ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. Πασχαλίδης, Α.Ε.Δ.

Αιτ. Εφ.: 48/25(ι)

Επί της αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις Αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμο Κεφ. 224 ως και τις τροποποιήσεις τους.

Μεταξύ:

ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΚΙΖΗ

Αιτήτρια– Εφεσείουσα

ΚΑΙ

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

     Καθ΄ ων η Αίτηση-Εφεσίβλητοι

--------------

Ημερομηνία: 07 Απριλίου 2025

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για Αιτήτρια – Εφεσείουσα: Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σια ΔΕΠΕ

Για Καθ’ων η αίτηση – Εφεσίβλητους: κα Ρ. Καραμανή για Χριστόφορος Ιωάννου Δ.Ε.Π.Ε.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα αίτηση έφεση που καταχώρισε στις 11/03/25, η πιο πάνω εφεσείουσα ζητά, στη βάση κυρίως των άρθρων 29-32 και 43 του Ν.14/60, των αρ. 44 και «γενικά τα άρθρα» 44Α - 44ΙΑΑ του Ν.9/65 ως έχει τροποποιηθεί, των αρ. 80 και 81 Κεφ. 224, του Ν.169(Ι)/2015, του Κεφ.6 και των συναφών Κανονισμών, όπως παραμεριστεί και/ή ακυρωθεί τόσο η Ειδοποίηση Τύπος ΙΑ που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 30/12/24 και απέστειλαν με σκοπό την διενέργεια ηλεκτρονικού πλειστηριασμού συγκεκριμένου ακινήτου στη Λάρνακα στις 08/04/25 όσο και αυτός καθ΄ αυτός ο προγραμματισμένος πλειστηριασμός.

Αν και στο κυρίως σώμα της αίτησης παρατίθενται 6 συνολικά λόγοι για τους οποίους η εφεσείουσα θεωρεί ότι η αίτηση της θα πρέπει να επιτύχει, με την τελική τους αγόρευση οι δικηγόροι της έχουν συνοψίσει τις θέσεις τους στα εξής:

«1^ος Λόγος Έφεσης – Οι προσβαλλόμενες ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ έχουν επιδοθεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή του ενυπόθηκου χρέους στον ενυπόθηκο δανειστή (βλ. αρ. 44Γ(3)(γ) διότι οι πρώτες σε σειρά Ειδοποιήσεις Τύπου Ι δεν έχουν δεόντως επιδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 44ΙΕ του Ν.9/65…διότι επιδόθηκαν με τη μέθοδο της ιδιωτικής επίδοσης χωρίς να έχει προηγουμένως προηγηθεί οποιαδήποτε προσπάθεια αποστολής τους με συστημένο ταχυδρομείο … με αποτέλεσμα η μεταγενέστερη επίδοση των προσβαλλόμενων Ειδοποιήσεων Τύπου ΙΑ να καθίσταται πρόωρη… (και)… 2^ος Λόγος Έφεσης – Οι προσβαλλόμενες ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ έχουν σταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή του ενυπόθηκου χρέους… διότι οι καθ’ ων η αίτηση δεν έχουν αποστείλει ορθή ή και νομότυπη κατάσταση λογαριασμού η οποία συνοδεύει την πρώτη σε σειρά ειδοποίηση, ήτοι την Ειδοποίηση Τύπου Ι. Ειδικότερα, κατά παράβαση του άρθρου 44Γ(1) του Ν.9/65 στη φερόμενη ως κατάσταση λογαριασμού που συνοδεύει την Ειδοποίηση τύπου Ι αναγράφεται μόνο το ποσό που εξασφαλίζεται από την υποθήκη και απουσιάζουν όλες οι απαραίτητες λεπτομέρειες ως προς τον υπολογισμό του… Ως εκ τούτου οι επίδικες Ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ είναι πρόωρες και κατ΄ επέκταση άκυρες καθώς ουδέποτε εκδόθηκε και επιδόθηκε νομότυπη και δέουσα προγενέστερη σε σειρά Ειδοποίηση και δη η Ειδοποίηση Τύπου Ι με αποτέλεσμα να μην έχει αρχίσει να προσμετρά και συνεπώς να μην έχει παρέλθει η προθεσμία των 45 ημερών από την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου Ι …».[1]

Η αίτηση υποστηρίζεται από Ε/Δ της ίδιας της εφεσείουσας και σε αυτήν προβάλλεται τόσο η εκδοχή της τελευταίας ως προς τα επίδικα γεγονότα όσο και αρκετή  επιχειρηματολογία στη βάση των συμβουλών που η εφεσείουσα έλαβε από τους δικηγόρους της. 

Αν και ειδικότερη αναφορά στο περιεχόμενο της Ε/Δ της εφεσείουσας κάνω σε κατοπινό στάδιο εντούτοις αναφέρω εδώ ότι με τη μαρτυρία της η τελευταία παρουσίασε ως τεκμήρια, την υποθήκη Υ3907/2012 του Επ. Κτηματολογίου Λάρνακας (Τεκ. 1), την Ειδοποίηση Τύπου Ι που οι εφεσίβλητοι φέρονται να εξέδωσαν στις 18/02/20 και να της επέδωσαν στις 26/02/20 (Τεκ.2), την ειδοποίηση τύπου ΙΒ που οι εφεσίβλητοι φέρονται να εξέδωσαν στις 31/10/24 και να επέδωσαν στην εφεσείουσα στις 08/11/24 (Τεκ.3), την επίδικη Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ημερ. 30/12/24 που η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι της επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη στις 17/02/25 μαζί με σχετικό «Δελτίο» ημερομηνίας 30/12/24 (Τεκ.4), και πιστοποιητικό έρευνας από το Κτηματολόγιο όπου φαίνεται ότι το Τμήμα Φορολογίας έχει επιβαρύνει το ενυπόθηκο ακίνητο με εμπράγματο βάρος (Τεκ.5).

Στην αντιπέρα όχθη η πλευρά των εφεσίβλητων καταχώρισε ένσταση στην αίτηση προβάλλοντας συνολικά 15 λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Οι λόγοι ένστασης των εφεσίβλητων, οι οποίοι χωρίζονται σε αρκετές υποπαραγράφους και εξειδικεύονται στην υποστηρικτική Ε/Δ μίας εκ των λειτουργών της εταιρείας που διαχειρίζεται τις πιστωτικές διευκολύνσεις που έχουν αναλάβει οι εφεσίβλητοι – ως τέτοια διευκόλυνση είναι και αυτή στην οποία αφορά η επίδικη διαδικασία πλειστηριασμού - περιστρέφονται γύρω από τις νομικές αρχές που περιβάλλουν τις εφαρμοστέες πρόνοιες του Ν.9/65 καθώς και τα γεγονότα της υπόθεσης.  

Αν και στην Ε/Δ που υποστηρίζει την ένσταση επίσης θα κάνω αναφορά πιο κάτω, επί του παρόντος αναφέρω ότι με αυτή παρουσιάζονται ως Τεκμήρια, τα διάφορα έγγραφα που αφορούν στο πώς κατέληξαν οι εφεσίβλητοι να θεωρούνται ενυπόθηκοι δανειστές της εφεσείουσας, ήτοι τα διάφορα έγγραφα συγχώνευσης, μετονομασίας και μεταβίβασης των πιστωτικών διευκολύνσεων που εξασφαλίστηκαν με την υποθήκη Υ3907/12, πρώτα από το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λύσης (ΣΤΛ) στη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Μακράσυκας – Λάρνακας – Επαρχίας Αμμοχώστου Λτδ (ΣΠΕ), ακολούθως στη Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα Λτδ και μετέπειτα Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα (ΣΚΤ), και στη συνέχεια στη Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ (ΣΕΔΙΠΕΣ) και εν τέλει στους εφεσίβλητους (ΚΕΔΙΠΕΣ) (Τεκ.1), τη συμφωνία δανείου που η εφεσείουσα είχε συνάψει με το ΣΤΛ στις 26/10/12 για €160.000 (Τεκ.2), τα έγγραφα της υποθήκης Υ3907/12 (Τεκ.3), τις επιστολές με τις οποίες τερματίστηκε το εξασφαλισμένο δάνειο της εφεσείουσας στις 17/04/19 (Τεκ.4), αντίγραφα της ειδοποίησης Ι που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 18/02/20 και την οποία, μαζί με συνημμένη φερόμενη «κατάσταση λογαριασμού οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους», φαίνεται, σύμφωνα με Ε/Δ ιδιώτη επιδότη, να επέδωσαν προσωπικά στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση στις 26/02/20 (Τεκ.5), αντίγραφα των Ειδοποιήσεων ΙΒ που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 04/08/21, 11/04/22 και 01/11/22 καθώς επίσης και το αποδεικτικό της αποτυχημένης παράδοσης τους στην εφεσείουσα μέσω συστημένου ταχυδρομείου (Τεκ.8),  αντίγραφο της Ειδοποίησης ΙΒ που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 31/10/24 και την οποία, σύμφωνα με Ε/Δ ιδιώτη επιδότη, φαίνεται να επέδωσαν προσωπικά στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση στις 08/11/24 (Τεκ.6), αντίγραφα της επίδικης ειδοποίησης ΙΑ και του σχετικού Δελτίου που οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 30/12/24 και τα οποία επέδωσαν στο Τμήμα Φορολογίας μέσω συστημένου ταχυδρομείου στις 06/02/25 και στην εφεσείουσα στις 17/02/25 με ιδιωτική επίδοση ένεκα του ότι όταν προσπάθησαν να τα στείλουν προς την τελευταία μέσω συστημένου ταχυδρομείου στις 21-27/01/25 διαφάνηκε, κατ’ εκείνους, ότι δεν ήταν εφικτό (Τεκ.7), πιστοποιητικό έρευνας από το κτηματολόγιο σε σχέση με το επίμαχο ακίνητο το οποίο δείχνει ότι το Τμήμα Φορολογίας ενέγραψε την επιβάρυνση του την 01/08/22 (Τεκ.9) και αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας του επίδικου ακινήτου (Τεκ.10).

Εφόσον δεν επιδιώχθηκε από πλευράς εφεσείουσας η καταχώριση συμπληρωματικής Ε/Δ προς απάντηση στους ισχυρισμούς των εφεσιβλήτων και ούτε και ζητήθηκε η αντεξέταση του οποιουδήποτε ομνύοντα, η ακρόαση της αίτησης ολοκληρώθηκε με την κατάθεση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων από τους ευπαίδευτους συνηγόρους των διαδίκων αναφορά στις οποίες κάνω πιο κάτω όπου κρίνεται αναγκαίο.

Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφέρω και το ότι η εφεσείουσα επέδωσε την υπό κρίση αίτηση έφεση και στο Τμήμα Φορολογίας, προφανώς διότι το θεωρεί ενδιαφερόμενο πρόσωπο, όμως το εν λόγω Τμήμα επέλεξε να μην εμφανιστεί για να προβάλει οποιαδήποτε θέση, είτε υπέρ είτε εναντίον των ισχυρισμών της εφεσείουσας.

Εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου.

Από το περιεχόμενο των εκατέρωθεν Ε/Δ αλλά και με γνώμονα το ότι δεν υπήρξε αντεξέταση των ενόρκως δηλούντων των δυο πλευρών, τα πιο κάτω γεγονότα προκύπτουν να συνιστούν κοινώς αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα στην υπόθεση.

Η εφεσείουσα είχε λάβει περί τις 26/10/12 πιστωτικές διευκολύνσεις από το τότε ΣΤΛ οι οποίες είχαν εξασφαλιστεί με την εγγραφή, προς όφελος του ΣΤΛ, της υποθήκης Υ3907/12 επί του ακινήτου της εφεσείουσας. Σε κατοπινό στάδιο, οι συγκεκριμένες διευκολύνσεις, όπως και η Υ3907/12  που τις εξασφάλιζε, περιήλθαν κατόπιν διαφόρων συγχωνεύσεων, μετονομασιών και μεταβιβάσεων δυνάμει νομοθεσίας, στην ιδιοκτησία της ΣΕΔΙΠΕΣ, η οποία, διαπιστώνοντας ότι η εφεσείουσα παρέλειπε να ανταποκριθεί στις συμβατικές υποχρεώσεις της για αποπληρωμή του δανείου, έστειλε στην τελευταία επιστολές ημερ. 17/04/19 με τις οποίες την ενημέρωνε ότι το δάνειο τερματιζόταν και ότι το υπόλοιπο του καθίστατο άμεσα απαιτητό και πληρωτέο. Με τις ίδιες επιστολές η ΣΕΔΙΠΕΣ ενημέρωνε την εφεσείουσα και για το ενδεχόμενο λήψης μέτρων προς εκποίηση της υποθήκης σε περίπτωση που το χρέος δεν εξοφλείτο εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.

Στις 18/02/20 η ΣΕΔΙΠΕΣ, η οποία είχε πάψει να συνιστά αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα από το 2018, επικαλούμενη πλέον την ιδιότητα του ενυπόθηκου δανειστή του χρέους που κατ’ εκείνη όφειλε η εφεσείουσα και το οποίο εξασφαλιζόταν με την υποθήκη Υ3907/12, αποφάσισε να ενεργοποιήσει τη σχετική διαδικασία που προνοεί ο Ν.9/65 με σκοπό την εκποίηση της υποθήκης προς ανάκτηση του ποσού που θεωρούσε ότι της οφειλόταν. Κατ’ εκείνο τον χρόνο, οι σχετικές πρόνοιες του Ν.9/65, προνοούσαν τα εξής:

«44Α.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος Μέρους εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση σύμβασης υποθήκης, η οποία ενεγράφη στο κτηματικό μητρώο πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου ή η οποία εγγράφεται στο κτηματικό μητρώο μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου…(4) Καμία διάταξη του παρόντος Μέρους δεν αποκλείει το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να προχωρήσει με την έγερση πολιτικής αγωγής για την εξασφάλιση διατάγματος δικαστηρίου για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.

44Β.-(1)  Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών,  η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.

(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα  υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία  αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος:

Νοείται ότι η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά:

Νοείται περαιτέρω ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI.

(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους.»

44Γ.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44Β, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους, αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού:

Νοείται ότι, με την ειδοποίηση ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του οφειλόμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του παρόντος Μέρους:…

(2) Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με   πλειστηριασμό˙ η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «IΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙

(ε)…(στ)

44ΙΕ - «επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:…»

Εξέδωσε λοιπόν οι ΣΕΔΙΠΕΣ Ειδοποίηση τύπου Ι στις 18/02/20, την οποία απεύθυνε μόνο προς την εφεσείουσα εφόσον τον τότε καιρό, πλην των εφεσίβλητων, κανένα άλλο πρόσωπο δεν είχε εγγεγραμμένο οποιοδήποτε εμπράγματο βάρος επί του ενυπόθηκου ακινήτου. Στην συγκεκριμένη ειδοποίηση, η οποία φερόταν να απευθύνεται στη διεύθυνση της εφεσείουσας και η οποία συνοδεύονταν από έγγραφο που έφερε τίτλο «κατάσταση λογαριασμού οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους» ημερ. 18/02/20, αναφερόταν ότι:

«…έγινε απαιτητό το ποσό των €264.185,84 (αναφέρεται το ποσό και γίνεται παραπομπή σε επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού), πλέον τόκοι επί (αναφέρεται το τοκοφόρο ποσό) προς (αναφέρεται το ποσοστό επιτοκίου και ο τρόπος υπολογισμού του) επί τοις εκατόν από της, (αναφέρεται ημερομηνία) το οποίο οφείλετε σύμφωνα µε τη δήλωση σύμβασης υποθήκης µε αρ. (αναφέρεται η υποθήκη Υ3907/12 και η ημερομηνία εγγραφής της) πλέον έξοδα μέχρι σήμερα περιλαμβανομένων των εξόδων της ειδοποίησης αυτής. Καλείσθε προς τούτο, όπως εντός τριάντα (30) ημερών καταβάλετε το πιο πάνω ποσό και τους οφειλόμενους τόκους, πλέον όλα τα ήδη διενεργηθέντα έξοδα για είσπραξη αυτών και ειδοποιείστε ότι αν δεν καταβάλετε το πιο πάνω ποσό πλήρως μαζί µε τους περαιτέρω τόκους, οι οποίοι θα οφείλονται μέχρι την ημέρα πληρωμής, καθώς και τα έξοδα, θα προχωρήσω µε την διαδικασία πλειστηριασμού που προβλέπεται στο Μέρος VIA του νόμου στην πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου και στην μεταβίβαση τούτου στον αγοραστή.»

Στη συγκεκριμένη ειδοποίηση γινόταν επίσης αναφορά και σε δικαίωμα που είχε η εφεσείουσα να εκφράσει εντός 30 ημερών την οποιαδήποτε αντίθετη θέση της στα όσα εκεί αναφέρονταν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν παρουσιάσει οι εφεσίβλητοι και τα οποία η εφεσείουσα δεν αμφισβητεί, την πιο πάνω ειδοποίηση τύπου Ι της 18/02/20, οι πρώτοι την επέδωσαν στη δεύτερη στις 26/02/20 μέσω ιδιωτικής επίδοσης.

Στη βάση της πιο πάνω ειδοποίησης η ΣΕΔΙΠΕΣ εξέδωσε στις 04/08/21, 11/04/22 και 01/11/22 τις ειδοποιήσεις ΙΒ που προβλέπει το αρ. 44Δ(2) του Ν.9/65[2] και τις οποίες προσπάθησε να αποστείλει με συστημένο ταχυδρομείο στην εφεσείουσα. Όταν οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν, οι εφεσίβλητοι, στους οποίους είχαν πλέον μεταβιβαστεί οι πιστωτικές διευκολύνσεις και η υποθήκη Υ3907/12 που τις εξασφάλιζε, εξέδωσαν νέα Ειδοποίηση ΙΒ στις 31/10/24 την οποία και επέδωσαν στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση στις 08/11/24.

Στη συνέχεια, και εφόσον το χρέος δεν είχε εξοφληθεί ως οι προηγούμενες ειδοποιήσεις απαιτούσαν, οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν στις 30/12/24 την επίδικη ειδοποίηση ΙΑ και το σχετικό Δελτίο Α με τα οποία καθόρισαν την 08/04/25 ως την ημερομηνία που θα προχωρούσαν με τον πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου προκειμένου να ανακτήσουν συγκεκριμένο οφειλόμενο ποσό (€264.185,84) καθώς και συγκεκριμένο ποσό - και όχι ποσοστό – τόκου (€113.804,01)[3]. Τα εν λόγω έγγραφα οι εφεσίβλητοι τα απέστειλαν με συστημένο ταχυδρομείο μεταξύ 21/01/25 – 30/01/25 τόσο στη διεύθυνση της εφεσείουσας όσο και στο Τμήμα Φορολογίας το οποίο είχε εν τω μεταξύ εγγράψει εμπράγματο βάρος επί του υποθηκευμένου ακινήτου. Αν και το Τμήμα Φορολογίας παρέλαβε τα συγκεκριμένα έγγραφα μέσω του ταχυδρομείου στις 06/02/25 εντούτοις η εφεσείουσα, μέχρι και τις 29/01/25 δεν τα είχε παραλάβει.

Σύμφωνα με τα αδιαμφισβήτητα αρχεία των Κυπριακών ταχυδρομείων που παρουσίασαν οι εφεσίβλητοι, η επίδικη ειδοποίηση ΙΑ και το σχετικό Δελτίο, από τις 29/01/25 μέχρι και τις 12/03/25 που καταγράφονται να επιστράφηκαν στον αποστολέα τους ως μη παραδοθέντα («unclaimed – item returned to sender»), βρίσκονταν σε κατάσταση «item not delivered/pending delivery – no home delivery – notification issued». Στις 17/02/25 οι εφεσίβλητοι επέδωσαν την επίδικη ειδοποίηση ΙΑ και το σχετικό Δελτίο στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση. 

Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι μέχρι τις 30/12/24 που εκδόθηκαν οι επίδικες ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ, ο Ν.9/65 είχε τροποποιηθεί σε διάφορες περιπτώσεις με αποτέλεσμα οι σχετικές πρόνοιες να είχαν πλέον ως εξής:

«44Β – (1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών,  η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί. (2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα  υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:… Νοείται ότι, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44ΓΑ, η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά από το εκάστοτε αδειοδοτημένο ίδρυμα, το οποίο αποτελεί ενυπόθηκο δανειστή: Νοείται περαιτέρω ότι, δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή έχει ήδη κατατεθεί αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI…(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους.

44Γ - (1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44Β, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους, αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του απαιτούμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του απαιτούμενου ποσού:

Νοείται ότι, με την ειδοποίηση ενημερώνεται ο ενυπόθηκος οφειλέτης ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης του απαιτούμενου ποσού που καθορίζεται σε αυτήν, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση τις διατάξεις του παρόντος Μέρους:..Νοείται έτι περαιτέρω ότι, η έγγραφη ειδοποίηση από αδειοδοτημένο ίδρυμα κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, αποστέλλεται μόνο μετά την παρέλευση τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.

(2) Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με   πλειστηριασμό˙ η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «IΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των σαράντα πέντε (45) ηµερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.

(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:

(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙

(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙

(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙

(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙

(ε)  ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης…

(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη…

(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται  στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ…

(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία…

(4) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (3), επιλέξιμος οφειλέτης δύναται, εντός είκοσι μίας (21) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2), να καταχωρίσει παράπονο στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο…

44ΙE.  …»«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό,  την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:

νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:… Νοείται έτι περαιτέρω ότι, σε περίπτωση που το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται η ειδοποίηση ή η επικοινωνία είναι πρόσωπο το οποίο έχει δικαίωμα στο εκπλειστηρίασμα της πώλησης λόγω της εγγραφής στο κτηματικό μητρώο επί του ενυπόθηκου ακινήτου οποιουδήποτε εμπράγματου βάρους προς όφελός του, η εν λόγω ειδοποίηση αποστέλλεται στη διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη στο σχετικό Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο σε σχέση με το πρόσωπο αυτό και την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής ή ο κάτοχος εμπράγματου βάρους δικαιούται να ζητήσει και να λάβει από το εν λόγω κτηματολογικό γραφείο..»

Πριν την πάροδο των 45 ημερών που καθορίζει ο Νόμος, η εφεσείουσα καταχώρισε την παρούσα αίτηση έφεση.

Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι μία εκ των πολλών θέσεων που προβάλλει η πλευρά των εφεσιβλήτων και δη κατά διαζζευκτικό τρόπο μέσω μίας εκ των 28 υποπαραγράφων της 26^ης παραγράφου της Ε/Δ που υποστηρίζει την ένσταση, είναι ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να αγνοήσει την Ε/Δ που υποστηρίζει την αίτηση διότι αυτή δεν έχει καταχωρηθεί με τον τύπο που προνοούν οι νέοι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας. Ως προς αυτή τη θέση των εφεσιβλήτων όμως θα περιοριστώ να αναφέρω ότι τα κοινώς αποδεκτά γεγονότα που καταγράφονται πιο πάνω, αυτά προέρχονται, είτε από την Ε/Δ των ίδιων των εφεσιβλήτων είτε από τα όσα γεγονότα προβάλλει η πλευρά της εφεσείουσας με την Ε/Δ της και οι εφεσίβλητοι δηλώνουν ότι τ’ αποδέχονται (βλ. παρ. 3 Ε/Δ εφεσιβλήτων). Καμία λοιπόν ουσιαστική σημασία δεν έχει υπό τις περιστάσεις ο τύπος της Ε/Δ που χρησιμοποίησε η εφεσείουσα.   

Υπό το φως λοιπόν των πιο πάνω κοινώς αποδεκτών και μη αμφισβητούμενων γεγονότων, και υπενθυμίζοντας ότι στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας το Δικαστήριο έχει εξουσία να εξετάσει μόνο τα όσα το αρ.44Γ(3) επιτρέπει να προβληθούν για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης, σημειώνω τα ακόλουθα αναφορικά με τους προβαλλόμενους και προωθούμενους λόγους έφεσης:

Όσον αφορά κατ’ αρχή το θέμα της επίδοσης των επίδικων ειδοποιήσεων, υπενθυμίζω τόσο τις σχετικές πρόνοιες των αρ. 44Β έως 44Γ του Ν.9/65 που αφορούν στη θέσμια υποχρέωση επίδοσης των σχετικών ειδοποιήσεων που προνοεί ο Νόμος εντός των χρονοδιαγραμμάτων που εκεί αναφέρονται όσο και τις σχετικές πρόνοιες του άρθρου 44ΙΕ που αφορούν στον τρόπο επίδοσης των εν λόγω ειδοποιήσεων. Ειδικότερα όμως υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με το δεσμευτικό λόγο της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, στην οποία εξετάστηκε το θέμα της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής των προνοιών του αρ. 44ΙΕ, αναφέρθηκαν τα εξής:

«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών  Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου… Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι… Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι ένας από τους βασικούς λόγους βάσει του οποίου ενδιαφερόμενο πρόσωπο δικαιούται δυνάμει του άρθρου 44Γ να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και να πετύχει παραμερισμό της ειδοποίησης, είναι ακριβώς ότι «η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί» (άρθρο 44Γ(3)(β)).»   

Πρόσθετα όμως των πιο πάνω σημειώνω και το ότι, η μη ορθή επίδοση της επίδικης ειδοποίησης ως ο νόμος ορίζει με το αρ.44ΙΕ[4], συνιστά, ως άλλωστε είναι κοινώς αποδεκτό, αυτοτελή λόγο για παραμερισμό της συγκεκριμένης ειδοποίησης πέραν και ανεξάρτητα οποιουδήποτε άλλου θέματος τυχόν εγείρεται (βλ. αρ.44Γ(3)(β) Ν.9/65).

Με γνώμονα τα πιο πάνω λοιπόν και λαμβάνοντας υπόψη μου και τα όσα υποστήριξε η πλευρά των εφεσιβλήτων με αναφορά στα αδιαμφισβήτητα έγγραφα των Κυπριακών Ταχυδρομείων που αφορούν στο ιστορικό ταχυδρόμησης και της επίδικης ειδοποίησης ΙΑ αλλά και των προηγούμενων ειδοποιήσεων, παρατηρώ τα ακόλουθα.  

Κατά πρώτο, και όσον αφορά την προθεσμία που η εφεσείουσα είχε στη διάθεση της «για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή» προτού ο τελευταίος «…(να) δύναται να επιδώσει … δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό…» (αρ.44Γ(1), (2) και (3)), υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με το Νόμο, ο τρόπος με τον οποίο τάσσεται και ενεργοποιείται η εν λόγω προθεσμία είναι με την επίδοση της ειδοποίησης τύπου Ι ως ο νόμος προνοεί, δηλαδή, με «…την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας…του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται…και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο…» (αρ.44ΙΕ). Στην προκειμένη περίπτωση όμως,  έχοντας κατά νου το δεσμευτικό λόγο της Παντέλα ανωτέρω, προκύπτει ότι η επίδοση της συγκεκριμένης ειδοποίησης που έγινε στην εφεσείουσα, και κατ’ επέκταση ο καθορισμός σ’ εκείνη της προβλεπόμενης προθεσμίας, δεν έγινε με τον τρόπο που προνοεί ο Νόμος, ήτοι το αρ.44ΙΕ, εφόσον από τα στοιχεία που παρουσίασαν οι εφεσίβλητοι δεν προκύπτει οι τελευταίοι να επιχειρήσαν να αποστείλουν την εν λόγω ειδοποίηση με συστημένο ταχυδρομείο προτού την επιδώσουν στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση. Αντιθέτως, το μόνο στοιχείο που παρουσίασαν οι εφεσίβλητοι σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα ήταν η Ε/Δ του ιδιώτη επιδότη που επέδωσε στην εφεσείουσα τη συγκεκριμένη ειδοποίηση στις 26/02/20 καθώς και το γεγονός ότι όταν για τις μεταγενέστερες ειδοποιήσεις επιχειρήθηκε η αποστολή τους στην εφεσείουσα με συστημένο ταχυδρομείο οι προσπάθειες αυτές ήταν ανεπιτυχείς. Κάτι ανάλογο όμως σε σχέση με την ειδοποίηση Ι δεν παρουσιάστηκε από πλευράς εφεσιβλήτων.

Με άλλα λόγια δεν έχει καταδειχθεί στην προκειμένη περίπτωση ότι στην εφεσείουσα είχε ταχθεί με το δέοντα τρόπο η προβλεπόμενη προθεσμία «για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή» και κατ’ επέκταση δεν μπορεί να λεχθεί ότι έληξε η προθεσμία οπόταν και «…ο ενυπόθηκος οφειλέτης… δεν συμμορφώθηκε με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται…ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει…δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση (ΙΑ), στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό…».

Κρίνεται συνεπώς ότι η επίδικη ειδοποίηση τύπου ΙΑ αποστάλθηκε πρόωρα, ήτοι «πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή» και ως εκ τούτου η ειδοποίηση αυτή θα πρέπει να παραμεριστεί (βλ. αρ.44Γ(3)(γ)).

Κατά δεύτερο και ανεξάρτητα των πιο πάνω, διαπιστώνεται ότι στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει πρόβλημα και σε σχέση με την επίδοση της ίδιας της επίδικης ειδοποίησης ΙΑ. Εξηγώ.

Η συγκεκριμένη ειδοποίηση, όπως έχω αναφέρει, επιδόθηκε στην εφεσείουσα στις 17/02/25 με ιδιωτική επίδοση αφού προηγουμένως, δηλαδή στις 21/01/25, είχε επιχειρηθεί να της αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο. Σύμφωνα όμως με τα κυπριακά ταχυδρομεία, η εν λόγω ειδοποίηση, μέχρι και τις 17/02/25 που επιδόθηκε στην εφεσείουσα με ιδιωτική επίδοση, βρισκόταν σε κατάσταση «item not delivered/pending delivery – no home delivery – notification issued». Κατά τους εφεσίβλητους, η συγκεκριμένη αναφορά που καταγράφηκε από το ταχυδρομείο στις 29/01/25 προφανώς θεωρήθηκε ότι ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις του αρ.44ΙΕ ως προς το ανέφικτο της επίδοσης δια ταχυδρομείου και ότι τους νομιμοποιούσε πλέον να προχωρήσουν με ιδιωτική επίδοση της επίδικης ειδοποίησης. Η αναφορά όμως σε «pending delivery» και «notification issued» στις 29/01/2025 υποδηλούσε ότι η παράδοση της συγκεκριμένης ειδοποίησης ακόμη εκκρεμούσε να γίνει και αυτό ήταν κάτι που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από την ρητή καταγραφή στις 12/03/25 ότι είχε πλέον αποφασιστεί η επιστροφή της ειδοποίησης στον αποστολέα της ως μη παραδοθείσα («unclaimed – item returned to sender»). Είναι θεωρώ ευνόητο ότι για σκοπούς ικανοποίησης του νομοθετικού κριτηρίου του «ανέφικτου» του αρ. 44ΙΕ, η διαφορά μεταξύ του «pending delivery» και του «unclaimed – item returned to sender» αποκτά ιδιαίτερη σημασία ένεκα του ότι στην πρώτη περίπτωση αφήνεται να νοηθεί ότι η παράδοση ενδεχομένως να είναι ακόμη εφικτό να γίνει – άρα δεν ενεργοποιείται το δικαίωμα που προνοεί το αρ.44ΙΕ για ιδιωτική επίδοση - ενώ στη δεύτερη το αντίθετο.

Σημειώνω εδώ ότι δεν έχω παραγνωρίσει ότι ενδέχεται για τα Κυπριακά ταχυδρομεία να μην υπάρχει η ουσιαστική διαφορά που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να υπάρχει μεταξύ των δυο αναφορών λόγω του λεκτικού τους. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να αποδείξει η εφεσείουσα αλλά οι εφεσίβλητοι, οι οποίοι είναι και τα πρόσωπα που υποστηρίζουν ότι στην προκειμένη περίπτωση, η αναφορά της 29/01/25 ότι «item not delivered/pending delivery – no home delivery – notification issued» τους νομιμοποιούσε να προχωρήσουν με ιδιωτική επίδοση της συγκεκριμένης ειδοποίησης. Από την στιγμή όμως που καμία μαρτυρία δεν προσφέρθηκε από πλευράς εφεσιβλήτων που να εξηγεί το πώς η αναφορά σε pending delivery συνεπάγεται ότι η παράδοση μέσω ταχυδρομείου ήταν ανέφικτη στις 29/01/25 ή έστω το ότι η αναφορά σε pending delivery σημαίνει το ίδιο με την αναφορά «unclaimed – item returned to sender, δεν μπορεί να εξαχθεί με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι στην προκειμένη περίπτωση υπήρξε αποτυχημένη παράδοση μέσω συστημένου ταχυδρομείου πριν να επιτευχθεί η ιδιωτική επίδοση της 17/02/2025. Άλλωστε, υπό το φως της αναφοράς του ταχυδρομείου στις 12/03/25 ότι τότε ήταν που αποφασίστηκε όπως η επίδικη ειδοποίηση επιστραφεί στον αποστολέα της ως μη παραδοθείσα, η θέση της εφεσείουσας ότι δεν είχε αποτύχει ή καταστεί ανέφικτη η παράδοση της επίδικης ειδοποίησης μέσω συστημένου ταχυδρομείου μέχρι τις 17/02/25 προβάλλει να είναι βάσιμη. Και σίγουρα, ο χρόνος που χρειάζονται τα κυπριακά ταχυδρομεία για να παραδώσουν μια συστημένη επιστολή ή οι εσωτερικές διαδικασίες που αυτά ακολουθούν προτού αποφασίσουν να επιστρέψουν μια συστημένη επιστολή ως μη παραδοθείσα δεν θα πρέπει να επενεργήσει σε βάρος της εφεσείουσας. Αντιθέτως, οι παράγοντες αυτοί είναι τους εφεσίβλητους που θα έπρεπε να απασχολήσουν εφόσον αυτοί είναι που επέλεξαν να προχωρήσουν με ιδιωτική επίδοση ενόσω το ταχυδρομείο ενημέρωνε ότι η επίδικη ειδοποίηση βρισκόταν ακόμη σε κατάσταση «pending delivery – notification issued».

Επισημαίνω ότι οι πιο πάνω επισημάνσεις δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να εκληφθούν ως αποδοχή της θέσης ότι ο παραλήπτης μιας συστημένης επιστολής μπορεί να καθυστερεί (εσκεμμένα) να παραλάβει μια επιστολή ώστε να παρέλθει η προθεσμία που προβλέπει ο Νόμος. Αντιθέτως, μια τέτοια ενέργεια, εκεί και όπου διαπιστώνεται να γίνεται είναι εναντίον του παραλήπτη που θα πρέπει να προσμετρήσει. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, όποιες και να ήταν οι ενέργειες ή η καθυστέρηση της εφεσείουσας, το μεν ταχυδρομείο φαίνεται ν’ άφησε «ανοιχτό» το χρόνο της παράδοσης της επίδικης ειδοποίησης μέχρι και τις 12/03/25, ενώ οι εφεσίβλητοι φαίνεται να «βιάστηκαν» να επιδώσουν την ειδοποίηση με ιδιώτη επιδότη. 

Παρά λοιπόν την ικανή αγόρευση των ευπαίδευτων συνηγόρων των εφεσιβλήτων, υπό το φως των λεχθέντων της Παντέλα προκύπτει ότι οι εφεσίβλητοι δεν ενήργησαν ως ο Νόμος επιβάλλει, ήτοι δεν «…επιχείρησαν να επιδώσουν την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσουν με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης» (βλ. Παντελα ανωτέρω).

Εφόσον λοιπόν «…ένας από τους βασικούς λόγους βάσει του οποίου ενδιαφερόμενο πρόσωπο δικαιούται δυνάμει του άρθρου 44Γ να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και να πετύχει παραμερισμό της ειδοποίησης, είναι ακριβώς ότι «η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί» (άρθρο 44Γ(3)(β))…» (βλ. Παντέλα ανωτέρω), η παρούσα αίτηση έφεση δεν μπορεί παρά να επιτύχει και για το λόγο αυτό.

Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι το θέμα της επίδοσης της επίδικης ειδοποίησης ενδεχομένως να μην έχει συμπεριληφθεί στη σύνοψη των θέσεων που η πλευρά της εφεσείουσας προώθησε με την τελική της αγόρευση. Συνιστά όμως ένα εκ των προβαλλόμενων λόγων έφεσης (βλ. 2^ο Λόγο έφεσης) και σε κάθε περίπτωση συνιστά και δικαιοδοτικής φύσης προϋπόθεση για την εγκυρότητα της επίδικης διαδικασίας, υπό την έννοια ότι για να νομιμοποιείται ο ενυπόθηκος δανειστής να προχωρήσει με τον πλειστηριασμό θα πρέπει να έχει νόμιμα και νομότυπα επιδώσει ειδοποίηση τύπου ΙΑ, κάτι που διαπιστώνεται να μην έχει γίνει στην προκειμένη περίπτωση.

Στην βάση όλων των πιο πάνω συνεπώς η αίτηση επιτυγχάνει και η επίδικη ειδοποίηση «Τύπου ΙΑ» που εκδόθηκε από τους εφεσίβλητους στις 30/12/24 και με την οποία προγραμματίστηκε για τις 08/04/2025 και ώρα 10:00π.μ. ηλεκτρονικός πλειστηριασμός του ακινήτου της εφεσείουσας που βαρύνεται με την υποθήκη Υ3907/2012 ακυρώνονται και παραμερίζονται.

Όσον αφορά τα έξοδα της διαδικασίας αυτά επιδικάζονται υπέρ της εφεσείουσας και εναντίον των εφεσιβλήτων όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

(Υπ.) ……………………………

Λ. Πασχαλίδης, Α.Ε.Δ.

 

Πιστόν αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής