
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Α. ΛΟΥΚΑ, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 216/2024
Arte Advertising Ltd
Εναγόντων
-και-
Liberty Vipes Laboratories Ltd
Εναγόμενων
Αίτηση ημ. 22/11/2024 για παραμερισμό απόφασης
Ημερομηνία: 19/3/2025
Εμφανίσεις:
Για Εναγόμενους Αιτητές: Χριστοφή, Μερακλής και Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Για Ενάγοντες Καθ’ ων η αίτηση: Κρίτων Α. Παπαλοίζου και Σια ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό εξέταση αίτηση αξιώνεται ο παραμερισμός της απόφασης που εκδόθηκε μονομερώς την 16/9/2024, με την οποία διατάζονται οι Αιτητές να καταβάλουν στους Καθ’ ων η αίτηση € 5.355,00 ως οφειλόμενο ποσό δυνάμει τιμολογίου, πλέον τόκους και έξοδα.
Η επίδοση στους Αιτητές, επιτεύχθηκε με θυροκόλληση, μετά από σχετική αίτηση και διάταγμα, το οποίο εκδόθηκε την 14/5/2024. Την 3/7/2024 οι Καθ’ ων η αίτηση καταχώρισαν αίτηση για απόφαση λόγω μη καταχώρησης σημειώματος εμφάνισης και την 16/9/2024 εκδόθηκε η σχετική απόφαση. Την 15/10/2024, οι Καθ’ ων η αίτηση καταχώρισαν ένταλμα εκτέλεσης κινητών.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του διευθυντή των Αιτητών, κ. Γιώργου Χριστοδούλου. Ο ομνύοντας αναφέρει ότι πρώτη φορά ειδοποιήθηκε για την εναντίον των Αιτητών αγωγή όταν του τηλεφώνησε ο επιδότης, ώστε να του παραδώσει το ένταλμα εκποίησης κινητής περιουσίας, μετά την έκδοση της απόφασης. Η επίδοση της Απαίτησης έγινε μέσω θυροκόλλησης και εικάζει, ο κ. Χριστοδούλου, ότι αποκολλήθηκε αφού το εγγεγραμμένο γραφείο των Αιτητών βρίσκεται σε εμπορικό δρόμο, με πλήθος κόσμου να περνά από εκεί.
Επιπλέον οι Αιτητές υποστηρίζουν ότι η Απαίτηση των Καθ’ ων η αίτηση στηρίζεται σε ανυπόστατους ισχυρισμούς, ενώ έχουν καλή υπεράσπιση. Εστιάζουν την υπεράσπιση τους σε δύο μέρη. Το πρώτο άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, με τον κ. Χριστοδούλου να αναφέρει στην ένορκη του δήλωση ότι η συμφωνία των μερών ήταν για γραφιστικό design, έλαβε χώρα μετά από προφορική συνομιλία με τον διευθυντή των Καθ’ ων η αίτηση και θα κόστιζε περί τα €500. Δεν είχε συμφωνηθεί η εκπόνηση business plan, development και design, ως οι Καθ’ ων η αίτηση ισχυρίστηκαν, αλλά οι σχετικές μελέτες ετοιμάστηκαν ώστε να παρασχεθούν οι υπηρεσίες στο γραφιστικό κομμάτι.
Το δεύτερο μέρος της υπεράσπισης των Αιτητών, άπτεται της παραγραφής της αξίωσης των Καθ’ ων η αίτηση. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι Καθ’ ων η αίτηση ήγειραν πρόβλημα υγείας του διευθυντή τους, ώστε να δικαιολογήσουν την μη έγερση της αγωγής εντός της σχετικής προθεσμίας. Οι Αιτητές αντιτείνουν ότι οι Καθ’ ων η αίτηση είχαν και άλλη διευθύντρια τον επίδικο χρόνο, η οποία δύνατο να προωθήσει την αξίωση των Καθ’ ων η αίτηση στο Δικαστήριο.
Οι Καθ’ ων η αίτηση ενίστανται με μια σειρά λόγων ένστασης. Εγείρουν κυρίως ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για επιτυχία της αίτησης, αφού οι περί επίδοσης ισχυρισμοί των Αιτητών είναι αόριστοι, γενικοί και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ δεν αποκαλύπτεται καλόπιστη και εκ πρώτης όψεως υπεράσπιση. Ακόμα υποστηρίζουν ότι η αίτηση έγινε με καθυστέρηση και προωθείται κακόπιστα.
Την ένσταση υποστηρίζει ένορκη δήλωση του κ. Χαράλαμπου Λευκάτη, διευθυντή των Καθ’ ων η αίτηση. Σχετικά με την επίδοση ο ομνύοντας αναφέρει ότι σε πολλές περιπτώσεις επιδότης επιχείρησε να επιδώσει στους Αιτητές και η υπάλληλος τους δεν αποδεχόταν να παραλάβει τα έγγραφα, ούτε καν να πει το όνομα της, εν τη απουσία του διευθυντή των Αιτητών. Ο διευθυντής των Αιτητών, άλλωστε, επιτέθηκε λεκτικά στον επιδότη, όταν εκείνος του επέδιδε την επιστολή απαίτησης (Τεκμήριο 1).
Ως προς την υπεράσπιση, την οποία οι Αιτητές επικαλούνται, ο κ. Λευκάτης αναφέρει ότι είναι νεοφυής ο ισχυρισμός περί υπηρεσιών αξίας μόνο €500, ενώ η εργασία που έγινε ήταν πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας. Επισυνάπτεται αλληλογραφία μεταξύ αντιπροσώπων των μερών στην οποία οι Καθ’ ων η αίτηση ζητούν από τους Αιτητές λογότυπα, φωτογραφικό υλικό, περιγραφή της εταιρείας και αναφέρονται σε μελέτη που θα γινόταν. Στη συνέχεια προκύπτει να αποστάλθηκαν τα εν λόγω στοιχεία από τους Αιτητές, αλλά και οικονομικές καταστάσεις μεταξύ άλλων (Τεκμήριο 2).
Ως προς τον ισχυρισμό ότι υπήρχε και άλλος διευθυντής που θα μπορούσε να προωθήσει εμπρόθεσμα την απαίτηση των Καθ’ ων η αίτηση, ο κ. Λευκάτης αναφέρει ότι μόνο τυπικά παρουσιάζονταν ως διευθυντές ή μέτοχοι η κόρη και σύζυγος του. Ο ίδιος ήταν ο μόνος που ασχολείτο με τη διαχείριση των Καθ’ ων η αίτηση και την περίοδο πριν την παραγραφή της αξίωσης υποβαλλόταν σε θεραπεία, με την οικογένεια του να βρίσκεται παρά το πλευρό του. Αναφέρει επιπλέον ότι οι Αιτητές είχαν την ευχέρεια να απαντήσουν στην επιστολή απαίτησης των Καθ’ ων η αίτηση, η οποία εστάλη ως τα προδικαστικά πρωτόκολλα επιτάσσουν αλλά δεν το έπραξαν.
Τα μέρη κατέθεσαν γραπτώς αγορεύσεις υποστηρίζοντας τις εκατέρωθεν θέσεις τους. Αναφορά σε αυτές θα γίνεται όπου κριθεί σκόπιμο.
Νομική βάση της αίτηση αποτελεί το Μέρος 14 των Νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Εκεί καταγράφονται τα ακόλουθα:
«14.1 Πεδίο Εφαρμογής του παρόντος Μέρους
(1) Οι κανονισμοί αυτού του Μέρους παραθέτουν τη διαδικασία παραμερισμού ή διαφοροποίησης απόφασης, η οποία εκδίδεται δυνάμει του Μέρους 13 (απόφαση ερήμην).
14.2 Περιπτώσεις όπου το δικαστήριο πρέπει να παραμερίσει απόφαση, η οποία εκδόθηκε, δυνάμει του Μέρους 13
(1) Το δικαστήριο πρέπει να παραμερίσει απόφαση, η οποία εκδόθηκε δυνάμει του Μέρους 13, ανεξαρτήτως της σπουδής που επέδειξε ο εναγόμενος ή, στην περίπτωση ανταπαίτησης, ο ενάγων, ή, σε σχέση με την προοπτική επιτυχίας τους, αν η απόφαση εκδόθηκε εσφαλμένα:
(α) στην περίπτωση απόφασης, λόγω παράλειψης καταχώρισης σημειώματος εμφάνισης, για τον λόγο ότι δεν ικανοποιήθηκε οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις του Κανονισμού 13.3(1)∙
(β) στην περίπτωση απόφασης λόγω παράλειψης καταχώρισης υπεράσπισης, για τον λόγο ότι δεν ικανοποιήθηκε οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις του Κανονισμού 13.3(1) και 13.3(2)∙
(γ) για τον λόγο ότι η απαίτηση ή ανταπαίτηση ικανοποιήθηκε στο σύνολό της πριν από την έκδοση απόφασης∙ ή
(δ) για τον λόγο ότι το έντυπο απαίτησης δεν επιδόθηκε στην πραγματικότητα.
14.3 Περιπτώσεις όπου το δικαστήριο δύναται να παραμερίσει ή να διαφοροποιήσει απόφαση, η οποία εκδίδεται, δυνάμει του Μέρους 13
(1) Σε κάθε άλλη περίπτωση, το δικαστήριο δύναται να παραμερίσει ή να διαφοροποιήσει απόφαση, η οποία εκδίδεται, δυνάμει του Μέρους 13 με τέτοιους όρους ως κρίνεται δίκαιο αν:
(α) ο εναγόμενος ή ο ενάγων έχει πραγματική προοπτική να υπερασπιστεί επιτυχώς την απαίτηση ή ανταπαίτηση∙ ή
(β) το δικαστήριο κρίνει ότι υπάρχει άλλος καλός λόγος για τον οποίο:
(i) πρέπει να παραμεριστεί ή διαφοροποιηθεί η απόφαση∙ ή
(ii) πρέπει να επιτραπεί στον εναγόμενο να υπερασπιστεί την απαίτηση.
(2) Το δικαστήριο, εξετάζοντας αν πρέπει να παραμερίσει ή διαφοροποιήσει απόφαση, η οποία εκδίδεται, δυνάμει του Μέρους 13, στα θέματα τα οποία λαμβάνει υπόψη του περιλαμβάνεται και το κατά πόσο το πρόσωπο, το οποίο επιδιώκει τον παραμερισμό ή τη διαφοροποίηση της απόφασης, υπέβαλε τη σχετική αίτηση χωρίς χρονοτριβή.
14.4 Εγκαταλειφθείσα απαίτηση, η οποία επαναφέρεται όταν παραμερίζεται απόφαση ερήμην
(1) Όταν:
(α) ο ενάγων αξίωσε θεραπεία επιπρόσθετα θεραπείας, η οποία καθορίζεται στον Κανονισμό 13.4(1) (απαιτήσεις σε σχέση με τις οποίες ο ενάγων δύναται να εξασφαλίσει απόφαση ερήμην καταχωρίζοντας αίτημα)∙
(β) ο ενάγων εγκατέλειψε την απαίτηση για τέτοια θεραπεία προκειμένου να εξασφαλίσει απόφαση ερήμην κατόπιν αιτήματος, σύμφωνα με τον Κανονισμό 13.4(3)∙ και
(γ) η εν λόγω απόφαση ερήμην παραμερίζεται, δυνάμει του παρόντος Μέρους, η εγκαταλειφθείσα απαίτηση επαναφέρεται, όταν παραμερίζεται η απόφαση ερήμην.»
Οι Αιτητές υποστηρίζουν ότι το έντυπο απαίτησης δεν τους επιδόθηκε στην πραγματικότητα, ως ο Κανονισμός 14.2 (δ) ορίζει. Εν πρώτοις δεν συμφωνώ με τη θέση των Αιτητών, ως αυτή εγείρεται στην αγόρευση τους, ότι η επίδοση έλαβε χώρα κατά παράβαση του Μέρους 6 των Νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Τουναντίον, τόσο στη σχετική αίτηση τους, όσο και με την ένσταση στην υπό εξέταση αίτηση, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέδειξαν την αδυναμία επίδοσης με τον τρόπο που ορίζεται στις Ενότητες ΙΙ και ΙΙΙ του Μέρους 6. Έτσι εκδόθηκε το διάταγμα για υποκατάστατη επίδοση και δη με θυροκόλληση. Και αυτή η αδυναμία άπτετο εν πολλοίς της συμπεριφοράς των Αιτητών, αφού η υπάλληλος τους αρνείτο όχι μόνο να παραλάβει το Έντυπο Απαίτησης από τον επιδότη, αλλά και να του πει το όνομα της. Τούτη η μαρτυρία του επιδότη, ως εμφαίνεται και στο Τεκμήριο 1, δεν αμφισβητήθηκε από τους Αιτητές, αφού ο επιδότης δεν ζητήθηκε να αντεξεταστεί ούτε προσφέρθηκε μαρτυρία που να αντικρούει τους ισχυρισμούς του. Είναι για αυτό το λόγο που προέκυψε η ανάγκη υποκατάστατης επίδοσης και το Δικαστήριο διέταξε αναλόγως.
Ο Κανονισμός 14.2 (δ) προνοεί επίδοση στην πραγματικότητα. Εν προκειμένω η επίδοση διατάχθηκε όπως γίνει με θυροκόλληση. Εντός του φακέλου υπάρχει ένορκη δήλωση του επιδότη ότι την 20/6/2024 θυροκόλλησε το Έντυπο Απαίτησης, μαζί με το σχετικό διάταγμα, έξω από την πόρτα του εγγεγραμμένου γραφείου των Αιτητών. Τούτη η ενέργεια του επιδότη δεν αμφισβητήθηκε ποσώς. Η επίδοση λοιπόν έλαβε χώρα στην πραγματικότητα και δεν μπορούν να τεθούν σε ισχύ οι πρόνοιες του Κανονισμού 14.2 (δ).
Οι Αιτητές υποστηρίζουν περαιτέρω ότι έχουν καλή υπεράσπιση. Σχετικά είναι τα όσα ο Κανονισμός 14.3 των Νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας προνοεί. Για το εν λόγω ζήτημα στην Redbourn Group Ltd v Fairgate Development Ltd [2017] EWHC 1223 (TCC) καθορίζονται οι σχετικές αρχές ως εξής:
«22. The test is the same as that which applies on an application for summary judgment: the defendant must demonstrate that it has a “realistic” prospect of success. That means that its defence must be shown to carry some degree of conviction, and must be more than merely arguable: see ED & F Man Liquid Products v Patel [2003] EWCA Civ. 472…...
24. It will be seen from this that, although the court must be careful not to embark on a detailed 'mini-trial', it ought to test the assertions being made by the party seeking, in this case, to set aside judgment, to see if they have any real substance, and/or whether they are contradicted by contemporaneous documents. It is also necessary to see whether a further opportunity to put in further evidence and/or documents would or could make any difference. »
Οι Αιτητές υποστηρίζουν ότι το αγώγιμο δικαίωμα των Καθ’ ων η αίτηση έχει παραγραφεί, αφού το σχετικό τιμολόγιο εκδόθηκε τη 19/1/2021 και το Έντυπο Απαίτησης καταχωρίστηκε την 24/1/2024. Όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 (2) του Περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμου του 2012 (66(I)/2012), αγωγή για συμφωνηθείσα αμοιβή ανεξάρτητου επαγγελματία δεν εγείρεται μετά πάροδο τριών ετών από την ημέρα συμπλήρωσης της βάσης της αγωγής.
Με τον ισχυρισμό αυτό ασχολήθηκαν και οι Καθ’ ων η αίτηση κατά την αίτηση τους για έκδοση απόφασης λόγω μη καταχώρησης σημειώματος εμφάνισης, ουσιαστικά παραδεχόμενοι ότι παρήλθε ο σχετικός χρόνος παραγραφής, αλλά επικαλούμενοι το άρθρο 16 του Νόμου 66(I)/2012.
Το Δικαστήριο ναι μεν εξέδωσε απόφαση στην αίτηση των Καθ’ ων η αίτηση για απόφαση, δεδομένου όμως ότι οι Αιτητές δεν είχαν καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης και χωρίς να αποφανθεί, να ασκήσει δικαστική κρίση ως προς το εν λόγω ζήτημα (βλ. κατ’ αναλογία και ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΔΟΥ V. ΖΗΚΑΚΗ, Πολιτική Έφεση Αρ.: E157/2018, E158/2018, 27/5/2024.) Όπως προβλέπει το άρθρο 20 του Νόμου 66(I)/2012, άλλωστε, το δικαστήριο δεν λαμβάνει αυτεπάγγελτα υπόψη την παραγραφή δικαιώματος έγερσης αγωγής. Δεν υπήρχε δηλαδή η ευχέρεια για εξέταση του ζητήματος της παραγραφής σε εκείνο το στάδιο της αίτησης για απόφαση ερήμην. Στην προκείμενη περίπτωση, δε, οι Αιτητές επιχειρηματολόγησαν περαιτέρω αναφορικά με το θέμα της παραγραφής. Κατέδειξαν ότι υπήρχαν και άλλοι διευθυντές, οι οποίοι δύναντο να προωθήσουν την Απαίτηση των Καθ’ ων η αίτηση στο Δικαστήριο, ώστε να πλήξουν το επιχείρημα των Καθ’ ων η αίτηση ότι υπήρχε, παύση του χρόνου παραγραφής λόγω ανικανότητας προσώπου, ως το άρθρο 16 του Νόμου 66(I)/2012 προβλέπει. Το εν λόγω ζήτημα, λοιπόν, προκύπτει να γεννά πραγματική προοπτική να υπερασπιστούν επιτυχώς την απαίτηση οι Αιτητές, χωρίς βέβαια να αποφασίζεται τελικώς.
Αναφορικά με τους λοιπούς ισχυρισμούς των Αιτητών, περί συμφωνίας των μερών μόνο για το γραφιστικό design, η οποία θα κόστιζε περί τα €500, αυτοί δεν αποδεικνύονται με επαρκή μαρτυρία. Τουναντίον οι Καθ’ ων η αίτηση μέσω του Τεκμηρίου 2 κατέδειξαν ότι οι ισχυρισμοί των Αιτητών είναι ανυπόστατοι. Συγκεκριμένα το Τεκμήριο 2 αποτελεί ηλεκτρονικό μήνυμα μετά από τη συνάντηση των αντιπροσώπων των μερών. Με αυτό οι Καθ’ ων η αίτηση ζήτησαν και οι Αιτητές απέστειλαν διάφορα, πέραν των όσων απαιτούνταν για το γραφιστικό κομμάτι, όπως οικονομικά στοιχεία με τα κόστη της Εταιρείας τους, τη δομή της και βιογραφικό σημείωμα του διευθυντή της. Με αυτά τα στοιχεία οι Καθ’ ων η αίτηση εκπόνησαν πολυσέλιδη μελέτη και εξέδωσαν σχετικό τιμολόγιο από τον Ιανουάριο του 2021.
Οι Αιτητές δεν προκύπτει να διαμαρτυρήθηκαν για τη χρέωση, την τιμολόγηση των Καθ’ ων η αίτηση ούτε τότε, αλλά ούτε και μετά την επιστολή απαίτησης που τους εστάλη, ως το προδικαστικό πρωτόκολλο την ορίζει. Σε καμία περίπτωση δεν εθεσαν προηγουμένως, τα τελευταία 4 χρόνια την αμφισβήτηση επί του ποσού, ως την θέτουν στην ένορκη δήλωση του διευθυντή τους. Το πράττουν μόνο μετά την έκδοση απόφασης, και περιορίζονται στον αστήρικτο και ατεκμηρίωτο ισχυρισμό ότι οι υπηρεσίες των Καθ’ ων η αίτηση αφορούσαν μόνο το γραφιστικό κομμάτι και θα άξιζαν περί τα €500, ισχυρισμοί οι οποίοι εν πάση περιπτώσει καταρρίφθηκαν από τα όσα έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου οι Καθ’ ων η αίτηση. Διαφάνηκε δηλαδή μέσω των Τεκμηρίων που κατέθεσαν οι Καθ’ ων η αίτηση όχι μόνο το εύρος των υπηρεσιών που ζητήθηκαν και παρασχέθηκαν αλλά και ότι ουδέποτε αμφισβητήθηκε η τιμολόγηση τους. Οι Αιτητές δεν έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου απτούς ισχυρισμούς, τεκμήρια ή αποδείξεις που να αμφισβητούν ουσιωδώς την απαίτηση. Ήγειραν προς τούτο αστήρικτες αιτιάσεις, με αποτέλεσμα να μην υπερβούν το επίπεδο που η Redbourn, ανωτέρω ορίζει.
Για να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει και να λάβει υπόψη αν η αίτηση καταχωρήθηκε χωρίς χρονοτριβή. Στην PXC v AB College and others [2022] EWHC 3571 (KB) αναφέρεται ότι:
If you fail to be prompt you are not necessarily deprived of a set aside, but you may be. The court's duty is to “have regard” is a duty to weigh and assess. It helps structure discretion; it is an inescapable part of the balance sheet. I approach a lack of promptitude in that way. It is not necessarily fatal to the application, but could be.»
Στην Avanesov v Shymkentpivo [2015] EWHC 394 (Comm) καταγράφονται τα ακόλουθα:
«Promptness is not to be measured by reference solely to the length of time which has passed before an application is made, but also by reference to the reasons for the delay. If the application is made as soon as could reasonably have been expected in the circumstances, it will have been made promptly even if made a considerable period after the defendant first became aware of the judgment. Conversely an application made a short time after notice of the judgment may not be prompt if it could reasonably have been made earlier.»
Στην υπό κρίση υπόθεση είναι ο ισχυρισμός των Αιτητών ότι έλαβαν γνώση της Απαίτησης όταν τους επιδόθηκε το ένταλμα κατάσχεσης κινητών. Το ένταλμα κατάσχεσης κινητών καταχωρήθηκε στο Δικαστήριο την 15/10/2024, ενώ η υπό εξέταση αίτηση καταχωρήθηκε την 22/11/2024. Λαμβάνοντας υπόψη ότι: Α. τα επίδικα περιστατικά έλαβαν χώρα πριν τρία και πλέον έτη, Β. οι Αιτητές προκύπτει να έλαβαν γνώση της Απαίτησης σε μεταγενέστερο της έκδοσης εναντίον τους απόφασης χρόνο, Γ. εντός λιγότερου του ενός μήνα καταχώρησαν σημείωμα εμφάνισης (13/11/2024) και Δ. σε περαιτέρω 9 μέρες καταχώρησαν την επίδικη αίτηση, αλλά και αίτηση ώστε να ανασταλούν εναντίον τους μέτρα εκτέλεσης, καταδεικνύεται ότι οι Αιτητές δεν χρονοτρίβησαν και ειδικά σε τέτοιο σημείο ώστε να τους αποστερηθεί το δικαίωμα να υπερασπιστούν την Απαίτηση.
Στη βάση των ως άνω η απόφαση που εκδόθηκε ερήμην των Αιτητών τη 16/9/2024, παραμερίζεται.
Κρίνεται ότι στη βάση της συμπεριφοράς των μερών, ήτοι της άρνησης λήψης του Εντύπου Απαίτησης από τους Αιτητές σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα της αίτησης και των επίδικων ζητημάτων που εγείρονται, κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της.
Με δεδομένο ότι το μόνο ζήτημα που κατέδειξαν ως να τους παρέχει δικαίωμα υπεράσπισης οι Αιτητές είναι αυτό της παραγραφής, δίδονται οδηγίες προς εκδίκαση αυτού του ζητήματος ξεχωριστά, ως οι εξουσίες που ο Κανονισμός 3.2 (θ) παρέχει. Η Απαίτηση ορίζεται για τον σκοπό αυτό την 30/4/2025 στις 8:15.
(Υπ.)………………………………
Α. Λουκά Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο