ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Ν. Ταλαρίδου-Κοντοπούλου, Π.Ε.Δ.

 

Αίτηση ΠΣΑ αρ.:12/2023 (i-justice)

 

Αναφορικά με τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015

 

Αναφορικά με τον Φίλιπ Σχίζα, με A.Δ.Τ. [ ], από [ ], Διαμ. [ ], [ ], Λευκωσίας

Χρεώστης

 

Ημερομηνία: 22 Οκτωβρίου 2025

 

Εμφανίσεις:

Για αιτητές/πιστωτές: κα Μ Βαταμίδου για Στέλιο Στυλιανίδη

Για καθ’ων η αίτηση/χρεώστη: κ. Α. Ευαγγέλου

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Οι αιτητές είναι πιστωτές του καθ’ ου η αίτηση-οφειλέτη και ζητούν ακύρωση διατάγματος ημερομηνίας 8.3.2024 με το οποίο του επιβλήθηκε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής των χρεών το οποίο απέρριψαν .

 

Η νομική βάση των δύο αιτήσεων είναι ο περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων Νόμος του 2015, ο περί Πτώχευσης Νόμος Κεφ. 5 και ο περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμος του 1965.

 

Οι θέσεις των μερών

 

Το πραγματικό πλαίσιο της αίτησης για τον πιστωτή ΚΕΔΙΠΕΣ στηρίζεται σε ένορκη δήλωση της  Χρυσάνθη Μιχαήλ που κατέχει την θέση της Λειτουργού Εξυπηρέτησης στην υπηρεσία διαχείρισης πλαισίου αφερεγγυότητας της ΚΕΔΙΠΕΣ.

 

Αναφέρει ότι η ΚΕΔΙΠΕΣ αποτελεί το ίδιο πρόσωπο με την Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία στην οποία ο χρεώστης διατηρούσε τους λογαριασμούς. Αυτές μεταβιβάστηκαν στην ΣΕΔΙΠΕΣ και μετά στην ΚΕΔΙΠΕΣ την 7.10.2022. Μεταβιβάστηκαν και οι εξασφαλίσεις των εν λόγω πιστωτικών διευκολύσεων. Η υπηρεσία αφερεγγυότητας της ΚΕΔΙΠΕΣ διαχείριζεται κεντρικά τις υποθέσεις που σχετίζονται με το πλαίσια αφερεγγυότητας.

 

Οι επίδικοι λογαριασμοί καθώς και οι πιστώσεις σ' αυτούς, παραχωρήθηκαν στον Χρεώστη, ως περιγράφονται κατωτέρω:

 

i.       Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €592.673,21, το οποίο προέρχεται από σύμβαση δανείου.

ii.      Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €120.333,07, το οποίο προέρχεται από σύμβαση δανείου.

iii.    Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €96.301,59, το οποίο προέρχεται από σύμβαση δανείου.

iv.     Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €632.946,73, το οποίο προέρχεται από σύμβαση δανείου.

ν.    Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €117.636,90, το οποίο προέρχεται από σύμβαση δανείου.

vi.   Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των € 84.116,61 το οποίο προέρχεται από σύμβαση εγγύησης.

vii.  Αρ. Λογαριασμού [ ] με οφειλόμενο χρέος στο ποσό των €154.766,03, το οποίο προέρχεται από σύμβαση εγγύησης.

 

Προς εξασφάλιση του Αρ. Λογαριασμού [ ], ο Χρεώστης ενέγραψε και παραχώρησε την Υποθήκη με Αρ. Εγγραφής Υ7087/2006 στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας. H εν λόγω Υποθήκη αφορά το όλο μερίδιο δύο ακινήτων στην Ευρύχου και ενός στον Στρόβολο, στη Λευκωσία με Αρ. Εγγραφής 0/[ ], 0/[ ] και 13/[ ] αντίστοιχα. Αναφορικά με τα ακίνητα με Αρ. Εγγραφής 0/[ ], 0/[ ], τα οποία είναι χωράφια. Αναφορικά με το ακίνητο με Αρ. Εγγραφής 13/[ ], πρόκειται για διαμέρισμα και την κύρια κατοικία του Χρεώστη.

 

Προς εξασφάλιση τον Αρ. Λογαριασμού [ ], ο Χρεώστης ενέγραψε και παραχώρησε την Υποθήκη με Αρ. Εγγραφής Υ15875/2007 στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας. H εν λόγω Υποθήκη αφορά το όλο μερίδιο των τριών ως άνω περιγραφόμενων ακινήτων.

 

Καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση επαλήθευσης χρέους για τις πιο πάνω πιστωτικές διευκολύνσεις ημερομηνίας 5.5.2023 και το συνολικό οφειλόμενο χρέος του χρεώστη ανέρχεται στο ποσό των 1798774.1 4 ευρώ. Η επαλήθευση έχει γίνει αποδεκτή από τον σύμβουλο αφερεγγυότητας. Το προτεινόμενο σχέδιο υπό του συμβούλου αφερεγγυότητας ΠΣΑ 12/2023 τέθηκε αρχικά σε ψηφοφορία για όλους του πιστωτές την 21.11.2023 και καταψηφίστηκε. Σε νέα συνέλευση που έγινε την 1.2.2024 ψήφισαν οι πιστωτές κατά του σχεδίου που υποβλήθηκε από τον σύμβουλο αφερεγγυότητας. Στις 20.5.2024 επιδόθηκε στους αιτητές το διάταγμα ημερομηνίας 8.3.2024 επιβολής του ΠΣΑ 12/2023. Δεν τηρήθηκε η εκ του νόμου προβλεπόμενη διαδικασία για την επιβολή μη συναινετικού ΠΣΑ. Η σύγκληση νεότερης συνέλευσης για την αποδοχή ή μη νέου τροποποιημένου σχεδίου εκφεύγει του νόμου και επομένως κανένα αποτέλεσμα δεν επιφέρει.

 

Ο σύμβουλος εκμεταλλευόμενος της διαδικασίες ΠΣΑ προέβη σε παράνομη παράταση του προστατευτικού διατάγματος. Οι αιτητές συμμετείχαν στην δεύτερη συνέλευση καταψηφίζοντας το ΠΣΑ.

 

Το πρώτο Προστατευτικό Διάταγμα αναφορικά με το ΠΣΑ 12/2023 εκδόθηκε στις 13/03/2023 για 95 μέρες και έληγε στις 16/06/2023, του οποίου το λεκτικό τροποποιήθηκε με Διάταγμα ημερομηνίας 12/05/2023. Μετέπειτα με Αίτηση ημερομηνίας 15/06/2023, έγινε ανανέωση του για περαιτέρω 40 μέρες μετά την λήξη τον και έληγε στις 25/07/2023. Στις 25/07/2023 με Αίτηση ημερομηνίας 24/07/2023, έγινε περαιτέρω παράταση τον Προστατευτικού Διατάγματος για περεταίρω 120 μέρες από την λήξη του, και έληγε στις 22/11/2023, ήτοι μια μέρα μετά την Συνέλευση Πιστωτών. Το εν λόγω προστατευτικό Διάταγμα κοινοποιήθηκε στους Αιτητές στις 13110/2023.

 

Ο σύμβουλος προχώρησε εκ νέου με την ανανέωση του προστατευτικού διατάγματος που έγινε την 23.1.2024 δηλαδή, μετά την σύγκληση για την νέα συνέλευση πιστωτών. Το διάταγμα εκδόθηκε την 31.1.2024. Το Δικαστήριο εξέδωσε το διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ στις 8.3.2024 έχοντας ενώπιον του λανθασμένα στοιχεία για το ΠΣΑ και έτσι το διάταγμα θα πρέπει να ακυρωθεί.

Επί της ουσίας θα πρέπει να ακυρωθεί διότι δεν έχει φανεί ότι ο χρεώστης αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη του εξαιτίας επιδείνωσης της οικονομικής του θέσης εκτός του ελέγχου του από το έτος  2009 με αποτέλεσμα να μειωθούν τα εισοδήματα του κατά 25%. Έλεγχος αυτής της προϋπόθεσης είναι υποχρεωτική. Αντίθετα τα εισοδήματα του χρεώστη από 2009 μέχρι 2023 έχουν σημειώσει αύξηση. Τα εισοδήματα για τα έτη 2022, 2023 φαίνονται στις καταστάσεις των κοινωνικών ασφαλίσεων και το εισόδημα του το 2009 ήταν €8.922 ετησίως ενώ το 2023 παρουσιάζεται €26.400 ετησίως.

 

Για σκοπούς πληρότητας αναφέρεται ότι από το 2009 και έπειτα τα εισοδήματα του χρεώστη παρουσιάζουν γενικότερα μια αυξητική τάση με αυτά να ανέρχονται στα €20.730 για το έτος 2010, στα €22.717 για το έτος 201!, στα €20.398 για το 2012, €19.175 για το 2013, στα €15.624 για τα έτη 2017-19, στα €18.298 για το έτος 2020, στα € 20.208 για το έτος 2021, στα €15.600 για το έτος 2022 και στα €26.400 ως αναφέρεται και ανωτέρω για τα έτη 2023 και 2024.

 

Επίσης ο χρεώστης δεν πληροί τα κριτήρια για την επιβολή του συγκεκριμένου ΠΣΑ επειδή δεν είναι αφερέγγυος. Δεν πληρώνει όχι από αδυναμία εκτός του ελέγχου του αλλά επιτηδευμένα. Έχουν εκδοθεί εναντίον του χρεώστη διαιτητικές αποφάσεις με άλλους λογαριασμούς για τα έτη 2009,2011,2012 και 2014. Δεν ήταν συνεπής με τις υποχρεώσεις του και έπαυσε να καταβάλει δόσεις από το 2009 και θεωρείται στρατηγικός κακοπληρωτής.

 

Τα λογικά έξοδα διαβίωσης για ένα νοικοκυριό με ένα άτομο, σύμφωνα με την σελίδα της Υπηρεσίας Αφερεγγυότητάς τον Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας τα οποία υπάρχουν αναρτημένα στον ακόλουθο σύνδεσμό https://www.insolvency.gov.cy/led/ ανέρχονται στο ποσό των €750.10. Στην σελίδα 6 του ΠΣΑ ημερομηνίας 17/01/2024, o Σύμβουλος Αφερεγγυότητας προβαίνει στον υπολογισμό των λογικών εξόδων διαβίωσης του χρεώστη στο ποσό των €375 και στην σελίδα 7 προχωρεί στην επισήμανση ότι μέρος των λογικών εξόδων διαβίωσης του χρεώστη θα καλύπτονται από συγγενικά του πρόσωπα. Συνεπώς προκύπτει ότι ο χρεώστης λαμβάνει συνεισφορά ύψους €375 αφού μόνος του, ως αναφέρει το ίδιο το ΠΣΑ είναι σε θέση να καλύψει μόνο το υπόλοιπο €375.  Σημειώνεται ότι στη ΚΠΟΣ ημερομηνίας 18.10.2022 συμπεριλαμβάνει ολόκληρο το ποσό των λογικών εξόδων διαβίωσης παρόλο που τα εισοδήματα που δηλώνει ο χρεώστης είναι λιγότερα από τα εισοδήματα που δήλωσε ότι λαμβάνει στη ΚΠΟΣ τον ένα χρόνο μετά. Περαιτέρω, δεν παρατίθεται από τον χρεώστη αλλά ούτε από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας οποιαδήποτε πληροφορία για τα συγγενικά πρόσωπα αυτά αλλά ούτε και κάποια απόδειξη ή εγγύηση για την δυνατότητα τους να προβαίνουν σε αυτή την συνεισφορά για το χρονικό διάστημα που διαρκεί το ΠΣΑ αλλά ούτε και κάποια σχετική συγκατάθεση τούς, γεγονός που καθιστά αμφίβολη την βιωσιμότητα τόσο του ιδίου του ΠΣΑ όσο και των προβλεπόμενων αποπληρωμών καθώς στηρίζονται σε αβάσιμους και αστήρικτούς υπολογισμούς.

 

Σε συνάρτηση με τα ανωτέρω, ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας και ο χρεώστης μεταχειρίζονται ακίνητα τα οποία δεν αποτελούν περιουσία του χρεώστη αλλά ακίνητα τρίτου. Παρά το γεγονός ότι σχετική πρόταση έγινε από τους αιτητές, ως φαίνεται από την αλληλογραφία πού ανταλλάχθηκε κατά τη πρώτη Συνέλευση Πιστωτών μεταξύ των αιτητών και του Συμβούλου Αφερεγγυότητας, Τεκμήριο 8, η πρόταση αυτή έγινε στα πλαίσια εξώδικης διευθέτησης και/ή αναδιάρθρωσης του χρέους του χρεώστη. Δεδομένου ότι η Συνέλευση Πιστωτών διενεργήθηκε και οι πιστωτές τον χρεώστη προχώρησαν σε ψηφοφορία, η διαδικασία ΠΣΑ μπορούσε μόνο να προχωρήσει βάσει της διαδικασίας μη συναινετικών σχεδίων πλέον. H υποβολή της πρότασης που έγινε εκ μέρους των αιτητών για την παραχώρηση ακινήτων πού αφορούν τρίτα άτομα, σε καμία περίπτωση δεν δύναται να αφορά μη συναινετικό, επιβαλλόμενο ΠΣΑ. Ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας και ο χρεώστης δεν δύνανται να μεταχειρίζονται περιουσία τρίτου προσώπου στα πλαίσια της διαδικασίας μη συναινετικού ΠΣΑ.

 

Επιπρόσθετα, δεν γίνεται καμία αναφορά στο ποσό που λαμβάνει ο χρεώστης ως ενοίκιο από το ακίνητο το οποίο ενοικιάζει με Αρ. Εγγραφής 13/[ ], ως φαίνεται από την εκτίμηση ημερομηνίας 03/04/2023 των Πιστωτών THEMIS PORTFOLIO MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED, στην Αίτηση Επιβολής του Χρεώστη, ούτε στον υπολογισμό της ισχυριζόμενης μείωσης των εισοδημάτων του αλλά ούτε και αναφέρεται στη ΚΠΟΣ.  Επιπρόσθετα δεν προβλέπεται ούτε το πως διαχειρίζεται το εν λόγω ποσό ο χρεώστης μέχρι την ισχυριζόμενη υπογραφή της ενοικιαγοράς με τρίτο πρόσωπο και την ισχυριζόμενη εκχώρηση της στους άλλους πιστωτές.

 

Ο xρεώστης στο Μέρος Ε των ΚΠΟΣ παραλείπει να συμπεριλάβει την αξία των μετοχών πού κατέχει στην εταιρεία ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΦΙΛΙΙΤΠΟΣ ΛΙΜΙΤΕΔ (ΗΕ 132719). Επισημαίνεται ο κύριος μέτοχος και ο Πραγματικός Δικαιούχος της ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΦΙΛΙΠΩΟΣ ΛΙΜΙΤΕΔ (ΗΕ 132719) είναι ο χρεώστης με 4.799 μετοχές.

 

Οι παραλείψεις ΚΠΟΣ του χρεώστη πιθανόν να είναι αδικήματα σύμφωνα με τον νόμο περί Αφερεγγυότητας. Ο χρεώστης φαίνεται να διατηρούσε μετοχές στην εταιρεία που τον εργοδοτεί ήτοι την εταιρεία Goroka Trading Ltd που του μεταβιβάστηκαν το 2014 από τον αδελφό του και μετέπειτα τις μεταβίβασε στον Eugeniu Untura  χωρίς να φαίνεται κατά πόσο αγοράσθηκαν ώστε η είσπραξη της πώλησης να αποδοθεί στα χρέη του. Το ίδιο άτομο στο οποίο μεταβιβάστηκαν οι μετοχές είναι αυτός που ενοικιάζει το ακίνητο με αριθμό εγγραφής 13/2303. Εκεί στεγάζεται η εν λόγω εταιρεία.

 

Η επιβολή ενός αυτόδηλα μη βιώσιμου ΠΣΑ στηριζόμενο σε μη βέβαιους υπολογισμένους θα πρέπει να ακυρωθεί.

 

Ο δεύτερος πιστωτής που έχει καταχωρήσει αίτηση για την ακύρωση του ΠΣΑ είναι η  Themis Portfolio Management Ltd.  Η αίτηση της  στηρίζεται σε ένορκη δήλωση που έχει ετοιμάσει λειτουργός της εταιρείας. Είχαν κοινή νομική εκπροσώπηση κατά την διάρκεια της ακρόασης με την ΣΕΔΙΠΕΣ και προβλήθηκαν κοινές θέσεις. Αγόρασαν τις πιστωτικές διευκολύνσεις που παραχωρήθηκαν στο χρεώστη από την Bank of Cyprus Public Company Ltd.  με βάση τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και Συναφή θέματα νόμου 169(1)/2015.

 

Το πρόσωπο το οποίο αφορά η παρούσα Αίτηση, ήτοι ο χρεώστης είναι και ήταν προ της έναρξης της διαδικασίας υποβολής ΠΣΑ στους πιο κάτω λογαριασμούς:

 

i.                      Αρ. Λογαριασμού [ ]

ii.                     Αρ. Λογαριασμού [ ]

 .                                Αρ. Λογαριασμού [ ]

iii.                    Αρ. Λογαριασμού [ ]

ν.               Αρ. Λογαριασμού [ ]

 

Προς εξασφάλιση του Αρ. Λογαριασμού [ ] ενεγράφηκε υποθήκη με Αρ. Υ4455/2006 αναφορικά με το ακίνητο με Αρ. Εγγραφής 13/[ ], Φ/ΣΧ 21/54 Ε2, Τμήμα 13, Τεμάχιο ΕΠΙ 1864, το οποίο αποτελεί διαμέρισμα στην ενορία Αγίου Δημητρίου στην Λευκωσία και το οποίο φαίνεται να ενοικιάζεται σε τρίτο πρόσωπο.

 

Το εν λόγω χρέος και εξασφαλίσεις δεν έχει αμφισβητηθεί από τον σύμβουλο αφερεγγυότητας. Προβάλουν τα ίδια επιχειρήματα με την ΣΕΔΙΠΕΣ σε σχέση με την νομιμότητα της διαδικασίας. Υιοθετεί την θέση ότι ο χρεώστης δεν έχει ακούσια υποστεί το 25% μείωση των εισοδημάτων του ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου για την κατάρτιση ΠΣΑ. Αντίθετα τα εισοδήματα του παρουσιάζουν αυξητική τάση. Συμφωνεί ότι ο χρεώστης είναι στρατηγικός κακοπληρωτής.

 

Η ακίνητη του περιουσία που έχει υποθηκευθεί προς όφελος των αιτητών δεν είναι πρώτη κατοικία και μπορεί να εκποιηθεί για αποπληρωμή των χρεών του

 

O χρεώστης δεν πληρεί τα κριτήρια για μη συναινετικό ΠΣΑ με βάση τη νομοθεσία. Οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία εκτός κύριας κατοικίας που είναι εξασφάλιση για χρέος υπόκειται σε εκποίηση εκτός εάν ο χρεώστης πριν τη λήξη των 15 ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία έχει επιβληθεί μη συναινετικό ΠΣΑ έχει συγκατατεθεί σε αναδιάρθρωση του σχετικού χρέους. Αυτό δεν έχει συμβεί στην παρούσα περίπτωση. Το υποθηκευμένο διαμέρισμα ενοικιάζεται σε τρίτο πρόσωπο και δεν παρατίθενται στο σχέδιο στοιχεία για την ενοικίαση του εκτός από αναφορά σε εκτίμηση του ακινήτου από ανεξάρτητο εκτιμητή ημερομηνίας 03/04/23 όπου αναφέρεται ότι το ακίνητο ενοικιάζεται για €300. Ο σύμβουλος αφερεγγυότητας ανάφερε ότι ο χρεώστης αναλαμβάνει να συνάψει σύμβαση ενοικιαγοράς με τον ενοικιαστή που θα του εκχωρήσει σε όφελος των αιτητών χωρίς να αναφέρει το χρονικό περιθώριο που ο ενοικιαστής θα προσπαθήσει να λάβει δανειοδότηση €120.000 που θα καταβληθεί σε τρεις μήνες στους αιτητές. Σε περίπτωση πτώχευσης του χρεώστη οι αιτητές θα ήταν ελεύθεροι να χρησιμοποιήσουν την εξασφάλιση τους για να πουλήσουν το ακίνητο. Έτσι με το ΠΣΑ θα πρέπει να λάβουν μακροχρόνια μηνιαία κάποιο ποσό από τρίτο άτομο για το οποίο δεν παρατίθενται στοιχεία για τη δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους. Στην περίπτωση πτώχευσης η όποια απώλεια των αιτητών θα ήταν μικρότερη.

 

Υιοθέτησαν τα επιχειρήματα των αιτητών της ΣΕΔΙΠΕΣ που αφορούν τα λογικά έξοδα διαβίωσης του χρεώστη. Επίσης στο σχέδιο δεν περιλαμβάνεται αναφορά στην αξία των μετοχών σε αριθμό 4799 που κατέχει ως πραγματικός δικαιούχος της εταιρείας αγρόκτημα Φίλιππος Ltd. Αυτές οι μετοχές μεταβιβάστηκαν σε τρίτο άτομο χωρίς να καταγράφεται κατά πόσο πωλήθηκαν έναντι χρηματικού ανταλλάγματος. Υπό τις συνθήκες δεν θα έπρεπε να επιβληθεί στους πιστωτές το ΠΣΑ.

 

Εκ μέρους του χρεώστη έχει καταχωρηθεί ένσταση και έχει προβάλει 11 λόγους ένστασης.

 

1.  H παρούσα Αίτηση είναι νομικά και πραγματικά ανυπόστατη και/ή αβάσιμη και/ή παράτυπη και/ή ανεπίτρεπτη και/ή αντικανονική και/ή αντίθετη των διαδικαστικών κανονισμών και της πρακτικής του σεβαστού Δικαστηρίου και/ή δεν στηρίζεται σε συγκεκριμένη νομοθετική πράξη και/ή στηρίζεται σε: λανθασμένη και/ή ελλιπή νομική βάση.

 

2.  Δεν πληρούνται και/ή δεν συντρέχουν σε καμία περίπτωση οι προϋποθέσεις που τίθενται από τον Νόμο και την σχετική και/ή καθοδηγητική νομολογία για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος και/ή για την επιτυχία της παρούσας Αίτησης.

 

3.  H παρούσα Αίτηση είναι κακόπιστη και/ή εκδικητική και/ή σκοπεί στην πρόκληση της εκποίησης κύριας κατοικίας και/ή αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας (abuse of the prοcess of the Court).

 

4.  Με την παρούσα Αίτηση, η Αιτήτρια επιδιώκει την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος παραβλέποντας και/ή καταστρατηγώντας το σκοπό για τον οποίο είναι δυνατό να γίνει επίκληση και/ή χρήση της δικονομικής δυνατότητας για παραμερισμό και/ή ακύρωση διατάγματος επιβολής Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής δυνάμει του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2016 (65(1)/2015).

 

5.  H παρούσα Αίτηση είναι αντικανονική και/ή παράτυπη και/ή γίνεται κατά παράβαση του Νόμου και της σχετικής και/ή καθοδηγητικής Νομολογίας, καθώς η Αιτήτρια απέτυχε να παρουσιάσει στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι:

 

α.    Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2016 (65(Ι)/2015) και ειδικότερα εκείνες του άρθρου 72(1) στην βάση των οποίων εκδόθηκε το Διάταγμα ημερομηνίας 08/03/2024 το οποίο επιδιώκει να παραμερίσει με την παρούσα Αίτηση, και/ή

β.    H Αιτήτρια δεν θα είναι στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία Θα βρισκόταν ως πιστωτής, εάν η περιουσία του χρεώστη εδιατίθετο σύμφωνα με τες διατάξεις του Περί Πτώχευσης Νόμου.

 

6.      Σε κάθε περίπτωση όλα τα ουσιώδη και σχετικά γεγονότα που αφορούν την έκδοση του Διατάγματος ημερομηνίας 08/03/2024 είναι ήδη ενώπιον του Δικαστηρίου και/ή έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της Αίτησης του χρεώστη ημερομηνίας 22/02/2024 στην βάση της οποίας εκδόθηκε το διάταγμα που η Αιτήτρια επιδιώκει να ακυρώσει και/ή να παραμερίσει με την παρούσα Αίτηση.

 

7.      Οι ισχυρισμοί που περιέχονται στην Ένορκη Δήλωση της κυρίας Χρυσάνθης Μιχαήλ ημερομηνίας 3/6/2024 η οποία συνοδεύει την παρούσα Αίτηση, δεν είναι καθοριστικοί σχετικά με το κατά πόσον το σεβαστό Δικαστήριο Θα αποφασίσει να εκδώσει του αιτούμενο διάταγμα και/ή είναι ισχυρισμοί οι οποίοι δεν Θα επηρεάσουν και/ή δεν θα ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο κατά την εξέταση της παρούσας Αίτησης.

 

8.      H παρούσα Αίτηση είναι κακόπιστη και/ή καταχρηστική και η Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται να προωθεί την παρούσα Αίτηση καθώς ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας τροποποίησε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής σύμφωνα με τις παρατηρήσεις και/ή τις υποδείξεις της Αιτήτριας κατά την Συνέλευση Πιστωτών ημερομηνίας 21/11/2023 και αφού ενσωμάτωσε τις παρατηρήσεις της Αιτήτριας και/ή των πιστωτών κάλεσε εκ νέου Συνέλευση την 01/02/2024 και η Αιτήτρια καταψήφισε εκ νέου το επιβληθέν Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.

 

9.      Η παρούσα Αίτηση είναι κακόπιστη και/ή εκδικητική και/ή σκοπεί στην πρόκληση καθυστέρησης στην επιβολή του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής και ως εκ τούτου αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας (abuse of the process of the Court).

 

10.   Η παρούσα Αίτηση δεν είναι δικαιολογημένη και αντίκειται στις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και της ισότητας των όπλων.

 

11.   Η Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται στην αξίωση των εξόδων της παρούσας Αίτηση.

 

Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση που έχει ετοιμάσει ο σύμβουλος αφερεγγυότητας Πέτρος Ιωαννίδης. Το διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ επιδόθηκε στους αιτητές. Στη συνέλευση των πιστωτών 01/02/24 το ΠΣΑ καταψηφίστηκε και επιβλήθηκε στους πιστωτές νομότυπα στις 08/03/24.

 

Όπως φαίνεται και στα πρακτικά που τηρήθηκαν κατά την Γενική Συνέλευση, στην συνέλευση παρευρέθηκαν εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι όλων των πιστωτών εκτός από την αιτήτρια και συζητήθηκε η πρόταση που ετοίμασε ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας του Καθ' ου η Αίτηση και τέθηκαν οι θέσεις και απόψεις των πιστωτών του επ' αυτής. Σημειώνεται ότι o εκπρόσωπος της αιτήτριας τοποθετήθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου πριν από την διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης. Ψήφισαν αρνητικά στην πρόταση του Σύμβουλου Αφερεγγυότητας αλλά δήλωσαν ότι η ψήφος του θα ήταν θετική νοουμένου ότι αποκτηθούν άμεσα έναντι χρέους όλα τα ενυπό0ηκα ακίνητα 0/[ ], 0/[ ], 0/[ ], 0/[ ], 0/[ ], 0/[ ], 2/[ ], 2/[ ] για όλους τους λογαριασμούς που εμπλέκεται ο Χρεώστης, πλην του διαμερίσματος 13/[ ] που αφορά την 1 του κατοικία, για το οποίο δύναται να παραμείνει δάνειο στο ύψος της αγοραίας αξίας του με αποπληρωμή από μέρους του χρεώστη. Οι παρόντες εκπρόσωποι των πιστωτών, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καταψήφισαν το προτεινόμενο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής. Σύμφωνα και με τα πρακτικά της Συνέλευσης ημερομηνίας 21/12/2023, τα οποία σημειώνεται ότι αποστάλθηκαν σε όλους τους πιστωτές, η Themis (Η2) Portfolio Management Ltd δήλωσε ότι η ψήφος τους θα ήταν θετική εάν το ακίνητο με αριθμό εγγραφής 13/2.303 αποκτηθεί άμεσα έναντι χρέους σε τιμή που θα συμφωνηθεί ή εάν δοθούν μετρητά άμεσα ύψους €120.000 ενώ το ποσό θα μπορούσε να μειωθεί ανάλογα με την χρονική περίοδο αποπληρωμής του ποσού και νοουμένου η Themis (H2) Portofolio Management Holdings Ltd λάβει σχετική έγκριση από την αρμόδια εγκριτική αρχή της.  Η Themis (Η3) Portofolio Management Holdings Ltd δήλωσε ότι συμφωνεί με την θέση της Themis (Η2) Portfolio Management Holdings ltd.

 

Υπέβαλε εισηγήσεις επί των Θεμάτων που συζητήθηκαν για να ληφθούν οι σχετικές εγκρίσεις από τους πιστωτές επί του προτεινομένου ΠΣΑ, ενεργώντας με αυτό το τρόπο όχι μόνο υπέρ του Καθ' ου η Αίτηση αλλά και υπέρ των πιστωτών, διαμορφώνοντας ένα κοινώς αποδεκτό από όλες τες πλευρές ΠΣΑ.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ελέγχθηκαν στην Γενική Συνέλευση ημερομηνίας 21/11/2023, καθώς o Καθ' ου η Αίτηση αποδέχτηκε τις προτάσεις των πιστωτών και έγινε τροποποίηση του προτεινόμενου προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής το οποίο κοινοποιήθηκε στους πιστωτές στις 17/01/2024 ούτως ώστε αυτή τη φορά να εγκρινόταν καθώς σε μεγάλο βαθμό ικανοποιήθηκαν οι προϋποθέσεις που τέθηκαν από τους Πιστωτές για να εγκριθεί το Προτεινόμενο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής. Σημειώνεται δε, ότι η αιτήτρια αναφέρεται μόνο στις δικές τις θέσεις και παραλείπει να αναδείξει ότι ουσιαστικά το ΠΣΑ που επιβλήθηκε τελικά στους πιστωτές, συμφωνεί σε μεγάλο βαθμό με την θέση που εξέφρασε η ίδια η αιτήτρια, γεγονός το οποίο επιδεικνύει τις πραγματικές προθέσεις της αιτήτριας αλλά και κακή πίστη.

 

Μετά την αποστολή της ειδοποίησης ημερομηνίας 17/01/2024 για σύγκληση Γενικής Συνέλευσης των Πιστωτών, ο εκπρόσωπος της Themis Portfolio Management Holdings Ltd κ. Πάρης Ιωάννου απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω του οποίου ανέφερε ότι παρατηρούν ότι δεν υπάρχει κανένα προστατευτικό διάταγμα σε ισχύ αφού το προστατευτικό διάταγμα έχει εκπνεύσει. Επίσης, έγινε αναφορά ότι η παράταση αφορούσε περίοδο 120 ημερών και όχι 40 ημερών ως προνοεί το άρθρο 39(7). Επίσης, η θέση τους ήταν ότι η Συνέλευση για το συγκεκριμένο ΠΣΑ έγινε κανονικά στις 21.11.23 στην οποία η ψήφος τους ήταν αρνητική ως Themis Η2 και ως Themis H3 και δεν υπάρχει όμως κανένα πρόβλημα να γίνουν συζητήσεις για εξεύρεση λύσης, αλλά εκτός διαδικασίας ΠΣΑ. Περαιτέρω στις 18/01/2024 o εκπρόσωπος της αιτήτριας με ηλεκτρονικό μήνυμα ανέφερε ότι ένεκα του ότι έχει διεξαχθεί ήδη η συνέλευση πιστωτών, στην οποία η πρόταση ΠΣΑ απορρίφθηκε, δεν παρέχεται δυνατότητα βάσει νόμου να συγκληθεί εκ νέου συνέλευση πιστωτών και ούτε καθορίζεται αντίστοιχη υποχρέωση του πιστωτή να παρευρεθεί σε μια τέτοια συνέλευση. Περαιτέρω επισήμανε, ότι έχει ήδη διεξαχθεί συνέλευση πιστωτών δυνάμει των προνοιών του άρθρου 51 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων Νόμου, στην οποία απορρίφθηκε η πρόταση ΠΣΑ και ως εκ τούτου, εφαρμογή βρίσκουν πλέον οι σχετικές πρόνοιες για τα μη Συναινετικά Σχέδια Αποπληρωμής. Επιπροσθέτως, ανέφερε πως ουδεμία δυνατότητα δίδεται στο Σύμβουλο Αφερεγγυότητας να συγκαλέσει εκ νέου Συνέλευση Πιστωτών. Περαιτέρω, η αιτήτρια με πλήρη επιφύλαξη των δικαιωμάτων της, απέρριψε στην ολότητά της τη σχετική ειδοποίηση για Συνέλευση Πιστωτών.

 

Όπως φαίνεται και στα πρακτικά που τηρήθηκαν κατά την Γενική Συνέλευση δεν παρευρέθηκαν εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι των πιστωτών για συζήτηση της τροποποιημένης πρότασης που ετοίμασε ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας. Οι εκπρόσωποι της Κυπριακής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων (ΚΕΔΙΠΕΣ) είχαν επιφυλάξεις για την διεξαγωγή της εκ νέου Γενικής Συνέλευσης, o κύριος Μάριος Καρακόκκινος τοποθετήθηκε εκ μέρους της ΚΕΔΙΠΕΣ μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης χωρίς επιφύλαξη. H ΚΕΔΙΠΕΣ ψήφισε αρνητικά στην πρόταση του Συμβούλου Αφερεγγυότητας μέσω του ηλεκτρονικού μηνύματος το οποίο επισυνάφθηκε στα πρακτικά. Ο εκπρόσωπος της Themis (H2) Portfolio Management Holdings Ltd και Themis (Η3) Portfolio Management Holdings Ltd επίσης δεν παρευρέθηκε στην Συνέλευση Πιστωτών.  Ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον κύριο Πάρη Ιωάννου στις 10:02 π.μ. ο οποίος επιβεβαίωσε ότι δεν θα παρευρεθούν στη συνέλευση και παρέπεμψε το Σύμβουλο Αφερεγγυότητας στο ηλεκτρονικό μήνυμα που είχε αποστείλει πριν την διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης το οποίο επισυνάφθηκε. στα πρακτικά.

 

Δεν τίθεται περιορισμός από τον Νόμο για εκ νέου σύγκληση Γενικής Συνέλευσης των πιστωτών και δεν υπάρχει απαγορευτική διάταξη.

 

Κατόπιν έγκρισης του Καθ' ου η Αίτηση, ήταν η ικανοποίηση των όρων που έθεσαν οι πιστωτές στην Γενική Συνέλευση ημερομηνίας 21/11/2023, κάτι που συνέβη σε μεγάλο βαθμό με την τροποποίηση του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής, γεγονός το οποίο ουδέποτε έλαβαν υπόψη οι πιστωτές.

 

Τέλος, την ημέρα διεξαγωγής της Γενικής Συνέλευσης, το προστατευτικό διάταγμα ήταν σε πλήρη ισχύ σύμφωνα με τον Νόμο και μετά την έκδοση διατάγματος ανανέωσης της ισχύος του ημερομηνίας 31/01/2024.

 

Η πιο πάνω διαδικασία ακολουθήθηκε με καλή πίστη ούτως ώστε να εξυπηρετηθούν αμφότερα τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των δύο πλευρών αλλά και προς αποφυγή της παρούσας διαδικασίας με την έγκριση του τροποποιημένου ΠΣΑ, το οποίο τελικά απορρίφθηκε από τους πιστωτές και επιβλήθηκε στις 08/03/2024 με διάταγμα δικαστηρίου και δεν μπορεί να αποτελέσει αυτό λόγο για ακύρωση του διατάγματος ημερομηνίας 08/03/2024.  Σημειώνεται ότι δεν τέθηκε κανένα θέμα από τους πιστωτές ότι δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί εκ νέου Γενική Συνέλευση.

 

Δεν επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τις διαδικασίες ΠΣΑ υπέρ του  ο Καθ' ου η Αίτηση. Αντίθετα προσπάθησε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών για την έγκριση του προτεινόμενου ΠΣΑ. Οι πιστωτές παρά την ικανοποίηση των προτάσεων τους σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με το αρχικό ΠΣΑ και μετά το τροποποιημένο ΠΣΑ και των θέσεων τους στη συνέλευση ημερομηνίας 21/11/23 ενήργησαν κακόπιστα και εκδικητικά. Δεν επιθυμούν λύση στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας. Το προστατευτικό διάταγμα και τα διατάγματα ανανέωσης είναι μέρος της αίτησης του χρεώστη για επιβολή του ΠΣΑ ημερομηνίας 22/02/24. Ως προβλέπει το Άρθρο 41 του Νόμου η διαδικασία και η προθεσμία για να αιτηθεί πιστωτής στον παραμερισμό του διατάγματος είναι καθορισμένη. Το επίδικο διάταγμα επιβλήθηκε ενώ ήταν σε ισχύ το προστατευτικό διάταγμα. Το διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ ορθά εκδόθηκε και ο χρεώστης τηρεί τα κριτήρια του Άρθρου 72(1).

 

H αγοραία αξία της κύριας κατοικίας του χρεώστη σύμφωνα με εκτίμηση από Εγκεκριμένο Εκτιμητή, ανέρχεται εις το ποσό των €143.000 και ως εκ τούτου δεν υπερβαίνει το ποσό των €350.000.

 

Η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του χρεώστη, εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας του, είναι €242.206 και αφορά τα ακίνητα με αριθμούς εγγραφής 13/[ ] (Διαμέρισμα στον [ ], Δήμος Στροβόλου), 0/[ ] (Χωράφι στην Ευρύχου) και 0/[ ] (Χωράφι στην Ευρύχου) και 4.799 μετοχές με ονομαστική αξία €1.71 στην εταιρεία ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΛIMITED και ως εκ τούτου δεν υπερβαίνει το ποσό των €500.000.

 

Ο χρεώστης αδυνατεί να αποπληρώσει εξ ολοκλήρου τα χρέη του λόγω χειροτέρευσης της οικονομικής κατάστασης του ως αποτέλεσμα των γεγονότων ή καταστάσεων εκτός του ελέγχου αυτού, τα οποία έχουν επισυμβεί πριν από την έκδοση Προστατευτικού Διατάγματος.

 

Η μείωση στα εισοδήματα του χρεώστη είναι δεδομένο. Ο χρεώστης αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη του λόγω χειροτέρευσης της οικονομικής του κατάστασης ως αποτέλεσμα των γεγονότων ή καταστάσεων εκτός του ελέγχου του, τα οποία έχουν επισυμβεί πριν από την έκδοση Προστατευτικού Διατάγματος και είχαν ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του εισοδήματος του σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 25%ο που ο Νόμος προνοεί.  Συγκεκριμένα, τα εισοδήματα του χρεώστη ανήλθαν το 2010 στα €20.730, το 2011 στα €22.717, το 2012 στα €20.398 και το έτος 2013 στα €19.175. Το 2014 τα εισοδήματα του χρεώστη ανήλθαν στο ποσό των €12.318 παρουσιάζοντας ουσιαστική μείωση των εισοδημάτων άνω του 25% και συγκεκριμένα 38% σε σύγκριση με το 2013. Το 2015, ο χρεώστης ήταν άνεργος και το μοναδικό εισόδημα του ήταν το επίδομα ανεργίας συνολικού ύψους €6.892, με αποτέλεσμα τα εισοδήματα του χρεώστη σε σύγκριση με το 2014 να υποστούν περαιτέρω ουσιαστική μείωση κατά 43%. Το 2016, τους πλείστους μήνες συνέχισε να ήταν άνεργος και ξεκίνησε να εργάζεται εκ νέου τον Οκτώβριο του 2016 με αποτέλεσμα τα ετήσια εισοδήματα να υποστούν περαιτέρω μείωση κατά 43%. Αποδεικνύεται, ότι από το 2010 τα εισοδήματα του χρεώστη είχαν συνεχή μείωση και αν συγκρίνουμε τα εισοδήματα του 2011 με του 2014 εντοπίζεται ακόμη περαιτέρω μείωση ύψους 45% και αν συγκρίνουμε τα εισοδήματα του 2011 με το 2015 όταν ήτο άνεργος εντοπίζεται ακόμη μεγαλύτερη μείωση ύψους 69%. Τα έτη 2017-2019 λάμβανε ετήσιο εισόδημα €15.624 και αν συγκριθούν με τα εισοδήματα του 2011, εντοπίζεται εκ νέου μείωση ύψους 30% και αν συγκριθούν με το ετήσιο εισόδημα του 2010 υπάρχει 25% παρά το γεγονός ότι υπάρχει αύξηση σε σχέση με τα έτη από 2014 μέχρι 2016. Τα πιο πάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα εισοδήματα του χρεώστη υπέστησαν μείωση άνω του 25% που ορίζει ο νόμος.

 

Παρά το γεγονός ότι από το 2020 και έπειτα υπήρχε βελτίωση των εισοδημάτων του χρεώστη, εντούτοις τα πλείστα εκ των χρεών που επιβαρύνουν τον χρεώστη, είχαν ήδη καταστεί ληξιπρόθεσμα και απαιτητά. Συνολικά ο χρεώστης, οφείλει είτε ως πρωτοφειλέτης είτε ως εγγυητής ποσό ύψους €2.295.411,39 γεγονός που προκαλεί απορία πως η αιτήτρια θα πρότεινε διαφορετικά κατά το πέρασμα των ετών με βάση το διαθέσιμο εισόδημα που είχε ο χρεώστης και ποια είναι η διαφορετική οδός που προτείνει για να μην πτωχεύσει ο χρεώστης. Είναι αντιληπτό ότι η οικονομική κρίση και οι περιρρέουσες οικονομικές συνθήκες σε συνάρτηση με την μείωση των εισοδημάτων του χρεώστη, κατέστησαν αδύνατο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε. Δεν έμεινε άνεργος από επιλογή, αλλά περιήλθε στην κατάσταση αυτή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

 

Δεν γίνεται αναφορά στην συνολική εικόνα η οποία παρουσιάζει συνολικό χρέος ύψους €2.295.411,39. Ο χρεώστης κλήθηκε να ανταποκριθεί σε περισσότερους από ένα λογαριασμούς εκτός από τον επίδικο λογαριασμό που αφορούσε την Αγωγή 3750/08 ενώπιον του ΕΔ Λευκωσίας, όμως η δυσμενής οικονομική του θέση μετά την μείωση των εισοδημάτων του, δεν του επέτρεψε κάτι τέτοιο. O χρεώστης καθ' όλα αυτά τα χρόνια ενεργούσε πάντοτε με καλή πιστή και όχι ως στρατηγικός κακοπληρωτής όπως προσπαθεί άστοχα να παρουσιάσει η αιτήτρια.

 

Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η πώληση του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 13/2302 αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πληρούνται τα κριτήρια του μη συναινετικού ΠΣΑ. Ο εξασφαλισμένος πιστωτής διατηρεί το δικαίωμα εκποίησης και πώλησης του ακινήτου. Οι πληρωμές που προβλέπονται στο ΠΣΑ σε σχέση με την εξασφαλισμένη οφειλή κατανέμονται σε όλους τους ανεξασφάλιστους πιστωτές κατ' αναλογία. Σε κάθε περίπτωση σε περίπτωση μη πώλησης του ακινήτου στα πλαίσια του ΠΣΑ η αιτήτρια για το συγκεκριμένο ακίνητο διατηρεί το δικαίωμα άμεσης εκποίησης του ακινήτου ενόσω το ΠΣΑ βρίσκεται σε ισχύ. Το πρόγραμμα αποπληρωμής είναι καθαρό και επεξηγεί τον τρόπο αποπληρωμής τόσο των εξασφαλισμένων χρεών αλλά και των ανεξασφάλιστων χρεών. Ο χρεώστης με την επιβολή του ΠΣΑ ημερομηνίας 22/02/24 έχει συναινέσει ρητά ως ορίζει ο Νόμος στον περιορισμό λογικών εξόδων διαβίωσης από τα δικά του εισοδήματα. Η αναφορά σε συγγενικά πρόσωπα, ειδικά του πατέρα του χρεώστη, ο οποίος θα συνεισφέρει στα υπόλοιπα έξοδα διαβίωσης του, είναι μέρος του ΠΣΑ. Έχουν ληφθεί υπόψη όλοι οι παράμετροι για να ανταποκρίνεται στις πληρωμές του ο χρεώστης ως προνοεί το ΠΣΑ. Αναφορικά με τον κάτοχο του ακινήτου Eugeniu Untura, ουδέποτε πλήρωσε ενοίκιο απευθείας στον χρεώστη και γι' αυτό δεν συμπεριλήφθηκε κάποιο ποσό ως εισόδημα από ενοίκια. Αυτός είναι ο λόγος  που υπήρχε κατάληξη σε συμφωνία ενοικιαγοράς για αγορά του ακινήτου με τον κάτοχο του ακινήτου και το σύνολο του ποσού της πώλησης να παραχωρηθεί στην Αιτήτρια έναντι του χρέους. Η αναφορά στην εκτίμηση του ακινήτου για ενοίκιο €300 δεν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα και αφορούσε αρχικό ενοικιαστήριο έγγραφο προ δεκαετίας. Δεν βρίσκεται σε ισχύ το έγγραφο σήμερα και ουδέποτε κατέβαλε οποιοδήποτε ενοίκιο σύμφωνα με τον χρεώστη. Ο ίδιος ανέλαβε την πληρωμή προσωπικών υποχρεώσεων του Φίλιπ Σχίζα οι οποίες απορρέαν από την εταιρεία που του μεταβιβάστηκε. Αναφορικά με τις μετοχές που κατέχει στην εταιρεία αγρόκτημα Φίλιππος Ltd αναφέρεται για τον υπολογισμό της υπόλοιπης περιουσίας του σε ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση ημερομηνίας 22/02/24. Ο λόγος που δεν έχει συνυπολογιστεί η αξία των μετοχών στην τελευταία κατάσταση που αποστάλθηκε στην ειδοποίηση της συνέλευσης των πιστωτών είναι διότι η εταιρεία έχει μηδενική αξία και σταμάτησε να δραστηριοποιείται από τις 31/05/2019. Συνεπώς, δεν υπάρχει δόλια παράλειψη του χρεώστη. Οι μετοχές της εταιρείας Goroka Trading Ltd μεταβιβάστηκαν με δωρεά και έτσι δεν υπήρχε αντάλλαγμα ή κέρδος από αυτήν τη μεταφορά. Η εν λόγω εταιρεία δεν έχει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο.

 

Δεν αληθεύει ότι οι αιτητές θα ήταν σε καλύτερη θέση σε περίπτωση πτώχευσης του χρεώστη. Οι αιτητές θα λάβουν την αξία του ενυπόθηκου ακινήτου στην αγοραία αξία του ακινήτου και όχι στην καταναγκαστική αξία που αυτό αυξάνει το περιθώριο κέρδους. Προτείνεται η άμεση διάθεση του ακινήτου προς όφελος της αιτήτριας. Προνοείται μηνιαία διανομή του υπολειπόμενου διαθέσιμου εισοδήματος στο ανεξασφάλιστο χρέος μέχρι το 2028. Μέχρι την ολοκλήρωση του ΠΣΑ θα πληρώνεται έναντι του ανεξασφάλιστου χρέους τα ποσά που αναφέρονται στον πίνακα 9 σελίδα 8 του ΠΣΑ. Επομένως, το σύνολο των πιστωτών θα είναι σε καλύτερη θέση και θα λάβουν μέρος του ανεξασφάλιστου χρέους, το οποίο δεν θα λάμβαναν σε περίπτωση πτώχευσης του χρεώστη. Πρωταρχικός σκοπός του νόμου είναι η προστασία της πρώτης κατοικίας και στην προκειμένη περίπτωση αυτό επιδιώκεται καθώς η υπόλοιπη διαθέσιμη περιουσία θα διατεθεί ουσιαστικά στους πιστωτές με στόχο να ικανοποιηθούν τα χρέη και να μην απωλέσει την πρώτη κατοικία ο χρεώστης.

 

 

Ανάλυση

 

Κρίνω σκόπιμο να κάνω μία σύντομη αναφορά των κύριων προνοιών της νομοθεσίας σε σχέση με προσωπικά σχέδια αποπληρωμής προσώπων έναντι της επιλογής της πτώχευσης. Σύμφωνα με την μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον μου o οφειλέτης δεν είχε τους οικονομικούς πόρους να αντεπεξέλθει με τις οικονομικές τoυ υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να μην πληρώσει ληξιπρόθεσμες οφειλές. Αυτό θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην πτώχευση του. Αντ’ αυτού ο χρέωστης καταχώρησε αίτηση  για την εκπόνηση και την έγκριση προσωπικού  σχεδίου αποπληρωμής των χρεών του ώστε να αποφύγει την πτώχευση. Σύμφωνα με το άρθρο 35 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά σχέδια και διάταγμα απαλλαγής οφειλών) Ν 65(1)/2015 τα κριτήρια επιλεξιμότητας χρεώστη για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής είναι τα ακόλουθα:

 

“(α) να  έχει τη συνήθη του διαμονή στη Δημοκρατία:

Νοείται ότι, πρόσωπο το οποίο είχε τη συνήθη διαμονή του στη Δημοκρατία μέχρι και τρία (3) χρόνια πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος νόμου, δεν απαιτείται να πληροί το κριτήριο της συνήθους διαμονής κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης για έκδοση προστατευτικού διατάγματος·

(β) είναι αφερέγγυος·

(γ) υπάρχει εύλογη προοπτική ότι η συμμετοχή του χρεώστη σε τέτοιο διακανονισμό θα τον διευκολύνει να καταστεί φερέγγυος σε περίοδο όχι μεγαλύτερη των πέντε (5) ετών, σύμφωνα με την δήλωση του συμβούλου αφερεγγυότητας, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 32·

(δ) έχει συμπληρώσει την Κατάσταση Προσωπικών Οικονομικών Στοιχείων και υπέβαλε ένορκη δήλωση με την οποία επιβεβαιώνει ότι η κατάσταση των περιουσιακών στοιχείων, υποχρεώσεων, εσόδων και εξόδων του είναι ακριβής και πλήρης·

(ε) ο σύμβουλος αφερεγγυότητας του χρεώστη έχει συμπληρώσει τη γραπτή δήλωση δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (δ), του άρθρου 32, σε σχέση με το χρεώστη·

(στ) Ο χρεώστης έχει συγκατατεθεί σε επιβεβαίωση των οικονομικών του στοιχείων από το Σύμβουλο Αφερεγγυότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28·

(ζ) ο χρεώστης δεν είναι:

(i) Πτωχεύσας ο οποίος δεν αποκαταστάθηκε·

(ii) Πτωχεύσας που αποκαταστάθηκε και υπόκειται σε διάταγμα για πληρωμή μισθού ή αποδοχών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 52 του περί Πτώχευσης Νόμου.

(η) ο χρεώστης:

(i) Δεν υπήρξε καθορισμένος χρεώστης σε προστατευτικό διάταγμα κατά τη διάρκεια περιόδου δώδεκα (12) μηνών πριν από την ημερομηνία υποβολής αίτησης Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·

(ii) δεν έχει απαλλαγεί από τα χρέη του δυνάμει Διατάγματος Απαλλαγής Οφειλών, κατά τη διάρκεια περιόδου τριών (3) ετών πριν από την ημερομηνία υποβολής αίτησης Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·

(iii) δεν έχει αποκατασταθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου, κατά τη διάρκεια περιόδου πέντε (5) ετών, πριν από την ημερομηνία υποβολής αίτησης Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.

Ετοιμάζεται η αίτηση και αφού ικανοποιηθεί η υπηρεσία αφερεγγυότητας καταχωρείται μονομερή αίτηση στο Δικαστήριο για την έκδοση του προστατευτικού διατάγματος δυνάμει του άρθρου 39 του Ν. 65(1)/2015. Στην περίπτωση που το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της επιλεξιμότητας και  ότι υπάρχει προοπτική, η πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής να εγκριθεί από τους πιστωτές και το σχέδιο να ολοκληρωθεί με επιτυχία από το χρεώστη εκδίδει προστατευτικό διάταγμα που δεν ξεπερνά τις 40 ημέρες. Το προστατευτικό διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 39 καθορίζει

(i) το όνομα του χρεώστη που υπόκειται σε αυτό,

(ii) τα καθορισμένα χρέη που καλύπτονται από αυτό· και

(iii) το όνομα του κάθε καθορισμένου πιστωτή στον οποίο οφείλεται το κάθε καθορισμένο χρέος,

Το αποτέλεσμα της έκδοσης προστατευτικού διατάγματος είναι σύμφωνα με το άρθρο 40 του νόμου είναι ο καθορισμένος πιστωτής στο σχέδιο να μην μπορεί να

(α) Κινήσει οποιεσδήποτε νομικές ή δικαστικές διαδικασίες·

(β) να προβεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες για να προωθήσει οποιεσδήποτε νομικές ή δικαστικές διαδικασίες εκκρεμούν·

(γ) να προβεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες για να εξασφαλίσει ή να ανακτήσει το χρέος·

(δ) να λάβει μέτρα εκτέλεσης ή επιβολής δικαστικής απόφασης ή διατάγματος δικαστηρίου κατά του χρεώστη·

(ε) να προβεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες για ενεργοποίηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την εξασφάλισή του σε σχέση με το καθορισμένο χρέος·

(στ) να προβεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες για ανάκτηση αγαθών που βρίσκονται υπό κατοχή ή φύλαξη χρεώστη, ανεξάρτητα από το αν η κυριότητα των εν λόγω αγαθών ανήκει στον καθορισμένο πιστωτή·

(ζ) να επικοινωνήσει με το χρεώστη αναφορικά με την αποπληρωμή του καθορισμένου χρέους, εκτός και εάν αυτό γίνεται μετά από αίτημα του χρεώστη·

(η) αναφορικά με οποιαδήποτε συμφωνία έχει με το χρεώστη, περιλαμβανομένης συμφωνίας εξασφάλισης εκ μόνου του λόγου ότι ο χρεώστης είναι αφερέγγυος ή ότι το προστατευτικό διάταγμα έχει εκδοθεί, να τερματίσει ή τροποποιήσει την εν λόγω συμφωνία.

Ο καθορισμένος πιστωτής από το σχέδιο έχει προθεσμία  εντός δεκατεσσάρων (14) ημερών από την επίδοση της ειδοποίησης έκδοσης του διατάγματος, να υποβάλει αίτηση στο δικαστήριο για παραμερισμό του προστατευτικού διατάγματος σε σχέση με τον ίδιο σύμφωνα με το άρθρο 41 του Ν 65(1)/2015. Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να εκδοθεί διάταγμα παραμερισμού του προστατευτικού διατάγματος καθορίζονται στο εδάφιο 2 του άρθρου 41 πιο κάτω:

(2) Αίτηση δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) δυνατό να βασίζεται στους πιο κάτω λόγους:

(α) ο χρεώστης δεν πληρούσε τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στο άρθρο 35 όταν η αίτηση δυνάμει του άρθρου 39 υποβλήθηκε εκ μέρους του.

(β) ισχύουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα, τα οποία προκαλούν ή έχουν προκαλέσει σημαντική ζημιά στον καθορισμένο πιστωτή:

(i) υπάρχει ουσιώδης ανακρίβεια ή παράλειψη στην Κατάσταση Προσωπικών Οικονομικών Στοιχείων ή στις άλλες πληροφορίες που παρέχονται ή στα έγγραφα που προσκομίζονται από το χρεώστη ή για λογαριασμό του δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 28·

(ii) ο χρεώστης παρέλειψε να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 63·

(iii) ο χρεώστης έχει κηρυχθεί πτωχεύσας χωρίς το διάταγμα του δικαστηρίου να έχει ακυρωθεί ή να έχει αποκατασταθεί ο χρεώστης·

(iv) ο χρεώστης μετά την έναρξη ισχύος του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής διέπραξε αδίκημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου·

(v) οι διαδικασίες που καθορίζονται στο παρόν Κεφάλαιο για την έκδοση προστατευτικού διατάγματος δεν τηρήθηκαν·

(vi) Ο χρεώστης διά των ενεργειών του κακόπιστα ή εκ προθέσεως, εντός περιόδου έξι (6) μηνών, η οποία λήγει κατά την ημερομηνία της αίτησης έκδοσης προστατευτικού διατάγματος έχει τακτοποιήσει τις οικονομικές του υποθέσεις κατά τρόπο που αποσκοπεί κυρίως στο να καταστεί επιλέξιμος για την έκδοση Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.”

 

Σύμφωνα με το εδάφιο 4 του άρθρου 41  κατά την εξέταση αίτησης δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, το δικαστήριο δεν εκδίδει το ζητούμενο διάταγμα παραμερισμού του προστατευτικού διατάγματος σε σχέση με  συγκεκριμένο καθορισμένο πιστωτή εκτός εάν ικανοποιηθεί ότι:

 

“(α) Η μη έκδοση του διατάγματος θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία στον καθορισμένο πιστωτή, η οποία δεν θα επροκαλείτο με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και

 

(β) κανένας άλλος καθορισμένος πιστωτής στον οποίο έχει επιδοθεί το διάταγμα δεν θα επηρεαστεί δυσμενώς σε περίπτωση έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος.”

 

Στη συνέχεια της έκδοσης του προστατευτικού διατάγματος ο σύμβουλος αφερεγγυότητας καλεί τους καθορισμένους πιστωτές να επαληθεύσουν τα οφειλόμενα σ’ αυτούς χρέη καθώς και εισηγήσεις τους για το πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν τα χρέη. Μετά που θα ακούσει τις προτάσεις των καθορισμένων πιστωτών ο Σύμβουλος σύμφωνα με το άρθρο 45 θα υποβάλλει προς τους πιστωτές μία η περισσότερες προτάσεις.

 

Σε σχέση με το προκαταρτικό ερώτημα της νομιμότητας της διαδικασίας εξαιτίας της ανανέωσης του προστατευτικού διατάγματος παρατηρώ ότι το προστατευτικό διάταγμα παρατάθηκε με διάταγμα Δικαστηρίου ημερομηνίας 8.3.2024 για ακόμη 30 ημέρες παράλληλα με την επιβολή του σχεδίου. Το αρχικό διάταγμα εκδόθηκε στις 13.3.2023 για 85 ημέρες. Παρατάθηκε ακόμη 40 ημέρες με διάταγμα ημερομηνίας 15.6.2023  για 40 ημέρες. Εκδόθηκε  διάταγμα παράτασης ημερομηνίας 25.7.2023.  Δεν εκδόθηκε άλλο διάταγμα παράτασης κατά την περίοδο που μεσολαβεί. Στην συνέχεια παρά την ύπαρξη κενού εκδόθηκε νέο διάταγμα παράτασης στις 31.1.2024 για ακόμη 82 ημέρες.  Παρόλο ότι το συγκεκριμένο διάταγμα εκδόθηκε από άλλη σύνθεση Δικαστηρίου  δεν μπορώ να λειτουργήσω με τρόπο αναθεώρησης και ακύρωσης  απόφασης άλλου ομόβαθμου Δικαστηρίου που εξέδωσε το προστατευτικό διάταγμα στις 31.1.2024  επειδή υπήρχε άλλη νομική θεώρηση κατά την έκδοση του διατάγματος. (βλ. Tricor Ltd. ν Έφορος Φορολογίας Πολιτική Έφεση Ε106/2022 ημερομηνίας 25.4.2025). Το θεσμικό πλαίσιο της νομοθεσίας  παρέχει μηχανισμό για την  εκπόνηση και εφαρμογή προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής.  Το άρθρο 41  του νόμου 65(1)/2015 προσφέρει   μηχανισμό  παραμερισμού του προστατευτικού διατάγματος το οποίο οι αιτητές δεν έχουν ασκήσει. Κατά συνέπεια κωλύονται  να εγείρουν στo παρόν στάδιο  θέματα που αφορούν την νομιμότητα της διαδικασίας ένεκα της έκδοσης των εν λόγω  προστατευτικών διαταγμάτων εν αναμονή της επιβολής του μη συναινετικού σχεδίου.

 

Ούτε κρίνω να υπάρχει πρόβλημα επειδή ο σύμβουλος επανέλαβε την διαδικασία σύγκλησης συνάντησης των πιστωτών επειδή το αρχικό σχέδιο είχε τροποποιηθεί κατόπιν καταψήφισης από τους πιστωτές του πρώτου σχεδίου. Η νομοθεσία αναφέρεται σε προσωπικό σχέδιο ή τροποποίηση αυτού. Το άρθρο 45 είναι σχετικό πιο κάτω:

 

“45.-(1) Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών που προβλέπονται στα άρθρα 43 και 44, ο σύμβουλος αφερεγγυότητας καλεί τους καθορισμένους πιστωτές να υποβάλουν, το αργότερο εντός δεκαπέντε (15) ημερών, τυχόν παρατηρήσεις στο σύμβουλο αφερεγγυότητας, αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο τα χρέη του χρεώστη θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως μέρος Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής, τις οποίες ο σύμβουλος αφερεγγυότητας μελετά μαζί με οποιεσδήποτε παρατηρήσεις υποβλήθηκαν από καθορισμένο πιστωτή σε σχέση με προηγούμενες προτάσεις για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής κατά τη διάρκεια ισχύος του προστατευτικού διατάγματος για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής σε σχέση με τα καθορισμένα χρέη και ενημερώνει σε σχέση με την υποβολή τέτοιας πρότασης όλους τους εγγυητές που περιλαμβάνονται στη επαλήθευση χρέους.”

 

Το άρθρο 51 προνοεί ότι ο σύμβουλος αφερεγγυότητας δύναται να ετοιμάσει περισσότερες από μια προτάσεις προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής οι οποίες να παρουσιαστούν κατά την ίδια ή σε επόμενη συνέλευση των πιστωτών. Με την επανάληψη της ίδια διαδικασίας κατόπιν τροποποίησης του σχεδίου δεν επηρεάσθηκαν τα δικαιώματα των πιστωτών που ήταν ενήμεροι  για την δεύτερη συνάντηση και είχαν την ευκαιρία να καταψηφίσουν εκ νέου το τροποποιημένο σχέδιο. Και αυτό το επιχείρημα απορρίπτεται ως λόγω για τον παραμερισμό του σχεδίου.

 

Το σχέδιο θα πρέπει να εξετασθεί επί της ουσίας. Οι δύο πιστωτές κατέχουν  εξασφάλιση για μέρους του χρέους που οφείλεται. Ο ένας πιστωτής κατέχει εξασφάλιση την κατοικία του χρεώστη. Ζητείται από τους δύο να απέχουν από την εκποίηση της υποθήκης που κατέχουν σε ακίνητη ιδιοκτησία του χρεώστη.

 

Αναφορικά  με  τους εξασφαλισμένους πιστωτές δύναται σύμφωνα με το άρθρο 48 του Ν. 65(1)/2015 η εξασφάλιση να τύχει τις ακόλουθης μεταχείρισης:

 

(α) την πώληση ή οποιαδήποτε άλλη διάθεση της περιουσίας ή ενεργητικού που αποτελεί αντικείμενο της εξασφάλισης·

(β) την παράδοση της εξασφάλισης στο χρεώστη· ή

(γ) τη διατήρηση της εξασφάλισης από τον εξασφαλισμένο καθορισμένο πιστωτή.

 

Ο εξασφαλισμένος πιστωτής πρέπει να προσκομίσει εκτίμηση της αξίας της εξασφάλισης όμως η παράλειψη να πράξει αυτό δεν εμποδίζει τον σύμβουλο αφερεγγυότητας να διαμορφώσει την πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής. Δύναται σύμφωνα με το εδάφιο 4(θ) του άρθρου 48 το προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τον ακόλουθο όρο σε σχέση με εξασφαλισμένα χρέη.

 

(θ) ότι το αρχικό κεφάλαιο που οφείλεται σε σχέση με το εξασφαλισμένο χρέος, μειώνεται για καθορισμένο ποσό.

 

Παρά την ύπαρξη τέτοιας δυνατότητας το άρθρο 49 του Ν. 65(1)/2015 περιέχει ρητές πρόνοιες για την προστασία εξασφαλισμένων πιστωτών ως ακολούθως:

 

“49.-(1) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, το οποίο προνοεί την πώληση ή άλλη διάθεση περιουσίας που αποτελεί το αντικείμενο εξασφάλισης, εκτός εάν ο σχετικός εξασφαλισμένος καθορισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, θα περιλαμβάνει όρο ο οποίος προνοεί ότι, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί στον εξασφαλισμένο πιστωτή θα ισοδυναμεί τουλάχιστον με -

(α) την αγοραία αξία της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44· ή

(β) το ποσό του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του ποσού του αρχικού δανείου, των τόκων και των καθυστερούμενων πληρωμών, που είναι εξασφαλισμένο με εξασφάλιση κατά την ημέρα που εκδόθηκε το προστατευτικό διάταγμα, οποιοδήποτε είναι μικρότερο.

(2) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο περιλαμβάνει όρους που προνοούν για -

(α) κατακράτηση από εξασφαλισμένο πιστωτή της εξασφάλισης που κατέχει ο εξασφαλισμένος πιστωτής· και

(β) τη μείωση του αρχικού κεφαλαίου που οφείλεται για το εξασφαλισμένο χρέος που οφείλεται στον εξασφαλισμένο καθορισμένο πιστωτή σε καθορισμένο ποσό,

δεν θα πρέπει, εκτός εάν ο ενδιαφερόμενος εξασφαλισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, να προσδιορίζει το ύψος του μειωμένου αρχικού κεφαλαίου που αναφέρεται στην παράγραφο (β) σε ποσό μικρότερο από την αγοραία αξία της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44.

(3) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο περιλαμβάνει όρους που αφορούν -

(α) Κατακράτηση από εξασφαλισμένο πιστωτή της εξασφάλισης που κατέχει ο εξασφαλισμένος πιστωτής· και

(β) τη μείωση του αρχικού κεφαλαίου που οφείλεται για το εξασφαλισμένο χρέος που οφείλεται στον εξασφαλισμένο πιστωτή σε καθορισμένο ποσό, θα πρέπει, εκτός εάν ο ενδιαφερόμενος εξασφαλισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, να περιλαμβάνει επίσης όρους που προνοούν ότι οποιαδήποτε τέτοια μείωση του αρχικού ποσού, υπόκειται στον όρο ότι, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (13), όπου η περιουσία που αποτελεί το αντικείμενο της εξασφάλισης πωλείται ή διατίθεται με άλλο τρόπο για ποσό ή σε αξία μεγαλύτερη της αξίας που εκτιμήθηκε η περιουσία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44, ο χρεώστης θα καταβάλει στον εξασφαλισμένο πιστωτή επιπρόσθετο ποσό του μειωμένου αρχικού κεφαλαίου όπως υπολογίζεται δυνάμει του εδαφίου (4) ή τέτοιο μεγαλύτερο ποσό όπως καθορίζεται στους όρους του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.”

 

Το δεύτερο και αναθεωρημένο προσωπικό σχέδιο αναγνωρίζει ότι η εξασφαλισμένη αξία των δανείων ανέρχεται στο συνολικό ποσό των €377.000 ενώ η ανεξασφάλιστη αξία ανέρχεται στο ποσό των €1.918.411,39. Η Themis  έχει εξασφαλισμένο χρέος με αξία €127.000 με υπόλοιπο του συγκεκριμένου δανείου να ανέρχεται στο ποσό των €417.511. Αντί να προνοείται εκποίηση του εν λόγω ακινήτου για να εισπραχθεί η αξία της εξασφάλισης  το σχέδιο του συμβούλου προνοούσε όπως ο χρεώστης προβεί σε συμφωνία ενοικιαγοράς με τρίτο πρόσωπο που κατέχει το ακίνητο και εκείνο το πρόσωπο να εξασφαλίσει δάνειο ύψους €120.000 να πληρώσει την Themis.

 

Για το εξασφαλισμένο χρέος της ΚΕΔΙΠΕΣ  ύψους €250.000 για δάνειο που ανέρχεται στο ποσό των €632.946 προτείνει να συνεχίζεται η εξασφάλιση της υποθήκης του διαμερίσματος που διαμένει ο χρεώστης ως πρώτη κατοικία και τα υπόλοιπα ενυπόθηκα τεμάχια να αποκτηθούν εκτός τα τεμάχια 0/[ ] και 0/8425 που θα ενοικιαστούν από την εταιρεία Goroka Trading  που έχει εκεί την επαγγελματική της στέγη. 

 

Ο χρεώστης έχει εισοδήματα μηνιαία σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του συμβούλου €1.892  που  τα θα διαθέτει για τα χρέη του €1.517 ώστε να μην προχωρήσουν οι εκποιήσεις και θα έχει €375 τον μήνα για να ζει. Τα υπόλοιπα  που χρειάζεται για τα λογικά έξοδα διαβίωσης του  θα τα παρέχουν συγγενικά του πρόσωπα.  Η περιουσία του θα επιβαρυνθεί τα έξοδα του συμβούλου αφερεγγυότητας ύψους €37.223 κατά την διάρκεια της εφαρμογής των  πέντε ετών του σχεδίου. Το σχέδιο δεν θα ολοκληρωθεί σε πέντε χρόνια. Ο χρεώστης δεν θα είναι φερέγγυος σε πέντε χρόνια  παρά την εφαρμογή του σχεδίου και θα  πρέπει να πληρώνει δόσεις  μέχρι το 2043.

 

Για το εξασφαλισμένο χρέος της ΚΕΔΙΠΕΣ με αξία €143.000 θα πληρώνει δόση €600  μηνιαίως για πέντε χρόνια που θα αυξηθεί μετά τα πέντε χρόνια στο ποσό των €1.100 όταν δεν θα έχει να πληρώνει την αμοιβή του συμβούλου αφερεγγυότητας με την λήξη του σχεδίου μέχρι το 2043. Για τις ανεξασφάλιστες οφειλές των €1.918,411  θα πληρωθούν με το πλεόνασμα των εισοδημάτων του αφού αφαιρεθεί το ποσό των €600 μηνιαίως μέχρι το 2028 στην βάση του σχεδίου. Στο διάστημα αυτό δηλαδή, μέχρι το 2043 δεν θα πληρωθεί το σύνολο του χρέους αλλά μόνο το εξασφαλισμένο χρέος ύψους €142.873 (βλ. παράρτημα Ι του σχεδίου).

 

Αυτό σημαίνει ότι με το πέρας της προθεσμίας των 60 μηνών από την εφαρμογή του σχεδίου ο χρεώστης θα εξακολουθεί να οφείλει ποσό χρημάτων που υπερβαίνουν την αξία των εισοδημάτων του και περιουσιακά στοιχεία.  Με βάση τα, πιο πάνω, προκύπτει ότι  ο χρεώστης θα εξακολουθεί να είναι αφερέγγυος μετά τα πέντε χρόνια. Παράλληλα, οι εξασφαλισμένοι πιστωτές του θα πληρώνονται με το σταγονόμετρο μέχρι το 2043 και θα αδυνατούν να εκποιήσουν τις εξασφαλίσεις τους που καλύπτει μόνο μέρος του οφειλόμενου ποσό. Δεν τεκμηριώνεται η επιτυχία υλοποίησης του σχεδίου.  Το κατά πόσο θα διατηρηθεί το πρόγραμμα πληρωμής τίθεται σε αμφισβήτηση εφόσον τα εισοδήματα του θα πρέπει να αναπληρώνονται από τους συγγενείς του για να μπορέσει να πληρώνει τις καθορισμένες δόσεις και παράλληλα να καλύπτει εύλογα έξοδα διαβίωσης. Και ενώ διαφαίνεται ότι θα εξακολουθεί να είναι αφερέγγυος παρά την εφαρμογή του σχεδίου θα φορτωθεί ένα  επιπρόσθετο χρέος ύψους  €37.223  για να πληρώνει την αμοιβή  του σύμβουλου αφερεγγυότητας.

 

Το δικαίωμα του χρεώστη να διατηρεί την πρώτη κατοικία του ενώ αυτό είναι υποθηκευμένο δεν κατοχυρώνεται απόλυτα εντός του θεσμικού πλαίσιο του νόμου 65(1)/2015. Στην περίπτωση που το  υποθηκευμένο ακίνητο αφορά την   κύρια κατοικία  σχετικό είναι το άρθρο 50 που προνοεί ότι μπορεί να διαμορφωθεί σχέδιο που δεν θα διατεθεί οποιοδήποτε συμφέρον του συγκεκριμένου ακινήτου εάν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.

 

Τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για την μεταχείριση της κύριας κατοικίας απαριθμούνται στο εδάφιο (2) του άρθρου 51 και περιλαμβάνουν:

 

1.    Τα έξοδα του χρεώστη που θα έχει εάν θα διατηρήσει την πρώτη κατοικία περιλαμβανομένου και των φόρων και τελών της κατοικίας

2.    Το εισόδημα του χρεώστη.

3.    Την δυνατότητα άλλων προσώπων που διαμένουν με τον χρεώστη να συμβάλλουν στα έξοδα της οικίας

4.    Τις εύλογες ανάγκες στέγασης του χρεώστη.

 

Στην παρούσα περίπτωση ουδέποτε έχει γίνει η πιο πάνω διεργασία ώστε να αποφασίσει ο σύμβουλος πως θα διαχειριστεί το εν λόγω διαμέρισμα.  Αντιθέτως, ο σύμβουλος ανέφερε ότι θα συνεισφέρει στα έξοδα του χρεώστη συγγενικό πρόσωπο χωρίς να εξετάσει εάν ο χρεώστης ζει μόνος ή με συγγενικό πρόσωπο και χωρίς να λάβει υπόψη του όλα τα έξοδα του χρεώστη στην περίπτωση που θα διαμένει στο εν λόγω διαμέρισμα  ώστε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η διατήρηση της οικίας είναι μια λογική λύση ενόψει όλων των παραμέτρων που αποφασίζονται κατά την εκπόνηση προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής. Η διατήρηση της πρώτης κατοικίας είναι επιθυμητή αλλά δεν είναι απόλυτο δικαίωμα του χρεώστη όταν το ακίνητο είναι υποθηκευμένο ειδικά εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στέγασης του χρεώστη που είναι λιγότερα δαπανηρές.

 

Αυτή την πραγματικότητα την εξήγησε Ιρλανδικό Δικαστήριο στην υπόθεση  Promotoria Oyster Dac (the objecting creditor) v O’Connor (the Debtor) [2023] IESC 31 σκέψη 169 ως ακολούθως:

 

“169. The word “reasonable” and its cognates appears six times in s. 115A. The court must furthermore be satisfied that the proposed arrangement is not “unfairly prejudicial to the interests of any interested party.” Thus, the exercise of the judicial function involves a balancing of interests, and an assessment of reasonableness and proportionality. Nothing in s. 115A mandates the absolute protection of the principal private residence, and the section is rather one which permits the continued protection of ownership or occupation of a principal private residence provided that it is reasonable, and not unfairly prejudicial to the creditors.”

 

Στην προκειμένη περίπτωση  έχει διαφυλαχθεί το διαμέρισμα του χρεώστη που έχει αγοραία αξία που υπερβαίνει τις €200.000 ενώ το χρέος  ανέρχεται σε ποσό που υπερβαίνει τις  €600.000  χωρίς να εξετασθούν τα ,πιο πάνω, κριτήρια και χωρίς εν τέλει να κριθεί κατά πόσο είναι λογική και δίκαια πρόταση  η διατήρηση της συγκεκριμένης οικίας ενόψει των συμφερόντων της ΚΕΔΙΠΕΣ ως πιστωτής του χρεώστη. Η αδυναμία του συμβούλου αφερεγγυότητας να διαβεβαιώσει για την λογικότητα της πρότασης ενόψει του ότι δεν ερεύνησε αυτή την πτυχή προτού αιτηθεί την επιβολή του σχεδίου είναι αιτία από μόνη της που να δικαιολογεί τον παραμερισμό του σχεδίου.

 

Δεν υπήρχε συναίνεση των δύο πιστωτών στο προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής. Καταψήφισαν το σχέδιο ως είχαν δικαίωμα να πράξουν. Σύμφωνα με τα άρθρα 51 και 54 δεν  προνοούνται σειρά από τυπικές διατυπώσεις για την σύγκληση  συνέλευσης των πιστωτών ώστε να αναλογιστούν το επιθυμητό εφαρμογής προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής . Ούτε είναι απαραίτητο τέτοια συνέλευση να διεξαχθεί με την φυσική παρουσία των πιστωτών. Εκείνο που πρέπει να διασφαλίσει ο  σύμβουλος αφερεγγυότητας είναι κοινοποίηση για την διεξαγωγή της συνέλευσης 14 μέρες προηγουμένως  καθώς και ότι θα διασφαλιστεί η ταυτότητα αυτών που συμμετέχουν στην συνέλευση. Το ίδιο ισχύει για το ζήτημα της ψηφοφορίας που δεν είναι ανάγκη να διεξαχθεί με συγκεκριμένο τρόπο. Σύμφωνα με το εδάφιο 8 του άρθρου 53 σε περίπτωση που πιστωτής δεν ασκήσει δικαίωμα ψήφου η πρόταση θεωρείται εγκεκριμένη. Σε περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν ασκήσει δικαίωμα ψήφου, η πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θεωρείται εγκεκριμένη δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 56  η προθεσμία ειδοποίησης για τις συνελεύσεις πιστωτών δυνατό να μην ισχύσει ή να συντέμνεται εφόσον οι πιστωτές παραιτούνται του δικαιώματος τους να επικαλεστούν τις διατάξεις του Νόμου σε σχέση με την ταχθείσα προθεσμία ή συγκατατίθενται στη σύντμηση της γραπτώς. Σύμφωνα με το άρθρο 57 το σχέδιο εγκρίνεται κατά την συνέλευση. Αυτό κοινοποιείται στην υπηρεσία αφερεγγυότητας και ο σύμβουλος αποστέλλει ειδοποίηση σε κάθε καθορισμένο πιστωτή και εγγυητή που αναφέρεται στην επαλήθευση των χρεών με την οποία τους ενημερώνει για το δικαίωμα υποβολής της ένστασης στο σχέδιο με την καταχώρηση ειδοποίησης ένστασης στο Δικαστήριο για έγκριση του σχεδίου εντός 14 ημερών από την παραλαβή της ειδοποίησης.

 

Σε περίπτωση που δεν συμφωνεί πιστωτής με το σχέδιο δύναται αυτός να υποβάλει ένσταση (βλ. άρθρο 59)  για να τεθεί σε ισχύ το προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής για λόγους που καθορίζονται στο άρθρο 65 του νόμου. Το Δικαστήριο εξετάζει την ένσταση και μόνο στην περίπτωση επικύρωσης του προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής από το Δικαστήριο τίθεται σε ισχύ το σχέδιο. Οι λόγοι καθορίζονται στο άρθρο 65 πιο κάτω:

 

“65. Οι λόγοι για τους οποίους Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής δύναται να προσβληθεί από πιστωτή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 59, περιορίζονται χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του άρθρου 68, στους ακόλουθους:

(α) Ότι ο χρεώστης έχει με τη συμπεριφορά του κατά τα δύο (2) έτη πριν από την έκδοση προστατευτικού διατάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39, διευθετήσει τις οικονομικές του υποθέσεις με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να είναι ή να γίνει επιλέξιμος να υποβάλει αίτηση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής·

(β) δεν υπήρξε συμμόρφωση με τις διαδικαστικές απαιτήσεις του παρόντος Νόμου, περιλαμβανομένης της μη ύπαρξης τελεσίδικης απόφασης δικαστηρίου σε σχέση με την επαλήθευση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 43, όπου αυτό εφαρμόζεται-

(γ) υπάρχει ουσιαστική ανακρίβεια ή παράλειψη στην Κατάσταση Προσωπικών Οικονομικών Στοιχείων, η οποία παραβλάπτει ουσιωδώς τα συμφέροντα του πιστωτή·

(δ) ο χρεώστης δεν πληρούσε τα κριτήρια επιλεξιμότητας που καθορίζονται στο άρθρο 35 όταν προτάθηκε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής·

(ε) ο χρεώστης έχει διαπράξει αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο το οποίο προκαλεί ουσιαστική βλάβη στον πιστωτή·

(στ) ο χρεώστης είχε συναλλαγή με πρόσωπο η οποία έγινε κατά την περίοδο τριών (3) ετών αμέσως πριν από την ημερομηνία καταχώρισης αίτησης για έκδοση προστατευτικού διατάγματος, η οποία δεν έγινε έναντι αξιόλογης αντιπαροχής και η οποία συνέβαλε ουσιαστικά στην ανικανότητα του χρεώστη να αποπληρώσει τα χρέη του, εξαιρουμένων των χρεών τα οποία οφείλονται στα πρόσωπα με τα οποία ο χρεώστης είχε εισέλθει σε συναλλαγές οι οποίες δεν έγιναν έναντι αξιόλογης αντιπαροχής·

(ζ) ο χρεώστης έδειξε προτίμηση δολίως σε πρόσωπο, τηρουμένων των διατάξεων της οικείας νομοθεσίας, κατά την περίοδο των τριών (3) ετών αμέσως πριν από την ημερομηνία καταχώρισης αίτησης για έκδοση του προστατευτικού διατάγματος, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του διαθέσιμου ποσού για την πληρωμή των χρεών του, εξαιρουμένων των χρεών που οφείλονται στο πρόσωπο στο οποίο δόθηκε η δόλια προτίμηση.”

 

Στην παρούσα περίπτωση ένσταση από τους πιστωτές δεν έχει καταχωρηθεί  και το σχέδιο έχει τεθεί σε ισχύ. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 68 και ανεξάρτητα από το δικαίωμα της ένστασης πιστωτής  δύναται να αποταθεί στο Δικαστήριο για τον τερματισμό του προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής για τους πιο κάτω λόγους:

 

“(α) Ο χρεώστης δεν συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις ή τα καθήκοντά του, τα οποία επιβάλλει η διαδικασία Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·

(β) ο χρεώστης έχει καταδικαστεί για αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο μετά από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·

(γ) ο χρεώστης παραλείπει να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του για την καταβολή πληρωμών όπως αυτές προκύπτουν από το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής για περίοδο που υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες·

(δ) ο χρεώστης δεν προέβηκε στις απαραίτητες ενέργειες που απαιτούνταν για την εφαρμογή οποιασδήποτε προϋπόθεσης ή όρου του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·

(ε) ο χρεώστης αρνήθηκε παράλογα να συγκατατεθεί σε τροποποίηση του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.”

 

            Ο τίτλος ΙΙΙ του νόμου  είναι σχετικός  για τις περιπτώσεις όπου οι πιστωτές έχουν απορρίψει το προτεινόμενo σχέδιο αποπληρωμής ως μη  συναινετικό προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής χρεών  και τουλάχιστον ένας από τους πιστωτές είναι εξασφαλισμένος πιστωτής ο οποίος έχει εξασφάλιση επί της κύριας κατοικίας του χρεώστη η οποία βρίσκεται στη Δημοκρατία, η αγοραία αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (€350.000), ο χρεώστης αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη του λόγω χειροτέρευσης της οικονομικής του κατάστασης ως αποτέλεσμα γεγονότων ή καταστάσεων εκτός του ελέγχου του, τα οποία έχουν επισυμβεί από το 2009 και εντεύθεν και πριν από την αίτηση για έκδοση προστατευτικού διατάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39, και είχαν ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του εισοδήματός του κατά τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατόν (25%) ή περισσότερο· και ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας έχει υπογράψει δήλωση με την οποία επιβεβαιώνει ότι, έχει την άποψη ότι:

 

(i) οι πληροφορίες που περιέχονται στην Κατάσταση Προσωπικών Οικονομικών Στοιχείων που ετοιμάστηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28, εξ όσων ο ίδιος γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει, είναι πλήρεις και ακριβείς· και

(ii) χρεώστης πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας των άρθρων 35 και του παρόντος άρθρου για να αιτηθεί στο δικαστήριο για την έκδοση διατάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Τίτλου II παρόντος Τίτλου· και

(iii) ο χρεώστης έχει επιδείξει καλή πίστη ως προς την έγκριση συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής δυνάμει των διατάξεων του Τίτλου ΙΙ του παρόντος Κεφαλαίου, αλλά αυτή δεν κατέστη δυνατή· και

(iv) το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που απορρίφθηκε από τους πιστωτές έχει ως αποτέλεσμα να θέσει τους πιστωτές στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν οι εν λόγω πιστωτές, εάν η περιουσία του χρεώστη εδιατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου, εξαιρουμένων των περιουσιακών στοιχειών που δεν διατίθενται και τηρουμένης της σειράς προτεραιότητας των χρεών·και

(v) τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 74, το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής προβλέπει ότι τα περιουσιακά στοιχεία του χρεώστη, εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας του και ποσού για την κάλυψη των λογικών εξόδων διαβίωσης του ιδίου και των εξαρτώμενων μελών της οικογένειάς του, χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση της οικογένειας του. Σύμφωνα με το άρθρο 73 το δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα κατόπιν αίτησης που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 72 μόνο στις περιπτώσεις που το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που απορρίφθηκε από τους πιστωτές, θα είχε ως αποτέλεσμα να θέσει τους πιστωτές στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία τέτοιοι πιστωτές θα ευρίσκονταν εάν η περιουσία του χρεώστη εδιατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου, εξαιρουμένων των περιουσιακών στοιχειών που δεν διατίθενται και τηρουμένης της σειράς προτεραιότητας των χρεών.

 

Σύμφωνα με το εδάφιο 2 του άρθρου 73  για σκοπούς αξιολόγησης ως προς το κατά πόσο το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θα πρέπει να επιβληθεί το οποίο οι πιστωτές το έχουν απορρίψει σε συνέλευσή τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Τίτλου ΙΙ του παρόντος Κεφαλαίου εξετάζεται εάν αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να θέσει τους πιστωτές στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία αυτοί θα ευρίσκονταν, εάν η περιουσία του χρεώστη εδιατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου. Το δικαστήριο δύναται να λαμβάνει υπόψη την έκθεση την οποία εκδίδει ο σύμβουλος αφερεγγυότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (δ) του εδαφίου (1) του άρθρου 52, καθώς και οποιαδήποτε άλλα έγγραφα ή στοιχεία που το Δικαστήριο κρίνει σχετικά.

 

(3) Κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου λαμβάνονται υπόψη όλα τα περιουσιακά στοιχεία του χρεώστη για σκοπούς ενίσχυσης της δυνατότητας αποπληρωμής των χρεών του σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74.

(4) Το δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα κατόπιν αίτησης που υποβάλλεται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 72 του παρόντος Νόμου μόνο στις περιπτώσεις όπου το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο απορρίφθηκε από τους πιστωτές δεν προνοεί ότι ο χρεώστης θα απωλέσει την ιδιοκτησία της κύριας κατοικίας του.

(5) Το δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα για την επιβολή του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής σε πιστωτές σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, το αποτέλεσμα του οποίου θα είναι αυτό που προνοείται στο άρθρο 61 ή άλλο τέτοιο αποτέλεσμα, το οποίο το δικαστήριο διατάζει και υπό τέτοιους όρους ως το δικαστήριο κρίνει κατάλληλους να επιβάλει.

 

Γίνεται  αίτηση στο Δικαστήριο για έκδοση διατάγματος σύμφωνα με το άρθρο 72 που δύναται να συνοδεύεται από αίτηση του χρεώστη για την ανανέωση προστατευτικού διατάγματος, το οποίο εκδόθηκε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 39, όπου αυτό είναι απαραίτητο και ο χρεώστης ειδοποιεί την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας και τους καθορισμένους πιστωτές καθορισμένων χρεών τα οποία περιέχονται σε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, καθώς και τους εγγυητές, για την έκδοση προστατευτικού διατάγματος, το οποίο εκδίδεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

 

Οι προϋποθέσεις  για την έκδοση διατάγματος παραμερισμού καθορίζονται στο εδάφιο 3 του άρθρου 76 ως ακολούθως:

 

“(α) η άρνηση έκδοσης τέτοιου διατάγματος θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη ζημιά στον καθορισμένο πιστωτή, την οποία αυτός δεν θα είχε υποστεί διαφορετικά· και

(β) κανένας άλλος πιστωτής στον οποίο είχε δοθεί ειδοποίηση για την έκδοση προστατευτικού διατάγματος δεν θα επηρεαζόταν δυσμενώς.”

 

Δεν έχουν άδικο οι πιστωτές του χρεώστη ο οποίος χαρακτηρίζεται ως στρατηγικός κακοπληρωτής.  Με βάση τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιον μου δεν φαίνεται να έχει περιπέσει στην κακή του κατάσταση για λόγους που είναι εκτός του ελέγχου του ώστε να θεωρηθεί ότι πληροί τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για να επιβληθεί μη συναινετικό σχέδιο στους πιστωτές του.  Τα δάνειο της ΚΕΔΙΠΕΣ είχε συναφθεί κατά το έτος 2005 και μέχρι το 2009 είχε γίνει η εγγραφή διαιτητικών αποφάσεων στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για σκοπούς εκτέλεσης των αποφάσεων. Το χρέος που οφείλεται στην Themis είναι αντικείμενο Δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε την 3 Οκτωβρίου 2008. Επομένως, δεν έχει καταδειχθεί βασική προϋπόθεση για την επιλεξιμότητα του χρεώστη για την επιβολή του σχεδίου ότι έχουν μειωθεί τα εισοδήματα του μετά το 2009 για λόγους που ήταν έκτος του ελέγχου του χρεώστη. Παρατηρείται προσωρινή μείωση των εισοδημάτων του τα έτη 2014-2016 αλλά η μείωση αυτή δεν ήταν αιτία που δεν ανταποκρίθηκε στις οικονομικές του υποχρεώσεις οι οποίες ήταν ήδη απαιτητές και βρίσκονταν στο στάδιο εκτέλεσης των αποφάσεων.  Επειδή δεν ικανοποιείται η προϋπόθεση της επιλεξιμότητας δεν δύναται να επιβληθεί μη συναινετικό σχέδιο στους πιστωτές του.  

Επί της ουσίας η βασική πτυχή του σχεδίου με την οποία η αιτητές έχουν αντίρρηση είναι ότι θα τους απαγορεύεται να προχωρήσουν με εκποίηση των εξασφαλίσεων τους ενώ  οι εξασφαλίσεις έχουν αξία €377.000, και η αξία του ανεξασφάλιστου χρέος υπερβαίνει το €1.900,000. Θα λάβουν την αξία της εξασφάλισης σε βάθος χρόνου πέραν των 5 ετών και ενώ δεν είναι βέβαιο ότι οι πόροι για την αποπληρωμή θα είναι διαθέσιμοι για την αποπληρωμή του εξασφαλισμένου χρέους.  Παράλληλα, ο χρεώστης θα έχει το δικαίωμα να ενοικιάζει ακίνητα σε τρίτους και ενδεχομένως να  επωφελείται του ενοικίου  ενώ οι πιστωτές του  θα εξακολουθούν να είναι εκτεθειμένοι. Επιπρόσθετα, δεν έχουν γίνει όλες οι αναγκαίες  διεργασίες για την εξακρίβωση της αξίας όλων των περιουσιακών στοιχείων του χρεώστη. Έγινε αυθαίρετη εκτίμηση του Συμβούλου ότι θα διατεθεί ποσό έναντι του ανεξασφάλιστου χρέους επειδή ο χρεώστης θα λαμβάνει πόρους από συγγενικό πρόσωπο για τα λογικά έξοδα διαβίωσης χωρίς να εξετασθεί ποιο ποσό  θα παρέχεται στο χρεώστη κάθε μήνα και ποιος θα είναι ο μηχανισμός επιβολής της συνεισφοράς του συγγενικού προσώπου του μηναίου ποσού σε βάθος χρόνου για την επιτυχία του σχεδίου. Τέλος φορτώνεται ο χρεώστης με ακόμη €37.000 χρέος για αμοιβή του συμβούλου ενώ διαφαίνεται ότι θα εξακολουθεί να είναι αφερέγγυος μετά τα πέντε χρόνια ακόμη και εάν υπάρχει συμμόρφωση στις πρόνοιες του σχεδίου. Μόνο σε βάθος χρόνου θα καταστεί πιθανόν φερέγγυος ο χρεώστης. Το σχέδιο δεν είναι ισορροπημένο και δεν διασφαλίζεται  ότι θα  υπάρχουν  οι  πόροι για πρόγραμμα αποπληρωμής. Οι πόροι για την πώληση του ακινήτου 13/2303 προέρχονται από τρίτο άτομο που κατέχει το ακίνητο και το επωφελείται και δεν παρατίθενται στοιχεία ότι το τρίτο άτομο  που κατέχει το ακίνητο εξασφάλισε το ποσό των  €127.000 για  να το δώσει στην Themis. 

 

Οι δύο πιστωτές δεν φοβούνται την προοπτική  πτώχευσης του χρεώστη  κάτι που δεν αλλάζει με την εφαρμογή του σχεδίου ενόψει του γεγονότος ότι χρωστά ποσό πέραν του €1.900,000 που δεν μπορεί να τα πληρώσει και οι πιστωτές είναι  εξασφαλισμένοι μόνο για το ποσό των πρώτων  €377.000.  Ως  εξασφαλισμένοι πιστωτές με εμπράγματο βάρος έχουν προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων εμπράγματων  βαρών επί του ακινήτου.  Το άρθρο 48 του νόμου θέτει τις υποχρεωτικές προϋποθέσεις σχετικά με προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής και ένας εκ αυτών είναι ότι οι όροι του σχεδίου πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα να θέσουν τους πιστωτές στην ίδια η καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία θα ευρίσκονταν εάν η περιουσία της οφειλέτης γινόταν διάθεση σύμφωνα με τις διατάξεις του περί πτώχευσης νόμου εξαιρουμένων περιουσιακών στοιχείων που δεν διατίθενται και τηρουμένης της σειράς προτεραιότητας των χρεών εκτός εάν ληφθεί η συγκατάθεση του πιστωτή για την επίτευξη διαφορετικού αποτελέσματος (βλ. 46(2)(δ)). Το άρθρο 49 του νόμου 65(1)/2015 περιέχει πρόνοιες που προστατεύουν τα δικαιώματα του εξασφαλισμένου πιστωτή εκτός και εάν ο ίδιος συναινεί σε ενέργεια που θα είναι αντίθετη με το συμφέρον του σε σχέση με το εξασφαλισμένο ακίνητο. Το άρθρο 49 περιέχει πρόβλεψη σε σχέση με τα τρία διαφορετικά σενάρια διαχείρισης του ενυπόθηκου ακινήτου ώστε σε κάθε περίπτωση να μην επηρεασθούν τα δικαιώματα του εξασφαλισμένου πιστωτή χωρίς την συναίνεση του. Τα τρία σενάρια είναι ως εξής:

 

“49.-(1) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, το οποίο προνοεί την πώληση ή άλλη διάθεση περιουσίας που αποτελεί το αντικείμενο εξασφάλισης, εκτός εάν ο σχετικός εξασφαλισμένος καθορισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, θα περιλαμβάνει όρο ο οποίος προνοεί ότι, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί στον εξασφαλισμένο πιστωτή θα ισοδυναμεί τουλάχιστον με -

(α) την αγοραία αξία της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44· ή

(β) το ποσό του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του ποσού του αρχικού δανείου, των τόκων και των καθυστερούμενων πληρωμών, που είναι εξασφαλισμένο με εξασφάλιση κατά την ημέρα που εκδόθηκε το προστατευτικό διάταγμα, οποιοδήποτε είναι μικρότερο.

(2) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο περιλαμβάνει όρους που προνοούν για -

(α) κατακράτηση από εξασφαλισμένο πιστωτή της εξασφάλισης που κατέχει ο εξασφαλισμένος πιστωτής· και

(β) τη μείωση του αρχικού κεφαλαίου που οφείλεται για το εξασφαλισμένο χρέος που οφείλεται στον εξασφαλισμένο καθορισμένο πιστωτή σε καθορισμένο ποσό,

δεν θα πρέπει, εκτός εάν ο ενδιαφερόμενος εξασφαλισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, να προσδιορίζει το ύψος του μειωμένου αρχικού κεφαλαίου που αναφέρεται στην παράγραφο (β) σε ποσό μικρότερο από την αγοραία αξία της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44.

(3) Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο περιλαμβάνει όρους που αφορούν -

(α) Κατακράτηση από εξασφαλισμένο πιστωτή της εξασφάλισης που κατέχει ο εξασφαλισμένος πιστωτής· και

(β) τη μείωση του αρχικού κεφαλαίου που οφείλεται για το εξασφαλισμένο χρέος που οφείλεται στον εξασφαλισμένο πιστωτή σε καθορισμένο ποσό, θα πρέπει, εκτός εάν ο ενδιαφερόμενος εξασφαλισμένος πιστωτής συναινεί διαφορετικά, να περιλαμβάνει επίσης όρους που προνοούν ότι οποιαδήποτε τέτοια μείωση του αρχικού ποσού, υπόκειται στον όρο ότι, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (13), όπου η περιουσία που αποτελεί το αντικείμενο της εξασφάλισης πωλείται ή διατίθεται με άλλο τρόπο για ποσό ή σε αξία μεγαλύτερη της αξίας που εκτιμήθηκε η περιουσία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44, ο χρεώστης θα καταβάλει στον εξασφαλισμένο πιστωτή επιπρόσθετο ποσό του μειωμένου αρχικού κεφαλαίου όπως υπολογίζεται δυνάμει του εδαφίου (4) ή τέτοιο μεγαλύτερο ποσό όπως καθορίζεται στους όρους του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.

(4) Υπό την επιφύλαξη των διατάξεων των εδαφίων (5) μέχρι (13), το επιπρόσθετο ποσό που αναφέρεται στο εδάφιο (3) θα είναι το μικρότερο από-

(α) το σύνολο της διαφοράς μεταξύ της αξίας της περιουσίας που πωλήθηκε ή άλλως πως διατέθηκε και της αγοραίας αξίας της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44· και

(β) το ποσό της μείωσης του αρχικού κεφαλαίου που οφείλεται σε σχέση με το εξασφαλισμένο χρέος δυνάμει του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής, όπως αναφέρεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3).”

 

Oι πρόνοιες του εδαφίου 2 δεν είναι διαζευκτικές των προνοιών του εδαφίου 3. Στην δική μας την περίπτωση ο Σύμβουλος έχει αποφασίσει  αυθαίρετα ότι ο χρεώστης θα κρατήσει  ακίνητο που θα  το διαθέτει σε τρίτο πρόσωπο να το κατέχει και να το επωφελείται έναντι ενοικίου. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει το τρίτο άτομο να καταβάλει ενοίκιο στους πιστωτές ή να τιμήσει συμφωνία που προνοεί πληρωμή του ποσού της αξίας του ακινήτου.

 

Αναφορικά με  το διαμέρισμα του χρεώστη και αυτό δεν θα εκποιηθεί νοουμένου ότι καταβάλλονται οι δόσεις που καθορίζονται στο σχέδιο χωρίς να είναι βέβαιη η πηγή αυτών των εισοδημάτων εφόσον στα λογικά έξοδα διαβίωσης θα συμβάλει τρίτο άτομο που δεν δεσμεύεται από το σχέδιο. Τα υπόλοιπα ακίνητα θα πωληθούν αντί να διατεθούν στους πιστωτές για χειρισμό του περιουσιακού στοιχείου εκτός του ακινήτου στο οποίο στεγάζεται η επαγγελματική στέγη της εταιρείας Goroka Trading Ltd. νοουμένου ότι θα πληρώνει στην ΚΕΔΙΠΕΣ ενοίκιο. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν δεσμεύεται από τις πρόνοιες του σχεδίου. Στην περίπτωση που η εταιρεία  δεν συμμορφωθεί με την  πληρωμή του ενοικίου δεν θα μπορεί να επιβάλει ο πιστωτής την συμμόρφωση της εταιρείας .  Περαιτέρω,  το προσωπικό σχέδιο  επιβάλλεται  στους πιστωτές ενώ δεν έχει γίνει αξιολόγηση της αξίας της εν λόγω εταιρείας της οποίας είναι μέτοχος ο χρεώστης. Οι λογαριασμοί της εταιρείας  που παρουσιάσθηκαν αφορούσαν τα έτη 2019 με 2020. Το 2020 η εταιρεία έκανε αγορές αξίας €477.697. Ο σύμβουλος δεν έκανε έρευνα της εταιρείας για να διαπιστώσει την πραγματική της αξία. Ούτε ερεύνησε  κατά πόσο σ’ αυτή είχαν διοχετευτεί περιουσιακά στοιχεία του χρεώστη. Η έκθεση του συμβούλου δεν εμπνέει βεβαιότητα ότι βασίζεται σε ακριβή και πλήρη στοιχεία της οικονομικής κατάστασης του χρεώστη

 

Ως είναι ξεκάθαρο από το λεκτικό του εδαφίου 2, πιο πάνω, διαφορετική μεταχείριση της ακίνητης ιδιοκτησίας που εξασφαλίζει το χρέος επιτρέπεται μόνο εάν μπορεί να αποδοθεί στον πιστωτή η αξία του εξασφαλισμένου ακινήτου. Στην περίπτωση που η αγοραία αξία του ακινήτου είναι μικρότερη από το ποσό του χρέους που οφείλεται νοούμενου ότι εγγυημένα θα πληρωθεί ο πιστωτής την αξία του ενυπόθηκου ακινήτου δεν επηρεάζονται τα δικαιώματα του εξασφαλισμένου πιστωτή διότι ούτως ή άλλως ο πιστωτής  δεν κατείχε εξασφάλιση για ολόκληρο το χρέος που του οφείλεται. Εάν το αντίθετο ισχύει, ήτοι το χρέος είναι μικρότερο σε αξία σε σχέση με την αξία του ακινήτου χρειάζεται η συγκατάθεση του πιστωτή για έγκριση του σχεδίου που έχει το αποτέλεσμα της μείωσης του ποσού του αρχικού οφειλόμενου  κεφαλαίου. Το εδάφιο 3 αφορά την περίπτωση που η αξία του ακινήτου είναι μικρότερη από το χρέος και το ακίνητο εν τέλει πωλείται  για ποσό χρημάτων  που υπερβαίνει την αγοραία αξία του ακινήτου ως έχει εκτιμηθεί σύμφωνα με το άρθρο 44. Σε τέτοια περίπτωση το πλεόνασμα της είσπραξης της πώλησης θα πρέπει να αποδοθεί στον εξασφαλισμένο πιστωτή εκτός και εάν συναινέσει διαφορετικά στην διάθεση των χρημάτων. Σε κάθε περίπτωση σκοπός της νομοθεσίας είναι να μην επηρεασθούν τα δικαιώματα του εξασφαλισμένου πιστωτή εκτός και εάν συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο σε σχέση με την  διαχείριση του ακινήτου.

 

Οι πρόνοιες του νόμου 65(1)/2015 είναι όμοιες με τις πρόνοιες του Αγγλικού Insolvency Act 1986 που περιέχει παρόμοια πρόνοια που σκοπό έχει την προστασία των εξασφαλισμένων πιστωτών. Στην Αγγλική υπόθεση Paymex Ltd. v The Commissioners for her Majesty’s Revenue and Customs [2011] UKFTT 350(TC) το Δικαστήριο επεξήγησε τις κύριες πρόνοιες που διέπουν την εκπόνηση και την επικύρωση προσωπικών σχεδίων αποπληρωμής (Individual Voluntary Arrangements (IVA).

 

“Outline of the IVA procedure

 

The Individual Voluntary Arrangement (“IVA”) procedure was introduced by the Insolvency Act 1986. Modifications were made by the Enterprise Act 2003 to streamline the procedure. It enables an insolvent individual to make a proposal for an IVA with his creditors1. The arrangement must take the form of a composition in satisfaction of the individual's debts or a scheme of arrangement of his affairs. An IVA will normally include all the debtor's unsecured debts. The rights of secured creditors, such as mortgage lenders, cannot be affected without their consent, and those creditors will accordingly usually remain outside the IVA.

 

The principal benefit of an IVA for a debtor is that it gives him protection against unsecured creditors. If the proposal is approved by 75% in value of the creditors present in person or by proxy voting on the resolution it is binding, subject to any challenge on grounds of unfair prejudice or material irregularity, on creditors who were entitled to vote at the meeting (whether or not present or represented), or who would have been entitled if they had had notice of the meeting. In common with other insolvency procedures, the IVA can only be conducted by a licensed insolvency practitioner (“IP”), licensed either by the Department for Business, Innovation or Skills or by one of a number of recognized professional bodies (“RPBs”). Blair Endersby employs IPs (one of whom, at the relevant time, was Mr Morgan) to enable them to undertake the IVA work; however, much of the background work is done by members of Blair Endersby's staff who are not formally qualified. There are a number of stages to the IVA process, which we shall describe in greater detail below. By way of introduction however, the IP, or members of staff, will collect information from the debtor as to his financial circumstances, advise the debtor as to the best course of action in his particular circumstances and draft the proposal. At the stage when a proposal is ready for submission for approval by creditors the IP acts as a Nominee, with statutory responsibility for making a report to creditors, and at relevant times up to April 2010 to the court, as to whether, in the opinion of the Nominee, the proposal has a reasonable prospect of being approved and implemented. And when a proposal is approved, the Nominee will usually (though not invariably) act a Supervisor of the IVA, at which time his responsibilities are governed by the arrangement. These duties include monitoring the performance of the IVA, collecting payments from the debtor, and accounting to the creditors.”

 

Στην  σκέψη 65 της απόφασης επεξηγείται ότι προστατευτικά διατάγματα εγκρίνονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατά τον χρόνο που ο οφειλέτης κινδυνεύει να κηρυχθεί σε πτώχευση  και μόνο όταν είναι πιθανό ότι ο οφειλέτης θα προβεί στην εκπόνηση εθελοντικού  προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής που  το Δικαστήριο θεωρεί  ότι  έχει βάσιμες ελπίδες να γίνει αποδεκτό από τους πιστωτές  και να εφαρμοσθεί.

 

Η σκέψη 68 επεξηγεί ότι η συνέλευση των πιστωτών ορίζεται αφού αποσταλεί στους πιστωτές η έκθεση του συμβούλου που περιέχει την πρόταση αποπληρωμής. Στην περίπτωση που η πρόταση απορριφθεί κατά την διάρκεια της  συνέλευσης των πιστωτών  το Δικαστήριο δύναται πάντοτε  να ακυρώσει το προστατευτικό διάταγμα αντί να επιβάλει σε όλους οι σε συγκεκριμένους πιστωτές το σχέδιο μετά από αίτηση του συμβούλου αφερεγγυότητας.

 

Πιο κάτω παρατίθεται απόσπασμα της απόφασης που επεξηγεί τι θα πρέπει να περιέχει το περιεχόμενο της πρότασης  του συμβούλου για να γίνει  αποδεκτή  καθώς και για  την διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί  από την υποβολή της πρότασης στους πιστωτές,  μέχρι την έγκριση ή την απόρριψη της πρότασης σε συνέλευση των πιστωτών.

 

“(1) Contents of the proposal. Rule 5.3 sets out that the proposal must include a short explanation from the debtor why, in his opinion, an IVA is desirable, and give reasons why his creditors might be expected to concur with such an arrangement. There is a detailed list of matters which must be stated, or otherwise dealt with, in the proposal. The proposal has to be accompanied by the statement of affairs. Rule 5.5 makes provision for what the statement of affairs must comprise, which is to supplement or amplify, so far as is necessary for clarifying the state of the debtor's affairs, what has been included in the proposal.

 

(2)     Notice of proposal. Rule 5.4 provides that the debtor must give written notice of the proposal to the intended Nominee. This is, in practice, honoured in form rather than substance, as it is the proposed Nominee, or his staff, who prepares the proposal for approval by the debtor.

 

(3)     Nominee's report. Rule 5.14A concerns the Nominee's report. It prescribes the documents that must be delivered to creditors (and, in appropriate circumstances, others, such as the official receiver).

 

(4)     Creditors' meetings. The summoning and conduct of the creditors' meeting, and consequential reporting requirements, are dealt with by Rules 5.17 – 5.29. The chairman of the meetings, in the case of Blair Endersby, is usually an experienced employee, rather than the Nominee himself; this is permitted by Rule 5.19. The chairman acts as proxy-holder (Rule 5.20). Rule 5.21 sets out the entitlements of creditor's to vote, and how that entitlement is calculated, by reference to amounts of debt. The chairman is responsible for admitting or rejecting claims of persons to be entitled to vote as creditors (Rule 5.22); this is subject to appeal to the court.

 

(5)     Approval and modification of proposal. It is Rule 5.23 that provides for the requisite majority for approval or modification of a proposal, namely 75% or more (in value) of those present in person or by proxy voting in favour. The chairman's decision is subject to appeal to the court.

 

(6)     Hand-over of property. Rule 5.26 makes provision for property included in the IVA to be put into the Supervisor's possession. However, this was not a feature of the IVAs that are the subject of this appeal. In those IVAs, assets remained in the possession of the debtor. Any realizations of assets were performed by the debtor, and any refinancing of the debtor's home, for which provision might be made in the proposal, in order to release equity, was carried out by the debtor, and not by the Supervisor or by Blair Endersby.

 

(7)     Report of creditors' meeting. The chairman is required to prepare a report of the meeting, as set out in Rule 5.27. This is sent to the creditors and, by rule 5.29, to the Secretary of State.

 

(8)     Supervisor's accounts and reports. Rule 5.31A requires the Supervisor to keep accounts and records of the Supervisor's acts and dealings, including records of all receipts and payments of money. These can be required to be made available to the Secretary of State (Rule 5.32).”

 

            Το προτεινόμενο σχέδιο στην παρούσα περίπτωση δεν συμμορφώνεται με τις ελάχιστες προϋποθέσεις, πιο πάνω, επειδή δεν υπάρχει αιτιολογία σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους οι εξασφαλισμένοι πιστωτές θα πρέπει να συμφωνήσουν σε σχέδιο που θα τους εμποδίζει να κάνουν χρήση την εξασφάλιση τους και που η εξασφάλιση τους δεν καλύπτει όλο το χρέος. Δεν υπάρχει εξήγηση για το γεγονός ότι αναγκάζονται να παραιτηθούν των εξασφαλίσεων του για  να προτιμήσουν πληρωμή του εξασφαλισμένου χρέους σε βάθος χρόνο ενώ ο χρεώστης θα εξακολουθεί να είναι αφερέγγυος μετά τα πέντε χρόνια εφαρμογής του σχεδίου.

 

Στην Αγγλική υπόθεση Whitehead and another v Household Mortgage Corp. [2002] All ER (D)  203  Αγγλικό Εφετείο αποφάσισε ότι ακόμη και στην περίπτωση που εξασφαλισμένος πιστωτής εξασφαλίσει κάποιο επιπρόσθετο χρηματικό πλεονέκτημα από το προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής όπως την λήψη μερίσματος από την γενική περιουσία του δανειστή  αυτό δεν σημαίνει ότι ο πιστωτής  χάνει τα δικαιώματα  του ως εξασφαλισμένος πιστωτής.

 

“The fact that a mortgagee had made a claim in the voluntary arrangement, and had accepted a dividend in respect of that claim, did not require that the mortgagee had to be treated as having elected to abandon its security for any part of the mortgage debt that was secured, or as having agreed that it would not rely on its security for so much of the mortgage debt that exceeded its valuation of the security for the purposes of the voluntary arrangement. The arrangement could work, by analogy with the position in a bankruptcy, by allowing a secured creditor to claim in the arrangement in respect of any anticipated shortfall upon realisation of the security (on a provisional basis) without requiring it to surrender the right to apply the proceeds of sale of its security towards the satisfaction of the whole of the unpaid balance of its debt. In the absence of an express term in the voluntary arrangement itself, or agreed between the supervisor and the secured creditor at the time when the creditor claimed in the arrangement, that a secured creditor would not rely on its security in relation to some part of or all of the secured debt, the court should be slow to imply such a term. To do so would lead to a result which differed in so material a respect from the result that would have obtained had there been the bankruptcy for which the voluntary arrangement was a substitute. To allow the supervisor in the instant case to agree with a secured creditor that part of its debt would be treated as unsecured other than on a provisional basis would lead to the possibility (i) that a secured creditor who had not realised his security could compete with unsecured creditors under the arrangement in circumstances where there was no actual shortfall; and (ii) that, by reducing the amount of the debt for which the creditor was to be treated as secured, any surplus on realisation of the security would pass to the appellants and not the unsecured creditors. The arrangement could not have been intended to have that effect. Further, the argument for implying a term also ignored the provisions in general condition (1) and the description of the first appellant's assets. Accordingly, the respondent was entitled to insist that its security be redeemed for the full amount of the mortgage debt (see [24], [26], [27]).”

 

Εν κατακλείδι εφόσον στην διαδικασία της πτώχευσης δύναται  πιστωτής να διεκδικήσει την διαφορά μεταξύ της αξίας της εξασφάλισης που κατέχει και του ποσού  του χρέους από την υπόλοιπη περιουσία του οφειλέτη  που είναι υπό την διαχείριση  στα πλαίσια της διαδικασίας της πτώχευσης δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση του εξασφαλισμένου δανειστή σε σχέση με προσωπικό σχέδιο αποπληρωμής χρεών. Στα πλαίσια της πτώχευσης ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να διεκδικήσει το υπόλοιπο ποσό που του οφείλεται αφού προχωρήσει με την εκποίηση της υποθήκης και παραμένει υπόλοιπο οφειλόμενο χρέος.  Επομένως, διεκδικεί από την περιουσία του οφειλέτη χωρίς να εγκαταλείψει το δικαίωμα του στο εξασφαλισμένο ακίνητο. Στο πλαίσιο μη συναινετικού σχεδίου αποπληρωμής χρεών λαμβάνονται υπόψη τα ελάχιστα του δικαιώματα.  Δεν μπορεί να του επιβληθεί μία άλλη οικονομική διευθέτηση που τον θέτει σε μειονεκτική θέση σε σχέση με το ακίνητο χωρίς την ρητή του συγκατάθεση για κάτι τέτοιο. Αυτός είναι και ο λόγος που το Αγγλικό Εφετείο ακύρωσε το σχέδιο παρόλο ότι επιτράπηκε στον εξασφαλισμένο πιστωτή να συμμετέχει στο σχέδιο σε σχέση με οικονομικούς πόρους της δανειολήπτου  που αφορούσαν τους ανεξασφάλιστους πιστωτές.

 

“In the absence of an express term in the voluntary arrangement itself - or agreed between the supervisor and the secured creditor at the time when the creditor claims in the arrangement - I think that the court should be slow to imply a term which would lead to a result which differs in so material a respect from that to which the statutory code would have led in the bankruptcy for which the voluntary arrangement was proposed as a substitute.

 

25. It is said that it is necessary to imply a term that, by claiming to participate in the voluntary arrangement and by accepting payment of a dividend under the arrangement in respect of part of his debt, a secured creditor agrees to treat that part of his debt as unsecured. So, it is said, he has agreed to abandon his security in respect of that part. This must follow from the requirement, in general condition (9) of the arrangement, that a distribution in respect of unsecured liabilities will not take place until “all claims have been agreed”; and from the provision, in general condition (4), that payments made to creditors to whom Mr and Mrs Whitehead are jointly liable “be accepted as being paid in settlement of our joint liability”.

 

26. In my view, that is to ignore the provision, in general condition (1), that nothing in the arrangement is to affect the rights of any secured creditor to enforce its security; and the further provision, in the description of Mr Whitehead's assets, that it is the “shortfall to secured creditors” that is to constitute an additional unsecured liability in the arrangement. It is, I think, plain that “shortfall to secured creditors”, in that context, means shortfall after realisation of the security; it does not include a shortfall which arises as the result of a valuation of the security. It is important to keep in mind that the arrangement was proposed on the basis that there were no circumstances in which unsecured creditors could share in any proceeds of sale of 110 Alexandra Road. The exclusion of unsecured creditors from any share in the principal asset could be explained - and could be expected to be acceptable to the unsecured creditors - only on the hypothesis that there would be no surplus on the sale of that property after discharging the secured debts. That hypothesis is made express in the arrangement itself. But the corollary is that the unsecured creditors were entitled to expect that they would not be in competition with secured creditors under the arrangement save to the extent that there was an actual shortfall on realisation. To allow the supervisor to agree with a secured creditor that part of its debt would be treated as unsecured (save on a provisional basis) would lead to the possibility (i) that a secured creditor who had not realised its security could compete with the unsecured creditors under the arrangement in circumstances in which there was no actual shortfall; and (ii) that, by reducing the amount of the debt for which the creditor was to be treated as secured, any surplus on realisation of the security would pass to the Whiteheads, not to the unsecured creditors. I am satisfied that the arrangement could not have been intended to have that effect. I am satisfied, also, that the arrangement can work - by analogy with the position in a bankruptcy - by allowing a secured creditor to claim in the arrangement in respect of any anticipated shortfall (on a provisional basis) without requiring it to surrender the right to apply the proceeds of sale of its security towards satisfaction of the whole of the unpaid balance of its debt.”

 

            Στην δική μας την περίπτωση οι δύο πιστωτές που είναι εν μέρη εξασφαλισμένοι παρεμποδίζονται να κάνουν χρήση της εξασφάλισης τους για να πληρωθεί μέρος του χρέους που τους οφείλεται με την αβέβαιη και ατεκμηρίωτη πρόταση ότι πιθανόν σε βάθος χρόνου μέχρι το 2043 μπορεί να εισπράξουν και κάτι παραπάνω και ενώ δεν έχει γίνει δέουσα  έρευνα για τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα του χρεώστη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις πρόνοιες του νόμου και θέτει τον πιστωτή σε χειρότερη μοίρα από εκείνη που θα ήταν εάν ο οφειλέτης αθετούσε τις υποχρεώσεις  του με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η διαδικασία της πτώχευσης. Εφόσον το σχέδιο παραβιάζει τις βασικές προϋποθέσεις της νομοθεσίας για την εκπόνηση και την επικύρωση  προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής είναι από τις περιπτώσεις που δικαιολογείται παραμερισμός του προστατευτικού διατάγματος και ακύρωση του διατάγματος με το οποίο οι πρόνοιες του σχεδίου έχουν επιβληθεί στον πιστωτή.

 

Ενόψει της διαπίστωσης μου ότι παραβιάζονται εξόφθαλμα οι προϋποθέσεις του νόμου για την εφαρμογή του σχεδίου είναι από τις περιπτώσεις που θα πρέπει να επιτραπεί  ακύρωση του διατάγματος. Η φιλοσοφία του νόμου δεν επιτρέπει την επιβολή σε πιστωτή μία οικονομική διευθέτηση που θα είναι πιο δυσμενή γι’ αυτόν από την διαδικασία της πτώχευσης. Σκοπός του νόμου είναι η εξεύρεση λύσης μεταξύ του οφειλέτη και των πιστωτών με  την οποία θα αποφευχθεί η πτώχευση. Είναι μόνο στην περίπτωση που υπάρχει αυστηρή τήρηση των προϋποθέσεων του νόμου 2-+-9+για την εκπόνηση μη συναινετικού σχεδίου αποπληρωμής που  να διασφαλίζει  παράλληλα τα δικαιώματα του πιστωτή να ανακτήσει το χρέος που του οφείλεται που επιτρέπεται  η εφαρμογή του σχεδίου  ενόψει των αντιρρήσεων συγκεκριμένου πιστωτή. Επειδή η διαδικασία αυτή είναι εναλλακτική της διαδικασίας της πτώχευσης ο πιστωτής δεν δύναται να έχει λιγότερα δικαιώματα από τον πιστωτή στην διαδικασία της πτώχευσης.

 

Ενόψει της διαπίστωσης μου ότι επιβάλλεται  σχέδιο αποπληρωμής σε πιστωτή, που δεν έχει συμφωνήσει με το σχέδιο, και που  το σχέδιο δεν πληροί  τις προϋποθέσεις του νόμου  κρίνω ότι επιβάλλεται η παρέμβαση του Δικαστηρίου. Το σχέδιο είναι κατά βάση άδικο για τους πιστωτές. Υπό συνθήκες αδιαφάνειας οι  δύο πιστωτές παρεμποδίζονται να κάνουν χρήση την εξασφάλιση τους για αποπληρωμή μέρους του οφειλόμενου χρέους. Δεν έχω ένδειξη ότι το σχέδιο είναι λογικό, δίκαιο και εφικτό σε βάθος χρόνου ώστε να δικαιολογείται η εφαρμογή του.  Οι αιτιάσεις του χρεώστη ότι είναι εφικτό και βιώσιμο το σχέδιο δεν τεκμηριώνονται στην βάση των στοιχείων που έχουν τεθεί ενώπιον μου. Τα όρια  της δικαιοδοσίας μου να εγκρίνω το σχέδιο  περιορίζονται από το θεσμικό πλαίσιο το οποίο υπαγορεύει ότι  χρεώστης πρέπει να πείσει ότι ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις του νόμου. Το πιο κάτω απόσπασμα της υπόθεσης Promontia  πιο πάνω στην σκέψη 180 είναι σχετικό :

 

180. The court approving a PIA, whether under s.115 or s.115A, is not engaged in a wholly adversarial process and must itself be satisfied as to the fairness, appropriateness, reasonableness, and sustainability of the PIA. It cannot abrogate that decision to the parties, or to the PIP. That obligation on the court to engage scrutiny of the proposed PIA is underlined in the case of an application for approval under s.115A by the fact that s.115A(8) requires a hearing of the application, and such is done on notice to ISI, the PIP and each creditor concerned. The conditions under which approval may be granted for the coming into operation of a PIA in these circumstances are constrained by the statutory provision that approval may be granted “only” where the court is satisfied inter alia that the proposed arrangement is “fair and equitable” to the classes of creditors whose interest are affected thereby, and that the creditors are thereby enabled to recover the debts due to them “to the extent that the means of the debtor reasonably permit”.

 

Τα δικαιώματα των αιτητών παρεμποδίζονται με τρόπο ανεπίτρεπτο με την επιβολή του σχεδίου. Πρόκειται για ένα  σχέδιο ετεροβαρή και που δεν δικαιολογείται η επιβολή του στην βάση των στοιχείων που έχουν παρατεθεί. Από το σχέδιο επωφελούνται τρίτα πρόσωπα εις βάρος των δικαιωμάτων των πιστωτών. Αδικαιολόγητα επιβαρύνεται η περιουσία του χρεώστη με την αμοιβή του συμβούλου ενώ  είναι και θα παραμένει αφερέγγυος με το πέρας των πέντε ετών

 

            Κατά συνέπεια εκδίδονται διατάγματα ως η αίτηση. Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται εναντίον της καθ’ ης η αίτηση όπως αυτά υπολογισθούν από τον πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

 

 

                                                            (Υπ.)  …………………………………………..

Ν. Ταλαρίδου-Κοντοπούλου, Π.Ε.Δ

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο