ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1815/2019
Μεταξύ:
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Ενάγουσας
-και-
1. ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥ
2. ΑΝΤΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ως διαχειριστή και εκτελεστή της περιουσίας των αποβιωσάντων Κυριακούς Μιχάλη και του Μιχάλη Πέτρου
Εναγόμενων
Ημερομηνία: 09/05/2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα / Καθ’ ης η αίτηση: κα. Παντελίτσα Σιήκκη για Δρ. Ανδρέας Π. Ποιητής & Σια ΔΕΠΕ
Για Εναγόμενους / Αιτητές: κα. Χριστίνα Χριστοφή και κα. Χριστίνα Πέτρου για Δημητρίου & Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Με την παρούσα αίτηση ημερομηνίας 15/03/2024 οι Εναγόμενοι αιτούνται όπως εκδοθεί διάταγμα από το Δικαστήριο με το οποίο να ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται το κλητήριο ένταλμα της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής καθότι της σφράγισης του κλητηρίου εντάλματος δεν προηγήθηκε η καταχώρηση ένορκης δήλωσης η οποία να επιβεβαιώνει την οπισθογράφηση ως ορίζεται από την Δ.2 Θ.13 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Β. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
2. Με την παρούσα αγωγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 19/11/2019, η Ενάγουσα επί της ουσίας, ισχυρίζεται ότι είναι κληρονόμος των γονιών της, της Κυριακού Μιχάλη και του Μιχάλη Πέτρου, οι οποίοι απεβίωσαν στις 04/07/2011 και 23/08/2014 αντίστοιχα. Κληρονόμοι επίσης των πιο πάνω αποβιωσάντων, είναι ο αδελφός της, Εναγόμενος 1 στην παρούσα αγωγή, και η αδελφή της. Διαχειριστής της περιουσίας των γονιών της είναι, σύμφωνα πάντα με την ίδια, ο κ. Αντώνης Δημητρίου, Εναγόμενος 2. Ισχυρίζεται επίσης η Ενάγουσα ότι η μόνη περιουσία που είχαν οι γονείς της, ήταν ένα ακίνητο στη Λάρνακα, με αριθμό εγγραφής 0/[ ], όπου οι γονείς της είχαν ανά ½ μερίδιο ο κάθε ένας, του οποίου η αξία υπολογίζεται στο ποσό των €80.000 και το οποίο μεταβιβάστηκε καθ’ ολοκληρία στον αδελφό της, Εναγόμενο 1. Ως εκ τούτου η Ενάγουσα αξιώνει με την αγωγή της διάταγμα του Δικαστηρίου που να ακυρώνει τη μεταβίβαση του ½ μεριδίου επί του ακινήτου, διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τον Εναγόμενο 1 όπως μεταβιβάσει το ½ μερίδιο επί του ακινήτου στην Ενάγουσα και διαζευκτικά με τα ανωτέρω το ποσό των €40.000 ως αποζημιώσεις.
3. Οι Εναγόμενοι εμφανίστηκαν στην αγωγή μέσω κοινού δικηγόρου και καταχώρησαν υπεράσπιση στις 15/06/2020 ισχυριζόμενοι, μεταξύ άλλων, ότι οι αποβιώσαντες και γονείς της Ενάγουσας κληροδότησαν το ½ μερίδιο που είχε ο κάθε ένας επί του ανωτέρω ακινήτου, στον Εναγόμενο 1 μέσω των διαθηκών που συνέταξαν και υπέγραψαν στις 23/11/2010 οι οποίες και καταχωρήθηκαν στο Δικαστήριο και έλαβαν αριθμούς 5901 και 5902, και με τις οποίες διοριζόταν ο Εναγόμενος 2 ως ο εκτελεστής εκάστης της διαθήκης. Αναφέρονται περαιτέρω οι Εναγόμενοι σε δύο αιτήσεις επικύρωσης των δύο διαθηκών που καταχωρήθηκαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ούτως ώστε να χορηγηθούν διατάγματα στον Εναγόμενο 2 προς εκτέλεση των δύο διαθηκών και γενικότερα σε όλες τις ενέργειες που προέβη ο Εναγόμενος 2 στα πλαίσια των δύο αιτήσεων οι οποίες έλαβαν αριθμούς 304/2016 και 305/2016 συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης του ακινήτου στον Εναγόμενο 1, ως η επιθυμία των αποβιωσάντων. Σημειώνεται επίσης από τους Εναγόμενους ότι αναφορικά με τις δύο αιτήσεις καταχωρήθηκαν από τον Εναγόμενο 2 και απογραφή και τελικοί λογαριασμοί, οι οποίοι τελικοί λογαριασμοί εγκρίθηκαν από το αρμόδιο Πρωτοκολλητείο με αποτέλεσμα οι εν λόγω αιτήσεις να κλείσουν. Στη βάση των ανωτέρω οι Εναγόμενοι ζητούν την απόρριψη της αγωγής.
4. Στην πιο πάνω δικογραφημένη εκδοχή των Εναγόμενων η Ενάγουσα δεν καταχώρησε οποιαδήποτε απάντηση και στις 07/07/2020 εξέδωσε κλήση για οδηγίες, ως προβλέπεται από τη Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Στα πλαίσια της κλήσης αυτής, αμφότερες οι πλευρές ζήτησαν και προώθησαν με τα σχετικά παραρτήματα τους από το Δικαστήριο οδηγίες μόνο για αποκάλυψη και επιθεώρηση εγγράφων.
5. Στις 22/02/2021 καταχωρήθηκε η ένορκη δήλωση αποκάλυψης εγγράφων από την πλευρά της Ενάγουσας και στις 26/11/2020 καταχωρήθηκε από την πλευρά των Εναγόμενων. Στις 18/05/2021 καταχωρήθηκε ο ονομαστικός κατάλογος μαρτύρων και σύνοψη μαρτυρίας από την πλευρά των Εναγόμενων και στις 25/08/2021 από την πλευρά της Ενάγουσας. Στις 14/10/2021 καταχωρήθηκε από την πλευρά της Ενάγουσας και συμπληρωματική ένορκη δήλωση αποκάλυψης εγγράφων.
6. Στη συνέχεια και μετά από σχετική άδεια του Δικαστηρίου καταχωρίστηκε από την πλευρά των Εναγόμενων η παρούσα αίτηση.
Γ. ΥΠΟ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΑΙΤΗΣΗ, ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ
7. Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.2 Θ.13, Δ.2 Θ.5, Δ.16 Θ.9, Δ.27 Θ.1-3, Δ.48 Θ.1-9, Δ.64, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 της Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών 1950 και επί των συμφυών εξουσιών ή και πρακτικής του Δικαστηρίου.
8. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το αιτητικό των Εναγόμενων καθώς και τους σχετικούς με αυτά που προβάλλουν ισχυρισμούς στην υποστηρικτική της αίτησης ένορκη τους δήλωση.
9. Οι Εναγόμενοι αξιώνουν ουσιαστικά από το Δικαστήριο τα εξής:
Α) Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται το κλητήριο ένταλμα της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγής και/ή η υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγή καθότι της σφράγισης του κλητηρίου εντάλματος δεν προηγήθηκε η καταχώριση ένορκης δήλωσης η οποία να επιβεβαιώνει την οπισθογράφηση ως η Δ.2 Θ. 13 ορίζει και/ή ως αντιβαίνουσα στους Δικαστικούς Θεσμούς και συγκεκριμένα στους Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.2 Θ. 13.
Β) Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται το κλητήριο ένταλμα, λόγω κατάχρησης της Δικαστικής Διαδικασίας.
10. Οι λόγοι για τους οποίους οι Εναγόμενοι αξιώνουν τον παραμερισμό ουσιαστικά της αγωγής με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο, είναι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση της κας Χαράς Αλεξάνδρου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο των κ.κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόρων των Εναγόμενων, που υποστηρίζει την υπό κρίση αίτηση, οι εξής:
3. Η παρούσα αγωγή αφορά κληρονομική αγωγή (probate action) αφού ως διαφαίνεται από το Κλητήριο Ένταλμα, αυτή στρέφεται εναντίον του διαχειριστή της περιουσίας των αποβιωσάντων και αφορά την περιουσία αυτών.
4. Επίσης διαφαίνεται από το σώμα της Έκθεσης Απαίτησης, ότι η παρούσα αγωγή αφορά την ορθότητα της διανομής που έγινε στη περιουσία των αποβιωσάντων Κυριακούς Μιχάλης και του Μιχάλη Πέτρου από τον εκτελεστή — διαχειριστή της περιουσίας αυτών προς τους κληρονόμους και συνεπώς η Ενάγουσα αιτείται από το Σεβαστό σας Δικαστήριο να προβεί σε αναδιανομή της περιουσίας των 
αποβιωσάντων με σκοπό η ίδια να λάβει μερίδιο της κληρονομικής περιουσίας.
5. Όπως διαφαίνεται από το Κλητήριο, παρά το γεγονός ότι η Αγωγή εμπίπτει στην κατηγορία των κληρονομικών αγωγών (probate actions), κατά την καταχώρηση 
Κλητηρίου δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία που απαιτεί η πρόνοια της Δ.2, θ. 13 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
6. 
Συγκεκριμένα, η σφράγιση αγωγής σε υποθέσεις διαχείρισης πρέπει να συνοδεύεται σύμφωνα με την πιο πάνω Διαταγή 2 Θ. 13 (shall be preceded) από ένορκη δήλωση του ενάγοντα ή από ένα από τους ενάγοντες με την οποία να επιβεβαιώνεται η 
οπισθογράφηση της αγωγής και δη ότι η ίδια ενάγει υπό την ιδιότητα της ως κληρονόμος της περιουσίας των αποβιωσάντων. Η καταχώρηση της ενόρκου δηλώσεως που προβλέπεται στον κανονισμό αποτελεί αναγκαία προηγούμενη προϋπόθεση για την έγκυρη έναρξη της διαδικασίας και οι πρόνοιες του κανονισμού είναι επιτακτικές.
7. Η μη συμμόρφωση με τον κανονισμό καθιστά εξαρχής άκυρη τη διαδικασία. Βάσει της 
ισχύουσας νομολογίας, αν δεν υπάρξει συμμόρφωση προς τον θεσμό 13 της Δ.2, δηλαδή αν δεν προηγηθεί της σφράγισης του κλητηρίου ένορκος δήλωση, όλες οι διαδικασίες είναι αυτοδίκαια άκυρες και δεν θεραπεύονται με κανένα δικονομικό 
τρόπο.
8. Παρενθετικά αναφέρουμε ότι, η ένσταση για τη μη συμμόρφωση προς το δικονομικό αυτό κανόνα μπορεί να υποβληθεί είτε με την Υπεράσπιση, είτε με χωριστή αίτηση άσχετα αν δεν έχει προταθεί στην Υπεράσπιση και δεν θεωρείται ότι οι Εναγόμενοι έχουν παραιτηθεί από την ένσταση επειδή καταχώρησε εμφάνιση χωρίς επιφύλαξη.»
Δ. ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ
11. Η υπό κρίση αίτηση συνάντησε την ένσταση της Ενάγουσας, η οποία προέβαλε 8 λόγους για τους οποίους πιστεύει ότι η αίτηση δεν θα πρέπει να επιτύχει. Οι λόγοι αυτοί περιστρέφονται γύρω από νομικά σημεία τα οποία αναφέρονται αναλυτικά και στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση.
12. Η ένσταση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Κατερίνας Κονναρή, γραμματέα στο δικηγορικό γραφείο Δρ. Ανδρέας Π. Ποιητής & Σια ΔΕΠΕ, δικηγόρων της Ενάγουσας, η οποία πέραν του ότι παραδέχεται ότι η αγωγή καταχωρήθηκε στις 19/11/2019 από την Ενάγουσα στο Επαρχιακό Δικαστήριο 
Λάρνακας και στρέφεται εναντίον του κ. Αντώνη Δημητρίου ως εκτελεστή και διαχειριστή της περιουσίας των αποβιωσάντων Κυριάκου Μιχάλη και Μιχάλη Πέτρου αλλά και εναντίον του κ. Σωτήρη Πέτρου, ο οποίος είναι ο αδελφός της Ενάγουσας και κληρονόμος των αποβιωσάντων, αρνείται όλους μαζί και καθένα ξεχωριστά τους ισχυρισμούς που αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που στηρίζει την αίτηση και αναφέρει τα εξής:
«7. Εξ όσων με συμβουλεύει η δικηγόρος που χειρίζεται την υπόθεση, η αγωγή δεν είναι probate, καθότι με αυτή δεν ζητείται ακύρωση του διορισμού του εκτελεστή της διαθήκης ή και διαχειριστή της περιουσίας των αποβιωσάντων. Ούτε αμφισβητείται το κύρος της διαθήκης των αποβιωσάντων. Περαιτέρω, στην Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας δεν δικογραφείται καν η ύπαρξη των διαθηκών των αποβιωσάντων.
8. Αυτοί που θέτουν το θέμα ύπαρξης της διαθήκης είναι οι ίδιοι οι Εναγόμενοι-αιτητές στην Έκθεση Υπεράσπισης τους. Εκείνος ο οποίος θα έπρεπε να ζητήσει να καταχωρήσει την ένορκη δήλωση που απαιτείται σύμφωνα με τους θεσμούς, δεν είναι η ενάγουσα, αλλά οι ίδιοι οι εναγόμενοι που ήγειραν το θέμα της ύπαρξης των διαθηκών των αποβιωσάντων. Εφόσον οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η αγωγή είναι probate θα έπρεπε εκείνοι με σχετική ανταπαίτηση τους να θέτουν το θέμα επικύρωσης των διαθηκών των αποβιωσάντων, ώστε να μετατρέψουν την αγωγή σε probate.
9. Εν πάση περιπτώσει, τα προδικαστικά θέματα εξετάζονται με βάση τα γεγονότα, τα οποία κάνει παραδεκτά ο αντίδικος. Στην παρούσα περίπτωση, η ενάγουσα δεν ήγειρε θέμα αμφισβήτησης της ύπαρξης ή του κύρους της διαθήκης των αποβιωσάντων.
10. Ακόμη όμως και αν η αγωγή θεωρηθεί ότι είναι probate, το Δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη του το άρθρο 41 του Κεφ. 195, το οποίο καθορίζει ποια είναι η διαθέσιμη μοίρα σε περίπτωση που αποβιώσας απεβίωσε καταλείποντας παιδιά. Αυτή η διάταξη, ως διάταξη δημοσίας τάξεως επιβάλλεται να εφαρμόζεται. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θα πρέπει να την εξετάσει από μόνο του, ακόμη και αν δεν προβάλλεται ένσταση. Στην παρούσα περίπτωση, ούτε ο Διαχειριστής, ούτε ο Πρωτοκολλητής που ενέκρινε τους τελικούς λογαριασμούς των διαχειρίσεων της περιουσίας των αποβιωσάντων το ήλεγξαν, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να ζημιωθεί και να αποστερηθεί του δικαιώματος να αποκτήσει το 1/2 μερίδιο που δικαιούται από την περιουσία των γονιών της.
11. Το άρθρο 41 του Κεφ. 195 υπερισχύει της δικονομικής διάταξης που επικαλούνται οι Εναγόμενοι-Αιτητές, καθότι όπως είναι γνωστό, ο νόμος υπερισχύει των κανονισμών. Περαιτέρω το άρθρο 41 του Κεφ. 195 είναι πιο σοβαρή διάταξη από την Δ.2 Θ. 13, καθότι η καταχώρηση της ένορκης δήλωσης αποτελεί απλώς δικονομικό θέμα, ενώ το άρθρο 41 του Κεφ. 195, είναι ουσιαστικό θέμα. Ασφαλώς, όταν υπάρχουν δύο διατάξεις, η μια προβλεπόμενη από Νόμο και η άλλη από κανονισμό, θα πρέπει να υπερισχύσει αυτή που πηγάζει εκ του Νόμου, εφόσον περιήλθε εις γνώση του Δικαστηρίου.
12. Σε κάθε περίπτωση, εξ όσων με συμβουλεύει η Ενάγουσα, αυτή δεν αποποιήθηκε ποτέ το κληρονομικό της μερίδιο από την περιουσία των γονέων της. Ως εκ τούτου, οι Εναγόμενοι - Αιτητές, κακώς την προσπέρασαν και δεν της διένειμαν το μερίδιο που δικαιούται από την περιουσία των γονέων της.»
Ε. ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ - ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
13. Η ακρόαση της αίτησης ολοκληρώθηκε με την κατάθεση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων από τους συνήγορους των μερών τις οποίες το Δικαστήριο μελέτησε με προσοχή και δεν κρίνεται αναγκαίο να επαναληφθεί το περιεχόμενο τους. Σημειώνω ότι δεν ζητήθηκε η αντεξέταση οποιουδήποτε εκ των ομνυόντων.
Στ. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΚΑΙ ΥΠΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
14. Η Δ.2 Θ.13 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας επί της οποίας βασίζεται η υπό κρίση αίτηση προνοεί τα ακόλουθα:
«The sealing of a writ of summons in probate actions shall be preceded by the filing of an affidavit by the plaintiff, or one of the plaintiffs, in verification of the endorsement on the writ.»
15. Η ουσία του δικονομικού αυτού κανόνα είναι ότι σε κληρονομική αγωγή (probate actions) πρέπει απαραίτητα να προηγείται της σφράγισης του κλητηρίου εντάλματος ένορκη δήλωση που γίνεται από τον Ενάγοντα, ή, αν είναι περισσότεροι του ενός, από οποιονδήποτε από τους Ενάγοντες και η οποία ένορκη δήλωση να επαληθεύει την οπισθογράφηση του κλητηρίου. Αυτό που επιβεβαιώνεται με την ένορκη δήλωση είναι η αξίωση του Ενάγοντα και δηλώνεται το ισχυριζόμενο συμφέρον του Εναγόμενου.
16. Αν δεν υπάρξει συμμόρφωση προς τον εν λόγω δικονομικό κανόνα όλες οι διαδικασίες είναι αυτοδικαίως άκυρες και δεν θεραπεύονται με οποιοδήποτε δικονομικό τρόπο, αφού, η προηγούμενη ένορκη βεβαίωση της οπισθογράφησης του κλητηρίου συνιστά αναγκαία προηγούμενη προϋπόθεση (condition precedent) για την έγκυρη έναρξη μιας αγωγής (βλ. Πετρίχου Άννα ν. Ανττζολέττας Χατζηιωσήφ (1998) 1 ΑΑΔ 81, Demetriou and others v. Prodromou (1983) 1 CLR 301 και Χριστάκη Σύγγελου ν. Πανίκου Γ. Λοίζου κ.α., Πολ. Εφ. Αρ. Ε120/2013, 21/12/2017, ECLI:CY:AD:2017:A480).
17. Σημειώνω εδώ ότι η ένσταση για τη μη συμμόρφωση προς το δικονομικό αυτό κανόνα μπορεί να υποβληθεί είτε με την Υπεράσπιση, είτε με χωριστή αίτηση άσχετα αν δεν έχει αναφερθεί στην Υπεράσπιση και δεν θεωρείται ότι ο Εναγόμενος έχει παραιτηθεί από την ένσταση επειδή καταχώρησε εμφάνιση χωρίς επιφύλαξη (βλ.Hanife Osman & Others v. Osman Mehmet (1972)10 JSC 1035).
18. Το ζήτημα επομένως που εγείρεται στην υπό κρίση αίτηση είναι το κατά πόσο η αγωγή που καταχωρήθηκε από την Ενάγουσα συνιστά κληρονομική αγωγή ή όχι.
19. Στο Σύγγραμμα Halsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 17, στη σελίδα 413 στη σημείωση 1 της παραγράφου 778 αναφέρονται τα ακόλουθα σε σχέση με την έννοια της κληρονομικής αγωγής (probate action):
«In the Rules of the Supreme Court probate action means an action for the grant of probate of the will, or letters of administration of the estate, of a deceased person or for the revocation of such a grant or for a decree pronouncing for or against the validity of an alleged will, not being an action which is non-contentious or common form probate business.»
20. Η διαφορά μεταξύ των Contentious και των Non - Contentious ή Common Form θεμάτων (business), έγκειται στην ίδια την έννοια της λέξης contentious probate business ήτοι «αμφισβητούμενα κληρονομικά θέματα». Όπως επεξηγείται στο σύγγραμμα Tristram and Coote's Probate Practice, 20η έκδοση (1956) (σελ. 537), οποιαδήποτε κληρονομική αξίωση δεν είναι μη-αμφισβητούμενη, είναι Contentious Business:
«Non-contentious or common form probate business' means the business of obtaining probate and administration where there is no contention as to the right thereto . (και) . all proceedings in the Court of Probate or in the registries thereof in respect of business not included in the Court of Probate Act, 1857 (b), under the expression' Common Form Business: except the warning of caveats, shall be deemed to be contentious business."
21. Στην προκειμένη περίπτωση, με την παρούσα αγωγή, όπως προκύπτει από την Έκθεση Απαίτησης, επιζητούνται από την Ενάγουσα η ακύρωση του ½ κληρονομικού μεριδίου του Εναγόμενου 1 και η μεταβίβαση του εν λόγω μεριδίου στην ίδια ή διαζευκτικά η αξία του εν λόγω κληρονομικού μεριδίου της Ενάγουσας σε χρήμα. Εκείνο που ουσιαστικά επιζητείται από την Ενάγουσα είναι να καθοριστούν από το Δικαστήριο τα κληρονομικά μερίδια της Ενάγουσας και του Εναγόμενου 1. Για να μπορέσει όμως το Δικαστήριο να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα επί των εν λόγω αξιώσεων της Ενάγουσας, το Δικαστήριο πρέπει να εξετάσει αυτά που έλαβαν χώρα στα πλαίσια των δύο αιτήσεων επικύρωσης διαθήκης από τον Εναγόμενο 2. Συνεπώς οι πράξεις που έλαβαν χώρα εντός των εν λόγω αιτήσεων αποτελούν τον πυρήνα της εν λόγω αγωγής. Το γεγονός ότι η Ενάγουσα δεν κάνει αναφορά στις δύο διαθήκες και στις δύο αιτήσεις επικύρωσης των διαθηκών δεν αλλάζει την ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου. Από τις λεπτομέρειες της Έκθεσης Απαίτησης προκύπτει ότι ουσιαστικά η Ενάγουσα διεκδικεί το κληρονομικό της μερίδιο επί του επίδικου ακινήτου από τους αποβιώσαντες γονείς της και αμφισβητεί το όλο μερίδιο που έλαβε από τον διαχειριστή, Εναγόμενο 2, ο αδελφός της, Εναγόμενος 1. Ουσιαστικά, ως προαναφέρθηκε, αυτό που επιζητείται είναι να γίνει διανομή των κληρονομικών μεριδίων της ιδίας και τους αδελφού της, Εναγόμενου 1, σύμφωνα με τον νόμο και συγκεκριμένα το άρθρο 41 του Κεφ.195.
22. Σημειώνεται και η παραδοχή της Ενάγουσας στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση ότι η αγωγή στρέφεται εναντίον του κ. Αντώνη Δημητρίου υπό την ιδιότητα του ως εκτελεστή και διαχειριστή της περιουσίας των αποβιωσάντων Κυριάκου Μιχάλη και Μιχάλη Πέτρου αλλά και εναντίον του κ. Σωτήρη Πέτρου, ο οποίος είναι ο αδελφός της Ενάγουσας και κληρονόμος των αποβιωσάντων (βλ. παράγραφο 6 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένστασης). Ουσιαστικά η Ενάγουσα αποδέχεται την ιδιότητα των Εναγόμενων εναντίον των οποίων καταχώρησε την αγωγή. Δεν διαφεύγει φυσικά της προσοχής του Δικαστηρίου ότι από μόνη της η ιδιότητα των Εναγόμενων που ενάγονται δεν μπορεί να καθορίσει αν μια αγωγή είναι κληρονομική ή όχι.
23. Σχετική με τα ανωτέρω είναι και η απόφαση στην υπόθεση Ευστρατίου ή Χ''Σάββα Παναγιώτης (1997) 1 ΑΑΔ 751 όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε αρχικά και επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι τα αιτήματα που επεδίωκαν να προωθήσουν οι αιτητές, ήτοι μεταξύ άλλων, απόφαση ή δήλωση του Δικαστηρίου ότι ήταν οι συγγενείς και κληρονόμοι του αποβιώσαντος και ότι η διανομή της περιουσίας στην οποία είχε προβεί ο διαχειριστής έπρεπε να ακυρωθεί, «δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνονται στην κατηγορία των "contentious probate actions"» και ότι, συνεπώς, επιβαλλόταν να εγερθούν με κλητήριο ένταλμα αγωγής το οποίο, προτού σφραγιστεί από τον Πρωτοκολλητή, έπρεπε να συνοδεύεται από ένορκη δήλωση των Εναγόντων ή ενός από τους Ενάγοντες.
24. Τούτων λεχθέντων, κρίνω ότι τα ζητήματα που σχετίζονται με την παρούσα αγωγή, είναι ζητήματα κληρονομικής διαφοράς με αποτέλεσμα να εμπίπτουν στην κατηγορία της κληρονομικής αγωγής (probate action). Η εισήγηση της ευπαίδευτης συνηγόρου της Ενάγουσας ότι οι Εναγόμενοι μέσω της Υπεράσπισης τους μετέτρεψαν την αγωγή σε κληρονομική και όφειλαν να καταχωρήσουν Ανταπαίτηση στην οποία να επισυνάψουν και την απαιτούμενη από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας ένορκη δήλωση δεν με βρίσκει σύμφωνη. Όπως ανάφερα και ανωτέρω, ο πυρήνας της παρούσας αγωγής δεν μπορεί παρά να είναι οι πράξεις που έλαβαν χώρα από τον Εναγόμενο 2 στα πλαίσια των δύο αιτήσεων για επικύρωση των δύο διαθηκών. Σημειώνω επίσης ότι το γεγονός ότι το επίδικο ζήτημα δεν συμπεριλήφθηκε από τους Εναγόμενους στην Υπεράσπιση τους δεν στερεί τη δυνατότητα σε αυτούς να καταχωρήσουν την παρούσα αίτηση (βλ. Hanife Osman ανωτέρω).
25. Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω λοιπόν και το ότι, ως είναι άλλωστε αδιαμφισβήτητο, όταν καταχωρήθηκε και σφραγίστηκε το κλητήριο της παρούσας αγωγής αυτό δεν συνοδεύετο από την ένορκη δήλωση που η Δ.2 Θ.13 επιβάλλει ότι θα πρέπει να προηγηθεί, διαπιστώνεται ότι δεν υφίσταται έγκυρη έναρξη της αγωγής. Τούτου δεδομένου η διαδικασία καθίσταται άκυρη στην ολότητα της.
26. Η θέση της Ενάγουσας ότι το άρθρο 41 του Κεφ.195 είναι διάταξη δημοσίας τάξης και επιβάλλεται να εφαρμοστεί από το Δικαστήριο ακόμη και αν κρίνει το Δικαστήριο ότι η παρούσα αγωγή συνιστά κληρονομική αγωγή, δεν με βρίσκει σύμφωνη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράλειψη της Ενάγουσας να καταχωρήσει ένορκη δήλωση μαζί με την αγωγή είναι θνησιγενής και άπτεται της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, το Δικαστήριο δεν κρίνει ότι μπορεί να εξετάσει οτιδήποτε περισσότερο, ακόμη και αν είναι ζήτημα δημοσίας τάξης. Ακόμη όμως και να μπορούσε το Δικαστήριο να εξετάσει ένα τέτοιο ζήτημα, το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα. Ουσιαστικά το Δικαστήριο και πάλι θα πρέπει να εξετάσει όλες τις ενέργειες που έγιναν στα πλαίσια των δύο αιτήσεων επικύρωσης διαθήκης. Ούτε η θέση της Ενάγουσας ότι δεν αποποιήθηκε το μερίδιο της αλλάζει την κρίση του Δικαστηρίου. Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν και πάλι ως πυρήνα τις ενέργειες που έγιναν από τον Εναγόμενο 2 στα πλαίσια των δύο αιτήσεων. Σημειώνεται τέλος ότι η Ενάγουσα δεν φαίνεται από τη δικογραφία να έχει προσβάλει τις δύο διαθήκες.
27. Δεδομένης δε της πιο πάνω κατάληξης παρέλκει θεωρώ η εξέταση των υπόλοιπων ζητημάτων που εγείρονται με την αίτηση.
Ζ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
28. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση επιτυγχάνει. Ως εκ τούτου εκδίδεται διάταγμα ως το Α της αίτησης. Ως αποτέλεσμα η παρούσα αγωγή λόγω της ακυρότητας της δεν μπορεί να προχωρήσει και συνεπώς απορρίπτεται.
29. Όσον αφορά τα έξοδα της παρούσας αγωγής συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων της παρούσας αίτησης, δεν βλέπω κάποιο λόγο για τον οποίο να πρέπει να διαφοροποιηθεί η παρούσα περίπτωση από τον γενικό κανόνα. Ως εκ τούτου, επιδικάζονται προς όφελος των Εναγόμενων και εναντίον της Ενάγουσας ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Εξαιρούνται βεβαίως τα έξοδα που σχετίζονται με την αίτηση για συμπληρωματική ένορκη δήλωση, όπου ισχύει η προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου επί του εν λόγω σημείου.
(Υπ.)……………………………….
Α. Κούρα προσ. Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο