Χριστάκης Χρίστου κ.α. ν. Αθλητική Ένωση Νέων – Σ.Ε.Κ. Αγίου Αθανασίου, Αρ. Αγωγής: 581/15, 30/5/2025
print
Τίτλος:
Χριστάκης Χρίστου κ.α. ν. Αθλητική Ένωση Νέων – Σ.Ε.Κ. Αγίου Αθανασίου, Αρ. Αγωγής: 581/15, 30/5/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

Ενώπιον: Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ

                                                                       Αρ. Αγωγής: 581/15

 

Μεταξύ:

1.    Χριστάκης Χρίστου

2.    Δώρα Χρίστου

Εναγόντων

      ν.

 

       Αθλητική Ένωση Νέων – Σ.Ε.Κ. Αγίου Αθανασίου                                                                                                       

                                                                                                                      Εναγομένων

 

 

Ημερομηνία: 30 Μαΐου 2025

 

Εμφανίσεις:

Για Ενάγοντες: κος Λ. Λυσάνδρου για Λυσάνδρου & Θωμά Δ.Ε.Π.Ε

Για Εναγόμενους: κος Φ. Αποστολίδης

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ό,τι απασχολεί στην υπό συζήτηση υπόθεση είναι κατά πόσο οι Εναγόμενοι παρεμβαίνουν παράνομα σε ακίνητο ιδιοκτησίας των Εναγόντων.

 

Οι Ενάγοντες είναι ιδιοκτήτες του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/[ ], τεμάχιο [ ], φύλλο/σχέδιο 54/34 στην τοποθεσία Λαξιά – Αγκαθερά στο Δήμο Αγίου Αθανασίου στη Λεμεσό. Ήγειραν την παρούσα αγωγή εναντίον των Εναγομένων που είναι αθλητικό σωματείο το οποίο κατά τον επίδικο χρόνο ενοικίαζε και είχε υπό τη διαχείριση του το τεμάχιο γης [ ] που εφάπτεται του δικού τους τεμαχίου. Διατείνονται ότι οι Εναγόμενοι ανήγειραν εντός του τεμαχίου [ ] γήπεδο ποδοσφαίρου και κερκίδες το οποίο εκτείνεται και παρεμβαίνει παράνομα εντός του δικού τους τεμαχίου.

 

Η θέση των Εναγομένων είναι πως η αγωγή θα πρέπει να απορριφθεί διότι το επίδικο θέμα αφορά συνοριακή διαφορά και ως τέτοια θα έπρεπε να επιλυθεί πρώτα από τον Διευθυντή του Κτηματολογίου. Πρόσθετα ισχυρίζονται πως η αγωγή είναι έκθετη σε απόρριψη διότι στην έκθεση απαίτησης δεν γίνεται αναφορά στην αξία του μέρους επί του οποίου γίνεται η αναφερόμενη παράνομη επέμβαση. Αναφέρουν επίσης πως δεν έχουν προστεθεί όλοι οι αναγκαίοι διάδικοι στην παρούσα διαδικασία. Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, ισχυρίζονται πως η παρέμβαση εντός του επίδικου τεμαχίου [ ] έγινε με τη σύμφωνο γνώμη και συγκατάθεση των προηγούμενων ιδιοκτητών του εν λόγω τεμαχίου που δεσμεύει τους Ενάγοντες οι οποίοι ενεγράφησαν ως ιδιοκτήτες σε μεταγενέστερο χρόνο. Οι Εναγόμενοι καταχώρησαν ανταπαίτηση και ζητούν την έκδοση απόφασης με την οποία να αναγνωρίζεται ότι αυτοί νόμιμα εκμεταλλεύονται και χρησιμοποιούν το τεμάχιο [ ]. Πρόσθετα, σε περίπτωση που εκδοθεί διάταγμα κατεδάφισης διεκδικούν το ποσό των €95.000 που αντιστοιχεί σε έξοδα που σχετίζονται με την ανέγερση και κατεδάφιση των υπό συζήτηση οικοδομημάτων.

 

Για την πλευρά των Εναγόντων έδωσε μαρτυρία ο Ενάγων 1 – Χριστάκης Χρίστου (ΜΕ1) και ο Παναγιώτης Παναγιώτου (ΜΕ2) που εργάζεται στο Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού. Για την υπεράσπιση κατέθεσε ως μάρτυρας ο πρώην πρόεδρος των Εναγομένων, Ανδρέας Διογένους (ΜΥ1).

 

Ο Ενάγων 1 (ΜΕ1) δίδοντας μαρτυρία κατέθεσε γραπτή δήλωση το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε (Έγγραφο Α). Αυτός και η σύζυγος του (Ενάγουσα 2) ενεγράφησαν στις 28/04/2011 ως ιδιοκτήτες του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/[ ], τεμάχιο [ ], φύλλο/σχέδιο 54/34, στην τοποθεσία Λαξιά – Αγκαθερά στον Δήμο Αγίου Αθανασίου στη Λεμεσό (Τεκμήρια 1(α) και 1(β)). Ανέφερε ότι οι Εναγόμενοι είναι αθλητικό σωματείο και κατά τον επίδικο χρόνο ήταν ενοικιαστές - διαχειριστές του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/[ ], τεμάχιο [ ], φύλλο/σχέδιο 54/34, το οποίο εφάπτεται του δικού τους τεμαχίου. Το τεμάχιο [ ] αρχικά ανήκε στην Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού ενώ το 2015 πωλήθηκε σε τρίτο πρόσωπο. Είναι η θέση του όμως πως διαχειριστές – ενοικιαστές του τεμαχίου [ ] ήταν μέχρι το 2017 οι Εναγόμενοι.  Όπως είπε, οι Εναγόμενοι το 2012 ανήγειραν εντός του τεμαχίου [ ] χωρίς τη σύμφωνο γνώμη του ιδίου και της συζύγου του και χωρίς να έχουν τις απαιτούμενες άδειες, γήπεδο με συνθετικό χλοοτάπητα και κερκίδες (Τεκμήρια 4(α)-4(ζ)). Όπως είπε, κάλεσε επανειλημμένα τους Εναγόμενους να τερματίσουν την παράνομη επέμβαση αλλά αυτοί παρέλειψαν να το πράξουν (Τεκμήριο 5).

 

Ανέφερε πως στις 25/09/2012 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στο πλαίσιο ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης, εξέδωσε απόφαση εναντίον των Εναγομένων κρίνοντας πως αυτοί επέτρεψαν, μεταξύ άλλων, την κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου, περίφραξης και τοποθέτηση συνθετικού χλοοτάπητα χωρίς να είχαν εξασφαλίσει τις απαιτούμενες άδειες. Εκδόθηκε προς τούτο διάταγμα κατεδάφισης (Τεκμήριο 2).

 

Συνεχίζοντας, ανέφερε πως οι Εναγόμενοι έχουν παραχωρήσει σε τρίτα πρόσωπα τη διαχείριση του γηπέδου που βρίσκεται εντός της ακίνητης ιδιοκτησίας των Εναγόντων, έναντι χρηματικού ανταλλάγματος. Σύμφωνα με τον ΜΕ1, οι Εναγόμενοι ενοικιάζουν επί καθημερινής βάσεως το γήπεδο ποδοσφαίρου έναντι του ποσού των €150 - €200 ανά ώρα για κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα (Τεκμήριο 3). Πρόσθετα, ανέφερε πως το γήπεδο ενοικιάζεται από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή από τις 14:00 – 22:00, με αποτέλεσμα να προκαλείται οχληρία.

 

Στην αντεξέταση του, δέχθηκε ότι στις 30/10/2017 οι Ενάγοντες καταχώρησαν την αγωγή 3040/2017 η οποία αφορά το ίδιο με την παρούσα θέμα αλλά στρέφεται εναντίον άλλων προσώπων περιλαμβανομένου του νέου ιδιοκτήτη του τεμαχίου [ ]. Η προαναφερόμενη αγωγή εκκρεμεί ενώπιον άλλου Δικαστηρίου (Τεκμήριο 6).

 

Οι Ενάγοντες κάλεσαν ως δεύτερο μάρτυρα τον Παναγιώτη Παναγιώτου (ΜΕ2) ο οποίος εργάζεται στο Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού. Η μαρτυρία του αφορούσε στοιχεία που προκύπτουν από το φάκελο του Κτηματολογίου. Είπε πως οι Ενάγοντες υπέβαλαν στο Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού αίτηση εξωτερικής οριοθέτησης του τεμαχίου [ ] (Τεκμήριο 7). Η χωρομετρική εργασία έγινε στις 19/12/2016 από ιδιώτη χωρομέτρη, ο οποίος διαπίστωσε ότι οι ιδιοκτήτες του τεμαχίου [ ] έκαναν ολική επέμβαση στο τεμάχιο [ ]. Οι ιδιοκτήτες του τεμαχίου [ ] ειδοποιήθηκαν στις 11/01/2017 επί αυτού (Τεκμήριο 9). Κατέθεσε πιστοποιητικό έρευνας του Κτηματολογίου στο οποίο φαίνεται ότι στις 07/05/2015 ενεγράφη ως ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] η Παναγιώτα Δημητρίου Λοΐζου (Τεκμήριο 12). Στις 23/03/2017 εκδόθηκε από το Κτηματολόγιο πιστοποιητικό εξωτερικής οριοθέτησης με το οποίο επιβεβαιώνονται οι θέσεις των ορόσημων ως αυτές υποδείχθηκαν από τον ιδιώτη χωρομέτρη (Τεκμήριο 10). Υπέδειξε στο επίσημο κτηματικό σχέδιο τα τεμάχια [ ] και [ ]. Ο ΜΕ2 ανέφερε πως δεν υποβλήθηκε οποιαδήποτε ένσταση εκ μέρους του ιδιοκτήτη του τεμαχίου 328 στην αίτηση οριοθέτησης.

 

 

Για την υπεράσπιση προσήλθε και κατέθεσε ως μάρτυρας ο Ανδρέας Διογένους (ΜΥ1). Διετέλεσε πρόεδρος των Εναγομένων από το 2000 – 2010. Στη μαρτυρία του είπε πως το τεμάχιο [ ] ανήκε στην Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού. Το 1992 η Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού εκμίσθωσε το εν λόγω τεμάχιο στους Εναγόμενους για περίοδο 33 ετών με σκοπό να το διαμορφώσουν ως γήπεδο ποδοσφαίρου για αθλοπαίδιες (Τεκμήριο 13). Συνεχίζοντας, ανέφερε πως κατά τη διαμόρφωση του χώρου σε γήπεδο, εκ λάθους οι Εναγόμενοι κατασκεύασαν μέρος των κερκίδων εντός του επίδικου εφαπτόμενου τεμαχίου υπ᾽ αριθμό [ ], το οποίο τότε ανήκε στους Μανώλη Σάββα Καραπατέα και Ανδρέα Σάββα Καραπατέα (Τεκμήριο 14). Ανέφερε πως στις 08/05/2002 οι τότε ιδιοκτήτες του τεμαχίου [ ] τον εξουσιοδότησαν εγγράφως να παρουσιαστεί στις αρμόδιες αρχές για σκοπούς εξασφάλισης των απαιτούμενων αδειών για ανέγερση γηπέδου και κερκίδων αποδεχόμενοι πως γίνεται επέμβαση εντός του δικού τους τεμαχίου υπ’ αριθμό [ ] (Τεκμήριο 15). Όπως είπε, σκοπός του πληρεξούσιου εγγράφου ήταν να καταστεί νόμιμη η επέμβαση εντός του τεμαχίου 238. Θεωρεί πως το υπό αναφορά πληρεξούσιο παραχώρησε στους Εναγόμενους την επ’ αόριστο κατοχή, χρήση κάρπωση και ανάπτυξη του τεμαχίου [ ]. Συνεχίζοντας, ανέφερε πως συνεπεία του πληρεξούσιου εγγράφου, εκδόθηκε η πολεοδομική άδεια για ανέγερση γηπέδου ποδοσφαίρου με κερκίδες, αποδυτήρια και οίκημα σωματείου (Τεκμήριο 16).

 

Όπως ανέφερε, το 2015 η Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού πώλησε και μεταβίβασε το τεμάχιο 328 σε τρίτο πρόσωπο. Θεωρεί πως η εξουσιοδότηση και η άδεια ανέγερσης κερκίδων που εξασφάλισαν οι Εναγόμενοι παραμένει δεσμευτική αφού δεν έχει ανακληθεί.

 

Είπε πως οι Εναγόμενοι έχουν δαπανήσει για την ανέγερση των κερκίδων το ποσό των €69.942,74. Ανέφερε πως σε περίπτωση κατεδάφισης θα απαιτηθούν €25.000 για στατική ενίσχυση των κερκίδων που βρίσκονται εντός του τεμαχίου [ ].

 

Εξέτασα με προσοχή τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου.

 

Ο Ενάγων 1 (ΜΕ1) ανέφερε τα γεγονότα της υπόθεσης ως αυτός τα είχε υπόψη του. Ήταν σαφής και επεξηγηματικός. Το μέρος της μαρτυρίας του που αφορά την ποινική υπόθεση στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε διάταγμα κατεδάφισης του σταδίου και των κερκίδων δεν θα απασχολήσουν το Δικαστήριο, αφού αυτό αφορά το τεμάχιο [ ] και όχι το τεμάχιο [ ] επί του οποίου γίνεται η ισχυριζόμενη παράνομη επέμβαση.

 

Η μαρτυρία του ΜΕ2 ήταν κατατοπιστική. Δεν αμφισβητήθηκε και γίνεται στην ολότητα της αποδεκτή. Από το φάκελο του Κτηματολογίου προκύπτει πως έγινε χωρομετρική εργασία που αφορά την εξωτερική οριοθέτηση του τεμαχίου [ ] από την οποία προκύπτει ότι ο ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] έκανε ολική επέμβαση στο τεμάχιο [ ]. Εκδόθηκε προς τούτο πιστοποιητικό εξωτερικής οριοθέτησης. Σημαντικό στοιχείο της μαρτυρίας του ήταν και η παρουσίαση του πιστοποιητικού έρευνας του Κτηματολογίου στο οποίο φαίνεται η αξία του τεμαχίου [ ] καθώς επίσης και τα στοιχεία του ιδιοκτήτη του τεμαχίου [ ].

 

Ο ΜΥ1 δέχεται πως έγινε επέμβαση επί του τεμαχίου [ ]. Λόγω της προσωπικής του εμπλοκής ως πρώην πρόεδρος των Εναγομένων, κατέθεσε και αυτός στοιχεία που αφορούν τα γεγονότα της υπόθεσης. Αυτό που λέγει είναι ότι η επέμβαση δεν ήταν παράνομη διότι έγινε με τη σύμφωνη γνώμη των προηγούμενων ιδιοκτητών. Θεωρεί πως με το πληρεξούσιο έγγραφο το οποίο υπέγραψαν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του τεμαχίου [ ], αυτοί παραχώρησαν στους Εναγόμενους ανεπιφύλακτα και επ᾽ αόριστο το δικαίωμα για κατοχή, χρήση, κάρπωση, εκμετάλλευση και ανάπτυξη του τεμαχίου [ ]. Κατ΄ ακολουθία πιστεύει πως η επέμβαση που γίνεται στο τεμάχιο [ ] είναι νόμιμη.

 

Μελέτησα με προσοχή την επιχειρηματολογία των συνηγόρων των διαδίκων έχοντας κατά νουν τις νομολογιακές επί του θέματος αρχές (βλ. Παπακοκκίνου ν Αγγελική Σμυρλή κ.ά. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 813 και Γεώργιος Κώστα Μάρκου ν Γεώργιου Π. Χρυσοστόμου κ.ά. (2004)1(Β) Α.Α.Δ. 1653).

 

Η άποψη του δικηγόρου των Εναγομένων πως η αγωγή πρέπει να απορριφθεί λόγω του ότι στην έκθεση απαίτησης δεν γίνεται μνεία στην αξία του ακινήτου επί του οποίου γίνεται η ισχυριζόμενη επέμβαση, δεν με βρίσκει σύμφωνη. Οι Ενάγοντες έχουν περιορίσει την αξίωση τους στην κλίμακα που εμπίπτει εντός της καθ’ ύλην δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου. Σε κάθε περίπτωση η αξία του υπό αναφορά ακινήτου φαίνεται από το τεκμήριο 12 και δεν αμφισβητήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο. Η εισήγηση του συνηγόρου των Εναγομένων πως η αγωγή είναι έκθετη σε απόρριψη λόγω του ότι το υπό εξέταση ζήτημα αφορά συνοριακή διαφορά που σε πρώτο στάδιο έπρεπε να είχε επιλυθεί από τον Διευθυντή του Κτηματολογίου, δεν είναι ορθή. Από τη μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον μου προκύπτει ότι οι διάδικοι συμφωνούν ότι υπάρχει επέμβαση εντός του τεμαχίου [ ]. Εκείνο που προσπάθησε η υπεράσπιση να αποδείξει είναι πως η επέμβαση δεν ήταν παράνομη. Συνεπώς, η διαφορά των μερών δεν αφορά τα σύνορα των τεμαχίων [ ] και [ ] αλλά τη νομιμότητα ή μη της επέμβασης. Σε αυτή τη βάση διεξήχθη η ακροαματική διαδικασία επί της οποίας οι συνήγοροι ανέπτυξαν στο τέλος την επιχειρηματολογία τους.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 43(1) του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου (Κεφ. 148), «παράνομη επέμβαση σε ακίνητη ιδιοκτησία συνίσταται σε παράνομη είσοδο ή σε παράνομη πρόκληση ζημιάς ή σε παράνομη παρέμβαση στην ιδιοκτησία αυτή από οποιοδήποτε πρόσωπο». Με βάση το άρθρο 43(2) του πιο πάνω νόμου, το βάρος απόδειξης ότι η επέμβαση δεν ήταν παράνομη το φέρει ο εναγόμενος. Όπως έχει νομολογιακά καθιερωθεί, όταν αποδειχθεί παράνομη επέμβαση εκδίδεται δικαιωματικά διάταγμα άρσης της επέμβασης, ώστε να τερματιστεί η παρανομία αυτή ή να απαγορευτεί στο μέλλον (Αγγελίδης v. Φιλίππου και Κολοκασίδης Estates Ltd (1991) 1 A.A.Δ). Αυτό είναι που ζητείται με την παρούσα αγωγή.

 

Από τη μαρτυρία και τα τεκμήρια όμως που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει ότι η αγωγή στρέφεται εναντίον εσφαλμένου προσώπου. Ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] ήταν προηγουμένως η Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού. Από το πιστοποιητικό έρευνας του Κτηματολογίου φαίνεται πως στις 07/05/2015 ενεγράφη ως ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] η Παναγιώτα Δημητρίου Λοΐζου (Tεκμήριο 12). Η επέμβαση εντός του τεμαχίου [ ] γίνεται από τον ιδιοκτήτη του τεμαχίου [ ] και αφορά τη μείωση του εμβαδού του τεμαχίου [ ]. Το κατά πόσο είναι ο ενοικιαστής ή διαχειριστής που ανήγειρε τα υπό αναφορά οικοδομήματα ουδόλως επηρεάζει τη νομική κατάσταση πραγμάτων. Συνεπώς, η επέμβαση εντός του τεμαχίου [ ] γίνεται από τον ιδιοκτήτη του τεμαχίου [ ] που δεν είναι διάδικος στην ενώπιον μου διαδικασία.

 

Ως εκ τούτου, η αγωγή δεν μπορεί να επιτύχει. Ούτε και η ανταπαίτηση. Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, η αγωγή και η ανταπαίτηση απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

 

 

(Υπ.)………….....................

                  Ντ. Βαρωσιώτου, Ε.Δ

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο