ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Π.Ε.Δ.
Αγωγή αρ.: 1201/18
Μεταξύ:
1. Dimitry Tsvetkov
2. Elsina Khayrova
Εναγόντων
και
1. Rustem Magdeev
2. Ernest Magdeev
3. EQUIX GROUP LIMITED
4. SKALENS DIRECTORS LTD
Εναγoμέvων
Και Εξ ανταπαιτήσεως:
EQUIX GROUP LIMITED
Εξ Ανταπαιτήσεως Ενάγουσα
και
1. DMITRY TSVETKOV
2. ELSINA KHAYROVA
3. RAMIL GUBAYDULLIN
4. PERCIATELLI LIMITED
5. ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
6. HEGIR CAPITAL MANAGEMENT LTD
7. KEYFORCE MANAGEMENT LIMITED
8. MONVERT INVESTMENTS SA
Εξ Ανταπαιτήσεως Εναγόμενοι
Αίτηση Εναγόμενου 2 ημερ.19/6/2023 για παραμερισμό Διατάγματος Επίδοσης
Ημερομηνία: 14 Φεβρουαρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές: κα Τζ. Γιωργαλλίδου για Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ
Για την Καθ΄ ης η αίτηση: κ. Λ. Πισίας για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Μετά από μονομερή αίτηση των Εναγόντων ημερομηνίας 8/3/21, στις 6/9/21 εκδόθηκε Διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση των σχετικών με την παρούσα αγωγή δικαστικών εγγράφων στον Εναγόμενο 2. Στις 5/5/23 ο Εναγόμενος 2 καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία στη βάση Διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 26/04/2023. Με αυτή την αίτηση ζητούνται τα ακόλουθα:
Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται και/ή να ακυρώνεται και/ή να διαγράφεται ως άκυρη και/ή ελαττωματική και/ή παράνομη και/ή αντικανονική και/ή παράτυπη:
1. η μονομερής αίτηση ημερομηνίας 08/03/2021 για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοσηꞏ
2. το διάταγμα ημερομηνίας 06/09/2021 (το Διάταγμα Επίδοσης) διά του οποίου επιτράπηκε η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση στον Εναγόμενο 2/Αιτητή: (i) της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος, (ii) του γενικώς οπισθογραφημένου κλητηρίου εντάλματος, (iii) του Διατάγματος Επίδοσης, (iv) της αίτησης ημερομηνίας 08/03/2021 για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, και (v) του διατάγματος ανανέωσης ημερομηνίας 06/04/2021 μαζί με μεταφράσεις αυτών στην Αγγλική και Ρωσική γλώσσαꞏ
3. η διαδικασία επίδοσης και/ή η υποκατάστατη επίδοση και/ή η κατ’ ισχυρισμό επίδοση στον Εναγόμενο 2/Αιτητή της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος και των λοιπών δικαστικών εγγράφων που έχουν καταχωριστεί στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής μέσω υποκατάστατης επίδοσης στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLPꞏ και
4. η ένορκη δήλωση επίδοσης της Γιούλης Οικονόμου ημερομηνίας 05/10/2021, η οποία καταχωρίστηκε στις 07/10/2021 στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής.
Η αίτηση βασίζεται επί των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, Δ.2, Δ.5, Δ.5 Α, Δ.6 Θ. 1-9, Δ.16 Θ.1-9, Δ.27 θθ. 1-4, Δ.39, Δ.48 1-9, 13 Δ.57, Δ.64, των άρθρων 21 και 22 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν. 14/60), του άρθρου 3 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, του άρθρου 30 του Συντάγματος, του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, του Κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, της Σύμβασης της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις που κυρώθηκε με τον Ν. 40/1982, των κανόνων της επιείκειας και της πρακτικής και σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η παρούσα αίτηση φαίνονται στην ένορκη δήλωση της Αγγελικής Παπαευσταθίου, δικηγόρου, η οποία ως αναφέρει συνεργάζεται με τους δικηγόρους του Εναγόμενου 2/ Αιτητή (ο Αιτητής), και έχει γνώση των ζητημάτων νομικής φύσεως. Ο Αιτητής είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού και λόγω προσωπικών και επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν ήταν εφικτή η κάθοδος του στην Κύπρο για να ορκιστεί στην παρούσα ένορκη δήλωση. Έχει γνώση των όσων αναφέρει από πληροφόρηση που έχει λάβει από έγγραφα που βρίσκονται στο φάκελο της υπόθεσης που τηρούν οι δικηγόροι του Αιτητή και από πληροφόρηση που έλαβε από τον κ. Μιχάλη Κυριακίδη και την κα Μαρία Αυξεντίου, δικηγόρους στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή. Διευκρινίζει ότι η πληροφόρηση που έχει λάβει ο Αιτητής σε σχέση με την Αγωγή και τα σχετικά διαβήματα προς επίδοση που έγιναν σε σχέση με αυτόν προκύπτει από την έρευνα ημερομηνίας 11/04/2023 στο δικαστηριακό φάκελο, αφού δεν του έχει γίνει οποιαδήποτε προσωπική επίδοση. Από την πιο πάνω έρευνα προέκυψε ότι στις 06/09/2021 εκδόθηκε διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση των σχετικών με την Αγωγή δικαστικών εγγράφων μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφορών (i) στον τόπο διαμονής του Εναγόμενου 2 στο Dubai και (ii) στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP, το οποίο εδρεύει στην Αγγλία (το Διάταγμα Επίδοσης). Στις 07/10/2021 καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση επίδοσης της κας Γιούλης Οικονόμου η οποία έκανε αναφορά ότι τα σχετικά με την Αγωγή δικαστικά έγγραφα επιδόθηκαν στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP μέσω της ιδιωτικής ταχυδρομικής υπηρεσίας DHL (η Ένορκη Δήλωση Επίδοσης).
Είναι η θέση τους ότι το Διάταγμα Επίδοσης και η υποκατάστατη επίδοση έχουν γίνει παράτυπα και πάσχουν νομικά και θα πρέπει να παραμερισθούν επειδή:
Οι Ενάγοντες απέτυχαν να εξαντλήσουν όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες προσωπικής επίδοσης στις γνωστές διευθύνσεις του Αιτητή και απέτυχαν να αποδείξουν πρακτική αδυναμία προσωπικής επίδοσης προς τον Αιτητή στο Dubai για αντικειμενικούς λόγους και προτού ληφθεί άδεια για υποκατάστατη επίδοση στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP (οι Άγγλοι Δικηγόροι).
Ενώ λήφθηκε άδεια για προσωπική επίδοση στον Αιτητή σε διεύθυνση στο Dubai μέσω αποστολής των σχετικών δικαστικών εγγράφων με υπηρεσία ταχυμεταφορών, εντούτοις οι Ενάγοντες δεν παρουσίασαν μαρτυρία ότι η επίδοση με αυτό τον τρόπο έχει προωθηθεί ωστόσο έχει αποτύχει για οποιοδήποτε λόγο. Οι Ενάγοντες επέλεξαν απλώς να επιδώσουν τα έγγραφα στους Άγγλους Δικηγόρους χωρίς να προσπαθήσουν να επιδώσουν πρώτα προσωπικά στον Αιτητήꞏ
Ο Αιτητής ουδέποτε εξουσιοδότησε τους Άγγλους δικηγόρους ή οποιοδήποτε δικηγόρο εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP για να δέχεται επίδοση οποιωνδήποτε εγγράφων και δικαστικών διαδικασιών εκ μέρους τουꞏ
Δεν παρουσιάστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία η οποία να υποστηρίζει ότι ο Αιτητής παρεμπόδισε καθ’ οιονδήποτε τρόπο τη διενέργεια προσωπικής επίδοσης σε αυτόνꞏ και
Ο Αιτητής δεν έλαβε οποιαδήποτε ειδοποίηση για να λάβει οποιαδήποτε δικαστικά έγγραφα στο Dubai ως προνοεί το Διάταγμα Επίδοσης.
Ως η ομνύουσα αναφέρει, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του κ. Νικόλαου Κρασέ (η ΕΔ Κρασέ) ημερομηνίας 08/03/2021 που συνοδεύει την Αίτηση για Επίδοση αλλά και ως προκύπτει από τον δικαστηριακό φάκελο, οι Ενάγοντες εξασφάλισαν στις 19/04/2019 διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση των σχετικών με την Αγωγή δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή μέσω των προνοιών της Σύμβασης της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις που κυρώθηκε με τον Ν.40/1982 (η Σύμβαση της Χάγης) και συγκεκριμένα μέσω των κεντρικών αρμόδιων αρχών με σκοπό την επίδοση των δικαστικών εγγράφων μαζί με μετάφραση αυτών στη Γαλλική γλώσσα στον Αιτητή στην ακόλουθη διεύθυνση στην Ελβετία: Avenue Des Blanches 17, CH/Montreux, 1820, Switzerland (το Πρώτο Διάταγμα Επίδοσης).
Οι Ενάγοντες προώθησαν τα δικαστικά έγγραφα στον Αιτητή δυνάμει του υποδεικνυόμενου από το Πρώτο Διάταγμα Επίδοσης τρόπου επίδοσης, ωστόσο, με βάση την πληροφόρηση που έλαβαν από τις Ελβετικές αρχές, η επίδοση προς τον Αιτητή στην Ελβετία δυνάμει του Πρώτου Διατάγματος Επίδοσης δεν ήτο εφικτή εφόσον ο Αιτητής δεν διέμενε στην εν λόγω διεύθυνση αλλά έχει μετακομίσει από τις 11/10/2018 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην ακόλουθη διεύθυνση: Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airline Dubai (η Πρώτη Διεύθυνση). Συνεπώς, ήταν ξεκάθαρο ότι οποιαδήποτε νέα προσπάθεια προσωπικής επίδοσης προς τον Αιτητή θα έπρεπε να λάβει χώρα στη νέα και γνωστή, προς τους Ενάγοντες, διεύθυνση του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Στην ΕΔ Κρασέ αναφέρεται ότι μετά από έρευνα που διενήργησαν μέσω δικηγόρων στο Dubai, οι Ενάγοντες διαπίστωσαν ότι η διεύθυνση Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airline Dubai δεν υφίσταται ή τουλάχιστον δεν είναι έγκυρη, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσουν ως διεύθυνση για επίδοση στο Dubai την ακόλουθη διεύθυνση, την οποία έχει δηλώσει ο ίδιος ο Αιτητής στο πλαίσιο διαδικασιών που εκκρεμούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο: 1106 Apartment, Sky View Tower, Marsa, Dubai, UAE., για την οποία έλαβαν και διαβεβαίωση από τους δικηγόρους στο Dubai ότι είναι έγκυρη διεύθυνση και ότι το εν λόγω κτήριο υπάρχει.
Οι δικηγόροι των Εναγόντων έλαβαν επίσης νομική γνωμάτευση από δικηγόρους στο Dubai η οποία επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 38 στην ΕΔ Κρασέ με την οποία ενημερώνονταν ότι ο πιο αποτελεσματικός και ασφαλής τρόπος επίδοσης δικαστικών εγγράφων από την Κύπρο στο Dubai είναι μέσω αποστολής τους με τις διπλωματικές αρχές ή μέσω υποβολής αιτήματος για δικαστική αρωγή. Στη συνέχεια, οι δικηγόροι των Εναγόντων επικοινώνησαν με αρμόδιους λειτουργούς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης καθώς και στο Υπουργείο Εξωτερικών, οι οποίοι τους ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε διακρατική συμφωνία μεταξύ της Κύπρου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για επίδοση δικαστικών εγγράφων αλλά ούτε και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι μέλος στη Σύμβαση της Χάγης για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εν λόγω διαδικασία για την επίδοση των δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή. Ενόψει του ότι οι αρμόδιοι λειτουργοί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης καθώς και στο Υπουργείο Εξωτερικών δεν είχαν ασχοληθεί ξανά με επίδοση δικαστικών εγγράφων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι δικηγόροι των Εναγόντων επικοινώνησαν με λειτουργό στην Πρεσβεία της Κύπρου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπου και ενημερώθηκαν ότι η διαδικασία για επίδοση εγγράφων που παραλήφθηκαν από το Υπουργείο Εξωτερικών της Κύπρου σε πρόσωπο που διαμένει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα γίνεται κατόπιν επικοινωνίας με το πρόσωπο στο οποίο πρόκειται να επιδοθούν τα δικαστικά έγγραφα το οποίο καλείται να παραστεί στην Πρεσβεία για να παραλάβει τα δικαστικά έγγραφα. Συνεπώς, από την μαρτυρία που παρουσίασαν οι Ενάγοντες στο πλαίσιο της Αίτησης για Επίδοση, οι ενδεικνυόμενοι τρόποι για επίδοση των σχετικών με την Αγωγή δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή στο Dubai ήταν είτε μέσω των διπλωματικών αρχών είτε μέσω υποβολής αιτήματος για δικαστική αρωγή είτε μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών.
Σύμφωνα με την Ένορκη Δήλωση Επίδοσης, τα σχετικά με την Αγωγή δικαστικά έγγραφα μαζί με τις μεταφράσεις αυτών στην Αγγλική και Ρωσική γλώσσα, παραδόθηκαν σε ιδιωτική υπηρεσία ταχυμεταφορών στις 27/09/2021, η οποία με τη σειρά της τα παρέδωσε στις 29/09/2021 στη διεύθυνση του δικηγορικού γραφείου των Άγγλων Δικηγόρων, επιτυγχάνοντας, σύμφωνα με τους Ενάγοντες, την επίδοση αυτών στη βάση του Διατάγματος Επίδοσης.
Σύμφωνα με τη θέση της ομνύουσας το Διάταγμα επίδοσης και η υποκατάστατη επίδοση θα πρέπει να παραμεριστούν γιατί δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι Ενάγοντες έχουν ακολουθήσει σε πρώτο στάδιο τις πρόνοιες της Σύμβασης της Χάγης αναφορικά με την επίδοση των δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή και ότι ουσιαστικά η πρώτη προσπάθεια επίδοσης στον Αιτητή έχει αποτύχει για να δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης, εφόσον ως διαφαίνεται από την μαρτυρία που παρουσίασαν στο Δικαστήριο η διεύθυνση που έχουν χρησιμοποιήσει κατά την έκδοση του Πρώτου Διατάγματος Επίδοσης ήταν λανθασμένη ή μη έγκυρη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια επίδοσης αφού σε κάθε περίπτωση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Ο Αιτητής έχει λόγους να πιστεύει ότι οι Ενάγοντες γνώριζαν ότι ο ίδιος είχε αλλάξει διεύθυνση και ότι δεν διέμενε στην Ελβετία, ωστόσο προώθησαν την επίδοση στη διεύθυνση αυτή, έτσι ώστε να είναι σε θέση να επικαλεστούν την αποτυχημένη προσπάθεια επίδοσης και να λάβουν διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση.
Όπως αναφέρεται στην ΕΔ Κρασέ, οι Ενάγοντες είχαν στην κατοχή τους λεπτομέρειες της ορθής διεύθυνσης διαμονής που έχει δηλώσει ο ίδιος ο Αιτητής στο πλαίσιο μαρτυρίας που έδωσε σε διαδικασίες στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να ήταν σε θέση να διενεργήσουν την επίδοση των σχετικών με την Αγωγή δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή προσωπικά. Ενώ λοιπόν οι δικηγόροι των Εναγόντων και κατ’ επέκταση οι Ενάγοντες είχαν στην κατοχή τους λεπτομέρειες της διεύθυνσης του Αιτητή στο Dubai και ενώ είχαν λάβει διάταγμα με το οποίο επιτρεπόταν η προσωπική επίδοση των δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή μέσω αποστολής τους με υπηρεσία ταχυμεταφορών, εντούτοις δεν παρουσίασαν οποιαδήποτε μαρτυρία με την οποία να υποστηρίζουν ότι η προσπάθεια αυτή έχει γίνει αλλά έχει αποτύχει είτε γιατί ο Αιτητής έχει αποφύγει την επίδοση είτε επειδή δεν διαμένει στην εν λόγω διεύθυνση, προτού λάβουν διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους. Συνεπώς, είναι η θέση του Αιτητή ότι δεν έχει παρουσιαστεί ικανοποιητική μαρτυρία ότι για οποιαδήποτε αιτία δεν μπορούσε να διενεργηθεί έγκυρη και προσωπική επίδοση στον Αιτητή, έτσι ώστε να δικαιολογείτο η έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης το οποίο επέτρεπε την υποκατάστατη επίδοση σε πρόσωπο άλλο από τον ίδιο τον Αιτητή.
Ως η ενόρκως δηλούσα εισηγείται, η έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης για υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους θα ήτο δικαιολογημένη μόνον εάν οι Ενάγοντες προσπαθούσαν να επιδώσουν στο Dubai μέσω των διπλωματικών αρχών ή μέσω προσωπικής επίδοσης και αποτύγχαναν. Στην παρούσα περίπτωση δεν τέθηκε οποιοδήποτε ζήτημα αδυναμίας επίδοσης των δικαστικών εγγράφων προσωπικά στον Αιτητή στη διεύθυνση του στο Dubai για αντικειμενικούς λόγους, η οποία θα επέτρεπε την παρέκκλιση από τον κανόνα προσωπικής επίδοσης και αποδοχής της υποκατάστατης επίδοσης, με αποτέλεσμα το Διάταγμα Επίδοσης να καθίσταται αντικανονικό και να πρέπει να παραμερισθεί. Περαιτέρω, στην ΕΔ Κρασέ δεν προβάλλεται καμία εξαιρετική περίσταση που θα δικαιολογούσε την έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης δια υποκατάστατης επίδοσης ούτε μπορεί να λεχθεί ότι η παρούσα είναι περίπτωση όπου έχει εκδοθεί οποιοδήποτε ενδιάμεσο διάταγμα εναντίον του Αιτητή, με αποτέλεσμα να καθίσταται αναγκαία η άμεση και χωρίς άλλη καθυστέρηση ενημέρωση του Αιτητή για την παρούσα διαδικασία που εκκρεμεί εναντίον του, ειδικότερα εάν ληφθεί υπόψη ο χρόνος που μεσολάβησε από την καταχώριση της Αγωγής μέχρι την έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης.
Επιπρόσθετα, ενώ παρουσιάστηκε μέσω της ΕΔ Κρασέ μαρτυρία ότι η επίδοση δικαστικών εγγράφων από την Κύπρο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διενεργείται μέσω διπλωματικών αρχών ή μέσω αποστολής αιτήματος για δικαστική αρωγή, εντούτοις, το Δικαστήριο (υπό άλλη σύνθεση) εξέδωσε διάταγμα με το οποίο να επιτρέπεται η επίδοση των δικαστικών εγγράφων απευθείας στον Αιτητή στη γνωστή διεύθυνση στο Dubai μέσω αποστολής τους με υπηρεσία ταχυμεταφορών και όχι μέσω των διπλωματικών αρχών.
Οι Ενάγοντες, είναι η θέση τους, δεν παρέθεσαν κανένα υπαρκτό και έγκυρο λόγο για τον οποίο έπρεπε να διενεργηθεί υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους και επίσης δεν διευκρίνισαν γιατί δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία που πρότειναν οι δικηγόροι από το Dubai ή ο λειτουργός στην Πρεσβεία της Κύπρου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αντιθέτως, αρκέστηκαν απλά στο να ισχυριστούν ότι οι πιο πάνω διαδικασίες είναι χρονοβόρες και ενδεχομένως να χρειάζεται διάστημα πέραν των 6 μηνών για να διενεργηθεί η επίδοση. Σημειώνει ότι, ενώ οι Ενάγοντες ισχυρίζονταν ότι η επίδοση στον Αιτητή έγινε από τις 29/09/2021 μέσω υποκατάστατης επίδοσης των σχετικών δικαστικών εγγράφων στους Άγγλους δικηγόρους, εντούτοις για διάστημα σχεδόν 2 χρόνων δεν προχώρησαν σε οποιοδήποτε διάβημα για έκδοση απόφασης εναντίον του Αιτητή αλλά έπραξαν τούτο μόλις στις 17/03/2023, αποδεικνύοντας ότι δεν υπήρχε οποιαδήποτε εξαιρετική περίσταση ή λόγος που συνηγορούσε στο να μην ακολουθηθεί η διαδικασία επίδοσης μέσω των διπλωματικών αρχών.
Σε σχέση δε με την έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης για υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους, σημειώνει ότι είναι καλά γνωστή αρχή και κανόνας ότι ο δικηγόρος ενεργεί στη βάση οδηγιών που του δίδει ο πελάτης του σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά και δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι επειδή ένας δικηγόρος ενεργεί για τον πελάτη σε μια συγκριμένη υπόθεση θα πρέπει να συνεχίσει εσαεί να ενεργεί για εκείνον και μάλιστα χωρίς τις οδηγίες ή τη γνώση του πελάτη για μια νέα διαδικασία που εκκρεμεί εναντίον του. Η πιο πάνω αρχή διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο όταν πρόκειται ειδικά για επίδοση δικαστικών εγγράφων που αφορούν διαδικασία που εκκρεμεί στο εξωτερικό. Εν προκειμένω, αποτελεί θέση του Αιτητή ότι οι Ενάγοντες χρησιμοποίησαν καταχρηστικά και παράτυπα την εκπροσώπηση από τους Άγγλους Δικηγόρους του Αιτητή σε διαδικασίες στο εξωτερικό για να επιτύχουν την επίδοση της παρούσας διαδικασίας. Πρόσθετα, η επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους διαδικασιών που δεν εκκρεμούν εντός της δικαιοδοσίας τους δεν εξυπηρετούσε ούτε την προϋπόθεση ότι θα έθετε κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, την παρούσα διαδικασία υπόψη του Αιτητή, αφού ούτε οι ίδιοι οι Άγγλοι Δικηγόροι ήταν σε θέση να ενημερώσουν και να συμβουλέψουν τον Αιτητή για διαδικασία που εκκρεμούσε στο εξωτερικό.
Τέλος, η ομνύουσα προωθεί τη θέση ότι το Διάταγμα Επίδοσης θα πρέπει επίσης να ακυρωθεί καθότι δεν έχει αποδειχθεί καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Αιτητή αλλά ούτε και οι Ενάγοντες προσκόμισαν μαρτυρία με την οποία να υποστηρίζουν ότι ο Αιτητής είναι αναγκαίος διάδικος στην παρούσα διαδικασία.
Οι Ενάγοντες 1 και 2 καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση (στο εξής «η υπό κρίση Αίτηση»).
Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.2, θθ. 1, 2, 3, 6(4), 11 και 12, Δ.4 θθ. 1-2 Δ.5, θθ.1, 2, 9 και 10, Δ.5Α, Δ.6 θθ. 1 -9, Δ.9 θθ. 1-13, Δ.16, θθ.1-9 και 11, Δ.39 θθ. 1-21, Δ.48 θθ.1–4, 8(1)(α.1),(e),(f)) (ss), 8(2), 11-13, Δ.51, θθ.1-7 και Δ.64 θθ. 1-2, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 2, 3, και 9 στον περί Δικαστηρίων Νόμο, άρθρα 2, 21(1), 22(1), 29, 30, και 31, στους περί Εκδίκασης Καθυστερημένων Υποθέσεων (Ειδικούς) Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 2022, στον περί Εταιρειών Νόμο άρθρα 105 και 113, στον Περί Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου του 2007 (188(I)/2007), στον Κανονισμό (ΕΕ) Αρ. 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου του 2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, άρθρα 1, 6, 7, και 26, στον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007 περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, άρθρα 1 έως 11 και 14, στην Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας OJ L 29, 31.1.2020, στον περί των Επίσημων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμο Ν. 67/88, άρθρο 5, στη Σύμβαση της Χάγης περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις που κυρώθηκε με τον Ν.40/1982, άρθρα 1-31, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και στην πρακτική και στις συμφυείς και εγγενείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Ηγέρθηκαν εικοσιτρείς λόγοι ένστασης οι οποίοι μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως :
· Η υπό κρίση Αίτηση δεν αποκαλύπτει οποιοδήποτε βάσιμο λόγο για παραμερισμό της μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 08/03/2021 και/ή του διατάγματος ημερομηνίας 06/09/2021 ή για παραμερισμό ή ακύρωση ή απόρριψη ή διαγραφή της διαδικασίας για υποκατάστατη επίδοση και/ή της υποκατάστατης επίδοση και/ή της ένορκης δήλωσης επίδοσης της Γιούλης Οικονόμου ημερομηνίας 05/10/2021. Όλες οι προϋποθέσεις για την έκδοση του Δεύτερου Διατάγματος για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση στον Εναγόμενο 2 μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στο δικηγορικό γραφείο κκ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP ικανοποιούντο πλήρως και η υποκατάστατη επίδοση των εγγράφων που επιδόθηκαν στον Εναγόμενο 2 έγινε σύμφωνα με το Δεύτερο Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση.
· Ότι η υπό κρίση Αίτηση είναι γενική και/ή αόριστη, νόμω και ουσία αβάσιμη, παράτυπη και/ή αντικανονική και/ή έκνομη και/ή συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας και/ή είναι κακόπιστη και/ή εξυπηρετεί αλλότριους σκοπούς κατά παράβαση των δικονομικών και ουσιαστικών αρχών και/ή άλλως πως και/ή ο Αιτητής δεν προσέρχεται με καθαρά χέρια ενώπιον του Δικαστηρίου.
· Δεν ήταν αναγκαία υπό τις περιστάσεις προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 του κλητηρίου εντάλματος και/ή της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος της αγωγής και/ή των άλλων εγγράφων που επιδόθηκαν με υποκατάστατη επίδοση στον Εναγόμενο 2 ή και δεν ήταν αναγκαίο πρώτα οι Ενάγοντες να προσπαθούσαν να επιδώσουν στον Εναγόμενο 2 στο Dubai μέσω των διπλωματικών αρχών ή μέσω προσωπικής επίδοσης.
· Ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται και/ή δεν δύναται και/ή εμποδίζεται από του να ισχυρίζεται ότι έπρεπε να γίνει προσωπική επίδοση σε αυτόν ή προσπάθεια προσωπικής επίδοσης σε αυτόν πριν την έκδοση του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης στο δικηγορικό γραφείο κκ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP και/ή άλλως πως και από του να ισχυρίζεται ότι έπρεπε να γίνει επίδοση σε αυτόν μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στην διεύθυνση του στο Dubai των εγγράφων που αναφέρονται στο εν λόγω Δεύτερο Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση.
· Δεν ήταν αναγκαίο ο Αιτητής να είχε εξουσιοδοτήσει τους Άγγλους δικηγόρους για να δέχονται επίδοση και δεν έχει αποδειχθεί ότι δεν είχε εξουσιοδοτήσει τους εν λόγω δικηγόρους να δέχονται επίδοση.
· Ο Αιτητής δεν αρνείται ότι τα δικαστικά έγγραφα επιδόθηκαν ή και παραδόθηκαν μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στο δικηγορικό γραφείο CMS Cameron Mckenna Nabatro Olswang LLP και δεν ισχυρίζεται ότι το εν λόγω γραφείο τα παρέλαβε αλλά δεν του τα παρέδωσε.
· Ο Αιτητής δεν αναφέρει πότε έλαβε γνώση για τις παρούσες διαδικασίες και/ή για την υποκατάστατη επίδοση στους CMS Cameron Mokemna Olswang LLP και κατά πόσο το πιο πάνω δικηγορικό γραφείο τον ενημέρωσε για την εν λόγω επίδοση και πότε ή στην περίπτωση που δεν τον είχε ενημερώσει για ποιο λόγο δεν τον είχε ενημερώσει.
· Το δικηγορικό γραφείο CMS Cameron Mckenna Nabatro Olswang LLP το οποίο παρέλαβε τα έγγραφα ήταν σε θέση μετά την παραλαβή τους να ενημερώσει σχετικά τον Αιτητή και/ή ενημέρωσε σχετικά τον Αιτητή.
· Ο Αιτητής δεν αμφισβητεί το ότι κατά τους ουσιώδεις χρόνους το δικηγορικό γραφείο CMS Cameron Mckenna Nabatro Olswang LLP τον αντιπροσώπευε σε εκκρεμούσα διαδικασία και/ή δεν ισχυρίζεται ότι το εν λόγω δικηγορικό γραφείο δεν τον αντιπροσώπευε και/ή εν πάση περιπτώσει ο Αιτητής αντιπροσωπευόταν από το εν λόγω δικηγορικό γραφείο σε όλους τους πιο πάνω αναφερόμενους χρόνους.
· Ο Εναγόμενος 2 έλαβε γνώση της παρούσας Αγωγής έγκαιρα και εκπροσωπείται από δικηγόρους της επιλογής του δεδομένου και του ότι καταχώρησε την υπό κρίση Αίτηση και έχει την ευκαιρία να υπερασπιστεί και συναφώς ουδεμία ζημιά έχει υποστεί ένεκα της υποκατάστατης επίδοσης των προαναφερόμενων δικαστικών εγγράφων και/ή ο Εναγόμενος 2 εμποδίζεται (estopped) και δεν νομιμοποιείται να επιζητεί τις θεραπείες που επιζητεί με την υπό κρίση Αίτηση.
· Ο Εναγόμενος 2 επέδειξε μεγάλη και/ή αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταχώρηση της αίτησης του ημερομηνίας 12/04/2023 για άδεια καταχώρησης εμφάνισης υπό διαμαρτυρία και/ή στην καταχώρηση της υπό κρίση Αίτησης δεδομένου, μεταξύ άλλων, του ότι η υποκατάστατη επίδοση έγινε στις 29/09/2021 και του ότι ο Αιτητής ήταν ενήμερος για την εν λόγω υποκατάστατη επίδοση από την 29/09/2021 και/ή σε σύντομο χρόνο μετά την 27/09/2021 και/ή πολύ πριν την 12/4/2023.
· Ο ισχυρισμός του Εναγόμενου 2 ότι οι Ενάγοντες δεν έχουν αποδείξει καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του και/ή ότι οι Ενάγοντες δεν προσκόμισαν μαρτυρία με την οποία να υποστηρίζουν ότι o Αιτητής είναι αναγκαίος διάδικος στην παρούσα διαδικασία είναι ανυπόστατος και/ή δεν ευσταθεί και/ή δεν τεκμηριώθηκε και/ή δεν ήταν αναγκαίο οι Ενάγοντες να αποδείξουν ότι o Αιτητής είναι αναγκαίος διάδικος στην παρούσα διαδικασία και/ή οι Ενάγοντες απέδειξαν καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Αιτητή και/ή προσκόμισαν μαρτυρία με την οποία να υποστηρίζουν ότι o Αιτητής είναι αναγκαίος διάδικος στην παρούσα διαδικασία.
· Η υπό κρίση Αίτηση και η ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει είναι παράνομη και/ή αντικανονική και/ή στερείται του αναγκαίου νομικού και/ή πραγματικού υπόβαθρου και/ή της αναγκαίας νομικής βάσης και/ή η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την υπό κρίση Αίτηση δεν συνιστά μαρτυρία και/ή δεν πρέπει να ληφθεί υπόψιν.
· Η επίδοση της Αγωγής στον Αιτητή ήταν επείγον να γίνει, μεταξύ άλλων, ούτως ώστε να μπορεί να προχωρήσει η υπόθεση των Εναγόντων (είτε κατόπιν εμφάνισης του ή ακόμη και σε περίπτωση μη εμφάνισης του κατόπιν επίδοσης σε αυτόν) και/ή ούτως ώστε οι Ενάγοντες να δύναντο να προχωρήσουν την Αγωγή τους εναντίον όλων των Εναγόμενων και/ή συνέτρεχαν οι αναγκαίες προϋποθέσεις και/ή περιστάσεις για έκδοση του Δεύτερου Διατάγματος για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση.
· Τυχόν έγκριση της υπό κρίση Αίτησης θα οδηγήσει σε καθυστέρηση και/ή εκτροχιασμό της διαδικασίας της παρούσας Αγωγής.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η ένσταση φαίνονται στην ένορκη δήλωση του Nικόλαου Κρασέ, δικηγόρου, ο οποίος, ως αναφέρει, είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος από τους Ενάγοντες να προβεί στην ένορκη δήλωση. Ορκίζεται εκ μέρους των Εναγόντων οι οποίοι διαμένουν μόνιμα στην Αγγλία και δεν κατέστη δυνατό να έρθουν στην Κύπρο. Υιοθετά την ένορκη δήλωση του ημερ. 08/03/2021 (η «ΕΔ Κρασέ») προς υποστήριξη της Δεύτερης Αίτησης για επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση, τεκμήριο 1. Θα παραθέσω σε όση δυνατόν συντομία τα όσα προβάλλει ο ενόρκως δηλών, εφόσον πιο λεπτομερής αναφορά θα γίνει , όπου χρειαστεί, κατά την εξέταση της υπό κρίση αίτησης, πιο κάτω.
Σύμφωνα με τον ενόρκως δηλούντα, στην ΕΔ της η κα Παπαευσταθίου αποφεύγει να αναφέρει ποιος και για ποιο λόγο έκανε την έρευνα στο φάκελο του Δικαστηρίου και να πληροφορήσει το Δικαστήριο κατά πόσο το δικηγορικό γραφείο κκ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP (οι «Άγγλοι Δικηγόροι») οι οποίοι αντιπροσώπευαν τον Αιτητή εκείνη την περίοδο σε άλλη δικαστική διαδικασία τον είχαν ειδοποιήσει για τα έγγραφα που επιδόθηκαν στην διεύθυνση τους. Η κα. Παπαευσταθίου δεν αρνείται ότι οι Άγγλοι Δικηγόροι αντιπροσώπευαν τον Αιτητή στην Αίτηση Παρέμβασης καθώς και στην διαδικασία Διαιτησίας η οποία εκκρεμούσε κατά την συγκεκριμένη περίοδο, ούτε ισχυρίζεται ότι οι Άγγλοι Δικηγόροι δεν εκπροσωπούσαν τον Αιτητή κατά την 29/09/2021 όταν τους επιδόθηκαν τα Δικαστικά Έγγραφα. Εν πάση περιπτώσει, όπως τον πληροφορούν οι Άγγλοι Δικηγόροι του Ενάγοντα 1, οι Άγγλοι Δικηγόροι εξακολουθούσαν να εκπροσωπούν τον Αιτητή κατά την 29/09/2021 όταν τους επιδόθηκαν τα Δικαστικά Έγγραφα. Περαιτέρω, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε ισχυρισμός στην Ε/Δ Παπαευσταθίου ότι δεν επιδόθηκαν τα εν λόγω έγγραφα στους Άγγλους Δικηγόρους ή ότι αυτοί δεν είχαν επαφή με τον Εναγόμενο 2 κατά τον ουσιώδη χρόνο. Βάσει των πιο πάνω είναι η θέση του ότι οι Άγγλοι δικηγόροι έλαβαν τα σχετικά έγγραφα. Στην ΕΔ Παπαευσταθίου δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι ουδέποτε ενημέρωσαν οι Άγγλοι δικηγόροι τον Αιτητή. Βάσει και των αναφερόμενων στην ΕΔ Κρασέ (στις παραγράφους 51-53) ήταν βέβαιο ότι μέσω της υποκατάστατης επίδοσης μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στο δικηγορικό γραφείο κκ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP ο Εναγόμενος 2 θα λάμβανε γνώση της διαδικασίας και/ή της παρούσας Αγωγής εναντίον του. Συνεπώς ορθά εκδόθηκε το σχετικό διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης. Αναφορικά με τον ισχυρισμό στην παράγραφο 19 της ΕΔ Παπαευσταθίου ότι «ούτε οι ίδιοι οι Άγγλοι Δικηγόροι ήταν σε θέση να ενημερώσουν και να συμβουλέψουν τον Αιτητή για διαδικασία που εκκρεμούσε στο εξωτερικό», αναφέρει ότι δεν ευσταθεί αφού, τα έγγραφα που επιδόθηκαν, μαζί με τις μεταφράσεις τους ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν δικαστικά έγγραφα από Κυπριακό Δικαστήριο τα οποία απευθύνονταν στον Εναγόμενο 2. Περαιτέρω, στη βάση συνοδευτικής επιστολής, τεκμήριο 3 αναφερόταν ξεκάθαρα ότι ο Εναγόμενος 2 έπρεπε να καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης εντός εξήντα ημερών από την επίδοση των εγγράφων στους Άγγλους Δικηγόρους. Προσθέτει ότι ελλείπει οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι οι Άγγλοι Δικηγόροι έλαβαν τα έγγραφα αλλά δεν ήταν σε θέση να ενημερώσουν τον Αιτητή και ότι δεν υπήρχε λόγος να «συμβουλέψουν» οι Άγγλοι δικηγόροι τον Αιτητή αφού το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να τον ενημερώσουν για την λήψη των εν λόγω εγγράφων και να του τα κοινοποιήσουν/παραδώσουν.
Είναι επίσης η θέση του ότι δεν ήταν αναγκαίο ο Αιτητής να έχει εξουσιοδοτήσει τους Άγγλους Δικηγόρους να δέχονται επίδοση οποιωνδήποτε εγγράφων και δικαστικών διαδικασιών εκ μέρους του ούτε υπάρχει υποχρέωση να ερωτηθεί το πρόσωπο προς το οποίο θα γίνει η επίδοση (στην συγκεκριμένη περίπτωση οι Άγγλοι Δικηγόροι) κατά πόσο έχει ρητή εξουσιοδότηση να δεχθεί επίδοση. Τονίζει επίσης ότι παρά την συγκεκριμένη αναφορά σε διάφορα σημεία της ΕΔ Παπαευσταθίου (π.χ. στην παράγραφο 12), δεν υπάρχει οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι η ΕΔ Οικονόμου είναι ψευδής ή ανυπόστατη και γενικά δεν αμφισβητείται η ΕΔ Οικονόμου και δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι οι Άγγλοι Δικηγόροι δεν παρέλαβαν τα Δικαστικά Έγγραφα.
Όσον αφορά το θέμα του κατά πόσο έπρεπε να εκδοθεί το Δεύτερο Διάταγμα για Επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση και το κατά πόσο έπρεπε πρώτα να γίνει προσπάθεια προσωπικής επίδοσης στον Αιτητή ή προσπάθεια επίδοσης μέσω των διπλωματικών αρχών, αναφέρει ότι δεν υπάρχει οποιοσδήποτε βάσιμος ισχυρισμός στην ΕΔ Παπαευσταθίου βάσει του οποίου θα πρέπει να ακυρωθεί είτε η μονομερής αίτηση ημερομηνίας 08/03/2021 για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση, είτε το Διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας στον Αιτητή, είτε το Διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση (σημεία Β και Γ του Δεύτερου Διατάγματος για Επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση). Υιοθετεί τα όσα αναφέρονται στην ΕΔ Κρασέ στα οποία στηρίχτηκε το Δικαστήριο για την έκδοση τους και παραπέμπει στην νομική γνωμάτευση που ετοιμάστηκε στις 07/09/2020 από Δικηγόρους στο Ντουμπάι (στο εξής η «Νομική Γνωμάτευση») κατά παράκληση των δικηγόρων των Εναγόντων, Τεκμήριο 38 στην Ε.Δ Κρασέ η οποία επισυνάπτεται ως τεκμήριο 4 στην παρούσα.
Επιπρόσθετα των πιο πάνω, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στις παραγράφους 3.3 και 3.4 της Νομικής Γνωμάτευσης, οι Δικηγόροι στο Dubai δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν κατά πόσο υπάρχει όντως διαμέρισμα με αριθμό 1106 στο εν λόγω κτίριο Sky View Tower, συνεπώς δεν ισχύει ο ισχυρισμός στην ΕΔ Παπαευσταθίου ότι οι Δικηγόροι στο Dubai διαβεβαίωσαν ότι η διεύθυνση που είχαν στην κατοχή τους οι Ενάγοντες ήταν έγκυρη. Βάσει των πιο πάνω φαίνεται ότι η διενέργεια της επίδοσης των Δικαστικών Εγγράφων προς στον Εναγόμενο 2 στην διεύθυνση Sky View Tower, Marsa, Dubai UAE, διαμέρισμα 1106, ακόμη και αν το συγκεκριμένο διαμέρισμα όντως υπάρχει- κάτι που ήταν αμφίβολο - και ακόμη και εάν όντως ο Αιτητής κατοικούσε στην εν λόγω διεύθυνση, μπορεί να ήταν στην πραγματικότητα πρακτικά αδύνατη και εν πάση περιπτώσει και στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα. Η εν λόγω διαδικασία επίδοσης μέσω διπλωματικής οδού και/ή η πιστοποίηση μη επίδοσης μπορεί να διαρκέσει για πάνω από ένα χρόνο και επίσης υπήρχε σοβαρότατος κίνδυνος να μην καταστεί δυνατή λόγω της απουσίας συγκεκριμένου νομικού πλαισίου και της πολυπλοκότητας των διαδικασιών αφού λόγω και της απουσίας οποιασδήποτε Σύμβασης ή Συνθήκης μεταξύ Κύπρου και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ενδέχεται η οποιαδήποτε τέτοια επίδοση εάν γίνει να μην θεωρηθεί έγκυρη ως επίσης και αφού δεν υπήρχε δυνατότητα ο Αιτητής να υποχρεωθεί να παρουσιαστεί και να παραλάβει τα Δικαστικά Έγγραφα. Επίσης όπως φαίνεται και από τα αναφερόμενα στις παραγράφους 45-47 της ΕΔ Κρασέ, οι αρμόδιες Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είχαν υπόψη τους άλλες περιπτώσεις παρόμοιας επίδοσης στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ζητούσαν περαιτέρω στοιχεία και νομική βάση για να διενεργήσουν τέτοια επίδοση, ενώ και η διαδικασία που ανέφεραν στην Αλεξάνδρα Σάββα όσον αφορά την επίδοση ήταν διαφορετική από την διαδικασία όπως την περιγράφουν οι Δικηγόροι στο Ντουμπάι στην Νομική Γνωμάτευση. Τα πιο πάνω αναφερόμενα ενδέχετο να περιπλέξουν και/ή καθυστερήσουν παραπάνω την όλη διαδικασία ή ακόμη να καταστήσουν αδύνατη την επίδοση των Εγγράφων προς Επίδοση μέσω διπλωματικής οδού ή αιτήματος για παροχή δικαστικής συνδρομής. Περαιτέρω, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 44 (vi) της ΕΔ Κρασέ, υπήρχαν διάφορα άλλα πιθανώς ανυπέρβλητα εμπόδια στο να μπορέσει να γίνει τέτοια επίδοση με τους τρόπους επίδοσης που προβλέπονται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Βάσει των πιο πάνω δεν ήταν αναγκαία υπό τις περιστάσεις η προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 των δικαστικών εγγράφων που επιδόθηκαν με υποκατάστατη επίδοση στον Εναγόμενο 2 και δεν ήταν αναγκαίο πρώτα οι Ενάγοντες να προσπαθούσαν να επιδώσουν στον Εναγόμενο 2 στο Dubai μέσω των διπλωματικών αρχών ή μέσω προσωπικής επίδοσης προτού εξασφαλιστεί το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης σε αυτόν.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς στην παράγραφο 13 της Ε/Δ Παπαευσταθίου ότι η διεύθυνση που έχουν χρησιμοποιήσει κατά την έκδοση του Πρώτου Διατάγματος Επίδοσης ήταν λανθασμένη ή μη έγκυρη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια επίδοσης αφού σε κάθε περίπτωση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία και ότι ο Αιτητής έχει λόγους να πιστεύει ότι οι Ενάγοντες γνώριζαν ότι ο ίδιος είχε αλλάξει διεύθυνση και ότι δεν διέμενε στην Ελβετία, ωστόσο προώθησαν την επίδοση στη διεύθυνση αυτή, έτσι ώστε να είναι σε θέση να επικαλεστούν την αποτυχημένη προσπάθεια επίδοσης και να λάβουν διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση, αναφέρει ότι αυτοί είναι παντελώς ανυπόστατοι ως επίσης και ατεκμηρίωτοι αφού δεν δίδεται οποιοδήποτε αποδεικτικό ή υποστηρικτικό στοιχείο σε σχέση με αυτούς. Ως αναφέρει στην παράγραφο 33 της ΕΔ Κρασέ, σύμφωνα με το ηλεκτρονικό μήνυμα που είχαν αποστείλει οι Δικαστικές Αρχές της Ελβετίας προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης Κύπρου στις 14/05/2019 η επίδοση δεν είχε γίνει καθότι ο Εναγόμενος 2 δεν διέμενε πλέον στην δοθείσα διεύθυνση και είχε μετακομίσει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στις 11/10/2018 στη διεύθυνση «Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airlines Dubai», άρα εάν ισχύουν τα αναφερόμενα στο εν λόγω ηλεκτρονικό μήνυμα η εν λόγω μετακόμιση είχε γίνει μόλις λίγους μήνες πριν την καταχώρηση της Αίτησης για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας ημερομηνίας 11/01/2019. Συνεπώς εάν η πρώτη προσπάθεια για επίδοση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία αυτό ήταν εν αγνοία των Εναγόντων και εξ’ υπαιτιότητας του Αιτητή. Επιπλέον, οι Ενάγοντες δεν είχαν κανένα λόγο να χρησιμοποιήσουν μια διεύθυνση που δεν ίσχυε και να προέβαιναν στις τόσες διαδικασίες, έξοδα και ανανεώσεις του κλητηρίου εντάλματος και στην Δεύτερη Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση, στις οποίες προέβηκαν ένεκα της μέχρι τότε μη επίδοσης στον Αιτητή.
Είναι η θέση του ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να ισχυρίζεται ότι έπρεπε να του γίνει προσωπική επίδοση με courier και όχι υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους ή ότι έπρεπε να του γίνει επίδοση μέσω διπλωματικών οδών ή μέσω υποβολής αιτήματος για δικαστική συνδρομή, αφού, μεταξύ άλλων: Η διεύθυνση που προφανώς ο ίδιος είχε δώσει στις Ελβετικές Αρχές ήτοι η «Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airlines Dubai» ως νέα του διεύθυνση ήταν λανθασμένη και μη έγκυρη. Το πιο πάνω συμπέρασμα της Νομικής Γνωμάτευσης δεν αμφισβητείται στην Ε.Δ. Παπαευσταθίου ούτε σχολιάζεται στην τελευταία, ενώ δεν αναφέρεται σε αυτήν κατά πόσο υπάρχει τέτοιο διαμέρισμα και αν διαμένει σε αυτό ο Αιτητής. Τονίζει ότι, ακόμη και στο σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία που καταχώρησε ο Αιτητής στην παρούσα Αγωγή (τεκμήριο 6) η διεύθυνση του η οποία αναγράφεται χειρόγραφα (Flat 110681, Albarshasouth Fourth, Residential – Flat, Dubai) είναι διαφορετική από τις άλλες δύο διευθύνσεις που είχε δώσει ο Αιτητής τις οποίες ο Εναγόμενος 2 είχε δώσει στην γραπτή δήλωση μάρτυρα (witness statement) στα πλαίσια των Αγγλικών Διαδικασιών, στην οποία λάμβανε μέρος και ο Ενάγοντας 1. Eπιπλέον, στην εν λόγω διεύθυνση που τέθηκε στο σημείωμα εμφάνισης δεν αναφέρεται καν το κτίριο Sky View Tower ενώ ακόμη και ο αριθμός διαμερίσματος που αναφέρεται είναι διαφορετικός από αυτόν της «1106 Apartment, Sky View Tower, Marsa, Dubai UAE» την οποία ο Εναγόμενος 2 είχε δώσει στην γραπτή δήλωση μάρτυρα (witness statement) στα πλαίσια των Αγγλικών Διαδικασιών. Η δε κα. Παπαευσταθίου ουδεμία αναφορά κάνει στο γεγονός ότι οι πιο πάνω διευθύνσεις είναι διαφορετικές και αποφεύγει να δηλώσει που διαμένει αυτή την στιγμή ή που διέμενε κατά τον ουσιώδη χρόνο ο Αιτητής.
Eίναι φανερό, σύμφωνα με τη θέση του ομνύοντα, ότι ο Αιτητης παραπλανούσε και εξακολουθεί να παραπλανεί και δεν έδινε σε διάφορες περιπτώσεις την πραγματική και ακριβή του διεύθυνση είτε στις Ελβετικές Αρχές, είτε στα Αγγλικά Δικαστήρια είτε στα Κυπριακά Δικαστήρια και Αρχές. Περαιτέρω, βάσει των πιο πάνω ακόμη και εάν οι Ενάγοντες είχαν επιχειρήσει να διενεργήσουν προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 στην διεύθυνση που περιήλθε μετέπειτα στην αντίληψη τους, ήτοι την 1106 Apartment, Sky View Tower, Marsa, Dubai UAE, αυτή θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα καταδικασμένη σε αποτυχία αφού πέραν του ότι ως αναφέρεται ανωτέρω δεν υπήρχε τρόπος ο Αιτητής να υποχρεωθεί να παραλάβει τα έγγραφα, η διεύθυνση που δίνει τώρα ο Αιτητής στο σημείωμα εμφάνισης του είναι διαφορετική.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς στις παραγράφους 10.2, 10.3 και 14 της Ε/Δ Παπαευσταθίου υιοθετά τις παραγράφους 44-48 της ΕΔ Κρασέ και επαναλαμβάνει τις πρακτικές αδυναμίες στο να γινόταν τέτοια επίδοση και την επιπλέον καθυστέρηση που θα δημιουργείτο. Εν πάση περιπτώσει, η επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους έγινε σύμφωνα με το Δεύτερο Διάταγμα για Επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση το οποίο δεν προϋπόθετε πρώτα να δοκιμάσουν οι Ενάγοντες να επιδώσουν μέσω μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφορών προς τον Αιτητή στο Dubai, το οποίο ήταν μια εναλλακτική επιλογή βάσει του εν λόγω Διατάγματος και ο Ενάγοντας δεν έπαθε οποιαδήποτε ζημιά από την εν λόγω επίδοση αφού έλαβε τα Δικαστικά Έγγραφα και έλαβε έγκαιρα γνώση για την παρούσα Αγωγή και εκπροσωπείται στην παρούσα διαδικασία από δικηγόρους της επιλογής του.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό στην παράγραφο 17 της Ε/Δ Παπαευσταθίου, ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι δεν προέβηκαν ενωρίτερα σε Αίτηση για απόφαση λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης για διάφορους λόγους. Μεταξύ άλλων, θεωρούσαν δεδομένο ότι πέραν των Άγγλων δικηγόρων οι οποίοι θα ενημέρωναν τον Αιτητή, θα τον ενημέρωναν επίσης οι δικηγόροι του, οι οποίοι ήταν ενήμεροι για την επίδοση στον Αιτητή και οι οποίοι είναι και δικηγόροι της Εναγόμενης 3 στην οποία κατέχει μετοχές ο Αιτητής, καθώς και ο πατέρας του, Εναγόμενος 1 με τον οποίο ο Αιτητής έχει άμεση επαφή όπως γνωρίζουν οι Ενάγοντες, ή ακόμη και η Εναγόμενη 3, η οποία είναι ιδιοκτησίας των Εναγόμενων 1 και 2, τόσο για την ύπαρξη της παρούσας Αγωγής από το στάδιο που αυτή είχε επιδοθεί στον Εναγόμενο 1 ή στην Εναγόμενη 3 ή τουλάχιστον από το στάδιο κατά το οποίο αυτή είχε επιδοθεί με υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους δικηγόρους ή και το στάδιο κατά το οποίο έγινε σχετική αναφορά στην εν λόγω επίδοση και ότι ο Αιτητής σε κάποιο στάδιο θα καταχωρούσε σημείωμα εμφάνισης. Επίσης, οι δικηγόροι των Εναγόντων γνώριζαν ότι πολύ πιθανό το Δικαστήριο λόγω της φύσης της υπόθεσης και των απαιτήσεων των Εναγόντων οι οποίες βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε συνομωσία μεταξύ των Εναγόμενων 1-4, δεν θα εξέδιδε ή και δεν θα μπορούσε να εκδώσει απόφαση μόνο εναντίον του Αιτητή. Επίσης βάσει των περί Εκδίκασης Καθυστερημένων Υποθέσεων Διαδικαστικών Κανονισμών του 2022 και ιδιαίτερα του κανονισμού 4 ενδεχομένως να μην δικαιούνταν να καταχωρήσουν τέτοια αίτηση χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου. Επιπλέον, η επίδοση στον Εναγόμενο 3 ήταν επείγον να γίνει ούτως ώστε να προχωρήσει η υπόθεση τους (είτε κατόπιν εμφάνισης του ή ακόμη και σε περίπτωση μη εμφάνισης του κατόπιν επίδοσης σε αυτόν), ούτως ώστε οι Ενάγοντες να δύναντο να προχωρήσουν την Αγωγή τους εναντίον όλων των Εναγόμενων με την έκδοση της κλήσης για οδηγίες το συντομότερο δυνατό η οποία δεν μπορούσε να γίνει πριν να κλείσουν τα δικόγραφα μεταξύ των Εναγόντων και όλων των Εναγόμενων ή τουλάχιστον πριν την δέουσα επίδοση στον Αιτητή/Εναγόμενο 2 και την πάροδο του χρονικού περιθωρίου εντός του οποίου είχε να καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης και την μη καταχώρηση σημειώματος εμφάνισης. Γενικά όπως φαίνεται και από τον φάκελο του Δικαστηρίου, οι Ενάγοντες καθ’ όλους τους χρόνους έλαβαν όλα τα διαβήματα ούτως ώστε αυτή να επιδοθεί σε όλους τους Εναγόμενους και να προχωρήσει η Αγωγή τους και συνεπώς η επίκληση από την κα. Παπαευσταθίου στην παράγραφο 15 της ένορκης δήλωσης της του χρόνου που μεσολάβησε από την ημερομηνία επίδοσης στον Αιτητή μέχρι την καταχώρηση αίτησης για απόφαση εναντίον του, είναι εντελώς άσχετη και άνευ σημασίας.
Επιπλέον, είναι η θέση τους ότι ο Αιτητής επέδειξε μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταχώρηση της αίτησης του ημερομηνίας 12/4/2023 για άδεια καταχώρησης εμφάνισης υπό διαμαρτυρία και/ή της υπό κρίση Αίτησης δεδομένου, μεταξύ άλλων, του ότι η υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους έγινε στις 29/09/2021. Είναι ξεκάθαρο, εισηγείται, ότι ο Αιτητής είχε γνώση για την παρούσα υπόθεση και την υποκατάστατη επίδοση από τον καιρό κατά τον οποίο έγινε η υποκατάστατη επίδοση. Εάν ήθελε να υποστηρίξει ότι δεν είχε γνώση, όφειλε να τοποθετηθεί κατά πόσο οι Άγγλοι δικηγόροι τον είχαν ειδοποιήσει για τα έγγραφα που επιδόθηκαν στην διεύθυνση τους και αν ναι πότε και αν όχι για ποιο λόγο, ούτως ώστε να δικαιολογήσει την καθυστέρηση στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης.
Όσον αφορά το θέμα της ύπαρξης ή μη καλής εκ πρώτης όψεως υπόθεσης εναντίον του Εναγόμενου 2/Αιτητή αναφέρει ότι οι ισχυρισμοί της κας Παπαευσταθίου είναι γενικοί, ατεκμηρίωτοι και χωρίς οποιαδήποτε αιτιολόγηση. Εν πάση περιπτώσει οι Ενάγοντες τόσο μέσω της μαρτυρίας που αναφέρεται στην Ένορκη Δήλωση DT στην Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας όσο και της μαρτυρίας στην ΕΔ Κρασέ (στην παράγραφο 6 της οποίας υιοθετήθηκε η Ένορκος Δήλωση DT στην Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας) απέδειξαν καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Αιτητή καθώς και το γεγονός ότι είναι αναγκαίος διάδικος (αν και το «αναγκαίος διάδικος» δεν είναι το κριτήριο για λήψη άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας). Επίσης στην Έκθεση Απαίτησης (μεταξύ άλλων στις παραγράφους 6, 7, 26 και 58 υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές στον Εναγόμενο 2 ενώ και σε άλλα σημεία υπάρχουν αναφορές σε όλους τους Εναγόμενους στους οποίους περιλαμβάνεται ο Εναγόμενος 2 καθώς και στην μεταξύ τους συνομωσία εναντίον των Εναγόντων) δεικνύεται καλό αγώγιμο δικαίωμα και καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Εναγόμενου 2/Αιτητή. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έχει ήδη αποφασίσει για την ύπαρξη δικαιοδοσίας του, την ύπαρξη καλής εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2 και ορατή πιθανότητα επιτυχίας στην παρούσα Αγωγή, στα πλαίσια της Αίτησης για Επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας ημερομηνίας 11/01/2019 καθώς και στα πλαίσια της Δεύτερης Αίτησης για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και για Υποκατάστατη Επίδοση, εκδίδοντας τα αιτούμενα Διατάγματα για Επίδοση εκτός Δικαιοδοσίας στους Εναγόμενους 1 και 2.
ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Για σκοπούς εξέτασης της παρούσας Αίτησης κρίνεται σκόπιμη η παράθεση του δικονομικού ιστορικού της παρούσας διαδικασίας.
· Η αγωγή καταχωρήθηκε στις 12/10/2018 εναντίον τεσσάρων Εναγόμενων, μεταξύ των οποίων και ο Εναγόμενος 2.
· Στις 19/04/2019 οι Ενάγοντες αποτάθηκαν μονομερώς και εξασφάλισαν διάταγμα που επέτρεπε την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας των σχετικών δικαστικών εγγράφων και την υποκατάστατη επίδοση στον Εναγόμενο 2 στη βάση των προνοιών της Σύμβασης της Χάγης στην ακόλουθη διεύθυνση στην Ελβετία: Avenue Des Blanches 17, CH/Montreux, 1820, Switzerland.
· Μετά την αποστολή των δικαστικών εγγράφων μέσω των αρμόδιων αρχών, οι Ενάγοντες ενημερώθηκαν από τις Ελβετικές δικαστικές αρχές ότι η επίδοση δεν είχε επιτευχθεί λόγω του ότι ο Εναγόμενος 2 δεν διέμενε πλέον στην εν λόγω διεύθυνση στην Ελβετία αλλά είχε μετακομίσει από τις 11/10/2018 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και συγκεκριμένα στη διεύθυνση Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airline Dubai
· Οι Ενάγοντες καταχώρισαν στις 8/03/2021 νέα αίτηση και έλαβαν στις 6/09/2021 νέο διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας στον Εναγόμενο 2 και για υποκατάστατη επίδοση των σχετικών δικαστικών εγγράφων:
i. αποστέλλοντας και παραδίδοντας τα έγγραφα προς επίδοση μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στον Εναγόμενο 2 στην διεύθυνση «1106 Apartment, Sky View Tower, Marsa, Dubai, United Arab Emirates» και/ή
ii. αποστέλλοντας και παραδίδοντας τα έγγραφα προς επίδοση μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier) στο δικηγορικό γραφείο κ.κ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP, στην διεύθυνση «Cannon Place, 78 Cannon Street, London, EC4N 6AF, United Kingdom», μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier).
· Στις 29/09/2021 τα σχετικά με την Αγωγή δικαστικά έγγραφα παραδόθηκαν στο δικηγορικό γραφείο κ.κ. CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP, στην διεύθυνση «Cannon Place, 78 Cannon Street, London, EC4N 6AF, United Kingdom», μέσω εταιρείας ταχυμεταφορών (courier). Σχετικό είναι το Τεκμήριο 1 (απόδειξη ταχυμεταφορέα DHL) στην ΕΔ επίδοσης της Γιούλης Οικονόμου ημερομηνίας 5/10/2021 (η ΕΔ Οικονόμου), η οποία καταχωρήθηκε στις 7/10/2021.
ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Η διαταγή για υποκατάστατη επίδοση, εκδίδεται μετά από μονομερή αίτηση. Διαφυλάσσεται όμως στον εναγόμενο το δικαίωμα να ακουστεί, χάριν της φυσικής δικαιοσύνης και να ζητήσει τον παραμερισμό του διατάγματος. Στα πλαίσια του αιτήματος για παραμερισμό υποκατάστατης επίδοσης, μπορεί να αμφισβητηθούν τόσο τα γεγονότα που στοιχειοθετούν το σχετικό διάταγμα, όσο και η δικαιοδοτική του βάση (Βλ. S.P.P. Projects Ltd v Integral Equipment Sarl (1993) 1 ΑΑΔ 762).
Η επίδοση Κλητηρίου Εντάλματος και κλήσης ή ειδοποίησης διέπεται από τις πρόνοιες των Δ.5 ΘΘ(1)(2) και Δ.51Θ(1) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Όπου για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατόν να γίνει έγκυρη επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται από τη Δ.5, θ.2, παρέχεται από τη Δ.5, θ.9 η διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να επιτρέψει υποκατάστατη επίδοση.
«9. Σε κάθε περίπτωση που ήθελε φανεί στο Δικαστήριο ότι λόγω οποιασδήποτε αιτίας δεν είναι εφικτό να επιτευχθεί εγκαίρως επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται στο θεσμό 2 της παρούσας Διαταγής, το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα για υποκατάστατη ή άλλη επίδοση ή για την υποκατάσταση της ειδοποίησης επίδοσης με οποιοδήποτε τρόπο ήθελε φανεί σ΄αυτό δίκαιο και ορθό υπό τις περιστάσεις, περιλαμβανομένης και δημοσίευσης σε οποιοδήποτε μέσο με ηλεκτρονική μορφή, ή άλλο ευλόγως προσφερόμενο από την εκάστοτε τεχνολογία, τρόπο.»
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Φραγκέσκου v. Γρηγορίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1765 το θέμα της υποκατάστατης επίδοσης διέπεται από τη Δ.5, θ.9 η οποία παρέχει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να επιτρέψει υποκατάστατη επίδοση στις περιπτώσεις όπου, για οποιοδήποτε λόγο, δεν είναι δυνατό να γίνει έγκυρη επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται από τη Δ.5, θ.2. Όπως δε τονίσθηκε, μοναδικός σκοπός της επίδοσης είναι η παροχή ειδοποίησης στην άλλη πλευρά για να ενημερωθεί και να είναι σε θέση να αντικρούσει εκείνο που επιδιώκεται εναντίον της. Υπογραμμίσθηκε, ακόμη, ότι οι πρόνοιες της Δ.5, θ.9 έχουν πολύ ευρεία εφαρμογή και παρέχουν ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο.
Οποτεδήποτε ο εναγόμενος διαμένει στο εξωτερικό, δεν είναι, εξ αντικειμένου, δυνατό να επιτευχθεί επίδοση του κλητηρίου όπως προνοείται στη Δ.5, θ.2, δηλαδή να διενεργηθεί με επιδότη όπως προνοείται στην Δ.5, θ.1. Στη Δικονομική Πρακτική του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας του 1958 αναφέρεται στη σελ.131 πως όταν ο εναγόμενος βρίσκεται στο εξωτερικό καθίσταται αδύνατο να πραγματοποιηθεί προσωπική επίδοση.
Στην υπόθεση Karim v. Κονιδάρη (1994) 1 Α.Α.Δ. 36 αφού επισημάνθηκε πως οι Αγγλικοί θεσμοί που διέπουν την υποκατάστατη επίδοση, ενώ δεν έχουν άμεση εφαρμογή στην Κύπρο, εντούτοις οι αρχές τους και η πρακτική των Αγγλικών Δικαστηρίων είναι διαφωτιστικές ως προς την άσκηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου για την υποκατάστατη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος, τονίσθηκε πως το κύριο ερώτημα, σε κάθε περίπτωση υποκατάστατης επίδοσης, είναι κατά πόσο ο προσφερόμενος τρόπος θα θέσει, κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, το κλητήριο υπόψη του εναγομένου.
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Porter v. Freudenberg [1915] 1 K.B. 857 θα πρέπει αφενός να υπάρχει πρακτική αδυναμία πραγματικής επίδοσης και αφετέρου λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, ο προτεινόμενος τρόπος υποκατάστατης επίδοσης να θέσει το κλητήριο υπόψη του εναγόμενου. Το ακόλουθο απόσπασμα στη σελ.889 είναι σχετικό:
'The judge in chambers before whom the application is made for substituted service of a writ for service out of the jurisdiction or of a notice of such writ ought to be careful before acceding to the application-
(a) To satisfy himself that there exists a practical impossibility of actual service, as otherwise, inasmuch as there is always a certain amount of difficulty and delay in effecting service out of the jurisdiction under Order xi., a plaintiff will always seek to obtain an order for substituted service, with the serious risk that the defendant may never have notice of the proceedings and judgment in default of appearance may be given against him unjustly;
(b) To satisfy himself for the same reason that the method of substituted service asked for by the plaintiff is one which will in all reasonable probability, if not certainty, be effective to bring knowledge of the writ or the notice of the writ (as the case may be) to the defendant''.
Στην υπόθεση Φραγκέσκου κ. ά. v. Γρηγορίου (πιο πάνω) γίνεται παραπομπή στο The Supreme Court Practice 1999, σελ. 1293 και στην υπόθεση Western etc. Building Society v. Rucklidge (1905) 3 Ch. 472 στην οποία λέχθηκε ότι κατά την έκδοση διατάγματος για υποκατάσταση επίδοση σε πρόσωπο που βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας το είδος της επίδοσης που διατάσσεται δεν περιορίζεται σε επίδοση εκτός δικαιοδοσίας αλλά μπορεί να είναι υποκατάστατη επίδοση εντός δικαιοδοσίας.
Ότι κατά προτεραιότητα θα πρέπει να σημειωθεί, είναι η δυνατότητα του Δικαστηρίου να διατάσσει υποκατάστατη επίδοση δικαστικών εγγράφων, ακόμα και σε εναγόμενους που διαμένουν στο εξωτερικό, νοουμένου, βέβαια, ότι έχει εξασφαλιστεί ήδη άδεια για επίδοση στο εξωτερικό εγγράφων που αφορούν δικαστικές διαδικασίες που καταχωρούνται και προωθούνται εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ
Κεντρικός άξονας της αίτησης είναι η θέση ότι οι Καθ’ ων η αίτηση όφειλαν να είχαν επιχειρήσει επίδοση με τον πρώτο τρόπο που προνοείτο στο Διάταγμα επίδοσης, συγκεκριμένα την αποστολή των προς επίδοση εγγράφων σε διεύθυνση στο Dubai. Προτού προχωρήσω στην εξέταση της αίτησης σημειώνω ότι προκύπτει από τις εισηγήσεις και των δύο πλευρών ότι το κύριο ζήτημα που θα απασχολήσει το Δικαστήριο είναι κατά πόσο η επίδοση που έγινε στον Εναγόμενο 2 μέσω επίδοσης των σχετικών με την παρούσα αγωγή δικαστικών εγγράφων στους Άγγλους δικηγόρους του, ήτοι τους CMS Cameron McKenna Nabarro Olswang LLP, στη διεύθυνση Cannon Place, 78 Cannon Street, London EC4N 6AF, United Kingdom, είναι νομότυπη.
Ο λόγος ένστασης ότι δεν ήταν αναγκαία προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 ή και δεν ήταν αναγκαίο να προηγηθεί προσπάθεια επίδοσης στον Εναγόμενο 2 μέσω των διπλωματικών αρχών ή προσωπικής επίδοσης (Λόγος ένστασης 4).
Αποτέλεσε εισήγηση των συνηγόρων του Αιτητή ότι οι Ενάγοντες θα έπρεπε να είχαν επιχειρήσει πρώτα προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 στο Ντουμπάι μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφορών προτού αποταθούν και λάβουν διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους. Στη βάση νομολογίας στην οποία παρέπεμψαν υποστήριξαν ότι διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση σε τρίτο πρόσωπο θα πρέπει να διατάσσεται μόνον όταν η προσωπική επίδοση δεν είναι εφικτή. Στην υπό κρίση περίπτωση, σύμφωνα με τη θέση τους όχι μόνον οι Ενάγοντες γνώριζαν την διεύθυνση διαμονής του Εναγόμενου 2 στο Ντουμπάι αλλά επίσης είχαν λάβει διαβεβαίωση από δικηγόρους στο Ντουμπάι ότι η διεύθυνση αυτή είναι έγκυρη και είχαν επίσης λάβει το Διάταγμα Επίδοσης το οποίο τους επέτρεπε να προχωρήσουν με την προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2. Αντί αυτού, οι Ενάγοντες επέλεξαν εντελώς καταχρηστικά να προωθήσουν τα δικαστικά έγγραφα μόνον στους Άγγλους Δικηγόρους χωρίς παράλληλη προώθηση στον Εναγόμενο 2 προσωπικά και χωρίς να παρουσιάσουν οποιαδήποτε αντικειμενική ή πρακτική δυσκολία στο να γίνει επίδοση στον Εναγόμενο 2 στο Ντουμπάι μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφοράς. Πρόσθετα, το Διάταγμα ζητήθηκε και με τους δύο τρόπους και από τη στιγμή που το Δικαστήριο χορήγησε και τα δύο διατάγματα, τότε δεν είναι, σύμφωνα με τους ευπαίδευτους συνήγορους, αντιληπτό γιατί επέλεξαν να προωθήσουν τα έγγραφα μόνον στους Άγγλους δικηγόρους και όχι ταυτόχρονα και στον Εναγόμενο 2 μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφοράς. Τέλος, σε αντίκρουση του ισχυρισμού των Εναγόντων ότι τυχόν διενέργεια προσπάθειας προσωπικής επίδοσης στον Εναγόμενο 2 μέσω αποστολής των εγγράφων με υπηρεσία ταχυμεταφορών θα είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση και εκτροχιασμό της διαδικασίας ανέτειναν ότι δεν είναι αντιληπτό με ποιο τρόπο θα προκαλείτο καθυστέρηση με το να στείλουν παράλληλα τα δικαστικά έγγραφα με υπηρεσία ταχυμεταφοράς τόσο στον Εναγόμενο 2 στη δεύτερη Διεύθυνση Ντουμπάι όσο και στους Άγγλους Δικηγόρους. Αντιθέτως, εισηγήθηκαν ότι εάν τα έγγραφα αποστέλλονταν απευθείας στον Εναγόμενο 2 τότε ενδεχομένως η διαδικασία να προχωρούσε γρηγορότερα και δεν θα λάμβανε ενημέρωση ο Εναγόμενος 2 για την παρούσα διαδικασία μέσω της έρευνας που διενεργήθηκε στο φάκελο του Δικαστηρίου στις 11/04/2023, ήτοι σχεδόν 1 ½ χρόνο μετά την φερόμενη επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους.
Αρχίζω από το γεγονός ότι το Διάταγμα επίδοσης διαλαμβάνει δύο διαζευκτικούς τρόπους υποκατάστατης επίδοσης, συνεπώς δεν ευσταθεί η εισήγηση των ευπαίδευτων δικηγόρων του Αιτητή ότι ενδεικνυόταν η παράλληλη επίδοση στον Εναγόμενο 2 και με τους δύο τρόπους, θέση που προωθήθηκε μέσω της αγόρευσης τους, ή η πρωθύστερη επίδοση στη διεύθυνση του Αιτητή.
Προχωρώ στην εξέταση του κατά πόσο η προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 ήταν εφικτή πριν τη λήψη του Διατάγματος επίδοσης, αλλά και μετά, ως η εισήγηση των συνηγόρων του Αιτητή. Η θέση ότι έπρεπε να προηγηθεί η προσωπική επίδοση στον Εναγόμενο 2 θεωρώ εδράζεται στο δεδομένο ότι τέτοια επίδοση ήταν πρακτικά δυνατή. Με όλο το σέβας στους ευπαίδευτους συνηγόρους του Αιτητή, στη βάση της ενώπιον του Δικαστηρίου τεθείσας μαρτυρίας δεν βρίσκει έρεισμα η προβαλλόμενη από αυτούς θέση ότι η διεύθυνση διαμονής του Αιτητή στο Ντουμπάι ήταν γνωστή στους Καθ’ ων η αίτηση. Στη βάση των όσων αναφέρονται στην ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 08/03/2021, η οποία υποστήριξε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατη επίδοση, συγκεκριμένα των παραγράφων 31-54 της πιο πάνω ΕΔ κρίνω στοιχειοθετείται τόσο η εξ αντικειμένου μη δυνατότητα προσωπικής επίδοσης στον Εναγόμενο 2, με βάση τις πρόνοιες της Δ.5 θ.2 όσο και η μη τελεσφόρηση των προσπαθειών που είχαν προηγηθεί για επίδοση στην Ελβετία στη βάση της Σύμβασης της Χάγης.
Περαιτέρω, στη βάση της παραγράφου 22 της ΕΔ Κρασέ στην ένσταση στην Αίτηση, ημερ.21/11/23 προκύπτει ότι η διεύθυνση «Suluda Tower, Marina c/o Emirates Airlines Dubai» που κατείχαν οι Ελβετικές Αρχές ως νέα διεύθυνση του Εναγόμενου 2 ήταν λανθασμένη και μη έγκυρη ως αναφέρεται στη νομική γνωμάτευση που έλαβαν οι Καθ’ ων η αίτηση από δικηγόρους στο Ντουμπάι. Με βάση την ίδια γνωμάτευση οι εν λόγω δικηγόροι αναφέρουν επίσης ότι δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν κατά πόσο υπάρχει διαμέρισμα με αριθμό 1106 στο κτίριο Sky View Tower στο Ντουμπάι. Τονίζεται επίσης ότι στο σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία που καταχώρησε ο Αιτητής στην παρούσα Αγωγή ( τεκμήριο 6) η διεύθυνση του η οποία αναγράφεται χειρόγραφα (Flat 110681, Albarshasouth Fourth, Residential – Flat, Dubai) είναι διαφορετική από την πιο πάνω διεύθυνση στο Διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης, την οποία ο Εναγόμενος 2 είχε δώσει στην γραπτή δήλωση μάρτυρα (witness statement) στα πλαίσια δικαστικής διαδικασίας στην Αγγλία. Τα πιο πάνω λεχθέντα, δεν έχουν αμφισβητηθεί από τους συνηγόρους του Αιτητή με αντεξέταση ή άλλως πως. Παρέμεινε, συνεπώς αναντίλεκτη η διαφορά μεταξύ της διεύθυνσης στην οποία υπάρχει ισχυρισμός από τον Αιτητή ότι έπρεπε να διενεργηθεί η επίδοση και της διεύθυνσης η οποία αναγράφεται στο σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία που καταχώρησε ο Αιτητής. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι σε κανένα σημείο της ένορκης δήλωσης του Αιτητή δεν δηλώνεται η ορθότητα της διεύθυνσης «1106 Apartment, Sky View Tower, Marsa, Dubai, United Arab Emirates» στην οποία η πλευρά του Αιτητή υποστηρίζει ότι οι Καθ’ ων η αίτηση θα έπρεπε να είχαν επιχειρήσει πρωτίστως να επιδώσουν, ούτε και γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι οι πιο πάνω διευθύνσεις είναι διαφορετικές. Άξιο αναφοράς είναι επίσης το γεγονός ότι οι πιο πάνω διευθύνσεις διαφέρουν επίσης από τη διεύθυνση που τηρείται για τον Αιτητή στο ηλεκτρονικό σύστημα του Εφόρου Εταιρειών (Βλ.παρά.23 της ΕΔ Κρασέ στην ένσταση στην Αίτηση).
Τέλος, ερχόμενη στον ισχυρισμό των συνηγόρων του Αιτητή ο οποίος αναπτύσσεται στην παράγραφο 16 της ένορκης δήλωσης στην Αίτηση, ότι δεν έπρεπε το διάταγμα επίδοσης να παρείχε στους Καθ’ ων η αίτηση την δυνατότητα αποστολής εγγράφων μέσω courier στο Dubai επειδή υπήρχε υποχρέωση αποστολής μέσω διπλωματικών αρχών, αναφέρω ότι αυτόν πραγματεύεται η ΕΔ Κρασέ στην ένσταση στην Αίτηση, ημερ.21/11/23, στη βάση της οποίας οι δικηγόροι στο Ντουμπάι τους οποίους είχαν συμβουλευθεί οι δικηγόροι των Καθ’ ων η αίτηση, γνωμάτευσαν ότι η αποστολή μέσω διπλωματικών αρχών είναι ο πιο ασφαλής τρόπος αλλά όχι ο μόνος και υποχρεωτικός. Γνωμάτευσαν, επίσης, ότι η αποστολή μέσω διπλωματικών αρχών είναι πολύπλοκη και χρονοβόρος διαδικασία αφού χρειάζεται από 6 μήνες μέχρι πέραν του 1 έτους για να συμπληρωθεί. Σχετικά είναι τα όσα αναφέρουν οι παράγραφοι 17-19 της ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 21/11/2023. Παρεμβάλλω στο σημείο αυτό η επίδοση μέσω διπλωματικής οδού καθίσταται υποχρεωτική μόνο σε περίπτωση επίδοσης σε χώρα με την οποία υπάρχει σύνδεσμος με την Κύπρο μέσω πολυμερούς ή διμερούς συμβάσεως. Στην υπόθεση In re Williams & Glyn's Bank Plc (1987) 1 CLR 85 λέχθηκε σχετικά ότι :
«Service through official channels-Obligatory only in case of service in a country with which a convention has been extended to Cyprus».
Στη βάση όλων των πιο πάνω καταλήγω ότι αφενός δόθηκαν επαρκείς λόγοι αναφορικά με την μη δυνατότητα επίδοσης με βάση τις πρόνοιες της Δ.5, θ.2 και, αφετέρου, προτάθηκε πρόσφορος τρόπος υποκατάστατης επίδοσης.
Οι λόγοι ένστασης ότι η επίδοση στους Άγγλους δικηγόρους ήταν νόμιμη
Αποτέλεσε θέση του Αιτητή ότι οι Ενάγοντες χρησιμοποίησαν καταχρηστικά και παράτυπα την εκπροσώπηση από τους Άγγλους Δικηγόρους του Αιτητή σε διαδικασίες στο εξωτερικό για να επιτύχουν την επίδοση της παρούσας διαδικασίας. Επίσης, ότι οι εν λόγω δικηγόροι δεν είχαν ρητή εξουσιοδότηση να παραλαμβάνουν επιδόσεις εκ μέρους του Αιτητή. Πρόσθετα, εισηγήθηκαν ότι η επίδοση στους Άγγλους Δικηγόρους διαδικασιών που δεν εκκρεμούν εντός της δικαιοδοσίας τους δεν εξυπηρετούσε ούτε την προϋπόθεση ότι θα έθετε κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, την παρούσα διαδικασία υπόψη του Αιτητή, αφού ούτε οι ίδιοι οι Άγγλοι Δικηγόροι ήταν σε θέση να ενημερώσουν και να συμβουλέψουν τον Αιτητή για διαδικασία που εκκρεμούσε στο εξωτερικό. Πρόσθετα, προέβαλαν ότι δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία ότι η εν λόγω επίδοση θα ήταν έγκυρη με βάση τα όσα ισχύουν στην Αγγλία.
Θεωρώ ότι θα πρέπει να εξεταστεί κατά προτεραιότητα το θέμα του κατά πόσο ήταν αναγκαίο να υφίσταται ρητή εξουσιοδότηση από τον Αιτητή στους εν λόγω δικηγόρους να παραλαμβάνουν έγγραφα εκ μέρους του.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των Καθ’ ων η αίτηση προέβαλαν τη θέση ότι ελλείπει το πραγματικό υπόβαθρο του ισχυρισμού περί ανυπαρξίας εξουσιοδότησης επειδή η πλευρά του Αιτητή δεν στοιχειοθέτησε τον εν λόγω ισχυρισμό προσκομίζοντας κατάλληλη μαρτυρία. Η πιο πάνω θέση, κρίνεται βάσιμη. Είναι γεγονός ότι στον ισχυρισμό της ομνύουσας στην ένορκη δήλωση στην Αίτηση δεν μπορεί να προσδοθεί βαρύτητα εφόσον, αφενός δεν προκύπτει ότι έχει αντλήσει πληροφόρηση για το γεγονός για το οποίο ορκίζεται από τον Αιτητή ή από άλλη συναφή πηγή, όπως παραδείγματος χάριν από τους ίδιους τους Άγγλους δικηγόρους του Αιτητή και, αφετέρου, δεν έχει προσκομίσει κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει τον ισχυρισμό της. Αυτά σε σχέση με τα το πραγματικό υπόβαθρο του ισχυρισμού της απουσίας ρητής εξουσιοδότησης.
Ερχόμενη στη συνέχεια στη νομική υφή του ισχυρισμού, πρέπει να λεχθεί ότι είναι αποδεκτή κατά το δίκαιο μας η υποκατάστατη επίδοση σε δικηγόρο διαδίκου (Βλ. Karim v. Κονιδάρη, πιο πάνω). Το θέμα που απασχολεί εξετάστηκε εκτενώς στην υπόθεση Πίττας Σωτήρης (2015) 1 ΑΑΔ 2439, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
«Η επίδοση σε δικηγόρο στην Κύπρο γίνεται ως υποκατάστατος επίδοση με βάση τη Δ.5 και Δ.5Α των Διαδικαστικών Κανονισμών, καθώς δεν υπάρχει ρητή εξουσία επίδοσης αγωγής σε δικηγόρο. Αντίθετα, στην Αγγλία σήμερα η επίδοση αγωγής σε δικηγόρο ρυθμίζεται από ειδικό κανονιστικό πλαίσιο.»
Η ίδια υπόθεση, σε σχέση με το ζήτημα της εξουσιοδότησης προς δικηγόρο να αποδέχεται την επίδοση δικαστικών εγγράφων αναφέρει ότι οι Αιτήσεις για υποκατάστατο επίδοση καταχωρούνται μονομερώς και δεν προκύπτει, είτε από τους διαδικαστικούς κανονισμούς, είτε από τη νομολογία των Κυπριακών Δικαστηρίων, υποχρέωση να ερωτηθεί το πρόσωπο προς το οποίο θα γίνει η επίδοση κατά πόσο έχει ρητή εξουσιοδότηση να δεχθεί επίδοση.
Παρόμοια προσέγγιση ακολούθησε και η Λ. Δημητριάδου Π.Ε.Δ. (όπως ήταν τότε) στην Ivanovich Smagin ν. Kalken Holdings Ltd κ.α., Γενική Αίτηση αρ. 601/2017, 21/11/2019 στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα τα οποία παραθέτω:
«Προβάλλεται ακόμη ότι η δικηγορική εταιρεία Χαβιαράς & Φιλίππου ΔΕΠΕ δεν έχει εξουσιοδοτηθεί από τον Καθ΄ου η Αίτηση και ότι δεν εκπροσωπείται από αυτός σε καμία δικαστική διαδικασία.
Δεν συμμερίζομαι την πιο πάνω θέση. Το ζητούμενο εν προκειμένω δεν είναι αν η δικηγορική εταιρεία Χαβιαράς & Φιλίππου ΔΕΠΕ έχει ή όχι ρητή εξουσιοδότηση του Καθ΄ου η Αίτηση για να δέχεται επιδόσεις εκ μέρους του. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι αν με τον τρόπο αυτό θα γνωστοποιηθεί ή όχι στον Καθ΄ου η Αίτηση η ύπαρξη της παρούσας διαδικασίας.
Αναφορικά με το ζήτημα της εξουσιοδότησης προς τον δικηγόρο να αποδέχεται την επίδοση δικογράφων, λέχθηκαν τα εξής στην πιο υπόθεση Σωτήρη Πίττα (ανωτέρω):
«Αιτήσεις για υποκατάστατον επίδοση καταχωρούνται μονομερώς και δεν προκύπτει, είτε από τους διαδικαστικούς κανονισμούς, είτε από τη νομολογία των Κυπριακών Δικαστηρίων, υποχρέωση να ερωτηθεί το πρόσωπο προς το οποίο θα γίνει η επίδοση, ήτοι ο δικηγόρος επί του προκειμένου, κατά πόσο έχει ρητή εξουσιοδότηση να δεχθεί επίδοση. Ως εκ τούτου, δεν κρίνω ότι υπήρξε στην προκείμενη περίπτωση παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης για τους λόγους που επικαλείται ο αιτητής.»
Συμμερίζομαι την πιο πάνω προσέγγιση και την υιοθετώ πλήρως. Θα ήθελα επίσης στο σημείο αυτό να σχολιάσω τα όσα αναφέρονται στο λόγο ένστασης 14 της ένστασης των Καθ’ ων η αίτηση, συγκεκριμένα ότι η εκπροσώπηση από τους Άγγλους δικηγόρους δεν αμφισβητείται από την πλευρά του Αιτητή. Οι ισχυρισμοί στην παράγραφο 10 της ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 21/11/2023 ότι οι Άγγλοι δικηγόροι εξακολουθούσαν να εκπροσωπούν τον Αιτητή κατά την 29/09/2021 όταν τους επιδόθηκαν τα δικαστικά έγγραφα καθώς και ότι η διαδικασία Διαιτησίας εκδικάστηκε τον Νοέμβριο του 2021 και ο Αιτητής παρουσιάστηκε σε αυτή με τους Άγγλους δικηγόρους, παρέμειναν αναντίλεκτοι. Μάλιστα, στη βάση του Τεκμηρίου 2 στην ΕΔ Κρασέ στο οποίο γίνεται αναφορά στην πιο πάνω παράγραφο, το οποίο επίσης δεν αμφισβητήθηκε από την πλευρά του Αιτητή, τεκμηριώνεται η κατά τον ουσιώδη χρόνο εκπροσώπηση του Αιτητή από τους Άγγλους δικηγόρους.
Οι λόγοι ένστασης ότι ο Αιτητής έλαβε γνώση της επίδοσης.
Στους λόγους ένστασης 9-13, 16 και 17 των Καθ’ ων η αίτηση προβάλλεται ότι είναι ουσιώδες ότι ο Αιτητής όντως έλαβε γνώση των εναντίον του διαδικασιών και ουδεμία ζημιά έχει ισχυριστεί ότι έχει υποστεί. Στην αγόρευση τους, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του Αιτητή εισηγούνται ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στην ΕΔ Παπαευσταθίου ότι ο Εναγόμενος 2 έλαβε γνώση για την παρούσα διαδικασία μέσω της φερόμενης επίδοσης που έγινε στους Άγγλους Δικηγόρους και ότι η γνώση του Εναγόμενου 2 για την παρούσα διαδικασία που εγέρθηκε εναντίον του προκύπτει από την έρευνα που έγινε στο δικαστηριακό φάκελο. Περαιτέρω, αποτέλεσε θέση τους ότι το γεγονός ότι ο Εναγόμενος 2 έχει διορίσει δικηγόρους με σκοπό να προασπιστεί τα δικαιώματά του δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα πρέπει να παραγνωριστούν οι όποιες παρατυπίες έχουν γίνει σε σχέση με την επίδοση προς αυτόν. Με όλο το σέβας στους ευπαίδευτους συνηγόρους του Αιτητή, θεωρώ βάσιμους τους πιο πάνω λόγους ένστασης. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι δεν αμφισβητήθηκε η εκπροσώπηση του Αιτητή από τους Άγγλους δικηγόρους, το γεγονός της απουσίας ισχυρισμού εκ μέρους του Αιτητή ότι οι εν λόγω δικηγόροι δεν του διαβίβασαν τα έγγραφα τα οποία ομολογουμένως παρέλαβαν (Βλ. σχετικά την παρα.10.2 της ΕΔ Παπαευσταθίου) καθώς και της απουσίας της όποιας αναφοράς εκ μέρους του Αιτητή ότι τα υπό αναφορά έγγραφα δεν του διαβιβάστηκαν, το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι ο Αιτητής έλαβε γνώση της επίδοσης.
Επομένως, θεωρώ ότι όχι μόνο ο σκοπός του διατάγματος έχει επιτευχθεί αλλά και οι Αιτητές δεν έχουν επηρεαστεί δυσμενώς με οποιονδήποτε τρόπο εφόσον τα έγγραφα έχουν τεθεί υπόψη τους έγκαιρα και έτσι πληροφορήθηκαν για τις διαδικασίες που εκκρεμούν εναντίον τους και δύναντο να ενεργήσουν αναλόγως. Όπως τονίστηκε και στην υπόθεση Abela and others v. Baadani (2013) 4 All ER 119:
«37 Service has a number of purposes but the most important is to my mind to ensure that the contents of the document served, here the claim form, is communicated to the defendant. In Olafsson v Gissurarson (No 2) [2008] 1 WLR 2016, para 55 I said, in a not dissimilar context, that "the whole purpose of service is to inform the defendant of the contents of the claim form and the nature of the claimant's case: see eg Barclays Bank of Swaziland Ltd v Hahn [1989] 1 WLR 506, 509, per Lord Brightman, and the definition of 'service' in the glossary to the CPR, which describes it as 'steps required to bring documents used in court proceedings to a person's attention' ."»
Επί τούτου συμφωνώ με την πρωτόδικη απόφαση στην Poumanov v. Aletarro Limited κ.α., Αγωγή 3463/13 ΕΔ Λεμεσού, ημ. 29.4.14 στην οποία η Πρόεδρος Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, όπως ήταν τότε, Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, ανέφερε τα εξής:
«Είναι χρήσιμη η αναφορά εν προκειμένω στην υπόθεση Φραγκέσκου ν. Γρηγορίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1765 όπου τέθηκε ότι "το κύριο ερώτημα σε κάθε περίπτωση υποκατάστατης επίδοσης, όπως η λογική του πράγματος επιβάλλει, είναι κατά πόσο ο προσφερόμενος τρόπος θα θέσει, κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, το κλητήριο υπόψη του εναγομένου (βλ. The Annual Practice, 1960, Vol. 1, παραγ. 133-134)".
….
Ωστόσο και αν ακόμη δεν είναι ορθή η πιο πάνω προσέγγιση μου και αν όντως υπήρξε λάθος ή παρατυπία στην συντελεσθείσα επίδοση, κρίνω ότι αυτό δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε ακύρωση της επίδοσης, αφού ακριβώς καμία ζημιά δεν φάνηκε να προκαλείται στον Εναγόμενο (βλ. Pat Jones ν. Ξένια Δημητρίου κ.α. (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1526). Άλλωστε, αναρωτιέται εύλογα κανείς τι νόημα θα υπήρχε αν ακυρωνόταν η επίδοση και λάμβαναν χώρα άλλα διαβήματα για γνωστοποίηση εκ νέου στον Εναγόμενο μιας διαδικασίας που ήδη γνώριζε. Αυτό δεν θα ήταν λογικό και θα είχε ως αποτέλεσμα απλώς την καθυστέρηση της διαδικασίας της αγωγής.
Ιδιαίτερα χρήσιμη καθοδήγηση για τα θέματα αυτά, κρίνω, προσφέρει η πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Alpha Bank Cyprus Ltd v. Sisenh Dau (Π.Ε. 23/13, ημερομηνίας 13.9.2013, η οποία, αν και αφορούσε μόνο επίδοση με βάση τον Ε.Κ. 1393/07, προβαίνει σε γενικότερα χρήσιμα σχόλια ως προς σειρά παρατυπιών που παρουσιάσθηκαν.
Παραθέτω κάποια αποσπάσματα της απόφασης αυτής:
«Πρόκειται για τυπολατρική εισήγηση που έρχεται σε αντίθεση, όχι μόνο με το όλο πνεύμα του Κανονισμού 1393/2007/ΕΚ, αλλά και με τους δικούς μας Διαδικαστικούς Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας. Σημασία έχει ότι τόσο το κλητήριο, όσο και η ειδοποίηση που αποτελούσαν τα εναρκτήρια έγγραφα της διαδικασίας, περιήλθαν σε γνώση των εφεσιβλήτων.»
Ο λόγος ένστασης ότι υπάρχει καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Αιτητή.
Προχωρώ στη συνέχεια να εξετάσω το θέμα που εγείρεται με την παράγραφο 20 της ΕΔ Παπαευσταθίου, ότι δεν αποδείχθηκε καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Αιτητή. Σημειώνεται κατ’ αρχάς ότι το θέμα ηγέρθη γενικά και χωρίς συγκεκριμένη αιτιολόγηση. Για το λόγο αυτό και μόνο η εισήγηση αυτή θα πρέπει να κριθεί ανεδαφική. Παραταύτα θα ήθελα να αναφέρω τα ακόλουθα σχετικά:
Σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η επίδοση κλητηρίου εντάλματος ή ειδοποίησης του εκτός δικαιοδοσίας επιτρέπεται μόνο αν συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
1. Η υπόθεση πρέπει να εμπίπτει σε τουλάχιστον μία από τις κατηγορίες που αναφέρονται στις υποπαραγράφους (α) έως (h) της Δ.6,θ.1. Αν η υπόθεση δεν εμπίπτει σε καμία από τις κατηγορίες αυτές, τότε δεν υπάρχει δυνατότητα ή εξουσία παροχής άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και δεν τίθεται θέμα άσκησης οποιασδήποτε ευχέρειας από πλευράς Δικαστηρίου.
2.Ο Αιτητής πρέπει να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι έχει εκ πρώτης όψεως καλή αιτία αγωγής (prima facie good cause of action) εναντίον του Εναγομένου και ότι η υπόθεση είναι κατάλληλη (proper) για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας (Δ.6, θ.4).
Το παράπονο του Αιτητή είναι ότι δεν παρατέθηκε τέτοια μαρτυρία που να αποδεικνύει ότι συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις που θέτει η Δ.6,θ.1. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναυτοδικείου Amathus Ltd v. Concord Liners κ.α. (1993) 1 Α.Α.Δ 1030 στη σελ. 1034 η πίστη αφ' εαυτής στην ύπαρξη καλής υπόθεσης από τον ομνύοντα δεν αρκεί. Επιβάλλεται η στοιχειοθέτηση της με μαρτυρία. Το Δικαστήριο σε αιτήσεις για επίδοση στο εξωτερικό εκτός του ότι θα πρέπει να τις εξετάσει με τη δέουσα προσοχή, δεν αποφασίζει κατά πόσο ο ενάγων θα επιτύχει στην αγωγή του αλλά περιορίζεται στην ανεύρεση μιας εκ πρώτης όψεως υπόθεσης με βάση τη μαρτυρία που παρέχεται επί τη βάσει των ενόρκων δηλώσεων. Το Δικαστήριο για να ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις που θέτει η Δ.6, θ.1, θα πρέπει να προσφέρεται πλήρης και λεπτομερής ένορκη δήλωση σε στήριξη της αίτησης για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Η αποκάλυψη αιτίας αγωγής εξαρτάται από τα αντικειμενικά συμπεράσματα που εξάγονται από τα γεγονότα τα οποία παρατίθενται στην ένορκη δήλωση και όχι από την εξέταση της ουσίας του πραγματικού υπόβαθρου.
Στην υπόθεση Sekavin S.A. v. Ship "Plato Ch" (1987) 1 C.L.R 297 στη σελ. 300 λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα :
"... the disclosure of a cause of action is solely dependent on the objective implications of the facts set forth in the affidavit and not on the examination on the merits of the factual situation. Belief in the existence of a cause of action is not of itself sufficient. The facts must give rise to the existence of a prima facie or arguable case in order for the Court to exercise its discretion in favour of the proponent of service outside jurisdiction."
Εκείνο που απαιτείται να καταδειχθεί είναι ότι υπάρχει καλή συζητήσιμη υπόθεση. Στην υπόθεση A. P. Lanitis Investments Ltd, Her Brittanic Majesty’s Secretary of State for Defence (1999) 1 ΑΑΔ 995 έγινε παραπομπή στο εξής απόσπασμα από την Chemische Fabrik vormals Sandoz v. Badische Anilin und Soda Fabriks [1904] 90 L.T. 733 στη σελ.735:
"This does not, of course, mean that a mere statement by any deponent who is put forward to make the affidavit that he believes that there is a good cause of action is sufficient. On the other hand, the court is not, on an application for leave to serve out of jurisdiction ............... called upon to try the action or express a premature opinion on its merits.............. "
Προκύπτει από τη νομολογία ότι το ζήτημα του κατά πόσο αποκαλύπτεται βάση αγωγής κρίνεται με βάση το υλικό που συνοδεύει την αρχική αίτηση για άδεια.
Στη βάση των όσων αναφέρονται στις παραγράφους 28 και 29 της ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 21/11/2023 καθώς και της ένορκης δήλωσης του Ενάγοντα 1 ημερομηνίας 11/01/2019 η οποία υποστήριζε την Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας ημερομηνίας 11/01/2019 (στο εξής η «Ένορκη Δήλωση DT στην Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας») το περιεχόμενο της οποίας υιοθετήθηκε στην ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 08/03/2021 αντίγραφο της οποίας επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 1 σε αυτήν και μεταγενέστερα ως Τεκμήριο 11 στην ΕΔ Κρασέ ημερομηνίας 21/11/2023 η οποία υποστηρίζει την Ένσταση, καθώς και στην βάση των δικογραφημένων ισχυρισμών σε συγκεκριμένες παραγράφους της Έκθεσης Απαίτησης όπου γίνονται συγκεκριμένες αναφορές στον Εναγόμενο 2 ονομαστικά καθώς και σε άλλες παραγράφους της Έκθεσης Απαίτησης όπου ο Εναγόμενος 2 περιλαμβάνεται στην γενική αναφορά σε συνωμοσία μεταξύ των Εναγομένων, δεικνύεται καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Εναγομένου 2 και ορατή πιθανότητα επιτυχίας.
Προκύπτει, στη βάση της ενώπιον μου προσκομισθείσας μαρτυρίας ότι η υπόθεση των Εναγόντων εναντίον των Εναγόμενων 1-4 βασίζεται κυρίως σε συνομωσία των τελευταίων εις βάρος των Εναγόντων η οποία προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί ζημιά στους Ενάγοντες. Στις ένορκες δηλώσεις που παρουσιάστηκαν προς υποστήριξη των δύο αιτήσεων για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δίνονται ικανοποιητικές λεπτομέρειες αναφορικά με τη συνομωσία, τα μέσα με τα οποία προωθήθηκε και το ρόλο των Εναγόμενων 1-4, ενώ αναφέρεται ειδικότερα ο ρόλος του Εναγόμενου 2 ξεχωριστά (μεταξύ άλλων, ως αναφέρεται στις παραγράφους 31, 50 και 117(α) της Ένορκης Δήλωσης DT στην Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας ο Εναγόμενος 2 ο οποίος είναι υιός του Εναγόμενου 1 εγκέφαλου/ιθύνων νου της Συνομωσίας, ακολουθεί τυφλά τις οδηγίες του πατέρα του και υιοθετεί τις θέσεις του Εναγόμενου 1). Από τα γεγονότα που αναφέρονται στις πιο πάνω αναφερόμενες ένορκες δηλώσεις καταδεικνύεται καλό αγώγιμο δικαίωμα και καλή εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Εναγόμενου 2/Αιτητή. Επαναλαμβάνω ότι τα πιο πάνω αναφερόμενα δεν αμφισβητήθηκαν από τον Αιτητή. Υπό το φως των πιο πάνω καταλήγω ότι οι Καθ΄ ων η αίτηση έθεσαν ικανοποιητικό υλικό προς στοιχειοθέτηση ύπαρξης καλής υπόθεσης τόσο στην πρώτη, όσο και στη δεύτερη αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας.
Σύμφωνα με όλα όσα αναφέρονται ανωτέρω, δεν έχω ικανοποιηθεί πως συντρέχουν οι προϋποθέσεις για έγκριση της παρούσας Αίτησης. Παρέλκει δε, ως εκ τούτου, η εξέταση των υπολοίπων λόγων ένστασης.
Στη βάση όλων των πιο πάνω η Αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Τα έξοδα αυτής επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.): ……………………..
Μ. Παπαϊωάννου, Π.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο