ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.
Αριθμός Αγωγής: 712/2021
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΠΑΤΖΙΟΥ
Ενάγουσα
-και-
1. ΛΙΖΑ ΣΩΣΚΟΥ
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ
3. ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΙΩΣΗΦΑΚΗ
Εναγόμενοι
Ημερομηνία: 31/03/2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα/Αιτήτρια: κύριος Μιχαήλ Δ. και κυρία Χαραλάμπους για Δημήτρης Μιχαήλ και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους/Κα’ ων η Αίτηση 2 και 3: κύριος Τριγκής για THEODOROS S. TRINGIS & PARTNERS LLC
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Το ιστορικό της παρούσας υπόθεσης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι καθόλα σχετικό με το αποτέλεσμα της Απόφασης του Δικαστηρίου.
2. Η παρούσα Αγωγή καταχωρίστηκε στις 22/04/2021 και στο παρακλητικό της ζητείτο, μεταξύ άλλων από την Ενάγουσα γενικές ή/και ειδικές αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες ή/και ζημιές συνεπεία μιας κατ’ ισχυρισμό αυθαίρετης ή/και απρόκλητης ή/και άνευ λόγου και αιτίας παράνομης επίθεσης ή/και εξύβρισης από τις Εναγόμενες 1, 2 και 3 που έλαβε χώρα κατά ή περί την 13/07/2020 ή/και 14/07/2020.
3. Μετά από διάφορες ανανεώσεις του Κλητηρίου Εντάλματος και μια Αίτηση για απόρριψη της Αγωγής λόγω μη προώθησης καθώς επίσης και αλλαγής Συνηγόρων που εκπροσωπούσαν τους διαδίκους, καταχωρίστηκε Έκθεση Απαίτησης στις 12/05/2023.
4. Από την Έκθεση Απαίτησης προκύπτει ότι η Ενάγουσα προωθούσε πλέον την υπόθεση της μόνο εναντίον της Εναγόμενης 3. Όπως αναφέρεται στο σχετικό παρακλητικό «ΚΑΙ Η ΕΝΑΓΟΥΣΑ ΑΞΙΩΝΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ 3». Πουθενά στην Έκθεση Απαίτησης δεν γίνεται καμία αναφορά σε οποιαδήποτε από τις Εναγόμενες 1 και 2.
5. Εν τέλει, καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης και η Εναγόμενη 2 στις 19/09/2023 δια του Δικηγορικού Γραφείου Theodoros S. Tringis & Partners LLC. Την ίδια ημέρα με την καταχώριση του Σημειώματος Εμφάνισης καταχωρίστηκε και η Έκθεση Υπεράσπισης της Εναγόμενης 3 και 2.
6. Αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 της Έκθεσης Υπεράσπισης τα εξής:
«1. Κατ’ αρχάς η Εναγόμενη 2 εγείρει προδικαστική ένσταση αφού η σχετική Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας δεν εγείρει κανένα ή/και ουδένα ισχυρισμό και/ή αξίωση σε σχέση με το πρόσωπο της ίδιας […] δεν μπορεί να αντιληφθεί η ειρημένη για ποιο λόγο έχει συμπεριληφθεί ως Εναγόμενη 2 στην παρούσα Αγωγή. Η Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας είναι προδήλως και/ή παντελώς έωλη και/ή ασύνδετη και/ή μη συναφής αναφορικά με το πρόσωπο της Εναγόμενης 2 και ως τέτοια πρέπει να απορριφθεί προδικαστικά με έξοδα εναντίον της Ενάγουσας προτού να προχωρήσει η εκδίκαση της ουσίας της παρούσας Αγωγής.
2. Περιπλέον με την παράγραφο 2 ανωτέρω, άνευ βλάβης η Εναγόμενη 2 δεν εγείρει οποιαδήποτε υπεράσπιση εις την Έκθεση Απαίτησης της Ενάγουσας, αφού η παρούσα ως προαναφέρθηκε δεν σχετίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με το πρόσωπο της.»
7. Πράγματι, όπως διαφαίνεται και από το λοιπό δικόγραφο, η Εναγόμενη 2 δεν ήγειρε καμία Υπεράσπιση στην αγωγή καθότι δεν φαίνεται όπως σημειώθηκε να την αφορά.
8. Το ενδιαφέρον σε όλα τα πιο πάνω είναι ότι η Εναγόμενη 2 καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης χωρίς να της έχει επιδοθεί το Κλητήριο Ένταλμα και η σχετική Έκθεση Απαίτησης και ενώ το Κλητήριο Ένταλμα είχε εκπνεύσει.
9. Την μη ύπαρξη αγώγιμου δικαιώματος εναντίον της Εναγόμενης 2 παραδέχεται και η ίδια η Ενάγουσα η οποία στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την επίδικη Αίτηση αναφέρει «[…] η Έκθεση Απαίτησης δεν παρήγαγε οποιαδήποτε βάση αγωγής […]».
10. Ενόψει των πιο πάνω, γίνονταν διάφορες εμφανίσεις στο Δικαστήριο δια της οποίας εμφανιζόταν και ο Δικηγόρος της Εναγόμενης 2, αφού αυτός ήταν ο ίδιος με της Εναγόμενης 3.
11. Ενόψει των πιο πάνω, η Ενάγουσα προχώρησε και καταχώρισε στις 24/04/2024 αίτηση δια της οποίας ζητά την διαγραφή όλων των δικογράφων και δικονομικών διαβημάτων που έκανε η Εναγόμενη 2, μεταξύ αυτών και την Έκθεση Υπεράσπισης καθώς επίσης και την τροποποίηση της Έκθεσης Υπεράσπισης, ώστε να φέρει πλέον αυτή τον τίτλο «Έκθεση Υπεράσπισης Εναγόμενης 3»
12. Η επίδικη Αίτηση προσέκρουσε στην Ένσταση των Εναγόμενης 2 και 3, οι οποίες ζητούν ουσιαστικά από το Δικαστήριο να μην επιτύχει η Αίτηση της Ενάγουσας και να παραμείνει η Εναγόμενη 2 στην διαδικασία.
13. Όπως αναφέρεται στους λόγους Ένστασης, ουσιαστικά η Εναγόμενη 2 «έλαβε γνώση και/ή αντίγραφο του παρόντος Κλητηρίου Εντάλματος στην Εναγόμενη 3 αφού είναι φίλες».
14. Στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση αναφέρεται με λεπτομέρεια το ιστορικό της παρούσας διαδικασίας, το οποίο δεν κρίνεται σκόπιμο να παρατεθεί στην παρούσα Απόφαση. Όπως όμως αναφέρεται η παρούσα Αίτηση είναι «προδήλως καταχωρισμένη με αλλότρια και/ή εμπαθή και/ή ιδιοτελή και/ή απώτερα κίνητρα και/ή ελατήρια και δει αμιγώς για σκοπούς επιδίκασης εξόδων εναντίον των Εναγόμενων 2-3 και εν πάση περιπτώσει ουχί εναντίον της Ενάγουσας […]».
II. Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
15. Από τα όσα έχουν παρατεθεί πιο πάνω προκύπτει ότι υπάρχει επί της ουσίας συμφωνία των διαδίκων ότι δεν υφίσταται κανένα απολύτως αγώγιμο δικαίωμα εναντίον της Εναγόμενης 2.
16. Αυτό βέβαια ήταν γνωστό στην Εναγόμενη 2 από την ημέρα που καταχώρισε το Σημείωμα Εμφάνισης της στην διαδικασία, αφού ταυτόχρονα με αυτό έσπευσε και καταχώρισε και την Έκθεση Υπεράσπισης της από κοινού με την Εναγόμενη 3, για να αναφέρει ουσιαστικά ότι δεν έχει Υπεράσπιση στην Αγωγή.
17. Δεν διατηρώ καμία απολύτως αμφιβολία ότι η παρούσα διαδικασία εμπίπτει στην κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, η οποία έλαβε χώρα και από τις δύο πλευρές. Από την μια πλευρά η Ενάγουσα που δεν ακολούθησε καμία διαδικασία για να αποσύρει την Αγωγή εναντίον της Εναγόμενης 1 και 2 και από την άλλη η Εναγόμενη 2, η οποία ενώ (α) η παρούσα Αγωγή δεν της επιδόθηκε και (β) κατά τρόπο εξόφθαλμο δεν την αφορούσε, όπως διαφαινόταν από την σχετική Έκθεση Απαίτησης, που είχε στην κατοχή της, προχώρησε και καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης και Έκθεση Υπεράσπισης για να αναφέρει επιγραμματικά ότι «δεν έχει υπεράσπιση στην Αγωγή».
18. Από τα όσα προβάλλει η πλευρά της Εναγόμενης 2 στις Γραπτές Αγορεύσεις που παρέδωσε προς το Δικαστήριο αλλά και από τα όσα ηγέρθηκαν προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου προς υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους, δεν έχει καταστεί σαφής η διαφορά μεταξύ των διαδίκων.
19. Σημειώνω εκ νέου, ότι πρόκειται για μια διαδικασία που όλοι συμφωνούν ότι δεν έπρεπε να υφίσταται.
20. Η σχετική επί του θέματος νομολογία είναι παγιωμένη και λίγα πράγματα είναι απαραίτητο να λεχθούν. Πρόκειται για μια εξόφθαλμη κατάχρηση των δικαστικών διαδικασιών που δικαιολογεί την επέμβαση του Δικαστηρίου και την άσκηση της σύμφυτης εξουσίας του για να την περιστείλει.
21. Αναφορικά με την κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας, λέχθηκε στην υπόθεση Impregilo S.p.a. ν. Damiatta Shipping Co. Ltd κ.α (2003) 1 Α.Α.Δ 1, ότι το Δικαστήριο έχει σύμφυτη εξουσία να ελέγχει αν συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί κατάχρηση διαδικασίας και να απορρίπτει την καταχρηστική αγωγή. Τονίστηκε επί του προκειμένου ότι οι αρχές της αγγλικής νομολογίας επί του θέματος, έτυχαν αποδοχής από τα Κυπριακά Δικαστήρια και εφαρμόζονται στην Κύπρο. Σχετικές είναι οι αγγλικές αποφάσεις Hardy v. Elphic [1973] 1 All E.R. 914, Metropolitan Bank v. Pooley [1885] 10 App. c. 210, Hunter v. Chief Constable of West Midlands and Another [1981] 3 All E.R. 727, οι οποίες υιοθετήθηκαν σε σειρά Κυπριακών αποφάσεων (βλ. μεταξύ πολλών άλλων τα όσα αναφέρονται στην Beogradska D.D (1996) 1 Α.Α.Δ. 911) ).
22. Όπως υποδεικνύεται στην υπόθεση Loukos Trading Co. Ltd v. Ρέινμποου Πλήτσιηγκ και Ντάιγκ Κο. Λτδ (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1014:
«Έχει νομολογηθεί ότι τα δικαστήρια έχουν εξουσία να ελέγχουν τις διαδικασίες προς αποφυγή καταχρήσεως της δικαστικής διαδικασίας. Έχει, επίσης, νομολογηθεί ότι η κατάχρηση της διαδικασία μπορεί να προσλάβει πολλές μορφές και ότι ανάλογα ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του δικαστηρίου για την παρεμπόδιση της (βλ. Constantinides v. Vima Ltd (1983) 1 C.L.R. 348, ΄Ελληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 149, Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (Αρ. 2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 248, Διευθυντής Φυλακών ν. Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217, Re Beogradska D.D., Πολιτική ΄Εφεση 9495/6.9.1996 και Βασιλείου ν. Μακρίδη, Ποινική ΄Εφεση 6804/24.2.2000).
Στην Περρέλλα, πιο πάνω, σελ. 222, υποδείχθηκε ότι "η δικαιοδοσία για την παρεμπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασιών , που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του Δικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και μέσο τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυση του.»
23. Το δικαστήριο, όταν τίθεται ζήτημα κατάχρησης δικαστικής διαδικασίας, πρέπει να βεβαιώνεται ότι η περίπτωση είναι ξεκάθαρα καταχρηστικής φύσης. Εφόσον το διαπιστώσει, είτε απορρίπτει τη διαδικασία που θεωρεί καταχρηστική, είτε την αναστέλλει (βλ. Beogradska D.D. (1996) 1 Α.Α.Δ. 911).
24. Στην παρούσα αλληλουχία παρατίθενται και τα όσα αναφέρονται στην Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Luchian Marina Tudor, (2011) 1 Α.Α.Δ. 1176꞉
«Τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω, ούτε επιλύουν ακαδημαϊκά ζητήματα, ούτε και προχωρούν σε επίλυση διαφορών οι οποίες είτε έχουν εκλείψει, είτε λόγω μεταβολής των συνθηκών, η επίλυση τους δεν θα κατέληγε σε οποιοδήποτε πρακτικό αποτέλεσμα. […]
Η επιδίωξη, λοιπόν σκοπού και η εμμονή σ' αυτόν, όπως στην ουσία γίνεται εδώ, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Η κατάχρηση διαδικασίας είναι πολυσχιδής στις εκφάνσεις της, το δε Δικαστήριο έχει την εξουσία καταστολής τέτοιας κατάχρησης ως μέρος της αυτονομίας και αυτοτέλειας της Δικαστικής λειτουργίας. (Έλληνας v. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 149, 170 και Γενικός Εισαγγελέας v. Ευσταθίου (2009) 2 Α.Α.Δ. 501, σελ. 531). Στην Εμπεδοκλής (Αρ. 3) (2009) 1 Α.Α.Δ. 529, λέχθηκε στις σελ. 547-548:
«Ο έλεγχος της διαδικασίας επιβάλλει όπως διασφαλίζεται απρόσκοπτη δικονομική και ουσιαστική τάξη στην όλη διαδικασία με ενιαία προσέγγιση. Η κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου μπορεί να προσλάβει διάφορες μορφές και δεν υπάρχουν εκ προοιμίου συμπεριφορές που μπορούν να καταταχθούν ως καταχρηστικές. Το όλο ζήτημα εξετάζεται πάντοτε υπό το φως των συγκεκριμένων γεγονότων.» (Δέστε Ηλία (Αρ. 3) (1995) 1 Α.Α.Δ. 786 και Διευθυντής των Φυλακών v. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217.)».
25. Από τα όσα παρατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει επί της ουσίας ότι η Εναγόμενη 2 καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης και Έκθεση Υπεράσπισης για αλλότριους σκοπούς, αξιοποιώντας επί της ουσίας το γεγονός ότι η Ενάγουσα δεν απέσυρε την Αγωγή εναντίον της και τυπικά, παρά το ότι δεν της επιδόθηκε ποτέ η Αγωγή, το Κλητήριο εξέπνευσε και δεν την αφορούσε πλέον ενόψει και της καταχώρισης Έκθεσης Απαίτησης που αφορούσε μόνο την Εναγόμενη 3.
26. Υπενθυμίζεται εκ νέου, η Έκθεση Απαίτησης ήταν σε γνώση της Εναγόμενης 2, όπως η ίδια παραδέχεται γι’ αυτό καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης ταυτόχρονα με την Έκθεση Υπεράσπισης της.
27. Από την άλλη όμως, ευθύνη διατηρεί και η Ενάγουσα, η οποία δεν έλαβε το οποιοδήποτε διάβημα για να διακόψει ή έστω να αποσύρει την διαδικασία εναντίον της Εναγόμενης 2 αφού δεν επιθυμούσε πλέον να την προωθήσει εναντίον της.
28. Διαπιστώνεται ότι και οι δύο πλευρές διαιώνισαν μια διαδικασία μεταξύ διαδίκων που κατά δική τους ρητή παραδοχή δεν έχουν την οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ τους. Ποιος ο λόγος που η Αγωγή καταχωρίστηκε εναντίον της Εναγόμενης 1 και 2 από την Ενάγουσα και ποιος είναι ο λόγος που δεν την απέσυρε στη συνέχεια δεν καταδείχθηκε στο Δικαστήριο. Ούτε καταδείχθηκε ποιος είναι ο λόγος που η Εναγόμενη 2 έσπευσε να υπερασπιστεί τον εαυτό της σε μια διαδικασία που ξεκάθαρα δεν την αφορούσε πλέον.
29. Ούτε είναι αντιληπτό ποιο είναι το Αίτημα της Ενάγουσας και ποια η Ένσταση της Εναγόμενης. Ζητά η Ενάγουσα να διαγραφούν ουσιαστικά τα δικονομικά διαβήματα που έκανε η Εναγόμενη 2 σε μια Αγωγή που η ίδια καταχώρισε εναντίον της και δεν απέσυρε, αφήνοντας την να εκκρεμεί και ζητά η Εναγόμενη 2 και η Εναγόμενη 3 να μην διαγραφούν τα σχετικά δικονομικά διαβήματα εναντίον της Εναγόμενης 2 και να παραμείνει μέρος της διαδικασίας ενώ κατά ρητή παραδοχή δεν εγείρει καμία υπεράσπιση στην Αγωγή. Να διαιωνιστεί δηλαδή μια διαδικασία χωρίς κανένα αντικείμενο.
30. Διαπιστώνεται ότι η παραμονή της Εναγόμενης 2 στην διαδικασία αποτελεί εμμονή σε μια διαδικασία που δεν έχει απολύτως κανένα αντικείμενο και πρόκειται για ξεκάθαρα κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Ενόψει των πιο πάνω και ασκώντας την σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου για την παρεμπόδιση της κατάχρησης των δικαστικών διαδικασιών, η Αγωγή εναντίον της Εναγόμενης 2 απορρίπτεται.
31. Από την στιγμή που διαπιστώνεται εξίσου ευθύνη για την διαιώνιση της παρούσας διαφοράς, αντίστοιχη θα είναι και η διαταγή για τα έξοδα. Σε σχέση με τα έξοδα της Αγωγής και σε σχέση με την επίδικη Αίτηση η κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της. Τυχόν επιδίκαση εξόδων είτε υπέρ είτε εναντίον της οποιασδήποτε πλευράς θα συνιστούσε επιβράβευση της καταχρηστικής συμπεριφοράς των διαδίκων.
32. Η υπόθεση ορίζεται για Οδηγίες στις 11/04/2025 και ώρα 09:00 π.μ.
(Υπ.)…………………………………………..
Χ. Στρόππος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο