ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Αρ. Αίτησης: 528/2024

 

Μεταξύ:

 

GORDIAN HOLDINGS LIMITED

Ενάγουσα

 

και

 

1. P.S.L. VEGLINTE LIMITED

2. S.M. DELICIOUS LIMITED

3. ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΑΒΒΑ

Εναγόμενοι

 

26 Αυγούστου, 2025.

 

Εμφανίσεις:

Για Ενάγουσα/Αιτήτρια: κα Κυριαζή για Τάσσος Παπαδόπουλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενη 1/Καθ’ ης η Αίτηση 1: κ. Μάγος για Ανδρέας Χρ. Μάγος & Συνεργάτες

Για Εναγόμενη 2/Καθ΄ης η Αίτηση 2: κα Μαρίζα Καϊλη

Για Εναγόμενος 3/Καθ’ ου η Αίτηση 3, προσωπικά

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

στην Αίτηση της Ενάγουσας/Αιτήτριας ημερομηνίας 29.5.2024
για ενδιάμεσα διατάγματα

 

 

Η Ενάγουσα (στο εξής η «Gordian») ήταν ενυπόθηκος δανειστής της Εταιρείας Ψυγείων Παπαχριστοδούλου Λίμιτεδ. Όταν οι ενυπόθηκες οφειλές κατέστησαν υπερήμερες, η Gordian προχώρησε με πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/15861, Φ/Σχ. 21/47 Ε1, Τμήμα 6, Τεμάχιο 1046, στο Καϊμακλί, Λευκωσία (στο εξής το «Επίδικο Ακίνητο»). Στο Επίδικο Ακίνητο υπάρχει υποστατικό/βιομηχανική αποθήκη όπου λειτουργούσε την επιχείρηση της η ενυπόθηκος οφειλέτης εταιρεία. Μετά από ανεπιτυχή διαδικασία πλειστηριασμού η Gordian, με βάση τις πρόνοιες του Ν.9/1965, κατέστη ιδιοκτήτρια του Επίδικου Ακινήτου στις 9.5.2023, έναντι τιμήματος €2.000.000.

 

Τα πιο πάνω δεν αμφισβητούνται.

 

Παρά το ότι η Gordian κατέστη εγγεγραμμένη ιδιοκτήτης του Επίδικου Ακινήτου, δεν έχει την κατοχή μέχρι σήμερα. Αυτό διότι κατοχή του Επίδικου Ακινήτου έχουν οι Εναγόμενες 1 και 2 εταιρείες και ο Εναγόμενος 3 (στο εξής η «Veglinte», «Delicious» και ο Σάββα αντίστοιχα). Προσπάθειες της Gordian να διακριβώσει υπό ποια ιδιότητα τα πρόσωπα αυτά κατέχουν το Επίδικο Ακίνητο δεν έχουν τελεσφορήσει και δεν της επιτρέπεται η είσοδος. Η Gordian υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει διάθεση συνεργασίας από την πλευρά των Εναγόμενων ούτε ιδιαίτερη προθυμία να της παρέχουν ενημέρωση.

 

Η Gordian απέστειλε επιστολές προς τους Εναγόμενους με τις οποίες τους καλεί να παραδώσουν κενή και ελεύθερη κατοχή του Επίδικου Ακινήτου. Δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση.

 

Είναι θέση της Gordian ότι οι Εναγόμενοι έχουν καταστεί παράνομοι επεμβασίες στο Επίδικο Ακίνητο. Είναι επίσης η θέση της ότι το αγοραίο μηνιαίο ενοίκιο του Επίδικου Ακινήτου ανέρχεται σε €11.652,70. Σχετική έκθεση από εκτιμητή επισυνάπτεται στην Έκθεση Απαίτησης, η οποία επιβεβαιώνεται από δήλωση αλήθειας.

 

Μέσω της αγωγής αξιώνει, μεταξύ άλλων, δηλωτικές αποφάσεις ότι είναι η νόμιμη ιδιοκτήτης του Επίδικου Ακινήτου και δικαιούται σε κατοχή, διάταγμα που να διατάζει τους Εναγόμενους να παραδώσουν κενή και ελεύθερη κατοχή και μηνιαίες αποζημιώσεις εκ ποσού €11.652,70 που αντιπροσωπεύει την αγοραία ενοικιαστική αξία από την ημερομηνία που έχει καταστεί ιδιοκτήτρια μέχρι την παράδοση κατοχής.

 

Οι Εναγόμενοι δεν έχουν καταχωρήσει Υπεράσπιση στην αγωγή παρότι η προθεσμία έχει παρέλθει από το 2024.

 

Η Gordian έχει καταχωρήσει την υπό κρίση Αίτηση με την οποία ζητά αριθμό ενδιάμεσων διαταγμάτων. Συγκεκριμένα ζητά διατάγματα που να αναγορεύουν στους Εναγόμενους να εισέρχονται και να κατέχουν το Επίδικο Ακίνητο (αιτητικά Α και Β). Ζητά επίσης διάταγμα που να τους απαγορεύει να εισπράττουν ενοίκιο ή, διαζευκτικά, διάταγμα που να τους διατάζει να πληρώνουν οποιοδήποτε ποσό εισπράττουν ως ενοίκια στον Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου (αιτητικά Γ και Δ). Τέλος ζητά διάταγμα για ένορκη αποκάλυψη πληροφοριών και εγγράφων και άλλα επικουρικά αυτού (αιτητικά Ε, Στ και Ζ).

 

Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση λειτουργού της Gordian που, εν πολλοίς, αναφέρει τις δικογραφημένες θέσεις της Gordian όπως τις έχω συνοψίσει πιο πάνω.

 

Ο ενόρκως δηλών προσθέτει ότι η κατοχή του Επίδικου Ακινήτου καταστρατηγεί τα δικαιώματα της Gordian στην περιουσία της, ζημιά που θεωρεί ότι δεν μπορεί να θεραπευθεί αποτελεσματικά χωρίς την αιτούμενη ενδιάμεση θεραπεία. Υποστηρίζει επίσης ότι οι μέχρι σήμερα ενέργειες και στάση των Εναγόμενων δείχνουν ότι ενεργούν δόλια, σε συνέργεια, με σκοπό να καταπατήσουν τα δικαιώματα της Gordian και ότι η παρανομία δεν μπορεί να επιτραπεί να συνεχιστεί. Σημειώνει επίσης ότι οι Εναγόμενοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε απόφαση τυχόν εκδοθεί εναντίον τους στην αγωγή.

 

Οι Εναγόμενοι έχουν εγείρει ένσταση στην χορήγηση των αιτούμενων διαταγμάτων. Οι ενστάσεις, οι ένορκες δηλώσεις και οι αγορεύσεις τους είναι σχεδόν πανομοιότυπες σε δομή και περιεχόμενο. Οι λόγοι ένστασης που προβάλλουν περιλαμβάνουν ότι το παρόν Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να εκδικάσει την αγωγή γιατί καθ’ ύλην αρμόδιο είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου και της νομολογίας για έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Προβάλλουν επίσης ότι η Gordian ενεργεί καταχρηστικά.

 

Η Veglinte έχει καταχωρήσει ένορκη δήλωση την οποία ορκίζεται ο Σάββα, ως νυν υπάλληλος, γενικός διευθυντής και πρώην μέτοχος. Ο Σάββα αναφέρει ότι το υφιστάμενο υποστατικό στο Επίδικο Ακίνητο είχε ανεγερθεί περί το 1950 και σε αυτό λειτουργούσε την επιχείρηση της η Εταιρεία Ψυγείων Παπαχριστοδούλου Λίμιτεδ. Αναφέρει ότι στο υποστατικό η Veglinte «λειτουργεί την επιχείρηση της εκεί ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες» (παράγραφος 9 της ένορκης δήλωσης). Σε άλλο σημείο της ένορκης δήλωσης αναφέρει ότι η Veglinte «ασχολείται με την πώληση λαχανικών και φρούτων και τα τελευταία 11 έτη (ήτοι από το 2013) κατέχει και/ή ενοικιάζει μέρος του Ακινήτου για σκοπούς δραστηριοποίησης της επιχείρησης της» (παράγραφος 20 της ένορκης δήλωσης) καθώς και ότι η Veglinte «ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τον συγκεκριμένο χώρο κατά ή περί το 2013 δυνάμει συμφωνίας εκχώρηση και μακροχρόνιας μίσθωσης» (παράγραφος 25 της ένορκης δήλωσης). Καμία «συμφωνία εκχώρησης και μακροχρόνιας μίσθωσης» ή «συμφωνία ενοικίασης» παρουσιάζει.

 

Ο Σάββα αναφέρει επίσης ότι στις 16.10.2013 «κατέστη γραπτή συμφωνία μεταξύ της [Veglinte] και της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και ότι μέχρι εκείνη την ημερομηνία, οι οφειλές της εταιρείας Ψυγείων Παπαχριστοδούλου Λίμιτεδ, οι οποίες ανέρχονταν στο ποσό των €65.377,12 θα πληρώνονταν από την [Veglinte] προς όφελος και/ή εκ μέρους της εν λόγω εταιρείας (προηγούμενης ιδιοκτήτριας του υποστατικού). Η πληρωμή των εν λόγω ποσών και/ή υποχρεώσεων της προηγούμενης ιδιοκτήτριας γινόταν, ασφαλώς, αντί της καταβολής ενοικίου στην εν λόγω εταιρεία» (παράγραφοι 26 και 27 της ένορκης δήλωσης). Καμία «γραπτή συμφωνία» παρουσιάζει.

 

Σημειώνει επίσης ότι η Veglinte υπενοικιάζει μέρος του Επίδικου Ακινήτου στην Delicious από το 2021, έναντι μηνιαίου ενοικίου €476.

 

Παραπονείται ότι η Gordian «ουδέποτε επέδειξε οιονδήποτε ενδιαφέρον για επίλυση της όποιας διαφοράς και/ή ουδέποτε συζήτησε για την καταβολή ενοικίων, πλην το μόνο που ήθελε ήταν να διώξει την [Veglinte] και/ή οιαδήποτε άλλα πρόσωπα βρίσκονται ήδη στο χώρο, αφού απώτερος σκοπός της είναι να εκμεταλλευτεί διαφορετικά το υποστατικό, δηλαδή να το πωλήσει» (παράγραφος 31 της ένορκης δήλωσης).

 

Αυτά σε σχέση με την ένσταση της Veglinte.

 

Όπως ήδη ανέφερα, οι ενστάσεις των Εναγόμενων και το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων που τις υποστηρίζουν είναι σχεδόν πανομοιότυπο.

 

Η μόνη προσθήκη στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση της Delicious είναι ότι αυτή η εταιρεία ασχολείται με την ετοιμασία και πώληση εδεσμάτων και, από το 2021, «κατέχει και/ή υπενοικιάζει μέρος του Ακινήτου για σκοπούς δραστηριοποίησης της από την [Veglinte]» (παράγραφος 11 της ένορκης δήλωσης). Αυτό στη βάση «προφορικής συμφωνίας υπενοικίασης που έχει με τη [Veglinte]» (παράγραφος 16 της ένορκης δήλωσης) και πληρώνει μηνιαίο ενοίκιο €400 πλέον ΦΠΑ που περιλαμβάνει «νερό και ρεύμα». Η ενόρκως δηλούσα παρουσιάζει δέσμη αποδείξεων (Τεκμήριο 3) για την πληρωμή του ποσού αυτού προς την Veglinte για τους μήνες Ιούλιο 2021, Αύγουστο 2021, Σεπτέμβριο 2021, Οκτώβριο 2021, Νοέμβριο 2021, Απρίλιο 2022.

 

Η ενόρκως δηλούσα (διευθύντρια και μέτοχος της Delicious) αναφέρει επίσης πως πληροφορήθηκε ότι η Veglinte ήταν θέσμια ενοικιαστής του Επίδικου Ακινήτου από το 2014. Λέει πως είχε επίσης πληροφορηθεί από την Veglinte ότι «βάση της συμφωνίας ενοικίασης την οποία είχε υπογράψει, εδικαιούτο να υπενοικιάζει και/ή υπομισθώνει το όλον ή μέρος του ακινήτου σε οποιοδήποτε τρίτο χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση ή την οποιαδήποτε άλλη ειδοποίηση του ιδιοκτήτη του ακινήτου» (παράγραφος 18 της ένορκης δήλωσης). Παρενθετικά σημειώνω ότι τέτοιες αναφορές δεν υπάρχουν στην ένορκη δήλωση της Veglinte.

 

Προχωρώντας στην ένσταση που καταχώρησε ο Σάββα, σημειώνω ότι δεν προσθέτει κάτι πέραν όσων αναφέρονται στην ένσταση της Veglinte. Παραπέμπω, επομένως, πιο πάνω.

 

Αυτά αναφορικά με το υπόβαθρο, την Αίτηση και τις ενστάσεις. Προσθέτω ότι έχω εξετάσει το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου μέσω της Αίτησης και τις αγορεύσεις των διαδίκων. Γνωρίζω επίσης το περιεχόμενο ολόκληρου του φακέλου.

 

Προχωρώ στην εξέταση της ουσίας της Αίτησης.

 

Ξεκινώ από τη θέση που προβάλλουν οι Εναγόμενοι ότι το παρόν Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να δικάσει τη διαφορά γιατί καθ’ ύλην αρμοδιότητα έχει το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων.

 

Η πλευρά των Εναγόμενων, που εγείρει αυτό το ζήτημα, δεν έχει παρουσιάσει επαρκή στοιχεία που να μου επιτρέπουν να το εξετάσω. Δεν προσκομίστηκε η αναφερόμενη «συμφωνία εκχώρησης και μακροχρόνιας μίσθωσης» μεταξύ της Εταιρείας Ψυγείων Παπαχριστοδούλου Λίμιτεδ και Veglinte (ως αναφέρεται στις ένορκες δηλώσεις Veglinte και Σάββα), ούτε «γραπτή συμφωνία ενοικίασης» μεταξύ της Εταιρείας Ψυγείων Παπαχριστοδούλου Λίμιτεδ και Veglinte (ως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση Delicious). Καμία μαρτυρία υπάρχει σε σχέση με πότε συνομολογήθηκαν αυτές οι συμφωνίες ή για τη διάρκεια τους.

 

Ισχυρισμός για έλλειψη καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Δικαστηρίου δεν μπορεί να αποφασιστεί στο κενό. Η πλευρά που προβάλλει αυτή τη θέση οφείλει να παρουσιάσει μαρτυρία και στοιχεία που να παρέχουν τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να την εξετάσει. Χωρίς τέτοια μαρτυρία, ο συγκεκριμένος λόγος ένστασης δεν μπορεί να επιτύχει.

 

Στρέφομαι στις προϋποθέσεις του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 από όπου εκπηγάζει η γενική εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει ενδιάμεσα διατάγματα. Η εν λόγω διάταξη προβλέπει τα εξής:

 

«Τηρουμένου οποιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού, δικαστήριο κατά την άσκηση της πολιτικής του δικαιοδοσίας, δύναται να εκδίδει ενδιάμεσο διάταγμα (απαγορευτικό, διηνεκές, ή προστακτικό) ή να διορίζει παραλήπτη, εάν το κρίνει δίκαιο ή πρόσφορο υπό τις περιστάσεις, παρόλο που δεν αξιώνεται ή χορηγείται μαζί με αυτό οποιαδήποτε αποζημίωση ή άλλη θεραπεία:

 

Νοείται ότι, δεν εκδίδεται ενδιάμεσο διάταγμα, εκτός εάν το δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασία, ότι υπάρχει πιθανότητα ο αιτών διάδικος να δικαιούται θεραπεία, και ότι θα είναι δύσκολη ή αδύνατη η πλήρης απονομή δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο, εάν δεν εκδοθεί το εν λόγω διάταγμα.»

 

Παρά τις πρόσφατες τροποποιήσεις αυτής της διάταξης, επί της ουσίας οι προϋποθέσεις παραμένουν οι ίδιες. Όπως προκύπτει από το λεκτικό, το Δικαστήριο εκδίδει παρεμπίπτον διάταγμα μόνο εάν ο αιτητής καταδείξει (α) ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση, (β) ότι υπάρχει πιθανότητα να δικαιούται σε θεραπεία, και (γ) εάν δείξει ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη στο μέλλον εάν δεν εκδοθεί το διάταγμα. Τέλος, διάταγμα εκδίδεται μόνο εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό είναι «δίκαιο ή πρόσφορο υπό τις περιστάσεις».

 

Αναφορικά με την 1^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/1960, σύμφωνα με τη νομολογία, το Δικαστήριο ανατρέχει στα δικόγραφα για να αποφασίσει κατά πόσο αποκαλύπτεται καλή βάση αγωγής.

 

Όπως επαναλήφθηκε στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Laxiflora Holdings Ltd κ.α. ν Κώστα Ζερβού κ.α., πολιτικές εφέσεις Ε38/2021 και Ε42/2021, ημερομηνίας 12.2.2024:

 

«για εκπλήρωση της πρώτης προϋπόθεσης απαιτείται απλώς η δικογραφημένη ανάδειξη σοβαρού ζητήματος για εκδίκαση. Δεν πληρούν την πρώτη προϋπόθεση, αγωγές στηριζόμενες σε βάσεις άγνωστες στον Νόμο ή και τη Νομολογία όπου η συνέχιση τους θα απολήξει να είναι ανούσια και ενοχλητική (frivolous and vexatious), αλλά και απαιτήσεις όπου επιδιώκεται η απόδοση θεραπείας παράλογης ή απαράδεκτης.»

 

Στην προκείμενη περίπτωση, οι αξιώσεις της Έκθεσης Απαίτησης, όπως τις έχω περιγράψει πιο πάνω, δεν είναι απαράδεκτες ούτε αντινομικές. Συνεπώς, θεωρώ ότι η 1^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60, πληρείται.

 

Η 2^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 αφορά κατά πόσο διαπιστώνεται ορατή πιθανότητα επιτυχίας στις αξιώσεις που εγείρονται με την αγωγή. «Ορατή πιθανότητα επιτυχίας» σημαίνει κάτι περισσότερο από απλή δυνατότητα και κάτι λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων^[1]. Το Δικαστήριο πρέπει να διαπιστώσει αν υπάρχει ενδεχόμενο, με βάση το μαρτυρικό υλικό, ο αιτητής να πετύχει στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας^[2].

 

Στην Laxiflora (ανωτέρω), η προσέγγιση της νομολογίας συνοψίστηκε ως εξής:

 

«Κατά την εξέταση της προϋπόθεσης αυτής γίνεται συσχέτιση της νομικής βάσης της αγωγής με την προσκομισθείσα, από πλευράς αιτητή, μαρτυρίας. Σταθμίζεται βέβαια και η αντίθετη εκδοχή του καθ' ου η αίτηση. Η υποκειμενική και εξαντλητική αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά και η επιλογή εκδοχών και η εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων θα πρέπει να αποφεύγεται. Αυτά είναι αξιώματα που ανήκουν στην κυρίως δίκη. Αυτού λεχθέντος, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία, κάποια αποτίμηση της αποδεικτικής δύναμης της μαρτυρίας εκείνου που ζητά τη θεραπεία, θα πρέπει να γίνεται από το Δικαστήριο.»

 

Στην προκείμενη περίπτωση, η πλευρά της Gordian έχει παρουσιάσει μαρτυρία και στοιχεία (που εν πολλοίς δεν αμφισβητήθηκαν) για να στοιχειοθετήσει ότι είναι η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του Επίδικου Ακινήτου, ότι έχει ζητήσει γραπτώς παράδοση κατοχής και ότι οι Εναγόμενοι αρνούνται και συνεχίζουν να κατέχουν το Επίδικο Ακίνητο. Έχει επίσης παρουσιάσει έκθεση από πραγματογνώμονα σε σχέση με την ενοικιαστική αξία του Επίδικου Ακινήτου. Επιπρόσθετα παρουσίασε στοιχεία αναφορικά με τον ισχυρισμό της ότι οι Εναγόμενοι ενεργούν δόλια, από κοινού για την εκμετάλλευση του Επίδικου Ακινήτου προς δικό τους οικονομικό όφελος και εις βάρος των συμφερόντων της ιδίας.

 

Κρίνω πως η μαρτυρία που έχει παρουσιάσει η πλευρά της Gordian ικανοποιεί τη 2^η προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/60. Δηλαδή στοιχειοθετεί ότι διαθέτει πιθανότητα επιτυχίας σε σχέση με τη θέση της ότι οι Εναγόμενοι επεμβαίνουν παράνομα στο Επίδικο Ακίνητο και στις σχετικές αξιώσεις που εγείρει.

 

Οφείλω να προσθέσω και τα εξής. Καίριο επίδικο ζήτημα είναι κατά πόσο η Veglinte κατέχει το Επίδικο Ακίνητο ως ενοικιαστής. Στις ενστάσεις της Veglinte και του Σάββα, για αυτό το ζήτημα υπάρχουν μόνο αόριστες και γενικόλογες αναφορές σε «ενοικίαση» ή και «εκχώρηση» του Επίδικου Ακινήτου από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Κανένα όμως συγκεκριμένο στοιχείο ή μαρτυρία έχει προσφερθεί που να προσδίδει έστω κάποια βαρύτητα σε αυτές τις αναφορές. Λογικά αναμενόμενο ήταν να παρουσιαστεί η συμφωνία ενοικίασης ή εκχώρησης ή μακροχρόνιας μίσθωσης (σύμφωνα με την Delicous ήταν γραπτή ενώ η Veglinte και ο Σάββα δεν προσδιορίζουν αν ήταν γραπτή ή προφορική), να δοθούν πληροφορίες για την ημερομηνία της, το συμφωνημένο ενοίκιο, τη διάρκεια, να παρουσιαστούν στοιχεία για την πληρωμή ενοικίων. Λογικά επίσης θα ανέμενα να παρουσιαστεί αντίγραφο της αναφερόμενης «γραπτής συμφωνίας» που έγινε το 2013 σε σχέση με τις οφειλές στην ΑΗΚ (παράγραφος 26 ένορκης δήλωσης Veglinte), αποδείξεις για πληρωμές των ποσών που πληρώθηκαν στην ΑΗΚ έναντι ενοικίου, ενημέρωση για το τί προνοείτο σε σχέση με την αναφερόμενη ενοικίαση όταν η οφειλή στην ΑΗΚ θα εξοφλείτο. Κανένα τέτοιο στοιχείο ή πληροφόρηση υπάρχει.

 

Η Delicious αντλεί το όποιο δικαίωμα της στην κατοχή τους Επίδικου Ακινήτου από την Veglinte από την οποία ισχυρίζεται ότι υπενοικιάζει. Συνεπώς, αυτά που αναφέρω πιο πάνω επηρεάζουν και εκείνη. Να προσθέσω ότι στα τιμολόγια που παρουσιάζει (που αφορούν μόνο Αύγουστο 2021, Οκτώβριο 2021, Οκτώβρη 2022, Νοέμβριο 2022, Δεκέμβρη 2022) αλλά και στις αποδείξεις που προανέφερα, πουθενά δεν αναγράφεται η λέξη «ενοίκιο». Αναγράφεται μόνο η φράση «office space» (γραφειακός χώρος). Σε μια εκ των αποδείξεων (για τον Οκτώβριο 2021) αναγράφεται χειρόγραφα η λέξη «rent» η οποία όμως φαίνεται να έχει διαγραφεί, επίσης χειρόγραφα, και έχει προστεθεί δίπλα η φράση «office space». Συνεπώς ακόμα και για την περίπτωση της Delicious, πέραν της γενικής και αόριστης αναφοράς ότι υπάρχει «προφορική συμφωνία υπενοικίασης» κανένα στοιχείο έχει παρουσιαστεί που να της προσδίδει κάποια βαρύτητα. Καμία λεπτομέρεια, σε σχέση με την ημερομηνία της συμφωνίας, τα φυσικά πρόσωπα που συμφώνησαν εκ μέρους των δύο εταιρειών, τους όρους, τη διάρκεια, στον χώρο του υποστατικού που ενοικιάζεται.

 

Ο Σάββα καμία θέση προβάλλει που να δικαιολογεί ότι διαθέτει, υπό την προσωπική του ιδιότητα, δικαίωμα κατοχής του Επίδικου Ακινήτου.

 

Η διαδικασία έκδοσης παρεμπίπτοντων διαταγμάτων δεν προσφέρεται για εις βάθος αξιολόγηση αντικρουόμενης μαρτυρίας ώστε να καταλήξει το Δικαστήριο σε ευρήματα για αμφισβητούμενα γεγονότα. Η εκατέρωθεν μαρτυρία προσεγγίζεται στο βαθμό που είναι απαραίτητο για τα προς απόφαση ζητήματα. Όμως, έστω στην όψη της, η μαρτυρία που παρουσιάζεται (ή δεν παρουσιάζεται) από τους εμπλεκόμενους, τυγχάνει εξέτασης.

 

Στην παρούσα περίπτωση, μέσω των ενστάσεων, δεν έχουν τεθεί ενώπιον μου στοιχεία που να αποδυναμώνουν τη μαρτυρία που παρουσίασε η Gordian για να δείξει ότι διαθέτει πιθανότητες να επιτύχει στις αξιώσεις που εγείρει.

 

Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω. Στη βάση όσων προανέφερα θεωρώ ότι η 2^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 ικανοποιείται.

 

Προχωρώ στην 3^η προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/60. Για σκοπούς αυτής της προϋπόθεσης ο αιτητής πρέπει να καταδείξει ότι χωρίς την ενδιάμεση θεραπεία θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.

 

Έχει επικρατήσει στη νομολογία, ζημιά να μην θεωρείται ανεπανόρθωτη εάν μπορεί να αποτιμηθεί σε χρήμα^[3]. Όμως αυτό δεν είναι απόλυτο. Η νομολογία αναγνωρίζει επίσης ότι η ευρύτερη προστασία των δικαιωμάτων στη βάση των ιδιαίτερων περιστατικών κάθε υπόθεσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

 

Όπως επεξηγήθηκε στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου American University of Cyprus (AUCY) Ltd κ.α. ν SCFB Ltd, Πολιτική έφεση Ε6/2022, ημερομηνίας 4.3.2025:

 

«Η τρίτη προϋπόθεση ως γνωστό αφορά στη δυσκολία ή αδυναμία απονομής πλήρους δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο αν δεν εκδοθεί το διάταγμα. Τούτο έχει συνδεθεί με την επάρκεια της θεραπείας των αποζημιώσεων, χωρίς αυτό να είναι απόλυτα ακριβές, αφού η έννοια της δικαιοσύνης δεν περιορίζεται στα στεγανά της υλικής ζημιάς. Η δικαιοσύνη ταυτίζεται με την ευρύτερη προστασία των δικαιωμάτων του αιτούμενου τη θεραπεία.»

 

Σε σχέση με αυτή την προϋπόθεση, στην υπό κρίση περίπτωση είναι σημαντικά δύο στοιχεία.

 

Το πρώτο αφορά τη θέση της Gordian ότι οι Εναγόμενοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ικανοποιήσουν απόφαση η οποία τυχόν θα εκδοθεί εναντίον τους. Αμφισβητεί δηλαδή ότι οι Εναγόμενοι μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν υλική ζημιά που της προκαλούν και θα της προκαλέσουν μέχρι την εκδίκαση της αγωγής. Οι Εναγόμενοι δεν απαντούν σε αυτή τη θέση. Κανένα στοιχείο παρουσιάζουν για να δείξουν ότι υπάρχει προσδοκία ή η δυνατότητα από την πλευρά τους να ικανοποιήσουν τυχόν απόφαση εναντίον τους.

 

Παράλληλα, η Gordian στέκεται στην ιδιαίτερη υφή των δικαιωμάτων της ως ιδιοκτήτρια του Επίδικου Ακινήτου από τη μια και στη διαγωγή των Εναγόμενων από την άλλη. Είναι η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του Επίδικου Ακινήτου και οι Εναγόμενοι την αποκλείουν από την κατοχή του. Για τη θέση της Veglinte και Delicious, περί ενοικίασης και υπενοικίασης παραπέμπω σε όσα αναφέρω πιο πάνω. Όπως σημείωσα, ο Σάββα δεν προωθεί τη θέση ότι δικαιούται προσωπικά σε κατοχή του Επίδικου Ακινήτου.

 

Με αυτά τα δεδομένα, θεωρώ ότι η Gordian έχει στοιχειοθετήσει στον απαιτούμενο βαθμό για σκοπούς αυτής της Αίτησης, ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να στερηθεί των δικαιωμάτων στην περιουσία της χωρίς ικανή δικαιολογία μέχρι την εκδίκαση της αγωγής. Παράλληλα έχει στοιχειοθετήσει ότι υπάρχει πραγματικό ενδεχόμενο να μείνει χωρίς θεραπεία ή αποζημίωση.

 

Ενόψει αυτών των δεδομένων, κρίνω ότι και η 3^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 πληρείται.

 

Εφόσον οι τρεις προϋποθέσεις πληρούνται πρέπει ακολούθως να εξεταστεί κατά πόσο είναι δίκαιο και πρόσφορο υπό τις περιστάσεις να χορηγηθεί ενδιάμεση θεραπεία.

 

Είναι γεγονός ότι η Veglinte και η Delicious έχουν κατοχή του Επίδικου Ακινήτου. Η υφιστάμενη κατάσταση αυτή είναι. Όμως είναι επίσης μέρος της υφιστάμενης κατάστασης ότι η Gordian έχει καταστεί ιδιοκτήτρια του Επίδικου Ακινήτου.

 

Η Veglinte και η Delicious ισχυρίζονται ότι είναι, αντίστοιχα, ενοικιαστής και υπενοικιαστής του Επίδικου Ακινήτου – από εκεί ισχυρίζονται ότι απορρέει το δικαίωμα τους στην κατοχή του. Σε σχέση με εκείνες τις αναφορές, χωρίς να θέλω να επαναλάβω όσα ήδη ανέφερα, οι Εναγόμενοι δεν έχουν παρουσιάσει μαρτυρία που να αποδυναμώνει την εκδοχή της Gordian ότι υφίσταται παράνομη επέμβαση στο Επίδικο Ακίνητο.

 

Επιπρόσθετα πρέπει να σημειώσω ότι, πέραν και πάλιν γενικών και αόριστων αναφορών, στοιχεία που να δείχνουν ότι πράγματι λειτουργεί επιχείρηση το υποστατικό δεν παρουσιάστηκαν από τους Εναγόμενους. Υπάρχει προσωπικό, εξοπλισμός, απόθεμα εμπορευμάτων; Ποια είναι η φύση της εργασίας; Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η μετακίνηση; Ποιο μέρος του Επίδικου Ακινήτου χρησιμοποιούν; Η Veglinte καμία πληροφορία παρέχει. H μόνη ένδειξη για την Delicious (μέσω των αποδείξεων που παρουσίασε) είναι πως φαίνεται να χρησιμοποιεί γραφειακό χώρο («office space») κάτι που δεν παραπέμπει σε ιδιαίτερη δυσχέρεια στη μετακίνηση. Από την πλευρά του Σάββα, επίσης καμία μαρτυρία σχετική με αυτή την παράμετρο δόθηκε.

 

Ελλείψει στοιχείων, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι οι επιπτώσεις στους Εναγόμενους από ενδεχόμενη έκδοση διατάγματος θα είναι δυσανάλογες σε σχέση με τις επιπτώσεις στην Gordian εάν δεν εκδοθεί.

 

Δεν παραγνωρίζω ότι υπάρχει κάποια σύμπτωση μεταξύ των ενδιάμεσων θεραπειών που επιδιώκονται με την παρούσα Αίτηση και των τελικών θεραπειών της αγωγής. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να επιτραπεί, στις κατάλληλες περιπτώσεις.

 

Τα ενώπιον μου στοιχεία δεν παραπέμπουν σε νόμιμη κατοχή του Επίδικου Ακινήτου από τους Εναγόμενους. Οι Εναγόμενοι δεν έχουν παρουσιάσει μαρτυρία που να αποδυναμώνει την εκδοχή της Gordian ότι υφίσταται παράνομη επέμβαση στο Επίδικο Ακίνητο. Συνεπώς, ενδεχόμενη διατήρηση της κατοχής από τους Εναγόμενους σημαίνει ενδεχόμενη διατήρηση παράνομης επέμβασης ενώ ο νόμιμος ιδιοκτήτης στερείται της περιουσίας του.

 

Υπό αυτό το πρίσμα, και σταθμίζοντας όλα όσα έχω εξηγήσει, θεωρώ ότι είναι ορθό, δίκαιο και πρόσφορο να χορηγηθεί ενδιάμεση θεραπεία.

 

Τέλος, παρά τις αναφορές των Εναγόμενων σε κατάχρηση και κακοπιστία από την πλευρά της Gordian, δεν έχω διαπιστώσει στοιχεία που να οδηγούν σε τέτοιο συμπέρασμα ώστε η Αίτηση να καθίσταται απορριπτέα.

 

Με δεδομένα τα πιο πάνω, κρίνω ότι μπορούν να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα των παραγράφων Α και Β της Αίτησης. Ενόψει της φύσης αυτών των διαταγμάτων κρίνω εύλογο όπως οι Εναγόμενοι έχουν 45 μέρες χρόνο να συμμορφωθούν.

 

Ενόψει της έκδοση των διαταγμάτων των παραγράφων Α και Β, κρίνω ότι δεν είναι αναγκαία η έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων των παραγράφων Γ και Δ της Αίτησης γιατί αυτό δεν θα εξυπηρετούσε κάποιο ουσιαστικό πρακτικό σκοπό. Αυτό παρότι δεν υπάρχει ένσταση από τους Εναγόμενους στην έκδοση του διατάγματος Δ.

 

Σε σχέση με τα αιτούμενα διατάγματα των παραγράφων Ε, Στ και Ζ της Αίτησης, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των αξιώσεων που εγείρονται με την αγωγή, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η έκδοση τους είναι αναγκαία.

 

Καταληκτικά η Αίτηση επιτυγχάνει μερικώς.

 

Εκδίδονται τα διατάγματα των παραγράφων Α και Β αυτής. Η ισχύς των εν λόγω διαταγμάτων αναστέλλεται για 45 ημέρες από σήμερα.

 

Τα υπόλοιπα αιτούμενα διατάγματα απορρίπτονται.

 

Αναφορικά με τα έξοδα της Αίτησης, ενόψει του αποτελέσματος, αυτά επιδικάζονται υπέρ της Ενάγουσας/Αιτήτριας και εναντίον των Εναγόμενων 1, 2 και 3/Καθ’ ων η Αίτηση 1, 2 και 3, αλληλέγγυα και κεχωρισμένα. Δεν έχουν καταχωρηθεί προτεινόμενοι κατάλογοι εξόδων κατά τα προβλεπόμενα στους νέους Θεσμούς. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και πορεία εκδίκασης της Αίτησης, κρίνω εύλογο και επιδικάζω ποσό εξόδων €4.500 πλέον ΦΠΑ.

 

 

 

 

(Υπ.)  …………………………………………………
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

 

 

Πρωτοκολλητής