ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.

 

                                                                                                                       

    Αριθμός Αγωγής: 451/2022

 

 

1.    ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΑ ΛΤΔ

 

2.    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ  

 

    Ενάγοντες

 

-και-

 

 

 

ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

                                                                                                                                                                                                  Εναγόμενος

 

 

Ημερομηνία: 07/04/2025

 

Εμφανίσεις:

 

Για Εναγόμενο/Αιτητή: κύριος Κωνσταντινίδης Γ. για ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.

 

Για Ενάγοντες/Καθ’ ων η Αίτηση 1: κυρία Κτίστη Π. για ANDREAS GEORGHADJIS LLC   

 

Για Ενάγοντες/Καθ’ ων η Αίτηση 2: κυρία Σταύρου Μ.

 

 

 

Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η   Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

(Αίτηση για τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης)

 

I.          ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

1.         Επίδικη είναι η Αίτηση ημερομηνίας 11/03/2024 δια της οποίας ζητείται η τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης που καταχώρισε ο Εναγόμενος.

2.         Όπως προκύπτει από το φάκελο της δικογραφίας η επίδικη Αίτηση καταχωρίστηκε αφού τα δικόγραφα έκλεισαν και αφού εκδόθηκε η Κλήση για Οδηγίες και καταχωρίστηκε το Παράρτημα που συντάχθηκε σύμφωνα με τον Τύπο 25 του Εναγόμενου.  

 

Οι τροποποιήσεις που επιδιώκονται με την επίδικη Αίτηση

 

3.         Με την επίδικη Αίτηση διαπιστώνεται ότι ο Εναγόμενος/Αιτητής επιδιώκει μια εκτεταμένη τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης του. Επιδιώκεται η αντικατάσταση της παραγράφου 3 και 4, την προσθήκη 6 υποπαραγράφων στην παράγραφο 4, την προσθήκη 23 συνολικά παραγράφων πλέον 5 υποπαραγράφων στην παράγραφο 18 της προτιθέμενης Έκθεσης Υπεράσπισης, την προσθήκη «Ανταπαίτησης» δια της συνεπαγόμενης προσθήκης παρακλητικών στην Ανταπαίτηση.

 

4.         Στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την επίδικη Αίτηση προβάλλεται ως αιτιολογία για την σκοπούμενη τροποποίηση ότι μετά τον διορισμό του νυν Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Εναγόμενου και μετά την αλλαγή Δικηγόρου διαφάνηκε ότι «εκ παραδρομής και/ή από καλόπιστη αβλεψία και/ή λάθος είτε του προηγούμενου προέδρου του Εναγόμενου κ. Ξενοφών Χαραλάμπους είτε του προηγούμενου δικηγορικού γραφείου που χειριζόταν την υπόθεση, η Υπεράσπιση έχρηζε τροποποίησης, και πως επιπρόσθετα, έπρεπε να προστεθεί και σχετική Ανταπαίτηση εναντίον των Εναγόντων 1 ή και 2.»

 

5.         Ενόψει των πιο πάνω όπως αναφέρεται, δεν τροποποιείται επί της ουσίας η υπερασπιστική γραμμή, απλώς «θα πρέπει να διορθωθεί η σύνταξη και ή να συγκεκριμενοποιηθούν κάποιοι ισχυρισμοί στην Υπεράσπιση και να διεκδικηθούν ανταπαιτητικές θεραπείες, οι οποίες δεν περιλήφθηκαν στην υπεράσπιση που ετοίμασαν και καταχώρησαν οι προηγούμενοι δικηγόροι τους.»

 

6.         Επιπλέον προβάλλεται ότι τα όσα αναφέρονται στην Υπεράσπιση είναι «γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί που χρήζουν διόρθωσης με ορθότερη διατύπωση», «δεν διαφοροποιούν ουσιαστικώς αλλά προστίθενται οι λεπτομέρειες» και θέτει «ενώπιον του Δικαστηρίου την πραγματική θέση και ισχυρισμούς του Εναγόμενου/Αιτητή». Επιπλέον, πρόκειται για εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος των προηγούμενων Δικηγόρων ενώ δια της συμπερίληψης της ανταπαίτησης «αποφεύγεται η πολλαπλότητα των διαδικασιών». Ταυτόχρονα, με την σκοπούμενη τροποποίηση θα τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα αναγκαία γεγονότα και δεν θα επέλθει καμία βλάβη στους Ενάγοντες/Καθ’ ων η Αίτηση. Αντίθετα, τυχόν μη έγκριση θα επηρεάσει τα δικαιώματα του Εναγόμενου κατά τρόπο ανεπανόρθωτο αφού δεν θα μπορέσει να παρουσιάσει δεόντως την υπόθεση του στο Δικαστήριο κάτι το οποίο θα είναι μοιραίο.

 

7.          Τέλος σημειώνεται η σπουδή με την οποία ενήργησε ο Εναγόμενος για την καταχώριση της επίδικης Αίτησης ενώ η όποια καθυστέρηση τυχόν παρατηρείται αποτελεί «εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος, που μόλις έγινε αντιληπτό λήφθηκαν μέτρα για διόρθωση του».

 

Η Ένσταση των Εναγόντων/Καθ’ ων η Αίτηση

 

8.         Με την Ένσταση του ο Καθ’ ου η Αίτηση 2, προβάλλει 8 λόγους για τους οποίους δεν θα πρέπει να επιτύχει η Αίτηση.  Προβάλλεται κυρίως ότι η επίδικη Αίτηση καταχωρίστηκε με υπέρμετρη καθυστέρηση, ότι δεν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την έκδοση του επίδικου Διατάγματος τροποποίησης, ότι πρόκειται για μια εκτενή τροποποίηση της Υπεράσπισης, ότι γνώριζε εξ’ αρχής ο Εναγόμενος/Αιτητής τα όσα σήμερα προβάλλει και ότι πρόκειται για κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.

 

9.         Αντίστοιχους λόγους ένστασης προβάλλει και ο Ενάγοντας/Καθ’ ου η Αίτηση 1. Επιπρόσθετα προβάλλει ότι πρόκειται για μια προσπάθεια του Εναγόμενου να διορθώσει λάθη του προηγούμενου Δικηγόρου του και η αλλαγή Δικηγόρου δεν αποτελεί λόγο για να επιτραπεί η τροποποίηση.

 

10.      Στις Ένορκες Δηλώσεις που συνοδεύουν τις Ενστάσεις των Εναγόντων/Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, επαναλαμβάνονται ουσιαστικά τα όσα προβάλλονται στο σώμα των δικογράφων των Ενστάσεων.

 

II.         Νομική Πτυχή

 

11.      Η νομική βάση μιας αίτησης είναι ιδιαίτερα σημαντική. Για να είναι έγκυρο ένα δικονομικό μέτρο, θα πρέπει να καθορίζονται στη νομική βάση της ενδιάμεσης Αίτησης οι διατάξεις στις οποίες στηρίζεται το αίτημα.[1]

 

12.      Κεντρικής σημασίας αναδεικνύεται η Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

13.      Σημειώνεται ότι η υφιστάμενη μορφή της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας τέθηκε σε καθολική ισχύ την 01/01/2016. Ενόψει τούτου η Αγωγή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω Διαταγής.

 

14.      Σημειώνεται ότι η Δ.25 θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας επιτρέπει την τροποποίηση σε τρία στάδια, ήτοι:

 

(i)            Το πρώτο στάδιο είναι με την καταχώριση της Αγωγής και πριν την επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος και χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου.

 

(ii)          Το δεύτερο στάδιο είναι μετά την επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος και πριν την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες, όπου επιτρέπεται «άπαξ» η τροποποίηση χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου. Σε περίπτωση που η Κλήση για Οδηγίες εκδίδεται ταυτόχρονα με την συμπλήρωση της δικογραφίας επιτρέπεται η τροποποίηση εντός 15 ημερών.

 

(iii)         Η έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες σηματοδοτεί το τρίτο στάδιο, στο οποίο κατά κανόνα δεν επιτρέπεται η τροποποίηση. Εξαίρεση αποτελεί το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στην σύνταξη της δικογραφίας και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την λήψη των οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή της καταχώρισης του Κλητηρίου Εντάλματος ή της δικογραφίας.

 

15.      Το συμπέρασμα που εξάγεται από την δομή της πιο πάνω Διαταγής είναι ότι όσο προχωρά η δικαστική διαδικασία περιορίζεται και η δυνατότητα τροποποίησης του Δικογράφου. Θέτει τους Δικηγόρους και τους διαδίκους σε εγρήγορση ούτως ώστε να προετοιμάζουν την υπόθεση τους και την δικογραφία σε πρώιμο στάδιο και πριν από την καταχώριση της Κλήσης για Οδηγίες.

 

16.      Η Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όπως ισχύει σήμερα έχει περιορίσει την προηγούμενη πιο φιλελεύθερη τάση που επέτρεπε την τροποποίηση των δικογράφων σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.

 

17.      Συνεπώς, πρέπει ο Αιτητής να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι (α) είτε πρόκειται για εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, (β) είτε πρόκειται για νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την λήψη των Οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή της καταχώρισης του Κλητηρίου Εντάλματος ή της δικογραφίας αναλόγως της περίπτωσης.

 

18.      Ο σταδιακός περιορισμός της δυνατότητας τροποποίησης που διατυπώνει η Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όσο προχωρεί η υπόθεση, σε συνάρτηση με την περιοριστική αναφορά σε «εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος», και την επίσης περιοριστική αναφορά στην διόρθωση στη «σύνταξη της δικογραφίας» καθιστά αντιληπτή την αυστηρότητα της εν λόγω Διαταγής.

 

19.      Γεγονότα τα οποία ήταν ήδη γνωστά και δεν δικογραφήθηκαν ή γεγονότα που θεμελιώνουν περαιτέρω την βάση της Αγωγής ή της Υπεράσπισης δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο Αίτησης για τροποποίηση στο στάδιο που έπεται της έκδοσης της Κλήσης για Οδηγίες.

 

20.      Αυτό το οποίο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο Αίτησης Τροποποίησης στο στάδιο αυτό είναι λεκτικά ή τυπογραφικά ή εκφραστικά λάθη που εμφιλοχωρούν κατά την σύνταξη της δικογραφίας.[2]

 

III.       ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ

 

21.      Οι αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για την τροποποίηση δικογράφων βάσει της Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας πριν από τη τροποποίηση της έχουν εκτεθεί και αναλυθεί σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Στέλιος Φοινιώτης ν. Greenmar Navigation Ltd and another (1989) 1 Α.Α.Δ. 33, Περικτιόνη Χρίστου ν. Ανδρέα Στυλιανού Αζά,(1992) 1 Α.Α.Δ 704, SΑΒΑ & Co. (T.M.P.) v. T.M.P. Agents, (1994) 1 A.Α.Δ. 426, Kallice Holding Co. Ltd n. TR Metals (Overseas) Ltd, (1996) 1A A.A.Δ 162). Όπως είναι γνωστό οι νομολογημένες αρχές επέτρεπαν τη τροποποίηση δικογράφων σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. Το θέμα επαφίετο στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία ασκείτο με τέτοιο τρόπο και υπό τέτοιους όρους που θα θεωρείτο δίκαιο. Ο παράγοντας χρόνος με βάση τη νομολογία που ίσχυε πριν από τη τροποποίηση της Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ήταν σχετικός, δεν ήταν όμως εκ προοιμίου και απαρέγκλιτα αποφασιστικής σημασίας (Astor Manufacturing & Exporting Co.κ.α. ν. A.& G. Leventis κ.α., (1993) 1 Α.Α.Δ.726).

 

22.      Η επίκληση της «αλλαγής Δικηγόρου» ως λόγου τροποποίησης δεν αποτελούσε ούτε υπό το προηγούμενο πιο φιλελεύθερο νομοθετικό και νομολογιακό καθεστώς αφ’ εαυτής ως λόγο για την τροποποίηση της δικογραφίας (βλ. Γραμμές Στρίντζη Αιγαίου ν. Επίσημου Παραλήπτη (1995) 1 Α.Α.Δ. 607).

 

23.      Όπως όμως ήδη σημειώθηκε, η δομή της νέας Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας καθιστά σαφές ότι η προηγούμενη νομολογία δεν τυγχάνει εφαρμογής. Αντίθετα, η σημερινή της διατύπωση δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι αυτή διαθέτει την δική της φιλοσοφία και δομή. Συνεπώς, τα όσα προβάλλει ο Συνήγορος του Εναγόμενου/Αιτητή στις Γραπτές Αγορεύσεις του σχετικά με την νομολογία, ως αυτή ίσχυε κατά το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη.

 

24.      Τίθεται λοιπόν το ερώτημα κατά πόσο τα όσα επιδιώκει να προσθέσει ο Εναγόμενος/Αιτητής σε συνάρτηση με τους λόγους που προβάλλει εμπίπτουν εντός του πεδίου εφαρμογής της Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

25.      Πρώτα και κύρια από τα όσα προβάλλονται στην επίδικη Αίτηση και την Ένορκη Δήλωση που την συνοδεύει, τα όσα επιδιώκει να προσθέσει ο Εναγόμενος είναι δεδομένα τα οποία βρίσκονταν ήδη στην κατοχή του Εναγόμενου κατά την καταχώριση της Έκθεσης Υπεράσπισης του. Συνεπώς η σκοπούμενη τροποποίηση δεν μπορεί να υπαχθεί στο ότι «πρόκειται για νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την λήψη των οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή της καταχώρισης του Κλητηρίου Εντάλματος ή της δικογραφίας.». Τα όσα επιδιώκει να προσθέσει ο Εναγόμενος θα μπορούσε να τα προσθέσει αξιοποιώντας την Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και να είχε προχωρήσει με τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης σε ένα προγενέστερο στάδιο.

 

26.      Κατά δεύτερο, δεν διαπιστώνεται να πρόκειται για «λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας» στο βαθμό που η Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας καθιστά εφικτή την τροποποίηση. Συμφωνώ και υιοθετώ τα όσα αναφέρονται στην Arizona Trading Ltd (ανωτέρω) ότι λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας αναμένεται να συνδέεται με λεκτικά ή τυπογραφικά ή εκφραστικά λάθη που εμφιλοχωρούν κατά την σύνταξη της δικογραφίας και όχι στην παράλειψη καταγραφής γεγονότων ή λεπτομερειών που θεμελιώνουν, τροποποιούν ή ενισχύουν την βάση της Υπεράσπισης του Εναγόμενου. Πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για την προσθήκη είκοσι και πλέον παραγράφων, οι οποίες αποτελούν μάλιστα και την βάση για την προσθήκη Ανταπαίτησης.

27.      Στην βάση των όσων έχουν τεθεί πιο πάνω δεν θα επιτραπεί η τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης, καθότι εκφεύγει του πλαισίου που καθορίζει η Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

28.      Διαφορετική κατάληξη θα καταστρατηγούσε την αυστηρότητα, την δομή και την φιλοσοφία της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

IV.      Κατάληξη

 

29.      Υπό το φως των όσων έχουν σημειωθεί η Αίτηση απορρίπτεται.

 

30.      Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων/Καθ’ ων η Αίτηση και εναντίον του Εναγόμενου/Αιτητή όπως αυτά θα υπολογιστούν από το Πρωτοκολλητείο και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι καταβλητέα στο τέλος της διαδικασίας.

 

 

 

                                                                           (Υπ.)…………………………………………..

                                                                                                  Χ. Στρόππος, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής