ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Α. Κούρα, προσ.Ε.Δ.
ΜΕΤΑΞΥ:
Αρ. Απαίτησης: 332/2025
ΕΛΕΝΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Ενάγουσας
-και-
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Εναγόμενης
Μονομερής αίτηση ημερ. 10/06/2025 για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων
Ημερομηνία: 12/6/2025
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα / Αιτήτρια: κος Μιχάλης Κυριακίδης για HARRIS KYRIAKIDES (ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ Δ.Ε.Π.Ε.)
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΑΙΤΗΣΗ
1. Mε την παρούσα αίτηση που καταχώρησε δυνάμει του Μέρους 23 Κανονισμός 4(6) η Ενάγουσα, ζητά όπως εκδοθούν μονομερώς διάφορα προσωρινά διατάγματα με τα οποία να διατάσσεται όπως η Eναγόμενη Αρχή άρει την οχληρία και επέμβαση που κατ’ ισχυρισμό προκαλεί στο Ακίνητο της Eνάγουσας.
2. Ειδικότερα, αυτό που ζητά η Ενάγουσα όπως εκδοθεί, χωρίς ειδοποίηση προς την Eναγόμενη Αρχή, είναι προσωρινά διατάγματα με τα οποία να απαγορεύεται στην τελευταία και/ή στους αντιπροσώπους και/ή υπαλλήλους αυτής να προβαίνουν σε οποιεσδήποτε εργασίες και/ή ενέργειες για την εγκατάσταση πασσάλων ηλεκτρικής ενέργειας επί των συνόρων του Ακινήτου της και/ή να ηλεκτροδοτήσουν τους πασσάλους ηλεκτρικής ενέργειας που ήδη τοποθέτησε, κατ’ ισχυρισμό παράνομα, επί των συνόρων και της περίφραξης του Ακινήτου της Ενάγουσας και/ή επί του γειτονικού τεμαχίου του Ακινήτου. Επίσης, η Ενάγουσα ζητά και προσωρινό διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η Εναγόμενη και/ή αντιπρόσωποι και/ή υπάλληλοι της όπως εντός 3 ημερών από την επίδοση του διατάγματος μετακινήσουν και απομακρύνουν τους πασσάλους ηλεκτρικής ενέργειας που τοποθέτησαν επί των συνόρων και της περίφραξης του Ακινήτου της.
3. Επί της αίτησης και για τους λόγους για τους οποίους η αίτηση αποφασίστηκε να υποβληθεί χωρίς ειδοποίηση, η Ενάγουσα ισχυρίζεται ότι οι πάσσαλοι ηλεκτρικής ενέργειας που τοποθετήθηκαν από την Εναγόμενη Αρχή εφάπτονται των συνόρων και της περίφραξης κατά μήκος του Ακινήτου της και προκαλούν διαρκώς ζημιογόνα και επιβλαβώς, άδικα και αντισυνταγματικά οχληρία και/ή επέμβαση και/ή ζημιά στην απόλαυση και χρήση της ακίνητης ιδιοκτησίας της για τους λόγους που αναφέρονται στην ένορκη δήλωση. Ισχυρίζεται επίσης η πλευρά της Ενάγουσας ότι η παροχή της αιτούμενης θεραπείας είναι επείγουσας φύσεως ενόψει του ότι στις 10/06/2025 υπάλληλοι της Εναγόμενης εμφανίστηκαν στον χώρο και προχώρησαν σε εργασίες τοποθέτησης καλωδίων επί των πασσάλων, που ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα τοποθετήθηκαν παράνομα, με σκοπό την ολοκλήρωση του έργου τους, ήτοι τη σύνδεση των πασσάλων με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για σκοπούς εξυπηρέτησης του γειτονικού τεμαχίου με αριθμό 191, του οποίου η χρήση, σύμφωνα με την Ενάγουσα, είναι παράνομη αφού είναι περίκλειστο, δεν έχει καθορισμένη οδό πρόσβασης και σε αυτό υφίστανται αυθαίρετες και μη αδειοδοτημένες κατασκευές. Στη βάση αυτών θεωρεί η Ενάγουσα, ότι είναι επιβεβλημένο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα για να ανασταλούν οι οποιεσδήποτε περαιτέρω εργασίες, οι οποίες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στην Ενάγουσα.
4. Η Αίτηση βασίζεται στο άρθρο 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ.6), στα άρθρα 21, 29, 31 και 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/1960, στους Κ. Κ.22.1, Κ.23.1, Κ.23.2 (1), Κ.23.4, 23.6, 23.8 και 23.9, Κ.25.1 - Κ.25.3, 25.6, 25.7, Κ.32.14, 32.15 και Κ. 32.17 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023, στο Άρθρο 46 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ.148, στο Άρθρο 23 του Συντάγματος και στην σχετική επί του θέματος νομολογία, στις αρχές της επιείκειας, και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Β. ΕΝΟΡΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ
5. Η Αίτηση υποστηρίζεται από την έγγραφη μαρτυρία της ίδιας της Ενάγουσας υπό τη μορφή ένορκης δήλωσης. Η Ενάγουσα ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι η Εναγόμενη τοποθέτησε πάσσαλους σε τρία διαφορετικά τεμάχια που εφάπτονται των συνόρων και της περίφραξης του δικού της Ακινήτου, χωρίς να την ενημερώσει και χωρίς να έχει λάβει την συγκατάθεση της με αποτέλεσμα να επηρεάζεται άμεσα η ιδιοκτησία της και να προκαλείται ζημιογόνα, επιβλαβή οχληρία και επέμβαση στην εύλογη χρήση και απόλαυση του δικού της ακινήτου. Το τεμάχιο δε για το οποίο γίνονταν οι εν λόγω εργασίες, ήτοι το τεμάχιο 191, είναι, σύμφωνα με την ίδια και σύμφωνα με ενημέρωση που είχε από τον Επαρχιακό Οργανισμό Αυτοδιοίκησης Λάρνακας, περίκλειστο και χωρίς είσοδο και σε αυτό υπάρχει οικία και άλλα οικοδομήματα τα οποία δεν έχουν τις απαιτούμενες άδειες και για τα οποία ο Επαρχιακός Οργανισμός Αυτοδιοίκησης Λάρνακας κινήθηκε νομικά.
6. Η Ενάγουσα επισυνάπτει σχετικές φωτογραφίες και την αλληλογραφία που είχε ανταλλάξει με την Εναγόμενη για το εν λόγω ζήτημα από τις 11/03/2025. Όπως η ίδια αναφέρει, η θέση της Εναγόμενης αρχής σύμφωνα με το ηλεκτρονικό της μήνυμα ημερομηνίας 15/05/2025 που της απέστειλε, είναι ότι για το τεμάχιο 191 υποβλήθηκε αίτηση ηλεκτροδότησης μιας «υδραντλίας», και αφού εκπονήθηκε τεχνοοικονομική μελέτη, λήφθηκαν συγκαταθέσεις από τον Έπαρχο Λάρνακας και κρίθηκε, «αυθαίρετα» κατά την Ενάγουσα και χωρίς να έχει γίνει οποιαδήποτε συζήτηση μαζί της αναφορικά με το βαθμό που ενδεχομένως να επηρεάζεται η δική της κατοικία από την εν λόγω επέκταση του δικτύου, ότι δεν χρειαζόταν να ζητηθεί και η δική της συγκατάθεση, της Ενάγουσας δηλαδή, αποφασίστηκε να γίνουν οι εργασίες για τη σύνδεση της υδραντλίας του υποστατικού με το δίκτυο (βλ. Τεκμήριο 5). Σε αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα, σύμφωνα με την Ενάγουσα, απάντησαν με επιστολή οι δικηγόροι της τελευταίας στις 16/05/2025 ζητώντας αναστολή των εργασιών και απομάκρυνση όλων των πασσάλων (βλ. Τεκμήριο 6).
7. Λόγω του ότι η πιο πάνω επιστολή των δικηγόρων της Ενάγουσας έμεινε αναπάντητη, η τελευταία αποφάσισε να λάβει δικαστικά μέτρα οπόταν και καταχώρησε στις 22/05/2025 αίτηση στο Δικαστήριο για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων πριν την καταχώρηση απαίτησης (Μ.25 Κ.2), η οποία όμως απορρίφθηκε από το Δικαστήριο κατόπιν ακρόασης στις 23/05/2025 (βλ. Τεκμήριο 7). Συνεπεία αυτής της εξέλιξης, η Ενάγουσα αποφάσισε όπως καταχωρίσει την παρούσα απαίτηση καθώς επίσης και νέα ενδιάμεση αίτηση, αυτή τη φορά με ειδοποίηση προς την Εναγόμενη Αρχή, προκειμένου να εκδοθούν, στα πλαίσια δια κλήσεως διαδικασίας πλέον, προσωρινά διατάγματα της φύσης των διαταγμάτων που ζητούνται να εκδοθούν με την παρούσα αίτηση. Εκείνη η αίτηση, σύμφωνα με την Ενάγουσα, έχει ήδη επιδοθεί στην Εναγόμενη στις 29/05/2025 και είναι ορισμένη για εξέταση στις 23/09/2025.
8. Σύμφωνα με την Ενάγουσα, παρά το ότι στην Εναγόμενη αρχή είχε επιδοθεί η απαίτηση και η προαναφερόμενη ενδιάμεση αίτηση για προσωρινά διατάγματα, υπάλληλος της τελευταίας έστειλε στις 29/05/2025 επιστολή στους δικηγόρους της Ενάγουσας με την οποία, επαναλαμβάνοντας ότι δεν επηρεάζεται το Ακίνητο της Ενάγουσας από τις επίδικες εργασίες αρνήθηκε να τις αναστείλει όπως και αρνήθηκε να απομακρύνει τους πασσάλους, επανασχεδιάζοντας την πορεία τους. Σε απάντηση στην εν λόγω επιστολή, οι δικηγόροι της Ενάγουσας έστειλαν ηλεκτρονικό μήνυμα στον υπάλληλο ενημερώνοντας τον για την καταχώρηση και επίδοση της αγωγής και της ενδιάμεσης αίτησης επισημαίνοντας του ότι ενώσω εκκρεμεί η εν λόγω διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου αναμένουν ότι η Εναγόμενη και οι υπάλληλοι της δεν θα προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα επηρεάσει ή θα παραβλάψει τα δικαιώματα της Ενάγουσας και τον σκοπό απονομής της δικαιοσύνης. Αντ’ αυτού όμως, σύμφωνα με την Ενάγουσα, στις 10/06/2025, υπάλληλοι της Εναγόμενης εμφανίστηκαν στον χώρο, αιφνιδίως, χωρίς πάλι να ενημερωθεί η Ενάγουσα και μετακίνησαν τους πασσάλους κατά ένα πόδι και στη συνέχεια τοποθέτησαν καλώδια στους πασσάλους, χωρίς ωστόσο να συνδεθούν με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας. Σημειώνει επίσης η Ενάγουσα ότι κατά την πιο πάνω επίσκεψη των εργατών στο χώρο, συγκεκριμένος υπάλληλος είπε στην Ενάγουσα ότι έχει οδηγίες να προχωρήσει στην ολοκλήρωση των εργασιών.
9. Στη βάση των ανωτέρω η Ενάγουσα αποφάσισε όπως παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί η άλλη αίτηση της για την έκδοση των ίδιων ουσιαστικά διαταγμάτων, καταχωρίσει και την παρούσα αίτηση διότι θεωρεί ότι είναι επείγον και επιβεβλημένο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα για να ανασταλούν οι οποιεσδήποτε εργασίες που γίνονται στον χώρο καθότι η τοποθέτηση των καλωδίων επί των πασσάλων, πέραν του ότι προκαλεί διαρκώς ζημιογόνα και επιβλαβώς, άδικα και αντισυνταγματικά οχληρία και επέμβαση στην απόλαυση και χρήση της ακίνητης ιδιοκτησίας της, συνιστά προσπάθεια της Εναγόμενης αρχής να προκαταβάλει τις θέσεις του Δικαστηρίου επί της αγωγής και της ενδιάμεσης αίτησης που εκκρεμεί.
10. Όσον αφορά την κατ’ ισχυρισμό ζημιά που της προκαλείται, η Ενάγουσα ισχυρίζεται ότι επειδή οι πάσσαλοι έχουν τοποθετηθεί σε ελάχιστη απόσταση από τα δέντρα που αυτή φύτεψε στο ακίνητο της, και εκτείνονται κατά μήκος του Ακινήτου της, παρεμποδίζεται η δική της δυνατότητα για απρόσκοπτη περιποίηση των δέντρων και των λοιπών φυτών της. Αναφέρει η Ενάγουσα επίσης ότι σε περίπτωση σύνδεσης του δικτύου, υπάρχει άμεσος και σοβαρός κίνδυνος τόσο για την σωματική ακεραιότητα την δική της όσο και των προσώπων που θα εκτελούν την περιποίηση των δέντρων και φυτών. Επιπλέον, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η ύπαρξη των πασσάλων συνεπάγεται εμφανή και ουσιώδη αισθητική υποβάθμιση του Ακινήτου και ότι η εξυπηρέτηση του τεμαχίου 191 είναι παράνομη δεδομένου ότι το εν λόγω τεμάχιο δεν έχει καθορισμένη οδό πρόσβασης και εντός του οποίου υπάρχουν μη αδειοδοτημένες κατασκευές.
11. Συνεπώς, σύμφωνα με την Ενάγουσα, η μη έκδοση των διαταγμάτων θα έχει ως αποτέλεσμα την ολοκλήρωση του έργου από την Εναγόμενη κατά τρόπο που επηρεάζει τη δική της ιδιοκτησία, επιτρέποντας παράλληλα στον ιδιοκτήτη του τεμαχίου 191 να προχωρήσει σε περαιτέρω παράνομες δραστηριότητες και υπάρχει άμεσος και σοβαρός κίνδυνος ανεπανόρθωτης ζημιάς καθότι εάν οι εργασίες ηλεκτροδότησης ολοκληρωθούν και επιτραπεί η σύνδεση του γειτονικού τεμαχίου με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, η αποκατάσταση της προτέρας κατάστασης θα καταστεί πρακτικώς αδύνατη διότι θεωρεί ότι θα υπάρξει επίκληση από την Εναγόμενη ότι στα υποστατικά αυτά εργάζονται άτομα ή διαμένουν, με συνέπεια η αποσύνδεση της ηλεκτρικής ενέργειας να είναι επικίνδυνη για την ασφάλεια των χρηστών.
12. Στη βάση των ανωτέρω η Ενάγουσα ισχυρίζεται ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων.
Γ. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
13. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, σύμφωνα με την ίδια την Ενάγουσα, η τελευταία είχε καταχωρίσει αρχικά στις 22/05/2025 αίτηση πριν την καταχώριση απαίτησης ζητώντας την έκδοση των ίδιων ουσιαστικά διαταγμάτων χωρίς ειδοποίηση προς την Εναγόμενη αρχή η οποία όμως αίτηση απορρίφθηκε από το Δικαστήριο με αιτιολογημένη απόφαση στις 23/05/2025. Ακολούθως καταχωρίστηκε η παρούσα απαίτηση στις 26/05/2025 και στις 28/05/2025 νέα αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, αυτή τη φορά δια κλήσεως, η οποία ορίστηκε στις 23/09/2025 και η οποία επιδόθηκε στην Εναγόμενη μαζί με την απαίτηση στις 29/05/2025. Η τελευταία καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης στην απαίτηση στις 06/06/2025.
14. Στις 10/06/2025 και ώρα 13:41 καταχωρήθηκε η παρούσα μονομερής αίτηση, η οποία ορίστηκε από το Δικαστήριο στις 12/06/2025 και ώρα 10:30. Μετά από προφορικό αίτημα των δικηγόρων της Ενάγουσας ένεκα κωλύματος που είχαν, η αίτηση ορίστηκε αντί στις 10:30 στις 12:00. Σημειώνεται ότι τα αιτητικά της παρούσας αίτησης είναι σχεδόν τα ίδια με την αίτηση ημερομηνίας 28/05/2025, κάτι το οποίο αποδέχτηκε και ο ευπαίδευτος συνήγορος της Ενάγουσας.
15. Κατά την 12/06/2025 και ώρα 12:00, όπου ήταν ορισμένη η υπό κρίση αίτηση, εμφανίστηκαν οι δικηγόροι της Ενάγουσας και ζήτησαν όπως εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα και παρέδωσαν προς τούτο γραπτή αγόρευση και σχετική νομολογία στο Δικαστήριο. Αγόρευσαν περαιτέρω και προφορικά.
16. Σημειώνεται ότι κατά την επιχειρηματολογία των δικηγόρων της Ενάγουσας, το Δικαστήριο, έχοντας υπόψη του ότι είχε ήδη καταχωρηθεί και εκκρεμούσε προς εξέταση άλλη αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, η οποία μάλιστα ήταν δια κλήσεως και είχε ήδη επιδοθεί και στην Εναγόμενη, εξέφρασε προβληματισμό κατά πόσο ήταν ορθό και ενδεδειγμένο να καταχωρηθεί και η παρούσα αίτηση προκειμένου, ουσιαστικά, να εξεταστούν νωρίτερα τα θέματα που ήδη εκκρεμούν να εξεταστούν με την προηγηθείσα αίτηση που εκκρεμεί, και μάλιστα αυτή τη φορά χωρίς ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά. Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Ενάγουσας αναφέροντας στο Δικαστήριο ότι θεωρεί ότι ένεκα των ενεργειών της Εναγόμενης η αίτηση ημερομηνίας 28/05/2025 θα καταστεί άνευ αντικειμένου και ότι είναι επείγον να ακουστεί η υπό κρίση αίτηση, ζήτησε όπως αποσύρει την προηγηθείσα αίτηση ημερομηνίας 28/05/2025 σημειώνοντας ότι θα προωθήσει μόνο την παρούσα διαδικασία.
17. Έχω μελετήσει με προσοχή την αίτηση και τα όσα την υποστηρίζουν, έχοντας κατά νου και τις σχετικές πρόνοιες των Κανονισμών αλλά και τη νομολογία που διέπει την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων μονομερώς, στο βαθμό βέβαια που οι εφαρμοστέες αρχές δεν έχουν αλλάξει συνεπεία των νέων Κανονισμών. Έχω επίσης λάβει υπόψη μου τα όσα επιχειρηματολόγησε ενώπιον μου ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Ενάγουσας αλλά και τα όσα προκύπτουν από το φάκελο της υπόθεσης αναφορικά με το τι έχει προηγηθεί της παρούσας αίτησης.
Δ. ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
18. Όπως αναφέρεται και πιο πάνω, ένας σοβαρός προβληματισμός που δημιουργείται αφορά στο κατά πόσο είναι υπό τις περιστάσεις ορθή, επιτρεπτή και ενδεδειγμένη η καταχώριση από πλευράς Ενάγουσας αίτησης για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων χωρίς ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά τη στιγμή που έχει προηγηθεί, αφ’ ενός η καταχώριση παρόμοιας φύσης αίτησης η οποία απορρίφθηκε και αφ’ ετέρου η καταχώριση άλλης αίτησης με ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά και η οποία έχει ήδη επιδοθεί προς την Εναγόμενη η οποία και έχει εκδηλώσει την πρόθεση να εμφανιστεί.
19. Η έκδοση διατάγματος από το Δικαστήριο χωρίς να δοθεί ειδοποίηση στην άλλη πλευρά προκύπτει από το άρθρο 9 του Κεφ.6 και το Μέρος 23.6 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Το άρθρο 9 του ΚΕΦ.6 προβλέπει ότι: «Κάθε Διάταγμα το οποίο το Δικαστήριο έχει εξουσία να εκδώσει, δύναται να εκδοθεί με αίτηση ενός από τους διαδίκους, χωρίς ειδοποίηση στον άλλο, όπως αυτό προβλέπεται στις πρόνοιες των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023.».
20. Σύμφωνα με το Μέρος 23.6 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 μία “αίτηση μπορεί να υποβληθεί χωρίς να επιδοθεί αντίγραφο αυτής στον καθ’ ου η αίτηση σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) όταν υπάρχει κατεπείγον ή άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις·
(β) όταν όλοι οι διάδικοι συγκατατίθενται·
(γ) όταν το δικαστήριο απαλλάσσει τον αιτητή από την υποχρέωση επίδοσης·
(δ) όταν ο πρωταρχικός σκοπός προάγεται καλύτερα με τον τρόπο αυτό·
(ε) όταν αυτό επιτρέπεται από Νόμο, κανονισμό ή δικαστικό διάταγμα.”
21. Περαιτέρω σύμφωνα με το Μέρος 23.9 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 όταν η αίτηση γίνεται χωρίς ειδοποίηση, το δικαστήριο κατά την ΑΔΟ δύναται:
(α) να εκδώσει διάταγμα· ή
(β) να απορρίψει την αίτηση· ή
(γ) να αναβάλει την ΑΔΟ για καλό λόγο· ή
(δ) να αναβάλει την ΑΔΟ σε άλλη ημερομηνία και ώρα και να δώσει οδηγίες για επίδοση της αίτησης σε τέτοια πρόσωπα ως το δικαστήριο κρίνει κατάλληλο. Σε τέτοια περίπτωση η αίτηση θα προχωρήσει ως αίτηση με ειδοποίηση στην επόμενη ΑΔΟ.
22. Όπως και πριν τη θέσπιση των νέων Κανονισμών έτσι και τώρα, ο αιτητής δεν θα πρέπει μόνο να δώσει ικανοποιητικούς λόγους στο Δικαστήριο για να δικαιολογήσει το γιατί έχει καταχωρήσει αίτηση χωρίς ειδοποίηση, είτε πριν είτε μετά την καταχώριση απαίτησης, αλλά και τυχόν αποτυχία του να καταδείξει μέχρι τέλους ότι η επιλογή του αυτή ήταν δικαιολογημένη στη βάση του κατεπείγοντος συνιστά λόγο για απόρριψη της αίτησης και ακύρωσης οποιουδήποτε εκδοθέντος διατάγματος (βλ. σελ. 575-578 και 658 - 661 Blackstone’s BLACKSTONE’S CIVIL PRACTICE 2019 και Bates v Lord Hailsham of St Marylebone [1972] 1 WLR 1373 – “delay by the applicant cannot make an application urgent”).
23. Ως έχει αναφερθεί σε σωρεία κυπριακών υποθέσεων, από τις οποίες θεωρώ μπορώ να αντλήσω καθοδήγηση, το κατεπείγον για την παροχή θεραπείας μονομερώς αποτελεί δικαιοδοτικό όρο το οποίο σε εξαιρετικές περιστάσεις δίδει τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να ασκήσει την εξουσία του στην απουσία του εναγόμενου. Μόνο σε τέτοια περίπτωση δύναται να επιτραπεί παρέκκλιση από το θεμελιώδη κανόνα της δικαιοσύνης, να ακούσει και τα δύο μέρη πριν εκφέρει κρίση (βλ. Resola (Cyprus) Ltd ν. Χάρη Χρίστου (1998) 1 ΑΑΔ 598, Vuitton v. Δέρμοσακ Λτδ κ.ά. (1992) 1 ΑΑΔ 1453).
24. Κατατοπιστική επίσης επί του θέματος είναι η απόφαση στην υπόθεση Αμβροσιάδου Έλενα και Άλλος ν. Martin Coward και Άλλης (2013) 1 ΑΑΔ 78 στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«Είναι σαφές στη νομολογία ότι το κατεπείγον συνιστά δικαιοδοτικό όρο για την έκδοση διατάγματος επί μονομερούς αίτησης. Η παροχή θεραπείας χωρίς να ακουσθεί η πλευρά εναντίον της οποίας αυτή στρέφεται συνιστά παρέκκλιση από τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και τα ευρύτερα συνταγματικά θέσμια και δικαιολογείται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις όπου η ανάγκη είναι τόσο επείγουσα ώστε να μην παρέχεται χρόνος για ειδοποίηση της άλλης πλευράς χωρίς να διακινδυνεύεται η όλη εξασφάλιση η οποία επιδιώκεται. Εξ ου και η αναφορά σε «κατεπείγον» … Το κατεπείγον εξετάζεται πρώτο, εφ' όσον αφορά δικαιοδοτικό όρο, και ανεξάρτητα από την ικανοποίηση των ουσιαστικών εκείνων προϋποθέσεων.»
25. Στην προκειμένη περίπτωση, η Ενάγουσα είχε επιχειρήσει στις 22/05/25 να επικαλεστεί το κατ’ εκείνην κατεπείγον της περίπτωσης προκειμένου να εξασφαλίσει τα ίδια ουσιαστικά διατάγματα χωρίς ειδοποίηση προς την Εναγόμενη αρχή. Η προσπάθεια της εκείνη όμως απέτυχε διότι το Δικαστήριο έκρινε στις 23/05/25 ότι:
«Έχοντας κατά νου όλες τις πιο πάνω δικονομικές προϋποθέσεις οι οποίες καθορίζονται με τους Νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας αλλά και την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τον δικαιοδοτικό όρο του κατεπείγοντος από την οποία θεωρώ ότι μπορώ να αντλήσω καθοδήγηση, κρίνω ότι η φύση της αίτησης και της υπόθεσης της Αιτήτριας γενικότερα σε συνάρτηση με το γεγονός ότι τα αιτούμενα διατάγματα αφορούν σε ενέργειες στις οποίες ήδη φέρεται να έχει προβεί η Α.Η.Κ από τον Μάρτιο του 2025 στα πλαίσια εκτέλεσης των λειτουργιών της προς το δημόσιο, το οποίο εξυπηρετεί, δεν κρίνω ότι δικαιολογείται να εξεταστεί η αίτηση στην απουσία της ή να εκδοθεί οποιοδήποτε διάταγμα χωρίς να ακουστεί η Καθ’ής η Αίτηση.
Επισημαίνεται ότι από την ένορκη δήλωση της Αιτήτριας προκύπτει ότι οι επίδικες ενέργειες της Α.Η.Κ, ήτοι η τοποθέτηση των πασσάλων οι οποίοι εφάπτονται επί του συνόρου της ιδιοκτησίας της Αιτήτριας, έχουν λάβει χώρα προ 2 μηνών (βλέπε παράγραφος 6 της ένορκης δήλωσης). Δηλαδή η εγκατάσταση των πασσάλων η οποία ως ισχυρίζεται η Αιτήτρια επεμβαίνει στην απόλαυση της ιδιοκτησίας της, έλαβε χώρα προ 2 μηνών και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Περαιτέρω, η ζημιά της Αιτήριας όπως φαίνεται στην ένορκη της δήλωση η οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της δικαιολογεί την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, στο παρόν στάδιο περιορίζεται στην περιποίηση των δέντρων και των φυτικών καλλιεργειών της.
Επίσης, η Αιτήτρια ως προς το κατεπείγον αναφέρει ότι σε περίπτωση σύνδεσης του δικτύου από την Καθ’ής η Αίτηση, εγκυμονεί άμεσος και σοβαρός κίνδυνος για την σωματική ακεραιότητα την δική της όσο και των μελών της οικογένειας της όσο και των προσώπων που «θα» αναλάβουν την εκτέλεση των γεωργικών εργασιών. Άρα στο παρόν στάδιο η προβαλλόμενη ως ζημιά και κίνδυνος παρόλο που είναι πιθανή, εντούτοις είναι ένα μελλοντικό ενδεχόμενο, όπως η ίδια αναφέρει αυτολεξεί. Επί αυτού στο παρόν στάδιο σημειώνεται ότι τουλάχιστον με τον τρόπο που αποτυπώνονται τα γεγονότα στην ένορκη δήλωση, η τυχόν σύνδεση των πασσάλων με το δίκτυο δεν θα αλλάξει ουσιωδώς την υπάρχουσα κατάσταση στο Ακίνητο, αφού αυτό το οποίο φαίνεται να παρεμβαίνει στην απόλαυση της χρήσης της ιδιοκτησίας της Αιτήτριας, είναι αυτή καθαυτή η εγκατάσταση των πασσάλων, η οποία έχει λάβει χώρα προ 2 μηνών.»
26. Είχε δηλαδή κριθεί δικαστικά από τις 23/05/25 ότι δεν συνέτρεχαν τέτοιοι λόγοι που θα δικαιολογούσαν την έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος της αιτούμενης φύσης χωρίς πρώτα να ακουστεί και η Εναγόμενη αρχή και στη βάση αυτής της δικαστικής κρίσης η Ενάγουσα καταχώρησε νέα αίτηση, αυτή τη φορά δια κλήσεως, την οποία και επέδωσε στην Εναγόμενη στις 29/05/2025. Η Εναγόμενη συνεπώς, η οποία έχει εμφανιστεί στην υπόθεση, εύλογα αναμένει ότι στις 23/09/2025 που έχει οριστεί η αίτηση που της έχει επιδοθεί, θα έχει την ευκαιρία να ακουστεί από το Δικαστήριο προτού αποφασιστεί αν θα εκδοθεί οποιοδήποτε από τα διατάγματα που ζητά η Ενάγουσα (βλ. κατ’ αναλογία Fligate Credit Enterprises Ltd (2014) 1 ΑΑΔ 512).
27. Η πλευρά της Ενάγουσας θεωρεί ότι υπό τις περιστάσεις, η ανάγκη για εξέταση των εγειρόμενων θεμάτων είναι τόσο επείγουσα που όχι μόνο η εξέταση αυτή θα πρέπει να γίνει σήμερα και στην απουσία της άλλης πλευράς, παρά στις 23/09/25 που έχει οριστεί η άλλη αίτηση και που η Εναγόμενη γνωρίζει ότι μπορεί να εμφανιστεί και να ακουστεί, αλλά και ότι είναι ορθό και θεμιτό όπως εν αγνοία της Εναγόμενης αποσυρθεί η δια κλήσεως αίτηση που της έχει επιδοθεί προκειμένου να προωθηθεί η παρούσα αίτηση στην απουσία της. Με κάθε σεβασμό όμως προς την πλευρά της Ενάγουσας, πέραν του ότι οι θέσεις αυτές ουσιαστικά αποσκοπούν στο να στερήσουν άδικα και αδικαιολόγητα από την Εναγόμενη το δικαίωμα της να ακουστεί σε μια διαδικασία που έχει ήδη κριθεί δικαστικώς, αλλά και δικονομικώς (ενόψει της εκκρεμούσας δια κλήσεως αίτησης), θεωρώ ότι πρέπει να της δοθεί η ευκαιρία ν’ ακουστεί προτού εκδοθεί οποιοδήποτε διάταγμα της αιτούμενης φύσης και η καταχώριση και προώθηση της υπό κρίση αίτησης δεν είναι ο ορθός και ο ενδεδειγμένος τρόπος προκειμένου να επισπευσθεί η εξέταση ενός θέματος που ήδη εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Οι Κανονισμοί περιέχουν πρόνοιες αναφορικά με τη διαδικασία που μπορεί να ακολουθηθεί προκειμένου να εξεταστεί κάποιο θέμα επί επείγουσας βάσης και κατ’ επέκταση να επισπευσθεί η εκδίκαση μιας εκκρεμούσας αίτησης και η διαδικασία αυτή σίγουρα δεν συνίσταται στην καταχώρηση νέας αίτησης για το ίδιο θέμα και δη χωρίς ειδοποίηση προς την αντίδικη πλευρά η οποία μάλιστα τελεί σήμερα υπό την εντύπωση ότι θα έχει το δικαίωμα να ακουστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Το αν λοιπόν η Ενάγουσα θα επιμείνει ή όχι στην προώθηση της προγενέστερης αίτησης της είναι θέμα που αφορά αποκλειστικά την ίδια και δεν μπορούν οι επιλογές της σε σχέση με εκείνη την αίτηση να χρησιμοποιηθούν σε βάρος της Εναγόμενης και κατά τρόπο που θα δίνει στην Ενάγουσα άδικο πλεονέκτημα έναντι της Εναγόμενης και δη κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
28. Δεν διαφεύγει της προσοχής του Δικαστηρίου ότι σύμφωνα πάντα με την Ενάγουσα, προέκυψαν νέα γεγονότα στις 10/06/2025, τα οποία σκοπό έχουν να καταστήσουν την αίτηση ημερομηνίας 28/05/2025 άνευ αντικειμένου και να «προκαταβάλουν τις θέσεις του Δικαστηρίου επί της αγωγής και της ενδιάμεσης αίτησης». Αυτό όμως δεν μεταβάλλει το γεγονός ότι η ενδεδειγμένη αντίδραση δεν είναι η καταχώρηση νέας αίτησης και δη χωρίς ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά η οποία, επαναλαμβάνω, έχει ήδη κριθεί δικαστικώς ότι θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να ακουστεί προτού εκδοθεί οποιοδήποτε διάταγμα της αιτούμενης φύσης.
29. Στη βάση των πιο πάνω λοιπόν κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις δεν ήταν καθόλου δικαιολογημένη η καταχώρηση της παρούσας αίτησης χωρίς ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά και συνεπώς κρίνω ότι η παρούσα αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει ως έχει προωθηθεί (βλ. Μ.23 Κ.9(1) και ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ DAVID BARRY APPEL KAI ROSEMARY HELEN APPEL ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION, Πολιτική Αίτηση Αρ. 7/25, 30/1/2025).
30. Ακόμη όμως και να μην είχαν καταχωρηθεί οι προηγούμενες διαδικασίες από την Ενάγουσα, και πάλι θα έκρινα ότι δεν θα δικαιολογείτο η έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος στην απουσία της Εναγόμενης, αφού, για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν και στην απόφαση της 23/05/25, κρίνεται ότι η φύση της αίτησης και της υπόθεσης της Αιτήτριας γενικότερα, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι τα αιτούμενα διατάγματα αφορούν σε ενέργειες στις οποίες ήδη φέρεται να έχει προβεί η Α.Η.Κ από τον Μάρτιο του 2025 στα πλαίσια εκτέλεσης των λειτουργιών της προς το δημόσιο το οποίο εξυπηρετεί και για τις οποίες ενέργειες η Ενάγουσα έχει από τότε ενημερωθεί και ανταλλάξει και αλληλογραφία με την Εναγόμενη, δεν δικαιολογείται να εξεταστεί η αίτηση στην απουσία της τελευταίας ή να εκδοθεί οποιοδήποτε διάταγμα χωρίς αυτή να ακουστεί. Άλλωστε, η φύση, η ιδιότητα και η λειτουργία της Εναγόμενης αρχής καθιστά πολύ περιορισμένα τα δικαστικά μέτρα που μπορούν να προωθηθούν εναντίον της στα πλαίσια μιας ιδιωτικής αστικής υπόθεσης, ιδιαίτερα όταν τα μέτρα αυτά αφορούν στον τρόπο με τον οποίο η αρχή αυτή εκτελεί τα θέσμια καθήκοντα της απέναντι στο δημόσιο που εξυπηρετεί (βλ. MARTHA GEROUDI ν. THE ELECTRICITY AUTHORITY OF CYPRUS (V24) 1 CLR 235). Η έκδοση συνεπώς οποιουδήποτε διατάγματος που αποσκοπεί στο να επηρεάσει αυτά τα θέσμια καθήκοντα και την εκτέλεση τους, αν είναι δικαιολογημένη και επιτρεπτή, δεν μπορεί να γίνει χωρίς πρώτα να δοθεί η ευκαιρία και στην Εναγόμενη αρχή να προβάλει τις δικές της θέσεις.
31. Ούτε όμως και διαπιστώνεται ότι η πιθανή δυσκολία που κατά την Ενάγουσα θα προκληθεί στην περιποίηση των δέντρων της από τυχόν σύνδεση των καλωδίων με το δίκτυο της Εναγόμενης συνιστά λόγο για τον οποίο δικαιολογείται να εκδοθεί σήμερα οποιοδήποτε διάταγμα της αιτούμενης φύσης και δη στην απουσία και της Εναγόμενης αρχής αλλά και των προσώπων που αναμένουν να συνδεθούν με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Εναγόμενης και τα οποία δεν έχουν ειδοποιηθεί ακόμη για την ύπαρξη της παρούσας υπόθεσης με την οποία επιδιώκεται να εμποδιστεί να γίνει κάτι τέτοιο.
32. Ακόμη δηλαδή και να μην είχαν προηγηθεί οι δικαστικές διαδικασίες που προηγήθηκαν της υπό κρίση αίτησης, ως έχει καταχωρηθεί και προωθηθεί, και πάλι θα απορρίπτετο (βλ. DAVID BARRY APPEL κ.α ανωτέρω).
E. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
33. Υπό το φως των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
34. Σημειώνω τέλος ότι όσον αφορά την αίτηση ημερ. 28/05/2025, εφόσον η πλευρά της Ενάγουσας έχει επιλέξει συνειδητά να την αποσύρει προκειμένου να προωθήσει την παρούσα αίτηση, αυτή αποσύρεται και απορρίπτεται άνευ βλάβης του δικαιώματος καταχώρισης νέας. Επειδή όμως η απόσυρση γίνεται στην απουσία της Εναγόμενης η οποία έχει ειδοποιηθεί για να εμφανιστεί στις 23/09/25, το θέμα των εξόδων εκείνης της αίτησης θα αφεθεί να εξεταστεί εκείνη την ημερομηνία (costs reserved). Ορθό όμως θα ήταν η πλευρά της Ενάγουσας να ειδοποιήσει την Εναγόμενη για την απόσυρση της αίτησης ώστε έγκαιρα να αποφευχθούν να δημιουργηθούν οποιαδήποτε έξοδα.
(Υπ.)................................. Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφo
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο