ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.

Αρ. Αγωγής: 2443/17

Μεταξύ:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ

Ενάγοντα

-και-

PRIME INSURANCE COMPANY LTD

Εναγόμενων

 

Ημερομηνία: 26 Μαρτίου 2025

Εμφανίσεις:

Για Ενάγοντα: κ. Χρ. Δημητριάδης για Κώστα Π. Δημητριάδη Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενη: κ. Γ. Τρίγγας για Θεόδωρος Μ. Ιωαννίδης & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

i.        Εισαγωγή

1.    Με την παρούσα αγωγή του ο Ενάγων αξιώνει εναντίον της Εναγόμενης το ποσό των €3.374,54 ως ειδικές αποζημιώσεις για ζημιές τις οποίες, σύμφωνα με τους δικογραφημένους ισχυρισμούς του, υπέστη συνεπεία τροχαίου ατυχήματος που έλαβε χώρα μεταξύ του ιδίου και ασφαλισμένου προσώπου της Εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας («ο ΚΠ») στις 24.6.2014 στη Λευκωσία («το Ατύχημα»). Ο Ενάγων καταλογίζει στον ΚΠ την αποκλειστική ευθύνη για την επέλευση του Ατυχήματος. Από την αντίπερα όχθη, η Εναγόμενη αρνείται την ύπαρξη και το ύψος των ισχυριζόμενων ζημιών του Ενάγοντα καθώς και τις ισχυριζόμενες σωματικές της βλάβες, τον πόνο και την ταλαιπωρία του. Καταλογίζει επίσης την αποκλειστική και, διαζευκτικά, συντρέχουσα αμέλεια στον Ενάγοντα για την πρόκληση του Ατυχήματος.

 

ii.        Σύνοψη δικογραφημένων θέσεων

2.    Ισχυρίζεται με την Έκθεση Απαίτησης του ο Ενάγων ότι ο ίδιος και ο ΚΠ, ήταν ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων που οδηγούσαν κατά τον ουσιώδη χρόνο του Ατυχήματος («το Πρώτο Αυτοκίνητο» και το «Δεύτερο Αυτοκίνητο», αντίστοιχα). Ειδικότερα, ότι ο Ενάγων οδηγούσε με το Πρώτο Αυτοκίνητο κατά μήκος της Λεωφόρου Στροβόλου κρατώντας την δεξιά λωρίδα ως η πορεία του, με κατεύθυνση από νότια προς βόρεια και ακολουθούσε άλλο αυτοκίνητο («το Τρίτο Αυτοκίνητο»). Ο ΚΠ οδηγούσε το Δεύτερο Αυτοκίνητο κατά μήκος του ιδίου δρόμου και ακολουθούσε την ίδια πορεία με αυτήν του Ενάγοντα. Σε κάποιο σημείο του δρόμου και πριν από τα φώτα τροχαίας του «Αγρότη», ο Ενάγων λόγω του ότι το φως στην πορεία του ήταν κόκκινο ελάττωσε ταχύτητα και/ή σταμάτησε. Συνεχίζει ότι ο ΚΠ παρέλειψε να αντιληφθεί έγκαιρα ότι τα προπορευόμενα οχήματα είχαν ελαττώσει ταχύτητα και παρέλειψε να πράξει το ίδιο ή να σταματήσει έγκαιρα και κτύπησε βίαια στο πίσω μέρος του Πρώτου Αυτοκινήτου. Συνεπεία τούτου, το Πρώτο Αυτοκίνητο σπρώχτηκε προς τα εμπρός και κτύπησε στο πίσω μέρος του Τρίτου Αυτοκινήτου. Ακολούθως, παραθέτει λεπτομέρειες αμέλειας του ΚΠ και λεπτομέρειες των ειδικών  του ζημιών οι οποίες αφορούν στο κόστος επιδιόρθωσης του Πρώτου Αυτοκινήτου και στα έξοδα ενοικίασης άλλου αυτοκινήτου για σκοπούς μεταφοράς του Ενάγοντα εκκρεμούσης της επιδιόρθωσής του.  

 

3.    Με την Υπεράσπιση της η Εναγόμενη προβάλλει γενική άρνηση του συνόλου των ισχυρισμών του Ενάγοντα, εκτός στην έκταση που αφορούν τις συνθήκες του Ατυχήματος, οπότε και προβάλλει τη δική της θετική εκδοχή επί των γεγονότων. Στα πλαίσια αυτά καταλογίζει στον Ενάγοντα την αποκλειστική και, διαζευκτικά, συντρέχουσα αμέλεια ως την αιτία πρόκλησης του Ατυχήματος. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι ενώ ο ΚΠ οδηγούσε το Δεύτερο Αυτοκίνητο στην πιο πάνω οδό με βόρεια κατεύθυνση, ο Ενάγων τον ακολουθούσε και πριν από τη διασταύρωση που ελέγχεται με φώτα τροχαίας, επιχείρησε να προσπεράσει σειρά αυτοκινήτων. Όταν έπειτα αντίκρυσε τα φώτα τροχαίας εισήλθε στη λωρίδα του Εναγόμενου, αποκόπτοντας την ελεύθερη πορεία του με αποτέλεσμα να επέλθει η σύγκρουση. Ακολούθως παραθέτει λεπτομέρειες αμέλειας αποδίδοντας στον Ενάγοντα, μεταξύ άλλων, ότι οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα, ότι παρέλειψε να χρησιμοποιήσει τα φρένα του εγκαίρως, ότι άλλαξε ξαφνικά την πορεία του και ότι απέκοψε την ελεύθερη πορεία του ΚΠ.

 

iii.        Επίδικα θέματα

 

4.    Πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας τα μέρη δήλωσαν ως κοινώς αποδεκτό γεγονός ότι οι ειδικές ζημιές που αφορούν στην επιδιόρθωση του Πρώτου Αυτοκινήτου ανέρχονται στο ποσό των €3160,34. Συναφώς, το επίδικα θέματα προς επίλυση περιστρέφονται γύρω από το ζήτημα της ευθύνης για την πρόκληση του Ατυχήματος καθώς και την αξίωση του Ενάγοντα για αποζημίωση για το ποσό των €214,20, ως το ισχυριζόμενο κόστος ενοικίασης άλλου αυτοκινήτου προς διακίνηση.

 

 

iv.        Διαδικασία

5.    Το Δικαστήριο με την συγκατάθεση των μερών, άσκησε την εξουσία του δυνάμει της Διαταγής 30.5(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και παραχώρησε οδηγίες όπως η παρούσα αγωγή εκδικαστεί ως «Ταχείας Εκδίκασης», δυνάμει των προνοιών της Νέας Διαταγής 30. Δόθηκαν, κατ’ ακολουθίαν, οδηγίες για καταχώρηση της έγγραφης μαρτυρίας εντός συγκεκριμένων προθεσμιών. Τα μέρη συμμορφώθηκαν πλήρως με την ως άνω ορισθείσα διαδικασία. Ειδικότερα, έγγραφη μαρτυρία για τον Ενάγοντα προσκομίστηκε από τον ίδιο υπό τη μορφή της ένορκης δήλωσης («η ΕΔ Χριστοφόρου») και για την Εναγόμενη από τον ΚΠ υπό την ίδια μορφή («η ΕΔ ΚΠ»). Επίσης, αμφότεροι οι διάδικοι εξάσκησαν το δικαίωμα που τους παραχωρήθηκε κατόπιν σχετικών αιτημάτων των ευπαίδευτων συνηγόρων τους, για αντεξέταση των ως άνω ενόρκως δηλούντων. Αφού αμφότεροι οι κ.κ. Χριστοφόρου και ΚΠ αντεξετάστηκαν, οι συνήγοροι των διαδίκων παραχώρησαν στο Δικαστήριο τις γραπτές τους αγορεύσεις τις οποίες το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψιν στην πλήρη τους έκταση και ειδική αναφορά σε αυτές θα γίνει στον βαθμό που αυτό κρίνεται αναγκαίο.

v.        Σύνοψη μαρτυρίας

 

6.    Ο Ενάγων στα πλαίσια της ΕΔ Χριστοφόρου επανέλαβε τους δικογραφημένους ισχυρισμούς του, προς επίρρωση των οποίων κατέθεσε τα εξής έγγραφα ως Τεκμήρια: (α) ως Τεκμήριο 1 πιστοποιητικό εγγραφής του Πρώτου Αυτοκινήτου, (β) ως Τεκμήριο 2 ειδοποίηση προς τους Εναγόμενους ημερ. 25.6.14 αναφορικά με το Ατύχημα και (γ) ως Τεκμήριο 3 τιμολόγιο και επιταγή αναφορικά με το κόστος των €214,20 που κατέβαλε η ασφαλιστική του εταιρεία ως έξοδα ενοικίασης άλλου αυτοκινήτου για την περίοδο που χρειάστηκε να επιδιορθωθεί το Πρώτο Αυτοκίνητο. Αντεξεταζόμενος ο Ενάγων και ερωτηθείς επί τούτου, αναφέρθηκε στο σημείο από το οποίο ακολούθησε το Τρίτο Αυτοκίνητο, αναφέροντας ότι σε κάποιο σημείο του δρόμου πράγματι άλλαξε λωρίδα. Κατατέθηκε ως Τεκμήριο Α φωτογραφία στην οποία απεικονίζονται σταματημένα το Πρώτο Αυτοκίνητο και το Τρίτο Αυτοκίνητο. Σε υποβολή του συνηγόρου της Εναγόμενης ότι, όταν άλλαξε πορεία και ακολούθησε το Τρίτο Αυτοκίνητο «άναψε απότομα το κόκκινο φως με αποτέλεσμα αφού σταμάτησε σε εκείνο το σημείο λίγο απότομα αναγκαστήκατε να σταματήσει και εσείς απότομα» ανέφερε ότι, όταν σταμάτησε το Τρίτο Αυτοκίνητο σταμάτησε και ο ίδιος για να μην του χτυπήσει.

 

7.    Ο ΚΠ στα πλαίσια της ΕΔ ΚΠ επίσης επανέλαβε τις δικογραφημένες θέσεις της Εναγόμενης ως προς τις συνθήκες του Ατυχήματος, προς επίρρωση των οποίων κατέθεσε ως Τεκμήριο 1 «υπεύθυνη δήλωση εξυπηρέτησης ατυχήματος ημερ. 24.6.2014» αποτελούμενη από τέσσερις σελίδες μαζί με ένα σχεδιάγραμμα. Αντεξεταζόμενος κατέθεσε ότι κατά τον χρόνο του Ατυχήματος ήταν 21 με 22 ετών, ότι πριν από το Ατύχημα βρισκόταν στο σπίτι του και ότι κατευθυνόταν στην εργασία του χωρίς να έχει συγκεκριμένη ώρα που θα έπρεπε να είχε καταφθάσει καθώς επρόκειτο για οικογενειακή επιχείρηση. Ανέφερε ότι δεν θυμάται πότε είδε το Πρώτο Αυτοκίνητο για πρώτη φορά, αλλά ότι ήταν «μετά τα φώτα της Αστυνομίας» όταν ήταν πλέον μπροστά από τον ίδιο. Συμφώνησε με τη θέση του συνηγόρου του Ενάγοντα ότι, ενώ εισήλθε μπροστά του δεν επήλθε απευθείας η σύγκρουση αλλά αμφότεροι προχώρησαν ευθεία. Ακολούθως, αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του Τεκμηρίου 1 στην ΕΔ ΚΠ διευκρινίζοντας ότι δεν είναι ο ίδιος που το συμπλήρωσε και ότι δεν είναι σε θέση να τοποθετηθεί σε ποιον ανήκει η εκεί υπογραφή.

 

 

vi.        Παραδεκτά και μη αμφισβητούμενα ζητήματα

 

8.    Παρά την γενική άρνηση της Εναγόμενης ως προς όσα καταγράφονται στην Έκθεση Απαίτησης αναφορικά με την ιδιότητα των διαδίκων, κατά την προσκόμιση της μαρτυρίας της, δεν αμφισβητήθηκε η θέση του Ενάγοντα ότι κατά το χρόνο του Ατυχήματος ο ίδιος ήταν ιδιοκτήτης του Πρώτου Αυτοκινήτου, ότι ο ΚΠ ήταν ιδιοκτήτης του Δεύτερου Αυτοκινήτου και ότι η Εναγόμενη είναι ασφαλιστική εταιρεία, η οποία παρείχε ασφαλιστική κάλυψη αναφορικά με το Δεύτερο Αυτοκίνητο στον ΚΠ. Επίσης αποτελεί κοινό τόπο ότι το Ατύχημα μεταξύ του Ενάγοντα και του ΚΠ έλαβε χώρα στις 24.6.2014 επί της Λεωφόρου Στροβόλου στην Λευκωσία. Συνεπώς, προβαίνω σε ανάλογα ευρήματα.

 

vii.        Αξιολόγηση μαρτυρίας

 

9.    Από το εδώλιο του μάρτυρα, ο Ενάγων κατέθετε με ειλικρίνεια και σταθερότητα με την ουσία των θέσεων του να βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις δικογραφημένες θέσεις του και με την ενώπιον μου έγγραφη μαρτυρία. Ουδεμία αντίφαση παρατηρείται από τα όσα κατέθεσε στην ένορκη του δήλωση, με την αντεξέταση του να ενισχύει την όλη αξιοπιστία του ως μάρτυρα ενώπιον του Δικαστηρίου εφ’ όσον με αφοπλιστική απλότητα και σταθερότητα ήταν σε θέση να παράσχει πρόσθετες λεπτομέρειες, ενισχύοντας έτσι την όλη του εκδοχή αλλά και τη λογικοφάνεια αυτής.

 

10.        Σημειώνω εδώ ότι κατά την ακροαματική διαδικασία αλλά και κατά το στάδιο των αγορεύσεων, επιχείρησε η πλευρά της Εναγόμενης να μεταβάλει την εκδοχή της ως προς τις συνθήκες του Ατυχήματος. Ειδικότερα, ενώ δικογραφημένη θέση της ήταν ότι ο Ενάγων προσπέρασε σειρά αυτοκινήτων και όταν αντίκρυσε φώτα τροχαίας εισήλθε απότομα στη λωρίδα του Εναγόμενου αποκόπτοντας την ελεύθερη του πορεία, κατά την ακροαματική διαδικασία του υπεβλήθη ότι: «(…) σας υποβάλλω ότι όταν αλλάξατε πορεία και ακολουθούσατε το [Τρίτο Αυτοκίνητο] (…) άναψε απότομα το κόκκινο φως με αποτέλεσμα αφού σταμάτησε σε εκείνο το σημείο λίγο απότομα αναγκαστήκατε να σταματήσετε και εσείς απότομα.» Δηλαδή, ενώ η δικογραφημένη εκδοχή ήταν περί ανακοπής της πορείας του ΚΠ από τον Ενάγοντα, η εκδοχή που προωθήθηκε κατά την ακρόαση ήταν ότι ο Ενάγων «σταμάτησε απότομα» στην πορεία που ήδη ακολουθούσαν αμφότεροι ο Ενάγων και ο ΚΠ.  Η τελευταία μάλιστα αυτή εκδοχή αποτέλεσε την όλη βάση της επιχειρηματολογίας της πλευράς της Εναγόμενης κατά το στάδιο των αγορεύσεων (βλ. σελ. 2). Ενόψει όμως της διαπίστωσης μου ότι η πιο πάνω θέση εκπίπτει του πεδίου των δικογραφημένων θέσεων της Εναγόμενης, τα όσα σχετικά αναφέρθηκαν, δεν δύνανται να ληφθούν και δεν λαμβάνονται υπόψιν (Παπαγεωργίου ν. Κλάππα (1991) 1 ΑΑΔ 24 η οποία έτυχε μνείας στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κυριάκος Χατζημιχαήλ ν. Άννας Κυριάκου Πολ. Εφ. 130/16, 132/16 και 133/16, 14.3.2025).

 

11.        Άνευ επηρεασμού των πιο πάνω και για σκοπούς πληρότητας σημειώνω και τα εξής. Η όλη επιχειρηματολογία της πλευράς της Εναγόμενης ως αυτή παρατίθεται στη γραπτή αγόρευση των συνηγόρων της, ερείδεται επί της κατ’ ισχυρισμό «πολύ μικρής απόστασης» μεταξύ των φώτων τροχαίας της Αστυνομίας Στροβόλου και του βιβλιοπωλείου Αγρότη, σημείο στο οποίο, ως είναι κοινώς αποδεκτό, έγινε η προσπέραση από τον Ενάγοντα. Στη βάση αυτής της ισχυριζόμενης «μικρής απόστασης» είναι που επιχειρηματολογεί η πλευρά της Εναγόμενης ότι οι περιστάσεις της προσπέρασης ήταν τέτοιες που προκλήθηκε «μια επικίνδυνη κατάσταση» την οποία όφειλε ο Ενάγων να είχε προβλέψει. Επιχειρηματολογεί ειδικά ότι θα έπρεπε να αναμένει ότι πιθανόν να άναβε «ξαφνικά κόκκινο» στα φώτα τροχαίας. Γίνεται επίσης αναφορά σε «πυκνή τροχαία κίνηση και μικρές αποστάσεις μεταξύ των οχημάτων που κινούνται εκεί».[1] Όμως, δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου οιαδήποτε μαρτυρία ως προς το μέγεθος της απόστασης μεταξύ των προαναφερόμενων σημείων ύτε και για «πυκνή τροχαία κίνηση» μεταξύ οχημάτων που κινούνται εκεί. Ούτε και είναι αντιληπτό για ποιον λόγο, κατά την εισήγηση της Εναγόμενης, άναψε «ξαφνικά» ο κόκκινος σηματοδότης ούτε και η θέση αυτή επιχειρήθηκε να επεξηγηθεί. Ούτε και δικαιολογείται η λήψη δικαστικής γνώσης επί των πιο πάνω στοιχείων. Ούτε όμως και το Τεκμήριο Α που κατατέθηκε κατά την αντεξέταση του Ενάγοντα δύναται να διαφωτίσει το Δικαστήριο ως προς τα πιο πάνω, καθώς δεν επεξηγήθηκε σε ποιο ακριβώς χρονικό σημείο λήφθηκε η εν λόγω φωτογραφία, ώστε να δύναται να αξιολογηθεί περαιτέρω. Συνεπώς, δεν δύναμαι να αποδώσω οιαδήποτε αξία στα όσα εκεί απεικονίζονται.

 

12.        Παρεμβάλλω εδώ ότι η θέση του Ενάγοντα ότι από το Ατύχημα υπέστη έξοδα ενοικίασης άλλου αυτοκινήτου ύψους €214,20 για την περίοδο που χρειάστηκε να επιδιορθωθεί το Πρώτο Αυτοκίνητο, δεν αποτέλεσε αντικείμενο αμφισβήτησης και απέμενε αναντίλεκτη. Πρόσθετα, ερείδεται και επί του περιεχομένου του Τεκμηρίου 3 στην ένορκη του δήλωση, το περιεχόμενο και η αυθεντικότητα του οποίου επίσης δεν αποτέλεσε αντικείμενο αμφισβήτησης. Παρεμβάλλω εδώ ότι πρόκειται για εξ ακοής μαρτυρία η οποία όμως μεταφέρθηκε αυτούσια, εγγράφως και πρόκειται για πρώτου βαθμού εξ ακοής. Περιπλέον, ενόψει της παράλειψης αμφισβήτησης είτε του περιεχομένου του εν λόγω έγγραφου, είτε της ορθότητας του είτε της αυθεντικότητας του, εύλογη κρίνεται και η παράλειψη του Ενάγοντα για κλήτευση του συντάχτη του στη διαδικασία. Συνεπώς, αποδέχομαι την πιο πάνω θέση του Ενάγοντα.

 

13.        Ο ΚΠ δεν άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Από το εδώλιο του μάρτυρα παρουσίαζε ανασφάλεια και υπέρμετρη διστακτικότητα για τα όσα κατέθεσε. Παρά επίσης τη βεβαιότητα που χαρακτηρίζει τα λεχθέντα του στα πλαίσια της ΕΔ ΚΠ, ουδόλως ήταν σε θέση να κατατοπίσει το Δικαστήριο με την αντίστοιχη βεβαιότητα και λεπτομέρεια ως προς τις συνθήκες του Ατυχήματος κατά το στάδιο της αντεξέτασης του. Ειδικότερα, από την αντεξέταση του διαφάνη ότι το μόνο γεγονός το οποίο στην πραγματικότητα γνώριζε και ήταν σε θέση να καταθέσει, ήταν ότι σε κάποιο σημείο μεταξύ των φωτών τροχαίας της «Αστυνομίας Στροβόλου» και του βιβλιοπωλείου «Αγρότης», ο Ενάγων εισήλθε από την αριστερή στη δεξιά λωρίδα και μπροστά από τον ίδιο.

 

14.        Έπειτα, αποδέχθηκε την εισήγηση του συνηγόρου του Ενάγοντα, ότι, αφού το Πρώτο Αυτοκίνητο εισήλθε στη δεξιά λωρίδα μπροστά του, ακολούθησαν ευθεία πορεία και ότι είναι στα επόμενα φώτα που επήλθε η σύγκρουση. Μάλιστα δε, συμφώνησε με την εισήγηση του συνηγόρου του Ενάγοντα ότι «μπήκε μπροστά σου και δεν τουμπάρατε αμέσως (…) προχωρήσατε ευθεία (…)». Η θέση του αυτή καταρρίπτει τη θέση που κατέγραψε στα πλαίσια της ΕΔ ΚΠ αλλά και την ίδια τη δικογραφημένη θέση της Εναγόμενης, ότι ο Ενάγων ανέκοψε την πορεία του. Από τα όσα ο ίδιος δηλαδή κατέθεσε, προκύπτει ότι με βάση τη δική του αντίληψη, ο Ενάγων δεν ανέκοψε την πορεία του με την αλλαγή στη λωρίδα αφού, ως απεδέχθη, τα δύο αυτοκίνητα κινήθηκαν σε ευθεία πορεία πριν από τη σύγκρουση.

 

15.        Μάλιστα δε, προς επίρρωση της θέσης του δια την ανακοπή της πορείας του από τον Ενάγοντα, ο ΚΠ κατέθεσε στα πλαίσια της ένορκης του δήλωσης ότι ο Ενάγων προσπέρασε σειρά αυτοκινήτων προτού εισέλθει στη λωρίδα που κινείτο ο ίδιος, ενώ αντεξεταζόμενος απεδέχθη ότι δεν θυμάται κατά πόσο ο Ενάγων προσπέρασε οποιοδήποτε αυτοκίνητο προτού εισέλθει στην λωρίδα του. 

 

16.        Πρόσθετα, δεν ήταν σε θέση να τοποθετηθεί, ούτε γνώριζε, ούτε θυμόταν σε πιο σημείο βρισκόταν το Τρίτο Αυτοκίνητο,[2] ούτε κατά πόσο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο στην δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας παρά τη βεβαιότητα που χαρακτήριζε τα λεχθέντα του στα πλαίσια της ΕΔ ΚΠ.  

 

17.        Επιπρόσθετα, παρατηρώ ότι σε σχέση με το Τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται στην ΕΔ ΚΠ, δεν επεξήγησε ποιο είναι το πρόσωπο που το συνέταξε. Αντεξεταζόμενος εκτενώς επί του περιεχομένου του, κατέθεσε ότι τίποτε από τα όσα εκεί καταγράφονται τα κατέγραψε ο ίδιος, ενώ ανέφερε ότι οι εκεί σημειώσεις «είναι του κυρίου που ήρτε να πιάσει τα στοιχεία της ασφάλειας» χωρίς να παράσχει περαιτέρω επεξηγήσεις ή λεπτομέρειες.[3] Δεν ήταν ούτε σε θέση να τοποθετηθεί ως προς το κατά πόσο η υπογραφή στη σελ. 3 είναι του ιδίου ενώ, γενικότερα, δεν ήταν σε θέση να τοποθετηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο επί του περιεχομένου του. Των πιο πάνω δοθέντων, δεν υπάρχει μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου επί της οποίας το Δικαστήριο ευλόγως να μπορεί να βασισθεί ώστε να εξακριβώσει ποιο είναι το πρόσωπο που συνέταξε το εν λόγω έγγραφο ώστε να δύναται το εν λόγω έγγραφο να αξιολογηθεί ορθά δυνάμει του άρθρου 27 του περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ. 9. Ως εκ των πιο πάνω, ουδεμία βαρύτητα δύναμαι να αποδώσω στο περιεχόμενο του Τεκμηρίου 1.

 

18.        Υπό το φως όλων των πιο πάνω, η μαρτυρία του ΚΠ δεν παρέχει ασφαλές βάθρο επί του οποίου το Δικαστήριο δύναται να βασισθεί προς εξαγωγή οιωνδήποτε ασφαλών συμπερασμάτων και δεν αποδέχομαι την μαρτυρία του, πλην των σημείων που αποτέλεσαν κοινώς αποδεκτά ζητήματα μεταξύ του ΚΠ και του Ενάγοντα (βλ. παρ. 8 πιο πάνω). Πρόσθετα, για όλους τους πιο πάνω λόγους, αποδέχομαι τη μαρτυρία του Ενάγοντα στην πλήρη της έκταση.

 

 

viii.        Ευρήματα και συμπεράσματα

 

19.             Στη βάση της ενώπιον μου αποδεκτής και αξιόπιστης μαρτυρίας βρίσκω ότι κατά τον χρόνο του Ατυχήματος, ο Ενάγων οδηγούσε το Πρώτο Αυτοκίνητο κατά μήκος της Λεωφόρου Στροβόλου κρατώντας την δεξιά εσωτερική λωρίδα, ως η πορεία του, με κατεύθυνση από νότια προς βόρεια και ακολουθούσε το Τρίτο Αυτοκίνητο. Ο ΚΠ οδηγούσε το Δεύτερο Αυτοκίνητο κατά μήκος του ιδίου δρόμου και ακολουθούσε την ίδια πορεία με τον Ενάγοντα και πίσω από το Δεύτερο Αυτοκίνητο. Σε κάποιο προγενέστερο σημείο και προτού ευθυγραμμιστούν στην πιο πάνω πορεία τα δύο αυτοκίνητα και προχωρήσουν ευθεία, ο Ενάγων κινείτο στην αριστερή λωρίδα και κινήθηκε στη δεξιά, μπροστά από το Δεύτερο Αυτοκίνητο. Καταφθάνοντας προς τα φώτα τροχαίας ως η ως άνω ευθεία πορεία τους, λόγω του ότι το φως ήταν κόκκινο, ο Ενάγων ελάττωσε ταχύτητα και σταμάτησε πίσω από το προπορευόμενό του Τρίτο Αυτοκίνητο, οπότε και χτυπήθηκε από το Δεύτερο Αυτοκίνητο στο πίσω μέρος. Συνεπεία της σύγκρουσης, το Δεύτερο Αυτοκίνητο σπρώχτηκε προς τα εμπρός και κτύπησε στο πίσω μέρος του Τρίτου Αυτοκινήτου που ήταν επίσης σταματημένο στα εν λόγω φώτα τροχαίας.

 

20.             Στη βάση των ως άνω ευρημάτων του Δικαστηρίου εξάγεται αβίαστα ότι ο ΚΠ οδήγησε το αυτοκίνητο του αμελώς. Τούτο διότι, παρά τη θέση που υπείχε έναντι του αυτοκινήτου του Ενάγοντα, παρέλειψε να σταματήσει έγκαιρα πίσω από το προπορευόμενο όχημα του Ενάγοντα παραβιάζοντας το καθήκον του έναντι του Ενάγοντα, ως χρήστη δημοσίου δρόμου, για επίδειξη εύλογης επιμέλειας και δη τη καθήκοντός του να διατηρεί εύλογη παρατηρητικότητα στον δρόμο.[4] Τονίζω εδώ ότι ουδόλως αποδείχθηκε ενώπιον μου ότι η ενέργεια του Ενάγοντα να αλλάξει λωρίδα ήταν η γενεσιουργός αιτία ή συνέδραμε αιτιωδώς στη σύγκρουση. Ως ο ίδιος ο ΚΠ εξάλλου αποδέχθηκε, αμφότερα τα αυτοκίνητα είχαν ευθυγραμμιστεί και συνέχισαν την πορεία τους, κατόπιν της αλλαγής της λωρίδας από τον Ενάγοντα.

 

21.             Συναφώς, ουδόλως αποδείχθηκαν οι λεπτομέρειες αμέλειας οι οποίες δικογραφούνται στην Υπεράσπιση της Εναγόμενης και κατ’ επέκταση ουδεμία συντρέχουσα αμέλεια δύναται να αποδοθεί στον Ενάγοντα.[5] Των πιο πάνω δοθέντων αποτελεί την κρίση μου ότι ο ΚΠ ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος για την πρόσκληση του Ατυχήματος.

 

22.             Υπό το φως των πιο πάνω, και στη βάση των όσων καταγράφονται στις παρ. 4 και 12 πιο πάνω, ο Ενάγων έχει αποδείξει την αξίωση του εναντίον της Εναγόμενης, ασφαλιστικής εταιρείας που κατά τον χρόνο του Ατυχήματος παρείχε ασφαλιστική κάλυψη στον ΚΠ και δικαιούται σε απόφαση εναντίον της για το ανάλογο ποσό, ήτοι για το συνολικό ποσό των €3.374,54.

 

23.             Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του τόκου, εφ’ όσον το σύνολο της ζημιάς του Πρώτου Αυτοκινήτου επήλθε από τον χρόνο του Ατυχήματος, κρίνω ότι ο νόμιμος τόκος επί του ποσού των €3.160,34 που αντιπροσωπεύει το κόστος της επιδιόρθωσής του, θα πρέπει να επιδικαστεί από την ημερομηνία του Ατυχήματος. Σε ό,τι αφορά το κόστος της ενοικίασης άλλου οχήματος εκκρεμούσης της επιδιόρθωσης του Πρώτου Αυτοκινήτου, ήτοι το ποσό των €214,20, από το Τεκμήριο 3 στην ΕΔ Χριστοφόρου προκύπτει ότι το εν λόγω κόστος είχε αποκρυσταλλωθεί στις 12.7.2014 και συνεπώς, είναι από εκείνη την ημερομηνία που θα πρέπει να επιδικαστεί ο νόμιμος τόκος. 

 

 

ix.        Κατάληξη

24.        Υπό το φως όλων των πιο πάνω, εκδίδεται απόφαση υπέρ του Ενάγοντα και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €3.160,34 πλέον νόμιμο τόκο από τις 24.6.2014 μέχρι πλήρους εξόφλησης και το ποσό των €214,20 πλέον νόμιμο τόκο από τις 12.7.2014 μέχρι πλήρους εξόφλησης. Ενόψει της επιτυχίας της απαίτησης του Ενάγοντα, τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του και εναντίον της Εναγόμενης, όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

 

(Υπ.)…………….…………….

Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.

 

 

Πιστό αντίγραφο

Πρωτοκολλητής