DIONYSOS RENT A CAR LIMITED ν. HISHAM ZAMBIAN κ.α., Αριθμός Αγωγής: 742/2020, 16/9/2025
print
Τίτλος:
DIONYSOS RENT A CAR LIMITED ν. HISHAM ZAMBIAN κ.α., Αριθμός Αγωγής: 742/2020, 16/9/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.

 

                                                                                                                Αριθμός Αγωγής: 742/2020

 

 

DIONYSOS RENT A CAR LIMITED

      Ενάγουσα

 

-και-

 

 

 

1.    HISHAM ZAMBIAN

 

2.    PAPOYAN ARKADI

 

                                                                                                                                                                                                      Εναγόμενοι

 

 

Ημερομηνία: 16/09/2025

 

Εμφανίσεις:

 

Για Ενάγουσα: κυρία Μουζουρίδου Ε. για ChristofinisMouzouridou LLC

Για Εναγόμενους: κύριος Μετζίτικος Ν. για Π. Κυριακίδου, Ν. Μετζίτικος Δ.Ε.Π.Ε.   

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

I.               ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

1.             Με την παρούσα Αγωγή η πλευρά του Ενάγοντα διεκδικεί από τους Εναγόμενους την καταβολή του ποσού των 12.600 Ευρώ δυνάμει τιμολογίου και/ή κατάστασης λογαριασμού πλέον νόμιμο τόκο 5.5 % ετησίως επί του ποσού των 12.600 Ευρώ από την καταχώριση της Αγωγής μέχρι τέλειας και πλήρους εξόφλησης πλέον δικηγορικά έξοδα.

 

2.             Παρά το γεγονός ότι η Αγωγή υπερβαίνει το ποσό των 3.000 Ευρώ, εντούτοις κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των Συνηγόρων των διαδίκων η υπόθεση έτυχε χειρισμού ως ταχείας εκδίκασης. Ενόψει δηλαδή της διαπίστωσης ότι τα επίδικα ήταν τέτοια που επέτρεπαν την εκδίκαση της Αγωγής μέσω Γραπτώς Δηλώσεων, το Δικαστήριο έδωσε σχετικές Οδηγίες και η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη επί την βάση των Γραπτών Δηλώσεων που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο. 

 

Οι ισχυρισμοί της Έκθεσης Απαίτησης

 

3.             Μέσα από την Έκθεση Απαίτησης, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η Ενάγουσα είναι Εταιρεία με έδρα την Λεμεσό η οποία ασχολείται με την ενοικίαση οχημάτων και κατά πάντα ουσιώδη χρόνο, ήταν οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες και δικαιούμενοι χρήσης της εμπορικής επωνυμίας και εμπορικού σήματος «LEOS CAR RENTALS» η οποία εμπορεύεται στον τομέα της ενοικίασης αυτοκινήτων.

 

4.             Οι Εναγόμενοι 1 και 2, είναι φυσικά πρόσωπα που κατά ή περί την 05/07/2018 μετέβηκαν στο γραφείο της Ενάγουσας και ζήτησαν ή/και αιτήθηκαν και/ή αποδέχτηκαν τις υπηρεσίες της Ενάγουσας σχετικά με την ενοικίαση του οχήματος μάρκας Q7 με αριθμούς εγγραφής ΚΤΝ 882 ιδιοκτησίας των Εναγόντων.

 

5.             Κατά την πιο πάνω ημερομηνία συμφωνήθηκε όπως οι Εναγόμενοι ενοικιάσουν το πιο πάνω όχημα έναντι πληρωμής και/ή συμφωνηθείσας τιμής των 12.600 Ευρώ που αντιστοιχούσε σε 70 Ευρώ ημερησίως και για χρονική περίοδο 6 μηνών, ήτοι από 05/07/2018 μέχρι 31/12/2018 συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων ασφάλισης του οχήματος για την χρονική διάρκεια από 27/09/2018 μέχρι 26/09/2018. Προς το σκοπό τούτο, οι Ενάγοντες συμβλήθηκαν με ασφαλιστική Εταιρεία και κατέβαλαν το ποσό των 470 Ευρώ για την πιο πάνω περίοδο.

 

6.             Για την πιο πάνω περίοδο, οι Εναγόμενοι δεν κατέβαλαν κανένα ποσό παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της Ενάγουσας και μέχρι σήμερα αρνούνται και παραλείπουν να καταβάλουν το οφειλόμενο ποσό.

 

Οι ισχυρισμοί της Έκθεσης Υπεράσπισης

 

7.             Από την πλευρά τους οι Εναγόμενοι προβάλλουν ότι το όχημα το παρέλαβε ο Εναγόμενος 2 κατόπιν οδηγιών του Εναγόμενου 1 καθότι ο τελευταίος απουσίαζε στο εξωτερικό. Η Ενάγουσα θα παραχωρούσε το επίδικο όχημα προς τους Εναγόμενους χωρίς οποιαδήποτε αμοιβή λόγω φιλικών ή/και οικογενειακών σχέσεων και/ή λόγω μακροχρόνιας σχέσης εμπιστοσύνης ή/και φιλίας που υπήρχε μεταξύ του Εναγόμενου 1 και του Διευθυντή των Εναγόντων.

 

8.             Ο Εναγόμενος 1 θα προχωρούσε στην αγορά του επίδικου οχήματος και το όχημα αυτό θα βρισκόταν στην κατοχή των Εναγόμενων και το τίμημα για την αγορά του οχήματος θα καταβαλλόταν από τον Εναγόμενο 1 σε μεταγενέστερο χρόνο και/ή μη προσδιορισμένο χρόνο και/ή όταν ο Εναγόμενος μπορούσε να καταβάλει το χρηματικό ποσό.

 

9.             Σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο που η Ενάγουσα παραχώρησε το επίδικο όχημα προς τους Εναγόμενους δεν νομιμοποιείτο να το ενοικιάσει. Από τις 27/09/2018 το όχημα μετατράπηκε σε ιδιωτικής χρήσης.

 

Η Απάντηση στην Υπεράσπιση

 

10.        Οι Ενάγοντες στην Απάντηση στην Υπεράσπιση επαναλαμβάνουν επί της ουσίας όσα αναφέρονται στην Έκθεση Απαίτησης. Επιπλέον, σημειώνουν ότι σε κάποιο στάδιο της ενοικίασης, οι Εναγόμενοι εξέφρασαν την επιθυμία να αγοράσουν το όχημα από τους Ενάγοντες, όμως αυτοί τελικά αθέτησαν ή/και αμέλησαν ή/και δεν ήταν πρόθυμοι να καταβάλουν το τίμημα της πώλησης και προτίμησαν να συνεχίσουν την ενοικίαση του οχήματος.

 

II.             Συνοπτική Παρουσίαση της Μαρτυρίας και Αξιολόγηση

 

 

11.        Επειδή η υπόθεση τυγχάνει χειρισμού ως ταχείας εκδίκασης και τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες της Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη στην βάση των ενόρκων δηλώσεων που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο. Σημειώνεται εκ νέου ότι η υπόθεση κατατάχθηκε ως ταχείας εκδίκασης

 

12.        Κανένα από τα μέρη δεν αντεξέτασε τον μάρτυρα της άλλης πλευράς (Iacovou Bros. v. Fashionwise Ltd (2000) 1 (B) Α.Α.Δ. 1377 και Thinking Steel International BV ν. Caramondani Bros Public Co Ltd (2012) 1 ΑΑΔ 1460)  και οι Συνήγοροι παρέδωσαν προς το Δικαστήριο Γραπτές αγορεύσεις προς υποστήριξη των θέσεων τους.

 

Συνοπτική παράθεση της μαρτυρίας της Ενάγουσας

 

13.        Προς απόδειξη της υπόθεσης της, καταχωρίστηκε στο Δικαστήριο η Ένορκη Δήλωση του κύριου Διονύσιου Αργύρη (ο ΜΕ1) και του κύριου Ανδρέα Αργύρη (ο ΜΕ 2).

 

14.        Στην μαρτυρία του ο ΜΕ1 αναφέρει ότι είναι ο πατέρας του ΜΕ2, αποκλειστικού διευθυντή και μετόχου της Ενάγουσας. Ο ίδιος βοηθά τον υιό του στο γραφείο με την ανεύρεση πελατών και την οργάνωση της εργασίας, καθότι ο υιός του έχει και άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες. Όπως αναφέρει ο ΜΕ1 τον κάλεσε τηλεφωνικά ο Εναγόμενος 1 και ο Εναγόμενος 2 λόγω της σχέσης του με την Ενάγουσα και εξαιτίας της σχέσης που διατηρούσε με τον πατέρα του Εναγόμενου 1 για να τους παραχωρήσει όχημα πολυτελείας μάρκας AUDI Q7, ήτοι το επίδικο όχημα. Επισκέφτηκε τα γραφεία της Ενάγουσας ο Εναγόμενος 2, ο οποίος παρέδωσε αντίγραφα των ταυτοτήτων και της άδειας οδήγησης των Εναγόμενων. Εξαιτίας της γνωριμίας του ΜΕ1 με τον πατέρα του Εναγόμενου 1, εισηγήθηκε όπως η Ενάγουσα «κάνει καλύτερη τιμή» για την ημερήσια χρήση του οχήματος, ήτοι 70 Ευρώ ημερησίως για 180 ημέρες, από 05/07/2018 μέχρι 31/12/2018 και συνολικό ποσό ύψους 126.000 Ευρώ. Αφού οι Εναγόμενοι παρέλαβαν το όχημα στις 05/07/2018 και το χρησιμοποιούσαν εφεξής, καθυστερούσαν να προβούν στην πληρωμή του συμφωνηθέντος ποσού βρίσκοντας διάφορες προφάσεις. Περί τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2018 οι Εναγόμενοι ανέφεραν ότι επιθυμούν να αγοράσουν το όχημα για το ποσό των 20.000 Ευρώ. Για τον λόγο αυτό, έπρεπε να αλλάξει η ασφάλιση του οχήματος, όπως και έγινε και γι’ αυτό τον λόγο πλήρωσε η Ενάγουσα το ποσό των 470 Ευρώ. Ωστόσο, άλλαξαν γνώμη οι Εναγόμενοι και συνέχισαν να ενοικιάζουν το όχημα μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του 2018 οπότε και παρέδωσαν το όχημα χωρίς ωστόσο να καταβάλουν μέχρι και σήμερα το οποιοδήποτε ποσό.

15.        O ME1 προς υποστήριξη της θέσης του επισυνάπτει ως Τεκμήριο, τα έγγραφα που παρέδωσε ο Εναγόμενος 2 στον ΜΕ1, ήτοι αντίγραφα των ταυτοτήτων τους.

 

16.        Ο ΜΕ2 αναφέρει ότι είναι ο αποκλειστικός μέτοχος και διευθυντής της Ενάγουσας και ότι η Ενάγουσα είναι ιδιοκτήτρια της εμπορικής επωνυμίας LEOS CAR RENTALS. Λόγω της πολύχρονης εμπειρίας του πατέρα του στον τομέα της ενοικίασης οχημάτων. Λόγω της απουσίας του ΜΕ2 από την εργασία του λόγω άλλων δραστηριοτήτων η Ενάγουσα εξουσιοδότησε τον ΜΕ1 να προβαίνει σε όλες τις ενέργειες για εξεύρεση πελατών, σύναψη συμφωνιών και «όλων των σχετικών ενεργειών». Ως και η εισήγηση του πατέρα του, ο ΜΕ2 αποδέχτηκε να ενοικιάσει η Ενάγουσα το όχημα προς τους Εναγόμενους 1 και 2 για το ποσό των 70 Ευρώ ημερησίως και πράγματι συμφωνήθηκε μεταξύ τους όπως το όχημα ενοικιαστεί για 180 ημέρες, από 05/07/2018 μέχρι 31/12/2018 και συνολικό ποσό ύψους 126.000 Ευρώ. Η πραγματική ενοικιαστική αξία του οχήματος ανερχόταν στα 270 Ευρώ ημερησίως.

 

17.         Οι Εναγόμενοι προβάλλοντας διάφορες «προφάσεις» δεν κατέβαλλαν τα οφειλόμενα ποσά, όταν εν τέλει εκδήλωσαν περί τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2018 την πρόθεση τους να αγοράσουν το επίδικο όχημα. Ενόψει τούτου η Ενάγουσα άλλαξε την ασφάλιση του οχήματος καταβάλλοντας το ποσό των 470 Ευρώ. Οι Εναγόμενοι δεν προσέρχονταν στο γραφείο της Ενάγουσας για να ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία, να υπογράψουν τα σχετικά έγγραφα και να καταβάλουν το τίμημα. Λίγες ημέρες αργότερα οι Εναγόμενοι ανακοίνωσαν ότι εν τέλει θα συνεχίσουν να ενοικιάζουν το όχημα, το οποίο παρέδωσαν τέλος Δεκεμβρίου του 2018 υποσχόμενοι ότι θα καταβάλουν τις 12600 Ευρώ πλέον τα 470 Ευρώ που προέκυψαν από την αλλαγή της ασφάλειας. Μέχρι και σήμερα οι Εναγόμενοι, παρά τις οχλήσεις της Ενάγουσας αρνούνται και παραλείπουν να καταβάλουν το οφειλόμενο ποσό. Η Ενάγουσα,  απέστειλε μέσω των Δικηγόρων της επιστολές ημερομηνίας 04/02/2019, 08/01/2020. Η Ενάγουσα εξέδωσε προτιμολόγιο στις 31/12/2018 και τιμολόγιο ημερομηνίας 11/11/2024.

 

18.        Προς υποστήριξη των όσων αναφέρει ο ΜΕ2 επισυνάπτει στην Ένορκη Δήλωση του 10 Τεκμήρια, τα οποία λήφθηκαν υπόψη από το Δικαστήριο.

 

Συνοπτική παράθεση της μαρτυρίας των Εναγόμενων

 

19.        Για την πλευρά των Εναγόμενων κατέθεσε ο Εναγόμενος 1, κύριος Hisham Zambian (ΜΥ). Όπως αναφέρει ο ΜΥ με την οικογένεια του ΜΕ1 διατηρούσε οικογενειακές σχέσεις αρκετά χρόνια. Περί τον Ιούλιο του 2018 και ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό έδωσε οδηγίες στον Εναγόμενο 2, ο οποίος εργαζόταν ως οδηγός για την οικογένεια του να επισκεφτεί την Εταιρεία των Εναγόντων για να ενοικιάσει αυτοκίνητο. Ο ΜΕ1 επικοινωνώντας τηλεφωνικά με τον ΜΥ του πρότεινε να αγοράσει το επίδικο όχημα «για να μην ενοικιάζει συνέχεια». Στο πλαίσιο εκείνο, ο ΜΥ ανέφερε στον ΜΕ1 ότι λόγω «οικονομικής στενότητας» θα τον πλήρωνε σε βάθος χρόνου με δόσεις και ο ΜΕ1 του ανέφερε ότι «δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα και θα τα έβρισκαν». Ο ΜΥ ανέμενε από την Ενάγουσα, ως και η συνεννόηση τους, να ετοιμάσουν τα σχετικά έγγραφα. Εν τέλει, τα έγγραφα τα ετοίμασαν περί το Σεπτέμβριο του 2018 και ζήτησαν όπως αναγραφεί στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ο Εναγόμενος 2 καθότι ο Εναγόμενος 1 και η σύζυγος του δεν οδηγούσαν, ο καθένας για δικούς τους λόγους. Στο μεταξύ ο ίδιος ο ΜΥ είχε καταβάλει περί τις 3.000 Ευρώ για επισκευή του επίδικου οχήματος και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν είχε χρήματα για εξόφληση του επίδικου οχήματος. Δεν έλαβε όμως απόδειξη γι’ αυτές τις επισκευές. Δεν είναι σε θέση να θυμηθεί κατά πόσο είχε δώσει και πόσα χρήματα στον ΜΕ1 για αποπληρωμή.  

 

20.        Τα Χριστούγεννα του 2018 επισκέφτηκε τα γραφεία της Ενάγουσας για να ευχηθούν στον ΜΕ1 μαζί με την μητέρα του. Ο ΜΕ1 άρχισε να «φωνάζει ότι δεν τον πλήρωσαν» και να «πάει άμεσα να φέρει τα λεφτά». Του ζήτησε να κάνει υπομονή όπως είχαν συμφωνήσει και επειδή φώναζε και ήταν εκτός εαυτού με προσβλητική συμπεριφορά έφυγε και έδωσε αμέσως οδηγίες στον οδηγό του να επιστρέψει το όχημα. Λόγω της εμπιστοσύνης που είχε στον ΜΕ1 ουδέποτε δεν ασχολήθηκε με τις λεπτομέρειες ετοιμασίας των «χαρτιών». Σύμφωνα με ενημέρωση που έλαβε από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, το όχημα εγγράφηκε ως «ιδιωτικό» περί τον Σεπτέμβριο του 2018 και στις 07/03/2019 το όχημα μεταβιβάστηκε σε τρίτο πρόσωπο. Η αρχική συμφωνία ήταν για πώληση του οχήματος και όχι για ενοικίαση και οποιοσδήποτε αντίθετος ισχυρισμός είναι εκ των υστέρων σκέψη της Ενάγουσας. Ο ίδιος ο ΜΥ είχε ενημερώσει από την αρχή την Ενάγουσα ότι δεν έχει χρήματα να αγοράσει το όχημα και εξαιτίας αυτής της καθυστέρησης είναι που αποφάσισε η Ενάγουσα να παρουσιάσει την εκδοχή περί ενοικίασης. Ο ίδιος ο ΜΥ είχε προτείνει να μειωθεί η αγοραστική αξία του οχήματος ανάλογα και με τις επισκευές που πραγματοποίησε, κάτι που δεν αποδέχτηκε η Ενάγουσα.

 

21.        Ενδεικτικό των πιο πάνω είναι ότι στην περίπτωση αυτή ο ΜΥ, σε αντίθεση με παλαιότερες όπου η οικογένεια του ενοικίαζε οχήματα από την Ενάγουσα, δεν υπέγραψαν κανένα έγγραφο. Οι ισχυρισμοί της Ενάγουσας είναι εκδικητική απέναντι στον ΜΥ επειδή καθυστέρησε να αποπληρώσει το τίμημα αγοράς του οχήματος. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ΜΥ η Ενάγουσα όφειλε να πει την αλήθεια στο Δικαστήριο ότι δηλαδή πρόκειται για Συμφωνία αγοραπωλησίας του επίδικου οχήματος και θα έπρεπε να αξιώνουν την «ενδεχόμενη ζημιά του αυτοκινήτου αν υφίσταται» ώστε να μπορεί και ο ίδιος να τοποθετηθεί. Όμως επειδή η Ενάγουσα ευθύνεται για την παράβαση της μεταξύ τους Συμφωνίας επέλεξαν να ξεγελάσουν το Δικαστήριο.

 

22.        Όσο αφορά τον Εναγόμενο 2, δεν έχε καμία σχέση με την Συμφωνία που έκανε ο ΜΥ με την Ενάγουσα και ουδέποτε δεν συμβλήθηκε μαζί της.

 

Τα παραδεκτά γεγονότα

 

 

23.        Καταρχάς σημειώνεται ότι στις περιπτώσεις όπου υφίστανται μη αμφισβητούμενα γεγονότα, είτε δια των δικογράφων (STARGEL CO LTD ν. LUTKIN κ.α., Πολιτική έφεση ΑΡ. 407/2011, 21/6/2018, ECLI:CY:AD:2018:A300 και Χρίστου ν. Khoreva (2001) 1 (Γ) ΑΑΔ 1874), είτε δια του χειρισμού κατά την ακρόαση, ή δια σχετικών δηλώσεων, τότε δεν είναι απαραίτητη η αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου (Κυριακίδης ν. Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Π.Ε 185/2012, ECLI:CY:AD:2018:A179).

24.        Θέμα αξιοπιστίας τίθεται όταν υπάρχουν διιστάμενες απόψεις ως προς τα γεγονότα και το Δικαστήριο θα πρέπει να επιλέξει μια από αυτές (Pissis Ltd v. La Baguette Boulangerie- Patisserie Ltd, Πολ. Έφεση   135/10, ECLI:CY:AD:2015:A638, Ιωάννης Τσιάττες v. Kokis Solomonides (Cartridges Industries) Ltd, (2009) 1 ΑΑΔ 974, 16 Ιουλίου, 2009).

 

25.        Από την συνδυασμένη ανάγνωση των δικογράφων και της μαρτυρίας που έχει κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αναδύεται ως παραδεκτό γεγονός η παράδοση του επίδικου οχήματος από την Ενάγουσα προς τους Εναγόμενους από την 05/07/2018 μέχρι 31/12/2018.

 

26.        Οι συνθήκες παραχώρησης του επίδικου οχήματος, ήτοι κατά πόσο αυτό παραδόθηκε στο πλαίσιο εκμίσθωσης ή στο πλαίσιο Συμφωνίας Αγοραπωλησίας ή ακόμα και κατά πόσο αυτό παραχωρήθηκε από την Ενάγουσα προς τον Εναγόμενο 2 εκ μέρους και για λογαριασμό του Εναγόμενου 1 ή κατά πόσο αυτό παραχωρήθηκε και προς τους δύο Εναγόμενους, όπως επίσης και οι λοιπές περιστάσεις παραμένουν ως επίδικα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να προκύψουν κατόπιν αξιολόγησης της σχετικής μαρτυρίας.

 

Αξιολόγηση της μαρτυρίας

 

27.        Το γεγονός ότι η παρούσα υπόθεση εκδικάστηκε ως «ταχείας εκδίκασης» δυνάμει της Δ.30 θ. 5 (1) και (2) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, δεν αλλοιώνει το καθήκον του Δικαστηρίου να αξιολογήσει την ενώπιον του μαρτυρία ούτε και αναιρεί τους κανόνες απόδειξης που ισχύουν σε αστικές υποθέσεις.

 

28.        Επειδή το Δικαστήριο δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τους μάρτυρες στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης, καθίσταται πιο επιτακτική η ανάγκη να ακολουθηθούν και να εφαρμοστούν αυστηρά οι κανόνες απόδειξης στην προσέγγιση της μαρτυρίας και των επιδίκων θεμάτων, για να οδηγηθεί το Δικαστήριο στο σωστό αποτέλεσμα.

 

29.        Στην απουσία της δυνατότητας του Δικαστηρίου να παρακολουθήσει τους μάρτυρες δια ζώσης, ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται κατά την αξιολόγηση στην πειστικότητα, λογική και εσωτερική συνοχή της μαρτυρίας, τη λογικοφάνεια και αληθοφάνεια της εκδοχής των διαδίκων, την ύπαρξη ή μη υπερβολών ή ουσιωδών αντιφάσεων και το βαθμό στον οποίο συνάδει με τη δικογραφία και το περιεχόμενο των διαφόρων εγγράφων που κατατέθηκαν ως Τεκμήρια. Αυτό γίνεται πάντα σε συνάρτηση με τα επίδικα θέματα όπως προκύπτουν από τις δικογραφημένες θέσεις της κάθε πλευράς.

 

30.        Η αξιολόγηση της μαρτυρίας του κάθε μάρτυρα δεν περιορίζεται μόνο στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του ξεχωριστά αλλά συσχετίζεται, αντιπαραβάλλεται και διερευνάται με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων, υποβάλλοντας τη στη βάσανο της συνεκτίμησης της στο πλαίσιο του συνόλου της μαρτυρίας και υποβάλλοντας επίσης το περιεχόμενο της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα στη βάσανο της λογικής και της ανθρώπινης πείρας (Scott Graham Brierley v. Αστυνομίας, (2012) 2 ΑΑΔ 476, ημερ. 19/7/12, Στυλιανίδης ν. Χατζηπιέρα (1992) 1 Α.Α.Δ 1056, Κυριακίδης ν. Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Π.Ε 185/2012, ECLI:CY:AD:2018:A179, Χριστοφίνης ν. Φραντζή Πολ. Έφεση328/11, ECLI:CY:AD:2017:C35, Μουσταφά ν. Καυκαρή, Πολιτική Έφεση 10705 ημερ. 08.02.2002, Παύλου ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68 και Ομήρου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506).

 

31.        Η αποτίμηση της αξιοπιστίας μάρτυρα είναι έργο διακριτό και δεν συναρτάται με το οποιοδήποτε βάρος απόδειξης (Αγαθοκλέους κ.α. ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 316 και Αθανασίου κ.α. ν. Κουνούνη (1997)  1 Α.Α.Δ. 614)).

 

Αξιολόγηση της μαρτυρίας του ΜΕ2

 

32.        Εξετάζοντας προσεκτικά την μαρτυρία που παρουσίασε ο ΜΕ2 διαπιστώνεται ότι η μαρτυρία του σε ουσιώδη ζητήματα είναι επιτηδευμένα ελλιπής. Συγκεκριμένα, μέσα από την μαρτυρία του ο ΜΕ2 παρουσιάζει πλειάδα τεκμηρίων και παραθέτει με λεπτομέρεια το ιστορικό της υπόθεσης. Επισυνάπτει διάφορα Τεκμήρια που άπτονται της σύστασης της Ενάγουσας, διαφημιστικό της Εταιρείας LEOS CAR, που είναι εμπορική επωνυμία που ανήκει στην Ενάγουσα, θέλοντας να καταδείξει την έκπτωση που έγινε στους Εναγόμενους καθώς επίσης και το ασφαλιστήριο έγγραφο που είχε ετοιμαστεί περί τον Σεπτέμβριο του 2018 όταν οι Εναγόμενοι θα αγόραζαν το επίδικο όχημα. Παρά το γεγονός αυτό, παραλείπει με ιδιαίτερα επιτηδευμένο τρόπο να παρουσιάσει λεπτομέρειες, οι οποίες κατά την κρίση του Δικαστηρίου είναι ουσιώδεις και άπτονται της ουσίας της υπόθεσης. Πρόκειται για τακτική που εντοπίζεται τόσο στην ίδια την δικογράφηση όσο και στην παρουσίαση της μαρτυρίας.

 

33.        Καταρχάς ο ΜΕ2 παραλείπει να εξηγήσει και να παρέχει λεπτομέρειες στο Δικαστήριο κατά πόσο η Συμφωνία που κατήρτισε ήταν γραπτή ή προφορική. Αντίθετα τόσο κατά την παρουσίαση της δικής του μαρτυρίας όσο και κατά την παρουσίαση της μαρτυρίας του ΜΕ1 αυτό που επιλέγεται να αναφερθεί είναι ότι «συμφωνήθηκε» να ενοικιαστεί το όχημα προς τους Εναγόμενους.

 

34.        Το σημείο αυτό είναι κατά την κρίση του Δικαστηρίου κρίσιμο καθότι διασυνδέεται με τις ίδιες τις απαιτήσεις της νομοθεσίας, ήτοι του περί της Εκμίσθωσης Οχημάτων Χωρίς Οδηγό Νόμο του 2013 (156 Ι)/2013). Στο άρθρο 11 του εν λόγω Νόμου καταγράφεται ότι ο «πάροχος υπηρεσιών οφείλει να εκμισθώνει τα οχήματα που περιλαμβάνονται στην κατάσταση και μόνο αυτά βάσει έγγραφης σύμβασης η οποία τουλάχιστον διαλαμβάνει τα ακόλουθα […]». Η παράλειψη αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια παράλειψη εκ μέρους του ΜΕ2 ο οποίος επικαλείται σε διάφορα σημεία την ανθρώπινη και επιχειρηματική λογική (βλ. παράγραφο 14 της Ένορκης Δήλωσης) και την «πολύχρονη εμπειρία» του ΜΕ1 στον τομέα της ενοικίασης οχημάτων, τον οποίο μάλιστα είχαν εξουσιοδοτήσει να ενεργεί εκ μέρους της Ενάγουσας. Αντίθετα, η παράλειψη αυτή θα πρέπει κατά την κρίση του Δικαστηρίου να διαβάζεται σε συνάρτηση με τα όσα προβλέπει η σχετική νομοθεσία ότι η παράβαση των διατάξεων του εν λόγω Νόμου «τιμωρείται διοικητικό πρόστιμο» (βλ. άρθρο 14 παρ. 1) ενώ η οποιαδήποτε παράλειψη συμμόρφωσης με οποιαδήποτε υποχρέωση επιβάλλεται από τον εν λόγω Νόμο αποτελεί ποινικό αδίκημα.

 

35.        Τα πιο πάνω καθίστανται ακόμα πιο ευδιάκριτα σε σχέση με τα γεγονότα που αφορούν την διαδικασία πώλησης του επίδικου οχήματος προς τους Εναγόμενους και την κατάρτιση Ασφαλιστήριου Συμβολαίου στο όνομα του Εναγόμενου 1. Ο ΜΕ2 επισυνάπτει ως Τεκμήριο 5 το σχετικό ασφαλιστήριο έγγραφο για να καταδείξει, σύμφωνα με την θέση του, ότι περί τον Δεκέμβριο του 2018 η Ενάγουσα θα μεταβίβαζε το επίδικο όχημα στο όνομα των Εναγόμενων, οι οποίοι εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους να αγοράσουν το επίδικο όχημα. Αποτέλεσε θέση του ΜΕ2 ότι  η διαδικασία της πώλησης του επίδικου οχήματος ναυάγησε με αποτέλεσμα να συνεχίσουν οι Εναγόμενοι να το ενοικιάζουν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018. Ωστόσο δεν δίδεται η οποιαδήποτε εξήγηση για τα γεγονότα που περιβάλλουν την κατάρτιση του εν λόγω Ασφαλιστήριου και των έννομων συνεπειών που επέφερε η διαδικασία πώλησης όπως αυτά καταδείχθηκαν μέσα από την μαρτυρία που προσέφερε ο ΜΥ.  

 

36.        Αυτό το οποίο παραλείπει ο ΜΕ2 να αναφέρει στο Δικαστήριο ότι το επίδικο όχημα είχε πλέον καταστεί ιδιωτικό, κάτι το οποίο συνεπαγόταν την απαγόρευση ενοικίασης του, όπως άλλωστε προκύπτει και από το Τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται στην Ένορκη Δήλωση του ΜΥ. Ασφαλώς η παράλειψη αυτή δεν είναι κατά την κρίση του Δικαστηρίου άσχετη με το γεγονός ότι σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο Τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται στην Ένορκη Δήλωση του ΜΥ καθιστούν ξεκάθαρο ότι το επίδικο όχημα από τις 27/09/2018 «το όχημα μετατράπηκε […] σε ιδιωτικής χρήσης δηλαδή μετά την ημερομηνία αυτή δεν μπορούσε να εκμισθώνεται έναντι αμοιβής». Σημειώνεται ότι το εν λόγω Τεκμήριο αποτελεί επιστολή από το Υπουργείο Μεταφορών Επικοινωνιών και Έργων, το περιεχόμενο της οποίας δεν αμφισβητήθηκε με τον οποιοδήποτε τρόπο.

 

37.        Τα πιο πάνω, καταδεικνύουν κατά την κρίση του Δικαστηρίου ότι ο ΜΕ2, δεν προσήλθε στο Δικαστήριο για να πει την αλήθεια. Αντίθετα, αυτό που έχει διαπιστωθεί είναι ότι παρουσίασε με επιτηδευμένο τρόπο ελλιπώς τα ουσιώδη γεγονότα και ως εκ τούτου δεν μπορεί η μαρτυρία του να αποτελέσει στέρεο υπόβαθρο για την εξαγωγή συμπερασμάτων από το Δικαστήριο καθότι ο ΜΕ2 κρίνεται μη αξιόπιστος μάρτυρας και ως εκ τούτου η μαρτυρία του απορρίπτεται στο σύνολο της.

Αξιολόγηση της μαρτυρίας του ΜΕ1

 

38.        Ενόψει του ότι η μαρτυρία του ΜΕ1 είναι συνοπτικότερή μεν,  πανομοιότυπη δε, με αυτήν που κατέθεσε στο Δικαστήριο ο ΜΕ2, αντίστοιχη θα πρέπει να είναι και η αξιολόγηση της μαρτυρίας που προσέφερε ΜΕ1. Ο ΜΕ1 ήταν το πρόσωπο που επικοινώνησε με τους Εναγόμενους και που μεσολάβησε για την παραχώρηση του οχήματος. Όπως αναφέρει στην σχετική του μαρτυρία είναι το πρόσωπο που είναι εξουσιοδοτημένο «για εξεύρεση πελατών, σύναψη συμφωνιών και γενικά όλων των σχετικών ενεργειών για την εκπλήρωση των επιχειρηματικών σκοπών της Ενάγουσας». Παρ’ όλα αυτά παραλείπει επιτηδευμένα να κάνει αναφορά στο κατά πόσο η Συμφωνία που κατήρτισε με τους Εναγόμενους ήταν προφορική ή γραπτή ενώ σε κανένα σημείο δεν παρουσιάζει το γεγονός ότι το επίδικο όχημα από τις 27/09/2018 δεν μπορούσε να εκμισθώνεται καθότι είχε καταστεί ιδιωτικό όχημα.

 

39.        Για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν σε σχέση με τον ΜΕ2, η μαρτυρία του ΜΕ1 δεν κρίνεται αξιόπιστη και δεν μπορεί να αποτελέσει στέρεο υπόβαθρο για την εξαγωγή συμπερασμάτων από το Δικαστήριο και απορρίπτεται στο σύνολο της.

 

 

Αξιολόγηση της Μαρτυρίας του ΜΥ

 

 

40.        Η μαρτυρία του ΜΥ χαρακτηρίζεται από ασάφεια και αοριστία στο μεγαλύτερο της μέρος. Παρά την διαφωνία που προβάλλει σε σχέση με τους ισχυρισμούς  που προέβαλαν οι ΜΕ1 και ΜΕ2, εντούτοις δεν προσκομίζει κανένα τεκμήριο για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του ότι ο Εναγόμενος 1 δεν είχε καμία συμβατική σχέση με την Ενάγουσα. Περιορίζεται απλώς να αναφέρει ότι ο Εναγόμενος 1 ενεργούσε ως «οδηγός της οικογένειας του». Αντίστοιχη είναι και η μαρτυρία που προσέφερε σε σχέση με τις επισκευές του επίδικου οχήματος, όπου παρά το ότι προβάλλει τον ισχυρισμό ότι συμφώνησε ότι θα αγόραζε το επίδικο όχημα σε βάθος χρόνου αναμένοντας να «ετοιμάσουν τα χαρτιά» οι εκπρόσωποι της Ενάγουσας και ότι προχώρησε σε επισκευές του επίδικου οχήματος οι οποίες ήταν «περίπου 3.000 Ευρώ» εντούτοις αναφέρει ότι δεν έλαβε απόδειξη. Ταυτόχρονα, σε κανένα σημείο είτε της δικογράφησης του, είτε της μαρτυρίας που προσέφερε δεν καταγράφεται το συγκεκριμένο περιεχόμενο της συμφωνίας που κατήρτισε ο Εναγόμενος 2 αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό συμφωνία αγοραπωλησίας του οχήματος, όπως για παράδειγμα το συμφωνηθέν ποσό για την αγορά του οχήματος ή το ποσό των δόσεων που θα κατέβαλλε. Το μόνο που αρκείται να αναφέρει ο ΜΥ είναι ότι ενόψει των επιδιορθώσεων που έκανε δεν είχε χρήματα για να αποπληρώσει την αγορά του οχήματος.  

 

41.        Ενόψει της αοριστίας και της έλλειψης πειστικότητας που παρουσιάζει η μαρτυρία του ΜΥ αναφορικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες του παραδόθηκε το επίδικο όχημα, δεν μπορεί να αποτελέσει στέρεο υπόβαθρο για την εξαγωγή συμπερασμάτων και δεν γίνεται αποδεκτή.

 

42.        Πέραν των πιο πάνω, ο ΜΥ επισυνάπτει στην Ένορκη Δήλωση του ως Τεκμήριο 1,  επιστολή από το Υπουργείο Μεταφορών και Έργων ότι το επίδικο όχημα από τις 27/09/2018 δεν μπορούσε πλέον να εκμισθώνεται από την Ενάγουσα καθότι είχε καταστεί «ιδιωτικό». Ο ισχυρισμός αυτός ουδόλως έχει αμφισβητηθεί από την Ενάγουσα και είναι καθόλα σχετικός με τα επίδικα γεγονότα καθότι αφορά την νομική κατάσταση του επίδικου οχήματος. Συνεπώς το μέρος της μαρτυρίας που άπτεται του κατά πόσο το επίδικο όχημα μπορούσε να προσφερθεί προς ενοικίαση από την Ενάγουσα από τις 27/09/2018 γίνεται αποδεκτός (για το ότι ένας μάρτυρας μπορεί να γίνει μερικώς πιστευτός βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Μανώλη (1995) 1 Α.Α.Δ. 207 και Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506, Χάρης Χρίστου v. Ευγενία Khoreva (2002) 1 (Α) Α.Α.Δ. 455 και Mossa Mohamed Mustafa v. Ανδρέα Κακουρή κ.α. (2002) 1 (Α) Α.Α.Δ. 165).  

 

43.        Ενόψει της απουσίας αξιόπιστης μαρτυρίας από την πλευρά της Ενάγουσας, το Δικαστήριο δεν θα προχωρήσει στην αξιολόγηση που άπτεται του βάρους απόδειξης. Μόνο όταν διαπιστωθεί ότι μαρτυρία που παρουσίασε ο διάδικος περιέχει τα στοιχεία της αξιοπιστίας, μπορεί το Δικαστήριο να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο που αφορά στο βάρος και επίπεδο απόδειξης (Federal Bank of Lebanon (SAL) n Σιακόλα (2011) 1(Β) ΑΑΔ 1422 και ).

 

 

III.           Κατάληξη

 

44.        Ενόψει των όσων έχουν σημειωθεί πιο πάνω η Αγωγή απορρίπτεται.

 

45.        Ακολουθώντας τον σχετικό κανόνα ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα, τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των Εναγόμενων και εναντίον της Ενάγουσας ως αυτά θα υπολογιστούν από το Πρωτοκολλητείο και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.  

 

 

                                                                           (Υπ.)…………………………………………..

                                                                                                  Χ. Στρόππος, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο