ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Αρ. Αγωγής: 4286/14
Μεταξύ:
Γκαβόφ Αλέξανδρος
Ενάγοντα
ν.
Ως έχει συνενωθεί με την αγωγή 4595/15 δυνάμει διατάγματος ημερομηνίας 06/12/2016.
Αρ. Αγωγής 4595/2015
Μεταξύ:
Χρίστος Αρμεύτης
Ενάγοντα
ν.
1. Αγαθοκλής Λοΐζου
2. Ασφαλιστική Εταιρεία η «Κεντρική» Λίμιτεδ
Εναγομένων
Ημερομηνία: 13 Ιουνίου 2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντα/Αιτητή: κα Α. Παύλου για Αγαθοκλέους – Νεοφύτου & Σία Δ.Ε.Π.Ε
Για Εναγόμενους/Καθ´ων η Αίτηση: κος Κ. Κουκούνης για Γεώργιος Κουκούνης Δ.Ε.Π.Ε
ENΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Η αγωγή 4286/14 αφορά τροχαίο ατύχημα που συνέβη στις 03/12/2012 με ενεχόμενα τα οχήματα με αριθμούς εγγραφής [ ] και [ ]. Την αγωγή ήγειρε ο ιδιοκτήτης και/ή δικαιούχος προς εγγραφή του οχήματος [ ], ο οποίος αξιώνει εναντίον του οδηγού του οχήματος [ ] ειδικές αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν στο όχημα του. Μεταξύ άλλων, διεκδικεί τα έξοδα εκτίμησης και επιδιόρθωσης των ζημιών του οχήματος του, που ανέρχονται στο ποσό των €23.543,00. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ενάγοντα/Αιτητή, ο οδηγός του οχήματος [ ] (Εναγόμενος/Καθ’ ου η Αίτηση), εκινείτο στον κύριο δρόμο Αγίου Θεράποντος και Λόφου με κατεύθυνση προς Λόφου. Φθάνοντας στη συμβολή των δύο δρόμων, παρέλειψε να σταματήσει σε σήμα «στοπ». Κατευθυνόμενος αριστερά προς Λόφου εισήλθε μερικώς στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το όχημα του Ενάγοντα/Αιτητή που κατά τον επίδικο χρόνο οδηγείτο από τον μηχανικό Χρίστο Αρμεύτη ο οποίος εκινείτο στον ίδιο δρόμο με κατεύθυνση προς Λεμεσό.
Ο μηχανικός και οδηγός του οχήματος [ ], Χρίστος Αρμεύτης, ήγειρε την αγωγή 4595/2015, η οποία στρέφεται εναντίον του οδηγού του οχήματος [ ] και της ασφαλιστικής του εταιρείας (Εναγομένων/Καθ’ ων η Αίτηση). Με την εν λόγω αγωγή αξιώνει γενικές αποζημιώσεις για σωματικούς τραυματισμούς και ειδικές αποζημιώσεις.
Οι δύο πιο πάνω αγωγές έχουν συνενωθεί με διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 06/12/2016.
Με την υπό εξέταση αίτηση, ο Ενάγων/Αιτητής στην αγωγή 4286/14 ζητά όπως οι δύο πιο πάνω συνενωμένες αγωγές συνενωθούν με την αγωγή 3449/15, την οποία ήγειρε η εταιρεία A & N Express Garage Ltd που επιδιόρθωσε το όχημα [ ]. Η αγωγή 3449/15 στρέφεται εναντίον του ιδιοκτήτη του οχήματος [ ] (Ενάγοντα/Αιτητή στην αγωγή 4286/14) και της ασφαλιστικής εταιρείας του ενεχόμενου οχήματος με αριθμό εγγραφής [ ] (Εναγόμενης 2 στην αγωγή 4595/15). Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας A & N Express Garage Ltd, οι δύο προαναφερόμενοι Εναγόμενοι της έδωσαν οδηγίες όπως επιδιορθώσει το όχημα [ ], όπερ και έπραξε έναντι του ποσού της εκτίμησης, ήτοι €23.543,36. Ισχυρίζεται πως η ασφαλιστική εταιρεία του οχήματος με αριθμό εγγραφής [ ] (Εναγόμενη 2 στην αγωγή 4595/15) αρχικά συμφώνησε να καλύψει τα έξοδα επιδιόρθωσης ενώ στη συνέχεια είπε πως δεν προτίθετο να καλύψει οποιοδήποτε ποσό διότι το δυστύχημα πιθανόν να ήταν εικονικό.
Είναι η θέση των συνηγόρων του Ενάγοντα/Αιτητή στην αγωγή 4286/14 και ιδιοκτήτη του οχήματος με αριθμό εγγραφής [ ] πως και οι τρεις αγωγές αφορούν τα ίδια νομικά και πραγματικά σημεία. Διατείνονται πως οι τρεις αγωγές αφορούν το ίδιο τροχαίο ατύχημα ενώ θεωρούν πως το επίδικο θέμα είναι κοινό και αφορά την ευθύνη για την πρόκληση του ατυχήματος και κατ’ ακολουθία την επιδίκαση αποζημιώσεων σε σχέση με τις ζημιές που προκλήθηκαν. Είναι η θέση τους πως με την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος συνένωσης θα εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος και θα αποφευχθεί η πολλαπλότητα των διαδικασιών.
Η αίτηση κοινοποιήθηκε σε όλους τους εμπλεκόμενους διαδίκους. Στην έκδοση του αιτούμενου διατάγματος ενίστανται ο ιδιοκτήτης του οχήματος [ ] και η ασφαλιστική του εταιρεία (Εναγόμενοι 1 και 2 στην αγωγή 4595/15 και Εναγόμενη 2 στην αγωγή 3449/15) για τους λόγους που αναφέρονται στην ειδοποίηση ένσταση και στην ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει. Οι προαναφερόμενοι Εναγόμενοι/Καθ΄ων η Αίτηση (οδηγός του οχήματος [ ] και η ασφαλιστική του εταιρεία) ενίστανται στην έκδοση διατάγματος συνένωσης. Όπως λέγουν, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου και οι αρχές της νομολογίας για έγκριση του αιτούμενου διατάγματος. Αναφέρουν πως η βάση αγωγής στις υποθέσεις 4286/14 και 4595/15 είναι η αμέλεια συνέπεια του τροχαίου ατυχήματος ενώ στην υπόθεση 3449/15 είναι η παράβαση σύμβασης. Επί αυτού, αναφέρουν πως τα επίδικα θέματα είναι εντελώς διαφορετικά για τα οποία θα προσφερθεί διαφορετική μαρτυρία. Θεωρούν πως τυχόν έγκριση του αιτήματος θα περιπλέξει την όλη διαδικασία. Είναι η θέση τους πως δεν υπάρχει ταυτοσημία διαδίκων. Συνεχίζοντας, αναφέρουν πως η αίτηση υποβλήθηκε αδικαιολόγητα με υπέρμετρη καθυστέρηση.
Έχω μελετήσει τις εισηγήσεις των συνηγόρων των μερών.
Η αίτηση εδράζεται στη Δ.14 Θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Σύμφωνα με την Δ.14 Θ. 2 όταν δύο ή περισσότερες αγωγές εκκρεμούν στο ίδιο Δικαστήριο είτε από τον ίδιο είτε διαφορετικούς Ενάγοντες εναντίον του ιδίου ή διαφορετικών Εναγομένων και οι αξιώσεις αυτών εγείρουν κοινό πραγματικό ή νομικό ζήτημα τέτοιας σημασίας, σε σχέση προς τα υπόλοιπα ζητήματα που εγείρονται σε αυτές τις αγωγές, ώστε να καθίσταται επιθυμητή η συνένωση τους, το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει όπως αυτές συνενωθούν.
Οι αρχές της νομολογίας επί του θέματος είναι καλά γνωστές. Το ουσιώδες κριτήριο για την συνένωση αγωγών είναι η ύπαρξη κοινού πραγματικού ή νομικού ζητήματος (Samata Enterpises v. Σταύρου (1998) 1 Α.Α.Δ 1876, Κυριάκος Μενελάου ως διαχειριστής της περιουσίας του Γεωργίου Σπαρσή Χ’’ Σπύρου κ.α v. Kώστα Ξενοφώντος κ.α (1989) 1 Ε Α.Α.Δ 371). Εν προκειμένω, δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά αναφορικά με τους άλλους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου σε αιτήματα συνένωσης. Και τούτο διότι, στην παρούσα περίπτωση ελλείπει το ουσιαστικό κριτήριο, δηλαδή η ύπαρξη κοινού πραγματικού ή νομικού ζητήματος μεταξύ των αγωγών των οποίων επιδιώκεται η συνένωση. Οι αξιώσεις των Εναγόντων στις συνενωμένες αγωγές 4286/14 και 4595/15 και στην αγωγή 3449/15 δεν απορρέουν από τα ίδια γεγονότα. Η αιτία αγωγής στις υποθέσεις 4286/14 και 4595/15 είναι η αμέλεια συνέπεια τροχαίου ατυχήματος όπου επίδικο θέμα είναι η ευθύνη και οι αποζημιώσεις ενώ η αιτία αγωγής στην υπόθεση 3449/15 είναι η οφειλή δυνάμει παράβασης σύμβασης για προσφερθείσες υπηρεσίες για επιδιόρθωση ενεχόμενου οχήματος.
Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του Ενάγοντα/Αιτητή, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)…………...................
Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο