
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Ηλία, Ε.Δ.
Αγωγή αρ. 1365/23
Μεταξύ:-
D. Demetriou Uniformity Limited
Ενάγουσα
-και-
Alicoua Ltd
Εναγόμενη
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ημερομηνία: 28 Μαρτίου 2025
Για Ενάγουσα: κ. A. Κυριάκου για Φελλάς & Χρίστου Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενη: κα Σ. Χριστοδούλου για Λουκάς Π. Λουκά Δ.Ε.Π.Ε.
Με την ως άνω αγωγή η Ενάγουσα αξιώνει εναντίον της Εναγομένης το ποσό των €1,926.41, πλέον νόμιμο τόκο και έξοδα.
Δεδομένου του ύψους της αξίωσης, η υπόθεση κατατάχθηκε ως ταχείας εκδίκασης και δόθηκαν οδηγίες για εκατέρωθεν καταχώριση γραπτής μαρτυρίας. Από μέρους της Ενάγουσας, κατατέθηκε η έγγραφη, ένορκη μαρτυρία της [] (ΜΕ), διευθύντριας της Ενάγουσας, και από μέρους της Εναγομένης κατατέθηκε η έγγραφη, ένορκη μαρτυρία του [] (ΜΥ), μετόχου της Εναγομένης. Ουδείς εκ των μαρτύρων αντεξετάστηκε.
Η δικογραφημένη εκδοχή της Ενάγουσας, η οποία προωθήθηκε μέσω της ένορκης δήλωσης της [] («εφεξής ΕΔ ΜΕ»), ήταν συνοπτικά η εξής:
Η Ενάγουσα, δεόντως συσταθείσα εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (Τεκμήρια 1 έως και 5), ασχολείται με την κατασκευή και πώληση διαφόρων ειδών ρουχισμού, στολών εργασίας, ειδών ένδυσης και παρεμφερών ειδών. Η Εναγόμενη, δεόντως συσταθείσα εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (Τεκμήριο 6), δραστηριοποιείται στον τομέα της εστίασης και διαχείρισης εστιατορίων και ήταν πελάτιδα της Ενάγουσας.
Δυνάμει προφορικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων, η Ενάγουσα διατηρούσε τρεχούμενο λογαριασμό (Τεκμήριο 7), στον οποίο χρέωνε την αξία των διάφορων ειδών ρουχισμού, στολών εργασίας, ειδών ένδυσης και/ή παρεμφερών ειδών, τα οποία πωλούσε και παρέδιδε επί πιστώσει στην Εναγόμενη, και πίστωνε τα οποιαδήποτε ποσά πληρώνονταν από την τελευταία. Κατά ή περί τις 20/4/2023 ο εν λόγω λογαριασμός δείκνυε χρεωστικό υπόλοιπο ως το αξιούμενο ποσό, έναντι του οποίου η Εναγόμενη ουδέν ποσό κατέβαλε.
Η δέσμη τιμολογίων, τα οποία καταγράφονται στην κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 7, επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 8 στην ΕΔ ΜΕ και σε αυτά, ως η ΜΕ ανέφερε, καταγράφεται το είδος και η ποσότητα των προϊόντων με τα οποία η Ενάγουσα προμήθευσε την Εναγομένη. Σύμφωνα με την ΜΕ, το τιμολόγιο με αρ. [] είναι υπογεγραμμένο κατά την παραλαβή του από τον Ιωάννη Αντωνόπουλο, ο οποίος ήταν ο αντιπρόσωπος της Εναγομένης και με τον οποίο είχαν την επίδικη συνεργασία.
Επισυνάπτεται, επίσης, ως Τεκμήριο 9 στην ΕΔ ΜΕ, αντίγραφο ιστορικού αποστολής κάποιων από τις παραγγελίες με απόδειξη αποστολής όπου αναγράφεται το όνομα του Ιωάννη Αντωνόπουλου. Ως Τεκμήριο 10 επισυνάπτεται η ηλεκτρονική αλληλογραφία με τον αντιπρόσωπο της Εναγομένης.
Η Ενάγουσα κάλεσε επανειλημμένα την Εναγόμενη όπως εξοφλήσει το χρέος της, ιδιαίτερα με επιστολή των δικηγόρων της, ημερομηνίας 16/5/2023, η οποία τους επιδόθηκε στις 24/5/2023 (Τεκμήριο 11). Σύμφωνα με τη ΜΕ, προηγουμένως, επικοινώνησαν με τους αντιπροσώπους της Εναγομένης μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (Τεκμήριο 12). Καμία προσπάθεια δεν είχε αποτέλεσμα.
Από την άλλη, με την Υπεράσπιση της, η Εναγόμενη αρνείται την αξίωση και τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας. Προβάλλεται ότι ουδέποτε συνομολογήθηκε οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, ουδέποτε οποιαδήποτε προϊόντα παραδόθηκαν από την Ενάγουσα στην Εναγόμενη και κανένα ποσό δεν οφείλεται στην Ενάγουσα.
Ο ΜΥ στην ΕΔ του (εφεξής «ΕΔ ΜΥ») προέβαλε ότι η Εναγόμενη, δεόντως συσταθείσα εταιρεία (Τεκμήριο 1), δραστηριοποιείται με τη διαχείριση εστιατορίων, κέντρων αναψυχής και συναφών επιχειρήσεων και αναφέρθηκε στους μετόχους της (Τεκμήριο 2) και τον διευθυντή της.
Υπεύθυνος λειτουργίας της Εναγομένης ήταν αποκλειστικά ο ίδιος και κανένας άλλος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος από αυτή να υπογράφει οποιοδήποτε έγγραφο ή και να δεσμεύει την εταιρεία. Ο ίδιος ουδέποτε, είτε προσωπικά είτε για λογαριασμό της Εναγομένης, συνήψε οποιαδήποτε συνεργασία με την Ενάγουσα ούτε και υπέγραψε οποιοδήποτε έγγραφο με το οποίο να την δεσμεύει έναντι της Ενάγουσας, όπως ούτε και οποιοδήποτε τιμολόγιο, γεγονός που αποδεικνύει, ως ισχυρίζεται, ότι δεν αποδέχθηκε για λογαριασμό της Εναγομένης τα τιμολόγια της Ενάγουσας. Αναφέρει, επίσης, ότι ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οποιοδήποτε άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο παρέλαβε οποιοδήποτε προϊόν από την Ενάγουσα.
Εξ όσων τον πληροφόρησε ο συνέταιρος του, [], έλαβε κάποια ηλεκτρονικά μηνύματα από κάποιον [] και από κάποια [], οι οποίοι απαιτούσαν δήθεν οφειλές της Εναγόμενης. Εξ όσων τον πληροφορεί, τους ανέφερε ότι κανένα ποσό δεν τους όφειλε, είτε αυτός είτε η Εναγόμενη, την οποία αντιπροσώπευε. Εφόσον δεν είχαν καμία σχέση με την Ενάγουσα, δεν απάντησαν στην επιστολή, ημερομηνίας 16/5/2023.
Καταληκτικά, είναι η θέση του ότι η Εναγόμενη κανένα ποσό δεν οφείλει στην Ενάγουσα και η τελευταία λανθασμένα αξιώνει από την Εναγόμενη όσα αξιώνει με την αγωγή.
Η ακρόαση ολοκληρώθηκε με τις γραπτές αγορεύσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων, οι οποίες έχουν μελετηθεί και δεν κρίνεται σκόπιμη η λεπτομερής αναφορά σε αυτές.
Ανάλυση και αξιολόγηση μαρτυρίας
Η προσκομισθείσα μαρτυρία αξιολογείται με σκοπό να διαφανούν τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης (δέστε Wynne v Mavronicola (2009) 1 ΑΑΔ 1138). Εξέτασα με προσοχή το σύνολο της μαρτυρίας και τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου έχοντας κατά νου τη σχετική νομολογία που αφορά στην αξιολόγηση της μαρτυρίας.
Καταρχάς, θα πρέπει να λεχθεί ότι ούτε το περιεχόμενο της κατάστασης λογαριασμού, Τεκμήριο 7 στην ΕΔ ΜΕ, αλλά ούτε και το περιεχόμενο των επιμέρους τιμολογίων, τα οποία καταγράφονται συγκεντρωτικά σε αυτή και αποτελούν μέρος του Τεκμηρίου 8, ΕΔ ΜΕ, αμφισβητήθηκε. Ως εκ τούτου, το ύψος του αξιούμενου ποσού και το γεγονός ότι συνιστά χρεωστικό υπόλοιπο, σύμφωνα με την κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 7, ΕΔ ΜΕ, δεν τελούν υπό αμφισβήτηση. Διαπιστώνεται δε, ως και η ΜΕ ανέφερε χωρίς να αμφισβητηθεί, ότι στα εν λόγω τιμολόγια περιγράφονται τα σχετικά προϊόντα, η ποσότητα και η κοστολόγηση έκαστου εξ αυτών.
Το κύριο επίδικο ζήτημα αφορά στο κατά πόσο είναι με την Εναγόμενη που η Ενάγουσα συναλλάχθηκε και συμφώνησε τα όσα ισχυρίζεται.
Η ΜΕ ανέφερε ότι η συνεργασία της Ενάγουσας με την Εναγομένη διενεργήθηκε μέσω του αντιπρόσωπου της τελευταίας, []. Η εμπλοκή του [] επιβεβαιώνεται από την ηλεκτρονική επικοινωνία του με την Ενάγουσα, Τεκμήριο 10, ΕΔ ΜΕ, το αποδεικτικό αποστολής κάποιων προϊόντων με παραλήπτη τον ίδιο, Τεκμήριο 9, ΕΔ ΜΕ, και την υπογραφή του επί του τιμολογίου με αρ. [], μέρος του Τεκμηρίου 8, ΕΔ ΜΕ. Το περιεχόμενο των πιο πάνω τεκμηρίων και οι συναφείς ισχυρισμοί της ΜΕ δεν αμφισβητήθηκαν.
Αυτό που ο ΜΥ ανέφερε ήταν ότι υπεύθυνος λειτουργίας της Εναγομένης ήταν αποκλειστικά ο ίδιος και κανένας άλλος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος από αυτή να την δεσμεύει. Συναφώς προέβαλε ότι ουδέποτε συνήψε οποιαδήποτε συνεργασία με την Ενάγουσα, ουδέποτε υπέγραψε οποιοδήποτε τιμολόγιο και ούτε ο ίδιος ή οποιοδήποτε άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο παρέλαβε οποιοδήποτε προϊόν από αυτή.
Αν και στην ΕΔ ΜΥ ουδεμία συγκεκριμένη αναφορά γίνεται στον [], στη γραπτή αγόρευση της συνηγόρου της Εναγομένης γίνεται δεκτό ότι το εν λόγω πρόσωπο δεν ήταν άγνωστο στην Εναγομένη, αλλά αντίθετα συνδεόταν με αυτή. Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι «το άτομο που οι Ενάγοντες ισχυρίζονται ότι επικοινώνησαν, δεν ήταν εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος, αλλά υπάλληλος χωρίς εξουσιοδότηση να δεσμεύσει την Εναγομένη Εταιρεία.».
Ο ΜΥ ανέφερε στην ΕΔ του (παρ. 5) ότι εξ όσων τον πληροφόρησε ο [] σε ηλεκτρονική αλληλογραφία του με «κάποιον []» και «κάποιαν []», «τους ανέφερε ότι κανένα ποσό δεν τους όφειλε είτε αυτός είτε η εναγόμενη εταιρεία την οποία αντιπροσώπευε.». Ο ΜΥ ουδέν υποστηρικτικό έγγραφο παρουσίασε ενώ η ME παρουσίασε ως Τεκμήριο 12 στην ΕΔ της ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ των πιο πάνω προσώπων, το περιεχόμενο της οποίας ουδόλως αμφισβητήθηκε από την πλευρά της Εναγομένης. Το πρώτο που προκύπτει από το περιεχόμενο της εν λόγω αλληλογραφίας είναι ότι τόσο η [] όσο και ο [] ενεργούσαν εκ μέρους της Ενάγουσας. Στο μήνυμα του [], ημ. 21/4/2023, γίνεται αναφορά στο «project for Town House’s uniforms». Το εν λόγω έργο αποτελούσε και το θέμα της αλληλογραφίας του [] με την Ενάγουσα τον Σεπτέμβριο 2022 («Subject: Town House»), Τεκμήριο 10 στην ΕΔ ΜΕ, η οποία αφορούσε την σκοπούμενη παραγγελία προϊόντων από την Ενάγουσα και, ως αναφέρθηκε πιο πάνω, το περιεχόμενο της δεν αμφισβητήθηκε. Περαιτέρω, στο εν λόγω μήνυμα του [] γίνεται αναφορά σε διάφορες συναντήσεις του με τον [] και τον σεφ του εστιατορίου καθώς και στο ότι «all of the uniforms in the restaurant were provided by our company last year…». Αναφέρεται, επίσης, ότι «if you speak with Ioannis he can confirm the orders made by him and the chef.». Στο απαντητικό μήνυμα του ο [], ο οποίος, ως ο ΜΥ ανέφερε, αντιπροσώπευε την Εναγόμενη, ουδόλως αμφισβήτησε είτε την εμπλοκή της Εναγομένης στο έργο «Town House», είτε το ότι ο Ιωάννης Αντωνόπουλος αντιπροσώπευε και ενεργούσε για λογαριασμό της Εναγομένης και προέβη σε σχετικές παραγγελίες, είτε το ότι η Ενάγουσα προμήθευσε την Εναγομένη με τα σχετικά προϊόντα. Αντίθετα, λέχθηκε ότι «…you will not be able to receive your payment until the end of April…» καθώς και ότι «I will make an effort to put you in a priority queue and around May 15 you will receive your money.».
Επομένως, κατά πρώτον, ο ισχυρισμός του ΜΥ ότι ο [] «…τους ανέφερε ότι κανένα ποσό δεν τους όφειλε είτε αυτός είτε η εναγόμενη εταιρεία…» διαψεύδεται από το ίδιο το μήνυμα του εν λόγω προσώπου, το περιεχόμενο του οποίου, επαναλαμβάνω, δεν αμφισβητήθηκε. Κατά δεύτερον, προκύπτει ότι η Εναγομένη δια του [], ο οποίος, ως ο ΜΥ ανέφερε, την αντιπροσώπευε, παραδέχτηκε την επίδικη οφειλή της και υποσχέθηκε συναφώς την εξόφλησης της. Ενόψει της εν λόγω παραδοχής, η βασική θέση του ΜΥ ότι κανένα ποσό δεν οφείλεται από την Εναγόμενη στην Ενάγουσα, όπως και η θέση του ότι ουδέν προϊόν παρέλαβε η Εναγόμενη από την Ενάγουσα, παρέμειναν μετέωρες και έκθετες σε απόρριψη. Η δε ΜΕ ανέφερε ότι στα τιμολόγια, μέρος του Τεκμηρίου 8 στην ΕΔ της, τα οποία περιλαμβάνονται στην κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 7, καταγράφονται όλα τα προϊόντα με τα οποία η Ενάγουσα προμήθευσε την Εναγομένη και το κόστος αυτών.
Πέραν των πιο πάνω, η περιγραφή των προϊόντων στα σχετικά τιμολόγια, μεταξύ των οποίων «KITCHEN TOWELS», συνάδει με την κοινώς αποδεκτή δραστηριοποίηση της Εναγομένης στον τομέα της διαχείρισης εστιατορίων. Η δε δραστηριοποίηση της Ενάγουσας στον τομέα της κατασκευής και πώλησης διαφόρων ειδών ρουχισμού, στολών εργασίας και ειδών ένδυσης δεν αμφισβητήθηκε.
Στη βάση, λοιπόν, της πιο πάνω αξιολόγησης, κρίνω ότι η μαρτυρία της ΜΕ παρουσιάζει εσωτερική συνοχή, λογική και πειστικότητα. Υποστηρίζεται από σχετικά έγγραφα και ουδόλως υπήρξε οποιαδήποτε εισήγηση ή ένδειξη ότι υποκινήθηκε από οποιαδήποτε αλλότρια κίνητρα. Ως εκ τούτου, κρίνω ότι η μαρτυρία της είναι αξιόπιστη και γίνεται αποδεκτή.
Από την άλλη, η μαρτυρία του ΜΥ, υπό το φως του συνόλου της μαρτυρίας, στερείται πειστικότητας και είναι αντίθετη με το περιεχόμενο της μη αμφισβητηθείσας αλληλογραφίας, Τεκμήριο 12, ΕΔ ΜΕ. Ως εκ τούτου, κρίνω ότι είναι αναξιόπιστη και δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλές υπόβαθρο για την εξαγωγή οποιουδήποτε συμπεράσματος. Συνεπώς, δεν την αποδέχομαι και την απορρίπτω.
Ευρήματα
Στη βάση των μη αμφισβητηθέντων γεγονότων και της αξιόπιστης μαρτυρίας της ΜΕ προβαίνω, χωρίς περιορισμό, στα πιο κάτω ευρήματα:
- Η Ενάγουσα και η Εναγόμενη είναι δεόντως συσταθείσες εταιρείες. Η Ενάγουσα δραστηριοποιείται στον τομέα της κατασκευής και πώλησης διαφόρων ειδών ρουχισμού, στολών εργασίας, ειδών ένδυσης και παρεμφερών ειδών και η Εναγομένη δραστηριοποιείται στον τομέα της διαχείρισης εστιατορίων.
- Η Ενάγουσα προμήθευσε την Εναγόμενη με τα προϊόντα που καταγράφονται στα τιμολόγια, μέρος του Τεκμηρίου 8, ΕΔ ΜΕ, τα οποία παρουσιάζονται συγκεντρωτικά στην κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 7, ΕΔ ΜΕ.
- Στο πλαίσιο της συνεργασίας της Ενάγουσας με την Εναγομένη, ο [] ενεργούσε ως αντιπρόσωπος της τελευταίας.
- Η πιο πάνω κατάσταση λογαριασμού παρουσιάζει χρεωστικό υπόλοιπο ως το αξιούμενο ποσό.
- Το χρεωστικό υπόλοιπο ζητήθηκε από την Εναγομένη, τόσο δια της αλληλογραφίας, Τεκμήριο 12, ΕΔ ΜΕ, όσο και δια της επιστολής των δικηγόρων της Ενάγουσας, Τεκμήριο 11, ΕΔ ΜΕ. Η Εναγομένη, δια του αντιπροσώπου της [], παραδέχθηκε την επίδικη οφειλή της, πλην όμως, παρά την σχετική υπόσχεση για εξόφληση της, παρέλειψε να το πράξει.
Νομική πτυχή
Η αξίωση της Ενάγουσα εδράζεται σε οφειλόμενο υπόλοιπο κατάστασης λογαριασμού για παρασχεθέντα προϊόντα.
Στην Αριστοτέλους ν Cyprus Investments & Securities Corporation Ltd (2016) 1 ΑΑΔ 17 λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:
«Η βάση της αξίωσης των Εφεσιβλήτων ήταν ισχυριζόμενο χρεωστικό υπόλοιπο λογαριασμού και όχι παραδεδεγμένος λογαριασμός (account stated). Υπό τις συνθήκες αυτές απαιτείτο η προσκόμιση θετικής μαρτυρίας, ικανής να τεκμηριώσει ότι όλες οι εγγραφές του επίδικου λογαριασμού αντιστοιχούσαν σε ανάλογες πράξεις. Το βάρος έφερε η πλευρά των Εφεσιβλήτων, η οποία και προέβαλλε ισχυρισμό θετικής πράξης (Phipson on Evidence, 16η έκδοση, σελ. 127-128, Κρασάρης v. Cyprus Investments & Securities Corporation Ltd (2015) 1 Α.Α.Δ. 1651, ECLI:CY:AD:2015:A515).».
(δέστε, επίσης, Κρασάρης ν Cyprus Investment & Securities Corporation Ltd (2015) 1 ΑΑΔ 1651)
Στη A. L. Mantovani & Sons Ltd v Christis Travel & Tourism Ltd (1999) 1 ΑΑΔ 156 λέχθηκε ότι «οι λογαριασμοί εμπορευομένου δεν αποτελούν αφεαυτών απόδειξη των γεγονότων που καταγράφουν. Τα γεγονότα που απεικονίζουν πρέπει να αποδειχθούν.».
Στη βάση των πιο πάνω ευρημάτων, έγινε δεκτό ότι η Ενάγουσα προμήθευσε την Εναγόμενη με τα προϊόντα που καταγράφονται στα τιμολόγια, μέρος του Τεκμηρίου 8, ΕΔ ΜΕ, τα οποία παρουσιάζονται συγκεντρωτικά στην κατάσταση λογαριασμού, Τεκμήριο 7, ΕΔ ΜΕ. Το δε ύψος του χρεωστικού υπολοίπου της εν λόγω κατάστασης, ως το αξιούμενο ποσό, δεν αμφισβητήθηκε.
Ως προς την εμπλοκή του [], ως αντιπροσώπου της Εναγομένης, σύμφωνα με το α. 186, Κεφ. 149, «οι συμβάσεις που συνάπτονται με αντιπρόσωπο και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από πράξεις του αντιπροσώπου είναι εκτελεστές κατά τον ίδιο τρόπο και επιφέρουν τις ίδιες έννομες συνέπειες, ωσάν να συνάπτοντο ή εκτελούντο από τον ίδιο τον αντιπροσωπευόμενο.».
Πέραν τούτου, όμως, με βάση τα ως άνω ευρήματα, η Εναγομένη, δια του αντιπροσώπου της [], παραδέχθηκε την επίδικη οφειλή της προς την Ενάγουσα, πλην όμως, παρέλειψε να την εξοφλήσει.
Καταλήγω, συνεπώς, ότι η Ενάγουσα απέδειξε την υπόθεση της εναντίον της Εναγομένης στον απαιτούμενο βαθμό.
Κατάληξη
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αγωγή επιτυγχάνει.
Εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγομένης για το ποσό των €1,926.41, πλέον νόμιμο τόκο μέχρι εξοφλήσεως.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγομένης, ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α..
(Υπ.)……………………..
Κ. Ηλία, Ε.Δ.
Πρωτοκολλητής
Πιστό αντίγραφο
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο