ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Πασιαρδή, Ε.Δ.
Αίτηση – Έφεση : 56/2020
Αναφορικά με τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχής, Εγγραφή, και Εκτίμηση) Νόμο, Κεφ. 224, άρθρα 50, 50Α, 58, 61, 75, 80 και 81, όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα, το άρθρο 29 του Περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας άρθρο 23, στους περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς του 1956, Κανονισμοί 2, 5, 6, 7, 9, 15, 16 και 17
Μεταξύ:
1. Αιμιλίας Ανδρέα Φράγκου
2. Ανδρούλας Παναγιώτη Κωνσταντίνου
3. Κωνσταντίνας Παναγιώτη Κωνσταντίνου
Εφεσείοντες/Αιτητές
-και-
1. Αιμιλίας Κυπριανού Θεοδώρου
2. Θεοδώρας Θεοδώρου
3. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας
Εφεσίβλητους/Καθ’ ων η Αίτηση
Αίτηση ημερομηνίας 17/11/2023 για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
Ημερομηνία: 11 Νοεμβρίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές: κ. Μ. Κονής για Πανίκος Α. Λεωνίδου & ΣΙΑ
Για τους Καθ΄ ων η Αίτηση 1 και 2: κα Μ. Νικολάου
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Εισαγωγή
1. Οι Αιτητές καταχώρησαν την Αίτηση-Έφεση στις 13/03/2020 («η Αίτηση-Έφεση») εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας 12/02/2020 με την οποία επιλύθηκε η συνοριακή διαφορά με αριθμό ΑΧ2291/2018 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λεμεσού μεταξύ δύο τεμαχίων στην περιοχή Πάχνα της Επαρχίας Λεμεσού. Η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε στην βάση χωρομετρικής εργασίας που διεξήγαγε αρμόδιος λειτουργός του Τμήματος Χωρομετρίας την 08/11/2019 για την επίλυση της εν λόγω συνοριακής διαφοράς. Μετά τις μετρήσεις που διενήργησε αρμόδιος λειτουργός, ο Διευθυντής με την απόφαση του καθόρισε το κοινό σύνορο των δύο κτημάτων, τοποθέτησε τα αναγκαία ορόσημα και κατέληξε ότι η έκταση γης που σημειώνεται με πορτοκαλί χρώμα όπως αυτό υποδεικνύεται στο τοπογραφικό σχέδιο (διαφιλονικούμενο μέρος), αποτελεί μέρος του ακινήτου ιδιοκτησίας των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2. Στις 07/10/2020 οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 καταχώρησαν την ένσταση τους στην Αίτηση- Έφεση. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 καταχώρησε την ένσταση του στις 19/02/2021.
Αίτηση
2. Οι Αιτητές καταχώρησαν την παρούσα αίτηση ημερομηνίας 17/11/2023 (η «Αίτηση»), της οποίας αντικείμενο είναι η λήψη άδειας από το Δικαστήριο για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, στα πλαίσια της κυρίως Αίτησης – Έφεσης. Η υπό κρίση Αίτηση βασίζεται στα άρθρα 22, 29, 30, 31, 43 του Περί Δικαστηρίων Νόμου (14/1960), στα άρθρα 50, 58, 80 και 85 του Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου (Κεφ. 224), στους Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς του 1956, στους Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς Δ.39, Δ.48 κ,1-4. 8 και 9, Δ.64, στο Σύνταγμα, στις αρχές το Δικαίου της Επιείκειας, του Κοινοδικαίου και στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου. Την Αίτηση υποστηρίζει η ένορκη δήλωση ημερομηνίας 25/04/2023 της κας Ανδρούλας Παναγιώτη Κωνσταντίνου (η «Ε/Δ ΑΠΚ»), το περιεχόμενο της οποίας θα συνοψίσω.
3. Με την Ε/Δ ΑΠΚ επισυνάπτεται προσχέδιο της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης του κ. Νικόλα Δημητρίου, που όπως αναφέρεται στο προσχέδιο είναι εγγεγραμμένος πολιτικός μηχανικός και χωρομέτρης. Στην Ε/Δ ΑΠΚ προβάλλεται η θέση ότι είναι αναγκαίο να καταχωρηθεί συμπληρωματική ένορκη δήλωση για να προσκομισθεί μαρτυρία εμπειρογνώμονα για σκοπούς αντίκρουσης της αιτιολογημένης απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου. Θεωρεί ότι με την προσκόμιση της εν λόγω μαρτυρίας θα τεθούν όλα τα αναγκαία πραγματικά γεγονότα ενώπιον του Δικαστηρίου με σκοπό να καταδειχθεί το εσφαλμένο της απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου, το οποίο δεν θα είναι σε θέση να αποδείξει χωρίς την εν λόγω μαρτυρία. Η μόνη αιτιολόγηση που προβάλλεται για να επεξηγηθεί το χρονικό σημείο υποβολής της Αίτησης είναι ότι για αρκετό καιρό έψαχνε κάποιο ειδικό αλλά δεν έβρισκε κάποιον.
Ένσταση
4. Οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 καταχώρισαν την ένσταση τους στις 20/03/2024 και με αυτή προβάλλονται 41 συνολικά λόγοι ένστασης ως προς το γιατί η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Συνοπτικά αποδιδόμενοι, οι λόγοι ένστασης επικεντρώνονται στο ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος, δηλαδή δεν έχει καταδειχθεί «καλός λόγος» που να δικαιολογεί έγκριση της παρούσας, τα γεγονότα στα οποία επιθυμούν να αναφερθούν Αιτητές ήταν ήδη γνωστά σε αυτούς, ότι με την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση αποσκοπείται η συμπλήρωση των κενών και άρση των παραλείψεων τους στην μαρτυρίας τους, ότι η εν λόγω μαρτυρία δεν προσφέρει οτιδήποτε στην εξέταση της κυρίως αίτησης, ότι υπάρχει υπέρμετρη καθυστέρηση στην προώθηση της παρούσας, ήτοι σχεδόν 4 χρόνια από την έκδοση της απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου και ότι η Αίτηση είναι καταχρηστική.
5. Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Νίκου Νικολάου ημερομηνίας 04/03/2024 (η «Ε/Δ ΝΝ»), με την οποία το εν λόγω πρόσωπο ουσιαστικά επαναλαμβάνει τους λόγους ένστασης. Επιπλέον, διευκρινίζει ότι ο Νικόλας Δημητρίου, το πρόσωπο του οποίου υπάρχει πρόθεση να προσκομιστεί η συμπληρωματική μαρτυρία, ήταν παρών κατά την επιτόπια εξέταση ημερομηνίας 08/11/2019 και παραπέμπει σε συγκεκριμένη στιχομυθία μεταξύ των προσώπων που ήταν παρευρισκόμενα κατά την επιτόπια εξέταση. Επιπλέον, εξηγεί ότι το εν λόγω πρόσωπο είχε πλήρη γνώση της παρούσας συνοριακής διαφοράς από το 2018 όπου και προέκυψε η συνοριακή διαφορά, όπως προκύπτει από τις ίδιες τις αναφορές του και παραπέμπει σχετικά στο περιεχόμενο παραγράφων της προτεινόμενης ΣΕΔ (4η και 5η παράγραφος στην δεύτερη σελίδα). Συνεπώς διατείνεται ότι η μαρτυρία και οι θέσεις του εν λόγω προσώπου ήταν γνωστές στους Αιτητές από τότε, κάτι που καταρρίπτει και την θέση των Αιτητών ότι δεν εντόπιζαν ειδικό για να προσκομίσει σχετική μαρτυρία. Έπειτα στην Ε/Δ ΝΝ περιγράφεται συνάντηση μεταξύ των δικηγόρων των μερών και του Νικόλα Δημητρίου στο Δικαστήριο, ο οποίος ήταν εξουσιοδοτημένος εκ μέρους των Αιτητών, όπου υπήρχαν προσπάθειες διευθέτησης της παρούσας διαδικασίας που όμως ναυάγησαν λόγω της μη συμφωνίας των μερών επί των δικηγορικών εξόδων που θεωρεί ότι είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Αιτητές προωθούν την παρούσα Αίτηση. Σε σχέση με το περιεχόμενο της προτεινόμενης συμπληρωματική ένορκη δήλωση αναφέρει ότι με την εν λόγω μαρτυρία δεν προκύπτει με σαφήνεια που έγκειται το λάθος του Κτηματολογίου, καθότι αναφέρεται σε άλλο φάκελο του Κτηματολογίου δηλαδή τον Α2855/92 ούτε και αποκαλύπτεται η πηγή της γνώσης του για όσα γεγονότα αναφέρει και συνεπώς η μαρτυρία του θα προκαλέσει καθυστέρηση, εκτροχιασμό της διαδικασίας, πρόκληση εξόδων και κατ’ επέκταση δεν προκύπτει καλός λόγος για προσκόμιση της μαρτυρίας του.
6. Η ακρόαση της Αίτησης στις 08/11/2024 διεξήχθη αποκλειστικά στη βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση. Ουδείς εκ των ενόρκως δηλούντων αντεξετάστηκε. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων προσκόμισαν τις γραπτές τους αγορεύσεις και αγόρευσαν προφορικώς.
7. Επισημαίνω, ότι τα επιχειρήματα και όλη η μαρτυρία που προσκομίσθηκε, αμφότερων των πλευρών, εξετάστηκαν σε όλη τους την εμβέλεια από το Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει ανάγκη ειδικής επίκλησής τους καθότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αιτιολόγησης δικαστικής απόφασης ειδική αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται (BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022, ECLI:CY:AD:2022:A113, Νίκος Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).
Νομική Πτυχή
Καλός λόγος για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
8. Ο Κανονισμός 10(3) των Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών του 1956 προνοεί ότι:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα μπορεί για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών».
9. Με βάση την τροποποίηση που επήλθε στον Κανονισμό 10(3) το 2006 αποκλείεται πλέον, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε προηγουμένως, η προσαγωγή προφορικής μαρτυρίας στα πλαίσια δικαστικής διαδικασίας, εκτός από τη δυνατότητα αντεξέτασης, κατόπιν σχετικής αδείας του Δικαστηρίου των ενόρκως δηλούντων. Η καταχώριση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων αποσκοπεί στην ολοκληρωμένη παρουσίαση των γεγονότων είτε της Αίτησης/Έφεσης, είτε της Ένστασης, ώστε αυτή να οδηγηθεί σε ακρόαση το πλήρες φάσμα των διαφορών μεταξύ των μερών που αποτελούν αντικείμενο της υπό εξέταση διαδικασίας. Εντούτοις, σημειώνω ότι από το ίδιο το λεκτικό του άρθρου 10(3) προκύπτει ότι η δυνατότητα για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης δεν παρέχεται αυτοδικαίως αλλά μόνο κατόπιν άδειας του δικαστηρίου υπό την προϋπόθεση κατάδειξης καλού λόγου. Οι συνήγοροι επιχειρηματολόγησαν και παρέπεμψαν το Δικαστήριο σε νομολογία που αφορά τον τρόπο ερμηνείας της Δ.48,θ.4(2) των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στην οποία εντοπίζεται ταυτόσημο λεκτικό περί ανάγκης κατάδειξης «καλού λόγου» ώστε να επιτραπεί η προσκόμιση συμπληρωματικής μαρτυρίας.
10. Οι ευρύτερες αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου αναφορικά με την Δ.48 θ.4(2) έχουν συνοψισθεί στην απόφαση Κόκκινου ν. Κόκκινου, Πολιτική Έφεση αρ. 29/2014, ημερομηνίας. 03/11/2016, όπου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Το ζήτημα της παραχώρησης ή μη άδειας για την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, ανάγεται, ασφαλώς, στη διακριτική ευχέρεια του εκδικάσαντος Δικαστηρίου η οποία ασκείται σε συνάρτηση με τη φύση της ενδιάμεσης διαδικασίας και τα θέματα που αναδύονται ενώπιον του ως επίδικα. .........
«Καλός λόγος» προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας ανάγκης με απώτερο σκοπό την επίλυση των επίδικων ζητημάτων της ενδιάμεσης διαδικασίας και την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.»
11. Η υφιστάμενη νομολογία καταδεικνύει ότι παρόλο που δεν εξειδικεύεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας το τι συνιστά «καλός λόγος», εντούτοις αυτό πρέπει να εξετάζεται στα πλαίσια των επίδικων θεμάτων της κάθε περίπτωσης, για να μην επιτρέπεται η καταχώρηση ενόρκων δηλώσεων που δεν αποσκοπούν στη σφαιρική παράθεση των ουσιαστικών γεγονότων και την επίλυση των εκάστοτε επίδικων ζητημάτων. Επιπρόσθετα, η ύπαρξη και μόνο αμφισβητούμενων γεγονότων ή η επιθυμία κάποιου διαδίκου να αντικρούσει μαρτυρία δεν θεμελιώνει άνευ ετέρου καλό λόγο για έγκριση του αιτήματος. Όπως έχει επεξηγηθεί ο «καλός λόγος» είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την φύση και τις ανάγκες της διαδικασίας, την οποία η συμπληρωματική ένορκη δήλωση επιδιώκει να εξυπηρετήσει (Κώστα ν. Κώστα (2003) 1 Α.Α.Δ. 269, Messios & Sons Ltd. v Ανδρέα Λεωνίδα 1 Α.Α.Δ 195 (2010) και ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ WARNER TRUST κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 45/2021, 2/4/2021).
12. Επιπλέον, θεωρώ πως η ορθή ερμηνεία τόσο της Δ.48 θ.4(2) όσο και του Κανονισμού 10(3) επιβάλλει ότι το Δικαστήριο δεν δύναται να ασκήσει την διακριτική του ευχέρεια για οποιοδήποτε λόγο παρά μόνο για καλό και σε κάθε περίπτωση για σκοπούς παράθεσης περαιτέρω ισχυρισμών γεγονότων, προς συμπλήρωση των όσων έχουν τεθεί με την αρχική ένορκη δήλωση και όχι επανάληψής αρχικών θέσεων. Καλός λόγος συνήθως καταδεικνύεται εκεί όπου προκύπτει ανάγκη παράθεσης γεγονότων τα οποία ήταν μεταγενέστερα της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου, ή αφορούν γεγονότα που δεν μπορούσαν εύλογα να προβλεφθούν ότι θα εγερθούν από κάποιο διάδικο ή που δεν ήταν προηγουμένως εις γνώση του εκάστοτε διαδίκου που επιθυμεί να τα προσκομίσει και που ασφαλώς συσχετίζονται δεόντως με την φύση και τις ανάγκες της διαδικασίας. Περαιτέρω, κατά την κρίση μου δεν αποτελεί καλό λόγο σε μια δικαστική διαδικασία και δεν θα πρέπει να επιτραπεί σε κάποιο διάδικο να προβεί σε συμπληρωματική ένορκη δήλωση για να παραθέσει γεγονότα και να προβάλει ισχυρισμούς τους οποίους, ενώ θα μπορούσε να συμπεριλάβει στην αρχική ένορκη δήλωσή του, είτε από αμέλεια είτε από αδιαφορία είτε από αδικαιολόγητη παράλειψη, δεν συμπεριέλαβε.
13. Παραπέμφθηκα σε αριθμό αποφάσεων και ενδεικτικά αναφέρομαι στην απόφαση Hellenic Bank (Finance) Ltd ν. Νίκος Δημοσθένους κ.α., Αρ. Αγωγής: 2778/2008, 28/2/2014), για να αντλήσω καθοδήγηση ως προς τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, εντούτοις τόσο η εν λόγω υπόθεση όσο και οι υπόλοιπες υποθέσεις στις οποίες παραπέμφθηκα δεν παρέχουν πλήρη καθοδήγηση επί του ζητήματος, καθότι το αντικείμενο των εκεί κυρίων διαδικασιών διέφερε με αυτό που καλείται να εξετάσει το Δικαστήριο στην παρούσα. Όπως έχει αναφερθεί πιο πάνω, η εκδίκαση αιτήσεων – εφέσεων κατά κανόνα διεξάγεται στην βάση των ενόρκων δηλώσεων. Συνεπώς, είμαι της άποψης ότι η ύπαρξη καλού λόγου για να επιτραπεί η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης σε αιτήσεις - εφέσεις, δεν εξετάζεται με τον ίδιο αυστηρό τρόπο που επιβάλλει την κατάδειξη καλού λόγου για την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης για παράδειγμα σε μια διαδικασία έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων, πόσο μάλλον όταν έχει εκδοθεί και μονομερώς σχετικό διάταγμα. Μια τέτοια προσέγγιση, κατά την άποψη μου, δικαιολογείται λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι στα πλαίσια εκδίκασης της κυρίως διαδικασίας, το Δικαστήριο δεν περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης του Διευθυντή, αλλά επεκτείνεται στην ορθότητα της και γενικότερα προβαίνει στην ρύθμιση των δικαιωμάτων των διαδίκων, καθότι το Δικαστήριο δικαιούται να αντικαταστήσει την κρίση του Διευθυντή με τη δική του (Αριστοτέλους v. Χ"Κυριάκου κ.ά. (2001) 1 ΑΑΔ 100 και Αντώνης Ζαχαρίου Ιωάννου v. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας κ.α., Πολιτική Έφεση αρ. 64/2018, 28/2/2024).
14. Το βάρος απόδειξης για να καταδειχθεί ότι η απόφαση του Διευθυντή, ως του κατ' εξοχήν αρμόδιου είναι λανθασμένη βρίσκεται στους ώμους του εκάστοτε αιτητή και είναι ένα δύσκολο εγχείρημα καθότι απαιτείται να καταδειχθούν ισχυροί λόγοι που να υποστηρίζουν τέτοια προσέγγιση που να δικαιολογεί την υποκατάσταση της διακριτικής ευχέρειας του Διευθυντή εφόσον ο ίδιος είναι και το πιο αρμόδιο πρόσωπο να αποφασίσει, ως ειδικός, τα θέματα που εγείρονται ενώπιον του (Κτωρίδη ν. Επάρχου Λεμεσού κ.α. (2005) 1Α ΑΑΔ 541 και Προκοπίου ν. Ryan κ.ά (2012) 1 Α.Α.Δ 1982 και Λουκία Μιχαήλ Αντωνίου v. 1. Μιχαλάκη Αριστοκλή 2. Αναστασία Μ. Αριστοκλή, Π.Ε. Αρ. 213/2011, ημερ. 29/6/2016). Όπως επεξηγείται στην απόφαση Προκοπίου (ανωτέρω) η κτηματολογική εργασία, είναι εξειδικευμένη και η αμφισβήτησή της ορθότητας της, μεταξύ άλλων, μπορεί να επιτευχθεί με την παρουσίαση ανάλογου βαρύτητας πραγματογνωμοσύνης.
Οι προτεινόμενοι ισχυρισμοί σε συνάρτηση με το επίδικο ζήτημα στην κυρίως αίτηση
15. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης προωθείται η θέση ότι θα παρασχεθεί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα στο Δικαστήριο σε σχέση με τα γεγονότα που αφορούν την παρούσα υπόθεση. Ειδικότερα, τα γεγονότα για τα οποία επιθυμούν οι Αιτητές να προσκομίσουν την μαρτυρία εμπειρογνώμονα και την προσκόμιση εγγράφων που κατά τους ίδιους υποστηρίζουν την θέση τους αφορούν: i) το ιστορικό διανομής προγενέστερων τεμαχίων πριν την κατάληξη στα διαφιλονικούμενα τεμάχια και τον τρόπο αξιοποίησης τους από τους ιδιοκτήτες τους, ii) το ιστορικό εγγραφής τεμαχίων στη βάση αίτησης με αριθμό Α2855/92, iii) την ύπαρξη σφάλματων κατά την μεταφορά στα επίσημα κτηματικά σχέδια μετά την αίτηση με αριθμό Α2855/92 και ανάγκη τροποποίησης των επίσημων κτηματικών σχεδίου ώστε να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις iv) την ύπαρξη λανθασμένων μετρήσεων που στηρίχθηκαν σε εσφαλμένα προαποφασισμένα «σταθερά σημεία» κατά την διαδικασία υπόδειξης των συνόρων από το Κτηματολόγιο στα πλαίσια επίλυσης της συνοριακής διαφοράς ΑΧ2291/2018.
16. Σε αυτό το σημείο κρίνω ορθό να παραθέσω την ισχύουσα νομολογία που καθορίζει το εύρος των ζητημάτων που εξετάζονται από το Δικαστήριο στα πλαίσια διαδικασίας με την οποία προσβάλλεται η απόφαση του Διευθυντή του Κτηματολογίου αναφορικά με συνοριακές διαφορές. Ειδικότερα εκείνο που το Δικαστήριο ουσιαστικά εξετάζει είναι κατά πόσο έχει καταδειχθεί από τον Αιτητή ότι η επιτόπου χωρομετρική εργασία και ο έλεγχος της δεν έγιναν ορθά (Πίτσα Γεωργίου Είκοσι κ.α. v. Βύρωνα Αργυρού Αργυρίδη (2012) 1Β Α.Α.Δ. 1859).
17. Στην επίλυση συνοριακής διαφοράς καθοριστικό παράγοντα αποτελεί το εν χρήσει κτηματολογικό σχέδιο(Πίτσα Γεωργίου Είκοσι ανωτέρω). Όταν το επίδικο τεμάχιο είναι εγγεγραμμένο και συσχετισμένο με το εν ισχύει κτηματολογικό σχέδιο, είναι καθήκον του Κτηματολογίου να μεταφέρει μέσω των μετρήσεων του το σχέδιο επιτόπου και να καθορίσει τα προκύπτοντα σύνορα που καθορίζουν και την έκβαση της συνοριακής διαφοράς. Δεν είναι επιτρεπτό για τον Διευθυντή να διορθώνει το σχέδιο ως εσφαλμένο ή να μην το εφαρμόζει ως τέτοιο, στη βάση της επιτόπου κατάστασης ως προς τα φυσικά στοιχεία τα οποία ενδεχομένως να αντιστρατεύοντο την ορθότητα του ή ακόμη να δημιουργούσαν και αμφιβολίες για αυτό. Εάν ο εκάστοτε Εφεσείοντας - Αιτητής διαφωνεί με το εν χρήσει σχέδιο τότε οφείλει να προβεί σε σχετικά διαβήματα δυνάμει του Άρθρου 61 του Κεφ. 224, για διόρθωση του λάθους στα επίσημα κτηματολογικά σχέδια. Η διαφορά μεταξύ των άρθρων 58 και 61 είναι κρίσιμη καθότι στην πρώτη περίπτωση η διαφωνία ως προς τα σύνορα επιλύεται με βάση το σχέδιο, η ορθότητα του οποίου είναι δεδομένη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση αφορά διόρθωση του ίδιου του σχεδίου που αντανακλά την έκταση της γης που οι ιδιοκτήτες δικαιούνται (Χατζημιχαήλ ν. Φιλίππου, Π.Ε. 160/2012, ημερ. 02/06/2021, ECLI:CY:AD:2021:A214).
18. Επανερχόμενος πίσω στα ζητήματα για τα οποία επιθυμεί να προσκομίσει μαρτυρία ο εμπειρογνώμονας, προκύπτει αβίαστα ότι το ιστορικό διανομής των προγενέστερων τεμαχίων και ο τρόπος αξιοποίησης τους είναι ζητήματα εντελώς άσχετα με τα επίδικα ζητήματα που θα εξεταστούν στην κυρίως αίτηση. Εξετάζοντας το υπόλοιπο περιεχόμενο της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωση, όπως αυτό συνοψίστηκε στην παράγραφο 15 ανωτέρω, αυτό που προκύπτει αβίαστα είναι ότι ουσιαστικά επιχειρείται να προσκομιστεί μαρτυρία με την οποία να αμφισβητείται η ορθότητα των επίσημων κτηματικών σχεδίου και η εσφαλμένη χρήση των δεδομένων που προέκυψαν από την διαδικασία Α2855/92. και που χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς επίλυσης της συνοριακής διαφοράς ΑΧ2291/2018. Παρενθετικά επισημαίνω ότι από το περιεχόμενο της προτεινόμενης μαρτυρίας φαίνεται ότι ο Νικόλας Δημητρίου επιβεβαιώνει την χρήση των «προαποφασισμένων σημείων» από τα επίσημα κτηματικά σχέδια, αν και ο ίδιος τα θεωρεί εσφαλμένα, κάτι που ενέχει ευρύτερα την δική του σημασία στην γενικότερη εικόνα της κυρίως αίτησης. Ομολογουμένως η προτεινόμενη μαρτυρία έχει τεθεί με πάσα γενικότητα και αοριστία και τα συμπεράσματα του εν λόγω προσώπου καταγράφονται χωρίς να υπάρχει σαφής επεξήγηση και συγκεκριμενοποίηση στο που ακριβώς έγκειται το σφάλμα του Κτηματολογίου με την δέουσα αντιπαραβολή στα έγγραφα και στα προτεινόμενα προς επισύναψη σχεδιαγράμματά. Κρίσιμος παράγοντας για την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου είναι η ανάγκη για προσδιορισμό των επίδικων θεμάτων και η διατύπωση των θέσεων των διαδίκων.
19. Όπως έχω ήδη αναφέρει με παραπομπή στην σχετική νομολογία (Πίτσα Γεωργίου Είκοσι ανωτέρω) το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας κυρίως διαδικασίας δεν θα εξετάσει κατά πόσο τα εν χρήσει κτηματικά σχέδια ήταν εσφαλμένα, ή αν υπήρχαν δεδομένα τα οποία δεν καταγράφηκαν ορθά στις αντίστοιχες εγγραφές και σχέδια καθότι αυτό αποτελεί αντικείμενο άλλης διαδικασίας δυνάμει άλλων νομοθετικών προνοιών. Κατόπιν προσεκτικής ανάγνωσης της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης αποφαίνομαι ότι με αυτή αποσκοπείται να καταδειχθεί το εσφαλμένο των προαποφασισμένων σταθερών σημείων επί των οποίων βασίστηκε το Κτηματολόγιο, για να επιλύσει την συνοριακή διαφορά ΑΧ2291/18, με αναφορά στα όσα καταγράφονται στα επίσημα κτηματικά σχέδιο, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά την ολοκλήρωση του φακέλου Α2855/92, η ορθότητα των οποίων δεν αποτελούν καν αντικείμενο της κυρίως διαδικασίας.
20. Ως εκ των ανωτέρω, το σύνολο της προτεινόμενης μαρτυρίας αποτελεί μη αποδεκτή μαρτυρία καθότι αφορά σε γεγονότα που είναι άσχετα με τα επίδικα θέματα που θα κληθεί να εξετάσει το Δικαστήριο για την εκδίκαση της κυρίως αίτησης. Επιπρόσθετα, σημειώνω ότι η προτεινόμενη μαρτυρία δεν συσχετίστηκε με την αντίκρουση ισχυρισμών που αφορούν το περιορισμένο υπόβαθρο γεγονότων τα οποία το Δικαστήριο θα κληθεί να διερευνήσει, όπως αυτό επεξηγήθηκε ανωτέρω και επί του οποίου στηρίχθηκε ο Διευθυντής του Κτηματολογίου για την έκδοση της προσβαλλόμενης Απόφασης. Για όλους τους λόγους που επεξηγούνται πιο πάνω, αποφαίνομαι ότι δεν έχει καταδειχθεί καλός λόγος για την έγκριση της αίτησης καθότι η αιτούμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση δεν θα υποβοηθήσει το έργο του Δικαστηρίου αλλά απεναντίας κρίνω ότι θα περιπλέξει αχρείαστα την διαδικασία προκαλώντας την ενασχόληση του Δικαστηρίου με άσχετα ζητήματα.
21. Πέραν των όσων έχω αναφέρει, είναι γεγονός ότι φαίνεται να υπήρξε καθυστέρηση στην υποβολή της συγκεκριμένης αίτησης. Η εξήγηση των Αιτητών αναφορικά με το χρονικό σημείο στο οποίο επέλεξαν να προβούν στην καταχώρηση της παρούσας Αίτησης ως την πλέον κατάλληλη, ουσιαστική και αναγκαία μαρτυρία, τουλάχιστον για να ελπίζουν σε επιτυχή έκβαση της Αίτησης τους, όπου σύμφωνα με την Ε/Δ ΑΠΚ υπάρχει ισχυρισμός ότι δεν ήταν εφικτό να εξευρεθεί ειδικός στερείται πειστικότητας. Ειδικότερα, παρατηρώ ότι ενώπιον των Δικαστηρίων υπάρχει πληθώρα υποθέσεων όπου αριθμός χωρομετρητών/τοπογράφων ή άλλων εμπειρογνωμόνων ανά το παγκύπριο προσκομίζουν μαρτυρία σε τέτοιου είδους υποθέσεις, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς τον συγκεκριμένο και αναντίλεκτο ισχυρισμό που προβλήθηκε στην Ε/Δ ΝΝ ότι το εν λόγω πρόσωπο, του οποίου την μαρτυρία επιθυμούν να προσκομίσουν οι Αιτητές, ήταν αναμειγνυόμενο από την αρχή που προέκυψε η συνοριακή διαφορά μεταξύ των μερών. Τα υπόλοιπα που αναφέρονται στις αγορεύσεις του συνηγόρου των Αιτητών με σκοπό να δικαιολογηθεί η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην καταχώρηση της παρούσας δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη καθότι οι αγορεύσεις δεν συνιστούν αποδεκτή μέθοδος προσκόμισης μαρτυρίας (El Fath Co For International Trade S.A.E v. E.D.T. Shipping κ.ά. (1992) 1ΑΑΔ 1255).
22. Περαιτέρω, όπως ορθά επισημάνθηκε από την ευπαίδευτο συνήγορο των Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2, όλα τα γεγονότα που οι Αιτητές επιθυμούν να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο, φαίνεται να ήταν ήδη σε γνώση τους. Αυτό προκύπτει έκδηλα από μια απλή ανάγνωση της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωση και αναφέρομαι ειδικά στις αναφορές του Νικόλα Δημήτριου περί εμπλοκής του, κατόπιν πρόσκλησης και από το Κτηματολόγιο, όπου περιγράφει τον τρόπο που το Κτηματολόγιο διενήργησε τις αναγκαίες μετρήσεις με την χρήση συστήματος «GPS», αλλά προκύπτει και από κάποια εκ των τεκμηρίων όπου οι αεροφωτογραφίες που επιθυμεί να επισυνάψει, λήφθηκαν κατά την ημερομηνία που πραγματοποιήθηκε η επιτόπια εξέταση. Τα ως άνω συνάδουν και με την προβαλλόμενη θέση των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, ότι το εν λόγω πρόσωπο ήταν παρών κατά την επιτόπια εξέταση του Κτηματολογίου και με την χρήση εναέριας κάμερας (drone) προέβη στις δικές του μετρήσεις. Από μελέτη της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης και των προτεινόμενων τεκμηρίων προκύπτει ότι τίποτα από όσα αναφέρονται στην προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση δεν είναι μεταγενέστερα είτε της Απόφασης του Διευθυντή του Κτηματολογίου είτε της ένστασης που καταχώρησαν οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στην Αίτηση-Έφεση, και θα μπορούσαν να είχαν ήδη συμπεριληφθεί στο σύνολο τους στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση-Έφεση. Με δεδομένο ότι δεν προσκομίσθηκε ίχνος ικανοποιητικής και ικανής εξήγησης για τα ως άνω ζητήματα η παρούσα Αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και για αυτούς τους λόγους.
Κατάληξη
23. Υπό το φως όλων των ανωτέρω, η Αίτηση απορρίπτεται και τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και εναντίον των Αιτητών, ως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πληρωτέα από αυτό το στάδιο της διαδικασίας.
(Υπ.) ……………………………….
Κ. Πασιαρδής, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο