ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Α. Σάββα, προσ. Ε.Δ. Αγωγή αρ.: 1899/2016
ΜΕΤΑΞΥ:
ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενάγοντα
-και-
1. F.V. PANEL ADVERTISING LIMITED
2. ΑΧΙΛΛΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εναγομένων
Ημερομηνία: 8/7/2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Ενάγοντα: κ. Κ. Χρ. Κότροφος για ΔΡ. ΑΝΔΡΕΑΣ Π. ΠΟΙΗΤΗΣ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενη 1: κα Μ. Αγγελίδου με Μ. Ιωάννου για Μ. Ξ. Ιωάννου & Συνεργάτες
Για Εναγόμενο 2: κ. Παύλος Μπενάκης (η Αγωγή αποσύρθηκε και απορρίφθηκε εναντίον του Εναγομένου 2 στις 21/3/2025)
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. Εισαγωγή
1. Με την παρούσα αγωγή ο Ενάγοντας αξιώνει εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 το ποσό των €5.207,50, ως αυτό περιορίστηκε κατά την ακρόαση ως αποζημιώσεις για χρήση πινακίδων για τους μήνες Αύγουστο (μισό μήνα), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016 ή και απώλεια χρήσης εκ μέρους του Ενάγοντα. Επιπλέον ο Ενάγοντας αξιώνει διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσονται οι Εναγόμενοι 1 και 2 να παύσουν να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στις επίδικες πινακίδες πλέον νόμιμο τόκο και έξοδα.
2. Σημειώνεται ότι κατόπιν ολοκλήρωσης της ακροαματικής διαδικασίας ο Ενάγοντας απέσυρε την αγωγή εναντίον του Εναγόμενου 2 ανεπιφύλακτα και συμφωνήθηκαν και επιδικάστηκαν έξοδα υπέρ του Εναγόμενου 2 και εναντίον του Ενάγοντα. Συνακόλουθα η Αγωγή εναντίον του Εναγόμενου 2 αποσύρθηκε και απορρίφθηκε.
3. Η Εναγόμενη 1, στην αντίπερα όχθη αξιώνει ανταπαιτητικά από τον Ενάγοντα και ως αυτή περιορίστηκε κατά τη κυρίως εξέταση του μάρτυρα της ειδικές αποζημιώσεις για παράβαση συμβάσεων και/ή συμφωνιών και/ή συμπληρωματικών συμφωνιών.
4. Η Αγωγή και η Ανταπαίτηση συνεκδικάστηκαν.
ΙΙ. Δικογραφημένες θέσεις
5. Σύμφωνα με την Έκθεση Απαίτησης οι Ενάγοντες δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 17/8/2000 (η “Αρχική Συμφωνία”) παραχώρησαν άδεια στους Εναγόμενους 1 υπό την εγγύηση του Εναγόμενου 2. Η Αρχική Συμφωνία ανανεώθηκε με συμπληρωματική συμφωνία ημερομηνίας 15/6/2006, στη βάση της οποίας η συμφωνηθείσα άδεια σύμφωνα με την οποία η πρώτη παρατάθηκε μέχρι τις 17/8/2014 (η “Πρώτη Συμπληρωματική Συμφωνία”). Ακολούθως με δεύτερη συμπληρωματική συμφωνία ημερομηνίας 8/1/2014 η εν λόγω άδεια παρατάθηκε μέχρι τις 17/8/2015 (η “Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία”). Η Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία προνοούσε, μεταξύ άλλων, ότι το σύνολο των δημοτικών τελών και/ή δικαιωμάτων που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι Εναγόμενοι προς τον Ενάγοντα για τη περίοδο 17/8/2015-17/8/2016 θα συμφωνηθούν εκ νέου μεταξύ των διαδίκων καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια καλή τη πίστη, έτσι ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία.
6. Είναι η θέση του Ενάγοντα ότι οι Εναγόμενοι δεν προσήλθαν για να καταλήξουν σε συμφωνία για τη περίοδο μετά τις 17/8/2015 και ότι με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 23/11/2015 κάλεσε τους Εναγομένους να σταματήσουν να τοποθετούν με οποιοδήποτε τρόπο οποιεσδήποτε πινακίδες. Επιπλέον θέση του Ενάγοντα είναι ότι οι Εναγόμενοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις ρηθείσες πινακίδες και ότι οι Εναγόμενοι οφείλουν ενοίκια τριών μηνών ήτοι για τον Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016.
7. Η Εναγόμενη 1 με την υπεράσπιση της παραδέχεται τα όσα αναφέρονται στην έκθεση απαίτησης πλην του ότι οι Εναγόμενοι δεν προσήλθαν για να καταλήξουν σε συμφωνία σύμφωνα με τους όρους της Δεύτερης Συμπληρωματικής Συμφωνίας. Επιπλέον η Εναγόμενη 1 αρνείται ότι οφείλει το οποιοδήποτε ποσό στον Ενάγοντα. Επιπλέον η Εναγόμενη 1 ισχυρίζεται ότι συνεπεία της επιστολής ημ.23/11/2015 ακολούθησαν συναντήσεις και αλληλογραφία δια μέσου των οποίων υπήρξαν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και η Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία δεν έληξε ούτε τερματίστηκε. Περαιτέρω με την ανταπαίτηση της θέση της Εναγόμενης 1 είναι ότι ο Ενάγοντας δεν παρείχε διευκολύνσεις και δεν τηρούσε τις συμβατικές του υποχρεώσεις με αποτέλεσμα η Εναγόμενη 1 να υποστεί ζημιές και απώλεια κερδών. Επιπλέον η Εναγόμενη 1 ισχυρίζεται ότι ο Ενάγοντας παραβίασε τον όρο περί μονοπωλιακής εκμετάλλευσης πινακίδων. Αναφέρει δε ότι κατά τις 30/5/2016, ECLI:CY:AD:2016:D147 η Εναγόμενη 1 απέστειλε επιταγή στον Ενάγοντα για το ποσό των €25.000 ως πληρωμή δημοτικών τελών και δικαιωμάτων στη βάση της Δεύτερης Συμπληρωματικής Συμφωνίας η οποία εξαργυρώθηκε στις 12/10/2016.
8. Ο Ενάγοντας με την απάντηση και υπεράσπιση στην ανταπαίτηση του αρνείται τους ισχυρισμούς που προβάλλει η Εναγόμενη 1 και εμμένει στους ισχυρισμούς της απαίτησης του.
9. Ο Εναγόμενος 2 με την Υπερασπιση του ισχυρίζεται ότι η Αρχική Συμφωνία έληξε και/ή τερματίστηκε και ότι ο Εναγόμενος 2 ουδέποτε έλαβε γνώση των επακόλουθων συμφωνιών και ουδεμία νέα εγγύηση έχει δώσει προς τον Ενάγοντα και δεν υφίσταται οποιαδήποτε σχέση μεταξύ τους. Ισχυρίζεται δε ότι κατά τις 17/1/2006 ο Εναγόμενος 2 υπέγραψε συμφωνία με την Rolandos Enterprises Public Co Ltd με την οποία η τελευταία αγόρασε τις μετοχές του Εναγόμενου 2 στην Εναγόμενη 1 και απάλλαξε τον Εναγόμενο 2 από οποιεσδήποτε προσωπικές υποχρεώσεις και εγγυήσεις που αφορούσαν την Εναγόμενη 1.
10. Οι επακριβείς θέσεις των διαδίκων αποτυπώνονται στη δικογραφία ως αυτή βρίσκεται στον δικαστηριακό φάκελο. Αναφορά στα δικόγραφα θα γίνει κατωτέρω εκεί όπου κριθεί απαραίτητο.
ΙΙΙ. Διαδικασία και ακρόαση
11. Προς απόδειξη των αξιώσεων του Ενάγοντα, κατέθεσαν ο Ανδρέας Παρπόττας (ME1) και ο Γιάννης Κωνσταντίνου (ΜΕ2). Για να προωθήσει την υπεράσπιση και την ανταπαίτηση της Εναγόμενης 1, κατέθεσε ο Ρολάνδος Λοΐζου (ΜΥ1) και για να προωθήσει την υπεράσπιση του Εναγόμενου 2 κατέθεσε ο ίδιος ο Εναγόμενος 2 (ΜΥ2). Οι μάρτυρες κατέθεσαν γραπτές δηλώσεις ως μέρος της κυρίως εξέτασης τους και αντεξετάστηκαν από τους συνηγόρους της άλλης πλευράς. Η προφορική μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά της διαδικασίας, η δε έγγραφη και πραγματική μαρτυρία είναι καταχωρημένη ως Τεκμήρια.
12. Από τα δικόγραφα προκύπτουν τα ακόλουθα κοινώς αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα:
12.1. Ο Ενάγοντας δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 17/8/2000 -Αρχική Συμφωνία- παραχώρησαν στην Εναγόμενη 1, υπό την εγγύηση του Εναγόμενου 2, “το δικαίωμα τοποθέτησης στεγάστρων και διαφημιστικών πινακίδων που θα τοποθετηθούν από τον Αδειούχο-Εναγομένη 1 σε σημεία που θα υποδειχθούν γραπτώς από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου -Εναγόντων- (...)”, έναντι καταβολής δικαιώματος στον Ενάγοντα για τη κάθε θέση ως ακολούθως “(α) στεγάστρου με μια διαφημιστική πινακίδα διαστάσεως 1,10Χ1,60cm περίπου ΛΚ225 (Διακόσιες είκοσι πέντε) ετησίως. (β) στεγάστρου με δύο διαφημιστικές πινακίδες διαστάσεως 1,10Χ1,60cm περίπου ΛΚ310 (Λιρών Κύπρου τριακόσιες δέκα) ετησίως (γ) ανεξάρτητες διαφημιστικές πινακίδες διαστάσεως 1,10Χ1,60cm περίπου ΛΚ225 (διακόσιες είκοσι πέντε λίρες Κύπρου) ετησίως (δ) διαφημιστικές πινακίδες τύπου PISA διαστάσεων 4Χ3m περίπου, Λ.Κ.500 (Λίρες Κύπρου πεντακόσιες), ετησίως”. Επιπλέον συμφωνήθηκε ότι “Το ετήσιο δικαίωμα και τα τέλη διαφημίσεων θα καταβάλλονται την πρώτη εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα, ενώ ως μήνας εναρκτήριος για την καταβολή του είναι ο μήνας τοποθέτησης κάθε στεγάστρου με διαφημιστική πινακίδα οποιουδήποτε τύπου ή άλλης διαφημιστικής πινακίδας. Από την ημερομηνία συμπληρώσεως του συνολικού αριθμού στεγάστρων με διαφημιστικές πινακίδες ή άλλες διαφημιστικές πινακίδες οποιουδήποτε τύπου που θα τοποθετηθούν και εν πάση περιπτώσει όχι αργότερα από το τέλος του δέκατου όγδοου μήνα από την υπογραφή της παρούσας συμφωνίας τόσο το ετήσιο δικαίωμα όσο και τα διαφημιστικά τέλη θα καταβάλλονται στο Δημοτικό Ταμείο σε μηνιαίες δόσεις αρχομένης της πρώτης δόσης την ημερομηνία που θα προκύψει σύμφωνα με τον παρόντα όρο.”
12.2. Η Αρχική Συμφωνία ανανεώθηκε με συμπληρωματική συμφωνία ημερομηνίας 15/6/2006 σύμφωνα με την οποία η συμφωνηθείσα άδεια παρατάθηκε μέχρι τις 17/8/2014 -Πρώτη Συμπληρωματική Συμφωνία-.
12.3. Με δεύτερη συμπληρωματική συμφωνία ημερομηνίας 8/1/2014 η συμφωνηθείσα άδεια παρατάθηκε μέχρι τις 17/8/2015 -Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία-.
12.4. Η Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία προνοούσε, μεταξύ άλλων, “ότι το σύνολο των δημοτικών τελών και/ή δικαιωμάτων που (θα) υποχρεούνται να καταβάλλουν οι Εναγόμενοι προς τον Ενάγοντα για τη περίοδο 17/8/2015-17/8/2016 θα συμφωνηθούν εκ νέου μεταξύ των διαδίκων καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια καλή τη πίστη, έτσι ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία”.
12.5. Η Εναγόμενη 1, μέχρι τουλάχιστον την καταχώριση της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης της στις 22/1/2017 χρησιμοποιούσε και εκμεταλλευόταν (βλ. παρα. 12 της Έκθεσης Απαίτησης και παρα.6 της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης)
13. Για όλα τα πιο πάνω κάνω ανάλογα ευρήματα.
14. Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή όλους τους μάρτυρες κατά τη διάρκεια που έδιναν μαρτυρία ενώπιον μου και είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω τόσο τον τρόπο με τον οποίο αυτοί απάντησαν στις διάφορες ερωτήσεις που τους τέθηκαν όσο και τη συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα.
15. Παραθέτω πιο κάτω συνοπτικά τη μαρτυρία που κατατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και ακολούθως το κρίσιμο μέρος της μαρτυρίας θα αξιολογηθεί. Περιορίζομαι στην καταγραφή των κύριων σημείων της μαρτυρίας, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο της ως αυτή βρίσκεται καταγεγραμμένη στα πρακτικά της υπόθεσης (βλ. Χρυσούλλα Καννάουρου κ.α. ν. Α. Σταθιώτη (1990) 1 Α.Α.Δ. 35 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Άντρης Ηρακλέους Π.Ε. 7332 ημερομηνίας 12/1/2005).
IV. Προσαχθείσα μαρτυρία
Ανδρέας Παρπόττας (ME1)
16. Μέσω της γραπτής του μαρτυρίας ο ΜΕ1 ανέφερε ότι είναι υπάλληλος του Ενάγοντα και συγκεκριμένα λειτουργός διαφημιστικών πινακίδων στην Τεχνική Υπηρεσία του Ενάγοντα από το 2009. Ανέφερε δε ότι ανάμεσα στα καθήκοντά του είναι η καταγραφή των πινακίδων που είναι αναρτημένες εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λάρνακας και των τοποθεσιών τους. Στη συνέχεια ο ΜΕ1 ανέφερε ότι γνωρίζει ότι ο Ενάγοντας, περί το 2000, παραχώρησε άδεια στην Εναγομένη 1 να τοποθετήσει στέγαστρα και διαφημιστικές πινακίδες εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λάρνακας και ότι η Εναγομένη 1 είχε τοποθετημένα στέγαστρα και πινακίδες σε διάφορες τοποθεσίες στην Λάρνακα, και ότι ο ίδιος κατέγραψε τις τοποθεσίες τους σε διάφορες ημερομηνίες. Προς τούτο, κατέθεσε ως Τεκμήριο 1 δέσμη φωτογραφιών των πινακίδων της Εναγομένης 1, τις οποίες έλαβε ο ίδιος μεταξύ των ετών 2009 και 2016. Στο εν λόγω τεκμήριο, φαίνονται συνολικά 25 πινακίδες της Εναγομένης 1, τύπου PISA 4μx3μ. Ακολούθως ανέφερε ότι στις 25/05/2016 διενήργησε ξανά καταγραφή των πινακίδων της Εναγομένης 1 και αυτή είχε τοποθετημένες τις 25 πινακίδες τις οποίες κατέγραψε σύμφωνα με τη τοποθεσία του, ήτοι στις ακόλουθες διευθύνσεις:
1. Λεωφ. Γρίβα Διγενή (στο πεζοδρόμιο έξω από πάρκο Αγ. Γεωργίου - πρώην ΣΠΕ Μακράσυκας)
2. Λεωφ. Γρίβα Διγενή (κυκλικός κόμβος Kleima) προς Λάρνακα.
3. Λεωφ. Γρίβα Διγενή (έξω από Οικία Επάρχου)
4. Λεωνίδα Κιούπη και Γρηγόρη Αυξεντίου (έναντι δημοτικής βιβλιοθήκης)
5. Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου (στο πεζοδρόμιο έξω από δημοτικό κήπο)
6. Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου με Οδό Κωνσταντίνου Ζαχαριάδη (στο πεζοδρόμιο έξω από Παλαιό Νοσοκομείο) (Α')
7. Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου με Οδό Κωνσταντίνου Ζαχαριάδη (στο πεζοδρόμιο έξω από Παλαιό Νοσοκομείο) (Β')
8. Λεωφ. Φανερωμένης (πίσω από δημοτικό σχολείο Δροσιάς (Α')
9. Λεωφ, Αρτέμιδος (μέσα στο πάρκο Φανερωμένης)
10. Λεωφ. Αρτέμιδος (έναντι στρατοπέδου αλυκής)
11. Λεωφ. Αρτέμιδος (γωνία φώτων τροχαίας προς αεροδρόμιο)
12. Λεωφ. Αμμοχώστου (έξω από UNIVERSITY στην είσοδο του) (Α')
13. Λεωφ. Αμμοχώστου (μετά από το UNIVERSITY στα δεξιά) (Β')
14. Λεωφ. Τάσου Παπαδόπουλου (δίπλα από Lidl)
15. Λεωφ. Νίκου & Δέσποινας Παττίχη (έξω από περίπτερο «Αγαμέμνων» - εντός Πάρκου)
16. Λεωφ, Νίκου & Δέσποινας Παττίχη (δίπλα από δημοτικό σχολείο Καμάρων)
17. Λεωφ. Λεμεσού (φώτα τροχαίας καμάρων προς Λεμεσό – δίπλα από ταμπελογράφο)
18. Λεωφ. Λεμεσού (δίπλα από Νέο Κυκλικό Κόμβο K-Cineplex)
19. Λεωφ, Τάσου Μητσόπουλλου, πριν τα φώτα τροχαίας με Λεωφ. Αρτέμιδος (περιοχή Μακένζυ).
20. Λεωφ. Τάσου Μητσόπουλλου (μέσα στο νέο Δημοτικό Χώρο Στάθμευσης)
21. Λεωφ. Στρ, Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ, Κυπριανού) (Α’)
22. Λεωφ. Στρ, Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ. Κυπριανού) (Β’)
23. Λεωφ. Στρ. Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ. Κυπριανού) (Γ’)
24. Οδός Ερμού (πρώην χώρος στάθμευσης παλιάς Δημοτικής Αγοράς)
25. Λεωφ. Μακαρίου (στον χώρο Στάθμευσης Terra Ompra)
Ανάφερε δε ότι όλες οι πινακίδες που καταγράφονται πιο πάνω, πλην εκείνες των φωτογραφιών 3, 10 και 24 της δέσμης του Τεκμηρίου 1, βρίσκονται μέχρι την ημέρα της ακρόασης στις ίδιες τοποθεσίες (στο εξής οι “επίδικες πινακίδες”), το οποίο διαπίστωσε από τις μετέπειτα καταγραφές που διενήργησε.
17. Κατά την αντεξέταση του ο ΜΕ1 σε σχετική ερώτηση της συνηγόρου της Εναγόμενης 1 ανέφερε ότι ο Ενάγοντας ανταποκρινόταν άμεσα σε θέματα ή προβλήματα που προέκυπταν με τις πινακίδες, για παράδειγμα κλαδέματα. Επιπλέον ανέφερε ότι ο ίδιος εκτύπωσε το Τεκμήριο 1 από τον υπολογιστή του και ενώ στον υπολογιστή φαινόταν η συγκεκριμένη ώρα και μέρα λήψης της κάθε φωτογραφίας αυτό δεν ήταν εφικτό να τυπωθεί στο χαρτί. Στην υποβολή της συνηγόρου της Εναγόμενης 1 ότι με την ανοχή του Ενάγοντα προκύπτει αθέμιτος ανταγωνισμός εις βάρος της Εναγόμενης 1, με αναφορά στις πινακίδες της ΑΕΚ Λάρνακας, ο ίδιος διαφώνησε. Επιπλέον ο ΜΕ1 δεν ήταν σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το ποσό της απαίτησης αφού ως ο ίδιος ανέφερε δεν ήταν στη σφαίρα των καθηκόντων του. Επιπλέον ο ΜΕ1 δεν ήταν σε θέση να απαντήσει ξεκάθαρα ως προς την επιτόπια επιθεώρηση των πινακίδων στις οποίες παραχώρησε ο Ενάγοντας άδεια τοποθέτησης κατά το έτος 2023, αφού ως ο ίδιος ανέφερε είχε οδηγίες να προετοιμαστεί μέχρι το έτος 2017.
Γιάννης Κωνσταντίνου (ΜΕ2)
18. Ο ΜΕ2 μέσω τη γραπτής του κατάθεσης ανέφερε ότι είναι στην υπηρεσία του Ενάγοντα και συγκεκριμένα στο τμήμα λογιστηρίου. Στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του ανέφερε ότι έχει πρόσβαση σε όλο το αρχείο του Ενάγοντα, συμπεριλαμβανομένου και του φακέλου που αφορά την παρούσα υπόθεση. Εξήγησε ότι στο φάκελο που αφορά την υπόθεση φυλάσσονται όλες οι συμφωνίες και τα έγγραφα που έχουν σχέση με αυτή. Πέραν των πιο πάνω, ανέφερε ότι στο λογιστήριο του Ενάγοντα διατηρούνται καταστάσεις λογαριασμού για τους οφειλέτες του Ενάγοντα, συμπεριλαμβανομένων και των Εναγόμενων. Ακολούθως αναφέρθηκε στην υπογραφή και το αντικείμενο της Αρχικής Συμφωνίας αντίγραφο της οποία κατέθεσε ως Τεκμήριο 2. Στη συνέχεια ανέφερε ότι η Αρχική Συμφωνία ανανεώθηκε με Πρώτη Συμπληρωματική συμφωνία αντίγραφο της οποίας κατέθεσε ως Τεκμήριο 3. Με την Πρώτη Συμπληρωματική συμφωνία, η Αρχική συμφωνία παρατάθηκε μέχρι την 17/08/2014. Κατέθεσε επίσης ως Τεκμήριο 4 αντίγραφο της Δεύτερης Συμπληρωματική συμφωνίας για την οποία εξήγησε ότι αντικείμενο της εν λόγω συμφωνίας ήταν η παράταση ισχύς της Αρχικής Συμφωνίας μέχρι τις 17/8/2015 και ότι είχε συμφωνηθεί ρητά μεταξύ των συμβαλλομένων ότι το σύνολο των δημοτικών τελών ή/και δικαιωμάτων που υποχρεούτο να καταβάλλει η Εναγομένη 1 προς τον Ενάγοντα για την περίοδο από 17/08/2015 μέχρι 17/08/2016, θα συμφωνούνταν εκ νέου μεταξύ των διαδίκων, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια καλή τη πίστη, έτσι ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία, Παρά ταύτα, τέτοια συμφωνία δεν έγινε και δεν επήλθε συμφωνία για το αντάλλαγμα, Ως εκ τούτου μετά τη λήξη της Δεύτερης Συμπληρωματικής Συμφωνίας δεν υπήρξε περαιτέρω ανανέωση της Αρχικής Συμφωνίας.
19. Ακολούθως ανέφερε ότι ανταλλάχθηκαν διάφορες επιστολές μεταξύ των δικηγόρων των διαδίκων και με επιστολή του δικηγόρου του Ενάγοντα ημερομηνίας 23/11/2015, ο τελευταίος κάλεσε τους Εναγόμενους να σταματήσουν να τοποθετούν με οποιοδήποτε τρόπο πινακίδες, αντίγραφο της εν λόγω επιστολής κατατέθηκε ως Τεκμήριο 5. Ωστόσο ως ανέφερε ο ΜΕ2 η Εναγομένη 1 συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις πινακίδες και οποιαδήποτε τέτοια χρήση ζημιώνει τον Ενάγοντα με το ποσό που είχε συμφωνηθεί σαν αντάλλαγμα, χωρίς να έχει σημασία αν αυτό είναι αποζημιώσεις, ή ενοίκια, ή δικαιώματα. Ανέφερε δε ότι η Εναγομένη 1 δεν έχει οποιοδήποτε δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις πινακίδες από την ημέρα που έληξε η Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία.
20. Ακολούθως εξήγησε ότι ο Ενάγοντας διατηρεί σχετικό λογαριασμό σχετικά με τις συμφωνίες με την Εναγόμενη 1, στον οποίο έχει πρόσβαση λόγω των καθηκόντων του. Ο εν λόγω λογαριασμός ως ανέφερε ο ΜΕ2 είναι χρεωστικός και χρεώνονται τα συμφωνηθέντα με την Εναγόμενη 1 και πιστώνονται οποιεσδήποτε πληρωμές από μέρους της Εναγόμενης 1, επιπλέον φαίνεται το πραγματικό υπόλοιπο της Εναγόμενης 1. Ο ίδιος εκτύπωσε και κατέθεσε τον εν λόγω λογαριασμό ως Τεκμήριο 6. Σημείωσε δε ότι για σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, ενδιαφέρουν μόνοι οι χρεώσεις Αυγούστου του 2016, Σεπτεμβρίου του 2016 και Οκτωβρίου του 2016 στην 3η σελίδα, ήτοι σύνολο €6.250,07, ποσό το οποίο, ως ανέφερε ο ΜΕ2 αξιώνει ο Ενάγοντας.
21. Το ποσό της απαίτησης περιορίστηκε στο ποσό των €5.207,50 πριν την αντεξέταση του ΜΕ2.
22. Κατά την αντεξέταση του ΜΕ2 η συνήγορος της Εναγόμενης 1 ρώτησε κατά πόσο η τελευταία πληρωμή των €25.000 από την Εναγόμενη 1 ως φαίνεται στο Τεκμήριο 6 αφορούσε πληρωμές για τις πινακίδες της Εναγόμενης 1 ο ίδιος ανέφερε δεν μπορεί να θυμάται αλλά λογικά επειδή ο Ενάγοντας δεν είχε άλλη συνεργασία με την Εναγόμενη 1 ότι το εν λόγω ποσό αφορούσε τις διαφημιστικές πινακίδες αφού ταιριάζουν οι ημερομηνίες. Επιπλέον δεν μπορούσε να διευκρινίσει κάτω υπό ποιές προϋποθέσεις αποδέχτηκε ο Ενάγοντας το ποσό των €25.000. Όσον αφορά τις υπόλοιπες ερωτήσεις περί στεγάστρων και ειδικότερα ερμηνεία των όρων των επίδικων συμφωνιών ο ΜΕ2 ανέφερε ότι δεν γνώριζε. Επιπλέον ανέφερε ότι γνώριζε ότι έγιναν συναντήσεις μεταξύ των διαδίκων εκ των οποίων σε κάποιες ήταν παρών δεν θυμόταν πότε έγιναν και αλλά ανέφερε ότι αφορούσαν το κατά πόσο θα συμφωνείτο η παράταση της Αρχικής Συμφωνίας για το έτος 17/8/2015 μέχρι 17/8/2016, ωστόσο τα μέρη δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία. Σε ερώτηση τι αφορούσε το ποσό των €25.000 ο ίδιος ανέφερε ότι ήταν προσωρινό. Σημειώνεται ότι ο συνήγορος του Εναγόμενου 2 επικεντρώθηκε κατά την αντεξέταση του ΜΕ2 σε ερωτήσεις κατά πόσο αυξήθηκαν οι πινακίδες και συνακόλουθα τα τέλη αυτών και κατά πόσο ενημερώθηκε ο Εναγόμενος 2. Ο ΜΕ2 ανέφερε ότι δεν γνώριζε επί του θέματος. Επιπλέον ο ΜΕ2 ανέφερε ότι δεν γνώριζε σχετικά με το θέμα ηλεκτροδότησης των πινακίδων, για τα παράπονα βλάστησης ή τις αδειοδοτημένες πινακίδες της ΑΕΚ Λάρνακας.
Ρολάνδρος Λοΐζου (ΜΥ1)
23. Ο ΜΥ1 κατά την κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι από το 2001 είναι ένας εκ των διευθυντών της Εναγόμενης 1. Κατάθεσε σχετικό αντίγραφο της Αρχικής Συμφωνίας, χωρίς χειρόγραφες σημειώσεις, ως Τεκμήριο 8. Ακολούθως ο ΜΥ1 έκανε σχετική αναφορά στην Πρώτη Συμπληρωματική Συμφωνία και τη Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία.
24. Ειδικότερα ο ΜΥ1 ανέφερε ότι σύμφωνα με το όρο 5 της Δεύτερης Συμπληρωματικής Συμφωνίας, η Εναγόμενη 1 έπρεπε να καταβάλει στον Ενάγοντα το ποσό των €78.125 προς εξόφληση όλων των δημοτικών τελών μέχρι τις 17/08/2013. Ανέφερε δε ότι, η Εναγόμενη 1 κατέβαλε το ποσό των €78.125 και περαιτέρω κατέβαλε, €25,000 για την περίοδο 17/08/2013-17/08/2014, €25.000 για την περίοδο 17/08/2014- 17/08/2015 και €25.000 για την περίοδο 17/08/2015-17/08/2016.
25. Επιπλέον ο ΜΥ1 κατά την κυρίως εξέταση του ισχυρίστηκε ότι με τη Δεύτερη Συμπληρωματική Συμφωνία η Αρχική Συμφωνία ήταν δυνατόν να παραταθεί μέχρι τις 17/08/2018 και ότι το μόνο που παρέμεινε να συμφωνηθεί ήταν το συνολικό ύψος των τελών εφόσον ο όρος 8 προέβλεπε επιτακτικά ότι τα δημοτικά τέλη για την περίοδο 17/08/2015 μέχρι 17/08/2016 “Θα συμφωνηθούν εκ νέου μεταξύ των δύο μερών καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια καλή τη πίστη, έτσι ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία”.
26. Ακολούθως ανέφερε ότι με επιταγή εταιρείας δικών του συμφερόντων, της Τράπεζας Κύπρου με αριθμό [ ] η οποία εκδόθηκε στις 30/05/2016 προς όφελος του Ενάγοντα καταβλήθηκε το ποσό των €25.000.- για την περίοδο 17/8/2015- 17/8/2016 στον Ενάγοντα και ότι ο τελευταίος προέβηκε σε εξαργύρωση αυτής στις 17/10/2016.
27. Στη συνέχει αναφέρθηκε στο ότι ευθύνη για τη διαπραγμάτευση είχαν και οι δύο πλευρές εξίσου και διαφωνεί με τον ισχυρισμό του Ενάγοντα ότι η Εναγόμενη 1 δεν προσήλθε για να καταλήξουν σε συμφωνία για τα τέλη της περιόδου μετά την 17/08/2015 και ανέφερε ότι ο Ενάγοντας παρά τις προσπάθειες της Εναγόμενης 1 δεν ήθελε να καταλήξει σε συμφωνία για το ύψος των τελών. Αντί αυτού στις 23/11/2015 ο Ενάγοντας απέστειλε επιστολή τερματισμού της μεταξύ τους συμφωνίας.
28. Ακολούθως αναφέρθηκε σε σχετική αλληλογραφία μεταξύ των δικηγόρων των διαδίκων καθώς και των ίδιων των διαδίκων ημερομηνίας 24/11/2015 (2 επιστολές), 16/12/2015, 14/12/2015 οι οποίες κατατέθηκαν ως Τεκμήρια 11Α, 11Β, 12 και 13 αντίστοιχα. Στη συνέχεια ανέφερε ότι η Εναγόμενη 1 δεν οφείλει στον Ενάγοντα ενοίκια για τους τρεις μήνες Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016 καθότι ο Ενάγοντας παραβίασε τη συμφωνία. Το ύψος του ποσού που αξιώνει ο Ενάγοντας ως αυτό έχει περιοριστεί ο ΜΥ1 υποστήριξε ότι αυτό και καταδεικνύει από μόνο του την αποδοχή ποσού για την περίοδο 17/08/2016 μέχρι 17/08/2018 και την ανανέωση της συμφωνίας για την περίοδο αυτή. Ανέφερε δε ότι με την επιταγή της Τράπεζας Κύπρου αρ. [ ], ημερ. 30/05/2016 η Εναγόμενη 1 κατέβαλε προς τον Ενάγοντα ποσό €25,000 και αποπλήρωσε τις οφειλές της μέχρι τα μέσα Αύγουστο του 2016. Ο Ενάγοντας αποδέχθηκε το ποσό των €25.000.- άνευ της διαδικασίας διαπραγμάτευσης. Περαιτέρω, σημείωσε ότι ο Ενάγοντας αφού έλαβε την πιο πάνω επιταγή στις 30/5/2016 δεν την επέστρεψε και την κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 2016 που την εξαργύρωσε.
29. Στη συνέχεια ο ΜΥ1 αναφέρθηκε ότι από το 2011 υπήρχαν προβλήματα ορατότητας των επίδικων πινακίδων λόγω πράσινης βλάστησης σε τέσσερις πινακίδες της Εναγόμενης 1. Προς τούτο στάληκε η επιστολή της Εναγόμενης 1 προς τον Ενάγοντα ημερομηνίας 20/07/2011, η οποία κατατέθηκε ως Τεκμήριο 14. Ανάφερε δε ότι ο Ενάγοντας δεν έπραξε οτιδήποτε για το πρόβλημα σε παραβίαση των όρων των επίδικων συμφωνιών. Ακολούθως αναφέρθηκε στην επιστολή ημερομηνίας 27/7/2015 η οποία στάλθηκε από την Εναγόμενη 1 προς τον Ενάγοντα με την οποία ενημέρωσαν τον τελευταίο ότι μετά από έλεγχο που έγινε στα δημοτικά τεμάχια του Δήμου Λάρνακας, διαπίστωσαν ότι υπήρχαν τοποθετημένες αρκετές παράνομες πινακίδες και μάλιστα μπροστά από τις πινακίδες της Εναγόμενης 1 καταστρέφοντας την ορατότητα τους. Η εν λόγω επιστολή κατατέθηκε ως Τεκμήριο 15.
30. Ακολούθως ο ΜΥ1 αναφέρθηκε στις επιστολές ημερομηνίας 29/11/2016 και 30/11/2016 με τις οποίες η Εναγόμενη 1 ζήτησε από τον Ενάγοντα το κλάδεμα βλάστησης που εμπόδιζε την ορατότητα των πινακίδων της καθιστώντας τις μη εμπορεύσιμες και εξουσιοδότηση να αιτηθεί η τελευταία στην ΑΗΚ για ηλεκτροδότηση των πινακίδων της αντίστοιχα. Ο Ενάγοντας με επιστολή του ημερομηνίας 10/12/2016, ECLI:CY:AD:2016:D147 ανέφερε ότι δεν είχε υποχρέωση για ηλεκτροδότηση των πινακίδων. Οι πιο πάνω επιστολές κατατέθηκαν ως Τεκμήριο 16.
31. Ακολούθως ανέφερε ότι ο Ενάγοντας δεν βοηθούσε και δεν παρείχε διευκολύνσεις και δεν τηρούσε ουσιαστικές και καίριες συμβατικές του υποχρεώσεις ως προνοείτο από τις επίδικες συμφωνίες με αποτέλεσμα η Εναγόμενη 1 να υποστεί ζημιές και απώλεια κερδών εφόσον υπήρχαν σημαντικά μειωμένες πωλήσεις και πωλήσεις σε χαμηλές τιμές.
32. Τέλος με την κυρίως εξέταση του ο ΜΥ1 περιόρισε την ανταπαίτηση στην αξίωση της Εναγόμενης για ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του Ενάγοντα.
33. Κατά την αντεξέταση του ο ΜΥ1 επανέλαβε τα όσα έχει αναφέρει σχετικά με τις συναντήσεις στον Ενάγοντα. Σε σχετική ερώτηση του συνηγόρου του Ενάγοντα ο ΜΥ1 ανέφερε ότι ενίοτε η Εναγόμενη 2 είχε προβλήματα με τη βλάστηση και τις παράνομες πινακίδες και ότι ο Ενάγοντας τα πρώτα χρόνια ανταποκρινόταν και ότι τα τελευταία χρόνια γύρω στο 2015 είχαν ιδιαίτερα προβλήματα. Επιπλέον ο ΜΥ1 απάντησε καταφατικά σε ερώτηση του συνηγόρου του Ενάγοντα ότι η Εναγόμενη 1/οι δικηγόροι της απέστειλαν τις παραπάνω επιστολές για να είναι καλυμμένη η εταιρεία.
34. Σε σχετική ερώτηση αναφορικά με την έκταση της ζημιάς ο ΜΥ1 ανέφερε ότι υπάρχουν φωτογραφίες και ο ίδιος νόμιζε ότι είχαν ήδη κατατεθεί και παρέπεμψε σχετικά στα όσα καταγράφονταν στη παράγραφο 36 της γραπτής του δήλωσης, ήτοι “Ακόμα περί τις αρχές του έτους 2023 ο Διευθυντής Πωλήσεων της Εναγόμενης 1, Νεόφυτος Παπουτές, μαζί με τον Δημοτικό Γραμματέα του Δήμου, Ανδρέα Λουκά και τον Ανδρέα Παρπόττα, λειτουργό του Δήμου προέβηκαν σε επιτόπια επιθεώρηση των πινακίδων της Εναγόμενης 1 όπου διαπιστώθηκε ότι οι συγκεκριμένες πινακίδες ήταν στην ίδια κατάσταση, δηλαδή μη ορατές, όπως ήταν από το 2011. Αυτό το γεγονός το ενημερώθηκα από τον Διευθυντή Πωλήσεων της Εναγόμενης 1 και από επιτόπιες επιθεωρήσεις που κατά καιρούς έκανα.”. Κατά την επανεξέταση του, σε σχετική ερώτηση όσον αφορά τις προαναφερόμενες φωτογραφίες των πινακίδων ο ίδιος ανέφερε ότι δεν έχει οτιδήποτε μαζί του.
35. Επιπλέον κατά την αντεξέταση του ΜΥ1 από το συνήγορο του Εναγόμενου 2 ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι κατόπιν γραπτής συμφωνίας την οποία αναγνώρισε ο ΜΥ1 επιβεβαίωσε ότι ο ίδιος απάλλαξε τον Εναγόμενο 2 κατόπιν εξαγοράς του.
Αχιλλέας Δημητρίου- Εναγόμενος 2 (ΜΥ2)
36. Σύμφωνα με τη γραπτή δήλωση του ΜΥ2 η οποία κατατέθηκε ως μέρος της κυρίως εξέτασης τoυ ο ίδιος ανέφερε ότι στις 17/8/2000 υπέγραψε ως διευθυντής εκ μέρους της Εναγόμενης 1 και προσωπικά ως εγγυητής την Αρχική Συμφωνία, την πρωτότυπη κατέθεσε ως Τεκμήριο 17. Κατά την αντεξέταση του ο ΜΥ2 επιβεβαίωσε ότι το Τεκμήριο 17 είναι το ίδιο με το Τεκμήριο 8.
37. Ακολούθως ανέφερε ότι στις 12/1/2006 πώλησε και μεταβίβασε τις μετοχές που είχε στην Εναγόμενη 1 Εταιρεία στην Rolandos Enterprises Public Co Ltd και υπόγραψε σχετική συμφωνία, όπου μεταξύ άλλων προέβλεπε τα ακόλουθα:
37.1. Την αγορά όλων των μετοχών του, που είχε στην Εναγόμενη 1 εταιρεία.
37.2. Την απαλλαγή του, εντός 30 ημερών από οποιεσδήποτε προσωπικές του υποχρεώσεις ή εγγυήσεις ή υποθήκες και που αφορούσαν την Εναγόμενη 1 εταιρεία
37.3. Την πληρωμή ή αποζημίωση του σε περίπτωση που πληρώσει οποιαδήποτε ποσά για λογαριασμό της Εναγόμενης 1 εταιρείας.
Η εν λόγω συμφωνία κατατέθηκε ως Τεκμήριο 18.
38. Περαιτέρω ανέφερε ότι η Αρχική Συμφωνία έχει τροποποιηθεί και έχουν γίνει σε αυτή προσθήκες, οι οποίες είναι ουσιώδεις και έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι υποχρεώσεις της Εναγόμενης 1 προς τον Ενάγοντα, χωρίς την έγκριση ή συγκατάθεση του ή νέα εγγύηση του αφούι δεν είχε ενημερωθεί με αποτέλεσμα η εγγύηση που έδωσε στην Αρχική Συμφωνία να μην έχει καμιά ισχύ.
39. Ο ΜΥ2 δεν αντεξετάστηκε.
V. Αξιολόγηση Mαρτυρίας, Ευρήματα, Νομική Πτυχή & Συμπεράσματα
40. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται πρωτίστως στη βάση της μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα και με γνώμονα τις καλά καθιερωμένες νομολογιακές αρχές. Εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου, παρακολουθώντας παράλληλα τους μάρτυρες ενώ κατέθεταν, έχοντας κατά νου τις νομολογιακές αρχές που διέπουν την αξιολόγηση της μαρτυρίας δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην πειστικότητα, λογική και συνοχή της μαρτυρίας και το βαθμό στον οποίο συνάδει με τις δικογραφημένες θέσεις, το περιεχόμενο των διαφόρων εγγράφων που κατατέθηκαν ως τεκμήρια καθώς επίσης και την δυνατότητα του Δικαστηρίου να αποδεχτεί ή να απορρίψει είτε όλη είτε μέρος της προσκομισθείσας μαρτυρίας (βλ. Παύλου v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68, Σάββα v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 391, Kades v. Nicolaou & Another (1986) 1 C.L.R. 212, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257 και Theomaria Estates Ltd v. Samuel Mason κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 256, Al Ittihad Al Watani κ.ά. ν. Χρ.Παπαδόπουλου (2000) 1Γ Α.Α.Δ. 1924 Τσιαττές ν. Solomonides (Cartridges Industries) Ltd (2009) 1 A.A.Δ. 974, Mirza Feiz Hasan v. Μιχάλη Ανδρέου, Π.Ε 2/2011, ημερομηνίας 2.12.2015, ECLI:CY:AD:2015:A803, Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506, ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ν. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ, Πολιτική Εφεση Αρ. 185/2012, 19/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A179, Κουδουνάρης v. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 329, Τυμπιώτης v. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 612, Shahin Haisan Fawzy Mohamed v. Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 266 και Σάββα Γεώργιος ν. Aστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 391).Υπό το φως των ανωτέρω αρχών προχωρώ στην πιο κάτω αξιολόγηση.
41. Έχοντας υπόψη το σύνολο της μαρτυρίας και εξετάζοντας το σε συνάρτηση με τις δικογραφημένες θέσεις των διαδίκων, διαπιστώνω ζητήματα ότι τα οποία καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει όσον αφορά την απαίτηση είναι (1) ενόψει της εξαργύρωσης της επιταγής των €25.000 κατά πόσο η ισχύς της Αρχικής Συμφωνία ανανεώθηκε για την περίοδο 17/8/2015 -17/8/2016 παρά το γεγονός ότι οι διάδικοι δεν συμφώνησαν τα τέλη που θα καταβάλλονταν από την Εναγόμενη 1 προς τον Ενάγοντα; (2) κατά πόσο ο Ενάγοντας δικαιούται να πληρωθεί το ποσό των €5.207,50 για τη χρήση πινακίδων από την Εναγόμενη 1 για τους μήνες Αύγουστο (μισό μήνα), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016 ή και απώλεια χρήσης εκ μέρους του Ενάγοντα και (3) κατά πόσο ο Ενάγοντας δικαιούται το επιπλέον ποσό των €79.166 ως περαιτέρω αξίωση που εισηγείται ο συνήγορος του Ενάγοντα με τη τελική του αγόρευση.
42. Επομένως προχωρώ στην αξιολόγηση της μαρτυρίας που έχουν προσκομίσει αμφότερες πλευρές στη βάση του πιο πάνω καθώς και ως προς το σύνολο της ανταπαίτησης, ως αυτή έχει περιοριστεί τόσο με την κυρίως εξέταση του ΜΥ1 όσο και με τη τελική αγόρευση των συνηγόρων της Εναγόμενης 1 (βλ. παρα.1, 3 και 15 της τελική αγόρευσης της δικηγόρου της Εναγόμενης 1), ήτοι την αξίωση ειδικών αποζημιώσεων για παράβαση συμβάσεων και/ή συμφωνιών και/ή συμπληρωματικών συμφωνιών.
43. Ο ΜΕ1 μου έκανε γενικά καλή εντύπωση ως μάρτυρας. Αναφέρθηκε με απλότητα, αμεσότητα και ειλικρίνεια στα σχετικά με την παρούσα υπόθεση γεγονότα και δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του στο μεγαλύτερο μέρος της μαρτυρίας του. Ειδικότερα με προσοχή διέκρινε τα θέματα που δεν ήταν της αρμοδιότητας του όπως ήταν θέματα που άπτονταν των εργασιών του λογιστηρίου του δήμου. Ως προς την αποδεκτότητα του Τεκμηρίου 1 που ο ΜΕ1 κατέθεσε, υπενθυμίζω ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτέλεσε ήδη αντικείμενο ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου και δεν διαπιστώνεται να υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος να διαφοροποιηθεί η εν λόγω απόφαση στη βάση των όσων αναφέρθηκαν στην εν λόγω απόφαση.
44. Όσον αφορά τις ερωτήσεις που υπέβαλε η συνήγορος της Εναγόμενης 1 στον ΜΕ1 ότι λόγω παραλείψεων του Ενάγοντα οι επίδικες πινακιδες είναι μη εμπορεύσιμες λόγω εφόσον περιβάλλονται από βλάστηση, ο ΜΕ1 με ψυχραιμία εξήγησε ότι μόλις κάποιος απευθυνθεί στο σχετικό τμήμα του Ενάγοντα, ήτοι το Τμήμα Κήπων και Πάρκων το αίτημα μπαίνει σε σειρά προτεραιότητας και ο ίδιος με τη σειρά του επιθεωρεί τις πινακίδες αρκετές φορές. Επιπλέον επισήμανε κατά τη αντεξέταση του ότι ο Ενάγοντας ενεργούσε άμεσα σε τέτοια ζητήματα παραπέμποντας τα σχετικά αιτήματα στο τμήμα δασών ούτως ώστε να γίνουν τα κλαδέματα. Στο βαθμό που η συνήγορος της Εναγόμενης 1 κατά την αντεξέταση του ΜΕ1 ασχολήθηκε με τους ισχυρισμούς περί αθέμιτου ανταγωνισμού εναντίον της Εναγόμενης 1 περιορίζομαι να αναφέρω ότι η εν λόγω γραμμή της αντεξέτασης ήταν γενική και αόριστη.
45. Όσον αφορά το μέρος της μαρτυρίας του ΜΕ1 σχετικά με τη καταγραφή των επίδικων πινακίδων και ότι όλες οι πινακίδες οι οποίες εμφαίνονται στο Τεκμήριο 1 πλην συγκεκριμένες βρίσκονται μέχρι και τη μέρα της ακρόασης στις ίδιες τοποθεσίες, γεγονός που ως ο ίδιος ανέφερε διαπίστωσε από τις μετέπειτα καταγραφές που διενήργησε, σε σχετικές ερωτήσεις κατά την αντεξέταση του ενώ αποδέχτηκε ότι η τελευταία επιθεώρηση έγινε 1-2 χρόνια πριν την ημερομηνία που κατέθεσε, δεν ήταν σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με αυτή, συνακόλουθα δεν αποδέχομαι την μαρτυρία του επί αυτού του σημείου.
46. Ο ΜΕ2 μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας. Αναφέρθηκε με απλότητα, αμεσότητα και ειλικρίνεια στα σχετικά με την παρούσα υπόθεση γεγονότα. Η κυρίως εξέταση του αναλώθηκε σε μεγάλο μέρος σε μη αμφισβητούμενα γεγονότα ήτοι στην σύναψη της Αρχικής Συμφωνίας, της Πρώτης Συμπληρωματικής συμφωνίας και της Δεύτερης Συμπληρωματικής συμφωνία, στο ότι η ισχύς της Αρχικής συμφωνίας παρατάθηκε μέχρι την 17/08/2015. Με την Δεύτερη Συμπληρωματική συμφωνία, συμφωνήθηκε ρητά ότι το σύνολο των δημοτικών τελών ή/και δικαιωμάτων που υποχρεούτο να καταβάλλει η Εναγομένη 1 προς τον Ενάγοντα για την περίοδο από 17/08/2015 μέχρι 17/08/2016, θα συμφωνούνταν εκ νέου μεταξύ των διαδίκων, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια καλή τη πίστη, έτσι ώστε να καταλήξουν σε συμφωνία, τέτοια συμφωνία όμως δεν επήλθε.
47. Σημειώνεται δε ότι παρά το γεγονός ότι ο ΜΕ2 κατέθεσε ως Τεκμήριο 5 την επιστολή ημερομηνίας 23/11/2015 με την οποία ο Ενάγοντας κάλεσε τους Εναγόμενους να σταματήσουν να τοποθετούν με οποιοδήποτε τρόπο πινακίδες ισχυριζόμενος ότι η Εναγόμενη 1 δεν έχει οποιοδήποτε δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις πινακίδες από την ημέρα που έληξε η Δεύτερη Συμπληρωματική συμφωνία, ο ίδιος κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι το ποσό των €25.000 το οποίο στάληκε με τη μορφή επιταγής από την Εναγόμενη 1, δεν επιστράφηκε και αντιθέτως εξαργυρώθηκε αναφέροντας ότι “ήταν προσωρινό” χωρίς ωστόσο να εξηγήσει τι εννοούσε με αυτό.
48. Κατέθεσε επίσης σχετική κατάσταση λογαριασμού ως Τεκμήριο 6 αναφέροντας ότι για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης ενδιαφέρουν μόνοι οι χρεώσεις Αυγούστου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου του 2016 στην 3η σελίδα, ήτοι σύνολο €6.250,07, ποσό το οποίο αξιώνουν οι Ενάγοντες. Το ποσό της απαίτησης περιορίστηκε στο ποσό των €5.207,50 πριν την αντεξέταση του ΜΕ2 και αυτό επιβεβαιώθηκε και από το ΜΕ2 κατά την αντεξέταση του. Επιπλέον ο ΜΕ2 ανέφερε ότι η Εναγόμενη 1 συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις πινακίδες, γεγονός το οποίο επιβεβαίωσε κατά την αντεξέταση του, αναφέροντας ότι εκπρόσωποι της Εναγόμενης 1 το έχουν παραδεχθεί σε διάφορες συναντήσεις τους.
49. Υπό το φως των πιο πάνω, κρίνω ότι ουσιαστικά ο ΜΕ2 παρέθεσε τις θέσεις του με λεπτομέρεια και με σαφήνεια χωρίς να διαφαίνεται η οποιαδήποτε αντίφαση στην όλη του μαρτυρία, στο βαθμό που τα γεγονότα βρίσκονταν στην σφαίρα των γνώσεων και των καθηκόντων του. Οι πιο πάνω θέσεις του ΜΕ2 συνάδουν με την έγγραφη μαρτυρία που κατατέθηκε από αυτόν και κρίνονται από το Δικαστήριο ως λογικές και πειστικές και ως τέτοιες γίνονται αποδεκτές.
50. Ο ΜΥ1 με τη μαρτυρία του παραδέχεται την υπογραφή της Αρχικής Συμφωνίας, χωρίς χειρόγραφες σημειώσεις (σημειώνω ότι η Αρχική Συμφωνία η οποία λαμβάνεται υπόψη ως η συμφωνία των μερών είναι το Τεκμήριο 8 το οποίο δεν φέρει χειρόγραφες σημειώσεις καθότι ως εμφαίνεται στο Τεκμήριο 2 οι εν λόγω χειρόγραφες σημειώσεις δεν φέρουν μονογραφές όλων των μερών), της Πρώτης Συμπληρωματικής Συμφωνίας και της Δεύτερης Συμπληρωματικής Συμφωνίας. Αποδέχομαι από τη μαρτυρία του ΜΥ1 ότι η Εναγόμενη 1 κατέβαλε το ποσό των €78.125 και περαιτέρω κατέβαλε €25.000 για την περίοδο 17/08/2013-17/08/2014, €25.000 για την περίοδο 17/08/2014- 17/08/2015 και €25.000 για την περίοδο 17/08/2015-17/08/2016, αφού τα εν λόγω ποσά επιβεβαιώνονται και από τα όσα ανέφερε ο ΜΕ2 στη μαρτυρία του και ειδικότερα από την κατάσταση λογαριασμού (Τεκμήριο 6) που προσκόμισε ο ίδιος ο ΜΕ2.
51. Αποδέχομαι επίσης το γεγονός ότι όσον αφορά τη περίοδο 17/8/2015-17/8/2016, παρά το γεγονός ότι ότι τα μέρη δεν κατέληξαν σε συμφωνία ως προς τα τέλη, εντούτοις ο Ενάγοντας αποδέχθηκε το ποσό των €25.000 αποδεχόμενος με τη συμπεριφορά του την παράταση της ισχύος της Αρχικής Συμφωνίας για τη περίοδο 17/8/2015-17/8/2016. Το γεγονός ότι ο Ενάγοντας μέσω των δικηγόρων του απέστειλε την επιστολή ημερομηνίας 23/11/2015 (Τεκμήριο 23/11/2015) καλώντας τους Εναγόμενους να παύσουν να χρησιμοποιούν τις επίδικες πινακίδες αυτό αντικρούεται με τον ίδιο τον ισχυρισμό του ΜΕ2 ότι ο Ενάγοντας έλαβε τις €25.000, ένα χρόνο μετά ήτοι τον Οκτώβριο του 2016, γεγονός που εμφαίνεται και στην κατάσταση λογαριασμού (Τεκμήριο 6).
52. Όσον αφορά τη θέση του ΜΥ1 ότι η Εναγόμενη 1 δεν οφείλει στον Ενάγοντα ενοίκια για τους τρεις μήνες, ήτοι Αύγουστο (μισός μήνας), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016 ο εν λόγω ισχυρισμός δεν συνάδει καθόλου και είναι εντελώς αντίθετος με τον άλλο ισχυρισμό του μάρτυρα ως προς το ότι η Αρχική συμφωνία είναι σε ισχύ και ότι αυτό επιβεβαιώνεται κατ΄εκείνο από την παράδοση και εξαργύρωση της επιταγής των €25.000. Την ίδια στιγμή δεν μπορεί ούτε να αγνοηθεί το ότι ουδέποτε ο μάρτυρας αμφισβήτησε τη θέση του ΜΕ1 ότι συνεχίζουν να έχουν τοποθετημένα τα στέγαστρα και τις πινακίδες δυνάμει της σχετικής άδειας που της είχε παραχωρηθεί στα δημοτικά όρια του Δήμου Λάρνακας. Συνακόλουθα η μαρτυρία του ΜΥ1 επί αυτού του θέματος δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
53. Περαιτέρω η μαρτυρία που προσκομίστηκε από το ΜΥ1 όσον αφορά τη θέση της υπεράσπισης περί παραβίασης της επίδικης συμφωνίας, η εν λόγω μαρτυρία παρέμεινε γενική και αόριστη. Ειδικότερα:
53.1. οι ισχυρισμοί του ΜΥ1 ότι ο Ενάγοντας δεν βοηθούσε και δεν παρείχε διευκολύνσεις και ότι δεν τήρησε ουσιαστικές και καίριες συμβατικές του υποχρεώσεις ως προνοείτο από τις επίδικες συμφωνίες με αποτέλεσμα η Εναγόμενη 1 να υποστεί ζημιές και απώλεια κερδών και πωλήσεων, παρέμεινε να συνιστά απλά ένα ισχυρισμό ο οποίος ουδέποτε υποστηρίχθηκε από σχετική μαρτυρία. Όσον αφορά την αποστολή επιστολής ημ.29/11/2016 στον Ενάγοντα με την οποία η Εναγόμενη 1 εκφράζει παράπονα στον Ενάγοντα σχετικά με τα προβλήματα ορατότητας των πινακίδων, αυτή φαίνεται να αποστάλθηκε τρεις μέρες πριν την καταχώρηση του σημειώματος εμφάνισης της Εναγόμενης 1 στη παρούσα Αγωγή και ως ο ίδιος ο ΜΥ1 ανέφερε κατά την αντεξέταση του στάληκε μόνο για να είναι καλυμμένη η εταιρεία. Επιπλέον από τη μια ο ΜΥ1 ανέφερε ότι υπάρχουν φωτογραφίες οι οποίες καταδεικνύουν την έκταση της ισχυριζόμενης ζημιάς από την άλλη ο ίδιος ανέφερε ότι δεν τις προσκόμισε. Σημειώνω ότι ούτε κατά την αντεξέταση του, ο ΜΥ1 μπόρεσε να κατατοπίσει το Δικαστήριο με σχετικές λεπτομέρειες για την ελαττωματικότητα των διαφημίσεων συνεπεία της συμπεριφοράς του Ενάγοντα και οι αναφορές του παρέμειναν ως γενικές και αόριστες.
53.2. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του ΜΥ1 ως προς τη μη ανταπόκριση του Ενάγοντα σε θέματα κλαδέματος της βλάστησης αυτοί πέραν του ότι παρέμειναν γενικοί και αόριστοι, αντικρούστηκαν με τη μαρτυρία του ΜΕ1 ο οποίος κατέθεσε λεπτομερώς τη διαδικασία που ακολουθείτο σε τέτοιες περιπτώσεις επιβεβαιώνοντας ότι ο Ενάγοντας πάντα ανταποκρινόταν σε τέτοια θέματα. Σημειώνεται ότι ο ίδιος ο ΜΥ1 δεν ήταν σταθερός επί του συγκεκριμένου θέματος αφού κατά την κυρίως εξέταση του ο ίδιος ανέφερε ότι από το 2011 υπήρχαν θέματα με τις πινακίδες ενώ κατά την αντεξέταση του ο ίδιος ανέφερε ότι ιδιαίτερα προβλήματα υπήρχαν το 2015.
53.3. Όσον αφορά την επιστολή ημ.30/11/2016 η οποία στάλθηκε στον Ενάγοντα και με την Εναγόμενη 1 ζητά την αίτηση για ηλεκτροδότηση των πινακίδων, ο ίδιος ο ΜΥ1 προσκόμισε τη σχετική απαντητική επιστολή του Ενάγοντα ημ.10/12/2016 με ξεκάθαρη αναφορά ότι ο τελευταίος δεν έχει οποιαδήποτε υποχρέωση σε σχέση με το θέμα. Επιπλέον δεν προκύπτει οτιδήποτε από το περιεχόμενο των επίδικων συμφωνιών που να θέτει τέτοια υποχρέωση στον Ενάγοντα.
53.4. Επιπλέον οι ισχυρισμοί του ΜΥ1 περί παραβίασης της επίδικης συμφωνίας σχετικά με τον όρο του αθέμιτου ανταγωνισμού παρέμειναν γενικοί και αόριστοι σχετικά με κάποιες πινακίδες της ΑΕΚ Λάρνακας χωρίς να παρέχεται οποιαδήποτε συγκεκριμένη μαρτυρία ούτως ώστε να κατατοπιστεί το Δικαστήριο πώς επήλθε η ισχυριζόμενη παραβίαση. Ακόμη και στην επιστολή ημ.27/7/2015 η οποία είχε σταλεί στον Ενάγοντα οι ισχυρισμοί της Εναγόμενη 1 περί αθέμιτου ανταγωνισμού είναι γενικοί και αόριστοι (βλ. Τεκμήριο 15 -“έχουμε παρατηρήσει πως έχουν τοποθετηθεί αρκετές παράνομες διαφημιστικές πινακίδες”). Ακόμη και οι ερωτήσεις της συνηγόρου της Εναγόμενης 1 επί του πιο πάνω θέματος κατά την αντεξέταση των ΜΕ1 και ΜΕ2 παρέμειναν γενικές και αόριστες.
54. Ο ΜΥ2 μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας γενικά. Αναφέρθηκε με απλότητα, αμεσότητα και ειλικρίνεια στα σχετικά με την παρούσα υπόθεση γεγονότα στο μέτρο που τον αφορούσαν. Πέραν του ότι ο ίδιος υπέγραψε την Αρχική Συμφωνία ως διευθυντής εκ μέρους της Εναγόμενης 1 και προσωπικά ως εγγυητής, ακολούθως ανέφερε ότι στις 12/1/2006 πώλησε και μεταβίβασε τις μετοχές που είχε στην Εναγόμενη 1 Εταιρεία στην Rolandos Enterprises Public Co Ltd, η οποία, μεταξύ άλλων, τον απάλλασε από οποιεσδήποτε εγγυήσεις που αφορούσαν την Εναγόμενη 1. Περαιτέρω ανέφερε ότι η Αρχική Συμφωνία έχει τροποποιηθεί και έχουν γίνει σε αυτή προσθήκες, οι οποίες είναι ουσιώδεις και έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι υποχρεώσεις της Εναγόμενης 1 προς τον Ενάγοντα, χωρίς την έγκριση ή συγκατάθεση του ή νέα εγγύηση του και δεν είχε ενημερωθεί με αποτέλεσμα η εγγύηση που έδωσε στην Αρχική Συμφωνία να μην έχει καμιά ισχύ. Σημειώνω ότι ο ΜΥ2 δεν αντεξετάστηκε (βλ. ΣΚΟΡΔΗ ν. ΛΑΝΤΟΥ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 429/2012, 22/4/2020, ECLI:CY:AD:2020:A127). Για την εν λόγω μαρτυρία δεν χρειάζεται να αναφερθούν πολλά προκειμενου να καταλήξω ότι τίποτα στην ουσία δεν προσέφερε στην υπόθεση. Αυτό όχι γιατί ο ΜΥ2 δεν ήταν μάρτυρας της αλήθειας αλλά εφόσον καμία μαρτυρία δεν προσκόμισε σχετικά με τα επίδικα θέματα.
55. Στη βάση της αξιολόγησης της ανωτέρω μαρτυρίας και των παραδοχών που προκύπτουν από τις δικογραφημένες θέσεις των διαδίκων προβαίνω στα ακόλουθα ευρήματα:
55.1. Οι επίδικες πινακίδες ήταν εμπορεύσιμες καθ’όλη την επίδικη χρονική περίοδο και δεν υφίστατο οποιαδήποτε ελλατωματικότητα σε σχέση με αυτές.
55.2. Καθ’ όλη την επίδικη χρονική περίοδο δηλαδή τους τρεις μήνες Αύγουστο (μισός μήνας), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016, η Εναγόμενη κατείχε χρησιμοποιούσε τις επίδικες πινακίδες.
55.3. Από πλευράς Ενάγοντα δεν υπήρξε καμία πράξη ή παράλειψη που να μην συνάδει με τους όρους της σύμβασης.
55.4. Η Εναγόμενη 1 κατέβαλε στον Ενάγοντα το ποσό των €78.125 και περαιτέρω κατέβαλε €25.000 για την περίοδο 17/08/2013-17/08/2014, €25.000 για την περίοδο 17/08/2014- 17/08/2015 και €25.000 για την περίοδο 17/08/2015-17/08/2016.
56. Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω, στρέφομαι τώρα στο κατά πόσο ο Ενάγοντας με την αποδοχή των €25.000 ουσιαστικά αποδέχτηκε την παράταση της Αρχικής Συμφωνίας για τη περίοδο 17/8/2015 -17/8/2016. Όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, η θέση του ΜΥ1 είναι ότι με την εξαργύρωση και μη επιστροφή της επιταγής των €25.000 η Εναγόμενη 1 αποδέχτηκε την παράταση της Αρχικής Συμφωνίας για τη περίοδο 17/8/2015-17/8/2016. Ο ίδιος ο ΜΕ2 ανέφερε ότι όντως οι €25.000 πιστώθηκαν στο λογαριασμό που διατηρούσε ο Ενάγοντας σε σχέση με την Εναγόμενη 1 και αυτό επιβεβαιώνεται από το Τεκμήριο 6. Συνακόλουθα και εν τη απουσία οποιασδήποτε περί του αντιθέτου πειστικής εξήγησης από πλευράς Ενάγοντα σε σχέση με τους λόγους που έγινε αποδεκτή η πληρωμή του εν λόγω ποσού συνάγεται ότι ο Ενάγοντας δια της συμπεριφοράς του με την αποδοχή των €25.000 και την πίστωση του λογαριασμού που ο ίδιος διατηρούσε όσον αφορά τις υπηρεσίες που παρείχε στην Εναγόμενη 1 αποδέχτηκε την παράταση της Αρχικής Συμφωνίας για τη περίοδο 17/8/2015 -17/8/2016 (βλ. Brogden v Metropolitan Rly Co (1877) 2 App Cas 666, Reveille Independent LLC v Anotech International UK Ltd [2015] EWHC 726 (Comm), MSM Consulting Ltd v. United Republic of Tanzania [2009] EWHC 121 (QB), Foley v Classique Coaches, Ltd [1934] All ER Rep 88)
57. Το ερώτημα τώρα που τίθεται είναι μέχρι πότε είχε διάρκεια αυτή η παραταθείσα σύμβαση. Με τη καταχώριση της αγωγής ο Ενάγοντας δηλώσε την επιλογή από πλευράς του τερματισμού των μεταξύ τους εμπορικών σχέσεων για παροχή άδειας χρήσης στην Εναγόμενη 1 και ενεργοποίηση των αναγκαίων διαδικασιών προς είσπραξη των οφειλομένων ποσών (Έλληνας και άλλης v. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ Πολιτική Έφεση Αρ. 87/2013 ημερ. 03.12.19, ECLI:CY:AD:2019:A503, Καραολή κ.α. v. Λαούρη και άλλου (2008) 1Α Α.Α.Δ. 225).
58. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη το εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Ενάγοντας με την εξαργύρωση της επιταγής των €25.000 αποδέχτηκε την παράταση της ισχύος των επίδικων συμφωνιών, η Εναγόμενη 1 συνέχιζε να κατέχει και να χρησιμοποιεί τις επίδικες πινακίδες τουλάχιστον κατά τους τρεις μήνες (ήτοι Αύγουστο (μισός μήνας), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016) και ότι με την καταχώριση της αγωγής επήλθε ο τερματισμός της επίδικης συμφωνίας, κρίνω ότι ο Ενάγοντας δικαιούται το ποσό των €5.207,50 που σύμφωνα με το συνήγορο του τελευταίου αντιστοιχεί στο ανάλογο οφειλόμενο ποσό και στο οποίο η απαίτηση έχει περιοριστεί, για τη περίοδο χρήσης των επίδικων πινακίδων, ήτοι Αύγουστο (μισός μήνας), Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 2016.
59. Προχωρώ τώρα στο ποσό που με τη τελική αγόρευση του ο συνήγορος του Ενάγοντα, αξιώνει ως επιπρόσθετη θεραπεία, ήτοι το ποσό των €79.166 ως αποζημιώσεις για απώλεια χρήσης. Για την αξίωση του αυτή, βασίζεται μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Kennedy Hotels Ltd v. Indjirdjian (1992) 1 Α.Α.Δ. 400.
60. Στην υπόθεση Kennedy Hotels Ltd v. Indjirdjian (ανωτέρω), το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε ότι το Δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει αποζημιώσεις (παραδειγματικές στη συγκεκριμένη περίπτωση) έστω και αν δεν ζητούνται ρητά στην έκθεσης απαίτησης, νοουμένου ότι σε αυτή αναφέρονται τα γεγονότα που δικαιολογούν την επιδίκαση τους. Κατατοπιστική επί του θέματος κατ’ αναλογία είναι η απόφαση του αδελφού Δικαστή Α.Ε.Δ. Πασχαλίδη στην υπόθεση Χριστοδούλου ν. Λοΐζου, Αρ. Αγωγής: 83/11, 12/3/2019, σχετικό απόσπασμα της οποία παραθέτω πιο κάτω, η οποία επικυρώθηκε με την απόφαση ΕΛΕΝΗ ΛΟΪΖΟΥ v. ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 167/2019, 22/1/2025
“Οι αρχές που διέπουν τις επί του προκειμένου αξιώσεις του ενάγοντα, συνοψίσθηκαν εύστοχα στην υπόθεση Κολάνη Κυριακή, άλλως Κίκα Κολάνη ν. Δημήτρη Ταμπούρα, (2010) 1 Α.Α.Δ. 1108 όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Είναι κατά αρχάς καθιερωμένη η αρχή σύμφωνα με την οποία οι απώλειες των εισοδημάτων μέχρι την ημερομηνία της ακρόασης θα πρέπει να διεκδικούνται και επιδικάζονται υπό μορφή ειδικών αποζημιώσεων, ενώ οι απώλειες ως προς μελλοντικό χρόνο, υπό μορφή γενικών αποζημιώσεων. (Fysco Constructing Co. Ltd. v. Γεωργίου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1014, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Σταύρου Στυλιανού κ.ά. (2002) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1718).
Αναφορικά με τον επιδικασμό αποζημιώσεων για απώλεια μέχρι τη δίκη, με δεδομένο ότι αυτές συνιστούν ζημιά η οποία έχει ήδη αποκρυσταλλωθεί, αποτελούν στοιχείο ειδικών αποζημιώσεων και επομένως θα πρέπει τα διεκδικούμενα ποσά να αποδεικνύονται με την απαιτούμενη ακρίβεια, βεβαιότητα και αυστηρότητα. Όπως δε έχει επανειλημμένα νομολογηθεί, στην περίπτωση κατά την οποία ήθελε κριθεί ότι ελλείπουν τα αναγκαία εκείνα στοιχεία που θα βοηθούσαν το Δικαστήριο να καταλήξει σε κάποιο ακριβές ποσό, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιδικάζεται κατ' αποκοπή ή κατά προσέγγιση οποιοδήποτε ποσό που αντιπροσωπεύει απώλεια εισοδημάτων μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. (Βλ. π.χ. Κουμπαρή κ.ά. v. Φούτρη (2001) 1(Β) Α.Α.Δ. 921).
Διαφορετική όμως είναι η προσέγγιση ως προς το θέμα του επιδικασμού γενικών αποζημιώσεων για απώλεια μελλοντικών απολαβών, απολαβών δηλαδή από την έκδοση της απόφασης και για κάποιο μελλοντικό χρονικό διάστημα. Σ' αυτή την περίπτωση η νομολογία υποδεικνύει ότι, εάν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για τα εισοδήματα του ενάγοντα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος του πολλαπλασιαστή και του πολλαπλασιαστέου. Νοείται ότι αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να επιστρατεύεται εκεί όπου ελλείπει μαρτυρία, είτε ως προς την προκείμενη του πολλαπλασιαστή, είτε κυρίως του πολλαπλασιαστέου, οπότε το Δικαστήριο δικαιολογείται σε μια τέτοια περίπτωση να αποζημιώσει τον ενάγοντα γι' αυτή του την απώλεια με ένα λογικό, κατ' αποκοπήν ποσό. (Θεοδούλου v. A. Panayides Contracting Ltd) (1999) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2134).
Σχετικό επίσης είναι και το εξής απόσπασμα από την Daria Novichkova ν. Θέμη Βλάβη, (2012) 1 Α.Α.Δ. 1111:
Σε ό,τι αφορά την απώλεια μελλοντικών μισθών ή εισοδημάτων γενικώς, το ποσό το οποίο θεωρεί ορθό το Δικαστήριο να επιδικάσει αποτελεί βέβαια μέρος των γενικών αποζημιώσεων, (Μαυροπετρή ν. Λουκά (1995) 1 Α.Α.Δ. 66, Φοινικαρίδης ν. Γεωργίου (1991) 1 Α.Α.Δ. 475, Clarke v. Rotax Aircraft [1975] 3 All E.R. 794 και Ανδρέας Πασσάντας, ανήλικος μέσω των γονέων και φυσικών κηδεμόνων του Μάριου Πασσάντα και Χρυστάλλας Αντωνίου ν. Πανίκου Μόρου (2008) 1 Α.Α.Δ. 690), σε αντιδιαστολή με απώλειες μισθών ή εισοδημάτων που οφείλονται από την ημέρα της αδικοπραξίας μέχρι την έκδοση της απόφασης, οι οποίες αποτελούν μέρος των ειδικών αποζημιώσεων. Όπως έχει αποφασιστεί στις προαναφερθείσες υποθέσεις, όταν για διάφορους λόγους καθίσταται αδύνατη η χρήση πολλαπλασιαστή και πολλαπλασιαστέου, παρέχεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα επιδίκασης ενός κατ΄ αποκοπήν ποσού ως αντιπροσωπεύον τη μελλοντική απώλεια εισοδημάτων διότι, όπως εξηγείται και στο σύγγραμμα του McGregor on Damages 15η έκδ. σελ. 220, παρ. 336, οι δυσκολίες που πιθανόν να αντιμετωπίζονται λόγω ασάφειας ως προς το χρονικό διάστημα που δυνατόν να διαρκέσει η αναπηρία του ενάγοντος ή και λόγω αστάθμητων παραγόντων που αφορούν τη μελλοντική ζωή του, δεν πρέπει να αναχαιτίζουν το Δικαστήριο από το να προβαίνει, καθηκόντως, σε μια εκτίμηση της πιθανής αυτής απώλειας.
Στην παρούσα υπόθεση, η αξίωση του ενάγοντα για απώλεια απολαβών από την ημερομηνία του ατυχήματος μέχρι τη δίκη συνιστά αποκρυσταλλωμένη ειδική ζημιά, την οποία στη μαρτυρία του ο ενάγοντας καθόρισε στο ποσό των €1400 μηνιαίως. Για τους λόγους όμως που έχω εξηγήσει, η μαρτυρία που προσκόμισε ο ενάγοντας προς απόδειξη αυτού του συγκεκριμένου ποσού δεν ανταποκρίνεται στο αυστηρό επίπεδο απόδειξης ειδικών αποζημιώσεων και συνεπώς το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του τα αναγκαία εκείνα στοιχεία που θα το βοηθούσαν να καταλήξει και να επιδικάσει το συγκεκριμένο ποσό που αξιώνει ο ενάγοντας για την κατ' ισχυρισμό απώλεια απολαβών του από την ημέρα του ατυχήματος μέχρι τη δίκη (βλ. επίσης Μιχαήλ κ.α. v. Φίλιος Γ. Συκοπετρίτης Λίμιτεδ (2000) 1 ΑΑΔ 1049). Η επί του προκειμένου αξίωση του ενάγοντα συνεπώς απορρίπτεται. Σημειώνω εδώ ότι και ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενάγοντα, στην αγόρευση του δεν επιχειρηματολόγησε σε σχέση με αυτό το κονδύλι αποζημιώσεων αλλά έκαμε αναφορά μόνο στην μελλοντική απώλεια απολαβών του ενάγοντα, ήτοι για τα επόμενα 4 χρόνια, αξίωση την οποία προχωρώ να εξετάσω.
Λαμβανομένου υπόψη ότι ο ενάγοντας έχει αποδείξει ότι η ζημιά του συνίσταται σε σημαντικό περιορισμό των μελλοντικών εισοδημάτων του λόγω των οξέων προβλημάτων του, κρίνω ότι δικαιούται σε ανάλογη αποζημίωση (βλ. μεταξύ άλλων A PANAGIDES CONTRACTING LTD ανωτέρω, Νικολάου Βαρβάρα ν. Στέλιου Στυλιανού και Άλλης, (2011) 1 Α.Α.Δ. 1727, Καρδανάς κ.ά. v. Καραμούζη (ανωτέρω) και Θεοφάνους κ.ά. v. Κουρουκλά κ.ά. (2006) 1(Α) Α.Α.Δ. 528).. Η μη αποδοχή όμως του συγκεκριμένου ποσού των €1400 που ισχυρίστηκε ο ενάγοντας ότι είναι το μηνιαίο του εισόδημα, δεν επιτρέπει τη χρήση συγκεκριμένου τρόπου υπολογισμού απώλειας μελλοντικών εισοδημάτων και δη της μεθόδου του πολλαπλασιαστή και του πολλαπλασιαστέου. Η εν λόγω απώλεια όμως μπορεί να αποδοθεί με ένα κατ' αποκοπή ποσό ως μέρος των γενικών αποζημιώσεων. Για τον υπολογισμό του εν λόγω ποσού, δύναται θεωρώ να χρησιμοποιηθεί το πιστοποιητικό των Κ.Α. (Τεκ.3) και αυτό καθαρά ώστε να βοηθηθεί το Δικαστήριο να διαμορφώσει εντύπωση ως προς το τι συνιστά ένα εύλογο μηνιαίο εισόδημα για έναν οικοδόμο και όχι βέβαια για να καθορίσει τα συγκεκριμένα εισοδήματα του ενάγοντα, τα οποία, ως έχω ήδη αναφέρει, δεν αποδείχτηκαν στον απαιτούμενο βαθμό (βλ. A PANAGIDES CONTRACTING LTD ανωτέρω).”
61. Με γνώμονα τα πιο πάνω σημειώνω τα εξής: η συγκεκριμένη αξίωση που προβλήθηκε κατά το στάδιο των αγορεύσεων συνιστά, ως έχει προβληθεί ειδική ζημιά εφόσον έχει βασιστεί και σε συγκεκριμένο και καθορισμένο χρονικό πλαίσιο, δηλαδή από το Νοέμβριο του 2016 μέχρι και το έτος 2019 αλλά και συγκεκριμένο ποσό για σκοπούς υπολογισμού ήτοι αυτό της συμφωνίας (βλ. κατ΄αναλογία GEVOREST SLEEP DESIGNS LTD ν. AΡΚΑΔΙΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ECLI:CY:AD:2018:A45, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 456/2011, 25/1/2018, ECLI:CY:AD:2018:A45, Μιχαήλ κ.α. ν. Φίλιος Συκοπετρίτης Λτδ κ.α. (2000) 1 Α.Α.Δ. 1049, Α. Panayides Contracting Ltd. v. Χαραλάμπους (2004) 1 ΑΑΔ 416).
62. Ως τέτοια εξίωση όμως έπρεπε όχι μόνο να αποδεικνύεται αλλά και να δικογραφείται αυστηρά και τέτοια αξιώση όχι μόνο δεν προβάλλεται στο δικόγραφο του Ενάγοντα αλλά φαίνεται μάλιστα να μην ήταν ούτε αυτή η πρόθεση του εφόσον αυτό που ζητήθηκε ως τελική θεραπεία είναι απλά διάταγμα απαγόρευσης χρήσης. Ακόμη όμως και να μπορούσε η αξίωση αυτή να ενταχθεί στα πλαίσια του πνεύματος και του σκοπού του απαγορευτικού διατάγματος, το οποίο ζητείται ως τελική θεραπεία και πάλι δεν θα μπορούσε να αποδοθεί διότι:
62.1. Ενώ το αιτούμενο τελικό διάταγμα ζητείται ως διάταγμα άρσης παράνομης επέμβασης, το επίμαχο αιτούμενο ποσό δεν προβάλλεται να συνιστά είτε την ενοικιαστική αξία των συγκεκριμένων πινακίδων που είναι και το μέτρο των αποζημιώσεων στις υποθέσεις παράνομης επέμβασης.
62.2. Το επίμαχο αξιούμενο ποσό παρουσιάζεται να έχει υπολογιστεί στη βάση αναλογίας λαμβάνοντας υπόψη το ετήσιο ποσό αποζημίωσης, το οποίο αναφέρει ο συνήγορος του Ενάγοντα ως το ποσό των €25.000. Ωστόσο σχετικά με το εν λόγω ποσό ήτοι των €25.000 που εισπράχθηκε στις 17/10/2016 ως κατά την Εναγόμενη 1 η ετήσια αποζημίωση, ουδέποτε ήταν η θέση των μαρτύρων του Ενάγοντα ότι το εν λόγω ποσό είχε εισπραχθεί σε αντάλλαγμα για την συνέχιση χρήσης των εν λόγω πινακίδων δηλαδή ως ετήσιο τέλος. Αντιθέτως ήταν η θέση των μαρτυρων του Ενάγοντα ότι το εν λόγω ποσό δεν παρέτεινε την άδεια χρήσης. Δεν μπορεί επομένως το εν λόγω ποσό τώρα να χρησιμοποιείται από τον Ενάγοντα ως βάση για να υπολογιστεί το ύψος της απώλειας χρήσης των εν λόγω πινακίδων.
62.3. Ακόμη και να μπορούσε το εν λόγω ποσό να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τον υπολογισμό οποιαδήποτε απώλειας χρήσης των επίδικων πινακίδων, το ποσό που αξιώνει με την αγόρευση της η πλευρά του Ενάγοντα δεν έχει εξηγηθεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο, δηλαδή με τη προσκόμιση σχετικής μαρτυρίας πως προκύπτει και υπενθυμίζω εδώ ότι όχι μόνο η αγόρευση δικηγόρου δεν συνιστά μαρτυρία αλλά και ότι η θέση του Ενάγοντα ήταν και είναι ότι η Εναγόμενη 1 συνέχισε να χρησιμοποιεί τις επίδικες πινακίδες μέχρι και σήμερα και όχι ότι σταμάτησε να τις χρησιμοποιεί το 2019 που για ανεξήγητο λόγο (σταματά) ο υπολογισμός του συνηγόρου του Ενάγοντα.
63. Ίσως ο συνήγορος αποφάσισε να “περιορίσει” τη συγκεκριμένη πρόσθετη αξίωση μέχρι το 2019 έστω και αν ο δικογραφημένος ισχυρισμός του Ενάγοντα, ήταν ότι η Εναγομένη 1 συνεχίζει μέχρι σήμερα να χρησιμοποιεί τις επίδικες πινακίδες, διότι είχε υπόψη του ότι το παρόν Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί υπόθεση της οποίας η αξίωση υπερβαίνει τις €100.000 (Νοέμβριος 2016-2025 ≈ 9χρ. x €25.000 = €225.000). Αυτός δεν είναι ορθός ούτε και ενδεδειγμένος τρόπος να ζητηθεί και να επιδικαστεί μια ειδική ζημιά. Αν μη τι άλλο καμία μαρτυρία δεν υπάρχει η οποία να συνάδει με απαίτηση για αποζημιώσεις για επέμβαση μέχρι το 2019 τη στιγμή που ο δικογράφημένος ισχυρισμός είναι ότι η επέμβαση συνεχίζει μέχρι και σήμερα να υφίσταται, εξού η επιμονή στην προώθηση του αιτούμενο απαγορευτικό διατάγματος.
64. Για τους πιο πάνω λόγους κρίνεται ότι δεν μπορεί να επιδικαστεί η πρόσθετη αξίωση που έχει ζητηθεί με την αγόρευση του συνηγόρου του Ενάγοντα. Σε κάθε περίπτωση δεν μου διαφεύγει ότι με βάση την επίδικη συμφωνία των μερών η κυριότητα των πινακίδων θα περιέλθει στον Ενάγοντα μόλις τερματιστεί η σύμβαση, συνεπάγεται ότι από τη στιγμή που ο Ενάγοντας τερμάτισε τη σύμβαση μπορούσε αν ήθελε να τερματίσει ο ίδιος και την κατ΄ισχυρισμό επέμβαση. Επί του θέματος αυτού όμως, όπως και του συνδεδεμένου με την πρόσθετη αξίωση καθήκοντος για μετριασμό της ζημιάς, δεν θα επεκταθώ περαιτέρω διότι το θέμα, ως μη εγειρόμενο με τα δικόγραφα και τη μαρτυρία, δεν απασχόλησε οποιαδήποτε πλευρά και ιδιαίτερα την πλευρά της Υπεράσπισης που πληροφορήθηκε για την πρόσθετη απαίτηση κατά το στάδιο των τελικών αγορεύσεων και δεν είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί επί αυτού κατά την ακρόαση.
65. Όσον αφορά την ανταπαίτηση της Εναγόμενης 1 ως αυτή έχει περιοριστεί ήτοι στις ειδικές ζημιές, πέραν του ότι η Εναγόμενη 1 δεν απέδειξε με αξιόπιστη μαρτυρία στο βαθμό που όφειλε οποιαδήποτε παραβίαση της επίδικης σύμβασης από μέρους του Ενάγοντα, σε κάθε περίπτωση είναι γνωστή η νομολογία ότι η απόδειξη των ειδικών αποζημιώσεων κινείται μέσα σε αυστηρά πλαίσια. Εναπόκειται δε η Εξ Ανταπαιτήσεως Ενάγουσα σε κάθε περίπτωση να αποδείξει με κατάλληλη μαρτυρία τα ποσά που συνιστούν ειδική ζημιά. Οι ζημιές δεν είναι αρκετό να προβάλλονται στα δικόγραφα, γεγονός το οποίο δεν έγινε στη παρούσα περίπτωση με την εξήγηση ότι η Εναγόμενη 1 δεν είναι σε θέση να υπολογίσει τη ζημιά (βλ. 21 της τελικής αγόρευσης της συνηγόρου της Εναγόμενης 1), πρέπει να αποδεικνύονται με σαφήνεια και με συγκεκριμένα στοιχεία. Η Εναγόμενη 1 δεν ήταν σε θέση να προσκόμισε οποιαδήποτε μαρτυρία προς απόδειξη της επικαλούμενης ζημιάς που ανταπαιτεί (βλ.Παναγή κ.α. v. Κακόψιτου κ.α. (2001) 1 Α.Α.Δ. 839, 873).
66. Υπό το φως των πιο πάνω η Αγωγή επιτυγχάνει σε σχέση με το ποσό των €5.207,50 και το αιτούμενο διάταγμα ενώ η Ανταπαίτηση απορρίπτεται.
67. Σχετικά με τα έξοδα, τόσο της Απαίτησης όσο και της Ανταπαίτησης, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος απόκλισης τους από το γενικό κανόνα που ισχύει για την επιδίκαση τους. Σημειώνεται ότι η παρούσα περίπτωση δεν κρίνεται κατάλληλη για έκδοση διαταγής “Sanderson” ή Bullock ως προς τα έξοδα ως έχει εισηγηθεί ο συνήγορος του Ενάγοντα λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ενάγοντας προώθησε την αγωγή εναντίον του Εναγόμενου 2 μέχρι και την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας και η απαίτηση εναντίον του αποσύρθηκε κατά το στάδιο των τελικών αγορεύσεων.
Κατάληξη
68. Υπό το φως των πιο πάνω:
Α. Εκδίδεται απόφαση υπέρ του Ενάγοντα και εναντίον της Εναγόμενης 1 για το ποσό των €5.207,50 πλέον νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρισης της Αγωγής.
Β. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Εναγόμενη 1 να παύσει να επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο στις πινακίδες που αναγράφονται στο Παράρτημα της παρούσας Απόφασης εντός 30 ημερών από σήμερα.
Γ. Η Ανταπαίτηση απορρίπτεται στην ολότητας της.
Δ. Όσον αφορά τα έξοδα της υπόθεσης, ενόψει του ότι απαίτηση και ανταπαίτηση συνεκδικάστηκαν, τα έξοδα τόσο της απαίτησης όσο και της ανταπαίτησης επιδικάζονται προς όφελος του Ενάγοντα και εναντίον της Εναγόμενης 1 όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο πλέον νόμιμο τόκο και ΦΠΑ, περιορισμένα όμως σε ένα σετ (βλ. Theomaria Estates Ltd ν. Samuel Mason και Άλλων, (2005) 1 ΑΑΔ 256).
(Υπ.) .................................................
Α. Σάββα, προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Πινακίδες οι οποίες βρίσκονται στις ακόλουθες τοποθεσίες εντός της Λάρνακας:
1) Λεωφ. Γρίβα Διγενή (στο πεζοδρόμιο έξω από πάρκο Αγ. Γεωργίου - πρώην ΣΠΕ Μακράσυκας)
2) Λεωφ. Γρίβα Διγενή (κυκλικός κόμβος Kleima) προς Λάρνακα.
3) Λεωφ. Γρίβα Διγενή (έξω από Οικία Επάρχου)
4) Λεωνίδα Κιούπη και Γρηγόρη Αυξεντίου (έναντι δημοτικής βιβλιοθήκης)
5) Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου (στο πεζοδρόμιο έξω από δημοτικό κήπο)
6) Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου με Οδό Κωνσταντίνου Ζαχαριάδη (στο πεζοδρόμιο έξω από Παλαιό Νοσοκομείο) (Α')
7) Λεωφ. Γρηγόρη Αυξεντίου με Οδό Κωνσταντίνου Ζαχαριάδη (στο πεζοδρόμιο έξω από Παλαιό Νοσοκομείο) (Β')
8) Λεωφ. Φανερωμένης (πίσω από δημοτικό σχολείο Δροσιάς (Α')
9) Λεωφ, Αρτέμιδος (μέσα στο πάρκο Φανερωμένης)
10) Λεωφ. Αρτέμιδος (έναντι στρατοπέδου αλυκής)
11) Λεωφ. Αρτέμιδος (γωνία φώτων τροχαίας προς αεροδρόμιο)
12) Λεωφ. Αμμοχώστου (έξω από UNIVERSITY στην είσοδο του) (Α')
13) Λεωφ. Αμμοχώστου (μετά από το UNIVERSITY στα δεξιά) (Β')
14) Λεωφ. Τάσου Παπαδόπουλου (δίπλα από Lidl)
15) Λεωφ. Νίκου & Δέσποινας Παττίχη (έξω από περίπτερο «Αγαμέμνων» - εντός Πάρκου)
16) Λεωφ, Νίκου & Δέσποινας Παττίχη (δίπλα από δημοτικό σχολείο Καμάρων)
17) Λεωφ. Λεμεσού (φώτα τροχαίας καμάρων προς Λεμεσό – δίπλα από ταμπελογράφο)
18) Λεωφ. Λεμεσού (δίπλα από Νέο Κυκλικό Κόμβο K-Cineplex)
19) Λεωφ, Τάσου Μητσόπουλλου, πριν τα φώτα τροχαίας με Λεωφ. Αρτέμιδος (περιοχή Μακένζυ).
20) Λεωφ. Τάσου Μητσόπουλλου (μέσα στο νέο Δημοτικό Χώρο Στάθμευσης)
21) Λεωφ. Στρ, Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ, Κυπριανού) (Α’)
22) Λεωφ. Στρ, Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ. Κυπριανού) (Β’)
23) Λεωφ. Στρ. Τιμάγια (φώτα τροχαίας διασταύρωσης με Λεωφ. Σπ. Κυπριανού) (Γ’)
24) Οδός Ερμού (πρώην χώρος στάθμευσης παλιάς Δημοτικής Αγοράς)
25) Λεωφ. Μακαρίου (στον χώρο Στάθμευσης Terra Ompra)
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο