ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Αγιομαμίτη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1024/2023
Μεταξύ:
Άγγελος Παφίτης
Ενάγοντος
και
1. Ανδρέας Ιερείδης άλλως Άντης Ιερίδης
2. Robotower Limited
Εναγομένων
Και ως ετροποποιήθη δυνάμει διατάγματος Δικαστηρίου ημερ. 24.07.2024
Μεταξύ:
Άγγελος Παφίτης
Ενάγοντος
και
1. Ανδρέας Ιερείδης άλλως Άντης Ιερίδης
2. Robotower Limited
3. Ixiona Trading Limited
Εναγομένων
- - - - - - - - - - - - -
Αίτηση ημερομηνίας 07.06.2023
Ημερομηνία: 08.04.2025
Για τον Αιτητή – Ενάγοντα: κα Μ. Κωνσταντίνου για Α.Γ. Παφίτης & Σία ΔΕΠΕ
Για τους Καθ’ ων η αίτηση – Εναγόμενους 1 και 2: κα Α. Αντωνιάδου με κα Λ. Στυλιανού
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 09.06.2023 μετά από μονομερή αίτηση του Ενάγοντα (στο εξής «Αιτητής») εκδόθηκαν τα ακόλουθα διατάγματα:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απαγορεύεται στους Εναγόμενους 1 και 2 και/ή στους υπαλλήλους και/ή αντιπροσώπους αυτών, να περιφράξουν με οποιοδήποτε τρόπο το ακίνητο υπ’ αρ. εγγραφής 0/[ ], τεμ. [ ], Φ/Σχ. 54/500304 το οποίο κείται στη Λεμεσό επί της Λεωφόρου [ ] 84 και επί της οδού [ ],- συγκεκριμένα τα [ ], οικιστικά τ.μ. τα οποία βρίσκονται ακριβώς πίσω από το ακίνητο με αρ. εγγραφής 0/[ ], τεμ. [ ], Φ/Σχ. 54/500304 και εφάπτονται επί της οδού Αρκαδίου- και/ή να περιορίσουν και/ή να εμποδίσουν, με οποιοδήποτε τρόπο, τον Ενάγοντα και/ή στους υπαλλήλους αυτού, την πρόσβαση στο προαναφερόμενο ακίνητο και στα συγκεκριμένα μέτρα αυτού και/ή την χρήση αυτού από τον Ενάγοντα και/ή τους υπαλλήλους και/ή αντιπροσώπους αυτού μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου και/ή μέχρι εκδίκασης της παρούσας αγωγής.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να απαγορεύεται στους Εναγόμενους 1 και 2 και/ή στους υπαλλήλους και/ή αντιπροσώπους αυτών, να αποξενώσουν και/ή υποθηκεύσουν και/ή πωλήσουν και/ή διαθέσουν, εξαιρουμένου προς τον Ενάγοντα, και/ή εκχωρήσουν και /ή επιβαρύνουν και/ή ενοικιάσουν και/ή εκδώσουν οποιαδήποτε άδεια χρήσης εξαιρουμένου και μόνο προς όφελος του Ενάγοντα και/ή εκμεταλλευτούν και/ή αναπτύξουν το ακίνητο υπ’ αρ. εγγραφής 0/[ ], τεμ. [ ], Φ/Σχ. 54/500304 το οποίο κείται στη Λεμεσό επί της Λεωφόρου [ ] 84 και επί της οδού [ ],- συγκεκριμένα τα 1423, οικιστικά τ.μ. τα οποία βρίσκονται ακριβώς πίσω από το ακίνητο με αρ. εγγραφής 0/[ ], τεμ. [ ], Φ/Σχ. 54/500304 και εφάπτονται επί της οδού Αρκαδίου-, και/ή μεταβάλουν με οποιοδήποτε τρόπο είτε την φυσική είτε τη νομική παρούσα κατάσταση του προαναφερόμενου ακινήτου μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου και/ή μέχρι εκδίκασης της παρούσας αγωγής.»
Η υπό κρίση αίτηση υποστηρίζεται από τις ένορκες δηλώσεις ημερομηνίας 07.06.2023 και 09.06.2023 του Αιτητή. Σε αυτές αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο Αιτητής είναι δικηγόρος και ιδιοκτήτης του δικηγορικού γραφείου με την ονομασία Α. Γ. Παφίτης & Σία ΔΕΠΕ.
Το πιο πάνω δικηγορικό γραφείο στεγάζεται από το 2012 σε ιδιόκτητο κτήριο το οποίο συνορεύει με το ακίνητο με αριθμό εγγραφής 0/7805, Τεμ. 516, Φ./Σχ. 54/500304 (στο εξής «το ακίνητο»).
Από το 2018 – 2019, λόγω αύξησης του προσωπικού του δικηγορικού γραφείου, κατέστη αναγκαία η εξασφάλιση χώρων στάθμευσης προς εξυπηρέτηση, τόσο του προσωπικού όσο και των πελατών του γραφείου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καταβλήθηκαν προσπάθειες από τον Αιτητή για αγορά του ακινήτου. Οι εν λόγω προσπάθειες δεν στέφθηκαν με επιτυχία, καθώς το ακίνητο πωλήθηκε από τους τότε ιδιοκτήτες του σε άλλο αγοραστή και όχι στον Αιτητή.
Περί τις αρχές Νοεμβρίου 2022 ο Εναγόμενος 1 (στο εξής «Καθ’ ου η αίτηση 1») ήλθε σε επικοινωνία με τον Αιτητή λέγοντάς του ότι ο ίδιος, η σύντροφός του και ο αδελφός της συντρόφου του ενδιαφέρονταν να αγοράσουν το ακίνητο. Ο Αιτητής ανέφερε ότι θα ήταν πρόθυμος να λάβει μέρος στην προσπάθεια αγοράς του ακινήτου, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμπεριλαμβανόταν και ο ίδιος ως αγοραστής έτσι ώστε να εξασφαλίσει τα αναγκαία τετραγωνικά μέτρα για την κάλυψη των αναγκών στάθμευσης του γραφείου του. Ο Καθ’ ου η αίτηση 1 συμφώνησε με τον προαναφερόμενο όρο.
Υπήρξαν συζητήσεις μεταξύ του Αιτητή και του Καθ’ ου η αίτηση 1 στις οποίες καθορίστηκαν τα τετραγωνικά μέτρα που θα αναλογούσαν στο κάθε μέρος, καθώς και η συνεισφορά του καθενός στο τίμημα πώλησης του ακινήτου. Στην πορεία των συζητήσεων ο Καθ’ ου η αίτηση 1 ανέφερε, ότι η αγορά του ακινήτου εκ μέρους της πλευράς που ο ίδιος εκπροσωπούσε θα γινόταν μέσω εταιρείας η οποία δεν είχε ακόμη εγγραφεί. Προφανώς πρόκειται για την Εναγόμενη 2 (στο εξής «Καθ’ ης η αίτηση 2») η οποία επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ως το όχημα δυνάμει του οποίου θα γινόταν η αγορά του ακινήτου.
Στις 24.11.2022 ενημερώθηκε ο Αιτητής από τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών του ακινήτου, ότι ο Καθ’ ου η αίτηση 1 υπέβαλε πρόταση για αγορά του η οποία και απορρίφθηκε. Ο Αιτητής ζήτησε εξηγήσεις από τον Καθ’ ου η αίτηση 1 ως προς το κατά πόσο διαπραγματεύονταν την αγορά του ακινήτου χωρίς να τον συμπεριλάβουν. Η απάντηση που του δόθηκε ήταν ότι η διαπραγμάτευση γίνεται και για λογαριασμό του. Συνεπώς, υπήρξε ρητή προφορική συμφωνία αντιπροσώπευσης του Αιτητή.
Ο Αιτητής περί τις αρχές Απριλίου 2023, ενημερώθηκε τηλεφωνικώς από τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών του ακινήτου, ότι το τελευταίο προσφέρεται και πάλι για πώληση για το ποσό των €7.500.000 πλέον Φ.Π.Α. Επικοινώνησε άμεσα με τον Καθ’ ου η αίτηση 1 λέγοντάς του, ότι όσα συμφωνήθηκαν εξακολουθούσαν να ισχύουν και ανέμενε πλέον την ανταπόκριση του Καθ’ ου η αίτηση 1 για την ολοκλήρωση της αγοράς.
Παρά τα πιο πάνω, στις 23.05.2023, ο Αιτητής ενημερώθηκε από τον δικηγόρο των Καθ’ ων η αίτηση ότι οι τελευταίοι αγόρασαν το ακίνητο, καθώς και ότι πρόθεσή τους ήταν να το περιφράξουν αποκλείοντας έτσι την πρόσβαση σε αυτό του προσωπικού και των πελατών του δικηγορικού του γραφείου.
Οι Καθ’ ων η αίτηση δεν είχαν πρόθεση να προβούν σε από κοινού, με τον Αιτητή, αγορά του ακινήτου, αλλά προσπάθειά τους ήταν να τον εξαπατήσουν με απώτερο σκοπό τον αποκλεισμό του από την αγορά του ακινήτου.
Στην ένορκη δήλωση ημερομηνίας 09.06.2023 αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι στην ευρύτερη περιοχή όπου ευρίσκεται το δικηγορικό γραφείο δεν υπάρχει άλλος κατάλληλος χώρος για στάθμευση. Αυτό το δεδομένο ήταν σε γνώση του Καθ’ ου η αίτηση 1, καθώς αναφέρθηκε κατ’ επανάληψη από τον Αιτητή στις μεταξύ τους συζητήσεις.
Αντικείμενο της παρούσας αγωγής είναι το ακίνητο, εξού και η θεραπεία των αποζημιώσεων δεν είναι υπό τις περιστάσεις επαρκής. Η ορθή θεραπεία, είναι η έκδοση δηλωτικής απόφασης ότι το μέρος του ακινήτου που συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων ότι θα αγοραζόταν από τον Αιτητή κρατείται ως καταπίστευμα επ’ ονόματί του.
Οι Καθ’ ων οι αίτηση καταχώρισαν ένσταση εγείροντας 14 συνολικά λόγους, οι οποίοι συνοψίζονται στο ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32(1) του Ν.14/60, καθώς και στο ότι ο Αιτητής παραβίασε το καθήκον του για αποκάλυψη όλων των γεγονότων και δεδομένων της υπόθεσης. Η ένσταση υποστηρίζεται από δύο ένορκες δηλώσεις.
Στην ένορκη δήλωση του Καθ’ ου η αίτηση 1, αναφέρεται, ανάμεσα σε άλλα, ότι ουδέποτε συμφώνησε με οποιουσδήποτε όρους του Αιτητή σε σχέση με την αγορά του ακινήτου. Επίσης, ουδέποτε ανέφερε στον Αιτητή ότι εκπροσωπούσε την Καθ’ ης η αίτηση 2, η οποία, άλλωστε, τον Νοέμβριο του 2022 δεν είχε καν εγγραφεί ως εταιρεία.
Δεν υπήρξε συμφωνία με τον Αιτητή ως προς τα τετραγωνικά μέτρα που θα αναλογούσαν στο κάθε μέρος. Κάτι τέτοιο δεν ήταν, άλλωστε, δυνατό εφόσον το εμβαδόν του ακινήτου είχε υπολογιστεί κατά προσέγγιση. Ούτε και υπήρξε οποιαδήποτε κατάληξη στο χρηματικό ποσό που η κάθε πλευρά θα κατέβαλλε για την πληρωμή του τιμήματος πώλησης του ακινήτου. Τα χρηματικά ποσά που αναφέρει ο Αιτητής αφορούν δικούς του υπολογισμούς και προτάσεις, σε σχέση με τις οποίες δεν υπήρξε κατάληξη.
Η οποιαδήποτε συμπόρευση με τον Αιτητή ολοκληρώθηκε περί τα τέλη Νοεμβρίου του 2022, όταν ο εκπρόσωπος των πωλητών του ακινήτου ενημέρωσε ότι το ακίνητο αποσύρεται από την αγορά. Μετά από αυτή την ενημέρωση δεν υπήρχε πλέον οποιοδήποτε αντικείμενο προς συζήτηση με τον Αιτητή.
Μετά πάροδο 5 περίπου μηνών, περί τα τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου 2023, επικοινώνησε με τον Καθ’ ου η αίτηση 1 η πλευρά των πωλητών του ακινήτου πληροφορώντας τον ότι το ακίνητο διατίθεται και πάλι προς πώληση για το ποσό των €6.500.000 περίπου. Η προσέγγιση έγινε απευθείας και προσωπικά με τον Καθ’ ου η αίτηση 1.
Στις 05.04.2023 ανταλλάχθηκαν μηνύματα μεταξύ του Καθ’ ου η αίτηση 1 και του Αιτητή. Σε αυτά, ο Αιτητής δεν αξίωσε οτιδήποτε στη βάση ισχυριζόμενης συμφωνίας. Στο πλαίσιο της εν λόγω συνομιλίας ο Καθ’ ου η αίτηση 1 κάλεσε τον Αιτητή, εάν το επιθυμούσε, να παρέμβει στις συζητήσεις που γίνονταν για την αγορά του ακινήτου.
Καταληκτικά, ο Καθ’ ου η αίτηση 1 δήλωσε, ότι ο ίδιος και η Καθ’ ης η αίτηση 2 δεν είναι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες του ακινήτου. Συνεπώς, τα διατάγματα εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 θα πρέπει να ακυρωθούν.
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, η ένσταση υποστηρίζεται και από δεύτερη ένορκη δήλωση. Η εν λόγω ένορκη δήλωση υπογράφεται από συνταξιούχο δικηγόρο ο οποίος κατά τον επίδικο χρόνο ασχολούνταν με την συμφωνία πώλησης μετοχών της Εναγόμενης 3 προς την Καθ’ ης η αίτηση 2.
Η Εναγόμενη 3 είναι η ιδιοκτήτρια του ακινήτου και στις 18.05.2023 ο ενόρκως δηλών επικοινώνησε με τον Αιτητή ρωτώντας τον κατά πόσο είχε συμφωνήσει με την τελευταία για τη στάθμευση των οχημάτων του γραφείου του σε αυτό. Παράλληλα, τον ενημέρωσε ότι πρόθεση της Εναγόμενης 3 ήταν όπως περιφράξει το ακίνητο λόγω προγραμματιζόμενης ανάπτυξής του.
Κατά την πιο πάνω συνομιλία δεν ανέφερε στον Αιτητή, ότι οι Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 ήταν οι νέοι αγοραστές του ακινήτου.
Η ακρόαση της επίδικης αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων με τις αγορεύσεις τους προέβαλαν την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία τους. Έχω μελετήσει και έχω λάβει υπόψη μου στο σύνολό τους όλα όσα τέθηκαν ενώπιόν μου.
Νομική πτυχή
Η εξουσία του Δικαστηρίου προς χορήγηση ενδιάμεσης θεραπείας προβλέπεται στο άρθρο 32 του Ν.14/60, το οποίο θέτει τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες ασκείται η εν λόγω δικαιοδοσία. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 32(1) του Ν.14/60, πρέπει να συντρέχουν οι ακόλουθες τρεις προϋποθέσεις:
(α) Ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση.
(β) Ύπαρξη πιθανότητας ο Αιτητής να δικαιούται σε θεραπεία.
(γ) Θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, εκτός αν εκδοθεί το ενδιάμεσο διάταγμα.
Στην κλασική αυθεντία Odysseos v. A. Pieris Estates Ltd a.o (1982) 1 C.L.R 557, λέχθηκε σε σχέση με την πρώτη προϋπόθεση που τίθεται από το άρθρο 32 (1) του Ν.14/60, ότι δεν περιλαμβάνει οτιδήποτε πέραν του να καταδειχθεί μία συζητήσιμη υπόθεση (arguable case) με βάση τα δικόγραφα. Όσον αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση ειπώθηκε, ότι περικλείει κάτι περισσότερο από απλή δυνατότητα να δικαιούται ο Αιτητής σε θεραπεία, αλλά και κάτι πολύ λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων. Σύμφωνα με την Odysseos v. A. Pieris Estates Ltd a.o (ανωτέρω), ο Αιτητής θα πρέπει να δείξει ότι υπάρχει ορατό ενδεχόμενο επιτυχίας.
Η τρίτη προϋπόθεση, αφορά το κατά πόσο χωρίς την έκδοση του διατάγματος θα είναι αδύνατο ή δύσκολο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο. Η εν λόγω προϋπόθεση ερμηνεύθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην περιορίζεται μόνο στη δυνατότητα χρηματικής αποζημίωσης ή αποκατάστασης της υλικής ζημιάς (Highgate Primary School Ltd κ.ά. v. Στέλιου Φυλακτίδη κ.ά. (2009) 1Α Α.Α.Δ 317 και Zena Company Ltd v. Demenian Catering Ltd (2011) 1Γ Α.Α.Δ 1848).
Συμπεράσματα
Ανάμεσα στους λόγους ένστασης που προβάλλουν οι Καθ’ ων η αίτηση, θεωρώ ότι θα πρέπει να εξεταστεί κατά προτεραιότητα η θέση περί απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων. Αυτό, διότι σε περίπτωση που διαπιστωθεί παραβίαση του καθήκοντος αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων, τότε, το Δικαστήριο ακυρώνει το διάταγμα που εκδόθηκε μονομερώς (Γρηγορίου κ. ά ν. Χριστοφόρου κ. ά (1995) 1 Α.Α.Δ 248 και Sobolev κ.α ν. Weitzer, Πολ. Έφ. αρ.Ε177/18 ημερ.21.05.19).
Το ουσιαστικό παράπονο των Καθ’ ων η αίτηση έγκειται στη μη αποκάλυψη εκ μέρους του Αιτητή της συνομιλίας που έλαβε χώρα στις 05.04.2023 ανάμεσα στον Αιτητή και τον Καθ’ ου η αίτηση 1 (Τεκμήριο 1 της ένορκης δήλωσης του Καθ’ ου η αίτηση 1). Σύμφωνα με τους Καθ’ ων η αίτηση, η πιο πάνω συνομιλία καταρρίπτει τη θέση του Αιτητή για την ύπαρξη συμφωνίας για από κοινού αγορά του ακινήτου, καθώς και για την ύπαρξη προφορικής ή σιωπηρής αντιπροσώπευσης του τελευταίου από τον Καθ’ ου η αίτηση 1.
Η ευπαίδευτη συνήγορος του Αιτητή εισηγήθηκε στην αγόρευσή της, ότι το Δικαστήριο δεν θα πρέπει να εξετάσει τον συγκεκριμένο λόγο ένστασης καθώς δεν εξειδικεύεται στο σώμα της ένστασης.
Με κάθε σεβασμό η εισήγησή της δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ο λόγος ένστασης (δ), αφορά τη μη αποκάλυψη όλων των γεγονότων και δεδομένων της υπόθεσης. Περαιτέρω, στον λόγο ένστασης υπό (ζ) καταγράφεται, ότι οι εξελίξεις αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου έλαβαν χώρα 4 – 5 μήνες μετά τα επίδικα γεγονότα και όταν πλέον οι πωλητές του ακινήτου είχαν απευθείας επαφή με τον Καθ’ ου η αίτηση 1. Ως εκ των ανωτέρω, θεωρώ ότι υπήρξε ικανοποιητική εξειδίκευση του ισχυρισμού περί μη αποκάλυψης.
Τα ερωτήματα, επομένως, που καλείται το Δικαστήριο να απαντήσει είναι (i) κατά πόσο η πιο πάνω περιγραφόμενη συνομιλία δεν έχει όντως αποκαλυφθεί από τον Αιτητή και (ii) σε τέτοια περίπτωση, ποιες επιπτώσεις μπορεί να ενέχει η μη αποκάλυψή της.
Ως προς το πρώτο ερώτημα δεν χωρεί αμφιβολία, ότι ο Αιτητής στις ένορκες δηλώσεις του δεν παραθέτει τη συνομιλία που έλαβε χώρα μεταξύ του ιδίου και του Καθ’ ου η αίτηση 1 στις 05.04.2023. Στην παράγραφο 32 της ένορκης δήλωσης ημερ.07.06.2023, ο Αιτητής αναφέρεται γενικά σε επικοινωνία που είχε με τον Καθ’ ου η αίτηση 1 και στην αποστολή γραπτού μηνύματος στο κινητό του τελευταίου περί τις αρχές Απριλίου 2023. Δεν δίδει, όμως, λεπτομέρειες της εν λόγω συνομιλίας, ούτε και την επισυνάπτει ως Τεκμήριο, όπως έπραξε για παράδειγμα με τις συνομιλίες ημερομηνίας 14 και 18.11.2022 (Τεκμήρια 5, 7 και 9 της ένορκης δήλωσης ημερ.07.06.2023).
Παράλληλα, σημειώνω, ότι ο Αιτητής δεν αμφισβήτησε την αυθεντικότητα της επίμαχης συνομιλίας, ούτε ασφαλώς, ότι ήταν σε γνώση του το περιεχόμενό της. Άλλωστε, ήταν και ο ίδιος ο ένας εκ των δύο συνομιλητών.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η παράλειψη αποκάλυψης της επίμαχης συνομιλίας. Για να εξεταστεί αν μια παράλειψη ήταν ουσιώδης θα πρέπει να γίνει κατανοητό το περιεχόμενο και η εμβέλεια της επίδικης διαφοράς, όπως αρχικά αυτή παρουσιάστηκε μονομερώς από τον Αιτητή και πώς διαφοροποιήθηκε από την πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση (Sobolev κ.α ν. Weitzer, ανωτέρω).
Εν προκειμένω, ο Αιτητής υποστήριξε ότι υπήρξε συμφωνία με τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 για από κοινού αγορά του ακινήτου. Μάλιστα, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια αγοράς του ακινήτου περί τα τέλη Νοεμβρίου 2022, ο Καθ’ ου η αίτηση 1 επιβεβαίωσε στον Αιτητή ότι θα συνέχιζε τις διαπραγματεύσεις για αγορά του ακινήτου εκ μέρους και του Αιτητή. Πέραν, επομένως, από σιωπηρή αντιπροσώπευση, υπήρξε και ρητή προφορική συμφωνία αντιπροσώπευσης. Τα πιο πάνω επιβεβαιώθηκαν περί τις αρχές Απριλίου 2023, όταν επανήλθε στο προσκήνιο η πώληση του ακινήτου. Παρά ταύτα, ο Αιτητής προς έκπληξή του ενημερώθηκε στις 23.05.2023 από τον δικηγόρο των Καθ’ ων η αίτηση, ότι το ακίνητο αγοράστηκε από τους Καθ’ ων η αίτηση. Από τα πιο πάνω προκύπτει, ότι πρόθεση των Καθ’ ων η αίτηση ήταν η εξαπάτηση του Αιτητή και ο αποκλεισμός του τελευταίου από την αγορά του ακινήτου.
Από την άλλη πλευρά, οι Καθ’ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι ουδέποτε υπήρξε συμφωνία με τον Αιτητή και η όποια συμπόρευση μαζί του τελείωσε τον Νοέμβριο του 2022, όταν αποσύρθηκε το ακίνητο από την αγορά. Η μη ύπαρξη συμφωνίας για από κοινού αγορά του ακινήτου, καθώς και η μη αντιπροσώπευση του Αιτητή από τον Καθ’ ου η αίτηση 1 επιβεβαιώνεται από τα επίμαχα μηνύματα ημερ.05.04.2023 – Τεκμήριο 1 της ένορκης δήλωσης του Καθ’ ου η αίτηση 1.
Θεωρώ χρήσιμη την παράθεση της επίμαχης συνομιλίας ημερ.05.04.2023:
«[Αιτητής] Αντη, ξέρω πως μιλάτε για το ακίνητο στο γραφείο μου. Θέλω να μιλήσουμε όπως αντιλαμβάνεσαι.
[Καθ’ ου η αίτηση 1] Ok dosmou mexri paraskevi
[Αιτητής] Αν με άκουες που μιλούσαμε θα ήταν και πιο φτηνό. Όμως θυμάσε όσα λέγαμε. Με αφορά άμεσα, είναι η ζήση μου εδώ.
[Καθ’ ου η αίτηση 1] I know
[Αιτητής] Note that they called me and you the same day, to tell us that it is back to the market for sale. I was away for 10 days, back now. I know they talk to you now so I will not step in about it, I don’t want to fuck it up for anyone, but we need to talk. I know the meters you need – we talked about it in detail, and you know the meters that I need.. I hope we can be reasonable here..
and I have a lot of others interested about it..
[Καθ’ ου η αίτηση 1] Angelos you can step in I have no problem. Don’t want to promise anything since I am not alone.
I will sell one psc yes but it’s not me only in the project»
Ως ουσιώδες γεγονός μπορεί να χαρακτηριστεί οποιοδήποτε γεγονός δυνάμενο να επιδράσει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για τη χορήγηση ή όχι των αιτουμένων διαταγμάτων κατά τη μονομερή παρουσίασή τους ενώπιον του Δικαστηρίου. Κριτής του τι είναι ουσιώδες είναι ο Δικαστής (Commerzbank Auslandsbanken Holding A.G. κ.ά. v. Adeona Holdings Ltd (2015) 1A A.A.Δ 386). Το δε κριτήριο για να διαπιστωθεί κατά πόσο συγκεκριμένα ισχυριζόμενα γεγονότα θα έπρεπε να αποκαλυφθούν είναι αντικειμενικό (M & Ch. Mitsingas Tr. Ltd κ.α v. The Timberland Co (1997) 1Γ Α.Α.Δ 1791).
Έχοντας κατά νου το πλαίσιο της αντιδικίας των μερών, όπως αυτό προσδιορίστηκε πιο πάνω, θεωρώ ότι η επίμαχη συνομιλία είναι εξ αντικειμένου ουσιώδης. Πρόκειται για την τελευταία χρονικά συνομιλία μεταξύ Αιτητή και Καθ’ ου η αίτηση 1 πριν την πώληση του ακινήτου. Υπενθυμίζω, ότι η πώληση του ακινήτου έλαβε χώρα μεταξύ Απριλίου και Μαΐου 2023 (βλ. παράγραφοι 32 και 33 ένορκης δήλωσης ημερ.07.06.2023). Από το περιεχόμενο δε της συνομιλίας διαφαίνεται, ότι ο Καθ’ ου η αίτηση 1 κάλεσε τον Αιτητή να διαπραγματευτεί και ο ίδιος την αγορά του ακινήτου, καθώς ο Καθ’ ου η αίτηση 1 δεν μπορούσε να υποσχεθεί οτιδήποτε. Περαιτέρω, στην υπό αναφορά συνομιλία, δεν φαίνεται να γίνεται οποιαδήποτε μνεία σε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για από κοινού αγορά του ακινήτου ή σε αντιπροσώπευση του Αιτητή από τον Καθ’ ου η αίτηση 1.
Τα προαναφερόμενα γεγονότα θα μπορούσαν, αντικειμενικά, να ασκήσουν επίδραση στην κρίση του Δικαστηρίου αναφορικά με τον βασικό ισχυρισμό του Αιτητή περί ύπαρξης συμφωνίας για από κοινού αγορά του ακινήτου και αντιπροσώπευσής του στις σχετικές διαπραγματεύσεις από τον Καθ’ ου η αίτηση 1. Συνεπώς, ο Αιτητής, όφειλε, κατά την κρίση μου, να θέσει το περιεχόμενο της επίμαχης συνομιλίας ενώπιον του Δικαστηρίου. Δεν το έπραξε, αλλά ούτε και επιχείρησε να επεξηγήσει την εν λόγω παράλειψή του.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξής μου περί παράβασης του καθήκοντος πλήρους αποκάλυψης εκ μέρους του Αιτητή, περιττεύει η εξέταση των λοιπών λόγων ένστασης και κατ’ επέκταση της ικανοποίησης ή όχι των προϋποθέσεων του άρθρου 32(1) του Ν.14/60. Σύμφωνα με τη Γρηγορίου κ.α. ν. Χριστοφόρου κ.α. (ανωτέρω), το Δικαστήριο ακυρώνει την διαταγή που εξέδωσε χωρίς να εξετάσει την ουσία.
Κατάληξη:
Υπό το φως των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται και τα μονομερώς εκδοθέντα διατάγματα ημερομηνίας 09.06.2023 ακυρώνονται.
Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) …………………………………
Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής.
/ΜΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο