ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.
Ως τροποποιήθηκε δυνάμει διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 28/05/2021
Έφεση /Αίτηση αρ. 443/2019
Aναφορικά με τον Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ. 224 άρθρα 32, 50Α, 58, 61, 65, 80, 81 ΚΑΙ 85.
Μεταξύ:
Χριστάκη Στυλιανού
Εφεσειόντα /Αιτητή
και
1.Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Λευκωσίας
2.Παρθενόπη Ανδρέα Μιχαήλ
Εφεσίβλητους/Καθ’ ών η Αίτηση
Ημερομηνία: 24 Φεβρουαρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή: κος Χ. Σιαηλής
Για Καθ’ού η Αίτηση 1: κα Τώνια Μενοίκου
Για Καθ’ής η Αίτηση 2: καμία εμφάνιση
ΑΠΟΦΑΣΗ
Κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού 6(β) του περί της Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2021,η απόφαση δίδεται χωρίς τη φυσική παρουσία των συνηγόρων των διαδίκων και διαβιβάζεται σε αυτούς ηλεκτρονικά, με τη συγκατάθεσή τους.
Ο Αιτητής, κος Χριστάκης Στυλιανού αιτείται μεταξύ άλλων την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (στο εξής «ως ο Διευθυντής») για τροποποίηση των σχεδίων στα δυτικά του πυρήνα της Κοινότητας Κάτω Πύργου, χωρομετρικό σχέδιο 18/36 δια μέσω της οποίας αποφασίστηκε μονομερώς να περιοριστεί το εμβαδόν του τεμαχίου του Αιτητή με αριθμό [ ], Φ/Σχ. 18/36, τμήμα 0, Κάτω Πύργος (Καμιλαρκόν) από 149 τ.μ. σε 64 τ.μ. μετονομάζοντας το σε τεμάχιο [ ], Σχ. 2-171-394, τμήμα 6 (στο εξής ως «το τεμάχιο»).
Tα γεγονότα επί των οποίων εδράζονται τόσο η Αίτηση όσο και η ένσταση περιέχονται στις ενόρκους δηλώσεις των Χριστάκη Στυλιανού και Kυριάκου Αντωνίου αντίστοιχα. Σημειώνω ότι ο Αιτητής καταχώρησε επιπροσθέτως 2 συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις.
Γεγονότα
Το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων, στην έκταση που αφορά γεγονότα, τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν γίνονται αποδεκτά. Τα παραθέτω αμέσως πιο κάτω συνοπτικά:
O Aιτητής είναι ο ιδιοκτήτης του τεμαχίου με αριθμό [ ], Φ/Σχ/ 18/36, τμήμα 0 (αρ. εγγραφής 0/[ ]- Διακριτικός αρ. 538456/1/1) Κάτω Πύργος (Περιοχή Καμιλαρκον) τώρα νυν τεμάχιο με αριθμό [ ] και Σχ. 2-171-394 τμήμα 6 (στο εξής «ως το ακίνητο»).
Το εμβαδόν του ακινήτου ως φαίνεται στο Τεκμήριο 1 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση ήταν 149 τ.μ ενώ μετά την υιοθέτηση των κτηματικών σχεδίων φαίνεται να έχει έκταση 64 τ.μ.
Στις 18/04/2005 ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Λευκωσίας έδωσε οδηγίες όπως ανοιχθεί φάκελος με αρ. Α 543/2005 με σκοπό την υιοθέτηση νέων σχεδίων τμήμα «6», για την κοινότητα Κάτω Πύργου. Γνωστοποίηση για υιοθέτηση νέων σχεδίων έγινε σε διάφορα μέρη της κοινότητας Κάτω Πύργου αλλά και στο ίδιο το Κοινοτικό Συμβούλιο. Αντίγραφα των παλαιών όσο και των νέων σχεδίων καθώς επίσης και μηχανογραφημένους καταλόγους για όλα τα τεμάχια που συμπεριλαμβάνονταν στην περιοχή που θα αποτελούσε το Τμήμα «6» δόθηκαν στον Πρόεδρο του Κοινοτικού Συμβουλίου Κάτω Πύργου. Το Τεκμήριο 3 της 1ης ένορκης δήλωσης του κου Στυλιανού ημερομηνίας είναι η γνωστοποίηση. Η Γνωστοποίηση αυτή δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ως το Τεκμήριο 1 της ένορκης δήλωσης του κου Αντωνίου. Επιπροσθέτως η γνωστοποίηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σημερινή» και «Χαραυγή».
Ως Τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση Αντώνη Κυριάκου επισυνάπτεται αντίγραφο μέρους του Κτηματικού Μητρώου με έκθεση λεπτομερειών της ακίνητης ιδιοκτησίας. Με την υιοθέτηση των νέων στοιχείων τα νέα στοιχεία του ακινήτου είναι αριθμός τεμαχίου [ ], κτηματικό σχέδιο 2-171-394, τμήμα «6» έκτασης 64 τ.μ. της Κοινότητας Κάτω Πύργου.
Στις 11/05/2017 ο Αιτητής μέσω του δικηγόρου κου Σάββα Μάτσα απόστειλε επιστολή στο Διευθυντή την επιστολή ως το Τεκμήριο 3 στην ένορκη δήλωση κου Αντωνίου. Μέσω της εν λόγω επιστολής ο Αιτητής εκφράζει παράπονο ότι μετά από επίσκεψη του στο Κτηματολόγιο στις 08/05/2017 περιήλθε εις γνώση του ότι έγιναν τροποποιήσεις στο κτηματικό σχέδιο της περιοχής. Πρόβαλε ένσταση στην τροποποίηση του κτηματικού σχεδίου και στη μείωση της έκτασης του τεμαχίου που είναι εγγεγραμμένο επ’ ονόματι του.
Στις 22/05/2017 απαντήθηκε η πιο πάνω επιστολή ως το Τεκμήριο 4 της ένορκης δήλωσης του κου Αντώνη Κυριάκου. Στην εν λόγω επιστολή αναφέρονται συνοπτικά τα εξής: H αλλαγή στα στοιχεία του ακινήτου του Αιτητή έγινε στα πλαίσια της διαδικασίας υιοθέτησης νέων κτηματικών σχεδίων. Εξηγεί τι διαδικασία έγινε και τι στοιχεία διερευνώνται αλλά και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν. Ως αναφέρθηκε συγκεκριμένα διενεργείται ανάλυση ώστε τα υφιστάμενα σχέδια (στην περίπτωση των σχεδίων στην κλίμακα 1:5000 που αντικαταστάθηκαν με τα νέα) να αντικατασταθούν από νέα κτηματικά σχέδια σε νέα κλίμακα. Σκοπός της διαδικασίας είναι ο εκσυγχρονισμός των σχεδίων και αρχείων του τμήματος για να καθορίζονται ακριβέστερα τα δικαιώματα στην ακίνητη ιδιοκτησία και να υπάρχει μεγαλύτερη σαφήνεια να γίνει διόρθωση τροποποίηση εμβαδών εκτάσεων που αναγράφονται στους τίτλους. Τα εμβαδά που αναγράφηκαν στους τίτλους βασίστηκαν σε σχέδια της δεκαετίας του 1920 σε κλίμακα 1:5000.
To ιστορικό του επίδικου τεμαχίου έχει ως ακολούθως:
To αρχικό τεμάχιο [ ] φ/σχ. 18/36 διαχωρίστηκε με το φάκελο Α2734/1962 σε τεμάχια 433/1 και 433/2. Για το τεμάχιο με αρ. 433/1 εκδόθηκε τίτλος με αρ. εγγραφής 0/[ ]. Το τεμάχιο 433/1 το οποίο ανήκει στον Αιτητή ακεραιοποιήθηκε για σκοπούς μηχανογράφησης σε τεμάχιο αρ. [ ]. Μετά την υιοθέτηση των σχεδίων το τεμάχιο [ ] έχει αριθμό 268. Στη συμπληρωματική ένορκη δήλωση ημερομηνίας 21/03/2022 η οποία κατατέθηκε ως Τεκμήριο 1 έρευνα από το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ημερομηνίας 14/11/2023 αναγράφεται ξεκάθαρα ότι το νυν επίδικο τεμάχιο [ ] είχε από το έτος 2010 τον αριθμό τεμαχίου [ ] και όχι 925.
Ο Αιτητής στις 20/12/2007 απόστειλε χειρόγραφη επιστολή στο Διευθυντή Κτηματολογίου ζητώντας να μάθει για ποιο λόγο μειώθηκε ως ισχυρίζεται το εμβαδόν του ακινήτου του από 149 τ.μ. σε 64 τ.μ. Ουσιαστικά ζήτησε διευκρινήσεις επί της απάντησης που έλαβε μέσω της επιστολής ημερομηνίας 22/05/2017. Ζήτησε να γίνει διόρθωση στον τίτλο ιδιοκτησίας του. Η εν λόγω επιστολή επισυνάπτεται ως τεκμήριο τόσο από τον Αιτητή όσο και από τον Καθ’ ού η Αίτηση 1. Βλ. σχετικά τεκμήριο 5 ένορκης δήλωσης κου Κυριάκου.
Στις 16/01/2019 διεξάχθηκε επιτόπια έρευνα μετά από τα παράπονα του Αιτητή στην παρουσία του. Στις 05/02/2019 ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ενημέρωσε τον Αιτητή ότι δεν ήταν δυνατόν να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή στο εν χρήση χρηματικό σχέδιο. Του υποδείχθηκε εάν επιθυμούσε μπορούσε να υποβάλει αίτηση με βάση το άρθρο 58 του Νόμου Κεφ. 224. Βλέπε σχετικά το Τεκμήριο 6 στην ένορκη δήλωση κου Κυριάκου. Σημειωτέο ότι δεν αρνείται ότι παράλαβε την επιστολή ημερομηνίας 05/02/2019.
Στις 29/07/2019 ο Αιτητής απόστειλε άλλη επιστολή ζητώντας να του απαντηθεί η επιστολή ημερομηνίας 05/02/2019 (βλ. Τεκμήριο 7 στην ένορκη δήλωση κου Κυριάκου) και στις 06/08/2019 ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας απάντησε στην επιστολή ως το Τεκμήριο 8 στην ένορκη δήλωση κου Κυριάκου.
Στις 26/08/2019 ο Αιτητής μέσω του δικηγορικού γραφείου κκ Λάκης Χριστοδούλου Δ.Ε.Π.Ε. με επιστολή του (βλέπε Τεκμήριο 9 ένορκης δήλωσης κου Κυριάκου) ζήτησε απάντηση για το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 20/12/2017. Στην εν λόγω επιστολή γίνεται αναφορά στις επιστολές απαντήσεις του Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίας και Χωρομετρίας ημερομηνιών 06/08/2019 και 05/02/2019. Απάντηση στην επιστολή ημερομηνίας 26/08/2019 δόθηκε με επιστολή ημερομηνίας 22/10/2019 ως το Τεκμήριο 10 της ένορκης δήλωσης του κου Κυριάκου.
Ισχυρισμοί Αιτητή/Λόγοι ακύρωσης
Επιπροσθέτως ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 σε άγνωστο για εκείνον χρόνο προχώρησε στην τροποποίηση των σχεδίων της κατοικημένης περιοχής του πυρήνα του Κάτω Πύργου. Ως αναφέρει στις ένορκες δηλώσεις που καταχώρησε στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας στη γνωστοποίηση/πίνακα που αναρτήθηκε με την πρόθεση του Διευθυντή για υιοθέτηση νέων σχεδίων στο Κοινοτικό Συμβούλιο Πύργου δεν περιλαμβανόταν το τεμάχιο με αριθμό 925 (Φ/ΣΧ 18/36) έκτασης 149 τμ ως αποτυπώνεται στο σχετικό σχέδιο στον τίτλο ιδιοκτησίας που επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 1. Ο Αιτητής επισύναψε επίσης ως Τεκμήρια στη διαδικασία μέσω συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων έρευνα για το επίδικο τεμάχιο.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι το τεμάχιο του ήταν αριθμού 925 και όχι 754 και ότι στη γνωστοποίηση γινόταν αναφορά σε γειτονικά τεμάχια όχι στο τεμάχιο με αριθμό 925. Ισχυρίζεται ότι παραπλανητικά αναφερόταν στη γνωστοποίηση σε διόρθωση κλίμακας σχεδίων και όχι σε αυξομείωση εμβαδών των τεμαχίων. Σε τηλεφωνική επικοινωνία του κοινοτάρχη κου Μιχαηλίδη στην παρουσία του με λειτουργό του Καθ’ ού η Αίτηση 1 ως προς την ανάρτηση της σχεδιαζόμενης αλλαγής των σχεδίων τους λέχθηκε ότι δεν επηρεάζεται το τεμάχιο με αριθμό [ ] αφού δε συμπεριλαμβανόταν στη γνωστοποίηση.
Ισχυρίζεται ότι παραπλανήθηκε ώστε να μην υποβάλει ένσταση. Αποτελεί ισχυρισμό του Αιτητή ότι η απόφαση είναι εσφαλμένη, αναιτιολόγητη προϊόν μη ανεπαρκούς έρευνας, ότι ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 προχώρησε στην τροποποίηση των σχεδίων αυθαίρετα, ότι αυθαίρετα πρόβηκε σε επανακαθορισμό των εμβαδών χωρίς να τηρηθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες για ενημέρωση των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών και/ή ότι δεν εφαρμόστηκε το άρθρο 32 και 75Α του Κεφ. 224, χωρίς να ενημερωθεί για τη μείωση του εμβαδού της ιδιοκτησίας του, χωρίς να του αποσταλθεί συγκεκριμένα διπλοσυστημένη επιστολή. Υπάρχει ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, αντισυνταγματική, αντίκειται στο άρθρο 23 του Συντάγματος. Σύμφωνα με τον Αιτητή η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε αυθαίρετα συμπεράσματα, ερμηνεία παλαιών χωρομετρικών/κτηματικών εργασιών, η εικόνα είναι αυθαίρετη, ο Καθ’ ού η Αίτηση συμπεριφέρθηκε καθ’ υπέρβαση των εξουσιών που του παρέχει ο νόμος. Πιστεύει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, ότι οι μετρήσεις και υπολογισμοί είναι λανθασμένες.
Λόγοι ένστασης
Ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η Αίτηση-Έφεση είναι εκπρόθεσμη αφού ο Αιτητής δεν προσέβαλε την υιοθέτηση των νέων κτηματικών σχεδίων που βρίσκεται το τεμάχιο του και οριστικοποιήθηκε την 14/06/2016. Δεν υποβλήθηκε ούτε ένσταση ούτε έφεση εντός των προθεσμιών που ορίζει ο νόμος. Η επιστολή του Διευθυντή ημερομηνίας 05/02/2019 ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και δεν αποτελούσε απόφαση η οποία θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή. Η διαδικασία έληξε στις 14/06/2016.
Ισχυρίζεται επίσης ότι το άρθρο 80 του Κεφ. 224 δεν έχει εφαρμογή. Αν θεωρηθεί ότι έχει εφαρμογή το άρθρο 80 του Κεφ. 224 τότε είναι εκπρόθεσμη καθότι η κοινοποίηση έγινε στις 05/02/2019 και η καταχώρηση έγινε στις 08/11/2019. Ισχυρίζεται ότι η απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου για γνωστοποίηση της υιοθέτησης νέων κτηματικών σχεδίων η οποία δημοσιεύθηκε στις 15/04/2016 αλλά και η απόφαση του Διευθυντή ημερομηνίας 14/06/2016 για υιοθέτηση των σχεδίων είναι νόμιμες ορθές και αιτιολογημένες και δε λήφθηκαν πλάνη περί τα πράγματα. Ακολουθήθηκε η νενομισμένη διαδικασία. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν παραβιάζει το άρθρο 23 του Συντάγματος. Επίσης ενημερώθηκαν δεόντως όλοι οι επηρεαζόμενοι ιδιοκτήτες.
Ακροαματική διαδικασία
H ακρόαση της αίτησης διεξάχθηκε με βάση το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10(3) του Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών 1956. Μέσα από τις αγορεύσεις τους οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων ανέπτυξαν τα δικά τους νομικά επιχειρήματα προκειμένου να υποστηρίξουν τις εκατέρωθεν εισηγήσεις τους.
Νομική Πτυχή
Στη νομική βάση της Αίτησης περιλαμβάνεται το άρθρο 80 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμου, Κεφ. 224 στο εξής «ως ο Νόμος». Το εν λόγω άρθρο παρέχει τη δυνατότητα καταχώρησης Αίτησης-Έφεσης κατά αποφάσεως του Διευθυντή Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (στο εξής «ως του Διευθυντή») η οποία λαμβάνεται κατ’εφαρμογή του Νόμου. Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται ότι κάθε πρόσωπο που έχει παράπονο κατά οποιασδήποτε διαταγής ειδοποίησης ή απόφασης του Διευθυντή που διενεργήθηκε ή λήφθηκε δυνάμει των διατάξεων του Νόμου δύναται εντός τριάντα ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης σε αυτόν της απόφασης να υποβάλει έφεση στο Δικαστήριο. Η προθεσμία των 30 ημερών δυνατόν να παραταθεί εάν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι συνέτρεχε κάποια εύλογη αιτία που εμπόδιζε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να υποβάλει έφεση.
Οι αρχές της ακολουθητέας διαδικασίας κατά την εξέταση τέτοιας αίτησης έχουν τεθεί μεταξύ άλλων στην υπόθεση Χαραλάμπους v. Ανδρέου Πολ.΄Εφέσεις 474/12και 474Α/12 ημερ. 05/12/2018. «Αποφασίζοντας κατά τον τρόπο αυτό κάθε απόφαση του Διευθυντή υπόκειται, κατά το άρθρο 80, σε έφεση στο Δικαστήριο εντός τριάντα ημερών, η δε διαδικασία που ακολουθείται ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου υπέχει θέση αναθεώρησης απόφασης διοικητικού οργάνου που επενεργεί όμως στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου, Κάκουλλου ν. Ποχουζούρη (1992) 1 Α.Α.Δ. 1503 και Κουντουρίδη κ.ά. ν. Νικολάου (2008) 1 Α.Α.Δ. 412). Το Δικαστήριο δύναται σε αυτές τις αιτήσεις-εφέσεις να αναψηλαφίσει την απόφαση του Διευθυντή ακολουθώντας συναφείς προς την αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αρχές (πλέον το Διοικητικό Δικαστήριο), με τη διαφοροποίηση ότι δικαιούται να υποκαταστήσει την απόφαση του Διευθυντή με δική του, Καφιέρος ν. Θεοχάρους (1978) 1 Α.Α.Δ. 619).
Το Δικαστήριο κατά την αναθεώρηση της απόφασης του Διευθυντή μπορεί να εκδόσει οποιασδήποτε απόφαση κρίνει δίκαιη υπό τις περιστάσεις. Κατά την εξέταση αίτησης-έφεσης υπάρχει η δυνατότητα ο έλεγχος του Δικαστηρίου να μην περιοριστεί στον έλεγχο νομιμότητας μιας απόφασης αλλά να επεκταθεί στην ορθότητα αυτής και γενικότερα να προβεί σε ρυθμίσεις δικαιωμάτων των διαδίκων. Ωστόσο, όπως είναι νομολογημένο, το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά εύκολα τη δική του διακριτική ευχέρεια με αυτή του Διευθυντή εκτός εάν αποδειχθούν ισχυροί λόγοι περί του αντιθέτου. Το βάρος δε απόδειξης του εσφαλμένου της απόφασης του Διευθυντή το φέρει ο εφεσείων. (Βλ. Παύλου κ.ά. ν. Νεοφύτου (1995) 1 Α.Α.Δ. 973, Αθανάση κ.ά. ν. Χ''Μάμα κ.ά. (1990) 1 Α.Α.Δ. 208, Πατσαλίδης ν. Δαμασκηνού κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1248, Koυντουρίδη κ.ά. ν. Νικολάου (2008) 1Α Α.Α.Δ. 412.
Θεωρώ ορθό να παραθέσω κατωτέρω το άρθρο 50 Α του Νόμου το οποίο τιτλοφορείται Υιοθέτηση νέων σχεδίων։
50Α.-(1) Ο Διευθυντής δύναται να διατάξει την υιοθέτηση νέων σχεδίων για οποιαδήποτε πόλη, χωριό ή ενορία, ή για οποιοδήποτε τμήμα πόλης, χωριού ή ενορίας που καθορίζεται από αυτόν, σε αντικατάσταση των σχεδίων που είναι σε χρήση, είτε τα νέα αυτά σχέδια (τα οποία στο εξής στο άρθρο αυτό θα αναφέρονται "ως τα νέα σχέδια") είναι επί της ίδιας κλίμακας όπως αυτά που θα αντικατασταθούν είτε επί διαφορετικής.
(2) Όταν δυνάμει του εδαφίου (1), διαταχθεί η υιοθέτηση νέων σχεδίων, ο Διευθυντής εφοδιάζει τον πρόεδρο της οικείας κοινότητας με αντίτυπο καθενός από τα υφιστάμενα σε χρήση σχέδια και με αντίτυπο του νέου σχεδίου που θα υιοθετηθεί σε αντικατάσταση αυτού και με κατάλογο που δείχνει τον αριθμό και εμβαδό κάθε τεμαχίου ακίνητης ιδιοκτησίας επί του πρώτου αντίτυπου και τον αντίστοιχο αριθμό και εμβαδό τεμαχίου επί του δεύτερου, και ακολούθως ισχύουν οι ακόλουθες διατάξεις:
(α) Ο Διευθυντής δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε δύο τουλάχιστον ημερήσιες εφημερίδες οι οποίες κυκλοφορούν εντός της περιοχής ως προς την οποία σκοπεύεται η υιοθέτηση νέων σχεδίων και τοιχοκολλά σε περίοπτα μέρη εντός της περιοχής αυτής γνωστοποίηση που πληροφορεί το κοινό για τη σκοπούμενη υιοθέτηση νέων σχεδίων, η οποία καθορίζει την περιοχή ως προς την οποία σκοπεύεται η υιοθέτηση των νέων σχεδίων και η οποία αναφέρει ότι και τα δύο προαναφερόμενα σχέδια και ο προαναφερόμενος κατάλογος κατατέθηκαν στον Πρόεδρο της οικείας κοινότητας και καλεί κάθε κύριο ακίνητης ιδιοκτησίας που βρίσκεται εντός της προαναφερόμενης περιοχής όπως εντός εξήντα ημερών από την τελευταία δημοσίευση της γνωστοποίησης δείξει λόγο για την μη υιοθέτηση του νέου σχεδίου αναφορικά με την ακίνητη ιδιοκτησία αυτού·
(β) κάθε πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον σε οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία που βρίσκεται εντός της περιοχής που καθορίζεται στη γνωστοποίηση δύναται να επιθεωρήσει κατά πάντα εύλογο χρόνο τα σχέδια και τον κατάλογο που αναφέρθηκε, και ο πρόεδρος της οικείας κοινότητας υποχρεούται να επιτρέψει την επιθεώρηση αυτών κατά οποιοδήποτε τέτοιο χρόνο και την αντιγραφή οτιδήποτε περιέχεται σε αυτά χωρίς οποιαδήποτε επιβάρυνση.
(3) Αν εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2) υποβληθεί οποιαδήποτε ένσταση, ο Διευθυντής μελετά αυτή και κοινοποιεί την απόφαση του σχετικά με αυτή με ειδοποίηση που επιδίδεται στο πρόσωπο που υποβάλλει την ένσταση και σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο τα έννομα συμφέροντα του οποίου δυνατό να επηρεάζονται από την ένσταση ή από την απόφαση σχετικά με αυτή.
(4) Μετά την παρέλευση της προθεσμίας που προβλέπεται από το εδάφιο (2) του άρθρου αυτού ή ανάλογα με την περίπτωση της προθεσμίας που προβλέπεται από το άρθρο 80, ο Διευθυντής προχωρεί στην υιοθέτηση των νέων σχεδίων, όπως αυτά δυνατό να τροποποιήθηκαν από αυτόν μετά την υποβολή ένστασης δυνάμει του εδαφίου (3) ή ανάλογα με την περίπτωση, όπως δυνατό να τροποποιήθηκαν με διάταγμα του δικαστηρίου που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 80, και όταν οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία στην οικεία περιοχή είναι ήδη εγγεγραμμένη στο κτηματικό μητρώο ο Διευθυντής δύναται να συσχετίσει την εγγραφή αυτής με το νέο σχέδιο, με τροποποίηση ή διόρθωση του κτηματικού μητρώου και κάθε άλλου κτηματολογικού βιβλίου ή αρχείου και του πιστοποιητικού εγγραφής της ακίνητης αυτής ιδιοκτησίας χωρίς επιβολή οποιουδήποτε δικαιώματος ή τέλους:
Νοείται ότι όταν το άρθρο αυτό εφαρμόζεται σε περιοχές όπου το κτηματικό μητρώο και άλλα κτηματολογικά βιβλία κατακρατούνται παράνομα και δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Διευθυντής δύναται να συσχετίσει οποιαδήποτε εγγραφή με το νέο σχέδιο μόλις καταστεί δυνατή η κατοχή του οικείου κτηματικού μητρώου ή άλλου κτηματικού βιβλίου.
Εν προκειμένω από την αίτηση και ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει προκύπτει ότι η απόφαση που επιθυμεί να προσβάλει ο Αιτητής είναι η απόφαση του Διευθυντή για υιοθέτηση νέων σχεδίων στην κοινότητα Κάτω Πύργου.
Ως φαίνεται από τη σύνοψη των γεγονότων στις 15/04/2016 κατ’ επίκληση του άρθρου 50 Α του Νόμου ο Διευθυντής γνωστοποίησε με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και σε δύο καθημερινές εφημερίδες την πρόθεση του για υιοθέτηση νέων σχεδίων στην κοινότητα Κάτω Πύργου. Στις 14/04/2016 έγινε ανάρτηση της γνωστοποίησης αυτής στην Κοινότητα του Κάτω Πύργου. Δεν αμφισβητεί ο Αιτητής ότι αυτό ήταν εις γνώση του. Μάλιστα φαίνεται να είχε συζητήσει το θέμα με τον Κοινοτάρχη. Ισχυρίστηκε ότι στη γνωστοποίηση για την πρόθεση υιοθέτησης νέων σχεδίων δεν συμπεριλαμβανόταν το τεμάχιο του με αριθμό 925 και έτσι δεν έκανε ένσταση ως προβλεπόταν στο άρθρο 50 Α του Νόμου. Ουσιαστικά εισηγείται ότι δε γνώριζε ότι θα γίνει αλλαγή εμβαδού, δεν ενημερώθηκε προσωπικά και ότι στην ανακοίνωση δεν αναγραφόταν ο αριθμός τεμαχίου του. Με λίγα λόγια ισχυρίζεται ότι δε γνώριζε ότι θα επηρεαζόταν το ακίνητο του και γι’ αυτό τον λόγο δεν υπέβαλε ένσταση. Το οξύμωρο είναι ότι ενώ ισχυρίζεται ότι το τεμάχιο του ήταν με αριθμό [ ] στα τεκμήρια που ο ίδιος κατάθεσε όπως το πιστοποιητικό τίτλου ιδιοκτησίας αναγράφεται ξεκάθαρα ως αριθμός του τεμαχίου ο αριθμός [ ]. Στο Τεκμήριο 1 της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 22/03/2022, στο Τεκμήριο 1 της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 22/03/2024 επισυνάπτεται έρευνα από το Κτηματολόγιο για το επίδικο τεμάχιο όπου φαίνεται ότι είχε τον αριθμό [ ] τουλάχιστον από το έτος 2010 και μετατράπηκε σε [ ] με την υιοθέτηση των σχεδίων. Ποτέ δεν είχε τον αριθμό [ ] το τεμάχιο του. Ο αριθμός [ ] αναγράφεται απλώς σε ένα τοπογραφικό σχέδιο. Δεν μπορώ να αποδεχθώ τη θέση του Αιτητή ότι το επίδικο τεμάχιο είχε τον αριθμό [ ] και όχι [ ]. Παράλληλα δεν αντικρούστηκε η θέση του Καθ’ ού η Αίτηση 1 ότι το τεμάχιο θα μετονομαζόταν σε [ ] εάν ολοκληρωνόταν απαλλοτρίωση του ακινήτου.
Η γνωστοποίηση για την πρόθεση υιοθέτησης νέων σχεδίων για την οποία ο Αιτητής έλαβε γνώση από την αρχή κατάγραφε ότι τα νέα σχέδια αφορούσαν και το επίδικο τεμάχιο με αριθμό 754. Το γεγονός ότι ο ίδιος δεν κατάλαβε ότι αφορούσε το επίδικο τεμάχιο του δεν μπορεί να σημαίνει ότι δεν ακολουθήθηκε ορθά η διαδικασία που προνοεί το άρθρο 50 Α του Νόμου. Δεν αμφισβητήθηκαν με ένσταση ούτε τα σχέδια (παλαιά και νέα) αλλά ούτε και ο κατάλογος για όλα τα τεμάχια που περιλαμβάνονταν στην περιοχή που θα αποτελούσε το τμήμα «6». Δεν αμφισβητήθηκε η θέση του Καθ’ ού η Αίτηση 1 ότι δόθηκαν στον πρόεδρο του Κοινοτικού Συμβουλίου τα σχέδια και ο κατάλογος ακινήτων. Ο ίδιος ο Αιτητής είχε πρόσβαση στο Κοινοτικό Συμβούλιο και θα μπορούσε να επιθεωρήσει τα σχέδια και τον κατάλογο και εάν δε συμφωνούσε με την υιοθέτηση νέων σχεδίων και κατ’ επέκταση με την τροποποίηση των παλαιών σχεδίων σε ό,τι αφορά το τεμάχιο του να υποβάλει ένσταση.
Ο Νόμος προνοεί τη γνωστοποίηση και κοινοποίηση της απόφασης του Διευθυντή για υιοθέτηση νέων σχεδίων με τη δημοσίευση της γνωστοποίησης σε εφημερίδες και τοιχοκόλληση αυτής σε περίοπτα μέρη εντός της περιοχής που θα γίνει η υιοθέτηση των σχεδίων. Εάν υποβληθεί ένσταση τότε ενεργοποιείται το άρθρο 80 του Νόμου και ο Διευθυντής κοινοποιεί την απόφαση του σχετικά με αυτήν με ειδοποίηση δίδοντας το δικαίωμα υποβολής έφεσης 30 μέρες μετά την κοινοποίηση της απόφασης. Εν προκειμένω δεν υποβλήθηκε ένσταση με αποτέλεσμα εντός 60 ημερών από τη δημοσίευση τα σχέδια να οριστικοποιήθηκαν. Συνέπεια της οριστικοποίησης είναι να συσχετιστεί η εγγραφή κάποιας ακίνητης ιδιοκτησίας με το νέο σχέδιο με τροποποίηση ή διόρθωση του κτηματικού μητρώου. Δεν προνοείται από το άρθρο 50 Α του Νόμου ότι απαιτείται πριν τη συσχέτιση της εγγραφής με τα κτηματικά μητρώα άλλη ειδοποίηση και αυτό είναι λογικό εφόσον δίνεται η ευκαιρία πριν την υιοθέτηση των σχεδίων σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο να δείξει λόγο για τη μη υιοθέτηση του νέου σχεδίου υποβάλλοντας ένσταση.
Η μη υποβολή ένστασης από τον Αιτητή στην υιοθέτηση των σχεδίων συνεπάγεται ότι αυτός αποδέχθηκε τα νέα σχέδια και δη αποδέχθηκε την υιοθέτηση αυτών με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ως αναφέρεται ανωτέρω εάν ο ίδιος δεν αντιλήφθηκε ότι το επίδικο τεμάχιο του συμπεριλαμβανόταν στα νέα σχέδια δε σημαίνει ότι δεν έγινε ορθά η διαδικασία. Στην προκείμενη περίπτωση δεν τυγχάνει εφαρμογής το σκεπτικό της απόφασης Διευθυντή Κτηματολογίου και Χωρομετρίας v Saint Anthony Hills Ltd (2012) 1 AAD 1336 καθότι σ’ εκείνη την υπόθεση η υιοθέτηση νέων κτηματολογικών αρχείων και σχεδίων έγινε σε συνάρτηση με το Νόμο 44/1984 ο οποίος κρίθηκε από το Δικαστήριο ως ειδικός νόμος. Σε εκείνη την υπόθεση το Πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του Διευθυντή ως αποτέλεσμα του συμπεράσματος ότι η προβλεπόμενη διαδικασία δεν τηρήθηκε με συνέπεια να μην έλαβαν γνώση οι εκεί αιτητές την πρόθεση του Διευθυντή να τροποποιήσει τα κτηματολογικά σχέδια. Στο Νόμο 44/1984 προβλεπόταν διαφορετική διαδικασία. Στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα εφαρμογής άλλου Νόμου πέραν του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμου Κεφ. 224.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το άρθρο 50 Α του Νόμου δε στερεί σε κάποιο ενδιαφερόμενο πρόσωπο να ενστεί στην υιοθέτηση των σχεδίων ούτε ο τρόπος που γνωστοποιείται η απόφαση παραβιάζει το δικαίωμα του να λάβει γνώση για την ύπαρξη της διαδικασίας. Η προθεσμία των 60 ημερών που τίθεται με σκοπό να αμφισβητήσει κάποιος τα νέα σχέδια δεν μπορεί επίσης να θεωρηθεί ότι πλήττει το δικαίωμα κάποιου να προσφύγει είτε σε Δικαστήριο είτε να αμφισβητήσει τη διαδικασία ενώπιον ενός αρμόδιου οργάνου. Σαφώς και είναι σημαντικό ένα ενδιαφερόμενο/επηρεαζόμενο πρόσωπο να ενημερώνεται εντός των προθεσμιών που καθορίζει η οικεία νομοθεσία (βλ. Π.Ε. 64/2018 Αντώνης Ζαχαρίου Ιωάννου v Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ημερομηνίας 28/02/2024) ως προς την πρόθεση του Διευθυντή για την υιοθέτηση των νέων σχεδίων, πράγμα που εν προκειμένω έγινε με βάση τον τρόπο που προβλέπει η νομοθεσία που εφαρμόζεται που δεν είναι άλλη από το άρθρο 50 Α του Νόμου.
Ο Αιτητής εισηγείται ότι ο Διευθυντής δεν εφάρμοσε το άρθρο 75 Α του Νόμου. Επισημαίνω εξ’ αρχής ότι το άρθρο 75 Α του Νόμου εισάχθηκε στο Νόμο με τροποποίηση το έτος 2018 περί την 06/07/2018 με το νόμο 71 (Ι) 2018. Ο Νόμος 71 (Ι) 2018 δεν έχει αναδρομική ισχύ. Το εν λόγω άρθρο εφαρμόζεται από το χρόνο που έγινε η τροποποίηση του Νόμου. Η υιοθέτηση και οριστικοποίηση των νέων σχεδίων έγινε το έτος 2016 και όχι το έτος 2018. Στο άρθρο 50 Α σε κάθε περίπτωση περιγράφεται πως κοινοποιείται μια απόφαση του Διευθυντή. Επισημαίνω ότι το άρθρο 75 Α αφορά όμως αυστηρά περιπτώσεις όπου μια απόφαση ενδέχεται να επηρεάσει ουσιωδώς την αξία ακίνητης ιδιοκτησίας. Εν προκειμένω δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία ότι μειώθηκε με την υιοθέτηση των νέων σχεδίων η αξία της ακίνητης περιουσίας του Αιτητή. Αντιθέτως στα Τεκμήρια 1 και 2 τίτλοι ιδιοκτησίας που παρουσίασε ο Αιτητής μέσω της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την υπό κρίση Αίτηση που αφορά τους τίτλους ιδιοκτησίας πριν και μετά την υιοθέτηση των σχεδίων αναγράφεται ως αξία τεμαχίου το ίδιο ποσό και δη αναγράφεται ως αξία το έτος 1980 για το ποσό των €1708.60.
Υπό το φως όλων των πιο πάνω δε κρίνεται ως άκυρη ή εσφαλμένη η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον Καθ’ ού η Αίτηση 1 ως προς την υιοθέτηση των νέων σχεδίων υπό την έννοια ότι ο Αιτητής ήταν ενήμερος για την πρόθεση του Διευθυντή ως προς την υιοθέτηση νέων σχεδίων και δη ότι το τεμάχιο του με αρ. 754 συμπεριλαμβανόταν στη γνωστοποίηση.
Παρόλο που ως φαίνεται ο Αιτητής αποδέχθηκε την απόφαση υιοθέτησης νέων σχεδίων με τη μη υποβολή ένστασης εντούτοις εκ των υστέρων απόστειλε σειρά επιστολών προς το Διευθυντή Κτηματολογίου. Η πρώτη επιστολή στάλθηκε στις 11/05/2017 με την οποία δηλώνει ότι ενίσταται στην τροποποίηση του κτηματικού σχεδίου και στη μείωση της έκτασης του τεμαχίου του. Αυτή η επιστολή απαντήθηκε από το Διευθυντή περί την 22/05/2017 και ενημερώνει τι ενέργειες έγιναν από τη γνωστοποίηση πρόθεσης για υιοθέτηση νέων σχεδίων, την υιοθέτηση σχεδίων και τις συνέπειες που είχε αυτή για το επίδικο τεμάχιο. Το άρθρο 80 στο οποίο στηρίζει την αίτηση-έφεση ο Αιτητής προνοεί ότι εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση απόφασης του Διευθυντή δύναται να καταχωρηθεί έφεση. Δεν αμφισβητείται ότι παραλήφθηκε αυτή η επιστολή. Η έφεση καταχωρήθηκε 2 χρόνια μετά.
Ο Αιτητής προσωπικά στις 20/12/2017 έστειλε νέα επιστολή ζητώντας να ενημερωθεί με απλά λόγια τι έγινε. Επίσης ζήτησε την επαναφορά του σχεδίου στην πρότερα κατάσταση όσο και στην υιοθέτηση της προηγούμενης έκτασης του ακινήτου του. Το παράπονο του φαίνεται να εξετάστηκε στις 16/01/2019 όπου έγινε επιτόπια εξέταση στην παρουσία του Αιτητή και την 05/02/2019 έλαβε την επιστολή απάντηση ως το Τεκμήριο 6 στην ένορκη δήλωση ημερομηνίας 15/04/2020 που συνοδεύει την ένσταση ενημερώνοντας τον ότι δεν μπορεί να γίνει οιανδήποτε τροποποίηση του εν χρήσει σχεδίου και του εμβαδού. Αυτή την απάντηση του Διευθυντή όπου ενημερώθηκε ο Αιτητής ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό το αίτημα του και δεν μπορεί να γίνει τροποποίηση του εν χρήσει σχεδίου δεν την πρόσβαλε εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση. Δεν αμφισβητεί ο Αιτητής ότι έλαβε αυτή την επιστολή. Η τελευταία επιστολή ημερομηνίας 22/10/2019 δεν αφορούσε «απόφαση» αλλά απλώς ενημέρωνε για το τι έγινε μέχρι εκείνη την ημερομηνία. Η εν λόγω επιστολή πληροφορεί τον Αιτητή ξανά τι έγινε. Η εν λόγω επιστολή δεν περιλάμβανε κάποιο νέο στοιχείο ούτε κάποια «απόφαση» του Διευθυντή ως προβλέπει ο Νόμος.
Από τις 05/02/2019 που απάντησε ο Διευθυντής στον Αιτητή μετά από επιτόπια έρευνα ότι δεν μπορεί να αλλάξει το σχέδιο δεν καταχώρησε έφεση ζητώντας ακύρωση. Φαίνεται να είχε ευκαιρία να καταχωρήσει έφεση και δεν το έπραξε εντός της προθεσμίας των 30 ημερών από την 05/02/2019. Η έφεση καταχωρήθηκε το Νοέμβριο του έτους 2019.
Δε ζητήθηκε παράταση χρόνου ως προνοεί το άρθρο 80 του Νόμου. Περιληπτικά υποδεικνύω ότι α) ο Αιτητής δεν καταχώρησε ένσταση στην απόφαση υιοθέτησης σχεδίων, β) τα σχέδια οριστικοποιήθηκαν περί τον Ιούνιο 2016, γ) δεν καταχώρησε έφεση ούτε έλαβε νομικά μέτρα μετά τη λήψη επιστολών ημερομηνίας 22/05/2017 και 05/02/2019 οι οποίες επιστολές ήταν αποτέλεσμα αιτημάτων του. Είναι σαφές ότι η προδικαστική ένσταση περί του εκπροθέσμου καταχώρησης έφεσης επιτυγχάνει. Οι διαδικαστικές προθεσμίες και περιορισμοί είναι αποδεκτές να υπάρχουν σε μια έννομη τάξη και δε θεωρείται ότι προσβάλλει το δικαίωμα κάποιου προσώπου στο να προσφύγει στη δικαιοσύνη εκτός κι αν είναι ασφυκτική ώστε να πλήττει το δικαίωμα πρόσβασης. Βλ. Πικής Γ.Μ «Βασικές Πτυχές Κυπριακού Δικαίου» Εκδόσεις Σάκκουλα, 2003 σελ. 81. Εν προκειμένω η προθεσμία των 30 ημερών δε κρίνεται ασφυκτική και δη δίδεται το δικαίωμα να αιτηθεί κάποιος παράταση ούτως ώστε εάν καταδειχθεί αδυναμία στην υποβολή αίτησης να δοθεί παράταση.
Παρά το γεγονός ότι η έφεση αίτηση θεωρείται εκπρόθεσμη και υπόκειται σ’ απόρριψη εντούτοις παρατήρησα ότι ο Αιτητής ενώ ισχυρίζεται ότι η απόφαση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, λανθασμένη, ότι δεν έγινε ορθή εξέταση, δεν απόσεισε το βάρος απόδειξης ότι η απόφαση δεν είναι ορθή (βλ. απόφαση Παπαχρυσοστόμου v Παπασταύρου (2004) 1 ΑΑΔ 546). Ο Αιτητής αναφέρθηκε γενικά σε εσφαλμένες μετρήσεις σε μη επαρκή έρευνα παλαιών μετρήσεων όσον αφορά την επιτόπια κατάσταση και το σχήμα του ακινήτου ως ήταν στα Κτηματολογικά σχέδια. Εισηγείται ότι κατά τις μετρήσεις έπρεπε ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 όφειλε να λάβει υπόψη του όλες τις παραμέτρους. Πέραν της αναφοράς του Αιτητή δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία ως προς το πως έπρεπε να γίνει η μέτρηση και ότι οι μετρήσεις ως έγιναν με τα σύγχρονα μηχανήματα και μετρήσεις δεν είναι ορθές.
Οι συνήγοροι του Αιτητή επιχειρηματολογώντας στην αγόρευση τους ισχυρίζονται ότι συμφωνούν ότι με την υιοθέτηση νέων σχεδίων γίνεται και διόρθωση/ τροποποίηση των εμβαδών εφόσον τα εμβαδάν υπολογίζονταν παλαιότερα κατά προσέγγιση. Συμφωνούν ότι με τα σύγχρονα μέσα τα εμβαδά τεμαχίων μπορούν να καθοριστούν με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια αλλά διερωτόνται κατά πόσο ο Διευθυντής μπορούσε να αλλάξει σύνορα τεμαχίων κατά τη χωρομέτρηση τους με σκοπό την υιοθέτηση νέων σχεδίων και που προβλέπεται αυτό. Ο Διευθυντής ως ανάφερε εφάρμοσε το άρθρο 50 Α του Νόμου όπου με την υιοθέτηση νέων σχεδίων όταν αυτά οριστικοποιηθούν δύναται να συσχετίσει την εγγραφή αυτής με το νέο σχέδιο, με τροποποίηση ή διόρθωση του κτηματικού μητρώου και κάθε άλλου κτηματολογικού βιβλίου ή αρχείου και του πιστοποιητικού εγγραφής της ακίνητης αυτής ιδιοκτησίας. Αυτό ισχυρίστηκε ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 ότι έπραξε. Δε φαίνεται να ενήργησε εκτός του πεδίου του Νόμου.
Δε συμφωνώ με τον Αιτητή ότι δεν είχε εφαρμογή στην προκείμενη περίπτωση το άρθρο 50 Α του Νόμου. Είναι ξεκάθαρο με βάση τα όσα τέθηκαν ότι ο Διευθυντής ενήργησε με βάση το συγκεκριμένο άρθρο του Νόμου. Η υιοθέτηση των νέων σχεδίων δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Υποδεικνύω επίσης ότι τέτοιος ισχυρισμός δεν έτυχε δικογράφησης με το δέοντα τρόπο. Αυτό που δικογραφείται γενικά και αόριστα είναι ότι κακώς εφαρμόστηκε το άρθρο 50 Α του Νόμου ισχυρισμός που δεν τεκμηριώθηκε εν πάση περιπτώσει. Υπήρξε επίσης εισήγηση ότι δεν εφαρμόστηκαν οι πρόνοιες του άρθρου 32 και 61 του Νόμου.
Το άρθρο 32 του Νόμου αφορά περιπτώσεις αναπροσαρμογής και διαχωρισμού ακίνητης ιδιοκτησίας το οποίο είναι άσχετο με την παρούσα διαδικασία. Το άρθρο 61 του Νόμου αφορά περιπτώσεις διόρθωσης λαθών και παραλείψεων στο κτηματικό μητρώο. Μετά την υιοθέτηση των νέων σχεδίων ως φαίνεται στο άρθρο 50 Α του Νόμου δύναται να γίνει συσχετισμός της εγγραφής με το νέο σχέδιο και αυτό γίνεται ουσιαστικά με διόρθωση του μητρώου. Η ενέργεια αυτή δε γίνεται όμως με βάση το άρθρο 61 του Νόμου αλλά με βάση το άρθρο 50 Α του Νόμου ως άμεση συνέπεια της οριστικοποίησης των νέων σχεδίων. Κατ’ επέκταση δεν υπήρχε υποχρέωση να αποσταλθεί στον Αιτητή διπλοσυστημένη επιστολή.
Τέλος ενώ ο Αιτητής ισχυρίζεται κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας ως καθορίζεται στο άρθρο 23 του Συντάγματος δεν παρουσίασε μαρτυρία ότι η υιοθέτηση των νέων σχεδίων και η συνεπακόλουθη διόρθωση ώστε να συνάδει η εγγραφή με τα νέα σχέδια επέφερε στέρηση της ιδιοκτησίας. Ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 ισχυρίστηκε ότι τα νέα σχέδια ετοιμάστηκαν ώστε να αποσυρθούν τα προηγούμενα σχέδια τα οποία ήταν μικρότερης ακρίβειας. Ισχυρίστηκε ότι δεν άλλαξε τα σύνορα του τεμαχίου ούτε ότι μείωσε το πραγματικό εμβαδόν και αυτό επειδή τα παλαιά σχέδια δε στηρίζονταν σε μετρήσεις με σύγχρονα μέσα. Ο Αιτητής δεν απόδειξε ότι η διαφορά των 85 τμ ήταν πραγματική και ότι επήλθε πραγματική μείωση του εμβαδού του. Σε κάθε περίπτωση η πράξη διόρθωσης μητρώων για να υπάρξει αντιστοιχία μεταξύ της ιδιοκτησίας και της απεικόνισης της στα κτηματολογικά μητρώα που μπορεί να έχει ως συνέπεια μείωση εμβαδού ακινήτου δεν κρίθηκε αντισυνταγματική αλλά συνάχθηκε από τη νομολογία μας ότι ακόμη και η δημιουργία αρνητικής επίπτωσης στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα κατόχου γης από τροποποίηση κτηματολογικού σχεδίου δεν οδηγεί σε ακυρότητα εάν κριθεί ότι γίνεται για να αποκατασταθεί η αντιστοιχία μεταξύ ιδιοκτησίας και της απεικόνισης της στα κτηματολογικά σχέδια και βιβλία. (βλ. Άννα Μ. Ιωάννου v Σοφίας Κωνσταντίνυ κ.α. (1999) 1 Α.Α.Δ. 749.)
Υπό το φως των πιο πάνω παρέλκει η περαιτέρω εξέταση της Αίτησης.
Η Αίτηση είναι καταδικαστέα σε απόρριψη με έξοδα υπέρ του Καθ’ ού η Αίτηση 1 και εναντίον του Αιτητή ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) …………….………………
Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο