ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

 

Αριθμός Αίτησης: 22Φ/2025

(Έντυπο 33)

Μεταξύ:

 

QUEELD VENTURES LIMITED

Αιτήτρια

 

και

 

1. ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΙΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ

2. AKIS PAPAKYRIAKOU LLC

Καθ’ ων η Αίτηση

 

 

Ημερομηνία: 27.8.2025

 

Εμφανίσεις:

Για Αιτήτρια: κ. Χαβιαράς με κα Ματσεντίδου για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε.

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

στην Μονομερή Αίτηση ημερομηνίας 22.8.2025

για ενδιάμεση θεραπεία πριν την καταχώρηση απαίτησης

 

 

Η Αιτήτρια είναι Κυπριακή Εταιρεία. Μέσω της παρούσας Αίτησης που καταχωρήθηκε μονομερώς και πριν την έγερση αγωγής, ζητά απαγορευτικά διατάγματα εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση επιδιώκοντας να εμποδίσει την καταχώρηση εγγράφων στον μητρώο του Εφόρου Εταιρειών που αποσκοπούν στην αλλαγή αξιωματούχων ή μετόχων, αλλαγές στη μετοχική δομή και μετοχικό κεφάλαιο, αλλαγές στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου αυτής καθώς και την επιβάρυνση, αποξένωση, μεταβίβαση κτλ του μετοχικού κεφαλαίου της (αιτητικά Α και Β).

 

Παρενθετικά αναφέρω ότι, αρχικά, η Αιτήτρια ζητούσε και διατάγματα αποκάλυψης, φίμωσης και άλλα (αιτητικά Γ, Δ, Ε, Στ, Ζ), τα οποία όμως εγκατέλειψε στην πορεία. Συνεπώς εκείνα δεν θα απασχολήσουν.

 

Αντικείμενο της παρούσας απόφασης είναι κατά πόσο τα ενώπιον μου δεδομένα δικαιολογούν και επιτρέπουν την έκδοση των αιτούμενων απαγορευτικών διαταγμάτων.

 

Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κ. Νεόφυτου Νεοφύτου, διευθυντή της Αιτήτριας. Πολύ συνοπτικά, αναφέρει ότι μοναδική μέτοχος της Αιτήτριας εταιρείας είναι η Grand Canyon In-Corproation, από τις Σεϋχέλλες. Σημειώνει ότι στις 12.8.2025 λήφθηκε επιστολή από τον Έφορο Εταιρειών (Τεκμήριο 5). Η εν λόγω επιστολή αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

 

«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στις αλλαγές των αξιωματούχων για την πιο πάνω εταιρεία και τη μη υπογραφή της ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ, για την καταχώρηση των αλλαγών αυτών.

 

Εάν έχετε στοιχεία που δικαιολογούν την άρνηση σας να υπογράψετε τη βεβαίωση τούτη παρακαλώ να τα αποστείλετε μέχρι 18/8/2025 διαφορετικά θα προχωρήσουμε στην καταχώρηση της πιο πάνω αλλαγής.»

 

Η επιστολή αυτή κοινοποιείται από τον Έφορο και στο δικηγορικό γραφείο Akis Papakyriakou LLC. Ένεκα της κοινοποίησης η Αιτήτρια εταιρεία έχει συμπεριλάβει το εν λόγω γραφείο ως Καθ΄ ης η Αίτηση 2.

 

Ο ενόρκως δηλών αναφέρει πως σε τηλεφωνική επικοινωνία με λειτουργό του Εφόρου ενημερώθηκαν ότι επιπλέον της επιχειρούμενης αλλαγής αξιωματούχων, έχει επιδιωχθεί και αλλαγή στη μετοχική δομή της Αιτήτριας εταιρείας.

 

Προσθέτει ότι η επιστολή Τεκμήριο 5 απαντήθηκε από τον γραμματέα της Αιτήτριας εταιρείας, που ενημέρωσε το γραφείο του Εφόρου Εταιρειών ότι οι αλλαγές αυτές επιχειρούνται δόλια, από τρίτα πρόσωπα.

 

Είναι η θέση της Αιτήτριας ότι «φαίνεται να έχουν λάβει χώρα δολίως διαβήματα από πλευράς τρίτων προσώπων για αλλαγή των αξιωματούχων και της μετοχικής δομής της [Αιτήτριας εταιρείας], χωρίς να υπάρξει η απαραίτητη συναίνεση των διευθυντών και των μετόχων της κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας και του καταστατικού της [Αιτήτριας]» (παράγραφος 23 της ένορκης δήλωσης). 

 

Συνεπεία των πιο πάνω, η Αιτήτρια αποτάθηκε με την παρούσα Αίτηση στο Δικαστήριο και ζητά την έκδοση των προαναφερόμενων διαταγμάτων με σκοπό «τη διατήρηση του status quo και την προστασία της υπόστασης της [Αιτήτριας] αλλά και των νόμιμων συμφερόντων του ιδιοκτήτη της» (παράγραφος 25 της ένορκης δήλωσης).

 

Πριν προχωρήσω σημειώνω ότι έχω εξετάσει την Αίτηση, την ένορκη δήλωση και τα τεκμήρια που επισυνάπτονται σε αυτή. Κατά την ακρόαση της Αίτησης που έλαβε χώρα στις 25.8.2025 και 26.8.2025 είχα την ευκαιρία να ακούσω όσα ανέφεραν προς υποστήριξη αυτής οι συνήγοροι της Αιτήτριας.

 

Εξ αρχής αναφέρω ότι οι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας 2023 (Μέρος 25.2(1)(α) προβλέπουν δικονομικά για την έκδοση διαταγμάτων πριν την έγερση αγωγής. Η δυνατότητα αυτή παρέχεται και νομοθετικά από το άρθρο 32(Α1) του Ν.14/60.

 

Ανεξάρτητα των πρόσφατων δικονομικών και νομοθετικών ρυθμίσεων, η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει διατάγματα πηγάζει από τις αρχές της επιείκειας^[1]. Ένα από τα αξιώματα της επιείκειας είναι ότι όποιος προσέρχεται στην επιείκεια πρέπει να προσέρχεται με καθαρά χέρια. Όπως έχει εξηγηθεί επανειλημμένα στη νομολογία, το καθήκον αυτό εμπεριέχει την υποχρέωση του εκάστοτε αιτητή να αποκαλύψει πλήρως και ειλικρινά όλα τα δεδομένα που περιβάλλουν την υπόθεση, είτε είναι υπέρ του είτε εναντίον του, τα οποία ενδεχομένως να επενεργήσουν στην κρίση του Δικαστηρίου. Διάδικος που αιτείται την έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος οφείλει να αποκαλύψει πλήρως και δίκαια (fully and fairly)^[2] όλα τα γεγονότα τα οποία είναι σημαντικά και ουσιώδη για να έχει το Δικαστήριο ολοκληρωμένη εικόνα κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας.

 

Το καθήκον αυτό είναι ιδιαίτερα αυστηρό στις περιπτώσεις όπου διάδικος αποτείνεται στο Δικαστήριο μονομερώς, χωρίς οι άμεσα επηρεαζόμενοι να γνωρίζουν για το διάβημα που γίνεται εναντίον τους και το οποίο θα αποφασιστεί στην απουσία τους^[3]. Σε μονομερή διαβήματα, έστω και αν η παράλειψη στοιχείων γίνεται αθώα και χωρίς πρόθεση παραπλάνησης, παραμένει μοιραία εάν ως αποτέλεσμα στερήθηκε το Δικαστήριο σημαντικές πληροφορίες και παραμέτρους[4].

 

Επανέρχομαι στην παρούσα Αίτηση. Από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης - μέσω των αναφορών που περιέχονται σε αυτή αλλά και πληροφοριών που παραλείπονται - η αίσθηση που δημιουργείται είναι πως δεν έχω ενώπιον μου στοιχεία που να δίνουν πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα.

 

Η θέση της Αιτήτριας, ουσιαστικά, είναι ότι κάποιο άγνωστο πρόσωπο ή πρόσωπα, για άγνωστο λόγο, επέλεξε τυχαία τη συγκεκριμένη εταιρεία (από το σύνολο των εταιρειών που είναι εγγεγραμμένες στην Κύπρο) και με τη συνδρομή (εκούσια ή ακούσια) του Καθ’ ου η αίτηση 2 δικηγορικού γραφείου, επιδίωξαν δόλια να αλλάξουν τους διευθυντές και μετοχική δομή της εταιρείας χωρίς τη γνώση και συγκατάθεση των υφιστάμενων αξιωματούχων και μετόχου.

 

Από μόνη της, αυτή η πρόταση/θέση, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Τα στοιχεία που απουσιάζουν από την ένορκη δήλωση, καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη την αποδοχή αυτού του επιχειρήματος.

 

Θα ανέμενα λογικά να δίνονταν κάποιες πληροφορίες αναφορικά με την περιουσία και εργασίες της Αιτήτριας εταιρείας που ίσως να δικαιολογούν γιατί κάποιο άγνωστο τρίτο πρόσωπο να ενεργήσει με αυτό τον τρόπο. Καμία τέτοια ενημέρωση υπάρχει.

 

Θα ανέμενα επίσης να παρέχονταν πληροφορίες αναφορικά με τον ή τους τελικούς δικαιούχους της Αιτήτριας εταιρείας. Αυτό, αν μη τι άλλο, για να είμαι σε θέση να εξετάσω εάν υπάρχει κάποιου είδους αμφισβήτηση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στις μετοχές της εταιρείας που θα δικαιολογούσε ή θα εξηγούσε επιδίωξη/προσπάθεια των αλλαγών στο μητρώο του Εφόρου[5]. Καμία πληροφορία παρέχεται για τον τελικό δικαιούχο της Αιτήτριας. Η μόνη πληροφορία είναι ότι ο εγγεγραμμένος μέτοχος είναι η εταιρεία Grand Canyon In-Corporation, από τις Σεϋχέλλες. Εκ μέρους του εγγεγραμμένου μετόχου στάλθηκε επιστολή προς τον Έφορο Εταιρειών στις 13.8.2025 (μέρος του Τεκμηρίου 6). Η εν λόγω επιστολή εγείρει περισσότερα ερωτήματα από αυτά που απαντά. Μεταξύ άλλων, εκεί αναφέρονται τα εξής:

 

«δεν έχει υπάρξει η οποιαδήποτε σύγκλιση έκτακτης γενικής συνέλευσης της Εταιρείας, για έγκριση ειδικού ψηφίσματος από την εταιρεία μας ως μετόχου της Εταιρείας, για την παύση του νυν Διευθυντή, κ. Νεοφύτου και τον διορισμό νέου Διευθυντή, ως ρητά προβλέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 178 του περί Εταιρειών Νόμου.

 

Τέλος δεν έχει εκδοθεί, εγγραφεί ή/και αναγνωριστεί από αρμόδιο Δικαστήριο της Δημοκρατίας απόφαση ή/και διάταγμα που να διατάσσει ή/και απαιτεί από, μεταξύ άλλων, τον Έφορο Εταιρειών την αλλαγή των αξιωματούχων (Διευθυντή και Γραμματέα) της Εταιρείας, ερήμην ή/και χωρίς την συγκατάθεση του μετόχου της εταιρείας ή/και του Διευθυντή της Εταιρείας.»

 

Το λεκτικό τα επιστολής δεν παραπέμπει σε μέτοχο που ενημερώνεται ξαφνικά ότι κάποιος άγνωστος δόλια επιχειρεί να αναλάβει τον έλεγχο της εταιρίας του. Εάν οι περιβάλλουσες συνθήκες ήταν τόσο απλές όσο παρουσιάζονται, θεωρώ παράξενη την επίκληση της διαδικασίας που προνοείται στο άρθρο 178 του Κεφ. 113. Η δε αναφορά στην τελευταία παράγραφο σε διάταγμα ή απόφαση από αρμόδιο Δικαστήριο για την αλλαγή των αξιωματούχων ερήμην της Αιτήτριας εταιρείας, του μετόχου και του διευθυντή είναι, θεωρώ, παράξενη και αφύσικη. Η εντύπωση που δίδεται είναι ότι υπάρχουν δεδομένα που δεν αποκαλύφθηκαν και στο πλαίσιο των οποίων μπορεί να υπήρξε δικαστικό διάβημα ή άλλη διαδικασία αναφορικά με τον τελικό έλεγχο της Αιτήτριας εταιρείας.

 

Η επίκληση του διαδικαστικού και ρυθμιστικού πλαισίου μάλλον παραπέμπει σε αμυντική στάση από την πλευρά της Αιτήτριας εταιρείας, ότι δηλαδή υποψιάζεται ή αναμένει τη λήψη κάποιου διαβήματος από το τρίτο πρόσωπο σε σχέση με τον έλεγχο της Αιτήτριας εταιρείας. Δεν συνάδει το λεκτικό της πιο πάνω επιστολής με τη στάση που, στη δική μου κρίση, θα επεδείκνυε μια εταιρεία που ξαφνικά και αναπάντεχα γίνεται θύμα επιχειρούμενης απάτης από αγνώστους.

 

Επίσης, στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση υπάρχουν και άλλες αναφορές που εγείρουν ερωτηματικά. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν αναφορές σε «εξακρίβωση του ποιοι βρίσκονται πίσω από τις δόλιες πράξεις σε βάρος της [εταιρείας] και του ιδιοκτήτη» (παράγραφος 26), ανάγκη για «κατανόηση της αλληλουχίας των γεγονότων» (παράγραφος 27) και να αντιληφθεί η Αιτήτριας τις «δόλιες ενέργειες που έλαβαν χώρα» (παράγραφος 28), ανάγκη για «να συμπληρώσει τα κομμάτια του παζλ» (παράγραφος 29), «κατανόηση του επιπέδου συμμετοχής κάθε προσώπου στη δημιουργία ενός παράνομου σχεδίου» (παράγραφος 30(iv)), πληροφορίες που «θα ρίξουν φως στο παράνομο σχέδιο» (παράγραφος 30(v)), στην «έκταση των δόλιων ενεργειών που έγιναν εις βάρος [της εταιρείας] και των ιδιοκτητών της» (παράγραφος 31).

 

Η χρήση αυτών των φράσεων και πάλιν δεν συνάδει με την εκδοχή που παρουσιάζεται. Συνιστούν, θεωρώ, ενδείξεις για ευρύτερη υποκείμενη διαφορά. Αυτό εισηγούνται οι λέξεις «παζλ», «παράνομο σχέδιο», «συμμετοχή κάθε προσώπου στη δημιουργία ενός παράνομου σχεδίου». Δεν είναι φρασεολογία που χρησιμοποιεί κάποιος σε περιστάσεις τόσο απλές όσο αυτές που εισηγείται η πλευρά της Αιτήτριας.

 

Όλα τα πιο πάνω δημιουργούν έντονη αίσθηση ότι δεν έχω ενώπιον μου πλήρη εικόνα για τα δεδομένα που περιβάλλουν αυτή την υπόθεση. Θεωρώ ότι υπάρχουν κενά, ασάφειες, αοριστίες.

 

Πρέπει να σημειώσω ότι κατά την ακρόαση της Αίτησης στις 25.8.2025 δόθηκε άδεια στην Αιτήτρια να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκη δήλωση με σκοπό να παρουσιάσει στοιχεία για τον τελικό δικαιούχο της Αιτήτριας εταιρείας. Στις 26.8.2025 οι συνήγοροι της δήλωσαν ότι η αποκάλυψη του δικαιούχου δεν είναι αναγκαία. Ανέφεραν ότι οι πληροφορίες στο μητρώο τελικών δικαιούχων του Εφόρου Εταιρειών είναι εμπιστευτικές και η αποκάλυψη της ταυτότητας του αχρείαστη. Δεν διαφωνώ ότι το μητρώο τελικών δικαιούχων δεν είναι ανοικτό προς το κοινό. Όμως, από το λεκτικό της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την Αίτηση, η εικόνα που δίδεται είναι πως τα αιτούμενα διατάγματα αποσκοπούν να προασπιστούν και τα συμφέροντα του τελικού δικαιούχου.

 

Από τη μια υπάρχει αποθυμία να δοθούν στοιχεία για την ταυτότητα του τελικού δικαιούχου. Από την άλλη στην ένορκη δήλωση υπάρχουν συνεχείς αναφορές στην προστασία των δικαιωμάτων του. Εύλογα εγείρονται ερωτηματικά. Ο τελικός δικαιούχος δεν είναι μέρος αυτής της Αίτησης όμως η Αιτήτρια εταιρεία φαίνεται να επιδιώκει να προστατεύσει τα συμφέροντα του, χωρίς να είναι ευκρινές γιατί αναλαμβάνει αυτό το ρόλο η εταιρεία και όχι ο ίδιος. Συγκεκριμένα, στην ένορκη δήλωση κατονομάζεται μόνο ο εγγεγραμμένος μέτοχος (nominee shareholder). Όμως ο κ. Νεοφύτου υποστηρίζει ότι γίνεται «προσπάθεια κλοπής περιουσιακού στοιχείου, ήτοι τις μετοχές και κατ’ επέκταση της Εταιρείας» (παράγραφος 22), «δόλια απόσπαση περιουσιακών στοιχείων των ωφέλιμων δικαιούχων της [Αιτήτριας]» (παράγραφος 24), «προστασία της υπόστασης [της Αιτήτριας] αλλά και των νόμιμων συμφερόντων του ιδιοκτήτη της» (παράγραφος 25), «δόλιες πράξεις σε βάρος της ίδιας [της Αιτήτριας] και του ιδιοκτήτη της» (παράγραφος 26), «απειλούνται τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της [Αιτήτριας]» (παράγραφος 28), «διασφάλιση των νόμιμων δικαιωμάτων των ιδιοκτητών της [Αιτήτριας]» (παράγραφος 29), «αδικοπραξίες εις βάρος της Αιτήτριας και των ιδιοκτητών της» (παράγραφος 30(i)), «διαβημάτων σε βάρος της Αιτήτριας και των ιδιοκτητών της» (παράγραφος 30(ii)), «δόλια αποξένωση περιουσιακών στοιχείων και ή την εξαπάτηση της Αιτήτριας και των ιδιοκτητών της» (παράγραφος 30(iv)), «δόλιων ενεργειών που έγιναν εις βάρος [της Αιτήτριας] και των ιδιοκτητών της» (παράγραφος 31). Οι επαναλαμβανόμενες αυτές αναφορές δείχνουν, κατά την κρίση μου, ότι μέσω αυτής της Αίτησης υπάρχουν ευρύτερες επιδιώξεις πέραν της ορθής καταστατικής και νομοθετικής διαδικασίας για αλλαγή αξιωματούχων. Δηλαδή αυτό που ενδιαφέρει την Αιτήτρια δεν είναι η μη σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης, η μη λήψη απόφασης του διοικητικού συμβουλίου για αλλαγή αξιωματούχων, η μη ύπαρξη ψηφίσματος των μετόχων για διορισμό νέων διευθυντών, η μη ύπαρξη «απόφασης του διοικητικού συμβουλίου που να δίνει οδηγίες στον γραμματέα να εγγράψει αλλαγές στο εσωτερικό μητρώο ούτε στο μητρώο του εφόρου εταιρειών» (παράγραφος 14 της ένορκης δήλωσης). Δεν πείθομαι ότι το πραγματικό ζήτημα είναι η μη τήρηση της διαδικασίας. Διαφαίνεται ότι η πραγματική επιδίωξη είναι η προστασία των δικαιωμάτων του τελικού δικαιούχου. Οι επαναλαμβανόμενες αναφορές στον πραγματικό ιδιοκτήτη ή ιδιοκτήτες, αλλά ταυτόχρονα η έλλειψη οποιασδήποτε πληροφορίας για το πρόσωπο του ή το δικαίωμα του στις μετοχές, δημιουργεί ερωτηματικά.

 

Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω. Είναι ευθύνη του αιτητή όταν προσέρχεται στο Δικαστήριο ζητώντας ενδιάμεση θεραπεία – μάλιστα μονομερώς και πριν την καταχώρηση αγωγής – να ικανοποιήσει ότι έχει παρουσιάσει πλήρη εικόνα, χωρίς κενά και ασάφειες, χωρίς ερωτηματικά για τις πραγματικές επιδιώξεις, χωρίς να εγείρονται απορίες για το πραγματικό υπόβαθρο.

 

Το πλαίσιο μιας τέτοιας Αίτησης δεν είναι κατάλληλο για εις βάθος ανάλυση της μαρτυρίας. Όμως το Δικαστήριο δεν λειτουργεί μηχανικά. Η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας για παροχή θεραπείας κατ’ επίκληση εξουσίας που εκπηγάζει από το δίκαιο της επιείκειας είναι σοβαρή και ουσιαστική διεργασία. Για την ορθή λειτουργία αυτής της διεργασίας πρέπει το Δικαστήριο να αισθάνεται ότι υπάρχει στέρεο έδαφος σε ότι αφορά τα γεγονότα που περιβάλλουν την περίπτωση, στη βάση των οποίων θα ασκήσει δικαστική κρίση.

 

Ενόψει όσων έχω εξηγήσει πιο πάνω, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η Αιτήτρια παρουσίασε όλα τα γεγονότα που συνθέτουν πλήρη εικόνα.

 

Η εξουσία για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων δεν μπορεί να ασκηθεί στο κενό. Σε αυτή την περίπτωση, με τα στοιχεία και δεδομένα που έχω ενώπιον μου, κρίνω ότι δεν υπάρχει ασφαλές πεδίο ως προς τα γεγονότα και περιβάλλουσες συνθήκες. Συνεπώς δεν μπορώ να προχωρήσω και να εξετάσω, πρώτον εάν πληρούνται οι δικονομικές προϋποθέσεις και ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία με την υποβολή αίτησης πριν την απαίτηση (έντυπο 33) ούτε, δεύτερον, αν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 32(1) του Ν. 14/60 για έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

 

(Υπ.).……………………………………………

Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Πιστό αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής