
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.
Αρ. Απαίτησης: 650/2024
Διαχειριστική Επιτροπή της Πολυκατοικίας με την Ονομασία Lordos Les Sirenes
Ενάγουσα/Καθ’ ης Αίτηση
-και-
SOLFO PROPERTIES LIMITED
Εναγόμενη/Αιτήτρια
Ημερομηνία: 31/03/2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια/Εναγόμενη: Κυρία Ηροδότου για Α. ΚΑΡΙΤΖΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Για Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση: Κυρία Πέτρου για Giorgos Landas LLC
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Αίτηση για Συνοπτική Απόφαση)
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Επιδιώκοντας μια σύνοψη του αιτητικού της επίδικης Αίτησης ημερομηνίας 17/09/2024 η Εναγόμενη/Αιτήτρια ζητά την ακύρωση ή/και παραμερισμό της επίδοσης του Εντύπου Απαίτησης και της Έκθεσης Απαίτησης στην Εναγόμενη ή/και την διαγραφή ή/και την απόρριψη ή/και ακύρωση ή/και παραμερισμό της Απαίτησης ή/και της Έκθεσης Απαίτησης καθότι δεν αποκαλύπτεται εύλογη αιτία έγερσης απαίτησης ή/και εξουσία της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση να κινήσει την παρούσα δικαστική διαδικασία καθότι η Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση είναι ανύπαρκτο πρόσωπο. Ταυτόχρονα, ζητείται να εκδοθεί «συνοπτική απόφαση προς απόρριψη […] της Απαίτησης της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση.».
Η Έκθεση Απαίτησης
2. Με την Έκθεση Απαίτηση της η Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση διεκδικεί το ποσό των €7.444,94 και το ποσό των €16.188,97, το οποίο αντιπροσωπεύει αναλογία της Εναγόμενης ως κυρίας μονάδας στην συμμετοχή και/ή συνεισφορά στην συντήρηση, επιδιόρθωση, αποκατάσταση και διαχείριση της κοινόκτητης ιδιοκτησίας και/ή των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας Lordos Les Sirenes, στην Λεμεσό για το χρονικό διάστημα από 01/07/2023 μέχρι 30/06/2024 και/ή λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού και/ή ως ποσό που πληρώθηκε από την Ενάγουσα για λογαριασμό της Εναγόμενης. Επιπλέον, διεκδικείται το ποσό των €748,00 μηνιαίως ως προϋπολογισθέντα κοινόχρηστα έξοδα από 01/07/2024 μέχρι την έκδοση της Απόφασης του Δικαστηρίου.
3. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση η Εναγόμενη είναι ιδιοκτήτρια και/ή δικαιούμενη σε εγγραφή και/ή κυρία των διαμερισμάτων με αριθμό θύρας [ ], [ ], [ ], [ ], [ ] και [ ], τα οποία βρίσκονται στο πιο πάνω αναφερόμενο συγκρότημα. Επίσης, είναι συνιδιοκτήτρια μαζί με όλους τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες διαμερισμάτων του συγκροτήματος, των κοινόχρηστων χώρων του συγκροτήματος καθώς και όλων των κοινόχρηστων τμημάτων ή εγκαταστάσεων του.
4. Όπως εξηγείται στην σχετική Έκθεση Απαίτησης, το ποσό των €7.444,94 αντιστοιχεί στο πόσο που οφείλει η Εναγόμενη/Αιτήτρια ως κοινόχρηστα για την πιο πάνω Πολυκατοικία. Το ποσό των €16.188,97 αντιστοιχεί στο ποσό που αναλογεί σε κάθε ιδιοκτήτη Διαμερίσματος στην πιο πάνω Πολυκατοικία/Συγκρότημα λόγω της αντικατάστασης των κοινόχρηστων ανελκυστήρων, κατόπιν απόφασης ημερομηνίας 13/11/2023 της Διαχειριστικής Επιτροπής.
5. Το ποσό των €748,00 μηνιαίως υπολογίζεται ως ακολούθως: Για το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €125, για το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €128, το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €125, για το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €125, για το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €100 και για το διαμέρισμα με αριθμό θύρας [ ] οφείλεται το ποσό των €145 μηνιαίως.
6. Παρά το ότι η Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση αξίωσε επανειλημμένα το ποσό αυτό, εντούτοις η Εναγόμενη/Αιτήτρια αρνείται μέχρι και σήμερα να το καταβάλει.
7. Τέλος, στις 13/03/2024 ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, εξέδωσε απόφαση με την οποία αναγνώριζε την ύπαρξη Διαχειριστικής Επιτροπής. Ενόψει τούτου, η Εναγόμενη στις 12/04/2024, κατέθεσε την Αίτηση/Έφεση υπ’ αριθμό 99/2024, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, η οποία εγέρθηκε εναντίον των μελών της Ενάγουσας υπό την προσωπική τους ιδιότητα, αξιώνοντας Διατάγματα με τα οποία να ακυρώνεται η απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και για την οποία ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία.
Μια σύνοψη των όσων προβάλλονται στις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την επίδικη Αίτηση
8. Ενόψει του ότι η Εναγόμενη/Αιτήτρια δεν έχει ακόμα καταχωρήσει την Έκθεση Υπεράσπισης της, παραμένει ως μοναδική πηγή εντοπισμού της θέσης της, τα όσα αναφέρονται στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την επίδικη Αίτηση καθώς επίσης και η Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση που καταχωρίστηκε δυνάμει των Οδηγιών του Δικαστηρίου και του χρονοδιαγράμματος εκδίκασης της επίδικης Αίτησης.
9. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση εκτείνεται σε 18 σελίδες και η Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση εκτείνεται σε άλλες 9. Επιπλέον, η θέση της Εναγόμενης/Καθ’ ης η Αίτηση υποστηρίζεται από 48 Τεκμήρια! Ενόψει τούτων κατωτέρω θα επιχειρηθεί μια συνοπτική παρουσίαση της θέσης της Εναγόμενης/Αιτήτριας.
10. Η θέση της Εναγόμενης/Αιτήτριας μπορεί να συνοψιστεί σε δύο κατηγορίες. Η μια αφορά παραβιάσεις των Πρότυπων Κανονισμών που προνοούνται στο Παράρτημα του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμου (Κεφ. 224). Η δεύτερη αφορά το παράνομο της σύστασης της Διαχειριστικής Επιτροπής, ήτοι της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση.
11. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι ισχυρισμοί της Εναγόμενης/Αιτήτριας περί των διαφορών με κάποια Εταιρεία LFM Limited η οποία λάμβανε οδηγίες από την τότε Πρόεδρο της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση κατά παράβαση των σχετικών πρότυπων κανονισμών. Οι διαφορές των μερών φαίνεται να ξεκίνησαν κατά την περίοδο που ο ενόρκως δηλών, κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι, εκπρόσωπος της Εναγόμενης/Αιτήτριας, ήταν μέλος της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση, ήτοι από το 2018 μέχρι τις 08/10/2023. Ο ενόρκως δηλών συνοψίζει την θέση του αυτή στην παράγραφο 7 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την επίδικη Αίτηση και κρίνεται σκόπιμο να παρατεθεί αυτούσια για να καταστεί ευδιάκριτη η θέση του:
«Προηγούμενες έρευνες των υποθέσεων της Διαχειριστικής Επιτροπής και της Κοινόκτητης Οικοδομής αποκάλυψαν άλλες σημαντικές αποκλίσεις από το Νόμο και τους Κανονισμούς, όπως: αποκλεισμός του ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ 7 (ΜΠΛΟΚ F) από τη συνεισφορά της LFM LIMITED από την «πρώτη μέρα» (πάνω από 20 χρόνια), στέγαση (με κρεβάτι) υπαλλήλου της LFM LIMITED στους Κοινόχρηστους Χώρους της Κοινόκτητης Οικοδομής χωρίς εύλογη άδεια για τέτοια ενέργεια, εισβολή στους Κοινόχρηστους Χώρους από το ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ 7 (που αναμφίβολα ανήκει σε συγγενικό μέρος της LFM LIMITED) κατά περίπου 50-60 τετραγωνικά μέτρα και προστασία του από την LFM LIMITED, μη εξουσιοδοτημένη αποθήκευση απορριμμάτων και δεξαμενών υγραερίου (LPG) στους Κοινόχρηστους Χώρους με την LFM LIMITED να μην προβαίνει σε καμία ενέργεια παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκε γραπτώς από τη Διαχειριστική Επιτροπή, διάφορα κομμάτια παράνομης κατασκευής (όχι στα Σχέδια Οριζόντιου Τμήματος) που εκτελούνται από διάφορους ιδιοκτήτες χωρίς να αναφέρονται στον Δήμο, απόκρυψη των συνεισφορών των ιδιοκτητών και απόκρυψη οικονομικών εκθέσεων της LFM LI MITED κλπ. Στο πλαίσιο της παρούσας Αίτησης, και για να καταδειχθεί η διαστρέβλωση του Νόμου και των Κανονισμών που λαμβάνει χώρα στην Κοινόκτητη Οικοδομή, ενδείκνυται μόνο η παρουσίαση των αποδεικτικών στοιχείων για κάθε αναφερόμενη παράβαση ξεχωριστά.»
12. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει η επιχειρηματολογία που άπτεται της παράνομης σύστασης της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ενόρκως δηλών, πριν από την παραίτηση του, η Πρόεδρος της Ενάγουσας, συμφώνησε όπως η ημερομηνία της επόμενης Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης να είναι η 21/03/2023. Ακολούθως, η Πρόεδρος της Ενάγουσας αντιτάχθηκε στην χρήση «πιστοποιημένων πληρεξούσιών από τους ιδιοκτήτες που δεν είναι παρόντες προσωπικά» στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση, κάτι το οποίο δημιούργησε υποψίες στον ενόρκως δηλούντα αφού διαφάνηκε ότι αυτό το οποίο επιδιωκόταν ήταν να διατηρηθεί το «παράνομο status quo από επιλεγμένους ιδιοκτήτες καταστημάτων.». Μέσα σε αυτό το πλέγμα γεγονότων ο ενόρκως δηλών αποφάσισε να παραιτηθεί στις 08/10/2023 μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
13. Αντί να διεξαχθεί η Έκτακτη Γενική Συνέλευση με προειδοποίηση επτά ημερών όπως οι πρότυπο κανονισμοί προβλέπουν, δόθηκε ειδοποίηση 2 ημερών. Πέραν τούτων, κατά την ημερομηνία που ήταν ορισμένη η Έκτακτη Γενική Συνέλευση παρουσιάστηκε εκπρόσωπος της LFM LIMITED και εμφάνισε ένα κατάλογο ιδιοκτητών που δεν ανταποκρινόταν σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ενόρκως δηλούντα στην πραγματικότητα. Ο ενόρκως δηλών μάλιστα εντοπίζει και παρατυπίες ως προς τον τρόπο που δόθηκαν τα πληρεξούσια από τους ιδιοκτήτες που δεν ήταν παρόντες.
14. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ενόρκως δηλούντα, «καμία από τις υπογραφές δεν ήταν πιστοποιημένη σύμφωνα με την κυπριακή νομοθεσία». Εξ’ όσων προκύπτει από την ένορκη δήλωση, η σχετική πιστοποίηση γινόταν δια μέσου της αποστολής των πληρεξουσίων από τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που είχαν δηλώσει οι ιδιοκτήτες των Διαμερισμάτων της κοινόκτητης οικοδομής. Η εξήγηση που δόθηκε δεν ικανοποίησε την Εναγόμενη/Αιτήτρια αφού δεν γνωρίζει προσωπικά οποιονδήποτε από τους ιδιοκτήτες που ψηφίζουν εξ’ αποστάσεως. Εξάλλου, μια τέτοια διαδικασία «πιστοποίησης» δεν προβλεπόταν από τους Πρότυπους Κανονισμούς και στην απουσία ειδικών κανονισμών η διαδικασία «επαλήθευσης» στερείτο έννομου αποτελέσματος.
15. Από έλεγχο του καταλόγου που παραχωρήθηκε διαπίστωσε ο Ενόρκως Δηλών ότι ο αναγραφόμενος ως ιδιοκτήτης των Διαμερισμάτων [ ] και [ ], ήταν ο κύριος Wael Zurub ο οποίος είχε κηρυχθεί αποβιώσας το 2019. Αντίστοιχα, η κυρία MOUSA AKKAWI NUHA QUSTA δεν έχει το δικαίωμα να εκπροσωπήσει τη μονάδα με Εγγραφή 0/[ ] και Αριθμό Πόρτας [ ] μόνη της, καθώς είναι μόνο 1 από τους 2 ιδιοκτήτες αυτής της μονάδας. Επιπλέον, η κα NUHA QUSTA AKKAWI δεν είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια της μονάδας με Εγγραφή 0/[ ] και Αριθμό Πόρτας [ ].
16. Όπως αναφέρει ο ενόρκως δηλών, η σύσταση της Διαχειριστικής Επιτροπής έγινε όπως αναφέρει ο ενόρκως δηλών «δια μέσου εκλογικής χειραγώγησης, τους ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον μου και της Εναγόμενης που κυκλοφόρησαν με την ειδοποίηση / πρόσκληση της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης, την αδιάκοπη άρνηση τεκμηριωμένων γεγονότων και τον προφανώς σκόπιμο αποκλεισμό αρκετών μονάδων από τις συνεισφορές, μεταξύ άλλων ασυνεπειών, κατέστη πρακτικά αδύνατο για την Εναγόμενη να αναγνωρίσει μια «επιτροπή» που προέκυψε από την Έκτακτη Γενική Συνέλευση ως Διαχειριστική Επιτροπή που συστάθηκε και λειτουργεί σύμφωνα με το Νόμο και τους Κανονισμούς, όπως προβλέπει το άρθρο
38ΚΒ.»
17. Επιπλέον, μια άλλη παρατυπία που διαπιστώνει ο ενόρκως δηλών είναι ότι τα προηγούμενα Μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής δεν παραιτήθηκαν ποτέ ενώ ούτε ο διορισμός τους έχει τερματιστεί με τον οποιοδήποτε τρόπο. Κανονικά, σύμφωνα με τον Πρότυπο Κανονισμό 40, μόνο ένα μέλος θα έπρεπε να είχε εκλεγεί στην σχετική Έκτακτη Γενική Συνέλευση. Ταυτόχρονα, δεν ακολούθησε η οποιαδήποτε άλλη εκλογή μελών της Διαχειριστικής Επιτροπής, αλλά και όταν έγινε μια Ετήσια Γενική Συνέλευση στις 13/11/2023 δεν εκλέγηκαν μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής.
18. Ενόψει των πιο πάνω εξελίξεων ο ενόρκως δηλών προχώρησε στην υποβολή αίτησης στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού για να διοριστεί Διαχειριστική Επιτροπή. Ωστόσο κατόπιν υποβολής ένστασης, το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού απάντησε ότι σε «σε περίπτωση που αμφισβητηθεί η νομιμότητα της εκλογής της Διοικητικής Επιτροπής, αυτό αφορά ζήτημα ιδιωτικού χαρακτήρα και δεν μπορεί να επιλυθεί από το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.»
Η Ένσταση της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση και η Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση
19. Δια της Ένστασης προβάλλονται 16 λόγοι για τους οποίους η Αίτηση δεν πρέπει να επιτύχει. Επιχειρώντας μιας ομαδοποίηση των λόγων ένστασης, αυτοί συνοψίζονται στους ακόλουθους (α) πρόκειται για καταχρηστική αίτηση που σκοπό έχει την πρόκληση καθυστέρησης, (β) είναι νομικά και πραγματικά αστήριχτη, (γ) θα προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά στην Καθ’ ης η Αίτηση αν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, (δ) η επίδικη Αίτηση καταχωρίστηκε με καθυστέρηση και κατά την παραλαβή της Αγωγής δεν επιφύλαξε η Εναγόμενη/Αιτήτρια τα δικαιώματα της.
20. Από την πλευρά της η Ενάγουσα/Καθ’ ης η Αίτηση προβάλλει τον ισχυρισμό ότι τα όσα αναφέρει η Αιτήτρια/Εναγόμενη είναι παραπλανητικά και προβάλλονται με τρόπο που να προκαλούν «εντυπώσεις». Όπως και η Εναγόμενη/Αιτήτρια, οι ισχυρισμοί της Ενάγουσας/Αιτήτριας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Η μεν πρώτη απαντά στα «παράπονα» της Εναγόμενης/Αιτήτριας και η δεύτερη αφορά την σύσταση της Διαχειριστικής Επιτροπής.
21. Γενικότερα σε σχέση με την πρώτη κατηγορία αποτελεί θέση της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση ότι τα όσα προβάλλει ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι είναι άσχετα με την υποχρέωση καταβολής των κοινοχρήστων. Ταυτόχρονα αποδίδει στον κύριο Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι συμπεριφορά η οποία δημιουργούσε κωλύματα στην ορθή λειτουργία της Διαχειριστικής Επιτροπής.
22. Σε σχέση με την νομιμότητα σύστασης της Διαχειριστικής Επιτροπής, αναφέρει ότι τα όσα προβάλλει ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι μέσα από την Ένορκη Δήλωση είναι ταυτόσημα με τα όσα προβάλλονται στην Αίτηση/Έφεση 99/2024 που καταχώρισε η Αιτήτρια και η θυγατρικής της Εταιρεία TARIOLE LIMITED εναντίον της Απόφασης του Διευθυντή του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού, δια της οποίας απορρίφθηκε το αίτημα της για σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης για την εκλογή Διαχειριστικής Επιτροπής.
23. Επιπλέον των πιο πάνω αναφέρει ότι ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι παραιτήθηκε, ένα μήνα πριν την λήξη της θητείας του σε μια προσπάθεια του να εκλεγεί ως Πρόεδρος της Διαχειριστικής Επιτροπής κατά την Έκτακτη Γενική Συνέλευση, άρχισε να αμφισβητεί για πρώτη φορά πρακτικές και διαδικασίες που μέχρι τότε ουδέποτε αμφισβήτησε, παρόλο που ίσχυαν και όταν είχε διοριστεί και ο ίδιος. Μια τέτοια πρακτική ήταν και εκείνη της ψήφου των ιδιοκτητών δια πληρεξουσίων. Υπερασπίζονται την νομιμότητα της σύγκλισης της Διαχειριστική Επιτροπής και προβάλλει το επιχείρημα ότι κανένας ιδιοκτήτης δεν αμφισβήτησε την διαδικασία εκλογής.
24. Τα όσα προβάλλει ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι, αποφάσισε να τα προβάλει μόνο αφότου πραγματοποιήθηκε η εκλογή του Προέδρου και των μελών της Διαχειριστικής Επιτροπής. Αφότου δηλαδή έλαβε μέρος στην σχετική διαδικασία και ψήφισε και αφού δεν ικανοποιήθηκε από τα αποτελέσματα της αποφάσισε να αμφισβητήσει τον διορισμό.
25. Αναφορικά με το πληρεξούσιο του αποθανόντα κυρίου Wael Ayoub Amin Zurub, αυτό έχει υπογραφεί από τον υιό του ο οποίος ονομάζεται Ayoub Wael Ayoub Zurub καθώς κατά την διενέργεια της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης βρισκόταν σε εξέλιξη σχετική διαχείριση υπ’ αριθμό 135/2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού για να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση της περιουσίας του στους νόμιμους κληρονόμους. Ο αποβιώσας και ο υιός του έχουν όνομα το οποίο παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες.
26. Σε σχέση με το Διαμέρισμα με αριθμό 0/31954, ο ενόρκως δηλών κύριος Χρίστος Αθανασίου, εμφανίστηκε τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος του στην διαδικασία ψήφισης της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με πληρεξούσιο από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια καθότι κατά την επίδικη περίοδο βρισκόταν σε διαδικασία μεταβίβασης του σχετικού διαμερίσματος. Ο λόγος που ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι δεν είχε στην κατοχή του τα ονόματα του και της συζύγου του, ήταν επειδή είχε στην κατοχή του «παλιά λίστα με τα ονόματα των ιδιοκτητών».
Οι Συμπληρωματικές Ένορκες Δηλώσεις των διαδίκων
27. Στην Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση του, ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι υπεραμύνεται των αρχικών του θέσεων και προβάλλει την θέση του σε σχέση με του ισχυρισμούς που αναφέρονται στην Ένορκη Δήλωση του κύριου Αθανασίου. Όπως αναφέρει, δεν παρέστη στην Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 13/11/2023, παρά μόνο στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 18/10/2023. Αποτελεί θέση του ότι η εκλογή γίνεται σε κάθε Γενική Συνέλευση και όχι σε Έκτακτη Γενική Συνέλευση. Αμφισβητεί τα ποσά που διεκδικούνται, προβαίνοντας σε διάφορους υπολογισμούς ενώ ταυτόχρονα εκφράζει την διαφωνία του ως προς τον τρόπο υπολογισμού των ψήφων, κάνοντας τους δικούς του υπολογισμούς.
28. Στην Συμπληρωματική του Ένορκη Δήλωση ο κύριος Αθανασίου, απαντά στους ισχυρισμούς του κύριου Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι. Αρνείται επί της ουσίας την θέση του επί των όσων αναφέρει ο κύριος Ντμίτρι Μπλεσζίνσκι και προβάλλει περαιτέρω επιχειρήματα.
II. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
29. Η Αίτηση βασίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 2023, Μέρος 3.3 (1) και (2), Μέρος 23 (4) και (5), Μέρος 24 (1) - (6), Μέρος 32.14 και 32.15 και στις τροποποιήσεις αυτών, στον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμο (Κεφ. 224), Άρθρα 38Α - 38ΚΘ και στις τροποποιήσεις αυτών, στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 και στις τροποποιήσεις αυτού (Ν. 14/60), στους Πρότυπους Κανονισμούς, στις Γενικές Αρχές του Νόμου και της Νομολογίας και στις συμφυείς εξουσίες και διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
30. Η Ένσταση βασίζεται στους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας Μέρος 4, 16, 23. 7 (5), 32, στον περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας Νόμο (ΚΕΦ. 224), στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 (Ν.14/1960), στους Πρότυπους Κανονισμούς, στο Σύνταγμα, στις Γενικές Αρχές του Νόμου και της Νομολογίας και στις συμφυείς εξουσίες και διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
31. Το Μέρος 3.3 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 παρέχει στο Δικαστήριο την εξουσία διαγραφής ενός δικογράφου σε περίπτωση που διαπιστωθεί, μεταξύ άλλων, ότι δεν αποκαλύπτεται εύλογη αιτία έγερσης απαίτησης ή υπεράσπισης ή όταν το δικόγραφο συνιστά κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα στην παράγραφο 3.3 (6) των ΚΠΔ του 2023 προβλέπεται η δυνατότητα ταυτόχρονης καταχώρισης για έκδοση συνοπτικής Απόφασης δυνάμει του Μέρους 24 των ΚΠΔ του 2023.
32. Το Μέρος 24 των ΚΠΔ του 2023 παρέχει το πλαίσιο μέσα στο οποίο το Δικαστήριο δύναται να αποφασίσει επί απαίτησης ή συγκεκριμένου ζητήματος χωρίς δίκη, όπως ρητά αναφέρεται στην παράγραφο 24.1 (1) των ΚΠΔ του 2023. Μεταξύ των λόγων για τον οποίο μπορεί να εκδοθεί συνοπτική απόφαση είναι όταν «ο Ενάγων δεν έχει πραγματική προοπτική επιτυχίας επί της απαίτησης ή του ζητήματος» (βλ. Μέρος 24.2 Καν. 1 των ΚΠΔ του 2023).
33. Σύμφωνα με το Μέρος 3.3. (6) των ΚΠΔ του 2023 καθιστά ξεκάθαρο ότι Αίτηση για έκδοση συνοπτικής Απόφασης δυνάμει του Μέρους 24 μπορεί να καταχωριστεί και να εκδικαστεί ταυτόχρονα με την Αίτηση δυνάμει του Μέρους 3.3 των ΚΠΔ του 2023. Αυτό καταδεικνύει επί της ουσίας την στενή διασύνδεση μεταξύ των δύο Κανονισμών, οι οποίοι όπως θα σημειωθεί πιο κάτω έχουν ακριβώς το ίδιο πρακτικό αποτέλεσμα αν επιτύχουν, παρά τις επιμέρους διαφορές που μπορεί να εντοπίζονται.
34. Όπως φαίνεται από τα όσα έχουν τεθεί πιο πάνω, η Αίτηση στηρίζεται και στα δύο Μέρη, ήτοι στο Μέρος 3.3 και στο Μέρος 24 των ΚΠΔ του 2023.
35. Τα πιο πάνω ανταποκρίνονται στα όσα ισχύουν και στην Αγγλία. Στους Κανόνες Πρακτικής 3 Α (Practice Directions) των Αγγλικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, ένας διάδικος που πιστεύει ότι με την Απαίτηση δεν αποκαλύπτεται εύλογη αιτία έγερσης αγωγής, μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο στηριζόμενος και στις δύο νομικές βάσεις.[1] Το πρακτικό αποτέλεσμα και των δύο διαδικασιών είναι το ίδιο (βλ. Three Rivers District Council v Bank of England [2003] 2 AC 1, [2000] 3 All ER 1 στην παρ. 92). Η ομοιότητα των δύο διαδικασιών είναι τέτοια που το Δικαστήριο μπορεί να μεταχειριστεί μια Αίτηση που γίνεται στη βάση του Μέρους 3.3 των ΚΠΔ του 2023 ως Αίτηση που γίνεται στη βάση του Μέρους 24 των ΚΠΔ του 2023 (Moroney v Anglo-European College of Chiropractice [2009] EWCA Civ 1560, Taylor v Midland Bank Trust [1999] All ER (D) 831).
36. Ωστόσο, μια προσεκτικότερη εξέταση της αγγλικής επί του θέματος νομολογίας καταδεικνύει ότι μπορεί το «πρακτικό αποτέλεσμα» των δύο αιτήσεων να είναι το ίδιο, εντούτοις δεν ταυτίζονται απόλυτα οι δύο διαδικασίες. Αντικείμενο εξέτασης δυνάμει του Μέρους 3.3 των ΚΠΔ του 2023 είναι η ίδια η Έκθεση Απαίτησης κρινόμενη στην όψη της και ο Εναγόμενος θα πρέπει να καταδείξει ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική επιτυχίας της, ότι δηλαδή η υπόθεση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η Αίτηση που γίνεται δυνάμει του Μέρους 24 των ΚΠΔ του 2023 παρέχει μια περιορισμένη μεν, ευρύτερη δε εξουσία στο Δικαστήριο να αξιολογήσει τα όσα προβάλλονται στις ένορκες δηλώσεις ή την γραπτή μαρτυρία που συνοδεύει την Αίτηση (βλ. UBS AG v Rose Capital Ventures Ltd [2018] EWHC 3137 (Ch) παρ. 22-23).
37. Ενόψει του ότι στο πλαίσιο της επίδικης Αίτησης οι διάδικοι καταχώρισαν Ένορκες Δηλώσεις και τεκμήρια εκφεύγοντας από αυτό το στενό πλαίσιο που προδιαγράφει το Μέρος 3.3 των ΚΠΔ του 2023, κρίνεται ότι το δικονομικό υπόβαθρο για την εξέταση της παρούσας Αίτησης παρέχεται από το Μέρος 24 των ΚΠΔ του 2023.
38. Τα κριτήρια για την αξιολόγηση των Αιτήσεων έκδοσης Συνοπτικής Απόφασης καθορίστηκαν στην Easyair v Opal Telecom [2009] EWHC 339 (Ch), στην παράγραφο 15 (βλ. AC Ward & Son v Catlin (Five) Ltd [2009] EWCA Civ 1098). Επιχειρώντας μια σύνοψη των αρχών που έχουν τεθεί στην πιο πάνω Απόφαση σημειώνονται τα ακόλουθα:
(i) Το Δικαστήριο κατά την αξιολόγηση συνυπολογίζει το κατά πόσο ο Ενάγοντας έχει κάποια ρεαλιστική πιθανότητα επιτυχίας. Ρεαλιστική πιθανότητα επιτυχίας σημαίνει ότι η Απαίτηση διαθέτει κάποιο βαθμό πειστικότητας, είναι δηλαδή κάτι περισσότερο από συζητήσιμη. Το Δικαστήριο κατά την αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να αποφύγει να διεξάγει μια «συνοπτική δίκη» (mini trial). Αυτό δεν συνεπάγεται ότι το Δικαστήριο θα αποδεχτεί άνευ ετέρου και χωρίς την οποιαδήποτε αξιολόγηση τα επιχειρήματα του Ενάγοντα. Μια τέτοια αξιολόγηση μπορεί να είναι ιδιαίτερα αναγκαία εκεί και όπου τα όσα θέτει ο Ενάγοντας αντικρούονται από έγγραφα που έχουν προσαχθεί. Κατά την αξιολόγηση αυτή το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του όχι μόνο την μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του αλλά και όσα αναμένεται εύλογα να τεθούν ενώπιον του κατά την δίκη. Σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο όμως θα πρέπει να αποφύγει να αποφασίσει επί αμφισβητούμενων γεγονότων, τα οποία επιλύονται κατά κανόνα κατά την διάρκεια της δίκης (βλ. Tesco Stores Ltd v Mastercard Incorporated [2015] EWHC 1145 (Ch), [2015] All ER (D) 195 (Apr) στην παρ. 9).
(ii) Το ότι μια υπόθεση μπορεί κατά την δίκη να καταδειχθεί ότι δεν ήταν τόσο περίπλοκη, εντούτοις αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν θα δοθεί η ευκαιρία στους διαδίκους να αντιπαραβάλουν τα επιχειρήματα και την μαρτυρία τους σε πλήρη δίκη, ώστε να τύχουν της πλήρους αξιολόγησης που επακολουθεί μια πλήρη δίκη. Ακόμα και όταν ενώπιον του Δικαστηρίου τίθενται σε μεγάλο βαθμό παραδεκτά γεγονότα, το Δικαστήριο δεν θα εκδώσει Συνοπτική Απόφαση όταν υπάρχουν εύλογες ενδείξεις ότι κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας θα προκύψουν στοιχεία και γεγονότα τα οποία θα διασαφηνίσουν πτυχές ή θα συμβάλουν στο να παρουσιαστεί η όλη εικόνα ή υπάρχει ενδεχόμενο να διαφοροποιήσουν τα γεγονότα που έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου.
(iii) Μεταξύ των κριτηρίων που το Δικαστήριο θα λάβει υπόψη είναι κατά πόσο ενώπιον του Δικαστηρίου βρίσκεται ένα νομικό σημείο που μπορεί κατά τρόπο ξεκάθαρο να αποφασιστεί στη βάση των γεγονότων που βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου και οι διάδικοι είχαν την ευκαιρία να προβάλουν επαρκώς τις θέσεις τους. Σε μια τέτοια περίπτωση το Δικαστήριο θα αποφασίσει το ζήτημα στο πλαίσιο της Αίτησης που υποβάλλεται δυνάμει του Μέρους 24 των ΚΠΔ του 2023. Μια υπόθεση που είναι νομικά αβάσιμη στην περίπτωση που τα επιχειρήματα των διαδίκων ευσταθούν, τότε «όσο συντομότερα αποφασιστεί το ζήτημα τόσο το καλύτερο».
39. Όπως τέθηκε στην υπόθεση Mellor v Partridge [2013] EWCA Civ 477, [2013] All ER (D) 148 (May), στην παράγραφο 3 το έργο του Δικαστηρίου σε μια Αίτηση για έκδοση συνοπτικής Απόφασης «is not to decide whether the Claimants are right. Our task is to decide which parts of the case (if any) are fit to go to trial.»
40. Το βάρος απόδειξης ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει καμία προοπτική επιτυχίας στην Απαίτηση του (Tesco Stores Ltd v Mastercard Incorporated [2015] EWHC 1145 (Ch), [2015] All ER (D) 195) αλλά και ότι δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσει η υπόθεση σε δίκη (Apvodedo Nv v Collins [2008] EWHC 775 (Ch), [2008] All ER (D) 246) το φέρει ο εκάστοτε Αιτητής. Σε περιπτώσεις που καταδειχθεί ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική επιτυχίας τότε το αποδεικτικό βάρος μετατίθεται στον Καθ’ ου η Αίτηση να καταδείξει την προοπτική επιτυχίας της Απαίτησης του (New Zealand Cricket (Incorporation) v Neo Sports Broadcast PVT Ltd [2017] EWHC 3615 (Comm).
III. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
41. Οι Συνήγοροι κατέθεσαν τις γραπτές του αγορεύσεις στο Δικαστήριο προβάλλοντας η κάθε πλευρά την θέση της. Και οι δύο πλευρές επέλεξαν να προωθήσουν ισχυρισμούς και νομολογία που στηριζόταν στο προγενέστερο δικονομικό καθεστώς, ως αυτό ίσχυε κάτω από τους προηγούμενους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας.
42. Σε κάθε περίπτωση αυτό το οποίο έχει διαφανεί από τα όσα παρατέθηκαν πιο πάνω αλλά και από τα όσα διαπιστώνεται από τον όγκο των επιχειρημάτων και τεκμηρίων που έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο, αυτό το οποίο καλείται το Δικαστήριο σε αυτό το στάδιο είναι να υπεισέλθει σε αξιολόγηση αμφισβητούμενων ζητημάτων και αντικρουόμενων ισχυρισμών.
43. Ενδεικτικό είναι ότι όπως παρατηρείται, η Αιτήτρια δεν περιορίστηκε μόνο στην παράθεση επιχειρημάτων και γεγονότων που άπτονταν της σύστασης της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση. Αντίθετα, από τα όσα προβάλλει ενώπιον του Δικαστηρίου φαίνεται να διασυνδέει τα γεγονότα που είναι σχετικά με την σύσταση της Ενάγουσας με ζητήματα που άπτονται του τρόπου διαχείρισης των υποθέσεων του οικοδομικού συγκροτήματος στο οποίο βρίσκονται τα επίδικα Διαμερίσματα, γεγονότα στα οποία εμπλέκονται και τρίτα πρόσωπα και Εταιρείες.
44. Η αξιολόγηση που καλεί η Αιτήτρια/Εναγόμενη να κάνει το Δικαστήριο δεν μπορεί να γίνει σε αυτό το στάδιο. Από την μαρτυρία που έχει παρατεθεί προκύπτει ότι η υπόθεση είναι κατάλληλη για να τύχει χειρισμού σε πλήρη δίκη όπου όλα τα αμφισβητούμενα ζητήματα θα μπορούν να τύχουν πλήρους αξιολόγησης.
45. Θα πρέπει να σημειωθεί στο στάδιο αυτό, ότι ακόμα και υπό το προγενέστερο δικονομικό καθεστώς, τα Δικαστήρια δεν αξιολογούσαν τις Αιτήσεις για διαγραφή της αγωγής όταν υπήρχαν αμφισβητούμενα γεγονότα. Όπως αναφέρεται στην Βιομηχανία Χαρίλαος Αλωνεύτης Λτδ κ.ά. ν. Alpha Bank Ltd (2003) 1 A.AΔ.990):
«Περιπτώσεις, προσθέτω, στις οποίες το τί είναι επιλήψιμο, προβληματικό και αντιρρήσιμο, θα πρέπει να φαίνεται στο ίδιο το δικόγραφο, ή να προκύπτει από αυτό. Δεν μπορεί κατά την άποψη μου να έχουν εφαρμογή οι πρόνοιες της Δ.27 θ.3 σε περιπτώσεις όπου διάγνωση του εγειρόμενου σαν προβλήματος απαιτεί πολλή εξέταση, επιχειρηματολογία και περίσκεψη. Πολύ δε λιγότερο, δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες αυτής της Διαταγής σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, όπως και εδώ, η απόφανση επί του εγειρόμενου ζητήματος απαιτεί την λήψη μαρτυρίας είτε έγγραφης είτε προφορικής. Η νομιμοποίηση μιας νομικής οντότητας ως προς το δικαίωμα να είναι ενάγουσα, ή έστω το ερώτημα κατά πόσο η ενάγουσα θεωρείται ότι είναι υπαρκτή νόμιμα ή νομικά είναι νομικά ζητήματα. Νομικά ζητήματα επί των οποίων η απόφανση θα εξαρτηθεί από τα γεγονότα που τα περιβάλλουν. Όπως δε επανειλημμένα έχει νομολογηθεί, η προδικαστική εκδίκαση νομικών σημείων, ακόμα και κάτω από τις πρόνοιες της Δ.27 θ.θ. 1, 2 δεν προσφέρεται εκεί όπου το αναγκαίο υπόβαθρο γεγονότων είτε δεν υπάρχει είτε δεν αποτελείται από κοινά παραδεκτά γεγονότα (βλ. π.χ. Malachtou v. Armefti (1984) 1 C.L.R. 548, Greenock Navigation v. Tradex (1988) 1 C.L.R. 709). Στην υπό εξέταση όμως περίπτωση, όχι μόνο η βάση των αντιρρήσεων των εναγόμενων δεν είναι προφανής από το ίδιο το δικόγραφο ή από το όνομα έστω της ενάγουσας, αλλά τα γεγονότα στα οποία βασίζεται δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν παρά με λήψη μαρτυρίας και με αξιολόγηση της.»
46. Στις περιπτώσεις που αφορούσαν την έκδοση Συνοπτικής Απόφασης και πάλι η νομολογία είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρη. Το Δικαστήριο εξέταζε τις σχετικές Αιτήσεις όταν και εφόσον «το πράγμα είναι προφανές και όχι ως εγχείρημα αξιολόγησης και στάθμισης» (βλ. LCA DOMIKI LIMITED ν. ICE DEVELOPERS LTD, ECLI:CY:AD:2017:A323, Πολιτική Έφεση Αρ. 473/2011, 28/9/2017). Συνοπτική Απόφαση δεν εκδιδόταν όταν οι σχετικοί με το θέμα ισχυρισμοί θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την διεξαγωγή κανονικής δίκης. Εκεί και όπου υπάρχει διαφορά μεταξύ των διαδίκων που χρήζει επίλυσης τα Δικαστήρια θα επιλύσουν την διαφορά στο πλαίσιο της δίκης (βλ. Εμπορική Εταιρεία Λούκος Λτδ κ.ά. ν Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε. (Αρ.1) (2001) 1 ΑΑΔ 418 καθώς επίσης και BRAINVIBES LTD κ.α. ν. ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ, ECLI:CY:AD:2018:A235, Πολιτική Έφεση Αρ. 504/2012, 17/5/2018, ECLI:CY:AD:2018:A235). Με απλά λόγια η Αίτηση για έκδοση συνοπτικής Απόφασης δεν θα έπρεπε να καθίσταται δίκη ουσίας, κάτι το οποίο συμβαίνει όταν υπάρχουν αμφισβητούμενα γεγονότα (βλ. Λαζάρου Eυάγγελος και Άλλη ν. Γιάννη Π. Mακεδόνα (1999) 1 ΑΑΔ 817).
47. Στην βάση των όσων έχουν παρατεθεί πιο πάνω, η παρούσα Αίτηση είναι καταδικασμένη σε απόρριψη και συνεπώς απορρίπτεται.
IV. Τα έξοδα
48. Ο κανόνας είναι ότι ο αποτυχών διάδικος διατάσσεται να καταβάλει τα έξοδα του επιτυχόντα διάδικου σύμφωνα με το Μέρος 39.1 των ΚΠΔ του 2023.
49. Το Δικαστήριο διατάσσει είτε συνοπτικό, είτε λεπτομερή υπολογισμό εξόδων (βλ. Μέρος 39.4 των ΚΠΔ του 2023).
50. Ο γενικός κανόνας είναι ότι το Δικαστήριο προβαίνει σε συνοπτικό υπολογισμό των εξόδων κατά την ολοκλήρωση οποιασδήποτε ακρόασης η οποία διήρκησε συνολικά όχι πέραν των 6 ωρών και σε τέτοια περίπτωση η διαταγή θα καλύπτει τα έξοδα της Αίτησης του θέματος με τα οποία σχετιζόταν η ακρόαση (βλ. Μέρος 39.7 των ΚΠΔ του 2023).
51. Οι Δικηγόροι των διαδίκων έχουν καθήκον να βοηθούν το Δικαστήριο στην πραγματοποίηση συνοπτικού υπολογισμού των εξόδων σε κάθε υπόθεση στην οποία εφαρμόζεται ο Κανονισμός 39.7 των ΚΠΔ του 2023, υποβάλλοντας κατάλογο εξόδων των αξιούμενων ποσών δύο ημέρες πριν την τελική ακρόαση (βλ. Κανονισμό 39.9 των ΚΠΔ του 2023). Παράλειψη συμμόρφωσης χωρίς εύλογη αιτία λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο κατά τον συνοπτικό υπολογισμό των εξόδων.
52. Κανένας από τους διαδίκους δεν προχώρησε με την καταχώριση Συνοπτικού υπολογισμού των εξόδων της επίδικης Αίτησης.
53. Σε κάθε περίπτωση όμως, το Δικαστήριο έχει προβεί σε συνοπτικό υπολογισμό των εξόδων της παρούσας Αίτησης και τα Δικηγορικά έξοδα επιδικάζονται στο ποσό των 1.565, 00 Ευρώ πλέον Φ.Π.Α. και θα καταβληθούν μειωμένα κατά το ήμισυ.
54. Τα έξοδα θα είναι καταβλητέα εντός 14 ημερών από σήμερα.
V. Κατάληξη
55. Στην βάση των όσων έχουν σημειωθεί πιο πάνω η παρούσα υπόθεση θα είναι ορθότερο να αξιολογηθεί στο πλαίσιο πλήρους δίκης και συνεπώς η Αίτηση απορρίπτεται.
(Υπ.)…………………………………………..
Χ. Στρόππος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] «1.5 A party may believe they can show without a trial that an opponent's case has no real prospect of success on the facts, or that the case is bound to succeed or fail, as the case may be, because of a point of law (including the interpretation of a document). In such a case the party concerned may make an application under rule 3.4 or apply for summary judgment under Part 24 (or both) as they think appropriate.»
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο