ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. Πασχαλίδης, Α.Ε.Δ.

Γεν. Αίτηση: 290/24(ι)

Επί της αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις Αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμο Κεφ. 224 ως και τις τροποποιήσεις τους.

Μεταξύ:

1.    V.F. HIGHCRAFT JEWELLERS LTD (A/E 8943)

2.     LEVON VARBEDIAN

3.    HAIG VARBEDIAN

4.    VICKEN VARBEDIAN

 

Αιτητές – Εφεσείοντες

ΚΑΙ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΙΜΙΤΕΔ

     Καθ΄ ων η Αίτηση-Εφεσίβλητοι

--------------

Ημερομηνία: 28 Ιανουαρίου, 2025

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για Αιτητές -Εφεσείοντες: κα Χ. Παπαχριστοδούλου για Α. Θ. Μαθηκολώνης & Σία ΔΕΠΕ

Για Καθ’ων η αίτηση – Εφεσίβλητους: κ. Γ. Νεοφυτίδης για Ανδρέου, ΧατζηΧριστοφής ΔΕΠΕ.

 

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα αίτηση έφεση που καταχώρισαν στις 19/12/24, οι πιο πάνω εφεσείοντες, οι οποίοι πρόκειται για πρόσωπα που συνδέονται μεταξύ τους, ζητούν, στη βάση κυρίως των άρθρων 29-32 και 43 του Ν.14/60, των αρ. 44 και «γενικά τα άρθρα» 44Α - 44ΙΑΑ του Ν.9/65 ως έχει τροποποιηθεί, των αρ. 80 και 81 Κεφ. 224, του Ν.169(Ι)/2015, του Κεφ.6 και των συναφών Κανονισμών, όπως παραμεριστεί και/ή ακυρωθεί τόσο η Ειδοποίηση Τύπος ΙΑ που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 29/10/24 και απέστειλαν με σκοπό την διενέργεια ηλεκτρονικού πλειστηριασμού συγκεκριμένου ακινήτου στη Λάρνακα στις 29/01/25 όσο και αυτός καθ΄ αυτός ο προγραμματισμένος πλειστηριασμός.

Αν και στο κυρίως σώμα της αίτησης παρατίθενται 7 συνολικά λόγοι για τους οποίους οι εφεσείοντες θεωρούν ότι η αίτηση τους θα πρέπει να επιτύχει, με την τελική τους αγόρευση οι δικηγόροι τους έχουν συνοψίσει τις θέσεις τους στα εξής:

«Η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ έχει σταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής ή και η όλη διαδικασία πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων είναι άκυρη ή και παράνομη και δέον όπως ακυρωθεί από το Δικαστήριο διότι η καθ΄ ης η αίτηση δεν έχει αποστείλει ορθή ή και νομότυπη κατάσταση λογαριασμού η οποία συνοδεύει την πρώτη σε σειρά ειδοποίηση, ήτοι την Ειδοποίηση Τύπου Ι, καθότι κατά παράβαση του άρθρου 44Γ(1) του Ν.9/65 στη φερόμενη ως κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την Ειδοποίηση τύπου Ι αναγράφεται μόνο το ποσό που εξασφαλίζεται από την υποθήκη και απουσιάζει η περιγραφή του ενυπόθηκου χρέους μαζί με τις απαραίτητες λεπτομέρειες ως προς τον υπολογισμό του … Ως εκ των ανωτέρων είναι η θέση των αιτητών ότι οι επίδικες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ είναι πρόωρες και κατ΄ επέκταση άκυρες καθώς ουδέποτε εκδόθηκε και επιδόθηκε νομότυπη και δέουσα προγενέστερη σε σειρά Ειδοποίηση και δη η Ειδοποίηση Τύπου Ι με αποτέλεσμα να μην έχει αρχίσει να προσμετρά και συνεπώς να μην έχει παρέλθει η προθεσμία των 45 ημερών από την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου Ι …».[1]

Η Αίτηση υποστηρίζεται από Ε/Δ του εφεσείοντα 3, ο οποίος δηλώνει εξουσιοδοτημένος και από τους υπόλοιπους εφεσείοντες, και σε αυτήν προβάλλεται τόσο η εκδοχή των εφεσειόντων ως προς τα επίδικα γεγονότα όσο και αρκετή  επιχειρηματολογία στη βάση των συμβουλών που οι εφεσείοντες  έλαβαν από τους δικηγόρους του. 

Αν και ειδικότερη αναφορά στο περιεχόμενο της Ε/Δ του εφεσείοντα 3 κάνω σε κατοπινό στάδιο εντούτοις αναφέρω εδώ ότι με τη μαρτυρία του ο τελευταίος παρουσίασε ως τεκμήρια, την υποθήκη Υ2690/08 του Επ. Κτηματολογίου Λάρνακας (Τεκ. 2), τα δικόγραφα της αγωγής 2064/15 που οι εφεσίβλητοι καταχώρισαν εναντίον των εφεσειόντων (Τεκ.3), τις Ειδοποιήσεις Τύπου Ι που οι εφεσίβλητοι φαίνεται να εξέδωσαν και να επέδωσαν στους εφεσείοντες περί τον Δεκέμβριο του 2019 (Τεκ.4), το πρακτικό απόσυρσης της Αίτησης έφεσης 13/20 που καταχωρήθηκε εναντίον των Ειδοποιήσεων Τύπου ΙΑ που οι εφεσίβλητοι φαίνεται να εξέδωσαν στις 28/01/20 ενημερώνοντας ότι είχε προγραμματιστεί τότε να γίνει πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου στις 03/07/20  (Τεκ.5), αντίγραφο της ηλεκτρονικής σελίδας που δημοσιεύτηκαν οι πλειστηριασμοί που έγιναν κατά τον Φεβρουάριο του 2021 όταν με νέες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ είχε προγραμματιστεί να γίνει ο πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου μετά που νέα Αίτηση Έφεση που καταχώρισαν οι εφεσείοντες με αριθμό 3/21 απορρίφθηκε μετά από ακρόαση (Τεκ.6), τις επίδικες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ ημερ. 29/10/24 που οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι τους επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη μεταξύ 18/11/24 – 25/11/24 (Τεκ.7), και πιστοποιητικό έρευνας από το Κτηματολόγιο όπου φαίνεται ότι το Τμήμα Φορολογίας έχει επιβαρύνει το ενυπόθηκο ακίνητο με τρία ΜΕΜΟ (Τεκ.8).

Στην αντιπέρα όχθη η πλευρά των εφεσίβλητων καταχώρισε ένσταση στην αίτηση προβάλλοντας συνολικά 18 λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Οι λόγοι ένστασης των εφεσίβλητων περιστρέφονται γύρω από τις νομικές αρχές που περιβάλλουν τις εφαρμοστέες πρόνοιες του Ν.9/65 καθώς και τα γεγονότα της υπόθεσης.  

Αν και στις δυο Ε/Δ που υποστηρίζουν την ένσταση επίσης θα κάνω αναφορά πιο κάτω, επί του παρόντος αναφέρω ότι με αυτές παρουσιάζονται ως Τεκμήρια, η συμφωνία δανείου που οι εφεσείοντες είχαν συνάψει με την Marfin Popular Bank Public Co Ltd το 2008 για €132.000, τα δικαιώματα και υποχρεώσεις της οποίας συμφωνίας μεταβιβάστηκαν στους εφεσίβλητους το 2013 δυνάμει νομοθεσίας ΚΔΠ104/13 (Τεκ.1), τα έγγραφα της υποθήκης Υ2690/08 (Τεκ.2), τις επιστολές με τις οποίες τερματίστηκε το εξασφαλισμένο δάνειο των εφεσειόντων (Τεκ.3), το κλητήριο ένταλμα και την απόφαση που εκδόθηκε στις 07/01/25 στην αγωγή 2064/15 (Τεκ.4), πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας από το κτηματολόγιο σε σχέση με το επίμαχο ακίνητο (Τεκ.5 και 6), αντίγραφα των Ειδοποιήσεων Θ και Ι ημερ. 14/10/19 και 30/10/19 αντίστοιχα που είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις των εφεσειόντων και στο Τμήμα Φορολογίας καθώς επίσης και αντίγραφα των Ε/Δ του ιδιώτη επιδότη που φέρεται να επέδωσε τις εν λόγω Ειδοποιήσεις στους εφεσείοντες 1, 2 και 3 στις 9/12/19 διότι οι τελευταίοι, κατά τους εφεσίβλητους, δεν τις είχαν παραλάβει μέσω του ταχυδρομείου ως αντίθετα φαίνεται να έπραξε ο εφεσείοντας 4 την 15/11/19 (Τεκ.7), αντίγραφα νέων Ειδοποιήσεων Ι ημερ. 12/02/24 που είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις των εφεσειόντων και στο Τμήμα Φορολογίας στις 12/02/24 καθώς επίσης και αντίγραφα των Ε/Δ του ιδιώτη επιδότη που φέρεται να επέδωσε τις εν λόγω Ειδοποιήσεις στους εφεσείοντες μεταξύ 07/03/24 και 27/03/24 διότι οι τελευταίοι, κατά τους εφεσίβλητους, δεν τις είχαν παραλάβει μέσω του ταχυδρομείου (Τεκ.8), τις Ειδοποιήσεις ΙΑ και ΙΒ  ημερ. 29/10/24 και 10/05/24 αντίστοιχα που είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις των εφεσειόντων και του Τμήματος Φορολογίας (Τεκ.9) καθώς επίσης και αντίγραφα των Ε/Δ του ιδιώτη επιδότη που φέρεται να επέδωσε τις εν λόγω Ειδοποιήσεις στους εφεσείοντες 1, 2 και 3 μεταξύ 18/11/24 – 25/11/24 διότι οι τελευταίοι, κατά τους εφεσίβλητους, δεν τις είχαν παραλάβει μέσω του ταχυδρομείου ως αντίθετα έπραξε ο ο εφεσείοντας 4 στις 18/11/24 (Τεκ.10), την απορριπτική απόφαση στην  Αίτηση Έφεση 3/21 (Τεκ.11) και τη Δημοσίευση του επίδικου πλειστηριασμού που έχει οριστεί για την 29/01/25 (Τεκ.12).

Αναφέρω εδώ αφ’ ενός ότι η δεύτερη Ε/Δ που υποστηρίζει την ένσταση είναι Ε/Δ του ιδιώτη επιδότη ο οποίος ανέλαβε να επιδώσει τις Ειδοποιήσεις Τύπου Ι στους εφεσείοντες τον Μάρτιο του 2024 και αφ’ ετέρου ότι με την απόφαση που εκδόθηκε στην αγωγή 2064/15 μετά την καταχώριση της παρούσας διαδικασίας, διατάχθηκε μεταξύ άλλων και η εκποίηση της υποθήκης Υ2690/08 προς ανάκτηση του εκεί καθορισμένου χρέους των εφεσειόντων.

Εφόσον δεν επιδιώχθηκε από πλευράς εφεσειόντων η καταχώριση συμπληρωματικής Ε/Δ προς απάντηση στους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων και ούτε και ζητήθηκε η αντεξέταση του οποιουδήποτε ομνύοντα, η ακρόαση της αίτησης ολοκληρώθηκε με την κατάθεση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων από τους ευπαίδευτους συνηγόρους των διαδίκων αναφορά στις οποίες κάνω πιο κάτω όπου κρίνεται αναγκαίο.

Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφέρω και το ότι οι εφεσείοντες επέδωσαν την υπό κρίση αίτηση έφεση και στο Τμήμα Φορολογίας, προφανώς διότι το θεωρούν ενδιαφερόμενο πρόσωπο, όμως το εν λόγω τμήμα επέλεξε να μην εμφανιστεί για να προβάλει οποιαδήποτε θέση, είτε υπέρ είτε εναντίον των ισχυρισμών των εφεσειόντων.

Εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου.

Από το περιεχόμενο των εκατέρωθεν Ε/Δ αλλά και με γνώμονα το ότι δεν υπήρξε αντεξέταση των ενόρκως δηλούντων των δυο πλευρών, τα πιο κάτω γεγονότα προκύπτουν να συνιστούν κοινώς αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα στην υπόθεση.

Οι εφεσείοντες 2 - 4 είχαν λάβει περί το 2008 πιστωτικές διευκολύνσεις από την τότε Marfin Popular Bank Public Ltd (εφ΄ εξής Λαϊκή) οι οποίες είχαν τότε εξασφαλιστεί με την εγγραφή προς όφελος της Λαϊκής της υποθήκης Υ2690/08 επί ενός ακινήτου της εφεσείουσας 1 η οποία συνιστούσε εταιρεία συμφερόντων των εφεσειόντων 2 – 4 και η οποία είχε προσφέρει ως επιπρόσθετη εξασφάλιση και την εγγύηση της. Περί τις 29/03/13, όλα τα περιουσιακά στοιχεία, τίτλοι ιδιοκτησίας και συμβατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις που είχε ως τότε η Λαϊκή, ως ήταν και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που περιέβαλλαν τις συμφωνίες με τους εφεσείοντες (συμφωνία υποθήκης Υ2690/08), μεταβιβάστηκαν στους εφεσίβλητους δυνάμει νομοθεσίας και συγκεκριμένα δυνάμει των προνοιών του Περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και Άλλων Ιδρυμάτων Νόμου Ν.17(I)/2013 και των προνοιών των Κ.Δ.Π.104/13, το περιεχόμενο και η εφαρμογή των οποίων αποτελεί αντικείμενο δικαστικής γνώσης. Εν τω μεταξύ όμως, το Φεβρουάριο του 2013 η Marfin, θεωρώντας προφανώς ότι οι εφεσείοντες είχαν παραβεί τις συμβατικές υποχρεώσεις που όφειλαν απέναντι της, τερμάτισε τις πιστωτικές διευκολύνσεις που εξασφαλίζονταν με την υποθήκη Υ2690/08 και απαίτησε όπως της καταβληθεί ολόκληρο το τότε οφειλόμενο ποσό. Την αξίωση αυτή της Λαϊκής την προώθησαν στη συνέχεια οι εφεσίβλητοι καταχωρώντας εναντίον των εφεσειόντων την αγωγή 2064/15 στην οποία εκδόθηκε στις 07/01/25 απόφαση κατόπιν ακρόασης με την οποία διατάχθηκε όπως οι εφεσείοντες πληρώσουν στους εφεσίβλητους το ποσό των €304.888,73 πλέον τόκο 7% από 31/12/23 μέχρι εξόφλησης με κεφαλαιοποίηση δύο φορές το χρόνο και όπως εκποιηθεί η υποθήκη Υ2690/08 προς ανάκτηση του συγκεκριμένου ποσού.  

Στις 14/10/19 οι εφεσίβλητοι, επικαλούμενοι την ιδιότητα του ενυπόθηκου δανειστή του χρέους που κατ’ εκείνους όφειλαν οι εφεσείοντες και το οποίο εξασφαλιζόταν με την υποθήκη Υ2690/08, αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν τη σχετική διαδικασία που προνοεί ο Ν.9/65 με σκοπό την εκποίηση της υποθήκης προς ανάκτηση των ποσών που θεωρούσαν ότι τους οφείλονταν. Κατ’ εκείνο τον χρόνο, οι σχετικές πρόνοιες του Ν.9/65, προνοούσαν τα εξής:

«44Α.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος Μέρους εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση σύμβασης υποθήκης, η οποία ενεγράφη στο κτηματικό μητρώο πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου ή η οποία εγγράφεται στο κτηματικό μητρώο μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου…(4) Καμία διάταξη του παρόντος Μέρους δεν αποκλείει το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει με την έγερση πολιτικής αγωγής για την εξασφάλιση διατάγματος δικαστηρίου για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.

44Β.-(1)  Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών,  η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.

(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα  υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία  αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος:

Νοείται ότι η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά:

Νοείται περαιτέρω ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI.

(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους.»

44Γ.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44Β, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους, αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού:

Νοείται ότι, με την ειδοποίηση ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του παρόντος Μέρους:…

(2) Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με   πλειστηριασμό˙ η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «IΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙

(ε)…(στ)»

Εξέδωσαν λοιπόν οι εφεσίβλητοι Ειδοποιήσεις Τύπου Θ και Ι στις 14/10/19, τις οποίες απεύθυναν προς τους εφεσείοντες υπό την ιδιότητα του πρωτοφειλέτη (εφεσείοντες 2 – 4)  και του ενυπόθηκου οφειλέτη (εφεσείουσα 1) καθώς και προς το Τμήμα Φορολογίας ως δικαιούχου εμπράγματου βάρους. Οι εν λόγω Ειδοποιήσεις, οι οποίες συνοδεύονταν από έγγραφο που έφερε τίτλο «Κατάσταση Λογαριασμού ημερ. 30/09/19 και οι οποίες αποστέλλονταν με συστημένο ταχυδρομείο στις διευθύνσεις των παραληπτών ανέφεραν ότι:

 «…έγινε απαιτητό το ποσό των €249.595,15 (αναφέρεται το ποσό και γίνεται παραπομπή σε επισυνηµµένη κατάσταση λογαριασμού), πλέον τόκοι επί (αναφέρεται το τοκοφόρο ποσό) προς (αναφέρεται το ποσοστό επιτοκίου και ο τρόπος υπολογισμού του) επί τοις εκατόν από της, (αναφέρεται ημερομηνία) το οποίο οφείλετε σύµφωνα µε τη δήλωση σύμβασης υποθήκης µε αρ. (αναφέρεται η υποθήκη Υ2690/08 και η ημερομηνία εγγραφής της) πλέον €0.00 έξοδα µέχρι σήμερα περιλαμβανομένων των εξόδων της ειδοποίησης αυτής. Καλείσθε προς τούτο, όπως εντός τριάντα (30) ηµερών καταβάλετε το πιο πάνω ποσό και τους οφειλόμενους τόκους, πλέον όλα τα ήδη διενεργηθέντα έξοδα για είσπραξη αυτών και ειδοποιείσθε ότι αν δεν καταβάλετε το πιο πάνω ποσό πλήρως µαζί µε τους περαιτέρω τόκους, οι οποίοι θα οφείλονται µέχρι την ηµέρα πληρωµής, καθώς και τα έξοδα, η τράπεζα θα προχωρήσει µε την διαδικασία πλειστηριασµού που προβλέπεται στο Μέρος VIA του νόµου στην πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου και στην µεταβίβαση τούτου στον αγοραστή.»

Στις συγκεκριμένες ειδοποιήσεις γινόταν επίσης αναφορά και σε δικαίωμα που είχαν οι εφεσείοντες να εκφράσουν εντός 30 ημερών την οποιαδήποτε αντίθετη θέση τους στα όσα εκεί αναφέρονταν.

Αν και ο εφεσείοντας 4 και το Τμήμα Φορολογίας παρέλαβαν τις πιο πάνω ειδοποιήσεις μέσω του ταχυδρομείου την 15/11/19 και 09/11/19 αντίστοιχα, εντούτοις οι εφεσείοντες 1, 3 και 4 δεν τις παρέλαβαν οπόταν οι εφεσίβλητοι, κατ’ εφαρμογή του αρ.44ΙΕ[2], τους επέδωσαν τις ειδοποιήσεις με ιδιώτη επιδότη στις 09/12/19 (στον εφεσείοντα 2 προσωπικά και στον εφεσείοντα 3 για τον ίδιο και για την εφεσείουσα 1).

Στη βάση των πιο πάνω ειδοποιήσεων οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 28/01/20 ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ με τις οποίες καθόρισαν ως ημερομηνία πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου την 03/07/20. Τελικά όμως, αν και οι εφεσείοντες καταχώρισαν την Αίτηση Έφεση 13/20 για να ανακόψουν το συγκεκριμένο πλειστηριασμό οι εφεσίβλητοι ανέστειλαν τη διαδικασία ένεκα σχετικής απόφασης που λήφθηκε σε επίπεδο συνδέσμου τραπεζών λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Όπως επισημάνθηκε και αργότερα από το Δικαστήριο που εκδίκασε την Αίτηση Έφεση 03/21, επρόκειτο για «…απόφαση για αναστολή των διαδικασιών εκποιήσεων με προσωρινό χαρακτήρα και για συγκεκριμένη περίοδο λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και όχι για ακύρωση όλων των διαδικαστικών ενεργειών που είχαν ληφθεί προς εφαρμογή του Μέρους VIA του Ν.9/65».

Στις 16/11/20 οι εφεσίβλητοι αποφάσισαν να εκδώσουν νέες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ τις οποίες απεύθυναν προς τους εφεσείοντες και στο Τμήμα Φορολογίας με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με συστημένο ταχυδρομείο και υπό τις ίδιες ιδιότητες. Με τις εν λόγω ειδοποιήσεις οι εφεσίβλητοι καθόρισαν ως ημερομηνία πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου την 08/02/21. Οι εφεσείοντες καταχώρισαν τότε την Αίτηση Έφεση 3/21 για να ανακόψουν το νέο πλειστηριασμό όμως η αίτηση τους αυτή απορρίφθηκε από το Δικαστήριο στις 05/02/21 κατόπιν ακρόασης. Παρά ταύτα όμως, ο πλειστηριασμός της 08/02/21 δεν φαίνεται να προχώρησε.

Στις 12/02/24 οι εφεσίβλητοι αποφάσισαν να εκδώσουν νέες Ειδοποιήσεις Τύπου Ι τις οποίες απεύθυναν προς τους εφεσείοντες και στο Τμήμα Φορολογίας με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με συστημένο ταχυδρομείο και υπό τις ίδιες ιδιότητες. Αυτή την φορά όμως,  αντίθετα με το Τμήμα Φορολογίας το οποίο παρέλαβε την Ειδοποίηση μέσω του ταχυδρομείου την 19/02/24, κανένας εκ των εφεσειόντων δεν έπραξε το ίδιο και λόγω αυτού οι εφεσίβλητοι, και πάλι κατ’ εφαρμογή του αρ.44ΙΕ, τους επέδωσαν την ειδοποίηση Ι με ιδιώτη επιδότη, στους εφεσείοντες 2 και 3 μέσω της συγκάτοικου μητέρας τους στις 07/03/24 και στους εφεσείοντες 1 και 3 μέσω του εφεσείοντα 3 στις 27/3/24. Οι εν λόγω Ειδοποιήσεις έφεραν πανομοιότυπο ουσιαστικά λεκτικό με τις προηγούμενες Ειδοποιήσεις Ι με τη διαφορά ότι στις νέες  γινόταν αναφορά σε απαιτητό ποσό ύψους €283.853,41 πλέον συγκεκριμένοι τόκοι από 1/1/24 καθώς επίσης και σε δικαίωμα των εφεσειόντων να εκφράσουν την οποιαδήποτε αντίθετη θέση τους εντός 45 ημερών (είχε προηγηθεί σχετική τροποποίηση της νομοθεσίας).

Ένεκα του ότι δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση από πλευράς των εφεσειόντων στο περιεχόμενο των ειδοποιήσεων που παρέλαβαν, οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν με τον ίδιο τρόπο ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ στις 29/10/24 (επίδικη) και ΙΒ στις 08/10/24 (προς την εφεσείουσα 1 ως ενυπόθηκη οφειλέτιδα) τις οποίες απέστειλαν στους εφεσείοντες και στο Τμήμα Φορολογίας και πάλι με συστημένο ταχυδρομείο στη διεύθυνση τους. Με τις εν λόγω ειδοποιήσεις, ενημερώνονταν οι παραλήπτες ότι θα γινόταν πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου στις 29/01/25 προκειμένου να ανακτηθεί συγκεκριμένο οφειλόμενο ποσό (€283.853,41) καθώς και συγκεκριμένο ποσό - και όχι ποσοστό – τόκου (€14.826,22)[3].

Αν και την πιο πάνω ειδοποίηση της 29/10/24 ο εφεσείοντας 4 την παρέλαβε μέσω του ταχυδρομείου στις 18/11/24 και το Τμήμα Φορολογίας στις 14/11/24, εντούτοις, επειδή οι εφεσείοντες 1, 2 και 3 δεν τις παρέλαβαν, οι εφεσίβλητοι, κατ’ εφαρμογή και πάλι του αρ.44ΙΕ, τους επέδωσαν τις συγκεκριμένες ειδοποιήσεις στις 25/11/24 μέσω ιδιώτη επιδότη.

Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι μέχρι τις 12/02/24 που εκδόθηκαν οι προαναφερόμενες ειδοποιήσεις Ι και τις 29/10/24 που εκδόθηκαν οι επίδικες ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ ο Ν.9/65 είχε τροποποιηθεί σε διάφορες περιπτώσεις με αποτέλεσμα οι σχετικές πρόνοιες να έχουν πλέον ως εξής:

«44Β – (1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών,  η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί. (2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα  υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:… Νοείται ότι, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44ΓΑ, η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά από το εκάστοτε αδειοδοτημένο ίδρυμα, το οποίο αποτελεί ενυπόθηκο δανειστή: Νοείται περαιτέρω ότι, δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή έχει ήδη κατατεθεί αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI…(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους.

44Γ - (1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44Β, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους, αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του απαιτούμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του απαιτούμενου ποσού:

Νοείται ότι, με την ειδοποίηση ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του απαιτούμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του παρόντος Μέρους:..Νοείται έτι περαιτέρω ότι, η έγγραφη ειδοποίηση από αδειοδοτημένο ίδρυμα κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, αποστέλλεται μόνο μετά την παρέλευση τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.

(2) Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με   πλειστηριασμό˙ η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «IΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των σαράντα πέντε (45) ηµερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙

(ε)  ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης…

(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη…

(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται  στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ…

(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία…

(4) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (3), επιλέξιμος οφειλέτης δύναται, εντός είκοσι μίας (21) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2), να καταχωρίσει παράπονο στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο…

44ΙE.  …««επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό,  την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης…Νοείται έτι περαιτέρω ότι, σε περίπτωση που το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται η ειδοποίηση ή η επικοινωνία είναι πρόσωπο το οποίο έχει δικαίωμα στο εκπλειστηρίασμα της πώλησης λόγω της εγγραφής στο κτηματικό μητρώο επί του ενυπόθηκου ακινήτου οποιουδήποτε εμπράγματου βάρους προς όφελός του, η εν λόγω ειδοποίηση αποστέλλεται στη διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη στο σχετικό Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο σε σχέση με το πρόσωπο αυτό και την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής ή ο κάτοχος εμπράγματου βάρους δικαιούται να ζητήσει και να λάβει από το εν λόγω κτηματολογικό γραφείο.»

Πριν την πάροδο των 45 ημερών που καθορίζει ο Νόμος, οι εφεσείοντες καταχώρισαν την παρούσα αίτηση έφεση.

Υπό το φως των πιο πάνω κοινώς αποδεκτών και μη αμφισβητούμενων γεγονότων, και υπενθυμίζοντας ότι στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας το Δικαστήριο έχει εξουσία να εξετάσει μόνο τα όσα το αρ.44Γ(3) επιτρέπει να προβληθούν για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης, σημειώνω τα ακόλουθα αναφορικά με τους προβαλλόμενους και προωθούμενους λόγους έφεσης:

Κατά πρώτο, ο τρόπος με τον οποίο έχουν επιδοθεί όλες οι Ειδοποιήσεις και τα σχετικά έγγραφα που έστειλαν οι εφεσίβλητοι στους εφεσείοντες και στο Τμήμα Φορολογίας, συνάδει πλήρως με τις πρόνοιες του άρθρου 44ΙΕ αλλά  και με τη σχετική με τις πρόνοιες αυτές νομολογία (βλ. Παντέλα ανωτέρω). Υπενθυμίζω και επισημαίνω συναφώς ότι με βάση την έγγραφη μαρτυρία που έχουν παρουσιάσει οι εφεσίβλητοι και η οποία δεν έχει αμφισβητηθεί, όλες οι Ειδοποιήσεις και τα έγγραφα είχαν αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στη διεύθυνση των εφεσειόντων και στο Τμήμα Φορολογίας, και εκεί όπου τα έγγραφα αυτά δεν κατέστη δυνατό να παραληφθούν με το συγκεκριμένο τρόπο, αυτά επιδόθηκαν προσωπικά με ιδιώτη επιδότη ως προνοούν οι θεσμοί.

Στο βαθμό λοιπόν που με την παρούσα αίτηση έφεση προβάλλεται η θέση ότι δεν έχουν δεόντως ενημερωθεί όλα τα αναγκαία πρόσωπα, ήτοι περιλαμβανομένου και του επηρεαζόμενου Τμήματος Φορολογίας, η θέση αυτή κρίνεται ανεδαφική και απορρίπτεται.

Κατά δεύτερο, όσον αφορά τη θέση των εφεσειόντων ότι οι επίδικες ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ και γενικά η επίδικη διαδικασία εκποίησης βασίζεται ανεπίτρεπτα στις ειδοποιήσεις τύπου Ι που εκδόθηκαν στις 14/10/19 και οι οποίες είχαν αποτελέσει τη βάση τότε και για τον πλειστηριασμό της 03/07/20 που αναστάληκε αλλά και για τον πλειστηριασμό της 08/02/21 που αποτέλεσε το αντικείμενο εξέτασης και επιχειρηματολογίας στην Αίτηση 3/21, η θέση αυτή έχει καταρριφθεί πλήρως από την έγγραφη μαρτυρία που έχουν παρουσιάσει οι εφεσίβλητοι και η οποία δεν έχει αμφισβητηθεί. Αυτό γιατί με βάση την εν λόγω μαρτυρία προκύπτει ότι οι επίδικες ειδοποιήσεις ΙΑ δεν βασίζονται στις ειδοποιήσεις Ι της 14/10/19 αλλά στις νέες ειδοποιήσεις Ι που εκδόθηκαν την 12/02/24, οι οποίες επιδόθηκαν νομότυπα και δεόντως και στους εφεσείοντες αλλά και στο ενδιαφερόμενο Τμήμα Φορολογίας.

Θα πρέπει όμως στο σημείο αυτό να επισημανθεί και το εξής σημαντικό.

Ενώ στην Ε/Δ που υποστηρίζει την αίτηση δεν γίνεται καμία αναφορά στις ειδοποιήσεις τύπου Ι της 12/02/24, ήτοι ωσάν να και δεν υπήρξαν ποτέ οι εν λόγω ειδοποιήσεις – εξ’ ου και η θέση που προβάλλουν με την αίτηση τους οι εφεσείοντες είναι ότι «…η επίδικη διαδικασία που προωθείται από τους καθ’ ων η αίτηση είναι πρόωρη ενόψει του ότι βασίζεται σε προηγούμενες ειδοποιήσεις τύπου Ι οι οποίες δεν αφορούν την επίδικη διαδικασία πώλησης αλλά διαδικασία πώλησης…οι οποίες έχουν ακυρωθεί…»[4], εντούτοις, στην τελική αγόρευση των συνηγόρων των εφεσειόντων γίνεται όχι μόνο ρητή παραδοχή για τις ειδοποιήσεις Ι της 12/02/24 αλλά γίνεται και επίκληση τους ώστε να υποστηριχτεί η θέση ότι κανένα δεδικασμένο δεν υπάρχει ένεκα της απόφασης στην αίτηση 3/21 ως προβάλλουν οι εφεσίβλητοι. Μάλιστα δε, στην αγόρευση των εφεσειόντων αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ενώ η διαδικασία εκποίησης που απασχόλησε στην αίτηση 3/21 «…εκκίνησε με τις ειδοποιήσεις τύπου Ι ημερομηνίας 14/10/19 και συνεχίστηκε με τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ ημερομηνίας 16/11/20…», η σημερινή επίδικη διαδικασία εκποίησης, η οποία πρόκειται για «εντελώς διαφορετική διαδικασία πλειστηριασμού», «…εκκίνησε με τις ειδοποιήσεις τύπου Ι ημερομηνίας 12/02/24 και συνεχίστηκε με τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ ημερομηνίας 29/10/24 και τον καθορισμό πλειστηριασμού στις 29/01/25»[5].

Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή, μέσω της τελικής αγόρευσης των συνηγόρων τους οι εφεσείοντες παραδέχονται τελικά ότι των επίδικων ειδοποιήσεων ΙΑ είχε όντως προηγηθεί η έκδοση και επίδοση νέων ειδοποιήσεων τύπου Ι ημερ. 12/02/24 και ότι δεν «χρησιμοποιήθηκαν» οι «παλιές» ειδοποιήσεις της 14/10/19 που αφορούσαν στις προηγούμενες διαδικασίες πλειστηριασμού.

Έπεται συνεπώς, και αυτό λαμβανομένου υπόψη ότι μεταξύ της επίδοσης των ειδοποιήσεων Ι της 12/02/24 και της έκδοσης των επίδικων ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ της 29/10/14 μεσολάβησαν πέραν των 45 ημερών, ότι η θέση των εφεσειόντων ότι «…οι επίδικες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ είναι πρόωρες και κατ΄ επέκταση άκυρες καθώς ουδέποτε εκδόθηκε και επιδόθηκε νομότυπη και δέουσα προγενέστερη σε σειρά Ειδοποίηση και δη η Ειδοποίηση Τύπου Ι…»  είναι επίσης ανεδαφική.

Κατά τρίτο, το περιεχόμενο όλων των Ειδοποιήσεων που έστειλαν οι εφεσίβλητοι, περιλαμβανομένων δηλαδή και των επίδικων Ειδοποιήσεων, συνάδει με το περιεχόμενο που προνοούσαν οι εκάστοτε εν ισχύ πρόνοιες του Ν.9/65 αλλά και με τη νομολογία που εξέτασε τις πρόνοιες αυτές (βλ. Ιακώβου ανωτέρω).

Κατά τέταρτο, στο βαθμό που αμφισβητείται, έστω εμμέσως, η μη αναφορά στις ειδοποιήσεις στην ιδιότητα του εγγυητή που είχε η εφεσείουσα 1, επισημαίνω ότι για σκοπούς των προνοιών του Ν.9/65 που αφορούν στην ειδοποίηση των επηρεαζόμενων προσώπων για τις διαδικασίες εκποίησης δεν έχει σημασία η αναφορά που γίνεται στην ιδιότητα του προσώπου στο οποίο αποστέλλεται η ειδοποίηση αλλά το γεγονός της ειδοποίησης του και στην προκειμένη περίπτωση, τόσο οι εφεσείοντες, περιλαμβανομένης και της ενυπόθηκης οφειλέτιδας και εγγυήτριας εφεσείουσας 1, όσο και το επηρεαζόμενο Τμήμα Φορολογίας, είχαν λάβει νομότυπα τις ειδοποιήσεις που δικαιούντο να λάβουν εκ των ιδιοτήτων που είχαν.

Τέλος και όσον αφορά την θέση που προβλήθηκε από πλευράς εφεσειόντων περί ελλείψεων στην κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει τις Ειδοποιήσεις των εφεσιβλήτων, περιορίζομαι να αναφέρω ότι η θέση αυτή δεν μπορεί να επιτύχει. Αυτό όχι μόνο γιατί οι Ειδοποιήσεις που έστειλαν οι εφεσίβλητοι περιείχαν όλα εκείνα τα στοιχεία που ο ίδιος ο νόμος επιβάλλει να υπάρχουν προκειμένου να γνωρίζουν οι παραλήπτες των ειδοποιήσεων επακριβώς το τι ποσό απαιτείται από αυτούς να καταβληθεί προκειμένου να απαλλαχτεί το ενυπόθηκο ακίνητο (βλ. Ιακώβου ανωτέρω), αλλά και δεν φαίνεται πουθενά να επεδίωξε ποτέ η πλευρά των εφεσειόντων μετά την παραλαβή των διαφόρων Ειδοποιήσεων και των επισυνημμένων σε αυτές καταστάσεων λογαριασμού να προβάλει οποιαδήποτε αδυναμία της να αντιληφθεί το ποσό που απαιτείτο να καταβάλει ή το πώς το ποσό αυτό υπολογίστηκε. Δεν μπορεί συνεπώς να έρχεται σήμερα η πλευρά των εφεσειόντων και να ισχυρίζεται ουσιαστικά ότι δεν της είχε επεξηγηθεί πλήρως το ποσό που απαιτήθηκε να καταβάλει και το πώς αυτό υπολογίστηκε. Αν μη τι άλλο, πέραν του ότι εν τέλει εκδόθηκε και δικαστική απόφαση για πληρωμή του συγκεκριμένου απαιτητού ποσού αλλά και διάταγμα για εκποίηση της επίδικης υποθήκης – μετά μεν την καταχώρηση της παρούσας αλλά πριν από την ακρόαση της - κανένας ισχυρισμός δεν προβάλλεται από τους εφεσείοντες περί προσπάθειας τους να καταβάλουν έστω το ποσό που αυτοί θεωρούσαν ότι έπρεπε να καταβληθεί προκειμένου το χρέος να εξοφληθεί και το ακίνητο να απαλλαχτεί, ως το εν λόγω δικαίωμα παρεχόταν ρητά μέσω της συμφωνίας υποθήκης, των ειδοποιήσεων αλλά και του Νόμου. Καμία λοιπόν παραβίαση των δικαιωμάτων που εδράζονται στο δόγμα του «Equity of Redemption» δεν διαπιστώνεται να υπάρχει (βλ. ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΣΙΟΥΡΤΙΔΗΣ κ.α. v. BANK OF CYPRUS PUBLIC COMPANY LTD, Πολιτική Έφεση Αρ. E95/2021, 8/2/2024 και ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΑΒΒΑ ΠΑΣΙΟΥΡΤΙΔΗ κ.α., Αίτηση Αρ. 5/2024, 2/12/2024) .

Στην βάση όλων των πιο πάνω επομένως κρίνω ότι κανένας από τους λόγους έφεσης που πρόβαλε και προώθησε η πλευρά των εφεσειόντων δεν ευσταθεί και ως εκ τούτου η παρούσα αίτηση έφεση κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων και υπέρ των εφεσιβλήτων ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

                                                                                    (Υπ.) …………………………..

Λ. Πασχαλίδης, Α.Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής