ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ε. Δημητρίου Παναγή, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης Έφεσης: 283/2025
(i-justice)
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και επί τοις Αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμο Κεφ.224 ως και τις τροποποιήσεις τους.
Μεταξύ:
Κλεάνθης Δημοσθένους και Άδωνης Μεσιήτης, ως διαχειριστές της περιουσίας του αποβιώσαντα Ξάνθου Παπαδόπουλου.
Εφεσείοντες / Αιτητές
-και-
SKY CAC LIMITED
Εφεσίβλητη/Καθ’ ης η Αίτηση
Ημερομηνία: 10.10.2025
Εμφανίσεις:
Για τους αιτητές – εφεσείοντες: κ. Κ. Δημοσθένους για ΑΡΓΥΡΟΥ & ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ Δ.Ε.Π.Ε
Για την καθ’ ης η αίτηση – εφεσίβλητη: κ. Κωνσταντινίδης για ΠΑΝΑΓΟΣ & ΠΑΝΑΓΟΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η ΑΙΤΗΣΗ:
Οι αιτητές / εφεσείοντες καταχώρησαν την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση/Έφεση και με αυτήν αξιώνουν την έκδοση διατάγματος με το οποίο να ακυρώνεται και/ή να παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» ημερ. 16.06.2025 και με την οποία ορίστηκε πλειστηριασμός του ενυπόθηκου δια της Υποθήκης 5/Υ/6400/2007 Επαρχιακού Κτηματολογίου Λεμεσού στις 13.10.25. Επιπλέον αξιώνουν διάταγμα με τον οποίο να διατάσσεται η ακύρωση του προγραμματισμένου πλειστηριασμού και αναστολή της διαδικασίας αυτού.
Η Αίτηση εδράζεται στον Ν.14/60 άρθρα 2, 29-32 και 43, στον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο (Ν. 9/65) και ειδικότερα στα Άρθρα 5, 21,27,44,44Α(1),44Α(2), 44Α(3),44Α(4)και 44Α(4Α), 44Β(1), 44Β(2), 44Β(3),44Γ(1), 44Γ(2), 44Γ(3), 44Δ(1), 44Δ(2),44Δ(3), 44Δ(4), 44Δ(5) και 44Δ(6) και γενικά τα Άρθρα 44Α - 44ΙΑΑ, και Παραρτήματα αυτού, στους Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Κανονισμούς του 2015 – Κ.Δ.Π. 185/2015, στα άρθρα 80 και 81 του Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς, στους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας Μ. 6.4(3), (4), Μ.8.1 (4), Μ. 32.14, 32.15, στα άρθρα 23, 26, 28 και 30 του Συντάγματος, στις αρχές της επιείκειας και του κοινοδικαίου, στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου και στην σχετική Νομολογία.
Οι λόγοι επί των οποίων εδράζονται τα αιτήματα αφορούν αποκλειστικά την επίδοση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, επίδικης, προς τον Κλεάνθη Δημοσθένους, ήτοι έναν εκ των διαχειριστών της περιουσίας του αποβιώσαντα. Ειδικότερα προωθούνται 2 λόγοι έφεσης και οι οποίοι εξειδικεύονται ως εξής:
- Η ειδοποίηση ΙΑ δεν έχει δεόντως και νομίμως επιδοθεί προς τον αιτητή καθότι αυτή παραδόθηκε κατευθείαν με ιδιωτική επίδοση κατά παράβαση του άρθρου 44ΙΕ και 44Γ(3) (β) του Ν.9/65, το οποίο ρητά επιβάλλει την παράδοση της ειδοποίησης με συστημένη επιστολή και μόνο στην περίπτωση που ο λεχθείς τρόπος δεν είναι εφικτός δύναται να ακολουθηθεί ως δεύτερη επιλογή και/ή εναλλακτικός τρόπος η ιδιωτική επίδοση.
- Η προσβληθείσα ειδοποίηση λόγω των ανωτέρω είναι παράτυπη και/ή αντικανονική και/ή έκνομη και/ή αντιβαίνουσα το άρθρο 44Γ.
Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ:
Η αίτηση στηρίζεται στην μαρτυρία του αιτητή Κ. Δημοσθένους ο οποίος αναφέρει ότι είναι ένας εκ των διαχειριστών της περιουσίας του αποβιώσαντα Ξ. Παπαδόπουλου και είναι εξουσιοδοτημένος και τον έτερο διαχειριστή για την προώθηση της παρούσας. Ο αποβιώσας είχε εγγράψει την υποθήκη ως εξασφάλιση δανειοδότησης που έλαβε. Στις 9.1.25 η καθ’ ής η έφεση επέδωσε με ιδιωτική επίδοση στον ίδιο ως διαχειριστή της περιουσίας του ενυπόθηκου οφειλέτη – αποβιώσαντα, ειδοποίηση τύπου Ι ημερ. 1.11.24 χωρίς να προηγηθεί η επίδοση με συστημένη επιστολή (τεκμήριο 3). Τα ίδια αναφέρει ισχύουν και για τον έτερο διαχειριστή στον οποίο έγινε ιδιωτική επίδοση στις 4.2.25 (τεκμήριο 4). Στις 8.7.25 η καθ’ ής η αίτηση και πάλι απευθείας του επέδωσε ειδοποίηση τύπου ΙΑ ημερ. 16.6.25 χωρίς να προηγηθεί η προσπάθεια επίδοσης με συστημένη επιστολή (τεκμήριο 5).
Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι αναφορά στην Ε/Δ γίνεται και σε λανθασμένη επίδοση της ειδοποίησης τύπου Ι προς αμφότερους τους διαχειριστές που με βάση τη θέση του μάρτυρα καθιστά την έναρξη της προθεσμίας και διαδικασίας άκυρη και συνεπώς πρόωρη την έκδοση και επίδοση της ΙΑ. Πέραν του ότι τέτοιος λόγος έφεσης δεν καταγράφεται και περιλαμβάνεται στο σώμα της αίτησης κατά την ακρόαση ο αιτητής περιόρισε τους λόγους στο ζήτημα της επίδοσης της ΙΑ προς τον ίδιο.
Η ΕΝΣΤΑΣΗ:
Η εφεσίβλητη καταχώρησε την Ειδοποίηση περί της πρόθεσης της να ενστεί στην αίτηση προβάλλοντας συνολικά 12 λόγους ένστασης. Συνοπτικά αναφέρω αυτούς:
- Δεν συντρέχουν οι λόγοι ακύρωσης της ειδοποίησης ΙΑ και/ή οι εφεσείοντες δεν απέσεισαν το βάρος απόδειξης ότι πληρείται μια εκ των περιοριστικά αναφερόμενων προϋποθέσεων οι οποίες καθορίζονται από το Μέρος VIA του νόμου για να ακυρωθεί η ειδοποίηση ΙΑ.
- Οι λόγοι ακύρωσης της ΙΑ και οι οποίοι δύνανται να προβληθούν σε αίτηση/έφεση καταγράφοντα στο εδάφιο (3) του άρθρου 44 (Γ) του Ν.9/65 και ουδείς άλλος λόγος πέραν αυτών δύναται να αποτελέσει ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης.
- Δεν διευκρινίζονται με επάρκεια οι λόγοι έφεσης στο σώμα αυτής.
- Η διαδικασία εκποίησης έχει αρχίσει καθόλα νόμιμα και σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου και /ή έχουν αποσταλεί οι απαραίτητες ειδοποιήσεις.
- Οι ειδοποιήσεις Ι και ΙΑ επιδόθηκαν δεόντως, ορθά και σύμφωνα με τον ορθό τύπο.
- Τόσο η ειδοποίηση Ι όσο και η ΙΑ επιδόθηκαν δεόντως και/ή έγινε προσπάθεια επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο στην τελευταία γνωστή διεύθυνση των εφεσειόντων και/ή απέτυχε και/ή δεν παραλήφθηκε εγκαίρως και ως εκ τούτου η εφεσίβλητη προχώρησε στην επίδοση των ειδοποιήσεων με ιδιώτη επιδότη ως προνοείται από το Νόμο.
- Η ειδοποίηση ΙΑ δεν έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για την καταβολή του χρέους.
- Δεν συντρέχουν οιοιδήποτε λόγοι ακύρωσης της ειδοποίησης ΙΑ λόγω ισχυριζόμενων παρατυπιών. Η εφεσίβλητη επέδωσε σύμφωνα με το νόμο όλες τις ειδοποιήσεις και ακολουθήθηκε η διαδικασία σύμφωνα με το Νόμο.
- Οι ειδοποιήσεις Ι και ΙΑ συντάχθηκαν σύμφωνα με τα παραρτήματα του Νόμου.
- Με την έφεση προβάλλονται διαζευκτικοί ισχυρισμοί οι οποίοι δεν δύναται να ληφθούν υπόψη.
- Οι ισχυρισμοί των εφεσειόντων είναι γενικοί και αόριστοι.
ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΝΣΤΑΣΗΣ:
Η ένσταση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του Ν. Φερέλη και ο οποίος μέχρι το 2023 ήταν λειτουργός της υπηρεσίας ανάκτησης χρεών της ALPHA BANK η οποία εκχώρησε πιστωτικές διευκολύνσεις και εξασφαλίσεις αυτών στην εφεσίβλητη, περιλαμβανομένων και των επίδικων. Από τις 18.9.23 μετεφέρθηκε στην υπηρεσία της DoValue Cyprus Limited και η οποία δυνάμει σχετικής συμφωνίας διαχείρισης και ρύθμισης δανείων ανέλαβε πιστωτικές διευκολύνσεις και εξασφαλίσεις της εφεσίβλητης περιλαμβανομένων και των επίδικων (σχετικά είναι τα τεκμήρια 1, 2 και 3). Αναφέρεται ακολούθως στο ιστορικό παραχώρησης πιστωτικών διευκολύνσεων από την τράπεζα προς τον αποβιώσαντα με εξασφάλιση την επίδικη υποθήκη (τεκμήριο 4 η υποθήκη και 5 πιστοποιητικό έρευνας). Οι συνδιαχειριστές της περιουσίας του αποβιώσαντα – εφεσείοντες δεν προέβησαν σε διευθέτηση του χρέους με αποτέλεσμα να καταχωρηθεί η αγωγή 2066/16, Ε.Δ. Λεμεσού στα πλαίσια της οποίας την 19.10.16 εκδόθηκε απόφαση (τεκμήριο 6). Ακολούθησε η ενεργοποίηση των προνοιών του Μέρους VIA του Νόμου 9/65 για την εκποίηση της υποθήκης.
Επί της ουσίας των λόγων έφεσης, οι οποίοι αφορούν τα ζητήματα έκδοσης και επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου Ι και ΙΑ παρατίθεται η εκδοχή της εφεσίβλητης ως ακολούθως:
- Στις 03.12.2024 η εφεσίβλητη απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο προς τους εφεσείοντες την ειδοποίηση τύπου Ι ημερ. 1.11.24. Αυτή παραλήφθηκε στις 6.12.24 και 5.2.25 αντίστοιχα από τους εφεσείοντες (τεκμήριο 7). Επιπλέον και για να είναι σίγουρη ότι θα τις παραλάβουν επέδωσε με ιδιώτη επιδότη σε αμφότερους την ειδοποίηση την 4.2.25 και 9.1.25 αντίστοιχα (τεκμήριο 7Α).
- Στη συνέχεια εκδόθηκε από την εφεσίβλητη και αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο η ειδοποίηση ΙΒ και παραλήφθηκε από αμφότερους τους αιτητές σύμφωνα με το τεκμήριο 8.
- Στις 26.6.2025 η εφεσίβλητη απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο την ειδοποίηση ΙΑ ημερ.16.6.2025 και η οποία στις 17.7.25 παραλήφθηκε από τον αιτητή Μεσιήτη. Ο έτερος διαχειριστής/αιτητής παρέλειψε να την παραλάβει (τεκμήριο 9). Η εφεσίβλητη στις 18.8.25 και 7.7.25 αντίστοιχα προχώρησε με ιδιωτική επίδοση της ΙΑ (τεκμήριο 9Α).
Στη βάση των πιο πάνω τεκμηρίων και ιστορικού ισχυρίζεται ο μάρτυρας ότι η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι νομότυπη και ουδείς λόγος για την έγκριση της αίτησης υφίσταται. Οι αιτητές προσπαθούν με έντεχνο τρόπο να ακυρώσουν τον πλειστηριασμό. Ακολουθεί από τον μάρτυρα ένας σχολιασμός των θέσεων του αιτητή. Το σύνολο της μαρτυρίας έχει ληφθεί υπόψη και δεν κρίνεται απαραίτητο να επαναληφθεί αυτούσιο.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των γραπτών αγορεύσεων αμφοτέρων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Έχω μελετήσει με πάσα προσοχή το σύνολο της νομικής τους επιχειρηματολογίας όπως επίσης έχω διεξέλθει του συνόλου της δοθείσας, μέσω των ενόρκων δηλώσεων μαρτυρίας που συνοδεύει αίτηση και ένσταση αντίστοιχα και αναφορά θα γίνει όπου κατωτέρω κριθεί απαραίτητο.
Νομικό Πλαίσιο της διαδικασίας πλειστηριασμού ακινήτων του Μέρους VIA του Ν. 9/65 και εφαρμογή του στην προκειμένη περίπτωση:
Μέσω της ανωτέρω νομοθεσίας ένας ενυπόθηκος δανειστής δύναται να εκκινήσει διαδικασία για την πώληση με πλειστηριασμό, ενυπόθηκων ακινήτων, αφού ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία, ως αυτή περιγράφεται στο πιο πάνω μέρος το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό νόμο 142(Ι)/2014 αλλά και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις αυτού.
Σύμφωνα με το Άρθρο 44(Β)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
Πριν την θέσπιση του τροποποιητικού νόμου 65(1)/2023 το άρθρο 44(Β) (1), είχε ως ακολούθως:
«44Β.-(1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών, η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.
(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος:
(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.»
Αυτό που προνοείτο με βάση το άρθρο, ήταν ότι, η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος. Δεν απαιτείτο η αποστολή τέτοιας ειδοποίησης στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή εάν υπάρχει κατατεθειμένη αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VIΑ (Άρθρο 44Β(2)). Δηλαδή επιβαλλόταν υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης τύπου Θ στην περίπτωση που ο ενυπόθηκος δανειστής ήταν αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα και όχι σε αντίθετη περίπτωση όπως για παράδειγμα εταιρειών εξαγοράς πιστωτικών διευκολύνσεων και επιπλέον αυτή η υποχρέωση δεν υφίστατο όταν υπήρχε για το χρέος δικαστική απόφαση ή κατατεθειμένη αίτηση πώλησης δυνάμει του μέρους VI του νόμου.
Με την τροποποίηση που εισήχθη με τον Νόμο 65(1)/2023 το άρθρο 44(Β)(1) και το οποίο τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση έχει πλέον ως ακολούθως:
«44Β.-(1) Σε περίπτωση υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στη διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν Μέρος, εκτός εάν με βάση τις διατάξεις οποιωνδήποτε άλλων νόμων ή Κανονισμών ή οδηγιών, η προώθηση της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ενυποθήκου ακινήτου εκ μέρους του ενυπόθηκου δανειστή, ανασταλεί.
(2) Οποιαδήποτε ειδοποίηση ως προς παρατηρηθείσα υπερημερία ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή, όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα, προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος και εμπεριέχει τυποποιημένη πληροφόρηση στην οποία αναφέρονται ρητά τα ακόλουθα:
(α) Ο αριθμός λογαριασμού·
(β) το όνομα του δανειολήπτη·
(γ) η ημερομηνία έναρξης/χορήγησης του δανείου·
(δ) ο σκοπός του δανείου·
(ε) το αρχικό ποσό του δανείου·
(στ) το επιτόκιο (βάση και περιθώριο)·
(ζ) η διαχρονική διακύμανση του επιτοκίου·
(η) το σύνολο των καταβληθέντων δόσεων και πληρωμών κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(θ) το σύνολο των τόκων κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ι) το σύνολο των τόκων υπερημερίας κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ια) το σύνολο τυχόν άλλων χρεώσεων κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιβ) το υπόλοιπο κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιγ) οι μέρες σε καθυστέρηση·
(ιδ) το ποσό σε καθυστέρηση·
(ιε) η μηνιαία δόση κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιστ) οι υποθήκες και το ποσό που εξασφαλίζεται από αυτές κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιζ) οι άλλες εξασφαλίσεις και το ποσό που εξασφαλίζεται από αυτές κατά την ημερομηνία της ειδοποίησης·
(ιη) όπου εφαρμόζεται, οι ημερομηνίες αποστολής όλων των επιστολών που αναφέρονται στις παραγράφους 5(2)(β), 5(2)(γ), 5(2)(δ) και 5(2)(ε) του Κώδικα·
(ιθ) η ημερομηνία τερματισμού του δανείου, στην περίπτωση που αυτό έχει τερματιστεί·
(κ) κατά πόσο έχει εκδοθεί απόφαση επί διαιτησίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου· και
(κα) τα στοιχεία επικαιροποίησης που προκύπτουν από οποιεσδήποτε τροποποιητικές συμφωνίες δανειακής σύμβασης, με ρητή αναφορά στις εκάστοτε εν ισχύι εξασφαλίσεις και στην ημερομηνία λήξης του δανείου:
Νοείται ότι, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 44ΓΑ, η αποστολή της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ» πραγματοποιείται μόνο μία φορά από το εκάστοτε αδειοδοτημένο ίδρυμα, το οποίο αποτελεί ενυπόθηκο δανειστή:
Νοείται περαιτέρω ότι, δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Θ», σε περίπτωση κατά την οποία ο ενυπόθηκος δανειστής έχει εξασφαλίσει δικαστική απόφαση εναντίον του ενυπόθηκου οφειλέτη ή έχει ήδη κατατεθεί αίτηση πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους VI.
(2Α) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), σε περίπτωση κατά την οποία η προβλεπόμενη στο εδάφιο (2) ειδοποίηση αποστέλλεται σε επιλέξιμο οφειλέτη ή εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, αυτή συνοδεύεται από υπεύθυνη δήλωση, υπογεγραμμένη από νόμιμο ελεγκτή ή νόμιμο ελεγκτικό γραφείο, η οποία επιβεβαιώνει το ύψος του οφειλόμενου ποσού.
(3) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν Μέρος, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν αποκλείουν τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο από του να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει με ένδικα μέσα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου με βάση οποιουσδήποτε άλλους εν ισχύι νόμους και Κανονισμούς αμφισβητώντας το δικαίωμα του ενυπόθηκου δανειστή να κινεί τις διαδικασίες και να επιζητεί τις θεραπείες που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.»
Με τον μετέπειτα δε τροποποιητικό Νόμο 155(1)/2023 η διάταξη του εδαφίου 2Α διαγράφηκε. Προκύπτει επομένως ότι με τον τροποποιητικό νόμο 65(1)/2023 η υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης τύπου Θ δεν βαρύνει μόνο τα αδειοδοτημένα πιστωτικά ιδρύματα αλλά πλέον όλα τα αδειοδοτημένα ιδρύματα, περιλαμβανομένων άρα και ιδρυμάτων όπως η εφεσίβλητη που δεν αποτελεί πιστωτικό ίδρυμα. Η δε ειδοποίηση τύπου Θ καθορίζεται σε συγκεκριμένο τύπο και περιεχόμενο. Η αναφορά σε αδειοδοτημένο ίδρυμα πλέον, διευρύνει την υποχρέωση, σε όλα τα αδειοδοτημένα ιδρύματα που είναι ενυπόθηκοι δανειστές και όχι μόνο σε πιστωτικά ενώ με τον τροποποιητικό νόμο 65(1)/2023 εισάγεται πλέον και η ερμηνεία της αναφοράς σε «αδειοδοτημένο ίδρυμα» και δη ότι αυτό σημαίνει αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου ή αγοραστή κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, όπου αγοραστής σημαίνει τα πρόσωπα τα οποία αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 4 που περιλαμβάνει και τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων.
Η έναρξη τώρα της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται, διενεργείται, με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη, και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)). Οι πρόνοιες του άρθρου αυτού διαμορφώθηκαν με τον τροποποιητικό Νόμο 155(1)/2023 και πλέον περιλαμβάνουν σε αντίθεση με τις προηγούμενες πρόνοιες ότι η έγγραφη ειδοποίηση από αδειοδοτημένο ίδρυμα κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, αποστέλλεται μόνο μετά την παρέλευση τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.
Προκύπτει επομένως ότι προϋπόθεση για την αποστολή της ειδοποίησης τύπου Ι αποτελεί η πάροδος προθεσμίας τουλάχιστον 30 ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης τύπου Θ όταν αυτή βεβαίως υφίσταται υποχρέωση να αποσταλεί και δεν εμπίπτει η συγκεκριμένη περίπτωση σε μια από τις εξαιρέσεις ήτοι όταν υπάρχει δικαστική απόφαση ή αίτηση για αναγκαστική πώληση δυνάμει του μέρους VI. Εν προκειμένω παρέμεινε αναντίλεκτη η μαρτυρία της εφεσίβλητης περί της έκδοσης απόφασης στην αγωγή 2066/16, Ε.Δ. Λεμεσού την 19.10.16 (τεκμήριο 6) επομένως η εφεσίβλητη νομιμοποιείτο να εκκινήσει τη διαδικασία μέσω της ειδοποίησης Ι και χωρίς να έχει νομοθετική υποχρέωση αποστολής ειδοποίησης Θ.
Περαιτέρω σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).
Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου περιλαμβάνει το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφειλέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλουθοι:
«(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.»
Το δικαίωμα το οποίο δίνεται στο στάδιο αυτό στον ενυπόθηκο οφειλέτη είναι να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» της σκοπούμενης πώλησης μόνο και εφόσον αποδείξει ένα από τους πιο πάνω εξαντλητικά καθοριζόμενους λόγους (βλέπε σχετικά την απόφαση ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ XXX ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 110/2019, Ημερ.18/02/2020).
Πέραν των πιο πάνω, ο νόμος καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διενεργείται η επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων που απαιτούνται από το Μέρος VIA, ήτοι των ειδοποιήσεων Ι και ΙΑ, και ως αναφέρεται στο ερμηνευτικό άρθρο 44ΙΕ ο όρος «επίδοση» έχει την ακόλουθη ερμηνεία:
«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισµένη σε µητρώο του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Νοείται ότι η ιδιωτική επίδοση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης με διάταγμα Δικαστηρίου κατόπιν γενικής αίτησης:
Νοείται περαιτέρω ότι η επίδοση εκτός δικαιοδοσίας δυνατόν να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο προβλέπεται σε Κανονισμό, διεθνή σύμβαση, νόμο, δευτερογενή νομοθεσία ή διαδικαστικό κανονισμό ισχύει στη Δημοκρατία:
.....................».
Μέσα από τις πιο πάνω ερμηνευτικές πρόνοιες προκύπτει ότι ο ίδιος ο Νόμος καθορίζει ρητά ότι η επίδοση των ειδοποιήσεων πρέπει να λαμβάνει χώρα με συστημένο ταχυδρομείο και εάν αυτή, και μόνο εάν αυτή, καταστεί ανέφικτη δύναται να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση ή με άλλο υποκατάστατο τρόπο επίδοση. Η επιταγή αυτή του νόμου έχει τύχει ανάλυσης σε σωρεία αποφάσεων Επαρχιακών Δικαστηρίων περιλαμβανομένου και του παρόντος. Πλέον η ερμηνεία της πιο πάνω διάταξης ως προς το τρόπο επίδοσης εδραιώθηκε νομολογιακά μέσα από την απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ v. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, 1/12/2023, όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.
Πέραν της συνήθους και φυσικής έννοιας των επιμέρους λέξεων του νομοθετήματος, επιβεβαιωτικό εργαλείο διάγνωσης του σκοπού του Νομοθέτη αποτελεί η πρότερη κατάσταση πραγμάτων.
Συγκεκριμένα, πριν τη θέσπιση του τροποποιητικού Ν87(Ι)/2018 η ερμηνευτική αναφορά της «επίδοσης» ήταν η ακόλουθη:
«επίδοση» σημαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη.
Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.
Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.»
Σε ότι αφορά την επίδοση της ειδοποίησης Α προς τον Αιτητή / διαχειριστή Δημοσθένους:
Το μοναδικό ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί στην παρούσα διαδικασία είναι το ζήτημα της επίδοσης της ειδοποίησης ΙΑ στον ένα εκ των αιτητών, κ. Δημοσθένους, και ο οποίος ισχυρίζεται ότι στο στάδιο που η εφεσίβλητη είχε αποφασίσει να προωθήσει και προώθησε ιδιωτική επίδοση, η επίδοση με το συστημένο ταχυδρομείο δεν είχε καταστεί ανέφικτη, κατά παράβαση του νόμου και των όσων αποφασίστηκαν στην Παντέλας ανωτέρω.
Απαιτείται επομένως προς κατάληξη στο ζήτημα αυτό η εξέταση του τρόπου και χρόνου αποστολής και επίδοσης ως προωθήθηκε από την εφεσίβλητη. Παρεμβάλλω στο σημείο αυτό ότι η διαδικασία ως ακολουθήθηκε με τα σχετικά τεκμήρια και τα όσα καταγράφονται σε αυτά δεν αμφισβητήθηκε από τους αιτητές. Αυτό που αμφισβητείται είναι κατά πόσο αυτή η διαδικασία συνάδει με την επιταγή του νόμου και των αρχών της Παντέλα στο ζήτημα της επίδοσης και ειδικότερα του μη εφικτού της επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο.
Ποια είναι τα δεδομένα όμως που προκύπτουν από το ιστορικό αποστολής όλων των ειδοποιήσεων:
- Την 1.11.24 η εφεσίβλητη εξέδωσε την ειδοποίηση Ι και την οποία στις 3.12.24 απέστειλε σε αμφότερους τους αιτητές, σύμφωνα με το τεκμήριο 7. Η αποστολή στον αιτητή Μεσιήτη λαμβάνει αριθμό με κατάληξη «…7923CY» και στον αιτητή Δημοσθένους αριθμό με κατάληξη «…7910CY». Με βάση το “Track and Trace Results” για τον αιτητή Δημοσθένους η αποστολή γίνεται στις 3.12.24 και στις 9.12.24 βρίσκεται στο σημείο παράδοσης. Την 5.2.25 παραλήφθηκε από αυτόν. Με βάση τώρα το “Tack and Trace Results” για αιτητή Μεσιήτη η αποστολή γίνεται στις 3.12.24 και στις 5.12.24 βρίσκεται στο σημείο παράδοσης. Την 6.12.24 παραλήφθηκε.
Παρά την παραλαβή της ειδοποίησης Ι με συστημένο ταχυδρομείο από αμφότερους τους αιτητές, η εφεσίβλητη με βάση το τεκμήριο 7Α προχώρησε και σε ιδιωτική επίδοση στις 4.2.25 για τον αιτητή Δημοσθενους και στις 9.1.25 για τον αιτητή Μεσιήτη (τεκμήριο 7Α). Οι ιδιωτικές αυτές επιδόσεις και δεδομένου ότι η έκδοση της ειδοποίησης ΙΑ έγινε μετά την λήξη της προθεσμίας των 45 ημερών από την παραλαβή της Ι με το ταχυδρομείο καθίστανται αδιάφορες εφόσον η εφεσίβλητη συμμορφώθηκε και επέδωσε με συστημένη επιστολή ως πρώτη ενέργεια σύμφωνα με το Νόμο.
- Την 10.3.25 η εφεσίβλητη εξέδωσε την ειδοποίηση ΙΒ και η οποία με βάση το τεκμήριο 8 στάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο σε αμφότερους τους αιτητές την 14.3.25. Με βάση τα “Track and Trace results” η ειδοποίηση παραλήφθηκε από τον αιτητή Μεσιήτη στις 20.3.25, ήτοι μόλις 6 ημέρες μετά την αποστολή της, ενώ από τον αιτητή Δημοσθένους και ενώ έφτασε στο σημείο παράδοσης την 19.3.25 παραλήφθηκε στις 15.4.25, ήτοι ένα μήνα μετά.
- Την 16.6.2025 η εφεσίβλητη εξέδωσε την ειδοποίηση ΙΑ – επίδικη, και την οποία απέστειλε και πάλι με συστημένο ταχυδρομείο στους αιτητές σύμφωνα με το τεκμήριο 9. Η αποστολή στον αιτητή Μεσιήτη λαμβάνει αριθμό με κατάληξη «…5854CY» και στον αιτητή Δημοσθένους αριθμό με κατάληξη «…5868CY». Με βάση το “Track and Trace Results” για τον αιτητή Δημοσθένους η αποστολή γίνεται στις 26.6.2025 και την 02.07.25 βρίσκεται στο σημείο παράδοσης. Την 4.8.25 καταγράφεται η ανεπιτυχής παράδοση ως αζήτητο, «Unclaimed – item returned to sender» και στις 7.8.25 επιστρέφεται στον αποστολέα – εφεσίβλητη. Με βάση τώρα το “Tack and Trace Results” για αιτητή Μεσιήτη η αποστολή γίνεται στις 26.6.25 και στις 07.07.25 βρίσκεται στο σημείο παράδοσης. Την 17.07.2025 παραλήφθηκε από τον αιτητή Μεσιήτη.
- Η ειδοποίηση τύπου ΙΑ επιδόθηκε στον αιτητή Δημοσθένους μέσω ιδιώτη επιδότη στις 08.07.2025.
Το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι το κατά πόσο η εφεσίβλητη αποστέλλοντας την ειδοποίηση τύπου ΙΑ στον αιτητή Δημοσθένους στις 26.6.25 και χωρίς αυτή να επιδοθεί μέχρι και τις 8.7.25 ορθά έκρινε την επίδοση με συστημένη επιστολή ως ανέφικτη και ορθά επομένως προώθησε ιδιωτική επίδοση.
Η σχετική με την επίδοση πρόνοια, που αφορά αμφότερες τις ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ, ως έχει ερμηνευθεί στην απόφαση Παντέλα (ανωτέρω) και αποτελεί πλέον νομολογιακά καθιερωμένη αρχή, είναι ότι ο ενυπόθηκος δανειστής οφείλει επιτακτικά να αποστέλλει τις ειδοποιήσεις πρώτιστα με συστημένο ταχυδρομείο και μόνο όταν η επίδοση με τον τρόπο αυτό καταστεί ανέφικτη διανοίγεται ο δρόμος για την ιδιωτική επίδοση. Αυτό όμως που δεν καθορίστηκε στην Παντέλα είναι το πότε μια επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο καθίσταται ανέφικτη και τούτο κρίνω ότι ενδεχόμενα να είναι σκόπιμο καθότι το ανέφικτο της επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο θα πρέπει να εξετάζεται πάντα ως πραγματικό γεγονός υπό το πρίσμα των γεγονότων κάθε περίπτωσης. Κρίνω ότι εάν ο νομοθέτης ήθελε να καθορίσει συγκεκριμένα πότε μια επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο κρίνεται ανέφικτη θα είχε προνοήσει να περιληφθεί και σχετική προς τούτο πρόνοια.
Το εάν σε κάθε περίπτωση η επίδοση με το συστημένο ταχυδρομείο είναι ανέφικτη αποτελεί άρα ζήτημα πραγματικό και άμεσα συναρτώμενο με τα ξεχωριστά και ιδιαίτερα περιστατικά εκάστης περίπτωσης.
Εν προκειμένω ο αιτητής Δημοσθένους παρέλαβε μέσω ταχυδρομείου όλες τις προγενέστερες ειδοποιήσεις. Την Ι η οποία στάλθηκε στις 3.12.24 και παραλήφθηκε στις 5.2.25 και ακολούθως την ειδοποίηση ΙΒ η οποία στάλθηκε στις 14.3.25 και παραλήφθηκε στις 15.4.25. Προκύπτει επομένως ότι η παράδοση με συστημένο ταχυδρομείο στον αιτητή Δημοσθένους, στην διεύθυνση που αποστέλλονταν όλες οι ειδοποιήσεις από την εφεσίβλητη ήταν εφικτή.
Σε αντίθεση τώρα με τις ειδοποιήσεις Ι και ΙΒ για τις οποίες η εφεσίβλητη ανέμενε την επίδοση και ανέμενε προς τούτο σημαντικά χρονικά διαστήματα, για την ειδοποίηση τύπου ΙΑ ενώ την απέστειλε στις 26.6.25 και μέσα από το σύστημα παρακολούθησης “Track and Trace Reults” μπορούσε να ελέγξει ότι αφίχθηκε στο σημείο παράδοσης μόλις στις 2.7.25, επιλέγει μόλις 6 ημέρες μετά να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση. Στη βάση του ιστορικού και της πορείας των προγενέστερων ειδοποιήσεων το ερώτημα είναι εάν εύλογα και γνήσια η εφεσίβλητη την 8.7.25 έκρινε την επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο της ΙΑ ως ανέφικτη.
Η απάντηση και κρίση του Δικαστηρίου στο πιο πάνω ερώτημα δεν μπορεί να είναι θετική. Δεδομένων των όσων προηγήθηκαν με τις επιδόσεις στον αιτητή των ειδοποιήσεων Ι και ΙΒ, την επιτυχία παράδοσης των με συστημένο ταχυδρομείο αλλά και την πορεία που η ίδια ειδοποίηση είχε σε σχέση με τον αιτητή Μεσιήτη στον οποίο παραδόθηκε στις 17.7.25, κρίνω ότι πρόωρα έσπευσε η εφεσίβλητη να επιδώσει την ειδοποίηση ΙΑ με ιδιώτη επιδότη και στο στάδιο εκείνο, τα όσα στοιχεία είχε ενώπιον της, δεν δικαιολογούσαν κρίση της περί ανέφικτου της επίδοσης.
Αυτό που εδώ έχει σημασία με αναφορά στα γεγονότα είναι ότι ενώ από το σύστημα παρακολούθησης ήταν ορατό στην εφεσίβλητη ότι η επιστολή παραδόθηκε στο σημείο παράδοσης μόλις στις 2.7.25 και ενώ οι προγενέστερες ειδοποιήσεις είχαν παραληφθεί μετά χρόνου 30 και πλέον ημερών εντούτοις στις 8.7.25, και χωρίς στο μεταξύ να έχει επιτευχθεί επίδοση ούτε στο έτερο αιτητή, αποφασίζει μόλις 6 ημέρες μέρες μετά να προχωρήσει με ιδιωτική επίδοση.
Βεβαίως δεν μπορεί να προκύψει και δεν καθιστώ κατά την κρίση και ερμηνεία μου κανόνα ότι με την αποστολή οφείλει η ενυπόθηκος να αναμένει έναν ελάχιστο αριθμό ημερών ή να περιμένει επιστροφή των ειδοποιήσεων, δεδομένων και των προθεσμιών που τίθενται από το Νόμο για την ειδοποίηση του οφειλέτη πριν τον πλειστηριασμό, παρά ταύτα αναμένεται ότι θα δίδεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα εντός του οποίου και ο οφειλέτης θα έχει την ευκαιρία να παραλάβει το συστημένο έγγραφο. Παράλληλα ενόψει και της δυνατότητας παρακολούθησης της πορείας ενός συστημένου θα πρέπει να υφίστανται ενδείξεις ότι αυτή η επίδοση δεν είναι εφικτή.
Εν προκειμένω οι προγενέστερες επιδόσεις ειδοποιήσεων προς τον αιτητή Δημοσθένους παραλήφθηκαν σε χρόνο μεγαλύτερο απ’ ότι του ετέρου αιτητή αλλά η επίδοση έλαβε χώρα εν τέλη και συνεπώς ήταν εφικτή. Τούτα τα στοιχεία δεικνύουν ότι η επίδοση με ιδιώτη επιδότη μόλις 6 ημέρες μετά την παραλαβή του εγγράφου από το σημείο παράδοσης δεν ήταν εύλογος χρόνος και δεν μπορούσε να θεωρηθεί στον χρόνο εκείνο ανέφικτη η επίδοση με συστημένο ταχυδρομείο.
Επιπλέον κρίνω δέον να σημειώσω ότι δεν παραβλέπω τις πρόνοιες του νόμου και τις τασσόμενες με αυτές προθεσμίες ως προς την επίδοση των ειδοποιήσεων ΙΑ σε συγκεκριμένο χρόνο πριν τον πλειστηριασμό. Τούτες όμως οι προθεσμίες δεν μπορούν να καταστήσουν τις επιτακτικές πρόνοιες ως προς τον τρόπο επίδοσης ανενεργείς και θεωρητικές. Οφείλει ο κάθε ενυπόθηκος δανειστής που εκδίδει ειδοποίηση, όπως εν προκειμένω η εφεσίβλητη την ΙΑ στις 16.6.2025, να αποστέλλει αυτές τάχιστα ούτως ώστε να υπάρχει η δυνατότητα παραλαβής τους με τον τρόπο που ο νομοθέτης επέβαλε. Εν προκειμένω η εφεσίβλητη παρά το ότι εξέδωσε την ειδοποίηση στις 16.6.25 απέστειλε αυτήν μετά παρόδου 10 ημερών, ήτοι στις 26.6.25 μειώνοντας η ίδια τα χρονικά περιθώρια επίδοση της.
Στη βάση επομένως των ανωτέρω καταλήγω ότι ο λόγος έφεσης που άπτεται της επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ στον αιτητή Δημοσθένους έχει έρεισμα.
Συνεπακόλουθα η αίτηση εγκρίνεται και εκδίδονται διατάγματα ως οι παράγραφοι Α και Β.
Σε ότι αφορά τα έξοδα αυτά επιδικάζονται υπέρ των αιτητών – εφεσειόντων και εναντίον της εφεσίβλητης – καθ’ ής η αίτηση ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ) ........................................................
Ε. Δημητρίου – Παναγή, Α.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
Subject: Civil/General Application/Final
Αναφορά: Επίδοση ειδοποιήσεων
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο