ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ε. Δημητρίου Παναγή, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης Έφεσης: 270/2025
(i-justice)
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις Αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμο Κεφ.224 ως και τις τροποποιήσεις τους.
Μεταξύ:
1. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΥΠΡΟΣ
2. ΣΕΣΑΝΟΥ ΑΝΤΙΝΑ
3. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛ
Εφεσείοντες / Αιτητές
-και-
THEMIS PORTFOLIO (S1) MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED
Εφεσίβλητης/Καθ’ ης η Αίτηση
Ημερομηνία: 03.10.2025
Εμφανίσεις:
Για τους αιτητές – εφεσείοντες: κ. Χρ. Χριστοφόρου για Χρίστος Σ. Χριστοφόρου ΔΕΠΕ
Για την καθ’ ης η αίτηση – εφεσίβλητη: κα. Τ. Γρηγορίου για CHRYSSES DEMETRIADES & CO LLC.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η ΑΙΤΗΣΗ:
Οι αιτητές / εφεσείοντες καταχώρησαν την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση/Έφεση και με αυτήν αξιώνουν την έκδοση διατάγματος με το οποίο να ακυρώνεται και/ή να παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερ. 7.7.25 η οποία επιδόθηκε στους αιτητές την 6.8.25 με ιδιωτική επίδοση και με την οποία ορίστηκε πλειστηριασμός του ενυπόθηκου δια της Υποθήκης Υ2316/2012 Επαρχιακού Κτηματολογίου Λεμεσού στις 6.10.25, λόγω αντικανονικότητας της διαδικασίας και/ή μη δέουσας επίδοσης. Επιπλέον αξιώνουν διάταγμα με τον οποίο να διατάσσεται ως ανωτέρω η ακύρωση και παραμερισμός της ΙΑ ως πρόωρης και μη δυνάμενης να παράγει οιαδήποτε έννομα αποτελέσματα λόγω μη επίδοσης και/ή μη δέουσας επίδοσης της ειδοποίησης Τύπος «Ι» στους αιτητές, ώστε να καθορίζεται το χρονικό σημείο έναρξης της προθεσμίας των 45 ημερών για πληρωμή και η προθεσμία αυτή ουδέποτε παρήλθε ή έληξε. Τέλος αξιώνουν διάταγμα ακύρωσης του ορισθέντος στις 6.10.25 πλειστηριασμού λόγω της ακυρότητας της ΙΑ.
Η Αίτηση εδράζεται στον Ν.14/60 άρθρα 2, 29-32 και 43, στον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο (Ν. 9/65) και ειδικότερα στα Άρθρα 5, 21,27,44,44Α(1),44Α(2), 44Α(3),44Α(4)και 44Α(4Α), 44Β(1), 44Β(2), 44Β(3),44Γ(1), 44Γ(2), 44Γ(3), 44Δ(1), 44Δ(2),44Δ(3), 44Δ(4), 44Δ(5) και 44Δ(6) και γενικά τα Άρθρα 44Α - 44ΙΑΑ, και Παραρτήματα αυτού, στους Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Κανονισμούς του 2015 – Κ.Δ.Π. 185/2015, στα άρθρα 80 και 81 του Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς, στους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας Μ. 6.4(3), (4), Μ.8.1 (4), Μ. 32.14, 32.15, στα άρθρα 23, 26, 28 και 30 του Συντάγματος, στις αρχές της επιείκειας και του κοινοδικαίου, στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου και στην σχετική Νομολογία.
Οι λόγοι επί των οποίων εδράζονται τα αιτήματα αφορούν αποκλειστικά τα ζητήματα επιδόσεων τόσο της ειδοποίησης Ι όσο και της ειδοποίησης τύπου ΙΑ. Ειδικότερα προωθούνται 5 λόγοι επί των πιο πάνω ζητημάτων και οι οποίοι εξειδικεύονται ως εξής:
- Η ειδοποίηση ΙΑ δεν επιδόθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας και/η των νέων ΚΠΔ και/ή δεν έχει επιδοθεί δεόντως.
- Η ΙΑ όσον αφορά τον αιτητή 3 επιδόθηκε μέσω ιδιωτικής επίδοσης στον αιτητή 1 κατά παράβαση των νέων ΚΠΔ (Μέρος 6.4(3) (i)) καθότι ο αιτητής 1 κατά τον ουσιώδη χρόνο παραλαβής της ειδοποίησης δεν βρισκόταν εντός της περιοχής του χωριού Χανδριών που διαμένει μόνιμα ο αιτητής 3.
- Η ΙΑ δεν έχει επιδοθεί νόμιμα καθότι αυτή έχει επιδοθεί μέσω ιδιωτικής επίδοσης και πριν την αποστολή της με συστημένη επιστολή ενώ σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου η εφεσίβλητη όφειλε να επιδώσει αυτήν με συστημένη επιστολή και μόνο εάν αυτή ήταν ανέφικτη να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση.
- Η εφεσίβλητη προχώρησε στην επίδοση της ΙΑ χωρίς εκ των προτέρων να επιδώσει και/ή να επιδώσει νομότυπα και/ή σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας την πρώτη κατά σειρά ειδοποίηση «Ι» ώστε να καθορίζεται το χρονικό σημείο της έναρξης των 45 ημερών που θα της παρείχε το δικαίωμα έκδοσης της ΙΑ.
- Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η έναρξη της διαδικασίας πλειστηριασμού είναι άκυρη και/ή παράνομη και δεν δύναται να παράγει έννομα αποτελέσματα.
Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ 1:
Η αίτηση στηρίζεται στην μαρτυρία του αιτητή 1 ο οποίος αναφέρει ότι είναι εξουσιοδοτημένος και από τους αιτητές 2 και 3 για να προβεί στην ένορκη δήλωση του. Η αιτήτρια 2 είναι η σύζυγος του και ο αιτητής 3 ο πατέρας του. Ο ίδιος και η σύζυγος του διαμένουν στην οδό Λογοτεχνών 6Β εις Άγιο Σπυρίδωνα Λεμεσού, ενώ ο πατέρας του διαμένει στο χωριό Χανδριά της Επαρχίας Λεμεσού (τεκμ.1). Είναι ο ενυπόθηκος οφειλέτης στην υποθήκη Υ2316/2012. Στις 6.8.25 του επιδόθηκε μέσω ιδιώτη επιδότη για όλους τους εφεσείοντες η επίδικη ΙΑ (τεκμ.2, 3 και 4) με την οποία ορίστηκε πλειστηριασμός στις 6.10.25. Κατά την επίδοση ενημέρωσε τον επιδότη ότι ο πατέρας του διαμένει μόνιμα στα Χανδριά και αυτός του είπε να την παραλάβει καθότι βαριέται να μεταβεί εκεί και να του τη δώσει ο ίδιος. Η επίδοση που αφορούσε τον πατέρα του δεν είναι σύμφωνη με το Μέρος 6.4 (3) (i) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας καθότι δεν βρισκόταν ο ίδιος ο μάρτυρας στο χωριό Χανδριά ή εντός της περιοχής Χανδριών. Ανεξάρτητα από τα όσα αφορούν αποκλειστικά τον εφεσείοντα 3 ισχυρίζεται επιπλέον ότι ουδέποτε οι αιτητές έλαβαν ειδοποίηση για να παραλάβουν συστημένη επιστολή επομένως δεν κατέστη ανέφικτη η επίδοση με ταχυδρομείο και η επίδοση με επιδότη είναι αντίθετη με το νόμο. Επιπλέον ισχυρίζεται ότι ουδέποτε επιδόθηκε και/ή επιδόθηκε δεόντως και νομότυπα η ειδοποίηση τύπου Ι επομένως η ΙΑ πρόωρα εκδόθηκε και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ:
Η εφεσίβλητη καταχώρησε την Ειδοποίηση περί της πρόθεσης της να ενστεί στην αίτηση προβάλλοντας συνολικά 8 λόγους ένστασης. Συνοπτικά αναφέρω αυτούς:
- Η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη, αστήρικτη και δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
- Οι λόγοι ακύρωσης δεν ευσταθούν και/ή είναι άσχετοι και/ή το Δικαστήριο δεν δύναται να εξετάσει άλλους λόγους πέραν των όσων καταγράφονται στο άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/65.
- Δεν αποκαλύπτονται ικανοποιητικοί λόγοι για την έκδοση των διαταγμάτων και δεν καταδείχθηκε οιοσδήποτε εκ των λόγων που ο νόμος ορίζει.
- Εσφαλμένα ερμηνεύονται οι διατάξεις του Μέρους VIA και/ή οι αιτητές επιδιώκουν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο.
- Η ένορκη δήλωση που στηρίζει την αίτηση δεν περιέχει την αναγκαία τεκμηρίωση συνεπώς οι λόγοι παρέμειναν μετέωροι.
- Οι καθ’ ων η αίτηση/εφεσίβλητοι ακολούθησαν ορθά, πιστά και νομότυπα τη διαδικασία ως ρυθμίζεται από το Μέρος VIA του Ν.9/65 εκδίδοντας και επιδίδοντας νομότυπα την ΙΑ.
- Οι ειδοποιήσεις Θ και Ι εκδόθηκαν και επιδόθηκαν ορθά, νομότυπα και σύμφωνα με το Νόμο.
- Η επίδοση όλων των αναγκαίων ειδοποιήσεων έγινε στη βάση του Μέρους VIA συμφώνως των προνοιών του Νόμου, της σχετικής νομολογίας και των προνοιών των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας που ισχύουν.
ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΝΣΤΑΣΗΣ
Η ένσταση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του Χ. Μυλωνά, υπαλλήλου εταιρείας που προσφέρει υπηρεσίες διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων προς την εφεσίβλητη στη βάση συμφωνίας. Μεταξύ αυτών των διευκολύνσεων και των εξασφαλίσεων τους υπάγεται και η επίδικη υποθήκη η οποία εγγράφηκε από τους εφεσείοντες 1 και 2 ως εξασφάλιση διευκόλυνσης που η HELLENIC BANK PUBLIC COMPANY LTD παραχώρησε στους εφεσείοντες 1 και 3. Ακολούθως ο μάρτυρας αναφέρεται στο ιστορικό παραχώρησης από την τράπεζα, δανείου στους πρωτοφειλέτες με εξασφάλιση την υποθήκη και εγγύηση από την αιτήτρια 2 και τρίτο πρόσωπο (τεκμήρια 1, 2, 3 και 4). Ενόψει καθυστερήσεων στην αποπληρωμή η τράπεζα τερμάτισε τον επίδικο λογαριασμό δανείου και τη σύμβαση (τεκμήριο 5) την 30.5.2016 και καταχώρησε την αγωγή 681/2022 Ε.Δ Λεμεσού για την επίδικη διευκόλυνση αλλά και άλλη (τεκμήριο 6). Σε ότι αφορά την νομιμοποίηση της εφεσίβλητης σε σχέση με την επίδικη υποθήκη ο μάρτυρας παραθέτει το ιστορικό υποκατάστασης της τράπεζας από την εφεσίβλητη και παραθέτει σχετικά τα τεκμήρια 7 και 8 και εις τα οποία δεν θα γίνει περαιτέρω αναφορά καθότι δεν εμπίπτουν στα αμφισβητούμενα ζητήματα που το Δικαστήριο καλείται να αποφασίσει.
Επί της ουσίας των λόγων έφεσης, οι οποίοι αφορούν τα ζητήματα επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου Ι και ΙΑ παρατίθεται το ιστορικό και εκδοχή της εφεσίβλητης ως ακολούθως:
- Στις 03.04.2017 η τράπεζα απέστειλε επιστολές στους αιτητές και στην εγγυήτρια επαναλαμβάνοντας ότι είχε καταστήσει το χρέος απαιτητό μαζί με ειδοποίηση τύπου Θ (τεκμήριο 11).
- Ενόψει της μη ανταπόκρισης των και αφού παρήλθε η προθεσμία των 30 ημερών που τέθηκε με την Θ, η εφεσίβλητη που στο μεταξύ υποκατέστησε την τράπεζα, εξέδωσε στις 27.12.2024 ειδοποίηση τύπου Ι και την οποία απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Η αποστολή έγινε στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις των εφεσειόντων ως αυτές φαίνονται στα έγγραφα δανείου. Ουδέποτε η εφεσίβλητη ενημερώθηκε επίσημα από τον αιτητή 3 ότι διαμένει στα Χανδριά η δε βεβαίωση του κοινοτάρχη – τεκμήριο 1 στην αίτηση είναι γενική, αόριστη και όχι ικανοποιητική απόδειξη. Ως τεκμήριο 12 επισυνάπτεται κατάσταση της εφεσίβλητης για την αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο στις 17.1.25.
- Στον αιτητή 1 σύμφωνα με το τεκμήριο 13 -αποτελέσματα η ειδοποίηση Ι επιδόθηκε με συστημένο ταχυδρομείο και αυτός την παρέλαβε στις 23.1.2025.
- Η αιτήτρια 2 παρά το ότι το ιστορικό πορείας της Ι μέσω ταχυδρομείου είναι ίδιο με αυτό του αιτητή 1 δεν παρέλαβε την ειδοποίηση Ι μέχρι και τις 3.3.25 (τεκμήριο 14Α) με αποτέλεσμα στις 4.3.25 να επιδώσουν σε αυτήν την ειδοποίηση μέσω ιδιώτη επιδότη (τεκμήριο 4Β). Τις 4.3.25 το συστημένο επιστράφηκε και ως αζήτητο.
- Όσον αφορά τον αιτητή 3 η αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο της Ι δεν παραλήφθηκε (τεκμήριο 15Α) μέχρι και τις 3.3.25 οπότε στις 4.3.25 του επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη μέσω του αιτητή 1 ως ενήλικα, υιού του που κατοικεί στην ίδια Επαρχία (τεκμήριο 15Β).
- Το τρίτο πρόσωπο εγγυήτρια παρέλαβε με συστημένο ταχυδρομείο την ειδοποίηση τύπος Ι στις 7.2.25 (τεκμήριο16).
- Ενόψει της μη συμμόρφωσης των αιτητών με τις πρόνοιες και προθεσμία στη ειδοποίηση τύπου Ι, η εφεσίβλητη εξέδωσε στις 23.4.25 ειδοποίηση τύπου ΙΒ την οποία επέδωσε στους ενυπόθηκους οφειλέτες. Ο αιτητής 1 παρέλαβε αυτή με συστημένο ταχυδρομείο στις 6.5.25 και η δε εφεσείουσα 2 με ιδιώτη επιδότη στις 23.5.25 εφόσον η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο κατέστη ανέφικτη.
- Ακολούθησε η έκδοση των επίδικων ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ στις 07.07.2025 με τις οποίες ορίστηκε πλειστηριασμός στις 6.10.25. Αυτές αποστάλθηκαν σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με συστημένο ταχυδρομείο (τεκμήριο 17). Αυτές λήφθηκαν από το ταχυδρομείο στη Λευκωσία στις 10.7.2025.
- Για την αιτήτρια 2 μέχρι και τις 5.8.25 επίσης δεν επιτεύχθηκε επίδοση με παραλαβή του συστημένου (τεκμήριο 19Α) παρά το ότι ήταν διαθέσιμη από τις 18.7.25, και επομένως προωθήθηκε ιδιωτική επίδοση στις 06.08.2025 (τεκμήριο 19Β) μέσω του αιτητή 1 ως συζύγου, μέλους της οικογένειας της που κατοικούν στην ίδια Επαρχία.
- Σε σχέση με τον αιτητή 3, μέχρι και τις 5.8.25 επίσης δεν επιτεύχθηκε επίδοση με παραλαβή του συστημένου (τεκμήριο 20Α) παρά το ότι ήταν διαθέσιμη από τις 18.7.25, και επομένως προωθήθηκε ιδιωτική επίδοση στις 06.08.2025 (τεκμήριο 20Β) μέσω του αιτητή 1 ως ενήλικα, υιού, μέλους της οικογένειας του που κατοικούν στην ίδια Επαρχία.
- Η εγγυήτρια – τρίτο ενδιαφερόμενο πρόσωπο παρέλαβε την ειδοποίηση ΙΑ που στάλθηκε την ίδια ημερομηνία όπως και στους αιτητές την 17.7.25 (τεκμήριο 21).
Αποτελεί θέση του μάρτυρα ότι εκ των άνω τεκμηρίων προκύπτει ότι η εφεσίβλητη συμμορφώθηκε με τις πρόνοιες του Νόμου, απέστειλε τις ειδοποιήσεις με συστημένο ταχυδρομείο και αφού αυτές δεν παραλήφθηκαν προώθησε ιδιωτική επίδοση. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται από τον μάρτυρα στο γεγονός ότι παρά το ότι στα αποτελέσματα και πορεία των συστημένων για την ΙΑ δεν φαίνεται η έκδοση ειδοποίησης, εντούτοις αυτοί ενημερώθηκαν ότι είναι διαθέσιμες για παραλαβή εφόσον η εγγυήτρια στις 17.7.25 κάτω από τις ίδιες συνθήκες παρέλαβε την ειδοποίηση που την αφορούσε.
Επιπλέον σε ότι αφορά τον αιτητή 3 και ανεξάρτητα από το ότι ο ίδιος ουδέποτε ειδοποίησε για αλλαγή στη διεύθυνση του, η ιδιωτική επίδοση έγινε στο γιό του που είναι ενήλικας και διαμένει εντός της ίδιας Επαρχίας.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των γραπτών αγορεύσεων αμφοτέρων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Έχω μελετήσει με πάσα προσοχή το σύνολο της νομικής τους επιχειρηματολογίας όπως επίσης έχω διεξέλθει του συνόλου της δοθείσας, μέσω των ενόρκων δηλώσεων μαρτυρίας που συνοδεύει αίτηση και ένσταση αντίστοιχα και αναφορά θα γίνει όπου κατωτέρω κριθεί απαραίτητο.
Νομικό Πλαίσιο της διαδικασίας πλειστηριασμού ακινήτων του Μέρους VIA του Ν. 9/65 και εφαρμογή του στην προκειμένη περίπτωση:
Μέσω της ανωτέρω νομοθεσίας ένας ενυπόθηκος δανειστής δύναται να εκκινήσει διαδικασία για την πώληση με πλειστηριασμό, ενυπόθηκων ακινήτων, αφού ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, ως αυτή περιγράφεται στο πιο πάνω μέρος το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό νόμο 142(Ι)/2014 αλλά και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτού.
Σύμφωνα με το Άρθρο 44(Β)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
Πριν την θέσπιση του τροποποιητικού νόμου 65(1)/2023 το άρθρο 44(Β) (1), είχε ως ακολούθως:
«44Β.-(1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών, η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.
(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος:
(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.»
Αυτό που προνοείτο με βάση το άρθρο, ήταν ότι, η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Δεν απαιτείτο η αποστολή τέτοιας ειδοποίησης στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIΑ (Άρθρο 44Β(2)). Δηλαδή επιβαλλόταν υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης τύπου Θ στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής ήταν αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα και όχι σε αντίθετη περίπτωση όπως για παράδειγμα εταιρειών εξαγοράς πιστωτικών διευκολύνσεων και επιπλέον αυτή η υποχρέωση δεν υφίστατο όταν υπήρχε για το χρέος δικαστική απόφαση ή κατατεθειμένη αίτηση πώλησης δυνάμει του μέρους VI του νόμου.
Με την τροποποίηση που εισήχθη με τον Νόμο 65(1)/2023 το άρθρο 44(Β)(1) και το οποίο τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση έχει πλέον ως ακολούθως:
«44Β.-(1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών, η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.
(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:
(α) Ο αριθμός λογαριασμού·
(β) το όνομα του δανειολήπτη·
(γ) η ημερομηνία έναρξης/χορήγησης του δανείου·
(δ) ο σκοπός του δανείου·
(ε) το αρχικό ποσό του δανείου·
(στ) το επιτόκιο (βάση και περιθώριο)·
(ζ) η διαχρονική διακύμανση του επιτοκίου·
(η) το σύνολο των καταβληθέντων δόσεων και πληρωμών κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(θ) το σύνολο των τόκων κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ι) το σύνολο των τόκων υπερημερίας κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ια) το σύνολο τυχόν άλλων χρεώσεων κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιβ) το υπόλοιπο κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιγ) οι μέρες σε καθυστέρηση·
(ιδ) το ποσό σε καθυστέρηση·
(ιε) η μηνιαία δόση κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιστ) οι υποθήκες και το ποσό που εξασφαλίζεται από αυτές κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιζ) οι άλλες εξασφαλίσεις και το ποσό που εξασφαλίζεται από αυτές κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιη) όπου εφαρμόζεται, οι ημερομηνίες αποστολής όλων των επιστολών που αναφέρονται στις παραγράφους 5(2)(β), 5(2)(γ), 5(2)(δ) και 5(2)(ε) του Κώδικα·
(ιθ) η ημερομηνία τερματισμού του δανείου, στην περίπτωση που αυτό έχει τερματιστεί·
(κ) κατά πόσο έχει εκδοθεί απόφαση επί διαιτησίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου· και
(κα) τα στοιχεία επικαιροποίησης που προκύπτουν από οποιεσδήποτε τροποποιητικές συμφωνίες δανειακής σύμβασης, με ρητή αναφορά στις εκάστοτε εν ισχύι εξασφαλίσεις και στην ημερομηνία λήξης του δανείου:
Νοείται ότι, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44ΓΑ, η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά από το εκάστοτε αδειοδοτημένο ίδρυμα, το οποίο αποτελεί ενυπόθηκο δανειστή:
Νοείται περαιτέρω ότι, δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή έχει ήδη κατατεθεί αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI.
(2Α) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), σε περίπτωση κατά την οποία η προβλεπόμενη στο εδάφιο (2) ειδοποίηση αποστέλλεται σε επιλέξιμο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, αυτή συνοδεύεται από υπεύθυνη δήλωση, υπογεγραμμένη από νόμιμο ελεγκτή ή νόμιμο ελεγκτικό γραφείο, η οποία επιβεβαιώνει το ύψος του οφειλόμενου ποσού.
(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.»
Με τον μετέπειτα δε τροποποιητικό Νόμο 155(1)/2023 η διάταξη του εδαφίου 2Α διαγράφηκε. Προκύπτει επομένως ότι με τον τροποποιητικό νόμο 65(1)/2023 η υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης τύπου Θ δεν βαρύνει μόνο τα αδειοδοτημένα πιστωτικά ιδρύματα αλλά πλέον όλα τα αδειοδοτημένα ιδρύματα, περιλαμβανομένων άρα και ιδρυμάτων όπως η εφεσίβλητη που δεν αποτελεί πιστωτικό ίδρυμα. Η δε ειδοποίηση τύπου Θ καθορίζεται σε συγκεκριμένο τύπο και περιεχόμενο. Η αναφορά σε αδειοδοτημένο ίδρυμα πλέον, διευρύνει την υποχρέωση, σε όλα τα αδειοδοτημένα ιδρύματα που είναι ενυπόθηκοι δανειστές και όχι μόνο σε πιστωτικά ενώ με τον τροποποιητικό νόμο 65(1)/2023 εισάγεται πλέον και η ερμηνεία της αναφοράς σε «αδειοδοτημένο ίδρυμα» και δη ότι αυτό σημαίνει αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου ή αγοραστή κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, όπου αγοραστής σημαίνει τα πρόσωπα τα οποία αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 4 που περιλαμβάνει και τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων.
Η έναρξη τώρα της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται, διενεργείται, με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη, και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)). Οι πρόνοιες του άρθρου αυτού διαμορφώθηκαν με τον τροποποιητικό Νόμο 155(1)/2023 και πλέον περιλαμβάνουν σε αντίθεση με τις προηγούμενες πρόνοιες ότι η έγγραφη ειδοποίηση από αδειοδοτημένο ίδρυμα κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, αποστέλλεται μόνο μετά την παρέλευση τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.
Προκύπτει επομένως ότι προϋπόθεση για την αποστολή της ειδοποίησης τύπου Ι αποτελεί η πάροδος προθεσμίας τουλάχιστον 30 ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης τύπου Θ όταν αυτή βεβαίως υφίσταται υποχρέωση να αποσταλεί και δεν εμπίπτει η συγκεκριμένη περίπτωση σε μια από τις εξαιρέσεις ήτοι όταν υπάρχει δικαστική απόφαση ή αίτηση για αναγκαστική πώληση δυνάμει του μέρους VI.
Περαιτέρω σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).
Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου περιλαμβάνει το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφειλέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλουθοι:
«(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.»
Το δικαίωμα το οποίο δίνεται στο στάδιο αυτό στον ενυπόθηκο οφειλέτη είναι να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» της σκοπούμενης πώλησης μόνο και εφόσον αποδείξει ένα από τους πιο πάνω εξαντλητικά καθοριζόμενους λόγους (βλέπε σχετικά την απόφαση ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ XXX ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 110/2019, Ημερ.18/02/2020).
Πέραν των πιο πάνω, ο νόμος καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διενεργείται η επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων που απαιτούνται από το Μέρος VIA, ήτοι των ειδοποιήσεων Ι και ΙΑ, και ως αναφέρεται στο ερμηνευτικό άρθρο 44ΙΕ ο όρος «επίδοση» έχει την ακόλουθη ερμηνεία:
«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:
Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισμό, διεθνή σύμβαση, νόμο, δευτερογενή νομοθεσία ή διαδικαστικό κανονισμό ισχύει στη Δημοκρατία:
.....................»
Μέσα από τις πιο πάνω ερμηνευτικές πρόνοιες προκύπτει ότι ο ίδιος ο Νόμος καθορίζει ρητά ότι η επίδοση των ειδοποιήσεων πρέπει να λαμβάνει χώρα με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτή και μόνο εάν αυτή καταστεί ανέφικτη δύναται να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση ή με άλλο υποκατάστατο τρόπο επίδοση. Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης σε σωρεία αποφάσεων Επαρχιακών Δικαστηρίων περιλαμβανομένου και του παρόντος. Πλέον η ερμηνεία της πιο πάνω διάταξης ως προς το τρόπο επίδοσης εδραιώθηκε νομολογιακά μέσα από την απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.
Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων.
Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:
«επίδοση» σημαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη.
Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.
Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»
Σε σχέση τώρα με τις τροποποιήσεις που επήλθαν στο Νόμο με τον τροποποιητικό Ν. 65(1)/2023 για την υποχρέωση αποστολής ειδοποίηση τύπου Θ αλλά και τον Ν.155(1)/2023 για την πάροδο προθεσμίας τουλάχιστον 30 ημερών από την αποστολή της Θ για να εκδοθεί και επιδοθεί η ειδοποίηση τύπου Ι, σχετικές είναι οι μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 44ΓΑ (Ν.65(1)/2023) και του άρθρο 44ΓΒ (Ν.155(1)/2023) που έχουν ως ακολούθως:
«44ΓΑ.-(1) Ανεξαρτήτως των διατάξεων της πρώτης επιφύλαξης του εδαφίου (2) του άρθρου 44Β, οι διατάξεις του εδαφίου (2Α) του άρθρου 44Β ισχύουν για όλες τις διαδικασίες εκποίησης δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Μέρους για τις οποίες δεν έχει πραγματοποιηθεί ή δεν έχει πραγματοποιηθεί επιτυχώς ο πρώτος πλειστηριασμός κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου και το ενυπόθηκο υπό εκποίηση ακίνητο αποτελεί κύρια κατοικία επιλέξιμου οφειλέτη, και, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Θ», «Ι» και «ΙΑ» του Δεύτερου Παραρτήματος, έχει αποσταλεί αναφορικά με τις περιπτώσεις που αναφέρονται πιο πάνω θεωρείται άκυρη και αποστέλλεται εκ νέου.»
«44ΓΒ. Οι διατάξεις του άρθρου 44Γ εφαρμόζονται σε όλες τις διαδικασίες εκποίησης δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Μέρους για τις οποίες δεν έχει πραγματοποιηθεί ή δεν έχει πραγματοποιηθεί επιτυχώς ο πρώτος πλειστηριασμός κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 5) Νόμου του 2023 και το ενυπόθηκο υπό εκποίηση ακίνητο αποτελεί κύρια κατοικία επιλέξιμου οφειλέτη και, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Θ» και «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, η οποία έχει αποσταλεί αναφορικά με τις περιπτώσεις που προβλέπονται πιο πάνω, θεωρείται άκυρη και αποστέλλεται εκ νέου: Νοείται ότι, σε περίπτωση κατά την οποία το αδειοδοτημένο ίδρυμα έχει ήδη αποστείλει έγγραφες ειδοποιήσεις κατά τον Τύπο «ΙΑ», αναφορικά με τις περιπτώσεις που προβλέπονται πιο πάνω, αποστέλλεται εκ νέου η ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ».
Προκύπτει επομένως ότι ο νομοθέτης επέλεξε να προσδώσει αναδρομικότητα στις διατάξεις του εδαφίου 2Α του άρθρου 44Β, στις περιπτώσεις όπου ο πλειστηριασμός δεν έχει ακόμα γίνει ή έγινε χωρίς επιτυχία, αποκλειστικά και μόνο όταν η περίπτωση αφορούσε την κύρια κατοικία επιλέξιμου οφειλέτη. Τούτη δε η πρόνοια έχει άμεση σχέση και συνάφεια με τα όσα το διαγραφέν πλέον εδάφιο 2Α προνοούσε για την περίπτωση κατά την οποία η προβλεπόμενη στο εδάφιο (2) ειδοποίηση αποστελλόταν σε επιλέξιμο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος και όπως αυτή συνοδεύεται από υπεύθυνη δήλωση, υπογεγραμμένη από νόμιμο ελεγκτή ή νόμιμο ελεγκτικό γραφείο, η οποία επιβεβαιώνει το ύψος του οφειλόμενου ποσού.
Ομοίως επέλεξε να προσδώσει αναδρομικότητα στην πρόνοια που εισήχθη με τον Ν.155(1)/2023 για την προθεσμία 30 ημερών από την επίδοση της Θ πριν την έκδοση και επίδοση της Ι, μόνο στις περιπτώσεις για τις οποίες δεν έχει πραγματοποιηθεί ή δεν έχει πραγματοποιηθεί επιτυχώς ο πρώτος πλειστηριασμός κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 5) Νόμου του 2023, που παρεμβάλλω ήταν η 19/12/2023, και όπου το ενυπόθηκο υπό εκποίηση ακίνητο αποτελεί κύρια κατοικία επιλέξιμου οφειλέτη. Σε αυτές μόνο τις περιπτώσεις η οποιαδήποτε έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Θ» και «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος, η οποία έχει αποσταλεί θεωρείται άκυρη και αποστέλλεται εκ νέου και όπου ήδη αποστάλθηκε ειδοποίηση ΙΑ αυτή πρέπει να αποσταλεί εκ νέου.
Ιδιαίτερη σημασία επομένως για την εξέταση του κατά πόσο μια περίπτωση εμπίπτει σε αυτές που ο νομοθέτης επέλεξε να θέσει αναδρομική ισχύ είναι οι ερμηνευτικές διατάξεις με αναφορά στις έννοιες του επιλέξιμου οφειλέτη και της κύριας κατοικίας και οι οποίες τίθενται στο άρθρο 44ΙΕ του Νόμου.
“«επιλέξιμος οφειλέτης» σημαίνει ενυπόθηκο οφειλέτη του οποίου το ενυπόθηκο υπό εκποίηση ακίνητο αποτελεί κύρια κατοικία:
Νοείται ότι, ενυπόθηκος οφειλέτης, ο οποίος έχει λάβει από αδειοδοτημένο ίδρυμα όλες τις επιστολές που προβλέ-πονται στις παραγράφους 5(2)(β), 5(2)(γ), 5(2)(δ) και 5(2)(ε) του Κώδικα μετά την έναρξη της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου και δεν έχει προσκομίσει στο αδειοδοτημένο ίδρυμα όλες τις απαιτούμενες και άλλες πληροφορίες εντός των χρονοδιαγραμμάτων που προβλέπονται από τις εν λόγω επιστολές, δεν θεωρείται επιλέξιμος οφειλέτης·
«κύρια κατοικία» σημαίνει την κατοικία που χρησιμοποιείται για τη διαμονή του ιδιοκτήτη της ή/και των μελών της οικογένειας αυτού, για περίοδο πέραν των έξι (6) μηνών κατ’ έτος, η εκτιμημένη αξία της οποίας δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ (€350.000)·”
Έχοντας αναφέρει το πιο πάνω νομικό πλαίσιο όπως έχει καθοριστεί από τους τροποποιητικούς νόμους και με αναφορά πάντα στον λόγο έφεσης προχωρώ να εξετάσω τα επίδικα θέματα ως καθορίζονται τόσο με τους λόγους έφεσης όσο και ένστασης.
Ουδείς λόγος έφεσης αφορά την ειδοποίηση τύπου Θ παρεμβάλλω όμως για σκοπούς πληρότητας ότι αυτή έχει αποσταλεί σύμφωνα με το τεκμήριο 11. Καμία θέση, μαρτυρία ή στοιχείο τέθηκε περί του ότι οι αιτητές εμπίπτουν στην έννοια του επιλέξιμου οφειλέτη επομένως τύγχαναν αναδρομικότητας οι σχετικές διατάξεις. Η ειδοποίηση Θ επομένως παρέμεινε σε ισχύ και παρήγαγε έννομα αποτελέσματα.
Σε ότι αφορά τις επιδόσεις των ειδοποιήσεων Ι και ΙΑ.
Το επόμενο ζήτημα που άπτεται των εν τέλει προωθούμενων λόγων έφεσης είναι το ζήτημα της επίδοσης των ειδοποιήσεων Ι και ΙΑ. Σημειώνω σε αυτό το στάδιο ότι τα όσα προκύπτουν ως γεγονότα επί της αποστολής των ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο, την πορεία που ακολούθησε η κάθε αποστολή και εν τέλει η επίδοση με ιδιώτη επιδότη, από την μαρτυρία της εφεσίβλητης, δεν αμφισβητήθηκαν. Αυτό που αμφισβητήθηκε από πλευράς αιτητών και δη του συνηγόρου τους κατά την ακρόαση είναι το κατά πόσο αυτή η πορεία συνάδει με τις πρόνοιες του Νόμου. Ειδικότερα αμφισβητείται ότι η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο κατέστη ανέφικτη κατά το χρόνο που η έλαβε χώρα η επίδοση με επιδότη και επιπλέον σε ότι αφορά τον αιτητή 3 ότι η επίδοση με ιδιώτη επιδότη ήταν σύμφωνη με τα πρόνοιες των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας.
Η Διεύθυνση των αιτητών/εφεσειόντων:
Κρίνω απαραίτητο να παρεμβάλλω στο σημείο αυτό ότι με βάση τις πρόνοιες του Νόμου η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο πρέπει να γίνει στην τελευταία γνωστή προς την ενυπόθηκο δανειστή διεύθυνση των ενδιαφερόμενων προσώπων ή στη διεύθυνση που είναι καταχωρημένη στο μητρώο του Κτηματολογίου. Εν προκειμένω δόθηκε συγκεκριμένη και θετική μαρτυρία μέσω της ένστασης ότι η τράπεζα και επακόλουθα η εφεσίβλητη ως τελευταία γνωστή διεύθυνση είχαν την διεύθυνση των αιτητών ως φαινόταν στα συμβατικά έγγραφα. Από το περιεχόμενο του τεκμηρίου 12 αλλά και των λοιπών τεκμηρίων σχετικών με την αποστολή, φαίνεται ότι όλες οι αποστολές έγιναν προς όλους τους εφεσείοντες στη διεύθυνση Λογοτεχνών 6Β, 3055, Άγιος Σπυρίδωνας Λεμεσός. Με βάση τα τεκμήρια 1 (σύμβαση και έγγραφο υποθήκης), τεκμήριο 2 (σύμβαση δανείου), τεκμήριο 5 (επιστολές τερματισμού) οι δηλωμένες διευθύνσεις όλων των αιτητών συνάδουν με την Λογοτεχνών ενώ καμία μαρτυρία δόθηκε ή θέση τέθηκε ότι αυτοί καθ΄ οιονδήποτε χρόνο ενημέρωσαν την εφεσίβλητη ή την τράπεζα για την αλλαγή της διεύθυνσης. Σε ότι αφορά τώρα τον αιτητή 3 συγκεκριμένα και ο ίδιος ως πρωτοφειλέτης φέρει την διεύθυνση του να είναι στην πιο πάνω οδό Λογοτεχνών στη σύμβαση δανείου αλλά και όλες οι επιστολές στάλθηκαν σε αυτή τη διεύθυνση. Ουδέποτε ενημέρωσε καθ’ οιονδήποτε τρόπο την εφεσίβλητη ότι άλλαξε διεύθυνση ως όφειλε. Η θέση του ότι διαμένει στα Χανδριά και το τεκμήριο 1 που παρουσιάστηκε από τον αιτητή 1 παραμένει αδιάφορο επί της ουσίας, εφόσον η υποχρέωση της εφεσίβλητης ήταν να αποστείλει στον αιτητή 3 όλες τις ειδοποιήσεις στην τελευταία γνωστή διεύθυνση που κατείχε για αυτόν όπως και έπραξε. Επομένως κρίνω ότι η εφεσίβλητη συμμορφώθηκε με τις πρόνοιες του Νόμου σε ότι αφορά την αποστολή των ειδοποιήσεων με συστημένο ταχυδρομείο στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις όλων των ενδιαφερόμενων προσώπων.
Σε ότι αφορά την ειδοποίηση τύπου Ι προς τους αιτητές.
Με βάση τη μαρτυρία της εφεσίβλητης η ειδοποίηση ΙΑ εκδόθηκε στις 27.12.2024 και στις 17.01.2025 δόθηκαν για παράδοση με συστημένο ταχυδρομείο (τεκμήριο 12). Με βάση τα στοιχεία του τεκμηρίου 12 η αποστολή προς τον αιτητή 1 λαμβάνει αριθμό με κατάληξη “…752CY”, της αιτήτριας 2 με αρ. κατάληξης “…749CY” και για τον αιτητή 3 με κατάληξη αρ. “…735CY”. Με βάση το track & Trace αποτέλεσμα των πιο πάνω συγκεκριμένων αποστολών, τεκμήριο 13, αυτές από τη Λευκωσία που παραδίδονται στις 17.1.2025 φτάνουν στην Λεμεσό στο σημείο παράδοσης (“delivery point”) στις 22.01.25. Στις 23.01.25 καταγράφεται η ένδειξη “Item not delivered/Pending Delivery” και ως μέτρο “Notification Issued”. Αυτές οι εγγραφές είναι κοινές για τους 3 εφεσείοντες.
Ακολούθως για τον αιτητή 1, σημειώνεται στο αποτέλεσμα, η παράδοση του συστημένου στις 23.1.2025, ήτοι την ίδια ημερομηνία με την αναγραφόμενη έκδοση της ειδοποίησης, στον ίδιο προσωπικά. Από αυτή την εγγραφή απορρίπτεται η θέση του μάρτυρα – αιτητή 1, ότι ουδέποτε παρέλαβε ή δεν παρέλαβε δεόντως την ειδοποίηση τύπου Ι. Η ειδοποίηση Ι σε ότι αφορά τον αιτητή 1 επιδόθηκε δεόντως σε αυτόν με συστημένο ταχυδρομείο.
Σε ότι αφορά τώρα την αιτήτρια 2, με αναφορά στο δικό της αποτέλεσμα με τον συγκεκριμένο ανωτέρω αριθμό, και παρά την επίδοση προς τον αιτητή 1 την 23.1.25, στις 4.3.2025 καταγράφεται η ένδειξη “Unclaimed item returned to sender” ήτοι αζήτητο και επιστροφή στον αποστολέα. Από τις 17.1.2025 επομένως και για μια χρονική περίοδο που μόνο μικρή δεν μπορεί να θεωρηθεί, αυτής των 2 και πλέον μηνών, η εφεσίβλητη ανέμενε την παράδοση της ειδοποίησης Ι μέσω συστημένου ταχυδρομείου χωρίς αποτέλεσμα. Στις 4.3.2025 επιλέγει πλέον, ως κρίνω ότι νομιμοποιείτο να πράξει, να προχωρήσει με ιδιώτη επιδότη (τεκμήριο 4Β). Προκύπτει ότι εύλογα έκρινε η εφεσίβλητη μετά παρόδου 2 και πλέον μηνών, και ενώ η ίδια επιστολή στην ίδια διεύθυνση παραδόθηκε στον αιτητή 1 μόνο 6 ημέρες μετά την παράδοση της στο ταχυδρομείο, ότι η επίδοση προς την αιτήτρια 2 μέσω συστημένου ταχυδρομείου ήταν ανέφικτη επομένως διανοίχθηκε ο δρόμος για ιδιωτική επίδοση όπως και έπραξε.
Σε ότι αφορά τον αιτητή 3 τώρα και σε σχέση με την ειδοποίηση Ι. Έχω ήδη αναφέρει ότι ορθά η εφεσίβλητη απέστειλε την ειδοποίηση Ι όπως και την προγενέστερη Θ αλλά και μεταγενέστερη ΙΑ στην τελευταία γνωστή διεύθυνση του ως αυτή δηλώθηκε κατά την σύναψη της σύμβασης και στην απουσία κοινοποίησης στην εφεσίβλητη οιασδήποτε αλλαγής. Αυτό που έπεται να εξεταστεί είναι το κατά πόσο ορθά κατά το χρόνο της ιδιωτικής επίδοσης προς αυτόν η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο κρίθηκε ανέφικτη. Τα όσα αναφέρθηκαν για την αιτήτρια 2 ισχύουν και εν προκειμένω για τον αιτητή 3. Ενώ αποστάλθηκε η ειδοποίηση στις 17.1.25 και στις 22.1.25 έφτασε στο σημείο παράδοσης, με τη ειδοποίηση να εκδίδεται στις 23.1.25 και ενώ στις 23.1.25 ο αιτητής 1 παρέλαβε την ειδοποίηση του, μέχρι και τις 3.3.25 ο αιτητής 3 παρέλειψε να παραλάβει την ειδοποίηση (τεκμήριο 15A). Ο χρόνος των 2 και πλέον μηνών μέχρι την παράδοση με ιδιώτη επιδότη κρίνεται ικανοποιητικός για να θεωρήσει η εφεσίβλητη ότι δεν ήταν εφικτή η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο επομένως νομότυπα προώθησε στις 4.3.2025 ιδιωτική επίδοση.
Κρίνω επομένως και καταλήγω ότι η εφεσίβλητη νομότυπα και ορθά στη βάση των προνοιών του Νόμου επέδωσε την ειδοποίηση τύπου Ι προς όλους τους αιτητές / εφεσείοντες.
Σε ότι αφορά την ειδοποίηση τύπου ΙΑ προς τους αιτητές.
Η ειδοποίηση τύπου ΙΑ εκδόθηκε στις 07.07.2024, ήτοι αφού παρήλθε προθεσμία των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοση της ειδοποίησης τύπου Ι προς όλους τους αιτητές.
Σύμφωνα με το τεκμήριο 17 οι ειδοποιήσεις ΙΑ προς τους αιτητές παραδόθηκες στο ταχυδρομείο για αποστολή στις 10.7.25. Η αποστολή προς τον αιτητή 1 λαμβάνει αριθμό με κατάληξη “…8070CY”, της αιτήτριας 2 με αρ. κατάληξης “…8066CY” και για τον αιτητή 3 με κατάληξη αρ. “…8052CY”. Με βάση το track & Trace αποτέλεσμα των πιο πάνω συγκεκριμένων αποστολών, τεκμήριο 18Α – 19Α και 20Α, αυτές από τη Λευκωσία που παραδίδονται στις 10.07.25 φτάνουν στην Λεμεσό στο σημείο παράδοσης στις 18.07.2025. Μέχρι τις 18.8.2025 όπου καταγράφεται η ένδειξη αζήτητο και επιστροφή στον αποστολέα καμία άλλη εγγραφή μεσολαβεί. Στις 6.08.25 τώρα η εφεσίβλητη προωθεί τις ειδοποιήσεις για επίδοση με ιδιώτη επιδότη και επιτυγχάνει αυτή και για τους 3 αιτητές. Συγκεκριμένα επιδίδει προσωπικά στον αιτητή 1 και ως σύζυγο της αιτήτριας 2 αλλά και γιό του αιτητή 3 (τεκμήρια 18Β, 19Β και 20Β).
Το ζήτημα που εδώ εγείρεται είναι εάν η εφεσίβλητη ορθά κατά την 06.08.2025 και χωρίς να μεσολαβήσει εγγραφή περί αζήτητης επιστολής θεώρησε ως ανέφικτη την αποστολή με συστημένο ταχυδρομείο επομένως ορθά και νομότυπα προχώρησε με ιδιωτική επίδοση.
Η σχετική με την επίδοση πρόνοια, που αφορά αμφότερες τις ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ, έχει ερμηνευθεί στην απόφαση Παντέλα (ανωτέρω) και αποτελεί δεδομένη και νομολογιακά καθιερωμένη αρχή ότι ο ενυπόθηκος δανειστής οφείλει επιτακτικά να αποστέλλει τις ειδοποιήσεις πρώτιστα με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο όταν η επίδοση με τον τρόπο αυτό καταστεί ανέφικτη διανοίγεται ο δρόμος για την ιδιωτική επίδοση. Η απόφαση Παντέλα όμως δεν καθορίζει απάντηση στο ερώτημα ως προς το πότε μια επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο καθίσταται ανέφικτη και τούτο κρίνω ότι ενδεχόμενα να είναι σκόπιμο καθότι το ανέφικτο της επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο πρέπει να εξετάζεται πάντα ως πραγματικό γεγονός υπό το πρίσμα των γεγονότων κάθε υπόθεσης και περίπτωσης. Εάν ο νομοθέτης ήθελε να καθορίσει συγκεκριμένα πότε μια επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο κρίνεται ανέφικτη θα είχε γίνει και σχετική πρόνοια. Το εάν σε κάθε περίπτωση η επίδοση με το συστημένο ταχυδρομείο είναι ανέφικτη αποτελεί ζήτημα πραγματικό και άμεσα συναρτώμενο με τα ξεχωριστά και ιδιαίτερα περιστατικά εκάστης περίπτωσης.
Εν προκειμένω με αναφορά στην ειδοποίηση τύπου ΙΑ στους αιτητές, ενώ αυτή αποστάλθηκε στις 10.7.25 και έφτασε στο σημείο παράδοσης την 18.7.25 μέχρι και την 6.8.25 δεν παραδόθηκε. Παρήλθε από την αποστολή και ειδικότερα από την άφιξη του συστημένου στο σημείο παράδοσης ημέρες 20 περίπου ημέρες χωρίς οιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα. Το χρονικό διάστημα που διέρρευσε από την αποστολή μέχρι και την επίδοση δεικνύει ότι η εφεσίβλητη ανέμενε ένα εύλογο χρονικό διάστημα τουλάχιστον 20 ημερών και το οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρό. Κρίνω επομένως ότι ελλείψει καθορισμού στο νόμο χρονικού διαστήματος από την αποστολή μέχρι και την επίδοση με ιδιώτη επιδότη για καθορισμό του ανέφικτου ο χρόνος των περίπου 20 ημερών που εν προκειμένω ανέμενε η εφεσίβλητη από την άφιξη του συστημένου στο τόπο παραλαβής και ενός σχεδόν μήνα από την παράδοση στο ταχυδρομείο εύλογα κρίθηκε ότι αποτελούσε ικανοποιητικό χρονικό διάστημα για τους αιτητές να παραλάβουν τις συστημένες επιστολές τους. Βεβαίως δεν παραβλέπω την εισήγηση του συνηγόρου των αιτητών ότι παρά τον χρόνο που παρήλθε δεν φάνηκε να εκδόθηκε ειδοποιητήριο προς τους αιτητές, ήτοι η αναφορά «notification issued» που συναντάται στα αποτελέσματα. Δεν κρίνω ότι δύναμαι να προβώ στο συμπέρασμα ότι η απουσία καταγραφής έκδοσης της ειδοποίησης δεικνύει ότι ο παραλήπτης δεν ειδοποιήθηκε και τούτο καθότι η καταγραφή δεν φαίνεται να αποτελεί κανόνα. Προς τούτο λαμβάνω υπόψη μου ότι η ειδοποίηση προς το τρίτο ενδιαφερόμενο πρόσωπο – εγγυήτρια, Άννα Κυπριανού, που στάλθηκε με την ίδια πράξη της εφεσίβλητης, στις 10.7.2025, σύμφωνα με το τεκμήριο 21 παραδόθηκε σε αυτήν μόλις στις 17.7.25, ήτοι μόλις 3 ημέρες μετά που παραλήφθηκε από το σημείο παράδοσης και χωρίς να υπάρχει εγγραφή για την έκδοση ειδοποίησης.
Παρεμβάλλω στο σημείο αυτό σε σχέση με το χρόνο που διέρρευσε από την αποστολή της ΙΑ μέχρι και την επίδοση της με ιδιώτη επιδότη ότι αυτή δεν πρέπει να εξετάζεται αποσπασματικά αλλά και σε συνάφεια με το σύνολο της διαδικασίας περιλαμβανομένων και των προηγούμενων διαδικασιών. Εν προκειμένω η εφεσίβλητη ενώ απέστειλε πρώτα την ειδοποίηση Ι και ενώ αυτή παραλήφθηκε μόλις μετά πάροδο κάποιων ημερών από την αιτητή 1, για τους αιτητές 2 και 3 ανέμενε την πάροδο 2 μηνών για να προχωρήσει με την επίδοση χωρίς αποτέλεσμα. Κατά την αποστολή δε της ΙΑ είχε ήδη λάβει με επιστροφή τις αποστολές της Ι. Παρά το ότι η εγγυήτρια στην οποία στάλθηκε η ΙΑ με την ίδια πράξη παρέλαβε αυτήν μόλις κάποιες μέρες μετά άφησε περιθώριο 20 ημερών στους αιτητές 1 μέχρι και 3 να την παραλάβουν χωρίς οι τελευταίοι να το πράξουν. Υπό αυτές τις συνθήκες κρίνω ότι εύλογα θεώρησε η εφεσίβλητη ότι η αποστολή με συστημένο ταχυδρομεί ήταν ανέφικτη.
Τέλος αναφέρω ότι εάν η πρόθεση του νομοθέτη ήταν το ανέφικτο να καθορίζεται με συγκεκριμένη εγγραφή ή με επιστροφή του συστημένου αυτό θα καθοριζόταν ρητά. Η επιλογή της ερμηνείας ώστε το ανέφικτο να συνάδει με συγκεκριμένη εγγραφή ή επιστροφή κρίνω ότι δεν συνάδει ούτε και με τις λοιπές πρόνοιες του Μέρους VIA με τις οποίες και τίθενται χρονικοί περιορισμοί και προθεσμίες στην έκδοση και επίδοση των ειδοποιήσεων δεδομένου και του χρόνου που απαιτείται για ειδοποίηση του οφειλέτη πριν τον πλειστηριασμό.
Καταλήγω επομένως ότι και οι επιδόσεις των ειδοποιήσεων ΙΑ προς όλους τους αιτητές έλαβαν χώρα νομότυπα και έγκυρα.
Σε ότι αφορά τέλος την ιδιωτική επίδοση των ειδοποιήσεων Ι και ΙΑ προς τον αιτητή 3 μέσω του γιού του αιτητή 1. Έχω ανωτέρω καταλήξει ότι η τελευταία γνωστή διεύθυνση του αιτητή 3 στην εφεσίβλητη ήταν αυτή στην οποία και απέστειλε τις ειδοποιήσεις. Αφού η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο απέτυχε η εφεσίβλητη νομιμοποιείτο να προωθήσει ιδιωτική επίδοση ή άλλη υποκατάστατη ως προνοείται στους θεσμούς πολιτικής δικονομίας.
Με βάση το Μέρος 6 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023και ειδικότερα τον κανονισμό 4 (3):
«…
(α) Η επίδοση πρέπει, οποτεδήποτε αυτό είναι πρακτικό, να διενεργείται αφήνοντας το αντίγραφο στο προς επίδοση πρόσωπο, αλλά αν το πρόσωπο αυτό δεν ανευρίσκεται στην οικία του ή στον συνήθη τόπο εργασίας του, η επίδοση θα θεωρείται ότι διενεργήθηκε αν αντίγραφο αφεθεί:
(i) σε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του το οποίο φαίνεται να είναι 16 ετών και άνω και βρισκόταν τότε στην πόλη του ή στο χωριό του ή εντός της περιοχής αυτών· ή
(ii) σε οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο φαίνεται να είναι 16 ετών και άνω και που είναι υπεύθυνο του χώρου εργασίας του.».
Εν προκειμένω η επίδοση έγινε στον γιό του αιτητή 3, ενήλικο και μέλος της οικογένειας του που βρίσκεται στην ίδια επαρχία ως αναφέρεται στην Ε/Δ του επιδότη. Καταρχήν κρίνω ότι ο ίδιος ο αιτητής 3 στα έγγραφα προς την τράπεζα δήλωσε ως διεύθυνση διαμονής την ίδια οδό ως και ο γιός του επομένως αναζητήθηκε ορθά στην διεύθυνση αυτή. Σε κάθε περίπτωση όμως ακόμα και εάν πλέον κατοικεί στο χωριό Χανδριά που δεν αμφισβητήθηκε ότι αποτελεί μέρος της Επαρχίας Λεμεσού δεν θεωρώ ότι διαφοροποιείται η κατάληξη μου ως προς τη νομιμότητα της επίδοσης. Η αναφορά στο εδάφιο (i) του Καν.4 (3) του Μέρους 6 σε περιοχή δεν κρίνω ότι πρέπει να ερμηνευθεί ότι περικλείει την έννοια μιας γεωγραφικά μικρής περιοχής όπως για παράδειγμα μια γειτονιά αλλά καλύπτει και την έννοια της Επαρχίας.
Επομένως θεωρώ ότι ούτε αυτός ο λόγος έφεσης δύναται να οδηγήσει σε παραμερισμό της επίδικης ειδοποίησης.
Έχοντας εξετάσει επομένως όλους τους λόγους έφεσης κρίνω ότι ουδείς εξ’ αυτών έχει έρεισμα και δύναται να γίνει αποδεκτός και συνεπώς η αίτηση έφεση απορρίπτεται.
Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον των αιτητών / εφεσειόντων όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……..……................................................
Ε. Δημητρίου – Παναγή, Α.Ε.Δ
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο