K. VIOLARIS INSURANCE AGENCY LIMITED ν. ΜΑΡΙΑ ΒΑΡΝΑΒΑ, Αρ. Αγωγής: 1411/2019, 23/7/2025
print
Τίτλος:
K. VIOLARIS INSURANCE AGENCY LIMITED ν. ΜΑΡΙΑ ΒΑΡΝΑΒΑ, Αρ. Αγωγής: 1411/2019, 23/7/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.

                                                                                                               Αρ. Αγωγής: 1411/2019

Μεταξύ: 

                            K. VIOLARIS INSURANCE AGENCY LIMITED                                                                                                  Ενάγουσας

                                                                       και

ΜΑΡΙΑ ΒΑΡΝΑΒΑ

                                                                                                              Εναγόμενης

 

Ημερομηνία: 23/07/2025

 

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για την Ενάγουσα: κα Άντρη Ονησιφόρου για ΣΠΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Δ.Ε.Π.Ε.

Για την Εναγόμενη: κα. Ραφαέλλα Σορντίνι-Μούσκου για Ανδρέου, Χατζη Χριστοφής Δ.Ε.Π.Ε.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ / ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

1.    Με την παρούσα αγωγή η ενάγουσα η οποία παρουσιάζεται να συνιστά ασφαλιστικό αντιπρόσωπο της ασφαλιστικής εταιρείας Progressive Insurance Company LTd αξιώνει από την εναγόμενη το ποσό των €2.894,17 το οποίο ισχυρίζεται ότι η τελευταία κατέληξε να της οφείλει ως ασφάλιστρα σε σχέση με το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] για το οποίο «κατόπιν αιτήσεως και/ή παρακλήσεις της εναγόμενης, οι ενάγοντες εξέδωσαν και παρέδωσαν στην εναγόμενη ασφαλιστήριο συμβόλαιο...οι ενάγοντες δια το ως άνω ασφαλιστήριο/α εξεδωσαν χρεωστικές σημειώσεις και/ή τιμολόγιο/α και/ή διατηρούσαν χρεωστικό προς αυτό λογαριασμό των οποίων χρέωναν και πίστωναν αναλόγως

 

2.    Ισχυρίζεται περαιτέρω η ενάγουσα ότι όλες οι πιο πάνω πληρωμές και πιστώσεις γνωστοποιούνταν εγκαίρως και γραπτώς στην εναγόμενη η οποία ουδέποτε διαφώνησε με οποιαδήποτε χρέωση και/ή πίστωση και με τη συμπεριφορά της τις αποδέχτηκε άμεσα και/ή έμμεσα και/ή ανεπιφύλακτα.

 

3.    Στην αντίπερα όχθη, η εναγόμενη με την υπεράσπισή της, αρνείται ότι είχε συνάψει οποιοδήποτε ασφαλιστικό συμβόλαιο με την ενάγουσα, ως η τελευταία ισχυρίζεται, και προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η ενάγουσα ουδέποτε εξέδωσε χρεωστικές σημειώσεις και τιμολόγιο στη βάση του κατ’ ισχυρισμό ασφαλιστήριου συμβολαίου. Στη βάση των ισχυρισμών της αυτών η εναγόμενη ισχυρίζεται περαιτέρω ότι ουδέποτε της ζητήθηκε να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό στην ενάγουσα υπό τη μορφή ασφαλίστρων και ουδέποτε κατέβαλε οποιοδήποτε τέτοιο ποσό.

 

4.    Με το δικόγραφο της απάντησης, η ενάγουσα απορρίπτει τους ισχυρισμούς της εναγόμενης επαναλαμβάνοντας τη θέση «ουκ ολίγες φορές οι ενάγοντες και/ή οι αντιπρόσωποι αυτών εξέδωσαν και παρέδωσαν στην εναγόμενη προσωπικά και/ή αντιπροσώπων αυτής κατά παράκληση και οδηγιών της εναγόμενης, αντίγραφα των χρεωστικών σημειώσεων και/ή του χρεωστικού λογαριασμού με όλες τις μεταξύ τους δοσοληψίες και ουδέποτε διαφώνησε και/ή διαμαρτυρήθηκε για οιαδήποτε χρέωση και/ή πίστωση. Οι ενάγοντες επιφυλάσσουν το δικαίωμα τους να παρουσιάσουν περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες κατά την ακροαματική διαδικασία

 

5.    Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι η εναγόμενη στο δικόγραφο της Υπεράσπισης ήγειρε προδικαστική ένσταση αναφορικά με την κατά τόπο δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και στη συνέχεια τέθηκε από τους δικηγόρους της και ζήτημα παραγραφής της απαίτησης, ζητήματα τα οποία δεν προωθήθηκαν από τους δικηγόρους της εναγόμενης.

 

6.    Οι επακριβείς θέσεις των διαδίκων αποτυπώνονται στη δικογραφία ως τούτη έχει καταχωρηθεί στον δικαστηριακό φάκελο. Αναφορά στα δικόγραφα θα γίνει κατωτέρω εκεί όπου κριθεί απαραίτητο.

 

ΙΙ. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΣΗ

7.    Ενόψει του ότι η επίδικη διαφορά δεν υπερβαίνει τις €3000, η υπόθεση εκδικάστηκε με την «ταχείας εκδίκαση» διαδικασία, ήτοι με την εκατέρωθεν καταχώρηση γραπτής ένορκης μαρτυρίας προς απόδειξη των αντίστοιχων δικογραφημένων ισχυρισμών.

 

8.    Για την απόδειξη της υπόθεσης της, η ενάγουσα προσκόμισε έγγραφη μαρτυρία από τον κ. Κυριάκο Βιολάρη, διευθυντή αυτής (στο εξής ο «ΜΕ1»). Για την πλευρά της εναγόμενης προσκομίστηκε έγγραφη μαρτυρία από την ίδια την εναγόμενη (στο εξής η «ΜΥ1»).

 

9.    Αναφορικά με το βάρος απόδειξης υπενθυμίζω αρχικά την πάγια νομολογιακή αρχή ότι εφόσον πρόκειται για αστική υπόθεση, ο ενάγων έχει γενικό βάρος απόδειξης (burden of proof) της υπόθεσής του στη βάση του κριτηρίου του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Αν το έχει καταφέρει αυτό ο ενάγων, τότε το ερώτημα είναι αν ο εναγόμενος, ο οποίος έχει ειδικό βάρος απόδειξης (evidential burden), παρουσίασε με τη σειρά του, τέτοια ικανοποιητική μαρτυρία προς υποστήριξη των θεμάτων που κατέστησε επίδικα με τη δική του εκδοχή, ώστε το βάρος να μετατοπιστεί πίσω στον ενάγοντα να απαντήσει ικανοποιητικά και να αποσείσει το εκ πρώτης όψεως, περί αντιθέτου συμπέρασμα που δημιουργήθηκε από την εναγόμενη (βλ. μεταξύ άλλων Σοφοκλέους Κυριάκος ν. Γιώτας Κυριάκου, (2010) 1 ΑΑΔ 665).

 

10. Το κριτήριο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων δεν είναι αν η θέση ή η εκδοχή του διάδικου που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) είναι "πιο πιθανή παρά ή αντίθετη", εκείνης, δηλαδή, του αντιδίκου του. Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης ικανοποίησε το Δικαστήριο με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση ή εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not). Αν απέτυχε να αποδείξει τη θέση ή την εκδοχή του σε αυτό το επίπεδο (standard of proof), ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης δεν θεωρείται ότι το απέσεισε, έστω και αν η θέση ή η εκδοχή του είναι "πιο πιθανή παρά ή αντίθετη", εκείνης, δηλαδή, του αντιδίκου του (βλ. απόφαση Σοφοκλέους Κυριάκος ανωτέρω).

 

11. Εκεί βέβαια όπου το δίκαιο της απόδειξης επιβάλλει όπως το βάρος απόδειξης συγκεκριμένων ισχυρισμών και υπερασπίσεων είναι στους ώμους του εναγόμενου να το αποσείσει, οι ρόλοι αντιστρέφονται, νοουμένου βέβαια ότι ο ενάγοντας έχει πρωτίστως αποσείσει το γενικό βάρος απόδειξης της δικής του υπόθεσης.

 

ΠΡΟΣΑΧΘΕΙΣΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ (ΜΕ1)

12. Στη μαρτυρία του ο ΜΕ1 επανέλαβε ουσιαστικά όλους τους δικογραφημένους ισχυρισμούς της ενάγουσας. Παραθέτω κατωτέρω τους ισχυρισμούς του.

 

13. Ο ΜΕ1 σημείωσε αρχικά ότι είναι ο μοναδικός διευθυντής της ενάγουσας και επισύναψε ως Τεκμήριο 1 αποτέλεσμα έρευνας από την επίσημη ιστοσελίδα του Εφόρου Εταιρειών καθώς και αντίγραφο πιστοποιητικού αξιωματούχων της ενάγουσας. Ανέφερε περαιτέρω ότι η ενάγουσα ήταν και είναι ασφαλιστικός αντιπρόσωπος της εταιρείας Progressive Insurance Company LTd και επισύναψε ως Τεκμήριο 2 έρευνα από την επίσημη ιστοσελίδα του Εφόρου Εταιρειών όπου φαίνεται η διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου της ενάγουσας. Επισύναψε επίσης ως Τεκμήριο 3 τη σύμβαση ασφαλιστικού πράκτορα ημερομηνίας 10/12/2004 που συνομολογήθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της εταιρείας.

 

14. Ισχυρίζεται ο ΜΕ1 ότι η εναγόμενη κατά πάντα ουσιώδη χρόνο ήταν πελάτιδα της ενάγουσας, ιδιοκτήτρια και νόμιμη δικαιούχος του μηχανοκίνητου οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ] και «Κατόπιν παράκλησης της εναγόμενης, η ενάγουσα εταιρεία … εξέδωσε και παρέδωσε εις την εναγόμενη ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Η εναγόμενη κατέβαλε διάφορα ποσά έναντι των ως άνω ασφαλίστρων. Κατά το έτος 2016, η εναγόμενη παρουσίαζε υπόλοιπο €2.894,17 για το ως άνω αναφερθέν όχημα.» Προς απόδειξη των ισχυρισμών του ο ΜΕ1 επισύναψε ως Τεκμήριο 4 αντίγραφο της απόδειξης είσπραξης του ποσού των €350 ημερομηνίας 10/07/2015.

 

15. Αναφέρει περαιτέρω ο ΜΕ1 ότι η ενάγουσα εξέδωσε στη βάση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου χρεωστικές σημειώσεις, τιμολόγια και διατηρείτο χρεωστικός λογαριασμός τον οποίο χρέωναν και πίστωναν αναλόγως. Σημειώνει ο ΜΕ1 ότι όλες οι πληρωμές και πιστώσεις γνωστοποιούνταν εγκαίρως στην εναγόμενη η οποία ουδέποτε διαφώνησε με την οποιαδήποτε χρέωση και με την συμπεριφορά της τις αποδέχτηκε. Ισχυρίζεται ο ΜΕ1 ότι παρά τις συνεχείς οχλήσεις της ενάγουσας προς την εναγόμενη για να προσέλθει και να καταβάλει το αξιούμενο ποσό δεν το έπραξε και εξακολουθεί να οφείλει το αξιούμενο ποσό. Επισυνάπτει μάλιστα και κατάσταση λογαριασμού ημερομηνίας 06/03/2023 ως Τεκμήριο 5 όπου φαίνονται οι χρεώσεις, οι πιστώσεις και το οφειλόμενο ποσό, ήτοι €2.894,17 και ως Τεκμήριο 6 κατάσταση λογαριασμού ημερομηνίας 22/11/2024 προς απόδειξη του ότι δεν έχουν γίνει οποιεσδήποτε πληρωμές από την εναγόμενη έναντι του οφειλόμενου ποσού μέχρι και την ημερομηνία έκδοσης της κατάστασης λογαριασμού.

 

16. Σημειώνει ο ΜΕ1 ότι η ενάγουσα εξέδωσε και παρέδωσε στην εναγόμενη αντίγραφα των χρεωστικών σημειώσεων και του χρεωστικού λογαριασμού με όλες τις μεταξύ τους δοσοληψίες και ουδέποτε η εναγόμενη διαφώνησε για την οιανδήποτε χρέωση. Αναφέρει τέλος ο ΜΕ1 ότι η εναγόμενη πλούτισε αδικαιολόγητα εις βάρος της ενάγουσας, ότι ουδέν ποσό έχει καταβληθεί από την εναγόμενη έναντι του πιο πάνω οφειλόμενου ποσού και εξακολουθεί να οφείλει προς την ενάγουσα το αξιούμενο ποσό, πλέον τόκους, και έξοδα.

 

ΜΑΡΙΑ ΒΑΡΝΑΒΑ (ΜΥ1)

17. Παραθέτω κατωτέρω τους ισχυρισμούς της ΜΥ1 ως τέθηκαν από αυτήν στη μαρτυρία της.

18. Η ΜΥ1 ισχυρίζεται ότι από τον Σεπτέμβρη του 2006 μέχρι και τον Σεπτέμβρη του 2013 υπήρξε η ιδιοκτήτρια και νόμιμη δικαιούχος του μηχανοκίνητου οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ]. Προς απόδειξη του ισχυρισμού της επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 έγγραφο του τμήματος Οδικών Μεταφορών ημερομηνίας 29/01/2025.

 

19. Επισυνάπτει επίσης η ΜΥ1, έγγραφο από την Progressive Insurance Company Ltd με τίτλο No Claim Discount Certificate, ως Τεκμήριο 2 με το οποίο, σύμφωνα πάντα με την ίδια την μάρτυρα, επιβεβαιώνεται ότι το προαναφερόμενο όχημα ήταν ασφαλισμένο μαζί τους μέχρι την 08/09/2013.

 

20. Σημειώνει περαιτέρω η ΜΥ1 ότι «η απαίτηση είναι παντελώς ανυπόστατη εναντίον μου καθώς εξ όσων θυμάμαι ουδέποτε συμφώνησα προσωπικά με την Ενάγουσα, και ουδέποτε η Ενάγουσα παρουσίασε προς υπογραφή σχετικό συμβόλαιο ασφάλισης δυνάμει του οποίου να προβλέπεται ο τρόπος καταβολής και το ύψος του ετήσιου ασφαλίστρου για το προαναφερόμενο μηχανοκίνητο όχημα. Το θέμα της ασφάλισης του αυτοκινήτου μου το χειριζόταν ο σύζυγος μου Βαρνάβας Βαρνάβα». Αναφέρει επίσης η ΜΥ1 ότι από το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 5 και 6 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας του κ. Βιολάρη, φαίνεται ότι και στις δύο καταστάσεις λογαριασμού υπάρχει balance brought forward. Από το Τεκμήριο 5 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας του κ. Βιολάρη φαίνεται ότι υπόλοιπο εκ μεταφοράς ύψους €2.773,51 και από το Τεκμήριο 6 υπόλοιπο εκ μεταφοράς ύψους €3.344,17. Μάλιστα διερωτάται η ΜΥ1, προβαίνοντας σε μαθηματικούς υπολογισμούς, πόσα ήταν τα ετήσια ασφάλιστρα.  

 

21. Επισημαίνει η ΜΥ1 ότι από τα τεκμήρια που παρουσιάστηκαν από την Ενάγουσα δεν αποδεικνύεται αλλά ούτε και δικαιολογείται η απαίτηση εναντίον της και στη βάση αυτών ζητεί από το Δικαστήριο όπως απορρίψει την απαίτηση της ενάγουσας.

 

22. Εφόσον καμία πλευρά δεν επεδίωξε να αντεξετάσει τον ομνύοντα της άλλης πλευράς, η ακρόαση της υπόθεσης ολοκληρώθηκε με την καταχώριση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων και από τις δύο πλευρές.

ΙΙΙ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

23. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται πρωτίστως στη βάση της μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα και με γνώμονα τις καλά καθιερωμένες νομολογιακές αρχές (βλ. Al Ittihad Al Watani κ.ά. ν. Χρίστου Παπαδόπουλου (2000) 1 ΑΑΔ 1924, Τσιαττές Ιωάννης ν. Kokis Solomonides (Cartridges Industries) Ltd (2009) 1 AAΔ 974, Hasan Mirza Feiz v. Μιχάλη Ανδρέου, (2015) 1 AΑΔ 2624, Ομήρου Όμηρος Σάββα v. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506, Νίκος Κυριακίδης ν. Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολ. Εφ. 185/2012, 19/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A179 και Σάββα Γεώργιος ν. Aστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 391). Στο πλαίσιο εκδίκασης υποθέσεων “ταχείας εκδίκασης”, το καθήκον του Δικαστηρίου να αξιολογήσει την ενώπιον του μαρτυρία δεν αλλάζει. Με γνώμονα λοιπόν τις πιο πάνω αρχές εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου εγγράφως τόσο από τον ΜΕ1 όσο και από την ΜΥ1.

 

24. Αναφορικά με τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου από πλευράς Ενάγουσας αναφέρω ότι η ενάγουσα δεν έχει παρουσιάσει το κατ’ ισχυρισμό γραπτό ασφαλιστήριο συμβόλαιο που ισχυρίστηκε ότι είχε με την εναγόμενη (βλ. παράγραφο 4 της Έκθεσης Απαίτησης και παράγραφο 5 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη) και αυτό παρά το ότι η τελευταία είχε αμφισβητήσει την ύπαρξη μιας τέτοιας συμφωνίας. Επιπρόσθετα αυτού, η κατάσταση λογαριασμού που έχει παρουσιάσει η ενάγουσα φαίνεται μεν να είναι κατάσταση ενός λογαριασμού που τηρείτο στο όνομα της εναγόμενης και να αφορά την ασφάλεια του οχήματος που και η εναγόμενη δέχεται ότι τουλάχιστον μέχρι το 2013 άνηκε στην ίδια, όμως η κατάσταση αυτή ξεκινά με μεταφορά κάποιου προηγούμενου υπολοίπου για το οποίο δεν γίνεται οποιαδήποτε ανάλυση. Υπό το φως αυτών των στοιχείων της μαρτυρίας της πλευράς της ενάγουσας θα μπορούσε να λεχθεί ότι, υπό το φως και των αρνήσεων της εναγόμενης εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά αναφορικά με το βάσιμο της εκδοχής της και κατ’ επέκταση της παρούσας αγωγής (βλ. D. & G. Products Ltd v. Premixco Asphalting Company Limited (1999) 1(A) Α.Α.Δ. 263, A.L. Mantovani & Sons Ltd v. Christis Travel & Tourism Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 156, ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΖΩΗΣ ν. ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ κ.α. (2001) 1 ΑΑΔ 1357).

 

25. Παρά ταύτα η ενάγουσα έχει παρουσιάσει προς απόδειξη και της ύπαρξης της συμβατικής σχέσης που ισχυρίζεται ότι είχε με την εναγόμενη αλλά και του κατ’ ισχυρισμό οφειλόμενου υπολοίπου του λογαριασμού της τελευταίας μία απόδειξη είσπραξης (βλ. Τεκμήριο 4 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη) του ποσού των €350 που εκδόθηκε στις 10/07/2015. Η εν λόγω απόδειξη όχι μόνο έχει εκδοθεί στο όνομα της εναγόμενης και αναφέρεται στο όχημα που η τελευταία παραδέχεται ότι της άνηκε μέχρι και το 2013 (βλ. Τεκμήριο 1 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας της κα Βαρνάβα) που καλύπτει και την επίδικη περίοδο, αλλά και αναφέρει ρητά ότι συνιστά πληρωμή που έγινε έναντι λογαριασμού, το υπόλοιπο του οποίου ανήλθε τότε, μετά την συγκεκριμένη πληρωμή δηλαδή, στο ποσό των €2.894 που συνάδει και με την κατάσταση λογαριασμού (βλ. Τεκμήριο 5 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη).Την απόδειξη αυτή, η οποία εκ πρώτης όψεως, επιβεβαιώνει την εκδοχή της ενάγουσας ως προς τις ουσιαστικές της πτυχές, δηλαδή την ύπαρξη εμπορικής σχέσης με την εναγόμενη στα πλαίσια της οποίας η πρώτη παρείχε υπηρεσίες  στη δεύτερη έναντι χρηματικού ανταλλάγματος, καταγράφοντας τις χρεώσεις για τις εν λόγω υπηρεσίες αλλά και τις αντίστοιχες πληρωμές σε σχετική κατάσταση λογαριασμού, η εναγόμενη ούτε την αμφισβήτησε αλλά ούτε και την αντέκρουσε με οποιοδήποτε τρόπο.

 

26. Μάλιστα δε, παρά το ότι η εν λόγω απόδειξη παρουσιάζει την εναγόμενη να είχε ενημερωθεί και να αναγνώρισε και την ύπαρξη του λογαριασμού της αλλά και το γεγονός ότι ο λογαριασμός αυτός παρουσίαζε υπόλοιπο ύψους €2.894 κατά την 10/07/2015, η τελευταία επέλεξε να μην αντεξετάσει τον μάρτυρα της ενάγουσας, να μην την σχολιάσει καν με τη μαρτυρία της και περιορίστηκε στο να προβάλει μόνο κάποια γενική άρνηση επί του συνόλου της εκδοχής της ενάγουσας (βλ. Philippou General Bonded Warehouse Ltd ν. Κώστα Νικολαΐδη (2006) 1 ΑΑΔ 1057).

 

27. Όσον αφορά τις μαθηματικές πράξεις τις οποίες προβαίνει η πλευρά της εναγόμενης προκειμένου να καταδείξει το κατ’ εκείνη αβάσιμο της αξίωσης της ενάγουσας, με κάθε σεβασμό προς αυτήν, πέραν του ότι ουδέποτε επιδιώχθηκε να τεθούν στον ομνύοντα της ενάγουσας ώστε να μπορεί αυτός να δώσει τις δικές του εξηγήσεις, παραγνωρίζει το γεγονός ότι η ενάγουσα είναι υπόλοιπο λογαριασμού που αξιώνει, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά από διάφορες χρεοπιστώσεις, όπως και την απόδειξη που έχει παρουσιάσει η ενάγουσα στην οποία καταγράφεται ακριβώς το υπόλοιπο που παρέμεινε να οφείλεται στον λογαριασμό. Το αναφέρω αυτό, επισημαίνοντας και το ότι η εναγόμενη επέλεξε να μην προβάλει οποιοδήποτε συγκεκριμένο ισχυρισμό αναφορικά με όσες χρεοπιστώσεις παρουσιάζονται να έγιναν στον λογαριασμό κατά την περίοδο που παραδέχεται ότι ήταν ιδιοκτήτρια του συγκεκριμένου οχήματος.

 

28. Όσον αφορά το Τεκμήριο 2 που επισυνάπτει η εναγόμενη με την ένορκη γραπτή της μαρτυρία, με όλο το σεβασμό προς την πλευρά της εναγόμενης, αλλά λαμβάνοντας υπόψη την εμπορική σχέση που υπήρχε μεταξύ της ενάγουσας και της εναγόμενης, ως αναφέρθηκε ανωτέρω, η οποία ενάγουσα λειτουργεί ως αντιπρόσωπος της ασφαλιστικής εταιρείας Progressive Insurance Company LTd, δεικνύει ναι μεν αυτό το οποίο ισχυρίζεται η εναγόμενη, ότι ήταν ασφαλισμένο το όχημα της στην τελευταία εταιρεία χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η ασφάλιση στην τελευταία δεν έγινε μέσω του αντιπροσώπου της, δηλαδή της ενάγουσας. Σημειώνω σε αυτό το σημείο ότι στις λεπτομέρειες της κατάστασης λογαριασμού (βλ. Τεκμήριο 5 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη), μαζί με τον αριθμό εγγραφής του οχήματος της εναγόμενης και το όνομα της τελευταίας, αναφέρεται και ο αριθμός 51748, ο οποίος αριθμός φαίνεται να είναι ο ίδιος με τον αριθμό συμβολαίου που τηρούσε η ασφαλιστική εταιρεία Progressive Insurance Company LTd για την εναγόμενη (βλ. Τεκμήριο 2 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας της κας Βαρνάβα).

 

29. Συνοψίζοντας λοιπόν τα πιο πάνω, η ενάγουσα έχει παρουσιάσει μια κατάσταση λογαριασμού που δείχνει να παρέχονται ασφαλιστικές υπηρεσίες στο όνομα της εναγόμενης και σε σχέση με ένα όχημα το οποίο η εναγόμενη παραδέχεται ότι ήταν στην ιδιοκτησία της κατά τον χρόνο που φαίνονται να έγιναν οι σχετικές χρεώσεις και έχει επίσης παρουσιάσει μια απόδειξη η οποία εκδόθηκε προς την ίδια την εναγόμενη το 2015 αναφορικά με πληρωμή που έγινε τότε, έναντι όλων των υπηρεσιών που είχαν παρασχεθεί μέχρι και το 2013 και η οποία απόδειξη αναφέρει ρητά και ότι πρόκειται για πληρωμή έναντι λογαριασμού αλλά και το ποιο ήταν το υπόλοιπο αυτού. Η εναγόμενη επέλεξε αυτή την μαρτυρία να μην την απαντήσει ή να την αντικρούσει με αποτέλεσμα η μαρτυρία αυτή να μείνει αναντίλεκτη.

 

30. Στη βάση όλων των ανωτέρω, κρίνω ότι, στην παρούσα περίπτωση, η προσκομισθείσα μαρτυρία από πλευράς ενάγουσας είναι αρκετή για να αποδείξει στον απαιτούμενο βαθμό την αξίωση της και ειδικότερα ότι η εναγόμενη οφείλει να της καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των €2.894,17 πλέον νόμιμο τόκο από την καταχώρηση της αγωγής, ήτοι 27/09/2019 (βλ. Demil Imports Exports Ltd ν. Zήνων H. Kωνσταντινίδης Λτδ (2011) 1 ΑΑΔ 462, Κλεάνθους Κλεάνθης και άλλος ν. Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ (2012) 1 ΑΑΔ 1344, κατ' αναλογία CHEESELINE LTD ν. ΑΝΘΟΥΛΛΗΣ ΘΩΜΑ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ (2014) 1 AAΔ 951, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΣΤΡΗΣ ΛΤΔ ν. ΕΠΙΠΛΩΣΕΙΣ ΛΑΣΚΟ ΛΤΔ (2006) 1 ΑΑΔ 728 και CITI PRINCIPAL INVESTMENS LTD ν. Γιωργαλλά, Πολιτική Έφεση Αρ. 271/2012, ημερ. 10/07/18, ECLI:CY:AD:2018:A348).

 

ΙV. ΚAΤΑΛΗΞΗ

31. Υπό το φως των πιο πάνω λοιπόν η αγωγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση υπέρ της ενάγουσας και εναντίον της εναγόμενης για το ποσό των €2.894,17 πλέον νόμιμο τόκο επ’ αυτού του ποσού από την καταχώρηση της αγωγής, ήτοι 27/09/2019 μέχρι εξοφλήσεως.

 

32. Δεν βλέπω κανένα λόγο όπως τα έξοδα μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, με το Δικαστήριο να αποφαίνεται όπως αυτά επιδικασθούν υπέρ της ενάγουσας και εναντίον της εναγόμενης, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

(Υπ.) .....................................

Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.

 

 

ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

 

 

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο