ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1410/2019
Μεταξύ:
K. VIOLARIS INSURANCE AGENCY LIMITED Ενάγουσας
και
ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΒΑΡΝΑΒΑ
Εναγόμενου
Ημερομηνία: 23/07/2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Ενάγουσα: κα Άντρη Ονησιφόρου για ΣΠΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Δ.Ε.Π.Ε.
Για την Εναγόμενη: κα. Ραφαέλλα Σορντίνι-Μούσκου για Ανδρέου, Χατζη Χριστοφής Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ / ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
1. Με την παρούσα αγωγή η ενάγουσα η οποία παρουσιάζεται να συνιστά ασφαλιστικό αντιπρόσωπο της ασφαλιστικής εταιρείας Progressive Insurance Company LTd αξιώνει από τον εναγόμενο το ποσό των €3.187,04 το οποίο ισχυρίζεται ότι ο τελευταίος κατέληξε να της οφείλει ως ασφάλιστρα σε σχέση με 2 συγκεκριμένα οχήματα με αριθμούς εγγραφής [ ] και [ ] για τα οποία «κατόπιν αιτήσεως και/ή παρακλήσεις του εναγόμενου, οι ενάγοντες εξέδωσαν και παρέδωσαν στον εναγόμενο ασφαλιστήριο συμβόλαιο...οι ενάγοντες δια το ως άνω ασφαλιστήριο/α εξεδωσαν χρεωστικές σημειώσεις και/ή τιμολόγιο/α και/ή διατηρούσαν χρεωστικό προς αυτό λογαριασμό των οποίων χρέωναν και πίστωναν αναλόγως.»
2. Ισχυρίζεται περαιτέρω η ενάγουσα ότι όλες οι πιο πάνω πληρωμές και πιστώσεις γνωστοποιούνταν εγκαίρως και γραπτώς στον εναγόμενο ο οποίος ουδέποτε διαφώνησε με οποιαδήποτε χρέωση και/ή πίστωση και με τη συμπεριφορά του τις αποδέχτηκε άμεσα και/ή έμμεσα και/ή ανεπιφύλακτα.
3. Στην αντίπερα όχθη, o εναγόμενος με την υπεράσπισή του, αρνείται ότι είχε συνάψει οποιοδήποτε ασφαλιστικό συμβόλαιο με την ενάγουσα, ως η τελευταία ισχυρίζεται, και προβάλλει τον ισχυρισμό ότι τα οχήματα στα οποία η ενάγουσα αναφέρεται, είχαν πωληθεί από τον ίδιο κατά την περίοδο 2013 – 2014. Στη βάση των ισχυρισμών του αυτών ο εναγόμενος ισχυρίζεται περαιτέρω ότι ουδέποτε του ζητήθηκε να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό στην ενάγουσα υπό τη μορφή ασφαλίστρων και ουδέποτε κατέβαλε οποιοδήποτε τέτοιο ποσό.
4. Με το δικόγραφο της απάντησης, η ενάγουσα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του εναγόμενου επαναλαμβάνοντας τη θέση «ουκ ολίγες φορές οι ενάγοντες και/ή οι αντιπρόσωποι αυτών εξέδωσαν και παρέδωσαν στον εναγόμενο προσωπικά και/ή αντιπροσώπων αυτού κατά παράκληση και οδηγιών του εναγόμενου, αντίγραφα των χρεωστικών σημειώσεων και/ή του χρεωστικού λογαριασμού με όλες τις μεταξύ τους δοσοληψίες και ουδέποτε διαφώνησε και/ή διαμαρτυρήθηκε για οιαδήποτε χρέωση και/ή πίστωση. Οι ενάγοντες επιφυλάσσουν το δικαίωμα τους να παρουσιάσουν περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες κατά την ακροαματική διαδικασία.»
5. Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι ο εναγόμενος στο δικόγραφο της Υπεράσπισης ήγειρε προδικαστική ένσταση αναφορικά με την κατά τόπο δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και στη συνέχεια τέθηκε από τους δικηγόρους του και ζήτημα παραγραφής της απαίτησης, ζητήματα τα οποία δεν προωθήθηκαν από τους δικηγόρους του εναγόμενου.
6. Οι επακριβείς θέσεις των διαδίκων αποτυπώνονται στη δικογραφία ως τούτη έχει καταχωρηθεί στον δικαστηριακό φάκελο. Αναφορά στα δικόγραφα θα γίνει κατωτέρω εκεί όπου κριθεί απαραίτητο.
ΙΙ. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΣΗ
7. Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι αν και η επίδικη αξίωση υπερβαίνει τις €3000, κατόπιν εισήγησης του Δικαστηρίου, την οποία αμφότεροι οι συνήγοροι των μερών αποδέχτηκαν, η υπόθεση εκδικάστηκε με την «ταχείας εκδίκαση» διαδικασία, δηλαδή με την εκατέρωθεν καταχώριση γραπτής ένορκης μαρτυρίας προς απόδειξη των αντίστοιχων δικογραφημένων ισχυρισμών.
8. Για την απόδειξη της υπόθεσης της, η ενάγουσα προσκόμισε έγγραφη μαρτυρία από τον κ. Κυριάκο Βιολάρη, διευθυντή αυτής (στο εξής ο «ΜΕ1»). Για την πλευρά του εναγόμενου προσκομίστηκε έγγραφη μαρτυρία από τον ίδιο τον εναγόμενο (στο εξής ο «ΜΥ1»).
9. Αναφορικά με το βάρος απόδειξης υπενθυμίζω αρχικά την πάγια νομολογιακή αρχή ότι εφόσον πρόκειται για αστική υπόθεση, ο ενάγων έχει γενικό βάρος απόδειξης (burden of proof) της υπόθεσής του στη βάση του κριτηρίου του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Αν το έχει καταφέρει αυτό ο ενάγων, τότε το ερώτημα είναι αν ο εναγόμενος, ο οποίος έχει ειδικό βάρος απόδειξης (evidential burden), παρουσίασε με τη σειρά του, τέτοια ικανοποιητική μαρτυρία προς υποστήριξη των θεμάτων που κατέστησε επίδικα με τη δική του εκδοχή, ώστε το βάρος να μετατοπιστεί πίσω στον ενάγοντα να απαντήσει ικανοποιητικά και να αποσείσει το εκ πρώτης όψεως, περί αντιθέτου συμπέρασμα που δημιουργήθηκε από τον εναγόμενο (βλ. μεταξύ άλλων Σοφοκλέους Κυριάκος ν. Γιώτας Κυριάκου, (2010) 1 ΑΑΔ 665).
10. Το κριτήριο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων δεν είναι αν η θέση ή η εκδοχή του διάδικου που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) είναι "πιο πιθανή παρά ή αντίθετη", εκείνης, δηλαδή, του αντιδίκου του. Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης ικανοποίησε το Δικαστήριο με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση ή εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not). Αν απέτυχε να αποδείξει τη θέση ή την εκδοχή του σε αυτό το επίπεδο (standard of proof), ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης δεν θεωρείται ότι το απέσεισε, έστω και αν η θέση ή η εκδοχή του είναι "πιο πιθανή παρά ή αντίθετη", εκείνης, δηλαδή, του αντιδίκου του (βλ. απόφαση Σοφοκλέους Κυριάκος ανωτέρω).
11. Εκεί βέβαια όπου το δίκαιο της απόδειξης επιβάλλει όπως το βάρος απόδειξης συγκεκριμένων ισχυρισμών και υπερασπίσεων είναι στους ώμους του εναγόμενου να το αποσείσει, οι ρόλοι αντιστρέφονται, νοουμένου βέβαια ότι ο ενάγοντας έχει πρωτίστως αποσείσει το γενικό βάρος απόδειξης της δικής του υπόθεσης.
ΠΡΟΣΑΧΘΕΙΣΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ (ΜΕ1)
12. Στη μαρτυρία του ο ΜΕ1 επανέλαβε ουσιαστικά όλους τους δικογραφημένους ισχυρισμούς της ενάγουσας. Παραθέτω κατωτέρω τους ισχυρισμούς του.
13. Ο ΜΕ1 σημείωσε αρχικά ότι είναι ο μοναδικός διευθυντής της ενάγουσας και επισύναψε ως Τεκμήριο 1 αποτέλεσμα έρευνας από την επίσημη ιστοσελίδα του Εφόρου Εταιρειών καθώς και αντίγραφο πιστοποιητικού αξιωματούχων της ενάγουσας. Ανέφερε περαιτέρω ότι η ενάγουσα ήταν και είναι ασφαλιστικός αντιπρόσωπος της εταιρείας Progressive Insurance Company LTd και επισύναψε ως Τεκμήριο 2 έρευνα από την επίσημη ιστοσελίδα του Εφόρου Εταιρειών όπου φαίνεται η διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου της ενάγουσας. Επισύναψε επίσης ως Τεκμήριο 3 τη σύμβαση ασφαλιστικού πράκτορα ημερομηνίας 10/12/2004 που συνομολογήθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της εταιρείας.
14. Ισχυρίζεται ο ΜΕ1 ότι ο εναγόμενος κατά πάντα ουσιώδη χρόνο ήταν πελάτης της ενάγουσας, ιδιοκτήτης και νόμιμος δικαιούχος των μηχανοκίνητων οχημάτων με αριθμούς εγγραφής [ ] και [ ] και «Κατόπιν παράκλησης του εναγόμενου, η ενάγουσα εταιρεία … εξέδωσε και παρέδωσε στον εναγόμενο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Ο εναγόμενος κατέβαλε διάφορα ποσά έναντι των ως άνω ασφαλίστρων. Κατά το έτος 2016, ο εναγόμενος παρουσίαζε υπόλοιπο €3.187,04 για τα πιο πάνω αναφερθέντα οχήματα, το οποίο παραμένει οφειλόμενο μέχρι και σήμερα.» Προς απόδειξη των ισχυρισμών του ο ΜΕ1 επισύναψε ως Τεκμήριο 4 αντίγραφο της απόδειξης είσπραξης του ποσού των €335 ημερομηνίας 27/11/2014.
15. Αναφέρει περαιτέρω ο ΜΕ1 ότι η ενάγουσα εξέδωσε στη βάση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου χρεωστικές σημειώσεις, τιμολόγια και διατηρείτο χρεωστικός λογαριασμός τον οποίο χρέωναν και πίστωναν αναλόγως. Σημειώνει ο ΜΕ1 ότι όλες οι πληρωμές και πιστώσεις γνωστοποιούνταν εγκαίρως στον εναγόμενο ο οποίος ουδέποτε διαφώνησε με την οποιαδήποτε χρέωση και με την συμπεριφορά του τις αποδέχτηκε. Ισχυρίζεται ο ΜΕ1 ότι παρά τις συνεχείς οχλήσεις της ενάγουσας προς τον εναγόμενο για να προσέλθει και να καταβάλει το αξιούμενο ποσό δεν το έπραξε και εξακολουθεί να οφείλει το αξιούμενο ποσό. Επισυνάπτει μάλιστα και κατάσταση λογαριασμού ημερομηνίας 06/03/2023 ως Τεκμήριο 5 όπου φαίνονται οι χρεώσεις, οι πιστώσεις και το οφειλόμενο ποσό, ήτοι €3.187,04 και ως Τεκμήριο 6 κατάσταση λογαριασμού ημερομηνίας 07/01/2015 προς απόδειξη του ότι δεν έχουν γίνει οποιεσδήποτε πληρωμές από τον εναγόμενο έναντι του οφειλόμενου ποσού μέχρι και την ημερομηνία έκδοσης της κατάστασης λογαριασμού.
16. Σημειώνει ο ΜΕ1 ότι η ενάγουσα εξέδωσε και παρέδωσε στον εναγόμενο αντίγραφα των χρεωστικών σημειώσεων και του χρεωστικού λογαριασμού με όλες τις μεταξύ τους δοσοληψίες και ουδέποτε ο εναγόμενος διαφώνησε για την οιανδήποτε χρέωση. Αναφέρει τέλος ο ΜΕ1 ότι ο εναγόμενος πλούτισε αδικαιολόγητα εις βάρος της ενάγουσας, ότι ουδέν ποσό έχει καταβληθεί από τον εναγόμενο έναντι του πιο πάνω οφειλόμενου ποσού και εξακολουθεί να οφείλει προς την ενάγουσα το αξιούμενο ποσό, πλέον τόκους, και έξοδα.
ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΒΑΡΝΑΒΑ (ΜΥ1)
17. Στη μαρτυρία του ο ΜΥ1 επανέλαβε ουσιαστικά όλους τους δικογραφημένους ισχυρισμούς του. Παραθέτω κατωτέρω τους ισχυρισμούς του.
18. Ο ΜΥ1 ισχυρίζεται ότι από τον Αύγουστο του 1995 μέχρι και τον Απρίλιο του 2014 υπήρξε ο ιδιοκτήτης και νόμιμος δικαιούχος του μηχανοκίνητου οχήματος με αριθμούς εγγραφής [ ], καθώς και του μηχανοκίνητου οχήματος με αριθμό εγγραφής [ ] από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Μάρτιο του 2013. Προς απόδειξη του ισχυρισμού του επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 έγγραφο του τμήματος Οδικών Μεταφορών ημερομηνίας 29/01/2025. Ισχυρίζεται περαιτέρω ο ΜΥ1 ότι τα προαναφερόμενα οχήματα πωλήθηκαν περί τα έτη 2014 και 2013 αντίστοιχα.
19. Επισυνάπτει επίσης ο ΜΥ1 έγγραφο από την Progressive Insurance Company Ltd με τίτλο No Claim Discount Certificate ως Τεκμήριο 2 με το οποίο, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο τον μάρτυρα, επιβεβαιώνεται ότι τα προαναφερόμενα οχήματα του ήταν ασφαλισμένα μαζί τους μέχρι την 05/07/2012 και 16/01/2014 αντίστοιχα.
20. Σημειώνει περαιτέρω ο ΜΥ1 ότι «η απαίτηση της ενάγουσας είναι παντελώς ανυπόστατη καθώς η ενάγουσα ουδέποτε παρουσίασε για υπογραφή σχετικό συμβόλαιο ασφάλισης δυνάμει του οποίου να προβλέπεται ο τρόπος καταβολής και το ύψος του ετήσιου ασφαλίστρου για το προαναφερόμενο μηχανοκίνητο όχημα». Αναφέρει επίσης ότι η απαίτηση της ενάγουσας δεν φέρει υποστήριξη από τα τεκμήρια που την συνοδεύουν και κάνει αναφορά συγκεκριμένα στο περιεχόμενο της απόδειξης είσπραξης, ήτοι του Τεκμηρίου 4 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας του κ. Βιολάρη. Επιπλέον, επισημαίνει ο ΜΥ1 ότι η κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 5 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας του κ. Βιολάρη αναφέρεται σε balance brought forward ύψους €2.630,28 και ότι αντί αυτού έπρεπε να επισυνάψουν καταστάσεις οι οποίες φέρουν μηδενικό υπόλοιπο καθώς και τα σχετικά τιμολόγια και αποδείξεις πληρωμών κάτι που δεν έπραξαν.
21. Επισυνάπτει επιπλέον ο ΜΥ1 ως Τεκμήριο 3 απόδειξη είσπραξης ημερομηνίας 17/01/2013 από την Progressive Insurance Company Ltd και ισχυρίζεται ότι ενώ το όχημα [ ] μεταφέρθηκε, ασφαλίστηκε και πληρώθηκε απευθείας στην τελευταία εντούτοις η ενάγουσα παρουσιάζει τόσο την χρέωση όσο και την πληρωμή στη δική της κατάσταση λογαριασμού. Σημειώνει τέλος ότι στην κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 5 της γραπτής ένορκης μαρτυρίας του κ. Βιολάρη, παρουσιάζονται πιστώσεις και χρεώσεις αναφορικά με τα 2 οχήματα σε περιόδους, που ως ισχυρίζεται ο ίδιος, είχε σταματήσει να ασφαλίζει τα 2 οχήματα.
22. Στη βάση των ανωτέρω ο ΜΥ1 ζητεί από το Δικαστήριο όπως απορρίψει την απαίτηση της ενάγουσας.
23. Εφόσον καμία πλευρά δεν επεδίωξε να αντεξετάσει τον ομνύοντα της άλλης πλευράς, η ακρόαση της υπόθεσης ολοκληρώθηκε με την καταχώριση εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων και από τις δύο πλευρές.
ΙΙΙ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
24. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται πρωτίστως στη βάση της μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα και με γνώμονα τις καλά καθιερωμένες νομολογιακές αρχές (βλ. Al Ittihad Al Watani κ.ά. ν. Χρίστου Παπαδόπουλου (2000) 1 ΑΑΔ 1924, Τσιαττές Ιωάννης ν. Kokis Solomonides (Cartridges Industries) Ltd (2009) 1 AAΔ 974, Hasan Mirza Feiz v. Μιχάλη Ανδρέου, (2015) 1 AΑΔ 2624, Ομήρου Όμηρος Σάββα v. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506, Νίκος Κυριακίδης ν. Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολ. Εφ. 185/2012, 19/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A179 και Σάββα Γεώργιος ν. Aστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 391). Στο πλαίσιο εκδίκασης υποθέσεων “ταχείας εκδίκασης”, το καθήκον του Δικαστηρίου να αξιολογήσει την ενώπιον του μαρτυρία δεν αλλάζει. Με γνώμονα λοιπόν τις πιο πάνω αρχές εξέτασα με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου εγγράφως τόσο από τον ΜΕ1 όσο και από τον ΜΥ1.
25. Αναφορικά με τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου από πλευράς Ενάγουσας αναφέρω τα πιο κάτω.
26. Κατά πρώτον πρέπει να αναφέρω ότι ενώ με το δικόγραφο και στη συνέχεια με την μαρτυρία της η πλευρά της ενάγουσας επικαλείται την ύπαρξη γραπτού ασφαλιστηρίου συμβολαίου με τον εναγόμενο (βλ. παράγραφο 4 της Έκθεσης Απαίτησης και παράγραφο 5 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη) και ενώ ο εναγόμενος αρνήθηκε εξαρχής την ύπαρξη ενός τέτοιου συμβολαίου (βλ. παράγραφο 6 της Υπεράσπισης), εντούτοις κανένα τέτοιο συμβόλαιο δεν έχει παρουσιάσει η ενάγουσα προς απόδειξη της βάσης επί της οποίας ισχυρίζεται ότι προέκυψαν οι χρεώσεις που ζητά να εξοφληθούν από τον εναγόμενο (βλ. παράγραφο 7 της ένορκης γραπτής μαρτυρίας του κ. Βιολάρη όπου αναφέρεται ότι οι φερόμενες χρεοπιστώσεις στο όνομα του εναγόμενου γίνονταν στη βάση ασφαλιστηρίου συμβολαίου).
27. Επιχείρησε η ενάγουσα να αποδείξει την ύπαρξη της συμβατικής σχέσης που ισχυρίζεται ότι υπήρχε με τον εναγόμενο παρουσιάζοντας απόδειξη και διάφορες καταστάσεις οι οποίες κατ’ εκείνη καταρτίζονταν στη βάση του κατ’ ισχυρισμό ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Η απόδειξη όμως που παρουσίασε η ενάγουσα ως Τεκμήριο 4 δεν αφορά τον εναγόμενο αλλά κάποια εταιρεία που παρουσιάζεται να έχει στην ονομασία της το όνομα του εναγόμενου. Ούτε όμως και δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση από πλευράς ενάγουσας, όπως το πως και το γιατί η εταιρεία έχει σχέση με τον εναγόμενο προσωπικά που είναι και το πρόσωπο εναντίον του οποίου στρέφεται η αξίωσή αλλά ούτε και φαίνεται το ασφαλισμένο όχημα που αναγράφεται στην απόδειξη να συνιστά ένα από τα δύο αυτοκίνητα για την ασφάλεια των οποίων καταχωρήθηκε η παρούσα αγωγή.
28. Δημιουργούνται λοιπόν σοβαρές αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον υπήρχε ως γεγονός η σύμβαση ασφάλισης με τον εναγόμενο προσωπικά ως ισχυρίζεται η πλευρά της ενάγουσας. Είναι θεωρώ περιττό εδώ να υπενθυμίσω ότι ακόμη και αν η εταιρεία που αναφέρεται στην απόδειξη Τεκμήριο 4 είναι εταιρεία του εναγόμενου, που τέτοιος ισχυρισμός δεν προβάλλεται εκ μέρους της ενάγουσας, η σύμβαση που η εν λόγω απόδειξη θα μπορούσε να καταδείξει θα ήταν σύμβαση με μία ανεξάρτητη νομική οντότητα και όχι με τον εναγόμενο προσωπικά.
29. Κατά δεύτερο ενώ η αγωγή, όπως διαφάνηκε και από το κείμενο της τελικής αγόρευσης του δικηγόρου της ενάγουσας, επικεντρώνεται σε κατ’ ισχυρισμό οφειλόμενο υπόλοιπο λογαριασμού, εντούτοις οι καταστάσεις λογαριασμών που παρουσιάστηκαν από την ενάγουσα ως Τεκμήρια 5 και 6 αντίστοιχα, προκειμένου να αποδείξει το εν λόγω υπόλοιπο, παρουσιάζονται να ξεκινούν όχι από μηδενικό υπόλοιπο αλλά από μεταφορά κάποιου προηγούμενου οφειλόμενου υπολοίπου για το οποίο όμως δεν δόθηκε καμία εξήγηση και ούτε παρουσιάστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία που να καταδεικνύει πως δημιουργήθηκε (βλ. D. & G. Products Ltd v. Premixco Asphalting Company Limited (1999) 1(A) Α.Α.Δ. 263, A.L. Mantovani & Sons Ltd v. Christis Travel & Tourism Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 156). Σοβαρά ερωτηματικά δηλαδή εγείρονται και για το πως προέκυψε να οφείλεται το ποσό που αξιώνεται με την παρούσα αγωγή.
30. Με άλλα λόγια η πλευρά της ενάγουσας ήγειρε την παρούσα αγωγή στη βάση μιας κατ’ ισχυρισμό γραπτής συμφωνίας που είχε με τον εναγόμενο και την οποία όμως συμφωνία ουδέποτε παρουσίασε, παρά την ρητή άρνηση που προβάλλει ο εναγόμενος περί της ύπαρξης της. Ακόμη όμως και γι’ αυτό καθεαυτό το υπόλοιπο που ισχυρίστηκε η ενάγουσα ότι είχε δημιουργηθεί στον λογαριασμό που κατ´ ισχυρισμό τηρούσε στο όνομα του εναγόμενου, τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασε δεν δείχνουν καν, το πως ακριβώς προέκυψε το κατ´ ισχυρισμό υπόλοιπο.
31. Και αν τώρα στα πιο πάνω συνυπολογιστεί και το ότι η μία απόδειξη είσπραξης που παρουσίασε η ενάγουσα προκειμένου να καταδείξει ότι στην βάση της συμφωνίας της με τον εναγόμενο χρέωνε τον τελευταίο και εισέπραττε από αυτόν διάφορα ποσά, εντέλει φάνηκε να συνιστά απόδειξη είσπραξης χρημάτων από άλλο πρόσωπο και για άλλο ασφαλισμένο όχημα, το ακροσφαλές της εκδοχής της προβάλλει εντονότερα.
32. Οι πιο πάνω διαπιστώσεις αναφορικά με την αοριστία και χαμηλή ποιότητα της μαρτυρίας που προσκόμισε η ενάγουσα προκειμένου να αποδείξει τους ισχυρισμούς της επί των επίδικων θεμάτων είναι θεωρώ αρκετές για να σφραγίσουν την τύχη της αγωγής χωρίς να χρειάζεται να εξεταστεί οποιοδήποτε άλλο θέμα εγείρεται (βλ. ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΖΩΗΣ ν. ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ κ.α. (2001) 1 ΑΑΔ 1357). Άλλωστε η μαρτυρία που παρουσιάστηκε από πλευράς εναγόμενου επικεντρώνεται ουσιαστικά στο να υποδειχτούν τα ανωτέρω κενά και ελλείψεις της μαρτυρίας της ενάγουσας. Σημειώνω εδώ ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι η χρονική περίοδος για την οποία ζητά να πληρωθεί η ενάγουσα συνιστά περίοδο κατά την οποία ο εναγόμενος δέχεται ότι ήταν ιδιοκτήτης των συγκεκριμένων οχημάτων, δηλαδή μέχρι και το 2013. Το γεγονός αυτό όμως δεν μπορεί από μόνο του να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο τελευταίος είχε συνάψει οποιαδήποτε ασφαλιστική σύμβαση με την ενάγουσα ή ότι ανέλαβε προσωπικά να πληρώσει την τελευταία οποιοδήποτε ποσό σε σχέση με την ασφάλιση των συγκεκριμένων οχημάτων. Η απόδειξη είσπραξης άλλωστε που παρουσίασε η ενάγουσα, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, δεν είναι τον εναγόμενο που αφορά αλλά άλλο πρόσωπο.
33. Για όλους τους πιο πάνω λογούς λοιπόν, κρίνω ότι η ενάγουσα απέτυχε να αποδείξει την απαίτηση της στον απαιτούμενο βαθμό. Η παρούσα αγωγή συνεπώς είναι καταδικασμένη σε απόρριψη.
ΙV. ΚAΤΑΛΗΞΗ
34. Υπό το φως των πιο πάνω λοιπόν η απαίτηση απορρίπτεται. Δεν βλέπω κανένα λόγο όπως τα έξοδα μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, με το Δικαστήριο να αποφαίνεται όπως αυτά επιδικασθούν υπέρ του εναγόμενου και εναντίον της ενάγουσας, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) .....................................
Α. Κούρα, προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο