ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 66/2017
Μεταξύ:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΡΑΜΒΗ υπό την ιδιότητα της ως η μητέρα και πλησιέστερη συγγενής του αποβώσαντα Κωνσταντίνου Πειλίδη ο οποίος απεβίωσε στις 26/08/2024
Ενάγουσας / Καθ’ ης η αίτηση
-και-
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εναγόμενου / Αιτητή
Ημερομηνία: 10.02.2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα / Καθ’ ης η αίτηση: κος Ρίκκος Μαππουρίδης για Ρίκκος Μαππουρίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενο / Αιτητή: κα. Κατερίνα Πετρίδου για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Με την παρούσα αίτηση ο Εναγόμενος με αίτηση του ημερομηνίας 30/10/2024 αιτείται άδεια από το Δικαστήριο όπως τα εγειρόμενα ως προδικαστική ένσταση στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης του Εναγόμενου, εκδικαστούν προκαταρκτικά, διάταγμα όπως το εν λόγω ζήτημα εξεταστεί και αποφασιστεί προκαταρκτικά και πριν την ουσία της αγωγής και διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διαγράφεται η αγωγή.
Β. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
2. Στις 19/01/2017 καταχωρήθηκε από την Ενάγουσα κλητήριο ένταλμα 2.1. με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο με την οποία αξιώνει από το Δικαστήριο γενικές και ειδικές αποζημιώσεις για την πρόκληση θανάτου του Κωνσταντίνου Πειλίδη κατά την 26/08/2014 στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας συνέπεια ιατρικής αμέλειας σε σχέση με την θεραπεία στην οποία ο Εναγόμενος υπέβαλε τον Κωνσταντίνο Πειλίδη την 26/08/2014 και/ή κατά την περίοδο από Ιούνιο του 2013 μέχρι την 26/08/2016.
3. Ο Εναγόμενος καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης στις 17/10/2017.
4. Έκθεση Απαίτησης από μέρους της Ενάγουσας καταχωρήθηκε στις 21/11/2018 και στην παράγραφο 1 αυτής αναφέρεται ότι η Ενάγουσα ήταν η μητέρα και πλησιέστερη συγγενής του αποβιώσαντος Κωνσταντίνου Πειλίδη ο οποίος απεβίωσε στις 26/08/2014. Με την Έκθεση Απαίτησης η Ενάγουσα αξιώνει α)γενικές αποζημιώσεις ως εξαρτώμενη του αποβιώσαντος υπό την ιδιότητα της ως μητέρα και πλησιέστερη συγγενής του λόγω απώλειας για την πρόκληση θανάτου του υιού της κατά την 26/08/2014 στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, β)αποζημίωση λόγω απώλειας για την πρόκληση θανάτου του υιού της κατά την 26/08/2014 στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας και γ)νόμιμο τόκο από 26/08/2014.
5. Υπεράσπιση από την πλευρά του Εναγόμενου καταχωρήθηκε στις 28/05/2020. Με την Υπεράσπιση του ο Εναγόμενος εγείρει δύο προδικαστικές ενστάσεις. Στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης του εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η Ενάγουσα καταχώρησε την αγωγή με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο υπό λανθασμένη ιδιότητα και/ή παράτυπα και/ή αντικανονικά.
6. Κλήση για Οδηγίες από την πλευρά της Ενάγουσας καταχωρήθηκε στις 25/02/2022 και το σχετικό Παράρτημα, Τύπος 25 από την πλευρά του Εναγόμενου στις 18/03/2022.
7. Ένορκη δήλωση αποκάλυψης εγγράφων και Κατάλογος Μαρτύρων και Σύνοψη Μαρτυρίας από την πλευρά της Ενάγουσας καταχωρήθηκαν στις 12/06/2023, ενώ η πλευρά του Εναγόμενου προχώρησε στην καταχώρηση τόσο της ένορκης δήλωσης αποκάλυψης εγγράφων όσο και του Καταλόγου Μαρτύρων και της Σύνοψης Μαρτυρίας στις 18/01/2024. Στη συνέχεια η αγωγή ορίστηκε για Οδηγίες και στις 09/10/2014 η αγωγή ορίστηκε για Ακρόαση. Την ημερομηνία που ήταν ορισμένη η αγωγή για ακρόαση, η δικηγόρος του Εναγόμενου, ζήτησε άδεια από το Δικαστήριο όπως καταχωρήσει αίτηση με την οποία θα αιτείται άδεια από το Δικαστήριο για να εκδικαστεί πρώτα το ζήτημα που εγείρεται στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης του Εναγόμενου και αφορά τους ισχυρισμούς του ότι η αγωγή εγέρθηκε από την Ενάγουσα υπό λανθασμένη ιδιότητα και/ή παράτυπα και/ή αντικανονικά. Το Δικαστήριο εξέτασε το αίτημα της δικηγόρου του Εναγόμενου και αφού έλαβε υπόψη και τη μη υποβολή ένστασης από τον δικηγόρο της Ενάγουσας, ενέκρινε το αίτημα. Πράγματι η δικηγόρος του Εναγόμενου καταχώρησε την υπό κρίση αίτηση στις 30/10/2024.
Γ. ΥΠΟ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΑΙΤΗΣΗ, ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ
8. Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στον περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο, Κεφ.148, άρθρο 58, στον περί Διαχείρισης Κληρονομιών Αποθανόντων Νόμος, Κεφ.189, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.2, θ.1, Δ.15 θ. 1, 2, Δ.19, θ.26, Δ.27 θ. 1-3, Δ.29, Δ.30, Δ.48 θθ.1-3, 4, 8, 9, 9(j) και (o), Δ.64 θ.1 (1), στο Μέρος 60.2 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, στις συμφυείς εξουσίες και την διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, στις γενικές αρχές του νόμου και της νομολογίας, στις αρχές της επιείκειας, στην αγγλική πρακτική και επί των γενικών σύμφυτων εξουσιών του Δικαστηρίου.
9. Η αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Βασιλείας Κουρουζίδου, δικηγόρου της Δημοκρατίας στη Νομική Υπηρεσία, η οποία είναι εξουσιοδοτημένη από τον Εναγόμενο να προβεί στην παρούσα ένορκη δήλωση. Αναφέρει επίσης ότι ο λόγος που προβαίνει στην παρούσα ένορκη δήλωση είναι διότι η αίτηση αφορά αμιγώς νομικά θέματα.
10. Θεωρεί ότι η παρούσα περίπτωση είναι κατάλληλη για προκαταρκτική εκδίκαση των εγειρόμενων στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης νομικών σημείων, εφόσον από αυτά προκύπτουν σοβαρά νομικά θέματα τα οποία αν αποφασιστούν υπέρ του Εναγόμενου θα κρίνουν την έκβαση της παρούσας αγωγής. Αναφέρει επίσης ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να εκδικαστεί πρώτα η προδικαστική ένσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης του Εναγόμενου αφού θα διασφαλίσει πολύτιμο δικαστικό χρόνο και ότι υπάρχει το υπόβαθρο των αδιαμφισβήτητων και ουσιαστικά παραδεκτών γεγονότων που απαιτούνται.
11. Αναφέρει συγκεκριμένα γιατί θεωρεί ότι η παρούσα αγωγή καταχωρήθηκε και προωθήθηκε υπό λανθασμένη ιδιότητα ενάντια σε όσα προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία και για αυτό το λόγο είναι η θέση της ότι δεν προκύπτει αγώγιμο δικαίωμα, ότι η αγωγή είναι σκανδαλώδης και ενοχλητική και η καταχώρηση της αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου και στη βάση αυτών θεωρεί ότι δικαιολογείται η διαγραφή του κλητηρίου εντάλματος και της Έκθεσης Απαίτησης.
12. Ισχυρίζεται επίσης ότι η Ενάγουσα δεν παρουσίασε στην ένορκη δήλωση αποκάλυψης εγγράφων οποιοδήποτε έγγραφο που να δικαιολογεί την προώθηση της αγωγής υπό τον τίτλο ως έχει καθοριστεί από την Ενάγουσα, ότι η Ενάγουσα στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης στην προώθηση της παρούσας αγωγής και το εν λόγω ζήτημα δύναται να εξεταστεί ως θέμα δημόσιας τάξης.
Δ. ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ
13. Η υπό κρίση αίτηση συνάντησε την ένταση της Ενάγουσας, η οποία προέβαλε 5 συνολικά λόγους για τους οποίους πιστεύει ότι η αίτηση δεν θα πρέπει να επιτύχει. Οι λόγοι αυτοί περιστρέφονται γύρω από τις νομικές αρχές που περιβάλλουν τις αιτήσεις τέτοιας φύσης.
14. Η ένσταση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Λήδας Μαππουρίδου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο των δικηγόρων της Ενάγουσας, η οποία αναφέρει ότι προβαίνει στην παρούσα ένορκη δήλωση ένεκα του ότι προωθούνται νομικά ζητήματα για τα οποία η Ενάγουσα δεν έχει γνώση και ότι είναι εξουσιοδοτημένη από αυτή να προβεί στην εν λόγω ένορκη δήλωση.
15. Θέση της ομνύουσας είναι ότι τέτοια αίτηση πρέπει να καταχωρείται κατά το χρόνο που κλείνουν οι έγγραφες προτάσεις ή πολύ σύντομα αργότερα. Στην προκειμένη περίπτωση θεωρεί ότι υπήρξε καθυστέρηση στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης και καταχωρίστηκε καταχρηστικά από τον Εναγόμενο. Αναφέρει επίσης ότι σε τέτοιες αιτήσεις η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου θα πρέπει να ασκείται με φειδώ και σε εξαιρετικά απλές και καθαρές περιπτώσεις και όχι στις περιπτώσεις εκείνες που τα εγειρόμενα ζητήματα, λόγω της ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου, θα πρέπει να αποφασιστούν κατά την ακρόαση, όπως στην προκειμένη περίπτωση που ο Εναγόμενος ερμηνεύει τις διατάξεις του άρθρου 58 του Κεφ.148.
16. Αναφέρει επίσης ότι το Δικαστήριο δεν ασκεί την διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος, όταν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα, γι’ αυτό και είναι η θέση της Ενάγουσας πως δεν πληρούνται οι απαιτούμενες εκ της νομολογίας προϋποθέσεις για να εγκριθεί η παρούσα αίτηση από το Δικαστήριο.
Ε. ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ - ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
17. Η ακρόαση της αίτησης ολοκληρώθηκε με την κατάθεση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων από τους συνήγορους των μερών τις οποίες το Δικαστήριο μελέτησε με προσοχή και δεν κρίνεται αναγκαίο να επαναληφθεί το περιεχόμενο τους. Σημειώνω ότι δεν ζητήθηκε η αντεξέταση οποιουδήποτε εκ των ομνυόντων.
Στ. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΚΑΙ ΥΠΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
18. Η παρούσα αίτηση στηρίζεται στη Δ.27 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προνοεί μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«1. Οιοσδήποτε διάδικος θα δικαιούται να εγείρει με τα δικόγραφα του οιονδήποτε νομικό σημείο και οιονδήποτε σημείο που εγείρεται έτσι θα αποφασίζεται από το Δικαστήριο σε οιονδήποτε στάδιο που θα ήθελε να φανεί στο Δικαστήριο βολικό.
2. Αν κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου η απόφαση σ' αυτό το νομικό σημείο ουσιαστικά κρίνει όλη την αγωγή ή οιονδήποτε καλό αγώγιμο δικαίωμα, βάση υπεράσπισης, ανταπαίτησης, απάντησης σ' αυτή, το Δικαστήριο μπορεί να απορρίψει την αγωγή ή να εκδώσει οιονδήποτε άλλο διάταγμα σ' αυτή που θα είναι δίκαιο.
3. Το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει όπως οιονδήποτε δικόγραφο διαγραφεί για το λόγο ότι δεν περιέχει λογικό αγώγιμο δικαίωμα ή απάντηση και σε τέτοια περίπτωση ή σε περίπτωση που η αγωγή ή υπεράσπιση φανεί από τα δικόγραφα ότι είναι μηδαμινή ή ενοχλητική το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει όπως η αγωγή ανασταλεί ή απορριφθεί, ή να εκδώσει απόφαση που θα είναι δικαία.»
19. Οι αρχές που διέπουν την προκαταρκτική εκδίκαση νομικών σημείων σύμφωνα με την Δ.27 έχουν αποκρυσταλλωθεί σε σωρεία αποφάσεων (βλ. μεταξύ άλλων Costas Mavromoustaki ν. Iacovos N. Yeroudes as Executor of the Will of the deceased Spyros Michaelides (1965) 1 CLR 176, Maroulla Athanassi Michaelides (Wife of Aristotelis Gregoriades) v. Pinelopi Hji Michael Diakou (1968) 1 CLR 392, Michael v. United Sea Transport (1981) 1 CLR 322 και Χ''Οικονόμου ν. Ελληνικής Τράπεζας (1992) 1 ΑΑΔ 949).
20. Στην υπόθεση Costas Mavromoustaki (ανωτέρω), το Εφετείο εξετάζοντας τη δυνατότητα που παρέχει η Δ.27 στο Δικαστήριο να απορρίπτει μία αγωγή με συνοπτική διαδικασία, χωρίς να δίδεται το δικαίωμα στον ενάγοντα να ακουστεί, τόνισε, με αναφορά σε σχετική νομολογία, ότι αυτό μπορεί να ασκείται σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις εκεί όπου η αγωγή είναι προφανώς και σχεδόν αναμφισβήτητα κακή (obviously and almost incontestable bad).
21. Στην υπόθεση Malachtou v. Armefti and Another (1984) 1 CLR 548 το Εφετείο αναφέρει ότι στα πλαίσια της Δ.27 το Δικαστήριο αποφασίζει νομικά ερωτήματα τα οποία προκύπτουν μεταξύ των διαδίκων ως αποτέλεσμα βέβαιων και αναμφισβήτητων γεγονότων. Περαιτέρω το Εφετείο σημείωσε ότι στα πλαίσια της Δ.27 εξετάζονται αμιγώς νομικά ζητήματα τα οποία είναι καθοριστικά για την έκβαση και εκδίκαση της υπόθεσης. Η αναγνώριση βέβαιων γεγονότων εκ των οποίων προκύπτει η αναγκαιότητα προδικαστικής απόφασης αναφορικά με νομικό ζήτημα συνιστά κατά κανόνα απαραίτητη προϋπόθεση σε όλες τις Κυπριακές αποφάσεις.
22. Στην υπόθεση Χ''Οικονόμου (ανωτέρω) το Δικαστήριο συνοψίζοντας τις αρχές επί των οποίων ασκείται η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου αναφέρει ότι: «η σχετική αίτηση πρέπει να καθορίζει το συγκεκριμένο νομικό σημείο που εγείρεται και να καταχωρείται κατά το χρόνο που κλείνουν οι έγγραφες προτάσεις ή πολύ σύντομα αργότερα. Κανονικά η προκαταρκτική εκδίκαση θα πρέπει να ζητείται στην Αίτηση για Οδηγίες (Summons for Directions). Η έκδοση τέτοιας διαταγής γίνεται κατά κανόνα, όταν το Δικαστήριο κρίνει ότι το κρινόμενο νομικό σημείο εγείρει σοβαρό νομικό θέμα, το οποίο αν αποφασιστεί υπέρ του αιτητή, αποφασίζεται η όλη υπόθεση ή ένα ουσιώδες θέμα της αγωγής. Μια τέτοια διαταγή θα πρέπει να εκδίδεται με φειδώ και σε εξαιρετικά απλές και καθαρές περιπτώσεις και όχι στις περιπτώσεις εκείνες που τα εγειρόμενα θέματα, λόγω της ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου, θα πρέπει να αποφασιστούν κατά την ακρόαση. Ακόμα η διαταγή αυτή δεν εκδίδεται όταν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα.»
23. Όπως προκύπτει από την ανωτέρω απόφαση αλλά και από άλλες μεταγενέστερες αποφάσεις (βλ. Lioufis and Co. Ltd v. Μιχαλάκη Ανδρονίκου κ.α. (1996) 1 ΑΑΔ 773, Mepa Underwriting Management Limited κ.α. ν. Αγροτικής Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Γενικών Ασφαλίσεων (1997) 1 ΑΑΔ 772, Ανδρονίκου Ρέα κ.α. ν. Επιτροπής του Σχεδίου Ταμείου Συντάξεων και Χορηγημάτων σε υπαλλήλους της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και εξαρτωμένους τους (2016) 1 ΑΑΔ 600) όποτε τίθεται ζήτημα προκαταρκτικής εξέτασης νομικών σημείων, η σχετική αίτηση πρέπει να καταχωρείται εγκαίρως.
24. Όπως αναφέρεται στην απόφαση Mepa Underwriting Management Limited (ανωτέρω) «Παρόλο ότι μπορεί να κατατεθεί πριν την καταχώρηση της υπεράσπισης, δεν μπορεί να κατατεθεί πριν την καταχώριση της έκθεσης απαιτήσεως (βλ. A.G. of Duchy of Lancaster v. L. & N. W. Ry (1892) 3 Ch. 374 και Wright v. Prescot U.D.C. 115 l.t. 772). Μπορεί να καταχωρηθεί και μετά το κλείσιμο της δικογραφίας (βλ. Tucker v. Collinson, 34 W.R. 354). Μετά που η αγωγή ορίζεται για ακρόαση η αίτηση απορρίπτεται (βλ. Cross v. Earl Howe, 62 L.J. Ch 342, Fletcher v. Bethom, 68 L.T. 438).».
25. Κατατοπιστική αναφορικά με το πότε πρέπει να καταχωρείται τέτοια αίτηση είναι η απόφαση στην υπόθεση Ανδρονίκου Ρέα (ανωτέρω) όπου λέχθηκε: «Αναφορικά με το επιχείρημα των εφεσειόντων ότι οι υποθέσεις Mepa και Αλωνεύτης δεν αποτελούν δεσμευτικά προηγούμενα για την υπό εξέταση περίπτωση, σημειώνεται ότι, επιπρόσθετα προς τις υποθέσεις εκείνες, στην υπόθεση ΧʺΟικονόμου ν. Ελληνικής Τράπεζας Λτδ (1992) 1 ΑΑΔ 949, υπό παρόμοιες περιστάσεις όπως στην παρούσα, κρίθηκε, ευθέως και επί τούτου, ότι η αίτηση για εκδίκαση νομικού σημείου δυνάμει της Δ.27 που καταχωρίστηκε μετά που η αγωγή ορίστηκε για ακρόαση δεν μπορούσε να επιτύχει και λόγω της αδικαιολόγητης καθυστέρησης, επί της αρχής ότι τέτοιες αιτήσεις καταχωρούνται κατά το χρόνο που κλείνουν οι έγγραφες προτάσεις ή πολύ σύντομα αργότερα και ότι κανονικά η προκαταρκτική εκδίκαση θα πρέπει να ζητείται στην Αίτηση για Οδηγίες. Το έγκαιρο ως προϋπόθεση υφίσταται κατά πάγια αρχή (βλ. Annual Practice 1958, ανωτέρω και Russian Commercial and Industrial Bank, ανωτέρω) προκύπτει δε από τον ίδιο το σκοπό της εξαιρετικής αυτής διαδικασίας που έγκειται στην συνοπτική και προδικαστική επίλυση της διαφοράς άπαξ και δια παντός προς εξοικονόμηση χρόνου και εξόδων. Τέτοιος σκοπός δεν εξυπηρετείται και, αντιθέτως, ανατρέπεται, όταν με καθυστερημένες αιτήσεις όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται η συνοπτική επίλυση της όλης υπόθεσης στο προδικαστικό στάδιο, αλλά, ως αποτέλεσμα της προδικαστικής αίτησης, στην πράξη ανατρέπεται αυτή τούτη η κανονική πορεία της δίκης. Η ανάγκη δε για περιορισμό της υπό συζήτηση εξαιρετικής διαδικασίας στο αρχικό, υπό την παραπάνω έννοια, στάδιο, καθίσταται στις μέρες μας περισσότερο επίκαιρη και επιτακτική, λόγω της επίτασης του φαινομένου να παραμερίζεται η εκδίκαση της αγωγής, χάριν ενδιαμέσων διαδικασιών.»
26. Αναφορικά με την καταχώρηση τέτοιων αιτήσεων σε αρχικό στάδιο της διαδικασίας κάνει αναφορά και η σχετικά πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ημερομηνίας 30/01/2024 στην υπόθεση Π.Ε.284/2015 Waterworld Holdings Ltd v. Νίκου Περικλέους κ.α..
27. Εφαρμόζοντας τις αρχές που τέθηκαν στις πιο πάνω αναφερόμενες υποθέσεις στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και χωρίς να εξετάζω την ουσία της προδικαστικής ένστασης ως προκύπτει από την παράγραφο 2 της Υπεράσπισης του Εναγόμενου, κρίνω ότι η παρούσα αίτηση έχει καταχωρηθεί με υπέρμετρη καθυστέρηση, ήτοι 4 και πλέον έτη μετά την καταχώρηση της Υπεράσπισης, 2,5 περίπου έτη από την καταχώρηση της κλήσης για οδηγίες και του σχετικού Παραρτήματος, Τύπος 25 και μάλιστα αφού καταχωρήθηκαν οι ένορκες δηλώσεις αποκάλυψης εγγράφων και οι κατάλογοι μαρτύρων και οι συνόψεις μαρτυρίας από όλες τις πλευρές, κάτι που καταδεικνύει την πρόθεση των μερών για διεξαγωγή της ακρόασης. Τονίζω στο σημείο αυτό ότι η αγωγή είχε ήδη οριστεί για Ακρόαση. Μάλιστα καμία νύξη δεν γίνεται από την πλευρά του Εναγόμενου αναφορικά με την καθυστέρηση που υπήρξε και δεν προβάλλεται από μέρους του οποιαδήποτε εξήγηση ή δικαιολογία για την καθυστέρηση αυτή.
28. Να σημειωθεί επίσης ότι η πλευρά του Εναγόμενου, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της διαδικασίας, δεν προώθησε την προδικαστική της ένσταση στο στάδιο των οδηγιών της υπόθεσης.
29. Αναφορικά με τη θέση της δικηγόρου του Εναγόμενου ότι η Ενάγουσα στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης στην προώθηση της παρούσας αγωγής και ότι το εν λόγω ζήτημα δύναται να εξεταστεί ως θέμα δημόσιας τάξης θα παραπέμψω στην σχετικά πρόσφατη απόφαση Waterworld Holdings Ltd (ανωτέρω) όπου με παραπομπή σε νομολογία λέχθηκε ότι: «Είναι η προσέγγιση της νομολογίας ότι η αμφισβήτηση της οντότητας του ενάγοντα σε μια αγωγή είναι ζήτημα που πρέπει να εγείρεται με αίτηση για διαγραφή της αγωγής στο αρχικό στάδιο (Lioufis and Co Ltd ν. Ανδρονίκου κ.ά. (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 773, 780) και δεν είναι καν ζήτημα που μπορεί να αμφισβητηθεί με την υπεράσπιση, ούτε να εγερθεί στο πλαίσιο της εκδίκασης της ουσίας της υπόθεσης (Βιομηχανία Χαρίλαος Αλωνεύτης Λτδ κ.ά. ν. Alpha Bank Ltd (2003) 1(Β) A.A.Δ. 990, 995-6).»
30. Στη βάση όλων των ανωτέρω είναι η τελική μου κατάληξη ότι η υπό κρίση αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει καθότι καταχωρίστηκε με υπέρμετρη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Ζ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
31. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Ενάγουσας/Καθ’ ης η αίτηση και εναντίον του Εναγόμενου/Αιτητή, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Θα είναι όμως πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας.
32. Η αγωγή ορίζεται για Οδηγίες με σκοπό να προγραμματιστεί η Ακρόαση αυτής στις 17/02/2025 και ώρα 9:00.
(Υπ.)……………………………….
Α. Κούρα προσ. Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο