ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Μ. Παπαϊωάννου, Π. Ε. Δ.
Αρ. Αγωγής: 2153/2022
ΜΕΤΑΞΥ:
1. Παναγιώτη Κάκκουρα
2. Στέλλας Παπαμιχαήλ
Εναγόντων-Εξ ανταπαιτήσεως
Εναγόμενων
-και-
Χάρη Σταυράκη
Εναγόμενου-Εξ ανταπαιτήσεως
Ενάγοντα
Αίτηση τροποποίησης εκ μέρους των Εναγόντων ημερ. 23/10/24 της Απάντησης στην Υπεράσπιση και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση
29 Οκτωβρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντες & Εξ Ανταπαιτήσεως Εναγόμενους/Αιτητές : κα Χριστοδούλου για Γεώργιος Κολοκασίδης & Συνεταίροι Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενο & Εξ Ανταπαιτήσεως Ενάγοντα/Καθ' ου η Αίτηση: κ. Σταυράκης για Ρ. & Χ. Σταυράκης Δ.Ε.Π.Ε. και Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με αυτή την κληρονομική αγωγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 27.9.22 οι Ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριο απόφαση με την οποία να τους χορηγούνται από κοινού έγγραφα διαχείρισης της περιουσίας του αποβιώσαντος Ρένου Σταυράκη, ως η σχετική τους αίτηση διαχείρισης υπ. αρ. 622/22 ως και απόφαση με την οποία να παραμερίζεται η ειδοποίηση απαγόρευσης χορήγησης εγγράφων διαχείρισης (caveat) ημερομηνίας 23.8.22 η οποία καταχωρήθηκε από τον Εναγόμενο. Η Ενάγουσα 2 και ο Εναγόμενος είναι δύο εν των τριών παιδιών και νόμιμων κληρονόμων του πιο πάνω αποβιώσαντος. Οι Ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η ειδοποίηση απαγόρευσης χορήγησης εγγράφων διαχείρισης (caveat) η οποία καταχωρήθηκε από τον Εναγόμενο κατά της αίτησης διαχείρισης τους είναι αβάσιμη και αδικαιολόγητη, δεν έγινε καλόπιστα και/ή έχει μοναδικό σκοπό να καθυστερήσει τη διαδικασία χορήγησης εγγράφων διαχείρισης του αποβιώσαντος, και επίσης ότι δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος για το μη διορισμό τους ως διαχειριστές.
Στην Υπεράσπιση του ο Εναγόμενος αμφισβητεί το δικαίωμα των Εναγόντων να διοριστούν συνδιαχειριστές, ισχυρίζεται ότι η ειδοποίηση απαγόρευσης χορήγησης εγγράφων διαχείρισης (caveat) που καταχώρησε είναι δικαιολογημένη, αμφισβητεί δε το ποσό για το οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι είναι η συνολική αξία της αδιάθετης περιουσίας του αποβιώσαντα, καταχώρησε δε Ανταπαίτηση, με την οποία ζητεί, όπως συνυπολογιστεί στην αξία του ως άνω αδιαθέτου μέρους της περιουσίας του αποβιώσαντα και η αξία δυο μεγάλης αξίας οικοπέδων τα οποία δόθηκαν χαριστικά σε μία εκάστη από τις θυγατέρες του αποβιώσαντα εν ζωή, και ένας πίνακας αξίας περί τις €25.000 που έλαβε η ενάγουσα 1 διά δωρεάς εν ζωή του αποβιώσαντα και όπως διοριστούν σαν συνδιαχειριστές του αδιάθετου μέρους της περιουσίας του αποβιώσαντα ο ίδιος, ο οποίος είναι δικηγόρος και ο δικηγόρος Χρίστος Κληρίδης. Στην Απάντηση τους στην Υπεράσπιση και Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση οι Ενάγοντες απορρίπτουν και απαντούν εκτενώς τους ισχυρισμούς του Εναγόμενου.
Με αυτή την αίτηση ζητείται Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να επιτρέπεται η τροποποίηση της Απάντησης στην Υπεράσπιση και Υπεράσπισης στην Ανταπαίτηση των Εναγόντων ως εξής:
Α. Με την προσθήκη στην παράγραφο 21 των ακόλουθων υποπαραγράφων, με το εξής περιεχόμενο:
α. «Στις 16/11/2022, η Ενάγουσα 2 και η αδελφή της-Ιουλία Ιωάννου, καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την Αίτηση Pendente Lite σχετικά με την περιουσία των Αποβιωσάντων με αριθμό 906/2022 (εν τοις εφεξής «κυρίως Αίτηση 906/2022»). Οι Ενάγοντες επιφυλάσσουν το δικαίωμα τους να παρουσιάσουν και να αναφερθούν εκτενέστερα στα έγγραφα της κυρίως Αίτησης 906/2022, κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας.
β. Στις 17/07/2024, εκδόθηκε Απόφαση στην κυρίως Αίτηση 906/2022, υπέρ της Ενάγουσας 2 και της αδελφής της-Ιουλίας Ιωάννου, δια της οποίας ο κύριος Δημήτρης Βάκης (ΑΔΤ [ ]), εκ Λευκωσίας, διορίστηκε ως προσωρινός διαχειριστής Pendente Lite (εν τοις εφεξής «Διαχειριστής Pendente Lite») μέχρι διορισμού μονίμου διαχειριστή στις υποθέσεις 2153/2022, 2154/2022, 2645/2022 και 2647/2022, ή άλλης διαταγής του Δικαστηρίου. Η Απόφαση και τα Διατάγματα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/07/2024 ομιλούν αφ’ εαυτών και οι Ενάγοντες επιφυλάσσουν το δικαίωμα τους να τα παρουσιάσουν και να αναφερθούν εκτενέστερα επί αυτών, κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας.
γ. Μετά την έκδοση της Απόφασης του Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/07/2024, ανταλλάγησαν επιστολές και/ή ηλεκτρονικά μηνύματα μεταξύ του Εναγόμενου και των δικηγόρων των Εναγόντων στις οποίες ο Εναγόμενος, μεταξύ άλλων, καταφέρεται με απαράδεκτο τρόπο κατά της Ενάγουσας 2 και της αδελφής της Ιουλίας Ιωάννου και/ή των δικηγόρων των Εναγόντων και/ή του Δικαστηρίου και/ή της εκδοθείσας Απόφασης και Διαταγμάτων ημερομηνίας 17/07/2024 και/ή καθιστά σαφές ότι δεν έχει σκοπό να συμμορφωθεί προς την Απόφαση του και τα Διατάγματα ημερομηνίας 17/07/2024. Οι Ενάγοντες επιφυλάσσουν το δικαίωμα τους να παρουσιάσουν και να αναφερθούν εκτενέστερα στις προαναφερθείσες επιστολές, κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας.
δ. Επιχειρήθηκε η επίδοση της Απόφασης και των Διαταγμάτων ημερομηνίας 17/07/2024 στον Εναγόμενο αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό. Ο διορισθείς Διαχειριστής Pendente Lite ενημερώθηκε εν πρώτοις προφορικά για τον διορισμό του από τους δικηγόρους των Εναγόντων και στις 06/08/2024 του κοινοποιήθηκε με επιστολή η συνοπτική προαναφερθείσα Απόφαση.
ε. Ακολούθησαν επιστολές του Διαχειριστή Pendente Lite, με τις οποίες ζητούσε πληροφορίες και/ή έδινε οδηγίες στην Ενάγουσα 2, στην Ιουλία Ιωάννου και στον Εναγόμενο. Η Ενάγουσα 2 και η Ιουλία Ιωάννου ανταποκρίθηκαν στα όσα ζητούσε ο Διαχειριστής Pendente Lite αλλά ο Εναγόμενος δεν ανταποκρίθηκε και ούτε απάντησε στον Διαχειριστή Pendente Lite. Ο Διαχειριστής Pendente Lite, στη συνέχεια, όρισε συνάντηση των τελευταίων στις 10/10/2024 & ώρα 9:00 π.μ. στην γονική οικία, όπου βρίσκεται κληρονομιαία περιουσία, και κάλεσε ειδικά τον Εναγόμενο όπως του επιτρέψει πρόσβαση σε αυτή. Ο Εναγόμενος και πάλι δεν ανταποκρίθηκε. Ο Διαχειριστής Pendente Lite επιχείρησε σε αριθμό περιπτώσεων, από τη λήψη γνώσης τους διορισμού του, να επικοινωνήσει και προφορικά με τον Εναγόμενο για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του πλην όμως ο Εναγόμενος ουδέποτε ανταποκρίθηκε.
στ. Στις 10/10/2024, η Ενάγουσα 2 παρουσιάστηκε στην γονική οικία. Κατά την εν λόγω συνάντηση, ο Εναγόμενος δεν παρουσιάστηκε και/ή δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Διαχειριστή Pendente Lite και/ή δεν επικοινώνησε με οποιοδήποτε τρόπο με τον Διαχειριστή Pendente Lite και/ή δεν παρουσιάστηκε στον καθορισμένο χρόνο και τόπο.
ζ. Ο Εναγόμενος, στις 24/07/2024, καταχώρησε Έφεση εναντίον της Απόφασης του Δικαστηρίου στην κυρίως Αίτησης 906/2022 ημερομηνίας 17/07/2024, με αριθμό 35/2024. Ακολούθως, στις 25/07/2024, ο Εναγόμενος καταχώρησε στο πλαίσιο της κυρίως Αίτησης 906/2022 Ενδιάμεση Δια Κλήσεως Αίτηση δια της οποίας αιτήθηκε την αναστολή εκτέλεση της Απόφασης ημερομηνίας 17/07/2024. Στις 13/08/2024, ο Εναγόμενος καταχώρησε στο πλαίσιο της κυρίως Αίτησης 906/2022 Ενδιάμεση Μονομερή Αίτηση δια της οποίας αιτήθηκε την αναστολή της Απόφασης και των Διαταγμάτων ημερομηνίας 17/07/2024 μέχρις ότου εκδικασθεί η Αίτηση του Εναγόμενου ημερομηνίας 25/07/2024 για αναστολή εκτέλεσης της εν λόγω Απόφασης και Διαταγμάτων μέχρι την εκδίκαση της Έφεσης 35/2024 που ο ίδιος καταχώρησε. Στην εν λόγω Μονομερή Αίτηση ημερομηνίας 13/08/2024, στις 16/08/2024, εκδόθηκε Διάταγμα επιστρεπτέο στις 30/08/2024. Ακολούθως, οι δικηγόροι των Εναγόντων, καταχώρησαν Ένσταση στην Μονομερή Αίτηση ημερομηνίας 13/08/2024 και κατόπιν ακροάσεως της τελευταίας, στις 13/09/2024 εκδόθηκε Απόφαση του Δικαστηρίου στην προαναφερθείσα Μονομερή Αίτηση ημερομηνίας 13/08/2024 δια της οποίας το Δικαστήριο απέρριψε την εν λόγω Αίτηση και ακύρωσε το ως άνω αναφερόμενο εκδοθέν προσωρινό Διάταγμα. Αυθημερόν, και κατόπιν της απόρριψης της Αίτησης ημερομηνίας 13/08/2024, επιδόθηκε στον Εναγόμενο η Απόφαση και τα Διατάγματα ημερομηνίας 17/07/2024.
η. Ως εκ των ανωτέρω, ουδεμία συμμόρφωση του Εναγόμενου υπήρξε με την Απόφαση και τα Διατάγματα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 17/07/2024, και κατ’ επέκτασιν, ούτε με τις οδηγίες του Διαχειριστή Pendente Lite και/ή ο Εναγόμενος αρνείται να συμμορφωθεί με την εν λόγω Απόφαση και/ή με τις οδηγίες του Διαχειριστή Pendente Lite.»
Β.Η τροποποίηση της παραγράφου 24 της Έκθεσης Υπεράσπισης των Εναγόντων στην Ανταπαίτηση του Εναγόμενου με την προσθήκη στην παράγραφο 24 της, μετά την τελεία στην τελευταία πρόταση, της ακόλουθης πρότασης:
«Περαιτέρω, οι Ενάγοντες επαναλαμβάνουν το περιεχόμενο της παραγράφου 21 και των υποπαραγράφων αυτής της Απάντησής τους στην Υπεράσπιση.»
Γ. Η τροποποίηση της παραγράφου 29 της Έκθεσης Υπεράσπισης των Εναγόντων στην Ανταπαίτηση του Εναγόμενου με την προσθήκη στην παράγραφο 29, μετά την φράση «ως οι παράγραφοι 20 και 21» της ακόλουθης φράσης:
«…, περιλαμβανομένων των υποπαραγράφων αυτής, ….»
και μετά την τελεία της τελευταίας πρότασης της παραγράφου 29, την προσθήκη της ακόλουθης πρότασης:
«Είναι η θέση των Εναγόντων ότι εκ των ανωτέρω εμφαίνεται καταφανώς ότι δεν είναι ορθό, λογικό και δίκαιο να διοριστεί ως διαχειριστής της περιουσίας ο Εναγόμενος.»
Η αίτηση βασίζεται στoυς περί Πoλιτικής Δικovoμίας Θεσμoύς Δ.19, 13, 14, Δ.21, Δ.25, Θ.Θ. 1-5, Δ.39, Δ.48 Θ. 1-9, Δ.50, Δ.51, Δ.64, στο Άρθρο 30 του Συντάγματος, στο Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στις γεvικές εξoυσίες και πρακτική τoυ Δικαστηρίoυ.
Η αίτηση υποστηρίζεται με την ένορκη δήλωση της Στέλλας Παπαμιχαήλ, Ενάγουσας 2 και μίας εκ των αιτητριών στην παρούσα, η οποία ως αναφέρει, έχει προσωπική γνώση των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης και είναι δεόντως εξουσιοδοτημένη και εκ μέρους του Ενάγοντα 1.
Ως η ενόρκως δηλούσα αναφέρει, έχουν προκύψει νέα γεγονότα τα οποία είναι άρρηκτα και άμεσα συνδεδεμένα με τα γεγονότα και τους ισχυρισμούς στην αγωγή και τα οποία έλαβαν χώρα μετά την καταχώρηση της αγωγής και την ολοκλήρωση και κλείσιμο των δικογράφων. Είναι η θέση τους ότι η επέλευση τόσο ουσιωδών για την παρούσα διαδικασία νέων γεγονότων, δεν μπορούσε να προβλεφθεί και δεν βρίσκονταν προηγουμένως στη γνώση των Εναγόντων-Αιτητών αλλά προέκυψαν εντελώς πρόσφατα. Επίσης, η αίτηση γίνεται καλόπιστα, χωρίς καμία πρόθεση να πληγούν τα συμφέροντα του Εναγόμενου-Καθ’ ου η Αίτηση, ούτως ώστε να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα δεδομένα και όλοι οι ισχυρισμοί που είναι σχετικοί με την παρούσα αγωγή. Οι αιτούμενες αλλαγές είναι, σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα, αναγκαίες για σκοπούς ορθής απονομής της δικαιοσύνης, δεν αποτελούν προσθήκες νέων βάσεων αγωγής και αφορούν γεγονότα τα οποία είναι ουσιώδη για τους προβληθέντες εκ μέρους των διαδίκων ισχυρισμούς.
Συγκεκριμένα, τα νέα γεγονότα στα οποία η ομνύουσα κάνει αναφορά είναι τα ακόλουθα: Στις 16/11/2022, καταχώρησαν μαζί με την αδελφή της στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας την Αίτηση Pendente Lite σχετικά με την περιουσία των αποβιωσάντων γονέων τους με αριθμό 906/2022 στην οποία στις 17/07/2024 εκδόθηκε απόφαση υπέρ τους, με την οποία διορίστηκε συγκεκριμένο άτομο ως προσωρινός διαχειριστής Pendente Lite μέχρι διορισμού μονίμου διαχειριστή στις αγωγές 2153/2022, 2154/2022, 2645/2022 και 2647/2022. Μετά την έκδοση της εν λόγω απόφασης, στη βάση επικοινωνίας με τον Εναγόμενο-Καθ’ ου η Αίτηση ο τελευταίος κατέστησε σαφές ότι δεν έχει σκοπό να συμμορφωθεί με την απόφαση και τα Διατάγματα ημερομηνίας 17/07/2024, ενώ δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της απόφασης και των Διαταγμάτων σε αυτόν. Περαιτέρω, ο Εναγόμενος-Καθ’ ου η Αίτηση δεν συμμορφώνεται με τις οδηγίες του Διαχειριστή και γενικότερα δεν συνεργάζεται με τον τελευταίο.
Παράλληλα, ο Εναγόμενος-Καθ’ ου η Αίτηση, στις 24/07/2024, καταχώρησε Έφεση στην πιο πάνω εκδοθείσα απόφαση και ακολούθως ενδιάμεση δια κλήσεως αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Στις 13/08/2024, ο Εναγόμενος-Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρησε ενδιάμεση μονομερή αίτηση για αναστολή της απόφασης και των Διαταγμάτων ημερομηνίας 17/07/2024 μέχρι την εκδίκαση της Έφεσης. Στην εν λόγω αίτηση εκδόθηκε Διάταγμα το οποίο ακυρώθηκε μετά από ακρόαση ενώ την ίδια μέρα επιδόθηκε στον Εναγόμενο-Καθ’ ου η Αίτηση η απόφαση και τα Διατάγματα ημερομηνίας 17/07/2024.
Σύμφωνα με τη θέση της ενόρκως δηλούσας με την αιτούμενη τροποποίηση ουδεμία ζημιά ή δυσμενής επηρεασμός θα προκληθεί στον Εναγόμενο-Καθ’ ου η Αίτηση ή στην υπερασπιστική γραμμή του, εφόσον η ακροαματική διαδικασία δεν έχει αρχίσει και ο τελευταίος θα έχει την ευκαιρία να απαντήσει στους επιχειρούμενους να προστεθούν ισχυρισμούς των Εναγόντων-Αιτητών και να παρουσιάσει τη μαρτυρία που επιθυμεί προς αντίκρουση τους. Επιπλέον, η αιτούμενη τροποποίηση δεν αποσκοπεί στην εισαγωγή νέας βάσης αγωγής ή νέων ισχυρισμών καθότι αποσκοπεί να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου νέα γεγονότα που συνδέονται με τους ισχυρισμούς των Εναγόντων-Αιτητών και τους υποστηρίζουν. Προσθέτει, περαιτέρω, ότι οι αιτούμενες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες για τον προσδιορισμό με ακρίβεια των γεγονότων που περιβάλλουν την επίδικη διαφορά και ισχυρισμούς των Εναγόντων-Αιτητών σύμφωνα με τις αρχές της δίκαιης δίκης και της καλής πίστης, για την αποτροπή της πολλαπλότητας των νομικών διαδικασιών και δεν επιφέρει οποιαδήποτε βλάβη στον Εναγόμενο-Καθ’ ου η Αίτηση, ούτε ανεπανόρθωτη ζημιά άλλη από εκείνη που μπορεί να θεραπευθεί με την έκδοση της κατάλληλης διαταγής ως προς τα έξοδα. Αντίθετα, μη έγκριση του αιτήματος θα προκαλέσει στους Ενάγοντες-Αιτητές ανεπανόρθωτη ζημιά, η οποία θα είναι δύσκολο, αν όχι και αδύνατο, να αποζημιωθεί σε μεταγενέστερο στάδιο. Θεωρεί επίσης ότι είναι χρήσιμο, εύλογο και αναγκαίο να επιτραπούν οι αιτούμενες αλλαγές, ώστε το Δικαστήριο να έχει σωστή εικόνα για την υπόθεση.
Ο Εναγόμενος-Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Οι βασικοί λόγοι της ένστασης είναι οι ακόλουθοι:
· Η τροποποίηση που επιδιώκεται είναι κακόπιστη και καταχρηστική αφού επιχειρείται η περίληψη θεμάτων εντελώς ασχέτων με την παρούσα αγωγή που τείνουν να δημιουργήσουν προκατάληψη εναντίον του Εναγόμενου– εξ΄ανταπαιτήσεως Ενάγοντα .
· Με την τροποποίηση επιδιώκεται καταχώρηση από τους Ενάγοντες - εξ΄ανταπαιτήσεως Εναγόμενους εντελώς νέων ισχυρισμών που εμφανώς επιφέρουν ανεπανόρθωτη βλάβη στον Εναγόμενο – εξ ΄ανταπαιτήσεως Ενάγοντα και δεν δικαιολογείται επαρκώς η συμπερίληψη των ισχυρισμών αυτών.
· Η αίτηση επιχειρεί να εισάγει νέα γεγονότα και/ή ισχυρισμούς τα οποία είναι άσχετα ή/και δεν είναι αναγκαία και τυχόν έγκριση της αιτούμενης τροποποίησης θα περιπλέξει τα επίδικα θέματα και θα έχει συνέπεια στην καθυστέρηση της εκδίκασης της ουσίας της αγωγής και της απονομής της δικαιοσύνης.
· Η Ενάγουσα 2 δεν δικαιολογεί με οποιοδήποτε τρόπο γιατί και πως η αιτούμενη τροποποίηση είναι αναγκαία για τον προσδιορισμό της ουσίας της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων και τον καθορισμό όλων των αναγκαίων επίδικων θεμάτων.
· Η καταχώρηση της παρούσας αίτησης δεν έγινε καλόπιστα και αποτελεί έκδηλη κατάχρηση της διαδικασίας (abuse of the process of the Court) αφού η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της ακρόασης και/ή ενώ τα γεγονότα ήταν γνωστά από πολύ πριν την καταχώρηση της παρούσας αίτησης.
· Η αίτηση δεν δικαιολογείται βάσει των ισχυρισμών ή/και γεγονότων που αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που την συνοδεύει.
· Ουδένας νομικός λόγος συντρέχει για να δοθούν οι αιτούμενες στην αίτηση θεραπείες ή οποιεσδήποτε εξ΄αυτών.
· Αρκετοί ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση της αίτησης αποτελούν διαστρεβλώσεις εκ μέρους της ενόρκως δηλούσας.
· Υπάρχουν ουσιώδεις παραλήψεις στην ένορκη δήλωση που διαστρεβλώνουν την πραγματική εικόνα των γεγονότων
· Τα γεγονότα παρατίθενται με επιλεκτικό τρόπο στην ένορκη δήλωση και δεν δίδουν την πλήρη ή ορθή εικόνα.
· Η αίτηση είναι αντινομική ή/και λανθασμένη ή/και καταχρηστική ή/και ουσιαστικά αβάσιμη.
Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η ένσταση φαίνονται στην επισυνημμένη ένορκη δήλωση του Εναγόμενου – εξ ανταπαιτήσεως Ενάγοντα ο οποίος αναφέρει τα ακόλουθα:
Είναι η θέση του ότι οι αιτούμενες τροποποιήσεις δεν δικαιολογούνται διότι ουδόλως σχετίζονται με τα επίδικα θέματα στην παρούσα αγωγή και δεν είναι παρά μία κακόπιστη προσπάθεια αποπροσανατολισμού του Δικαστηρίου με την εισαγωγή άσχετων θεμάτων.
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης που παραθέτει, κατά την 17/7/24 το Πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στην αίτηση 906/22 για διορισμό προσωρινού διαχειριστή pendente lite. Η απόφαση αυτή εφεσιβλήθηκε και καταχωρήθηκε και αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ως άνω απόφασης μέχρι την εκδίκαση της Έφεσης. Η αίτηση αναστολής ορίστηκε σε κάποιο βάθος χρόνου από το Πρωτοκολλητείο, ήτοι την 19/11/24. Ενώ δε ήταν αναμενόμενο ως είθισται να εκδικαστεί η ως άνω αίτηση ο δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση κινήθηκε αντινομικά και άμεσα να εκτελέσει την ως άνω απόφαση για να παρεμποδίσει την εκδίκαση της αίτησης αναστολής και να εκμηδενίσει την Έφεση, καθιστώντας την nugatory.
Αποτελεί θέση του ομνύοντα ότι η συμμόρφωση ή μη του Eναγόμενου με την απόφαση στην αίτηση 906/22 ημερομηνίας 17/7/24 καμία απολύτως σχέση έχει με την παρούσα διαδικασία και επομένως εκ προοιμίου η τροποποίηση για να περιληφθούν οι αιτούμενοι ισχυρισμοί δεν έχει οποιοδήποτε νομικό έρεισμα ή δικαιολογητικό. Είναι δε άξιον απορίας ότι οι Ενάγοντες παραδέχονται με ένορκη δήλωση ότι επιχειρούσαν να εκτελέσουν την απόφαση, παραγνωρίζοντας εντελώς την αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της. Σημειώνει δε ότι ουδεμία επιβεβαίωση υπήρξε από τον Εναγόμενο ότι είχε ενημερωθεί για τις προσπάθειες εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, αφού τα τυχόν μηνύματα που απεστάλησαν προς αυτόν ούτε λήφθηκαν ούτε και τον δεσμεύουν καθ΄ οποιονδήποτε τρόπο. Η δε συνάντηση που δήθεν διευθετήθηκε δεν ήταν σε γνώση του Εναγόμενου ο οποίος ειδοποιήθηκε εκ των υστέρων από το δικηγορικό του γραφείο. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες για το μονομερές διάταγμα το οποίο εκδόθηκε από άλλο Δικαστή από τη Δικαστή που εξέδωσε την απόφαση ημερομηνίας 17/7/24, αυτές είναι άσχετες με το αίτημα τροποποίησης και ουδόλως δικαιολογούν την τροποποίηση.
Προσθέτει ότι η θέση που προβάλλεται στην ένορκη δήλωση των Εναγόντων ότι η αιτούμενη τροποποίηση ουδεμία ζημία ή δυσμενή επηρεασμό θα έχει για τα συμφέροντα του είναι εντελώς ανεδαφική και λανθασμένη. Οι τροποποιήσεις αυτές είναι άκρως βλαπτικές για τον Εναγόμενο εφ’ όσον γίνεται προσπάθεια δημιουργίας σύγχυσης και λανθασμένων εντυπώσεων στο Δικαστήριο με ανάμειξη άσχετων θεμάτων με την ουσία της υπόθεσης για σκοπούς καθυστέρησης και δημιουργίας περιττών εξόδων. Καταληκτικά, θέση του ενόρκως δηλούντα είναι ότι εν όψει των ανωτέρω, δεν υπάρχει καμία νομική βάση ή δικαιολογία να δοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, τα οποία δεν εξυπηρετούν το συμφέρον της δικαιοσύνης.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων. Στις εμπεριστατωμένες αγορεύσεις τους οι συνήγοροι υποστήριξαν τις θέσεις τους με αναφορά στις νομικές αρχές που διέπουν το θέμα. Έχω θέσει ενώπιον μου όσα ανέφεραν και θα σταθώ σε αυτά όπου ήθελε κριθεί αναγκαίο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η Δ.25 θ.1, όπως έχει τροποποιηθεί, προνοεί τα ακόλουθα:
«1. (1) Μετά την καταχώρηση αλλά πριν την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος, ο ενάγων δύναται οποτεδήποτε χωρίς να λάβει προηγούμενη άδεια του Δικαστηρίου να τροποποιήσει το κλητήριο ένταλμα του. Προς τούτο καταχωρείται τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα με ανάλογη ένδειξη:
Νοείται ότι σε περίπτωση περισσότερων εναγομένων, επίδοση κλητηρίου εντάλματος εννοείται σε οποιοδήποτε εξ αυτών.
(2) Μετά την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος και πριν την έκδοση από τον ενάγοντα της Κλήσης για Οδηγίες σύμφωνα με τη Διαταγή 30, επιτρέπεται άπαξ η τροποποίηση του χωρίς άδεια του Δικαστηρίου. Σε τέτοια περίπτωση καταχωρούνται τα τροποποιημένα δικόγραφα με ανάλογη ένδειξη:
Νοείται ότι, όπου ο ενάγων καταχωρεί τροποποιημένο κλητήριο ή έκθεση απαίτησης, ο εναγόμενος καταχωρεί εντός 15 ημερών από την επίδοση, ανάλογα με την περίπτωση, τροποποιημένη έκθεση υπεράσπισης. Όπου ο εναγόμενος τροποποιεί το δικόγραφο του, ο ενάγων καταχωρεί εντός 15 ημερών από την επίδοση του, τροποποιημένη απάντηση, όπου χρειάζεται.
Νοείται ότι, όπου η έκδοση της κλήσης οδηγιών καταχωρείται από διάδικο ταυτόχρονα με τη συμπλήρωση της δικογραφίας, τότε η άπαξ τροποποίηση χωρίς άδεια του Δικαστηρίου δύναται να γίνει εντός περαιτέρω περιόδου 15 ημερών.
(3) Μετά την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες ως προνοείται από τη Διαταγή 30, ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται με εξαίρεση το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για έγερση της αγωγής ή της καταχώρησης του κλητηρίου εντάλματος ή της δικογραφίας, αναλόγως της περίπτωσης.»
Υπό το φως των πιο πάνω, διαφαίνεται ότι η παλαιότερη νομολογία, που αφορούσε αιτήσεις εκδικασθείσες με βάση την παλαιά Δ.25 θα μπορούσε να έχει περιορισμένη χρησιμότητα καθ' όσον αφορά την εφαρμογή της νέας Δ.25. Σχετικά είναι τα όσα αναφέρθηκαν στην ενδιάμεση απόφαση ημερ. 14/12/2021 στην αγωγή 1379/18 Ε.Δ. Λευκωσίας (Χ.Β. Χαραλάμπους Π.Ε.Δ., όπως ήταν τότε):
«Αναμφίβολα η νέα Δ.30 έχει εισαγάγει μια εντελώς νέα διαδικασία όσον αφορά την εκδίκαση αστικών υποθέσεων και όπως αναφέρεται στο σύγγραμμα Halsbury's Laws of England, 5η Έκδοση, Τόμος 11, παρ. 33 σε σχέση με τους τότε νεοεισαχθέντες Civil Procedure Rules (CPR 1998), "The effect of this provision is that previous case law, authorities and other legal material will not usually be applied but are, at most, only persuasive in interpreting and giving effect to the new provisions. This new code has the overriding objective of enabling the court to deal with cases justly."
Κατ' αναλογίαν δε, προς ό,τι αναφέρεται σε άλλο σημείο του εν λόγω συγγράμματος (παρ.34) σημειώνεται πως το Δικαστήριο πρέπει να έχει συνεχώς υπόψιν τον πρωταρχικό σκοπό ενόσω εξασκεί οποιαδήποτε εξουσία η οποία χορηγείται από τις νέες διαταγές ή όταν ερμηνεύει οποιοδήποτε κανονισμό αυτών, στοιχείο το οποίο προνοείται και στην ημεδαπή Δ.30 κ.9. Η πρόνοια αυτή αφορά και τις αιτήσεις τροποποίησης δικογράφων, όπως έχει αναγνωριστεί στη Strongway Nominees Ltd v. Pallett (2000) All E.R. (D) 314.»
Έχοντας τα πιο πάνω κατά νου, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι, όπως νομολογιακά ίσχυε κατά την εφαρμογή της «παλαιάς» Δ.25, έτσι και στη βάση της νέας, κατά την εξέταση αιτημάτων τροποποίησης κυρίαρχο στοιχείο για την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου είναι τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Όπως τονίστηκε στην Ε. Φιλίππου Λτδ ν. Compass Insurance Co. Ltd (Αρ. 1) (1990) 1 AAΔ 24, στη σελ. 26: «Τα συμφέροντα της δικαιοσύνης είναι ο παράγων ο οποίος δεσπόζει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν και προσδιορίζουν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης εξισορροπούνται μετά από την συνεκτίμηση των συμφερόντων των διαδίκων και των ευρύτερων συμφερόντων της δικαιοσύνης για τελεσφόρο επίλυση όλων των συναφών διαφορών μεταξύ τους καθώς και των συμφερόντων του δημοσίου στην εξασφάλιση της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης.» Τα πιο πάνω προκύπτουν και από το λεκτικό της πρόνοιας της Δ.25 Θ.5 σύμφωνα με την οποία «Το Δικαστήριο μπορεί σε οποιοδήποτε χρόνο και με τέτοιους όρους ως προς τα έξοδα ή άλλως ως θα έκρινε δίκαιο, να τροποποιήσει οποιοδήποτε ελάττωμα ή λάθος σε οποιαδήποτε διαδικασία, όλες δε οι αναγκαίες τροποποιήσεις θα πρέπει να γίνονται με σκοπό τον καθορισμό του πραγματικού ζητήματος ή επίδικου θέματος, το οποίο εγείρεται με ή εξαρτάται από τη διαδικασία».
Σύμφωνα με το φάκελο της υπόθεσης η παρούσα αγωγή καταχωρήθηκε στις 27.9.2022. Ακολούθως, στις 20.10.2022, καταχωρήθηκε η Έκθεση Υπεράσπισης και Ανταπαίτηση του Εναγομένου και στις 9.11.2022, η Απάντηση στην Υπεράσπιση και Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση. Στη συνέχεια, στις 16.11.2022, καταχωρήθηκε από τον Εναγόμενο Απάντηση στην Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση. Ακολούθησαν οι κλήσεις για οδηγίες και τα σχετικά Παραρτήματα και σύμφωνα με οδηγίες του Δικαστηρίου καταχωρήθηκαν οι ένορκες δηλώσεις αποκάλυψης καθώς και οι ονομαστικοί κατάλογοι μαρτύρων και η σύνοψη μαρτυρίας και των δύο πλευρών. Ακολούθως η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση στις 5.3.24 και 5.6.24.
Στην υπό κρίση περίπτωση, στη βάση του πιο πάνω ιστορικού, η αγωγή καταχωρήθηκε μετά τις 1.1.2016, και η υπό κρίση αίτηση καταχωρήθηκε μετά την έκδοση της κλήσης για οδηγίες δυνάμει των προνοιών της Δ.30 συνεπώς εφαρμόζεται η Δ.25 θ.1.(3) η οποία διέπει το θέμα της τροποποίησης μετά την έκδοση κλήσης για οδηγίες.
Από το λεκτικό της Δ.25 θ.1.(3) προκύπτει ότι η τροποποίηση δικογράφου, μετά την έκδοση κλήσης για οδηγίες, δεν επιτρέπεται, με εξαίρεση την τροποποίηση που σκοπεί στη διόρθωση εκ παραδρομής καλόπιστου λάθους στη σύνταξη της δικογραφίας και στην περίπτωση που η τροποποίηση είναι αναγκαία, λόγω του ότι έχουν προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την καταχώρηση του δικογράφου του οποίου σκοπείται η τροποποίηση. Αναμφισβήτητα η νέα Δ.25 θ.1(3) συνιστά παρέκκλιση από την μέχρι τώρα αποκρυσταλλωθείσα από τη νομολογία μας αρχή σύμφωνα με την οποία η τροποποίηση δικογράφου μπορούσε να επιτραπεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, εκτός στις περιπτώσεις εκείνες που θα προκαλούσε βλάβη στα δικαιώματα του αντιδίκου, η οποία δεν θα μπορούσε να αποκατασταθεί με την έκδοση κατάλληλης διαταγής ως προς τα έξοδα. (Ikos CIF Ltd v Coward κ.α. (2014) 1 Α.Α.Δ.663).
Σκοπός της νέας Δ.25 και της νέας Δ.30 είναι να σταματήσουν οι ανεξέλεγκτες τροποποιήσεις δικογράφων επιβάλλοντας στους συντάξαντες τα δικόγραφα πολύ μεγαλύτερη προσοχή και επιμέλεια και περιορίζοντας ουσιαστικά τη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου σε αιτήματα τροποποίησης. Στην ενδιάμεση απόφαση της στην αγωγή 813/2017 Οδυσσέως ν. Σ.Κ.Τ., ημερ. 30/12/2019, η Λ. Δημητριάδου Π.Ε.Δ. (ως ήταν τότε) ακολούθησε την ακόλουθη προσέγγιση :
«Η νέα Δ.25 και Δ.30 αναμφίβολα επιβάλλουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή και επιμέλεια κατά το στάδιο σύνταξης των δικογράφων με τα περιθώρια άσκησης από πλευράς Δικαστηρίου διακριτικής ευχέρειας σε αιτήματα τροποποίησης να είναι ιδιαίτερα περιορισμένα. Η εν λόγω προσέγγιση συνάδει και με την αρχή της υψίστης σημασίας στόχευση (overriding principle) που φαίνεται να καθοδηγεί το πλαίσιο εφαρμογής της νέας Δ.25 και Δ.30.Εν ολίγοις, η νέα προσέγγιση πραγμάτων απαιτεί από όλους να μεριμνούν δεόντως για την συμπερίληψη των αναγκαίων στα δικόγραφά τους.»
Στην ουσία με βάση τις πιο πάνω επιχειρούμενες τροποποιήσεις γίνεται προσπάθεια να αποτελέσει μέρος των δικογράφων η ύπαρξη της αίτησης Pendente Lite, σχετικά με την περιουσία του Αποβιώσαντα, με αριθμό 906/2022, στην οποία εκδόθηκε η απόφαση ημερ.17.7.24 υπερ των Εναγόντων, οι μεταγενέστερες προσπάθειες επικοινωνίας με τον Εναγόμενο του προσωρινού διαχειριστή και η κατ’ ισχυρισμό αρνητική στάση του Εναγόμενου.
Προτού προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της υπό κρίση αίτησης αναφέρω ότι κληρονομική αγωγή είναι οποιαδήποτε αγωγή σε σχέση με το διορισμό εκτελεστή, το διορισμό διαχειριστή, την ανάκληση διαχειριστή, την ανάκληση διορισμού εκτελεστή κλπ. Στο Halsbury's Laws of England, 4η Έκδοση, Τόμος 17, στη σελ. 413 στη σημείωση 1, της παραγράφου 778, αναφέρεται όσον αφορά την έννοια της κληρονομικής αγωγής (Probate action):
"Ιn the Rules of the Supreme Court probate action means an action for the grant of probate of the will, or letters of administration of the estate, of a deceased person or for the revocation of such a grant or for a decree pronouncing for or against the validity of an alleged will, not being an action which is non-contentious or common form business: ORS Ord. 76 R. 1 (2)."
Επανερχόμενη στην παρούσα αίτηση, προκύπτει ότι προωθείται στην βάση νέων δεδομένων, μη υπαρκτών κατά την καταχώρηση της δικογραφίας. Σύμφωνα με την ευπαίδευτη συνήγορο των Εναγόντων οι τροποποιήσεις αφορούν νέα γεγονότα, αφού έλαβαν χώρα μετά το κλείσιμο των δικογράφων και συγκεκριμένα μετά τις 27.12.22, της ημερ. έκδοσης της κλήσης για οδηγίες, και αφορούν γεγονότα που εκτυλίχθηκαν από τα μέσα Ιουλίου 2024 μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Δεν έχει αμφισβητηθεί από τον Καθ’ ου η αίτηση ότι τα γεγονότα τα οποία επιχειρούνται να προστεθούν προέκυψαν μετά το κλείσιμο των δικογράφων. Πράγματι, προκύπτει από την ενώπιον μου μαρτυρία ότι τα γεγονότα, και δη η απόφαση ημερομηνίας 17.7.24 επήλθαν μετά το κλείσιμο των δικογράφων.
Αποτέλεσε θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των αιτητών στην αγόρευση της ότι τα γεγονότα τα οποία επιχειρούνται να προστεθούν είναι άρρηκτα και άμεσα συνδεδεμένα και σχετικά με τα γεγονότα και τους ισχυρισμούς των αιτητών στην αγωγή. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του Καθ’ ου η αίτηση αντέτειναν ότι η υπό κρίση αίτηση δεν περιέχει κανένα στοιχείο που σχετίζεται με την ενώπιον του Δικαστηρίου υπόθεση καθότι αφορά ξεχωριστή αίτηση Pendente Lite που καταχωρήθηκε κατά την 16.11.22 και εγκρίθηκε, ενώ εκκρεμούσαν τέσσερις εκατέρωθεν κληρονομικές αγωγές για την ίδια αδιάθετη περιουσία.
Στη υπόθεση Nada Terzian κ.α. ν. Haig Terxian κ.α. (2003) 1 (B) A.A.Δ. 1252, απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο ο διορισμός διαχειριστή εν εκκρεμοδικία, σύμφωνα με το άρθρο 20 του περί Διαχείρισης Κληρονομιών Αποθανόντων Νόμου, Κεφ.189. Αποφασίστηκε ότι θα πρέπει για έκδοση παραχωρητηρίου pendente lite να εκκρεμεί δικαστικό μέτρο που αφορά στο κύρος της διαθήκης ή στην εξασφάλιση, ακύρωση ή ανάκληση παραχωρητηρίου και η αίτηση να γίνει δια κλήσεως σε αγωγή που καταχωρήθηκε προηγουμένως. Η εξουσία του Δικαστηρίου να διορίσει διαχειριστή εν εκκρεμοδικία προβλέπεται από το άρθρο 20(1). Ως λέχθηκε στην πιο πάνω απόφαση με αναφορά στην αγγλική νομολογία, διαχειριστής εν εκκρεμοδικία διορίζεται στις περιπτώσεις που καταδεικνύεται ειδική αιτία (special cause) (Sutton v. Smith 161 E.R. 77), όπως για παράδειγμα για προστασία και διατήρηση της περιουσίας (βλέπε Bellow v. Bellow 164 E.R. 1437 και Smith v. Smith [1867] 31 J.P. 248). Σκοπός του παραχωρητηρίου εν εκκρεμοδικία είναι να διασφαλιστεί ότι η περιουσία του αποβιώσαντα τυγχάνει διαχείρισης προς το συμφέρον των προσώπων που έχουν σχέση με αυτή.
Παρομοίως, στην υπό κρίση περίπτωση εκδόθηκε τόσο σε σχέση με την παρούσα αγωγή όσο και σε σχέση με τις εκκρεμούσες αγωγές 2154/2022, 2645/2022 και 2647/2022 μεταξύ των μερών, λόγω διαφορών των τελευταίων, στις 17.7.24 διάταγμα διορισμού συγκεκριμένου προσώπου ως διαχειριστή εν εκκρεμοδικία με σκοπό τη διασφάλιση της περιουσίας των αποβιωσάντων, μέχρι διορισμού διαχειριστή.
Με όλα τα πιο πάνω ως υπόβαθρο κρίνω ότι δεν έχει καταδειχθεί, αφενός με ποιο τρόπο η απόφαση που εκδόθηκε για τον διορισμό προσωρινού διαχειριστή Pendente Lite και τα υπόλοιπα επιχειρούμενα να προστεθούν γεγονότα συνδέονται ή είναι σχετικά με τα επίδικα γεγονότα ή πραγματικά ζητήματα στην παρούσα αγωγή και, αφετέρου, για ποιο λόγο προκύπτει η αναγκαιότητα συμπερίληψης τους προς προσδιορισμό των επίδικων θεμάτων.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι, όπως παρατηρώ, η αίτηση 906/22 για έκδοση παραχωρητηρίου pendente lite καταχωρήθηκε στις 16.11.22 (συναφής είναι η παράγραφος Α(α) της υπό κρίση αίτησης), ημερομηνία κατά την οποία καταχωρήθηκε από τον Εναγόμενο η Απάντηση στην Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση. Παρά το γεγονός ότι οι Ενάγοντες γνώριζαν από τότε για την εν λόγω καταχώρηση ουδέν έπραξαν για τη συμπερίληψη τούτου του γεγονότος στα δικόγραφα και ουδεμία ικανοποιητική εξήγηση έδωσαν γιατί δεν λήφθηκαν οποιαδήποτε μέτρα για την τροποποίηση σε σχέση με αυτό το σημείο ενωρίτερα, ειδικά μετά που μεσολάβησαν και όλα τα διαβήματα με βάση τη νέα Δ.30 και ειδικά ένορκες αποκαλύψεις εγγράφων, ονομαστικοί κατάλογοι μαρτύρων και σύνοψη μαρτυρίας, και αφού η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση για πρώτη φορά στις 5.3.24.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του Καθ’ ου η αίτηση, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, καταβλητέα στο τέλος της διαδικασίας.
(Υπ.): ……………………….
Μ. Παπαϊωάννου, Π.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο