ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Κωνσταντίνου, Π.Ε.Δ.
Aρ. Αγωγής: 2901/2018
Μεταξύ:
1. ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΛΕΚΚΙΔΗ
2. ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΛΕΚΚΙΔΗ
Εναγόντων
και
1. ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
2. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εναγόμενων
------------------
Αίτηση τροποποίησης, ημερομηνίας 17/9/2024
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10/4/2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για ενάγοντες 1 και 2 - αιτητές: KARAPATAKIS PAVLIDES LLC
Για εναγόμενους 1 - καθ’ ων η αίτηση: ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Για εναγόμενους 2 - καθ’ ων η αίτηση: ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ & ΠΕΛΙΔΗΣ Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Τα ουσιαστικά γεγονότα που συνθέτουν τη βάση της αγωγής και θεμελιώνουν το αγώγιμο δικαίωμα των εναγόντων εναντίον των εναγόμενων 1 και 2 σύμφωνα με την έκθεση απαίτησης της αγωγής των πρώτων είναι τα εξής:
Οι εναγόμενοι 1, στον ουσιώδη χρόνο παραχωρούσαν δάνεια ή και χρηματοπιστωτικές διευκολύνσεις, ενώ οι εναγόμενοι 2 που αποτελούν επίσης τραπεζικό οργανισμό από τον Αύγουστο του 2018 ή και προγενέστερα ή και μεταγενέστερα έχουν αναλάβει δυνάμει σχετικών συμφωνιών, όλες τις εργασίες των εναγόμενων 1, αναφορικά με εξυπηρετούμενα δάνεια, ως και όλες τις υποχρεώσεις τους.
Οι ενάγοντες, περί της 14/2/2008 συνήψαν σύμβαση δανείου με τους εναγόμενους 1 ή και το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λεμεσού το οποίο υπάγεται ή και εκχωρήθηκε ή και εν πάση περιπτώσει, για το οποίο είναι υπόλογοι ή και υπεύθυνοι οι εναγόμενοι 1 και 2. Το δάνειο (στο εξής «επίδικο δάνειο») είναι για το ποσό των €530.000 και πληρώνεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα.
Περί τις 3/1/2018, οι ενάγοντες αποτάθηκαν στο Χρηματοοικονομικό Επίτροπο, ο οποίος, κατόπιν μελέτης της κατάστασης λογαριασμού του επίδικου δανείου, με την επιστολή του, ημερομηνίας 9/7/2018 εξέδωσε απόφαση επί του παραπόνου των εναγόντων εναντίον αδειοδοτημένου πιστωτικού ιδρύματος ή και εναντίον των εναγόμενων 1 και 2.
Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, οι εναγόμενοι προέβησαν σε υπερχρεώσεις τόκων σε βάρος των εναγόντων, λόγω μονομερούς αύξησης του επιτοκίου, από την περίοδο σύναψης του επίδικου δανείου μέχρι την εξόφλησή του. Οι υπερχρεώσεις συμποσούνται στο ποσό των €96.009,25. Περαιτέρω, το επιτόκιο του επίδικου δανείου, ως επιβάλλετο ή και επιβάλλεται από τους εναγόμενους 1 και 2 είναι παράνομο και πρέπει να επανέλθει στο συμφωνηθέν, ήτοι 1.75%, αναδρομικά από ή περί τις 14/2/2008 ή και από άλλη ημερομηνία. Περαιτέρω εντοπίστηκε καταχρηστική ρήτρα στη σύμβαση δανείου, η οποία προνοεί τον υπολογισμό του ημερήσιου επιτοκίου με διαίρεση του ετήσιου επιτοκίου σε 360 μέρες αντί σε 365 «που €πληρωμή σχετικών ασφαλίστρων από πλευράς Εναγόντων θα πρέπει να κατατίθεται σε λογαριασμό που θα υποδείξουν και όχι στο επίδικο δάνειο.»
Όλα τα πιο πάνω τέθηκαν υπόψη των εναγόμενων, οι οποίοι, χωρίς εξήγηση ή και αιτιολογία δέχθηκαν να αφαιρέσουν/συμψηφίσουν με το υπόλοιπο του επίδικου δανείου, μόνο το ποσό των €24.325, ενώ αρνούνται ή και αμελούν να συμμορφωθούν κατά τα λοιπά με την παραπάνω απόφαση.
Είναι ισχυρισμός των εναγόντων ότι οι εναγόμενοι, ουδέποτε συμμορφώθηκαν ή και συνέχισαν τις υπερχρεώσεις ή και άλλως πως, παράνομες χρεώσεις, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να έχει παρανόμως χρεωθεί ως ζημιά ή και εις βάρος των εναγόντων το ποσό των €102.071,54. Οι ενάγοντες επιφυλάσσονται να προσκομίσουν σχετική έκθεση εμπειρογνώμονα/οικονομολόγου κατά τη δικάσιμο.
Είναι ισχυρισμός τους ότι το επίδικο δάνειο περιήλθε στους εναγόμενους 2 και είναι πλήρως εξυπηρετούμενο, εφόσον καταβάλλουν ανελλιπώς τις δόσεις τους. Περαιτέρω, θα ισχυριστούν ότι υπεύθυνοι για όλα τα πιο πάνω είναι και οι δυο εναγόμενοι από κοινού ή κεχωρισμένα.
Με το παρακλητικό της έκθεσης απαίτησης, οι ενάγοντες αξιώνουν εναντίον των εναγόμενων, αλληλέγγυα ή και κεχωρισμένα, πρώτο, αποζημιώσεις για το ποσό των €77.453,11, δυνάμει υπερχρεώσεων ή και καταχρηστικών ρητρών ή και δυνάμει παραβίασης της συμφωνίας δανείου ή και αφαίρεση του ποσού αυτού, από το όποιο υπόλοιπο εκκρεμεί ή και υφίσταται από τη συμφωνία δανείου, δεύτερο, διάταγμα με το οποίο να διατάσσονται οι εναγόμενοι να αναπροσαρμόσουν το επιτόκιο της συμφωνίας δανείου σε 1.75% από ή περί τις 14/2/2008 ή και ως ήθελε καθορίσει ή και διατάξει το Δικαστήριο, τρίτο, διάταγμα με το οποίο να διατάσσονται οι εναγόμενοι, όπως καταθέτουν τις πληρωμές ή και τις όποιες πληρωμές ασφαλίστρων εκ μέρους των εναγόντων, σε λογαριασμό που θα τους υποδείξουν γραπτώς οι ενάγοντες, τέταρτο, γενικές ή και τιμωρητικές αποζημιώσεις, πέμπτο, έξοδα και έκτο, νόμιμο τόκο επί παντός επιδικασθέντος ποσού από τις 14/2/2008 ή και ως ήθελε καθορίσει το Δικαστήριο.
Οι εναγόμενοι καταχώρισαν ξεχωριστά υπεράσπιση στην αγωγή, τα δικόγραφα έχουν κλείσει προ πολλού και η υπόθεση ορίστηκε και τρεις φορές για ακρόαση. Για τελευταία φορά ήταν ορισμένη για ακρόαση, στις 7/6/2024.
Οι ενάγοντες, στις 3/6/2024 καταχώρησαν ειδοποίηση αλλαγής δικηγόρου και στις 17/9/2024, την υπό κρίση αίτηση με την οποία ζητούν τροποποίηση της έκθεσης απαίτησης.
Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.25 Θ.Θ.1 μέχρι 6, Δ.48 Θ.Θ.1 μέχρι 9 και Δ.64 Θ.Θ.1 και 2 και στη διακριτική ευχέρεια, πρακτική και νομολογία του Δικαστηρίου. Υποστηρίζεται δε από ένορκη δήλωση στην οποία προέβη ο ενάγοντας, εκ μέρους, για λογαριασμό και κατόπιν εξουσιοδότησης της ενάγουσας.
Οι εναγόμενοι καταχώρησαν ξεχωριστά ένσταση στην αίτηση. Των εναγόμενων 1 αποτελείται από 12 λόγους και των εναγόμενων 2, από 5 λόγους. Των πρώτων υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση στην οποία προέβη δικηγόρος, ο οποίος εργάζεται στο γραφείο των δικηγόρων τους και των δεύτερων, κάποιος υπάλληλός τους.
Η ακρόαση της αίτησης διεξάχθηκε στη βάση του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων. Δεν προτίθεμαι να το επαναλάβω και το ίδιο ισχύει και για το περιεχόμενο των εκατέρωθεν - γραπτών - αγορεύσεων των δικηγόρων. Στη συνέχεια και στο βαθμό που κριθεί αναγκαίο, θα διαφανεί - με αναφορά, τόσο στη μαρτυρία όσο και στις αγορεύσεις - ποιες από τις θέσεις κάθε πλευράς αποδέχομαι και ποιες απορρίπτω.
Οι εναγόμενοι 1, με το 2ο λόγο ένστασης υποβάλλουν - μεταξύ άλλων - ότι η αίτηση είναι αντίθετη με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας ή/και δεν επιτρέπεται με βάση τη Δ.25 Θ.1.(3) δεδομένου του σταδίου που καταχωρήθηκε. Με τη σειρά τους, οι εναγόμενοι 2, επίσης με το 2ο λόγο ένστασης, ουσιαστικά υποβάλλουν το ίδιο, ωστόσο, ακόμη πιο ξεκάθαρα. Συγκεκριμένα υποβάλλουν ότι δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις της Δ.25 Θ.1.(3) και/ή η αιτούμενη τροποποίηση δεν αφορά και/ή δεν έχει αποδειχθεί ότι αφορά σε εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας και/ή σε νέα δεδομένα, μη υπαρκτά κατά τη λήψη οδηγιών για έγερση της αγωγής.
Η ισχύουσα Δ.25 Θ.1.(3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, που αποτελεί κοινό έδαφος μεταξύ των μερών ότι διέπει την υπό κρίση αίτηση - έχοντας υπόψη ότι καταχωρήθηκε μετά την έκδοση κλήσης οδηγιών εκ μέρους των εναγόντων (στις 23/4/2019) - ακολουθεί αυτούσια:
«Μετά την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες ως προνοείται από τη Διαταγή 30, ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται με εξαίρεση το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για έγερση της αγωγής ή της καταχώρησης του κλητηρίου εντάλματος ή της δικογραφίας, αναλόγως της περίπτωσης.»
Από το περιεχόμενο του παραπάνω θεσμού, ως θέμα ερμηνείας προκύπτουν τα εξής:
Μετά την έκδοση της διαλαμβανόμενης στη Δ.30, κλήσης για οδηγίες, ο κανόνας είναι ότι δεν επιτρέπεται καμιά τροποποίηση στη δικογραφία. Στον εν λόγω κανόνα υπάρχουν μόνο δυο εξαιρέσεις. Η πρώτη αφορά στο, εκ παραδρομής, καλόπιστο λάθος, κατά τη σύνταξη της δικογραφίας και η δεύτερη, τις περιπτώσεις όπου έχουν προκύψει - προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου - νέα δεδομένα, τα οποία δεν υπήρχαν κατά τη λήψη οδηγιών - για ό,τι μας ενδιαφέρει - για καταχώρηση της έκθεσης απαίτησης.
Δεδομένης της θέσης των εναγόντων ότι η υπό κρίση αίτηση, θα πρέπει να επιτραπεί, καθότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της πρώτης από τις παραπάνω εξαιρέσεις, ως θέμα ερμηνείας και πάλι, προστίθενται και τα εξής:
Σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας τού Γ. Μπαμπινιώτη, Β΄ Έκδοση (2002) «παραδρομή» είναι η έλλειψη προσοχής, η απροσεξία. Συνώνυμη της λέξης είναι η αβλεψία. Σύμφωνα δε με το Μεγάλο Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας τού Α. Γεωργοπαπαδάκου «παραδρομή» είναι το λάθος από αβλεψία, απροσεξία. Σύμφωνα και πάλι με το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη «εκ παραδρομής» σημαίνει από απροσεξία.
Έχοντας υπόψη την ερμηνεία της παραπάνω λέξης και φράσης, αντίστοιχα, η φράση «εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας» κατά τη γνώμη μου, έχει την έννοια της συμπερίληψης ή της μη συμπερίληψης στη δικογραφία, κατά τη σύνταξή της, κάποιου ισχυρισμού γεγονότος και/ή νομικού ισχυρισμού, ο οποίος συμπεριλήφθηκε ή αναλόγως, δεν συμπεριλήφθηκε στη δικογραφία, είτε από έλλειψη προσοχής είτε από απροσεξία είτε από καλόπιστο λάθος, λόγω αβλεψίας, οπότε, σε τέτοια περίπτωση, κατ’ εξαίρεση, ακόμη και μετά την έκδοση της κλήσης οδηγιών, επιτρέπεται η τροποποίηση της δικογραφίας, για διαγραφή ή αναλόγως, προσθήκη σ’ αυτή των εν λόγω ισχυρισμών, είτε ακόμη και τα δυο. Αυτονόητο πως, στην περίπτωση που η αίτηση τροποποίησης αποβλέπει σε προσθήκη τέτοιων ισχυρισμών, αυτό έχει την έννοια ισχυρισμών, υπαρκτών και γνωστών στο συντάκτη του δικογράφου κατά τη σύνταξή του, οι οποίοι δεν συμπεριλήφθηκαν σ’ αυτό, είτε λόγω έλλειψης προσοχής είτε λόγω απροσεξίας είτε εκ λάθους και δη καλόπιστου, λόγω αβλεψίας.
Συναφώς με το θέμα, ο ενάγοντας, στην υποστηρικτική της αίτησης, ένορκη δήλωσή του αναφέρει τα εξής:
Το κλητήριο ένταλμα της αγωγής καταχωρήθηκε από την προηγούμενη δικηγόρο τους. Κατά ή περί τα τέλη Μαΐου 2024 παράλαβαν από αυτή το φάκελο της αγωγής και στις 3/6/2024 καταχώρησαν σημείωμα αλλαγής δικηγόρου. Η ανάγκη για καταχώρηση της παρούσας αίτησης προέκυψε μετά το διορισμό των νέων δικηγόρων τους. Συγκεκριμένα, κατά την εξιστόρηση του ιστορικού και των γεγονότων της απαίτησής τους στους νέους δικηγόρους τους, διαπιστώθηκε πως, εκ παραδρομής και συνεπεία καλόπιστου λάθους δεν είχαν συμπεριληφθεί στην απαίτησή τους, ήτοι, δεν είχαν δικογραφηθεί στην έκθεση απαίτησή τους, όλα τα γεγονότα και λεπτομέρειες που σχετίζονται με την αξίωσή τους. Επίσης διαπιστώθηκε πως, εκ παραδρομής και συνεπεία καλόπιστου λάθους, κάποια από τα αναφερθέντα στην έκθεση απαίτησή τους, γεγονότα δεν είχαν δικογραφηθεί ορθά και αυτά παρουσιάζονται και δικογραφούνται πως έλαβαν χώρα, σε χρονικά διαστήματα, διαφορετικά από τα πραγματικά. Επίσης διαπιστώθηκε η, εκ παραδρομής και/ή λόγω τυπογραφικού λάθους αναγραφή κάποιων ημερομηνιών.
Οφείλει να υπογραμμίσει πως πριν την παραλαβή του φακέλου της αγωγής και πριν τη συνάντηση που είχαν με τους νέους δικηγόρους τους, ο ίδιος και η ενάγουσα δεν είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν το περιεχόμενο της έκθεσης απαίτησης της αγωγής και να διαπιστώσουν τις, εκ παραδρομής και συνεπεία καλόπιστου λάθους, παραλείψεις και λανθασμένα χρονικά γεγονότα και λανθασμένες ημερομηνίες που περιέχει η έκθεση απαίτησής τους. Όταν δε αυτά διαπιστώθηκαν, οι νέοι δικηγόροι τους υπόβαλαν άμεσα και χωρίς καθυστέρηση, την αμέσως επομένη της διαπίστωσης των ανωτέρω, εμφάνισή τους στο Δικαστήριο, το απαραίτητο δυνάμει των Κανονισμών περί Καθυστερημένων Υποθέσεων, αίτημα για λήψη άδειας του Δικαστηρίου για καταχώρηση της παρούσας. Ενόψει και της μη ύπαρξης ένστασης από τους δικηγόρους των εναγόμενων, το αίτημα, στις 9/7/2024 εγκρίθηκε.
Επιπρόσθετα, εκ παραδρομής και συνεπεία καλόπιστου λάθους, ενώ οι ίδιοι αποτάθηκαν στο Χρηματοοικονομικό Επίτροπο μετά την απόφαση των εναγόμενων 1 να διαγράψουν το ποσό των €24.325 από το λογαριασμό δανείου τους, η προηγούμενη δικηγόρος τους, εκ λάθους ανέγραψε και/ή δικογράφησε πως η απόφαση των εναγόμενων 1 για διαγραφή του εν λόγω ποσού, έλαβε χώρα μετά την απόφαση του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου, σημείο το οποίο, επίσης θα πρέπει να τους επιτραπεί να τροποποιηθεί, ούτως ώστε να μπορέσει το Δικαστήριο κατά την παρουσίαση της μαρτυρίας τους, να έχει ορθή και ολοκληρωμένη εικόνα των γεγονότων της υπόθεσής τους.
Είναι επίσης η θέση τους, απ’ όσα τους συμβουλεύουν οι δικηγόροι τους, πως δια της αιτούμενης τροποποίησης δε θα τροποποιηθεί ούτε θα αλλάξει με οποιοδήποτε τρόπο η βάση της αγωγής τους, αλλά, ούτε και επιχειρείται ο επαναπροσδιορισμός των επίδικων θεμάτων, δια μέσω της αιτούμενης τροποποίησης. Το αίτημά τους βασίζεται στην ανάγκη για διόρθωση των, εκ παραδρομής καλόπιστων λαθών κατά τη σύνταξη της δικογραφίας, τα οποία μάλιστα καλόπιστα λάθη δεν εμπεριέχουν, ίχνος κακοπιστίας από πλευράς τους, καθότι, τα γεγονότα και τα στοιχεία που επιθυμούν να προστεθούν στην έκθεση απαίτησης και που επιθυμούν να διορθωθούν σ’ αυτή, ήταν γνωστά και στους εναγόμενους και μάλιστα κάποια από αυτά δικογραφούνται στις υπερασπίσεις τους.
Παρατηρώ τα εξής:
Αντιπαραβάλλοντας το περιεχόμενο της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης με το αντίστοιχο των αιτούμενων τροποποιήσεων, δεν μπορώ να δεχθώ τη θέση των εναγόντων ότι οφείλεται σε, εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας η ανάγκη τροποποίησης της έκθεσης απαίτησης, προκειμένου να μου παρέχεται η δυνατότητα να επιτρέψω τις αιτούμενες τροποποιήσεις.
Η έκταση και μόνο της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης σε σύγκριση με το πώς αυτή θα διαμορφωθεί σε περίπτωση που επιτραπούν οι αιτούμενες τροποποίησες, με κάθε σεβασμό στους ενάγοντες, θα έλεγα ότι, εξ αντικειμένου, κάθε άλλο παρά πειστική καθιστά την παραπάνω θέση τους.
Συγκεκριμένα, δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα όσα συμπεριλήφθηκαν στην έκθεση απαίτησης, που θέλουν να αφαιρέσουν ή που δε συμπεριλήφθηκαν και θέλουν να προσθέσουν σ’ αυτή, συμπεριλήφθηκαν ή αναλόγως, δε συμπεριλήφθηκαν, είτε από έλλειψη προσοχής είτε από απροσεξία είτε από καλόπιστο λάθος, λόγω αβλεψίας, κατά τη σύνταξη της έκθεσης απαίτησης.
Να πω απλώς, ότι η υφιστάμενη έκθεση απαίτησης, περιλαμβανομένων και των παραπάνω αξιώσεών των εναγόντων είναι έκτασης, μόλις δυόμισι σελίδων, ενώ σε περίπτωση που επιτραπούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις, η νέα έκθεση απαίτησης, θα καταλαμβάνει πιθανόν πέραν των 6 σελίδων.
Όμως, ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν μπορώ να δεχθώ ότι οφείλεται σε εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος κατά τη σύνταξή της, η υφιστάμενη έκθεση απαίτησης έγκειται στο γεγονός ότι σε περίπτωση που επιτραπούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις, η έκθεση απαίτησης, σε κάποιο βαθμό μεταβάλλεται ουσιωδώς και διευρύνεται η βάση της, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζω και το γεγονός, ότι σε κάποιες περιπτώσεις, αρκετοί από τους ισχυρισμούς των εναγόντων που περιέχονται στην υφιστάμενη έκθεση απαίτησης, απλώς επαναλαμβάνονται είτε με διαφορετική σειρά είτε με διαφορετική διατύπωση.
Το περιεχόμενο της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης παρατίθεται σχεδόν αυτούσιο σε άλλο σημείο (πιο πάνω). Εάν επιτραπούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις, η νέα έκθεση απαίτησης, θα διαμορφωθεί ως ακολούθως:
Με την προτεινόμενη νέα παράγραφο 4 γίνεται εκτενής αναφορά στον ουσιώδη όρο της συμφωνίας δανείου σε σχέση με τον τόκο και το επιτόκιο. Με την προτεινόμενη νέα παράγραφο 5 γίνεται και πάλι εκτενής αναφορά σε ουσιώδη γεγονότα που αφορούν στον ίδιο όρο, τα οποία περιλαμβάνουν και την ανταλλαγή επιστολών ανάμεσα στους ενάγοντες και τους εναγόμενους 1, με αναφορά και στο περιεχόμενο των εν λόγω επιστολών. Με το τρίτο αίτημά τους, οι ενάγοντες ζητούν τη διαγραφή των παραγράφων 5 και 6 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης και την αντικατάστασή τους με τις προτεινόμενες παραγράφους 7 και 8. Με τις δυο πρώτες αναφέρονται πολύ περιεκτικά στο περιεχόμενο της απόφασης του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου για την οποία αναφέρονται και στην παράγραφο 4 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης. Σε περίπτωση που επιτραπούν οι αιτούμενες τροποποιήσεις, σε σημαντικό βαθμό επαναλαμβάνονται τα ίδια και γενικά όσα αναφέρονται στις παραγράφους 6, 7, 8 και 9 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης, πλην όμως, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ περιλαμβάνονται και μερικοί ακόμη ισχυρισμοί. Εξ ου και το γεγονός, ότι με την 4η αιτούμενη τροποποίηση ζητούν τη διαγραφή των παραγράφων 7 και 8 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης.
Σε περίπτωση που επιτραπεί η 5η αιτούμενη τροποποίηση, θα μεταβληθεί ουσιωδώς η υφιστάμενη παράγραφος 9 της έκθεσης απαίτησης, καθώς, ενώ με αυτή προβάλλεται ο ισχυρισμός των εναγόντων, περί της μη συμμόρφωσης των εναγόμενων με την απόφαση του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου, στους οποίους αποδίδεται ότι συνέχισαν τις υπερχρεώσεις και παράνομες χρεώσεις με αποτέλεσμα «μέχρι σήμερα» να έχει παράνομα χρεωθεί σε βάρος τους, το ποσό των €102.071,54 και γίνεται επίκληση σχετικής έκθεσης εμπειρογνώμονα - οικονομολόγου, την οποία - όπως αναφέρεται - επιφυλάσσονται να προσκομίσουν κατά τη δικάσιμο, με την νέα παράγραφο 9, το πιο πάνω ποσό διαφοροποιείται. Πλέον, γίνεται αναφορά σε τρία διαφορετικά ποσά, εκ των οποίων, τα δυο αφορούν σε κατ’ ισχυρισμό των εναγόντων, παράνομες υπερχρεώσεις που καλύπτουν συγκεκριμένες περιόδους, με αναφορά σε ημερομηνία και με επεξήγηση σε τι συνίστανται οι υπερχρεώσεις.
Με τις δυο επόμενες αιτούμενες τροποποιήσεις μεταβάλλεται ουσιωδώς και η παράγραφος 12 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης, η οποία περικλείει τις αξιώσεις των εναγόντων εναντίον των εναγόμενων. Με τις εν λόγω αιτούμενες τροποποιήσεις ζητείται - μεταξύ άλλων - η διαγραφή της 2ης και 3ης αξίωσης και η αντικατάστασή τους με άλλες 6. Με τις προς διαγραφή αξιώσεις τους, οι ενάγοντες ζητούν δυο διατάγματα. Με το πρώτο, ζητούν να διατάσσονται οι εναγόμενοι να αναπροσαρμόσουν το επιτόκιο της συμφωνίας δανείου σε 1.75% από ή περί τις 14/2/2008 ή και ως ήθελε καθορίσει το Δικαστήριο και με το δεύτερο, να διατάσσονται να καταθέτουν τις πληρωμές ή και τις όποιες πληρωμές ασφαλίστρων εκ μέρους των εναγόντων σε λογαριασμό που θα τους υποδείξουν γραπτώς οι τελευταίοι.
Με την 1η από τις 6 νέες αξιώσεις τους ζητούν διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους, όπως εντός 7 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος, αναπροσαρμόσουν από τις 21/11/2018 και εντεύθεν, το συνολικό επιτόκιο με το οποίο χρέωναν και θα χρεώνουν το λογαριασμό δανείου τους, στη βάση του καθορισμένου στη συμφωνία δανείου, συνολικού επιτοκίου, ήτοι, με συνολικό επιτόκιο, ίσο με το εκάστοτε επιτόκιο διευκόλυνσης οριακής χρηματοδότησης που καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πλέον, με το εκάστοτε επιτόκιο περιθωρίου των εναγόμενων 1 και/ή των εναγόμενων 2. Με τη 2η από τις νέες αξιώσεις τους ζητούν διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους να διαγράψουν και/ή αφαιρέσουν από το λογαριασμό δανείου τους, οποιοδήποτε ποσό υπερχρεώσεων και/ή παράτυπων χρεώσεων ήθελε προκύψει από την αναφερόμενη στην προηγούμενη αξίωσή τους, αναπροσαρμογή του συνολικού επιτοκίου. Με την 3η νέα αξίωσή τους - η οποία προβάλλεται ως επιπλέον αξίωση ή διαζευκτικά με διάφορες άλλες αξιώσεις τους - ζητούν και πάλι διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους, όπως εντός 7 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος, αναπροσαρμόσουν από τις 14/2/2008 και εντεύθεν, το συνολικό επιτόκιο με το οποίο χρέωναν το λογαριασμό δανείου τους, στη βάση του καθορισμένου στη συμφωνία δανείου, συνολικού επιτοκίου, ήτοι, με συνολικό επιτόκιο, ίσο με το εκάστοτε επιτόκιο διευκόλυνσης οριακής χρηματοδότησης που καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πλέον, με το εκάστοτε επιτόκιο περιθωρίου των εναγόμενων 1 και/ή των εναγόμενων 2. Με την 4η νέα αξίωσή τους ζητούν διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους να διαγράψουν και/ή αφαιρέσουν από το λογαριασμό δανείου τους, οποιοδήποτε ποσό υπερχρεώσεων και/ή παράτυπων χρεώσεων ήθελε προκύψει από την αναφερόμενη στην προηγούμενη αξίωσή τους, αναπροσαρμογή του συνολικού επιτοκίου. Με την 5η αξίωσή τους ζητούν διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους, όπως εντός 7 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος διαγράψουν οποιεσδήποτε χρεώσεις τόκων εντοπίζονται στο λογαριασμό δανείου τους από τις 14/2/2008 και εντεύθεν, οι οποίες σχετίζονται και αφορούν χρεώσεις ασφαλίστρων στον εν λόγω λογαριασμό. Τέλος, με την 6η αξίωσή τους ζητούν διάταγμα που να διατάσσει τους εναγόμενους, όπως εντός 7 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος διαγράψουν οποιοδήποτε ποσό τόκου χρέωσαν από τις 14/2/2008 και εντεύθεν στο λογαριασμό δανείου τους, συνεπεία της χρήσης του λανθασμένου διαιρέτη των 360 ημερών αντί της χρήσης διαιρέτη σύμφωνα με τις πραγματικές ημερολογιακές ημέρες.
Συγκεφαλαιώνοντας, για να καταλήξω, είναι ένα πράγμα η επίκληση του, εκ παραδρομής καλόπιστου λάθους κατά τη σύνταξη της δικογραφίας και άλλο η απόδειξη και στοιχειοθέτησή του, προκειμένου, σε εφαρμογή της Δ.25 Θ.1.(3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, να νομιμοποιείται ένας διάδικος να ζητά την τροποποίηση των δικογράφων του μετά την έκδοση κλήσης οδηγιών και το Δικαστήριο να εκδώσει ένα τέτοιο διάταγμα. Στην προκειμένη περίπτωση, ενώ ισχύει το πρώτο, οι ενάγοντες απέτυχαν παταγωδώς στην προσπάθειά τους για το δεύτερο.
Από την προηγηθείσα αντιπαραβολή είναι ηλίου φαεινότερο, ότι η ανάγκη καταχώρησης της υπό κρίση αίτησης, ναι μεν προέκυψε μετά το διορισμό των νέων δικηγόρων τους, πλην όμως, όχι για τους λόγους που αναφέρει ο ενάγοντας στην ένορκη δήλωσή του που υποστηρίζει την αίτηση - οι οποίοι στερούνται και λογικής και πειστικότητας - αλλά, για διαφορετικό λόγο. Η ανάγκη καταχώρησης της αίτησης εδράζεται στη θεώρηση της υπόθεσης από τους νέους δικηγόρους των εναγόντων, που προφανώς είναι διαφορετική από αυτή της προηγούμενης δικηγόρου τους, με τους νυν δικηγόρους τους, να θεωρούν ότι, ακριβώς, λόγω της διαφορετικής θεώρησης της υπόθεσης εκ μέρους τους, καθίσταται αναγκαία και η τροποποίηση της δικογραφίας των εναγόντων. Ένα απλό και χαρακτηριστικό παράδειγμα του το θέλω πω είναι το εξής:
Καθώς ήδη έχει αναφερθεί, οι ενάγοντες, με τις παραγράφους 5 και 6 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης αναφέρονται πολύ περιεκτικά στο περιεχόμενο της απόφασης του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου. Με την υπό κρίση αίτηση ζητούν τη διαγραφή των δυο αυτών παραγράφων και την αντικατάστασή τους με τις προτεινόμενες παραγράφους 7 και 8, στις οποίες όπως αναφέρεται σε άλλο σημείο (πιο πάνω) σε σημαντικό βαθμό επαναλαμβάνονται τα ίδια και γενικά, όσα αναφέρονται στις παραγράφους 6, 7, 8 και 9 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης, όμως, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ προστίθενται και μερικοί ακόμη ισχυρισμοί. Κι’ όμως, εάν είτε αυτοί είτε οι δικηγόροι τους απέδιδαν τη δέουσα σημασία στην τελευταία πρόταση της παραγράφου 5 της υφιστάμενης έκθεσης απαίτησης, θα αντιλαμβάνονταν ότι, για πλείστα όσα θέλουν να περιλάβουν στην έκθεση απαίτησής τους με τις προτεινόμενες παραγράφους 7 και 8, ενδεχομένως μπορούν να παρουσιάσουν σχετική μαρτυρία κατά τη δίκη, χωρίς να χρειάζεται να τα δικογραφήσουν. Αναφέρομαι στη φράση «Περαιτέρω λεπτομέρειες θα δοθούν κατά τη δικάσιμο.»
Όμως, το πόσο στερούμενοι λογικής και πειστικότητας είναι οι προβαλλόμενοι από τους ενάγοντες ισχυρισμοί αναφορικά, τόσο με τους λόγους όσο και το χρόνο που επέλεξαν να καταχωρήσουν την υπό κρίση αίτηση καταφαίνεται ειδικά από τον ισχυρισμό του ενάγοντα - στην παράγραφο 6 της ένορκης δήλωσής του - ότι πριν από την παραλαβή του φακέλου της υπόθεσης και πριν τη συνάντηση που είχαν με τους νέους δικηγόρους τους, δεν είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν το περιεχόμενο της έκθεσης απαίτησης και να διαπιστώσουν τις, εκ παραδρομής και συνεπεία καλόπιστου λάθους παραλείψεις και λανθασμένα χρονικά γεγονότα και λανθασμένες ημερομηνίες που περιέχει η έκθεση απαίτησή τους.
Όλα αυτά, λέω με τη σειρά μου, τη στιγμή που η αγωγή καταχωρήθηκε το 2018 και έκτοτε ορίστηκε και τρεις φορές για ακρόαση. Τη στιγμή ακόμη, που όπως αναφέρει στην παράγραφο 10 της ένορκης δήλωσής του ο ενάγοντας, τα γεγονότα που επιθυμούν να προστεθούν στην έκθεση απαίτησής τους, ήταν γνωστά και στους εναγόμενους και μάλιστα, κάποια από αυτά δικογραφούνται στις εκθέσεις υπερασπίσεών τους.
Τα εύλογα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι τα εξής:
Δεδομένου ότι σε περίπτωση που οποιαδήποτε από τις τρεις φορές που η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, αυτή άρχιζε, οι ενάγοντες, που θα παρουσίαζαν πρώτοι την υπόθεσή τους, πώς θα την παρουσίαζαν, χωρίς να έχουν γνώση των δικογράφων τους; Έπειτα, πόσο πειστικός είναι ο ενάγοντας, ισχυριζόμενος ότι πριν από την παραλαβή του φακέλου της υπόθεσης και πριν τη συνάντηση που είχαν με τους νέους δικηγόρους τους, δεν είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν το περιεχόμενο της έκθεσης απαίτησης, κλπ, τη στιγμή που ο ίδιος φαίνεται να γνώριζε το περιεχόμενο των υπερασπίσεων των εναγόμενων και κυρίως, ότι τα γεγονότα που οι ίδιοι επιθυμούν να προσθέσουν στην έκθεση απαίτησής τους, ήταν γνωστά και στους εναγόμενους και κυρίως, ότι κάποια από αυτά τα δικογραφούν;
Δε νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθώ.
Κατ’ ακολουθία όλων των παραπάνω διαπιστώσεων και συμπερασμάτων μου, η αίτηση απορρίπτεται.
Αναφορικά με τα έξοδα, δε βλέπω για ποιο λόγο μπορώ να αποστώ του κανόνα ότι ακολουθούν το αποτέλεσμα. Με αυτό δεδομένο, τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ των εναγόμενων 1 και 2 και σε βάρος των εναγόντων 1 και 2.
(Υπ.) ….….………………………
Κ. Κωνσταντίνου, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/ΚΚ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο