ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Γ. Κ. Βλάμη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης ΠΣΑ: 18/2022 I-Justice
Αναφορικά με τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015
Αναφορικά με τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου (Α.Δ.Τ. χχχ) από την Πάφο – Χρεώστη
Αίτηση από: Σύμβουλο Αφερεγγυότητας (κύριο Έρμο Μιχαηλίδη) - Αιτητή
Αίτηση ημερ. 17.06.24 για παράταση ισχύος προστατευτικού διατάγματος
Ημερομηνία: 15.01.25
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή: κα Σ. Σωκράτους μαζί με κα Σ. Δουρραχίδου για κα Soteroula Stavri –
Socratous & CO L.L.C.
Για Καθ’ ης η αίτηση – Πιστώτρια: κα Μ. Μηλιώτου για ΚΟΥΣΙΟΣ ΚΟΡΦΙΩΤΗΣ
ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ.Ε.Π.Ε.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στην παρούσα υπόθεση ο Χρεώστης έχει διορίσει Σύμβουλο Αφερεγγυότητας προκειμένου να ετοιμάσει εκ μέρους και για λογαριασμό του Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (στο εξής το «ΠΣΑ») που να μπορεί να εγκριθεί και να εφαρμοστεί με βάση τις πρόνοιες του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015 (Ν.65(Ι)/2015 – στο εξής ο «νόμος»). Στην προσπάθεια του να υλοποιήσει τον σκοπό αυτό, ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας προέβηκε σε ενέργειες και έλαβε αποφάσεις που αμφισβητήθηκαν από Πιστωτές και συγκεκριμένα από την «Themis Porfolio Management Holdings Limited» (στο εξής η «Themis») και από την «Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λίμιεδ» (στο εξής η «ΚΕΔΙΠΕΣ»).
Ενδεικτικό της πιο πάνω αναφοράς καταχωρίστηκαν τα εξής:
(α) αίτηση ημερ. 02.09.22 με την οποίαν η ΚΕΔΙΠΕΣ υπέβαλλε ένσταση σε επικύρωση του ΠΣΑ που είχε ετοιμαστεί από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας για λογαριασμό του Χρεώστη,
(β) αίτηση ημερ. 05.09.22 με την οποίαν η Themis υπέβαλλε και αυτή ένσταση σε επικύρωση του ιδίου ΠΣΑ που είχε ετοιμαστεί,
(γ) αίτηση ημερ. 13.09.22 με την οποίαν η Υπηρεσία Αφερεγγυότητας αξίωνε επικύρωση του εν λόγω ΠΣΑ και
(δ) αίτηση ημερ. 22.09.22 με την οποίαν η ΚΕΔΙΠΕΣ ζητούσε διαφοροποίηση επαλήθευσης χρέους του Χρεώστη απέναντι της.
Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εμπλεκομένων διαδίκων/ενδιαφερομένων μερών κρίθηκε ότι η αίτηση υπό το σημείο (δ) θα έπρεπε να εκδικαστεί κατά προτεραιότητα των υπολοίπων αιτήσεων. Με βάση αυτή τη λογική, η εν λόγω αίτηση οδηγήθηκε σε ακρόαση. Για τους λόγους που εξηγεί στο κείμενο της απόφασης του ημερ. 06.06.24, το Δικαστήριο ενέκρινε την αίτηση ημερ. 22.09.22 ακυρώνοντας απόφαση του Συμβούλου Αφερεγγυότητας να μην αποδεχτεί τη νέα προκαταρκτική εκτίμηση της αγοραίας αξίας της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση της ΚΕΔΙΠΕΣ, δίδοντας του οδηγίες να την αποδεχτεί και να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Ενόψει της πιο πάνω απόφασης, οι υπόλοιπες τρεις αιτήσεις ορίστηκαν για οδηγίες με φυσική παρουσία των δικηγόρων που τις χειρίζονται ώστε το Δικαστήριο να ενημερωθεί για την τελική πορεία τους. Εκείνη την ημέρα οι συνήγοροι των διαδίκων/ενδιαφερομένων μερών είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν μεταξύ τους τις εκκρεμούσες αιτήσεις. Ήταν κοινή απόφαση τους όπως καμία από τις αιτήσεις αυτές συνεχίσει να προωθείται.
Συγκεκριμένα, σε ότι αφορά την αίτηση ημερ. 13.09.22 με την οποίαν το Τμήμα Αφερεγγυότητας αξίωνε επικύρωση του εν λόγω ΠΣΑ, αρμόδια λειτουργός, αν και δεν εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, απέστειλε την ημέρα της συνάντησης και ώρα 11:05 π.μ. γραπτό ηλεκτρονικό μήνυμα στην εφαρμογή «Επικοινωνία» του λογισμικού I-Justice με το εξής λεκτικό που καταγράφεται αυτούσιο:
«Εντιμότατε. Αναφορικά με την αίτηση επικύρωσης ΠΣΑ, η οποία είναι ορισμένη σήμερα 17/06/2024 για οδηγίες ενεργώ εκ μέρους του Τμήματος Αφερεγγυότητας. Είναι παράκληση μας όπως η αίτηση επικύρωσης αποσυρθεί άνευ βλάβης ενόψει της θέσης του χρεώστη και του Συμβούλου Αφερεγγυότητας, χωρίς έξοδα. Επίσης παρακαλούμε το Σεβαστό Δικαστήριο να μην επιδικαστούν οποιαδήποτε άλλα έξοδα σε βάρος του Τμήματος Αφερεγγυότητας. Με εκτίμηση Σωτηρία Κοζάκου Λειτουργός Τμήματος Αφερεγγυότητας.»
Ενόψει της πιο πάνω γραπτής δήλωσης, η αίτηση αποσύρθηκε και κατ’ επέκταση απορρίφθηκε χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Σε σχέση με την αίτηση ημερ.05.09.22 με την οποίαν η Themis υπέβαλλε ένσταση σε επικύρωση του ΠΣΑ που είχε ετοιμαστεί από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας για λογαριασμό του Χρεώστη, οι συνήγοροι των διαδίκων προέβηκαν στις ακόλουθες δηλώσεις που παρέχονται αυτούσιες μετά την αποστενογράφηση του σχετικού πρακτικού ημερ. 17.06.24:
«κα Μηλιώτου [συνήγορος Themis]:
Κύριε Πρόεδρε, εφόσον αντιλαμβάνομαι ότι από πλευράς του Χρεώστη και Συμβούλου Αφερεγγυότητας η εκκρεμούσα διαδικασία για διαφοροποίηση ΠΣΑ για τον Χρεώστη στην αίτηση 18/22 δεν θα προωθηθεί περαιτέρω τότε θα ζητήσουμε και εμείς την άδεια σας να αποσύρουμε την ένσταση και κάθε πλευρά να επωμιστεί τα δικά της έξοδα.
κα Σωκράτους [συνήγορος Συμβούλου Αφερεγγυότητας]:
Ενόψει της ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου ημερομηνίας 06.06.24 θα συμφωνήσω να αποσυρθεί και κάθε πλευρά τα έξοδα της.»
Ένεκα των πιο πάνω δηλώσεων, η εν λόγω αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε με την κάθε πλευρά να επωμίζεται τα δικά της έξοδα.
Παρόμοιες δηλώσεις έγιναν εκείνη την ημέρα (17.06.24) και από τους συνηγόρους της ΚΕΔΙΠΕΣ και του Συμβούλου Αφερεγγυότητας αναφορικά με την αίτηση ημερ. 02.09.22 με την οποίαν η ΚΕΔΙΠΕΣ υπέβαλλε και αυτή ένσταση στην επικύρωση του ιδίου ΠΣΑ που είχε ετοιμαστεί. Με βάση τις δηλώσεις που έγιναν, η αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε.
Αργότερα της ίδιας ημέρας που αποσύρθηκαν οι πιο πάνω αιτήσεις, ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας καταχώρισε μονομερής αίτηση με την οποίαν ζητεί την έκδοση:
(Α) διατάγματος με το οποίο να παρατείνεται η ισχύς του προστατευτικού διατάγματος που εκδόθηκε στις 07.04.22 για περίοδο 120 ημερών από τις 17.06.24 και/ή για όσο εύλογο χρόνο κρίνει το Δικαστήριο ότι θα χρειαστεί ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία του ΠΣΑ,
(Β) διατάγματος με το οποίο να παρατείνεται ο χρόνος καταχώρησης της αίτησης για παράταση της περιόδου ισχύος του προστατευτικού διατάγματος,
(Γ) οποιουδήποτε διατάγματος που το Δικαστήριο κρίνει ότι είναι δίκαιο και εύλογο υπό τις περιστάσεις.
Νομική βάση της αίτησης είναι, ανάμεσα σ’ άλλα, τα άρθρα 39-41 του Ν.65(Ι)/2015, στους κανονισμούς 2, 10 & 11 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2016 (5/2016), στη Δ.48 Θ.1-9 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας που ίσχυαν πριν την 01.09.23, στους κανόνες επιείκειας και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα, πάνω στα οποία στηρίζεται η αίτηση αυτή και που σύμφωνα με τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας δικαιολογούν την έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων, περιέχονται σε ένορκη δήλωση του ιδίου, στην οποίαν επισυνάπτονται διάφορα έγγραφα προς υποστήριξη της.
Στην ένορκη δήλωση καταγράφεται το ιστορικό της υπόθεσης και γίνεται επίκληση γεγονότων που την περιβάλλουν, όπως τα αντιλαμβάνεται ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας, από τα οποία θεωρεί ότι δικαιολογείται η επιτυχία της υπό κρίση αίτησης. Σύμφωνα με τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας, είναι απαραίτητο να παραταθεί η ισχύς του προστατευτικού διατάγματος για όσο χρόνο κρίνει εύλογο το Δικαστήριο ότι θα χρειαστεί ώστε ο ίδιος να προβεί σε όλες τις δέουσες ενέργειες για ολοκλήρωση της διαδικασίας του ΠΣΑ με τους πιστωτές του Χρεώστη. Είναι ακόμη η θέση του Συμβούλου Αφερεγγυότητας ότι η έγκριση της παρούσας αίτησης είναι αναγκαία για να μπορέσει να εκτελέσει τα καθήκοντα του και να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 06.06.24.
Μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου η υπό κρίση αίτηση επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη με αποτέλεσμα να καταστεί δια κλήσεως.
Με γραπτό ηλεκτρονικό μήνυμα ημερ. 04.07.24 στην εφαρμογή «Επικοινωνία» του λογισμικού I-Justice, ο Έφορος Φορολογίας ανάφερε ότι δεν έχει ένσταση στην έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων. Ένσταση δεν καταχώρισε ούτε η ΚΕΔΙΠΕΣ.
Αντίθετα η Themis αντέδρασε στις 14.10.24 με την καταχώρηση ειδοποίησης περί πρόθεσης ένστασης επί 12 λόγων. Δεν χρειάζεται να τους απαριθμήσω. Αναφορά σ’ αυτούς θα γίνει στη συνέχεια. Κοινό σημείο τους είναι η εγειρόμενη θέση ότι δεν δικαιολογείται η έγκριση της υπό κρίση αίτησης.
Η ένσταση εδράζεται, μεταξύ άλλων, σε διάφορα άρθρα του Ν.65(Ι)/2015, στους κανονισμούς 4, 5, 10(β), 13, 15, 18(α)-(θ), 28, 33 & 34 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2016, στη Δ.48 Θ.1-8, στις αρχές επιείκειας και στη σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου.
Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κυρίου Χριστόδουλου Παπαλαμπριανού, πρώην λειτουργού της Τράπεζας Κύπρου σε διάφορα τμήματα από το 1988 μέχρι 2013, περιλαμβανομένου στο Τμήμα Παρακολούθησης Προβληματικών Λογαριασμών την περίοδο 1995-2013. Ακολούθως τον Φεβρουάριο 2015 μέχρι Δεκέμβριο 2022, ο ενόρκως δηλών εργοδοτήθηκε στην Alpha Bank και από τις 02.01.23 μέχρι σήμερα εργάζεται ως δικαστηριακός λειτουργός στην Themis Portfolio Management Limited, η οποία, δυνάμει σχετικής συμφωνίας με την Themis, ανέλαβε τη διαχείριση αριθμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων και συναφών εγγυήσεων και εξασφαλίσεων. Μία από τις περιπτώσεις που ανέλαβε να διαχειρίζεται είναι και οι επίμαχες πιστωτικές διευκολύνσεις που δόθηκαν στον Χρεώστη. Προς υποστήριξη της ένορκης δήλωσης επισυνάπτονται έγγραφα.
Στην ένορκη δήλωση της ένστασης αναλύονται και επεξηγούνται οι λόγοι ένστασης της Themis οι οποίοι κατά τη γνώμη του ομνύοντα δικαιολογούν απόρριψη της παρούσας αίτησης. Παράλληλα παρέχεται το ιστορικό της υπόθεσης και προβάλλονται γεγονότα από την γωνία αντίληψης του εν λόγω Πιστωτή. Τα προβαλλόμενα γεγονότα σκιαγραφούν την εκδοχή της Themis στην παρούσα υπόθεση.
Η ακρόαση της υπό κρίση αίτησης περιορίστηκε σε γραπτές αγορεύσεις. Το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων μαζί με τα επισυνημμένα έγγραφα αποτελούν το σύνολο του μαρτυρικού υλικού που προσκομίστηκε στο Δικαστήριο.
Στις εμπεριστατωμένες αγορεύσεις τους αμφότεροι συνήγοροι, με παραπομπή σε διάφορα άρθρα του Ν.65(Ι)/2015, υποστήριξαν τις εκατέρωθεν και παράλληλα εκ διαμέτρου αντίθετες νομικές θέσεις και ισχυρισμούς τους. Πλήρης ανάλυση της νομικής επιχειρηματολογίας των συνηγόρων είναι καταγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και δεν χρειάζεται να επαναδιατυπωθεί καθότι δεν θα εξυπηρετήσει οποιοδήποτε πρακτικό σκοπό. Εκεί και όπου κρίνεται ότι χρειάζεται θα γίνεται ειδική αναφορά σε νομικά επιχειρήματα των συνηγόρων.
Στρέφομαι ευθύς να εξετάσω την παρούσα αίτηση υπό το φως των λόγων ένστασης και στη βάση των θέσεων και επιχειρημάτων αμφοτέρων πλευρών. Οι λόγοι ένστασης θα εξεταστούν κατά ομάδες στις οποίες έκαστος από αυτούς ανήκει ανάλογα με το αντικείμενο τους. Προς το σκοπό αυτό έχω θέσει ενώπιον μου το περιεχόμενο των αγορεύσεων των συνηγόρων, το οποίο και μελέτησα με προσοχή. Έχω ακόμη μελετήσει ενδελεχώς όλο το μαρτυρικό υλικό που μου έχει παρουσιαστεί.
Στην πρώτη ομάδα μπορεί να ενταχθούν οι λόγοι ένστασης αρ. 3, 5 και 6, στους οποίους προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας και/ή ο Χρεώστης κωλύονται ένεκα της συμπεριφοράς και δηλώσεων τους να προωθούν τη διαδικασία διαμόρφωσης ΠΣΑ μέσω της παρούσας αίτησης, η οποία τερματίστηκε και/ή απορρίφθηκε και/ή εγκαταλείφθηκε. Με τον εν λόγω ισχυρισμό διαφωνεί η Themis.
Είναι προφανές ότι ανάμεσα στους συνηγόρους των εμπλεκομένων μερών στις 17.06.24 έχει συζητηθεί η πορεία των προαναφερομένων αιτήσεων που εκκρεμούσαν υπό το φως τη εκδοθείσας δικαστικής απόφασης ημερ. 06.06.24. Οι όποιες συζητήσεις διεξήχθησαν ανάμεσα στα μέρη πραγματοποιήθηκαν εκτός της αίθουσας Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς λέχθηκε μέσα από τις συζητήσεις αυτές. Εκείνο που είναι εις γνώση του Δικαστηρίου είναι αυτά που λέχθηκαν εντός της αίθουσας Δικαστηρίου και έχουν καταγραφεί στο πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ. 17.06.24. Έχω παραθέσει προηγουμένως το περιεχόμενο του συγκεκριμένου πρακτικού. Μέσα από την ανάγνωση του δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να δημιουργεί κώλυμα στο Σύμβουλο Αφερεγγυότητας. Η δήλωση της συνηγόρου του Σύμβουλου Αφερεγγυότητας, όπως αυτή διαπιστώνεται στο εν λόγω πρακτικό, περιορίζεται σε αναφορά ότι συνεπεία της απόφασης του Δικαστηρίου ημερ. 06.06.24 συναινεί στην απόσυρση των αιτήσεων ημερ. 02.09.22 και 05.09.22, με την κάθε πλευρά να επωμίζεται τα δικά της έξοδα. Αν η πλευρά του Σύμβουλου Αφερεγγυότητας δήλωσε εκτός Δικαστηρίου στη συνήγορο της Themis ότι προτίθεται να μην προωθήσει διαδικασία διαφοροποίησης ΠΣΑ είναι κάτι που το Δικαστήριο δεν γνωρίζει αλλά ούτε και το αφορά. Τέτοια δήλωση δεν είναι καταγραμμένη στο πρακτικό. Αν γινόταν τέτοια δήλωση εντός της αίθουσας του Δικαστηρίου θα ήταν καταγεγραμμένη στο εν λόγω πρακτικό.
Είναι αλήθεια ότι στο γραπτό μήνυμα της η λειτουργός του Τμήματος Αφερεγγυότητας αναφέρει ότι αποσύρει την αίτηση της ημερ. 13.09.22 για επικύρωση του εν λόγω ΠΣΑ «ενόψει της θέσης του χρεώστη και του Συμβούλου Αφερεγγυότητας». Ωστόσο στο εν λόγω γραπτό μήνυμα δεν αναφέρεται ποια είναι αυτή η θέση του Συμβούλου Αφερεγγυότητας που ώθησε το Τμήμα Αφερεγγυότητας να αποσύρει την αίτηση του. Το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε εικασία σχετικά με το ζήτημα αυτό. Κάτι τέτοιο δεν είναι ορθό αλλά ούτε και νομικά επιτρεπτό. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να εκληφθεί ως δεδομένο ότι πρόκειται για τη θέση με περιεχόμενο αυτό που η ευπαίδευτη συνήγορος της Themis επικαλείται ότι είχε.
Με κάθε σεβασμό σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, η κατάληξη του Δικαστηρίου στην απόφαση του ημερ. 06.06.24 καθιστούσε άνευ αντικειμένου την εκδίκαση των τριών αιτήσεων που εκκρεμούσαν. Αν οι εν λόγω αιτήσεις προχωρούσαν σε ακρόαση, το σκεπτικό του Δικαστηρίου στην εν λόγω απόφαση του θα παρέμενε το ίδιο και μετά την κρίση του σ’ αυτές.
Η απουσία μαρτυρικού υλικού που θα θεμελίωνε τη θέση της συνηγόρου της Themis σε ότι αφορά το περιεχόμενο της επικαλούμενης θέσης του Συμβούλου Αφερεγγυότητας και την ίδια στιγμή η ύπαρξη δήλωσης της συνηγόρου του Συμβούλου Αφερεγγυότητας, όπως αυτή περιέχεται στο πρακτικό, που κάθε άλλο παρά την υποστηρίζει, δεν επιτρέπει υιοθέτηση του ισχυρισμού ότι ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας και/ή ο Χρεώστης «δεν ενέργησαν και/ή δεν ενεργούν με την απαιτούμενη εκ του Νόμου καλή πίστη».
Τόσο το σκεπτικό όσο και η κατάληξη του Δικαστηρίου στην απόφαση του ημερ. 06.06.24 είναι ξεκάθαρα. Η κρίση του Δικαστηρίου ασκήθηκε επί συγκεκριμένου θέματος που εξετάστηκε και δεν μπορεί να λεχθεί ότι το κείμενο της εν λόγω απόφασης παραπέμπει είτε σε τερματισμό είτε σε εγκατάλειψη είτε σε απόρριψη της διαδικασίας διαμόρφωσης ΠΣΑ.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα, οι υπό συζήτηση λόγοι ένστασης στερούνται τεκμηρίωσης και ως εκ τούτου απορρίπτονται.
Θα ασχοληθώ τώρα με τη θέση της Πιστώτριας (Themis) ότι «Το επίδικο προστατευτικό διάταγμα έπαυσε να ισχύει και/ή δεν δύναται να παραταθεί και/ή ανανεωθεί περαιτέρω». Πρόκειται για τον 4ο λόγο ένστασης. Η πλευρά του Συνηγόρου Αφερεγγυότητας διαφωνεί και προβάλλει τη δική της εκδοχή.
Για την εξέταση του λόγου αυτού ένστασης είναι σημαντικό να αναφέρω ορισμένα γεγονότα που αφορούν το ζήτημα αυτό και αποτελούν μέρος του πραγματικού υποβάθρου που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση. Προς τον σκοπό αυτό ανάτρεξα στον δικαστηριακό ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης και από το περιεχόμενο του έχω αντλήσει τις σχετικές πληροφορίες (Γεωργίου v. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Τραπέζης Κύπρου (1999) 1Γ Α.Α.Δ. 1938, Εύζωνος v. Φιλική Ασφαλιστική Εταιρεία Λίμιτεδ (2016) 1 Α.Α.Δ. 2146). Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για γεγονότα που αποτελούν κοινό έδαφος των διαδίκων και είναι τα εξής:
(α) Στις 07.04.22 εκδόθηκε προστατευτικό διάταγμα με περίοδο ισχύος 95 ημερών.
(β) Στις 07.07.22 εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο παρατάθηκε η ισχύς του προστατευτικού διατάγματος για περίοδο 40 ημερών.
(γ) Η Συνέλευση Πιστωτών πραγματοποιήθηκε στις 18.08.22.
Ένας απλός αριθμητικός υπολογισμός των ημερών που βρισκόταν σε ισχύ το προστατευτικό διάταγμα όταν παρατάθηκε, καθιστά σαφές ότι η περίοδος παράτασης του έληγε στις 16.08.22. Το άρθρο 39(7Α) του Ν.65(Ι)/2015, στις πρόνοιες του οποίου αναφέρεται η δικαστική απόφαση ημερ. 06.06.24 για να υποδείξει ότι ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας μπορούσε να καταφύγει χωρίς έτσι να καταλήξει στην απόφαση που έλαβε επικαλούμενος νομικό αδιέξοδο, πραγματεύεται την προκειμένη περίπτωση όπου η περίοδος παράτασης του προστατευτικού διατάγματος είχε εκπνεύσει.
Δεν διαφεύγουν της προσοχής μου οι διατάξεις του άρθρου 51(3) της εν λόγω νομοθεσίας. Ωστόσο το άρθρο 39(7Α) είναι ένα ειδικό άρθρο με ειδικές πρόνοιες που εφαρμόζεται κάτω από έκτακτες ειδικές συνθήκες ακριβώς για να προσφέρει τη νομική δυνατότητα ολοκλήρωσης της διαδικασίας. Αν το άρθρο 51(3) είχε καθολική υπεροχή τότε δεν θα μπορούσαν να τύχουν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 39(7Α). Κάτι τέτοιο όμως θα αντιστρατευόταν τον σκοπό του νομοθέτη, ο οποίος εκδηλώθηκε με την μεταγενέστερη θέσπιση του τροποποιητικού νόμου 100(Ι)/2020 που έθεσε σε ισχύ τις διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου στις 14.08.20.
Κατ’ ανάλογο τρόπο ισχύει το πιο πάνω σκεπτικό και για τις διατάξεις του άρθρου 53(9) της ίδια νομοθεσίας, το περιεχόμενο των οποίων επίσης δεν παραγνωρίζω.
Το άρθρο 39(7Α) περιλαμβάνεται στη νομική βάση της υπό κρίση αίτησης. Από το δε περιεχόμενο της §14 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση αλλά και από τη γραπτή νομική επιχειρηματολογία της συνηγόρου του Συμβούλου Αφερεγγυότητας (§3 & §4 σελίδας 6), καθίσταται αντιληπτό ότι η παρούσα αίτηση προωθείται δυνάμει του πιο πάνω άρθρου με σκοπό τη συνέχιση και ολοκλήρωση της διαδικασίας λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα που έχουν εμφανιστεί.
Στη βάση των πιο πάνω, ο λόγος αυτός ένστασης δεν ευσταθεί και γι’ αυτό απορρίπτεται.
Τα όσα έσω αναφέρει αμέσως προηγουμένως βρίσκουν έρεισμα στους λόγους ένστασης αρ. 9 και 11, μέσα από τους οποίους η Themis παραπονιέται ότι η παρούσα αίτηση προωθείται καταχρηστικά. Η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε αφού η Συνέλευση Πιστωτών δεν είχε την ευκαιρία να εξετάσει και να αποφασίσει για την έγκριση ή απόρριψη του διαμορφωμένου/τροποποιημένου ΠΣΑ υπό το φως των νέων δεδομένων, χωρίς να επιρρίπτω ευθύνη γι’ αυτό στη Themis ή σε οποιονδήποτε άλλο πιστωτή. Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη νομοθετικού δικαιώματος για προώθηση της παρούσας αίτησης και η δυνατότητα άσκησης του δυνάμει του άρθρου 39(7Α) δεν μπορεί παρά να καταστήσει έκθετο σε απόρριψη ισχυρισμό περί καταχρηστικής διαδικασίας.
Το πιο πάνω σκεπτικό ισχύει και για τον 10ο λόγο ένστασης όπου η Πιστώτρια ισχυρίζεται ότι «Η Αίτηση δεν υποβλήθηκε με την απαιτούμενη καλή πίστη». Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Δεν υπάρχει οτιδήποτε που να καθιστά βάσιμο το εν λόγω παράπονο της Themis.
Ολοκληρώνω την ενασχόληση μου με τους υπόλοιπους λόγους ένστασης (λόγοι ένστασης αρ. 1, 2, 7, 8 και 12), οι οποίοι θα εξεταστούν μαζί επειδή άπτονται της ουσίας της υπό κρίση αίτησης. Είναι βασικά η θέση του Συμβούλου Αφερεγγυότητας ότι υφίστανται οι παράμετροι που προσμετρούν στην κρίση του Δικαστηρίου προκειμένου να καταστήσουν επιτυχής την υπό κρίση αίτηση ενώ αντίθετα η Πιστώτρια θεωρεί ότι αυτές δεν ικανοποιούνται.
Όπως ήδη έχει λεχθεί, η περίοδος παράτασης του προστατευτικού διατάγματος είχε ήδη εκπνεύσει όταν προωθήθηκε η παρούσα αίτηση από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας. Σε ότι αφορά την παράμετρο των «έκτακτων ειδικών συνθηκών» που πρέπει να υπάρχει, παραπέμπω στο σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 16 της απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου ημερ. 06.06.24, το οποίο παραθέτω αυτούσιο:
«Ερμηνεία των πιο πάνω διατάξεων [άρθρο 39(7Α) του Ν.65(Ι)/2015] καθιστά αντιληπτό ότι το συγκεκριμένο άρθρο εισήχθηκε για να δημιουργήσει παράθυρο επιπλέον παράτασης της ισχύος του Προστατευτικού Διατάγματος κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Οι διατάξεις του νέου αυτού εδαφίου παρέχουν δυνατότητα για χορήγηση επιπρόσθετης παράτασης μετά τη λήξη της παράτασης της περιόδου των 40 ημερών. Η νομοθετική ρύθμιση προϋποθέτει την ύπαρξη ειδικών συνθηκών και περιστάσεων που καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση της διαδικασίας.
Για παράδειγμα αν η παρούσα περίπτωση ήταν από αυτές όπου τα μέρη συμφωνούσαν στο σκοπό ετοιμασίας νέας εκτίμησης τότε θα λέγαμε με ασφάλεια ότι η συνέχιση της διαδικασίας με σκοπό την ετοιμασία ΠΣΑ θα ήταν αδύνατη. Θα ήταν προφανές ότι το ΠΣΑ δεν θα μπορούσε να είχε ετοιμαστεί παρά μόνο στη βάση των νέων δεδομένων που θα υπήρχαν. Αυτό παραπέμπει στη δημιουργία ειδικών συνθηκών και περιστάσεων, ο χειρισμός των οποίων δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με τη συνέχιση της υφιστάμενης διαδικασίας.»
Το πιο πάνω απόσπασμα αντικατοπτρίζει τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Τα νέα δεδομένα που έχουν παρουσιαστεί, τα οποία έχω αναλύσει και επεξηγήσει στην απόφαση ημερ.06.06.24 είναι τέτοιας μορφής και φύσεως που θεωρώ ότι έχουν δημιουργήσει έκτακτες ειδικές συνθήκες οι οποίες καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση της διαδικασίας ως έχει. Κάτω από αυτές τις έκτακτες ειδικές περιστάσεις, η διαδικασία ολοκληρώνεται μονοδρομικά με την τροποποίηση / διαμόρφωση του ΠΣΑ από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι είναι ορθό, λογικό και δίκαιο να δοθεί η ευκαιρία στο Σύμβουλο Αφερεγγυότητας να τροποποιήσει το ΠΣΑ και να θέσει το τροποποιημένο κείμενο του ενώπιον της Συνέλευσης Πιστωτών για να αποφασιστεί αν θα εγκριθεί ή αν θα απορριφθεί υπό την τροποποιημένη του μορφή. Θεωρώ ότι είναι ορθό, λογικό και δίκαιο να αφεθεί ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 06.06.24. Παράλληλα με τον τρόπο αυτό ο Χρεώστης έχει την ευκαιρία να ασκήσει το συγκεκριμένο νομοθετικό δικαίωμα του μέσα από μία ολοκληρωμένη διαδικασία η οποία τελικά θα παρουσιάσει ένα ΠΣΑ του οποίου το περιεχόμενο θα στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Την ίδια στιγμή, τα δικαιώματα και/ή συμφέροντα των Πιστωτών, περιλαμβανομένης της Themis, δεν επηρεάζονται δυσμενώς από μία τέτοια εξέλιξη. Αντίθετα θα έλεγα ότι παραμένουν άθικτα.
Κατά συνέπεια, οι λόγοι αυτοί ένστασης κρίνονται ότι δεν ευσταθούν και ως εκ τούτου απορρίπτονται.
Υπό το φως όλων των πιο πάνω και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, καταλήγω ότι ικανοποιούνται οι παράμετροι που απαιτούνται για την εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 39(7Α) του Ν.65(Ι)/2015. Συνακόλουθα η παρούσα αίτηση επιτυγχάνει και η ένσταση απορρίπτεται στην ολότητα της ως αβάσιμη.
Συνεπεία των πιο πάνω, εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ανανεώνεται η ισχύς του προστατευτικού διατάγματος για περίοδο 90 ημερών από σήμερα, εντός της οποίας περιόδου να ολοκληρωθεί η διαδικασία ετοιμασίας τροποποιημένου ΠΣΑ με βάση τα νέα δεδομένα. Το διάταγμα να επιδοθεί σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (π.χ. Themis, ΚΕΔΙΠΕΣ, Έφορο Φορολογίας κ.λ.π.) και στο Τμήμα Αφερεγγυότητας.
Σε ότι αφορά τα έξοδα δεν βλέπω λόγο να παρεκκλίνω από τον γενικό κανόνα που διέπει την επιδίκασή τους. Κατά συνέπεια, τα έξοδα της παρούσας αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ του Χρεώστη και εναντίον της Πιστώτριας Themis.
(Υπ.) .................................
Γ. Κ. Βλάμης, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο