ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ                                Αρ. Αγωγής: 1997/2019

Ενώπιον: Μ.Π. Μιχαήλ Ε.Δ        

                                                                                           

Μεταξύ:

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ  ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΗΧΟΥ Ή ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ εμπορευόμενη ως “GRAMMO”, από Ελλάδα

Εναγόντων

και

 

EPONYMO PPL LIMITED ( HE 162340)

Εναγόμενη

Ημερομηνία: 31/03/25

Για τους Ενάγοντες /Αιτητές: Γιώργος Τ. Χριστοφίδης για Ορφανίδης, Χριστοφίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ

Για την Εναγόμενη /Καθ’ ής η Αίτηση: Παγαναγιώτης Χατζηπαναγιώτου

 

Απόφαση σε Ενδιάμεση Αίτηση ημερομηνίας 05.09.24

 

            I.        Η Αίτηση:

 

Η παρούσα αγωγή αποσύρθηκε στις 17/05/22. Το σχετικό πρακτικό που υπάρχει στο φάκελο καταγράφει το εξής: “Η αγωγή αποσύρεται και απορρίπτεται ως διευθετηθείσα. Κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της.” Το πρακτικό συνοδεύεται από αντίγραφο ηλεκτρονικών μηνυμάτων ημερομηνίας 16/05/22, το οποίο όμως αφορά άλλη αγωγή και συγκεκριμένα την 2182/2020. Στα εν λόγω ηλεκτρονικά μηνύματα ζητείται από το Δικαστήριο η άδεια για απόσυρση της αγωγής 2182/20, ως εξωδίκως διευθετηθείσα και η κάθε πλευρά να καταβάλει τα έξοδα των δικηγόρων της. Οι δικηγόροι που εμφανίζονται στα ηλεκτρονικά μηνύματα καμία σχέση δεν είχαν με την παρούσα αγωγή.

 

Με την παρούσα αίτηση, αξιώνεται διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται το διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/05/22 με το οποίο αποσύρθηκε η αγωγή και συνεπώς την επαναφορά της αγωγής. Η αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Διονυσίας Λαμπρινής Μαρίνου, δικηγόρου στο γραφείο που χειρίζεται την υπόθεση εκ μέρους των Εναγόντων.  Εν ολίγοις, η κα Μαρίνου εξηγεί ότι το συγκεκριμένο πρακτικό ημερομηνίας 17/05/22 παρείσφρησε στο φάκελο του Δικαστηρίου κατόπιν ενός εξόφθαλμου λάθους.  Ουδέποτε υπήρξε εξώδικη διευθέτηση της παρούσας υπόθεσης. Μάλιστα προσκομίζεται ως τεκμήριο 1 το πινάκιο που ανάρτησε το Δικαστήριο στις 17/05/22, αναφορικά με την παρούσα υπόθεση, όπου και φαίνεται ότι αυτή “ορίζεται για ακρόαση στις 23/09/22”.  Η κα Μαρίνου παραθέτει ως τεκμήρια 2 και 3^[1] το πρακτικό του δικαστηρίου της εν λόγω ημέρας, ως συνετάχθη.  Στο εν λόγω πρακτικό φαίνεται να εμφανίζονται δικηγόροι, εκ μέρους των διαδίκων, οι οποίοι όμως ουδέποτε εκπροσωπούσαν τους διαδίκους στην παρούσα υπόθεση. Η κα Μαρίνου εξηγεί ότι κατά τις 17/05/22 οι Ενάγοντες εκπροσωπούνταν από άλλο δικηγορικό γραφείο. Όπως αναφέρει η κα Μαρίνου, οι νυν δικηγόροι των Εναγόντων επιχείρησαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικώς με τους Δικηγόρους της Εναγομένης χωρίς όμως καμία ανταπόκριση. Στις 23/05/24 εστάλη επιστολή προς τους Δικηγόρους της Εναγομένης, η οποία κατατέθηκε ως τεκμήριο 4, και με την οποία καλούνταν όπως εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου και συγκατατεθούν στη διόρθωση του λανθασμένου πρακτικού. Οι δικηγόροι της Εναγομένης αρνήθηκαν να συνεργαστούν γι΄αυτό και καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση.

 

          II.        Οι θέσεις της Καθ’ ής η Αίτηση.

H Καθ’ής η Αίτηση καταχώρησε ειδοποίηση ένστασης με την οποία προβάλλονται οι ακόλουθοι 6 λόγοι ένστασης:

1. Οι Ενάγοντες- Αιτητές στην παρούσα δεν δικαιούνται να προχωρήσουν με την υπό αναφορά αίτηση, καθότι δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα εκ του Νόμου.
2. Οι Ενάγοντες δεν προχώρησαν με τον ορθό τύπο αίτησης και ούτε μπορεί τούτη η αίτηση να ευδοκιμήσει.
3. Η παρούσα αίτηση στηρίζεται σε λανθασμένη νομική βάση
4. Η διαταγή Δ.17 θ.10  αφορά αίτηση που υποβάλλεται από Εναγόμενους και όχι Ενάγοντες.
5. Ο ενόρκων δηλών δεν αποκαλύπτει την αλήθεια στο Δικαστήριο.
6. Οι Αιτητές καθυστέρησαν υπερβολικά και αδικαιολόγητα στην υποβολή της αίτησης τους.

Η Ένσταση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Σ. Δημητρίου, δικηγόρου και συνεργάτη του Δικηγορικού γραφείου που εκπροσωπεί την Εναγόμενη Εταιρεία. Ο ομνύοντας, μέσω της Ένορκης του Δήλωσης, αναφέρεται στην πορεία της υπόθεσης και επιχειρεί να αναδείξει την αδιαφορία και την αμέλεια που κατά την γνώμη του επέδειξαν οι Ενάγοντες στην προώθηση και στο χειρισμό της. Ο ομνύοντας προσκομίζει ως τεκμήριο 1 την αλληλογραφία που ανταλλάχθηκε μεταξύ των δικηγόρων των διαδίκων στις 10/05/22 και το αίτημα που εστάλη, προς το Δικαστήριο προκειμένου η προγραμματισμένη ακρόαση της υπόθεσης να αναβληθεί. Ο ομνύοντας αναφέρει ότι το Δικαστήριο όρισε νέα ημερομηνία ακρόασης στις 23/09/22. Κατά την εν λόγω ημέρα παρουσιάστηκε έξω από την αίθουσα του Δικαστηρίου αναζητώντας τους αντιδίκους Δικηγόρους.  Μάλιστα κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τους έως πρότινος δικηγόρους των Εναγόντων, αυτοί τον ενημέρωσαν ότι έχουν ήδη αποσυρθεί από την εκπροσώπηση των Εναγόντων. Όπως ισχυρίζεται όταν εισήλθε στην αίθουσα το Δικαστήριο είχε ήδη αποχωρήσει. Όταν μετέβη στο Πρωτοκολλητείο προκειμένου να ενημερωθεί για τις νέες οδηγίες του Δικαστηρίου, διαπίστωσε ότι τελικά η υπόθεση είχε απορριφθεί από το Δικαστήριο στις 17/05/22. Ο ομνύοντας επίσης αναφέρεται στην καθυστέρηση των ενεργειών που παρατηρείται από πλευράς δικηγόρων των Εναγόντων.

 

         III.        Νομική Πτυχή και υπαγωγή στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης :

 

Το Δικαστήριο έχει σύμφυτη εξουσία να διορθώνει λάθη που παρεισφρήσαν στην διαδικασία προκειμένου να διατηρήσει το χαρακτήρα του ως Δικαστήριο Δικαιοσύνης. Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση SOFOCLI ν. LEONIDOU (1988) 1 CLR 583 : « The inherent power of the Court to correct errors or omissions is again limited to errors owing to failure to give expression in the order or judgment to the manifest intention of the Court. The inherent jurisdiction of the Court to remedy errors in the process is not absolute but, as judicially acknowledged, confined to «.... matters necessary to maintain its character as a court of justice>>»

Στην ΤΟΥΛΛΑ ΤΡΥΦΩΝΟΣ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΚΥΡ. ΜΑΡΚΙΔΗ ν. ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ, Πολιτική Έφεση Αρ. 411/2011, 27/3/2018, ECLI:CY:AD:2018:A132, κρίθηκε ότι η εκ συμφώνου απόφαση που λήφθηκε κατόπιν συγκατάθεσης Δικηγόρου ο οποίος δεν είχε τον απαιτούμενο νομότυπο και έγκυρο διορισμό από τον διάδικο που φερόταν να εκπροσωπούσε, συνιστούσε πράξη με θεμελιακό ελάττωμα που απαιτούσε τον αυτοδίκαιο παραμερισμό της ως «χρέος προς τη δικαιοσύνη». Παραπέμπω σε σχετικό απόσπασμα από την εν λόγω απόφαση:

« Το Ανώτατο Δικαστήριο επαναβεβαίωσε πρόσφατα την εγρήγορση και την ευαισθησία με την οποία αντιμετωπίζει δικαστικές πράξεις που πάσχουν από θεμελιακό ελάττωμα ώστε να πρέπει να παραμεριστούν, άνευ ετέρου, ex debito justitiae, χωρίς να παρέχεται η δυνατότητα διάσωσης τους δια της Δ.64 (Ηλία Μανώλη ν. Ελληνικής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ, Πολ. Έφ. Αρ. 413/2011, ημερ. 3.2.2017, ECLI:CY:AD:2017:A37, ECLI:CY:AD:2017:A37). 

 Τέτοια είναι η παρούσα περίπτωση. Η αποδοχή απόφασης εναντίον της εφεσείουσας από το δικηγόρο που εμφανίστηκε χωρίς διοριστήριο έγινε χωρίς την εξουσιοδότησή της (Charalambous).  Η απόφαση που παρήχθη εναντίον της δεν ήταν «εκ συμφώνου», αλλά χωρίς τη συγκατάθεσή της και ουδέποτε την υιοθέτησε.  Ήταν πράξη χωρίς τη θέλησή της.  Συνεπώς ήταν πράξη που δεν μπορεί να έχει υπόσταση στο δίκαιο και ως τέτοια θα έπρεπε να την παραμερίσει το πρωτόδικο Δικαστήριο, ως «χρέος προς τη  δικαιοσύνη».

Στην παρούσα περίπτωση, αποτελεί αναντίλεκτο και ουσιαστικά ξεκάθαρο γεγονός, ότι το πρακτικό του Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/05/22 περιέχει λάθος. Λάθος για το οποίο δεν φέρει την ευθύνη κάποιος εκ των διαδίκων. Επί της ουσίας, η συμφωνία που φαίνεται να αποτυπώνεται στο πρακτικό για απόσυρση της αγωγής ουδέποτε υπήρξε μεταξύ των διαδίκων. Ουδέποτε συγκατατέθηκαν οι διάδικοι για απόσυρση της παρούσας αγωγής, με την κάθε πλευρά να επωμίζεται τα έξοδα της. Ούτε και τέθηκε από τους Δικηγόρους που εκπροσωπούν τους διαδίκους τέτοιο αίτημα προς το Δικαστήριο. Οι δικηγόροι που εκπροσωπούν τους διαδίκους στην παρούσα υπόθεση ήταν όλοι τους με την εντύπωση ότι στις 17/05/22 η ακρόαση της παρούσας αγωγής είχε αναβληθεί για τις 23/09/22. Αυτό εξάλλου καταγραφόταν ρητά στο πινάκιο του Δικαστηρίου που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Παγκυπρίου Δικηγορικού Συλλόγου κατά τις 17/05/22 (βλέπε Τεκμήριο 1 της Ένορκης Δήλωσης της κας Μαρίνου).

Το επίδικο πρακτικό βασίστηκε σε ηλεκτρονική αλληλογραφία, ημερομηνίας 16/05/22,  δικηγόρων άσχετων με την παρούσα υπόθεση. Δικηγόρων που δεν εκπροσωπούσαν τους διαδίκους στην παρούσα υπόθεση. Η ηλεκτρονική αλληλογραφία αφορούσε την αγωγή 2182/20 και όχι την παρούσα.  Κατά αναλογία με όσα λέχθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην ΤΟΥΛΛΑ ΤΡΥΦΩΝΟΣ ( ανωτέρω), η φερόμενη εκ συμφώνου απόσυρση και απόρριψη της αγωγής που εκ λάθους αποτυπώνεται στο πρακτικό ημερομηνίας 17/05/22, έγινε χωρίς την απαιτούμενη συγκατάθεση των διαδίκων, συνεπώς είναι πράξη που δεν έχει υπόσταση στο δίκαιο. Οι ενστάσεις που εγείρονται από πλευράς Καθ’ών η Αίτηση περί επίδειξης αδιαφορίας και ολιγωρίας από πλευράς Αιτητών, δεν μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα στην παρούσα περίπτωση και απορρίπτονται.

 

        IV.        Κατάληξη

Εν κατακλείδι, για τους πιο πάνω λόγους η απόφαση που αποτυπώνεται στο επίδικο πρακτικό ημερομηνίας 17/05/22 παραμερίζεται. Εκδίδεται διάταγμα ως τα αιτητικά Α και Β της αίτησης. Τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα και επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων/ Αιτητών και εναντίον της Εναγομένης/ Καθ’ ής η Αίτηση, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.                            

  

 (Υπ.) ......................................

Μ. Π. Μιχαήλ  Ε.Δ

 Πιστόν αντίγραφο

Πρωτοκολλητής