ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 3601/20
Μεταξύ:
Bank of Cyprus Public Company Limited
Ενάγουσα
- και -
1. Αθανάσιος Φροξυλιάς
2. Ελένη Δημητρίου Παρασκευά
Εναγόμενοι
----------------
Αίτηση, ημερ. 30.4.24, για διόρθωση ειδοποίησης απόσυρσης της αγωγής
Ημερομηνία: 21 Οκτωβρίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για ενάγουσα–αιτήτρια: κα Α. Τσαγγαρίδου
Για εναγόμενους–καθ’ ων η αίτηση: κ. Α. Μελάς
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Το Δικαστήριο, στη βάση της ειδοποίησης, εκ συμφώνου απέρριψε την αγωγή:
«Στη βάση επιστολής των δικηγόρων για απόσυρση της αγωγής, που καταχωρήθηκε στις 8.12.21, η άδεια δίδεται. Η αγωγή αποσύρεται και απορρίπτεται ως εξωδίκως διευθετηθείσα. Καμιά διαταγή για έξοδα.»
Με την αίτηση, η ενάγουσα ζητά να αντικατασταθεί η φράση «έχει διευθετηθεί εξωδίκως» στην ειδοποίηση και στην απόφαση του Δικαστηρίου με τη φράση «η αγωγή αποσύρεται άνευ βλάβης». Διαζευκτικά, ζητά απόφαση ότι η αναφορά σε διευθέτηση έγινε εκ παραδρομής και λόγω καλόπιστου λάθους και ότι η πραγματική πρόθεση των μερών ήταν η απόσυρση της αγωγής άνευ βλάβης (αιτητικά Α-Γ).
Η αίτηση στηρίζεται στη Δ.15 θ.1, Δ.25 θθ.5 και 6, Δ.48 και Δ.64, στη νομολογία, στις συμφυείς και εγγενείς εξουσίες του Δικαστηρίου, στη γενική πρακτική και στη διακριτική του ευχέρεια.
Η ενόρκως δηλούσα αναφέρει ότι η ενάγουσα έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους της να αποσύρουν την αγωγή για να καταχωρίσουν νέα. Οι δικηγόροι της ενάγουσας συνέταξαν την ειδοποίηση απόσυρσης. Την απέστειλαν στους δικηγόρους των εναγόμενων, οι οποίοι την υπέγραψαν και την απέστειλαν πίσω στους δικηγόρους της ενάγουσας. Οι δικηγόροι της ενάγουσας την καταχώρησαν στο Πρωτοκολλητείο. Η αναφορά σε εξώδικη διευθέτηση έγινε λόγω καλόπιστου λάθους και δεν αποτελεί την πραγματική και συμφωνημένη πρόθεση των μερών. Πρόθεση των μερών ήταν να αποσυρθεί η αγωγή άνευ βλάβης. Αποδίδει στους δικηγόρους των εναγόμενων δόλο καθότι «αντιλήφθηκαν εξ αρχής» το λάθος και το «εκμεταλλεύτηκαν κακόβουλα».
Οι εναγόμενοι καταχώρισαν ένσταση. Επικαλούνται πέντε λόγους ένστασης.
Ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι η ειδοποίηση απόσυρσης είναι ορθή. Δεν υπάρχει λάθος, παράβλεψη ή αβλεψία. Η αγωγή αποσύρθηκε ως διευθετηθείσα μετά από συμφωνία των μερών για συνολική διευθέτηση των διαφορών τους.
Οι δύο πλευρές αγόρευσαν γραπτώς και προφορικώς.
Η ενάγουσα στην αγόρευσή της αναφέρει ότι στην ειδοποίηση απόσυρσης, η οποία είναι η συμφωνία των μερών, έγινε λάθος καταγραφή των συμφωνηθέντων. Ζητά είτε να διορθωθεί η ειδοποίηση είτε το Δικαστήριο «να επαναφέρει την αγωγή για να μπορέσει η ενάγουσα να προχωρήσει με την απόσυρσή της άνευ βλάβης».
Οι εναγόμενοι στην αγόρευσή τους αναφέρουν ότι η ειδοποίηση απόσυρσης είναι ξεκάθαρη και σύμφωνη με τη βούληση των μερών.
Έλαβα υπόψη μου την αίτηση, την ένσταση και τις αγορεύσεις στην ολότητά τους, έστω κι αν δεν γίνεται ρητή αναφορά στο κείμενο της απόφασης.
Θέση της ενάγουσας είναι ότι η αγωγή αποσύρθηκε εκ συμφώνου ως διευθετηθείσα μετά από δόλο των εναγόμενων. Εντόπισαν, αναφέρει, το λάθος στην ειδοποίηση απόσυρσης «εξ αρχής» και το εκμεταλλεύτηκαν κακόβουλα.
Απόφαση που έχει ληφθεί με δόλο είτε ενώπιον του Δικαστηρίου είτε με δόλο των διαδίκων μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο με αγωγή (G.V. Washman Ltd v. Εργοληπτική Εταιρεία ΚΕΓΑ Λτδ, Πολιτική Έφεση 185/14, ημερ. 20.1.22, Ιακώβου ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ (2004) 1 Α.Α.Δ. 992, Ανδρέου ν. P & D Chrystal Line Co Ltd (2001) 1 AAΔ 1521).
Με την καταχώριση νέας ανεξάρτητης αγωγής, ο διάδικος που επικαλείται το θέμα «θα έχει την ευχέρεια να καλέσει μαρτυρία για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του» (Παπαγεωργίου v. Alpha Bank Ltd, Πολιτική Έφεση 488/12, ημερ. 18.3.19), ECLI:CY:AD:2019:A92.
Πρόσφατα, στην Παπαναστασίου v. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολιτική Έφεση 284/14, ημερ. 16.1.23, ECLI:CY:AD:2023:A7, το Ανώτατο Δικαστήριο επανέλαβε τη «διακηρυγμένη» -όπως τη χαρακτήρισε- αρχή ότι μια «εκ συμφώνου απόφαση ακυρώνεται με νέα αγωγή για το λόγο ότι εκδόθηκε κατόπιν δόλου ή λόγω αμοιβαίου λάθους νομικού γεγονότος ή/και απάτης και/ή ψευδών παραστάσεων».
Ακόμη πιο πρόσφατα στη Β.Σ. v. Γ.Μ., Έφεση 22/22, ημερ. 1.6.23, το Ανώτατο Δικαστήριο τόνισε -με παραπομπή σε νομολογία- ότι «είναι σαφές από τα ανωτέρω πως απόφαση ληφθείσα με δόλο, παραμερίζεται με ανεξάρτητο δικονομικό μέσο και όχι με ενδιάμεση αίτηση στα πλαίσια της ίδιας της υπόθεσης, ως η κρινόμενη. Γι’ αυτό και το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά καθοδηγούμενο, από τις ανωτέρω αυθεντίες, υπέδειξε ότι στα πλαίσια νέας (και το τόνισε) αγωγής μπορούσε να παραμερισθεί η απόφαση και απορρίπτοντας την αίτηση, ορθά επιδίκασε τα έξοδα εναντίον του εφεσείοντα, αποτυχόντα διάδικου» (έμφαση δοθείσα).
Εν ολίγοις, μια ενδιάμεση αίτηση δεν προσφέρεται δικονομικά για να εξεταστούν θέματα όπως η ύπαρξη δόλου. Το ορθό δικονομικό μέτρο για να εξεταστεί το θέμα είναι η έγερση νέας αγωγής (και όχι η καταχώριση ενδιάμεσης αίτησης).
Η Δ.25 θθ.5 και 6, την οποία επικαλείται η ενάγουσα, δίδει την εξουσία στο Δικαστήριο να τροποποιήσει «ελάττωμα ή λάθος» σε διαδικασία ή «γραφικά λάθη», «τυχαίο σφάλμα» ή «παράλειψη» σε δικόγραφα, αποφάσεις ή Διατάγματα (Ποιηταρίδη v. Anopa Investments Ltd, Πολιτική Έφεση 260/11, ημερ. 21.12.18, Ντάγκλας v. Ντάγκλας, Εφέσεις 3/05 κ.ά., ημερ. 15.5.17). Το Δικαστήριο έχει εξουσία να διορθώσει τυχαίο σφάλμα (slip rule) ή να προσαρμόσει ένα ατελές κείμενο στην έκδηλη, κατά τα άλλα, πρόθεση των μερών και του Δικαστηρίου. Εδώ, δεν προκύπτει τυχαίο σφάλμα, ούτε έκδηλη πρόθεση των μερών.
Η διόρθωση (rectification), την οποία επίσης επικαλείται η ενάγουσα, δίδει την εξουσία στο Δικαστήριο να διορθώσει, με βάση τις αρχές της επιείκειας, ένα έγγραφο ώστε να αντικατοπτρίζει τις προθέσεις των μερών (Halsbury’s Laws of England, 4th ed., 2005, Vol.32, par.55-64). Η ενάγουσα ζητά να διορθωθεί η ειδοποίηση απόσυρσης όπου έγινε «λάθος καταγραφή των συμφωνηθέντων». Εδώ όμως, υπάρχει διάσταση ως προς τις προθέσεις των μερών. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι, παρά την πρόθεση των μερών για απόσυρση της αγωγής άνευ βλάβης, οι εναγόμενοι ενήργησαν κακόβουλα. Αντίθετα, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι ενήργησαν ως η πρόθεση των μερών. Επαναλαμβάνω ότι μια ενδιάμεση αίτηση δεν προσφέρεται προς επίλυση τέτοιων θεμάτων. Η πρωτόδικη απόφαση την οποία επικαλείται η πλευρά της ενάγουσας αφορά διαφορετικά γεγονότα. Εκεί, ως καταγράφεται στην απόφαση, οι εναγόμενοι δεν αμφισβήτησαν ότι η απόσυρση της αγωγής ήταν αποτέλεσμα λάθους και ότι η αγωγή δεν διευθετήθηκε. Αντίθετα, οι εδώ εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι πρόθεση των μερών ήταν να αποσυρθεί η αγωγή ως διευθετηθείσα.
Τέλος, η ενάγουσα στην αγόρευσή της (για πρώτη φορά) ζητά διαζευκτικά από το Δικαστήριο να επαναφέρει την αγωγή «για να μπορέσει να την αποσύρει άνευ βλάβης». Με κάθε σεβασμό, ουδεμία αναφορά γίνεται στην αίτηση ή στην ένορκη δήλωση της ενάγουσας σε επαναφορά της αγωγής ώστε να δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να τοποθετηθεί μέσω της ένστασής της. Εξάλλου, η ενάγουσα αναφέρει ότι καταχώρισε ήδη νέα αγωγή πανομοιότυπη με την παρούσα.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η κατάληξη αυτή καθιστά αχρείαστη την εξέταση των λοιπών λόγων ένστασης.
Τα έξοδα, αφού δεν εντοπίζεται λόγος να μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ των εναγόμενων και εναντίον της ενάγουσας, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) …………………….
Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, Α.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο