ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. Μιχαηλίδη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 2695/16
Μεταξύ:
Mattheos Ioannou Motor Agency Limited, από την Λεμεσό
Εναγόντων
και
Pan – Theo Whisper Fashion Co. Limited, από την Λεμεσό
Εναγομένων
Ημερομηνία: 10.2.25
Εμφανίσεις:
Για τους Ενάγοντες: κ. Σ. Θεοφάνους για κκ N. Πιριλλίδης και Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Για τους Εναγόμενους: κα Μ. Σιακού για κκ Ν. Α. Νικηφόρου ΔΕΠΕ
……………………………...
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα αγωγή οι Ενάγοντες αξιώνουν το ποσό των Ευρώ 108.000,00 σεντ ως απώλεια ενοικίων για την περίοδο από 1.1.17 μέχρι 31.12.17 αναφορικά με κατάστημα ιδιοκτησίας των Εναγόντων το οποίο βρίσκεται στην Λεμεσό, από τώρα και στο εξής «το κατάστημα». Οι Ενάγοντες ενάγουν στην βάση του ότι οι Εναγόμενοι αθέτησαν την υποχρέωση τους να ενοικιάσουν το κατάστημα για την συμφωνηθείσα περίοδο με αποτέλεσμα να παραβούν προφορική συμφωνία ενοικίασης του καταστήματος η οποία συνομολογήθηκε μεταξύ των διαδίκων στις αρχές Μαΐου του 2016. Με την Υπεράσπισή τους οι Εναγόμενοι αρνούνται την συνομολόγηση οποιασδήποτε συμφωνίας ενοικίασης με τους Ενάγοντες, είτε προφορικής είτε γραπτής.
Οι διάδικοι είναι ιδιωτικές εταιρείες περιορισμένης ευθύνης δια μετοχών δεόντως εγγεγραμμένες στην Κύπρο σύμφωνα με την σχετική Νομοθεσία με έδρα των εργασιών τους την Λεμεσό. Οι Εναγόμενοι ασχολούνται, μεταξύ άλλων, με την μεταπώληση παιδικών ενδυμάτων.
Για την πλευρά των Εναγόντων κατέθεσαν ο ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ (ΜΕ 1). Για την πλευρά των Εναγόμενων κατέθεσαν ο ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ (ΜΥ 1) και ο ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ (ΜΥ 2). Και οι τρεις μάρτυρες κατέθεσαν στα πλαίσια της κυρίως εξέτασής τους, αφού προηγουμένως υιοθέτησαν το περιεχόμενό της, γραπτή τους δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 25 του Περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9, όπως τροποποιήθηκε, ως η κυρίως εξέτασή τους.
Ο ΜΕ 1 είναι ο Διευθυντής των Εναγόντων. Ένεκα της ιδιότητάς του αυτής αλλά και της προσωπικής του εμπλοκής στην υπόθεση ο μάρτυρας είναι γνώστης των γεγονότων της υπόθεσης. Στην γραπτή του δήλωση – Τεκμήριο Α – ο μάρτυρας ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Βάση της αγωγής είναι η παράβαση από μέρους των Εναγόμενων προφορικής συμφωνίας για ενοικίαση του καταστήματος. Το κατάστημα ήταν παλαιότερα ενοικιασμένο στην ΧΧΧΧ Τράπεζα στην βάση γραπτής συμφωνίας ενοικίασης ημερομηνίας 24.11.98. Για το διάστημα από το 2013 μέχρι και την 27.5.16 η ενοικίαση συνεχίσθηκε από την ΧΧΧΧ, από τώρα και στο εξής «η τράπεζα», με μηνιαίο ενοίκιο ύψους Ευρώ 8.000,00 σεντ.
Εκ μέρους των Εναγόμενων ο μάρτυρας προσεγγίσθηκε από τον Διευθυντή τους, ΜΥ 1, ο οποίος και εξέφρασε στον μάρτυρα από την αρχή το έντονο και επίμονο ενδιαφέρον των Εναγόμενων να ενοικιάσουν το κατάστημα. Οι Ενάγοντες δεν επιθυμούσαν να τερματίσουν την ενοικίαση του καταστήματος με την τράπεζα ενόψει της άψογης συνεργασίας που υπήρχε μεταξύ των Εναγόντων και της τράπεζας. Εν τέλει ο μάρτυρας πείσθηκε για τον τερματισμό της ενοικίασης του καταστήματος από την τράπεζα στην βάση των διαβεβαιώσεων του ΜΥ 1 ότι η ενοικίαση του καταστήματος στους Εναγόμενους θα απέφερε οικονομικό όφελος στους Ενάγοντες καθότι οι Εναγόμενοι, αφενός, ήταν διατεθειμένοι να καταβάλλουν ψηλότερο ενοίκιο από αυτό που κατέβαλε η τράπεζα, αφετέρου, μετά την λήξη ενός έτους ενοικίασης του καταστήματος θα προχωρούσαν στην ανανέωση της ενοικίασης του καταστήματος για περαιτέρω περίοδο 5 ετών αλλά και για περαιτέρω περιόδους που συνολικά θα ξεπερνούσαν τα 20 έτη με προσαυξήσεις στο μηνιαίο ενοίκιο οι οποίες θα συμφωνούνταν μεταξύ των Εναγόντων και των Εναγομένων κατά την λήξη της εκάστοτε ανανεωθείσας περιόδου ενοικίασης.
Κατόπιν παράκλησης του μάρτυρα προς την τράπεζα η συμφωνία ενοικίασης ημερομηνίας 24.11.98 τερματίσθηκε στις 27.5.16 αφού προηγήθηκε περί τις αρχές Μαΐου του 2016 προφορική συμφωνία μεταξύ των Εναγόντων και των Εναγομένων για την ενοικίαση του καταστήματος. Η συμφωνία έγινε προφορικά μεταξύ του μάρτυρα εκ μέρους των Εναγόντων και του ΜΥ 1 εκ μέρους των Εναγόμενων στα πλαίσια επίσκεψης του ΜΥ 1 στα γραφεία των Εναγόντων στην Λεμεσό. Σύμφωνα με την συμφωνία οι Ενάγοντες θα ενοικίαζαν το κατάστημα στους Εναγόμενους για 1 χρόνο, ήτοι από 1.1.17 μέχρι 31.12.17, με δικαίωμα ανανέωσης της ενοικίασης για ακόμα 5 χρόνια έναντι του ποσού των Ευρώ 9.000,00 ως μηνιαίου ενοικίου υπό την επιφύλαξη του νόμιμου τερματισμού της ενοικίασης από την τράπεζα, η οποία τελικά έλαβε χώρα στις 27.5.16. Ήταν δε κοινή συνεννόηση ότι στην συνέχεια θα υπογράφονταν γραπτό κείμενο συμφωνίας που θα ετοίμαζαν οι δικηγόροι των Εναγόντων και το οποίο θα αντικατόπτριζε τα συμφωνηθέντα.
Οι εν λόγω δικηγόροι με επιστολή τους ημερομηνίας 5.9.16 κάλεσαν τους Εναγόμενους στα γραφεία τους για σκοπούς υπογραφής της γραπτής συμφωνίας που ετοίμασαν κατόπιν οδηγιών του μάρτυρα. Οι Εναγόμενοι αρνήθηκαν την ύπαρξη της συμφωνίας μέσω επιστολής του δικηγόρου τους ημερομηνίας 7.9.16. Ο ισχυρισμός στην Υπεράσπιση ότι η απόφαση για την ενοικίαση του καταστήματος δεν εναπόκειτο στους Εναγόμενους, αλλά σε άλλη εταιρεία με την οποία οι Εναγόμενοι έχουν συμφωνία δικαιόχρησης (franchising) αποτελεί εκ των υστέρων επινόημα των Εναγόμενων για να αποφύγουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από την συμφωνία και, κατ’ επέκταση, τις ευθύνες τους από την εκ μέρους τους παραβίαση της.
Ο ΜΥ 1 παρίστανε στον μάρτυρα ότι η ενοικίαση του καταστήματος πέρα από άκρως κερδοφόρα για τους Ενάγοντες ήταν και καθαρά δικό του θέμα. Ο ΜΥ 1 στις συχνές και επίμονες επισκέψεις του στα γραφεία των Εναγόντων την περίοδο Απριλίου – Μαΐου 2016, αλλά και τον Μάιο του 2016 που έγινε η συμφωνία έδωσε στον μάρτυρα να καταλάβει ότι ήταν το κατεξοχήν αρμόδιο πρόσωπο για να αποφασίσει για την ενοικίαση του καταστήματος. Εξάλλου δεν επισκέφθηκε το κατάστημα ή τα γραφεία των Εναγόντων οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο από πλευράς των Εναγόμενων είτε για να επιθεωρήσει το κατάστημα είτε για να εγκρίνει την ενοικίασή του, ούτε περιήλθε σε γνώση του μάρτυρα, είτε γραπτώς είτε προφορικώς, η ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης τρίτης εταιρείας.
Επίσης αμέσως μετά την σύναψη της συμφωνίας ο ΜΥ 1 ζήτησε από τον μάρτυρα τα αρχιτεκτονικά σχέδια και τις κατόψεις του καταστήματος για να προβούν οι Εναγόμενοι σε αναδιαμόρφωση του χώρου μέχρι να παραδώσει η τράπεζα ελεύθερη και κενή κατοχή του καταστήματος. Εν τέλει οι Εναγόμενοι αποφάσισαν τις αλλαγές και τις τροποποιήσεις που ήθελαν να γίνουν στο κατάστημα και αποτάθηκαν στον μάρτυρα για να τις εγκρίνει. Ο μάρτυρας τις ενέκρινε διότι δεν παραβίαζαν την αρχιτεκτονική της πολυκατοικίας, αλλά αφορούσαν στην εσωτερική διαρρύθμιση του καταστήματος.
Ως διαφάνηκε εκ των υστέρων οι Εναγόμενοι παρά την ύπαρξη της συμφωνίας εξηύραν και ενοικίασαν άλλο υποστατικό στην Λεμεσό με χαμηλότερο ενοίκιο για την ίδια περίοδο. Αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος για τον οποίο αρνήθηκαν και εξακολουθούν να αρνούνται την ύπαρξη της συμφωνίας. Η συμπεριφορά των Εναγόμενων συνιστά προκαταβολική παράβαση της συμφωνίας από πλευράς των Εναγόμενων συνεπεία της οποίας οι Ενάγοντες υπέστησαν ζημία ύψους Ευρώ 108.000,00 σεντ, ποσό που αντιπροσωπεύει τα ενοίκια του καταστήματος που θα εισέπρατταν οι Ενάγοντες για την περίοδο από 1.1.17 μέχρι 31.12.17 αν η συμφωνία εκπληρωνόταν κανονικά.
Οι Ενάγοντες στα πλαίσια μετριασμού της ζημιάς τους προσπάθησαν να ενοικιάσουν το κατάστημα σε τρίτους για την εν λόγω περίοδο, είτε έναντι του συμφωνηθέντος με τους Εναγόμενους ενοικίου είτε οποιουδήποτε άλλου χαμηλότερου ενοικίου, πλην όμως άνευ επιτυχίας.
Στα πλαίσια της διά ζώσης μαρτυρίας του ο μάρτυρας κατέθεσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα έγγραφα τα οποία σημειώθηκαν από το Δικαστήριο ως τεκμήρια:
- αντίγραφο έρευνας από τον Έφορο Εταιρειών που καταδεικνύει την σύσταση των Εναγόντων και ότι ο μάρτυρας είναι ένας εκ των Διευθυντών τους – Τεκμήριο 1
- αντίγραφα του τίτλου ιδιοκτησίας τριών τεμαχίων επί των οποίων ανεγέρθηκε η πολυκατοικία στο ισόγειο της οποίας βρίσκεται το κατάστημα – Τεκμήριο 2. Στην αντεξέταση ο μάρτυρας διευκρίνισε ότι στο ισόγειο δεν υπάρχουν καταστήματα άλλα από το κατάστημα και ότι οι όροφοι της πολυκατοικίας αποτελούνται από γραφεία τα οποία ο μάρτυρας ενοικιάζει σε άλλους
- το ενοικιαστήριο έγγραφο μεταξύ των Εναγόντων και της ΧΧΧΧ ημερομηνίας 24.11.98 – Τεκμήριο 4
- τις επιστολές της τράπεζας με ημερομηνίες 27.5.16 και 27.6.16 – Τεκμήρια 5 και 6 αντίστοιχα
- την επιστολή των δικηγόρων των Εναγόντων προς τους Εναγόμενους ημερομηνίας 5.9.16 – Τεκμήριο 7
- την επιστολή των δικηγόρων των Εναγόμενων προς τους δικηγόρους των Εναγόντων ημερομηνίας 7.9.16 – Τεκμήριο 8.
Αντεξεταζόμενος ο μάρτυρας ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Κατά τον επίδικο χρόνο και δη κατά τον χρόνο που ο ΜΥ 1 προσέγγισε τον μάρτυρα συναντώντας τον στο γραφείο του το κατάστημα ήταν ενοικιασμένο στην τράπεζα αν και ήταν άδειο, δεν λειτουργούσε και δεν εξυπηρετούσε κόσμο. Ακριβώς επειδή το κατάστημα ήταν ακόμα υπό ενοικίαση ο μάρτυρας δεν είχε τα κλειδιά. Γι’ αυτό και όταν ο ΜΥ 1 επιθεώρησε το κατάστημα για πρώτη φορά το κατάστημα ανοίχθηκε από υπάλληλο της τράπεζας. Ο μάρτυρας αρνήθηκε υποβολή ότι το κατάστημα το άνοιξε στην παρουσία του ΜΥ 1 ο ίδιος ο μάρτυρας με δικά του κλειδιά.
Ο μάρτυρας αρνήθηκε, επίσης, υποβολή ότι ήταν επιθυμία της τράπεζας να εγκαταλείψει το κατάστημα και αντέτεινε ότι είναι μετά από μεγάλη πίεση που ασκήθηκε στην τράπεζα τόσο από τον μάρτυρα όσο και από τον ΜΥ 1 που η τράπεζα εγκατέλειψε το κατάστημα. Δεν είχε περιέλθει στην αντίληψη του μάρτυρα ότι η τράπεζα ήθελε να ξενοικιάσει το κατάστημα. Τουναντίον ο μάρτυρας είχε πληροφορηθεί ότι στο κατάστημα θα μεταφέρονταν κάποιες υπηρεσίες της τράπεζας. Η τράπεζα ήθελε να συνεχίσει με το ίδιο ενοίκιο, ήτοι Ευρώ 8.000,00 σεντ τον μήνα, ενώ οι Εναγόμενοι προσέφεραν Ευρώ 1.000,00 σεντ περισσότερα τον μήνα. Εν τέλει η τράπεζα πείσθηκε να αποστείλει επιστολές τερματισμού.
Υποβλήθηκε, επίσης, στον μάρτυρα ότι ο ισχυρισμός της αρχικής ενοικίασης για ένα χρόνο ήταν επινόηση του μάρτυρα για να έχουν οι Ενάγοντες αιτία αγωγής και δη την παράβαση προφορικής συμφωνίας ενοικίασης για περίοδο ενός έτους. Δεν δικαιολογείτο οι Εναγόμενοι να υποβληθούν σε έξοδα διαμόρφωσης του καταστήματος μόνο για ένα χρόνο. Σύμφωνα με την Υπεράσπιση οι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν απαιτούσαν την εκτέλεση πολλών εργασιών ώστε το κατάστημα να συμβαδίζει με τα πρότυπα της εταιρείας Orchestra. Άλλωστε με την λήξη του έτους οι Εναγόμενοι μπορεί να μην επιθυμούσαν την συνέχιση της ενοικίασης. Ο μάρτυρας αρνήθηκε υποβολή ότι οι συζητήσεις που έγιναν αφορούσαν ενοικίαση για περίοδο 5 ετών.
Ο ΜΥ 1 ουδέποτε ανέφερε στον μάρτυρα ότι οι Εναγόμενοι προτού προβούν σε ενοικίαση του καταστήματος θα έπρεπε να λάβουν την έγκριση της εταιρείας Orchestra Cyprus Ltd. Τουναντίον το μόνο που ο ΜΥ 1 ανέφερε στον μάρτυρα ήταν ότι εκείνος ήταν ο Διευθυντής και εκείνος αποφάσιζε για οτιδήποτε.
Δεν θυμάται αν μαζί με τον ΜΥ 1 στο κατάστημα ο μάρτυρας συνάντησε και την Γαλλίδα αντιπρόσωπο της Orchestra France καθώς και τον Γενικό Διευθυντή της Orchestra Hellas οι οποίοι σύμφωνα με την Υπεράσπιση επισκέφθηκαν το κατάστημα με σκοπό να το επιθεωρήσουν και με απώτερο σκοπό να εξετάσουν αν θα έπρεπε να δώσουν έγκριση για την ενοικίαση του. Αρνήθηκε δε υποβολή ότι όταν οι πιο πάνω αναφερόμενοι έλεγξαν το κατάστημα κατέληξαν στο ότι η ενοικίασή του θα ήταν πολυέξοδη και μη συμφέρουσα και ότι ο ΜΥ 1 του ανέφερε ότι οι Εναγόμενοι εν τέλει δεν θα προχωρούσαν στην ενοικίασή του.
Ο μάρτυρας αρνήθηκε υποβολή ότι η τράπεζα τερμάτισε την ενοικίαση καθότι δεν επιθυμούσε την περαιτέρω ενοικίαση του καταστήματος και επανέλαβε ότι η τράπεζα εγκατέλειψε το κατάστημα κατόπιν άσκησης πίεσης υπό του ιδίου και του ΜΥ 1. Παραχώρησε δε στην τράπεζα χώρο ενοικίασης σε άλλο κτήριο που βρισκόταν 200 με 400 μέτρα απόσταση από το κατάστημα με ενοίκιο Ευρώ 6.650,00 σεντ τον μήνα.
Τέλος ο μάρτυρας αρνήθηκε υποβολή ότι ουδέν έπραξε προς μείωση της ζημίας των Εναγόντων. Απεναντίας ήταν η έγνοια του να ενοικιαστεί το κατάστημα καθότι στερούνταν ένα ψηλό εισόδημα.
Στην γραπτή του δήλωση – Τεκμήριο Β - ο MY 1 κατέθεσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Ο μάρτυρας είναι ο Διευθυντής των Εναγόμενων οι οποίοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης νομίμως εγγεγραμμένη στην Κύπρο και ασχολείται με την πώληση και το λιανικό εμπόριο ειδών ρουχισμού και συγκεκριμένα παιδικών ενδυμάτων και υποδημάτων.
Περί το τέλος του 2015 οι Εναγόμενοι μαζί με την εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd αποφάσισαν το άνοιγμα ενός ακόμα καταστήµατος στην Λεμεσό. H εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd, η οποία ανήκει στον όμιλο εταιρειών Orchestra France, κατά τον επίδικο χρόνο είχε και έχει συμφωνία δικαιόχρησης (franchising) µε τους Εναγόµενους. Η εν λόγω συµφωνία μεταξύ της Orchestra Cyprus Ltd και των Εναγόµενων κατατέθηκε υπό του μάρτυρος και σημειώθηκε ως Τεκμήριο 10. Με βάση την αναφερόμενη συμφωνία η εταιρεία Orchestra προμηθεύει τους Εναγόμενους µε δικά της προϊόντα σε µορφή παρακαταθήκης, τα οποία οι Εναγόµενοι θέτουν προς πώληση και ανάλογα με τις πωλήσεις λαμβάνουν προμήθεια. Ένεκα της εν λόγω συμφωνίας η εταιρεία Orchestra έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για την επιλογή των καταστημάτων τα οποία θα πωλούν τα προϊόντα τους. Επίσης η εν λόγω εταιρεία αποφασίζει για την τοποθεσία των καταστημάτων, το εμβαδό τους, την ακριβή διαμόρφωση τους, το δάπεδο τους, τα ράφια τα οποία θα τοποθετηθούν στα καταστήματα, τα συστήματα τα οποία θα εγκατασταθούν στα καταστήματα, τον φωτισμό, τον αριθμό υπαλλήλων και πολλά άλλα επιμέρους θέματα. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο και αφού το εμπόρευμα ανήκει στην εταιρεία Orchestra πριν το άνοιγμα οποιουδήποτε καταστήματος αντιπρόσωποι της το επισκέπτονται για να δώσουν έγκριση για την ενοικίαση του, κάτι που εφαρμόζεται σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο μάρτυρας ερευνώντας για εντοπισμό καταστήµατος στην Λεμεσό εντόπισε το κατάστημα στην εξωτερική όψη του οποίου υπήρχε αναγραµµένος αριθμός τηλεφώνου. Ο μάρτυρας κάλεσε τον αριθμό αυτό και απάντησε ο ΜΕ 1 ο οποίος ανέφερε στον μάρτυρα ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. Κατά την τηλεφωνική συνομιλία διευθετήθηκε συνάντηση προκειμένου ο μάρτυρας να επιθεωρήσει το κατάστημα. Κατά την άφιξη του μάρτυρα στο κατάστηµα ο ΜΕ 1 άνοιξε την πόρτα του καταστήματος με κλειδί που είχε. Το κατάστημα φαινόταν εγκαταλελειμμένο. Συγκεκριμένα ήταν σκονισμένο, υπήρχαν κόλλες στο δάπεδο και κάποια διάσπαρτα σκονισμένα γραφεία.
Ο ΜΕ 1 ανέφερε στον μάρτυρα ότι το κατάστηµα το ενοικίαζε αρχικά η Λαϊκή Τράπεζα και µετά τα γεγονότα του 2013 συνέχισε να το ενοικιάζει η τράπεζα. Η τράπεζα έκλεισε, όμως, το κατάστημα καθότι ενοικίαζε άλλο κατάστηµα 200-400 μέτρα πιο κάτω, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν, επίσης, ο ΜΕ 1.
Ο μάρτυρας εξήγησε στον ΜΕ 1 για ποιο λόγο ενδιαφέρονταν οι Εναγόµενοι να ενοικιάσουν το κατάστημα καθώς και για την συµφωνία των Εναγόµενων µε την εταιρεία Orchestra και διασαφήνισε στον μάρτυρα ότι προκειμένου να ενοικιάσουν οι Εναγόµενοι το κατάστημα θα έπρεπε αντιπρόσωποι της εταιρείας Orchestra να επιθεωρήσουν και ελέγξουν το κατάστηµα και αφού κρίνουν ότι συνάδει με τα πρότυπα της εταιρείας τους και οικονομικά ήταν βιώσιμο θα έδιναν στον μάρτυρα έγκριση να προβεί σε συμφωνία ενοικίασης.
Ακολούθως διευθετήθηκε συνάντηση στο γραφείο του ΜΕ 1 στην οποία παρευρέθηκε και o λογιστής των Εναγόµενων, ΜΥ 2, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον ΜΕ 1. Στην συνέχεια μετέβησαν και οι τρείς στο κατάστηµα. Στην εν λόγω συνάντηση ο μάρτυρας και ο ΜΥ 2 ανέφεραν στον ΜΕ 1 ότι το ποσό του ενοικίου το οποίο ο μάρτυρας εκτιμούσε ότι η εταιρεία Orchestra θα δεχόταν να καταβάλει κάθε μήνα ήταν Ευρώ 6.500 με Ευρώ 7.000 και του επανέλαβαν ότι η εταιρεία Orchestra έπρεπε να επιθεωρήσει και ελέγξει κατ’ ιδίαν το κατάστηµα και αν αποφάσιζε ότι το κατάστηµα συνάδει με τα πρότυπα της και οικονομικά ήταν βιώσιμο θα έδινε την έγκριση της για την ενοικίαση του από τους Εναγόμενους. Επίσης ο μάρτυρας ζήτησε από τον ΜΕ 1 να του παραδώσει την κάτοψη του καταστήµατος όπως φαίνεται στα αρχιτεκτονικά σχέδια για να την παρουσιάσει στους αντιπρόσωπους της εταιρείας Orchestra ώστε αυτοί να μπορούν να ελέγξουν όταν θα επισκέπτονταν το κατάστημα κατά πόσο θα ήταν δυνατό να διαμορφωθεί το κατάστημα σύμφωνα με τα πρότυπα της εταιρείας για να μπορούν στην συνέχεια να αποφασίσουν αν θα έδιναν στον μάρτυρα οδηγίες να ενοικιάσει το κατάστηµα ή όχι. Ο ισχυρισμός του ΜΕ 1 ότι οι Εναγόµενοι είχαν αποφασίσει τις αλλαγές και τις τροποποιήσεις του καταστήματος, ότι αποτάθηκαν στον ΜΕ 1 και ότι ο ΜΕ 1 τις ενέκρινε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ο μάρτυρας ανέφερε, επίσης, στον ΜΕ 1 ότι επειδή θα γίνονταν πολλά έξοδα για να μπορεί το κατάστημα να λειτουργεί στα πρότυπα της εταιρείας Orchestra οι συζητήσεις γίνονταν µε σκοπό την ενοικίαση του καταστήματος για περίοδο πέντε χρόνων και περισσότερο.
Ως εκ τούτου περί τον Ιούλιο του έτους 2016 διευθετήθηκε ακόμη μια συνάντηση με τον ΜΕ 1 στο κατάστημα στην παρουσία της τότε Γαλλίδας αντιπροέδρου της εταιρείας Orchestra καθώς και του Έλληνα Γενικού Διευθυντή της εταιρείας Orchestra Hellas και υπευθύνου όλων των καταστηµάτων σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία. Από την επιθεώρηση του καταστήµατος τα πιο πάνω πρόσωπα διαπίστωσαν ότι το κατάστηµα θα είχε ψηλά λειτουργικά έξοδα και ότι για να συμβαδίζει με τα πρότυπα της εταιρείας Orchestra θα έπρεπε να δαπανηθούν πέραν των Ευρώ 300.000,00 σεντ. Λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη κατά προσέγγιση τον αριθµό των αναμενόμενων πωλήσεων κρίθηκε ότι η ενοικίαση του καταστήµατος θα ήταν ζηµιογόνα τόσο για την εταιρεία Orchestra όσο και για τους Εναγόµενους.
Την επόμενη µέρα ο μάρτυρας επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον ΜΕ 1 και του ανέφερε ότι οι αντιπρόσωποι της εταιρείας Orchestra δεν επιθυμούσαν να ενοικιάσουν το κατάστημα. Ο ΜΕ 1 εξέφρασε την απογοήτευση του στον μάρτυρα καθότι, όπως χαρακτηριστικά του ανέφερε, γνώριζε από το «παζάρι» ότι οι Εναγόμενοι ήταν φερέγγυοι και ήθελε πολύ να συνεργαστούν.
Ουδέποτε έγινε οποιαδήποτε προφορική ή γραπτή συµφωνία για την ενοικίαση του καταστήµατος. Σαφέστατα υπήρξε ενδιαφέρον εκ μέρους των Εναγόμενων για ενοικίαση του καταστήµατος πλην όμως για τους λόγους που αναφέρθηκαν εν τέλει οι Εναγόμενοι δεν προχώρησαν σε συµφωνία ενοικίασης. Οι Εναγόµενοι προέβηκαν στην ενοικίαση άλλου καταστήματος στην Λεµεσό για περίοδο πέντε ετών και δη από 1.10.16 µέχρι 31.9.21 με μηνιαίο ενοίκιο Ευρώ 3.800,00 σεντ. Αντίγραφο του ενοικιαστήριου εγγράφου ημερομηνίας 2.9.16 κατατέθηκε υπό του μάρτυρος και σημειώθηκε ως Τεκμήριο 12.
Τρεις ήταν όλες κι όλες οι φορές που ο μάρτυρας επισκέφτηκε το κατάστημα. Την πρώτη φορά ο μάρτυρας το επισκέφτηκε µόνος του μαζί με τον ΜΕ 1. Την δεύτερη το επισκέφτηκε µαζί µε τον λογιστή των Εναγόµενων, ΜΥ 2, και τον ΜΕ 1 αφού προηγήθηκε συνάντηση στο γραφείο του ΜΕ 1 με τα ίδια πρόσωπα και την τρίτη φορά το επισκέφτηκε µαζί µε την τότε Γαλλίδα αντιπρόεδρο της εταιρείας Orchestra καθώς και τον Έλληνα Γενικό Διευθυντή της εταιρείας Orchestra Hellas και υπευθύνου όλων των καταστηµάτων σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία.
Ένεκα της προσωπικής σχέσης που ο μάρτυρας είχε µε τον Περιφερειακό Διευθυντή της τράπεζας τον ρώτησε κατά την διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας για τις προθέσεις της τράπεζας αναφορικά με το κατάστηµα. Ο Περιφερειακός Διευθυντής απάντησε στον μάρτυρα ότι η τράπεζα δεν χρησιμοποιούσε το κατάστημα και ότι θα προχωρούσε με τον τερµατισµό της συµφωνίας ενοικίασης του.
Καμία συµφωνία δεν έγινε είτε προφορικά είτε γραπτώς για την ενοικίαση του καταστήματος. Ο ισχυρισμός του ΜΕ 1 ότι ο μάρτυρας τον έπεισε να τερματίσει την συµφωνία ενοικίασης που είχε με την τράπεζα για να ενοικιάσουν το κατάστημα οι Εναγόμενοι είναι παράλογος και ανυπόστατος. Άλλωστε από τα Τεκμήρια 5 και 6 προκύπτει ότι είναι η τράπεζα η οποία τερμάτισε την συμφωνία ενοικίασης και όχι οι Ενάγοντες.
Στα πλαίσια της κυρίως εξέτασης του ο μάρτυρας ανέφερε διά ζώσης, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Η εταιρεία Orchestra που ο μάρτυρας αναφέρει στην γραπτή του δήλωση είναι η εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd. Ο μάρτυρας κατέθεσε, επίσης, ηλεκτρονικά μηνύματα με ημερομηνίες 27.1.21, 28.1.21 και 28.1.23 ως δέσμη εγγράφων η οποία σημειώθηκε ως Τεκμήριο 11.
Αντεξεταζόμενος ο μάρτυρας ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Η έρευνα για εντοπισμό του καταστήματος έγινε τον Απρίλιο του 2016. Η πρώτη δε συνάντηση με τον ΜΕ 1 στα πλαίσια της οποίας ο μάρτυρας επισκέφθηκε το κατάστημα για πρώτη φορά έλαβε χώρα περί το τέλος Απριλίου του 2016. Η δεύτερη συνάντηση έλαβε χώρα τον Μάιο του 2016. Στην δεύτερη συνάντηση παρών ήταν και ο ΜΥ 2. Για την παρουσία του ΜΥ 2 στην δεύτερη συνάντηση ο ΜΕ 1 είχε ενημερωθεί από τον μάρτυρα από πριν. Ο ΜΕ 1 γνώριζε τον ΜΥ 2. Η τελευταία δε φορά που ο μάρτυρας συνάντησε τον ΜΕ 1 ήταν τον Ιούλιο του 2016 κατά την επίσκεψη του στο κατάστημα μαζί με την τότε Αντιπρόεδρο της Orchestra Γαλλίας και τον ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ, Διευθυντή της Orchestra Hellas. Κατά την τελευταία αυτή συνάντηση η Γαλλίδα Αντιπρόεδρος και ο Ελλαδίτης Διευθυντής της Orchestra Hellas απέρριψαν το κατάστημα και την ίδια ημέρα είδαν το κατάστημα το οποίο οι Εναγόμενοι εν τέλει ενοικίασαν στην οδό Κολωνακίου χωρίς την ημέρα εκείνη να το επιθεωρήσει οποιοσδήποτε εξ’ αυτών οπότε και έδωσαν οδηγίες στον μάρτυρα να έρθει σε επαφή με τον ιδιοκτήτη του και να διαπραγματευθεί μαζί του. Την ίδια μέρα η Γαλλίδα και ο Ελλαδίτης έφυγαν από την Κύπρο, ο δε Ελλαδίτης ήρθε ξανά στην Κύπρο και εν τέλει ενέκρινε το κατάστημα στην οδό Κολωνακίου αφού μελετήθηκαν, μεταξύ άλλων, το ύψος του ενοικίου, ο χώρος και τα έξοδα που θα χρειάζονταν να γίνουν. Ο Ελλαδίτης και ο μάρτυρας επιθεώρησαν το νέο κατάστημα πριν δοθεί η έγκριση για ενοικίασή του.
Κατά την πρώτη επίσκεψη το κατάστημα ήταν κλειστό και δεν λειτουργούσε. Δεν υπήρχαν υπάλληλοι μέσα. Και όχι μόνο. Έμοιαζε εγκαταλειμμένο. Υπήρχαν μόνο 2, 3 γραφεία εδώ και εκεί σκονισμένα και φύλλα χαρτιού αφημένα στο πάτωμα. Ο μάρτυρας αρνήθηκε σθεναρά ότι την ημέρα εκείνη ο ίδιος και ο ΜΕ 1 κάλεσαν τον Περιφερειακό Διευθυντή της τράπεζας και ότι ο τελευταίος τους είπε ότι η τράπεζα ήθελε το κατάστημα και δεν ήθελε να το εγκαταλείψει. Η σχέση του μάρτυρα και του Περιφερειακού Διευθυντή της τράπεζας ξεκίνησε επαγγελματική και στην συνέχεια έγινε και προσωπική. Ο μάρτυρας είχε καλές σχέσεις με τον Περιφερειακό Διευθυντή σε σημείο που τον αποκαλούσε φίλο του.
Με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στην οδό Κολωνακίου έφερε σε επαφή τον μάρτυρα ο ΜΥ 2 καθότι ο ιδιοκτήτης ήταν πελάτης του ΜΥ 2 και οι δυο γνωριζόντουσαν. Η συμφωνία ενοικίασης υπογράφηκε στις 2.9.16. Στο κατάστημα της οδού Κολωνακίου έγιναν αλλαγές οι οποίες στοίχισαν γύρω στα Ευρώ 200.000,00 σεντ.
Πρώτα δίδεται η έγκριση, υπογράφονται οι συμφωνίες και μετά γίνονται τα σχέδια από τους Γάλλους. Η πολιτική μιας πολυεθνικής εταιρείας όπως η Orchestra καθορίζεται από την ίδια και όχι από τους Εναγόμενους ή τον μάρτυρα. Ο μάρτυρας ζήτησε τις κατόψεις του καταστήματος από τον ΜΕ 1 για σκοπούς εξοικονόμησης χρόνου, κάτι που κάνει σε όλες τις περιπτώσεις. Ήθελε σε περίπτωση έγκρισης να τις έχει έτοιμες για να τις δώσει στα πρόσωπα που θα έδιναν την έγκριση ώστε χωρίς καθυστέρηση να μπορέσουν να εργασθούν οι αρχιτέκτονες στην Γαλλία και να του αποστείλουν τα σχέδια για να προχωρήσουν στην διαμόρφωση του καταστήματος.
Ο μάρτυρας δέχθηκε ότι δεν υπάρχει ως όρος στο Τεκμήριο 10 ότι η εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd έχει τον τελευταίο λόγο για την επιλογή των καταστημάτων. Τα καταστήματα που πρόκειται να ενοικιαστούν τα επισκέπτονται προς επιθεώρηση είτε ο Διευθυντής της Orchestra Hellas, είτε αντιπρόσωποι της ίδιας της Orchestra France. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε δυο καταστήματα στην Κύπρο που τα επισκέφθηκε η Γαλλίδα αντιπρόεδρος και έδωσε την έγκριση της. Και με το κατάστημα στο Παραλίμνι παρά την ύπαρξη πολλών ηλεκτρονικών μηνυμάτων – Τεκμήριο 11 - η έγκριση δόθηκε κατόπιν επιθεώρησης με φυσική παρουσία.
Τέθηκαν στον μάρτυρα οι ακόλουθες υποβολές:
- κατά την πρώτη επίσκεψη το κατάστημα το άνοιξε για να το επιθεωρήσει ο μάρτυρας ο υπεύθυνος διαχείρισης των ακινήτων της τράπεζας και όχι ο ΜΕ 1 αφού ο ΜΕ 1 δεν είχε κλειδιά του καταστήματος. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επέμεινε στην εκδοχή του ότι το κατάστημα το άνοιξε ο ΜΕ 1 με κλειδιά που είχε
- ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι τον τελευταίο λόγο για την επιλογή και έγκριση των καταστημάτων τον είχε η εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd είναι εκ των υστέρων κατασκεύασμα του μάρτυρα. Ο μάρτυρας επανέλαβε την εκδοχή του και αντέτεινε ότι ο λόγος που τον τελευταίο λόγο τον έχει η εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd είναι γιατί τα εμπορεύματα που πουλούν οι Εναγόμενοι ανήκουν στην Orchestra Cyprus Ltd και η συμφωνία Τεκμήριο 10 δεν είναι έγγραφο για τον τρόπο λειτουργίας των καταστημάτων. Αυτή υπογράφεται μετά την έγκριση της ενοικίασης
- στον ΜΕ 1 δεν αναφέρθηκε ούτε η ύπαρξη της εταιρείας Orchestra, ούτε ότι οι Εναγόμενοι έπρεπε να λάβουν έγκριση από την Orchestra Γαλλίας. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επανέλαβε την πάγια θέση του. Αντέτεινε ότι θα έπρεπε να είναι αφελής να «κλείσει» κατάστημα χωρίς να έχει τον τελευταίο λόγο. Αν η Orchestra δεν του έστελνε εμπόρευμα ποια θα ήταν η θέση του; Δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να κάνει οτιδήποτε μόνος του αφ’ ης στιγμής το εμπόρευμα ανήκει στην Orchestra και οι προδιαγραφές είναι δικές της, η Orchestra αποστέλλει στον μάρτυρα την επίπλωση, τα ηλεκτρικά, τα δάπεδα και γενικά διαμορφώνει τον χώρο
- ο ΜΕ 1 ρώτησε τον μάρτυρα αν ήταν αρμόδιος να κλείσει την συμφωνία ενοικίασης και να δεσμεύσει τους Εναγόμενους και ο μάρτυρας διαβεβαίωσε τον ΜΕ 1 ότι αυτός αποφάσιζε και μόνο. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επανέλαβε την πάγια θέση του
- δεν υπήρξε συνάντηση τον Μάιο του 2016 μεταξύ του μάρτυρα, του ΜΕ 1 και του ΜΥ 2. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επανέλαβε την θέση του
- ο ΜΕ 1 συνάντησε τον ΜΥ 2 μετά την συνομολόγηση της συμφωνίας ενοικίασης για λόγους άσχετους με την εν λόγω συμφωνία. Συγκεκριμένα ο ΜΥ 2 συνάντησε τον ΜΕ 1 στα γραφεία των Εναγόντων για να αγοράσει αυτοκίνητο από τον ΜΕ 1. Ο μάρτυρας επέμεινε στην εκδοχή του και δη ότι στην συνάντηση των τριών δεν τέθηκε οποιοδήποτε θέμα άλλο από την ενοικίαση του καταστήματος
- ο μάρτυρας ασκούσε πιέσεις στον Περιφερειακό Διευθυντή για να εγκαταλείψει η τράπεζα το κατάστημα ενόψει και της φιλικής σχέσης που είχε μαζί του. Ο μάρτυρας χαρακτήρισε την θέση αυτή ως ψέμα μέγα
- η τράπεζα είχε ανάγκη το κατάστημα για να στεγάσει αδελφές εταιρείες. Ωστόσο τερμάτισε την ενοικίαση καθότι δέχθηκε πιέσεις τόσο από πλευράς των Εναγόντων όσο και από τον μάρτυρα. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επέμεινε στην εκδοχή του. Επισήμανε δε ότι δεν είχε την δύναμη να επηρεάσει αποφάσεις της τράπεζας
- Οι πιέσεις στην τράπεζα ασκήθηκαν γιατί μεσολάβησε η συμφωνία ενοικίασης μεταξύ των διαδίκων. Ο μάρτυρας αρνήθηκε την υποβολή και επέμεινε στην εκδοχή του. Επισήμανε δε ότι καμία συμφωνία δεν έγινε παρά μόνο εκδήλωση ενδιαφέροντος εν αναμονή έγκρισης από το εξωτερικό.
Ο ΜΥ 2 στην γραπτή του δήλωση – Τεκμήριο Γ – ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα. Ο μάρτυρας είναι εγκεκριμένος λογιστής - ελεγκτής και ασκεί το επάγγελµα από το έτος 1989. Η εταιρεία ΧΧΧΧ Limited της οποίας ο μάρτυρας είναι ένας εκ των Διευθυντών, είναι οι λογιστές - ελεγκτές των Εναγόµενων από την 1.1.08 και της εταιρείας Orchestra Cyprus Ltd από τις 15.3.17. Από 2.12.99 µέχρι την 31.12.07 ο μάρτυρας ήταν λογιστής - ελεγκτής των Εναγόµενων υπό την προσωπική του ιδιότητα.
Οι Εναγόµενοι έχουν συνάψει συµφωνία δικαιόχρησης (franchising) με την εταιρεία Orchestra Cyprus Ltd. Στην βάση αυτής της συμφωνίας η Orchestra Cyprus Ltd προµηθεύει τους Εναγόµενους με δικά της προϊόντα σε μορφή παρακαταθήκης τα οποία οι Εναγόµενοι πωλούν και λαμβάνουν την προµήθεια που τους αναλογεί από τις πωλήσεις. Συνεπεία της εν λόγω συµφωνίας η επιλογή των καταστημάτων στα οποία οι Εναγόµενοι πωλούν τα προϊόντα της Orchestra Cyprus Ltd ανήκει στην τελευταία εταιρεία. Κατά συνέπεια προκειμένου να δοθεί έγκριση από την Orchestra Cyprus Ltd στους Εναγόµενους να ενοικιάσουν κατάστημα αντιπρόσωποι της Orchestra Cyprus Ltd επισκέπτονται το προστιθέμενο προς ενοικίαση κατάστηµα και εφόσον υπάρχουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις δίνουν έγκριση στους Εναγόµενους να προχωρήσουν σε ενοικίαση του καταστήματος.
Ένεκα του ότι ο μάρτυρας ήταν ο λογιστής - ελεγκτής των Εναγόµενων και λόγω του ότι γνώριζε προσωπικά τον ΜΕ 1 ο διευθυντής των Εναγόμενων ζήτησε από τον μάρτυρα όπως παρευρεθεί σε συνάντηση µεταξύ του πρώτου και του ΜΕ 1 στα γραφεία του τελευταίου προκειμένου να λάβει χώρα συζήτηση περί της πρόθεσης των Εναγόμενων να ενοικιάσουν το κατάστημα. Έτσι στην συνάντηση περί τον Μάιο του 2016 στα γραφεία του ΜΕ 1 και εν συνεχεία στο κατάστημα όπου ακολούθως πήγαν τόσο ο μάρτυρας όσο και ο διευθυντής των Εναγόμενων τόνισαν στον ΜΕ 1 ότι η όποια τυχόν ενοικίαση του καταστήματος θα τελούσε υπό την έγκριση της Orchestra Cyprus Ltd αφού πρώτα οι αντιπρόσωποι της εν λόγω εταιρείας δουν και ελέγξουν το κατάστημα ιδίοις όµµασι καθότι τα εµπορεύµατα τα οποία θα πωλούσαν οι Εναγόμενοι στο κατάστηµα ανήκουν στην εν λόγω εταιρεία. Εξήγησαν, επίσης, στον ΜΕ 1 ότι η διαδικασία αυτή ήταν προκαθορισμένη από την Orchestra Cyprus Ltd και ακολουθείτο πιστά και κατά γράµμα από όλους τους δικαιοχρήστες (franchises) ανά το παγκόσμιο όπου διατηρεί καταστήματα η Orchestra.
Το κατάστημα το επισκέφθηκε περί τον Ιούλιο του 2016 ο κύριος ΧΧΧΧ, υπεύθυνος όλων των καταστημάτων της εταιρείας Orchestra σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία, καθώς και η τότε Γαλλίδα αντιπρόεδρος της εταιρείας Orchestra προκειμένου να το ελέγξουν και αποφασίσουν αν εγκρίνουν την ενοικίαση του εκ μέρους των Εναγόμενων. Αυτό το γνωρίζει ο μάρτυρας καθότι σε συνέχεια της αναφερόμενης επίσκεψης του κύριου ΧΧΧΧ και της Γαλλίδας αντιπροέδρου στο κατάστημα περί τον Ιούλιο του 2016 οι πιο πάνω συναντήθηκαν στο γραφείο του μάρτυρα παρουσία και του διευθυντή των Εναγόμενων προκειμένου να συζητήσουν την περίπτωση όπως η Orchestra Cyprus Ltd διορίσει λογιστές - ελεγκτές την ελεγκτική εταιρεία της οποίας o μάρτυρας είναι ο διευθυντής. Στην εν λόγω συνάντηση τα πιο πάνω αναφερόμενα πρόσωπα ανέφεραν στον μάρτυρα τους προβληματισµούς τους σε σχέση με το κατάστηµα. Συγκεκριμένα του ανέφεραν ότι τυχόν ενοικίαση του καταστήματος θα ήταν ζημιογόνα καθότι θα έπρεπε να δαπανηθεί µεγάλο ποσό προκειµένου να συµβαδίζει με τα πρότυπα της εταιρείας Orchestra και, κατά συνέπεια, αποφάσισαν να μην εγκρίνουν την ενοικίαση του καταστήµατος.
Την επόμενη μέρα ο μάρτυρας πληροφορήθηκε από τον διευθυντή των Εναγόµενων ότι υπήρχε κατάστημα προς ενοικίαση στην οδό Κολωνακίου στην Λεµεσό. Όταν ο διευθυντής των Εναγόµενων εξήγησε στον μάρτυρα ποιο κατάστηµα ήταν διαθέσιμο για ενοικίαση ο μάρτυρας ανέφερε στον διευθυντή των Εναγόμενων ότι ιδιοκτήτης του εν λόγω καταστήµατος ήταν πελάτης του γραφείου του μάρτυρα οπότε ο μάρτυρας διευθέτησε συνάντηση. Οι Εναγόμενοι αφού έλαβαν την έγκριση από την Orchestra Cyprus Ltd προχώρησαν στην ενοικίαση του καταστήματος το οποίο βρίσκεται στην οδό Κολωνακίου στην Λεμεσό για περίοδο πέντε ετών.
Οι Εναγόµενοι δεν προχώρησαν σε οποιαδήποτε συμφωνία ενοικίασης του καταστήµατος µε τους Ενάγοντες.
Αντεξεταζόμενος ο μάρτυρας ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι για την επίσκεψη τον Ιούλιο του 2016 ενημερώθηκε από τα ίδια τα άτομα που έκαναν την επίσκεψη, ήτοι τον κύριο ΧΧΧΧ και την Γαλλίδα αντιπρόεδρο, στο γραφείο του μάρτυρα όπου και συναντήθηκαν. Η αναφορά στην εταιρεία Orchestra είναι αναφορά στην επωνυμία κάτω από την οποία εμπορεύεται η πολυεθνική εταιρεία Orchestra που έχει την έδρα της στην Γαλλία. Η Orchestra Cyprus Ltd είναι η οντότητα που έχει όλα τα καταστήματα της Κύπρου. Ο ΧΧΧΧ είναι το πρόσωπο που διορίσθηκε από την Orchestra Γαλλίας να διαχειρίζεται τα καταστήματα στην Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία.
Ο μάρτυρας δεν μπορούσε να υποδείξει από την συμφωνία δικαιόχρησης ημερομηνίας 1.4.14 - Τεκμήριο 10 – όρο που προνοεί για έγκριση των καταστημάτων από την μητρική Orchestra καθότι δεν μπορούσε να θυμάται απ’ έξω ένα έγγραφο 30 σελίδων. Διαβεβαίωσε, όμως, ότι είναι πάγια τακτική της μητρικής Orchestra, τουλάχιστον όσον αφορά στα καταστήματα στην Κύπρο, να μην επιτρέπει την ενοικίαση καταστημάτων χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση της. Μάλιστα γίνεται και μια προκαταρκτική μελέτη χρηματοοικονομικής φύσης προτού η μητρική εταιρεία δώσει την έγκριση της. Η μελέτη αφορά στα έξοδα που θα χρειασθούν για ανακαινίσεις, για την επίπλωση, τα λειτουργικά έξοδα, τις αναμενόμενες πωλήσεις και το αναμενόμενο κέρδος. Σε κανένα κατάστημα δεν επιτράπηκε η ενοικίαση καταστήματος χωρίς προηγουμένως να γίνει μελέτη και να δοθεί έγκριση από την μητρική εταιρεία. Της μελέτης προηγείται η υπόδειξη στην μητρική εταιρεία του υποψήφιου καταστήματος και η επίσκεψη στο κατάστημα από την μητρική εταιρεία.
Η συνάντηση με τον ΜΕ 1 στην οποία παρευρέθηκε ο μάρτυρας ήταν μια και μοναδική στα γραφεία του ΜΕ 1 όπου ο ΜΕ 1 πουλάει αυτοκίνητα. Αμέσως μετά οι τρεις μετάβηκαν στο κατάστημα.
Ο μάρτυρας αρνήθηκε τις ακόλουθες υποβολές και επέμεινε στις πάγιες θέσεις του:
- ότι καμία έγκριση δεν έπρεπε να δοθεί από την μητρική εταιρεία στους Εναγόμενους προτού ενοικιάσουν το κατάστημα
- ότι ο ισχυρισμός περί έγκρισης είναι επινόηση του μάρτυρα και του ΜΥ 1 και εκ των υστέρων σκέψεις
- ότι δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά στον ΜΕ 1 περί ύπαρξης της μητρικής Orchestra και αναγκαιότητας για έγκριση είτε από τον ίδιο τον μάρτυρα είτε από τον ΜΥ 1
- ο λόγος που οι Εναγόμενοι παραβίασαν την επίδικη συμφωνία ήταν η ανεύρεση άλλου καταστήματος στην οδό Κολωνακίου με φθηνότερο ενοίκιο και με την μεσολάβηση του μάρτυρα. Ο μάρτυρας απαντώντας ισχυρίσθηκε ότι το μόνο που έκανε ήταν να τηλεφωνήσει στον ιδιοκτήτη του καταστήματος στην οδό Κολωνακίου για να του πει ότι ο ΜΥ 1 θα επικοινωνούσε μαζί του για να συναντηθούν για να συζητήσουν για το θέμα της ενοικίασης του καταστήματος. Δεν παρευρέθηκε σε οποιαδήποτε συνάντηση με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στην οδό Κολωνακίου
- ότι ο μάρτυρας δεν είναι αμερόληπτος και ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να βοηθήσει τους Εναγόμενους όντας κουμπάρος του ΜΥ 1 αφού βάφτισε τον υιό του τελευταίου.
Ο ΜΕ 1 δεν μου έκανε καθόλου καλή εντύπωση ως μάρτυρας της αλήθειας. Κατέφυγε σε παραδοξολογίες και αναλήθειες επί νευραλγικών και ουσιωδών σημείων της υπόθεσης οι οποίες αντίκεινται στην κοινή λογική με αποτέλεσμα να μην μου εμπνεύσει την πεποίθηση ότι είπε την αλήθεια στο Δικαστήριο.
Μια από αυτές τις παραδοξολογίες είναι ο ισχυρισμός του ότι η τράπεζα εγκατέλειψε το κατάστημα κατόπιν πολλών πιέσεων που δέχθηκε τόσο από τον ίδιο όσο και από τον ΜΥ 1. Ο ισχυρισμός αυτός διαψεύδεται από τα Τεκμήρια 5 και 6 τα οποία καταμαρτυρούν ότι η ενοικίαση τερματίσθηκε από την ίδια την τράπεζα οικειοθελώς. Δεν υπάρχει τίποτα στα εν λόγω τεκμήρια που να συνηγορεί με τον ισχυρισμό του μάρτυρα. Φρονώ δε πως αν η τράπεζα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει το κατάστημα κατόπιν πιέσεων που ασκήθηκαν σε αυτήν από τον μάρτυρα και τον ΜΥ 1, αυτό, θα αντανακλούνταν στα Τεκμήρια 5 και 6. Είναι ενδεικτική η εξής φράση από το Τεκμήριο 5 «… με την παρούσα σας δίδουμε προειδοποίηση ότι τερματίζουμε την ενοικίαση και θα σας παραδώσουμε κενή και ελευθέρα την κατοχή του ακινήτου στις 30/06/2016». Όπως και η εξής φράση από το Τεκμήριο 6 «Επειδή … η Τράπεζα έχει υποχρέωση να σας δώσει εξάμηνη γραπτή προειδοποίηση, με την παρούσα σας δίδουμε προειδοποίηση ότι τερματίζουμε την ενοικίαση και θα σας παραδώσουμε κενή και ελευθέρα κατοχή του ακινήτου την 31/12/2016». Μάλιστα τόσο στο ένα όσο και στο άλλο τεκμήριο η τράπεζα διατυπώνει την προθυμία της να εγκαταλείψει το κατάστημα και ενωρίτερα από την ημερομηνία που σε καθένα από αυτό αναφέρεται! Δήλωση που συνηγορεί με διαπίστωση ότι ήταν επιθυμία της τράπεζας να τερματίσει την συμφωνία ενοικίασης και να εγκαταλείψει το κατάστημα. Ερωτηθείς ο μάρτυρας γιατί η τράπεζα να αποστείλει επιστολές με τις οποίες να δείχνει ότι η ίδια τερματίζει την συμφωνία ενοικίασης ενώ επιθυμία της δεν ήταν να τερματίσει, αλλά να παραμείνει στο κατάστημα ο μάρτυρας απάντησε ότι αφ’ ης στιγμής δέχθηκε και υπέκυψε στις πιέσεις τόσο τις δικές του όσο και του ΜΥ 1 ήταν λογικό η τράπεζα έτσι να πράξει. Η απάντηση του μάρτυρα δεν είναι λογική και ως εκ τούτου μη πειστική.
Διερωτάται, επίσης, κανείς πώς μπορεί η τράπεζα να εγκατέλειψε το κατάστημα κατόπιν πιέσεων και κατά συνέπεια μετά την εμφάνιση του ΜΥ 1 στο προσκήνιο όταν το κατάστημα ήταν ήδη εγκαταλελειμμένο προτού ο ΜΥ 1 προσεγγίσει τον μάρτυρα για πρώτη φορά σύμφωνα με την μαρτυρία του ΜΥ 1. Σύμφωνα με τον ΜΥ 1 ο οποίος δεν αμφισβητήθηκε επί τούτου από την πλευρά των Εναγόντων τον Απρίλιο του 2016 που έλαβε χώρα η πρώτη συνάντηση του μάρτυρα με τον ΜΥ 1 το κατάστημα έδινε την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου υποστατικού. Ο ΜΥ 1 ανέφερε χαρακτηριστικά ότι αυτό ήταν σκονισμένο, υπήρχαν χαρτιά στο πάτωμα και ήταν κενό από έπιπλα. Τα μόνα αντικείμενα που υπήρχαν ήταν δυο τρία γραφεία αφημένα άτακτα, εδώ και εκεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε κανένα σημείο της γραπτής δήλωσης του μάρτυρα δεν αναφέρεται ότι της συνομολόγησης της κατ’ ισχυρισμό προφορικής συμφωνίας προηγήθηκε επίσκεψη στο κατάστημα από τον ΜΥ 1 για σκοπούς επιθεώρησης. Άλλη μια παραδοξολογία της μαρτυρίας του μάρτυρα. Πώς είναι δυνατόν να έκλεισε η συμφωνία χωρίς ο ΜΥ 1 να επιθεωρήσει το κατάστημα. Είναι μόνο κατά την αντεξέταση και όταν ρωτήθηκε συγκεκριμένα επί τούτου από την Υπεράσπιση που ο μάρτυρας έκανε αναφορά σε επίσκεψη του ΜΥ 1 στο κατάστημα. Φρονώ πως η έλλειψη αναφοράς δεν ήταν τυχαία. Η πλευρά των Εναγόντων ήθελε να αποφύγει να βρεθεί αντιμέτωπη με το γεγονός ότι το κατάστημα ήταν ήδη εγκαταλελειμμένο όταν ο ΜΥ 1 το επισκέφθηκε για πρώτη φορά.
Ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι χρειάσθηκε να ασκηθούν πιέσεις στην τράπεζα για να εγκαταλείψει το κατάστημα δεν συνάδει με τον ισχυρισμό του ΜΥ 1 σύμφωνα με τον οποίο ο μάρτυρας διέθεσε από την πρώτη στιγμή το κατάστημα για επιθεώρηση από τον ΜΥ 1 με σκοπό την ενοικίασή του στους Εναγόμενους. Και δη από την πρώτη του επίσκεψη στα γραφεία του μάρτυρα. Μπορεί το κατάστημα νομικά και τυπικά τον Απρίλιο του 2016 να εξακολουθούσε να ενοικιάζεται από την τράπεζα, η συμπεριφορά, όμως, του μάρτυρα καταδεικνύει ότι η τράπεζα είχε πρόθεση να το εγκαταλείψει, διαφορετικά, ο μάρτυρας δεν θα το έδειχνε στον ΜΥ 1 όταν ο τελευταίος του ζήτησε να το δει με σκοπό να το ενοικιάσει. Ο πιο πάνω ισχυρισμός του ΜΥ 1 συνάδει και με τον ισχυρισμό του ότι ο Περιφερειακός Διευθυντής ενημέρωσε τον ΜΥ 1 ότι η τράπεζα δεν χρησιμοποιούσε το κατάστημα και ότι πρόθεση της ήταν να προχωρήσει με τον τερματισμό της συμφωνίας ενοικίασης. Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι η τράπεζα δεν είχε πρόθεση να εγκαταλείψει το κατάστημα και ότι το ήθελε για να στεγάσει μέσα αδελφές εταιρείες, όπως μια ασφαλιστική εταιρεία, αναπόδραστα ήταν εκ των υστέρων κατασκεύασμα του μάρτυρα ο οποίος, αξίζει να σημειωθεί, δεν ανέφερε καν από ποιον άντλησε μια τέτοια πληροφόρηση.
Σύμφωνα, επίσης, με τον ΜΥ 1 επί του καταστήματος υπήρχε επιγραφή που έλεγε ότι το κατάστημα προσφέρονταν προς ενοικίαση. Αναγράφονταν, επίσης, σε αυτήν ο αριθμός τηλεφώνου του μάρτυρα. Ο ΜΥ 1 κάλεσε τον εν λόγω αριθμό, μίλησε με τον μάρτυρα και, έτσι, κανονίσθηκε η πρώτη συνάντηση μεταξύ του μάρτυρα και του ΜΥ 1 στα γραφεία του πρώτου. Ο μάρτυρας αρνήθηκε ότι υπήρχε επί του καταστήματος η υπό του ΜΥ 1 αναφερόμενη επιγραφή και ισχυρίσθηκε ότι ο ΜΥ 1 εντόπισε τον μάρτυρα και τα γραφεία του χωρίς αυτά τα στοιχεία με αποτέλεσμα μια καλή πρωία να βρει και να κτυπήσει την πόρτα του γραφείου του. Ούτε αυτός ο ισχυρισμός του μάρτυρα πείθει. Διερωτάται κανείς πώς χωρίς οποιαδήποτε στοιχεία θα μπορούσε ο ΜΥ 1, πρώτο, να ανακαλύψει ότι ο μάρτυρας ή οι Ενάγοντες ήταν οι ιδιοκτήτες του καταστήματος και, δεύτερο, να εντοπίσει τον μάρτυρα και τα γραφεία του. Πάντως ο μάρτυρας δεν ανέφερε πώς τον εντόπισε ο ΜΥ 1. Αυτό είναι μια άλλη παραδοξολογία του μάρτυρα η οποία αποτελεί βεβαίως αναλήθεια. Αποδεκτός επί του προκειμένου είναι ο υπό του ΜΥ 1 προβληθείς ισχυρισμός σύμφωνα με τον οποίο επί του καταστήματος υπήρχε επιγραφή που είχε πάνω τον αριθμό τηλεφώνου του μάρτυρα και που έλεγε ότι το κατάστημα διατίθετο προς ενοικίαση. Ο ΜΥ 1 κάλεσε τον εν λόγω αριθμό, μίλησε με τον μάρτυρα και, έτσι, κανονίσθηκε η πρώτη συνάντηση μεταξύ του μάρτυρα και του ΜΥ 1 στα γραφεία του πρώτου. Ο πιο πάνω ισχυρισμός του ΜΥ 1 επιβεβαιώνει περίτρανα την ορθότητα της διαπίστωσης του Δικαστηρίου ότι η τράπεζα δεν δέχθηκε πιέσεις για να εγκαταλείψει το κατάστημα ως ήταν η θέση του μάρτυρα. Η τράπεζα είχε ήδη εγκαταλείψει το κατάστημα και είχε πρόθεση να τερματίσει την συμφωνία ενοικίασης προτού ο ΜΥ 1 προσεγγίσει τον μάρτυρα. Εξ’ ου και η επιγραφή επί του καταστήματος ότι αυτό διατίθετο προς ενοικίαση προτού ο ΜΥ 1 επισκεφθεί το κατάστημα για πρώτη φορά.
Άλλη παραδοξολογία είναι ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι πείσθηκε να ενοικιάσει το κατάστημα στους Εναγόμενους και να διώξει από αυτό την τράπεζα γιατί οι Εναγόμενοι ήταν διατεθειμένοι να καταβάλουν ψηλότερο ενοίκιο για μακρά σειρά ετών. Ο ισχυρισμός αυτός ουδόλως πείθει. Δεν είναι λογικό ένας ιδιοκτήτης να διώχνει από ενοικιαστή ένα οργανισμό οικονομικά δυνατό όπως είναι η τράπεζα και να θέλει να τον αντικαταστήσει με μια εταιρεία η οποία είναι αβέβαιο αν στο τέλος της ημέρας θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες τόσο τις δικές του όσο και τις δικές της επειδή απλά και μόνο άκουσε καλά λόγια για την φερεγγυότητα και τον καλό χαρακτήρα του ΜΥ 1 σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του. Εύλογα διερωτάται κανείς τι θα γινόταν αν οι εργασίες των Εναγόμενων δεν απέδιδαν ως αναμένονταν και η συνέχιση της επιχείρησης στο κατάστημα καθίστατο ασύμφορη για τους Εναγόμενους. Οι Εναγόμενοι σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να διακόψουν τις εργασίες τους και να αποχωρήσουν από το κατάστημα. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο μάρτυρας έθεσε σε κίνδυνο την βεβαιότητα που του έδινε η ενοικίαση του καταστήματος στην τράπεζα και έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στην αβεβαιότητα που θα συνεπάγονταν η ενοικίαση του στους Εναγόμενους μόνο και μόνο γιατί το ενοίκιο που θα κατέβαλλαν οι Εναγόμενοι θα ήταν μεγαλύτερο, έστω και σημαντικά μεγαλύτερο. Η τράπεζα αποχώρησε από το κατάστημα γιατί ήταν επιθυμία της έτσι να πράξει. Δεν δέχθηκε πιέσεις από κανένα. Γι’ αυτό και ο μάρτυρας το διέθετε προς ενοικίαση.
Ερωτηματικά δημιουργεί, επίσης, ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι συνομολογήθηκε συμφωνία ενοικίασης μεταξύ των διαδίκων αρχές Μαΐου του 2016 όταν ακόμα η τράπεζα δεν είχε τερματίσει την συμφωνία ενοικίασης που είχε με τους Ενάγοντες. Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη επιστολή τερματισμού – Τεκμήριο 5 – φέρει ημερομηνία 27.5.16 και η δεύτερη – Τεκμήριο 6 – ημερομηνία 27.6.16. Ο ισχυρισμός δε του μάρτυρα περί συνομολόγησης συμφωνίας υπό την επιφύλαξη νόμιμου τερματισμού της ενοικίασης από την τράπεζα φαντάζει φαιδρός. Δεν θεωρώ ότι οι Εναγόμενοι θα έχαναν τον χρόνο τους περιμένοντας πότε η τράπεζα θα εγκατέλειπε το κατάστημα. Απεναντίας όπως συνάγεται από την μαρτυρία του ΜΥ 1 οι Εναγόμενοι και οι αντιπρόσωποι από το εξωτερικό δεν είχαν χρόνο να χάσουν και δεν έχασαν χρόνο. Όταν το κατάστημα απορρίφθηκε από τους αντιπρόσωπους του εξωτερικού ως ασύμφορο ο μάρτυρας ήταν έτοιμος να τους υποδείξει άλλο θέτοντάς το στην προσοχή τους την ίδια κιόλας μέρα και αυτοί του έδωσαν οδηγίες να διαπραγματευθεί με τον ιδιοκτήτη του χωρίς καθυστέρηση. Ως αποτέλεσμα επήλθε συμφωνία και το νέο αυτό κατάστημα ενοικιάσθηκε από τους Εναγόμενους μόλις ένα μήνα μετά!
Ούτε ο ισχυρισμός ότι η συμφωνηθείσα περίοδος ενοικίασης ήταν ένα έτος σε δοκιμαστική βάση πείθει αν και με δικαίωμα ανανέωσης για πέντε έτη. Καθότι δεν είναι λογικό οι Εναγόμενοι να συζητούσαν για ενοικίαση ενός έτους την στιγμή που θα ξόδευαν μεγάλα ποσά για την διαμόρφωση του καταστήματος και δη της τάξης των Ευρώ 300.000,00 σεντ. Παρεμπιπτόντως για το κατάστημα στο Παραλίμνι ξοδεύτηκαν Ευρώ 200.000,00 σεντ και αυτό ενοικιάσθηκε για περίοδο πέντε ετών. Προδήλως η θέση αυτή προωθήθηκε από τον μάρτυρα στην προσπάθεια των Εναγόντων να στοιχειοθετήσουν αγωγή, όπως ορθά επισήμανε η ευπαίδευτη συνήγορος των Εναγόμενων, αφού συμφωνία μίσθωσης για περίοδο πέραν του ενός έτους πρέπει να είναι γραπτή για να είναι έγκυρη σύμφωνα με τον Περί Συμβάσεως Νόμο, όπως τροποποιήθηκε. Επί του προκειμένου αποδεκτός είναι ο ισχυρισμός του ΜΥ 1 σύμφωνα με τον οποίο οι συζητήσεις γίνονταν για πέντε έτη και όχι για ένα χρόνο.
Ο μάρτυρας δεν ήταν, επίσης, καθόλου πειστικός στον ισχυρισμό του ότι δεν θυμόταν ότι το κατάστημα επισκέφτηκαν σύμφωνα με τον ΜΥ 1 οι δυο αντιπρόσωποι από το εξωτερικό, ήτοι η Γαλλίδα πρώην Αντιπρόεδρος της Orchestra France και ο Γενικός Διευθυντής της Orchestra Hellas. Δεν μπορεί να μην θυμάται μια τέτοια συνάντηση στην οποία παρευρέθηκαν τρία, μάλιστα, άτομα από την άλλη πλευρά σύμφωνα με τον ΜΥ 2 και όλα τα άλλα να τα θυμάται. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι στην γραπτή του δήλωση προβάλει κάτι διαφορετικό. Δεν αναφέρει ότι στερείται μνήμης. Τουναντίον από την γραπτή δήλωση προκύπτει ότι έχει μνήμη αφού ισχυρίζεται ότι κανένα άλλο πρόσωπο από πλευράς των Εναγόμενων δεν επισκέφθηκε το κατάστημα ή τα γραφεία των Εναγόντων είτε για να επιθεωρήσει το κατάστημα είτε για να εγκρίνει την ενοικίασή του. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι ουδέποτε περιήλθε σε γνώση του είτε γραπτώς είτε προφορικώς η ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης τρίτης εταιρείας. Από τις δυο αυτές διαφορετικές θέσεις του μάρτυρα καθίσταται έκδηλο ότι ο μάρτυρας ψεύδεται και ότι καμία από αυτές δεν είναι αληθής υπό το φως και της μαρτυρίας του ΜΥ 1. Αποδεκτός επί του προκειμένου είναι ο υπό του ΜΥ 1 προβληθείς ισχυρισμός ότι εντός του Ιουλίου του 2016 το κατάστημα το επισκέφτηκαν εκτός από τον μάρτυρα η Γαλλίδα πρώην Αντιπρόεδρος της Orchestra France και ο Ελλαδίτης Διευθυντής της Orchestra Hellas.
Ούτε ο ισχυρισμός του ότι σε καμία εκ των συναντήσεων που έλαβαν χώρα δεν ήταν παρών ο λογιστής των Εναγόμενων – ΜΥ 2 – είναι αποδεκτός. Ο ισχυρισμός αυτός του μάρτυρα διαψεύδεται από την μαρτυρία τόσο του ΜΥ 1 όσο και του ΜΥ 2 οι οποίοι κατέθεσαν ότι σε μια από τις συναντήσεις του μάρτυρα με τον ΜΥ 1 παρών ήταν και ο ΜΥ 2. Διαψεύδεται και από τις ίδιες τις έγγραφες προτάσεις των Εναγόντων. Στην παράγραφο 4 της Έκθεσης Απαίτησης αναφέρεται ότι τον Απρίλιο του 2016 ο μάρτυρας προσεγγίσθηκε από τον Διευθυντή και τον λογιστή των Εναγόμενων με σκοπό την ενοικίαση του καταστήματος. Ο μάρτυρας έφθασε στο σημείο να αρνηθεί την αλήθεια της πιο πάνω δικογραφημένης θέσης. Ισχυρίσθηκε ότι πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους και ότι ο ΜΥ 2 ναι μεν τον επισκέφθηκε πλην όμως άλλη μέρα μόνος του και για άλλο σκοπό, ήτοι για να αγοράσει αυτοκίνητο από το μάρτυρα, ισχυρισμό τον οποίο ο ΜΥ 2 στα πλαίσια της μαρτυρίας του απέρριψε. Σημειωτέο ότι στα πλαίσια της αντεξέτασης ο μάρτυρας ανέφερε ότι έχει γραφείο πώλησης αυτοκινήτων.
Μη αποδεκτοί είναι και οι ισχυρισμοί του μάρτυρα (α) ότι ο ΜΥ 1 έδωσε στον μάρτυρα την εντύπωση ότι ήταν ο μόνος αρμόδιος να αποφασίσει για την ενοικίαση του καταστήματος, (β) ότι ο ΜΥ 1 ανέφερε στον μάρτυρα ότι εκείνος ήταν που αποφάσιζε για τα πάντα, (γ) ότι ο ΜΥ 1 δεν ανέφερε στον μάρτυρα ότι τον τελευταίο λόγο στην ενοικίαση του καταστήματος τον είχε εταιρεία με την οποία οι Εναγόμενοι είχαν συμφωνία δικαιόχρησης και δη την Orchestra Cyprus Ltd. Και πάλι επί του προκειμένου αποδεκτοί είναι οι υπό του ΜΥ 1 προβληθέντες ισχυρισμοί. Οι λόγοι δε που έδωσε γι’ αυτό ο ΜΥ 1 είναι λογικοί και, επομένως, πειστικοί σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του μάρτυρα οι οποίοι στερούνται πειστικότητας.
Μη αποδεκτός είναι, επίσης, ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι ενέκρινε τις αλλαγές που δήθεν εισηγήθηκε ο ΜΥ 1 στην διαμόρφωση του καταστήματος. Δέχομαι ότι ο ΜΥ 1 ζήτησε τις κατόψεις του καταστήματος. Αυτό υποστηρίχθηκε και από τον ΜΥ 1 τον ίδιο. Όχι, όμως, για να προχωρήσει στις αλλαγές ο ίδιος. Οι αλλαγές θα ήταν άσκοπες, όπως εξήγησε στην μαρτυρία του ο ΜΥ 1, χωρίς την προηγούμενη έγκριση από τα αρμόδια πρόσωπα. Σύμφωνα με τον ΜΥ 1 πρώτα δίδεται η έγκριση, μετά υπογράφονται οι συμφωνίες και τέλος γίνονται τα σχέδια. Επίσης οι αλλαγές αυτές δεν γίνονται από τον ΜΥ 1 αλλά από τους Γάλλους αρχιτέκτονες ώστε το κατάστημα να συνάδει με τα πρότυπα της πολυεθνικής Orchestra. Επομένως οι ισχυρισμοί του μάρτυρα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αφού πρωτίστως δεν ανταποκρίνονται στο ισχύον καθεστώς όπως το ξεδίπλωσε στα πλαίσια της μαρτυρίας του ο ΜΥ 1. Η αλήθεια δε βρίσκεται στην μαρτυρία του ΜΥ 1 σύμφωνα με την οποία ο ΜΥ 1 ζήτησε τις κατόψεις ώστε σε περίπτωση έγκρισης της ενοικίασης να τις έχει έτοιμες για να τις δώσει στους ξένους ώστε να αποφευχθεί αχρείαστη καθυστέρηση στην ετοιμασία των σχεδίων από το εξωτερικό, κάτι που κάνει σε όλες τις περιπτώσεις ως υπέδειξε. Όπως πειστικά υπέδειξε ο ΜΥ 1 στην μαρτυρία του η πολιτική μιας πολυεθνικής εταιρείας όπως η Orchestra France καθορίζεται από τη ίδια και όχι από τον ΜΥ 1 ή τους Εναγόμενους.
Τέλος μη αποδεκτός είναι ο ισχυρισμός του μάρτυρα ότι κατά την πρώτη επίσκεψη και κατά τις υπόλοιπες το κατάστημα το άνοιξε «άνθρωπος της τράπεζας». Αποδεκτή είναι η μαρτυρία του ΜΥ 1 επί του προκειμένου, ότι, δηλαδή, ο μάρτυρας είχε κλειδιά και άνοιξε ο ίδιος το εγκαταλελειμμένο κατάστημα.
Υπό το φως των πιο πάνω η μαρτυρία του μάρτυρα δεν είναι αποδεκτή. Από την μαρτυρία του μάρτυρα δέχομαι μόνο τα ακόλουθα σημεία. Ο μάρτυρας είναι ο Διευθυντής των Εναγόντων. Οι Ενάγοντες είναι οι ιδιοκτήτες του καταστήματος. Το κατάστημα ήταν παλαιότερα ενοικιασμένο στην ΧΧΧΧ Τράπεζα στην βάση γραπτής συμφωνίας ενοικίασης ημερομηνίας 24.11.98. Για το διάστημα από το 2013 μέχρι και την 27.5.16 η ενοικίαση συνεχίσθηκε από την τράπεζα. Ο μάρτυρας προσεγγίσθηκε από τον ΜΥ 1, Διευθυντή των Εναγόμενων, ο οποίος εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για ενοικίαση του καταστήματος από τους Εναγόμενους. Για τον σκοπό αυτό ο ΜΥ 1 συνάντησε τον μάρτυρα στα γραφεία του τελευταίου και αμέσως μετά και εντός της ίδιας ημέρας οι δυο μετάβηκαν στο κατάστημα για να το δει ο ΜΥ 1. Κατά τον χρόνο εκείνο το κατάστημα ήταν ακόμα ενοικιασμένο στην τράπεζα. Ήταν, όμως, άδειο, δεν λειτουργούσε και δεν εξυπηρετούσε κόσμο. Η τράπεζα αποχώρησε από το κατάστημα τερματίζοντας η ίδια την συμφωνία ενοικίασης. Σχετικά είναι τα Τεκμήρια 5 και 6 με ημερομηνίες 27.5.16 και 27.6.16 αντίστοιχα. Σύμφωνα με το Τεκμήριο 6 η τράπεζα έδωσε 6μηνη γραπτή προειδοποίηση τερματισμού. Και ότι θα εγκατέλειπε το κατάστημα στις 31.12.16. Ο ΜΥ 1 ζήτησε από τον μάρτυρα τα αρχιτεκτονικά σχέδια και τις κατόψεις του καταστήματος. Οι Ενάγοντες μέσω των δικηγόρων τους με επιστολή ημερομηνίας 5.9.16 κάλεσαν τους Εναγόμενους να μεταβούν στα γραφεία τους για σκοπούς υπογραφής γραπτής συμφωνίας που ετοίμασαν κατόπιν οδηγιών του μάρτυρα. Οι Εναγόμενοι αρνήθηκαν την ύπαρξη προφορικής συμφωνίας με τους Ενάγοντες μέσω επιστολής του δικηγόρου τους ημερομηνίας 7.9.16. Εν τέλει οι Εναγόμενοι βρήκαν και ενοικίασαν άλλο υποστατικό στην Λεμεσό.
Ο ΜΥ 1 μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας της αλήθειας. Απαντούσε αυθόρμητα και χωρίς να υπολογίζει τις απαντήσεις του. Ήταν θετικός και σταθερός στην μαρτυρία του και δεν κλονίσθηκε παρά την μακρά αντεξέταση στην οποία υποβλήθηκε. Η μαρτυρία του διέπεται από λογική σε αντίθεση με την μαρτυρία του ΜΕ 1 η οποία, όπως υποδείχθηκε ανωτέρω, βρίθει παραδοξολογιών. Η μαρτυρία του είναι αποδεκτή στην ολότητά της εκτός από κάποια σημεία τα οποία θα παραθέσω στο τέλος της αξιολόγησης του μάρτυρα. Τους λόγους που έχω ήδη κάνει στα πλαίσια της αξιολόγησης της μαρτυρίας του ΜΕ 1 αποδεκτά σημεία από την μαρτυρία του μάρτυρα δεν θα τους επαναλάβω.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του μάρτυρα ότι τον τελευταίο λόγο για την ενοικίαση του καταστήματος είχε η Orchestra Cyprus Ltd υποδεικνύονται τα ακόλουθα. Αυτός κρίνεται λογικός αφ’ ης στιγμής, αφενός, όπως και ο ίδιος ο μάρτυρας εξήγησε, μεταξύ της εν λόγω εταιρείας και των Εναγόμενων υπάρχει συμφωνία δικαιόχρησης (franchising) οπότε και τα προϊόντα που πουλούν οι Εναγόμενοι είναι της Orchestra Cyprus Ltd, αφετέρου, πρόκειται περί αλυσίδας καταστημάτων, όπως με ενάργεια προκύπτει από την μαρτυρία του μάρτυρα, οπότε και τα καταστήματα που ανοίγονται στην Κύπρο αλλά και σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου πρέπει να συνάδουν με τα πρότυπα της μητρικής Orchestra France. Επομένως, ο μάρτυρας δεν είχε και εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να έχει τον τελευταίο λόγο στην έγκριση της ενοικίασης, αφού συν τοις άλλοις τα έξοδα για την διαμόρφωση του καταστήματος δεν θα τα επωμίζονταν ο ίδιος ή οι Εναγόμενοι, αλλά, προδήλως η Orchestra France. Τα έξοδα δε αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την επίπλωση, τα ηλεκτρικά, την εσωτερική διαμόρφωση, την τοποθέτηση ραφιών, την εγκατάσταση συστημάτων, την επιλογή των δαπέδων, την πρόσληψη υπαλλήλων και άλλα. Και δεν είναι αμελητέα. Για παράδειγμα, στο Παραλίμνι η διαμόρφωση του καταστήματος στοίχισε Ευρώ 200.000,00 σεντ σύμφωνα με τον μάρτυρα όπως και του καταστήματος που εν τέλει ενοικιάσθηκε στην οδό Κολωνακίου. Η διαμόρφωση για το κατάστημα ώστε αυτό να συνάδει με τα πρότυπα της Orchestra France θα στοίχιζε πολύ περισσότερα και δη Ευρώ 300.000,00 σεντ γι’ αυτό και η ενοικίασή του κρίθηκε οικονομικά ασύμφορη αλλά και ζημιογόνα.
Υπό το φως των πιο πάνω ο μάρτυρας δεν θα μπορούσε να πει και δέχομαι ότι δεν είπε στον ΜΕ 1 ότι είχε τον τελευταίο λόγο για την έγκριση της ενοικίασης. Τουναντίον δέχομαι ότι ο μάρτυρας ανέφερε στον ΜΕ 1 ότι προκειμένου οι Εναγόμενοι να ενοικιάσουν το κατάστημα θα έπρεπε αντιπρόσωποι της εταιρείας Orchestra να το επιθεωρήσουν και ελέγξουν και αφού κρίνουν ότι συνάδει με τα πρότυπα της Orchestra France και οικονομικά ήταν βιώσιμο, τότε, θα έδιναν στον μάρτυρα έγκριση να προβεί σε συμφωνία ενοικίασης. Κάτι το οποίο θα ήταν αναμενόμενο και λογικό αφού μια μέρα ο ΜΕ 1 θα συναντούσε τον Διευθυντή της Orchestra Hellas ή και την αντιπρόεδρο της Orchestra France, όπως και έγινε, και τότε θα διαπίστωνε και από μόνος του ότι ο τελευταίος λόγος για την ενοικίαση του καταστήματος επαφίονταν όχι στον μάρτυρα αλλά σε τρίτους. Υποδεικνύεται, επίσης, το εξής σημαντικό. Ο μάρτυρας ισχυρίσθηκε ότι θα βρισκόταν σε δυσχερέστατη κατάσταση αν ενοικίαζε το κατάστημα με δική του πρωτοβουλία και χωρίς την έγκριση των αρμοδίων του εξωτερικού σε περίπτωση που οι αρμόδιοι αυτοί εν τέλει δεν συμφωνούσαν με την ενοικίαση. Θα ήταν αφελής όπως χαρακτηριστικά ανέφερε έτσι να πράξει αφού σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα του έστελναν εμπόρευμα! Ο ισχυρισμός αυτός είναι αποστομωτικός και κατά την κρίση μου το επιστέγασμα του ειλικρινούς της εν γένει εκδοχής του. Δέχομαι, επίσης, από την μαρτυρία του μάρτυρα ότι για τον λόγο που πιο πάνω υποδείχθηκε την επομένη της επίσκεψης των ξένων στο κατάστημα ο μάρτυρας ενημέρωσε τον ΜΕ 1 ότι δεν θα προχωρούσε με την ενοικίαση του καταστήματος.
Διαπνεόμενη από ειλικρίνεια είναι και η απάντηση του μάρτυρα στην υποβολή ότι άσκησε πίεση στον Περιφερειακό Διευθυντή να εγκαταλείψει το κατάστημα. Ο ισχυρισμός ότι δεν είχε την δύναμη να επηρεάσει τις αποφάσεις ενός ολόκληρου οργανισμού όπως η τράπεζα είναι, επίσης, αποστομωτικός.
Δέχομαι, επίσης, ότι ο μάρτυρας επισκέφθηκε το κατάστημα τρεις φορές. Και ότι την δεύτερη φορά παρών ήταν και ο ΜΥ 2, κάτι που επιβεβαίωσε με την μαρτυρία του και ο ΜΥ 2. Ο ισχυρισμός του ΜΕ 1 ότι ο ΜΥ 2 το επισκέφθηκε άλλη μέρα και για άλλο σκοπό είναι εκ των υστέρων κατασκεύασμα του ΜΕ 1. Δέχομαι, επίσης, ότι και αυτή την φορά όπως και την πρώτη ο μάρτυρας μαζί με τον ΜΥ 2 ενημέρωσαν εκ νέου τον ΜΕ 1 ότι η έγκριση της ενοικίασης επαφίεται όχι στον ίδιο αλλά σε τρίτους, κάτι που, επίσης, επιβεβαίωσε με την μαρτυρία του και ο ΜΥ 2.
Δεν μου διαφεύγει ότι σε κάποιο σημείο της αντεξέτασης του ο μάρτυρας ανέφερε ότι τα σχετικά με την έγκριση ο μάρτυρας τα ανέφερε στον ΜΕ 1 μετά την τρίτη επίσκεψη στην οποία συμμετείχαν και οι ξένοι. Κατά την κρίση μου πρόκειται για αθώο λάθος του μάρτυρα το οποίο προδήλως προέκυψε κατόπιν σύγχυσης του. Ο μάρτυρας κατέφυγε, επίσης, σε δυο ανακρίβειες. Ανέφερε ότι η σύζυγός του είναι γραμματέας των Εναγόμενων ενώ σύμφωνα με το Τεκμήριο 9 είναι Διευθυντής. Και ότι ο ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ είναι ο Διευθυντής της Orchestra Cyprus Ltd ενώ αντεξεταζόμενος εν τέλει δέχθηκε ότι δεν είναι. Οι εν λόγω ανακρίβειες στην μαρτυρία του μάρτυρα αφορούν σε επουσιώδη ζητήματα και ως τέτοιες δεν είναι ικανές να κλονίσουν την αξιοπιστία του μάρτυρα ή να δημιουργήσουν ρήγμα στην μαρτυρία του.
Εκτός από τα πιο πάνω σημεία από την μαρτυρία του μάρτυρα που δεν αποδέχομαι όλη η υπόλοιπη μαρτυρία του είναι αποδεκτή.
Ο ΜΥ 2 μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας της αλήθειας. Απαντούσε αυθόρμητα και χωρίς να υπολογίζει τις απαντήσεις του. Ήταν θετικός και σταθερός στην μαρτυρία του και δεν κλονίσθηκε παρά την αντεξέταση στην οποία υποβλήθηκε. Ήταν σοβαρός και με την ειλικρίνειά του έπεισε για την αλήθεια της μαρτυρίας του.
Ο μάρτυρας είναι ο διευθυντής της εταιρείας η οποία είναι οι ελεγκτές των Εναγόμενων καθώς και της εταιρείας Orchestra Cyprus Ltd και είχε προσωπική εμπλοκή στα γεγονότα της υπόθεσης. Συμμετείχε στην δεύτερη επίσκεψη που έγινε από τον ΜΥ 1 στο κατάστημα παρουσία του ΜΕ 1 κατόπιν παράκλησης του ΜΥ 1 αφού συν τοις άλλοις ο μάρτυρας γνώριζε προσωπικά τον ΜΕ 1. Επίσης μετά την τρίτη επίσκεψη στην οποία παρευρέθηκαν οι αντιπρόσωποι από το εξωτερικό ο μάρτυρας φιλοξένησε τους τελευταίους μαζί με τον ΜΥ 1 στο γραφείο του. Εκεί είχε την ευκαιρία να ακούσει τους προβληματισμούς των ξένων για την ακαταλληλότητα του καταστήματος και ήταν παρών στην συζήτηση που έλαβε χώρα.
Υπό το φως των πιο πάνω καθώς και του ότι είναι ο ελεγκτής των Εναγόμενων και της Orchestra Cyprus Ltd έχω ικανοποιηθεί ότι τα όσα ο μάρτυρας ανέφερε περί έγκρισης και τελικής απόφασης για την επιλογή των καταστημάτων, περί διαδικασίας που προηγείται της επιλογής, περί συμφωνίας δικαιόχρησης που υπάρχει μεταξύ των Εναγόμενων και της Orchestra Cyprus Ltd και περί τρόπου πληρωμής των Εναγόμενων εμπίπτουν στην προσωπική του γνώση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η γνώση του μάρτυρα για τα πιο πάνω δεν αμφισβητήθηκε από την πλευρά των Εναγόντων. Υπό το φως όλων των πιο πάνω μπορώ να στηριχτώ με ασφάλεια στην μαρτυρία του. Επίσης τα όσα ανέφερε και που πιο πάνω μνημονεύονται συνάδουν και με την μαρτυρία του ΜΥ 1. Με την μαρτυρία του ΜΥ 1 συνάδουν και τα όσα ο μάρτυρας ανέφερε ότι έλαβαν χώρα κατά την δεύτερη συνάντηση του ΜΥ 1 με τον ΜΕ 1 τόσο πριν την επίσκεψη στο κατάστημα όσο και μετά. Η μαρτυρία του μάρτυρα είναι επομένως αποδεκτή στην ολότητά της.
Ενόψει της πιο πάνω αξιολόγησης η αγωγή είναι δίχως άλλο καταδικασμένη σε αποτυχία. Η συνομολόγηση συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων για την ενοικίαση του καταστήματος δεν απεδείχθη.
Συνακόλουθα η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Εναγόμενων και εναντίον των Εναγόντων όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ...…………………………
Π. Μιχαηλίδης, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο