ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Π. Αγαπητού, Ε.Δ.

Αρ. Αγωγής: 3713/17

Μεταξύ:

Μιλτούλας Μιλτιάδου

Ενάγουσας

-και-

1. Οδυσσέα Ερατοσθένη

2. Νικόλα Οδυσσέως

Εναγόμενων

Ημερομηνία:                                                  3^η Ιουλίου, 2025

Για την Ενάγουσα – Αιτήτρια:                     κα. Νικολαΐδου

Απόφαση

Έχοντας εξασφαλίσει Δικαστική Απόφαση εναντίον του Εναγόμενου 2 - Καθ’ ου η Αίτηση (ο «Καθ’ ου η Αίτηση»), η Ενάγουσα – Αιτήτρια (η «Αιτήτρια») επιδίωξε με την κρίσιμη Αίτηση την οικονομική εξέτασή του και την έρευνα αναφορικά με τυχόν διάθεση περιουσιακών στοιχείων, καθώς και την έκδοση διατάγματος αποπληρωμής του εξ αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις.

Στήριξε την Αίτησή της με ένορκη της δήλωση, στην οποία αναφέρει ότι στις 10.3.23 εξασφάλισε εναντίον του Εναγόμενου 2 Απόφαση για το ποσό των €7,000 με νόμιμο τόκο προς 2% μέχρι εξοφλήσεων, πλέον έξοδα €700 με τόκο προς 3.5% ετησίως από 13.10.17 μέχρι 31.12.18 κι έπειτα προς 2% από 1.1.19 μέχρι εξόφλησης (η «Απόφαση», αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως Τεκμήριο). Η εκτέλεση της Απόφασης αναστάλθηκε μέχρι και την 9.9.23, πλην όμως ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν κατέβαλε έκτοτε οποιοδήποτε ποσό.

Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν καταχώρισε γραπτώς ένσταση στην Αίτηση. Η θέση του, με την οποία η πλευρά της Αιτήτριας διαφώνησε – πράγμα που οδήγησε και την Αίτηση εν τέλει σε Ακρόαση -, ήταν ότι, βάσει των οικονομικών του δεδομένων, δεν είναι δυνατό να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό, είτε σε μηνιαία βάση είτε διαφορετικά, έναντι του εξ αποφάσεως χρέους και εξόδων.

Κατά την εξέτασή του, ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε καταστάσεις λογαριασμού ως Τεκμήριο 1, το οποίο αποτελείται από καταστάσεις πέντε λογαριασμών που ο Καθ’ ου η Αίτηση διατηρεί επ’ ονόματι του στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ. Ο ίδιος ανέφερε ότι εργάζεται σε εταιρεία και ότι ο μισθός του ανέρχεται σε περίπου €1000 καθαρά και κατέθεσε σχετικά το Τεκμήριο 2, δηλαδή καταστάσεις μισθοδοσίας του για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2024. Ως προς το ιστορικό εργοδότησης και μισθοδοσίας του κατέθεσε το Τεκμήριο 3, δηλαδή αναλυτικές καταστάσεις αποδοχών από τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Προσκόμισε επίσης πιστοποιητικό έρευνας του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, ως Τεκμήριο 4, στο οποίο φαίνεται ότι δεν έχει εγγεγραμμένη στ’ όνομά του οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία. Πέραν τούτων ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίστηκε ότι οφείλει ένα υπόλοιπο για αγορά αυτοκινήτου και κατέθεσε σχετικά έγγραφο που φέρει ένδειξη «Καλόν δια €5500», ως Τεκμήριο 5 έναντι και προς εξόφληση του οποίου καταβάλλει, είπε, το ποσό των €400 μηνιαίως. Αναφορικά με τη διαμονή του, ο Καθ’ ου η Αίτηση παρουσίασε ενοικιαστήριο έγγραφο, ως Τεκμήριο 6, στο οποίο αναγράφεται ότι το μηνιαίο ενοίκιο είναι €500. Στην πληρωμή του ενοικίου, ανέφερε, συνεισφέρει κι ο ίδιος, αλλά η πληρωμή γίνεται από το λογαριασμό της συζύγου του προς τη σπιτονοικοκυρά. Με χειρόγραφη κατάσταση την οποία κατέθεσε ως Τεκμήριο 7 προσπάθησε να καταδείξει τα μηνιαία έξοδα του ιδίου και της οικογένειάς του. Στη βάση της εν λόγω κατάστασης, τα συνολικά έξοδα που ο Καθ’ ου η Αίτηση καταγράφει ανέρχονται σε €3,547. Ως προς τα συνολικά εισοδήματα της οικογένειάς του, παρουσίασε το Τεκμήριο 8, δηλαδή εκτύπωση κατάστασης Τραπεζικού Λογαριασμού της συζύγου του για 6 μήνες στην οποία φαίνεται ο μηνιαίος μισθός της των €2600. Σχετικά με τα έξοδα του ανήλικου παιδιού του Καθ’ ου η Αίτηση παρουσίασε ως Τεκμήριο 9 αποδείξεις από το νηπιαγωγείο εκάστη για το ποσό των €240. Ο Καθ’ ου η Αίτηση επίσης δήλωσε ότι καταβάλλει και ποσά προς εξόφληση ενταλμάτων στο ποσό των €50 μηνιαίως και προσκόμισε σχετικά το Τεκμήριο 10, ενώ για το λογαριασμό ρεύματος προσκόμισε το Τεκμήριο 11 που αφορά λογαριασμό ύψους €290 για τη διμηνία 15.7.24 με 12.9.24. Τέλος, κατέθεσε και ως Τεκμήριο 12, την προσφορά εργοδότησης του στην οποία, μεταξύ άλλων, φαίνονται και οι απολαβές και ωφελήματα εις τα οποία δικαιούται.

Ήταν η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση ότι ο μηνιαίος μισθός του είτε κατατίθεται σε λογαριασμό είτε εξαργυρώνει αντίστοιχη επιταγή, αλλά και ότι στις καταστάσεις λογαριασμών Τεκμήριο 1 δεν φαίνεται οποιαδήποτε τέτοια κατάθεση. Αντίθετα, ο Καθ΄ ου η Αίτηση ισχυρίστηκε ότι έχει εξασφαλίσει δάνειο από την Τράπεζα Κύπρου, ως αντανακλάται στις καταστάσεις Τεκμήριο 1 οι οποίες φέρουν αρνητικό υπόλοιπο. Ανέφερε επίσης ότι η σύζυγός του λαμβάνει μισθό €2600 το μήνα και συνεισφέρει κι εκείνη στις ανάγκες διαβίωσης της οικογένειας. Ως προς τα δικά του έξοδα ο Καθ’ ου η Αίτηση ανέφερε ότι καπνίζει ξοδεύοντας περί τα €4 την ημέρα και αποδέχθηκε ότι καθημερινά παραγγέλνει καφέδες. Αποκάλυψε επίσης ότι διατηρεί και λογαριασμό στην Ελληνική Τράπεζα το υπόλοιπο του οποίου είναι επίσης αρνητικό, αλλά και λογαριασμό στην ηλεκτρονική τράπεζα «Revolut», τον οποίο διατηρεί μόνον επειδή δεν γνωρίζει πως να τον καταργήσει.     

Με το πέρας της εξέτασης, η συνήγορος της Αιτήτριας εισηγήθηκε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση μπορεί να καταβάλλει ένα ποσό της τάξης των €150 μηνιαίως έναντι του εξ Αποφάσεως χρέους, όπως αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που ο ίδιος προσκόμισε στο Δικαστήριο. Πέραν τούτου, όπως ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση άλλωστε αποκάλυψε, ξοδεύει χρήματα για κάπνισμα και καφέδες, δαπάνες οι οποίες, ως νομολογιακά έχει αναγνωριστεί, έπονται της υποχρέωσης να αποπληρώνεται το εξ Αποφάσεως χρέος. Από την πλευρά του ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση αρκέστηκε στο να προσθέσει ότι όταν ξεμένει από χρήματα του στέλνει η σύζυγός του.

Έλαβα υπόψη μου την Αίτηση, το σύνολο της μαρτυρίας συμπεριλαμβανομένων και των εγγράφων που κατατέθηκαν ως Τεκμήρια, καθώς και την αγόρευση της δικηγόρου της Αιτήτριας.

Γενικά ο Καθ’ ου η Αίτηση κατά τη μαρτυρία του ήταν ευθύς και δεν δίσταζε ν’ απαντήσει σε οτιδήποτε και να ερωτήθηκε. Φάνηκε μάλιστα και πρόθυμος ν’ αποκαλύψει κι έξοδά του, τα οποία δεν φαίνονται στις καταστάσεις που προσκόμισε, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι καπνίζει. Αν και τα εξωτερικά γνωρίσματα της μαρτυρίας του Καθ’ ου η Αίτηση άφησαν καλή πρώτη εντύπωση, τα προφανή κενά στα όσα προσκόμισε και κατέθεσε, αλλά και τα όσα αβίαστα εξάγονται από αυτά, δεν είναι δυνατό να συγκεραστούν με τη γενική του θέση ότι δεν είναι σε θέση να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό έναντι του εξ Αποφάσεως χρέους. Λόγω τούτου, δηλαδή του περιεχομένου - εν αντιθέσει με την όψη - της μαρτυρίας του, η γενική καλή πρώτη εντύπωση δεν μπορούσε παρά ν’ ανατραπεί. Κι εξηγώ: Το γεγονός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε μόνο μέρος των λογαριασμών που διαθέτει σε τράπεζες, αλλά και το ότι ο μηνιαίος μισθός του δεν φαίνεται να κατατίθεται σε οποιονδήποτε εξ αυτών - αλλ’ αντ’ αυτού ο ίδιος προβαίνει σε σποραδικές καταθέσεις μετρητών τα οποία έπειτα είτε ανασύρει είτε εμβάζει – άφησαν σκιές στο κατά πόσο ο ίδιος εν τέλει παρουσίασε την πλήρη οικονομική του εικόνα το Δικαστήριο. Παράλληλα η επιλογή τούτη του Καθ’ ου η Αίτηση κατέστησε το έργο εκτίμησης των εξόδων έναντι των εσόδων του δυσχερές. Στην ανατροπή της αρχικής μου εντύπωσης συνέβαλε και ο τρόπος με τον οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση ενέπλεξε τα εισοδήματα και τη συνεισφορά της συζύγου του στην κάλυψη των οικογενειακών δαπανών. Πιο συγκεκριμένα, ο Καθ’ ου η Αίτηση με το Τεκμήριο 7 κατέγραψε ότι από το μεικτό εισόδημα της οικογένειάς του, καταβάλλεται σε «Δάνεια» - με γενική αναφορά - το ποσό των €650 μηνιαίως, χωρίς όμως να προσκομίζει οτιδήποτε που ν’ αποδεικνύει τον ισχυρισμό του, ο οποίος φαίνεται να είναι ανεξάρτητος από το δάνειο που αφορά στην αγορά του αυτοκινήτου του Καθ’ ου η Αίτηση και ανέρχεται σε ποσό €400 μηνιαίως και για το οποίο γίνεται άλλη αναφορά στο Τεκμήριο 7. Ειρήσθω εν παρόδω ούτε όσον αφορά τη συγκεκριμένη πληρωμή ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε οποιοδήποτε αποδεικτικό, αλλ’ αρκέστηκε στην κατάθεση του Τεκμηρίου 5, στο οποίο δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο ύψος μηνιαίας δόσης προς εξόφλησή του. Όπως προανέφερα, ούτε στους τραπεζικούς λογαριασμούς - Τεκμήριο 1 – που κατέθεσε ο Καθ’ ου η Αίτηση εντοπίζεται οποιαδήποτε πληρωμή του συγκεκριμένου ποσού.

Παραμένοντας στα όσα προκύπτουν από το Τεκμήριο 1, σε αυτό δεν φαίνεται να δαπανώνται οποιαδήποτε ποσά προς τα έξοδα τα οποία ο Καθ’ ου η Αίτηση δήλωσε στο Τεκμήριο 7 και για τα οποία προσκόμισε άλλα αποδεικτικά. Ούτε και προσκομίστηκαν οποιεσδήποτε αποδείξεις για πληρωμές από τον ίδιο τον Καθ’ ου η Αίτηση προς τα έξοδα τούτα, οι οποίες να έγιναν είτε τοις μετρητοίς είτε διαφορετικά και με τις οποίες να καταδεικνύεται σε ποια έξοδα εν τέλει ξοδεύεται ο μισθός του. Αντίθετα στο Τεκμήριο 8, δηλαδή στην κατάσταση λογαριασμού της συζύγου του Καθ’ ου η Αίτηση καταγράφονται οι εξής επαναλαμβανόμενες πληρωμές: πληρωμές προς ασφαλιστική εταιρεία, πληρωμές για καύσιμα, σε φαρμακεία, σε πάροχο διαδικτυακών υπηρεσιών (με την ονομασία «Cablenet»), στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών για τέλη κυκλοφορίας (σε δύο διαφορετικά ποσά), για μεταφορά ποσού €700 σε αποταμίευση, πληρωμή προς τον ίδιο τον Καθ’ ου η Αίτηση με περιγραφή «rent» σε ποσό €500, πληρωμές προς την Αρχή Τηλεπικοινωνιών και προς την Αρχή Ηλεκτρισμού, πληρωμή προς το Νηπιαγωγείο «Time 2 be kids» για το οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε και το Τεκμήριο 9, πληρωμές σε υπεραγορές και πληρωμές προς την Υδατοπρομήθεια Λευκωσίας. Εν όψει των πιο πάνω δημιουργήθηκε το ερώτημα, το οποίο παρέμεινε εν τέλει και αναπάντητο: Ποια από τα έξοδα που ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέγραψε στο Τεκμήριο 7 επωμίζεται, είτε εν όλω είτε εν μέρει, ο ίδιος; Η απάντηση αποτελούσε, προφανώς, την πεμπτουσία της διαδικασίας που έλαβε χώρα ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά και συμπεριλαμβανόταν στο γενικότερο καθήκον του Καθ’ ου η Αίτηση να παρουσιάσει την πραγματική οικονομική του κατάσταση και να στηρίξει τον ισχυρισμό του ότι αδυνατεί πλήρως ν’ ανταποκριθεί στην αποπληρωμή του εξ Αποφάσεων χρέους. Με τον τρόπο που ο Καθ’ ου η Αίτηση επέλεξε να παρουσιάσει την κατάστασή του τούτη στο Δικαστήριο, διαφαίνεται ότι δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες αναφορικά με την αναγκαιότητα των δαπανών στις οποίες προβαίνει από το μισθό του, αλλ’ ούτε απέδειξε αυτές. Αρκέστηκε αντ’ αυτού στην παρουσίαση λεπτομερούς κατάστασης λογαριασμού και εξόδων από τραπεζικό λογαριασμό της συζύγου του, χωρίς παράλληλα να παρουσιάζονται και όλα τα αποδεικτικά για τις κατ’ ισχυρισμό μηνιαίες οικογενειακές δαπάνες.

Αποτιμώντας συναφώς τη μαρτυρία του Εναγόμενου, θεωρώ ότι εκείνος δεν είπε στο Δικαστήριο όλη την αλήθεια και δεν αποκάλυψε την πραγματική οικονομική του κατάσταση.

Ερχόμενος στην Νομική Πτυχή της κρίσιμης Αίτησης, παρατηρώ ότι η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει διάταγμα πληρωμής σε μηνιαία βάση πηγάζει από το Άρθρο 90(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6. Η διαδικασία εξέτασης, ως περιεγράφηκε στη θεμελιακή επί του θέματος απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Φλαγκοφάς ν. Αταλέζα Λτδ. (1989) 1(Ε) ΑΑΔ 686, είναι ανακριτικού χαρακτήρα και σκοπός της είναι να ερευνηθεί η οικονομική δυνατότητα του εξ αποφάσεως οφειλέτη και η ικανότητά του να αποπληρώνει το χρέος δια μηνιαίων δόσεων. Προκύπτει – σαφώς - από ερμηνευτική νομολογία επίσης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι το βάρος απόδειξης αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους με μηνιαίες δόσεις το φέρει ο ίδιος ο εξ αποφάσεως οφειλέτης, καθότι σε εκείνον εναπόκειται να παρουσιάσει στο Δικαστήριο ειλικρινώς την οικονομική εικόνα που επικαλείται μια και ο οφειλέτης δεν αναμένεται να γνωρίζει την εν λόγω εικόνα[1]. Στη δε υπόθεση Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε ν Κωνσταντίνου (2000) 1 Α.Α.Δ 1034 αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ότι

«[.] Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις [...]».

Σχετικά πιο πρόσφατα, στην Πολιτική Έφεση 271/2013, Σωτηρίου ν. Universal Bank Public Ltd., ημερομηνίας 9.3.2020, το Ανώτατο Δικαστήριο, με ανασκόπηση στη Νομολογία, επανέλαβε ότι:

«[.] είναι δυνατή η έκδοση διατάγματος μηνιαίων πληρωμών έστω και αν κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δεν εργάζεται, εφόσον διαπιστωθεί ότι έχει δυνατότητα για προσοδοφόρα απασχόληση [.]» και ότι η προσέγγιση της νομολογίας διαχρονικά «[.] εναποθέτει στον εξ' αποφάσεως οφειλέτη την υποχρέωση να αναζητήσει προσοδοφόρα απασχόληση και να εργαστεί για να αποπληρώσει τα δικαστικά του χρέη».

Με τα πιο πάνω κατά νου επιστρέφω στην ενώπιον μου υπό κρίση περίπτωση: Με την, εν τέλει, φτωχή εικόνα που άφησε ο Καθ’ ου η Αίτηση στο Δικαστήριο, θεωρώ ότι κατ’ ελάχιστον, έχει καταδειχθεί ότι ο ίδιος ξοδεύει περί τα €120 μηνιαίως για κάπνισμα. Βασιζόμενος δε και μόνον στα όσα ο ίδιος κατέθεσε ένα ποσό της τάξης των €100 μηνιαίως υπολογίζεται ότι ξοδεύει στο να παραγγέλνει από έξω καφέδες. Έπειτα, τα συνολικά εισοδήματα της οικογένειάς του, όπως και πάλιν ο ίδιος κατέθεσε, προκύπτει ότι αυτά ανέρχονται στο καθαρό συνολικό ποσό των €3600 μηνιαίως – δηλαδή με την απλή πρόσθεση του δικού του μισθού και της συζύγου του-, ενώ τα έξοδα που ο ίδιος δήλωσε δια του Τεκμηρίου 7, ανέρχονται στο ποσό των €3,547. Έχοντας κατά νου τα όσα έξοδα ο Καθ’ ου η Αίτηση επιμελώς συμπεριέλαβε στο Τεκμήριο 7, δεν έδωσε οποιοδήποτε λόγο για τον οποίο τα €53 που φαίνεται ν’ απομένουν δεν αποτελούν περίσσευμα του από το μισθό του ιδίου, ειδικά από τη στιγμή που δεν προσέφερε οτιδήποτε αναφορικά με το ποσοστό που ο ίδιος επωμίζεται από τα οικογενειακά βάρη. Συνυπολογίζοντας τα πιο πάνω, δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου με το οποίο να επεξηγείται ή να δικαιολογείται για ποιο λόγο να μην μπορεί ο Καθ’ ου η Αίτηση να καταβάλλει, κατ’ ελάχιστον, ένα ποσό της τάξεως των €273 σε μηνιαία βάση, έναντι του εξ Αποφάσεως χρέους.

Από τα όσα ο Καθ’ ου η Αίτηση υπέβαλε, έλαβα υπόψη μου ότι, πράγματι, ο μισθός του ανέρχεται σε €15,600 μεικτά ανά έτος, συμπεριλαμβανομένου του 13^ου μισθού, όπως συνδυαστικά επιμαρτυρείται από τα Τεκμήρια 2 και 12. Επίσης, αποτέλεσε αναντίλεκτο ισχυρισμό του Καθ’ ου η Αίτηση ότι ο καθαρός του μισθός ξεκινάει από €1000 μηνιαίως, αλλά και ότι, αναλόγως υπερωριακής εργασίας, δύναται ν’ αυξηθεί, όπως δηλαδή συνέβη για το μήνα Αύγουστο του 2024 αντίγραφο πιστοποιητικού μισθοδοσίας για τον οποίο περιλήφθηκε στο Τεκμήριο 2, και κατά τον οποίο ανήθλε εν τέλει στα €1142,25 καθαρά. Ως προανέφερα ο Καθ’ ου η Αίτηση εν τέλει δεν κατάφερε ν’ αποδείξει τις μηνιαίες δαπάνες που τον αφορούν ή το ποσοστό εις το οποίο συνεισφέρει στα έξοδα αναγκών της οικογένειάς του. Ο δε ισχυρισμός του περί πληρωμής ποσών έναντι δανείων παρέμεινε μετέωρος στην απουσία οποιωνδήποτε στοιχείων που να τον αποδεικνύουν. Ως εκ τούτου, δεν διαφάνηκε εν τέλει εάν τα εν λόγω δάνεια αφορούν σε υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν από τον Καθ’ ου η Αίτηση και εάν αυτά δημιουργθήκαν μετά την έκδοση της Απόφασης εναντίον του και σε τι ακριβώς όλα αφορούν. Μοναδικό αποδεικτικό που σχετίζεται με τα αναφερόμενα δάνεια αποτέλεσε το Τεκμήριο 5, το οποίο, όπως εξήγησε ο Καθ’ ου η Αίτηση αποπληρώνεται με μηνιαίες δόσεις ύψους €400. Κοιτάζοντας το Τεκμήριο 5 αυτό φαίνεται να συνάφθηκε κατά τις 12.10.24 ενώ η Δικαστική Απόφαση η οποία παραμένει ανεξόφλητη εκδόθηκε, εκ συμφώνου στις 10.3.23. Η επεξήγηση που ο Καθ’ ου η Αίτηση προσέφερε επί τούτου ήταν ότι η ρύθμιση που παρουσιάζεται στο Τεκμήριο 5 αφορούσε κατ’ ουσία αντικατάσταση προηγούμενου οχήματος και αντίστοιχης έγγραφης ανάληψης πληρωμής η οποία έγινε εκ νέου εξ υπαιτιότητας του πωλητή. Πλην όμως, όλα τούτα παρέμειναν, επίσης, στη σφαίρα των απλών ισχυρισμών.      

Λαμβανομένων υπόψη του μηνιαίου μισθού του Καθ’ ου η Αίτηση, της οικογενειακής του κατάστασης και των όσων άλλων προβλήθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι σε θέση καταβάλλει κάποιο ποσό μηνιαίως προς εξόφληση του εξ Αποφάσεως χρέους και εξόδων. Έχοντας αναλύσει τα δεδομένα, θεωρώ δίκαιο όπως τον διατάξω να καταβάλλει το ποσό των €270.

Ο Εναγόμενος 2 - Καθ' ου η Αίτηση διατάσσεται να καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €270 μηνιαίως, με την πρώτη δόση πληρωτέα την 1.8.2025 και για κάθε επόμενο μήνα την πρώτη μέρα αυτού με 5 μέρες χάρη, μέχρι εξόφλησης του εξ αποφάσεως χρέους και εξόδων. Κλείνοντας, δεν βλέπω οποιοδήποτε λόγο ν’ αποκλίνω από τον κανόνα ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα και συνεπώς επιδικάζω αυτά υπέρ των Αιτητών και εναντίον του Εναγόμενου 2 - Καθ’ ου η Αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

......................................

Π. Αγαπητός

Επαρχιακός Δικαστής

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής