστήριο κατά τη διαδικασία έκδοσης του Διατάγματος αφού τα όσα προσκομίζει ως τεκμήρια στην Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024, φέρουν ημερομηνίες πολύ παλαιότερες από την καταχώρηση της Αίτησης που αυτό καταδεικνύει κατάφορα ότι τα εν λόγω γεγονότα ήταν εις γνώση του ομνύοντα και δεν τα αποκάλυψε ως όφειλε με την Αίτηση του και κατ’ επέκταση, το Διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να αποκαλυφθούν όλα τα γεγονότα από την Ενάγουσα ως όφειλε να πράξει.
1.11. Η υποπαράγραφος 10.5 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται στην ολότητα της. Η θέση του Κτηματολογίου που εκφράστηκε δια του λειτουργού του κ. Κολιανδρή, ήταν ότι η Συμφωνία δεν ίσχυε για το λόγο ότι ο Παναγιώτης Ματώλης κατά την υπογραφή της Συμφωνίας δεν είχε εξουσιοδότηση από την Ενάγουσα να προβεί στην υπογραφή της Συμφωνίας, τα τετραγωνικά μέτρα που αποδίδονταν στους συνιδιοκτήτες σύμφωνα με το τοπογραφικό σχέδιο δεν αντιπροσωπεύει τα μερίδια που καταγράφονται στον τίτλο ιδιοκτησίας και για το λόγο ότι η Συμφωνία δεν χαρτοσημάνθηκε και δεν πιστοποιήθηκαν οι υπογραφές των μαρτύρων που την υπέγραφαν, συνεπώς η εν λόγω Συμφωνία δεν ίσχυε για το Κτηματολόγιο και ως εκ τούτου θα προχωρούσε σε διανομή με κλήρωση ως ο περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμος Κεφ.224 ορίζει, όπως το ίδιο και για την Επαρχιακή Διοίκηση για τους λόγους που αναφέρονται στην Ένσταση.
1.12. Η υποπαράγραφος 10.6 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται στην ολότητα της. Η Ενάγουσα κάνει λόγο για έγγραφα που έπρεπε να λάβει από την Επαρχιακή Διοίκηση αλλά δεν επεξηγεί το χρόνο καθυστέρησης της λήψης των εν λόγω εγγράφων, αφού τόσο εγώ ο ίδιος όσο και η Εναγόμενη 1 προέβηκαν στην υπογραφή των απαραίτητων εγγράφων ήδη από τον Ιούνιο του 2023. Περεταίρω, ο ομνύοντας στην Ε/Δ του δεν αναφέρει όλα τα περιστατικά και τα όσα προηγήθηκαν πριν από την υπογραφή των εν λόγω εγγράφων.
1.13. Η υποπαράγραφος 10.7 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται στην ολότητα της. Περεταίρω, επαναλαμβάνουν τον ισχυρισμό στην ένσταση τους ότι η Συμφωνία ετοιμάστηκε από τους δικηγόρους που εκπροσωπούσαν την Ενάγουσα κατά τον ουσιώδη χρόνο και συγκεκριμένα το δικηγορικό γραφείο Νίκος Δαμιανού Δ.Ε.Π.Ε.
Περαιτέρω, είναι η θέση τους ότι η μαρτυρία η οποία επιχειρείται να εισαχθεί αλλά και τα προτεινόμενα ως τεκμήρια με την Αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 01/02/2024, ήταν γεγονότα γνωστά στην Ενάγουσα και μπορούσαν και θα έπρεπε εκ μέρους τους να αναφερθούν σε αυτά και να αποκαλύψουν στο Δικαστήριο όλα τα γεγονότα με την αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023, καθότι επιζητούσαν την έκδοση μονομερούς διατάγματος. Δεν πρόκειται για νέα γεγονότα και περιστατικά τα οποία επεσυνέβησαν μετά την καταχώρηση της αίτησης και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023. Δεν τίθεται δηλαδή θέμα απάντησης ισχυρισμού που δεν μπορούσε να προβλεφθεί κατά την καταχώρηση της αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023, παρά μόνο με την παρούσα Αίτηση και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 01/02/2024 η Ενάγουσα απαντά στα όσα προβλήθηκαν με την Ένσταση, γεγονότα τα οποία ήταν εις γνώση της Ενάγουσας αλλά εντέχνως προσπάθησε να αποκρύψει από το Δικαστήριο.
Αναφορικά με το περιεχόμενο των παραγράφων 12 και 13 της Ε/Δ ΠΜ ημερ. 01/02/2024 αποτελεί θέση των Εναγόμενων ότι η Ενάγουσα επιχειρεί την εκ των υστέρων κάλυψη κενών, ότι έγκριση του αιτήματος της Ενάγουσας θα επηρεάσει δυσμενώς τα δικαιώματα των Εναγόμενων. Εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι γίνεται αθέμιτη προσπάθεια ανατροπής της Ένστασης και δημιουργίας «νέων» γεγονότων προς αντίκρουση της μαρτυρίας που έχουν προσάγει οι Εναγόμενοι. Επίσης η Ενάγουσα με την καταχώρηση της αίτησης και Ε/Δ ΠΜ ημερ. 15/06/2023, όφειλε να παρουσιάσει και να αποκαλύψει στο Δικαστήριο όλη την αλήθεια, γεγονός που εντέχνως προσπάθησε να αποκρύψει και επιχειρεί με την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης να πράξει εκ των υστέρων.
Το περιεχόμενο των παραγράφων 14 και 15 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 απορρίπτεται, καθότι η Ενάγουσα δεν απέσεισε το βάρος που φέρει αναφορικά με την ύπαρξη καλού λόγου για την καταχώριση της σκοπούμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης εφόσον απέτυχε να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου τέτοια στοιχεία πειστικά ως προς το ότι το αίτημα της υποβάλλεται για καλό λόγο, καθ' ότι, μεταξύ άλλων, τα πλείστα εξ' όσων επιχειρεί να προσθέσει η Ενάγουσα στην υπόθεση με την προτιθέμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση ήταν εις γνώση της Ενάγουσας πριν καταχωρήσει την αίτηση ημερ. 15/06/2023 ή πρόκειται για μαρτυρικό υλικό το οποίο μπορούσε να εξασφαλίσει πριν την καταχώρηση της αίτησης ημερ. 15/06/2023. Η ζημιά που θα συνεχίσουν να υφίστανται είναι μεγάλη, καθώς με την καθυστέρηση που παρατηρείται στην διανομή του Ακινήτου, τόσο ο ίδιος όσο και η Εναγόμενη 1 δεν μπορούν να απολαύσουν και να διαθέσουν την περιουσία τους κατά το δοκούν. Οι παράγραφοι 16 – 18 της Ε/Δ ΠΜ ημερ.01/02/2024 επίσης απορρίπτονται στην ολότητα τους. Υπάρχει αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης, αφού η Ένσταση καταχωρήθηκε περί το Νοέμβριο του 2023 ενώ η παρούσα αίτηση 2 μήνες μετά, χωρίς να επεξηγείται από την Ενάγουσα γιατί χρειάστηκε να παρέλθει τόσος χρόνος για την καταχώρηση της παρούσας.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η Δ.48 Θ.4(2) προνοεί τα ακόλουθα:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων. Η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39.»
Το κατά πόσο θα δοθεί άδεια σε ένα διάδικο να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκη δήλωση εμπίπτει στην σφαίρα της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου (Βλ. Αναφορικά με την αίτηση των Φιλόκυπρου Ματθαίου και άλλων (2008) 1 ΑΑΔ 510). Το Δικαστήριο θα πρέπει να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει καλός λόγος ώστε να δοθεί άδεια για την καταχώρηση της ένορκης δήλωσης. Ο «καλός λόγος» δεν ερμηνεύεται στην πιο πάνω διάταξη, είναι όμως άρρηκτα συνυφασμένος με τη φύση της αίτησης, τις ιδιαιτερότητες της και το είδος των θεραπειών που αυτή επιζητεί και θα πρέπει να αποφασίζεται σε συνάρτηση με το δικαίωμα των διαδίκων να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου το σχετικό αναγκαίο μαρτυρικό υλικό πριν την ακρόαση της αίτησης.
Η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης δεν είναι δυνατό να εγκριθεί όπου περιέχει απλή επανάληψη των όσων αναφέρονται στην αρχική ένορκη δήλωση (Βλ. Παπακόκκινου κ.α ν Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (Αρ.1) (2012)1 Α.Α.Δ.643).
Όταν δεν έχει εκδοθεί μονομερώς οποιοδήποτε διάταγμα, πιο εύκολα μπορεί να ικανοποιηθεί η προϋπόθεση της ύπαρξης καλού λόγου για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης. Η ένορκη δήλωση που για καλό λόγο μπορεί να επιτραπεί να καταχωριστεί, δεν περιορίζεται ούτε στο να συμπληρώσει την αρχικά καταχωρηθείσα, έννοια μάλλον ενστάσιμη καθ' όσον αφορά την περίπτωση που ενδιάμεσο διάταγμα έχει εξασφαλιστεί στη βάση της αρχικής, ούτε και στο να απαντήσει σε ζήτημα που εγείρεται στην ένσταση. Είναι μια επιπρόσθετη ένορκη δήλωση που αφορά σε κάτι το οποίο είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου.
Στην απόφαση Α. Messios & Sons Ltd κ.α. ν Ανδρέα Λεωνίδου (2010) 1 Α.Α.Δ. 1195 συνοψίζονται στοιχεία που λαμβάνει υπόψη του το Δικαστήριο για την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας σύμφωνα με τη Δ.48, Θ.4(2):
«Κατά την εκτίμηση μας τα στοιχεία που επιθυμούν να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου, οι εφεσείοντες-αιτητές, με τις δύο ένορκες δηλώσεις για τις οποίες ζητούν την άδεια του δικαστηρίου να καταχωρήσουν, είναι στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο εφεσίβλητος-καθ' ου η αίτηση στην αρχική του ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Δεν πρόκειται, κατά τη κρίση μας, για ανεπίτρεπτη μαρτυρία ούτε για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των εφεσειόντων, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους εφεσείοντες-αιτητές να προβάλουν, ώστε το δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων».
Δεν μπορεί να καθοριστεί εξαντλητικά τι είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί, στην κάθε περίπτωση, υπόψη του Δικαστηρίου και συνεπώς τι συνιστά «καλό λόγο». Πέραν των βασικών αρχών τα επί μέρους κριτήρια είναι αμέτρητα, όσα και η ποικιλία των περιστάσεων της κάθε υπόθεσης.
Με τις εμπεριστατωμένες τους αγορεύσεις οι συνήγοροι υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους. Το Δικαστήριο έχει σημειώσει με πολλή προσοχή τις αναφορές και τα επιχειρήματα των πλευρών για τα ζητήματα που εγείρονται στο πλαίσιο της παρούσας. Ειδικότερη αναφορά στις εισηγήσεις τους θα γίνει σε μεταγενέστερο στάδιο και όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο για σκοπούς της παρούσας, έχοντας πάντα κατά νου ότι δεν απαιτείται ειδικότερη αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται (βλ. Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Καθοδηγούμενη από το πιο πάνω νομικό πλαίσιο θα προχωρήσω να εξετάσω την αίτηση σε συνδυασμό με τους λόγους ένστασης. Στην υπό κρίση περίπτωση η Ενάγουσα έχει εξασφαλίσει μονομερώς το διάταγμα το οποίο ζήτησε. Με την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση επιχειρείται καταρχάς, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο της να προβληθεί η διαφωνία της αιτήτριας με ισχυρισμούς που προβλήθηκαν στην ένορκη δήλωση που στηρίζει την ένσταση, τους οποίους κρίνει ως εσφαλμένους, αναληθείς και παραπλανητικούς. Είναι πρόδηλο στη βάση όλων των ενώπιον μου τεθέντων στοιχείων ότι τα γεγονότα και ισχυρισμοί που η Αιτήτρια επιζητεί να προστεθούν με την επιχειρούμενη να κατατεθεί συμπληρωματική ένορκη δήλωση αποσκοπούν στην αντίκρουση των ισχυρισμών που περιέχονται στις παραγράφους της ένστασης, στις οποίες οι παράγραφοι 9-15 της εν λόγω συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ρητά αναφέρονται.
Στην υπόθεση Κούππα ν Πουλλάς Τσαδιώτης Λτδ κ.α.(2014)1(Β) Α.Α.Δ.1665 η οποία αφορούσε αίτηση για προσωρινό διάταγμα λέχθηκαν τα εξής:
«Σ΄ ότι δε αφορά τη δυνατότητα που παρέχεται από τη Δ.48 θ.4(2) για συμπληρωματική ένορκη δήλωση, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται υπό την προϋπόθεση τεκμηρίωσης «καλού λόγου» και δεν βλέπουμε πως η αντίκρουση ισχυρισμών που προβάλλονται για ακύρωση διατάγματος που χορηγήθηκε μονομερώς θα μπορούσε να τεκμηριώσει «καλό λόγο».
Προκύπτει σαφώς στη βάση των πιο πάνω ότι η αμφισβήτηση ισχυρισμών που ηγέρθηκαν στην ένσταση δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει καλό λόγο. Παράλληλα δε φαίνεται να επιχειρείται να πληγεί η αξιοπιστία του ενόρκως δηλούντα, πράγμα ανεπίτρεπτο σε αιτήσεις αυτής της φύσης. Με όλο το σεβασμό στον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας δέον να προστεθεί στο σημείο αυτό, ότι ειδικότερα σε σχέση με την παράγραφο 12 της εν λόγω προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης η ίδια η Αιτήτρια χαρακτηρίζει τους ισχυρισμούς στους οποίους επιθυμεί να απαντήσει ως άσχετους με τα επίδικα θέματα, γεγονός που εν πάση περιπτώσει καθιστά την αντίκρουση τους αχρείαστη.
Το πιο πάνω απόσπασμα από την Κουππά, πιο πάνω, υιοθετήθηκε και από το Οικογενειακό Εφετείο στην Κόκκινου ν. Κόκκινου (2016)1ΑΑΔ 2523, όπου μάλιστα ακυρώθηκε το προσωρινό διάταγμα που είχε οριστικοποιηθεί μετά που το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε επιτρέψει συμπληρωματική απαντητική ένορκη δήλωση και είχε λάβει υπόψη δεδομένα στη συμπληρωματική. Λέχθηκαν δε τα εξής σχετικά:
«Δεν υπάρχει, βέβαια, άκαμπτος κανόνας. Σε διαδικασίες, όμως, για προσωρινά διατάγματα, σπάνια είναι που θα προκύψει ανάγκη η οποία να εκφράζεται σε καλό λόγο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του αιτήματος. Και αυτό γιατί στις διαδικασίες αυτές το έργο του Δικαστηρίου περιορίζεται ουσιαστικά σε εξέταση της συνδρομής των νομοθετικών προϋποθέσεων για την έκδοση του διατάγματος, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης και σε εξέταση των αμφισβητούμενων γεγονότων.
... ..
"Καλός λόγος" προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας ανάγκης με απώτερο σκοπό την επίλυση των επίδικων ζητημάτων της ενδιάμεσης διαδικασίας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης».
Βεβαίως, το ζήτημα της παραχώρησης, ή μη, άδειας για την καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου έχει προηγηθεί η έκδοση διατάγματος μονομερώς, εξακολουθεί να ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται σε συνάρτηση με τη φύση της ενδιάμεσης διαδικασίας και τα επίδικα θέματα. Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι η Αιτήτρια επιθυμεί προς αντίκρουση των ισχυρισμών του ενόρκως δηλούντα στην ένσταση να παρουσιάσει και κάποια γεγονότα που ως ισχυρίζεται περιήλθαν σε γνώση της ή προέκυψαν μετά την καταχώριση της αρχικής της ένορκης δήλωσης, όπως η υπογραφή της αίτησης για ανανέωση άδειας οικοδομής (Βλ. παρα 14 της προτεινόμενης ΣΕΔ) ή να παρουσιάσει φωτογραφίες που λήφθηκαν μετά την καταχώριση της αρχικής της ένορκης δήλωσης (Βλ. παρα 10 της προτεινόμενης ΣΕΔ). Έχοντας όμως υπόψη ότι η υπό κρίση αίτηση για οριστικοποίηση των εκδοθέντων διαταγμάτων θα κριθεί έχοντας κατά νου τους περιορισμένους σκοπούς της ενδιάμεσης διαδικασίας και ότι το Δικαστήριο στα πλαίσια τέτοιας διαδικασίας δεν προβαίνει σε κρίση επί της ουσίας με τελικά ευρήματα ή οριστικά συμπεράσματα αναφορικά με τη διαφορά μεταξύ των μερών (The Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 C.L.R. 263 και Bacardi & Co Ltd v. Vinco Ltd (1996) 1 A.A.Δ. 788) κρίνω ότι η αμφισβήτηση των ισχυρισμών που ηγέρθηκαν στην ένορκη δήλωση στην ένσταση δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει καλό λόγο. Οι εν λόγω ισχυρισμοί και η νομική τους σημασία θα εξεταστούν και αξιολογηθούν κατά την εκδίκαση της αγωγής.
Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι η αιτήτρια δεν έχει καταδείξει οποιοδήποτε καλό λόγο που να δικαιολογεί την έγκριση της αίτησης.
Ως εκ τούτου η Αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Εναγομένων - Καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον της Ενάγουσας - Αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας της παρούσας Αγωγής.
(Υπ.): ………………………..
Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Π.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο