ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση: 175/25 (I-Justice)
Αναφορικά με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (9/1965) όπως τροποποιήθηκε
και
Αναφορικά με τον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ. 224, όπως τροποποιήθηκε
Μεταξύ:
Έλενα Χαραλάμπους Φιλιππίδου
Εφεσείουσα-Αιτήτρια
-και-
THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED
Εφεσίβλητοι-Καθ’ ων η Αίτηση
--------------------------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 23 Μαΐου 2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Εφεσείουσα - Αιτήτρια: κ. Γ. Κανάρης, για Μ. Παρασκευά
Για Εφεσίβλητους - Καθ’ ων η αίτηση: κα Σ. Παφίτη, για Α.&Α. Κ. Αιμιλιανίδης, Κ. Κατσαρός & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Εφεσείουσα - Αιτήτρια, με την αίτησή της, ζητά διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται ή/και να παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», η οποία εκδόθηκε σε σχέση με την Υποθήκη 1/Υ/3486/2006 και αφορά στην πώληση με πλειστηριασμό του υποθηκευμένου, με την εν λόγω Υποθήκη, ακινήτου με αρ. εγγραφής 12/[ ], Φύλλο/Σχέδιο 30/37W2/12, Τεμ. [ ], Λακατάμεια, Τσέρι, Λευκωσία, Μερίδιο ½. Παράλληλα, ζητά διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται ο σκοπούμενος πλειστηριασμός που είναι ορισμένος στις 26/05/2025 και ώρα 10:00.
Ως λόγους έφεσης προβάλλει τα ακόλουθα: Ότι, δεν έγινε η δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» προς την ίδια από τους Εφεσίβλητους, αφού προχώρησαν στις 11/03/2025 και παρέδωσαν προς αυτήν με ιδιώτη επιδότη την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» χωρίς να προηγηθεί επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο. Ότι η έκδοση και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι παράνομη και άκυρη γιατί έγινε πρόωρα λόγω του ότι δεν εκδόθηκε και ή επιδόθηκε από τους Εφεσίβλητους η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» αφού δεν είχε καν ξεκινήσει η προθεσμία των 45 ημερών πληρωμής του ενυπόθηκου χρέους ή και ουδέποτε είχε ξεκινήσει η συγκεκριμένη προθεσμία αφού δεν εκδόθηκε από τους Εφεσίβλητους με τον δέοντα τρόπο η Ειδοποίηση Τύπου «Ι». Ότι έχει εμφιλοχωρήσει παρανομία στη διαδικασία πλειστηριασμού λόγω του ότι δεν προηγήθηκε ή και δεν έγινε από τους Εφεσίβλητους έκδοση και επίδοση ή και η δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Θ» και ως εκ τούτου, η έκδοση και παράδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είναι παράνομη. Ότι δεν έγινε από τους Εφεσίβλητους έκδοση και επίδοση ή και η δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» προς την Εφεσείουσα γιατί εμφιλοχώρησε παρανομία στη διαδικασία η οποία συμπαρασύρει σε ακυρότητα την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» λόγω του ότι δεν έγινε από τους Εφεσίβλητους έκδοση και επίδοση ή και δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ». Ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις γιατί δεν εκδόθηκε ή και επιδόθηκε η κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους στην Εφεσείουσα. Ότι δεν έγινε από τους Εφεσίβλητους επίδοση ή και η δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» και της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αφού οι συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις δεν επιδόθηκαν στην ιδιοκτήτρια του άλλου μισού του ακινήτου, η οποία είναι αδερφή της Εφεσείουσας.
Ως νομική βάση υποστηρίζουσα την αίτηση παρατίθενται οι Δ.1, Δ.2, Δ.5, Δ.5Α, Δ.5Β, Δ.6, Δ.48 και Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, τα άρθρα 2, 42, 44, 44Α-44ΙΑΑ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, τα άρθρα 1, 2, 3, 80 και 81 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, οι Κανονισμοί 1- 18 των περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών, τα Άρθρα 30 και 152 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Άρθρο 13 της ΕΣΔΑ και οι γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα παρατέθηκαν σε ένορκη δήλωση της Εφεσείουσας - Αιτήτριας η οποία τα γνωρίζει προσωπικά. Επεξηγεί ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» αναφέρεται στην Υποθήκη με αρ. 1/Y/3486/2006 με την οποία είναι υποθηκευμένο το ακίνητο με αρ. εγγραφής 12/[ ], Φ/Σχ. 30/37W2/12, Τεμ. [ ], στην Λακατάμεια, στην Λευκωσία. Όσον αφορά τα γεγονότα, καταγράφει ότι είναι ιδιοκτήτρια μισού μεριδίου του ενυπόθηκου ακινήτου, το οποίο βρίσκεται στην οδό [ ] 15, στο Τσέρι και συνιστά την πρώτη της κατοικία στην οποία διαμένει με την οικογένειά της, ήτοι τον σύζυγο και τα παιδιά της. Ιδιοκτήτρια του άλλου μισού μεριδίου είναι η αδερφή της, η οποία επίσης διαμένει με την οικογένεια της σε οικία που ανήγειρε στο δικό της μερίδιο. Στις 11/03/2025 ιδιώτης επιδότης παρέδωσε Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομ. 19/02/2025, μαζί με το Δελτίο Ηλεκτρονικού Πλειστηριασμού στον σύζυγό της, στην οποία καταγράφετο ως επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης του ακινήτου το ποσό των €170.100. Υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη επίδοση από τους Εφεσίβλητους δεν ήταν η δέουσα, αφού οι Εφεσίβλητοι παρέδωσαν τις συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» με ιδιώτη δικαστικό επιδότη χωρίς να προηγηθεί η επίδοσή τους με συστημένο ταχυδρομείο, ως επιβάλλεται από τον Νόμο και ως εκ τούτου, έχει εμφιλοχωρήσει παρανομία. Υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να προηγηθεί επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» με την παράδοση ειδοποίησης με συστημένη επιστολή. Εισηγείται ότι η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» μέσω συστημένου ταχυδρομείου ήταν εφικτή αφού οι Εφεσίβλητοι γνώριζαν τη διεύθυνση κατοικίας της. Ως εκ τούτου, είναι η θέση της ότι δεν έγινε νόμιμη επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» τόσο προς την ίδια ως ενυπόθηκο οφειλέτη, καθώς και προς τον σύζυγό της ο οποίος είναι πρωτοφειλέτης.
Προωθεί τον ισχυρισμό ότι δεν έγινε νόμιμη η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» προς την ίδια ή και προς τον σύζυγό της, αφού οι Εφεσίβλητοι παρέδωσαν τις συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις με ιδιώτη δικαστικό επιδότη στον σύζυγο της, στην οικία τους, χωρίς να προηγηθεί η επίδοση της συγκεκριμένης Ειδοποίησης με συστημένο ταχυδρομείο. Λόγω του ότι δεν έγινε οποιαδήποτε νόμιμη επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», αυτό συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την έκδοση και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Εισηγείται ότι είναι παράνομη και άκυρη γιατί έγινε πρόωρα και πριν την λήξη ή και πριν την έναρξη της προθεσμίας των 45 ημερών για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους. Είναι η θέση της ότι λόγω της μη επίδοσης, προς την ίδια και προς τον πρωτοφειλέτη, της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», έχει εμφιλοχωρήσει παρανομία στη διαδικασία η οποία συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» αφού αποτελεί νομοθετική προϋπόθεση για την έναρξη της διαδικασίας.
Όσον αφορά την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ» και τη διαδικασία διορισμού εκτιμητή, προωθεί τη θέση ότι οι Εφεσίβλητοι είχαν παραδώσει τη συγκεκριμένη Ειδοποίηση με δικαστικό επιδότη στον σύζυγο της χωρίς να προηγηθεί η επίδοση της με συστημένο ταχυδρομείο και ως εκ τούτου, έχει εμφιλοχωρήσει παρανομία σε σχέση με το νόμιμο της επίδοσης. Αποτέλεσμα της παρανομίας αυτής είναι ότι συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ». Υποστηρίζει ότι δεν έγινε καμία επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Θ», αφού ουδέποτε της επιδόθηκε νόμιμα, με αποτέλεσμα η έκδοση και παράδοση της μεταγενέστερης επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» να είναι παράνομη και άκυρη. Προωθεί την άποψη ότι εφόσον οι Εφεσίβλητοι αποτελούν αδειοδοτημένη εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων από την Κεντρική Τράπεζα, είχαν υποχρέωση να αποστείλουν την Ειδοποίηση Τύπου «Θ».
Καταλήγει ότι η έκδοση και η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» προς την ίδια είναι παράνομη ή και άκυρη γιατί έγινε πρόωρα και πριν να ολοκληρωθεί από τους Εφεσίβλητους η έκδοση και επίδοση της κατάστασης λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, οι οποία περιέχει στοιχεία και πληροφορίες για την χρεοπιστωτική πορεία του ενυπόθηκου χρέους. Εισηγείται ότι, λόγω του ότι οι Εφεσίβλητοι έχουν ενεργήσει κατά παράβαση της νομοθεσίας, θα πρέπει να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.
Η Αίτηση ‑ Έφεση αντιμετωπίστηκε με Ένσταση από τους Καθ’ ων η αίτηση, στην οποία καταγράφονται είκοσι (20) λόγοι ενστάσεως, οι οποίοι μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως: Ότι δεν έχουν συνενωθεί ως διάδικοι όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα των οποίων τα δικαιώματα επηρεάζονται άμεσα. Ότι ακολουθήθηκαν πιστά όλες οι διαδικασίες οι οποίες προνοούνται από τον Ν.9/65. Ότι δεν συντρέχουν ή και δεν αποδεικνύονται οι λόγοι ακύρωσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Ότι δεν στοιχειοθετείται ή και πάσχει η νομική βάση της αίτησης ή και είναι νόμω και ουσία αβάσιμη. Ότι δεν πληρείται ή και στοιχειοθετείται ή και αποδεικνύεται οποιαδήποτε από τις περιοριστικές ή και εξαντλητικά αναφερόμενες προϋποθέσεις όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/65. Ότι οι Ειδοποιήσεις που αποστάλθηκαν ή και επιδόθηκαν στην Αιτήτρια - Εφεσείουσα ήταν καθόλα νομότυπες και σύμφωνες με τον Νόμο και ακολουθήθηκε η διαδικασία του Μέρους VI του Νόμου. Ότι οι Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» και η κατάσταση λογαριασμού που τη συνοδεύει αποστάλθηκαν ή και επιδόθηκαν στην Αιτήτρια - Εφεσείουσα και στον πρωτοφειλέτη Χριστάκη Φιλιππίδη, ως τα μοναδικά ενδιαφερόμενα μέρη. Ότι οι Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκαν από την Καθ’ ης η αίτηση - Εφεσίβλητη ορθά και νομότυπα και κατά πλήρη συμμόρφωση με τη νομοθεσία. Ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» αποστάλθηκε εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών και καθόλα νομότυπα. Ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από τον Νόμο. Ότι το Δικαστήριο δεν κέκτηται δικαιοδοσίας να εξετάσει τις περιστάσεις ή και αποστολή ή και τύπο οποιασδήποτε άλλης Ειδοποίησης πέραν της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Ότι η αίτηση είναι ανεπαρκής, γενική και αόριστη και δεν παρουσιάζεται οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο θα πρέπει να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα. Ότι δεν έχουν παραβλαφθεί οποιαδήποτε έννομα συμφέροντα της Αιτήτριας - Εφεσείουσας από την έκδοση και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ή και την προώθηση της υπό κρίση διαδικασίας. Ότι η διαδικασία που ακολούθησαν οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι τόσο σε σχέση με την αποστολή των προβλεπόμενων Ειδοποιήσεων, όσο και σε σχέση με την ενεργοποίηση για προώθηση της διαδικασίας εκποίησης είναι σύμφωνες με τις πρόνοιες του Νόμου. Ότι τυχόν αποδοχή της αίτησης θα αποστερήσει από τους Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητους τα νόμιμα δικαιώματα τους. Ότι η Αιτήτρια - Εφεσείουσα ερμηνεύει εσφαλμένα τις διατάξεις του Ν.9/65. Ότι οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας - Εφεσείουσας είναι αυθαίρετοι, εσφαλμένοι, άσχετοι, ατεκμηρίωτοι, αβάσιμοι και αόριστοι και δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης. Ότι η Αίτηση - Έφεση είναι καταχρηστική και προϊόν εκ των υστέρων σκέψεως. Ότι οι λόγοι έφεσης δεν υποστηρίζονται από οποιαδήποτε πραγματική μαρτυρία και ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος για ακύρωση ή και παραμερισμό των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων.
Ως νομική βάση της ένστασης παρατίθενται τα άρθρα 21, 27, 44, 44Α-44ΙΑΑ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, τα άρθρα 80 και 81 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, οι Κανονισμοί 5, 7-9, 14, 15 και 17 των περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών, τα άρθρα 21, 29, 31, 32 και 43 του Ν.14/60, οι Δ.32, Δ.39, Δ.48 και Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, το άρθρο 42 του περί Ερμηνείας Νόμου, τα Άρθρα 23, 26, 28 και 30 του Συντάγματος, η αρχή «delegatus non potest delegare», οι γενικοί κανόνες επιείκειας, η πρακτική, οι σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου και η νομολογία.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η ένσταση καταγράφονται σε ένορκη δήλωση του Χριστόδουλου Παπαλαμπριανού, δικαστηριακού λειτουργού στην υπηρεσία των Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητων. Ο συγκεκριμένος λειτουργός περιγράφει τη διαδικασία μεταβίβασης κάποιων εκ των τραπεζικών διευκολύνσεων της Τράπεζας Κύπρου στους Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητους και δηλώνει ότι ο ίδιος είναι σε θέση να γνωρίζει προσωπικά τα γεγονότα που αφορούν την υπό κρίση διαδικασία λόγω της ενασχόλησης του με αυτά. Ως προς τα γεγονότα, υποστηρίζει ότι η Αίτηση - Έφεση θα πρέπει να απορριφθεί ως θνησιγενής και άκυρη. Καταγράφει ότι τα μοναδικά ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη διαδικασία εκποίησης του συγκεκριμένου ακινήτου είναι η Αιτήτρια- Εφεσείουσα υπό την ιδιότητά της ως ενυπόθηκη οφειλέτρια και ο Χριστάκης Φιλιππίδης, υπό την ιδιότητά του ως πρωτοφειλέτης. Το συγκεκριμένο ακίνητο δεν βαρύνεται με οποιοδήποτε άλλο εμπράγματο βάρος πέραν της υποθήκης Υ3486/2006 προς όφελος των Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητων, ενώ υπάρχει και διαδοχική υποθήκη με αρ. Υ18680/07, επίσης προς όφελος των Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητων. Υποστηρίζει ότι οι Ειδοποιήσεις έχουν επιδοθεί στα πρόσωπα στα οποία θα έπρεπε να επιδοθούν. Ισχυρίζεται ότι δεν έχουν συνενωθεί ως αναγκαίοι διάδικοι όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα, των οποίων τα δικαιώματα επί της ενυπόθηκης ακίνητης ιδιοκτησίας επηρεάζονται άμεσα από την υπό κρίση διαδικασία, αφού ο Χριστάκης Φιλιππίδης, ως πρωτοφειλέτης, θα έπρεπε να είχε συνενωθεί ως διάδικος. Η Αιτήτρια - Εφεσείουσα είναι η ενυπόθηκη οφειλέτρια, σύμφωνα με τη σύμβαση υποθήκης Υ3486/2006, η οποία δόθηκε προς περαιτέρω εξασφάλιση της πιστωτικής διευκόλυνσης που παραχωρήθηκε προς τον Χριστάκη Φιλιππίδη. Η συγκεκριμένη διευκόλυνση παρουσίαζε σοβαρές καθυστερήσεις στην αποπληρωμή της με αποτέλεσμα τον τερματισμό της σχετικής συμφωνίας πιστωτικής διευκόλυνσης. Ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό, δυνάμει της συγκεκριμένης συμφωνίας, κατέστη απαιτητό και αποστάλθηκαν οι σχετικές επιστολές τερματισμού συνοδευόμενες από την Ειδοποίηση Τύπου «Θ». Λόγω της υπερημερίας που παρουσιάστηκε στην αποπληρωμή ή και εξόφληση του χρεωστικού υπολοίπου, οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι ενεργοποίησαν τη διαδικασία εκποίησης του ακινήτου με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», ημερομ. 02/09/2024, η οποία συνοδευόταν με σχετική κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους. Οι συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» αποστάλθηκαν μέσω συστημένου ταχυδρομείου στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσείουσας και του Χριστάκη Φιλιππίδη. Δεν παραλείφθηκαν ούτε από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα αλλά ούτε από τον Χριστάκη Φιλιππίδη. Ως εκ τούτου, οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι προχώρησαν σε ιδιωτική επίδοση των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων. Είναι η θέση του ότι η Αιτήτρια - Εφεσείουσα παραδέχεται, στην παράγραφο 9 της ένορκης δήλωσης της, ότι οι συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» είχαν παραληφθεί. Ακολούθησε, λόγω της μη συμμόρφωσης της Αιτήτριας - Εφεσείουσας και του Χριστάκη Φιλιππίδη με το περιεχόμενο των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι», η αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ» με ημερομ. 09/12/2024. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΒ» αποστάλθηκε στην Αιτήτρια - Εφεσείουσα υπό την ιδιότητα της ως ενυπόθηκη οφειλέτρια χωρίς όμως η ίδια να παραλάβει τη συστημένη επιστολή από το ταχυδρομείο. Ως εκ τούτου, οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι προέβησαν σε ιδιωτική επίδοση της συγκεκριμένης. Εκδόθηκε και διαβιβάστηκε με ταχυδρομείο η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερομ. 19/02/2025, η οποία συνοδευόταν από Ειδοποίηση Ηλεκτρονικού Πλειστηριασμού στην οποία κατεγράφετο ότι ο πλειστηριασμός του ενυπόθηκου ακινήτου είχε προγραμματιστεί για τις 26/05/2025. Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» συνοδευόμενη από το Δελτίο είχε αρχικά αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσείουσας και του Χριστάκη Φιλιππίδη και είχε παραληφθεί και από τους δύο στις 13/03/2025. Στις 11/03/2025 οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι προχώρησαν σε ιδιωτική επίδοση των επίδικων Ειδοποιήσεων, τόσο προς την Αιτήτρια - Εφεσείουσα, όσο και προς τον Χριστάκη Φιλιππίδη. Οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι, κατά τη δική του άποψη, έπραξαν περισσότερα από αυτά που ήταν υποχρεωμένοι, αφού τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έλαβαν γνώση των επίδικων Ειδοποιήσεων τόσο μέσω του συστημένου ταχυδρομείου, όσο και με την επίδοση με ιδιώτη επιδότη.
Υποστηρίζει ότι από το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 6 - 12 καθίσταται ξεκάθαρο ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» στάλθηκε εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, αφού είχε σταλεί μετά τη λήξη της προθεσμίας των 45 ημερών από την αποστολή και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι». Εισηγήθηκε ότι τα Τεκμήρια 12 και 13 αποκαλύπτουν ότι οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι επέδωσαν την επίδικη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Το Τεκμήριο 12 αποκάλυπτε ότι οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι πρώτα απέστειλαν τις επίδικες Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» με συστημένο ταχυδρομείο και ακολούθως, λόγω του ότι δεν είχαν παραληφθεί μέχρι τις 11/03/2025, προχώρησαν σε ιδιωτική επίδοσή τους συμμορφούμενοι με τις επιταγές του Νόμου.
Προωθείται η θέση ότι οι επίδικες Ειδοποιήσεις «ΙΑ» αποστάλθηκαν στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, η οποία ταυτίζεται με αυτή που η ίδια έχει καταχωρημένη στο μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, όπως προκύπτει από το πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με τον Ομνύοντα, η μοναδική Ειδοποίηση η οποία δύναται να παραμεριστεί είναι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» και μόνο για τους λόγους που εξαντλητικά και περιοριστικά καθορίζονται στο άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/65. Όσον αφορά τη μη επίδοση των Ειδοποιήσεων προς την ιδιοκτήτρια του υπόλοιπου ½ μεριδίου, είναι η δική του θέση ότι στο άρθρο 44ΙΕ ορίζονται ρητά ποια πρόσωπα θεωρούνται ως ενδιαφερόμενα μέρη και σε αυτά δεν περιλαμβάνεται η ιδιοκτήτρια του υπόλοιπου μισού μεριδίου, το οποίο δεν είναι υποθηκευμένο και το οποίο δεν σχετίζεται με οποιοδήποτε τρόπο με τη διαδικασία. Καταλήγει, ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε παρατυπία στον τρόπο που οι Καθ΄ ων η αίτηση προώθησαν την υπό κρίση διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου και ειδικότερα στον τύπο και περιεχόμενο της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
Για να προωθήσουν τις θέσεις τους οι ευπαίδευτοι συνήγοροι και των δύο πλευρών διαβίβασαν στο Δικαστήριο γραπτώς τις θέσεις τους, τις οποίες υιοθέτησαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο έχει κατά νου τις θέσεις και των δυο πλευρών και θα αναφερθεί σ’ αυτές όπου κρίνει τούτο απαραίτητο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Αιτήτρια - Εφεσείουσα δεν αμφισβήτησε ούτε την παροχή των τραπεζικών διευκολύνσεων που έλαβε ο σύζυγός της από την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, ούτε το γεγονός ότι προς εξασφάλιση των τραπεζικών διευκολύνσεων ενέγραψε επ' ονόματι της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ την επίδικη υποθήκη Υ3486/2006 και την διαδοχική υποθήκη Υ18680/2007. Δεν αμφισβητείται επίσης το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες τραπεζικές διευκολύνσεις ήταν μεταξύ αυτών που μεταβιβάστηκαν από την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ στους Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητους.
Προτού εξεταστούν τα ζητήματα που έχουν εγερθεί, το Δικαστήριο θεωρεί αναγκαίο, για τους σκοπούς εξέτασης των εγειρόμενων ζητημάτων, να σκιαγραφήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, όπως αυτό τροποποιήθηκε από τους Ν.142(Ι)/2014, Ν.87(Ι)/2018, Ν.61(Ι)/20, Ν.185(Ι)/21, Ν.76(Ι)/23 και Ν.155(Ι)/23.
Η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή ξεκινά με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» η οποία, σε περίπτωση όπου ο δανειστής είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, συνοδεύεται από την Ειδοποίηση Τύπου «Θ». Νοείται ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποστολής της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», εάν ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI. Με την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής, καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσής της, ενώ παράλληλα, ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.
Σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης του ενυπόθηκου οφειλέτη με τις απαιτήσεις της Ειδοποίησης Τύπου «Ι», τότε ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό. Η Ειδοποίηση αυτή, η οποία είναι κατά τον Τύπο «ΙΑ», επιδίδεται εντός περιόδου όχι μικρότερης των 45 ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», ο ενυπόθηκος οφειλέτης δικαιούται να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης «ΙΑ» και της σκοπούμενης πώλησης, μόνο για τους λόγους που διαλαμβάνονται ρητά στο εδάφιο (3) του άρθρου 44Γ του Ν.9/1965.
Σύμφωνα με το άρθρο 44Γ(3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, ως έχει τροποποιηθεί, από την ημερομηνία παραλαβής της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ»:
« Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση
(η) (i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.»
Οι πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου του Ν.9/65 είναι ξεκάθαρες. Στην περίπτωση που υφίσταται ένας από τους λόγους που καταγράφονται, κατά τρόπο περιοριστικό, στο συγκεκριμένο άρθρο, παρέχεται η δυνατότητα στον ενυπόθηκο οφειλέτη καθώς και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Πρόκειται, δηλαδή, για διαδικασία με προσδιορισμένο και περιορισμένο σκοπό, αφού στο πλαίσιό της, η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο κατά πόσον ισχύει ένας από τους αναφερόμενους, στο συγκεκριμένο άρθρο, λόγους ακύρωσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
Με δεδομένη την πρόνοια του Νόμου, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 44(Γ), οποιοιδήποτε λόγοι έφεσης ή παράπονα που εκφράζει η Αιτήτρια - Εφεσείουσα, στο πλαίσιο του υπό συζήτηση δικονομικού της διαβήματος κατά της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», στην έκταση που αυτά δεν άπτονται ζητημάτων που κατά το πιο πάνω άρθρο μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης σε έφεση του είδους, όπως ζητήματα που αφορούν την επίδοση, τον τύπο, το περιεχόμενο ή ακόμα τη νομιμότητα της Ειδοποιήσεως Τύπου «Ι» και την κατάσταση λογαριασμού που τη συνοδεύει εκ των πραγμάτων και στην έκταση που δεν περιλαμβάνονται ή συσχετίζονται με τους καθορισμένους λόγους παραμερισμού της σχετικής Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», όπως εξαντλητικά αυτοί απαριθμούνται και προβλέπονται στο Νόμο, δεν μπορούν να αποτελέσουν ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης στα πλαίσια της υπό συζήτηση Αίτησης. Εν πάση περιπτώσει, δεδομένη είναι η δυνατότητα προβολής οποιωνδήποτε τέτοιων ζητημάτων στα πλαίσια άλλων ένδικων μέσων, όπως αυτό διασφαλίζεται από το άρθρο 44Β(3) του Ν.9/65.
Με τα πιο πάνω κατά νου, ο πρώτος λόγος ακύρωσης που προβάλλεται αφορά το γεγονός της επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Υποστηρίζει, η Αιτήτρια - Εφεσείουσα, ότι έπρεπε να προηγηθεί η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο εφόσον αυτή δεν ήταν εφικτή να προχωρούσαν οι Εφεσίβλητοι - Καθ’ ων η αίτηση στην ιδιωτική επίδοση.
Σύμφωνα με τις ερμηνευτικές διατάξεις του Ν.9/65 και συγκεκριμένα το άρθρο 44ΙΕ, ο όρος επίδοση ερμηνεύεται ως ακολούθως:
« «επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:………………»
(ο τονισμός είναι του Δικαστηρίου)
Ο ίδιος ο Νόμος προνοεί για επικοινωνία με συστημένη επιστολή. Ως προκύπτει από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 12 στην Ένσταση, οι Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» στάλθηκαν με συστημένο ταχυδρομείο στις 21/02/2025, στη διεύθυνση που καταγράφεται ως η διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσίβλητης στην έρευνα του Κτηματολογίου. Είναι, εν πάση περιπτώσει, παραδεκτό από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα ότι διαμένει στη συγκεκριμένη διεύθυνση, παράγραφος 4 της ένορκης δήλωσής της. Παραλήφθηκαν στις 13/03/2025. Όμως, στις 11/03/2025, οι Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι είχαν παραδώσει τις Ειδοποιήσεις μαζί με το Δελτίο για ιδιωτική επίδοση, η οποία επιτεύχθηκε. Επιδόθηκαν στον σύζυγο της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, ο οποίος είναι και ο πρωτοφειλέτης των συγκεκριμένων τραπεζικών διευκολύνσεων. Στην υπό εξέταση περίπτωση, οι Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι δεν επέλεξαν την μία ή την άλλη μέθοδο αλλά ακολούθησαν την προβλεπόμενη από τον Ν.9/65 διαδικασία. Περίμεναν 17 μέρες για να παραληφθούν οι συστημένες επιστολές και όταν διαπίστωσαν ότι αυτό δεν είχε γίνει τότε προχώρησαν σύμφωνα με τον Νόμο.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς που προωθήθηκαν από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα ότι στο Τεκμήριο 12, την ενημέρωση του Ταχυδρομείου, δεν αναγράφει ότι αφορά την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», απλή ανάγνωση της πρώτης σελίδας που καταγράφει τον κωδικό του Ταχυδρομείου και σύγκρισή του με τον κωδικό που καταγράφεται στις υπόλοιπες σελίδες αποκαλύπτει ότι είναι οι ίδιοι. Στην πρώτη δε σελίδα του Τεκμηρίου 12 καταγράφεται ότι πρόκειται για «Επιστολές ΙΑ- Δελτίο».
Με όλο τον σεβασμό προς την εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, αν υιοθετείτο η εισήγησή του αναφορικά με τον τρόπο ερμηνείας της συγκεκριμένης πρόνοιας του άρθρου 44ΙΕ, αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να προχωρήσει η διαδικασία δυνάμει του Μέρους VIA αν ένας ενυπόθηκος οφειλέτης επέλεγε να μην παραλάβει την ειδοποίηση ή την επιστολή από το Ταχυδρομείο. Συνακόλουθα, είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι ο πρώτος λόγος έφεσης δεν ευσταθεί. Δεν διαπιστώνεται οποιοδήποτε έκνομο διάβημα σε σχέση με την αποστολή ή και επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ».
Τα πιο πάνω υποστηρίζονται και από τον λόγο της απόφασης Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων ΛΤΔ ν. Γιώργου Παντέλα Πολ. Έφ.159/21 ημερ. 01/12/2023, από την οποία και το ακόλουθο απόσπασμα:
« Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.
……………………………………………………………………………………………………………
Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας.».
Προβάλλεται, ως δεύτερος λόγος αποδοχής της Αίτησης - Έφεσης, ότι η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» είναι πρόωρη λόγω του ότι είχε αποσταλεί πριν την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή και συγκεκριμένα δεν έγινε η έκδοση και επίδοση ή και η δέουσα επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» και ως εκ τούτου συμπαρασύρεται σε ακυρότητα και η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ».
Προκύπτει από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 7 ότι στις 08/10/2024 είχαν παραληφθεί από το Ταχυδρομείο οι Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» μαζί με κατάσταση λογαριασμού για να διαβιβαστούν με συστημένη επιστολή. Ο αριθμός ταχυδρομείου που καταγράφεται στο έντυπο που τιτλοφορείται «Παραλήφθηκαν οι επιστολές για αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο» είναι ο ίδιος με τον αριθμό που καταγράφεται στα αποτελέσματα «Track & Trace». Δεν διαπιστώνεται οτιδήποτε μεμπτό στον τρόπο που οι Εφεσίβλητοι - Καθ΄ων η αίτηση επέλεξαν να κοινοποιήσουν την Ειδοποίηση Τύπου «Ι» στην Αιτήτρια - Εφεσείουσα, αφού πρώτα τις απέστειλαν με το Ταχυδρομείο και ακολούθως τις επέδωσαν με ιδιωτική επίδοση.
Εξετάζοντας τους λόγους έφεσης που αφορούν τις επιδόσεις των Ειδοποιήσεων Τύπου «ΙΒ» και «Θ» μετά την τροποποίηση του Ν.9/1965, με την οποία καταργήθηκε η πρόνοια του άρθρου 44ΙΓ που αφορούσε γενικό δικαίωμα προσβολής των απεσταλμένων, δυνάμει του Μέρους VIA του Νόμου Ειδοποιήσεων, δεν υπάρχει καμιά πρόνοια που να επιτρέπει την προσβολή των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι», «ΙΒ» και «Θ». Από τη στιγμή που η αμφισβήτηση του περιεχομένου και/ή των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι», «ΙΒ» και «Θ» δεν συμπεριλαμβάνεται στους λόγους για τους οποίους μπορεί να ακυρωθεί η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», αφού οι Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι», «ΙΒ» και «Θ» δεν δύναται να εφεσιβληθούν, οι οποιοιδήποτε ισχυρισμοί σε σχέση με αυτές θα πρέπει να αγνοηθούν από το Δικαστήριο.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό για λανθασμένη επίδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «ΙΑ» ή και τη μη ορθή επίδοση ως προς τη διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσείουσας όπως αποκαλύπτεται από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 7 στην Ένσταση, οι Ειδοποιήσεις «Ι» είχαν αρχικά αποσταλεί με συστημένο ταχυδρομείο, στις 08/10/2024, προς την Εφεσείουσα - Αιτήτρια και ακολούθως στις 23/10/2024 επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη, Τεκμήριο 8. Εκδόθηκαν την 19/02/2025 οι Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ», οι οποίες απεστάλησαν με συστημένο ταχυδρομείο, Τεκμήριο 8 στην Ένσταση, αλλά δεν παραλήφθηκαν και επιδόθηκαν με ιδιώτη επιδότη στις 11/03/2025, Τεκμήριο 13 στην Ένσταση. Δηλαδή, υπήρξε συμμόρφωση με τις επιταγές του άρθρου 44Γ(1) και (2) του Ν.9/1965, σύμφωνα με το σκεπτικό της πρόσφατης απόφασης του Εφετείου στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v. Γιώργου Παντέλα (ανωτέρω). Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ήταν πρόωρη, αρκεί μόνο να λεχθεί ότι από την ημερομηνία επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» μέχρι την έκδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» είχαν περάσει πέραν των 3 μηνών, χρόνος κατά παρασάγγας μεγαλύτερος από τις 45 που προβλέπει ο Νόμος.
Όσον αφορά τη θέση που προβλήθηκε από τους Εφεσείοντες - Αιτητές και αφορά την διεύθυνση στην οποία απεστάλησαν και επιδόθηκαν οι συγκεκριμένες Ειδοποιήσεις, το Δικαστήριο έχει διέλθει τη μαρτυρία η οποία έχει παρουσιαστεί εκ μέρους των Καθ' ων η αίτηση - Εφεσίβλητων και έχει εντοπίσει στις παραγράφους 22 και 23 της ένορκης δήλωσης του Χριστόδουλου Παπαλαμπριανού σχετική αναφορά ότι οι επιστολές είχαν σταλεί με συστημένο ταχυδρομείο στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσείουσας και του συζύγου της, ως ήταν καταγραμμένη στο Μητρώο του Κτηματολογίου. Με βάση λοιπόν τα Τεκμήρια που έχουν παρουσιαστεί από τους Εφεσίβλητους - Καθ' ων η αίτηση και αφορούν τόσο τις Ειδοποιήσεις Τύπου «Ι» και τις Ειδοποιήσεις Τύπου «ΙΑ» που είχαν αποσταλεί προς την Αιτήτρια - Εφεσείουσα με συστημένο ταχυδρομείο αλλά και τις υπόλοιπες Ειδοποιήσεις, διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι η διεύθυνση διαμονής τόσο της Αιτήτριας - Εφεσείουσας καθώς και του συζύγου της είναι η οδός Ανδρέα Κέστα 15, 2468 Τσέρι. Είναι η ίδια οδός που καταγράφεται στην Αίτηση - Έφεση ως η διεύθυνση της Αιτήτριας - Εφεσίβλητης. Δεν έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε μαρτυρία περί του αντιθέτου από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα αλλά ο συγκεκριμένος ισχυρισμός προβλήθηκε γενικά και αόριστα.
Το λεκτικό του άρθρου 44Γ(2), σε συνάρτηση με την ερμηνεία που αποδίδεται στον όρο «επίδοση» στο άρθρο 44ΙΕ του Ν.9/1965, καθιστά σαφές ότι η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να αποστέλλονται οι καθορισμένες Ειδοποιήσεις με συστημένο ταχυδρομείο και στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η επίδοση με το ταχυδρομείο, τότε να επιχειρείται η ιδιωτική επίδοση. Απώτερος στόχος της συγκεκριμένης πρόνοιας είναι να λάβει γνώση ο ενυπόθηκος οφειλέτης της διαδικασίας πλειστηριασμού του ακινήτου, γεγονός που έχει επιτευχθεί στην υπό κρίση υπόθεση, πλην όμως ο τρόπος με τον οποίο θα λάβει τη συγκεκριμένη γνώση είναι προκαθορισμένος από τον ίδιο τον Νομοθέτη.
Όπως έχει νομολογηθεί, η καλή επίδοση συνδέεται αναπόφευκτα με τη δυνατότητα του ενδιαφερομένου να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εγκαλείται στο Δικαστήριο. Τότε μόνο του παρέχεται η δυνατότητα να υπερασπισθεί, με βάση τα δικαιώματα που τα Άρθρα 30.3(α) και (β) του Συντάγματος του παρέχουν (βλ. Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού ν. Char. P. Michaelides (Estates) Ltd (2002) 1 Α.Α.Δ. 43). Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τα όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω, αυτά τα δικαιώματα έχουν πλήρως διασφαλιστεί και ασκηθεί από πλευράς της Αιτήτριας - Εφεσείουσας. Ως εκ τούτου, ο σκοπός της επίδοσης, ήτοι το επηρεαζόμενο πρόσωπο να λάβει γνώση της εναντίον του διαδικασίας, έχει στην υπό εξέταση περίπτωση, αναμφίβολα, επιτευχθεί.
Στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ ν. Γιώργου Παντέλα (ανωτέρω), διαβάζονται τα εξής σημαντικά και καθοδηγητικά:
« Το ερμηνευτικό άρθρο 44ΙΕ του Ν9/6 όπως διαμορφώθηκε μετά τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 προβλέπει τα ακόλουθα:
«"επίδοση" σηµαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσµούς Πολιτικής ∆ικονοµίας, περιλαµβανοµένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης µε διάταγµα ∆ικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης: Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει µε οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισµό, διεθνή σύµβαση, νόµο, δευτερογενή νοµοθεσία ή διαδικαστικό κανονισµό ισχύει στη ∆ηµοκρατία:
(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας)
Μια από τις προεξάρχουσες υποθέσεις επί του ζητήματος της ερμηνείας Νόμων είναι η Southfields Industries Ltd v. Δήμου Λευκωσίας [1995] 3 Α.Α.Δ. 59, 64 (απόφαση ολομέλειας) στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Σκοπός της ερμηνείας του νόμου είναι η ανεύρεση της πρόθεσης του νομοθέτη. Όπου το λεκτικό της διάταξης είναι σαφές, το Δικαστήριο την ερμηνεύει με βάση τη φυσική και συνήθη έννοια των λέξεων. Οι λέξεις σ' ένα νομοθέτημα γενικά ερμηνεύονται με τη συνήθη τους σημασία, αλλά και με βάση τα συμφραζόμενα, έχοντας δε υπόψη το αντικείμενο και το σκοπό του νόμου.»
Στην υπόθεση Τ. Γεωργιάδης & Υιός Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 1142 λέχθηκε ότι οι Νόμοι πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με το απλό γραμματικό και κατά κυριολεξία νόημα των λέξεων εκτός όπου αυτό είναι σε αντίθεση με οποιαδήποτε ρητή πρόθεση ή δηλωμένο σκοπό του Νόμου ή αν αυτό το νόημα θα οδηγούσε σε παράλογο αποτέλεσμα (βλ. επίσης Marabou Floating Restaurant Ltd v. Council of Ministers (1973) 3 C.L.R. 397, Argolis Estate Ltd v. Minister of Finance & Another (1977) 3 C.L.R. 441, 450, Georghiou Real Estate Co. Ltd v. R. (1978) 3 C.L.R. 45, 46, Haris Theodorides v. The Central Bank of Cyprus (1985) 3 C.L.R. 721, 722 και Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις Πλάζα Λτδ κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1998) 3 Α.Α.Δ. 348).
Παρομοίως στην υπόθεση Νικολάου ν. Total Properties Ltd κ.α. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1358 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Συνιστά πάγια νομολογιακή αρχή ότι εκεί όπου το λεκτικό του Νόμου είναι σαφές, τότε για σκοπούς διακρίβωσης του πραγματικού σκοπού του νομοθέτη, το μόνο αυθεντικό οδηγό αποτελεί το κείμενο του νόμου. Στις λέξεις θα πρέπει να αποδίδεται η φυσική και συνήθης έννοια τους και τα δικαστήρια οφείλουν να καταστήσουν το νόμο αποτελεσματικό, οποιεσδήποτε και αν είναι οι συνέπειες. Όπως πολύ εύστοχα λέχθηκε στην υπόθεση Ghalanos Distributors Ltd v Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 528, στη σελ. 533, «Το Δικαστήριο δεν κρίνει την πολιτική του Νόμου ούτε επιχειρεί με ερμηνευτικά μέσα να δώσει σοφότερη ή δικαιότερη λύση ή ακόμα πιο επιθυμητή από αυτήν που προβλέπει η διάταξη». (βλ. επίσης, Κ.Ο.Τ. v. Παπαδόπουλου (1990) 2 Α.Α.Δ. 86, Μακεδόνας v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 162, Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις Πλάζα Λτδ. κ.ά. v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερμασόγειας (1998) 3 Α.Α.Δ. 348).»
Τέλος, στην υπόθεση Marios Nikolaou Developers Ltd κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 101/2018, ημερομηνίας 14.08.2018, ECLI:CY:AD:2018:D378 επισημαίνονται τα ακόλουθα:
«Είναι νομολογιακά γνωστό ότι βασικό κριτήριο για την ερμηνεία ενός νομοθετήματος αποτελεί η συνήθης σημασία των λέξεων. Εκεί όπου οι πρόνοιες της νομοθεσίας είναι σαφείς στις λέξεις θα πρέπει να δίδεται η γραμματική τους έννοια. Κεντρική επιδίωξη και στόχος του ερμηνευτικού έργου του Δικαστηρίου είναι η διακρίβωση της [αντικειμενικής] πρόθεσης του νομοθέτη που είναι και το μόνο ζητούμενο (βλ. Κωμοδρόμος ν. White Knight Holdings (2010) 1 A.Α.Δ. 1903).»
Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.».
Προκύπτει από τα γεγονότα ότι είχε προηγηθεί η αποστολή των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο πριν την επίδοσή τους, ως διαφαίνεται και από τα Τεκμήρια 7, 8 και 9 στην Ένσταση. Οπόταν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η συγκεκριμένη πρόνοια του Ν.9/1965 ικανοποιείται.
Όσον αφορά την ιδιωτική επίδοση των συγκεκριμένων Ειδοποιήσεων φαίνεται να έγινε στον σύζυγο της Αιτήτριας - Εφεσείουσας ο οποίος διαμένει στην οδό [ ] 15, 2468, Τσέρι, ήτοι στην ίδια διεύθυνση μαζί της. Σύμφωνα με το Μέρος 6.4 των Νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο σε μεγάλο βαθμό είναι πανομοιότυπο με την Δ.5 θ.2(1)(i) των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, που διέπει την επίδοση εγγράφων για λογαριασμό κάποιου προσώπου, επίδοση μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας του προσώπου το οποίο αφορά το έγγραφο που θα επιδοθεί το οποίο φαίνεται να είναι μεγαλύτερο από 16 ετών και βρισκόταν τότε στην πόλη του ή στο χωριό του ή εντός της περιοχής αυτών. Προκύπτει από τα όσα τέθηκαν στο Δικαστήριο ότι τόσο η Αιτήτρια - Εφεσείουσα όσο και ο σύζυγός της διαμένουν στην ίδια διεύθυνση. Η θέση αυτή ενισχύεται από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 3, το οποίο προκύπτει από το Κτηματολογικό Μητρώο Λευκωσίας. Παρέλαβε τις Ειδοποιήσεις τόσο των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» αλλά και των Ειδοποιήσεων Τύπου «ΙΑ» ο σύζυγος και συγκάτοικος της Αιτήτριας - Εφεσείουσας για την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» αλλά δεν υπέγραψε, ενώ σε σχέση με την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» κατέγραψε ότι δεν αποδέχεται το ποσό. Οπόταν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου ικανοποιείται η απαίτηση του Μέρους 6.4 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας αφού είχε τόσο η Αιτήτρια - Εφεσείουσα καθώς και ο σύζυγός της ως δηλωθείσα διεύθυνση [ ] 15, 2468, Τσέρι.
Ως εκ των ανωτέρω, δεν διαπιστώνεται οτιδήποτε μεμπτό στην αποστολή και την επίδοση των Ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «ΙΑ».
Όσον αφορά την προβληθείσα θέση ότι οι Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι όφειλαν να επιδώσουν τις Ειδοποιήσεις και στην αδελφή της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του άλλου μισού μεριδίου του ακινήτου, η απάντηση δίδεται από τον ίδιο το Νόμο και συγκεκριμένα το άρθρο 44ΙΕ, στο οποίο ερμηνεύεται ο όρος «ενδιαφερόμενο πρόσωπο». Σχετική είναι η απόφαση Polyxenia Isaak Restaurant Limited κ.α. v. Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ Πολ. Εφ. 2/23 ημερ. 02/06/2023, στην οποία έχει παραπέμψει το Δικαστήριο ο ευπαίδευτος συνήγορος των Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσιβλήτων, από την οποία και το ακόλουθο απόσπασμα:
« Διαφωνούμε με την εισήγηση του Εφεσείοντα ότι για να εξακριβώσει το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά πόσο η Soltera είχε δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος ή επηρεαζόταν, όπως το θέτει ο Εφεσείων, θα έπρεπε να της είχε δοθεί πρώτα το δικαίωμα να ακουστεί. Αντίθετα, η Soltera ως συνιδιοκτήτρια θα δικαιούτο να της επιδοθεί η ειδοποίηση και να καταστεί μέρος στη διαδικασία και να ακουστεί μόνο εφόσον, κατά την ερμηνεία του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ήταν ενδιαφερόμενο πρόσωπο.».
Δεν τέθηκε από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα οποιοδήποτε στοιχείο που να καταδεικνύει ότι η αδελφή της, στην οποία ανήκει το υπόλοιπο μισό του ακινήτου, το οποίο δεν είναι υποθηκευμένο, είναι πρόσωπο που έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου. Ως εκ τούτου, ο συγκεκριμένος λόγος έφεσης δεν έχει νομικό έρεισμα.
Το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών ότι συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 44(Γ)(3) το φέρει η Αιτήτρια - Εφεσείουσα, η οποία αποτείνεται στο Δικαστήριο αιτούμενη την έκδοση συγκεκριμένων θεραπειών υπέρ της.
Προκύπτει από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου ότι:
(α) Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε με τον σωστό τύπο και με το σωστό περιεχόμενο και συνάδει πλήρως με το δείγμα που υπάρχει στο σχετικό Παράρτημα του Ν.9/1965. Σχετικό είναι το πρότυπο όπως καθορίζεται από τον Νόμο.
(β) Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε δεόντως στην Αιτήτρια - Εφεσείουσα και ότι δεν υπήρχε οποιοδήποτε άλλο Ενδιαφερόμενο Μέρος στο οποίο να έπρεπε να επιδοθεί η Ειδοποίηση.
(γ) Η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» δεν στάλθηκε πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή, αλλά κατά πολλού μετά το πέρας της προθεσμίας των 45 ημερών που θέτει η Ειδοποίηση Τύπου «Ι» για εξόφληση.
(δ) Δεν έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη, σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου.
(ε) Δεν έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη, δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, δεν εγείρεται τέτοιος λόγος έφεσης.
(στ) Ο πρωτοφειλέτης δεν συμμετέχει στο σχέδιο «ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων» ή σε οποιοδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης. Εν πάση περιπτώσει, δεν εγείρεται τέτοιος λόγος έφεσης.
Εν κατακλείδι, το Δικαστήριο καταλήγει ότι οι λόγοι ακύρωσης που προτάθηκαν από την Αιτήτρια - Εφεσείουσα είναι αβάσιμοι και απορρίπτονται και ότι οι Καθ’ ων η αίτηση - Εφεσίβλητοι νομιμοποιούνται να προχωρήσουν με την πώληση του επίδικου ακινήτου με τη διαδικασία του πλειστηριασμού, ο οποίος έχει προγραμματιστεί για τις 26/05/2025, ως λεπτομερώς περιγράφεται στη σχετική Ειδοποίηση. Πριν το Δικαστήριο αποφασίσει κατά τον πιο πάνω τρόπο, εξέτασε κατά πόσο παραβλάπτονται τα συμφέροντα της Αιτήτριας - Εφεσείουσας από την απόρριψη της Αίτησης-Έφεσης, αλλά δεν έχει διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Ως γνωστό, η θέσπιση του Τροποποιητικού Νόμου 142(Ι)/2014 έγινε για την επιτάχυνση των διαδικασιών εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων. Στην υπό κρίση περίπτωση, η υποθήκη δόθηκε το 2006. Ο οφειλέτης, σύζυγος της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, φαίνεται υπήρξε υπερήμερος για αρκετό καιρό και μέχρι σήμερα συνεχίζει να οφείλει ένα μεγάλο ποσό, μέρος του οποίου εξασφαλίζεται με την υποθήκευση του επίδικου ακινήτου. Δεν φαίνεται να έχουν προβεί, είτε ο πρωτοφειλέτης ή η ενυπόθηκος οφειλέτης, σε οποιαδήποτε ενέργεια για να εξοφλήσουν ή διευθετήσουν το χρέος τους.
Δέον να σημειωθεί ότι η διαδικασία του Μέρους VIA του Ν.9/1965 άρχεται με την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» μαζί με κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, άρθρο 44Γ(1) του Ν.9/1965, η οποία αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο στις 02/09/2024.
Για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, η Αίτηση-Έφεση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των Καθ΄ων η αίτηση - Εφεσίβλητων και εναντίον της Αιτήτριας - Εφεσείουσας, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………….……………………
Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο