ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης: 123/2019
και
Αναφορικά με τον περί Εξυγίανσης Πιστωτικών Ιδρυμάτων και Επενδυτικών Εταιρειών Νόμο του 2016 Ν.22(Ι)/2016
και
Αναφορικά με τον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113 όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα
και
Αναφορικά με το υποκατάστημα της FBME Bank Limited στην Κύπρο
και
Αναφορικά με το αίτημα για άδεια συνέχισης της γενικής αίτησης 290/2017 Betelguese Ltd και Lukss Trading LLC αναφορικά με τον περί Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων (Αναγνώριση, Έγγραφη και Εκτέλεση και δυνάμει Συμβάσεως) Νόμο του 2000 (121(Ι)/2000) και αναφορικά με τον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο του 1987 (101/1987) και αναφορικά με την Διαιτητική Απόφαση ημερ. 18/10/2016 του Διαιτητικού Δικαστηρίου Vidusdaugava που βρίσκεται στην Madova, Λετονία στην υπόθεση Διαιτησίας αρ. 9/16 μεταξύ Betelguese Ltd και Lukss Tradings LLC
22 Αυγούστου, 2025
Εμφανίσεις:
Για Betelguese Ltd/Αιτήτρια: κ. Βασιλείου για Γ. Γεωργιάδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για τον εκκαθαριστή του Υποκαταστήματος της FBME Bank Ltd στην Κύπρο/Καθ’ ου η Αίτηση: κα Μηλιώτου για Κούσιος, Κορφιώτης, Παπαχαραλάμπους Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
στην αίτηση της Betelguese Ltd/Αιτήτριας ημερομηνίας 22.1.2025 για παράταση του χρόνου καταχώρησης έφεσης κατά της ενδιάμεσης απόφασης ημερομηνίας 8.1.2025
Η Αιτήτρια είναι εξ αποφάσεως πιστωτής της εταιρείας Lukss Trading LLC, δυνάμει απόφασης Διαιτητικού Δικαστηρίου της Λετονίας για ποσό US$80.000 πλέον τόκους και έξοδα. Η εν λόγω απόφαση αναγνωρίστηκε και εγγράφηκε στην Κύπρο για σκοπούς εκτέλεσης στα πλαίσια της γενικής αίτησης 290/2017 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Με αίτηση ημερομηνίας 15.11.2023 η Αιτήτρια είχε ζητήσει από το παρόν Δικαστήριο «άδεια συνέχισης της γενικής αίτησης 290/2017 σε σχέση με την αξίωση εναντίον της Lukss Trading LLC (πιστωτή της FBME Bank Ltd) και την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση διατάγματος εις χείρας τρίτων εναντίον της FBME Bank Ltd δια του διορισμένου εκκαθαριστή».
Με ενδιάμεση απόφαση ημερομηνίας 8.1.2025, το παρόν Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση εκείνη για του λόγους που εξηγούνται στην εν λόγω απόφαση (στο εξής η «Επίδικη Ενδιάμεση Απόφαση»).
Η Αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα Αίτηση στις 22.1.2025 (πριν την εκπνοή της προθεσμίας για έφεση) και μέσω αυτής ζητά παράταση χρόνου 20 εργάσιμων ημερών για καταχώρηση έφεσης εναντίον της Επίδικης Ενδιάμεσης Απόφασης.
Σύμφωνα με τη δικηγόρο στο γραφείο που εκπροσωπεί την Αιτήτρια που ορκίζεται την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση, η παράταση χρειάζεται ώστε «να γίνει σύσκεψη μαζί με τους συνεργάτες και εταίρους της Αιτήτριας όπου θα αποφασιστεί αν θα εφεσιβάλουν την ενδιάμεση απόφαση». Αναφέρει επίσης ότι «λόγω φόρτου εργασίας που υπήρχε στο γραφείο και των συνεχιζόμενων ακροάσεων της αγωγής 911/2018 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δεν κατέστη δυνατή μέχρι σήμερα η έγκαιρη ετοιμασία και καταχώρηση της ειδοποίησης έφεσης της Αιτήτριας».
Η πλευρά του εκκαθαριστή έχει εγείρει ένσταση στην Αίτηση. Οι λόγοι ένστασης που προβάλλει είναι ότι η Αίτηση είναι παράτυπη γιατί δεν περιλαμβάνει την ορθή νομική βάση. Υποστηρίζει επίσης ότι δεν προβάλλεται ικανοποιητική δικαιολογία για την αιτούμενη παράταση.
Πριν προχωρήσω σημειώνω ότι έχω εξετάσει την Αίτηση, ένσταση και εκατέρωθεν ένορκες δηλώσεις, τις γραπτές αγορεύσεις των συνηγόρων και γνωρίζω το περιεχόμενο του φακέλου.
Η Αίτηση βασίζεται στη Δ.35 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και σε αυτή τη δικονομική διάταξη επικεντρώνεται η επιχειρηματολογία στην αγόρευση της Αιτήτριας. Όμως έχει πλέον αποκρυσταλλωθεί στη νομολογία ότι οι δικονομικές διατάξεις που αφορούν Εφέσεις διέπονται από τους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας του 2023.
Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Vitaemed Ltd v Συμβουλίου Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου, Πολιτική Έφεση Ε29/2025, ημερομηνίας 28.5.2025 εξετάστηκε ακριβώς το ζήτημα των προθεσμιών καταχώρησης έφεσης. Εκεί αναφέρθηκε ρητά ότι:
«Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2023 έχουν τεθεί σε εφαρμογή σε σχέση με το Εφετείο από τις 3 Ιουλίου 2023 (Μέρος 60(1)). Οι σχετικές πρόνοιες που αφορούν τις προθεσμίες καταχώρισης έφεσης είναι οι ακόλουθες:
«41.2. Ειδοποίηση εφεσείοντα
(1) ..................................
(2) Ο εφεσείων οφείλει να καταχωρίσει την ειδοποίηση εφεσείοντα στο κατώτερο δικαστήριο, η απόφαση του οποίου αποτελεί αντικείμενο της έφεσης, συνοδευόμενη από το κατάλληλο τέλος:
(α) εντός 42 ημερών από την έκδοση της απόφασης προκειμένου για τελική απόφαση· ή
(β) εντός 14 ημερών από την έκδοση της απόφασης προκειμένου για ενδιάμεση απόφαση επί οποιουδήποτε θέματος το οποίο δεν κρίνει τελικά την απαίτηση.»»
Το ίδιο αναφέρθηκε στην πιο πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Μαρίνα Χριστοδούλου ν Ασφαλιστική Εταιρεία η «Κεντρική» Λτδ, Πολιτική Έφεση 156/2024, ημερομηνίας 18.6.2025, που επίσης αφορούσε τήρηση προθεσμιών στα πλαίσια έφεσης:
«Θα πρέπει καταρχάς να υποδείξουμε ότι η νομολογία την οποία επικαλείται η πλευρά της εφεσίβλητης βασίζεται στους παλαιούς Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας ενώ η Αίτηση θα κριθεί με βάση τους νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας του 2023 οι οποίοι σε σχέση με το Εφετείο εφαρμόζονται από 3/7/2023 (βλ. Μέρος 60.1(1)).»
Συνεπώς η προθεσμία καταχώρησης Έφεσης καθορίζεται από τους Νέους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους έπρεπε να εδράζεται το αίτημα για παράταση αυτής. Η Αίτηση είναι παράτυπη γιατί ελλείπει η νομική βάση που να επιτρέπει την χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας
Ακόμα όμως και αν μπορούσε αυτή η παράλειψη να θεωρηθεί παρατυπία και να θεραπευθεί (κάτι που δεν ζητά η πλευρά της Αιτήτριας), ούτε επί της ουσίας θεωρώ ότι θα ήταν ορθό να χορηγηθεί η αιτούμενη παράταση.
Αυτό για τρεις λόγους. Ο πρώτος λόγος αφορά στο ότι δεν φαίνεται να υπάρχει σαφής απόφαση από πλευράς της Αιτήτριας να εφεσιβληθεί η Επίδικη Ενδιάμεση Απόφαση. Αυτό που αναφέρει η ένορκη δήλωση είναι ότι η Αιτήτρια και οι συνεργάτες της δεν είχαν ακόμα συσκεφθεί για να αποφασίσουν εάν θα εφεσιβάλουν την απόφαση. Θεωρώ πως δεν είναι ορθό να χορηγηθεί παράταση «προκαταβολικά» και επί θεωρητικού πεδίου στη βάση αυτής της αναφοράς.
Ο δεύτερος λόγος αφορά την αιτιολόγηση της ανάγκης για παράταση. Η Αιτήτρια επικαλείται φόρτο εργασίας των δικηγόρων που την εκπροσωπούν οι οποίοι ήταν απασχολημένη στην εκδίκαση μιας αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Θεωρώ ότι θα ήταν λάθος, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στην ένορκη δήλωση, να επιτραπεί το αίτημα για παράταση του χρόνου. Αυτό θα έδινε λανθασμένα μηνύματα ως προς την ανάγκη τήρησης των προθεσμιών.
Ο τρίτος λόγος αφορά την έκταση της αιτούμενης παράτασης. Η προβλεπόμενη προθεσμία για καταχώρηση έφεσης είναι 14 ημερολογιακές ημέρες από την έκδοση μιας ενδιάμεσης απόφασης. Η πλευρά της Αιτήτριας ζητά παράταση 20 εργάσιμων ημερών – δηλαδή παράταση για διπλάσιο από το καθορισμένο ημερολογιακό χρονικό περιθώριο (επιπρόσθετα των 14 ημερών που μεσολάβησαν από την έκδοση της Επίδικης Ενδιάμεσης Απόφασης μέχρι την καταχώρηση της παρούσας Αίτησης). Τα δεδομένα που τέθηκαν ενώπιον μου δεν εξηγούν ικανοποιητικά τον χρόνο αυτό που κρίνεται υπερβολικός.
Καταληκτικά, για τους πιο πάνω λόγους, κρίνω ότι η Αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί και απορρίπτεται.
Ενόψει του αποτελέσματος, τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται εναντίον της Betelguese Ltd/Αιτήτριας και υπέρ του εκκαθαριστή του υποκαταστήματος της FBME Bank Ltd στην Κύπρο/Καθ’ ου η Αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……………………………………….…………..
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο