ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ-Α ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Ε.Δ.

 

Αίτηση Εταιρείας με Αρ.: 310/13

 

Επί τοις αφορώσι την Εταιρεία Tricor Limited

και

 

Eπί τοις αφορώσι τον περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113

 

-----------------

 

Ημερομηνία:  05/05/2025

Μονομερής Αίτηση Ημερομηνίας:  11/03/2025

 

Εμφανίσεις:

Για την Tricor Limited δια μέσω του εκκαθαριστή της κου Αθανάση Νεοφύτου:κος Χρ. Νεοφύτου για κκ Νεοφύτου & Νεοφύτου Δ.Ε.Π.Ε.

Για Eurobank Cyprus Ltd: κος Ζωμενής για κκ Χάρη Κυριακίδη Δ.Ε.Π.Ε.

Για ACB E-Auctions Ltd: κα Φανή Ιωάννου για κκ Πλατή Παρπαρίνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

  

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Με την υπό κρίση Αίτηση (στο εξής «ως η Αίτηση») της εταιρείας Tricor Limited (στο εξής ως «η Tricor») η οποία υποβάλλεται μέσω του εκκαθαριστή της ζητούνται: α) Διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η διαδικασία εκποίησης και/ή πώλησης του ακινήτου/διαμερίσματος της εταιρείας Tricor Limited (στο εξής ως «Tricor»), από την εταιρεία ACB-Auctions Ltd ή τους διευθυντές ή τους υπαλλήλους αυτής μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος πλειστηριασμού στην ιστοσελίδα www.eauction-cy.com, στις 06/05/2025 και ώρα 10:00 το πρωί ή οποιαδήποτε άλλη ώρα και μέρα για το ακίνητο με αρ. εγγραφής 9/[ ], φ/σχ και αρ. τεμαχίου 60/01w2/[ ], διαμέρισμα [ ], στον 1^ο όροφο που βρίσκεται στην οδό [ ] 15( πρώην [ ] 45), πολυκατοικία [ ], Block A, στη Λάρνακα (στο εξής ως «το ακίνητο»), μέχρι εξέτασης της διαδικασίας επαλήθευσης που σχετίζεται με το διαμέρισμα της Tricor και β) Διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται η διαδικασία εκποίησης ή και πώλησης του ακινήτου της εταιρείας Tricor, από την εταιρεία ACB E-Auctions Ltd ή τους διευθυντές ή τους υπαλλήλους αυτής.

 

 

Σημειώνεται ότι η υπό κρίση Αίτηση καταχωρήθηκε μονομερώς. Με οδηγίες του Δικαστηρίου η Αίτηση επιδόθηκε στη Eurobank Cyprus Ltd (στο εξής ως «η Eurobank») και στην εταιρεία ACB E-Auctions με αποτέλεσμα αυτή να καταστεί δια κλήσεως.

 

Η Αίτηση βασίζεται μεταξύ άλλων στα άρθρα 217,220, 251, 251 Α του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113 (στο εξής ως «το Κεφ. 113), στους περί εταιρειών Κανονισμούς, στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς και στον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 9/1965 ως τροποποιήθηκε άρθρα 44 Α-44ΙΑΑ (στο εξής «ως ο Νόμος 9/1965»).

 

Η Eurobank ως θα εξηγηθεί κατωτέρω καταχώρησε ένσταση στην Αίτηση ενώ η εταιρεία ACB-Auctions Ltd ανάφερε ότι δε θα καταχωρούσε ένσταση.

 

Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κου Αθανάση Νεοφύτου Εκκαθαριστή της Tricor (στο εξής ως «ο Εκκαθαριστής»).

 

Υπενθυμίζω ότι με βάση τα στοιχεία του φακέλου της διαδικασίας η Tricor τέθηκε υπό εκκαθάριση περί την 13/01/2016. Ο κος Αθανάσης Νεοφύτου διορίστηκε ως Eκκαθαριστής της εταιρείας περί την 08/07/2019. Η Εurobank στις 24/05/2019 μετά από αίτηση της εξασφάλισε άδεια από το Δικαστήριο Εκκαθάρισης (υπό άλλη σύνθεση) για συνέχιση της αγωγής αρ. 3498/2012 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εναντίον της Tricor μέσω του Επίσημου Παραλήπτη ως Εναγόμενου 4. Με την ίδια απόφαση του Δικαστηρίου Εκκαθάρισης (υπό άλλη σύνθεση) ημερομηνίας 24/05/2019 παραμερίστηκε η επαλήθευση που είχε καταθέσει η Eurobank το έτος 2018. Περί τον Αύγουστο 2023 μετά την έκδοση απόφασης στα πλαίσια της αγωγής αρ. 3498/2012 όπου εκδόθηκε απόφαση εναντίον της Tricor υπέβαλε επαλήθευση (αντίγραφο δέσμης εγγράφων κατατέθηκε στο φάκελο του Δικαστηρίου) για χρηματικό ποσό δυνάμει της δικαστικής απόφασης. Ο Εκκαθαριστής απόρριψε την επαλήθευση με επιστολή η οποία βρίσκεται στο φάκελο της διαδικασίας.

 

Ένορκη δήλωση Εκκαθαριστή προς υποστήριξη της Αίτησης

 

Παραθέτει το ιστορικό διαδικασιών. Ως επίσης αναφέρει η Tricor έχει ένα περιουσιακό στοιχείο ήτοι το ακίνητο για το οποίο η Eurobank έχει προβεί σε διαδικασίας εκποίησης του με βάση το Νόμο 9/1965. Το ακίνητο είναι υποθηκευμένο. Η υποθήκη του ακινήτου αυτού ήταν αντικείμενο εκδίκασης στα πλαίσια της αγωγής αρ. 3498/2012 μέσω της οποίας η Eurobank ζητούσε την εκποίηση της. Στις 17/02/2023 εκδόθηκε απόφαση στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής όπου εκδόθηκε απόφαση εναντίον της Tricor. Η Tricor στο μεταξύ είχε καταχωρήσει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας την αγωγή αρ. 489/2011 μέσω της οποίας ζητούσε την ακύρωση της εν λόγω υποθήκης.  Στις 04/08/2023 εκδόθηκε απόφαση όπου η αγωγή αρ. 489/2011 απορρίφθηκε.

 

Αναφορικά με την αγωγή αρ. 3498/2012 ο Εκκαθαριστής αναφέρει ότι πρωτοφειλέτης ήταν η εταιρεία CHR. Petrides Tradelinks Ltd, σαν Εναγόμενη 1, ο Χρίστος Πετρίδης σαν Εναγόμενος 2, Χριστόφορος Πετρίδης σαν Εναγόμενος 3 οι οποίοι περί την 10/08/2022 συμφώνησαν όπως εξοφλήσουν το δάνειο για το οποίο καταχωρήθηκε η πιο πάνω αγωγή αλλά και να εκποιηθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ως Τεκμήριο 2 κατάθεσε πρακτικό Δικαστηρίου.

 

Η Eurobank μετά την ακύρωση της επαλήθευσης στις 24/05/2019 δεν επαλήθευσε οτιδήποτε. Είναι εισήγηση του Εκκαθαριστή ότι επιβάλλεται από το τη σχετική νομοθεσία όπως το πράξει και ότι αυτό επιβάλλεται με σκοπό την προστασία της περιουσίας της υπό εκκαθάριση εταιρείας. Ισχυρίζεται επιπροσθέτως ότι η Eurobank επιχείρησε να ακολουθήσει επαλήθευση στις 25/08/2023 χωρίς να τηρήσει τις πρόνοιες της νομοθεσίας αφού η προηγούμενη είχε ακυρωθεί από το Δικαστήριο και χωρίς να αναφέρεται σε διάθεση της περιουσίας της ενώ δεν έγινε εκτίμηση σύμφωνα με το άρθρο 251 Α του Κεφ. 113. Ως  Τεκμήριο 3 κατάθεσε επιστολή ημερομηνίας 05/09/2023 με την οποία ζητούσε την αποδοχή της επαλήθευσης της αναφορικά με την απόφαση που εκδόθηκε στα πλαίσια της αγωγής αρ. 3498/2012 ημερομηνίας 17/02/2023. Ως Τεκμήριο 4 κατάθεσε επιστολή που έστειλε η Tricor εις απάντηση.

 

Ο Εκκαθαριστής εισηγείται ότι εν προκειμένω εφαρμόζεται το άρθρο 217, 251 του Κεφ. 113. Προβαίνει σε αναφορά και στο άρθρο 220 του Κεφ. 220.

 

Ως Τεκμήριο 5 επισύναψε ειδοποίηση τύπου Ι ημερομηνίας 07/03/2024 που ως αναφέρει έστειλε η Eurobank για τη Tricor ως ενυπόθηκο οφειλέτη.  Ως αναφέρει στην ειδοποίηση δε γίνεται οποιαδήποτε αναφορά για εξόφληση από τον Πρωτοφειλέτη. Ως Τεκμήριο 6 επισύναψε επιστολή που η Tricor έστειλε προς τη Eurobank με ημερομηνία 19/04/2024 εις απάντηση της ειδοποίησης Τεκμήριο 5. Υπήρξε η θέση ότι δεν ήταν ορθή η διαδικασία και ότι οποιαδήποτε εκτέλεση εναντίον της εταιρείας ήταν άκυρη.

 

Η Eurobank απέστειλε στις 23/12/2024 ειδοποίηση τύπου ΙΒ για το διορισμό Εκτιμητή για το ακίνητο. Αποστάλθηκε επίσης ειδοποίηση για εκποίηση πώλησης του ακινήτου μέσω ηλεκτρονικού συστήματος πλειστηριασμού στις 06/05/2025. Επισύναψε σχετικά τα Τεκμήρια 7 και 8.

 

Είναι επίσης  η θέση του ότι οι εκτιμήσεις του ακινήτου στις οποίες πρόβηκε η Eurobank έπρεπε να παραδοθούν και στην Αιτήτρια ως προβλέπεται στο άρθρο 44 Δ(3) του Ν. 9/1965. Διερωτάται επί ποιας εκτίμησης καθορίστηκε η αξία εκποίησης του επίδικου διαμερίσματος. Θεωρεί ότι αναληθώς ισχυρίζεται η Eurobank ότι δεν υπάρχουν ένοικοι στο ακίνητο που είναι ένα διαμέρισμα. Το εν λόγω διαμέρισμα σύμφωνα με τον Εκκαθαριστή κατακρατεί παράνομα ο Χρίστος Πετρίδης. Δεν εφαρμόστηκε η συμφωνία επί Δικαστηρίω για εξόφληση του επίδικου δανείου, η Eurobank δεν πρόβηκε σε επαλήθευση και επιχειρεί να εκποιήσει το ακίνητο, αντί να προχωρήσει πρωτίστως με μέτρα εκτέλεσης εναντίον των εναγόμενων στην αγωγή αρ. 3498/2012. Θεωρεί ότι έπρεπε η Eurobank να απαντήσει σε ουσιαστικές επιστολές της Tricor, ότι δεν τήρησε τα άρθρα 217, 251, 251 Α του Κεφ. 113, ενεργεί παραπλανητικά.

 

Ένσταση και ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει

 

Η Εurobank περί την 14/04/2025 καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Εγείρονται 21 λόγοι ένστασης. Οι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

 

1.            Η Αίτηση είναι απαράδεκτη ή/και νομικά αβάσιμη ή/και παράτυπη ή/και παντελώς αδικαιολόγητη ή/και θνησιγενής.

2.            Η Αίτηση είναι παντελώς ανυποστήριχτη ή/και εν πάση περιπτώσει στερείται ουσιαστικού νομικού και πραγματικού ερείσματος ή/και η νομική και πραγματική της βάση δεν μπορεί να στηρίξει τις εξαιτούμενες θεραπείες.

3.            Οι εξαιτούμενες στην Αίτηση θεραπείες δε δύναται να αποδοθούν ή/και εντελώς αβάσιμα και ανεδαφικά προωθούνται εφόσον:

3.1.        δεν νοείται ή/και πουθενά δεν προβλέπεται η αναστολή της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου με αριθμό εγγραφής 9/597, Φ/ΣΧ 60/01W2, τεμάχιο 252, τμήμα 9 που βρίσκεται στη Λάρνακα, εγγεγραμμένο μερίδιο στην TRICOR LIMITED το ΟΛΟ και υποθηκευμένο μερίδιο το ΟΛΟ του εγγεγραμμένου μεριδίου (το Ενυπόθηκο Ακίνητο), το οποίο περιγράφεται στην Υποθήκη Υ3695/2008 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λάρνακας (η Υποθήκη) ως ανεδαφικά και αβάσιμα επιζητείται με την Αίτηση·

3.2.        δεν παρέχεται δικαιοδοσία στο Δικαστήριο ή δυνατότητα να αναστείλει τη διαδικασία πώλησης ή/και εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου εφόσον, η ρηθείσα διαδικασία, προωθείται με βάση τις πρόνοιες του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (Ν. 9/1965) ως έχει τροποποιηθεί (ο Νόμος) και, επομένως, δεν αποτελεί διαδικασία εκτέλεσης απόφασης για την οποία προβλέπεται η δυνατότητα έκδοσης διατάγματος αναστολής διαδικασίας ούτε άλλωστε προβλέπεται μια τέτοια θεραπεία από τις πρόνοιες του Νόμου-

3.3.        η Eurobank δεόντως και νομοτύπως έχει ξεκινήσει και προωθεί τη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του Νόμου για την πώληση του Ενυπόθηκου Ακινήτου και δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος αναστολής ή/και ακύρωσης της διαδικασίας εκποίησης ή/και πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου-

3.4.        η διαδικασία πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου που έχει ξεκινήσει με βάση τις πρόνοιες του Νόμου δεν αποτελεί διαδικασία εκτέλεσης ούτε δημιουργεί οτιδήποτε που χρήζει αναστολής-

3.5.        απουσιάζει το αναγκαίο νομικό υπόβαθρο που θα μπορούσε να υποστηρίξει τις αιτούμενες θεραπείες και δη η αναφορά στο άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν. 14/1960)-

3.6.        τα όσα αναγράφονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση δεν πληρούν και/ή δεν καλύπτουν τις εκ του νόμου και/ή τις εκ της νομολογίας ρηθείσες προϋποθέσεις για την έκδοση διατάγματος αναστολής διαδικασίας και/ή δεν συντρέχουν οι ειδικές και/ή εξαιρετικές εκείνες περιστάσεις που να δικαιολογούν τις εξαιτούμενες θεραπείες αναστολής με αποτέλεσμα η πραγματική και/ή νομική βάση της Αίτησης να μην νομιμοποιεί τους Αιτητές στις αξιούμενες θεραπείες-

3.7.        καμία διάταξη στο Νόμο ή/και στον περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113 δεν απαγορεύει ή/και εμποδίζει την Eurobank να προχωρήσει στην έναρξη και προώθηση της διαδικασίας πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου. Αντίθετα, η έναρξη και/ή προώθηση της διαδικασίας πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου είναι καθ’ όλα επιτρεπτή και δεν επηρεάζεται με οποιοδήποτε τρόπο από τους ισχυρισμούς που προβάλλονται στην Αίτηση.

3.8.        Η πώληση του Ενυπόθηκου Ακινήτου δεν επηρεάζει τη διαδικασία εκκαθάρισης ή τους μη εξασφαλισμένους πιστωτές καθώς η Eurobank ως εξασφαλισμένος πιστωτής δικαιούται να προχωρήσει στην πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου ανεξάρτητα από τη διαδικασία εκκαθάρισης.

3.9.        Η Eurobank ως εξασφαλισμένος πιστωτής έχει το δικαίωμα να προχωρήσει στην εκποίηση της εξασφάλισης της χωρίς να συμμετάσχει στη διαδικασία εκκαθάρισης και να επαληθεύσει τυχόν υπόλοιπο.

4.            Η Αίτηση λανθασμένα καταχωρήθηκε στο πλαίσιο της παρούσας Αίτησης εκκαθάρισης ή/και δεν αποτελεί το ορθό ένδικο μέσο ή/και αντίκειται στις ρητέςκαι ειδικές νομοθετικές διατάξεις του Νόμου και καταστρατηγεί το σκοπό του εφόσον με αυτήν επιζητείται ουσιαστικά η ακύρωση του προγραμματισμένου πλειστηριασμού ή/και της διαδικασίας εκποίησης, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της καταχώρησης αίτησης - έφεσης εναντίον της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ ημερομηνίας 11/02/2025 για τους λόγους που εξαντλητικά παρατίθενται στο άρθρο 44 Γ (3) του Νόμου. Η καταχώριση της παρούσας Αίτησης από τους Αιτητές αποτελεί έμμεση και καταχρηστική προσπάθεια παράκαμψης του Νόμου με σκοπό να εξασφαλίσουν διατάγματα τα οποία δεν δικαιούνται.

5.            Οι αξιούμενες θεραπείες στρέφονται εναντίον προσώπου που δεν αποτελεί διάδικο στην παρούσα Αίτηση Εκκαθάρισης (ACB E-AUCTIONS LTD) ή/και εναντίον λανθασμένου προσώπου.

6.            Το παρόν δικαστήριο δεν έχει κατά τόπο δικαιοδοσία να επιδικάσει τις αιτούμενες θεραπείες καθότι το Ενυπόθηκο Ακίνητο βρίσκεται εντός της Επαρχίας Λάρνακας και η Υποθήκη βρίσκεται κατατεθειμένη στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λάρνακας.

7.            Η διαδικασία εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακίνητου δυνάμει του Μέρους VIA του Νόμου δεν συνιστά μέτρο εκτέλεσης εφόσον δεν προϋποθέτει την έκδοση δικαστικής απόφασης ή διατάγματος εκποίησης για να ξεκινήσει η εν λόγω διαδικασία και ούτε συγκαταλέγεται στα μέτρα εκτέλεσης δυνάμει του άρθρου 14 του περί πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ.6). Περαιτέρω, το δικαίωμα εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου από την Eurobank είναι αυτοτελές και λειτουργεί in rem και δεν δεσμεύεται από τη διαδικασία εκκαθάρισης ή/και επαλήθευσης, η οποία αφορά in personam αξιώσεις πιστωτών και ούτε επηρεάζει δυσμενώς άλλους πιστωτές. Κατά συνέπεια, δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις του άρθρου 217 ή/και του άρθρου 220 του περί Εταιρειών Νόμου (ΚΕΦ.113) αφού δεν πρόκειται για κατάσχεση ή λήψη μέτρων εκτέλεσης απόφασης και ούτε απαιτείται άδεια από το Δικαστήριο της εκκαθάρισης προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία εκποίησης εναντίον της υπό εκκαθάριση εταιρείας. Περαιτέρω, πουθενά δεν αναφέρεται στο άρθρο 220 του περί Εταιρειών Νόμου (ΚΕΦ.113) ότι θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία της επαλήθευσης προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία εκποίησης συνεπώς, δεν εμποδίζεται ούτε απαγορεύεται με οποιοδήποτε τρόπο η έναρξη της διαδικασίας εκποίησης με βάση το Μέρος VIA του Νόμου.

8.            Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εξέδωσε απόφαση εναντίον των Αιτητών στο πλαίσιο της αγωγής 3498/12 η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων διάταγμα εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου της Υποθήκης. Συνεπώς, η διαδικασία εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου μπορούσε να ξεκινήσει ή/και προχωρήσει χωρίς να προαπαίτειται οποιαδήποτε άδεια από το Δικαστήριο της Εκκαθάρισης ή/και οτιδήποτε άλλο.

9.            Το παρόν Δικαστήριο δεν δύναται να αναστείλει ή να ακυρώσει διαδικασία εκποίησης που δεν συνδέεται με την ενώπιον του Αίτηση Εκκαθάρισης ή/και να αναστείλει ή να ακυρώσει διάταγμα εκποίησης που εκδόθηκε στα πλαίσια άλλης αγωγής. Κατά συνέπεια, δεν παρέχεται εξουσία στο παρόν Δικαστήριο, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, να εξετάσει κατά πόσο ορθά ή λανθασμένα εκδόθηκε διάταγμα εκποίησης ή να αναιρέσει ή/και παρέμβει με οποιοδήποτε τρόπο σε διάταγμα άλλου Δικαστηρίου ή/και δεν νομιμοποιείται να εξετάσει ή/και αναθεωρήσει την απόφαση άλλου ομόβαθμου του Δικαστηρίου.

10.          Η Αίτηση δεν μπορεί να εξεταστεί επειδή με αυτήν επιζητείται η έκδοση διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται ή/και να ακυρώνεται μια εντελώς ανεξάρτητη από την επαλήθευση ή/και εκκαθάριση διαδικασία, η οποία προβλέπεται στο Μέρος VIA του Νόμου και η οποία δεν είναι αντικείμενο, ούτε απορρέει και ουδεμία σχέση έχει με την παρούσα Αίτηση Εκκαθάρισης και ενώ το Ενυπόθηκο Ακίνητο εξαιρείται από την επαλήθευση. Σε περίπτωση έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος, η Eurobank θα εμποδίζεται για άγνωστο χρονικό διάστημα από του να προχωρήσει στην άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της που απορρέουν από το Νόμο, την Υποθήκη και την

11.          Η εκκρεμότητα της διαδικασίας επαλήθευσης δεν εμποδίζει ή/και δεν αποτελεί λόγο που θα μπορούσε να οδηγήσει με βάση τις πρόνοιες του Νόμου ή/και της σχετικής νομοθεσίας στην αναστολή ή/και ακύρωση της διαδικασίας πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου που προωθείται με βάση το Μέρος VIA του Νόμου ή/και στην απόδοση των αιτούμενων θεραπειών. Με τις αιτούμενες θεραπείες, οι Αιτητές ουσιαστικά επιδιώκουν να καταστρατηγήσουν το σκοπό του Νόμου που είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων, προβάλλοντας αλυσιτελείς, αόριστους, αβάσιμους και ανεδαφικούς ισχυρισμούς.

12.          Η Eurobank ως εξασφαλισμένος πιστωτής δεν έχει την υποχρέωση να συμμετάσχει στην διαδικασία εκκαθάρισης αλλά δύναται να προχωρήσει στην εκποίηση της εξασφάλισης και να μη διεκδικήσει μερίδιο (για οποιοδήποτε υπόλοιπο τυχόν παραμείνει μετά την εκποίηση) στο ποσό που θα διανεμηθεί στους ανεξασφάλιστους πιστωτές.

13.          Η Eurobank ουδεμία υποχρέωση είχε με βάση το άρθρο 44Δ (3) του Νόμου να παραδώσει στους Αιτητές τις εκτιμήσεις που διενεργήθηκαν για σκοπούς καθορισμού της αγοραία αξίας του Ενυπόθηκου Ακινήτου και κατ’ επέκταση της επιφυλασσόμενης τιμής πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου. Άλλωστε, οι Αιτητές, ουδέποτε μετά την επίδοση της ειδοποίησης τύπου ΙΒ ημερομηνίας 23/12/2024, επικοινώνησαν με την Eurobank ή/και άσκησαν το δικαίωμα τους για διορισμό εκτιμητή ή/και εκδήλωσαν οποιοδήποτε ενδιαφέρον για διορισμό εκτιμητή αναγκάζοντας την Eurobank να ετοιμάσει δύο εκτιμήσεις οι οποίες ουδέποτε ζητήθηκαν από τους Αιτητές. Ως εκ τούτου, οι Αιτητές κωλύονται να προβάλουν ότι δεν γνωρίζουν βάσει ποιας εκτίμησης καθορίστηκε η αξία του επίδικου ακινήτου ή/και ότι η Eurobank έπρεπε να παραδώσει στους Αιτητές τις εκτιμήσεις, τι στιγμή που οι ίδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν ή/και δεν διόρισαν δικό τους εκτιμητή ή/και δεν ζήτησαν τις εκτιμήσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω ισχυρισμοί δεν συνιστούν λόγο ακύρωσης ή/και αναστολής της διαδικασίας εκποίησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου εφόσον κάτι τέτοιο δεν προνοείται ρητά στο άρθρο 44Δ (3) του Νόμου.

14.         Η αναφορά των Αιτητών στην εκ συμφώνου απόφαση που εκδόθηκε στο πλαίσιο της αγωγής 3498/12 μεταξύ της Eurobank, της εταιρείας CHR. PETRIDES TRADELINKS LTD, του Χρίστου Πετρίδη και του Χριστόφορου Πετρίδη ημερομηνίας 10/8/2022 είναι εντελώς άσχετη και ασύνδετη με την παρούσα Αίτηση και τα επίδικα γεγονότα και προβάλλεται κατά τρόπο παραπλανητικό και κακόπιστο εφόσον αφορά πρόσωπα τα οποία δεν είναι διάδικοι στην παρούσα διαδικασία.

15.         Οι ισχυρισμοί των Αιτητών ότι η Eurobank απέστειλε την ειδοποίηση τύπου I ημερομηνίας 07/03/2024 και δεν ανέφερε οτιδήποτε για την εξόφληση από τον Πρωτοφειλέτη CHR PETRIDES TRADELINKS LTD, το Χρίστο Πετρίδη και τον Χριστόφορο Πετρίδη σύμφωνα με το πρακτικό/κανόνα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 10/8/2022 ή/και ισχυρισμοί ότι το περιεχόμενο της Αίτησης για υποκατάστατη επίδοση δεν ήταν ευδιάκριτο ή/και ισχυρισμοί ότι αναληθώς στην Ειδοποίηση ηλεκτρονικού πλειστηριασμού ημερομηνίας 11/2/2025 αναγράφεται ότι δήθεν η Eurobank δεν γνωρίζει κατά πόσο υπάρχουν ένοικοι στο εν λόγω διαμέρισμα ή/και ότι η Eurobank επιχειρεί να εκποιήσει το Ενυπόθηκο Ακίνητο αντί να προχωρήσει πρωτίστως με μέτρα εναντίον του Πρωτοφειλέτη και των εγγυητών που έχουν συμφωνήσει να εξοφλήσουν το επίδικο δάνειο είναι αναληθείς ή/και αβάσιμοι ή/και άσχετοι με τα επίδικα ζητήματα και προβάλλονται εντελώς κακόπιστα και καταχρηστικά. Περαιτέρω, οι ισχυρισμοί των Αιτητών ότι η Eurobank δεν απάντησε σε επιστολές των Αιτητών δεν αποτελεί λόγο που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απόδοση των αιτούμενων θεραπειών καθώς ουδεμία υποχρέωση είχε η Eurobank να απαντήσει σε οποιαδήποτε επιστολή των Αιτητών.

16.         Δεν είναι εύλογο ή/και δίκαιο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα ή/και οι Αιτητές δεν έδωσαν κανένα καλό ή/και ικανοποιητικό λόγο που να δικαιολογεί την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.

17.         Οι αξιούμενες θεραπείες είναι νόμω και ουσία αβάσιμες ή/και εν πάση περιπτώσει στηρίζονται σε εσφαλμένη ερμηνεία ή/και αντίκεινται στις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας.

18.         Στην ένορκη δήλωση περιέχονται αβάσιμοι και αναληθείς ισχυρισμοί ή/και ισχυρισμοί γενικοί, αόριστοι, αντιφατικοί, παραπλανητικοί και ανεδαφικοί, και άσχετοι με τα επίδικα θέματα οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, δεν δικαιολογούν την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.

19.         Η στάση του Εκκαθαριστή της Tricor Limited, Αθανάση Νεοφύτου και των δικηγόρων της είναι καταχρηστική και η Αίτηση ασκήθηκε ή/και προωθείται κακόπιστα ή/και καταχρηστικά ή/και για σκοπούς καθυστέρησης της διαδικασίας πώλησης του Ενυπόθηκου Ακινήτου ή/και με αποκλειστικό σκοπό να παρεμποδίσει τη διεξαγωγή της σκοπούμενης πώλησης ή/και επιδιώκει αλλότριους σκοπούς ήτοι την αποστέρηση της Eurobank από του να εισπράξει νομότυπα το λαβείν της ή/και λειτουργεί ως μέτρο πίεσης της Eurobank ή/και χρησιμοποιείται ως μέσο για να παραβλάψει τα έννομα συμφέροντα της Eurobank ως αυτά προκύπτουν από την Υποθήκη και το Μέρος VIA του Νόμου και συνεπεία αυτού πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο.

20.          Ο Εκκαθαριστής της Εταιρείας είναι ταυτόχρονα μέτοχος και διευθυντής της εταιρείας UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED η οποία είναι ο πιστωτής ο οποίος αιτήθηκε την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης της Εταιρείας και βρίσκεται σε θέση σύγκρουσης συμφερόντων.

21.          Ο Δικηγόρος της Εταιρείας ενεργούσε προηγουμένως σε αυτή τη διαδικασία ως Δικηγόρος συνεπώς, κωλύεται τώρα να εκπροσωπεί την Εταιρεία και/ή τον εκκαθαριστή.

 

Ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης ορκίζεται ο Νικόλας Νικολάου υπάλληλος της Eurobank. Ο ενόρκως δηλών υιοθετεί τους λόγους ένστασης. Επιπρόσθετα μέσω της ένορκης δήλωσης προβαίνει σε ιστορική αναδρομή σε σχέση με τις πιστωτικές διευκολύνσεις που παρείχε η Eurobank σε κάποια εταιρεία Chr. Petrides Tradelinks Limited, για τις εγγυήσεις που παραχωρήθηκαν. Εξηγεί ότι η αγωγή αρ. 3498/2012 σχετίζεται με τις συγκεκριμένες πιστωτικές διευκολύνσεις και ότι η Eurobank με σκοπό τη συνέχιση και προώθησης της πιο πάνω αγωγής εξασφάλισε από το Δικαστήριο Εκκαθάρισης άδεια για συνέχιση και προώθηση της αγωγής αλλά και άδειες για προώθηση αρχικά εναντίον του προσωρινού εκκαθαριστή και αργότερα εναντίον του εκκαθαριστή της εταιρείας. Έχει την άποψη ότι η άδεια συνέχισης της αγωγής περιλαμβάνει και τη δυνατότητα έκδοσης απόφασης και έκδοσης διατάγματος εκποίησης της υποθήκης.

 

Αναφορικά με την εκ συμφώνου απόφαση (Τεκμήριο 2) που εκδόθηκε στα πλαίσια της αγωγής με αρ. 3498/2012 μεταξύ της Eurobank, του Πρωτοφειλέτη, Χρίστου Πετρίδη και Χριστόφορου Πετρίδη εξηγεί ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν με αποτέλεσμα να υπάρχει απόφαση εναντίον τους για ολόκληρο το εξ’ αποφάσεως χρέος. Έχουν λάβει διάφορα μέτρα εναντίον τους μεταξύ άλλων και διαδικασίας πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων σύμφωνα με τις πρόνοιες του Μέρους VIA του Ν. 9/1965. Παρόμοια πρόταση για εξώδικη διευθέτηση έγινε και προς τη Tricor αλλά δεν έγινε αποδεκτή. Επισύναψε σχετικά το Τεκμήριο 3. Εναντίον της Tricor εκδόθηκε απόφαση την 17/02/2023 ως το Τεκμήριο 4. Εκδόθηκε δε διάταγμα εκποίησης. Ως συμβουλεύεται ακόμη κι αν προχωρούσε με εκποίηση δυνάμει της απόφασης δε θα απαιτείτο άδεια εφόσον έχει ήδη δοθεί άδεια. Σε κάθε περίπτωση ως συμβουλεύεται η διαδικασία προωθείται με βάση το Ν. 9/1965. Επισημαίνει ότι επειδή δεν εξοφλήθηκε το εξ’ αποφάσεως χρέος η Eurobank προχώρησε στην εφαρμογή του Ν. 9/1965. Παραθέτει λεπτομέρειες των διαδικασιών που πρόβηκε με την αποστολή ειδοποιήσεων Ι, ΙΒ, ΙΑ, δελτίο ειδοποίηση ηλεκτρονικού πλειστηριασμού. Επισύναψε σχετικά τα Τεκμήρια 5,6,7, 8 και 9. Ως επίσης αναφέρει ο ενόρκως δηλών η Eurobank προχώρησε σε διορισμό δύο εκτιμητών. Κατάθεσε τις εκτιμήσεις ως τα Τεκμήρια 7 και 8. Αρνείται ότι παραβιάστηκε το άρθρο 44Δ του Ν. 9/1965 ή ότι υπείχε υποχρέωση η Eurobank να παραδώσει τις εκτιμήσεις που διενεργήθηκαν για σκοπούς καθορισμού της αγοραίας αξίας του ενυπόθηκου ακινήτου. Θεωρεί ότι δεν υπήρχε υποχρέωση να απαντήσει η Euronbank στις επιστολές και ότι πράγματι δε γνωρίζει κατά πόσο σήμερα το ενυπόθηκο ακίνητο ενοικιάζεται ή αν διαμένει εκεί κάποιο πρόσωπο.

 

Αναφορικά με την επαλήθευση της απαίτησης της, παραπέμπει στην απόφαση ημερομηνίας 24/05/2019 του παρόντος Δικαστηρίου υπό άλλη σύνθεση μέσω της οποίας ακυρώθηκε αυτή. Μετά την έκδοση απόφασης στην αγωγή αρ. 3498/2012 ως εξηγεί υπέβαλε στις 25/08/2023 νέα επαλήθευση της απαίτησης της από την οποία εξαιρέθηκε το ενυπόθηκο ακίνητο. Ο Εκκαθαριστής της Tricor όμως την απέρριψε. Ως συμβουλεύεται η διαδικασία επαλήθευσης είναι άσχετη με τη διαδικασία εκποίησης. Επιπροσθέτως ως συμβουλεύεται η διαδικασία εκποίησης του ενυπόθηκου ακινήτου δε συνιστά μέτρο εκτέλεσης εφόσον δεν προϋποθέτει την έκδοση δικαστικής απόφασης ή διατάγματος εκποίησης ούτε συγκαταλέγεται στα μέτρα εκτέλεσης.

 

Σε κάθε περίπτωση ισχυρίζεται ότι η Eurobank είναι εξασφαλισμένος πιστωτής με βάση υποθήκη η οποία συστάθηκε πριν η εταιρεία τεθεί σε εκκαθάριση. Αποτελεί επιπροσθέτως ισχυρισμό της Eurobank ότι η στάση του Εκκαθαριστή και των δικηγόρων της Tricor είναι καταχρηστική αλλά και ότι πίσω από τις κινήσεις τους κρύβεται συμπαιγνία και σκευωρία αφού ο Εκκαθαριστής της Tricor είναι και διευθυντής της εταιρείας Unibrand Secretarial Services Ltd η οποία συνδέεται με το δικηγορικό γραφείο που τον εκπροσωπεί. Η πιο πάνω εταιρεία συνδέεται με κάποια Παντελίτσα Πετρίδου δικηγόροι της οποίας ήταν το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τη Tricor. Παραθέτει λεπτομέρειες προς υποστήριξη των θέσεων του μαζί με τα Τεκμήρια 10,11,12, 13 και 14.  

 

Ουσιαστικά τα ζητήματα που τίθενται προς εξέταση αφορούν τα πιο κάτω ζητήματα: α) κατά πόσο η Eurobank αποτελεί εξασφαλισμένο πιστωτή και κατά πόσο έπρεπε να προβεί σε επαλήθευση, β)κατά πόσο υπήρξε παραβίασή άρθρων του περί εταιρειών Νόμου ή εάν εφαρμόζονται τα άρθρα 217, 251, 251 Α, 220 του Κεφ. 113, γ) εάν η διαδικασία εκποίησης με βάση τον περί μεταβιβάσεως και υποθηκεύσεως ακινήτων νόμος 9/1965 συνιστά μέτρο εκτέλεσης, εάν απαιτείται άδεια για προώθηση της διαδικασίας, δ) θέματα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, οι αιτούμενες θεραπείες, ε) ισχυρισμοί για κατάχρηση, στ) ισχυρισμοί για παραβίαση του άρθρου 44 Δ (3) του Ν. 9/1965 από τη Eurobank, ζ) ύπαρξη εκ συμφώνου απόφασης εναντίον άλλων εναγόμενων στην αγωγή αρ. 3498/2012, ζητήματα ενοικίασης ή διαμονής στο ενυπόθηκο ακίνητο.

 

Η ακρόαση της υπό κρίση Αίτησης διεξάχθηκε με βάση το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων και του φακέλου της διαδικασίας εκκαθάρισης. Έκαστος των διαδίκων διαμέσου των δικηγόρων τους καταθέσαν εμπεριστατωμένα κείμενα αγορεύσεων. Παραθέσαν επίσης προφορικώς κάποια εκ των επιχειρημάτων τους.

 

Νομική πτυχή

 

α) Εξασφαλισμένος πιστωτής/διαδικασία επαλήθευσης

 

Το Α αιτητικό της Αίτησης συνδέεται με τη διαδικασία επαλήθευσης. Αποτελεί ισχυρισμό του Εκκαθαριστή ότι η διαδικασία εκποίησης του ακινήτου το οποίο παραχωρήθηκε από τη Tricor ως εξασφάλιση με την υποθήκη αρ. Υ3695/2008 (στο εξής «ως η επίδικη υποθήκη») με βάση το Νόμο 9/1965 θα πρέπει να ανασταλεί καθότι η Eurobank δεν έχει υποβάλει επαλήθευση ως όφειλε και/ή υποχρεούτο να πράξει με βάση τη άρθρο 251 του Κεφ. 113 στη διαδικασία της εκκαθάρισης.  Στον αντίποδα η Eurobank ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι α) η προώθηση της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου με το μέρος VIA του Ν. 9/1965 δεν επηρεάζει τη διαδικασία εκκαθάρισης, β) ότι είναι άσχετο το θέμα της επαλήθευσης, γ) ότι δεν υποχρεούται να επαληθεύσει αλλά και δ) ότι ως εξασφαλισμένος πιστωτής έχει το δικαίωμα να προχωρήσει στην εκποίηση της εξασφάλισης της χωρίς να συμμετάσχει στη διαδικασία εκκαθάρισης και να επαληθεύσει τυχόν υπόλοιπο.

 

Καταρχάς επισημαίνω ότι είναι κοινώς αποδεκτό ότι το ακίνητο υποθηκεύτηκε το έτος 2008 προς εξασφάλιση του χρέους της εταιρείας CHR Petrides Tradelinks Ltd (εναγόμενου 1 στην αγωγή αρ. 3498/2012) πριν την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης. Επίσης η Eurobank ως προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου περί την 17/02/2023 εξασφάλισε δικαστική απόφαση εναντίον της Tricor για οφειλόμενο ποσό χρέους αλλά επίσης εκδόθηκε διάταγμα για εκποίηση της επίδικης Υποθήκης με αριθμό Υ3695/2008. Ως Τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση επισυνάπτεται απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας σχετικά με την αγωγή αρ. 489/2011. Ως αναφέρθηκε μέσω της αγωγής την οποία προώθησε εκ μέρους της Tricor ο Εκκαθαριστής της ζητείτο μεταξύ άλλων αναγνωριστική δήλωση ότι η Υποθήκη αρ. 3695/2008 είναι άκυρη και παράνομη. Η εν λόγω αγωγή ως φαίνεται από το Τεκμήριο 1 απορρίφθηκε. Σε κάθε περίπτωση δεν τέθηκε ενώπιον μου οτιδήποτε που να συνηγορεί ότι η επίδικη σύμβαση υποθήκης δεν ισχύει ή ότι δεν είναι νομότυπη ή ότι η Eurobank δεν είναι ενυπόθηκος δανειστής ως προβλέπεται στο άρθρο 2 του Νόμου 9/65 ή ότι δεν είναι ενυπόθηκος οφειλέτης η Tricor. Υπενθυμίζω ότι το Δικαστήριο Εκκαθάρισης στην ενδιάμεση απόφαση του ημερομηνίας 9.7.2015 ανάφερε ότι «Το ότι η Eurobank είναι ενυπόθηκος δανειστής, με την Καθ'ης εταιρεία να είναι εγγυητής και ενυπόθηκος οφειλέτης έναντί της, είναι αναντίλεκτο ενώπιον μου.»

 

Στο άρθρο 251 του Κεφ. 113 στο εδάφιο 2 (α) καταγράφεται ότι όπου εταιρεία εκκαθαρίζεται από το Δικαστήριο, πρόσωπο το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι πιστωτής της εταιρείας και επιθυμεί να ανακτήσει το χρέος του στο σύνολο ή μερικώς πρέπει να υποβάλει επαλήθευση στον εκκαθαριστή. Δεν προκύπτει υποχρέωση να υποβληθεί επαλήθευση για χρέος παρά μόνο εάν επιθυμεί ο πιστωτής να ανακτήσει το χρέος του. Στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά σε εξασφαλισμένους πιστωτές βλ. άρθρο 251, εδάφιο 13(α) και (β) όπου αναφέρεται ότι εάν ο εξασφαλισμένος πιστωτής διαθέσει την εξασφάλιση του δύναται να επαληθεύσει για το υπόλοιπο χρέους αφού πρώτα αφαιρεθεί το ποσό της αξίας της εξασφάλισης του. Αν δε διαθέσει την εξασφάλιση του δύναται τότε να επαληθεύσει για το υπόλοιπο ποσό χρέους αφού πρώτα αφαιρεθεί το ποσό της αξίας της εξασφάλισης του. Επαφίεται κάθε φορά από το εάν επιθυμεί να διαθέσει την εξασφάλιση του. Ως αναφέρει όμως ο Δρ. Ποιητής στο σύγγραμμα του «Η εκκαθάριση εταιρειών» β’ έκδοση Λάρνακα 2015 σελ. 293 ουσιαστικά οι εξασφαλισμένοι πιστωτές δεν προβαίνουν σε επαλήθευση αλλά βασίζονται στην εξασφάλιση την οποία έχουν. Έτσι μπορούν να προχωρήσουν ρευστοποιώντας την εξασφάλιση τους και αξιώνοντας τις θεραπείες που είχαν πριν από την εκκαθάριση. Νοείται ότι εάν επιθυμεί να προβεί σε επαλήθευση ολόκληρου του ποσού θα απωλέσει την εξασφάλιση του.

 

Δεν υποχρεούται κάποιος πιστωτής να επαληθεύσει για ποσό χρέους παρά μόνο εάν το επιθυμεί. Δηλαδή κάποιος εξασφαλισμένος πιστωτής δύναται (υπογράμμιση Δικαστηρίου) αντί να επαληθεύσει να βασιστεί στην εξασφάλιση που ήδη κατέχει. Ως αναφέρεται τόσο στο σύγγραμμα του Δρ. Ποιητή όσο και στο Palmers Company Law 21^η έκδοση σελ. 765  ένας εξασφαλισμένος πιστωτής είτε α) θα βασιστεί αποκλειστικά στην εξασφάλιση και δε θα προχωρήσει σε επαλήθευση, β) είτε θα ρευστοποιήσει την εξασφάλιση του και θα επαληθεύσει για το υπόλοιπο, γ) μπορεί να προβεί σε εκτίμηση της εξασφάλισης του και να επαληθεύσει για το υπόλοιπο βλ. επίσης άρθρο 251 κεφ. 113 και δ) μπορεί να παραιτηθεί γενικά της εξασφάλισης και να επαληθεύσει για το υπόλοιπο.

 

Το ερώτημα που εγείρεται ακολούθως είναι κατά πόσο η Eurobank θεωρείται εξασφαλισμένος πιστωτής ως διατείνεται. Ως αναφέρεται στο σύγγραμμα «The law and Practice in Bankruptcy» σελ. 525 19 έκδοση (1979) των Muir Hunter, David Graham σελ. 525 ως εξασφαλισμένος θεωρείται ο πιστωτής ο οποίος κατέχει εξασφάλιση επί της περιουσίας ενός χρεώστη. Στο σύγγραμμα Palmer’s company law 21^η έκδοση London Stevens & Sons Limited 1968 σελ. 765 αναγράφει ότι «a secure creditor is one who has some mortgage, charge or lien on the company’s property». Με βάση το άρθρο 2 του Κεφ. 5 για να θεωρείται ένας πιστωτής εξασφαλισμένος (έναντι κάποιου χρεώστη) θα πρέπει η υποθήκη ή εξασφάλιση που κατέχει να είναι επί της περιουσίας του χρεώστη και όχι οποιουδήποτε άλλου προσώπου. Χρεώστης ως αναφέρεται στον περί πτωχεύσεως νόμο «σημαίνει οφειλέτη, για τον οποίο έχει καταχωρηθεί στο Δικαστήριο, από τον ίδιο ή από πιστωτή του, αίτηση για κήρυξή του σε πτώχευση.» Κατ’ αναλογία η Tricor εμπίπτει στον ορισμό του χρεώστη και δη  καταχωρήθηκε εναντίον της αίτηση για να τεθεί σε εκκαθάριση όπερ και εγένετο. Εν προκειμένω η αίτηση εκκαθάρισης καταχωρήθηκε εναντίον της από πιστωτή με τον ισχυρισμό ότι κατέστη ανίκανη να πληρώνει τις οικονομικές υποχρεώσεις της.

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Eurobank η οποία κατέχει υποθήκη, εξασφάλιση επί της περιουσίας της Tricor χρεώστριας εταιρείας θεωρείται εξασφαλισμένος πιστωτής της. Ο λόγος που έγινε συζήτηση του πιο πάνω σημείου είναι για να καταδειχθεί κατά πόσο η Eurobank είχε υποχρέωση να προβεί σε επαλήθευση του χρέους της ως ισχυρίστηκε η Αιτήτρια με την απάντηση να είναι αρνητική. Ως επιπροσθέτως αναφέρει ο Δρ. Ποιητής στο σύγγραμμα του «Η εκκαθάριση εταιρειών» σελ. 357 «είναι φανερό ότι ένας εξασφαλισμένος πιστωτής, για να προωθήσει τη ρευστοποίηση της εξασφάλισης του, ούτε χρειάζεται ούτε και μπορεί να διέλθει από την επαλήθευση».

 

Η Eurobank λοιπόν είχε κάθε δικαίωμα να προβεί σε διαδικασία ρευστοποίηση της εξασφάλισης της. Το κατά πόσο η διαδικασία που επέλεξε να προωθήσει με το μέρος VIA του Ν. 9/1965 η Eurobank αντιστρατεύεται το άρθρο 217 ή 220 του Κεφ. 220 ή κατά πόσο χρειάζεται άδεια για να προωθήσει τη διαδικασία εξετάζεται κατωτέρω. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υποχρεούται η Eurobank σχετικά με την εξασφάλιση της να προβεί σε επαλήθευση.

 

Υπό το φως των πιο πάνω δε διαπιστώνω να ενήργησε η Eurobank κατά παράβαση του άρθρου 251 του Κεφ. 113. Έγινε επίσης αναφορά σε παραβίαση του άρθρου 251 Α του Κεφ. 113. Με βάση τα συμπεράσματα ως ανωτέρω παρόλο που θεωρώ ως ακαδημαικής συζήτησης το ζήτημα στο φάκελο της διαδικασίας πράγματι επισυνάπτεται μέσω αίτησης ημερομηνίας 30/10/2008 έκθεση εκτίμησης των Kikis Athinodorou & Associates Ltd ημερομηνίας 21/06/2019 σχετικά με την αξία της εξασφάλισης που κατέχει η Eurobak, στο Τεκμήριο 2, Παράρτημα Κ την οποία η Eurobank έστειλε στον Επίσημο Παραλήπτη με την 1^η επαλήθευση της. Εκ πρώτης όψεως μπορεί να λεχθεί ότι υπήρξε συμμόρφωση με το άρθρο 251 Α του Κεφ. 113.

 

β)  Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο υπήρξε παραβίασή άρθρων του περί εταιρειών Νόμου ειδικότερα των άρθρων 217 και 220 του Κεφ. 113, το εάν η διαδικασία που επέλεξε η Eurobank με σκοπό να ρευστοποιήσει την υποθήκη εμπίπτει στις διαδικασίες για τις οποίες απαιτείται άδεια με βάση το άρθρο 220 ή εάν εμπίπτει στις περιπτώσεις του άρθρου 217 και/ή εάν αποτελεί μέτρο εκτέλεσης της απόφασης.

 

Πρωτίστως συνοπτικά παραθέτω τις θέσεις της Αιτήτριας ως προβάλλονται μέσω του Εκκαθαριστή της και ως αναπτύσσονται με επιχειρηματολογία στο κείμενο της γραπτής αγόρευσης. Η Eurobank ως ισχυρίζεται όφειλε να εξασφαλίσει προηγουμένως πριν την έναρξη της διαδικασίας εκποίησης άδεια με βάση το άρθρο 220 του Κεφ. 113 καθότι η διαδικασία με βάση το Ν. 9/1965 είναι καταλυτικής σημασίας για την οικονομική και περιουσιακή κατάσταση της Tricor. Ως επίσης αναφέρει το εν λόγω άρθρο δίδει τη δικαιοδοσία στο Δικαστήριο να αναστείλει διαδικασία που θα επηρεάσει την περιουσία της εταιρείας. Ο κος Νεοφύτου στις εμπεριστατωμένες αγορεύσεις του εισηγείται επίσης ότι ο όρος διαδικασία πρέπει να ερμηνεύεται ευρεία. Το γεγονός ότι η διαδικασία εκποίησης δυνάμει του μέρους VIA του Ν. 9/1965 δεν αναγράφεται στα μέτρα εκτέλεσης του άρθρου 14 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ. 6) δεν έχει κάποια σημασία καθώς σύμφωνα πάντα με τον κο Νεοφύτου είναι ξεκάθαρο από τη διαδικασία του Ν. 9/1965 ότι αποτελεί διαδικασία η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την εκποίηση ακινήτου.

 

Στον αντίποδα η Eurobank ισχυρίζεται ότι τα θέματα της επαλήθευσης είναι άσχετα με τη διαδικασία εκποίησης της υποθήκης, η επαλήθευση αφορά την ευθύνη της εταιρείας έναντι της Eurobank ενώ η εκποίηση αφορά το δικαίωμα επί του ενυπόθηκου ακινήτου και όχι κατά της εταιρείας καθ’ αυτής. Η διαδικασία εκποίησης με το μέρος VIA είναι ανεξάρτητη διαδικασία. Εισηγείται ότι η διαδικασία που προώθησε δε συνιστά μέτρο εκτέλεσης αφού η διαδικασία δε στηρίζεται σε οφειλή per se αλλά σε εμπράγματη εξασφάλιση που απορρέει από την υποθήκη. Η διαδικασία μπορεί να γίνει χωρίς να προαπαιτείται δικαστική απόφαση. Δεν εμπίπτει στο άρθρο 217, ούτε απαιτείται η προηγούμενη άδεια με βάση το άρθρο 220 του Κεφ. 113.

Παραθέτω αυτούσια το άρθρο 217 του Κεφ. 113:

«217. Όταν εταιρεία εκκαθαρίζεται από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε κατάσχεση στα χέρια τρίτου, μεσεγγύηση, κατάσχεση ή εκτέλεση που αρχίζει εναντίον της περιουσίας ή αντικειμένων της εταιρείας μετά την έναρξη της εκκαθάρισης είναι εξολοκλήρου άκυρη.»

Η συγκεκριμένη πρόνοια του Κεφ. 113 καθορίζει ότι η διενέργεια οποιαδήποτε πράξης από αυτές που καταγράφει και ειδικότερα κάθε εκτέλεση που αρχίζει εναντίον περιουσίας της εταιρείας που εκκαθαρίζεται (νοείται σε χρόνο μετά την έναρξη εκκαθάρισης) είναι άκυρη. Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο η διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/1965 εμπίπτει στην εμβέλεια του άρθρου 217 Κεφ. 113.

Πρωτίστως είναι ορθό να αναφερθεί ότι με το Μέρος VIA του Νόμου 9/1965 καθορίζεται η διαδικασία που θα πρέπει να εφαρμοστεί σε περίπτωση που ένας ενυπόθηκος δανειστής επιθυμεί να ρευστοποιήσει το ενυπόθηκο ακίνητο που παραχώρησε κάποιος ενυπόθηκος οφειλέτης ως εξασφάλιση χρέους. Η θέσπιση του μέρους VIA του Νόμου ως τροποποιήθηκε αρχικά το έτος 2014, στόχευσε στο να προσδώσει ταχύτητα στις διαδικασίες πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων και στην είσπραξη των οφειλόμενων και εξασφαλιζόμενων με υποθήκη, ποσών.  Το Μέρος VIA του Νόμου ξεκινά με το άρθρο 44Α το οποίο καθορίζει την εφαρμογή του μέρους αυτού σε κάθε σύμβαση υποθήκης, προγενέστερης ή μεταγενέστερης του Νόμου.

 Στη συνέχεια ο Νόμος (άρθρο 44Α (2) και (3)) συσχετίζει το Μέρος VIA με το προηγούμενο Μέρος VI, στη βάση του οποίου η πώληση επιτυγχάνετο μετά από αίτηση προς τον Διευθυντή του Κτηματολογίου.

 

Από τα πιο πάνω συνάγεται πως δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός στο Νόμο για τη χρησιμοποίηση από τον ενυπόθηκο δανειστή της διαδικασίας του Μέρους VIA του Ν. 9/1965 για εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου ούτε υπάρχει οποιαδήποτε απαγόρευση ώστε να προχωρήσει ο ενυπόθηκος δανειστής σε εκποίηση της υποθήκης κάποιου ενυπόθηκου οφειλέτη ακόμα κι αν ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι εταιρεία που βρίσκεται σε εκκαθάριση.

Η Eurobank επέλεξε να προχωρήσει με τη διαδικασία του μέρους VIA του Ν. 9/1965 για τη ρευστοποίηση της επίδικης υποθήκης παρόλο που περί την 17/02/2023 εξασφάλισε διάταγμα πώλησης της υπό κρίση Υποθήκης αρ. 3695/2008 δια δημόσιου πλειστηριασμού. Είναι χρήσιμο στο παρόν στάδιο να αναφερθεί ότι η διαδικασία εκτέλεσης μιας δικαστικής απόφασης με σκοπό την πώληση ακίνητης ιδιοκτησίας διέπεται από τις διατάξεις του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, διαδικασία άσχετη με τη διαδικασία του μέρους VIA του Ν. 9/1965. Επισημαίνω ότι η διαδικασία του μέρους VIA του Ν. 9/1965 είναι μια ανεξάρτητη διαδικασία η οποία παρέχει τη δυνατότητα σε κάποιο ενυπόθηκο δανειστή να προχωρήσει με ρευστοποίηση της υποθήκης όταν η απαίτηση καθίσταται ληξιπρόθεσμη, χωρίς να απαιτείται δικαστική απόφαση. Η εν λόγω διαδικασία προφανώς είναι ανεξάρτητη και από τη διαδικασία που προβλέπεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, η οποία ουσιαστικά διενεργείται μόνο μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης. Συμφωνώ με τη θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου της Eurobank ότι η διαδικασία του μέρους VIA του Ν. 9/1965 ενεργοποιείται μόνο εάν υπάρχει κάποιο εμπράγματο δικαίωμα. Συμφωνώ επίσης ότι δεν αποτελεί μέτρο εκτέλεσης ακριβώς γιατί η συγκεκριμένη διαδικασία δεν ενεργοποιείται μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης αλλά μπορεί να προωθηθεί ανεξαρτήτως δικαστικής απόφασης εφόσον τηρηθούν οι προϋποθέσεις που καθορίζονται. Επιπροσθέτως σε κάθε περίπτωση η διαδικασία του μέρους VIA του Ν. 9/1965 ρητά δεν έχει συμπεριληφθεί στα μέτρα εκτέλεσης που προκαθορίζονται στο άρθρο 14 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.

Στο άρθρο 217 αναγράφονται ρητά συγκεκριμένες πράξεις όπου εάν διενεργηθούν μετά την έναρξη εκκαθάρισης επιφέρουν ακυρότητα. Σ΄ αυτές δε περιλαμβάνεται η διαδικασία εκποίησης του Μέρους VIA του Ν. 9/1965.

Είναι ορθό να επισημανθεί ότι εν προκειμένω η Eurobank μέσω της διαδικασίας του Ν. 09/1965 δε ζητά τη πληρωμή χρημάτων δυνάμει δικαστικής απόφασης ούτε ζητά την εκτέλεση μιας απόφασης που διατάσσει την πληρωμή χρημάτων ως είναι οι περιπτώσεις για τις οποίες ενεργοποιούνται τα μέτρα εκτέλεσης που προβλέπονται στο άρθρο 14 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου. Ο σκοπός του άρθρου 14 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου με το σκοπό του Μέρους  VIA του Ν. 9/1965 σαφώς δε σχετίζεται. Συνεπώς δε συμφωνώ με τη θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου της Tricor ότι δεν έχει σημασία ότι η διαδικασία του μέρους VIA δε περιλαμβάνεται στα μέτρα εκτέλεσης του άρθρου 14 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου. Δεν αμφισβητείται ότι πρόκειται για διαδικασία αλλά σαφώς η διαδικασία εκποίησης δυνάμει του μέρους VIA του Ν. 9/1965 δεν αποτελεί μέτρο εκτέλεσης ανεξαρτήτως ότι το αποτέλεσμα είναι η εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου.

Υπενθυμίζω ότι εκτέλεση απόφασης συνίσταται στη διαδικασία που δίδει εφαρμογή σε μια δικαστική απόφαση.[1] Κατά συνέπεια κρίνω ότι εν προκειμένω δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 217 του Κεφ. 113, το οποίο ρητά καθορίζει ότι οποιαδήποτε κατάσχεση στα χέρια τρίτου, μεσεγγύηση ή κατάσχεση ή εκτέλεση απόφασης (υπογράμμιση Δικαστηρίου) που προωθείται εναντίον περιουσίας ή αντικειμένων της εταιρείας μετά την έναρξη εκκαθάρισης είναι άκυρη εξ’ ολοκλήρου. Τυχόν ακυρότητα θα επερχόταν εάν προωθείτο διαδικασία πώλησης ακίνητης περιουσίας με σκοπό την εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως κάτι που δε συμβαίνει εν προκειμένω.

Προχωρώ να εξετάσω κατά το πόσο το άρθρο 220 του Κεφ. 113 για το οποίο έγινε αρκετή συζήτηση στα κείμενα αγορεύσεων, εφαρμόζεται εν προκειμένω και δη κατά πόσο για να προχωρήσει η διαδικασία εκποίησης δυνάμει του μέρους VIA του Ν. 9/1965 απαιτείται άδεια από το Δικαστήριο Εκκαθάρισης.

Το νόημα του άρθρου 220 του Κεφ. 113 είναι σαφές. Όταν εκδοθεί διάταγμα εκκαθάρισης καμία αγωγή ή διαδικασία εναντίον μιας εταιρείας δεν μπορεί να προχωρήσει, εκτός εάν ληφθεί προηγουμένως άδεια του Δικαστηρίου και με τέτοιους όρους που το Δικαστήριο δυνατό να επιβάλει. Το άρθρο 220 του Κεφ. 133 αντιστοιχεί με το άρθρο 213 του παλαιότερου Companies Act 1948 αλλά, και, το άρθρο 130(2) του Insolvency Act 1986.

Στην πρόσφατη απόφαση του High Court (Chancery Division) στην υπόθεση Re Carillion plc (in liquidation) Financial Conduct Authority v. Carillion plc (in liquidation) [2021] EWHC 2871(Ch)το Αγγλικό Δικαστήριο εξετάζοντας το αντίστοιχο άρθρο 130(2) του Insolvency Act 1986 ανέφερε στην παρ.23 ότι:

"As the company is in the hands of a liquidator who could be expected to carry out their duties in respect of the collection, realisation and distribution of the company's assets in an orderly and responsible way in the best interests of creditors, those assets should not have to be used and depleted in dealing with unnecessary actions and proceedings outside of the liquidation process."

Σε περίπτωση έναρξης μιας διαδικασίας εκκαθάρισης οιεσδήποτε αγωγές και διαδικασίες εναντίον της εταιρείας ή της περιουσίας της δυνάμει του άρθρου 220 Κεφ. 113 αναστέλλονται. Απαραίτητη προϋπόθεση έγερσης ή συνέχισης αγωγής εναντίον εταιρείας η οποία τελεί υπό εκκαθάριση είναι η εξασφάλιση σχετικής προς τούτο άδειας από το Δικαστήριο.  Ως αναφέρει ο Palmer «Company Law» ανωτέρω στη σελ. 768 αναστέλλονται εναντίον της εταιρείας, αγωγές, εκτελέσεις, κατασχέσεις. Αλλά στη σελίδα 771 υπό την επικεφαλίδα «Liberty to Proceed» του ίδιου συγγράμματος αναφέρεται ότι η εξουσία χορήγησης άδειας για συνέχιση μιας αγωγής, εκτέλεσης κ.α. δίδεται συχνά. Μεταξύ των περιπτώσεων είναι εκείνες δανειστών των οποίων τα χρέη έχουν εξασφαλιστεί. 

Το ερώτημα που παραμένει όμως είναι κατά πόσο η διαδικασία που επέλεξε η Eurobank εμπίπτει στις περιπτώσεις αναστολής και δη στις περιπτώσεις που θεωρείται «διαδικασία» που να εμπίπτει στο άρθρο 220 του κεφ. 113 ώστε να συζητάμε για αναστολή της.

Η λέξη «διαδικασία» όμως δεν ερμηνεύθηκε ευρέως από τα Κυπριακά Δικαστήρια. Στα πλαίσια της απόφασης Ταμείο Πρ. Προς. Βιομ. (ΣΕΚ) v Samoa Cloth. κ.α. (Αρ. 1), (2000) 2 Α.Α.Δ. 289 στην οποία διευρύνθηκε η έννοια της δικαστικής διαδικασίας ώστε να περιλαμβάνει και ποινικές διαδικασίες όταν απολήγει σε επηρεασμό των συμφερόντων των πιστωτών. Στην υπόθεση Stefanos & Andreas Gold Stores Trading Limited v. Εταιρείας Αναψυκτικών ΚΕΑΝ Λίμιτεδ (αρ. 1) (1998) 1Γ Α.Α.Δ.1806, λέχθηκε ότι ο όρος «διαδικασία» του Άρθρου 220 του Κεφ. 113, περιλαμβάνει και την καταχώρηση ή συνέχιση έφεσης. Λέχθηκαν συγκεκριμένα τα εξής:

 

«Ενόψει της προστασίας που επιδιώκεται και παρέχεται με την αναστολή και παρόλο που η λέξη "αγωγή" στα άρθρα 215 και 220 υποδηλοί διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, εντούτοις η λέξη "διαδικασία" δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να ερμηνευθεί κατά τρόπο που να σημαίνει διαδικασία που συνεχίζει ή αρχίζει εναντίον της εταιρείας μόνο στο πρωτόδικο Δικαστήριο, αλλά θα πρέπει να καλύπτει και τη διαδικασία έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άλλως η σκοπούμενη προστασία δεν θα είναι πλήρης και αποτελεσματική.»

 

Αναφέρθηκε επίσης ότι σκοπός της πρόνοιας αυτής, είναι η παροχή προστασίας στους πιστωτές και στην περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας, με στόχο την ίση πληρωμή των πιστωτών της ίδιας τάξης και την αποτροπή προώθησης διαδικασιών από ορισμένους πιστωτές προς απόκτηση ωφελημάτων. Ο όρος «διαδικασία» στην απόφαση Stefanos & Andreas Gold Stores Trading Limited  ανωτέρω συμπεριέλαβε τη διαδικασία έφεσης που είναι δικαστική διαδικασία.

 

Εφόσον το λεκτικό του Άρθρου 220 του Κεφ. 113, προσομοιάζει με αυτό του Άρθρου 231 του Αγγλικού Companies Act του 1948 και άρθρου 130(2) του Insolvency Act 1986. Η Αγγλική νομολογία και συγγράμματα θα μπορούσαν να είναι βοηθητικά επί του θέματος (βλ. Stefanos & Andreas Gold Stores Trading Limited ανωτέρω).

 

Το τι σημαίνει η λέξη διαδικασία είναι σαφές. Το ερώτημα το οποίο προκύπτει εν προκειμένω και δημιουργεί ασάφεια, είναι ποιες διαδικασίες αναστέλλονται με την έναρξη της εκκαθάρισης και δη για ποιες διαδικασίας απαιτείται άδεια να συνεχίσουν ή να προχωρήσουν. Πέραν της διεύρυνσης της ερμηνείας του όρου ώστε στον όρο διαδικασία να περιλαμβάνονται και άλλης φύσης δικαστικές διαδικασίες πέραν των αστικών, όπως ποινικών, δεν μπορεί να λεχθεί ότι η ευρεία έννοια που δόθηκε για τις δικαστικές διαδικασίες πρέπει να περιλαμβάνει οποιαδήποτε γενικά διαδικασία. Επισημαίνω ότι ακόμα και για δικαστικές διαδικασίες νομολογιακά έχει κριθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις που δεν απαιτείται άδεια. Βλέπε κατωτέρω Mcpherson & Keay «The Law of Company Liquidation» 4^η έκδοση παράγραφος 7-073.

 

Στο σύγγραμμα Mcpherson & Keay «The Law of Company Liquidation» 4^η έκδοση παράγραφος 7-073 ως προς την ερμηνεία των όρων αγωγή και διαδικασία (action and proceeding) αναγράφονται τα ακόλουθα:

 

«There appears to be no distinction drawn between these two terms. The former is a generic term and means civil litigation for the recovery of individual rights. The Judicature Act 1925 provides that action means “a civil proceeding”. “Proceeding” was held by Lord Hanworth MR in Re Keystone Knitting Mills’ TradeMark to be an inclusive term which may be used to include any kind of action. In like manner, Widgery LJ in Langley Constructions (Brixham) Ltd v Wells607 indicated that the word in the precursor of s.130(2), namely s.231 of the Companies Act 1948, should be given a wide meaning. Interpretation of the words “action or proceeding” in s.130(2) seems to have been affected by considerations of convenience rather than by the technical or literal meaning of the words. It is natural to expect that proceeding would include any procedural step taken in the course of a legal action. But it has been held that an application for security for costs against the company is not an action or proceeding for which leave of the court is required.»

 

Ως προκύπτει μεταξύ των δύο όρων δεν υπάρχει ουσιαστική διαφοροποίηση επιτρέποντας να λεχθεί ότι και οι δύο όροι αφορούν διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο μιας δικαστικής/νομικής διαδικασίας.

Αναφορικά με τον όρο «αγωγή» τα Αγγλικά Δικαστήρια ανάφεραν ότι περιλαμβάνει οποιοδήποτε είδος δικαστικής διαδικασίας (Re Keystone Knitting Mills Trade Mark (1929)1 Ch 92) και θα πρέπει να ερμηνεύεται ευρεία για τις δικαστικές διαδικασίες.

Aναφορικά με τον όρο «διαδικασία» στο σύγγραμμα Halsbury’s Laws of England 2024 που τηρείται ηλεκτρονικά[2] υπό τον τίτλο «Effect of winding up order» στην ερμηνεία του όρου «proceeding» σε σχέση με το άρθρο 130 (2) του Insolvency Act (άρθρο 220 κεφ. 113) καταγράφονται τα ακόλουθα: «Proceeding is to be narrowly interpreted; non-court proceedings come within the scope of the Insolvency Act 1986 s. 130(2) only if they are similar to court proceedings». Η αναφορά αυτή στο Halsbury’s Laws of England παραπέμπει στην απόφαση Financial Conduct Authority v Carillion plc ανωτέρω. Στην εν λόγω απόφαση εξετάστηκε η ερμηνεία των όρων αγωγή και διαδικασία σε σχέση με το άρθρο 130(2) του Insolvency Act. Πρωτοδίκως κρίθηκε ότι οι ενέργειες και η άσκηση  εξουσιών της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής οι οποίες προκύπτουν από τις πρόνοιες σχετικής νομοθεσίας για να προβεί σε διαδικασίες όπως αποστολή προειδοποιητικών ειδοποιήσεων για επιβολή προστίμου εναντίον της υπό εκκαθάριση εταιρείας ότι εμπίπτουν στον όρο διαδικασία και απαιτείτο άδεια από το Δικαστήριο. Με βάση τη σχετική  νομοθεσία η αρμόδια εποπτική ρυθμιστική αρχή θα μπορούσε να επιβάλει μετά την αποστολή προειδοποιήσεων και πρόστιμο. Το Δικαστήριο σε 2^ο βαθμό έκρινε ότι δεν ισοδυναμούσε η διαδικασία που ακολουθήθηκε από την εποπτική αρχή με «αγωγή ή διαδικασία» εν τη έννοια του νόμου (άρθρου 130 (2) Insolvency Act). Δεν απαιτείτο να ληφθεί προηγουμένως άδεια από την εποπτική αρχή ώστε να επιτελέσει τα καθήκοντα της βάσει του νόμου. Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία παρείχε το δικαίωμα στην εταιρεία να προβάλει τις παραστάσεις της ή να ενστεί. Το Δικαστήριο σε 2^ο βαθμό κατέληξε στα συμπεράσματα του επί των όρων «αγωγή ή διαδικασία» εξετάζοντας το νομοθετικό και νομολογιακό πλαίσιο όταν μια εταιρεία τίθεται σε εκκαθάριση ή διαχείριση. Έκρινε επίσης ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε ευρεία ερμηνεία στον όρο «διαδικασία».

Σημαντικό να λεχθεί ότι το συμπέρασμα που προκύπτει από την ερμηνεία της λέξης «διαδικασίας» μέσα από την απόφαση Financial Conduct Authority v Carillion plc ανωτέρω είναι ο όρος διαδικασίας σε σχέση με μη δικαστικές διαδικασίες πρέπει να ερμηνεύεται στενά και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να προσομοιάζουν με δικαστικές λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη το σκοπό που επιτελεί και το άρθρο 130(2) του Insolvency Act (220 κεφ. 113 εν προκειμένω). Λέχθηκε επίσης στην εν λόγω απόφαση ότι ο όρος διαδικασίας μπορεί να αφορά και οιονεί δικαστικές/νομικές διαδικασίες όπως διαδικασία διαιτησίας.

 

Συμφωνώ με την ερμηνεία που δόθηκε από τα Αγγλικά Δικαστήρια. Θεωρώ ότι σκοπός του νομοθέτη δεν ήταν να συμπεριλάβει οποιαδήποτε διαδικασία καθότι αυτό ευλόγως θα είχε σαν συνέπεια να μη μπορεί να γίνει καμία ενέργεια χωρίς άδεια του Δικαστηρίου Εκκαθάρισης ή ακόμα να αναστέλλονταν όλες οι διαδικασίες όπως για παράδειγμα ακόμα και η διαδικασία αποστολής μιας ειδοποίησης βάση του νόμου ή προειδοποιητικής επιστολής ή ειδοποίησης από κάποια αρμόδια αρχή ή ακόμα και για να μπορέσει να διεξαχθεί για παράδειγμα μια συνέλευση. Τυχόν ευρεία ερμηνεία του όρου της διαδικασίας ώστε να περιλαμβάνει μη δικαστικές διαδικασίες που δε προσομοιάζουν με δικαστικές θα οδηγούσε σε άτοπα αποτελέσματα.  Σαφώς το Δικαστήριο επίσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το σκοπό του άρθρου 220 Κεφ. 113. Περαιτέρω ανάλυση του σκοπού του άρθρου 220 Κεφ. 113 με το Μέρος VIA του Ν.9/1965 δίδεται κατωτέρω.

 

Έχω την άποψη ότι η διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/1965 ουδόλως προσομοιάζει με δικαστική διαδικασία ούτε καν αποτελεί οιονεί δικαστική διαδικασία. Διαδικασίες που προσομοιάζουν με δικαστικές είναι οι διαδικασίες που γίνονται μεν εκτός Δικαστηρίου αλλά διεξάγονται παρόμοια με μια δικαστική διαδικασία η οποία μπορεί να διεξάγεται από διαιτητή, διαχειριστή ή οργανισμό όπως μια διαιτησία, ακρόαση σε μια επιτροπή ή κάποια πειθαρχική διαδικασία ή διαδικασία εναλλακτικής επίλυσης διαφορών.

 

Ως περιγράφεται στο Μέρος VIA του Ν. 9/1965 η έναρξη της διαδικασίας επιτυγχάνεται με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπος «Ι», η οποία, στην περίπτωση που ο δανειστής είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, συνοδεύεται από την Ειδοποίηση Τύπος «Θ». Μαζί με την Ειδοποίηση Τύπος «Ι», αποστέλλεται κατάσταση Λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων που προκλήθηκαν και οφείλονται προς είσπραξη.  Με αυτήν καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει εντός προθεσμίας που προβλέπεται στο νόμο από την ημερομηνία επίδοσης της, το οφειλόμενο ποσό.

 

Αν δεν προκύψει συμμόρφωση με την Ειδοποίηση Τύπος «Ι», αποστέλλεται προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ», στην οποία αναφέρεται ότι ο ενυπόθηκος δανειστής προτίθεται να προχωρήσει στην πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.  Εναντίον της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» είναι δυνατό να καταχωρισθεί Έφεση για παραμερισμό της, εντός της προβλεπόμενης από το νόμο προθεσμίας.

 

Ερμηνεύοντας επίσης το σκοπό που επιτελεί το άρθρο 220 του Κεφ. 113 σε συνάρτηση με τη διαδικασία του Μέρους VIA του Ν. 9/1965, προκύπτει ότι δεν μπορεί η διαδικασία που προβλέπεται στο μέρος VIA του Ν. 9/1965 να εμπίπτει στον όρο «διαδικασία» ούτως ώστε να εμπίπτει στο άρθρο 220 Κεφ. 113. Και εξηγώ. Σκοπός του άρθρου 220 κεφ. 113 είναι να διανεμηθεί ισότιμα η περιουσία στους πιστωτές της ίδιας τάξης, όμως όταν η συγκεκριμένη περιουσία υπόκειται σε εξασφάλιση όπως εν προκειμένω, αν ο εξασφαλισμένος πιστωτής επιθυμεί να ρευστοποιήσει  την εξασφάλιση του προς όφελος του δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή προς όφελος των λοιπών πιστωτών ούτε υποχρεούται να την επαληθεύσει. Είναι σαν να και εξαιρείται. Συνεπώς η διαδικασία αυτή δε θα μπορούσε να εμπίπτει στο άρθρο 220 του Κεφ. 113 με σκοπό την ισότιμη κατανομή περιουσίας μεταξύ των πιστωτών καθότι το εμπράγματο δικαίωμα του ενυπόθηκου πιστωτή επί της περιουσίας υπερτερεί. Αν ο εξασφαλισμένος πιστωτής ρευστοποιήσει την εξασφάλιση του τυχόν υπόλοιπο μόνο περιέρχεται στην υπό εκκαθάριση εταιρεία για σκοπούς διανομής.

 

Η διαδικασία εκποίησης του Ν. 9/1965 λειτουργεί αυτοτελώς και είναι ανεξάρτητη από τις αξιώσεις των πιστωτών. Η εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου δεν επηρεάζει εν πάση περιπτώσει τη διαδικασία εκκαθάρισης ή τους μη εξασφαλισμένους πιστωτές αφού είτε εκποιηθεί είτε όχι δεν επηρεάζονται οι ανεξασφάλιστοι.  Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο επέλεξε να το κάνει η Eurobank της επιτρέπει να προχωρήσει χωρίς να παραβιάζει το άρθρο 220 του Κεφ. 113.

 

Εν κατακλείδι ενεργοποιώντας η Eurobank το μηχανισμό με τον οποίο προώθησε την διαδικασία πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων με πλειστηριασμό με βάση το Ν. 9/65, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον Νόμο 142(1)/2014 δεν ενήργησε εν αντιθέσει ούτε του άρθρου 217 ούτε του άρθρου 220 του Κεφ. 113.

 

Καμία ακυρότητα λοιπόν δεν προκύπτει και δε φαίνεται οι ενέργειες της Eurobank να συνιστούν ακυρότητα ούτε έπρεπε να περιμένει να επαληθεύσει την απαίτηση της.

 

Συνεπώς τα αιτητικά ως έχουν τεθεί υπόκεινται σε απόρριψη. Για σκοπούς πληρότητας αναφέρω τα ακόλουθα:

 

Από το άρθρο 44 Γ του Ν. 9/1965 προκύπτει ότι, ο μοναδικός τρόπος αμφισβήτησης μιας διαδικασίας πώλησης η οποία προωθείται στη βάση του Μέρους VIA είναι με την καταχώριση Αίτησης - Έφεσης και αυτό μόνο μετά την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». 

 

Oι λόγοι για τους οποίους δύναται να παραμεριστεί η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» σύμφωνα με το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου 9/65 όπως αυτό έχει τροποποιηθεί με τον Τροποποιητικό Νόμο 87(1)/2018 είναι οι ακόλουθοι:

 

(α)       η επιδοθείσα Ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις,

(β)       η Ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί,

(γ)       η Ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν την λήξη της προθεσμίας για επιβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή,

(δ)       έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου,

(ε)        έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου,

(στ)     η συμμετοχή του ενυπόθηκου οφειλέτη στο σχέδιο «ΕΣΤΙΑ» για αντιμετώπιση μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων ή σε οποιοδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης.

 

Είναι σαφές πως δεν απαιτείται να συντρέχουν σωρευτικά οι πιο πάνω λόγοι για να παραμεριστεί Ειδοποίηση για σκοπούμενη πώληση υποθηκευμένου ακινήτου δυνάμει των προνοιών του Μέρους VIA του Νόμου 9/1965. Σε περίπτωση που συντρέχει έστω και ένας από αυτούς, το Δικαστήριο δύναται να παραμερίσει την ρηθείσα Ειδοποίηση ΙΑ και κατά συνέπεια να ακυρώσει το σκοπούμενο πλειστηριασμό.

 

Εν προκειμένω το Δικαστήριο Εκκαθάρισης δε δύναται μέσω αυτής της διαδικασίας να εξετάσει τυχόν συνδρομή προϋποθέσεων παραμερισμού της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, ούτε τέθηκαν λόγοι ακύρωσης με βάση το τι προβλέπεται στο Ν. 9/1965 παρά τη γενική αναφορά και θέσεις ότι οι ειδοποιήσεις που αποστάλθηκαν δε φαίνονταν καθαρά ή δε περιλάμβαναν ενημέρωση ορθή για το χρέος. Σε κάθε περίπτωση εάν αμφισβητείτο η σκοπούμενη πώληση η Αιτήτρια όφειλε να καταχωρήσει αίτηση-έφεση. Κατά συνέπεια τα όσα ισχυρίζεται η Αιτήτρια σε σχέση με το άρθρο 44 Δ του Ν. 9/1965 αναφορικά με τη διαδικασία εκτιμήσεων ή εάν στο ακίνητο διαμένει κάποιος, ή εάν έπρεπε στην ειδοποίηση τύπου Ι η Eurobank να αναφέρει τι έγινε με το χρέος του πρωτοφειλέτη εκτός του ότι είναι άσχετα με την υπό κρίση Αίτηση ενδεχομένως να αποτελούσαν ζητήματα εξέτασης στα πλαίσια αίτησης έφεσης.

 

Κρίνω ότι παρέλκει η περαιτέρω συζήτηση των λόγων ένστασης ή η περαιτέρω συζήτηση άλλου ζητήματος. Η τύχη της Αίτησης είναι προδιαγεγραμμένη.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Eurobank Cyprus Ltd και εναντίον της Tricor Limited ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Αναφορικά με τη ACB E-Auctions Ltd ενόψει του γεγονότος μη καταχώρησης οιασδήποτε ένστασης καμία διαταγή ως προς τα έξοδα.

 

 

 

(Υπ.)  ............
                      Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής