ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Ηλία, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 1748/22
Μεταξύ:-
K.E.A. Insurance Services Autoparts Ltd
Ενάγουσα
-και-
1. Χριστάκης Δημητρίου (Πισσούριος) Λτδ
2. Χριστάκης Δημητρίου (Πισσούριος)
Εναγόμενοι
Αίτηση, ημ. 13/9/2024
Ημερομηνία:13 Μαρτίου 2025
Για Ενάγουσα: κ. Σ. Βασιλακκάς για Ε. Φλουρέντζου & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους 1 και 2: κα Σ. Δημητρίου
Ενδιάμεση απόφαση
Με την υπό κρίση αίτηση, οι Εναγόμενοι 1 και 2 / Αιτητές (εφεξής «οι Εναγόμενοι») αιτούνται την προδικαστική εκδίκαση των ενστάσεων που αναφέρονται στην παρ. 1 της Τροποποιημένης Έκθεσης Υπεράσπισης, όπου δικογραφείται ότι «η παρούσα Αγωγή πρέπει να απορριφθεί εν όλω και/ή εν μέρει κατά περίπτωση, για τους ακόλουθους λόγους, σωρευτικά ή διαζευκτικά.
Ι. Η υπό κρίση Τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης εφεξής καλούμενη ως «Τροποποιμένη Ε.Α.», πάσχει νομικά, και/ή τυπικά και/ή ουσιαστικά σε σχέση με την μη τήρηση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και/ή με την ανακολουθία και/ή κατά παρέκκλιση της ισχύουσας δικονομίας και/ή σχετικής Νομοθεσίας σε σχέση με την δικονομική πτυχή του δικογράφου και ειδικότερα της σύνταξης της Τροποποιημένης Ε.Α. σε σχέση Α) με την παράλειψη δικογράφισης και/ή της πλήρους αοριστίας και/ή εσκεμμένης παράλειψης στην Τροποποιημένη Ε.Α. της παράθεσης των ειδικών ζημιών και των γεγονότων που οδήγησαν στην γέννηση τους τα οποία αξιώνονται επί του Αιτητικού της υπό κρίση Τροποποιημένης Ε.Α. και/ή Β) δεν απορρέει από το δικόγραφο της Τροποποιημένη Ε.Α. ουσία και/ή βάση αγωγής σε σχέση με τους επικαλούμενους ισχυρισμούς περί δυσφήμισης και/ή ύπαρξης ενέργειας των Εναγομένων που να συνιστούν επιζήμια ψευδολογία.
ΙΙ. Η παρούσα Αγωγή συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας και/ή θα πρέπει να απορριφθεί ως πρόωρη και/ή επιπόλαιη και/ή ενοχλητική και/ή οι Εναγόμενοι χρησιμοποιούν δικαστικά μέσα προκειμένου να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης και/ή αποσίωσης άνομων ενεργειών της Ενάγουσας και/ή για εξυπηρέτηση αλλότριων και/ή δόλιων σκοπών της Ενάγουσας εναντίον του προσώπου των Εναγομένων.
ΙΙΙ. Η Ενάγουσα στερείται καλής βάσης αγωγής και/ή δεν έχει αποσείσει το βάρος να αποδείξει ότι έχει καλή βάση αγωγής σε υπάρχον σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση και/ή δεν αποκρυσταλλόνται επίδικα θέματα προς εκδίκαση εις βάρος των Εναγομένων.
ΙV. Η Ενάγουσα προσπαθεί να δημιουργήσει πρόκριμα αποφάσεως σε ήδη υπάρχουσα υπόθεση προς εξέταση Αρμόδια Αρχή του Κράτους.
V. Οι Εναγόμενοι ισχυρίζονται πως η παρούσα αγωγή καταχωρίσθηκε εκδικητικά και/ή καταχρηστικά της προαναφερόμενης καταγγελίας και/ή στερούμενου νομικούς ερείσματος και/ή βασικής αιτίας αγωγής.».
Η αίτηση βασίζεται μεταξύ άλλων στις Δ.19, θ. 26, Δ.27, θ. 1-3, Δ.30, θ.3 και 9, Δ.48, θ. 1-3, 9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του Χριστάκη Δημητρίου, Εναγόμενου 2 και μοναδικού διευθυντή και μετόχου της Εναγομένης 1. Ο ενόρκως δηλών αναφέρεται στο δικονομικό ιστορικό της υπόθεσης και τους λόγους για τους οποίους οι προδικαστικές ενστάσεις θα πρέπει να επιτύχουν.
Η Ενάγουσα καταχώρισε ένσταση προβάλλοντας 14 λόγους ένστασης, οι οποίοι συνοψίζονται αφενός στο ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παροχή άδειας για την προδικαστική εκδίκαση των ενστάσεων και, αφετέρου, απαντούν σε αυτές. Υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του Ανδρέα Χρυστοστόμου, εκ των διευθυντών της Ενάγουσας, ο οποίος αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των γραπτών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων, οι οποίες έχουν μελετηθεί και δεν κρίνεται σκόπιμη η λεπτομερής αναφορά σε αυτές.
Νομική βάση
Η Δ.27, θ. 1 και 2 προνοεί ως ακολούθως:
«1. Any party shall be entitled to raise by his pleading any point of law, and any point so raised shall be disposed of by the Court at any stage that may appear to it convenient.
2. If in the opinion of the Court the decision of such point of law substantially disposes of the whole action, or of any distinct cause of action, ground of defence, counter-claim, or reply therein, the Court may thereupon dismiss the action or make such other order therein as may be just.».
Ως νομολογιακά έχει καθιερωθεί, το Δικαστήριο θα πρέπει πρώτα να αποφασίσει κατά πόσο θα επιτρέψει ή όχι την εκδίκαση των προδικαστικών ενστάσεων και, ακολούθως, προχωρά με την εκδίκαση της ουσίας της αίτησης (Χρίστος Χ”Παύλου και Υιοί Λτδ ν Δήμου Λεμεσού (1998) 1 ΑΑΔ 2046).
Η προδικαστική εκδίκαση νομικού σημείου, το οποίο εγείρεται στα δικόγραφα είναι θέμα το οποίο ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Στην υπόθεση Malachtou v Armefti and another (1984) 1 CLR 548 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«The establishment with certainty of the state of facts from which there emerges the necessity of a preliminary decision of a point: of law under Order 27, rule 1, is invariably a "sine qua non" element in all Cyprus authorities and in the vast majority of English cases to which we have looked for guidance….Only pure issues of law should be dealt with under Order 27, rule 1, which if decided in one way are going to be decisive of litigation between the parties; and the factual substratum thereof must not be in dispute. The Court called, upon to decide a preliminary point of law should first know the undisputed facts giving rise to the legal issues he is invited to resolve If the facts are not settled the best course is to proceed under Order 33 i.e the hearing of the whole action A decision under Order 27, rule 1 when the facts are not settled will inevitably lead to declarations in abstracto or to use the wording in the case of Georgallides (supra) to decide academic questions something impermissible and quite outside the task entrusted to the Courts.».
Περαιτέρω, στην Paikkos v Kontemeniotis (1989) 1 CLR 50 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«The function of the Court is not to decide abstract questions of law, but to decide questions of law when aristing between the parties as a result of a certain state of facts. Only points of law should be dealt with under the provisions of Order 27, rule 1.
Whilst cases of mixed law and fact or fact alone should follow the procedure laid down in Order 33, regarding the hearing of an action.
The true test whether the trial of a preliminary issue on a point of law should be ordered is where the point of law, if decided in oneway, should be decisive on the litigation - (MaroullaAthanassiMichaelides (Wife of AristotelisGregoriades) v. PinelopiHji Michael Diakou (1968) 1 C.L.R. 392; Michael Papamichael v. KlitosChaholiades (1970) 1 C.L.R. 305; Jupiter Electrical (Overseas) Ltd. and Another v. Savvas Costa Christides (1975) 1 C.L.R. 144; Malachtou v. Armefti and Another (1984) 1 C.LR. 548 and Everett v. Ribbands and Another [1952] 1 All E.R. 823 at p. 827 per Romer, L.J.).».
Στην Χ’Οικονόμου ν Ελληνικής Τραπέζης Λτδ (1992) 1 ΑΑΔ 949 λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:
«Η σχετική αίτηση πρέπει να καθορίζει το συγκεκριμένο νομικό σημείο που εγείρεται και να καταχωρείται κατά το χρόνο που κλείνουν οι έγγραφες προτάσεις ή πολύ σύντομα αργότερα. Κανονικά η προκαταρτική εκδίκαση θα πρέπει να ζητείται στην Αίτηση για Οδηγίες (Summons for Directions). Η έκδοση τέτοιας διαταγής γίνεται κατά κανόνα, όταν το Δικαστήριο κρίνει ότι το κρινόμενο νομικό σημείο εγείρει σοβαρό νομικό θέμα, το οποίο αν αποφασιστεί υπέρ του αιτητή, αποφασίζεται η όλη υπόθεση, ή ένα ουσιώδες θέμα της αγωγής. Μια τέτοια διαταγή θα πρέπει να εκδίδεται με φειδώ και σε εξαιρετικά απλές και καθαρές περιπτώσεις και όχι στις περιπτώσεις εκείνες που τα εγειρόμενα θέματα, λόγω της ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου, θα πρέπει να αποφασιστούν κατά την ακρόαση. Ακόμα, η διαταγή αυτή δεν εκδίδεται όταν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα.».
Στην Πιερίδης ν Kevork Keshishian κ.α. (1996) 1 ΑΑΔ 224 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Τίθεται ζήτημα νομικού σημείου το οποίο μπορεί να εκδικαστεί προκαταρκτικά μόνο πάνω στη βάση παραδεκτού πραγματικού υπόβαθρου. Κάθε δε τέτοιο σημείο υποχρεωτικά κρίνεται με γνώμονα τη δοσμένη πραγματική θεμελίωση του.».
(δέστε, επίσης, Bibbs v P.P. Dolphin Boat Safar Ltd κ.α., Πολ. Εφ. Αρ. 111/2014, ημ. 2/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:A210)
Στη βάση των ως άνω αρχών, προκειμένου το Δικαστήριο να επιτρέψει την προδικαστική εξέταση των εγειρόμενων ενστάσεων, θα πρέπει να εξετάσει:
- κατά πόσο η αίτηση υποβλήθηκε εγκαίρως,
- κατά πόσο εγείρεται σοβαρό νομικό θέμα, και
- κατά πόσο υπάρχει το αναγκαίο πραγματικό υπόβαθρο.
Εξέταση της αίτησης
Σημειώνω καταρχάς ότι δεν εγείρεται οποιοσδήποτε λόγος ένστασης σε σχέση με το στάδιο υποβολής της υπό κρίση αίτησης. Καταχωρίστηκε, εξάλλου, αμέσως μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων.
Οι προδικαστικές ενστάσεις που εγείρονται δύνανται να συνοψιστούν στο ότι:
- δεν αποκαλύπτεται στην Τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης βάση αγωγής (υπ’ αρ. Ι, ΙΙΙ, V), και
- η αγωγή συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας, είναι πρόωρη, επιπόλαιη, ενοχλητική, εκδικητική (υπ’ αρ. ΙΙ, IV, V).
Όσον αφορά το κατά πόσο αποκαλύπτεται βάση αγωγής, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αγωγή αφορά σε κατ’ ισχυρισμό δυσφήμιση της Ενάγουσας με επιστολή, η οποία φέρει ημερομηνία 1/6/2021, δια της οποίας η Εναγομένη 1, μέσω του Εναγομένου 2, προέβη σε καταγγελία «προς την Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού και/ή μέλη και/ή πρόσωπα και/ή αξιωματούχους και/ή κλητήρες και/ή γραμματείς και/ή βουλευτές» (παρ. 4, Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης). Είναι η δικογραφημένη θέση της Ενάγουσας ότι το κατ’ ισχυρισμό δυσφημιστικό δημοσίευμα «δημοσιεύτηκε μεταξύ άλλων, προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού και στους εργαζόμενους και/ή και/ή αντιπροσώπους και/ή υπαλλήλους και/ή υπηρέτες και/ή εντελοδόχους και/ή μέλη της Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού… Επιπλέον, έλαβαν γνώση για το δυσφημιστικό κείμενο… ο Δικηγόρος των Εναγομένων... Επίσης το συγκεκριμένο δυσφημιστικό δημοσίευμα…κοινοποιήθηκε στην…Διευθύντρια της Υπηρεσίας της Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού…στην εταιρεία Lambros Papasavva & Co Ltd, καθώς επίσης και στην εταιρεία Interamerican Ελληνική Εταιρεία Ζημίων Μονοπρόσωπη ΑΕ.» (παρ. 16, Τροποποιημένης Έκθεσης Απαίτησης).
Με την Τροποποιημένη Έκθεση Υπεράσπισης, οι Εναγόμενοι «…παραδέχονται μόνο ότι έστειλαν επιστολή ημερομηνίας 01/06/2021 προς την Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού.» (παρ. 7), η οποία «…ήταν το εν νόμω αρμόδιο όργανο να εξετάσει τα γεγονότα της εν λόγω επιστολής και να εξασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων κάθε πλευράς.» (παρ. 11). Εξ ου και στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι «…η παρούσα αγωγή στερείτε [sic] καλής βάσης αγωγής και νομικού ερείσματος καθότι δεν έχουμε κοινοποιήσει σε κανένα τρίτο εμπλεκόμενο ή μη πρόσωπο την εν λόγω καταγγελία και ακόμη και στην Ενάγουσα η καταγγελία έχει κοινοποιηθεί από την Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού στα πλαίσια διερεύνησης της καταγγελίας και όχι για αλλότριους λόγους και/ή σκοπούς.» (παρ. 13). Σχετική είναι, επίσης, η παρ. 14 της Τροποποιημένης Έκθεσης Υπεράσπισης.
Είναι προφανές, καταρχάς, ότι το ζήτημα των προσώπων στα οποία η επίδικη επιστολή κοινοποιήθηκε δεν είναι παραδεκτό. Επομένως, δεν μπορεί να εξεταστεί προδικαστικά οτιδήποτε πάνω σε αυτή τη βάση. Ακόμα, όμως, κι αν ήθελε θεωρηθεί ότι η επίδικη επιστολή κοινοποιήθηκε μόνο στην Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού, ως οι Εναγόμενοι ισχυρίζονται, υπό τις περιστάσεις, το ζήτημα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αμιγώς νομικό και τέτοιο που θα μπορούσε να εξεταστεί προδικαστικά. Αντίθετα, προκύπτει ότι συνιστά θέμα, το οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί στα πλαίσια διαδικασίας κατά την οποία το Δικαστήριο θα εξετάσει την ουσία της υπόθεσης με γνώμονα το πραγματικό πλαίσιο που την περιβάλλει. Αν, βεβαίως, η θέση των Εναγομένων είναι ότι η αγωγή είναι εξόφθαλμα έκθετη σε απόρριψη λόγω των δικογραφημένων θέσεων της Ενάγουσας, συμπεριλαμβανομένων και των όσων αναφέρουν σε σχέση με τις ειδικές ζημιές, τότε, υπό τις περιστάσεις, η διαδικασία για να επιτευχθεί τέτοια απόρριψη δεν είναι η υπό κρίση αίτηση για εκδίκαση προδικαστικής ένστασης.
Όσον αφορά το κατά πόσο η αγωγή συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας, είναι πρόωρη, επιπόλαιη, ενοχλητική, εκδικητική, θα πρέπει να λεχθούν τα ακόλουθα:
Ο ενόρκως δηλών στην αίτηση παραπέμπει μεταξύ άλλων στο δικονομικό ιστορικό της αγωγής και εισηγείται ότι η δικονομική συμπεριφορά της Ενάγουσας καταδεικνύει ότι η αγωγή έχει καταχωριστεί «πρόωρα και εκδικητικά προκειμένου να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς την εξασφάλιση αλλότριων μέσων και σκοπών της Ενάγουσας…» (παρ. 8) και «φανερώνει την έλλειψη νομικού ερείσματος της υπό κρίσεως αγωγής...» (παρ. 9).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλευρά των Εναγομένων συγκατατέθηκε τόσο στην παράταση του χρόνου καταχώρισης της Έκθεσης Απαίτησης όσο και της Κλήσης Οδηγιών. Σε κάθε περίπτωση, δεν θεωρώ ότι το δικονομικό ιστορικό της υπόθεσης θα μπορούσε από μόνο του να αποτελέσει ασφαλές υπόβαθρο για την εκδίκαση των υπό αναφορά προδικαστικών ενστάσεων.
Περαιτέρω, ο ενόρκως δηλών εκφράζει την πεποίθηση ότι «…η έγερση της παρούσας αγωγής είναι εκδικητική και/ή κακόπιστη με αλλότριους σκοπούς έτσι ώστε να δημιουργήσει πρόκριμα αποφάσεως στην απόφαση της Επιτρόπου Προστασίας Ανταγωνισμού και δια τούτο [θεωρεί] ότι ο χρόνος ο οποίος έχει ήδη χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται για την εξέταση και εκδίκαση της επηρεάζει δυσμενώς τα δικαιώματα [τους].» (παρ. 15).
Ουδόλως υπάρχει το αναγκαίο παραδεκτό υπόβαθρο γεγονότων επί του οποίου το Δικαστήριο θα μπορούσε να βασιστεί για να αποφασίσει τα όσα προωθούν οι Εναγόμενοι. Αντίθετα, έκδηλα προκύπτει ότι τα ζητήματα τα οποία εγείρουν θα πρέπει να αποφασιστούν αφού καθοριστεί, κατόπιν αξιολόγησης και στάθμισης, το σχετικό πραγματικό υπόβαθρο.
Κατάληξη
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγομένων 1 και 2, ως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. (αν υπάρχει).
(Υπ.)………………….
Κ. Ηλία, Ε.Δ.
Πρωτοκολλητής
Πιστό αντίγραφο
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο