ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Αφρ. Χαραλαμπίδη.Ε.Δ.

                                                                                     Αρ. Αγωγής: 280/2023 (IJ)

Μεταξύ:

 

Διαχειριστική Επιτροπή της πολυκατοικίας HAWAII ROYAL GARDENS COURT

 

Εναγόντων,

ν.

 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΙΑΠΩΝΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΥΣΗΣ ΛΙΜΙΤΕΔ

 

Εναγόμενης.

 

Αίτημα ημερ.28/4/2025 για απόρριψη της Αγωγής λόγω εκπρόθεσμης καταχώρησης της Κλήσης για Οδηγίες

 

Ημερομηνία: 20 Ιουνίου, 2025

 

Για τους Ενάγοντες: κος Φωτάκης Τ. Αποστολίδης

Για την Εναγόμενη: κα Μικαέλα Καραπατάκη για KARAPATAKIS PAVLIDES LLC

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

1.   Η υπό κρίση αγωγή καταχωρήθηκε στις 8/2/2023. Σύμφωνα με την έκθεση απαίτησης, οι Ενάγοντες διεκδικούν από την Εναγόμενη ποσό €30.659,62 ως η αναλογία της τελευταίας στις δαπάνες, για την περίοδο 31/1/2020 μέχρι 18/1/2023, για την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων υπηρεσιών σύμφωνα με τον σχετικό Νόμο, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης, συντήρησης, λειτουργίας, επιδιόρθωσης, αποκατάστασης, ανακαίνισης και διαχείρισης (στο εξής οι «κοινόχρηστες δαπάνες») της πολυκατοικίας την διαχείριση της οποίας έχουν οι Ενάγοντες ως Διαχειριστική Επιτροπή (στο εξής η «επίδικη πολυκατοικία») και μέρος της οποίας αποτελούν τρία διαμερίσματα,  ιδιοκτησίας της Εναγόμενης.

 

2.   Η Εναγόμενη καταχώρησε εμφάνιση στις 24/2/2023 και στην συνέχεια υπεράσπιση και ανταπαίτηση στις 21/2/2024. Από πλευράς των Εναγόντων, ακολούθησε στις 26/2/2024 η καταχώρηση απάντησης στην υπεράσπιση και υπεράσπιση στην ανταπαίτηση και στις 27/2/2024 αίτηση για αποκλεισμό της Ανταπαίτησης (στο εξής η «Αίτηση Αποκλεισμού»).

 

3.   Η Αίτηση Αποκλεισμού προσέκρουσε στην ένσταση της Εναγόμενης και, κατόπιν εκδίκασης της Αίτησης, εκδόθηκε η ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.7/2/2025, μέσω της οποίας διατάχθηκε ο αποκλεισμός της ανταπαίτησης της Εναγόμενης (στο εξής η «Απόφαση Αποκλεισμού»). Μετά την απόφαση αποκλεισμού, ακυρώθηκε και η ημερομηνία κατά την οποία ήταν ορισμένη η κλήση για οδηγίες στην ανταπαίτηση[1], την οποία εξέδωσε η Εναγόμενη στις 14/3/2024, και στην οποία οι Ενάγοντες καταχώρησαν σχετικό Παράρτημα Τύπος 25 στις 15/3/2024.

 

4.   Στις 13/2/2025, οι Ενάγοντες εξέδωσαν κλήση για οδηγίες στην αγωγή (στο εξής η «ΚΔΟ»), δυνάμει της Διαταγής 30 των παλαιών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, και η τελευταία ορίστηκε στις 28/4/2025 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Παρά την επίδοση της ΚΔΟ στην πλευρά της Εναγόμενης, η τελευταία δεν καταχώρησε το Παράρτημα τους στον Τύπο 25, που την συνόδευε.

 

5.   Στις 28/4/2025, ημερομηνία που ήταν ορισμένη η ΚΔΟ, αφού αποστάλθηκε σχετική ηλεκτρονική επικοινωνία, οι συνήγοροι κλήθηκαν να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου με φυσική παρουσία, και η ευπαίδευτη συνήγορος της Εναγόμενης δήλωσε ότι, ο λόγος που δεν καταχωρήθηκε ο Τύπος 25 από πλευράς τους, οφείλετο στο εκπρόθεσμο της καταχώρησης της ΚΔΟ των Εναγόντων. Ως εκ τούτου, αιτήθηκε απόρριψη τόσο της ΚΔΟ όσο και της αγωγής των Εναγόντων, λόγω του ότι η ΚΔΟ δεν καταχωρήθηκε σύμφωνα με την προθεσμία που θέτει η Δ.30, δηλαδή «...εντός ενενήντα ημερών από το χρόνο κατά τον οποίο τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα... »[2]. Προς περαιτέρω υποστήριξη του αιτήματος, η ευπαίδευτη συνήγορος της Εναγόμενης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο ότι δεν προέκυψε ή προβλήθηκε οιαδήποτε αντικειμενική δυσκολία από πλευράς των Εναγόντων ώστε να δικαιολογείται η παράταση του χρόνου καταχώρησης της ΚΔΟ αλλά ούτε και άλλος καλός λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για παράτασή τους. Επίσης ανέφερε ότι, παρά του ότι η πρόθεση της Εναγόμενης να ζητήσει απόρριψη της αγωγής ήταν υπόψη των Εναγόντων, εφόσον εγέρθηκε στα πλαίσια της αγόρευσης της συνηγόρου της κατά την εκδίκαση της Αίτησης Αποκλεισμού, δεν προέβησαν στο ενδιάμεσο σε οιονδήποτε διάβημα παρά μόνο μετά την έκδοση της Απόφασης Αποκλεισμού.

 

6.   Στην αντίπερα όχθη, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εναγόντων, επιχειρηματολογώντας προς αντίκρουση της θέσης της Εναγόμενης, ουσιαστικά ανέφερε ότι τα δικόγραφα στην αγωγή συμπληρώθηκαν με την έκδοση της Απόφασης αποκλεισμού, δηλαδή στις 7/2/2025, και κατά συνέπεια η ΚΔΟ καταχωρήθηκε από πλευράς τους εμπρόθεσμα και δεν τίθεται ζήτημα απόρριψης της αγωγής στην βάση αυτή.

 

7.   Οι συνήγοροι περιόρισαν την επιχειρηματολογία τους στα όσα ανέφεραν προφορικά κατά την προαναφερόμενη εμφάνιση, τα οποία έχουν ληφθεί υπόψη από πλευράς του Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένης της νομολογίας στην οποία παρέπεμψε το Δικαστήριο η κα Καραπατάκη.

 

8.   Η Δ.30 με τον θ.1(α) επιβάλλει στον ενάγοντα όπως εντός 90 ημερών από τον χρόνο κατά τον οποίο τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα, και προτού λάβει οποιοδήποτε νέο μέτρο στην αγωγή, εκτός από αίτηση για παρεμπίπτον διάταγμα, να εκδώσει κλήση για οδηγίες. Από τα όσα έχουν αναφερθεί από πλευράς των συνηγόρων των διαδίκων, στην υπό κρίση περίπτωση προκύπτει διαφωνία ως το χρονικό σημείο που συμπληρώθηκαν τα δικόγραφα στην αγωγή. Το εν λόγω ζήτημα εξετάστηκε ήδη από πλευράς του δικαστηρίου στην Απόφαση Αποκλεισμού στα πλαίσια της οποίας αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:

 

«19.Η Δ.26 θ.11 των Θ.Π.Δ. αναφέρει ότι όταν δεν έχει διαταχθεί δικόγραφο επακόλουθο της απάντησης και έχουν παρέλθει επτά ημέρες από την παράδοση της υπεράσπισης ή απάντησης (εάν υπάρχει), με την εκπνοή του εν λόγω χρόνου τα δικόγραφα θα θεωρούνται  συμπληρωμένα. Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Χαραλάμπους v. Γεωργίου v. Αντωνίου Πολιτική Έφεση Αρ. 185/2017, ημερ. 18/4/18, ECLI:CY:AD:2018:A173 λέχθηκαν τα εξής σχετικά:

 

«Ο χρόνος κατά τον οποίο τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα ήταν το ορόσημο και στην αρχική Διαταγή 30 («Such summons shall be taken out within 10 days from the time when the pleadings shall be deemed to be closed»).

 

Η έννοια δε του όρου «συμπλήρωση των δικογράφων» στη Δ.30 οριζόταν πάντοτε από τα προβλεπόμενα στη Δ.26 κ. 11 με αναφορά στους αρχικούς διαδίκους«Where a pleading subsequent to reply is not ordered, then, at the expiration of seven days from the delivery of defence or reply (if any)»

 

Εξ ου και στην Οδηγία Πρακτικής ημερ. 28.7.2017 διευκρινίστηκε ότι τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα εν τη εννοία της Δ.30, κ.(1)(α), ώστε να αρχίσει να τρέχει η προνοούμενη προθεσμία, όταν τα δικόγραφα συμπληρωθούν υπό την έννοια που προβλέπεται από τη Δ.26, κ.11 για όλους τους εναγόμενους.»

 

20.Ως προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης, η Εναγόμενη καταχώρησε υπεράσπιση και ανταπαίτηση στις 21/2/2024. Ακολούθησε η καταχώρηση της απάντησης στην υπεράσπιση και υπεράσπισης στην ανταπαίτηση από τους Ενάγοντες στις 26/2/2024. Δεν ακολούθησε η καταχώρηση οποιουδήποτε άλλου δικογράφου από πλευράς τους, παρά μόνο της υπό κρίση αίτησης στις 27/2/2024. »

 

9.   Τα όσα αναφέρονται στο πιο πάνω απόσπασμα, υιοθετούνται για σκοπούς της παρούσας απόφασης και προκύπτει ότι το τελευταίο δικόγραφο που καταχωρήθηκε από πλευράς των Εναγόντων στην αγωγή, ήταν η απάντηση στην υπεράσπιση. Δεν διαφοροποιεί οτιδήποτε το γεγονός ότι κατά την καταχώρηση της περιλαμβάνετο στο προαναφερόμενο δικόγραφο και υπεράσπιση στην ανταπαίτηση. Ως αναφέρθηκε και στην Απόφαση Αποκλεισμού, το δικόγραφο της απάντησης στην υπεράσπιση και υπεράσπισης στην ανταπαίτηση είναι ένα ενιαίο έγγραφο (βλ. Annual Practice 1956 στη σελίδα 415: «The reply and defence are delivered together as a single document»). Ως εκ τούτου, τα δικόγραφα συμπληρώθηκαν με την παρέλευση επτά ημερών από την καταχώρηση της απάντησης στην υπεράσπιση, δηλαδή στις 4/3/2024. Συνεπάγεται ότι, ο χρόνος των ενενήντα ημερών από τη συμπλήρωση των δικογράφων, δηλαδή ο χρόνος που είχαν οι Ενάγοντες να εκδώσουν την Κλήση για οδηγίες στην αγωγή, έληγε στις 3/6/2024. Εφόσον, η υπό εξέταση ΚΔΟ καταχωρήθηκε στις 13/2/2025, είχε, προφανώς, ήδη παρέλθει η σχετική προθεσμία προ πολλού και, αποτελεί κρίση μου, ότι η ΚΔΟ έχει κατά συνέπεια καταχωρηθεί εκπρόθεσμα.

 

10.          Σε σχέση τώρα με τις συνέπειες της μη έγκαιρης καταχώρησης κλήσης για οδηγίες, αξίζει να αναφερθεί ότι, στα πλαίσια εκδίκασης της αίτησης αποκλεισμού, η ευπάιδευτη συνήγορος της Εναγόμενης, μέσω της αγόρευσης της, όντως ζήτησε από το Δικαστήριο να εξετάσει, τις συνέπειες της από πλευράς των Εναγόντων παράλειψης να καταχωρήσουν την ΚΔΟ και συνεπακόλουθα, να απορρίψει την αγωγή. Για τους λόγους που αναφέρονται στην Απόφαση Αποκλεισμού, το Δικαστήριο δεν εξέτασε το εν λόγω αίτημα αλλά ανέφερε τα ακόλουθα σχετικά με την διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις, σε συνάρτηση με το ιστορικό της παρούσας υπόθεσης, ως διαφαίνετο φυσικά κατά τον εν λόγω χρόνο από τον φάκελο της υπόθεσης:

«16.Ο τρόπος που η παράλειψη καταχώρησης Κλήσης οδηγεί στην απόρριψη της αγωγής καθορίζεται στο θεσμό 1(γ) της ίδιας διαταγής[3], και προνοεί ότι, εφόσον ο Εναγόμενος δεν καταχωρεί αίτηση για απόρριψη της αγωγής εντός της σχετικής προθεσμίας, το Πρωτοκολλητείο οφείλει να θέσει το φάκελο της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου το συντομότερο δυνατό προς απόρριψη της. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει συμβεί στην παρούσα υπόθεση μέχρι σήμερα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι στο προαναφερόμενο πλαίσιο που θα εξεταστεί η τυχόν απόρριψη της αγωγής στην βάση που εισηγείται η συνήγορος της Εναγόμενης.......»

11.          Τα όσα αναφέρονται στο πιο πάνω απόσπασμα, υιοθετούνται για σκοπούς της παρούσας απόφασης, εφόσον, τα δεδομένα επί των οποίων βασιζόταν, παραμένουν τα ίδια. Δηλαδή, παρά το γεγονός ότι παρήλθε η σχετική προθεσμία καταχώρησης Κλήσης για Οδηγίες, η Εναγόμενη δεν καταχώρησε αίτηση για απόρριψη εντός της προθεσμίας που προνοείται στην Δ.30 θ.1(γ)[4] αλλά ούτε και το Πρωτοκολλητείο όρισε την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου για σκοπούς απόρριψης της.

 

12.          Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση στην Go Ahead Insurance Consultants Ltd v. Πέτρος Πινδάρου Κούλας κ.α., Πολιτική Έφεση αρ. Ε23/19, 17/2/2025, από την στιγμή που ο φάκελος της υπόθεσης δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου για απόρριψη, ως προβλέπεται από την επιφύλαξη της Δ.30 Θ.1(γ), το πρωτόδικο Δικαστήριο διατηρεί διακριτική ευχέρεια να παρατείνει την προθεσμία των 90 ημερών δυνάμει της Δ.30 Θ.2, η αυστηρότητα της οποίας προθεσμίας έχει πλέον καμφθεί[5]. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Δ.30 Θ.2(β), οι προθεσμίες που προβλέπονται στον Κανονισμό 1(α) και 2(α), δύνανται να παραταθούν, εάν καταδειχθεί στο Δικαστήριο ότι α) υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με τις εν λόγω προθεσμίες ή β) άλλος καλός λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για παράτασή τους.

 

13.          Φυσικά, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εναγόντων, παρά του ότι εγέρθηκε ζήτημα από την αντίδικο του ως προς το εκπρόθεσμο της καταχώρησης της ΚΔΟ, δεν προέβαλε αίτημα για παράταση της σχετικής προθεσμίας, αλλά, ούτε και αναφέρθηκε σε τυχόν συνδρομή οιονδήποτε εκ των προϋποθέσεων της Δ.30 Θ.2(β). Προφανώς η εν λόγω παράλειψη από πλευράς του οφείλεται στο ότι, με βάση τα όσα ο ίδιος ανέφερε, κατά την άποψη του, η εν λόγω προθεσμία δεν είχε παρέλθει κατά την υπό κρίση καταχώρηση. Όμως, απαύγασμα της πρόσφατης επί του θέματος νομολογίας (βλ.Go Ahead Insurance Consultants Ltd v. Πέτρος Πινδάρου Κούλας, πιο πάνω και ΜΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΙΕΡΗ v. ΚΑΙΤΗΣ ΧΑΤΖΙΑΝΤΩΝΗ ΤΣΟΥΠΑΝΗ κ.α., Πολιτική Έφεση αρ. E196/2021, 26/2/2025), είναι, ότι, το Δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του τις περιστάσεις της υπόθεσης, ώστε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της παράτασης της προθεσμίας για κλήση για οδηγίες.

 

14.          Σύμφωνα και με την Ασφαλιστική Εταιρεία η «Κεντρική» Λτδ κα ν. Agridiotis Insurance Agents, Sub-Agents and Consultants Ltd Πολ. Έφεση Ε79/23 ημ. 26.9.24[6], η παραβίαση των προθεσμιών της Δ.30 από μόνη της, δεν οδηγεί χωρίς άλλο στην απόρριψη της αγωγής ελλείψει περιστάσεων που να δικαιολογούσαν συμπέρασμα εγκατάλειψης του διαδικαστικού διαβήματος. Η εν λόγω αρχή προκύπτει και από την προγενέστερη απόφαση στην Ασφαλιστική Εταιρεία η «Κεντρική» Λτδ κ.α. v. Naso Eliadou Insurance Agents And Consultants Ltd, Πολ. Έφεση Ε80/2023, ημ. 23.9.2024[7], όπου λέχθηκε από το Εφετείο ότι, στα πλαίσια προφορικού αιτήματος απόρριψης από τους εφεσείοντες 1, παρεχόταν η ευχέρεια στο Δικαστήριο να περισώσει την Κύρια Αίτηση,   θεωρώντας το αίτημα ως Κλήση για Οδηγίες, δίδοντας οδηγίες για καταχώρηση γραπτής Κλήσης για Οδηγίες, αν επιθυμούσαν οι διάδικοι να ζητήσουν κάτι συγκεκριμένο, ούτως ώστε να προχωρήσει η διαδικασία.

 

15.          Στην παρούσα περίπτωση οι περιστάσεις που ενδιαφέρουν εν προκειμένω έχουν ως εξής:

 

15.1       Μετά την καταχώριση της απάντησης τους στην υπεράσπιση της Εναγόμενης και υπεράσπισης στην ανταπαίτηση της στις 26/2/2024, οι Ενάγοντες καταχώρησαν στις 27/2/2024 την Αίτηση Αποκλεισμού η οποία ορίστηκε για οδηγίες στις 25/4/2024. Κατά την εν λόγω δικάσιμο ζητήθηκε χρόνος από πλευράς της Εναγόμενης για σκοπούς καταχώρησης ένστασης και η αίτηση ορίστηκε ακολούθως στις 6/6/2024 για οδηγίες, ημερομηνία κατά την οποία σημειωτέο, σύμφωνα με την πιο πάνω κατάληξη του Δικαστηρίου, είχε ήδη παρέλθει η προθεσμία για την ΚΔΟ.

 

15.2       Στο ενδιάμεσο, συγκεκριμένα στις 14/3/2024, εκδόθηκε κλήση για οδηγίες στην ανταπαίτηση από την Εναγόμενη, στην βάση της οποίας η ανταπαίτηση ορίστηκε στις 13/6/2024 για οδηγίες και στην οποία οι Ενάγοντες αντέδρασαν καταχωρώντας σχετικό Παράρτημα Τύπος 25 στις 15/3/2024.

 

15.3       Ακολούθως, η Αίτηση Αποκλεισμού ορίστηκε στις 25/10/2024 για Ακρόαση και στις 13/6/2024 η ανταπαίτηση ορίστηκε επίσης την ίδια ημερομηνία, ώστε να συμβαδίζει με την πορεία της Αίτησης Αποκλεισμού.

 

15.4       Στις 25/10/2024 η ακροαματική διαδικασία αναβλήθηκε κατόπιν αιτήματος της πλευράς των Εναγόντων και η Αίτηση Αποκλεισμού ως και η Ανταπαίτηση επαναορίστηκαν για τον ίδιο σκοπό στις 29/11/2024.

 

15.5       Στις 29/11/2024, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι υιοθέτησαν μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας το περιεχόμενο των γραπτών τους αγορεύσεων, τις οποίες ανέρτησαν στον ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης, και το Δικαστήριο στη συνέχεια επιφύλαξε την απόφαση του, η οποία εκδόθηκε στις 7/2/2025. Ακολούθησε η καταχώρηση της υπό εξέταση ΚΔΟ στις 13/2/2025.

 

15.6       Αξίζει να αναφερθεί ότι σε σχέση με όλες τις προαναφερόμενες δικασίμους, αποστάλθηκε προς το Δικαστήριο ηλεκτρονική επικοινωνία από τους συνήγορους και των δύο πλευρών, η οποία φαίνεται από τον φάκελο της υπόθεσης. Συγκεκριμένα σε σχέση με την εμφάνιση στην ανταπαίτηση της Εναγόμενης στις 13/6/2024, ο συνήγορος των Εναγόντων στις 12/6/2024 απέστειλε το εξής μήνυμα: «Εντιμοτάτη, Ενόψη της υπάρξης της αίτησης ημερομηνίας 27/2/2024 για αποκλεισμό της ανταπαίτησης των Εναγομένων κατά την 25/10/2024, θεωρώ ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί τα Δικόγραφα. Κατά συνέπεια συμφωνώ με τους συναέφλους όπως η κλήση για οδηγίες των Εναγομένων οριστεί ξανά στις 25/10/2024.»

 

15.7       Η Εναγόμενη, δεν αποτάθηκε στο Δικαστήριο, ως είχε δικαίωμα, για απόρριψη της αγωγής εντός 15 ημερών από τη λήξη της προθεσμίας, αλλά, ούτε και ορίστηκε ουδέποτε (μέχρι και σήμερα), μετά την λήξη της σχετικής προθεσμίας, η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου από το Πρωτοκολλητείο για σκοπούς απόρριψης της ως εγκαταλειφθήσας.[8] Η πρώτη φορά που εγέρθηκε το εν λόγω ζήτημα, ήταν στα πλαίσια της γραπτής αγόρευσης της ευπαίδευτης συνηγόρου της Εναγόμενης, η οποία κατατέθηκε στον φάκελο της υπόθεσης στις 28/11/2024 για σκοπούς εκδίκασης της Αίτησης Αποκλεισμού.

 

16.          Δεν συνάγεται από τα πιο πάνω, η ύπαρξη αντικειμενική δυσκολίας συμμόρφωσης με την προθεσμία των 90 ημερών από πλευράς των Εναγόντων. Ως εκ τούτου, θα επικεντρωθώ στο κατά πόσον πληρείται η δεύτερη προϋπόθεση της Δ.30 Θ.2 (β), δηλαδή, η ύπαρξη καλού λόγου παράτασης της προθεσμίας.

 

17.          Διαπιστώνεται από τα πιο πάνω, ότι, η πλευρά των Εναγόντων, είχε λανθασμένη μεν αντίληψη ως προς το χρονικό σημείο που συμπληρώθηκαν τα δικόγραφα και, συνεπακόλουθα, την προθεσμία εντός της οποίας όφειλαν να καταχωρήσουν την ΚΔΟ, αλλά, δεν φαίνεται σε κανένα σημείο να θεώρησαν ότι η διαδικασία δεν προχωρούσε και υφίστατο κανονικά (βλ. ΜΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΙΕΡΗ v. ΚΑΙΤΗΣ ΧΑΤΖΙΑΝΤΩΝΗ ΤΣΟΥΠΑΝΗ κ.α., πιο πάνω). Δεν διαφαίνεται, κατά την άποψή μου, οπουδήποτε πρόθεση των Εναγόντων για εγκατάλειψη της αγωγής, εφόσον προχώρησαν εν τέλει στην καταχώρηση της ΚΔΟ, λίγες μέρες μετά από το χρονικό σημείο που οι ίδιοι, έστω λανθασμένα, θεώρησαν ότι έκλεισαν τα δικόγραφα, δηλαδή με την έκδοση της Απόφασης Αποκλεισμού στις 7/2/2025.

 

18.          Ενώ τελικά εγέρθηκε το ζήτημα από από πλευράς της Εναγόμενης στις 28/11/2024, τουλάχιστον για την περίοδο που μεσολάβησε μέχρι το εν λόγω σημείο, δεν θεωρώ ότι επικρατούσε η πεποίθηση από πλευράς της ότι εγκαταλείφθηκε η αγωγή, ώστε να πρέπει να απορριφθεί η απαίτηση τους λόγω παραβίασης της σχετικής προθεσμίας (βλ. Go Ahead Insurance Consultants Ltd v. Πέτρος Πινδάρου Κούλας, πιο πάνω), εφόσον όχι μόνο δεν εγέρθηκε στο κατάλληλο πλαίσιο, εγέρθηκε και σε πολύ προχωρημένο στάδιο της διαδικασίας και αφού μεσολάβησαν σωρεία άλλων διαβημάτων και εμφανίσεων ενώπιον του Δικαστηρίου. Δεν θεωρώ όμως ότι το γεγονός από μόνο του, ότι εγέρθηκε εν τέλει ζήτημα εκπρόθεσμου και απόρριψης, πρέπει να αλλοιώσει την κρίση του Δικαστηρίου στα πλαίσια της παρούσας εφόσον στο στάδιο που εγέρθηκε το Δικαστήριο επεφύλαξε απόφαση στην Αίτηση Αποκλεισμού, δηλαδή σε σχέση με αποκλεισμό της συνεκδίκασης της ανταπαίτησης με την αγωγή, θεωρώντας τη διαδικασία εκκρεμούσα και αναμφίβολα όχι εγκαταλειφθείσα. Παρόμοια θέματα εξετάστηκαν στην υπόθεση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου Μ.Φ.Χ. v. Μ.Κ.Χ., Έφεση 28/2021, ημερ. 23.06.2022[9] όπου λέχθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο συγκεκριμένα τα εξής:

« Η Αίτηση είχε καταχωριστεί την 16.3.2018 και η Υπεράσπιση την 9.5.2018. Δεν ακολούθησε Απάντηση. Καταχωρίστηκε την 19.9.2018 τροποποιημένη Αίτηση. Κατά τον Εφεσείοντα θα έπρεπε μέσα σε 90 ημέρες από 16.5.2018 που θεωρείται ότι συμπληρώθηκε η δικογραφία (Δ.21, Θ.14(1) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας) να καταχωριστεί από την Εφεσίβλητη κλήση για οδηγίες (Δ.30, Θ.1(α)) που εφόσον δεν έγινε η Αίτηση θα έπρεπε να είχε θεωρηθεί ως εγκαταλειφθείσα (Δ.30, Θ.1(γ) των Θεσμών και να απορριφθεί με έξοδα. Το ζήτημα ήγειρε ο Εφεσείων στην «Τροποποιημένη Υπεράσπιση» που καταχώρισε την 5.11.2018.  Γεγονός είναι ότι, όχι μόνο ουδέποτε είχε η Αίτηση τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου για να απορριφθεί, αλλά τουναντίον σε διάφορες ημερομηνίες δόθηκαν οδηγίες, καταχωρίστηκε η τροποποιημένη Αίτηση, η δικογραφία συμπληρώθηκε και σε αυτή τη βάση η υπόθεση εκδικάστηκε.  Κρίνουμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο επιλαμβανόμενο της Αίτησης και δίδοντας οδηγίες, θεωρούσε τη διαδικασία εκκρεμούσα και αναμφίβολα όχι εγκαταλειφθείσα.»

19.          Παραθέτω περαιτέρω, το εξής απόσπασμα του Εφετείου στην Go Ahead, (ανωτέρω) σε σχέση με τις συνέπειες τυχόν απόρριψης της αγωγής στην παρούσα περίπτωση:

 

«...Ανεξαρτήτως του ότι η εφεσείουσα θα μπορούσε να καταχωρήσει νέα αγωγή δυνάμει της Δ.30 Θ1 (δ), στο στάδιο που βρισκόταν η υπόθεση, μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργούσε κόστος και ταλαιπωρία, η οποία δεν συνάδει με τον σκοπό της Δ.30, που είναι η σύντομη ολοκλήρωση των διαδικασιών.

 

Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με το είδος και το ύψος της απαίτησης της εφεσείουσας και το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης, θα μπορούσε να κατατάξει την απόρριψη της αγωγής ως δυσανάλογη παρέμβαση στο δικαίωμα της εφεσείουσας να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Σημειώνω ότι ουδέποτε ο σκοπός της Δ.30 ήταν να προκαλέσει ταλαιπωρία ή αδικία σε οποιονδήποτε διάδικο, ιδιαίτερα σε αυτόν που με την συμπεριφορά του δεν επέδειξε πλήρη αδιαφορία ή περιφρόνηση για τις διαδικασίες. Συντρέχει ως εκ τούτου κατά την κρίση μου, καλός λόγος για να επεκταθεί η προθεσμία έκδοσης κλήσης για οδηγίες από την εφεσείουσα και να συνεχίσει η αγωγή από το στάδιο που διακόπηκε όταν απορρίφθηκε.»

 

20.          Κατ’αναλογίαν και συνεκτιμώντας τα όσα προαναφέρθηκαν, θεωρώ ότι, στην παρούσα περίπτωση, οι Ενάγοντες δεν επέδειξαν πλήρη αδιαφορία ή περιφρόνηση για την διαδικασία και η απόρριψη της αγωγής θα δημιουργούσε κόστος και ταλαιπωρία η οποία δεν συνάδει με το πνέυμα της Δ.30, έχοντας υπόψη και, τόσο το ύψος, όσο και τη φύση της απαίτησης, η οποία φαίνεται να προωθείται από πλευράς Διαχειριστικής Επιτροπής για ανάκτηση κοινόχρηστων δαπανών με σκοπό ισχυριζόμενο όφελος των ιδιοκτητών της επίδικης πολυκατοικίας.

 

21.          Κρίνω επομένως, εν όψει όλων των πιο πάνω περιστάσεων της παρούσας υπόθεσης, ότι υπάρχει καλός λόγος για παράταση της προθεσμίας για κλήση για οδηγίες, ώστε η αγωγή να μην θεωρηθεί ως εγκαταληφθείσα και η ΚΔΟ που καταχώρησαν οι Ενάγοντες να λογιστεί ως εμπρόθεσμη.

 

22.          Ως εκ των πιο πάνω, εκδίδεται διάταγμα με την οποία παρατείνεται η προθεσμία καταχώρησης από πλευράς των Εναγόντων της Κλήσης για Οδηγίες στην αγωγή, μέχρι τις 13/2/2025, ώστε η καταχωρηθείσα από πλευράς τους Κλήση για οδηγίες στην αγωγή να θεωρείται εμπρόθεσμη.

 

23.          Η αγωγή στην βάση της Κλήσης για Οδηγίες ημερ.13/2/2025, ορίζεται στις 8/10/2025 για οδηγίες η ώρα 9 π.μ.. Σε περίπτωση που η Εναγόμενη επιθυμεί να καταχωρήσει παράρτημα Τύπος 25, να το πράξει μέχρι τις 30/9/2025.

 

24.          Όσο αφορά τα έξοδα της τελευταίας δικασίμου, ήτοι τις 28/4/2025, ως και της δικασίμου που αντιστοιχεί στην απαγγελία της παρούσας απόφασης, θεωρώ ορθό, εν όψει του ότι η παράταση της σχετικής προθεσμίας εξετάστηκε αυτεπάγγελτα από πλευράς του Δικαστηρίου και όχι κατόπιν αιτήματος των Εναγόντων, να παρεκκλίνω από τον γενικό κανόνα που θέλει τα έξοδα να ακολουθούν το αποτέλεσμα και δεν εκδίδω καμία διαταγή για έξοδα.

 

 

 

 

                                                                                    (Υπ.)............................

                                                                                   Αφρ. Χαραλαμπίδη, Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής