ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 502/23(i)
Μεταξύ:
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ενάγοντας – Αιτητής
Και
1. ΗΒΗ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ
2. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΕΟΥ
3. ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΙΩΡΓΑΛΛΗ
4. ΜΙΧΑΗΛ ΣΑΒΒΑ
Εναγόμενοι – Καθ’ ων η αίτηση
----------------
(Αίτηση ενάγοντα 14/01/25 για διαγραφή της υπεράσπισης της εναγόμενης 1)
Ημερομηνία: 07 Απριλίου 2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντα – αιτητή: Δρ. Α. Ποιητής και κ. Κ. Κότροφος για ΔΡ ΑΝΔΡΕΑΣ Π ΠΟΙΗΤΗΣ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ
Η Εναγόμενη 1 εμφανίζεται αυτοπροσώπως και χειρίζεται την υπόθεση μόνη της
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο που καταχώρισε στις 12/04/23, ο πιο πάνω ενάγοντας αξιώνει εναντίον των εναγομένων «Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου διατάσσον τους εναγόμενους να υπογράψουν οποιοδήποτε έντυπο ή να παράσχουν οποιαδήποτε συναίνεση για τον διαχωρισμό του κτήματος με αρ. εγγραφής 12/2007…(παρατίθενται τα στοιχεία του ακινήτου)…και την έκδοση ξεχωριστών τίτλων για ένα έκαστο από τους συνιδιοκτήτες, Β. Αποζημιώσεις ανερχόμενες σε €450.000, Γ. Νόμιμο τόκο, Δ. Έξοδα..»
Στη λιτή δε Ε/Α που περιέχειται στο κλητήριο ένταλμα, η οποία για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας κρίνεται σκόπιμο να παρατεθεί αυτούσια, ο ενάγοντας ισχυρίζεται τα ακόλουθα:
«1. Ο ενάγων ήταν και είναι κατά πάντα κρίσιμο χρόνο ο ιδιοκτήτης των 6/24 μεριδίων του κτήματος με αρ. εγγραφής 12/[ ] (παρατίθενται τα στοιχεία)
2. Οι εναγόμενοι είναι συνιδιοκτήτες στο πιο πάνω κτήμα και έχουν o καθένας από 6/24 μερίδια.
3. Οι εναγόμενοι 3 και 4 είναι αντρόγυνο και έχουν ανά ½ του 6/24 μεριδίου ήτοι 3/24 του ως άνω κτήματος έκαστος.
4. Εντός του πιο πάνω κτήματος και κατόπιν αδείας των συνιδιοκτητών του, ο ενάγων ανήγειρε οικία η οποία ευρίσκεται στην Λεωφόρο Φανερωμένης ….
5. Η εναγομένη 1 ανήγειρε οικία που βρίσκεται στην Λεωφόρο Φανερωμένης ….
6. Η εναγομένη 2 ανήγειρε οικία που βρίσκεται στην Λεωφόρο Φανερωμένης…
7. Η εναγομένη 3 ανήγειρε μαζί με τον εναγόμενο 4 οικία που βρίσκεται στην Λεωφόρο Φανερωμένης ….
8. Οι πιο πάνω οικίες ανηγέρθησαν κατόπιν συμφωνίας όλων των διαδίκων και στοίχισαν στον κάθε ένα από τους διάδικους ποσό το οποίο υπερβαίνει τις €100,000 στον καθένα
9. Ο ενάγων επανειλημμένα ζήτησε από τους εναγομένους να υπογράψουν τα τελικά έντυπα ώστε να γίνει ο διαχωρισμός από το Κτηματολόγιο και να εκδοθεί χωριστός τίτλος για τον καθένα απ' αυτούς.
10. Οι εναγόμενοι 2, 3 και 4 συμφωνούν και είναι έτοιμοι να το δηλώσουν στο Δικαστήριο
11. Παρά ταύτα η εναγόμενη 1 αρνείται εντελώς αδικαιολόγητα να υπογράψει εκτός και αν εκδοθεί διάταγμα του δικαστηρίου
12. Η άρνηση της εναγόμενης 1 δημιουργεί ζημιά στον ενάγοντα όπως και στους εναγόμενους 2, 3 και 4
13. Η ζημιά για τον ενάγοντα ισούται προς την αξία του πιο πάνω σπιτιού του, η οποία ανέρχεται περίπου στο ποσό των €450.000…»
Μετά την επίδοση της αγωγής στην εναγόμενη 1 πραγματοποιήθηκαν διάφορες εμφανίσεις στο Δικαστήριο για λόγους που δεν αφορούν την παρούσα. Καταχωρήθηκαν όμως κατά καιρούς από πλευράς εναγόμενης 1 τα εξής έγγραφα:
Α. 12/10/23 - Έγγραφο αποτελούμενο από 8 σελίδες με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ» και ημερ. 10/10/23 απευθυνόμενο προς την αδελφή Δικαστή που επιλαμβανόταν τότε της υπόθεσης.
Β. 04/03/24 – Έγγραφο αποτελούμενο από 1 σελίδα με τίτλο «ΑΙΤΗΜΑ» και ημερ. 27/02/24 απευθυνόμενο προς την αδελφή Δικαστή που επιλαμβανόταν τότε της υπόθεσης. Με την εν λόγω επιστολή η εναγόμενη 1 ζητούσε να της επιτραεπί να εμφανίζεται στο δικαστήριο με φυσική παρουσία προκειμένου να χειριστεί μόνη της την υπεράσπιση της.
Γ. 11/03/24 – Έγγραφο αποτελούμενο από 6 σελίδες με τίτλο «ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ» και ημερ. 10/03/24 απευθυνόμενο προς την αδελφή Δικαστή που επιλαμβανόταν τότε της υπόθεσης.
Δ.15/10/24 – Έγγραφο αποτελούμενο από 3 σελίδες με τίτλο «ΣΗΜΕΙΩΜΑ» και ημερ. 15/10/24 απευθυνόμενο προς την αδελφή Δικαστή που επιλαμβανόταν τότε της υπόθεσης. Με το εν λόγω έγγραφο η εναγόμενη 1 ζητούσε να διεξαχθεί διοικητική έρευνα στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λάρνακας, στο Δήμο Λάρνακας και στον ΕΟΑ Λάρνακας.
Ένεκα της καταχώρισης των πιο πάνω εγγράφων, η πλευρά του ενάγοντα καταχώρισε αίτηση διαγραφής του εγγράφου «ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ». Κατά την εμφάνιση όμως των διαδίκων στο Δικαστήριο και κατόπιν διευκρινίσεων που δόθηκαν από την εναγόμενη 1 ως προς το ποιο τελικά θα είναι το έγγραφο που θα συνιστά την υπεράσπιση της, δόθηκαν οδηγίες προς την τελευταία όπως συνοψίσει όλους τους ισχυρισμούς της σε ένα έγγραφο και όπως καταχωρίσει το ενιαίο αυτό έγγραφο στο φάκελο ώστε να γνωρίζει και το δικαστήριο αλλά και η άλλη πλευρά ποια θα είναι τελικά η υπεράσπιση που θα προωθήσει η εναγόμενη 1. Η τελευταία, ενεργώντας στη βάση αυτών των οδηγιών του Δικαστηρίου, καταχώρισε στις 16/12/24 έγγραφο αποτελούμεο από 28 σελίδες και με τίτλο «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ (ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΌ ΤΡΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ) ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 502/2023 (i) ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ …ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ…». Το εν λόγω έγγραφο σημειώνω, περιείχε, πέραν των όσων εγγράφων αναφέρονται ανωτέρω, και διάφορες άλλες επιστολές που η εναγόμενη 1 είχε κατά καιρούς στείλει στο Δικαστήριο για να εκφράσει τις θέσεις σε σχέση με τη διαδικασία, τη συμπεριφορά των αντιδίκων της αλλά και το γεγονός ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες στη χρήση του ηλεκτρονικού συστήματος i-justice.
Τελικά, αφού διαπιστώθηκε ότι η εναγόμενη 1, ως διάδικος που χειρίζεται προσωπικά την υπόθεση του, ενδέχετο να μην αντιλαμβάνεται πλήρως τους κανόνες ορθής δικογράφησης - οπόταν και της επεξηγήθηκαν οι κανόνες αυτοί από το Δικαστήριο σε γενικές γραμμές - δόθηκαν στις 19/12/24 οδηγίες, με τη σύμφωνη γνώμη της εναγόμενης 1, όπως από το «ενιαίο» έγγραφο που η τελευταία καταχώρισε στις 16/12/24 διαχωριστούν οι σελίδες που φέρονταν να περιέχουν τους ισχυρισμούς της εναγομένης 1 σε σχέση με τα επίδικα θέματα από τις σελίδες που περιείχαν τις θέσεις της αναφορικά με τη διαδικασία, τη συμπεριφορά των αντιδίκων της και το αίτημα της για διοικητική έρευνα και όπως επανακαταχωρηθούν, ως η φερόμενη υπεράσπιση της εναγόμενης 1, μόνο οι σελίδες που περιείχαν τους ισχυρισμούς της σε σχέση με τα επίδικα γεγονότα. Η επανακαταχώρηση του «ενιαίου» εγγράφου έγινε στις 15/01/25 με τη βοήθεια της Πρωτοκολλητού, οπόταν και στο σύστημα καταχωρήθηκε, ως η υπεράσπιση της εναγόμενης 1, έγγραφο το οποίο αποτελείτο από τις 8 σελίδες του εγγράφου της 10/10/23 με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ», τις 6 σελίδες του εγγράφου της 11/03/24 με τίτλο «ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ» και τις 2 πρώτες σελίδες του εγγράφου της 16/12/24 με τίτλο «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ (ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΌ ΤΡΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ) ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 502/2023 (i) ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ …ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ…».
Το πιο πάνω «ενιαίο» έγγραφο η πλευρά του ενάγοντα επιδιώκει με την παρούσα αίτηση που καταχώρισε στις 14/01/25 να to διαγράψει ως μη συμμορφούμενο με τους κανόνες ορθής δικογράφησης, ως έγγραφο που παραβιάζει την προβλεπόμενη διαδικασία συμπλήρωσης ή τροποποίησης της υπεράσπισης ενός διαδίκου και ως δικόγραφο που είναι επιπόλαιο, ενοχλητικό, σκανδαλώδες και που τείνει να περιπλέξει τη διαδικασία και να προκαλέσει αμηχανία (frivolous, vexatious, unnecessary, scandalous, may tend to prejudice, embarrass, or delay the fair trial of the action). Η αίτηση αυτή εδράζεται κυρίως στις πρόνοιες της Δ.19 Θ.26 και Δ.27 Θ.3 και υποστηρίζεται από Ε/Δ μίας εκ των υπαλλήλων του δικηγορικού γραφείου που εκπροσωπεί τον ενάγοντα και στην οποία επεξηγούνται ουσιαστικά οι λόγοι που θα πρέπει, σύμφωνα με τις σχετικές νομικές αρχές, να οδηγήσουν σε επιτυχία της αίτησης.
Στην αντιπέρα όχθη η εναγόμενη 1 καταχώρισε ένσταση στην αίτηση υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«(η αίτηση) είναι βασισμένη σε ψευδείς, παραπλανητικές και λανθασμένες πληροφορίες. Α. ΤΟ δικόγραφο με τίτλο ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ ουδέποτε μέχρι τις 14/1/2025 αμφισβητήθηκε από την πελυρά των εναγόντων. Συγκεκριμένα η έντιμη δικαστής…κατά την εμφάνιση μου ενώπιον της στις 24/09/2024 ερώτησε επί παρουσία μου τον δικηγόρο που εκπροσωπούσε το δικηγορικό γραφείο (του ενάγοντα)…εάν οι ενάγοντες αποδέχονται την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΝ ΜΟΥ με ημερομηνία καταχώρισης 12/10/2023 αυτός απάντησε καταφατικά. Εν τω μεταξύ έχει παρέλεθει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία υποβολής της ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ μέχρι την ημέρα της καταχώρισης (της παρούσας αίτησης)…Η απορριπτική απάντηση των εναγόντων ήλθε δια της Κλήσεως Αίτησης από τον ενάγοντα μετά από την παρέλευση 15 μηνών!...»
Η ακρόαση της αίτησης ολοκληρώθηκε με τις αγορεύσεις των ΄δύο πλευρών αναφορά στις οποίες θα κάνω όπου κρίνεται αναγκαίο.
Εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου. Σημειώνω τα εξής:
Η νομολογία που διέπει τη διαγραφή δικογράφου ή μέρος αυτού στη βάση τόσο της Δ.19 Θ26 ως μη αναγκαίο ή σκανδαλώδες ή που θα τείνει να προκαταβάλει, περιπλέξει ή καθυστερήσει την όλη εκδίκαση της αγωγής, όσο και στη βάση της Δ.27 Θ3 για παρόμοιους λόγους είναι γνωστή και δεν θα την επαναλάβω. Υπενθυμίζω απλά ότι η μεν Δ.19 Θ26 περιορίζει τη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου σε διαγραφή μέρους του δικογράφου, ενώ η Δ.27 Θ3 παρέχει ευχέρεια στο Δικαστήριο για διαγραφή όλου του δικογράφου (βλ. σχετικά ΝΙΚΟΣ ΣΙΑΚΟΛΑΣ ν FEDERAL BANK OF LEBANON (SAL) (1998) 1 ΑΑΔ 1338).
Ως προς την εμβέλεια και σκοπό της Δ.19.Θ.26, παραθέτω αυτούσιο το απόσπασμα από την απόφαση BUNKERNET LTD ν. PNO SHIPMANAGEMENT LTD κ.α., Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ.: 9/2013, 20/11/2017 όπου η Παναγή Δ., συνόψισε τις σχετικές νομολογιακές αρχές:
«…η δικονομική διάταξη O.19, r.27 των Αγγλικών Θεσμών,.. αντιστοιχεί στη Δ.19, θ.26 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών. Η εν λόγω δικονομική διάταξη προνοεί για τη διαγραφή ή τροποποίηση ισχυρισμών που δεν χρειάζονται ή που είναι κακόβουλοι ή πεισματικοί (frivolous or vexatious) ή που τείνουν να επηρεάσουν δυσμενώς ή να εμβάλουν σε αμηχανία (prejudice or embarrass) τον αντίδικο ή να καθυστερήσουν την δίκαιη εκδίκαση της υπόθεσης. Όπως επεξηγείται στο Annual Practice 1958 (βλ. σελ. 477) πρόκειται για γενική διάταξη, σκοπός της οποίας είναι η συμμόρφωση των διαδίκων με τους κανόνες σύνταξης δικογράφων. Η εξουσία του Δικαστηρίου είναι διακριτικής μορφής,η οποία ασκείται με πολλή φειδώ και μόνο σε εξαιρετικά κατάδηλες υποθέσεις. Στη Vector Onega A.G. ν. Πλοίου M/V Girvas κ.ά. (Αρ. 1) (2000) 1 Α.Α.Δ. 16, λέχθηκε ότι: (σελ.23):
«Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι συνθήκες υπαγορεύουν στένεμα της εξουσίας για να ασκηθεί κατά συγκεκριμένο τρόπο, όπως όταν επιζητείται διαγραφή υλικού από δικόγραφο λόγω δεδικασμένου, η εξουσία αυτή δε χάνει ολότελα το διακριτικό της χαρακτήρα.»
Παρόλο που το διάταγμα για διαγραφή μπορεί να εκδοθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, εντούτοις η σχετική αίτηση θα πρέπει πάντοτε να υποβάλλεται έγκαιρα και ως κανόνας πριν το κλείσιμο των δικογράφων. Σε περίπτωση καθυστέρησης στην υποβολή της αίτησης, το Δικαστήριο, κατά την κρίση του, μπορεί να μην ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έγκρισης της αίτησης (βλ. Cross v. Howe, 62 L. J. Ch. 342 και το Αnnual Practice 1958 (ανωτέρω)).
Οι καθιερωμένες από τη νομολογία αρχές επαναδιατυπώθηκαν πρόσφατα στην υπόθεση Esquire Holding Ltd v Tsentas Developers κ.ά, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε191/2015, ημερομηνίας 23.3.2016:
«Με βάση τη σχετική νομολογία κάθε αίτημα για διαγραφή δικογράφου είναι εξαιρετικό μέτρο και μέρη από τη δικογραφία μπορούν να διαγραφούν όταν τείνουν να επηρεάσουν δυσμενώς, να προκαλέσουν αμηχανία, ή να καθυστερήσουν τη δίκαιη δίκη της αγωγής. Όπως έχει τεθεί από παλαιά (βλ Annual Practice 1958, σελ.477 κ.ε.) απλή πολυλογία δεν προκαλεί αμηχανία. Το Δικαστήριο δεν υποδεικνύει στα μέρη πώς θα διαμορφώσουν την υπόθεση τους εφόσον αυτά δεν παραβαίνουν τους Κανόνες. Ακόμη και αν ένα δικόγραφο περιέχει αχρείαστα ζητήματα τούτο δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει το Δικαστήριο στη διαγραφή του εφόσον δεν προκαλείται ζημιά στον αντίδικο. Η τελευταία αυτή φράση αποτελεί το ουσιώδες στοιχείο ως προς την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου αλλά και ως προς τη συναφή αιτιολογία που πρέπει να δίδεται για τη διαγραφή. Όπως εύστοχα έχει παρατηρηθεί παλαιότερα «though the language of Order 19 Rule 26 is wide, its operation is limited". (βλ. Lavar Shipping Co. Ltd & Another v. Souras Bros Ltd & Another (1972) 4 J.S.C. σελ. 416).»»
Ως προς το σκοπό και εμβέλεια της Δ.27 Θ3, μια εξαιρετική και δραστική δικαιοδοσία η οποία πρέπει να ασκείται με φειδώ και μόνο σε προφανείς και ξεκάθαρες περιπτώσεις (βλ. Σάουρου κ.ά. ν. Φιλίππου (2012) 1Γ Α.Α.Δ. 2141), η εν λόγω διάταξη δεν ενεργοποιείται μόνο στη βάση ότι ισχυρισμός περιεχόμενος στο δικόγραφο είναι αχρείαστος ή αναληθής, εφόσον αυτός δεν προκαλεί αμηχανία στο διάδικο (βλ. σχ. WILLIAMS AND GLYNS BANK ν. SHIP MARIA (1984) 1 CLR 821). Το απόσπασμα που παρατίθεται στην Bunkernet ανωτέρω από την απόφαση Esquire Holding Ltd ν. Tsentas Developers Ltd και Άλλων (2016) 1 ΑΑΔ 786, ECLI:CY:AD:2016:A164 όπου εξετάστηκε η υπό κρίση διάταξη, δεν χρίζει θεωρώ περαιτέρω σχολιασμού. Θα παραπέμψω παρά ταύτα και στα όσα σχετικά λέχθηκαν με την Δ.27 Θ.3 στην σχετικά πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ κ.α. v. ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ.: E86/2022, 23/2/2024.
Με γνώμονα τις πιο πάνω αρχές λοιπόν παρατηρώ τα εξής σε σχέση με την υπό κρίση περίπτωση.
Η υπόθεση που αντιμετωπίζει η εναγόμενη 1 αφορά στον ισχυρισμό του ενάγοντα ότι αυτή, ως συνιδιοκτήτρια του ακινήτου εντός του οποίου εκείνος έχει ανεγείρει την κατοικία του, υποχρεούται να υπογράψει όλα τα απαιτούμενα έγγραφα προκειμένου αυτός να μπορέσει να διαχωρίσει το μέρος του ακινήτου που κατέχει και έτσι ν’ αποκτήσει ξεχωριστό τίτλο ιδιοκτησίας. Και επειδή η εναγόμενη 1 αρνείται να ενεργήσει με το συγκεκριμένο τρόπο, αδικαιολόγητα κατά τον ενάγοντα, ο τελευταίος έχει υποστεί ζημιά €450.000.
Η εναγόμενη 1 τώρα, με το πρώτο έγγραφο που καταχώρισε στις 12/10/23 με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ» προβάλλει σωρεία ισχυρισμών οι οποίοι περιέχουν, σε κάποιο βαθμό και μαρτυρία αλλά και επιχειρηματολογία. Η ουσία όμως των θέσεων που προβάλλονται εκεί έγκειται στη θέση ότι ο ενάγοντας δεν νομιμοποιείται να αξιώνει τα όσα αξιώνει διότι, α) «…έχει προβεί σε «εξόφθαλμες και πασιφανείς προεκτάσεις και παράνομες επεκτάσεις της οικίας του, τόσο στην πρόσοψη όσο και ειδικά στο πίσω μέρος της οικίας του (κατά παράβαση του Κεφ.96)…και που άμεσα επηρεάζει κυρίως την πλευρά της οικίας μου…η ασφάλεια μου απειλείται άμεσα…όσο και η προστασία της προσωπικής μου ζωής…το γεγονός αυτό υποβαθμίζει την αξία της περιουσίας μου…πώς μπορώ να υπογράψω τη νομιμοποίηση όλων των πιο πάνω προαναφερθείσων παραβάσεων του ενάγοντος που μου προκάλεσαν αρκετές ζημιές… λόγω των παράνομων επεκτάσεων που ο ενάγοντας έκανε μετέπειτα στην ισόγειον οικία του περιέπλεξε την όλη κατάσταση της εκδόσεως των τίτλων ιδιοκτησίας για όλους μας…», β) «…η αλήθεια είναι ότι αυτός (ο ενάγοντας) την αγόρασε (την κατοικία του) έτοιμη μεταχειρισμένη μετά από 4-5 χρόνια…τον καιρό που ο ενάγων αγόρασε την ισόγειον οικίαν του…δεν υπήρχαν σε αυτήν οποιεσδήποτε παράνομες επεκτάσεις…αυτές τις πρόσθεσε αργότερα ο ενάγων. Μετά από αρκετά χρόνια ο ενάγων μας ζήτησε να του υπογράψουμε για επέκταση της ισογείου οικίας του και ουχί ανεγέρσεως οικίας…εμείς καλή τη πίστει του το επιτρέψαμε με υπογραφή και για «ανταμοιβή» μας…επεδίωξε να οικειοποιηθεί ολόκληρη την οροφή του κοινού κλιμακοστασίου…μπορείτε να καταλάβετε για ποιους λόγους έχει χαθεί εκ μέρους μου η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του ενάγοντος και γιατί αδυνατώ να του δώσω άλλη υπογραφή….», γ) «…όσον αφορά την κατ’ αυτόν εκτιμημένη αξία της οικίας του, αυτή απέχει πολύ από την πραγματικότητα επειδή είναι μια απλή προσθήκη κάποιων δωματίων …δεν δικαιολογεί την εξωφρενική της τιμή…», δ) «… σχετικά με την παράγραφο 10 και την προθυμία των υπολοίπων να υπογράψουν αυτό συμβαίνει διότι αυτοί δεν επηρεάσθηκαν σχεδόν καθόλου από τις παράνομες επεκτάσεις και προσθήκες του ενάγοντος…» και ε) «…Θέτω την ανταπαίτηση μου για ίσης αξίας αποζημίωση από τον ενάγοντα με τις δικές του απαιτήσεις δηλαδή 450.000 ευρώ…για όλες τις ζημιές που μου έχει προκαλέσει όλα αυτά τα χρόνια με τις παραβιάσεις του …την αξία της οικίας μου, την μεγάλη ψυχική πίεση και ταλαιπωρία…».
Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, με το πιο πάνω έγγραφο η εναγόμενη 1 πρόβαλε και υπεράσπιση σε σχέση με την πραγματική (factual) σκοπιά της υπόθεσης αλλά και τη νομική (legal), ενώ πρόβαλε και ισάξια ανταπαίτηση εναντίον του ενάγοντα. Και θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι μετά την καταχώρηση του εν λόγω εγγράφου, η πλευρά του ενάγοντα όχι μόνο δεν επεδίωξε τη διαγραφή του αλλά αντίθετα φαίνεται να «δέχτηκε» ότι αυτό θα συνιστά και το δικόγραφο που θα προωθήσει κατά την ακρόαση η εναγόμενη 1 ως υπεράσπιση, εφόσον στις 28/12/24 προχώρησε και εξέδωσε και την προβλεπόμενη από τη Δ.30 κλήση για οδηγίες.
Υπενθυμίζοντας λοιπόν αφ’ ενός ότι δεν είναι στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας που δύναται να εξεταστεί η «δύναμη» ή το βάσιμο των ισχυρισμών που προβάλλονται στα δικόγραφα και αφ’ ετέρου ότι με βάση τις προαναφερόμενες νομικές αρχές, έστω και αν ένα δικόγραφο περιέχει αχρείαστα ζητήματα τούτο δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει στη διαγραφή του αν δεν προκαλείται ζημιά στον αντίδικο και αν εντοπίζεται σε αυτό να προβάλλεται κάποιο ζήτημα κατάλληλο για εκδίκαση, έστω και αν η προοπτική επιτυχίας του εμφανίζεται απομακρυσμένη, κρίνω ότι δεν δικαιολογείται ν’ ασκηθεί η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου για διαγραφή των όσων περιέχονται στο έγγραφο που καταχώρισε η εναγόμενη στις 12/10/23 με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ», ήτοι των πρώτων οχτώ σελίδων του ενιαίου εγγράφου της 15/01/25. Άλλωστε, όπως ανέφερα και πιο πάνω, ούτε η πλευρά του ενάγοντα επεδίωξε ποτέ πριν το κλείσιμο των δικογράφων να διαγράψει το εν λόγω έγγραφο και αυτός είναι και ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη σε διαδικασίες αυτής της φύσης (βλ. Bunkernet ανωτέρω).
Δεν ισχύουν όμως τα ίδια και σε σχέση με τα υπόλοιπα έγγραφα που καταχώρησε η εναγόμενη 1, ήτοι τις 6 σελίδες του εγγράφου της 11/03/24 με τίτλο «ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ» και τις 2 πρώτες σελίδες του εγγράφου της 16/12/24 με τίτλο «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ (ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΌ ΤΡΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ) ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 502/2023 (i) ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ …ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ…». Αυτό όχι μόνο γιατί τα εν λόγω έγγραφα καταχωρήθηκαν μετά την κλήση για οδηγίες της 28/12/24 ως περαιτέρω υπερασπίσεις χωρίς όμως πρώτα να ληφθεί σχετική άδεια από το Δικαστήριο (βλ. Δ.23 Θ.2 ή έστω Δ.25 Θ.1(3)) αλλά και γιατί στην ουσία τα όσα αναφέρονται εκεί συνιστούν αχρείαστη επανάληψη των ισχυρισμών που προβάλλονται στο έγγραφο της 12/10/23 με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ». Άλλωστε, ως αναφέρεται στα εν λόγω έγγραφα, οι εκεί προβαλλόμενοι ισχυρισμοί αφορούν, σε μεγάλο βαθμό, και στα όσα ο ενάγοντας ισχυρίστηκε στα πλαίσια της αίτησης που καταχώρισε προς απόδειξη της υπόθεσης του σε σχέση με τους άλλους εναγόμενους οι οποίοι δεν καταχώρισαν εμφάνιση στην αγωγή, και υπό αυτή την σκοπιά δύναται θεωρώ να χαρακτηριστούν και ως ισχυρισμοί που τείνουν να περιπλέξουν τη διαδικασία. Κρίνω συνεπώς ότι η αίτηση είναι δικαιολογημένη σε σχέση με τις 6 σελίδες του εγγράφου της 11/03/24 με τίτλο «ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΜΟΥ» και τις 2 πρώτες σελίδες του εγγράφου της 16/12/24 με τίτλο «ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ (ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΌ ΤΡΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ) ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 502/2023 (i) ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ…ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ…».
Για όλους τους πιο πάνω λόγους συνεπώς η αίτηση επιτυγχάνει μερικώς και από το «ενιαίο» έγγραφο της 15/01/25 διατάσσεται η διαγραφή όλων των σελίδων πλην των σελίδων που συνιστούν το έγγραφο της 10/10/23 με τίτλο «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΙΣ ΜΟΥ» το οποίο και θα συνιστά, από τούδε και στο εξής, την υπεράσπιση της εναγόμενης 1.
Ενόψει αυτής της κατάληξης δεν χρειάζεται θεωρώ να δοθούν οποιεσδήποτε άλλες οδηγίες σε σχέση με τη δικογραφία και ως εκ τούτου, εφόσον η αγωγή βρίσκεται στο στάδιο της Δ.30 και εφόσον η εναγόμενη 1, με τα έγγραφα που έχει καταχωρήσει μετά την έκδοση της προβλεπόμενης κλήσης, έχει απαιτήσει να της παρουσιαστούν τα στοιχεία που κατά τον ενάγοντα στοιχειοθετούν την απαίτηση του – τα εν λόγω αιτήματα θα εκληφθούν ως αιτήματα για αποκάλυψη εγγράφων - δίδονται οδηγίες όπως μέχρι τις 24/06/25 0900 που ορίζεται η υπόθεση, οι διάδικοι προχωρήσουν εκατέρωθεν σε αποκάλυψη και ανταλλαγή εγγράφων.
Όσον αφορά τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας αυτά επιδικάζονται υπέρ του ενάγοντα και εναντίον της εναγόμενης ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Θα είναι δε πληρωτέα στο τέλος της αγωγής.
(Υπ)...................................
Λ. Πασχαλίδης, Α.Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο