ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕYKΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Μ-Α ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Ε.Δ.  

                

 

                                                                                    Αρ. Αγωγής: 2012/2017                                                        

Μεταξύ:

 

1.    Ν.Γ.

2.    Γ.Κ.

                                                                                                                       

                                                                                                                    Ενάγουσες

 

                                                    και

 

                                              Λ.Μ.

                      Εναγoμένη

 

Ημερομηνία:  19 Μαίου 2025

 

Εμφανίσεις:

Για Ενάγουσες: κα Κέστωρος

Για Εναγόμενη: κα Κχατάπ

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

_{Κατ’ εφαρμογή άρθρου 6(β) του περί της Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης  (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2021,η απόφαση δίδεται χωρίς τη φυσική παρουσία των συνηγόρων των διαδίκων και διαβιβάζεται σε αυτούς ηλεκτρονικά, με τη συγκατάθεσή τους}

 

H λήξη της ερωτικής σχέσης μεταξύ της Ενάγουσας 2 και της Εναγόμενης αλλά και η έναρξη νέας ερωτικής σχέσης μεταξύ της Ενάγουσας 2 με την Ενάγουσα 1 αποτέλεσαν το έρεισμα ως ισχυρίζονται οι Ενάγουσες, ώστε η Εναγόμενη να αρχίσει να τις παρενοχλεί, να τις προσβάλλει τόσο με λόγια όσο και με τη συμπεριφορά της. Είναι περαιτέρω ισχυρισμός τους ότι, η Εναγόμενη προσέβαλε την προσωπική και ιδιωτική ζωή τους.

 

Μέσω της Έκθεσης Απαίτησης που καταχώρησαν περιγράφουν περιστατικά τα οποία κάτ’ ισχυρισμό έγιναν από τον Αύγουστο του 2016 μέχρι και τον Απρίλιο του 2017 με πρωταγωνιστές τους διαδίκους. Πολύ συνοπτικά ισχυρίζονται ότι η Εναγόμενη τις παρακολουθούσε στενά, ενοχλητικά επανειλημμένως και προσβλητικά τόσο κατά τις μετακινήσεις τους όσο και όταν βρίσκονταν στις οικίες τους. Γνώριζε τους αριθμούς εγγραφής των οχημάτων τους, τους άφηνε ραβασάκια, κάποιες φορές εξαπόλυε απειλές εναντίον της ζωής τους, προσβολές, ύβρεις, προέβαινε σε παρενοχλήσεις μέσω τηλεφωνημάτων, μηνυμάτων, ή ηλεκτρονικών μηνυμάτων.

 

Είναι η θέση τους ότι η Εναγόμενη, πρόβαινε στις πιο πάνω ενέργειες λόγω ζήλιας και φθόνου για τη σχέση που διατηρούσαν οι Ενάγουσες. Εκτός από τις απειλές και προσβολές που εξαπόλυε η Εναγόμενη εναντίον τους, επιπλέον ισχυρίζονται ότι αυτή δημιούργησε ψεύτικους λογαριασμούς με ψεύτικα ονόματα και ανύπαρκτα πρόσωπα σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook και viber στέλνοντας απειλητικά μηνύματα και σχολιάζοντας  σε αναρτήσεις των Εναγουσών. Τα μηνύματα είχαν περιεχόμενο σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Αποτελεί ισχυρισμό των Εναγουσών ότι οι πράξεις της Εναγόμενης παραβίασαν τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στα άρθρα 11,15,16,18, 19 και 22 του Συντάγματος και συγκεκριμένα τα δικαιώματα της προσωπικής ασφάλειας, ελευθερίας, ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, απαραβίαστο κατοικίας, ελευθερία σκέψεως, συνειδήσεως, και ίδρυση οικογένειας.

 

Iσχυρίζονται περαιτέρω ότι περί τον Απρίλιο 2017 η Εναγόμενη επιτέθηκε στην Ενάγουσα 1 προκαλώντας σ’ αυτή σωματικές βλάβες. Επίσης ισχυρίζονται ότι περί τον Αύγουστο του 2017 η Εναγόμενη εντόπισε την Ενάγουσα 2 ενώ βρισκόταν σε εστιατόριο και της επιτέθηκε προκαλώντας της σωματικές βλάβες.

 

Με την υπό κρίση αγωγή οι Ενάγουσες αξιώνουν γενικές και ειδικές αποζημιώσεις για παραβίαση και προσβολή της προσωπικότητάς τους, για όχληρία, παρακολούθηση, παρενόχληση, επίθεση προς το πρόσωπό τους. Αξιώνουν δε την έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων εναντίον της Εναγόμενης.

 

Η Εναγόμενη έχει καταχωρήσει Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση. Μέσω προδικαστικής ένστασης αιτείται απόρριψη της αγωγής για το λόγο ότι είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού και θα έπρεπε προτού καταχωρηθεί η αγωγή οι Ενάγουσες να αιτηθούν σφράγιση Κλητήριου Εντάλματος κάτι που δεν έγινε. Απορρίπτει τις θέσεις και ισχυρισμούς που εγείρουν οι Ενάγουσες μέσω της Έκθεσης Απαιτήσης τους.  Παραδέχεται τη σύναψη ερωτικού δεσμού με την Ενάγουσα 2 και ισχυρίζεται ότι διέμεναν μαζί σε διαμέρισμα στη Λευκωσία. Η Εναγόμενη αρνείται τα περιστατικά και συμπεριφορά που περιγράφουν οι Ενάγουσες ότι έγιναν από την Εναγόμενη. Αρνείται επίσης ότι απέστειλε ηλεκτρονικά μηνύματα με προσβλητικό περιεχόμενο καθώς και τηλεφωνικές κλήσεις σε ακατάλληλες ώρες, αρνείτο ότι παρακολούθησε τον Απρίλιο του 2017 το διαμέρισμα της Ενάγουσας 2 αλλά και ότι προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισέλθει εντός της οικίας της.  Επίσης αρνείται ότι την ίδια ημερομηνία μετέβηκε στην πολυκατοικία όπου διαμένουν οι Ενάγουσες με σκοπό να δημιουργήσει προβλήματα ή ότι παρενοχλεί στέλνοντας μηνύματα ή ότι επιτέθηκε και χαστούκισε την Ενάγουσα  1  στο πρόσωπο.

Ισχυρίζεται ότι η Ενάγουσα 1 της επιτέθηκε και της προκάλεσε σωματικές βλάβες για τις οποίες παραθέτει λεπτομέρειες. Αναφορικά με το περιστατικό που περιγράφουν οι Ενάγουσες ότι έγινε τον Αύγουστο του 2017 η Εναγόμενη ισχυρίζεται ότι η Ενάγουσα 2 ήρθε σε επαφή μαζί της μέσω τηλεφώνου και ζητούσε από αυτήν όπως συναντηθούν. Επέμενε και έτσι συναντήθηκαν στο εστιατόριο που αυτή εργάζεται. Στο χώρο είχε διάφορα γνωστά πρόσωπα της Ενάγουσας 2 όπου άρχισαν να φωνάζουν και να απειλούν την Εναγόμενη. Εκείνη τη μέρα της παραδόθηκαν τα δικόγραφα της αγωγής. Στην προσπάθεια της να διαφύγει καταλάθος σκόνταψε στην Ενάγουσα 2 η οποία έπεσε στο έδαφος. Τη βοήθησε να σηκωθεί διαπιστώνοντας ότι δεν έπαθε κάτι. Η Εναγόμενη αρνείται τις αξιώσεις των Εναγουσών. Αντιθέτως αξιώνει αποζημιώσεις για επίθεση και για παράνομα προκληθείσες σωματικές βλάβες καθώς και γενικές αποζημιώσεις για την συμπεριφορά τους.

 

Οι Ενάγουσες μέσω της Απάντησης στην Υπεράσπιση και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση αρνούνται τις θέσεις και ισχυρισμούς της Εναγομένης. Εμμένουν στις θέσεις και ισχυρισμούς της Έκθεσης Απαίτησης τους. Ειδικότερα αρνούνται ότι επιτέθηκαν στην Εναγόμενη προκαλώντας σ’ αυτή σωματικές βλάβες ή ότι απείλησαν αυτήν με οποιοδήποτε τρόπο.

 

Ακροαματική Διαδικασία

 

Για να αποδείξουν τις αξιώσεις τους οι Ενάγουσες καταθέσαν η Eνάγουσα 1 (ΜΕ1), η κα Χρυστάλλα Σολομώντος (ΜΕ2), η κα Παναγιώτα Παναγιώτου (ΜΕ3), ο κος Γιώργος Φωτεινόπουλος (ΜΕ4) και η Ενάγουσα 2 (ΜΕ5). Εκ μέρους της Εναγόμενης κατάθεσε ο Πέτρος Μιχαηλίδης. Η Εναγόμενη δήλωση μέσω των δικηγόρων της ότι δε θα καταθέσει. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε με τις εκατέρωθεν αγορεύσεις.

 

Μαρτυρία

 

Η προφορική μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά της διαδικασίας. Συνοπτικά παρατίθενται τα κύρια σημεία αυτής. Εν πάση περιπτώσει το κρίσιμο μέρος της μαρτυρίας θα σκιαγραφηθεί και θα αξιολογηθεί κατά τη συζήτηση που ακολουθεί.

 

Προτού προχωρήσω στην παράθεση και αξιολόγηση της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε σημειώνω ότι βασικός κανόνας είναι ότι τα δικόγραφα αποτελούν το θεμέλιο της δίκης και αποτελούν το αποκλειστικό μέσο για τον προσδιορισμό των επίδικων θεμάτων. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί ή να επεκταθεί σε θέματα που δε δικογραφούνται.[1] Επισημαίνεται ότι οι γραπτές αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο προβολής μαρτυρίας.

 

ΜΕ1

 

Η Ενάγουσα (ΜΕ1) κατάθεσε πρώτη. Ως μέρος της κυρίως εξέτασης της κατάθεσε το Έγγραφο Α.  Εξήγησε τη σχέση της με την Ενάγουσα 2 αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γνώρισε την Εναγόμενη. Ως αναφέρει όταν η Εναγόμενη έμαθε για το δεσμό της με την Ενάγουσα 2 ξεκίνησε «το χάος». Η Ενάγουσα 2 περιέγραψε κάποια περιστατικά που έγιναν ως υποστηρίζει από την Εναγόμενη έναντι της. Περί τον Αύγουστο 2016 απόσπασε πληροφορίες από τους γονείς τους στους οποίους τηλεφώνησε υποκρινόμενη τη φίλη της. Έμαθε που διέμενε και πήγε στο σπίτι της περί την 22/08/2016, κτυπούσε την πόρτα και κουδούνι του σπιτιού της και φώναζε. Κατάγγειλε το περιστατικό ημερομηνίας 22/08/2016 τηλεφωνικώς στον αστυνομικό σταθμό Στροβόλου.

 

Αναφέρθηκε σε περιστατικό που έγινε την 23/08/2016. Είδε την Εναγόμενη μέσα σε όχημα στην οδό Λαγκάδας πλησίον της κατοικίας της να τη κοιτάζει επίμονα και να παρακολουθεί. Η αστυνομία μετάβηκε στην οδό Λαγκάδας και της ζήτησαν να απομακρυνθεί.  Μια άλλη μέρα βρισκόταν πάλι η Εναγόμενη στο όχημα της πλησίον της οικίας της Ενάγουσας 1 μαζί με την κόρη της. Φώναζαν «θα σε λύσω», «είσαι τελειωμένη». Υπήρχε ως ανάφερε καθημερινή ενόχληση, τους άφηνε ραβασάκια στο αυτοκίνητο.

 

Ως επίσης ανάφερε η Εναγόμενη δημιούργησε ψεύτικους λογαριασμούς στο Facebook, viber και σχολίαζε τις δημοσιεύσεις τους. Κάποια μηνύματα ήταν προσβλητικά. Δημιούργησε επίσης ψεύτικο λογαριασμό στο Instagram, facebook, viber και προσποιείτο ότι ήταν η Ενάγουσα 1 και έστελνε σε τρίτα πρόσωπα ενοχλητικά μηνύματα. Η Ενάγουσα 2 περιέγραψε πως ένιωθε. Την 22/09/2016 πρόβηκαν γραπτώς σε καταγγελία στην αστυνομία. Τους παρενοχλούσε όταν βρισκόταν και στην Αμερική όπου συνέχισε να τους αποστέλλει μηνύματα με ενοχλητικό περιεχόμενο. Το Νοέμβριο 2016 πρόβηκαν σε καταγγελία στον Αστυνομικό σταθμό Στροβόλου επειδή η Εναγόμενη έστελνε ηλεκτρονικά μηνύματα σε συγγενικά και άλλα πρόσωπα με προσβλητικό περιεχόμενο. Κρυβόταν πίσω από άλλα πρόσωπα και αναρτούσε φωτογραφίες τους με προσβλητικά σχόλια.

 

Τηλεφώνησε κάποια στιγμή και στον πατέρα της Ενάγουσας 2 και του είπε η κόρη σου «γαμά γυναίκες». Τηλεφώνησε στο χώρο εργασίας της, έλεγε ότι έγραφε ψεύτικες συνταγές και πωλούσε παράνομα φάρμακα. Αποκάλυπτε σ’ αυτούς στοιχεία από την προσωπική της ζωή. Έστελνε μηνύματα σε συγγενείς τους, φίλες και συνεργάτιδες της.

 

Η Ενάγουσα 1 επίσης περιγράφει μέσω της γραπτής της δήλωσης ένα περιστατικό που συνέβη τον Απρίλιο 2017 όταν η ίδια μαζί με την Ενάγουσα 1 και άλλο πρόσωπο επέστρεφαν από την υπεραγορά στο διαμέρισμα της Ενάγουσας 2. Ως αναφέρει η Ενάγουσα 1, η Εναγόμενη περίμενε με το αυτοκίνητο της έξω από το διαμέρισμα της Ενάγουσας 2, κατέβηκε και επέμενε να μιλήσει μαζί της. Ισχυρίζεται ότι επιτέθηκε σ’ αυτήν η Εναγόμενη, τη χαστούκισε στο πρόσωπο και της χτύπησε στο αριστερό χέρι. Είχε εκδορές στο πρόσωπο της.  Δεν άφηναν την Εναγόμενη να εισέλθει στην πολυκατοικία. Όταν κατάφερε να εισέλθει στην πολυκατοικία η Ενάγουσα 1 την ώρα που έκλεινε την πόρτα πίσω της η Εναγόμενη έχασε την ισορροπία της και έπεσε πάνω σε μια γλάστρα.  Ενημέρωσε την αστυνομία για το περιστατικό. Την ίδια μέρα πήγε στην εργασία της και όταν τέλειωσε βγαίνοντας έξω είδε την Εναγόμενη η οποία την ακολουθούσε.

 

Η Ενάγουσα 1 κατάθεσε στο Δικαστήριο τα Τεκμήρια 1-35. Θα γίνει αναφορά κατωτέρω σε κάποια εκ των Τεκμηρίων.

 

-Το Τεκμήριο 2 είναι βεβαίωση από αστυνομική διεύθυνση Στροβόλου για καταγγελία περιστατικών από τις Ενάγουσες.

-Το Τεκμήριο 3 είναι επιστολή από το γραφείο επιτρόπου διοικήσεως και προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων

-Το Τεκμήριο 5 είναι βεβαίωση καταγγελίας  αναφορικά με καταγγελία της Ενάγουσας 2 στο Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λευκωσίας

-Το Τεκμήριο 7 είναι επιστολή ημερομηνίας 25/02/2019 από γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

-Ως Τεκμήρια 8-35 κατατέθηκαν στιγμιότυπα οθόνης. Τα Τεκμήρια για σκοπούς καλύτερης κατανόησης ομαδοποιούνται ως κατωτέρω.

 

-Τα Τεκμήρια 8 και 9 αφορούν στιγμιότυπα οθόνης από ομαδική συνομιλία στο viber. Ως ανάφερε η Ενάγουσα 1 τη συνομιλία δημιούργησε η Εναγόμενη και πρόσθεσε φίλους της στέλνοντας μηνύματα και φωτογραφίες.

 

-Το Τεκμήριο 10 είναι 3 στιγμιότυπα οθόνης που στάλθηκαν από τον λογαριασμό [ ]@gmail.com. Ως ανάφερε η Ενάγουσα 2 στάλθηκαν προς την ίδια από λογαριασμό που  δημιούργησε και διαχειριζόταν η Εναγόμενη.

 

-Τα Τεκμήρια 11-14 αφορούν 4 στιγμιότυπα οθόνης που στάλθηκαν από τον λογαριασμό [ ]@gmail.com προς την Ενάγουσα. Ως ανάφερε η Ενάγουσα στάλθηκαν περί το έτος 2016. Το Τεκμήριο 12 ως αφορά αφορά τις ημερομηνίες 21.11. έως 26.11.  Το Τεκμήριο 13 ως αναφέρει αφορά  2 στιγμιότυπα οθόνης που στάλθηκαν από τον λογαριασμό nikigeorgiou24@gmail.com στο facebook. Το δε Τεκμήριο 14 σύμφωνα με την Ενάγουσα αφορούν 4 στιγμιότυπα οθόνης που αφορούν μηνύματα που στάλθηκαν από τον λογαριασμό nikigeorgiou24@ gmaίl.com και σε ομαδική συνομιλία στο viber.

 

-Ως Τεκμήριο 15 κατατέθηκαν 6 στιγμιότυπα οθόνης που αφορούν δημοσιεύσεις φωτογραφιών και βίντεο που απεικονίζουν την Ενάγουσα. Ως ανάφερε δημοσιεύθηκαν χωρίς τη θέλησή της στην εφαρμογή Facebook.

 

-Το Τεκμήριο 16 αφορά 5 στιγμιότυπα οθόνης που κατ’ ισχυρισμό φαίνονται μηνύματα τα οποία στάλθηκαν από τον αριθμό τηλεφώνου [ ] ημερομηνίας 15.9.16 προς την Ενάγουσα, τον οποίο διαχειριζόταν η Εναγόμενη ή χρησιμοποίησε για να στείλει τα μηνύματα. 

 

-Το Τεκμήριο 17 είναι 4 στιγμιότυπα οθόνης στα οποία φαίνονται μηνύματα από τον λογαριασμό [ ]@gmail.com τον οποίο ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα δημιούργησε και διαχειριζόταν η Εναγόμενη. Τα εν λόγω μηνύματα στάλθηκαν τις 22.12 και 23.12. Επίσης το Τεκμήριο 18 αφορά στιγμιότυπα οθόνης με μηνύματα και φωτογραφίες από το λογαριασμό [ ]@gmail.com καθώς και μήνυμα από λογαριασμό Georgios Terzidis τον οποίο ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα 1 δημιούργησε και διαχειριζόταν η Εναγόμενη.

 

-Ως Τεκμήριο 19 κατάθεσε 7 στιγμιότυπα οθόνης στα οποία φαίνεται ως ανάφερε η δημιουργία και διαχείριση 5 διαφορετικών προφίλ στην εφαρμογή Instragram από την Εναγόμενη όπου στα 3 χρησιμοποιείται η φωτογραφία του προσώπου της Ενάγουσας 1.

-Το Τεκμήριο 20 αφορά, 4 στιγμιότυπα οθόνης στα οποία φαίνεται η δημιουργία προφίλ n.georgiou_24 το οποίο δημιούργησε η Εναγόμενη  ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα 1 στην εφαρμογή Instagram και τοποθέτησε και την φωτογραφία της και σχόλια τα οποία αναρτούσε σε άλλα προφίλ χρησιμοποιώντας αυτό το προφίλ.

 

-Ως Τεκμήρια 21 και 22 κατατέθηκαν στιγμιότυπα οθόνης σχετικά με ένα λογαριασμό [ ] και λογαριασμό [ ] τον οποίο ως αναφέρει η Ενάγουσα 1 δημιούργησε και διαχειριζόταν η Εναγόμενη στην εφαρμογή Instagram.

 

-Σύμφωνα με την Ενάγουσα στις 10/11/2016 και 11/11/2016 η Εναγόμενη δημοσίευσε φωτογραφίες χωρίς την έγκριση και συγκατάθεσή της από τον λογαριασμό Georgios Terzidis στην εφαρμογή Facebook τον οποίο διαχειριζόταν και δημιούργησε η Εναγόμενη. Σχετικό είναι το Τεκμήριο 23. Το Τεκμήριο 24 ως εξήγησε είναι στιγμιότυπο οθόνης ημερομηνίας 24/11/2016 από το επίσημο προφίλ του Δικταίου Ιατρικού Κέντρου στην εφαρμογή Facebook όπου δημοσιεύθηκε άρθρο με τη φωτογραφία της και σχόλιο του λογαριασμού Georgios Terzidis. Σχόλια από το λογαριασμό Georgio Terzidiς ως αναφέρει η Ενάγουσα 1 έγιναν και στις 13/09 και κάτω από δικές της δημοσιεύσεις με χυδαιότητες. Σχετικά κατάθεσε το Τεκμήριο 25.  Κατάθεσε επίσης στιγμιότυπα οθόνης από το επίσημο προφιλ του εστιατορίου D.O.T. στο Facebook από τον ίδιο λογαριασμό ως το Τεκμήριο 26.

 

-Η Εναγόμενη έστελνε μηνύματα και στην αδερφή της Ενάγουσας 2 από τον προσωπικό της λογαριασμό [ ]@icloud.com ως το Τεκμήριο 27. To Τεκμήριο 28 αφορά στιγμιότυπα οθόνης τα οποία έστειλε η Εναγόμενη προς την αδερφή της Ενάγουσας 2 η οποία τα κοινοποίησε στην Ενάγουσα 1. Ως αναφέρει τα μηνύματα αφορούσαν την ίδια. Από τον εν λόγω λογαριασμό στάλθηκαν επίσης τα μηνύματα ως τα Τεκμήρια 33 και 35.

 

-Κατάθεσε επίσης το Τεκμήριο 29,στιγμιότυπα οθόνης αλλά και το Τεκμήριο 31, 32 και 34 τα οποία αφορούν ως εξήγησε είτε μηνύματα προς διάφορα μέσα είτε μηνύματα της Εναγόμενης προς την Ενάγουσα 2. Επίσης ως Τεκμήριο 30 κατάθεσε 23 στιγμιότυπα οθόνης τα οποία στάλθηκαν τον Νοέμβριο από τον λογαριασμό [ ]cοm@iclουd.cοm τον οποίο διαχειριζόταν και δημιούργησε η Εναγόμενη ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα 1.

 

Κατά την αντεξέταση της ΜΕ1 υποδείχθηκαν ή προέκυψαν τα ακόλουθα:

 

-Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι η Εναγόμενη ήταν κάτοικος εξωτερικού.

-Ως ανάφερε δεσμό σύναψε με την Ενάγουσα 2 περί το Μάιο 2016 και μετά από αυτό το χρονικό σημείο ξεκίνησε η παρενόχληση τους.

-Την Εναγόμενη τη γνώρισε αφού ξεκίνησε σχέση με την Ενάγουσα 2. Επιβλήθηκε στη ζωή της ως ανάφερε. Οι πληροφορίες για το πρόσωπο της ήταν διαθέσιμες στο διαδίκτυο. Υποβλήθηκε στη μάρτυρα ότι η Εναγόμενη δε γνώριζε για τους γονείς της Ενάγουσας 1 με τη μάρτυρα να εξηγεί ότι θα μπορούσε να τα βρει.

-Αναφορικά με το περιστατικό ημερομηνίας 22/08/2016 που περιέγραψε η Ενάγουσα 1 ανάφερε αντεξεταζόμενη η μάρτυρας ότι δεν άνοιξε την πόρτα αλλά το άτομο που κτυπούσε κουδούνια φώναζε επίμονα «εγώ είμαι η Σίλεια άνοιξε». Υποβλήθηκε στη μάρτυρα ότι δε κτύπησε το κουδούνι η Εναγόμενη.

-Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι η οδός Λαγκάδας είναι δημόσια οδός και μπορεί να οδηγά εκεί όποιος θέλει, και ότι δεν την παρακολουθούσε η Εναγόμενη στις 23/08/2016 με τη μάρτυρα να αναφέρει ότι ήταν επίμονο.

-Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι την 23/08/2016 ο αστυνομικός στην Εναγόμενη εάν είπε κάτι ήταν, απλώς να απομακρυνθεί και ότι δεν έγινε κάτι άλλο.

-Υποβλήθηκε στη μάρτυρα ότι τα Τεκμήρια 8-35 δεν στάλθηκαν από την Εναγόμενη με τη μάρτυρα να διαφωνεί και να επισημαίνει ότι η Εναγόμενη έγραφε τα μηνύματα.

-Επεσήμανε ότι όλα τα προφίλ και μηνύματα και η παρενόχληση της ξεκίνησαν αφότου γνώρισε την Ενάγουσα 2.

-Αναφορικά με το περιστατικό ημερομηνίας 07/04/2017 υποβλήθηκε στη μάρτυρα ότι η Ενάγουσα 1 επιτέθηκε στην Εναγόμενη και της προκάλεσε σωματικές βλάβες θέση που αρνήθηκε.

-Η γενική θέση κατά την αντεξέταση είναι ότι η Εναγόμενη ουδέποτε παρενόχλησε ή παρακολουθούσε ή έστελνε ακατάλληλα μηνύματα ή σχόλια από δικούς της ή άλλους λογαριασμούς, θέση με την οποία διαφώνησε η Ενάγουσα 1.

ΜΕ2

 

Η ΜΕ2 ως εξήγησε εργάζεται στον κλάδο καταπολέμησης ηλεκτρονικού εγκλήματος, από το Μάρτιο 2015. Υποδείχθηκε στη μάρτυρα το Τεκμήριο 7 έγγραφο το οποίο ως εξήγησε ετοίμασε η ίδια. Εξήγησε ότι εργαζόταν στο ηλεκτρονικό έγκλημα. Έγινε καταγγελία για ένα ψεύτικο λογαριασμό στο Facebook ο οποίος είχε την ονομασία Κουμούσιη με ID Γεωργία Κουμούσιη.5. Κατάθεσε ως Τεκμήριο 36 αντίγραφο στιγμιότυπου οθόνης από τη σελίδα Facebook. Ως ανάφερε η μάρτυρας η εν λόγω σελίδα αφορούσε ψεύτικο λογαριασμό. Ως Τεκμήριο 37 κατάθεσε αντίγραφο κατάθεσης της Γεωργίας Κουμούσιη με ημερομηνίας λήψης 23/05/2018 η οποία ως εξήγησε λήφθηκε μετά από καταγγελία που υπέβαλε για τον εν λόγω λογαριασμό. Εξήγησε επίσης πως κατέληξε σε εύρημα ότι ο λογαριασμός Facebook του Τεκμηρίου 36 βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Διευκρίνισε ότι όταν έστειλε διάταγμα στην εταιρεία Facebook προκειμένου να λάβει πληροφορίες για τον εν λόγω λογαριασμό της απάντησαν ότι δεν μπορούσαν να της δώσουν πληροφορίες γιατί ο κάτοχος του λογαριασμού βρισκόταν εκτός της δικαιοδοσίας τους και εάν ήθελαν έπρεπε να αποταθούν στις αρχές της Αμερικής. Κατάθεσε σχετικά το Τεκμήριο 38.

Αντεξεταζόμενη η μάρτυρας ανάφερε μετά από ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν την εμπειρία της για διερεύνηση υποθέσεων σχετικές με το ηλεκτρονικό έγκλημα.  Ως ανάφερε επίσης η Ενάγουσα 2 έλαβε μήνυμα από κάποια φίλη της Κατερίνα Τούμπουρου η οποία την ενημέρωσε για το λογαριασμό Facebook όπου στη συνέχεια η Ενάγουσα 2 υπέβαλε παράπονο. Ανάφερε επίσης ότι δε δέχθηκε πίεση από τις Ενάγουσες κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης. Εξήγησε επίσης το λόγο που δεν προχώρησαν περαιτέρω στη διερεύνηση ώστε να διακριβωθεί η ταυτότητα του προσώπου που δημιούργησε το λογαριασμό Facebook.

 

ME3

 

Τρίτη μάρτυρας εκ μέρους των Εναγουσών ήταν η κα Παναγιώτα Παναγιώτου η οποία ως ανάφερε εργάζεται στο αρχείο του Αστυνομικού Σταθμού Στροβόλου. Αναγνώρισε ότι το Τεκμήριο 2 συντάχθηκε από αστυνομικό που εργαζόταν κατά τον επίδικο χρόνο στο Σταθμό Στροβόλου. Εξήγησε ότι συχνά ζητούνται τέτοιου είδους βεβαιώσεις. Υπάρχει ως εξήγησε το ηλεκτρονικό σύστημα της Αστυνομίας στο οποίο κάποιος αστυνομικός που έλαβε κάποιο παράπονο δυνατόν να προβεί σε κάποια καταχώρηση του συμβάντος.

 

Κατάθεσε ως Τεκμήριο 39 αντίγραφο ηλεκτρονικού αρχείου το οποίο τυπώνεται από το αρχείο της Αστυνομίας Κύπρου με τίτλο «Κατάλογος Εγγράφων-Ημερολόγιο Παραπόνων και Συμβάντων». Εξήγησε η μάρτυρας τη διαδικασία που ακολουθείται όταν ένας πολίτης προβαίνει σε παράπονο στην Αστυνομία. Εξήγησε πότε γίνονται συστάσεις και ότι προτού προβούν σε κάποια σύσταση εξακριβώνουν ποια είναι τα πρόσωπα εναντίον των οποίων υπάρχει παράπονο. Εξήγησε επίσης τι είναι το Alert List και ποια άτομα μπαίνουν σ΄ αυτό τον κατάλογο.

 

Αντεξεταζόμενη ανάφερε ότι η ίδια δε διερεύνησε κάποιο περιστατικό. Με αναφορά στο Τεκμήριο 39 εξήγησε ότι, ό,τι αναγράφεται στο συγκεκριμένο τεκμήριο καταγράφηκε από αστυνομικούς συναδέλφους της. Υπόδειξε επίσης σε ποια περίπτωση φαίνεται να ανοίχθηκε ποινικός φάκελος. Υποδείχθηκε επίσης στη μάρτυρα εάν γνωρίζει το λόγο που η Εναγόμενη βρισκόταν στην οδό [ ] 3 στη Δασούπολη ως αναγράφει στο σημείο 3 του Τεκμηρίου 39, με τη μάρτυρα να απαντά ότι δε γνώριζε.

 

Υποδείχθηκε στη μάρτυρα το περιστατικό που καταγράφεται στο Τεκμήριο 39 με ημερομηνία 07/04/2017. Μέσω της μάρτυρας αυτής κατατέθηκε ιατρικό έντυπο ημερομηνίας 07/04/2017 ως Τεκμήριο 40 αναφορικά με την Εναγόμενη. 

 

ΜΕ4

 

Ο τέταρτος μάρτυρας ο οποίος κατάθεσε εκ μέρους των Εναγουσών ως μέρος της κυρίως εξέτασης του κατάθεσε το Έγγραφο Β.

 

Εξήγησε τη σχέση του με την Ενάγουσα 2 και περιέγραψε τι είδε τον Αύγουστο 2017 στο εστιατόριο D.O.T. όταν η Ενάγουσα 2 μετέβηκε στο χώρο για καφέ.

 

Αντεξεταζόμενος ανάφερε ότι είναι φίλος με τις Ενάγουσες. Όταν έγινε το επίδικο συμβάν αυτός πηγαινοερχόταν στο τραπέζι που κάθονταν με την Ενάγουσα 2. Δε θυμάται αν είδε την Εναγόμενη μέσα αλλά την είδε έξω από το εστιατόριο. Σε ερώτηση σε ποιο στάδιο βγήκε έξω απάντησε ότι βγήκε έξω την ώρα που τις είδε να μιλούν και όταν η Σίλεια είχε πιάσει τη Γεωργία από το χέρι. Βγήκαν έξω με το φίλο τους το Πόλυ.

 

Αρνήθηκε την υποβολή ότι περικύκλωσαν τη Σίλεια και ότι ο Πόλυς άρχισε να της φωνάζει και να την απειλεί. Ήταν ως ανάφερε παρών όταν έπεσε η Γεωργία κάτω. Δε θυμάται να έσπρωξε η Σίλεια τη Γεωργία καταλάθος και ότι τη βοήθησε να σηκωθεί. Αναφορικά με το κινητό τηλέφωνο της Ενάγουσας 2 θυμάται ότι της έπεσε από τη τσέπη, το πήρε η Εναγόμενη, το κτύπησε κάτω και μετά το πήρε μαζί της.

ΜΕ5

 

Η Ενάγουσα 2 ως μέρος της κυρίως εξέτασης της κατάθεσε το Έγγραφο Γ. Μέσω του Εγγράφου Γ περιγράφει ένα περιστατικό που εξελίχθηκε μεταξύ εκείνης και της Εναγόμενης περί την 31/08/2017  ως αναφέρθηκε έξω από το εστιατόριο D.O.T. στη Λευκωσία. Με βάση τα όσα περιγράφει ενώ βρισκόταν στο συγκεκριμένο εστιατόριο με φίλους της προσήλθε η Εναγόμενη και επέμενε να μιλήσουν. Τελικά βγήκαν έξω να μιλήσουν και αρχίζοντας να της λέει διάφορα όπως «ξανασκέφτου το», «βιάστηκες με τη Νίκη» σηκώθηκε να φύγει την άρπαξε από το χέρι και δεν την άφηνε να φύγει. Προσπάθησε να φύγει, την έσπρωξε με δύναμη και έπεσε στο δρόμο, χτυπώντας το χέρι και το πόδι της. Έπεσε και το κινητό τηλέφωνο της. Η Εναγόμενη πήρε το κινητό της και έφυγε.

 

Η μάρτυρας αναγνώρισε ότι ο αριθμός κινητού τηλεφώνου [ ] που φαίνεται στα Τεκμήρια 8 και 9 είναι ο ίδιος  αριθμός για τον οποίο υπέβαλαν καταγγελία (βλ. Τεκμήριο 39) στην αστυνομία ότι έστελνε μηνύματα στην Ενάγουσα 1.

 

Διαβάζοντας το Τεκμήριο 11 και 17 ανάφερε  ότι ο τρόπος γραφής και ομιλίας είναι ο ίδιος με την Εναγόμενη εξηγώντας ότι η Εναγόμενη χρησιμοποιούσε για την Ενάγουσα 1 τη λέξη «παχύδερμο». Σχολιάζοντας το Τεκμήριο 12 η μάρτυρας ανάφερε ότι στην τρίτη σελίδα του εν λόγω τεκμηρίου γίνεται αναφορά στη μητέρα της. Διαβάζοντας η μάρτυρας το Τεκμήριο 15 τελευταία σελίδα επεσήμανε ότι εν λόγια της Εναγόμενης.

 

H μάρτυρας σχολίασε τα τεκμήρια 16, 32 και 34 και εξήγησε γιατί θεωρεί ότι προέρχονται από την Εναγόμενη. Η μάρτυρας αναφορικά με το Τεκμήριο 27 ανάφερε ότι το έστειλε η Εναγόμενη στην αδερφή της. Υπέδειξε ότι η φωτογραφία στα αριστερά της 1^ης σελίδας του Τεκμηρίου είναι της Εναγόμενης.

 

Ανάφερε η μάρτυρας ότι στα Τεκμήρια 29, 30 και 31 μιλά η Εναγόμενη. Επεσήμανε ότι τη φωτογραφία του Τεκμηρίου 29 σελίδα 7 όπου απεικονίζεται η ίδια και η Εναγόμενη την έχει μόνο η Εναγόμενη και αυτή η φωτογραφία είναι η ίδια με τη φωτογραφία των Τεκμηρίων 9 και 10.

 

Αντεξεταζόμενη ανάφερε ότι δε συγκατοικούσε με την Εναγόμενη, ούτε της έδωσε ποτέ κλειδιά. Η μάρτυρας αρνήθηκε ότι επικοινωνούσε με την Εναγόμενη μετά την καταχώρηση της αγωγής. Δεν αναγνώρισε το η-μήνυμα του Τεκμηρίου προς Αναγνώριση Α. Αρνήθηκε την υποβολή ότι τα όσα κατάγγειλαν στην Αστυνομία ήταν ψευδή και ότι γι΄ αυτό δε ζήτησαν διερεύνηση των περιστατικών από αστυνομία.

 

Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι η ίδια διευθέτησε συνάντηση με την Εναγόμενη στο εστιατόριο D.O.T. για να της επιδοθεί η αγωγή η οποία επιδόθηκε την ίδια μέρα με τη μάρτυρα να απαντά ότι δε γνωρίζει πότε επιδόθηκε η αγωγή ή ότι η ίδια προσκάλεσε την Εναγόμενη στο εστιατόριο.

 

ΜΥ1 

 

Ο Πέτρος Μιχαηλίδης κατάθεσε εκ μέρους της Eναγομένης (ΜΥ1). Ως εξήγησε ο μάρτυρας η Εναγόμενη είναι η αδερφή του. Ανάφερε ότι την Ενάγουσα 2, τη γνωρίζει αλλά όχι πολύ καλά. Την Ενάγουσα 1 δεν την γνώριζε. Σε ερώτηση κατά πόσο γνωρίζει η σχετίζεται με τον αριθμό κινητού τηλεφώνου [ ] απάντησε ότι ουδεμία σχέση έχει με εκείνον τον αριθμό τηλεφώνου και ούτε ήρθε ο ίδιος σε επαφή ποτέ με τις Ενάγουσες. Υποδείχθηκαν στο μάρτυρα τα τεκμήρια 8 και 9. Ως ανάφερε ποτέ δεν έστειλε τα μηνύματα. Αναγνώρισε σε κάποιες φωτογραφίες την Ενάγουσα 2 και την αδερφή του. Σε σχέση με τα επίδικα θέματα ως ανάφερε δε γνωρίζει κάτι αλλά το μόνο που ήξερε είναι ότι μεταξύ της Ενάγουσας 2 και της Εναγόμενης υπήρξε μια διαμάχη και ότι χώρισαν. Είπε ότι το 2016 ο ίδιος βρισκόταν στην Αμερική. 

 

Κατά την αντεξέταση του υποδειχθηκε σ' αυτόν ότι κάποιο άλλο πρόσωπο υποδυόταν ή προσποιείτο ότι είναι εκείνος και στείλε τα μηνύματα στην Ενάγουσα 1.

 

Αξιολόγηση Μαρτυρίας

 

Σημειώνω επιπροσθέτως ότι προχώρησα στην αξιολόγηση της μαρτυρίας αφού  παρακολούθησα τους μάρτυρες ενώ έδιδαν τη μαρτυρία τους και έλαβα υπόψη την ποιότητα της μαρτυρίας, τη σαφήνεια στον τρόπο απάντησης, τη φυσικότητα και  αμεσότητα των απαντήσεων, την ύπαρξη τυχόν συμφέροντος, τυχόν ουσιαστικές αντιφάσεις, τη μνήμη των μαρτύρων, τους λόγους που είχαν να τα θυμούνται αυτά κοσκινίζοντας τη μαρτυρία τους, συγκρίνοντας, συσχετίζοντας και αντιπαραβάλλοντας τούτη με τα όσα ανάφερε ο κάθε μάρτυρας ξεχωριστά. Βλ. Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506.

Για σκοπούς καλύτερης συνοχής θα προχωρήσω πρωτίστως στην αξιολόγηση της μαρτυρίας των Εναγουσών 1 και 2 (ΜΕ1 και ΜΕ5).

 

ΜΕ1

 

Παρόλο που η μαρτυρία της ΜΕ1 προσεγγίζεται με προσοχή εντούτοις η μαρτυρία της σε γενικές γραμμές προκάλεσε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Είχε συνοχή, υπήρξε συνεπής και δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση της. Κάποιες μικροαντιφάσεις δεν είναι ικανές να κλονίσουν την αξιοπιστία της. Παρατήρησα σε κάποια σημεία το στοιχείο της υπερβολής ως θα εξηγήσω κατωτέρω χωρίς όμως αυτό να μειώνει η αξιοπιστία της. Αναφέρθηκε στα γεγονότα με σαφήνεια και συνέπεια.

 

Πιο συγκεκριμένα εξήγησε με σαφήνεια πως και με ποιο τρόπο η Εναγόμενη έμαθε πληροφορίες για την ίδια. Περιέγραψε επίσης με επάρκεια τα διάφορα περιστατικά που μεσολάβησαν μεταξύ της και της Εναγόμενης από τον Αύγουστο 2016 και τον Απρίλιο 2017. Παρόλο που κατά την αντεξέταση της έγινε προσπάθεια να αμφισβητηθεί η θέση της ότι τον Αύγουστο 2016 η Εναγόμενη πήγε στο σπίτι της το βράδυ και της κτυπούσε το κουδούνι φωνάζοντας μάλιστα ότι είναι η Σίλεια ή ότι την 23/08/2016 την είδε έξω από το σπίτι της, η μαρτυρία της ήταν κατατοπιστική και συνάδει με βάση τα όσα κατάγγειλε στην αστυνομία και καταγράφηκαν στο Τεκμήριο 2 και 39.

 

Αναφορικά με το περιστατικό ημερομηνίας 23/08/2016 η Ενάγουσα 1 περιέγραψε πως βίωσε και ότι την κοίταζε επίμονα η Εναγόμενη. Δεν αμφισβητείται ότι η Ενάγουσα κατάγγειλε το συμβάν στην αστυνομία. Παρόλο που έγινε προσπάθεια αμφισβήτησης ότι η Εναγόμενη παρακολουθούσε την Ενάγουσα 1 ή ότι της έγινε παρατήρηση εν τέλει δεν αντικρούστηκε η θέση της Ενάγουσας 1 ως προς το ότι η Εναγόμενη την παρακολουθούσε επίμονα και ότι η αστυνομία της έκανε αυστηρές συστάσεις. Να σημειωθεί ότι κατά την αντεξέταση δεν αμφισβητήθηκε η θέση της Ενάγουσας 1 ότι πράγματι η Εναγόμενη κατά την 23/08/2016 βρισκόταν με το όχημα της σταθμευμένη στην οδό Λαγκάδα πλησίον της κατοικίας της.

 

Δεν έχει αμφισβητηθεί στο τέλος της ημέρας ότι η Ενάγουσα 1 πρόβηκε στις καταγγελίες που περιγράφονται στο Τεκμήριο 2 και 39. Η θέση της Ενάγουσας 1 ότι αποτέλεσε δέκτη των μηνυμάτων που περιγράφονται στα διάφορα τεκμήρια που κατάθεσε ή ότι λάμβανε μηνύματα από  διάφορους λογαριασμούς είναι αποδεκτή. Είναι αποδεκτό ότι έλαβε τα μηνύματα των Τεκμηρίων 8,9,10,11,12, 13,16,17,18,29. Το εάν αυτά τα μηνύματα στάλθηκαν από την Εναγόμενη εξετάζεται κατωτέρω. Είναι αποδεκτό επίσης ότι η ίδια δε δημιούργησε το λογαριασμό [ ]@gmail.com ούτε το λογαριασμό [ ]. Αποδέχομαι ότι η Ενάγουσα 1 δεν είχε σχέση ούτε με το γκρουπ viber και τη συνομιλία που στάλθηκαν από το λογαριασμό [ ]@gmail.com ως το Τεκμήριο 14. Η Ενάγουσα 1 ήταν ειλικρινής όταν ανάφερε ότι έλαβε τα πιο πάνω μηνύματα και ότι έγιναν και διάφορες αναρτήσεις και δημοσιεύσεις σχολίων για την ίδια ή δημοσίευση φωτογραφιών χωρίς την έγκριση της στο facebook ή σε άλλες σελίδες όπως τη σελίδα του Δικταίου Ιατρικού Κέντρου ως τα Τεκμήρια 23,24,25,26. Αποδέχομαι ότι η Ενάγουσα 1 δε δημιούργησε τα προφίλ στην εφαρμογή Instagram ως τα Τεκμήρια 19 και 20. Σε κάθε περίπτωση δεν αντικρούστηκε η θέση της ότι έλαβε τα μηνύματα ή ότι δεν σχετίζεται η ίδια με τα προφίλ στο Instagram και facebook.

 

Επιπλέον είναι αποδεκτή η αποστολή των μηνυμάτων προς τις Ενάγουσες ή προς την αδερφή της Ενάγουσας 2 ή η ανάρτηση σχολίων στην εφαρμογή Instagram σχετικά με τις Ενάγουσες ως τα Τεκμήρια 21,22,27,28, 30,31,32,33,34 και 35.

 

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λεχθεί ότι τα πιο πάνω μηνύματα είναι κατασκευασμένα ως υπέβαλε η συνήγορος της Εναγόμενης από τις Ενάγουσες. Πρωτίστως δεν αποτέλεσε αυτό δικογραφημένη θέση της Εναγόμενης πέραν της άρνησης της ως προς την ανάμειξη της Εναγόμενης στην αποστολή αυτών ή στη δημιουργία των λογαριασμών. Περαιτέρω δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω ότι οι Ενάγουσες έλαβαν τα μηνύματα ή ότι έγιναν σχόλια και δημοσιεύσεις σχολίων σχετικά με αυτές ή ότι δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες τους χωρίς την έγκριση τους.

 

Θα ήταν αντίθετο στη λογική εν πάση περιπτώσει να δημιουργούσε το λογαριασμό nikigeorgiou η Ενάγουσα 1 και να στέλνει μηνύματα προσβλητικά για τον εαυτό της. Περαιτέρω αναφορά ως προς το περιεχόμενο των μηνυμάτων γίνεται κατωτέρω.

 

Θεωρώ ότι η Ενάγουσα 1 ήταν ειλικρινής περιγράφοντας το πως ένιωσε κατά τη λήψη των διαφόρων μηνυμάτων ή όταν αναρτιούνταν φωτογραφίες της σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης με σχόλια σχετικά με αυτές και το σεξουαλικό προσανατολισμό της αλλά και πως ένιωσε όταν η οικογένεια της έμαθε από την Εναγόμενη για το σεξουαλικό προσανατολισμό της ή όταν τηλεφώνησε στο χώρο εργασίας της κατηγορώντας αυτήν ότι πωλούσε παράνομα φάρμακα αλλά αποκαλύπτοντας τους και προσωπικές της πληροφορίες.

 

Αναφορικά με το περιστατικό ημερομηνίας 07/04/2017 κρίνω ότι ήταν επεξηγηματική και σαφής. Η θέση της υπήρξε πειστική και δεν αντικρούστηκε από την αντεξέταση. Καταρχάς ως φάνηκε από τη μαρτυρία της ΜΕ1 αλλά και από την αντεξέταση της η Εναγόμενη βρέθηκε έξω από την οικία της Ενάγουσας 2 απρόσκλητη με σκοπό να μιλήσει με την Ενάγουσα 1 και προσπάθησε να εισέλθει εντός της εισόδου της πολυκατοικίας. Η Εναγόμενη ενώ της ζήτησαν να αποχωρήσει δεν έφευγε και στο τέλος υπήρξε ένταση μεταξύ της και της Ενάγουσας 1 εναντίον της οποίας άσκησε και βία η Εναγόμενη. Δεν αντικρούστηκε η θέση των Εναγουσών ότι και η Εναγόμενη κτύπησε γλιστρώντας σε μία γλάστρα.  Στο σημείο αυτό υπενθυμίζω ότι σε κάθε περίπτωση η εκδοχή που παράθεσε η Ενάγουσα 1 δεν αντικρούστηκε με άλλη αξιόπιστη μαρτυρία πέραν των γενικών υποβολών και θέσεων που στο τέλος της ημέρας παρέμειναν μετέωρες. Η ευπαίδευτη συνήγορος της Εναγόμενης κάλεσε το Δικαστήριο να κρίνει την Ενάγουσα 1 αναξιόπιστη χωρίς προβολή ουσιαστικά μαρτυρίας που να αντικρούει τις θέσεις της. Η ευπαίδευτη συνήγορος απλώς έθεσε κάποια ερωτήματα καλώντας το Δικαστήριο να τα απαντήσει και να προβεί σε συμπεράσματα και εικασίες κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο. Παρατηρώ επίσης ότι σε αρκετά σημεία της γραπτής αγόρευσης η οποία καταχωρήθηκε εκ μέρους της Εναγόμενης παρατηρείται αυτό το φαινόμενο.

 

Όσον αφορά το περιστατικό που έγινε στις 07/04/2017 από το Τεκμήριο 39 φαίνεται να κατέγραψε αστυνομικός ότι η Εναγόμενη ανάφερε ότι ήθελε να μιλήσει στην Ενάγουσα 2 γι’ αυτό πήγε σπίτι της. Όπως αναφέρεται επιχείρησε να της μιλήσει και μια μέρα προηγουμένως. Ήθελε να της μιλήσει για να τη ρωτήσει γιατί τη σταμάτησαν στο αεροδρόμιο. Αυτή η αναφορά (ότι δηλαδή λέχθηκε από την Εναγόμενη) δεν αμφισβητήθηκε αλλά ούτε αντικρούστηκε.

 

Αναφορικά με το περιστατικό ημερομηνίας 31/08/2017 δεν έχω λόγο να μην αποδεχτώ τη θέση της Εναγόμενης 1 ότι ενημερώθηκε ότι κτύπησε η Ενάγουσα 2 την οποία είδε όταν μετάβηκε στο χώρο με μώλωπες στα χέρια και στα πόδια από πτώση στο έδαφος.

 

Οφείλω όμως να αναφέρω ότι παρατήρησα να συντρέχει σε κάποια σημεία της μαρτυρίας της Ενάγουσας 1 το στοιχείο της υπερβολής ή ανακρίβειας. Στη γραπτή της δήλωση ανάφερε ότι ανάστειλε την κοινωνική της ζωή εξαιτίας των όσων έγιναν ενώ αντεξεταζόμενη ανάφερε ότι συνέχισε να πηγαίνει σε καφετέριες και δε θα σταματούσε τη ζωή της για ένα άτομο. Επίσης προκειμένου να υποδείξει ότι πίσω απ΄ όλα κρυβόταν η Εναγόμενη ανάφερε ότι με την Ενάγουσα 2 άσκησαν πίεση προς την Υπηρεσία Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού εγκλήματος για να μάθουν ποιος έστελνε τα μηνύματα και έμαθαν ότι αποστέλλονταν από Αμερική. Από το σύνολο της μαρτυρίας όμως αυτό που προκύπτει είναι ότι η Υπηρεσία Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πρόβηκε σε έρευνα σχετικά με παράπονο της Ενάγουσας 2 για ψεύτικο λογαριασμό facebook με το όνομα της Ενάγουσας 2 ως το Τεκμήριο 36. Η καταγγελία έγινε από την Ενάγουσα 2 και δη κατάγγειλε ότι κάποιος δημιούργησε ψεύτικο προφίλ στο facebook με το όνομα της. Δε φαίνεται να λήφθηκε πληροφορία για συγκεκριμένα ηλεκτρονικά μηνύματα ως ανάφερε η Ενάγουσα 1.Πράγματι όμως έγινε καταγγελία το Νοέμβριο 2016 (βλ. Τεκμήριο 39) για μηνύματα με ύποπτη την Εναγόμενη αλλά δεν προχώρησαν σε περαιτέρω έρευνα ενόψει της μη σοβαρότητας των αδικημάτων. Παρόλο της πιο πάνω αντίφασης δεν μπορεί να εξαχθεί εξ’ αυτού και μόνο αναξιοπιστία της Ενάγουσας 1 εφόσον ως προς τα λοιπά η μαρτυρία της κρίθηκε σαφής, επεξηγηματική και θετική.

 

Επίσης στοιχείο υπερβολής διαπίστωσα και ως προς τη θέση της ότι ένιωσαν φόβο από τις ενέργειες της Εναγόμενης συγγενικά της πρόσωπα. Δεν έχει τεθεί σε κάθε περίπτωση μαρτυρία πως και με ποιο τρόπο συγγενικά της πρόσωπα βίωσαν φόβο.

 

Η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή με τις διευκρινήσεις ως ανωτέρω. Η γνώμη της για νομικά ζητήματα και δη για το τι μπορεί να συνιστούν τα μηνύματα που έλαβε εάν παραβίασαν κάποιο ατομικό της δικαίωμα δε λαμβάνεται υπόψη καθότι αυτό είναι θέμα που θα αποφασίσει το Δικαστήριο.

 

ΜΕ5

 

Από την άλλη και η μαρτυρία της Ενάγουσας 5 υπήρξε θετική αλλά σε ορισμένα σημεία παρατήρησα κάποια κενά. Η μαρτυρία της  για τους λόγους που εξηγούνται κατωτέρω γίνεται μερικώς αποδεκτή.

 

Προσπάθησε να εξηγήσει για ποιο λόγο θεωρεί ότι τα διάφορα μηνύματα (Τεκμήρια 8-35) προέρχονται από την Εναγόμενη λέγοντας μεταξύ άλλων ότι το κατάλαβε από τον τρόπο ομιλίας της Εναγόμενης ή ότι μόνο η Εναγόμενη κατείχε κάποια συγκεκριμένη φωτογραφία τους η οποία αποστάλθηκε σε διάφορα μηνύματα. Σαν παράδειγμα για τον τρόπο ομιλίας παράθεσε τη λέξη «παχύδερμο». Δεν παρουσίασε όμως γραπτή συνομιλία που ενδεχομένως να είχε με την Εναγόμενη που να υποδεικνύει ότι η Εναγόμενη χρησιμοποιούσε αυτή τη λέξη για να περιγράψει την Ενάγουσα 1 ή άλλη μαρτυρία ώστε να καταδειχθεί ο τρόπος ομιλίας της Εναγόμενης.

 

Παραπέμπω επίσης στο Τεκμήριο 30, μηνύματα από λογαριασμό [ ]@icloud.com όπου φαίνεται αποδέκτης των μηνυμάτων να είναι ίδια η Ενάγουσα 2. Υπάρχουν πολλά και μακροσκελή μηνύματα τα οποία φαίνεται να ξεκινούν από την 17/11/2016. Στα εν λόγω μηνύματα σε αρκετά σημεία γίνεται αναφορά στο όνομα της Εναγόμενης. Λέει «Its me Silia». Ανατρέχοντας στο περιεχόμενο των μηνυμάτων  δεν υπάρχει ουδεμία αναφορά για παχύδερμο παρά λέει «η Νίκη» ή «παφιτού». Στα εν λόγω μηνύματα εξηγείται ο λόγος που η Εναγόμενη η οποία αναφέρει σε διάφορα σημεία its me Sylia έστειλε μήνυμα από το λογαριασμό της θυγατέρας της. Αποδέχομαι ότι τα εν λόγω μηνύματα προέρχονται από την Εναγόμενη. Επισημαίνω ότι δε γίνεται αναφορά στην Ενάγουσα 1 με τη λέξη παχύδερμο. Η θέση της Ενάγουσας 2 ως προς το χαρακτηρισμό της Ενάγουσας 1 από την Εναγόμενη με τη λέξη παχύδερμο δε γίνεται αποδεκτή. Κατά συνέπεια δεν είναι αποδεκτή ούτε η θέση της περί του ότι τα υπόλοιπα μηνύματα προέρχονται από την Εναγόμενη ενόψει του τρόπου γραφής καθότι αυτό τέθηκε πολύ γενικά.

 

Επιπρόσθετα παρατηρώ ότι στο Τεκμήριο 15 στιγμιότυπα οθόνης αποτελούμενο από 6 σελίδες η Ενάγουσα 2 ανάφερε ότι η τελευταία σελίδα αφορά λεγόμενα της Εναγόμενης. Όμως δε φαίνεται πότε αυτά στάλθηκαν ούτε φαίνεται πως συνδέονται με τα προηγούμενα στιγμιότυπα οθόνης που περιλαμβάνονται στο ίδιο τεκμήριο. Ως ανάφερε η Ενάγουσα 1 στα συγκεκριμένα στιγμιότυπα πλην της τελευταίας σελίδας φαίνεται να έγιναν δημοσιεύσεις και αναρτήσεις σχολίων σχετικά μ’ αυτή χωρίς τη θέληση της στο facebook από κάποιο λογαριασμό [ ]. Η τελευταία σελίδα του τεκμηρίου 15 που αφορά στιγμιότυπο οθόνης από μια συνομιλία είναι προφανώς άσχετη με τα υπόλοιπα στιγμιότυπα οθόνης και θεωρώ παραπλανητικά επισυνάφθηκε. Σαφώς δεν υπάρχει μαρτυρία που να συνδέει την Εναγόμενη με το Τεκμήριο 15 και δη με τις 5 σελίδες του εγγράφου.

 

Σε πολλά σημεία επίσης της μαρτυρίας της η Ενάγουσα 2 προκειμένου να αποδείξει ότι τα μηνύματα και τους λογαριασμούς δημιούργησε η Εναγόμενη ανάφερε «θεωρώ», «πιστεύω» ότι είναι η Εναγόμενη παραθέτοντας κάθε φορά το λόγο αλλά αυτό δεν είναι ικανοποιητικό ώστε να μπορεί με ασφάλεια να εξαχθεί συμπέρασμα ότι πράγματι αυτή δημιούργησε τους λογαριασμούς και έστελνε μηνύματα ή ότι προέβαινε σε δημοσιεύσεις.

 

Ένα παράδειγμα των θεωριών της Ενάγουσας 2 είναι όταν ανάφερε ότι αποκλείεται να έστελνε τα μηνύματα η μητέρα της Εναγόμενης επειδή η μητέρα της δεν είναι τόσο «high tech».

 

Αναφορικά με την καταγγελία της Ενάγουσας 2 για ψεύτικο λογαριασμό στο facebook αυτός αναγνωρίστηκε ως ψεύτικος από το Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και ότι αυτός ο λογαριασμός δημιουργήθηκε από πρόσωπο που βρίσκεται στην Αμερική βλ. Τεκμήριο 7. Η μαρτυρία της ως προς τον ισχυρισμό ότι ο λογαριασμός είναι ψεύτικος γίνεται αποδεκτή. Παρόλα αυτά η καταγγελία έγινε το έτος 2018 (βλ. Τεκμήριο 37) σε χρόνο μετά την έγερση της παρούσας. Πέραν τούτου εν τέλει αποφάσισε να μη μάθει ποιος είναι ο πραγματικός δικαιούχος. Η θέση λοιπόν ότι το δημιούργησε η Εναγόμενη από μόνο το λόγο ότι ο λογαριασμός δημιουργήθηκε στην Αμερική παρέμεινε σε επίπεδο ισχυρισμών. Επισημαίνω το Δικαστήριο δε δύναται να προβαίνει σε εικασίες. Σε κάθε περίπτωση από το λογαριασμό για τον οποίο έγινε καταγγελία ότι είναι ψεύτικος δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία ότι στάλθηκαν στις Ενάγουσες η-μηνύματα ή ότι χρησιμοποιήθηκε εναντίον τους. Στο Τεκμήριο 37 κατάθεση της Ενάγουσας 2 προς την αστυνομία γίνεται αναφορά ότι στάλθηκαν σε φίλους τους μηνύματα αλλά περαιτέρω μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε ώστε να έχει το Δικαστήριο ολοκληρωμένη εικόνα.

 

Σε γενικές γραμμές όμως η θέση της ΜΕ1, ως προς το πως βίωσε και πώς συνέβη το συμβάν του Αυγούστου 2017 υπήρξε σαφής. Παρατήρησα μια μικρή ασάφεια με τη μαρτυρία του ΜΕ4 ως προς το τι ακριβώς έγινε με το κινητό της τηλέφωνο όταν αυτή έπεσε κάτω αλλά θεωρώ ότι δεν αποτελεί λόγο κλονισμού της αξιοπιστίας της. Από το σύνολο της μαρτυρίας προκύπτει ότι το κινητό τηλέφωνο της Ενάγουσας 2 το πήρε μαζί της η Εναγόμενη.   

 

Επισημαίνω ότι η μαρτυρία της παρά κάποιες αντιφάσεις δεν κλονίστηκε στην ουσία της κατά την αντεξέταση της. Η θέση της ως προς τα γεγονότα ότι δηλαδή έλαβαν τα μηνύματα είτε η ίδια είτε η Ενάγουσα 1 ως αυτά κατατέθηκαν μέσω τεκμηρίων ή ότι συναντήθηκε με την Εναγόμενη στο εστιατόριο D.O.T. δεν αντικρούστηκε. Τέθηκε στη μάρτυρα ότι είχε στείλει μηνύματα στην Εναγόμενη για να τη παγιδεύσει ώστε να τη συναντήσει στο εστιατόριο και να της επιδοθεί η αγωγή. Πρωτίστως αναφέρω ότι στο φάκελο του Δικαστηρίου υπάρχει η ένορκη δήλωση του επιδότη όπου πράγματι φαίνεται ότι στις 31/08/2017 επιδόθηκε η αγωγή στην Εναγόμενη. Δεν αναγράφει τοποθεσία επίδοσης. Αυτό από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει σε συμπέρασμα ότι η Εναγόμενη παγιδεύτηκε. Η Ενάγουσα 2 δε θυμόταν να έγινε επίδοση και αρνήθηκε ανάμειξη σε αποστολή μηνυμάτων προς την ίδια την Εναγόμενη. Η θέση της ουσιαστικά παρέμεινε αναντίλεκτη. Το παράδοξο είναι ότι ενώ η Εναγόμενη είχε κρατήσει η-μήνυμα (Τεκμήριο Α προς αναγνώριση) ισχυριζόμενη επικοινωνία της με την Ενάγουσα 2 δε παρουσίασε μαρτυρία με τα μηνύματα που κατ΄ ισχυρισμό της απέστειλε η Ενάγουσα 2 ώστε να συναντηθούν στο εστιατόριο. Σε κάθε περίπτωση ανεξαρτήτως του πως βρέθηκε η Εναγόμενη στο εστιατόριο ως φαίνεται από την ανεξάρτητη μαρτυρία του ΜΕ4 αλλά και από την αξιόπιστη μαρτυρία της Ενάγουσας 2, η Εναγόμενη άσκησε βία στην Ενάγουσα 2. Την άρπαξε από το χέρι και δεν την άφηνε να φύγει. Δεν αντικρούστηκε η περιγραφή του συμβάντος ως περιγράφηκε από την Ενάγουσα 2 και δη ότι συνομιλούσαν στον εξωτερικό χώρο του εστιατορίου. Δεν αντικρούστηκε επίσης με άλλη μαρτυρία ότι προσπαθώντας η Ενάγουσα 2 να φύγει την έσπρωξε η Εναγόμενη και έπεσε στο δρόμο με αποτέλεσμα να κτυπήσει. Σημειώνω ότι σε κάθε περίπτωση η Εναγόμενη δεν αρνείται ότι έπεσε κάτω η Ενάγουσα 2. Είναι αποδεκτό επίσης ότι η Ενάγουσα 2 πρόβηκε σε καταγγελία για το περιστατικό ως υποδεικνύεται και στο Τεκμήριο 5.

 

Αναφορικά με τα Τεκμήρια 29,30, 31,32,33 και 34 προκύπτει ότι αποδέκτης των μηνυμάτων ήταν η ίδια η Ενάγουσα 2. Τα μηνύματα του Τεκμηρίου  32 στάλθηκαν από ένα λογαριασμό [ ]@newyorkalways.online. Μπορώ με ασφάλεια να προβώ σε εύρημα ότι αποστολέας είναι η ίδια. Αυτό προκύπτει από το περιεχόμενο. Επίσης στο ίδιο τεκμήριο φαίνονται τα στοιχεία επικοινωνίας της τόσο ο αριθμός τηλεφώνου όσο και ηλεκτρονικές διευθύνσεις που χρησιμοποιεί στην εργασία της. Το συγκεκριμένο τεκμήριο συνδέεται σαφέστατα με τα Τεκμήρια 34 και 16.

 

Το Τεκμήριο 30 πέραν του ότι αποκαλύπτει την ταυτότητα της Εναγόμενης υποδεικνύει την απεγνωσμένη θα έλεγα προσπάθεια της να επικοινωνήσει με την Ενάγουσα 2.

 

Τα Τεκμήρια 31 και 33 είναι η-μηνύματα με αποστολέα την Εναγόμενη και παραλήπτη την Ενάγουσα 2. Φαίνεται στο Τεκμήριο 33 το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο msylia11@icloud.com.

 

To Τεκμήριο 29 περιλαμβάνει μηνύματα που φαίνεται να απευθύνονται κυρίως στην Ενάγουσα 2 αφού γίνεται αναφορά στο όνομα της αλλά δε φαίνεται από ποιο λογαριασμό στάλθηκαν ή αριθμό τηλεφώνου. Δε φαίνεται ούτε πότε ακριβώς στάλθηκαν. Μάλιστα στη δέσμη εγγράφων του εν λόγω Τεκμηρίου έχουν συμπεριληφθεί και κάποια μηνύματα που δε φαίνεται να συνάδουν με την υπόλοιπη συνομιλία. Δεν μπορώ με ασφάλεια να προβώ σε εύρημα ότι τα εν λόγω μηνύματα στάλθηκαν από την Εναγόμενη.

 

To Tεκμήριο 21 φαίνεται να αφορά την Ενάγουσα 2 και στάλθηκε από το λογαριασμό [ ]. Δεν υπάρχει μαρτυρία πότε στάλθηκε. Το παράδοξο είναι ότι η Ενάγουσα 2 δεν εξήγησε γιατί θεωρεί ότι αυτό το μήνυμα προέρχεται από την Εναγόμενη αν και το πρόσωπο που μιλά κάνει αναφορά σε κάποια δικαστική διαδικασία και ότι ο αποστολέας νιώθει πικρία και λύπη. Ακόμη και η Εναγόμενη να το έγραψε δε προκύπτει κάτι μεμπτό. Σε κάθε περίπτωση η αποδεικτική βαρύτητα που αποδίδεται είναι περιορισμένη.

 

Κάτι τελευταίο αναφορικά με το Τεκμήριο 30. Παρατηρώ ότι η Εναγόμενη έστειλε το μήνυμα μέσω λογαριασμού που ανήκε στη θυγατέρα της χωρίς μάλιστα να διστάσει να επισυνάψει και φωτογραφία της θυγατέρας της. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξαχθεί συμπέρασμα ότι ο λογαριασμός είναι ψεύτικος. Ως φαίνεται η Εναγόμενη έστειλε μήνυμα στην Ενάγουσα 2 από το λογαριασμό της θυγατέρας της. Αυτό που προκύπτει από το περιεχόμενο των μηνυμάτων είναι ότι αρχικά ήθελε να ευχηθεί στην Ενάγουσα 2 για τα γενέθλια της.

 

Εξετάζοντας τα μηνύματα τα οποία φαίνεται να έστειλε η Εναγόμενη προς την Ενάγουσα 2 διαπιστώνω ότι αυτά ενέχουν το στοιχείο κυρίως της πικρίας, απογοήτευσης, ζήλιας.

 

Αξιολόγηση των Τεκμηρίων 8-40.

 

Δεν αμφισβητείται ότι αποστάλθηκαν οι επιστολές ως τα Τεκμήρια 1, 3,4,5,6 και 7. Ειδικότερα ως προς το Τεκμήριο 3 επιστολή από Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκύπτει ότι τα συμπεράσματα της Επιτρόπου περί το τι ενδεχομένως συνιστά η συμπεριφορά που αποδόθηκε στην Εναγόμενη προέκυψαν από τα όσα παραθέσαν οι Ενάγουσες. Σαφώς το Δικαστήριο δε δεσμεύεται από τα συμπεράσματα αυτά. Τα ευρήματα του Δικαστηρίου σαφώς θα προκύψουν από την εξέταση και αξιολόγηση του μαρτυρικού υλικού που τέθηκε ενώπιον του.

 

Το Τεκμήριο 16 ως εξηγώ ανωτέρω φαίνεται να στάλθηκε από την Εναγόμενη περί το Σεπτέμβριο 2016. Η ταυτότητα της προκύπτει σε συνδυασμό με τα τεκμήρια 32 και 33.  Ως εξήγησε η Ενάγουσα 1 έλαβε αυτό το μήνυμα το Σεπτέμβριο 2016. Στα διάφορα συνεχόμενα μηνύματα που έστειλε η Εναγόμενη στην Ενάγουσα 1 αναφέρει κάποια στιγμή ότι ήρθε στο σπίτι της για να μιλήσουν και δεν τη δέχθηκε. Πράγματι σύμφωνα με τα όσα κατάθεσε η Ενάγουσα 1 η Εναγόμενη τον Αύγουστο 2016 σε δύο περιπτώσεις βρέθηκε έξω από το σπίτι της και την παρακολουθούσε.

 

Τεκμήρια 8 και 9

 

Τα μηνύματα που στάλθηκαν από τα Τεκμήρια 8 και 9 φαίνεται να στάλθηκαν από το αριθμό κινητού τηλεφώνου αρ. [ ]. Κατά το χρόνο αποστολής των μηνυμάτων οι Ενάγουσες υποψιάστηκαν τον αδερφό της Εναγόμενης τον Πέτρο ή το Λευτέρη ή ότι στέλνονται από την ίδια την Εναγόμενη. Ζήτησαν από την αστυνομία απλώς να καταγραφεί το περιστατικό και έτσι δεν έγινε κάποια διερεύνηση βλ. Τεκμήριο 39. Οι Ενάγουσες κατά τον επίδικο χρόνο δεν ήταν σίγουρες ποιος έστελνε τα μηνύματα. Σήμερα όμως θεωρούν ότι είναι η Εναγόμενη αλλά η απλή υποψία δεν είναι αρκετή.

 

Ως φαίνεται το πρόσωπο που έστελνε αυτά τα μηνύματα στην Ενάγουσα 1 ή τα πρόσωπα που κρύβονταν πίσω από αυτά ήθελε/αν να της προκαλέσει/ουν φόβο και αγωνία αλλά και να την προσβάλει/ουν αφού δημιούργησε γκρουπ viber όπου προστέθηκαν φίλοι και συνεργάτες της. Παρατηρώ ότι στο Τεκμήριο 8 σε κάποια σημεία φαίνεται «Sylia is typing» Αυτό όμως δεν μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια σε εύρημα ότι πίσω από τον αριθμό [ ] κρύβεται η Εναγόμενη. Το Δικαστήριο δεν μπορεί από μόνο του χωρίς άλλη μαρτυρία να κρίνει ότι ο αριθμός [ ] συνδέεται με την Εναγόμενη. Δεν έχει τεθεί μαρτυρία για το ποια άτομα συμπεριλαμβάνονταν στο συγκεκριμένο γκρούπ. Φαίνεται ότι ο πιο πάνω αριθμός επειδή ήταν άγνωστος αποστολέας ήταν χωρίς όνομα. Αλλά από ότι φαίνεται στο εν λόγω γκρουπ μέλος ήταν και κάποια με το όνομα Sylia. Δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία ότι το όνομα Σίλεια είχε τον αριθμό [ ] ή ότι στα σημεία που γράφει «sylia is typing» ότι αυτό σημαίνει ότι το μήνυμα γράφτηκε από τον αριθμό κινητού τηλεφώνου [ ].

 

Επιπροσθέτως το άτομο που στέλνει τα μηνύματα μιλά στο τρίτο πρόσωπο. Συνεπώς ελλείψει μαρτυρίας ως προς το ποιο άτομο έστελνε τα μηνύματα αλλά και μαρτυρίας που να συνδέει την Εναγόμενη με την αποστολή μηνυμάτων δεν μπορώ να αποδεχτώ τη θέση των Εναγουσών ότι πίσω από αυτά κρύβεται η Εναγόμενη. Το ίδιο ισχύει και για το Τεκμήριο 9. Ως αναφέρθηκε το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβαίνει σε εικασίες.

 

Λογαριασμός [ ]@gmail.com

 

Σχετικά είναι τα Τεκμήρια 10, 15, 28 (μηνύματα προς αδερφή Ενάγουσας 2).

 

Πράγματι φαίνεται να αποστάλθηκαν μηνύματα από τον πιο πάνω λογαριασμό όπου χωρίς τη συγκατάθεση της Ενάγουσας δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες της. Μάλιστα στο Τεκμήριο 10 ο αποστολέας γράφει ότι τη φωτογραφία της Ενάγουσας 1 με σχόλια το είδαν 1052 άνθρωποι. Είναι ξεκάθαρο ότι ο αποστολέας είχε σκοπό να προκαλέσει άγχος, ταλαιπωρία και προσβολή της Ενάγουσας. Αναφέρεται με έμφαση στο σεξουαλικό προσανατολισμό της.  Δεν υπάρχει όμως μαρτυρία στην οποία να μπορεί το Δικαστήριο να βασιστεί με ασφάλεια ώστε να προβεί σε εύρημα ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός δημιουργήθηκε από την Εναγόμενη ή ότι το λογαριασμό διαχειρίζεται αυτήν. Το πρόσωπο ή πρόσωπα που γράφει/ουν τα μηνύματα  είναι σε τρίτο πρόσωπο.  Προφανώς το άτομο που στέλνει τα μηνύματα γνωρίζει και την αδερφή της Ενάγουσας 2 η οποία ως αναφέρθηκε στη διαδικασία ονομάζεται Άννα. Η Άννα δεν κατάθεσε στη διαδικασία ώστε να διαφωτίσει το Δικαστήριο περαιτέρω για το ζήτημα. Παρατηρώ επίσης ότι η Αστυνομία Κύπρου σε συνεργασία με το ηλεκτρονικό έγκλημα δεν μπόρεσαν να διερευνήσουν το παράπονο των Εναγουσών για λήψη μηνυμάτων από διάφορους λογαριασμούς όπως ο συγκεκριμένος. Δεν υπάρχει μαρτυρία που να συνδέει την Εναγόμενη με αυτό το λογαριασμό. Σαφώς το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβαίνει σε εικασίες ή συμπεράσματα χωρίς μαρτυρία.

 

Το ίδιο ισχύει και για τα μηνύματα και δημοσιεύσεις σχετικά με το λογαριασμό [ ]@gmail.com (Τεκμήρια 11, 12, 13,14) και Georgios Terzidis (Τεκμήρια 18,26, 23, 24, 25). Aυτό που πρόκυψε από το σύνολο της μαρτυρίας είναι ότι ο Γεώργιος Τερζίδης είναι ο πρώην σύζυγος της Εναγόμενης.  Σαφώς το Δικαστήριο δε γνωρίζει τη σχέση του Τερζίδη με την Εναγόμενη και με την οικογένεια της Ενάγουσας 2. Το παράδοξο όμως είναι ότι ενώ έλαβαν οι Ενάγουσες μηνύματα από λογαριασμό σχετικά με κάποιον Γεώργιο Τερζίδη τον οποίο γνώριζαν και με περιεχόμενο προσβλητικό, απειλητικό  δεν προχώρησαν εναντίον του σε οποιαδήποτε καταγγελία ούτε έλαβαν άλλα νομικά μέτρα αλλά ούτε παρουσίασαν άλλη μαρτυρία ώστε να εξακριβωθεί τελικά εάν ο ίδιος σχετιζόταν με τα μηνύματα, δημοσιεύσεις και αναρτήσεις. Το περιεχόμενο των μηνυμάτων ήταν και προσβλητικό και προκλητικό.

 

Το ίδιο ισχύει και για το περιεχόμενο των μηνυμάτων από το λογαριασμό  [ ]. Είναι αποδεκτό ότι δεν δημιούργησε η Ενάγουσα αυτό το λογαριασμό. Όμως δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία ως προς το ποιος δημιούργησε αυτό το λογαριασμό. Εικασίες ως ποιος το μπορεί να κρύβεται δεν μπορεί να οδηγήσουν σε ασφαλή ευρήματα. Στα μηνύματα είτε από αυτό το λογαριασμό είτε από το λογαριασμό [ ], [ ] [ ] αφήνεται να νοηθεί ότι μπορεί να είναι κάποιος εκ των αδερφών της Εναγόμενης, ή ο πρώην σύζυγος ή η μητέρα της.

 

 

Το Τεκμήριο 17 αναφέρεται σε λογαριασμό σχετικά με κάποιον [ ]. Δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία που να μπορεί να διαφωτίσει το Δικαστήριο ότι η Εναγόμενη δημιούργησε αυτό το λογαριασμό ή ότι αυτή έγραψε τα μηνύματα.

 

Αυτό που προκύπτει αβίαστα όμως είναι ότι τα μηνύματα αναρτήσεις και δημοσιεύσεις φωτογραφιών των Εναγουσών από τους λογαριασμούς [ ], [ ], [ ] ακόμα και τα μηνύματα από τον αριθμό τηλεφώνου [ ] έχουν την ίδια τάση και λεξιλόγιο. Το ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω από τους λογαριασμούς δεν μπορεί με ασφάλεια να το γνωρίζει το Δικαστήριο. Το ενδεχόμενο να κρύβεται πίσω από αυτούς η Εναγόμενη δεν είναι αρκετό για να προβεί το Δικαστήριο σε σχετικό εύρημα.

 

Το Τεκμήριο 22 φαίνεται να προέρχεται από κάποιο λογαριασμό [ ]. Δε φαίνεται ημερομηνία ανάρτησης ούτε ποιος/α κρύβεται πίσω από το λογαριασμό. Καμία βαρύτητα δεν αποδίδεται.

 

Τέλος είναι αποδεκτές οι θέσεις των Εναγουσών ότι κάποιο πρόσωπο κατάρτιζε ψεύτικους λογαριασμούς facebook και Instagram και ότι οι λογαριασμοί και αναρτήσεις των Τεκμηρίων 19 και 20 είναι ψεύτικα όμως, ομοίως η μαρτυρία που παρουσιάστηκε δεν είναι ικανή να συνδέσει την Εναγόμενη με τη δημιουργία και διαχείριση τους. Σε κάθε περίπτωση επισημαίνω ότι ως πρόκυψε από το σύνολο της μαρτυρίας Αμερική διέμεναν τόσο η Εναγόμενη όσο και τ’ αδέρφια της.

 

Αναφορικά με το Τεκμήριο 27 δεν αντικρούστηκε η θέση της Ενάγουσας 2 ότι η Εναγόμενη έστελνε μηνύματα και στην αδερφή της  Άννα. Από μια ανάγνωση των μηνυμάτων που έστειλε από το λογαριασμό [ ]@icloud.com (επισημαίνω δεν αντικρούστηκε ότι ο πιο πάνω λογαριασμός ανήκει στην Εναγόμενη) φαίνεται το παράπονο της Εναγόμενης να είναι ως προς το ότι η Ενάγουσα 2 γνώριζε την Ενάγουσα 1 σε κοινούς φίλους που είχαν με την Εναγόμενη, γεγονός που την ενόχλησε. Αυτό φαίνεται να το επαναλαμβάνει στα μηνύματα του Τεκμηρίου 30.

 

Το Τεκμήριο 40 είναι ιατρικό πιστοποιητικό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας αναφορικά με την Εναγόμενη. Με την κατάθεση του εγγράφου η συνήγορος των Εναγουσών επιφύλαξε το δικαίωμα της για αντεξέταση. Ουδείς κλητεύθηκε όμως για να εξηγήσει το έγγραφο ούτε η Εναγόμενη παρουσιάστηκε ώστε να αντεξεταστεί επ’ αυτού. Σαφώς η πλευρά των Εναγουσών στερήθηκε του δικαιώματος αντεξέτασης. Η αποδεικτική βαρύτητα που δίνεται στο συγκεκριμένο έγγραφο είναι μηδαμινή. Επισημαίνω ότι δεν εξηγήθηκε ο λόγος που δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο το πρόσωπο που πρόβηκε στην αρχική δήλωση ώστε να αντεξεταστεί. Το πρόσωπο επίσης υπέρ του οποίου κατατέθηκε επέλεξε τελικά να μην καταθέσει.

 

Ομοίως δε δίδεται καμία αποδεικτική αξία στο Τεκμήριο προς Αναγνώριση Α το οποίο εν τέλει δεν έγινε κανονικό Τεκμήριο στη διαδικασία. Οι υποβολές και θέσεις που έγιναν επ΄ αυτού παρέμειναν μετέωρες και χωρίς καμία αξία.

 

Εν κατακλείδι η μαρτυρία των Εναγουσών 1 και 2 γίνεται αποδεκτή με τις διευκρινήσεις ως ανωτέρω.

 

ΜΕ2

 

Η μαρτυρία της ΜΕ2 υπήρξε θετική. Κρίνω ότι υπήρξε αντικειμενική και ανεξάρτητη μάρτυρας. Δεν έχω αμφιβολία ότι η μάρτυρας έλαβε την απαιτούμενη εκπαίδευση και είχε την εμπειρία για να εξετάζει περιστατικά σχετικά με παράπονα για ηλεκτρονικά εγκλήματα. Θεωρώ λοιπόν με βάση τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου ότι η μάρτυρας είχε τις ειδικές γνώσεις και εμπειρία να εξετάζει παράπονα αναφορικά με ηλεκτρονικά εγκλήματα. Η μάρτυρας με σαφήνεια εξήγησε σε τι ενέργειες πρόβηκε μετά την υποβολή παραπόνου ότι κάποιο πρόσωπο δημιούργησε λογαριασμό ψεύτικο στο όνομα της Ενάγουσας 2. Εξήγησε με επάρκεια πως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο λογαριασμός δημιουργήθηκε στην Αμερική αλλά και για ποιο λόγο δεν προχώρησαν ώστε να διαπιστώσουν το όνομα του ατόμου που δημιούργησε αυτό το λογαριασμό.

 

Κατά την αντεξέταση της ερωτήθηκε κατά πόσο θα μπορούσε κάποιο άτομο να είναι στην Κύπρο αλλά να φαίνεται ότι στέλνει μηνύματα από άλλη χώρα με τη μάρτυρα να εξηγεί ότι υπάρχει η δυνατότητα αλλά δεν ήταν ειδική για να γνωρίζει. Θεωρώ οι ερωτήσεις που έγιναν σχετικά με αυτό το ζήτημα είναι θεωρητικής φύσεως εφόσον δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι αποστέλλονταν μηνύματα από Κύπρο ενώ φαινόταν να ήταν από Αμερική. Επισημαίνω ότι η μάρτυρας δεν ανάφερε ότι εξέτασε μηνύματα προέλευσης από άλλη χώρα αλλά κατά πόσο ο λογαριασμός facebook Τεκμήριο 36 ήταν ψεύτικος. Η διαπίστωση της μάρτυρας η οποία κρίνεται αποδεκτή είναι ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός δημιουργήθηκε στην Αμερική.

 

Υποδείχθηκε επίσης στη μάρτυρα κατά την αντεξέταση της το Τεκμήριο 16 και ανάφερε ότι δεν το είχε ξαναδεί.

 

Με βάση τα πιο πάνω η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή.

 

ΜΕ3

 

Ομοίως η μαρτυρία της ΜΕ3 υπήρξε θετική. Ήταν σταθερή, σαφής και αντικειμενική μάρτυρας.  Δεν είχε κανένα συμφέρον από την έκβαση της υπόθεσης. Εξήγησε με επάρκεια και σαφήνεια πως ετοιμάζονται βεβαιώσεις ως η βεβαίωση του Τεκμηρίου 2 αλλά και πως ετοιμάστηκε το Τεκμήριο 2. Εξήγησε πως ετοιμάστηκε και το Τεκμήριο 39. Ήταν σαφής όταν ανάφερε ότι όταν ένας πολίτης με την αστυνομία διερευνά ένα περιστατικό μεταβαίνει αστυνομικός στο χώρο, εξακριβώνουν τα στοιχεία των παραπονουμένων, θα λάβουν το παράπονο. Εξήγησε ότι πριν γίνει σύσταση σε κάποιο πρόσωπο εξακριβώνονται τα στοιχεία του προσώπου.

 

Η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή και δη είναι αποδεκτό ότι η αστυνομία μετά από υποβολή παραπόνου από κάποιο πρόσωπο καταγράφει το περιστατικό και αναλόγως προβαίνει σε κάποιες ενέργειες. Συνεπώς είναι αποδεκτό ότι τα όσα καταγράφονται στα Τεκμήρια 2 και 39 προέρχονται από δηλώσεις και παράπονα που υπέβαλαν οι Ενάγουσες 1 και 2 στην αστυνομία αλλά περιλαμβάνει και ενέργειες που οι αστυνομικοί σημείωσαν ότι έπραξαν κάθε φορά.

 

Επισημαίνω ότι δεν αμφισβητήθηκε ότι υποβλήθηκαν τα παράπονα απλώς αμφισβητήθηκε η αλήθεια των ισχυρισμών των Εναγουσών.

 

Eξετάζοντας το Τεκμήριο 39 προκύπτουν τα ακόλουθα:

 

-       Την 22/08/2016 η Ενάγουσα 1 ανάφερε ότι άγνωστο πρόσωπο κτυπούσε την πόρτα και το κουδούνι του διαμερίσματος της. Ως ανάφερε στο τηλέφωνο είχε υποψίες για το πρόσωπο που την ενοχλεί.

-       Την 22/08/2016 προσήλθαν στον αστυνομικό σταθμό οι Ενάγουσες και ανάφεραν ότι υποψιάζονται ότι το πρόσωπο που ενόχλησε ήταν η Εναγόμενη.

-       Την 23/08/2016 η Ενάγουσα 1 τηλεφώνησε στον αστυνομικό σταθμό και ανάφερε ότι ενώ έπαιρνε το σκύλο της βόλτα είδε την Εναγόμενη μέσα σε όχημα σε οδό πλησίον του διαμερίσματος της. Αστυνομικοί μετέβηκαν στο χώρο όπου συνάντησαν την Εναγόμενη και πρόβηκαν σε αυστηρές συστάσεις για τις ενοχλήσεις και της ζητήθηκε να αποχωρήσει.

-       Την 22/09/2016 οι Ενάγουσες κατάγγειλαν ότι η Ενάγουσα 1 από το πρωί λάμβανε μηνύματα απειλητικά στο κινητό τηλέφωνο της από τον αρ. τηλεφώνου [ ], άγνωστος αποστολέας όπου έλεγε ότι είναι ο Πέτρος και ότι στις 25/09/2016 που θα επιστρέψει Κύπρο θα καταλάβει καλά ποιος είναι. Αναφέρθηκε στην αστυνομία ότι υποψιάζονται την Εναγόμενη αλλά ότι η Εναγόμενη πράγματι έχει αδερφό Πέτρο και ένα αδερφό Λευτέρη που είναι επικίνδυνος. Επιθυμούσαν όπως καταγραφεί το περιστατικό. Αστυνομικός επικοινώνησε με τη μητέρα της Εναγόμενης η οποία της ανάφερε ότι διαμένουν μόνιμα Αμερική και ότι δε θα επέστρεφαν σύντομα Κύπρο.

-       Την 07/11/2016 οι Ενάγουσες κατάγγειλαν ότι τους τελευταίους 4 μήνες δέχονται τόσο αυτές όσο και άτομα του φιλικού περιβάλλοντος τους μηνύματα, η-μηνύματα με προσβλητικό για το όνομα τους περιεχόμενο, ανάρτηση φωτογραφιών τους  σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης με προσβλητικά σχόλια, αναφέρθηκαν σε δημιουργία ψεύτικων διαδικτυακών προφίλ, γνωστοποίηση προσωπικών τους στοιχείων. Εξέφρασαν υποψίες εναντίον της Εναγόμενης.

-       Η αστυνομία επικοινώνησε με το γραφείο ηλεκτρονικού εγκλήματος αλλά διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι εφόσον αναφέρθηκε ότι το πρόσωπο εναντίον του οποίου υποβλήθηκε παράπονο διαμένει στην Αμερική. Τα στοιχεία της Εναγόμενης τοποθετήθηκαν στον κατάλογο αλερτ λιστ έτσι ώστε σε περίπτωση άφιξης της στην Κύπρο να εντοπιστεί και να ανακριθεί.

-       Την 05/04/2017 οι Ενάγουσες κατάγγειλαν ότι δέχονταν κλήσεις από άγνωστο αριθμό και ότι η Χριστοθέα Γεωργίου γιαγιά μια εκ των Εναγουσών δέχθηκε τηλεφώνημα από την Εναγόμενη όπου της ανάφερε «Που είναι η πουτάνα η εγγονή σου και με σταμάτησαν στο αεροδρόμιο?» Ζήτησαν καταγραφή του περιστατικού.

-       Την 07/04/2017 η Εναγόμενη κατάγγειλε ότι δέχθηκε επίθεση από την Ενάγουσα 1 η οποία τη κτύπησε. Κατάγγειλε επίσης την ίδια μέρα η Ενάγουσα 1 ότι δέχθηκε επίθεση από την Εναγόμενη η οποία τη κτύπησε.

-       Την 06/04/2017 η αδερφή της Ενάγουσας 1 κατάγγειλε ότι η Εναγόμενη μετέβηκε στην οικία της με σκοπό να δημιουργήσει πρόβλημα. Ανάφεραν στην αστυνομία ότι η Εναγόμενη τις ενοχλεί με διάφορους τρόπους. Η Εναγόμενη μετάβηκε την 07/04/2017 στον αστυνομικό σταθμό γιατί ενημερώθηκε από το αεροδρόμιο ότι έπρεπε να μεταβεί στο σταθμό. Η Εναγόμενη ανάφερε στην αστυνομία ότι ο λόγος επίσκεψης της στην οικία της Ενάγουσας 2 ήταν για να τη ρωτήσει για ποιο λόγο τη σταμάτησε η αστυνομία στο αεροδρόμιο.

-       Η Εναγόμενη ενημερώθηκε για τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας 1 και 2 και σε προφορική ανάκριση αρνήθηκε την εμπλοκή της στην παρενόχληση των Εναγουσών μέσω διαδικτύου.

 

Τα όσα καταγράφηκαν στο Τεκμήριο 39 συνάδουν με τα όσα ανάφερε η Ενάγουσα 1 και 2 ότι έγιναν και για τα οποία πρόβηκαν σε καταγγελία.

 

ΜΕ4

 

Ο ΜΕ4 παρόλο που είναι φίλος της Ενάγουσας δε διαπίστωσα να ήρθε στο Δικαστήριο και να είπε ψέματα. Κρίνω ότι παρουσίασε στο Δικαστήριο τα γεγονότα που είδε κατά τον επίδικο χρόνο. Ήταν σαφής και επεξηγηματικός. Η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του, ούτε διαπίστωσα να πρόβηκε σε κάποια σοβαρή αντίφαση. Επισημαίνω ότι δεν αμφισβητείται ότι τον Αύγουστο 2017 η Εναγόμενη επισκέφθηκε το εστιατόριο D.O.T. και ότι εκεί βρισκόταν και η Ενάγουσα 2 η οποία κάποια στιγμή βγήκε έξω από το εστιατόριο και συνομιλούσε με την Εναγόμενη.

 

Ως προς το τι έγινε στη συνέχεια μεταξύ της Ενάγουσας 2 και της Εναγομένης κρίνω ότι είπε αυτό που είδε. Θεωρώ το ΜΕ4 ως μάρτυρα της αλήθειας. Η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή. Στο σημείο αυτό παρεμβάλλω για να αναφέρω ότι ενώ υποβλήθηκε στην Ενάγουσα 2 ότι κατά το χρόνο συνάντησης της με την Εναγόμενη της επιδόθηκαν έγγραφα της αγωγής από επιδότη ο ΜΕ4 μάρτυρας που ως φάνηκε ήταν παρών κατά τον επίδικο χρόνο δε ρωτήθηκε εάν υπέπεσε στην αντίληψη του τέτοιο περιστατικό.

 

ΜΥ1

 

Ο ΜΥ1 ως φάνηκε είναι ο αδερφός της Εναγόμενης. Ο ίδιος ανάφερε ότι δε γνώριζε κάτι για τα επίδικα θέματα παρά μόνο ότι η αδερφή του είχε κάποια διαμάχη με την Ενάγουσα 2. Την Ενάγουσα 1 δεν τη γνώριζε καθόλου. Μάλιστα δεν αμφισβητήθηκε η θέση του. Σε ερώτηση εάν σχετίζεται με τον αριθμό κινητού τηλεφώνου [ ] απάντησε αρνητικά.

 

Ουσιαστικά με τη μαρτυρία του ο ΜΥ1 δεν προσέφερε κάτι στα επίδικα θέματα.

 

Ευρήματα

 

Η μαρτυρία που έγινε αποδεκτή ως ανωτέρω αποτελεί εύρημα μου. Πολύ συνοπτικά τα ευρήματα είναι ως ακολούθως:

 

Η Ενάγουσα 1 με την Ενάγουσα 2 διατηρούν ερωτική σχέση από το Μάιο 2016. Προτού συνάψει σχέση με την Ενάγουσα 1 η Ενάγουσα 2 διατηρούσε σχέση με την Εναγόμενη για περίπου 4 χρόνια αλλά η σχέση τους τερματίστηκε αρχές του έτους 2016.

 

Η Εναγόμενη κατοικούσε στην Αμερική αλλά ταξίδευε συχνά στην Κύπρο. Όταν η Εναγόμενη έμαθε για τη σχέση της Ενάγουσας 2 με την Ενάγουσα 1 και ενώ βρισκόταν στην Κύπρο απέσπασε πληροφορίες για το πρόσωπο της Ενάγουσας 1 από τους γονείς της αφού τηλεφώνησε σ΄ αυτούς παριστάνοντας τη φίλη της. Αυτό έγινε τον Αύγουστο 2016. Περί την 22/08/2016 όταν έμαθε που διαμένει πήγε έξω από το διαμέρισμα της και κτυπούσε την πόρτα φωνάζοντας της να βγει έξω να μιλήσουν.  Την 23/08/2016 βγαίνοντας να πάρει βόλτα το σκυλάκι της είδε την Εναγόμενη μέσα στο όχημα της πλησίον της κατοικίας της να την κοιτάζει επίμονα και να την παρακολουθεί. Τα πιο πάνω περιστατικά καταγγέλθηκαν στην αστυνομία. Μάλιστα η αστυνομία ζήτησε από την Εναγόμενη να αποχωρήσει από το χώρο και της έγιναν αυστηρές συστάσεις.

 

Κάποια άλλη μέρα η Εναγόμενη βρισκόταν με την κόρη της σε όχημα πλησίον της οικίας της και φώναζαν «θα σε λύσω», «είσαι τελειωμένη».  Τηλεφώνησε στο χώρο εργασίας της και έλεγε ότι έγραφε ψεύτικες συνταγές και αποκάλυπτε στοιχεία της προσωπικής της ζωής. Τηλεφώνησε και στον πατέρα της και του αποκάλυψε για το σεξουαλικό προσανατολισμό της. Οι Ενάγουσες από το Σεπτέμβριο 2016-Νοέμβριο 2016 ξεκίνησαν να λαμβάνουν διάφορα μηνύματα από διάφορους λογαριασμούς όπως λογαριασμό, [ ], [ ], [ ], [ ], [ ]@icloud.com, [ ]@icloud.com, μηνύματα από τον αριθμό κινητού τηλεφώνου [ ], [ ].

 

Το πρώτο μήνυμα λήφθηκε την 15/09/2016 και αυτό το μήνυμα αποστάλθηκε στην Ενάγουσα 1 από την Εναγόμενη. Βλ. Τεκμήριο 16. Η Εναγόμενη μεταξύ άλλων αναφέρει ότι όταν είχε επισκεφθεί την Ενάγουσα 1 στο σπίτι της δεν την άφησε να της μιλήσει.

 

Στάλθηκαν είτε προς την Ενάγουσα 1 είτε προς την Ενάγουσα 2 μηνύματα ή έγιναν αναρτήσεις  ή δημοσιεύσεις στο facebook ή σε άλλους ιστότοπους ακόμα δέχθηκαν και αναπάντητες κλήσεις ως τα Τεκμήρια 8,9, 10,11, 12, 13,14, 15,16 17,18, 21, 22,23,24, 25, 26, 28, 29, 30, 31, 32,33, 34 και 35. Έχει εξηγηθεί ανωτέρω ότι τα μηνύματα 30,31,32,33,35, 16 στάλθηκαν από την ίδια την Εναγόμενη. Δεν έχει καταδειχθεί ποιος έστειλε τα μηνύματα ή δημιούργησε τους λογαριασμούς που αφορούν τα λοιπά τεκμήρια. Τα μηνύματα που έστειλε η Εναγόμενη στην Ενάγουσα 1 δεικνύουν ότι ήθελε να της μιλήσει. Από τα μηνύματα των Τεκμηρίων 30, 31,32,33 αναδύονται συναισθήματα πικρίας, ζήλιας, απογοήτευσης.

 

Η Ενάγουσα 1 βίωνε συναισθήματα άγχους, αγωνίας, έντασης. Αρκετά από τα μηνύματα και δημοσιεύσεις (Τεκμήρια 8,9, 10,11, 12, 13,14, 15,17,18, 21, 22,23,24, 25, 26, 28, 29) ήταν ενοχλητικά, προσβλητικά και απειλητικά. Στο Τεκμήριο 23 και 24 απεικονίζεται η Ενάγουσα. Σχολιάζονταν επίσης φωτογραφίες των Εναγουσών με προσβλητικά σχόλια. Δημοσιεύσεις έγιναν και στον ιστότοπο του χώρου εργασίας της Ενάγουσας 1. Τα τεκμήρια 19 και 20 αποτελούν λογαριασμούς στο facebook είτε στο Instagram που δεν ανήκουν στις Ενάγουσες.

Η Εναγόμενη τηλεφώνησε στο χώρο εργασίας της Ενάγουσας 1 λέγοντας ότι έγραφε ψεύτικες συνταγές φαρμάκων. Τους αποκάλυπτε στοιχεία από την προσωπική της ζωή. Έστελνε μηνύματα στην αδερφή της Ενάγουσας 2 ως το Τεκμήριο 27.

 

Περί τον Απρίλιο 2017 η Εναγόμενη βρισκόταν στην Κύπρο. Στις 07/04/2017 οι Ενάγουσες επέστρεφαν από την υπεραγορά στο διαμέρισμα της Ενάγουσας 2 μαζί με συγγενικό τους πρόσωπο. Η Ενάγουσα 2 διέμενε σε πολυκατοικία απέναντι από ένα χωράφι. Ενώ οι Ενάγουσες βρίσκονταν στο χώρο στάθμευσης της πολυκατοικίες  είδε η Ενάγουσα 1 απέναντι στο χωράφι ένα αυτοκίνητο ενοικιάσεως στο οποίο βρισκόταν η Εναγόμενη. Σταμάτησε να τους μιλήσει καθημένη από τη θέση του συνοδηγού. H Εναγόμενη έλεγε στην Ενάγουσα 1 ότι η Ενάγουσα 2 την απατά. Της είπαν να τις αφήσει ήσυχες αλλά συνέχισαν. Στη συνέχεια αυτή βρέθηκε έξω από την πολυκατοικία. Ζήτησε από την Ενάγουσα 2 να της μιλήσει και δεν έφευγε. Φώναζε απειλούσε. Η Ενάγουσα 2 δέχτηκε να μιλήσει μαζί της και πήγαν στο απέναντι πεζοδρόμιο αλλά δεν έφευγε.  Στη συνέχεια η Ενάγουσα 2, μπήκε μέσα στην πόρτα της πολυκατοικίας και προσπαθούσε να εισέλθει εντός της εισόδου όταν με βίαιο τρόπο χαστούκισε την Ενάγουσα 1 στο πρόσωπο και την χτύπησε στο αριστερό χέρι. Τα γυαλιά της έπεσαν κάτω. Η Ενάγουσα 2 όταν κατάφερε να εισέλθει εντός της εισόδου της  πολυκατοικίας την ώρα που έκλεινε την πόρτα πίσω της, η Εναγόμενη η οποία εκείνη την πόρτα κρατούσε την πόρτα έχασε την ισορροπία της και έπεσε πάνω σε μία γλάστρα. 

 

Αυτή συνέχισε να φωνάζει. Τόσο η Ενάγουσα 1 όσο και η Εναγόμενη πρόβηκαν η κάθε μια ξεχωριστά σε καταγγελία στην αστυνομία. Την ίδια μέρα η Εναγόμενη πήγε στη δουλειά της στο Αρεταίειο νοσοκομείο. Αφού τελείωσε τη δουλειά της πηγαίνοντας έξω είδε την Εναγόμενη να οδηγάει στο δρόμο και να στρίβει στο χώρο στάθμευσης στο χώρο εργασία της. Της είπε κάτι και μετά έφυγε.

 

Στις 31 Αυγούστου το 2017 ενώ η Ενάγουσα 2 είχε πάει στο εστιατόριο D.O.T. και έπινε καφέ με φίλους της, ήρθε εκεί και η Εναγόμενη. Η Εναγόμενη καθόταν σε χώρο μέσα στο εστιατόριο αλλά επειδή δεν ήθελε να γίνει κάποιο σκηνικό ζήτησε από την Εναγόμενη να μιλήσουν έξω εφόσον είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν οι τόνοι και τους έβλεπαν άλλα άτομα. Της έλεγε να το ξανασκεφτεί με τη Ενάγουσα 1 κ.α. Στην προσπάθεια της να κάνει κίνηση να επιστρέψει στο εστιατόριο την άρπαξε με τη βία από το χέρι και δεν την άφηνε να φύγει. Ενώ προσπαθούσε να φύγει την έσπρωξε και έπεσε στο δρόμο χτυπώντας στο χέρι και στο πόδι της. Έπεσε επίσης το κινητό από τη τζέπη της. Η Ενάγουσα 2 ένιωσε ντροπή γιατί τους έβλεπε κόσμος, περαστικοί ή επισκέπτες του εστιατορίου. Φοβήθηκε για την επόμενη αντίδραση της. Όταν είδαν την πτώση της δύο φίλοι της ο ένας ο ΜΕ4 βγήκαν έξω τη βοήθησαν να σηκωθεί. Ήρθε στη συνέχεια η Ενάγουσα 1 η οποία την πήρε στο νοσοκομείο και στην αστυνομία όπου πρόβηκε σε καταγγελία εναντίον της Εναγόμενης. Η Εναγόμενη πήρε το κινητό της Ενάγουσας 2 και έφυγε.

 

Οι Ενάγουσες προέβησαν στις καταγγελίες ως το Τεκμήριο 39. Οι Ενάγουσες από τα περιστατικά επίθεσης  εναντίον τους ένιωσαν εξευτελισμό, ντροπή και φόβο. Η Ενάγουσα 1 όταν η Εναγόμενη τηλεφώνησε σε συγγενικά της πρόσωπα λέγοντας τους για το σεξουαλικό προσανατολισμό της ή όταν τηλεφώνησε στο χώρο εργασία της λέγοντας ότι η Ενάγουσα 1 πωλεί φάρμακα βίωσε συναισθήματα άγχους, έντασης, ντροπή.

 

Προδικαστική ένσταση

 

Μέσω της προδικαστικής ένστασης η Εναγόμενη αιτείται απόρριψη της αγωγής επί τω ότι οι Ενάγουσες γνώριζαν ότι είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού και ότι δε τηρήθηκαν οι διαδικαστικοί κανονισμοί για καταχώρηση αίτησης για σφράγιση του κλητήριου εντάλματος προτού καταχωρηθεί το κλητήριο ένταλμα.

 

Είναι γεγονός ότι όταν επιδόθηκε η αγωγή στην Εναγόμενη, αυτή καταχώρηση εμφάνιση στη διαδικασία αλλά δεν προχώρησε προηγουμένως με την καταχώρηση αίτησης με την οποία να αιτείται τον παραμερισμό και απόρριψη της αγωγής εφόσον ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να ζητηθεί άδεια για σφράγιση του κλητήριου εντάλματος. 

 

Πρωτίστως αναφέρω όμως ότι η Εναγόμενη δεν παρουσίασε μαρτυρία στο Δικαστήριο ώστε να αποδείξει ότι κατά τον επίδικο χρόνο και δη κατά το χρόνο καταχώρησης και επίδοσης της αγωγής αυτή διέμενε μόνιμα στο εξωτερικό. Επίσης δεν παρουσίασε μαρτυρία ότι δε διέμενε στη διεύθυνση [ ]  στην Αγλαντζιά. Πέραν τούτου σε αρκετά σημεία της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο από τις Ενάγουσες γίνεται αναφορά ότι ήταν κάτοικος εξωτερικού αλλά η Εναγόμενη πηγαινοερχόταν στην Κύπρο. Eπισημαίνω ότι τον Απρίλιο 2017 ήταν Κύπρο και η αγωγή καταχωρήθηκε λίγες μέρες μετά.

 

Σε κάθε περίπτωση παρατηρώ από το φάκελο ότι η Εναγόμενη καταχώρησε κανονικά σημείωμα εμφάνισης περί την 04/09/2017 χωρίς κάποια διαμαρτυρία. Αντί να υποβάλει αίτηση για παραμερισμό του κλητήριου εντάλματος έθεσε το ζήτημα μέσω προδικαστικής ένστασης. Δεν προώθησε ούτε αίτηση για προεκδίκαση του σημείου και άφησε την υπόθεση να προχωρήσει σε ακρόαση. Η σφράγιση βεβαίως αποτελεί θεμέλιο της μετέπειτα διαδικασίας και αποτελεί ουσιώδες στάδιο χωρίς το οποίο δεν μπορεί να καταχωρηθεί η αγωγή βλ. Πατσαλίδου κ.ά.[2] Εφόσον όμως η θέση της Εναγόμενης ήταν ότι δε ζητήθηκε σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος, κατ΄ επέκταση προκύπτει ότι εκτός από άδεια για σφράγιση θα έπρεπε να ζητηθεί άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ανεξαρτήτως εάν επιδόθηκε στην Κύπρο.[3]

 

Διάδικος ο οποίος προβάλλει ισχυρισμούς για μη τήρηση της διαδικασίας σπεύδει να προχωρήσει από την αρχή σε διαδικασίες παραμερισμού του κλητήριου εντάλματος αλλά και της επίδοσης. Αν έπρεπε να δοθεί άδεια για σφράγιση και δε εξασφαλίστηκε αυτό συνεπάγεται ότι και η επίδοση πάσχει αλλά για την επίδοση δε τέθηκε ζήτημα.

 

Η προβλεπόμενη διαδικασία είναι να καταχωρηθεί σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία ή να ζητηθεί άδεια από το Δικαστήριο για να καταχωρήσει εμφάνιση ο εναγόμενος υπό διαμαρτυρία και στη συνεχεία με αίτηση να ζητήσει, κατά προτεραιότητα, τον παραμερισμό του κλητηρίου εντάλματος ή της επίδοσης του, αναλόγως της περίπτωσης.  Οι δε ενέργειες του πρέπει να είναι άμεσες. Θα μπορούσε να καταχωρηθεί και αίτηση προτού καν καταχωρηθεί εμφάνιση. Ο Εναγόμενος ο οποίος μεταξύ άλλων επικαλείται ότι η έκδοση του κλητηρίου ή η επίδοση του πάσχει από ελάττωμα ή αντικανονικότητα όχι μόνο δικαιούται αλλά οφείλει να το θέσει στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας.

 

Είναι φανερό ότι ο τρόπος που προώθησε το αίτημα της η Εναγόμενη για απόρριψη αγωγής με τον ισχυρισμό ότι οι Ενάγουσες γνώριζε ότι ήταν μόνιμη κάτοικος εξωτερικού δεν είναι ορθός. Οι ενέργειες της Εναγόμενης να καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης και να επιτρέψει να προχωρήσει η διαδικασία σε ακρόαση θεωρώ ότι έχουν θεραπεύσει οποιαδήποτε παρατυπία. Δεν μπορεί σήμερα να ζητά απόρριψη του κλητηρίου εντάλματος και της αγωγής εφόσον με τη συμπεριφορά της φαίνεται να αποδέχθηκε τυχόν παρατυπία ή ελάττωμα. Κατά συνέπεια η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.

 

Νομική πτυχή

 

Οι Ενάγουσες έχουν το βάρος απόδειξης ώστε να αποδείξουν την απαίτηση τους. Ουσιαστικά οφείλουν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους στο επίπεδο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Οι Ενάγουσες έχουν το βάρος απόδειξης ότι παραβιάστηκαν τα ατομικά συνταγματικά δικαιώματα τους και ότι έτυχαν παρενόχλησης, παρακολούθησης και θύματα επίθεσης. Πρέπει δε να αποδείξουν ότι η Εναγόμενη πρόβηκε σε όλες τις ενέργειες τις οποίες τις αποδίδουν.

 

 Η έννοια του ισοζυγίου των πιθανοτήτων έχει ερμηνευθεί νομολογιακά σε πολλές υποθέσεις. Σχετική είναι η απόφαση Μαρσέλ ν. Λαϊκής[4] όπου, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Το κριτήριο δεν είναι αν η θέση ή η εκδοχή του διαδίκου που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) είναι «πιο πιθανή παρά η αντίθετη», εκείνη, δηλαδή, του αντιδίκου του. Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης ικανοποίησε το Δικαστήριο, με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση ή η εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not). Αν απέτυχε να αποδείξει τη θέση ή την εκδοχή του σε αυτό το επίπεδο (standard of proof), ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης δεν θεωρείται ότι το απέσεισε, έστω και αν η θέση ή η εκδοχή του είναι «πιο πιθανή παρά η αντίθετη», εκείνη, δηλαδή, του αντιδίκου του. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Phipson on Evidence, 14th Edition, para 4-38 και Αθανασίου κ.ά. ν. Κουνούνη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ 614, όπου γίνεται και εκτενής ανασκόπηση της νομολογίας».

  

Όπως έχει κριθεί στην απόφαση Πούρικος ν. Σάββα κ.ά.[5] η βασική υποχρέωση κάθε ενάγοντα είναι να αποδείξει με αξιόπιστη μαρτυρία τα βασικά γεγονότα πάνω στα οποία επέλεξε να βασίσει την απαίτησή του, με τη μορφή που ο ίδιος τα καθόρισε στα δικόγραφά του.

 

Στην υπό κρίση υπόθεση το αγώγιμο δικαίωμα των Εναγουσών πηγάζει από παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων αλλά και από τον περί αστικών αδικημάτων νόμο, εφόσον ισχυρίζονται ότι δέχθηκαν λεκτική και σωματική επίθεση.

 

Οι Ενάγουσες ουσιαστικά ισχυρίζονται ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα τους στην ιδιωτική ζωή με την παρενόχληση τους από την Εναγόμενη δια της αποστολής μηνυμάτων, αναζητούσε επίμονα τις Ενάγουσες, παρακολουθούσε επίμονα από απόσταση πλησίον της οικίας τους, εισήλθε στην οικία της Ενάγουσας 1, κτυπώντας τα κουδούνια, ανέμενε έξω από την οικία της Ενάγουσας 2 επιμένοντας να της μιλήσει και προσπαθούσε να εισέλθει εντός της οικίας της.

 

Αρχίζοντας από τα διάφορα μηνύματα, αναρτήσεις, δημοσιεύσεις σε διάφορους ιστότοπους, στο facebook κτλ ως αποτέλεσε εύρημα μου, δεν αποδείχθηκε ότι η Εναγόμενη είναι αυτή που δημιούργησε τους λογαριασμούς [ ], [ ], [ ], [ ], ή ότι αυτή έστελνε ή κρυβόταν πίσω από τα διάφορα μηνύματα ή δημοσιεύσεις των φωτογραφιών τους. Ως αναφέρεται ανωτέρω το βάρος απόδειξης της απαίτησης τους το έχουν οι Ενάγουσες. Αυτές οφείλουν να αποδείξουν τις θέσεις τους. Το κριτήριο σαφώς δεν είναι εάν η εκδοχή τους είναι πιο πιθανή αλλά κατά πόσο τα αποδεικτικά στοιχεία είναι επαρκή ώστε να καταδείξουν τη θέση ή εκδοχή τους ως πιο πιθανή. Για τους λόγους που εξηγούνται ανωτέρω κρίθηκε ότι η μαρτυρία που παρουσιάστηκε που ουσιαστικά στηρίχθηκε σε εικασίες και πιθανολογήσεις ότι οι διάφοροι λογαριασμοί δημιουργήθηκαν από την Εναγόμενη δεν είναι επαρκής.

 

Αποτέλεσε όμως εύρημα του Δικαστηρίου ότι τα μηνύματα που περιέχονται στα Τεκμήρια 16, 30, 31,32,33,34, 35 στάλθηκαν από την Εναγόμενη.

 

Α) Δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

 

Όπως έχει διακηρυχθεί στην απόφαση Police v. Georghiades^[6],  τα ατομικά δικαιώματα πρέπει να διασφαλίζονται έναντι κάθε προσβολής, είτε αυτή προέρχεται από το κράτος είτε από άλλα μέρη.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 15 του Συντάγματος:

«1. Έκαστος έχει το δικαίωμα όπως η ιδιωτική και οικογενειακή αυτού ζωή τυγχάνει σεβασμού. 2. Δεν χωρεί επέμβασις κατά την άσκησιν του δικαιώματος τούτου, ειμή τοιαύτη οία θα ήτο σύμφωνος προς τον νόμον και αναγκαία μόνον προς το συμφέρον της ασφαλείας της Δημοκρατίας ή της συνταγματικής τάξεως ή της δημοσίας ασφαλείας ή της δημοσίας τάξεως ή της δημοσίας υγιείας ή των δημοσίων ηθών ή της προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των υπό του Συντάγματος ηγγυημένων εις παν πρόσωπον ή προς το συμφέρον της διαφάνειας στη δημόσια ζωή ή για σκοπούς λήψης μέτρων εναντίον της διαφθοράς στη δημόσια ζωή.»

To άρθρο 15 αντιστοιχεί στο άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Η σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει καθορίσει ότι το δικαίωμα της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής εκτείνεται στο σύνολο της δραστηριότητας του ανθρώπου στο χώρο που τον περιβάλλει. Στον όρο ιδιωτική ζωή περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων το όνομα, η εικόνα ενός ατόμου, θέματα που αφορούν το γενετήσιο προσανατολισμό, η επικοινωνία, τα προσωπικά δεδομένα, το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας του.

 

Είναι σημαντικό να λεχθεί ότι η έννοια της ιδιωτικής ζωής μπορεί να λεχθεί ότι είναι ευρεία και δεν υπόκειται σε εξαντλητικό ορισμό αφού πρέπει να καλύπτει τη φυσική, ψυχολογική και ηθική ακεραιότητα του προσώπου.[7] Περικλείει επίσης την προσωπική ανάπτυξη και ανάπτυξη σχέσεων με άλλους ανθρώπους, το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας. H χρήση πληροφοριών που έχουν σχέση με τη ταυτότητα, όνομα (Von v Germany 07/02/2012) λήψη ή δημοσίευση φωτογραφιών, η φυσική και ηθική ακεραιότητα αυτού, πληροφορίες για το σεξουαλικό προσανατολισμό αφορούν προσωπικές πληροφορίες που κάποιο πρόσωπο νομίμως μπορεί να προσδοκά ότι δε θα εκτεθούν στο κοινό χωρίς τη συναίνεση του. Απαγορεύεται η δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών προσώπου χωρίς τη συναίνεση του.  Shussel v Austria 21/02/2002, Petrina κατά Ρουμανίας 14/10/2008 De la Flor Cabrebra v Ισπανιας 27/05/2014. Συλλογή λοιπόν δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί εκ των πραγμάτων επέμβαση στην ιδιωτική ζωή του ατόμου καθώς και η δημοσίευση τους.

 

Στη θεμελιακή απόφαση στην υπόθεση Γιάλλουρος ν. Νικολάου[8] έχει αναγνωριστεί πως η παραβίαση ατομικού δικαιώματος, κατοχυρωμένου δία του Μέρους ΙΙ του Συντάγματος, θεμελιώνει αφ' εαυτής αγώγιμο δικαίωμα, ανεξάρτητα αν οι εν λόγω παραβιάσεις συνιστούν αστικά αδικήματα με βάση τον περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο, Κεφ. 148.

 

Οι Ενάγουσες ως φορείς ατομικών δικαιωμάτων, διατηρούν απευθείας αγώγιμο δικαίωμα έναντι του προσώπου, το οποίο τυχόν τα παραβιάζει.

 

Στην απόφαση Niemetz v. Germany, Application N. 13710/88, ημερομηνίας 16.12.1992, το ΕΔΑΔ έκρινε τα ακόλουθα, ως προς το εύρος του δικαιώματος στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή:

 

«However, it would be too restrictive to limit the notion to an "inner circle" in which the individual may live his own personal life as he chooses and to exclude therefrom entirely the outside world not encompassed within that circle. Respect for private life must also comprise to a certain degree the right to establish and develop relationships with other human beings.»

 

Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι ο όρος ιδιωτική ζωή δεν περιορίζεται μόνο στον εσωτερικό κύκλο του ατόμου αλλά το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής αναπτύσσει αποτελέσματα και στο πεδίο της ελεύθερης ανάπτυξης σχέσεων του ατόμου με άλλα άτομα.

 Όπως γίνεται δεκτό στη Νομολογία του ΕΔΑΔ, το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή ενσωματώνει το δικαίωμα στη φήμη του ατόμου. Σχετική είναι η απόφαση Case of Cumpana and Mazare v. Romania Application N. 33348/96, ημερ. 10.6.2003, όπου στην κατάληξή του το Δικαστήριο υπέδειξε ότι η φήμη και η τιμή του ατόμου προστατεύονται από το άρθρο 8 της Ευρωπαικής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 

Β) Αποζημιώσεις για παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων

  

Στην απόφαση Γιάλλουρου (ανωτέρω) λέχθηκαν τα ακόλουθα ως προς το μέτρο των αποζημιώσεων :

 

«Η δικαία αποζημίωση είναι το μέτρο των αποζημιώσεων και για τη μή υλική ζημία, γνωστή στο Ηπειρωτικό Δίκαιο και πολλάκις χαρακτηριζόμενη με αυτό τον όρο από το Δικαστήριο του Στρασβούργου ως ηθική ζημία (moral damage). Βλ. μεταξύ άλλων Case of Helmers v. Sweden σ.70 Case Law of the European Court of Human Rights III, 1991-1993, Berger. Case of Herczegfalvy v. Austria σ.191 Case Law of the European Court of Human Rights III, 1991-1993, Berger. Η βλάβη την οποία περιλαμβάνει η μή υλική ζημία (non-pecuniary) και για την οποία χωρεί αποζημίωση, περιλαμβάνει και την προσωπική δυσχέρεια. - Pine Valley Developments Ltd v. Ireland A 246-B paras 16-17 (1993)·  έννοια συγγενική προς εκείνη της δυσχέρειας - "hardship" στο Αγγλικό δίκαιο. Απώλεια ευκαιριών για ανέλιξη στη ζωή είναι άλλο κεφάλαιο ζημίας που χρήζει αποζημίωσης, Weeks v. UK A 145-A para 13 (1988) (Article 50). Ανησυχία - distress - θλίψη, αγωνία, απώλεια ευκαιριών εργοδότησης, καθώς και αισθήματα αδικίας, ο δυσμενής επηρεασμός του τρόπου ζωής, ο πόνος και η οδύνη (pain and suffering), κρίθηκε ότι αποτελούν παραδεκτά κεφάλαια αποζημιώσεων.»

 

Τονίζεται επίσης ότι τυχόν προηγούμενες επί του θέματος αποφάσεις δεν αποτελούν δεσμευτικό προηγούμενο, υπό την έννοια της αρχής του stare decisis, αλλά παρέχουν καθοδήγηση, γιατί κάθε περίπτωση διαφέρει ανάλογα με τα ιδιαίτερά της περιστατικά. Σχετική είναι η απόφαση Γιαννάκης Ερωτοκρίτου κ.ά. v. Καραολή[9].

Γ) Επίθεση

 

Σύμφωνα με το άρθρο 26 «Επίθεση συvίσταται στηv εκ πρoθέσεως χρήση κάθε είδoυς βίας κατά τoυ πρoσώπoυ άλλoυ, είτε με κτύπημα, επαφή, μετακίvηση είτε άλλως πως, είτε άμεσα είτε έμμεσα, χωρίς τη συvαίvεση τoυ, ή με τη συvαίvεση τoυ αv η συvαίvεση για αυτό λήφθηκε με απάτη, ή κατόπι απόπειρας ή απειλής με πράξη ή χειρovoμία χρήσης τέτoιας βίας κατά τoυ πρoσώπoυ άλλoυ αv τo πρόσωπo πoυ απoπειράται ή απειλεί τη χρήση βίας πρoκαλεί στov άλλo πεπoίθηση η oπoία εδραιώvεται σε εύλoγη αιτία, ότι αυτός έχει κατά τov εv λόγω χρόvo τηv πρόθεση και τηv ικαvότητα για πραγμάτωση τoυ σκoπoύ τoυ.»

 

Ως προκύπτει από τα συγγράμματα των κκ. Αρτέμη και Ερωτοκρίτου, Αστικά Αδικήματα - Δίκαιο και Αποφάσεις (2003) σελ. 93 και από το σύγραμμα Clerk & Lindsell On Torts 22st ed (2018):

Το αδίκημα της επίθεσης περιλαμβάνει τα δύο συναφή αδικήματα του κοινού δικαίου της απειλής χρήσης βίας (assault) και της εφαρμογής βίας (battery). Τα συστατικά του αδικήματος είναι i) η απειλή χρήσης βίας ή η χρήση βίας ii) η ύπαρξη πρόθεσης και (iii) έλλειψη συναίνεσης.

 

Απειλή χρήση βίας. Αν κάποιος, με οποιαδήποτε πράξη ή χειρονομία αποπειράται ή απειλεί τη χρήση βίας εναντίον άλλου ώστε να του δημιουργείται εύλογα η πεποίθηση ότι έχει αυτός την πρόθεση και ικανότητα πραγμάτωσης του σκοπού του, τότε διαπράττεται το αδίκημα.

 

Ως επίσης έχει νομολογηθεί λόγια από μόνα τους όμως δεν συνιστούν επίθεση γιατί η πρόθεση πρέπει να εκδηλώνεται μέσα από πράξεις.^[10] Eίναι σημαντικό να αναφερθεί ότι μόνο απειλές, φραστική αντιπαράθεση δεν συνιστούν από μόνα τους αστική επίθεση. Ακόμη και μια απλή χειρονομία όσο απειλητική κι αν είναι δε συνιστά αστική επίθεση αν δεν αποδειχθεί πρόθεση να υλοποιηθεί άμεσα αυτή η απειλή.

Σημειώνω ότι εν προκειμένω με τη μαρτυρία που έγινε αποδεκτή η Εναγόμενη τόσο στις 07/04/2017 όσο και την 31/08/2017 άσκησε απευθείας βία πάνω στις Ενάγουσες 1 και 2 με τον τρόπο που περιγράφεται ανωτέρω. Επισημαίνω ότι η μαρτυρία τους ότι η Εναγόμενη άσκησε βία έναντι τους και τις κτύπησε έγινε αποδεκτή. Ελλείψει όμως μαρτυρίας ιατρικής ως προς το είδος και έκταση των βλαβών τους δεν μπορούν να γίνουν ούτε ανάλογα ευρήματα.

 

Και στις δύο περιπτώσεις η Εναγόμενη φαίνεται να άσκησε βία λεκτική και σωματική στις Ενάγουσες προφανώς έχοντας θυμό. Εναντίον της Ενάγουσας 1 η βία ασκήθηκε με σκοπό να μπορέσει να εισέλθει στην πολυκατοικία και να μιλήσει με την Ενάγουσα 2. Υπενθυμίζω ότι η Εναγόμενη ως φαίνεται από τα διάφορα μηνύματα Τεκμήρια 16, 30 φαίνεται να διακατέχεται εναντίον των Εναγουσών κυρίως εναντίον της Ενάγουσας 1 με συναισθήματα ζήλιας, θυμού, πικρίας, απογοήτευσης. Επίσης στις 07/04/2017 σίγουρα δε βρέθηκε έξω από την οικία της Ενάγουσας 2 μετά από πρόσκληση.

 

Σε καμία περίπτωση δεν έχει αποδειχθεί να συναίνεσαν οι Ενάγουσες για την εφαρμογή της βίας. Υπαινίχθηκε στη διαδικασία ότι κατά την 31/08/2017 η Εναγόμενη προκλήθηκε στο εστιατόριο D.O.T. από την Ενάγουσα 2 η οποία την παγίδευσε. Παρά το γεγονός ότι δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο από το σύνολο της μαρτυρίας προκύπτει ότι η Εναγόμενη και η Ενάγουσα όταν έγινε το επίδικο συμβάν βρίσκονταν σε δημόσιο χώρο όπου περνούσαν περαστικοί. Εκεί έξω από το εστιατόριο μπροστά σε κόσμο τράβηξε την Ενάγουσα 2 από το χέρι, προκαλώντας φόβο σ’ αυτή και ντροπή και την έριξε κάτω. Κτύπησε.

 

Επισημαίνω ότι και το συμβάν του Απριλίου 2017 εναντίον της Ενάγουσας 1 εκτός στοιχεία βίας και λεκτικής αντιπαράθεσης έγινε σε εξωτερικό χώρο έξω από την είσοδο της πόρτας της πολυκατοικίας που διαμένει η Ενάγουσα 2.

 

Από την επίθεση που δέχθηκε αρχικά η Ενάγουσα 1, αυτή τραυματίστηκε στο χέρι και στο πρόσωπο. Δεν υπάρχει μαρτυρία ως προς το είδος και έκταση της βλάβης. Η δε Ενάγουσα 2 έπεσε κάτω και κτύπησε στο πόδι και χέρι. Δεν υπάρχει μαρτυρία για το είδος και έκταση της βλάβης. Όσον αφορά το κινητό τηλέφωνο της Ενάγουσας 2 είναι αποδεκτό ότι αυτό το πήρε η Εναγόμενη. Μαρτυρία όμως ως προς την αξία του δεν παρουσιάστηκε. Ελλείψει μαρτυρίας για το είδος και έκταση των σωματικών βλαβών των Εναγουσών 1 και 2 το Δικαστήριο εμποδίζεται να προχωρήσει να εξετάσει ζήτημα γενικών αποζημιώσεων. Είναι αποδεκτό όμως ότι οι Ενάγουσες κτύπησαν και προκλήθηκαν σ’ αυτές κάποιες σωματικές βλάβες. Είναι όμως φανερό ότι η πράξη επίθεσης της Εναγόμενης προς τις Ενάγουσες προκάλεσε εκτός από σωματική βλάβη και βλάβη μη υλική αφού προξένησε βλάβη στην αξιοπρέπεια τους. Η παρουσία της Εναγόμενης σαφώς προκάλεσε στις Ενάγουσες αίσθημα φόβου, ανησυχίας και αναστάτωσης. Η Ενάγουσα 2 παράλληλα ένιωσε και ντροπή αφού το συμβάν έγινε έξω από το χώρο εργασίας της και δη σε δημόσιο χώρο.

 

Σε καμία περίπτωση δεν έχει τεθεί οτιδήποτε που να συνηγορεί ότι η Εναγόμενη ενήργησε χωρίς πρόθεση πρόκλησης επίθεσης. Εν κατακλείδι θεωρώ ότι έχουν αποδειχθεί και για τα δύο περιστατικά τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της επίθεσης.

 

Τα περιστατικά επίθεσης θεωρώ ότι είχαν σαν συνέπεια επίσης την προσβολή της σωματικής τους ακεραιότητας.

 

Οι Ενάγουσες παραπονούνται ότι υπέστηκαν θύματα παρακολούθησης και παρενόχλησης αλλά υπήρξαν και αποδέκτες αποστολής προς αυτές ενοχλητικών, απειλητικών, προσβλητικών μηνυμάτων ή αναρτήσεων ή δημοσιεύσεων φωτογραφιών τους και προσωπικών τους στοιχείων και δεδομένων.

 

Καταρχάς είναι αποδεκτό ότι τα μηνύματα που στάλθηκαν από την Εναγόμενη προς τις Ενάγουσες είναι όσα περιλαμβάνονται στα Τεκμήρια 16, 30, 31, 32,33, 35. Το περιεχόμενο των εν λόγω Τεκμηρίων δε θεωρείται ότι προσβάλλει τις Ενάγουσες με οποιοδήποτε τρόπο. Από το περιεχόμενο των εν λόγω μηνυμάτων αναδύεται ζήλια, απογοήτευση, στεναχώρια. Δεν περιέχει απειλή που να προκαλεί κάποιο φόβο ή άγχος ή ανησυχία στις Ενάγουσες. Ίσως να μπορούσε να χαρακτηριστεί ενοχλητική η Εναγόμενη με τα μηνύματα που έστελνε και τα οποία συνέχιζε να στέλνει παρόλο που δε λάμβανε απάντηση αλλά η εμβέλεια τους δεν είναι τέτοια ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι παραβίασαν το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή των Εναγουσών.

 

Όμως η επιμονή της να παρακολουθεί την Ενάγουσα 1 γιατί αυτό έκανε τον Αύγουστο 2016 έξω από το σπίτι της και ως η ίδια επιβεβαιώνει με το μήνυμα στο Τεκμήριο 16 ήθελε να της μιλήσει, το γεγονός ότι η Εναγόμενη απόσπασε πληροφορίες για την Ενάγουσα 1 από τους γονείς της στην Πάφο στους οποίους τηλεφώνησε και ανάφερε σ’ αυτούς πληροφορίες προσωπικής φύσεως όπως το σεξουαλικό προσανατολισμό της ή ότι τηλεφώνησε στο χώρο εργασία της και τους έλεγε ότι πωλούσε παράνομα φάρμακα ή ότι βρέθηκε στο χώρο στάθμευσης του χώρου εργασίας της και την ακολούθησε, προκάλεσαν άγχος, στεναχώρια και αναστάτωση ψυχολογική στην Ενάγουσα 1. Η ψυχοσύνθεση ενός ατόμου ως νομολογήθηκε αποτελεί μέρος της ιδιωτικής ζωής. Είναι ξεκάθαρο ότι η Εναγόμενη ενήργησε με αυτό τον τρόπο λόγω ζήλιας προς την Ενάγουσα 1. Θεωρώ ότι με τις εν λόγω ενέργειες της η Εναγόμενη παραβίασε σε κάποιο βαθμό την ιδιωτική ζωή της Ενάγουσας 1. Για την Ενάγουσα 2 όμως θεωρώ ότι τα πιο πάνω μηνύματα δεν ενέχουν κάποιο στοιχείο που να οδηγεί σε συμπέρασμα παραβίασης του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής.

 

Υπενθυμίζω ότι τα Τεκμήρια 8,9, 10,11,12,13,14,15,17, 18,23,24,28,19,24,25, 26 δεν έχουν αποδειχθεί από ποιον τελικά αποστάλθηκαν ή ότι τα μηνύματα τα έγραφε η Εναγόμενη ή ότι αυτή διαχειριζόταν τους λογαριασμούς. Παρατηρώ όμως ότι τα εν λόγω Τεκμήρια περιέχουν σε αρκετά σημεία τους προσβλητικό περιεχόμενο, ύβρεις ακόμα και απειλές όπως για παράδειγμα «poutanitsa eimai kypro», «pes ta ola prin katevo kypro kai se skotoso», «gela giati tha klapsis polla», «orkistika sto pedi mou oti tha ertho kai tha se skotoso mou katastrepses to spiti den mporo na epistrepso ameriki ego sto leo vres meros na kriftis giati to orkistika na se thapso zontani», «piene astinomia pes tous enoxloume michailidies ra palavi». Σε διάφορα τεκμήρια φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες των Εναγουσών και μάλιστα με σχόλια κάτω από αυτές. Σε κάποιες περιπτώσεις τα σχόλια τόνιζαν το σεξουαλικό προσανατολισμό τους ή είχαν αισχρό περιεχόμενο. Τα πιο πάνω τεκμήρια σαφώς και παραβίασαν το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής των Εναγουσών αδικαιολόγητα προκαλώντας σ΄ αυτές το συναίσθημα του άγχους, ανησυχίας, ντροπής και φόβου. Όμως επαναλαμβάνω δεν τέθηκε ενώπιον μου αξιόπιστη μαρτυρία στην οποία να μπορώ να βασιστώ με ασφάλεια ώστε να μπορώ να κρίνω ότι πίσω από τα μηνύματα κρύβεται η Εναγόμενη ή ότι αυτή δημιούργησε τους λογαριασμούς τους οποίους διαχειριζόταν ως υπήρξε η θέση των Εναγουσών.

 

Δεν ενστερνίζομαι την άποψη των συνηγόρων των Εναγουσών ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα των Εναγουσών στην κατοικία τους. Δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία ότι εισήλθε εντός της κατοικίας τους η Εναγόμενη χωρίς συγκατάθεση παρά μόνο ότι κτυπούσε τα κουδούνια στο σπίτι της Ενάγουσας 1 και προσπάθησε να εισέλθει στην οικία της Ενάγουσας 2 αλλά δεν τα κατάφερε.

 

Η κατοικία του προσώπου σαφώς προστατεύεται τόσο από το Σύνταγμα άρθρο 16 όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εν προκειμένω οι πιο πάνω ενέργειες της Εναγόμενης δε συντέλεσαν στην παραβίαση αυτού του δικαιώματος.

Υπό αυτά τα δεδομένα προχωρώ εξετάσω το ζήτημα αποζημίωσης για την επέμβαση στην ιδιωτική ζωή της Ενάγουσας 1 ως αναλύθηκε ανωτέρω αλλά και για τα περιστατικά επίθεσης εναντίον και των δύο Εναγουσών.

 

 Αναφορικά με το αστικό αδίκημα της επίθεσης οι αποζημιώσεις έχουν αντισταθμιστικό χαρακτήρα με σκοπό την αποκατάσταση του Ενάγοντα. Δυνατόν να επιδικαστούν γενικές αποζημιώσεις ακόμα και για τη βλάβη στα αισθήματα αξιοπρέπειας του καθότι πρόκειται για αδίκημα που επεμβαίνει στο πρόσωπο και ζημιά μπορεί να επιδικαστεί σε σχέση με βλάβη στα αισθήματα του προσώπου όπως είναι η υπόληψη, η ψυχική υγεία, αξιοπρέπεια ή ντροπή.[11]

  

Για τον καθορισμό των γενικών αποζημιώσεων στην απόφαση Χάρης Χαριλάου ν. Νικόλας Νικολάου[12]  λέχθηκε ότι το Δικαστήριο δεν πρέπει απαραίτητα και σε κάθε περίπτωση να αναφέρεται σε οποιανδήποτε νομολογία για παρόμοια θέματα ώστε να καθοδηγηθεί επί του ορθού ποσού που θα πρέπει να επιδικάσει. Όμως, όπου το Δικαστήριο μπορεί από μόνο του να καθορίσει το ποσό μπορεί να το πράξει και η παράλειψη αναφοράς σε νομολογία, από μόνη της, δεν επηρεάζει καθ' οιονδήποτε τρόπο την κρίση του και ούτε καθιστά την απόφαση του εσφαλμένη.

 

Αναφορικά με το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή οι αποζημιώσεις καθορίζονται στο δίκαιο και εύλογο και δη στην επιδίκαση δίκαιης αποζημίωσης.

 

Είναι γεγονός, ότι συμπεριφορά, η οποία συνοδεύεται από το στοιχείο της αλαζονείας, της θρασύτητας ή του αθέμιτου κίνητρου δυνατόν να δικαιολογεί επιδίκαση τιμωρητικών αποζημιώσεων, ειδικά αν τείνει να εξευτελίσει το θύμα.[13] Η επιδίκαση τιμωρητικών αποζημιώσεων επιτρέπεται στις περιπτώσεις εκείνες που η διαγωγή του εναγόμενου είναι τόσο αξιόμεμπτη, ώστε να αρμόζει επιβολή τιμωρίας από πολιτικό Δικαστήριο. 

 

Στην απόφαση Λούκας Κωνσταντίνου ή Λούκας Κ. Μήτα v Γ.&Κ. Σοφοκλέους Λιμιτεδ[14] αναφέρθηκαν τα ακόλουθα αναφορικά με την επιδίκαση αποζημιώσεων. «Στην θεμελιακή απόφαση Papakokkinou and Others v. Kanther (1982) 1 C.L.R. 65 (απόφαση Πική, Δ., όπως ήταν τότε) διατυπώθηκαν οι αρχές που επιτρέπουν την επιδίκαση παραδειγματικών αποζημιώσεων.  Αναφορικά με το ύψος των παραδειγματικών αποζημιώσεων λέχθηκε (βλ. σελ. 78-79) ότι οι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι η σοβαρότητα της συμπεριφοράς του εναγομένου και η οικονομική του κατάσταση.  Λέχθηκε, επίσης, ότι όπου επιδικάζονται παραδειγματικές αποζημιώσεις δικαιολογείται η επιδίκαση ενός μόνο ποσού και ότι είναι εσφαλμένος ο διαχωρισμός των παραδειγματικών αποζημιώσεων από τις συνήθεις αποζημιώσεις. Στο τέλος πρέπει να γίνεται μια επιδίκαση βασισμένη επί της συνολικής θεώρησης των γεγονότων της υπόθεσης.*  

Στον McGregor on Damages, 15th ed., παραγ. 428, με αναφορά κυρίως στην υπόθεση Rookes v. Barnard [1964] A.C. 1129, αναφέρονται τα εξής:

"While the assessment of compensation can never be affected by the amount awarded by way of exemplary damages, the converse is not true.  The size of an exemplary award may indeed be influenced by the size of the compensatory one.  Thus Lord Devlin in Rookes v. Barnard [1964] A.C. 1129 indicated that, in a case where exemplary damages were appropriate, 'a jury should be directed that if, but only if, the sum which they have in mind to award as compensation (which may, of course, be a sum aggravated by the way in which the defendant has behaved to the plaintiff) is inadequate to punish him for his outrageous conduct, to mark their disapproval of such conduct and to deter him from repeating it, then it can award some larger sum'; and there is no reason why the same principle should not apply to awards made by judges sitting alone.  This principle was fully endorsed by all seven of their lordships in Broome v. Cassel & Co. [1972] Α.C. 1027, 1089, and its operation is well illustrated by Drane v. Evangelou [1978] 1 W.L.R. 455 (C.A.)."

Σε μετάφραση:

«Ενώ ο καθορισμός των αποζημιώσεων δεν μπορεί ποτέ να επηρεασθεί από το ποσό που επιδικάζεται με τη μορφή παραδειγματικών αποζημιώσεων, το αντίστροφο δεν είναι αληθές.  Το ύψος μιας επιδίκασης παραδειγματικών αποζημιώσεων μπορεί πράγματι να επηρεασθεί από το ύψος της συνήθους αποζημίωσης. Έτσι ο Lord Devlin στην Rookes v. Barnard [1964] A.C. 1129 υπέδειξε ότι σε μια υπόθεση όπου οι παραδειγματικές αποζημιώσεις αποτελούσαν το ορθό μέτρο 'οι ένορκοι πρέπει να καθοδηγούνται ότι αν, και μόνο αν, το ποσό το οποίο έχουν υπόψη τους να επιδικάσουν ως αποζημίωση (το οποίο βεβαίως μπορεί να είναι ένα ποσό επαυξημένο λόγω του τρόπου με τον οποίο ο εναγόμενος έχει συμπεριφερθεί στον ενάγοντα) είναι ανεπαρκές να τον τιμωρήσει για την αποτρόπαια συμπεριφορά του, να σημειώσουν την απαρέσκεια τους για τη συμεπριφορά του και να τον αποτρέψουν από του να το επαναλάβει τότε μπορεί να επιδικάσουν κάποιο μεγαλύτερο ποσό'· και δεν υπάρχει λόγος γιατί η ίδια αρχή να μην εφαρμόζεται σε επιδικάσεις από Δικαστές που συνεδριάζουν χωρίς ενόρκους.  Αυτή η αρχή έχει τύχει της πλήρους επιδοκιμασίας και των 7 Δικαστών στην Broome v. Cassel & Co. [1972] Α.C. 1027, 1089, και η εφαρμογή της επεξηγείται καλώς στην Drane v. Evangelou [1978] 1 W.L.R. 455 (C.A.).»

Το πιο πάνω απόσπασμα από την απόφαση του Lord Devlin και ειδικά η φράση «if, but only if,» επεξηγήθηκε από τον Lord Reid στην Broome (πιο πάνω) στη σελ. 1089:

"The next passage in Lord Devlin's speech which has caused some difficulty is what has been called the "if, but only if,", paragraph on p. 1228.  I see no difficulty in it but again I shall set out the substance of it in my own words.  The difference between compensatory and punitive damages is that in assessing the former the jury or other tribunal must consider how much the plaintiff ought to receive, whereas in assessing the latter they must consider how much the defendant ought to pay.  It can only cause confusion if they consider both questions at the same time. The only practical way to proceed is first to look at the case from the point of view of compensating the plaintiff. He must not only be compensated for proved actual loss but also for any injury to his feelings and for having had to suffer insults, indignities and the like.  And where the defendant has behaved outrageously very full compensation may be proper for that.  So the tribunal will fix in their minds what sum would be proper as compensatory damages.  Then if it has been determined that the case is a proper one for punitive damages the tribunal must turn its attention to the defendant and ask itself whether the sum which it has already fixed as compensatory damages is or is not adequate to serve the second purpose of punishment or deterrence.  If they think that that sum is adequate for the second purpose as well as for the first they must not add anything to it.  It is sufficient both as compensatory and as punitive damages. But if they think that sum is insufficient as a punishment then they must add to it enough to bring it up to a sum sufficient as punishment.  The one thing which they must not do is to fix sums as compensatory and as punitive damages and add them together.  They must realize that the compensatory damages are always part of the total punishment."

    Σε μετάφραση:

«Το επόμενο απόσπασμα από την απόφαση του Lord Devlin, το οποίο έχει προκαλέσει κάποια δυσκολία, είναι εκείνο που έχει ονομασθεί η παραγ. "if but, only if," στη σελ. 1228.  Δεν βλέπω οποιαδήποτε δυσκολία σ' αυτό αλλά και πάλι θα παραθέσω την ουσία με δικά μου λόγια:  η διαφορά μεταξύ των συνήθων αποζημιώσεων και τον τιμωρητικών είναι ότι κατά τον καθορισμό των πρώτων οι ένορκοι ή το άλλο δικαστήριο πρέπει να εξετάσουν πόσα έπρεπε να λάβει ο ενάγων ενώ κατά τον καθορισμό των τελευταίων πρέπει να εξετάσουν πόσα θα έπρεπε να πληρώσει ο εναγόμενος. Δημιουργείται μόνο σύγχυση αν εξετάσουν και τα δύο ζητήματα ταυτοχρόνως.  Ο μόνος πρακτικός τρόπος για να προχωρήσουν είναι πρώτα να εξετάσουν την υπόθεση από την άποψη της αποζημίωσης του ενάγοντα.  Δεν πρέπει μόνο να αποζημιωθεί για την αποδειχθείσα πραγματική απώλεια αλλά επίσης για οποιαδήποτε βλάβη στα αισθήματα του και επειδή έχει υποστεί ύβρεις, ταπεινώσεις και τα παρόμοια.  Και όπου ο εναγόμενος έχει συμπεριφερθεί με τρόπο αποτρόπαιο μια πλήρης αποζημίωση θα είναι το ορθό μέτρο. (υπογράμμιση Δικαστηρίου). Έτσι το δικαστήριο θα καθορίσει στο μυαλό του το ποσό που θα ήταν ορθό ως συνήθης αποζημίωση.  Τότε, εάν έχει αποφασίσει ότι η υπόθεση είναι η πρέπουσα για τιμωρητικές αποζημιώσεις, το δικαστήριο πρέπει να στρέψει την προσοχή του στον εναγόμενο και να διερωτηθεί κατά πόσο το ποσό το οποίο έχει ήδη ορίσει ως συνήθεις αποζημιώσεις είναι ή δεν είναι επαρκές να εξυπηρετήσει το δεύτερο σκοπό της τιμωρίας ή αποτροπής.  Αν νομίζουν ότι εκείνο το ποσό είναι επαρκές για το δεύτερο σκοπό καθώς και για τον πρώτο δεν πρέπει να προσθέσουν οτιδήποτε σ' αυτό. Είναι αρκετό τόσο ως συνήθεις όσο και ως τιμωρητικές αποζημιώσεις.  Πλήν, όμως, αν νομίζουν ότι το ποσό είναι ανεπαρκές ως τιμωρία τότε πρέπει να προσθέσουν σ' αυτό αρκετά για να το καταστήσουν ως ποσό επαρκές για τιμωρία.  Ένα πράγμα που δεν πρέπει να κάμουν είναι να καθορίσουν ένα ποσό ως συνήθεις και ως τιμωρητικές αποζημιώσεις και να τα προσθέσουν.  Πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι οι συνήθεις αποζημιώσεις είναι  πάντοτε μέρος της συνολικής τιμωρίας.»

Στην παρούσα υπόθεση το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπήρχαν ενώπιον του στοιχεία για τον καθορισμό της πραγματικής απώλειας - της συνήθους ζημιάς.  Δεν μπορούσε, επομένως, να εξετάσει κατά πόσο το  ποσό που θα επεδίκαζε με τη μορφή των συνήθων αποζημιώσεων ήταν ανεπαρκές (Rookes, πιο πάνω).  Τούτων δοθέντων δεν υπήρχε περιθώριο για την επιδίκαση παραδειγματικών αποζημιώσεων.  Επομένως η επιδίκαση αποζημιώσεων παραμερίζεται. Πρόσθετα ένας από τους παράγοντες που λαμβάνεται υπόψη είναι η οικονομική κατάσταση του εναγομένου.  Ενώ το Πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο εναγόμενος ζεί με μια σύνταξη, και ενώ δεν είχε ενώπιον του οποιαδήποτε στοιχεία για το ύψος της σύνταξης και τις ανάγκες διαβίωσης του, προχώρησε στην επιδίκαση παραδειγματικών αποζημιώσεων.  Έχει, επομένως, λειτουργήσει με τρόπο αντίθετο προς τις αρχές που διέπουν την επιδίκαση παραδειγματικών αποζημιώσεων. Η επί του προκειμένου απόφαση του κρίνεται εσφαλμένη και γι' αυτό το λόγο.»

Εν προκειμένω ενώ είναι αποδεκτό ότι μετά τα περιστατικά επίθεσης προκλήθηκαν στις Ενάγουσες 1 και 2 σωματικές βλάβες από τις πράξεις της Εναγόμενης εντούτοις δεν αποδείχθηκε το είδος και έκταση αυτών. Όμως για σκοπούς καθορισμού εύλογης και δίκαιης αποζημίωσης λαμβάνω υπόψη μου τη βλάβη ουσιαστικά στα συναισθήματα και αξιοπρέπεια των Εναγουσών 1 και 2 ως εξηγήθηκαν ανωτέρω. Επισημαίνω και τα δύο περιστατικά έγιναν σε εξωτερικό χώρο. Η δε Ενάγουσα 2 ένιωσε εκτός από φόβο και ντροπή. Είναι εξευτελιστικό και ντροπιαστικό μια γυναίκα να δέχεται επίθεση από άλλη γυναίκαι και να την τραβά από το χέρι και να τη ρίχνει κάτω σε δημόσιο χώρο. Είναι επίσης ντροπιαστικό να γίνεται σκηνή έξω από μια πολυκατοικία στην είσοδο αυτής προφανώς σε εξωτερικό χώρο, όπου με φωνές και απειλές να επιμένει να μιλήσει με την πρώην σύντροφο της ενώ αυτή αρνείται ή να απαιτεί να εισέλθει στην οικία της και να επιτίθεται στην Ενάγουσα 1. Η Ενάγουσα 1 εκτός από το περιστατικό επίθεσης τον Απρίλιο 2017 όπου προκλήθηκε σ΄ αυτήν βλάβη στα αισθήματα της και ανησυχία λαμβάνω επίσης υπόψη μου ότι λίγους μήνες προηγουμένως ντροπιάστηκε και ένιωσε άγχος και προσβολή όταν η Εναγόμενη τηλεφώνησε στο χώρο εργασίας της λέγοντας ότι πωλεί παράνομα φάρμακα ή όταν βρέθηκε σε δύσκολη θέση με το να δίδει εξηγήσεις στον πατέρα της για το σεξουαλικό προσανατολισμό της.

 

Υπό το φως όλων των πιο πάνω κρίνω ότι η Ενάγουσα 1 δικαιούται αποζημίωση της τάξης του ποσού των €3.000 ενώ η Ενάγουσα 2 της τάξης του ποσού των €2.000. Κρίνω ότι εν προκειμένω δεν τίθεται ζήτημα για επιδίκαση τιμωρητικών αποζημιώσεων αφού παρά το μεμπτό των ενεργειών της Εναγομένης δεν έχουν αποδειχτεί στοιχεία συμπεριφοράς τόσο ακραίας, αλαζονικής ή καταπιεστικής που θα δικαιολογούσαν ενδεχομένως την επιδίκαση αποζημιώσεων αυτής της φύσεως. Επίσης δεν αποδείχθηκαν στοιχεία της οικονομικής κατάστασης της Εναγόμενης. Βλ. απόφαση Λούκας Κωνσταντίνου ή Λούκας Κ. Μήτα v Γ.&Κ. Σοφοκλέους Λιμιτεδ ανωτέρω.

 

Αναφορικά με τις λοιπές αξιώσεις των Εναγουσών όπως διάταγμα που να απαγορεύει στην Εναγόμενη να προβαίνει σε πράξεις παρενόχλησης και να μην επεμβαίνει στο άτομο των Εναγουσών δια τηλεφωνικών κλήσεων και άλλων ή δια της παρακολούθησης τους με κάποιο τρόπο κρίνω ότι δε δικαιολογείται. Πρωτίστως δεν αποδείχθηκε ότι τα ενοχλητικά και προσβλητικά μηνύματα αποστάλθηκαν από την ίδια. Κατά δεύτερο το περιστατικό παρακολούθησης και περιστατικά επίθεσης είναι μεμονωμένα περιστατικά τα οποία έγιναν μέχρι τον Αύγουστο 2017. Δε διαπιστώνω σήμερα να συντρέχει ανάγκη έκδοσης τέτοιου διατάγματος. Ούτε παρουσιάστηκε μαρτυρία που να δεικνύει σήμερα αναγκαιότητα.

 

Ειδικές αποζημιώσεις δε δύναται να επιδικαστούν. Η νομολογία επιτάσσει αυστηρά ότι πρέπει να αποδεικνύονται με αυστηρότητα. Εν προκειμένω η Ενάγουσα 2 ως ανάφερε δεν κράτησε απόδειξη για το κινητό τηλέφωνο της. Ελλείψει μαρτυρίας ως προς το είδος και έκταση των σωματικών βλαβών1 στερεί από τις Ενάγουσες 1 και 2 τη δυνατότητα επιδίκασης περαιτέρω γενικών αποζημιώσεων για σωματικές βλάβες.

 

Ανταπαίτηση

 

Ομοίως με τις Ενάγουσες και η Εναγόμενη έχει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών που παράθεσε στο Δικόγραφο της. Η Εναγόμενη δεν παρουσίασε μαρτυρία. Οι θέσεις και υποβολές που παράθεσε μέσω των δικηγόρων της παράμειναν μετέωρες. Ανταπαιτεί αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες ισχυριζόμενη επίθεση από την Ενάγουσα 1. Στο Δικαστήριο δεν παράθεσε μαρτυρία ώστε να αντικρούσει τη θέση της Ενάγουσας 1. Η εκδοχή της και η θέση της ως προς τα γεγονότα δεν παρουσιάστηκε. Ελλείψει μαρτυρίας δεν μπορεί το Δικαστήριο να προβεί σε εύρημα σχετικά με την Ανταπαίτηση. Το Τεκμήριο 40 για τους λόγους που εξηγούνται ανωτέρω δεν έχει κάποια αποδεικτική αξία. Σε κάθε περίπτωση επισημαίνω ότι αποτέλεσε εύρημα του Δικαστηρίου ότι την 07/04/2017 έπεσε και κτύπησε επειδή προηγουμένως προσπάθησε να εισέλθει στην είσοδο της πολυκατοικίας και γλίστρησε.

 

Τα συστατικά στοιχεία του αστικού αδικήματος της επίθεσης ως αναλύονται ανωτέρω δεν αποδείχθηκαν.

 

Κατά συνέπεια η ανταπαίτηση υπόκειται σ’ απόρριψη. Ενόψει της συνεκδίκασης απαίτησης και ανταπαίτησης κρίνω όπως μη επιδικαστεί για την ανταπαίτηση οιονδήποτε ποσό εξόδων.

 

Κατάληξη

 

Καταληκτικά εκδίδεται απόφαση α) υπέρ της Ενάγουσας 1 και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €3,000 με νόμιμο τόκο από την καταχώρηση της αγωγής, β) υπέρ της Ενάγουσας 2 και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €2,000 με νόμιμο τόκο από την καταχώρηση της αγωγής, πλέον έξοδα ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο στην κλίμακα εξόδων €2.000-€10.000. Νοείται ότι επιδικάζεται ένα σετ εξόδων.

 

         (Υπ.…………….………………
                      Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής