ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Αρ. Υπόθεσης: 2762/15
Μεταξύ:
Χριστόδουλου (Χρίστου) Κοιλανιώτη
Ενάγοντα
ν.
Δήμου Λεμεσού
Εναγομένου
Ημερομηνία: 05 Mαρτίου 2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντα: κος Αλ. Σαουρής για Α. Σαουρής & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
Για Εναγόμενο: κα Xρ. Λουγκρίδου για Chrysses Demetriades & Co LLC.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 20/09/2013 και γύρω στις 09:30 π.μ ο Ενάγων εκινείτο με τη μοτοσυκλέτα του στην οδό Αγκύρας που βρίσκεται εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λεμεσού (Εναγομένου). Σε κάποιο σημείο του δρόμου, η μοτοσυκλέτα του σύρθηκε στο οδόστρωμα, αυτός έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε. Ο Ενάγων θεωρεί πως για την πρόκληση του ατυχήματος ευθύνεται ο Εναγόμενος λόγω αμέλειας και παράβασης των εκ του νόμου απορρεόντων καθηκόντων του. Ειδικότερα, είναι η θέση του πως το ατύχημα προκλήθηκε λόγω της ολισθηρότητας του οδοστρώματος που οφείλεται στο υλικό κατασκευής του δρόμου και στη συγκέντρωση ομβρίων υδάτων. Ο Εναγόμενος αρνείται την ύπαρξη οποιασδήποτε ευθύνης. Σύμφωνα με την υπεράσπιση, η κατασκευή του οδοστρώματος στην οδό Αγκύρας έγινε σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές και ο δρόμος διατηρείτο σε καλή κατάσταση.
Πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, τα μέρη δήλωσαν πως θα εκδικαστεί μόνο το θέμα της ευθύνης. Σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής, συμφώνησαν να επιδικαστεί στον Ενάγοντα το ποσό των €30.000 ως γενικές και ειδικές αποζημιώσεις.
Ο Ενάγων για να αποδείξει την υπόθεση του, προσέφερε ο ίδιος μαρτυρία (ΜΕ1). Η υπεράσπιση κάλεσε δύο μάρτυρες, την Πολιτικό Μηχανικό Κοραλλία Ζαχαρίου Μασούρα (ΜΥ1) και την Υπεύθυνη του Τμήματος Κλιματολογίας και Εφαρμογών Μετεωρολογίας, Χρυστάλλα Παπαχριστοδούλου (ΜΥ2).
Ο Ενάγων υιοθέτησε το περιεχόμενο της γραπτής του δήλωσης που κατέθεσε στο Δικαστήριο (Έγγραφο Α). Ανέφερε πως στις 20/09/2013 και γύρω στις 09:30 π.μ εκινείτο με τη μοτοσυκλέτα του στην οδό Αγκύρας με ταχύτητα περίπου 30 – 40 km/h. Τον επίδικο χρόνο δεν υπήρχε πινακίδα με το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας αλλά γνωρίζει πως το ανώτατο όριο ήταν 50 km/h επειδή είναι κατοικημένη περιοχή. Ανέφερε ότι τα φρένα και τα ελαστικά της μοτοσυκλέτας του ήταν σε καλή κατάσταση. Στη μέση περίπου της οδού Αγκύρας πρόσεξε πως υπήρχε νερό στο οδόστρωμα. Ελάττωσε ταχύτητα αλλά μόλις πέρασε από το συγκεκριμένο σημείο του δρόμου, η μοτοσυκλέτα του σύρθηκε και ο ίδιος έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο. Ερωτηθείς στην αντεξέταση, είπε πως τη στιγμή του ατυχήματος δεν έβρεχε αλλά ο δρόμος ήταν βρεγμένος. Δεν θυμόταν κατά πόσο έβρεξε τις προηγούμενες ώρες ή μέρες.
Συνεχίζοντας, ανέφερε πως σε μεταγενέστερο στάδιο επισκέφθηκε το σημείο όπου συνέβη το ατύχημα και διαπίστωσε πως το οδόστρωμα ήταν κατασκευασμένο από πλακόστρωτο ενώ στη μέση του δρόμου υπήρχε γρανίτης. Θεωρεί πως ο γρανίτης σε συνδυασμό με το νερό που βρισκόταν στο οδόστρωμα καθιστούσε το έδαφος ολισθηρό και επικίνδυνο. Όπως είπε, ο δρόμος είχε κλίση προς τα μέσα και η διοχέτευση των ομβρίων υδάτων γινόταν στη μέση του δρόμου, δηλαδή στο σημείο όπου υπήρχε ο γρανίτης.
Ανέφερε πως σε κατοπινό στάδιο κατήγγειλε το γεγονός στην αστυνομία. Ενημερώθηκε πως παρόμοιο περιστατικό επεσυνέβη μια βδομάδα μετά το δικό του ατύχημα. Από δημοσίευμα στην εφημερίδα πληροφορήθηκε πως στις 23/10/2014, ένα δηλαδή χρόνο μετά το επίδικο ατύχημα, στον ίδιο δρόμο προκλήθηκε θανατηφόρο ατύχημα με θύμα ένα μοτοσυκλετιστή. Το δημοσίευμα φέρει τίτλο «Νέο θύμα της ασφάλτου – Πίστα πατινάζ ο γρανίτης» (Τεκμήριο 1). Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι περίοικοι παραπονέθηκαν για την ολισθηρότητα του γρανίτη που τοποθετήθηκε στο οδόστρωμα της οδού Αγκύρας και το θέμα τύγχανε διερεύνησης από την Τροχαία Λεμεσού. Ο Ενάγων ανέφερε ότι μετά το προαναφερόμενο θανατηφόρο, λήφθηκαν διορθωτικά μέτρα και τούτο κατά την άποψη του δείχνει την ολισθηρότητα και ακαταλληλότητα του γρανίτη που τοποθετήθηκε στο οδόστρωμα. Όπως είπε, o γρανίτης χαράκτηκε με σμυρίλιο και το όριο ταχύτητας μειώθηκε από 50 km/h σε 30 km/h. Τοποθετήθηκε προς τούτο σχετική πινακίδα με το ανώτατο όριο ταχύτητας. Κατά την αντεξέταση, του υποβλήθηκε πως το ατύχημα συνέβη λόγω δικής του αμέλειας. Ο Ενάγων διαφώνησε θεωρώντας πως δεν είναι τυχαίο πως και άλλοι πολίτες κινούμενοι στον ίδιο δρόμο έχασαν τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας που οδηγούσαν.
Η Κοραλλία Ζαχαρίου Μασούρα (ΜΥ1) εργοδοτείται στον Εναγόμενο από το 1997. Κατέθεσε γραπτή δήλωση, το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε (Έγγραφο Β). Κατέχει τη θέση της Ανώτερης Λειτουργού της Τεχνικής Υπηρεσίας από το 2010. Τα καθήκοντα της περιλαμβάνουν το συντονισμό των κατασκευαστικών έργων του Τεχνικού Τμήματος του Εναγομένου, την αξιολόγηση των προσφορών, την ετοιμασία προδιαγραφών, την επίβλεψη και συντήρηση των οικοδομών και τον έλεγχο των προδιαγραφών για την αγορά των υλικών κατασκευής. Είναι η Πολιτικός Μηχανικός στην οποία ανατέθηκε η επίβλεψη του έργου «Ανάπλαση του Κέντρου Πόλης – Δυτική Περιοχή» στο πλαίσιο του οποίου κατασκευάστηκε το οδόστρωμα στην οδό Αγκύρας καθώς και άλλοι δρόμοι στη Λεμεσό, με συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως είπε, το έργο ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2013 δηλαδή 4 μήνες πριν από το επίδικο ατύχημα.
Συνεχίζοντας, η ΜΥ1 ανέφερε ότι οι τεχνικές προδιαγραφές για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του οδοστρώματος στην οδό Αγκύρας ετοιμάστηκαν από το Τμήμα Δημοσίων Έργων, μελετήθηκαν από την ίδια και περιλήφθηκαν στους όρους του διαγωνισμού βάσει των οποίων θα υποβάλλονταν οι προσφορές από τους εργολάβους (Τεκμήρια 3, 4 και 5). Ο διαγωνισμός δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με τις απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές στις οποίες καταγράφονται τα πρότυπα (ΑSTM και ΒS) βάσει των οποίων έγιναν οι απαιτούμενοι έλεγχοι για την καταλληλόλητα των υλικών.
Βάσει της διαδικασίας προκήρυξης του διαγωνισμού, το έργο ανατέθηκε σε μια εργοληπτική εταιρεία. Μετά την κατακύρωση της προσφοράς, η εργοληπτική εταιρεία υπέβαλε προς έγκριση το σχετικό έντυπο με τις προδιαγραφές των υλικών που προτίθετο να χρησιμοποιήσει για την κατασκευή του δρόμου. Για την κατασκευή του οδοστρώματος στην οδό Αγκύρας θα χρησιμοποιείτο φυσικός γρανίτης συγκεκριμένων προδιαγραφών. Η ΜΥ1 υπό την ιδιότητα της ως Πολιτικός Μηχανικός του έργου, ενέκρινε το υλικό διότι ανταποκρινόταν στις τεχνικές προδιαγραφές (Τεκμήριο 6).
Όπως ανέφερε, μετά από έρευνα στην αγορά, η εργοληπτική εταιρεία ενημέρωσε τον Εναγόμενο πως δεν υπήρχε γρανίτης που να πληροί τις προδιαγραφές ως προς την πυκνότητα του υλικού. Σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές, η πυκνότητα έπρεπε να ήταν 2.800 kg/m3 ενώ ο φυσικός γρανίτης είχε πυκνότητα 2.680 kg/m3 (Τεκμήριο 7). Σύμφωνα με την ΜΥ1, η απόκλιση αυτή ήταν μικρή και δεν επηρέαζε την ποιότητα του υλικού η οποία ήταν άριστη. Για τούτο το λόγο, η Επιτροπή Παρακολούθησης και Αλλαγών για την εκτέλεση του έργου, ενέκρινε την τοποθέτηση του συγκεκριμένου γρανίτη. Η ΜΥ1 επεσήμανε πως η πυκνότητα σχετίζεται με την ανθεκτικότητα και σκληρότητα ενός υλικού και ουδεμία σχέση έχει με την ολισθηρότητα.
Συνεχίζοντας επί αυτού, ανέφερε πως σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές, η αντιολισθητικότητα (skid resistance) του υλικού που θα χρησιμοποιείτο για την κατασκευή του δρόμου έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από 40/01 mm (Τεκμήρια 4 και 5). Εν προκειμένω, όπως ανέφερε, ο φυσικός γρανίτης που τοποθετήθηκε στο οδόστρωμα στην οδό Αγκύρας είχε αντιολισθητικότητα πολύ μεγαλύτερη, ήτοι 60-65/0,1-2 mm (Τεκμήριο 6).
Στην αντεξέταση υποβλήθηκε στην ΜΥ1 πως εσφαλμένα ενέκρινε την τοποθέτηση του γρανίτη για την κατασκευή του δρόμου, ενόψει του ότι δεν πληρούσε τις προδιαγραφές, με την ίδια να επαναλαμβάνει τις πιο πάνω θέσεις της. Ο συνήγορος του Ενάγοντα της υπέβαλε πως ο φυσικός γρανίτης εν αντιθέσει με άλλα ηφαιστειογενή υλικά, δεν είναι αντιολισθητικός και δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή του δρόμου. Η ΜΥ1 διαφώνησε επαναλαμβάνοντας πως οι τεχνικές προδιαγραφές του έργου ετοιμάστηκαν από ειδικούς και πως ο φυσικός γρανίτης που χρησιμοποιήθηκε είχε ακόμη μεγαλύτερη αντιολισθητικότητα συγκριτικά με αυτή που προβλέπετο στις προδιαγραφές.
Συνεχίζοντας, η ΜΥ1 ανέφερε πως το οδόστρωμα στην οδό Αγκύρας είναι κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέπεται η συγκέντρωση νερού. Όπως είπε, το οδόστρωμα έχει κλίση προς το κέντρο του δρόμου, όπου υπάρχουν φρεάτια για την περισυλλογή ομβρίων υδάτων. Περαιτέρω, η ΜΥ1 ανέφερε ότι το οδόστρωμα στην οδό Αγκύρας δεν χρειάζεται συντήρηση λόγω της σκληρότητας του φυσικού γρανίτη. Πρόσθετα, είπε ότι το οδόστρωμα καθαρίζεται με οδοκαθαριστή επί καθημερινής βάσεως και με σάρωθρο 3 φορές τη βδομάδα.
Στη μαρτυρία της, η ΜΥ1 ανέφερε ότι δεν γνωρίζει κατά πόσο το οδόστρωμα χαράκτηκε με σμυρίλιο. Γνωρίζει όμως ότι στις 25/11/2014 ο Δήμος Λεμεσού με τη συγκατάθεση του Αρχηγού της Αστυνομίας γνωστοποίησε την απόφαση του για μείωση του ορίου ταχύτητας στις οδούς Αγκύρας και Ιφιγενείας από 50 km/h σε 30 km/h (Τεκμήριο 8). Δεν γνωρίζει πότε λήφθηκε αυτή η απόφαση ούτε τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη αυτής.
Η Χρυστάλλα Παπαχριστοδούλου (ΜΥ2) εργάζεται στο Τμήμα Μετεωρολογίας και από το 2002 είναι Υπεύθυνη του Τμήματος Κλιματολογίας και Εφαρμογών Μετεωρολογίας. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της, οι πλησιέστεροι στην περιοχή σταθμοί του Τμήματος Μετεωρολογίας είναι τρεις. Δύο εξ αυτών δεν κατέγραψαν βροχόπτωση κατά την επίδικη ημέρα ούτε τις τρεις προηγούμενες ημέρες. Ο σταθμός στον Ύψωνα κατέγραψε μηδαμινή βροχόπτωση, ύψους 2.9 mm μόνο στις 17/09/2013 (Τεκμήριο 9). Στην αντεξέταση ανέφερε πως δεν γνωρίζει κατά πόσο την επίδικη ημέρα το οδόστρωμα στην οδό Αγκύρας ήταν βρεγμένο ή όχι.
Εξέτασα με προσοχή την ενώπιον μου μαρτυρία προερχόμενη από τον Ενάγοντα και τους μάρτυρες που κλήθηκαν από τον Εναγόμενο καθώς επίσης και τις εισηγήσεις των συνηγόρων των μερών.
Ο Ενάγων καταχώρησε την παρούσα αγωγή διότι πιστεύει ότι ευθύνη για την πρόκληση του ατυχήματος έχει ο Εναγόμενος. Και τούτο διότι πληροφορήθηκε ότι στον ίδιο δρόμο επεσυνέβησαν και άλλα ατυχήματα. Τούτο θεωρεί ότι οφείλεται στην ολισθηρότητα του υλικού που τοποθετήθηκε στο οδόστρωμα σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση νερού. Η άποψη του όμως δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη και η μαρτυρία του δεν χρειάζεται να τύχει περαιτέρω σχολιασμού διότι ο ίδιος δεν είναι εμπειρογνώμονας.
Η ΜΥ1 είναι η μόνη ειδικός που προσήλθε και κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου σε σχέση με τις τεχνικές προδιαγραφές του υλικού που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του δρόμου στην οδό Αγκύρας. Ήταν σαφής και επεξηγηματική. Η μαρτυρία της παρέμεινε αναντίλεκτη. Με βάση τα στοιχεία που παρουσίασε, προκύπτει πως ο φυσικός γρανίτης που τοποθετήθηκε στην οδό Αγκύρας πληρούσε τις τεχνικές προδιαγραφές. Σημαντικό στοιχείο της μαρτυρίας της είναι πως ο βαθμός αντιολισθητικότητας του γρανίτη που χρησιμοποιήθηκε ήταν μεγαλύτερος συγκριτικά με αυτόν που προβλέπετο στις προδιαγραφές. Η θέση της πως η πυκνότητα του γρανίτη ουδεμία σχέση είχε με την αντιολισθητικότητα παρέμεινε αναντίλεκτη. Δέχομαι επίσης την εξήγηση της αναφορικά με τον τρόπο κατασκευής του δρόμου και την καταλληλόλητα αυτού για τη διοχέτευση των ομβρίων υδάτων.
Η μαρτυρία της ΜΥ2 παρέμεινε αναντίλεκτη. Από αυτήν, προκύπτει ότι κατά την επίδικη ημερομηνία δεν παρουσιάστηκε βροχόπτωση. Τρεις μέρες πριν το επίδικο ατύχημα, ένας εκ των τριών σταθμών της περιοχής, σημείωσε μηδαμινή βροχόπτωση.
Για να στοιχειοθετηθεί το αστικό αδίκημα της αμέλειας, με βάση το άρθρο 51 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου (Κεφ. 148) ο Ενάγων πρέπει να αποδείξει στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων (α) την ύπαρξη καθήκοντος επιμέλειας εκ μέρους του Εναγομένου, (β) παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας, (γ) πρόκληση ζημιάς και (δ) αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της αμελούς πράξης ή παράλειψης από τον Εναγόμενο και της ζημιάς που υπέστη (Cyprus Asbestos Mines Ltd v. Skoufaris and Others (1964) CLR 6, Loizou v. Soleas (1983) 1 (B) CLR 982).
Εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι ο Εναγόμενος είχε καθήκον επιμέλειας έναντι του Ενάγοντα ο οποίος εκινείτο σε δρόμο εντός των δημοτικών του ορίων.
Αυτό που αμφισβητείται είναι η παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας εκ μέρους του Εναγομένου. Για τον καταλογισμό ευθύνης σε δημοτικές αρχές σε σχέση με τη συντήρηση ή επιδιόρθωση ενός δρόμου, καθοδηγητική είναι η αγγλική απόφαση Burnside and Another v. Emerson and Others [1968] 3 ALL E.R. 741. Όπως σημειώθηκε στην εν λόγω απόφαση, σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Ενάγων πρέπει να αποδείξει ότι ο δρόμος είναι επικίνδυνος για την τροχαία κίνηση και ότι η επικινδυνότητα οφείλεται σε παράλειψη συντήρησης ή επιδιόρθωσης εκ μέρους της δημοτικής αρχής. Στην εν λόγω υπόθεση γίνεται διάκριση μεταξύ μόνιμου και παροδικού κινδύνου. Στη δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνεται ο κίνδυνος που οφείλεται σε στοιχεία της φύσης, όπως είναι η βροχόπτωση. Αυτό όμως δεν αποτελεί μαρτυρία για παράλειψη συντήρησης ή επιδιόρθωσης. Εάν διαπιστωθεί παράλειψη, τότε η δημοτική αρχή είναι υπεύθυνη για τη ζημιά που προκλήθηκε, εκτός εάν αποδείξει ότι κατέβαλε εύλογη επιμέλεια και φροντίδα. Οι πιο πάνω νομολογιακές αρχές, υιοθετήθηκαν και από τα κυπριακά Δικαστήρια (Xαγκούδης Xριστόφορος και Άλλος, ως διαχειριστές της περιουσίας της αποβιώσασας Πολύμνιας Γεωργίου Xαγκούδη ν. Γενικού Eισαγγελέα της Δημοκρατίας (2009) 1 Α.Α.Δ. 1574).
Επιπρόσθετα, εναπόκειται στον Ενάγοντα να αποδείξει αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της αμέλειας και της ζημιάς που έχει υποστεί. Ο Eναγόμενος δεν έχει το βάρος να αποδείξει ότι το ατύχημα δεν προκλήθηκε εξ υπαιτιότητας δικής του. Είναι ο Ενάγων που πρέπει να αποδείξει ότι η ζημιά που έχει υποστεί ήταν αποτέλεσμα της αμέλειας του Εναγομένου. (Metropolitan Railway Co v. Jackson 47 L.J.C.P. 303, Wilsher v. Essex Area Health Authority (1988) 1 All E.R. 871 και Carslogie SS Co v. Royal Norwegian Government [1952] 1 All E.R. 20).
Εν προκειμένω, η μαρτυρία που παρουσιάστηκε από την πλευρά του Ενάγοντα δεν προσφέρει κανένα στοιχείο ώστε το Δικαστήριο να καταλήξει σε οποιαδήποτε ευρήματα αναφορικά με τα αίτια πρόκλησης του επίδικου ατυχήματος και κατά πόσο το ατύχημα συνδέεται με πράξεις ή παραλείψεις του Εναγομένου. Η αγωγή καταχωρίστηκε και προωθήθηκε στη βάση της πεποίθησης του Ενάγοντα ότι το ατύχημα προκλήθηκε λόγω της ολισθηρότητας του γρανίτη που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του οδοστρώματος και της συγκέντρωσης ομβρίων υδάτων επί αυτού. Δεν προσφέρθηκε όμως οποιαδήποτε μαρτυρία ειδικού ή εμπειρογνώμονα που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς περί ακαταλληλότητας του υλικού που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του οδοστρώματος. Η αναφορά του Ενάγοντα σε άλλα ατυχήματα που επεσυνέβησαν στον ίδιο δρόμο και το περιεχόμενο δημοσιεύματος εφημερίδας που αποδίδει τον θάνατο άλλου μοτοσυκλετιστή στην ολισθηρότητα του γρανίτη ασφαλώς και δεν αποτελούν μαρτυρία για σκοπούς απόδειξης της παρούσας υπόθεσης. Η αναφορά σε άλλα ατυχήματα καθώς επίσης και η αναφορά σε δημοσίευμα στην εφημερίδα δεν είναι αποδεκτή ως μαρτυρία και βεβαίως το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτό το είδος μαρτυρίας, άσχετο με τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση, για την εξαγωγή οποιωνδήποτε συμπερασμάτων. Η μείωση του ορίου ταχύτητας στην οδό Αγκύρας δεν αποδείχτηκε πως σχετίζεται με την ακαταλληλότητα του υλικού κατασκευής του δρόμου και την πρόκληση του επίδικου ατυχήματος. Η δε αναφορά του Ενάγοντα σε χάραξη του δρόμου με σμυρίλιο το 2014, αφενός δεν αποδείχτηκε και αφετέρου δεν συσχετίστηκε με οποιαδήποτε παράλειψη του Εναγομένου. Η αναφορά του Ενάγοντα πως ο δρόμος ήταν βρεγμένος δεν αποτελεί στοιχείο που αποδεικνύει αμέλεια εκ μέρους του Εναγομένου.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, η εισήγηση της συνηγόρου του Εναγομένου πως ο Ενάγων απέτυχε να αποδείξει την υπόθεση του, είναι ορθή.
Από την άλλη, ο Εναγόμενος μολονότι δεν είχε το βάρος να αποδείξει πως δεν ήταν αμελής, από τα στοιχεία που παρουσίασε προκύπτει πως η κατασκευή του οδοστρώματος στην οδό Αγκύρας έγινε σύμφωνα με τις αποδεκτές προδιαγραφές.
Υπό το φως των πιο πάνω, η αγωγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του Εναγομένου και εναντίον του Ενάγοντα ως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)………….....................
Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο