Milla Global Inc. ν. Flystar Holdings Limited κ.α., Αρ. Αγωγής: 2746/2022, 20/8/2025
print
Τίτλος:
Milla Global Inc. ν. Flystar Holdings Limited κ.α., Αρ. Αγωγής: 2746/2022, 20/8/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Αρ. Αγωγής: 2746/2022

 

Μεταξύ:

 

Milla Global Inc.

Ενάγουσα

και

 

1. Flystar Holdings Limited

2. Katz Beteiligungs GmbH

3. Hermetia Baruth GmbH

4. Katz Biotech AG

5. Heinrich Katz

Εναγόμενοι

 

Αίτηση Εναγόμενους 1-4/Αιτητές ημερομηνίας 29.4.2024
για προδικαστική εκδίκαση των προδικαστικών ενστάσεων της Υπεράσπισης

 

20 Αυγούστου, 2025.

 

Εμφανίσεις:

Για Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση: κ. Χριστόδουλος Π. Κληρίδης

Για Εναγόμενους 1-4/Αιτητές: κ. Χριστοδούλου δια Λουκής Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Με την υπό κρίση Αίτηση, οι Εναγόμενοι 1-4 ζητούν να εκδικαστούν προδικαστικά οι προδικαστικές ενστάσεις που εγείρουν στις παραγράφους 1.1-1.5 της Υπεράσπισης τους. Σημειώνω ότι ο Εναγόμενος 5 έχει πρόσφατα αποβιώσει και δεν έχει ληφθεί διάβημα για συνέχιση της αγωγής εναντίον του.

 

Δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρεια στις δικογραφημένες θέσεις των δύο πλευρών. Εκτεταμένη αναφορά στα δικόγραφα και όσα επικαλείται η κάθε πλευρά γίνεται σε προηγούμενες ενδιάμεσες αποφάσεις που εκδόθηκαν στα πλαίσια αυτής της αγωγής, στις οποίες παραπέμπω.

 

Για σκοπούς αυτής της απόφασης περιορίζομαι να σημειώσω ότι η αγωγή εγείρεται ως παράγωγη αγωγή. Μέσω αυτής η Ενάγουσα, που είναι μέτοχος μειοψηφίας στην Εναγόμενη 2 εταιρεία, εγείρει αριθμό παράγωγων και προσωπικών αξιώσεων υπέρ και εναντίον της Εναγόμενης 2 – κάποιες εκ των οποίων εγκαταλείφθηκαν στην πορεία. Εγείρει επίσης αξιώσεις εναντίον των υπόλοιπων Εναγόμενων για αποζημιώσεις ενώ διεκδικεί και διατάγματα αποκάλυψης.

 

Στην Υπεράσπιση τους, οι Εναγόμενοι εγείρουν προδικαστικές ενστάσεις ότι δεν αποκαλύπτεται αγώγιμο δικαίωμα εναντίον τους (παράγραφος 1.1 Υπεράσπισης) και ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για έγερση παράγωγης αγωγής (παράγραφοι 1.2, 1.3, 1.4 και 1.5 της Υπεράσπισης).

 

Τα δικόγραφα έχουν κλείσει – ο χρόνος για καταχώρηση Απάντησης στην Υπεράσπιση έχει παρέλθει από το 2024. Μετά από διάφορα ενδιάμεσα διαβήματα που μεσολάβησαν στον φάκελο, η πλευρά των Εναγόμενων 1-4 προωθεί την παρούσα Αίτηση με την οποία, όπως έχω αναφέρει, ζητά την προδικαστική εκδίκαση των προδικαστικών ενστάσεων που εγείρει στις παραγράφους 1.1-1.5 της Υπεράσπισης.

 

Η θέση των Εναγόμενων είναι ότι οι προδικαστικές ενστάσεις που εγείρουν αφορούν αμιγώς νομικά θέματα που μπορούν και πρέπει να αποφασιστούν προδικαστικά – σε συνάρτηση με τους δικογραφημένους ισχυρισμούς της Ενάγουσας γιατί αυτό θα περισώσει χρόνο και έξοδα.

 

Η πλευρά της Ενάγουσας διαφωνεί και στην ένσταση που εγείρει υποστηρίζει ότι για την απόφαση επί των προδικαστικών ενστάσεων απαιτείται να ακουστεί και να αξιολογηθεί μαρτυρία, για αμφισβητούμενα γεγονότα.

 

Πριν προχωρήσω σημειώνω ότι έχω μελετήσει την Αίτηση και ένσταση, τις ένορκες δηλώσεις που τις συνοδεύουν, τις γραπτές αγορεύσεις των συνηγόρων καθώς και όσα ανέφεραν στις προφορικές τους τοποθετήσεις κατά την ακρόαση της Αίτησης. Εξ αρχής σημειώνω ότι στην αγόρευση του συνηγόρου της Ενάγουσας εγέρθηκαν ζητήματα που δεν περιλαμβάνονται στην ένσταση (αφορούν εισήγηση ότι η Αίτηση είναι πρόωρη). Εφόσον αυτό το ζήτημα δεν εγέρθηκε στα πλαίσια της ένστασης που καταχωρήθηκε, δεν είναι επίδικο και δεν το εξετάζω. Αναφέρω μόνο ότι δεν έχω διαπιστώσει παρατυπία που να καθιστά την Αίτηση έκθετη σε απόρριψη.

 

Η Αίτηση βασίζεται στη η Δ. 27 Θ1 και 2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (στη μορφή που ισχύουν για την παρούσα αγωγή), που προνοεί τα ακόλουθα:

 

«1. Any party shall be entitled to raise by his pleading any point of law, and any point so raised shall be disposed of by the Court at any stage that may appear to it convenient.

 

2. If in the opinion of the Court the decision of such point of law substantially disposes of the whole action, or of any distinct cause of action, ground of defence, counter-claim, or reply therein, the Court may thereupon dismiss the action or make such other order therein as may be just.»

 

Σύμφωνα με την καθοδήγηση από τη νομολογία, προδικαστική εκδίκαση ενδείκνυται όπου τα γεγονότα, όπως προκύπτουν από τα δικόγραφα, δίνουν πλήρη εικόνα ή όπου οι προδικαστικές ενστάσεις θα αποφασιστούν στη βάση αδιαμφισβήτητων ή παραδεκτών γεγονότων[1].

 

Όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Χ’ Οικονόμου ν Ελληνικής Τραπέζης Λτδ (1992) 1 Α.Α.Δ. 949:

 

«Η έκδοση [διαταγής για προκαταρτική εκδίκαση νομικών σημείων] γίνεται κατά κανόνα όταν το Δικαστήριο κρίνει ότι το κρινόμενο νομικό σημείο εγείρει σοβαρό νομικό θέμα, το οποίο αν αποφασιστεί υπέρ του αιτητή, αποφασίζεται η όλη υπόθεση, ή ένα ουσιώδες θέμα της αγωγής. Μια τέτοια διαταγή θα πρέπει να εκδίδεται με φειδώ και σε εξαιρετικά απλές και καθαρές περιπτώσεις και όχι στις περιπτώσεις εκείνες που τα εγειρόμενα θέματα, λόγω της ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου, θα πρέπει να αποφασιστούν κατά την ακρόαση. Ακόμα η διαταγή αυτή δεν εκδίδεται όταν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα.»

 

Έχω παραθέσει πιο πάνω την προδικαστική ένσταση που έχει εγερθεί.

 

Σύμφωνα με τους κανόνες ορθής δικογράφησης, το αγώγιμο δικαίωμα που επικαλείται η Ενάγουσα καθώς και οι ισχυρισμοί για τα ουσιώδη γεγονότα στους οποίους αυτό εδράζεται πρέπει να περιλαμβάνονται στην Έκθεση Απαίτησης. Συνεπώς, η εικόνα για τα γεγονότα που θα επικαλεστεί η Ενάγουσα κατά τη δίκη διαφαίνεται από την Έκθεση Απαίτησης της. Στην προκείμενη περίπτωση μέσω της Υπεράσπισης διαφαίνεται ότι υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ των δύο πλευρών για κάποια από τα γεγονότα που σχετίζονται με τις προδικαστικές ενστάσεις (χωρίς να παραγνωρίζω ότι υπάρχουν και αμφισβητούμενα γεγονότα στο ευρύτερο πλαίσιο της αγωγής). Όμως θεωρώ ότι το κοινό έδαφος είναι επαρκές ώστε να μπορούν να εξεταστούν τα νομικά ζητήματα που εγείρονται μέσω των προδικαστικών ενστάσεων.

 

Συνεπώς, θεωρώ είναι εφικτή η προδικαστική εκδίκαση των ενστάσεων που εγείρουν οι Εναγόμενοι.

 

Επιπρόσθετα, η απόφαση επί των προδικαστικών ενστάσεων ενδέχεται να είναι καθοριστική για την πορεία της αγωγής.

 

Με αυτά τα δεδομένα κρίνω ότι είναι ορθό όπως προδικαστούν οι προδικαστικές ενστάσεις των παραγράφων 1.1-1.5 της Υπεράσπισης.

 

Η Αίτηση επιτυγχάνει και εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος 1 αυτής.

 

Αναφορικά με τα έξοδα της παρούσας Αίτησης, ακολουθώντας το αποτέλεσμα επιδικάζονται εναντίον της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση και υπέρ των Εναγόμενων/Αιτητών, όπως θα υπολογιστούν και θα εγκριθούν.

 

 

 

(Υπ.)  …………………………………………………
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

 

 

Πρωτοκολλητής



[1] Σχετικές οι Anastasia C. Hambou v Andrea Thoma (1987) 1 CLR 370, Malactos v Armefti (1984) 1 CLR 548, Ιωάννη Νικόλα Χ’Οικονόμου ν Ελληνικής Τράπεζας (1992) 1 Α.Α.Δ. 949, Βαλανίδης ν Πανεπιστημίου Κύπρου (2008) 1 (Α) Α.Α.Δ. 288


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο