ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Αγιομαμίτη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 5068/2015
Μεταξύ:
Σωτήρα Χαραλάμπους
Ενάγουσας
-και-
1. Ελευθερία Ανακρεόντε
2. Μιχάλης Τσιάταλλος
Εναγομένων
- - - - - - - - - - - -
Αίτηση ημερομηνίας 10.01.2025
Ημερομηνία: 19.05.2025
Για τους Εναγόμενους – Αιτητές: κ. Λ. Πισίας για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία ΔΕΠΕ
Για την Ενάγουσα – Καθ’ ης η Αίτηση: κ. Γ. Διογένους για Γιώργος Διογένους & Συνεργάτες ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Την 01.11.2024 εκδόθηκαν εκ συμφώνου διατάγματα τροποποίησης των Απαντήσεων και των Υπερασπίσεων. Δυνάμει των πιο πάνω διαταγμάτων καταχωρήθηκαν στις 13.11.2024 οι τροποποιημένες Απαντήσεις της Ενάγουσας (στο εξής «Καθ’ ης η αίτηση») και την 14.11.2024 οι τροποποιημένες Υπερασπίσεις των Εναγομένων 1 και 2 (στο εξής «Αιτητές»). Ακολούθως, καταχωρήθηκαν στις 21.11.2024 οι τροποποιημένες Απαντήσεις (στο εξής «Απαντήσεις») στις τροποποιημένες Υπερασπίσεις των Εναγομένων 1 και 2 ημερομηνίας 14.11.2024. Οι Απαντήσεις αποτέλεσαν την αφορμή για την καταχώριση της υπό κρίση αίτησης με την οποία ζητείται η διαγραφή συγκεκριμένων ισχυρισμών που συμπεριλήφθηκαν σε αυτές.
Στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση αναφέρεται, ανάμεσα σε άλλα, ότι μετά από έλεγχο που διενεργήθηκε από τους δικηγόρους των Αιτητών διαπιστώθηκε ότι στις Απαντήσεις υπήρξαν αλλαγές και ειδικότερα προσθήκες σε σύγκριση με τις τροποποιημένες Απαντήσεις ημερομηνίας 13.11.2024.
Πιο συγκεκριμένα, οι ισχυρισμοί των οποίων ζητείται η διαγραφή, δεν δικαιολογούνται από τις τροποποιήσεις που επήλθαν στις Υπερασπίσεις στη βάση του διατάγματος τροποποίησης ημερομηνίας 01.11.2024. Περαιτέρω, οι επίμαχοι ισχυρισμοί ή μέρος αυτών συγκρούονται με άλλους ισχυρισμούς που προβάλλει η Καθ’ ης η αίτηση στην τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης, καθώς και με ισχυρισμούς που προβάλλει στις ίδιες τις Απαντήσεις.
Επιπροσθέτως των πιο πάνω, οι υπό αναφορά ισχυρισμοί δεν απορρέουν από το διάταγμα τροποποίησης ημερομηνίας 01.11.2024. Ούτε και διασυνδέονται με ισχυρισμούς που προστέθηκαν, δυνάμει του πιο πάνω διατάγματος, στις τροποποιημένες Υπερασπίσεις ημερομηνίας 14.11.2024 (στο εξής «Υπερασπίσεις»).
Επιπλέον, οι επίμαχοι ισχυρισμοί είναι αχρείαστοι, επιπόλαιοι, σκανδαλώδεις, άσχετοι, προσβλητικοί, ενοχλητικοί και προκαλούν αμηχανία και αχρείαστα έξοδα. Σε περίπτωση μη διαγραφής τους, η υπόθεση θα περιπλακεί και θα καθυστερήσει την ομαλή διεξαγωγή της ακροαματικής διαδικασίας. Η προβολή εναλλακτικών ή αντιφατικών ισχυρισμών στις Απαντήσεις θα προκαλέσει αδικία στους Αιτητές, καθώς οι τελευταίοι θα πρέπει να ετοιμαστούν και να απαντήσουν σε διάφορα διαζευκτικά σενάρια που θα προωθήσει η Καθ’ ης η αίτηση.
Ως εκ των ανωτέρω, είναι ορθό και προς το συμφέρον της δικαιοσύνης όπως διαγραφούν από τις Απαντήσεις οι ισχυρισμοί που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας αίτησης.
Η υπό κρίση αίτηση συνάντησε την ένσταση της Καθ’ ης η αίτηση. Η τελευταία επικαλείται 13 λόγους ένστασης οι οποίοι συγκεφαλαιώνονται στους ακόλουθους 2:
· Η αίτηση είναι παράτυπη.
· Οι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στις Απαντήσεις είναι επακόλουθοι και/ή συνακόλουθοι του διατάγματος τροποποίησης των Υπερασπίσεων.
Στη συνοδευτική ένορκη δήλωση αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται τις Απαντήσεις και των οποίων ζητείται η διαγραφή είναι σχετικοί και επακόλουθοι των ισχυρισμών που προσέθεσαν οι Αιτητές στις Υπερασπίσεις δυνάμει του διατάγματος τροποποίησης ημερομηνίας 01.11.2024. Συγκεκριμένα, οι επίμαχοι ισχυρισμοί συνιστούν απάντηση στις λεπτομέρειες της παραγράφου 21ν(κ) και 32 της Υπεράσπισης της Αιτήτριας 1 και στις λεπτομέρειες της παραγράφου 17ν(η) και 27 της Υπεράσπισης του Αιτητή 2.
Δεν προβάλλονται συγκρουόμενοι ισχυρισμοί στις Απαντήσεις. Ακόμη, όμως, κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, αυτό το γεγονός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει βάσιμο λόγο για διαγραφή ισχυρισμών από δικόγραφο.
Περαιτέρω, οι επίμαχοι ισχυρισμοί δεν είναι σκανδαλώδεις, προσβλητικοί ή επιπόλαιοι, ούτε και προκαλούν οποιαδήποτε αδικία ή αμηχανία στην πλευρά των Αιτητών.
Η ακρόαση της επίδικης αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων με τις αγορεύσεις τους προέβαλαν την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία τους. Έχω μελετήσει και έχω λάβει υπόψη μου στο σύνολό τους όλα όσα τέθηκαν ενώπιόν μου.
Νομική πτυχή
Η ουσιαστική διάταξη επί της οποίας εδράζεται η υπό κρίση αίτηση είναι η Δ.19 θ.26 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Επίσης, οι Αιτητές επικαλούνται τη συμφυή εξουσία του Δικαστηρίου.
Στην υπόθεση Soboh Petroleum (Cyprus) Ltd v. Abdallah κ.ά. (2013) 1Β Α.Α.Δ 1520, λέχθηκε ότι η εξουσία διαγραφής, δυνάμει της Δ.19 θ.26 είναι διακριτικής μορφής και ταυτόχρονα πλατιά. Παραθέτω σχετικό απόσπασμα:
«Η εξουσία διαγραφής που παρέχεται από τις πιο πάνω Διαταγές είναι διακριτικής μορφής και, ταυτόχρονα, πλατιά. Στη Vector Onega A.G. ν. Πλοίου M/V Girvas κ.ά. (Αρ. 1) (2000) 1 Α.Α.Δ. 16, αναφέρθηκε ότι:- (σελ. 23)
«Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι συνθήκες υπαγορεύουν στένεμα της εξουσίας για να ασκηθεί κατά συγκεκριμένο τρόπο, όπως όταν επιζητείται διαγραφή υλικού από δικόγραφο λόγω δεδικασμένου, η εξουσία αυτή δε χάνει ολότελα το διακριτικό της χαρακτήρα.»
Σύμφωνα δε με το Annual Practice, 1958, σελ. 477-479, η φράση: "Tend to prejudice, embarrass, or delay the fair trial of the action" - («τείνουν να επηρεάσουν δυσμενώς, να προκαλέσουν αμηχανία, ή να καθυστερήσουν τη δίκαιη δίκη της αγωγής») - έχει ερμηνευθεί φιλελεύθερα από τα δικαστήρια, έτσι ώστε απλή πολυλογία να μην προκαλεί αμηχανία. Το Δικαστήριο δεν υποδεικνύει στα μέρη πώς θα διαμορφώσουν την υπόθεσή τους, εφόσον αυτά δεν παραβαίνουν τους κανόνες. Δικόγραφα, έστω και αν δεν είναι απόλυτα σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες, δε διαγράφονται. Το γεγονός ότι δικόγραφο περιέχει αχρείαστα ζητήματα δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει σε διαγραφή του, εφόσον δεν προκαλείται ζημιά στον αντίδικο. Εάν, όμως, σε δικόγραφο, περιέχονται ισχυρισμοί παντελώς άσχετοι, από τους οποίους θα προκληθούν έξοδα και καθυστέρηση στην υπόθεση, τότε αυτοί δικαιολογείται να διαγραφούν. Ισχυρισμοί που προβάλλονται για ανεντιμότητα και συμπεριφορά προσβλητική για τον αντίδικο, εφόσον δεν είναι σχετικοί με τα επίδικα ζητήματα, θεωρούνται σκανδαλώδεις.»
Περαιτέρω, στην υπόθεση Αγγελίδου ν. Μούσουλου (2012) 1Β Α.Α.Δ 1846, το Ανώτατο Δικαστήριο αντιμετωπίζοντας αίτηση για διαγραφή άσχετων, αχρείαστων και σκανδαλωδών ισχυρισμών, ανέτρεξε στους κανόνες σύνταξης των δικογράφων επισημαίνοντας τα ακόλουθα:
«Τα δικόγραφα αποτελούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο αρχίζει και τελειώνει η προσφερόμενη δυνατότητα παρουσίασης της υπόθεσης ενός εκάστου διαδίκου. Η Δ.19 θ.4 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας επιτακτικά καθορίζει ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στα δικόγραφα γεγονότα, κατ' αντίθεση προς τη μαρτυρία, και κατά δεύτερο λόγο τα γεγονότα στα οποία γίνεται αναφορά από ένα διάδικο πρέπει να είναι ουσιώδη σχετιζόμενα με το επίδικο ζήτημα που τίθεται προς εκδίκαση (βλ. Μαυρομιχάλη κ.ά. ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 530, Γεωργίου Καψού (1997) 1(Α) Α.Α.Δ. 164 και Παγκύπριος Εταιρεία Αρτοποιών Λτδ ν. Σαββίδη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 685..»
Συμπεράσματα
Προτού προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της αίτησης, θα ασχοληθώ με το διαδικαστικό ζήτημα που εγείρεται από τον ευπαίδευτο συνήγορο της Καθ’ ης η αίτηση. Συγκεκριμένα ο κ. Διογένους εισηγείται, ότι η διαδικασία είναι εξ υπαρχής άκυρη καθώς αυτή καταχωρήθηκε στη βάση των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ενώ εφαρμόζονται οι νέοι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας (Κ.Π.Δ).
Με κάθε σεβασμό προς την προαναφερόμενη εισήγηση, θεωρώ ότι αυτή εγείρεται εκ του μή όντος. Το Μέρος 60.1(2) των Κ.Π.Δ δεν αφήνει οποιοδήποτε περιθώριο αμφιβολίας ότι η λέξη «διαδικασίες», αφορά την έναρξη δικαστικών διαδικασιών και όχι την καταχώριση ενδιάμεσων αιτήσεων στο πλαίσιο υφιστάμενων διαδικασιών. Εξου και διευκρινίζεται, ότι οι παρόντες Κανονισμοί τίθενται σε ισχύ από την 01.09.2023 σε διαδικασίες που καταχωρούνται από την 01.09.2023. Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι οι Κ.Π.Δ δεν εφαρμόζονται σε ενδιάμεσες αιτήσεις διαδικασιών που εκκρεμούσαν κατά την πιο πάνω ημερομηνία. Η ορθότητα της πιο πάνω προσέγγισης επιβεβαιώνεται και από το Μέρος 60.2 των Κ.Π.Δ, το οποίο εισάγει ειδική πρόνοια εξαίρεσης σε σχέση με εκκρεμούσες διαδικασίες.
Προχωρώ στην εξέταση της ουσίας της αίτησης. Το βασικό παράπονο των Αιτητών εντοπίζεται στο ότι οι ισχυρισμοί των οποίων ζητείται η διαγραφή δεν προστέθηκαν ως αποτέλεσμα του διατάγματος τροποποίησης ημερομηνίας 01.11.2024, δυνάμει του οποίου τροποποιήθηκαν οι Υπερασπίσεις.
Παραθέτω τους ισχυρισμούς των οποίων ζητείται η διαγραφή και που περιλαμβάνονται στην Απάντηση στην Υπεράσπιση της Αιτήτριας 1:
«i. Το ακόλουθο απόσπασμα στην 40η μέχρι την 43η γραμμή της παραγράφου 9:
“Σε σχέση με τις λεπτομέρειες κωλύματος της παραγράφου 21 v η Ενάγουσα ως έχει αναφέρει πιο πάνω απορρίπτει αυτούς στην ολότητα τους και αναφέρει ότι όλοι οι λόγοι που αναφέρονται δεν έχουν έρεισμα και/ή η Εναγόμενη μέσα από την συμπεριφορά της δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι τα γεγονότα αυτά δημιουργούν κώλυμα στην Ενάγουσα”
ii. Το ακόλουθο απόσπασμα στην 46η μέχρι την 50η γραμμή της παραγράφου 9:
“Επιπλέον η Ενάγουσα αναφέρει ότι εάν οι μετοχές δεν μεταβιβάζονταν στον υιό της, ανάλογα χρήματα που ισχυρίζεται η Εναγόμενη 1 ότι έλαβε ο Andrew ίσως και περισσότερα από αυτά, θα έπαιρναν τόσο αυτή όσο και ο σύζυγος της οι οποίοι, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ήταν συνιδιοκτήτες κατά 50% στην εταιρεία πλην όμως τις μετοχές τους κρατούσαν ο Εναγόμενος 2 και η σύζυγος του για λογαριασμό και προς όφελος τους”
iii. Το ακόλουθο απόσπασμα στην 11η μέχρι την 12η γραμμή της παραγράφου 14:
“αυτά τα χρήματα τα είχε αποταμιεύσει προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει σε επενδύσεις ή και για άλλους λόγους και”
iv. Το ακόλουθο απόσπασμα στην 50η μέχρι την 53η γραμμή της παραγράφου 9:
“Αυτό άλλωστε γινόταν πριν την μεταβίβαση των μετοχών στα παιδιά τους δηλαδή η Ενάγουσα και ο σύζυγος της πληρώνονταν επιπλέον χρήματα, πέραν από τον καθορισμένο μισθό τους από την εταιρεία όχι όμως υπό την μορφή μερισμάτων αφού τυπικά δεν μπορούσε να γίνει αυτό αλλά υπό άλλη μορφή”»
Οι ίδιοι ισχυρισμοί ζητείται όπως διαγραφούν και από την Απάντηση στην Υπεράσπιση του Αιτητή 2.
Η έκδοση διατάγματος τροποποίησης ενός δικογράφου περιλαμβάνει εξυπακουόμενη εξουσιοδότηση προς την αντίδικη πλευρά όπως επιφέρει, εάν το επιθυμεί, τροποποιήσεις και στο δικό της δικόγραφο οι οποίες, όμως, θα πρέπει να παρουσιάζουν άμεση διασύνδεση με το διάταγμα τροποποίησης (Williams and Glyn’s Bank Plc κ.α. ν. του πλοίου «ΜΑRIA» (1992) 1Α Α.Α.Δ 309).
Έχω εξετάσει τους επίμαχους ισχυρισμούς των Απαντήσεων σε συνάρτηση με το διάταγμα τροποποίησης ημερομηνίας 01.11.2024 και τις καταχωρηθείσες δυνάμει αυτού Υπερασπίσεις. Δεν διαπιστώνω ότι οι εν λόγω ισχυρισμοί εκφεύγουν του επιτρεπτού πλαισίου, όπως αυτό καθορίστηκε στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο. Τόσο οι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στην Απάντηση στην Υπεράσπιση της Αιτήτριας 1, όσο και οι πανομοιότυποι ισχυρισμοί που περιλαμβάνονται στην Απάντηση στην Υπεράσπιση του Αιτητή 2, συνιστούν απόρροια των νέων ισχυρισμών που προστέθηκαν στις Υπερασπίσεις. Με άλλα λόγια, οι επίμαχοι ισχυρισμοί είναι αναγκαίοι προς απάντηση των τροποποιήσεων που επήλθαν στις Υπερασπίσεις. Ειδικότερα, παρουσιάζουν άμεση διασύνδεση με τους ισχυρισμούς των παραγράφων 21v(κ) και 32 της Υπεράσπισης της Αιτήτριας 1 και 17v(η) και 27 της Υπεράσπισης του Αιτητή 2.
Παραπονούνται, επίσης, οι Αιτητές ότι ο ισχυρισμός υπ’ αριθμό ii πιο πάνω, βρίσκεται σε σύγκρουση με άλλους ισχυρισμούς που περιλαμβάνονται στην τροποποιημένη Έκθεση Απαίτησης καθώς και στα ίδια τα δικόγραφα των Απαντήσεων.
Εν πρώτοις, σημειώνω ότι αποτελεί θεμελιωμένη αρχή ότι ένας διάδικος δικαιούται να προβάλλει στο δικόγραφό του διαζευκτικούς ισχυρισμούς. Είναι κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας που θα πρέπει να επιλέξει ποια εκδοχή θα προωθήσει (Μούντης ν. Παπαχριστοφόρου (2012) 1Γ Α.Α.Δ 2637). Συνεπώς, η προβολή διαζευκτικών ισχυρισμών στα δικόγραφα δεν απαγορεύεται και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελέσει βάσιμο λόγο διαγραφής τους.
Εν πάση περιπτώσει, στην παράγραφο 4(α) της Απάντησης στην Υπεράσπιση της Αιτήτριας 1, περιλαμβάνονται ισχυρισμοί ως προς το ότι η Καθ’ ης η αίτηση και ο σύζυγός της εισέπρατταν από την εταιρεία διάφορα χρηματικά ποσά πέραν των απολαβών τους αφού θεωρούνταν συνιδιοκτήτες της επιχείρησής της. Περαιτέρω, στην παράγραφο 4(γ) του πιο πάνω δικογράφου προβάλλεται η θέση ότι ο Αιτητής 2 και η σύζυγός του κρατούσαν το μερίδιο των μετοχών που θα αναλογούσαν στην Καθ’ ης η αίτηση και τον σύζυγό της για λογαριασμό των τελευταίων.
Τέλος, οι Αιτητές υποστηρίζουν ότι οι επίμαχοι ισχυρισμοί θα πρέπει να διαγραφούν ως αχρείαστοι και/ή σκανδαλώδεις και/ή ενοχλητικοί και/ή διότι τείνουν να προκαταλάβουν δυσμενώς τους Αιτητές και/ή να περιπλέξουν την υπόθεση. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, οι υπό αναφορά ισχυρισμοί είναι άμεσα συνυφασμένοι με το διάταγμα ημερομηνίας 01.11.2024, δυνάμει του οποίου τροποποιήθηκαν οι Υπερασπίσεις. Συνεπώς, δεν διαπιστώνεται παράβαση οποιουδήποτε ρητού ή εξυπακουόμενου κανόνα αναφορικά με τη σύνταξη δικογράφων. Ούτε, από την άλλη, οι επίμαχοι ισχυρισμοί εμπεριέχουν οτιδήποτε το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί ως σκανδαλώδες ή ενοχλητικό.
Κατάληξη
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Καθ’ ης η αίτηση και εναντίον των Αιτητών, ως αυτά έχουν συνοπτικά υπολογιστεί στο ποσό των €3.230, πλέον Φ.Π.Α αν υπάρχει.
(Υπ.) ………………………………………
Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/ΜΔ
Subject: Civil/Other Action/Interim
Αναφορά: Αίτηση για διαγραφή ισχυρισμών σε τροποποιημένες Απαντήσεις
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο