TRAFALGAR DEVELOPMENTS Ltd κ.α. ν. URALCHEM HOLDING P.L.C. κ.α., Αίτηση Αρ. 428/2016, 16/4/2025
print
Τίτλος:
TRAFALGAR DEVELOPMENTS Ltd κ.α. ν. URALCHEM HOLDING P.L.C. κ.α., Αίτηση Αρ. 428/2016, 16/4/2025

ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ:  Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

Αίτηση Αρ. 428/2016

 

 

Αναφορικά με τον Κανονισμό (ΕΕ) Αρ. 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2012 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές αποφάσεις

 

-και-

 

Αναφορικά με την αγωγή με αριθμό 2016 No. 115 ΙΑ ενώπιον του High Court της Ιρλανδίας

 

Μεταξύ:

 

1.         TRAFALGAR DEVELOPMENTS Ltd, από την Ανγκουίλα

2.          INSTANTANIA HOLDINGS Ltd, από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους

3.          KAMARA Ltd, από την Αγία Λουκία

4.          BAIRIKI Incorporated από το Νέβις

Εναγόντων

-και –

 

1.  XX, από τη Ρωσική Ομοσπονδία

2.    OJSC UNITED CHEMICAL COMPANY URALCHEM, από τη Ρωσική     Ομοσπονδία

3.    URALCHEM HOLDING P.L.C. από την Κύπρο

4.    EUROTOAZ LIMITED, από την Ιρλανδία

5.    XXX, από τη Ρωσική Ομοσπονδία

6.    XX, από τη Ρωσική Ομοσπονδία

7.    BELPORT INVESTMENTS LIMITED, από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους

8.    MILKO EMILOV MINKOVSKI, από τη Βουλγαρία

9.    XX, από την Κύπρο

10.    XX, από τη Ρωσική Ομοσπονδία

11.    XXX, από τη Ρωσική Ομοσπονδία

 

Εναγομένων

-και -

 

 

 

 

Αναφορικά με την αίτηση μεταξύ των:

 

1.      TRAFALGAR DEVELOPMENTS Ltd, από την Ανγκουίλα

2.      INSTANTANIA HOLDINGS Ltd, από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους

3.      KAMARA Ltd, από την Αγία Λουκία

4.      BAIRIKI Inc, από το Νέβις

Αιτητών

-και-

 

1.      URALCHEM HOLDING P.L.C., από την Λεμεσό, Κύπρο

2.      URALCHEM FREIGHT LIMITED, από την Λεμεσό, Κύπρο

3.      HAVENPORT INVESTMENTS LIMITED, από την Λεμεσό, Κύπρο

4.      Cl-CHEMICAL INVEST LIMITED, από την Λεμεσό, Κύπρο

 

Καθ' ων η Αίτηση

 

---------------------------------

 

Αίτηση ημερ. 8.6.2023

 

16 Απριλίου 2025

 

Για Ενάγοντες -  Αιτητές:  κ. Χ. Γαλανός για Michaele Kyprianou & Co LLC

Για Εναγόμενους - Καθ’  ων η Αίτηση:  κ. Α. Ερωτοκρίτου με κα Ε. Νικολαΐδου για A.G. Erotocritou LLC

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

            Οι Αιτητές με την υπό εξέταση Αίτηση τους επιδιώκουν την τιμωρία της  Καθ’  ης η Αίτηση 1 εταιρείας Uralchem Holding P.L.C. (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Καθ’  ης η Αίτηση 1) καθώς και της Καθ’  ης η Αίτηση 4 εταιρείας  CI-Chemical Invest Limited (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Καθ’  ης η Αίτηση 4) επί τω ότι παραβίασαν την Ανάληψη Υποχρέωσης στην οποία προέβηκαν προς το Δικαστήριο κατά την 2.7.2019.  Ειδικότερα, κατά ή περί τον Δεκέμβριο του 2021 ή μετέπειτα μετέφεραν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία στις εταιρείες Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC αντίστοιχα, οι οποίες συστάθηκαν στη Ρωσική Ομοσπονδία την 2.12.2021, με αυτή τους δε την πράξη μείωσαν την αξία της «ακαθάριστης περιουσίας» τους κάτω από το ποσό των USD1.75 δισεκατομμυρίων.  Επίσης παρέλειψαν να παράσχουν στους Αιτητές σαρωμένα αντίγραφα η μεν Καθ’  ης η Αίτηση 1 των μη ελεγμένων ανεξάρτητων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων της εντός 10 ημερών από την εξάμηνη περίοδο που έληξε την 31.12.2022, η δε Καθ’  ης η Αίτηση 4 των μη ελεγμένων ενοποιημένων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων της εντός 20 ημερών από την εξάμηνη περίοδο που έληξε την 31.12.2022. 

 

            Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της κας Ζαντήρα, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τις Αιτήτριες.  Σ’  αυτήν αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

            Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Γενική Αίτηση καταχωρίστηκε από τους Αιτητές την 10.11.2016 με σκοπό τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων των Καθ’  ων η Αίτηση μέχρι του ποσού των USD1.750.000.000, προς υποβοήθηση της Ιρλανδικής αγωγής την οποία ήγειραν ενώπιον του Commercial High Court της Ιρλανδίας την 9.11.2016.   Οι εδώ Αιτητές είναι οι αρχικοί Ενάγοντες στην Ιρλανδική αγωγή.  Το Δικαστήριο με απόφαση του ημερομηνίας 7.9.2017 απέρριψε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Γενική Αίτηση επί τεχνικού σημείου το οποίο αφορούσε την ισχυριζόμενη εφαρμογή της αρχής της αντανακλαστικής ζημιάς (reflective lose).  Η εν λόγω απόφαση ανατράπηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 21.2.2019, το οποίο αποφάνθηκε ότι οι Αιτητές είχαν καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση στην Ιρλανδική αγωγή.  Το Ανώτατο Δικαστήριο διέταξε όπως τα εναπομείναντα ζητήματα, τα οποία δεν είχαν εξεταστεί προηγουμένως, εκδικαστούν και εξεταστούν από το πρωτόδικο Δικαστήριο.  Είναι σ’  αυτά τα πλαίσια και κατόπιν των ανωτέρω ευρημάτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου που οι Καθ’  ων η Αίτηση συμφώνησαν να προβούν στην Ανάληψη Υποχρέωσης προς το Δικαστήριο.  Με βάση τη ρηθείσα ανάληψη ημερομηνίας 2.7.2019 οι Καθ’  ων η Αίτηση ανέλαβαν την υποχρέωση όπως:

 

1.    Μη προβούν σε οποιοδήποτε διάβημα (ενεργώντας μέσω των διευθυντών τους, αξιωματούχων, υπαλλήλων ή αντιπροσώπων τους) το οποίο (άμεσα ή έμμεσα) θα μειώσει την αξία της ακαθάριστης περιουσίας τους (είτε αυτά τα περιουσιακά στοιχεία κατέχονται αποκλειστικά είτε από κοινού είτε αυτά βρίσκονται εντός ή εκτός Κύπρου) κάτω από το ποσό των 1,75 δις. δολαρίων ΗΠΑ.

 

2.    Παρέχουν στους Αιτητές «[σ]αρωμένα αντίγραφα μη ελεγμένων ανεξάρτητων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων (management standalone accounts) για κάθε μια από τις καθ' ων η Αίτηση ανά εξάμηνο, εντός 10 εργάσιμων ημερών από το τέλος κάθε εξαμηνιαίας περιόδου και μη ελεγμένων ενοποιημένων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων (consolidated management accounts) της Καθ’  ης η Αίτηση 4 σε εξαμηνιαία βάση εντός 20 εργάσιμων ημερών από το τέλος κάθε εξαμηνιαίας περιόδου.

 

3.    Παρέχουν στις Αιτήτριες «[σ]αρωμένα αντίγραφα ετήσιων ελεγμένων αυτόνομων οικονομικών καταστάσεων (annual audited standalone financial statements) για κάθε μια από τις καθ' ων η Αίτηση και ετήσιων ελεγμένων ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων (annual audited consolidated financial statements) της Καθ’  ης η Αίτηση 4 εντός 5 εργάσιμων ημερών από την έγκριση αυτών των καταστάσεων από τους ελεγκτές της αντιστοίχου Καθ' ης η Αίτηση 1.

 

            Περί τις αρχές Δεκεμβρίου 2021 οι δικηγόροι που εκπροσωπούν τους Αιτητές στην Ιρλανδική αγωγή ανακάλυψαν ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 είχαν κατ’  ισχυρισμό μεταφέρει την έδρα τους από την Κύπρο στη Ρωσία.   Την 20.12.2021 το γραφείο τους απευθύνθηκε στους δικηγόρους των Καθ’  ων η Αίτηση, ζητώντας λεπτομέρειες αναφορικά με το χρόνο που έγινε η μεταφορά της έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, τη δικαιοδοσία στην οποία μεταφέρθηκε ως και τους λόγους για την εν λόγω μεταφορά έδρας.  Οι δικηγόροι των Καθ’  ων η Αίτηση με απαντητικό  ηλεκτρονικό τους μήνυμα ημερομηνίας 21.12.2021 αρνήθηκαν ότι η μεταφορά έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 συνιστούσε πιθανή παραβίαση της Ανάληψης Υποχρέωσης.  Ισχυρίστηκαν δε ότι οι μέτοχοι των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 είχαν αποφασίσει την μεταφορά της έδρας των εταιρειών στη Ρωσία ενόψει φορολογικών απαιτήσεων των Ρωσικών αρχών εναντίον θυγατρικών τους εταιρειών, καθώς και για να διασφαλίσουν ότι οι θυγατρικές τους εταιρείες θα ήταν επιλέξιμες για ορισμένες κρατικές χορηγήσεις.  Κατά την 27.12.2021 οι δικηγόροι των Καθ’  ων η Αίτηση τους απέστειλαν ηλεκτρονικό μήνυμα στο οποίο επισύναψαν έγγραφα σε σχέση με τους ισχυριζόμενους λόγους για τη μεταφορά της έδρας, καθώς και τις νέες λεπτομέρειες των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 στη Ρωσία.  Δεν είχαν παρουσιάσει όμως οποιαδήποτε άλλα έγγραφα σε σχέση με την ισχυριζόμενη μεταφορά έδρας. 

 

            Οι Αιτητές βασιζόμενοι στις ανωτέρω παραστάσεις των δικηγόρων των Καθ’  ων η Αίτηση ότι οι δύο εταιρείες είχαν μεταφέρει την έδρα τους δεν ερεύνησαν αν η φερόμενη μεταφορά έδρας είχε πράγματι λάβει χώρα, μέχρι που μια ανακάλυψη περί τα τέλη του 2022 οδήγησε τους δικηγόρους των Αιτητών στην Ιρλανδική αγωγή και στη συνέχεια το γραφείο τους να προβούν σε περαιτέρω έρευνα του ζητήματος.  Περί τον Φεβρουάριο του 2023, ενώ έλεγχαν προσεκτικά τις υποθέσεις των Καθ’  ων η Αίτηση, πρόσεξαν ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 εμφανίζονταν ακόμα στα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών ως εγγεγραμμένες εταιρείες.  Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τα όσα είχαν αφήσει να νοηθεί οι δικηγόροι των Καθ’  ων η Αίτηση στην αλληλογραφία που ανταλλάγηκε με τους δικηγόρους των Αιτητών.  Μέχρι την ως άνω ανακάλυψη, οι Αιτητές δεν είχαν λόγο για υποψιαστούν ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν είχαν μεταφέρει την έδρα τους στην πραγματικότητα.  Κατά την 22.2.2023 η κα Σολωμού, συνεταίρος στο εταιρικό τμήμα του γραφείου τους, προέβηκε σε πλήρη έρευνα αναφορικά με τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 μέσω της σχετικής διαδικτυακής υπηρεσίας του Εφόρου Εταιρειών.  Το αποτέλεσμα της ως άνω έρευνας δεν έδειχνε να είχαν ληφθεί οποιαδήποτε μέτρα προς μεταφορά των δύο εταιρειών στη Ρωσία.  Η κα Σολωμού προέβηκε στη συνέχεια σε επιτόπου έρευνα του αρχείου του Εφόρου Εταιρειών, η οποία επιβεβαίωσε ότι ουδέν τέτοιο διάβημα είχε ληφθεί στην Κύπρο.    Το προφανές συμπέρασμα ήταν ότι αυτό που έκαμαν οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, υπό τον μανδύα μιας ισχυριζόμενης μεταφοράς έδρας, η οποία υλοποιήθηκε με αποκλειστική αναφορά σε ισχυριζόμενες πρόνοιες του Ρωσικού Δικαίου, ήταν να προσπαθήσουν να μεταφέρουν όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία στην Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC αντίστοιχα. 

 

Κατά την 3.4.2023 απευθύνθηκαν στους δικηγόρους που εκπροσωπούσαν τις Καθ’ ων η Αίτηση, αναφέροντας τους όλα τα πιο πάνω.  Την 17.4.2023 έλαβαν απαντητική επιστολή από Ρώσικο δικηγορικό γραφείο.  Το συγκεκριμένο γραφείο στην επιστολή του δεν αρνείται ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν έλαβαν οποιαδήποτε μέτρα στην Κύπρο για να μεταφέρουν την έδρα τους.  Βασίζονται δε αποκλειστικά σε ισχυριζόμενες πρόνοιες του Ρώσικου Δικαίου, οι οποίες, ως ισχυρίζονται, δεν απαιτούσαν την επίσημη διαγραφή των εταιρειών στην αρχική τους δικαιοδοσία.  Όσον αφορά τις ενέργειες που θα έπρεπε να είχαν κάμει στην Κύπρο, ανέφεραν ότι τα αναγκαία διαβήματα για να αφαιρεθούν οι εταιρείες από το Μητρώο του Εφόρου Εταιρειών θα πραγματοποιηθούν μόλις αυτό καταστεί εφικτό στα πλαίσια των απαγορευτικών μέτρων που επί του παρόντος εφαρμόζονται σε σχέση με τη Ρωσία.   Ισχυρίστηκαν επίσης ότι λόγω των υφιστάμενων περιοριστικών μέτρων και του πολιτικού κλίματος,  δεν κατέστη εφικτό να εγκρίνει ελεγκτής τις οικονομικές καταστάσεις των εταιρειών, ούτε τη διαγραφή τους.  Το γραφείο τους απάντησε στην ως άνω επιστολή με επιστολή ημερομηνίας 2.5.2023 στην οποία τόνισαν, μεταξύ άλλων, ότι οι πρόνοιες και οι απαιτήσεις που επιτάσσει ο νόμος στην Κύπρο για τη μεταφορά έδρας εταιρειών είναι ξεκάθαρες και δεν μπορούν ούτε να αγνοηθούν ούτε και να υπερκεραστούν, περαιτέρω δε ότι επί των γεγονότων που είχαν ενώπιον τους, τα περιουσιακά στοιχεία των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 αποξενώθηκαν κατά παράβαση της Ανάληψης Υποχρέωσης.  Το Ρώσικο δικηγορικό γραφείο με απαντητική επιστολή του ημερομηνίας 7.5.2023 επανέλαβε ουσιαστικά τους ισχυρισμούς της προηγούμενης επιστολής του. 

 

Οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παραβίασαν την Ανάληψη Υποχρέωσης μεταφέροντας όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία στην Uralchem Holding ILLC και στην CI-Chemical Invest Limited ILLC αντίστοιχα υπό τον μανδύα μιας υποτιθέμενης μεταφοράς έδρας, η οποία στην πραγματικότητα ουδέποτε έλαβε χώρα βάσει Κυπριακού Δικαίου.  Ως αποτέλεσμα τόσο η Καθ’  ης η Αίτηση 1, όσο και η Καθ’  ης η Αίτηση 4 συνεχίζουν να υφίστανται ως εταιρείες εγγεγραμμένες στην Κύπρο.  Παράλληλα τα περιουσιακά στοιχεία των Καθ’  ων η Αίτηση 2 και 3 δεν πλησιάζουν καν το ελάχιστο ποσό των USD1.750.000.000, που θα έπρεπε να είχε δεσμευθεί βάσει της Ανάληψης Υποχρέωσης.   Σύμφωνα δε με πληροφόρηση που η κα Σολωμού έλαβε από το γραφείο του Εφόρου Εταιρειών, αμφότερες οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 κατέβαλαν το ετήσιο τους τέλος στον Έφορο Εταιρειών κατά την 18.12.2022, ήτοι περισσότερο από ένα χρόνο αφότου οι δικηγόροι τους ενημέρωσαν το γραφείο τους ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 είχαν κατ’  ισχυρισμό μεταφέρει την έδρα τους στη Ρωσία. 

Περαιτέρω, τόσο η Καθ’  ης η Αίτηση 1 όσο και η Καθ’  ης η Αίτηση 4 παραλείπουν από τον Ιανουάριο του 2023 να συμμορφωθούν με την υποχρέωση τους όπως παρέχουν στους Αιτητές σαρωμένα αντίγραφα των μη ελεγμένων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών τους καταστάσεων σε εξαμηνιαία βάση.  Σε μια προφανή δε προσπάθεια να παρουσιάζονται συνεπείς με την εκδοχή τους ότι μετέφεραν την έδρα τους στη Ρωσία,  παρείχαν στους Αιτητές αντίγραφα τέτοιων μη ελεγμένων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων για τις Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC.  Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ούτε η Καθ’  ης η Αίτηση 1 αλλά ούτε και η Καθ’  ης η Αίτηση 4 κατέχουν οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία, εφόσον αυτά που προηγουμένως κατείχαν φαίνονται πλέον στις μη ελεγμένες ενδιάμεσες συνοπτικές οικονομικές καταστάσεις που τους δόθηκαν για τις Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC.  Επίσης, οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παρέλειψαν να παραδώσουν στους Αιτητές σαρωμένα αντίγραφα των ετήσιων ελεγμένων αυτόνομων οικονομικών καταστάσεων και των ετήσιων ελεγμένων ενοποιημένων οικονομικών τους καταστάσεων για το έτος που έληξε την 31.12.2021.  Οι τελευταίες ελεγμένες αυτόνομες οικονομικές καταστάσεις της Καθ’  ης η Αίτηση 1 και οι ελεγμένες ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της Καθ’  ης η Αίτηση 4 που τους παραδόθηκαν  αφορούσαν το έτος που έληξε κατά την 31.12.2020. 

 

 

Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘ’  ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ 1 ΚΑΙ 4

 

            Οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 εναντιώθηκαν στην αιτούμενη θεραπεία.  Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης, την οποία καταχώρισαν, προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους ένστασης:

 

1.    Δεν έχουν παραβιάσει την Ανάληψη Υποχρέωσης και ή βρίσκονται σε πλήρη συμμόρφωση με αυτή.

 

2.    Οι Αιτητές δεν έχουν αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας παράβαση ή και ανυπακοή της Ανάληψης Υποχρέωσης ή και την αντικειμενική υπόσταση (actus reus) της ισχυριζόμενης παράβασης.

 

3.     Δεν είχαν πρόθεση παράβασης ή και ανυπακοής ή και καταστρατήγησης της Ανάληψης Υποχρέωσης.

 

4.    Οι Αιτητές δεν έχουν αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την επιτυχία της Αίτησης.

 

5.    Το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να τις τιμωρήσει ή και επιβάλει ποινή σ’  αυτές.

 

6.    Η Αίτηση είναι καταχρηστική ή και προωθείται με αλλότριους σκοπούς ή και για άσκηση πίεσης στις Καθ’  ων η Αίτηση ή και στους Εναγόμενους στην Ιρλανδική αγωγή.

 

7.    Η Αίτηση προωθείται με μεγάλη ή και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

 

8.    Η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση είναι αντικανονική ή και ελαττωματική ή και ανακριβής ή και ελλιπής ή και δεν αποκαλύπτει όλα τα σχετικά με την Αίτηση γεγονότα.

 

Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κ. Igorevich Khretinin, δικηγόρου στη δικηγορική εταιρεία που ενεργεί για λογαριασμό των Καθ’ ων η Αίτηση.  Σ’  αυτήν αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

Στις 2.12.2021, τόσο η Καθ’  ης η Αίτηση 1 όσο και η Καθ’  ης η Αίτηση 4 καταχωρίστηκαν στο Ρωσικό Μητρώο Εταιρειών ως Διεθνείς Εταιρείες Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC αντίστοιχα.  Η καταχώριση τους πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας μεταφοράς της έδρας σύμφωνα με τον Ρωσικό Ομοσπονδιακό Νόμο περί Διεθνών Εταιρειών της 3.8.2018.  Αυτό επιβεβαιώνεται από τα αποσπάσματα του Ρώσικου Εταιρικού Μητρώου που παρασχέθηκαν στους Αιτητές  με την επιστολή των δικηγόρων των Καθ’  ων η Αίτηση ημερομηνίας 27.12.2021 (Τεκμήριο 8 της ένορκης δήλωσης της κας Ζαντήρα).  Τα ανωτέρω αποσπάσματα κατονομάζουν ρητά τη μεταφορά της έδρας ως τον νομικό λόγο για την πραγματοποίηση αμφοτέρων των καταχωρίσεων στο Ρωσικό Εταιρικό Μητρώο.   Η μεταφορά της έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν συνιστά παραβίαση της Ανάληψης Υποχρέωσης, δεδομένου ότι δεν οδήγησε στη δημιουργία νέων νομικών προσώπων στα οποία θα είχαν με κάποιο τρόπο μεταβιβαστεί όλα τα περιουσιακά στοιχεία που ανήκαν στις Καθ’  ων η Αίτηση.  Όπως προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 5 του Ρώσικου Νόμου περί Διεθνών Εταιρειών, δεν προκύπτουν σχέσεις διαδοχής μεταξύ της αλλοδαπής νομικής οντότητας και της καταχωρισμένης διεθνούς εταιρείας.  Ως εκ τούτου η μεταφορά της έδρας δεν αποτελεί εκκαθάριση αλλοδαπής εταιρείας και περαιτέρω σύσταση νέας νομικής οντότητας στη Ρωσία, αλλά συνέχιση της αλλοδαπής οντότητας. 

 

Περαιτέρω, διάφορα περιουσιακά στοιχεία των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 επιβαρύνθηκαν ως εγγύηση για τις υποχρεώσεις του Ομίλου Uralchem στο πλαίσιο διαφόρων συμφωνιών πιστωτικής διευκόλυνσης με Ρώσικα πιστωτικά ιδρύματα.  Η ύπαρξη τέτοιων επιβαρύνσεων αναγνωρίστηκε στην παράγραφο 4 της Ανάληψης Υποχρέωσης.  Ειδικότερα, το 2021 οι μετοχές της Καθ’  ης η Αίτηση 1 ενεχυριάστηκαν υπέρ της Sberbank, μιας μεγάλης Ρωσικής Τράπεζας.  Μετά τη μεταφορά της έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, το ίδιο βάρος αποτυπώθηκε στις καταχωρίσεις στο Ρωσικό Εταιρικό Μητρώο όσον αφορά την Καθ’  ης η Αίτηση 1. 

 

Για να συμπεριληφθεί μια αλλοδαπή εταιρεία στο Ρώσικο Εταιρικό Μητρώο δεν απαιτείται να διαγραφεί από το Μητρώο Εταιρειών της χώρας προέλευσης της ή να λάβει έγκριση από τις αρχές της χώρας αυτής.  Σύμφωνα δε με το άρθρο 5(14) του Ρωσικού Νόμου περί Διεθνών Εταιρειών, η εταιρεία που άλλαξε την έδρα της στη Ρωσία υποχρεούται να διαγραφεί από το Μητρώο Εταιρειών της χώρας προέλευσης της εντός δύο ετών από την ημερομηνία καταχώρισης της εταιρείας στο Ρώσικο Εταιρικό Μητρώο, εκτός εάν ορισθεί μεγαλύτερη προθεσμία από τη νομοθεσία της χώρας προέλευσης ή την ειδική Ρωσική Κυβερνητική Επιτροπή.  Ταυτόχρονα, ο Ρωσικός Νόμος περί Διεθνών Εταιρειών δεν περιέχει διατάξεις σχετικά με τις έννομες συνέπειες μιας κατάστασης  κατά την οποία η εταιρεία που έχει μεταφέρει την έδρα της στη Ρωσία δεν καταφέρνει να διαγραφεί από το Μητρώο Εταιρειών της χώρας προέλευσης της εντός της προαναφερθείσας περιόδου.

 

Όπως ενημερώθηκε από τους κύπριους δικηγόρους των Καθ’  ων η Αίτηση, η κυπριακή νομοθεσία επιτρέπει σε νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί στην Κύπρο να μεταφέρουν την έδρα τους εκτός δικαιοδοσίας με συνεχή ισχύ.  Ωστόσο, μια εταιρεία που επιθυμεί να μεταφέρει την έδρα της πρέπει να προβεί σε συγκεκριμένο σύνολο ενεργειών και να λάβει τη συγκατάθεση του Εφόρου Εταιρειών.  Για τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 ήταν σημαντικό να ολοκληρωθεί η επανατοποθέτηση τους στη Ρωσία πριν από το 2022 για να αποφευχθεί η απώλεια του δικαιώματος σε διάφορα φορολογικά οφέλη και κρατικές επιδοτήσεις.  Ταυτόχρονα οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσουν τα απαιτούμενα διαβήματα στην Κύπρο στο τέλος του 2021 καθότι, μεταξύ άλλων, οι απαραίτητες οικονομικές πληροφορίες και οι καταθέσεις στον Έφορο Εταιρειών στην Κύπρο (όπως οι ετήσιες δηλώσεις) δεν ήταν έτοιμες να ολοκληρωθούν.  Οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 ήλπιζαν να ολοκληρώσουν τη διαδικασία μεταφοράς της έδρας τους και να διαγραφούν από το Κυπριακό Μητρώο Εταιρειών αμέσως μετά την εγγραφή τους στο Ρωσικό Εταιρικό Μητρώο.  Ωστόσο λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ο οποίος ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022, η ολοκλήρωση του κυπριακού μέρους της μεταφοράς της έδρας, κατέστη εξαιρετικά δύσκολη για λόγους που ξεφεύγουν του ελέγχου των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.  Ειδικότερα, όπως τον ενημερώνουν οι κύπριοι δικηγόροι των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, προκειμένου να ληφθεί η απαραίτητη συγκατάθεση του Εφόρου Εταιρειών για τη μεταφορά της έδρας μιας εταιρείας, αυτή θα πρέπει να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της βάσει του Κυπριακού Εταιρικού Δικαίου, στις οποίες περιλαμβάνεται η υποχρέωση υποβολής ετήσιων δηλώσεων, οι οποίες συνοδεύονται από (α) οικονομικές καταστάσεις, (β) έκθεση του διευθυντή και (γ) έκθεση του ελεγκτή.  Οι ελεγκτές των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 έπαψαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους μετά τον Φεβρουάριο του 2022, καθιστώντας αδύνατο για τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 να υποβάλουν τις απαιτούμενες ετήσιες δηλώσεις και, κατ’  επέκταση, να ολοκληρώσουν τα διαβήματα σε σχέση με τη διαδικασία μεταφοράς της έδρας τους.  

 

Περαιτέρω, το Δεκέμβριο του 2022 οι μέτοχοι των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 ενέκριναν αποφάσεις για την αλλαγή των διευθυντών τους.  Όπως ενημερώθηκε, ένα πρόσωπο που διορίζεται ως νέος διευθυντής αποκτά το σχετικό καθεστώς και τις απαραίτητες εξουσίες από την ημερομηνία του ψηφίσματος.  Ταυτόχρονα η εταιρεία θα πρέπει να επικαιροποιήσει τα εταιρικά της μητρώα και να ενημερώσει τον Έφορο Εταιρειών για τις αλλαγές, υποβάλλοντας το προαπαιτούμενο έντυπο.  Μετά την παραλαβή τους ο Έφορος εταιρειών ενημερώνει τα δικά του μητρώα, στα οποία έχει πρόσβαση το κοινό. Οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 υπέβαλαν τα απαραίτητα έντυπα στο ηλεκτρονικό σύστημα του Εφόρου Εταιρειών, ωστόσο οι σχετικές αλλαγές δεν έχουν καταχωριστεί μέχρι στιγμής.  Όπως πιστεύει, η καθυστέρηση αυτή οφείλεται σε εγκύκλιο που εκδόθηκε από κοινού από την Εθνική Μονάδα Εφαρμογής Κυρώσεων (ΕΜΕΚ) και τον Έφορο Εταιρειών Κύπρου στις 30.5.2022, η οποία επιβάλλει την προηγούμενη έγκριση της ΕΜΕΚ για οποιεσδήποτε αλλαγές στο μητρώο που αφορούν νομικά πρόσωπα με δικαιούχους που υπόκεινται σε κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Κατά το 2023 οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 κατέθεσαν αιτήσεις για έγκριση των ως άνω αλλαγών στην ΕΜΕΚ, οι οποίες ακόμα εκκρεμούν.  Αυτό δημιούργησε μια παράδοξη κατάσταση όπου οι προηγούμενοι διευθυντές των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παραμένουν εγγεγραμμένοι στα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών, αλλά δεν είναι πλέον επίσημα εξουσιοδοτημένοι να ενεργούν για λογαριασμό των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.  Αναμένουν ότι μετά την έγκριση της ΕΜΕΚ, οι νεοδιορισθέντες διευθυντές τους θα οριστικοποιήσουν αμέσως τα απαραίτητα έγγραφα και θα ενημερωθεί το αρχείο του Εφόρου Εταιρειών ώστε να αντικατοπτρίζει τα θέματα ως έχουν. 

 

Πέραν των πιο πάνω, οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 εξασφάλισαν πρόσφατα νέο ελεγκτή για την διενέργεια ελέγχου των οικονομικών τους καταστάσεων, ο οποίος θα ολοκληρωθεί σύντομα.  Υπό το πρίσμα αυτό οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 θα είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη διαδικασία αλλαγής της έδρας τους και να διαγραφούν από το Κυπριακό Μητρώο Εταιρειών στο εγγύς μέλλον.

 

Καθ’  όσον αφορά τους λόγους της μεταφοράς της έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, ισχυρίζεται ότι ήταν οι φορολογικές απαιτήσεις που επέβαλαν οι ρωσικές αρχές στις θυγατρικές εταιρείες των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, ως επίσης και η διασφάλιση της επιλεξιμότητας του Ομίλου Uralchem για κρατικές επιδοτήσεις.

 

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

            Η Αίτηση στηρίζεται στο άρθρο 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 και στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.40 θ.9, Δ.42Α θ.θ. 1 – 13, Δ.34 θ.5 και  Δ.48 θ.θ. 1 - 4, 7 - 9. 

 

Το άρθρο 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου προνοεί επί λέξει τα ακόλουθα:

 

«Τηρoυμέvoυ oιoυδήπoτε διαδικαστικoύ καvovισμoύ έκαστov δικαστήριov θα έχη εξoυσία vα εξαvαγκάζη εις υπακoήv πρoς oιovδήπoτε διάταγμα εκδoθέv υπ' αυτoυ, διατάττov ή απαγoρεύov τηv εκτέλεσιv oιασδήπoτε πράξεως, διά πρoστίμoυ ή φυλακίσεως ή μεσεγγυήσεως πραγμάτωv. Και τo δικαστήριov δύvαται επιπρoσθέτως vα επιδικάση εις τo πρόσωπov πρoς τo συμφέρov τoυ oπoίoυ εξεδόθη τo διάταγμα τoιoύτov πoσόv υπό μoρφήv απoζημιώσεως, ως τo δικαστήριov δύvαται vα θεωρήση πρέπov.

 

Νοείται ότι έκαστο δικαστήριο θα έχει εξουσία τιμωρίας για παρακοή ή και εξαναγκασμού σε υπακοή σ' οποιοδήποτε διάταγμά του στις περιπτώσεις που αφορούν διάδικο σε δικαστική διαδικασία αλλά και στις περιπτώσεις που αφορούν οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, νοουμένου ότι αυτό έλαβε γνώση του διατάγματος και εν γνώσει του και ηθελημένα παροτρύνει ή συνεργεί στη μη υπακοή διατάγματος.»

 

Η Δ.42Α θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας προνοεί επίσης τα ακόλουθα:

 

«Where any order is issued by any Court directing any act to be done or prohibiting the doing of any act there shall be endorsed by the Registrar on the copy of it, to be served on the person required to obey it, a memorandum in the words or to the effect following:

 

"If you, the within-named A.B., neglect to obey this order, by the time therein limited, you will be liable to be arrested and to have your property sequestered."»

 

Στην υπόθεση Μαυρονικόλα ν. Ξάνθου (2011) 1(Α) Α.Α.Δ. 293 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

«Όπως επιβεβαιώθηκε στην υπόθεση Krashias Shoe Factory Ltd v. Adidas Sportschuhfabriken Adi Dassier KG (1989) 1(E) Α.Α.Δ. 750, το Άρθρο 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου 1960 (Ν.14/60), ως δικαιοδοτικό, προσδιορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για τη τιμωρία προσώπων, φυσικών ή νομικών, για την παρακοή διαταγμάτων. Προϋπόθεση ενεργοποίησης της πιο πάνω δικαιοδοσίας είναι η τήρηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων που τίθενται με τις πρόνοιες της Δ.42 Α(1) των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Θεσμών. (Οικονομίδου v. Ph. Economides Estates Ltd (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1145.)

 

Από την ιδία τη φύση της διαδικασίας παρακοής ως οιονεί ποινικής, (βλ. Ηalin v. Timur (2005) 1(Α) A.A.Δ.424), αναφύεται η ανάγκη πλήρους και αποτελεσματικής διαπίστωσης ύπαρξης των πιο κάτω προϋποθέσεων, επί ποινή ακυρότητας της διαδικασίας, (Μακρίδης (1991) 1 Α.Α.Δ. 401):

α. Ύπαρξη διατάγματος.

β. Ύπαρξη αναγκαίας οπισθογράφησης.

γ. Προσωπική επίδοση του διατάγματος.

δ. Προσωπική επίδοση της αιτήσεως παρακοής.»

Στην προκείμενη περίπτωση αυτό το οποίο παραβίασαν, κατά τον ισχυρισμό των Αιτητών, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4 είναι η Ανάληψη Υποχρέωσης την οποία, ως αποτέλεσε κοινό τόπο, είχαν δώσει προς το Δικαστήριο κατά την 2.7.2019. Η ρηθείσα Ανάληψη Υποχρέωσης εμπεριέχεται σε πρακτικό του Δικαστηρίου της ως άνω ημερομηνίας, το οποίο αποτελεί το Τεκμήριο 4 της ενόρκου δηλώσεώς της κας Ζαντήρα, έχει δε παρατεθεί λεπτομερώς σε προγενέστερο σημείο της απόφασής μου.

 

Όπως αναφέρεται στο σύγγραμμα Halsbury’s Laws of England, 5η έκδοση, τόμος 22, παρ. 85, η παραβίαση μιας ανάληψης υποχρέωσης, η οποία δίνεται στο Δικαστήριο, έχει τις ίδιες έννομες συνέπειες, όπως η παραβίαση ενός διατάγματος. Πιο συγκεκριμένα αναφέρονται επί λέξη τα ακόλουθα:

 

«Breach of undertaking. An undertaking given to the court-in pending
proceedings by a person or corporation (or by a government department or
Minister of the Crown acting in his official capacity) on the faith of which the
court sanctions a particular course of action or inaction, has the same force as an injunction made by the court and a breach of the undertaking is misconduct
amounting to contempt

(Η υπογράμμιση είναι δική μου)

 

Περαιτέρω στο σύγγραμμα “Commercial Injuctions” του Steven Gee Q.C., 6η έκδοση, στην παρ. 19-006 αναφέρονται επί λέξη τα ακόλουθα:

 

«An undertaking by a defendant to the court has the same effect as an injunction.  A person who has given an undertaking to the court may be held liable in contempt for breach of the undertaking even though it has not been served on him. Contempt proceedings may be brought even though there is no penal notice. ……..»

 

Από τα ανωτέρω παρατεθέντα αποσπάσματα καθίσταται φανερό ότι για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας παρακοής, η επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης εξομοιώνεται με διάταγμα Δικαστηρίου. Όπως δε διαφαίνεται από τη νομολογία την οποία έχω παραθέσει πιο πάνω, μια εκ των τυπικών προϋποθέσεων που θα πρέπει να πληρείται για τους σκοπούς της διαδικασίας παρακοής, είναι η προσωπική επίδοση του διατάγματος στον Καθ’ ου η Αίτηση.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, αποτέλεσε κοινό τόπο το ότι η επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης δεν επιδόθηκε στις Καθ’ ων η Αίτηση. Όπως όμως υποδεικνύει η Αγγλική νομολογία, στην περίπτωση της ανάληψης υποχρέωσης δεν απαιτείται η επίδοση της για τους σκοπούς της διαδικασίας παρακοής διατάγματος.  Πιο συγκεκριμένα, στην υπόθεση Hussain v. Hussain (1986) C.A. 134, η οποία αφορούσε έφεση σε απόφαση επιβολής ποινής στον εφεσείοντα που βρέθηκε ένοχος σε διαδικασία παρακοής,  αναφέρθηκαν τα ακόλουθα (στη σελίδα 137):

 

«It follows that the rules relating to service of a judgment or order under Ord. 29, r. 1 do not apply to undertakings. It is the same in the High Court: see R.S.C., Ord. 45, rr. 5 and 7. The purpose of serving an order or an undertaking is to inform the party bound by it of the acts which he must abstain from doing, and of the consequences of any breach. But the party giving the undertaking must be presumed to be aware of what he has undertaken and he will frequently have been warned by the judge and/or his legal advisers of the consequences of any breach. The courts do not therefore require proof of service of an undertaking before enforcing it. See, generally, D. v. A. & Co. [1900] 1 Ch. 484; In re Launder (1908) 98 L.T. 554 and Ronson Products Ltd. v. Ronson Furniture Ltd. [1966] Ch. 603.»

 

Αξίζει να αναφερθεί ότι η Δ.29, θ.1 των Αγγλικών Θεσμών του 1981 προέβλεπε επί λέξη τα ακόλουθα:

 

«Subject to paragraphs (6) and (7), a judgment or order shall not be enforced under paragraph (1) unless - (a) a copy of the judgment or order has been served personally on the person required to do or abstain from doing the act in question  ……»

 

Στην προκείμενη περίπτωση, ουδόλως τέθηκε ζήτημα από πλευράς Καθ’ ων η Αίτηση ότι δεν ήταν ενήμερες ως προς το περιεχόμενο της επίδικης Ανάληψης Υποχρέωσης και ειδικότερα ως προς το τι απαγόρευε σ’ αυτές να πράξουν ή επέβαλλε να πράξουν. Ενόψει δε του ότι η επίδοση της επίδικης Ανάληψης Υποχρέωσης στις Καθ’ ων η Αίτηση δεν είναι προαπαιτούμενο για την εγκυρότητα της παρούσας διαδικασίας, καθίστατο περιττό, κατά την ταπεινή μου άποψη, να φέρει την αναγκαία οπισθογράφηση, η οποία προνοείται στη Δ.42Α θ.1.  Σύμφωνα δε με όσα αναφέρονται στο σύγγραμμα “Commercial Injuctions” (ανωτέρω), παρ. 19.006:  “Contempt proceedings may be brought even though there is no penal notice”.

 

Πέραν των πιο πάνω, προαπαιτούμενο της εγκυρότητας της διαδικασίας παρακοής είναι η προσωπική επίδοση της αίτησης στον Καθ’ ου η Αίτηση.  Οι Καθ’ ων η Αίτηση στους λόγους ένστασης τους αμφισβητούν την επίδοση σ’ αυτές των «απαραίτητων εγγράφων ή και δικογράφων».

 

Σύμφωνα με το αδιαμφισβήτητο περιεχόμενο των δύο Ενόρκων Δηλώσεων επίδοσης του ιδιώτη επιδότη Π. Κλείτου ημερομηνίας 20.6.23, οι οποίες αποτελούν μέρος του δικαστικού φακέλου, η παρούσα Αίτηση επιδόθηκε στις Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4 στο εγγεγραμμένο τους γραφείο στη διεύθυνση 28ης Οκτωβρίου 249, Lophitis Business Center, 1ος όροφος, Γραφείο 101, 3035 στη Λεμεσό, με τη διευκρίνιση του ιδιώτη επιδότη ότι «το παρέλαβε μία υπάλληλος εκεί αλλά αρνήθηκε να υπογράψει και να μου αναφέρει το όνομα της».

 

Στην υπόθεση Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού ν. Chr. P. Michaelides (Estates) Limited (2002) 1 A.A.Δ. 43, το Ανώτατο Δικαστήριο επέκρινε το άρθρο 372[1] του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 επί τω ότι αντίκειται στο άρθρο 30.3(α) και (β) του Συντάγματος και ειδικότερα στο δικαίωμα του κάθε ενδιαφερόμενου προσώπου να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους εγκαλείται στο Δικαστήριο.  Παρατίθεται δε το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Sekavin v. Ship Platon Ch (1987) 1 C.L.R. 69:

 

«If addressed to a legal entity, a corporation or a company, Rule 20 of the Admiralty Rules provides service must be effected in the manner provided by law for service of legal process upon them.  The relevant provisions of the Companies Law are those of s. 372 providing "a document may be served on a company by leaving it or sending it by post to the registered office of the company." It is doubtful whether this rule applies to service of judicial proceedings.  If that were the case it would appear to me to fall short of complying with the provisions of Article 30.3 (a)

 

Στην προκείμενη περίπτωση, όπως επιμαρτυρεί το αδιαμφισβήτητο περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων του ιδιώτη επιδότη, η παρούσα Αίτηση δεν αφέθηκε απλά στο εγγεγραμμένο γραφείο των Καθ’ ων η Αίτηση αλλά παραδόθηκε σε υπάλληλο που βρισκόταν σ’  αυτό. Έχω την ταπεινή άποψη ότι η κατά τον ανωτέρω τρόπο επίδοση της Αίτησης στις Καθ’ ων η Αίτηση ήταν καθ’ όλα νομότυπη αλλά και σύμφωνη με το πνεύμα της Δ.5, θ.7 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προβλέπει τα ακόλουθα:

 

«In the absence of any statutory provision regulating service of process upon a corporate body, service of an office copy of a writ of summons or other process on the president or other head officer, or on the treasurer or secretary of such body, or delivery of such copy at the office of such body, shall be deemed good service; …..»

 

Το δε γεγονός ότι η υπάλληλος η οποία παρέλαβε την Αίτηση αρνήθηκε να αναφέρει το όνομα της και να υπογράψει ότι την παρέλαβε, ουδόλως καθιστά ελαττωματική την επίδοση της στις Καθ’ ων η Αίτηση.  Σημασία έχει το γεγονός ότι η Αίτηση δεν αφέθηκε απλά στο εγγεγραμμένο γραφείο των Καθ’ ων η Αίτηση αλλά παραδόθηκε σε υπάλληλό τους.

 

Ενόψει του ότι οι Αιτητές πέτυχαν να ικανοποιήσουν τη συνδρομή όλων των τυπικών προϋποθέσεων για την επιτυχία της Αίτησης, θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο πέτυχαν να αποδείξουν ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση παραβίασαν την επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης τόσο ως προς το αντικειμενικό της στοιχείο (actus reus) όσο και ως προς το υποκειμενικό (mens rea).

Στην υπόθεση Μιχαηλίδης ν.  Poliakova (Αρ.1) (2011) 1 Α.Α.Δ. 356 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

«Η διαδικασία της αστικής παρακοής προσομοιάζει της ποινικής διαδικασίας όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι επιφέρει ανάλογες σοβαρές είτε οικονομικές κυρώσεις υπό τύπο προστίμου ή κατάσχεση περιουσίας, είτε ακόμη και στέρηση ελευθερίας με φυλάκιση, αλλά και διότι όλα τα τυπικά και ουσιαστικά εχέγγυα του ποινικού δικαίου πρέπει να ικανοποιούνται. (In re Bramblevale Ltd [1970] Ch. 18 και Savings and Investment Bank Ltd v. Gasco (No. 2) [1988] 1 All E.R. 975). Η αστική παρακοή κατά συνέπεια κρίνεται ως υπαρκτή μόνο εφόσον ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο στον αναμενόμενο βαθμό, υπερπηδώντας το βάρος απόδειξης που έχει που είναι αυτό της βεβαιότητας ενοχής πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. (Δέστε και David Bean: Injunctions 8η έκδ. (2004) σελ. 90-1 παρ. 6.18 και 6.19, όπου περιγράφεται και η όλη διαδικασία στη δικάσιμο).

…………………………………………………………………………………………

Για να καταδειχθεί παρακοή, όπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Μαύρος v. Στυλιανού κ.ά. (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2389, πρέπει να ικανοποιείται και η αντικειμενική υπόσταση («actus reus»), αλλά και η υποκειμενική υπόσταση («mens rea»), του αδικήματος της αστικής καταφρόνησης όπως προδιαγράφεται στο Αρθρο 42 του Νόμου αρ. 14/60. Στη δε υπόθεση Παπαχρυσοστόμου v. Σιδερά (1993) 1 Α.Α.Δ. 309, λέχθηκε με αναφορά στη Μouzouris v. Xylophagou Plantations Ltd (1977) 1 C.L.R. 287, ότι:

 

«...... για να στοιχειοθετηθεί η καταφρόνηση πρέπει να αποδειχθεί η ηθελημένη ανυπακοή του καθ' ου η αίτηση προς την απόφαση του δικαστηρίου, δηλαδή πρόθεση ανυπακοής προς το διάταγμα του δικαστηρίου. Το αποτέλεσμα της ανυπακοής αφ' εαυτού δεν αρκεί· πρέπει να συνοδεύεται από πρόθεση καταστρατήγησης του διατάγματος του δικαστηρίου.»

Τυχόν παράβαση των όρων ενός διατάγματος χωρίς πρόθεση ή κατά τυχαίο τρόπο δεν επιφέρει βεβαίως την καταδίκη του καθ'  ου, εφόσον η συμπεριφορά του δεν κατέδειξε είτε αδιαφορία προς το διάταγμα, είτε εκ προθέσεως καταστρατήγηση των όρων του.  (Δέστε Fairclough & Sons v. Manchester Ship Canal Co. (No. 2)  [1897] Sol Jo 225 και Borrie & Lowe 2η έκδ. σελ. 400-1).»

 Αποτελεί θέση των Αιτητών, όπως αναδύεται μέσα από την ένορκη δήλωση της κας Ζαντήρα, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4, υπό το μανδύα μιας ισχυριζόμενης μεταφοράς έδρας η οποία υλοποιήθηκε με  αποκλειστική αναφορά σε ισχυριζόμενες πρόνοιες του Ρωσικού δικαίου, μετέφεραν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία στις συσταθείσες στη Ρωσία εταιρείες Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC.  Κατ’ αυτό τον τρόπο παραβίασαν την επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης με βάση την οποία δεσμεύτηκαν προς το Δικαστήριο ότι δεν θα προβούν σε οποιοδήποτε διάβημα το οποίο θα μειώσει την αξία της ακαθάριστης περιουσίας τους κάτω από το ποσό των USD 1,75 δισεκατομμυρίων, δεδομένου και του ότι τα περιουσιακά στοιχεία των άλλων δύο Καθ’ ων η Αίτηση (Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3) δεν πλησιάζουν ούτε κατ’ ελάχιστο το ως άνω ποσό.

 

Από πλευράς τους οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4 παραδέχονται την εγγραφή κατά την 2.12.2210 στο Ρωσικό Μητρώο Εταιρειών, των εταιρειών Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC.  Ισχυρίζονται όμως ότι η ως άνω εγγραφή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας μεταφοράς της έδρας τους σύμφωνα με το Ρωσικό Ομοσπονδιακό Νόμο περί Διεθνών Εταιρειών, σε καμιά δε περίπτωση η ως άνω εγγραφή οδήγησε στη δημιουργία νέων νομικών προσώπων, στα οποία είχαν μεταβιβαστεί όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία.  Αντίθετα, αυτά εξακολουθούν να κατέχονται από τις ίδιες (Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4) με αποτέλεσμα να μην υπάρχει  παραβίαση της επίδικης Ανάληψης Υποχρέωσης.

 

Από μια αντιπαραβολή των εκατέρωθεν διιστάμενων θέσεων έχω διαπιστώσει ότι αποτελεί κοινό τόπο το ότι η επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης δεν απαγορεύει τη μεταφορά έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση.  Αποτελεί επίσης κοινό τόπο το ότι οι Καθ’  ων η Aίτηση 1 και 4 δεν προέβηκαν στην περιγραφόμενη στα άρθρα 354ΙΑ και επόμενα του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ.113 διαδικασία, ώστε να λάβουν τη συγκατάθεση του Εφόρου Εταιρειών για τη μεταφορά της έδρας τους στη Ρωσία.  Επισημαίνεται ότι στην ένορκη δήλωση του κ. Khretinin  (παρ.67) γίνεται παραδεκτό ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν προέβηκαν στις απαιτούμενες ενέργειες που θα τους επέτρεπαν να λάβουν εκ των προτέρων τη συγκατάθεση του Εφόρου Εταιρειών.  Οι Αιτητές υποστηρίζουν, μέσω της γραπτής αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου τους, ότι είναι παντελώς αδιάφορο το αν οι Καθ’  ων η Αίτηση έλαβαν τα σχετικά διαβήματα στη Ρωσία για να μεταφέρουν εκεί την έδρα τους, ως θέμα Ρωσικού δικαίου.  Είναι επίσης εντελώς αδιάφορο αν το Ρωσικό δίκαιο αναγνωρίζει την Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC ως έγκυρη συνέχεια των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.  Κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο, αυτό το οποίο μετρά είναι ότι βάσει του Κυπριακού Δικαίου δεν υπήρξε οποιαδήποτε μεταφορά έδρας καθώς και ότι η Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC δεν είναι το αποτέλεσμα μεταφοράς έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.

 

Με κάθε σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο, δε με βρίσκει σύμφωνο η θέση του ότι είναι εντελώς αδιάφορο ότι το Ρωσικό Δίκαιο αναγνωρίζει την Uralchem Holding ILLC και τη CI-Chemical Invest Limited ως έγκυρη συνέχεια των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.  Αντίθετα, αυτό είναι και το ζητούμενο, κατά την ταπεινή μου άποψη.  Ειδικότερα το ζητούμενο είναι το κατά πόσο οι εγγραφείσες στο Ρωσικό μητρώο εταιρειών Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC αποτελούν δύο νέα νομικά πρόσωπα, εντελώς διαφορετικά από τις Καθ’  ης η Αίτηση 1 και 4.  Δεδομένης της φύσης της παρούσας διαδικασίας ως οιονεί ποινικής, οι Αιτητές είχαν το βάρος να αποδείξουν στον απαιτούμενο βαθμό ότι η εγγραφή των εταιρειών Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC στη Ρωσία δημιούργησε δύο διαφορετικά νομικά πρόσωπα, τα οποία δεν αποτελούν τη συνέχεια των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, βάρος το οποίο απέτυχαν να αποσείσουν.  Το γεγονός ότι δεν υπήρξε μεταφορά έδρας των Καθ’  ωn η Αίτηση 1 και 4 με βάση τα άρθρα 354ΙΑ και επόμενα του Κεφ.113, δεν απάλλαξε τους Αιτητές από την υποχρέωση να αποδείξουν ότι η εγγραφή των ανωτέρω εταιρειών στη Ρωσία δεν πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μεταφοράς έδρας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 με βάση το Ρωσικό δίκαιο και ως εκ τούτου δεν αποτελούν συνέχιση της νομικής οντότητας των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.

 

Οι Καθ’  ων η Αίτηση προς απόδειξη της θέσης τους ότι η εγγραφή των ανωτέρω περιγραφόμενων εταιρειών στο Ρωσικό Μητρώο Εταιρειών συνιστά επαναπατρισμό (domiciliation) των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 στη Ρωσία και όχι σύσταση νέων νομικών οντοτήτων, παρουσιάζουν μέσω της ένορκης δήλωσης του κ. Khretinin, γνωμάτευση του Feοdor Vyacheslavov, ο οποίος περιγράφεται ως ειδικός επί θεμάτων Ρωσικού δικαίου (Τεκμήριο 1 της ένορκης του δήλωσης).  Στην παράγραφο 19 της έκθεσης του αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«Based on the abovementioned I can conclude that, in fact, redomiciliation of a foreign company to the Russian Federation does not affect the rights and obligations of such foreign company, especially the right and obligations that this company had acquired before redomicilation, redomiciliation does not entail the termination of a foreign company and the creation of a new one, redomiciled foreign company is the same foreign company that has changed its lex personalis and domicile but preserved all its rights and obligations.»

 

Οι Αιτητές δεν αμφισβητούν κατ’  ουσία τις ως άνω νομικές θέσεις του εμπειρογνώμονα των Καθ’  ων η Αίτηση.  Ούτε και αιτήθηκαν αδείας για να παρουσιάσουν μαρτυρία από δικό τους εμπειρογνώμονα προς αντίκρουση των ως άνω θέσεων. Ως έχει ήδη αναφερθεί, η θέση των Αιτητών ήταν ότι, αφ’  ης στιγμής δεν υπήρξε μεταφορά έδρας με βάση το Κυπριακό δίκαιο, οι εγγραφείσες στη Ρωσία Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC δεν είναι το αποτέλεσμα μεταφοράς έδρας.  Κατά συνέπεια οι ως άνω περιγραφόμενες εταιρείες δεν αποτελούν τη συνέχεια των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.

 

Το Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί ότι λόγω μη παρουσίασης κατάλληλης μαρτυρίας από πλευράς Αιτητών, δεν θα μπορούσε να κάμει αποδεκτή την αμέσως πιο πάνω αναφερόμενη θέση τους.  Αφ’  ης στιγμής λοιπόν οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι οι εγγραφείσες στη Ρωσία ανωτέρω περιγραφόμενες εταιρείες αποτελούν ξεχωριστά νομικά πρόσωπα χωρίς να έχουν οποιαδήποτε νομική ταύτιση με τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, το Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε εύρημα ότι υπήρξε μεταβίβαση και αποξένωση των περιουσιακών στοιχείων των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 και, κατ’  επέκταση, μείωση της αξίας της ακαθάριστης περιουσίας τους κάτω από το ποσό των USD1,75 δισεκατομμυρίων.  Κατά συνέπεια οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παραβίασαν την επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης.

 

Έχω την ταπεινή άποψη ότι η υπόθεση Concept Oil Services Limited v. EN-GIN Group LLP κ.ά. (2013) EWHC 1897, στην οποία έκαμε αναφορά κατά την αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών δεν υποστηρίζει τις ανωτέρω θέσεις του.   Τα γεγονότα της δεν  μπορούν να παραλληλιστούν με αυτά  της υπό εξέταση υπόθεσης. Στην υπόθεση εκείνη τέθηκε ζήτημα εγκυρότητας της συγχώνευσης (amalgamation) εταιρείας συσταθείσας στην Αγγλία με εταιρεία συσταθείσα στην αλλοδαπή (Anguilla).  Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, με παραπομπή σε βιβλιογραφία (Dicey, Morris and Collins on the Conflict of Law, 15η Έκδοση, παρ.30-011) ότι για να είναι έγκυρη η συγχώνευση θα πρέπει να επιτρέπεται και να αναγνωρίζεται τόσο από τους νόμους της Αγγλίας όσο και τους νόμους του τόπου σύστασης της αλλοδαπής εταιρείας (If companies incorporated in different countries are amalgamated it would seem that the law of the place of incorporation of each company must permit or recognise the amalgamation with the other …..”.

 

Οι Αιτητές επιρρίπτουν επίσης στις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 ότι παραβίασαν την επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης επί τω ότι παρέλειψαν να τους παρέχουν, η μεν Καθ’  ης η Αίτηση 1 σαρωμένα αντίγραφα των μη ελεγμένων ανεξάρτητων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών της καταστάσεων εντός 10 ημερών από την εξάμηνη περίοδο που έληξε την 31.12.2022, η δε Καθ’  ης η Αίτηση 4 σαρωμένα αντίγραφα των μη ελεγμένων ενοποιημένων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών της καταστάσεων εντός 20 ημερών από τη λήξη της ως άνω εξάμηνης περιόδου. 

 

Όπως επιμαρτυρεί η παράγραφος 5Α  της επίδικης Ανάληψης Υποχρέωσης, οι Καθ’  ων η Αίτηση δεσμεύτηκαν όπως παράσχουν στους Αιτητές αντίγραφα μη ελεγμένων ανεξάρτητων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων ανά εξάμηνο εντός 10 εργάσιμων ημερών από το τέλος κάθε εξαμηνιαίας περιόδου και μη ελεγμένων ενοποιημένων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων της Καθ’  ης η Αίτηση 4 σε εξαμηνιαία βάση εντός 20 εργάσιμων ημερών από το τέλος κάθε εξαμηνιαίας περιόδου.  Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση της κας Ζαντήρα, οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παραλείπουν από τον Ιανουάριο του 2023 να δώσουν στους Αιτητές αντίγραφα μη ελεγμένων ανεξάρτητων ενδιάμεσων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων και μη ελεγμένων ενοποιημένων συνοπτικών οικονομικών καταστάσεων αντίστοιχα για την περίοδο μέχρι 31.12.2022.  Η προθεσμία εντός της οποίας θα έπρεπε να παράσχουν τα αντίγραφα των ανωτέρω οικονομικών καταστάσεων ήταν η 10.1.2023 για την Καθ’  ης η Αίτηση 1 και η 20.1.2023 για την Καθ’  ης η Αίτηση 4.  Αντ’  αυτού παρείχαν στους Αιτητές αντίγραφα τέτοιων μη ελεγμένων οικονομικών καταστάσεων για την Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC

 

Τα όσα αναφέρονται αμέσως πιο πάνω καθιστούν εμφανές ότι δεν αμφισβητείται από πλευράς Αιτητών ότι τους παρασχέθηκαν αντίγραφα των ανωτέρω περιγραφομένων οικονομικών καταστάσεων, οι οποίες και παρουσιάζονται μέσω της ένορκης δήλωσης της κας Ζαντήρα – Τεκμήρια 20 και 21.  Ισχυρίζονται όμως ότι δεν υπάρχει συμμόρφωση των Καθ’  ων η Αίτηση για το λόγο ότι πρόκειται για οικονομικές καταστάσεις προερχόμενες από τις εταιρείας CI-Chemical Invest Limited ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC.  Ενόψει δε του  ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 δεν έχουν μεταφέρει την έδρα τους στη Ρωσία και είναι ακόμα εγγεγραμμένες στα μητρώα του Εφόρου Εταιρειών, συνεχίζει να υφίσταται η υποχρέωση των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 όπως τους παρέχουν αντίγραφα των μη ελεγμένων οικονομικών τους καταστάσεων ανά εξάμηνο.  Το Δικαστήριο έχει ήδη καταλήξει ότι οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι οι εγγραφείσες στη Ρωσία Uralchem Holding ILLC και CI-Chemical Invest Limited ILLC αποτελούν ξεχωριστές από τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 νομικές οντότητες, χωρίς να υφίσταται οποιαδήποτε σχέση μεταξύ τους.  Η ανωτέρω κατάληξη μου αναπόφευκτα με οδηγεί στην απόρριψη του ισχυρισμού των Αιτητών ότι οι παρασχεθείσες σ’  αυτούς οικονομικές καταστάσεις – Τεκμήρια 20 και 21 – δεν αποτελούν οικονομικές καταστάσεις των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 αλλά ανεξάρτητων με αυτές εταιρειών. 

 

Προς περαιτέρω ενίσχυση της θέσης τους ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση παραβίασαν την επίδικη Ανάληψη Υποχρέωσης, οι Αιτητές ισχυρίζονται, μέσω της ένορκης δήλωσης της κας Ζαντήρα, ότι οι μη ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις που τους είχαν δοθεί για το πρώτο εξάμηνο που έληξε την 31.6.2022 υπογράφονται από τους διευθυντές των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4, ειδικότερα από τους κ.κ. Bayramov και Merenkova για την Καθ’ ης η Αίτηση 1 ως και από τον κ. Bayramov για την Καθ’ ης η Αίτηση 4.  Παρουσιάζονται δε από την κα Ζαντήρα τα αποτελέσματα διαδικτυακής έρευνας στο μητρώο του Εφόρου εταιρειών, στην οποία προέβηκε, προς επιβεβαίωση του ότι τα ανωτέρω πρόσωπα είναι οι εγγεγραμμένοι διευθυντές των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 – Τεκμήρια 24 και 25. Αντίθετα, οι μη ελεγμένες ενδιάμεσες οικονομικές καταστάσεις που τους δόθηκαν για την περίοδο που έληξε κατά την 31.12.2022 υπογράφονται, αμφότερες, από τον Konyaev, ο οποίος δεν είναι διευθυντής είτε της Καθ’  ης η Αίτηση 1 είτε της Καθ’  ης η Αίτηση 4. 

 

Οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 από πλευράς τους δεν αμφισβητούν την υπογραφή των εξαμηνιαίων μηνιαίων καταστάσεων από τα ανωτέρω αναφερόμενα πρόσωπα.  Ισχυρίζονται όμως μέσω της ένορκης δήλωσης του κ. Khretinin ότι οι μέτοχοι τους ενέκριναν αποφάσεις για την αλλαγή των διευθυντών τους, υπέβαλαν δε τα απαραίτητα έντυπα στο ηλεκτρονικό σύστημα του Εφόρου Εταιρειών.  Όμως, οι σχετικές αλλαγές δεν καταχωρίστηκαν ακόμα για το λόγο ότι, επειδή αφορούν νομικά πρόσωπα με δικαιούχους που υπόκεινται σε κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει πρώτα να ληφθεί η έγκριση της Εθνικής Μονάδας Εφαρμογής Κυρώσεων (ΕΜΕΚ).  Κατά το 2023 κατέθεσαν αιτήσεις στην ΕΜΕΚ για έγκριση των ανωτέρω περιγραφομένων αλλαγών στο μητρώο των διευθυντών τους, οι οποίες ακόμα εκκρεμούν.  Αυτό δημιούργησε μια παράδοξη κατάσταση, όπου οι προηγούμενοι διευθυντές τους παραμένουν καταγεγραμμένοι στα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών αλλά δεν είναι πλέον επίσημα εξουσιοδοτημένοι να ενεργούν για λογαριασμό τους. 

 

Οι ανωτέρω προβαλλόμενοι από τις Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 ισχυρισμοί ουδόλως αντικρούστηκαν από την πλευρά των Αιτητών είτε μέσω συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης είτε μέσω αντεξέτασης του ενόρκως δηλούντα, εφόσον εξασφαλιζόταν προηγουμένως η άδεια του Δικαστηρίου.  Αφ’  ης στιγμής λοιπόν δεν έχουν αντικρουστεί, κατ’  ουσία παρέμειναν αναντίλεκτοι. 

 

Παραπονούνται επίσης οι Αιτητές ότι οι Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4 παρέλειψαν να τους παραδώσουν σαρωμένα αντίγραφα των ετήσιων ελεγμένων αυτόνομων οικονομικών καταστάσεων και των ετήσιων ελεγμένων ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων τους αντίστοιχα για το έτος που έληξε την 31.12.2021.  Όπως συγκεκριμένα αναφέρεται στην ένορκη δήλωση της κας Ζαντήρα, οι τελευταίες ελεγμένες αυτόνομες οικονομικές καταστάσεις της Καθ’  ης η Αίτηση 1 και οι ελεγμένες ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις της Καθ’  ης η Αίτηση 4 που παραδόθηκαν στους Αιτητές αφορούσαν το έτος που έληξε την 31.12.2020.  Η προθεσμία για να καταχωρίσουν στις φορολογικές αρχές τις φορολογικές τους δηλώσεις για το έτος 2021 ήταν η 31.12.2022.  Ως εκ τούτου οι οικονομικές τους καταστάσεις για το έτος που έληξε την 31.12.2021 θα έπρεπε μέχρι τότε να είχαν ετοιμαστεί. 

 

Σύμφωνα με την παράγραφο 5Β της επίδικης Ανάληψης Υποχρέωσης, οι Καθ’  ων η Αίτηση υποχρεούνται όπως παρέχουν στους Αιτητές σαρωμένα αντίγραφα ετήσιων ελεγμένων αυτόνομων οικονομικών καταστάσεων για κάθε μια από τις Καθ’  ων η Αίτηση και ετήσιων ελεγμένων ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων της Καθ’  ης η Αίτηση 4 εντός 5 εργάσιμων ημερών από την έγκριση των ρηθεισών καταστάσεων από τους ελεγκτές της αντίστοιχης Καθ’  ης η Αίτηση.

 

Οι Αιτητές ωστόσο παραδέχονται, μέσω της ένορκης δήλωσης της κας Ζαντήρα, ότι η ανωτέρω αναφερόμενη παράλειψη των Καθ’  ων η Αίτηση δεν συνιστά παραβίαση της επίδικης ανάληψης υποχρέωσης, εφόσον η υποχρέωση τους για παροχή αντιγράφου των οικονομικών τους καταστάσεων ανακύπτει μόνο αφού αυτές ετοιμαστούν πρώτα από τους ελεγκτές των αντίστοιχων εταιρειών.  Αυτό το οποίο θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι πράγματι δεν υπάρχει μαρτυρία ότι οι ρηθείσες οικονομικές καταστάσεις ετοιμάστηκαν και εγκρίθηκαν από τους ελεγκτές των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4.  Αντίθετα, σύμφωνα με την αναντίλεκτη μαρτυρία του κ. Khretinin, λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ελεγκτικές εταιρείες φοβήθηκαν να παράσχουν στις Καθ’ ων η Αίτηση τις υπηρεσίες τους για το λόγο ότι, ως ισχυρίστηκαν, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως διάθεση οικονομικών πόρων σε πρόσωπο ή οντότητα που υπόκειται σε κυρώσεις.

 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

 

            Για όλους τους λόγους που έχω επεξηγήσει λεπτομερώς πιο πάνω καταλήγω ότι οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν στον απαιτούμενο βαθμό τις αποδιδόμενες στις Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4 με την παρούσα Αίτηση πράξεις ή και παραλείψεις (actus reus).  Συνεπώς, η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. 

 

            Καθ’  όσον αφορά τα έξοδα της Αίτησης δεν βλέπω οποιοδήποτε λόγο για απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται υπέρ του επιτυχόντα διαδίκου.  Συνεπώς, θα επιδικαστούν προς όφελος των Καθ’  ων η Αίτηση 1 και 4. 

            Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα προς όφελος των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 4 και εναντίον των Αιτητών, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

(Υπ.) ………………………………….

                                                                                                            Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο,

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΞΠ

 

 

Subject:  Civil Jurisdiction / General Applications / Final

Αναφορά:  Παρακοή Ανάληψης Υποχρέωσης



[1]  "Έγγραφο δύναται να επιδοθεί σε εταιρεία με την άφεση του ή με την αποστολή του ταχυδρομικώς στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας."


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο