ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ Αρ. Αγωγής: 1004/2023
Ενώπιον: Μ.Π. Μιχαήλ Ε.Δ
JAMES STEPHEN IACOVOU (Δ.Τ [ ]),
58 [ ], [ ], [ ], [ ], Ηνωμένο Βασίλειο
Ενάγοντας
και
CHRYSI RACHEL HARRINGTON (Δ.Τ [ ]),
[ ] 3, [ ], Λάρνακα
Εναγόμενη
Ημερομηνία: 13/03/25
Για τους Εναγόμενη/Αιτήτρια: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ζ. ΜΥΛΩΝΑΣ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ
Για τον Ενάγοντα/Καθ’ ού η Αίτηση: Γ. ΑΡΓΥΡΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ
Απόφαση σε Ενδιάμεση Αίτηση ημερομηνίας 10.09.24 για άδεια καταχώρησης Τροποποιημένης Έκθεσης Υπεράσπισης
- Εισαγωγή:
Με την παρούσα αγωγή ο Ενάγοντας αξιώνει εναντίον της Εναγομένης, αδελφής του, απόφαση με την οποία να αναγνωρίζεται ως δικαιούχος ενός μεριδίου σε οικία που βρίσκεται εντός της Επαρχίας Λάρνακας και της οποίας ο τίτλος είναι εγγεγραμμένος στο όνομα της Εναγομένης, δυνάμει καταπιστεύματος ρητού ή/και εξ’ υπαγωγής.
Η Έκθεση Υπεράσπισης της Εναγόμενης καταχωρήθηκε στις 11/01/24. Ακολούθησε η καταχώρηση κλήσης για οδηγίες, σύμφωνα με τη Δ.30 Θ.1 στις 08/02/24.
- Η Αίτηση:
Με την παρούσα αίτηση η Εναγόμενη ζητά άδεια για τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης της ως ακολούθως:
1. Την προσθήκη νέας παραγράφου με αριθμό 4α μετά την παράγραφο 4 η οποία θα αναφέρει: «Είναι η θέση της Εναγόμενης ότι η ίδια και ο σύζυγος της κατά ή περί τις 16/04/2010 σύνηψαν συμφωνία στεγαστικού δανείου ύψους €100.000 με την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, όμως το δάνειο έγινε με σκοπό την καταβολή συγκεκριμένου ποσού προς την Αποβιώσασα ως αντάλλαγμα για την μεταβίβαση του ακινήτου προς την Εναγόμενη δια δωρεάς ή/και την αγορά του ακινήτου από την Αποβιώσασα και όχι για αγορά του ακινήτου από τον Ενάγοντα. Επιπλέον, κατά ή περί τις 13/05/2010 υπογράφηκε συμφωνία υποθήκης του επίδικου ακινήτου ως περαιτέρω εξασφάλιση. Ο Ενάγοντας ουδεμία σχέση είχε ή/και έχει με το επίδικο ακίνητο ή/και την συμφωνία ημερομηνίας 16/04/2010 ή/και 13/05/2010. Περαιτέρω, ήσαν ρητοί και/ή εξυπακούμενοι και/ή ουσιώδεις όροι της συμφωνίας ημερομηνίας 16/04/2010, ότι το συνολικό ποσό του δανείου θα κατατεθόταν σε λογαριασμό ο οποίος θα ανοιγόταν στο όνομα της Αποβιώσασας, και ότι το ήμισυ του συνολικού ποσού ήτοι το ποσό των €50.000, θα ήταν δεσμευμένο για περίοδο ενός έτους και θα ελευθερωνόταν αν η Εναγόμενη και ο σύζυγος της πλήρωναν χωρίς καθυστέρηση τις δόσεις του δανείου, ούτως και έγινε. Η Εναγόμενη επιφυλάσσει όλα τα νόμιμα δικαιώματα της να αναφερθεί με λεπτομέρεια στους όρους των εν λόγω συμφωνιών κατά την ακροαματική διαδικασία.»
2. Την προσθήκη νέας παραγράφου με αριθμό 4β μετά την παράγραφο νέα 4α η οποία θα αναφέρει: «Κατά ή περί τις 17/05/2010 η Αποβιώσασα μετέφερε από τον λογαριασμό της στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία που ανοίχτηκε εν όψει του στεγαστικού δανείου ημερομηνίας 16/04/2010, το ποσό των €45.000 προς τον λογαριασμό της στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου) ο οποίος ήταν κοινός (joined account) με τον Ενάγοντα. Ένα χρόνο αργότερα ήτοι κατά ή περί τις 17/05/2011 και αφού η Εναγόμενη και ο σύζυγος της τήρησαν τους όρους της συμφωνίας δανείου ημερομηνίας 16/04/2010, το υπόλοιπο ποσό των €50.000 ελευθερώθηκε και κατατέθηκε κατά ή περί τις 26/05/2011 στον λογαριασμό της Εναγόμενης στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Στην συνέχεια κατά ή περί τις 27/05/2011, το ποσό των €45.000 κατατέθηκε με τραπεζική επιταγή από την Εναγόμενη στον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε η Αποβιώσασα με τον Ενάγοντα στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου). Κατ' επέκταση, είναι ο Ενάγοντας που επωφελήθηκε άνευ της καταβολής οποιουδήποτε ανταλλάγματος από την Εναγόμενη και/ή την περιουσία της Αποβιώσασας.»
3. Τη διαγραφή της πρότασης στην παράγραφο 5 «Η δωρεά έγινε από την αποβιώσασα προς την Εναγόμενη ένεκα του ότι ο Ενάγοντας είχε λάβει και/ή θα λάμβανε από την αποβιώσασα ποσό ύψους €90,000 περίπου. Κατ' επέκταση, και δεδομένου ότι ο Ενάγοντας είχε ήδη λάβει από την αποβιώσασα παροχή εν ζωή, έτσι και η αποβιώσασα αποφάσισε να εγγράψει το Ακίνητο επ' ονόματι της Εναγόμενης για να είναι δίκαιη και προς τα δύο της τέκνα» και αντικατάσταση της με την ακόλουθη πρόταση: «Η δωρεά έγινε από την αποβιώσασα προς την Εναγόμενη ένεκα πληρωμής ποσού ύψους €90,000 προς την Αποβιώσασα, το οποίο στην συνέχεια το επωφελήθηκε ο Ενάγοντας ως παροχή εν ζωή.»
4. Την ολική διαγραφή της παραγράφου 6 της Έκθεσης Υπεράσπισης.
Η Αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.19, Δ.25 Θ. 1-5, Δ.48 Θ. 1-9, Δ.59, Δ.64 στις εγγενείς, συμφυείς και σύμφυτες εξουσίες, ως και επί της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, στην ακολουθητέα πρακτική και στην Νομολογία.
H Αίτηση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση της Εναγόμενης. Η Εναγόμενη εξηγεί ότι η αξίωση του Ενάγοντα αφορά γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 13 χρόνια, γεγονός που καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολη την πλήρη και ακριβή ανάκληση στην μνήμη της όλων των λεπτομερειών. Όπως αναφέρει, δεν μπορούσε να θυμηθεί καθαρά τα γεγονότα και δυσκολευόταν να εξεύρει όλα τα αναγκαία έγγραφα για την υπεράσπισή της. Συγκεκριμένα, δεν μπορούσε εύκολα να εντοπίσει σχετικά με την υπεράσπιση της έγγραφα, όπως τις τραπεζικές καταστάσεις, τις συμφωνίες δανείου και τα έγγραφα υποθήκης από την Τράπεζα Κύπρου, καθώς ήταν παλαιά έγγραφα που απαιτούσαν έρευνα στα αρχεία της Τράπεζας. Επιπλέον, πολλά από τα απαραίτητα έγγραφα βρίσκονταν στην κατοχή της αποβιώσασας μητέρας της, γεγονός που περιέπλεξε περαιτέρω την προσπάθειά της να τα αποκτήσει.
Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι η Έκθεση Υπεράσπισης της καταχωρήθηκε υπό καθεστώς χρονικής πίεσης, καθώς εκκρεμούσε η αίτηση του ενάγοντα για έκδοση απόφασης λόγω μη καταχώρησης υπεράσπισης. Αυτή η πίεση συνέβαλε στο να μην συμπεριληφθούν κάποιες απαραίτητες λεπτομέρειες.
Η Εναγόμενη κατάφερε εν τέλει να αποκτήσει τα σχετικά έγγραφα που αναζητούσε τόσο από την Τράπεζα Κύπρου, όσο και αυτά που βρίσκονταν στην κατοχή της αποβιώσασας μητέρας της, με αποτέλεσμα να την βοηθήσουν να θυμηθεί καλύτερα τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Αυτό συνέβη μετά που καταχωρήθηκε η Έκθεση Υπεράσπισης της, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να ζητήσει τροποποίηση αυτής με την παρούσα αίτηση.
- Η Ένσταση:
Η πλευρά του Ενάγοντα/Καθ’ού η Αίτηση καταχώρησε ειδοποίηση ένστασης, στην οποία εγείρονται 9 λόγοι ένστασης, οι οποίοι συνοπτικά και ομαδοποιημένα σχετίζονται με την μη επαρκή αιτιολόγηση της αίτησης ( Λόγοι Ένστασης 1 και 7), στο λανθασμένο νομικό της υπόβαθρο (Λόγος Ένστασης 2), στο ότι οι ισχυρισμοί που επιχειρούνται να προστεθούν ήταν γνωστοί στην Εναγόμενη εξαρχής ( Λόγοι Ένστασης 3 και 4), στο ότι η τυχόν έγκριση της αίτησης θα οδηγήσει σε επηρεασμό των συμφερόντων του Ενάγοντα (Λόγος Ένστασης 5), στον καταχρηστικό χαρακτήρα της αίτησης (Λόγος Ένστασης 6), στην καθυστερημένη καταχώρηση της αίτησης (Λόγος Ένστασης 8) και ενόψει των ανωτέρω ζητά όπως η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ του Ενάγοντα ( Λόγος Ένστασης 9).
Η Ένσταση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση της κας Θ. Κημήτρη, μέσω της οποίας γίνεται αναφορά στην δικονομική πορεία της αγωγής και η οποία καταλήγει στη διατύπωση της θέσης ότι με την παρούσα τροποποίηση επιχειρείται η εισαγωγή ισχυρισμών και η τροποποίηση των επίδικων θεμάτων με πλάγιο τρόπο. Επισημαίνει επίσης την καθυστέρηση που θα προκληθεί στη διεκπεραίωση της υπόθεσης εάν επιτραπεί η αίτηση.
- Νομική Πτυχή:
Στην προκειμένη περίπτωση είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η παρούσα αίτηση, διέπεται από τις διατάξεις της τροποποιημένης Δ.25 των Παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στο εξής “ Θ.Π.Δ”, καθότι η αγωγή 529/23, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται η παρούσα ενδιάμεση Αίτηση, καταχωρήθηκε μετά την 01/01/2016 (βλέπε Δ.25 θ. 9 των Θ.Π.Δ).
Ειδικότερα, ενόψει του γεγονότος ότι η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε μεταγενέστερα της έκδοσης της Κλήσης για Οδηγίες, δυνάμει της Δ.30 των Θ.Π.Δ, στην παρούσα περίπτωση εφαρμόζεται η Δ.25 θ.1(3) των Θ.Π.Δ, η οποία αναφέρει το εξής:
(3) Μετά την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες ως προνοείται από τη Διαταγή 30, ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται με εξαίρεση το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για έγερση της αγωγής ή της καταχώρησης του κλητηρίου εντάλματος ή της δικογραφίας, αναλόγως της περίπτωσης.
Στην υπόθεση Οδυσσέως ν. Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λτδ, Αρ. Αγωγής 813/2017 ημερ. 30/12/2019 η Π.Ε.Δ (ως ήταν τότε) κα Λ. Δημητριάδου ανέφερε το εξής, το οποίο υιοθετώ:
«Όπως είναι προφανές από τα πιο πάνω, η παλαιότερη νομολογία που αφορούσε την καταργηθείσα Δ.25 και η οποία παρείχε ευρεία εξουσία στο Δικαστήριο να εγκρίνει τροποποιήσεις σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, δεν μπορεί πλέον να έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα αναφορικά με την ερμηνεία και την εφαρμογή της νέας Διάταξης 25.
Με βάση το λεκτικό της νέας Δ.25, θ.1(3), καθίσταται σαφές πως στην προκειμένη περίπτωση, η τροποποίηση είναι επιτρεπτή μόνο αν συντρέχει μια εκ των δύο προϋποθέσεων που αναφέρονται ρητά στον εν λόγω θεσμό, ήτοι:
i. το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, ή
ii. όπου, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, έχουν προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών σύνταξης της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης.»
- Υπαγωγή των περιστατικών της παρούσας υπόθεσης στις προϋποθέσεις που θεσπίζει η Δ.25 Θ.1(3) :
Στην παρούσα περίπτωση είναι σαφές ότι η κατ’ ισχυρισμό ανάγκη για τροποποίηση του δικογράφου της Εναγομένης προέκυψε λόγω της διαπίστωσης λάθους στη δικογράφηση και όχι επειδή προέκυψαν νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη σύνταξη της Έκθεσης Υπεράσπισης. Εκείνο που απομένει συνεπώς να εξεταστεί είναι το κατά πόσο τα συγκεκριμένα κατ’ ισχυρισμό λάθη στη δικογράφηση της Εναγόμενης μπορεί να υπαχθούν στην πρώτη προϋπόθεση της Δ.25 θ. 1(3) των ΘΠΔ. Δηλαδή, κατά πόσο μπορεί να νοηθούν ως ένα εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος κατά τη σύνταξη της δικογραφίας.
Έχω εξετάσει με προσοχή τις θέσεις τόσο της Αιτήτριας όσο και του Καθ’ ού η Αίτηση. Θεωρώ ότι υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης η επιδιωκόμενη τροποποίηση μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στην πρώτη προϋπόθεση της Δ.25 θ.1(3) των ΘΠΔ, δηλαδή στο εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος. Ομολογουμένως, η νέα Δ.25 των Θ.Π.Δ επιβάλλει στους διαδίκους να ενεργούν με αυξημένη προσοχή και επιμέλεια κατά τη σύνταξη της δικογραφίας τους, καθότι το περιθώριο διόρθωσης τυχόν λαθών που ήθελε παρεισφρήσουν, καθίσταται πλέον πιο περιορισμένο ( βλέπε σχετικά Οδυσσέως ν. Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λτδ, Αρ. Αγωγής 813/2017 ημερ. 30/12/2019).
Παρ’ όλα αυτά στην προκειμένη περίπτωση η λανθασμένη δικογράφηση της Υπεράσπισης της Εναγόμενης/ Αιτήτριας οφείλεται όχι σε δικό της λάθος ή αμέλεια, αλλά εξαιτίας της φυσικής αδυναμίας της να θυμηθεί καθαρά και με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν κατά τον επίδικο χρόνο, περί τα 10 έτη προηγουμένως. Ενδεικτικό του χρονικού διαστήματος που φαίνεται να έχει παρέλθει αποτελεί το κατ’ ισχυρισμό έγγραφο που όριζε τους όρους του καταπίστευματος, το οποίο ως δικοραφείται συντάχθηκε στις 04/06/2011, 12 έτη πριν την καταχώρηση της παρούσας αγωγής στις 09/08/23.
Αργότερα, και αφού καταχώρησε την υπεράσπιση της, η Εναγόμενη εξασφάλισε τα σχετικά έγγραφα με τη δανειοδότηση της από την Τράπεζα Κύπρου, για τα οποία προηγουμένως είχε την εντύπωση ότι είναι ανέφικτη η εξασφάλιση τους. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε και σχετικά έγγραφα που βρίσκονταν στην κατοχή της αποβιώσασας μητέρας της. Αυτά τα έγγραφα την βοήθησαν να θυμηθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια τα γεγονότα της υπόθεσης. Ένεκα των ανωτέρω ανέκυψε και η ανάγκη τροποποίησης της υπεράσπισης της.
Είμαι της άποψης ότι η λανθασμένη δικογράφηση που οφείλεται στα πιο πάνω δεδομένα, δεν μπορεί παρά να εμπίπτει εντός της έννοιας του εκ παραδρομής καλόπιστου λάθους.
Έχω εξετάσει με προσοχή τις ενστάσεις του Ενάγοντα/ Καθ’ού η Αίτηση. Με όλο το σεβασμό δεν βρίσκω όμως καμία εξ’ αυτών να έχει έρεισμα. Για τους λόγους που ανέφερα ανωτέρω θεωρώ το αίτημα της Εναγόμενης για τροποποίηση είναι αιτιολογημένο, ενώ δεν θεωρώ ότι έχει παρατηρηθεί τέτοια καθυστέρηση στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης που θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην επιτυχία της παρούσας. Δεν παραβλέπω, τέλος, τον ισχυρισμό του Καθ’ου η Αίτηση, ότι με την παρούσα επιδιώκεται η εισαγωγή στοιχείων και λεπτομερειών που ήταν σε γνώση της Αιτήτριας, 9 μήνες προηγουμένως. Ο ισχυρισμός του όμως αυτός, τίθεται αποκλειστικά και μόνο στην Γραπτή του Αγόρευση, δεν εξηγείται ούτε και υποστηρίζεται από την ενώπιον μου μαρτυρία.
- Κατάληξη:
Ενόψει των ανωτέρω, η αίτηση ημερομηνίας 14/10/24 εγκρίνεται. Εκδίδεται διάταγμα ως τα αιτητικά Α1 – Α4 της αίτησης. Η τροποποιημένη έκθεση υπεράσπισης να καταχωρηθεί εντός 7 ημερών από την σύνταξη του διατάγματος. Τυχόν απάντηση στην τροποποιημένη υπεράσπιση να ακολουθήσει εντός περαιτέρω 7 ημερών. Η αγωγή ορίζεται για οδηγίες στις 15/05/25 ώρα 0900
Δεδομένης της φύσης της παρούσας αίτησης, τόσο τα έξοδα της αίτησης όπως επίσης και όποια έξοδα προκληθούν εξαιτίας της τροποποίησης (costs thrown away) επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ού η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Τα έξοδα να είναι πληρωτέα μετά την αποπεράτωση της αγωγής.
Η αγωγή ορίζεται για οδηγίες στις 15/05/25 ώρα 0900.
(Υπ.) ......................................
Μ. Π. Μιχαήλ Ε.Δ
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο