ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ. Αρ. Αγωγής 551/2024
Μεταξύ:
ΕΛΕΝΗ ΚΛΕΙΤΟΥ
Ενάγουσα
ν.
1.ΜΙΡΕΛΑ ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ
2.ΜΑΡΙΟΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΗΣ
Εναγόμενοι
Ημερομηνία: 09.04.2025
Εμφανίσεις:
Για την Eνάγουσα: κος Νίκος Α. Τσιαπαλής
Για τους Εναγόμενους: Καμία Εμφάνιση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(στην μονομερή αίτηση ημερ. 26.03.2025 για έκδοση απόφασης)
Εισαγωγή:
Στις 25.11.2024 η ενάγουσα με Έντυπο αρ.4: Έντυπο Απαίτησης καταχώρησε την υπό κρίση αγωγή με την οποία αξίωνε εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 τις ακόλουθες θεραπείες:
Α. Αποζημιώσεις γενικές και ειδικές για σωματικές βλάβες, ζημιές, απώλειες και έξοδα που υπέστη λόγω επίθεσης που δέχθηκε από σκύλο των εναγομένων, κατά ή περί τις 21.09.23, στην οδό Αγίας Ειρήνης, στην Πάφο, λόγω παράλειψης των εναγομένων να ασκούν αποτελεσματικό και/ή οποιοδήποτε έλεγχο και/ή λόγω της εκ μέρους των εναγομένων αμελούς συμπεριφοράς και/ή λόγω παράβασης νόμιμου καθήκοντος των εναγομένων ως νόμιμων κατόχων και/ή ιδιοκτητών σκύλου.
Β. Νόμιμο τόκο επί παντός επιδικασθησομένου ποσού από 21.09.23 μέχρι εξόφλησης.
Γ. Έξοδα πλέον ΦΠΑ.
Το Έντυπο Απαίτησης επιδόθηκε στους εναγομένους στις 02.12.2024 χωρίς όμως αυτοί να εμφανιστούν στην διαδικασία.
Στις 19.12.2024 η ενάγουσας προχώρησε και καταχώρησε Έκθεση Απαίτησης.
Σε αυτήν αναφέρει ότι κατά τον ουσιώδη για την αγωγή χρόνο ήταν ηλικίας 63 ετών, υγιής και ασχολούμενη ως καθαρίστρια σε συγκεκριμένη ιδιωτική εταιρεία με μηνιαίες απολαβές ύψους €1600 πλέον 13ο μισθό πλέον εισφορές του εργοδότη στα διάφορα ταμία.
Όσον αφορά τους εναγόμενους υποστηρίζει στο δικόγραφο της ότι αυτοί ήταν σύζυγοι, κάτοικοι Πάφου και ιδιοκτήτες και/ή κάτοχοι σκύλου. Κατά η περί τις 21.09.2023 και ενώ η ενάγουσα κινείτο πεζή στην οδό Αγίας Ειρήνης στην Πάφο, έχοντας υπό την κατοχή και/ή τον έλεγχο της το πολύ μικρού αναστήματος σκυλάκι της ράτσας pinscher δέχθηκε επίθεση και/ή επιθέσεις από τον σκύλο των εναγομένων ο οποίος περιφερόταν ελεύθερος και/ή ανεπιτήρητος και/ή χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο στην εν λόγω οδό.
Από την επίθεση που προκλήθηκε από την αμελή συμπεριφορά των εναγομένων και/ή της παράβασης νόμιμου καθήκοντος εκ μέρους τους ως κάτοχοι και/ή ιδιοκτήτες σκύλου λεπτομέρειες των οποίων παραθέτει στο δικόγραφο της η ενάγουσα αφενός τρομοκρατήθηκε έχοντας υποστεί ψυχική και/ή ηθική βλάβη και αφετέρου έχασε την ισορροπία της και έπεσε με αποτέλεσμα να υποστεί σωματικές βλάβες, ζημιές, απώλειες και έξοδα.
Κατά την ενάγουσα αυτή υπέστη:
(α) Αγωνία και άγχος για την ζωή και/ή την σωματική ακεραιότητα
(β) Κάταγμα 5ου μεταταρσίου
(γ) Κυκλοτερής πρόπτωση μεσοσπονδύλιου δίσκου Α5 - Α6.
(δ) Θλάση αυχένα
(ε) Ευθειασμός της ΑΜΣΣ
(στ) Έντονη αυχεναλγία
(ζ) Οίδημα
(η) Εκδορές στην πρόσθια επιφάνεια των γονάτων και στην έξω επιφάνεια της αριστερής κνήμης
(θ) Άλγος δεξιάς ποδοκνημικής και άκρου ποδός
(ι) Έντονους πόνους και ταλαιπωρία.
Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι υπέστη ειδικές ζημιές ήτοι: Ιατρικά Έξοδα ύψους €62,00, Αγορές Φαρμάκων και Κολλάρου ύψους €56,96, Φυσιοθεραπείες ύψους €60,00 και απώλεια εισοδήματος ύψους €3.578,23 σύνολο = €3.757,19.
Αποτελεί θέση της ότι μετά την επίθεση και τον τραυματισμό της αυτή μεταφέρθηκε με Ασθενοφόρο στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου όπου υποβλήθηκε σε διάφορους ακτινοδιαγνωστικούς ελέγχους, έχοντας εκτεθεί σε ακτινοβολία και έχοντας υποστεί αρκετές ταλαιπωρίες και κρατήθηκε για νοσηλεία στην Χειρουργική Κλινική μέχρι και τις 24.09.2023 ενώ για περίοδο 1, 5 μήνα χρειάστηκε να χρησιμοποιεί αυχενικό κολλάρο ενώ το πόδι της ακινητοποιήθηκε με γύψινο νάρθηκα ποδοκνημικό και κατέβαλε €62,00 για εξασφάλιση ιατρικής έκθεσης και €56,96 για την αγορά φαρμάκων και αυχενικού κολλάρου.
Συνέπεια της επίθεσης και τον τραυματισμό της, η ενάγουσα τρομοκρατήθηκε και βρέθηκε σε αγωνία για την ζωή και/ή την σωματική της ακεραιότητα εν συνέχεια δε λόγω των τραυματισμών της υπέφερε και εξακολουθεί να υποφέρει από έντονους πόνους, της χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή ενώ χρειάστηκε να υποβληθεί σε φυσιοθεραπεία 6 συνεδριάσεων με κόστος €10,00 έκαστη σύνολο €60,00.
Κατά την ενάγουσα από τις 22.09.2023 μέχρι και τις 14.11.2023 ήταν με άδεια ασθενείας λόγω του τραυματισμού και κατά την περίοδο αυτή απείχε από την εργασία της έχοντας απώλεια εισοδήματος και/ή αποδοχών και/ή ωφελημάτων ύψους €3.578,23.
Τέλος σημειώνει πως πριν την έγερση της αγωγής απέστειλε επιστολές απαίτησης στους εναγόμενους ως προνοείται από τους Νέους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας ημερομηνίας 06.08.2024 οι οποίες επιστράφηκαν με την ένδειξη Αζήτητο. Οι ίδιες επιστολές Απαίτησης επιδόθηκαν στους εναγόμενους μέσω ιδιώτη επιδότη στις 14.10.2024 με τους τελευταίους να αδιαφορούν.
Η Έκθεση Απαίτησης επιδόθηκε στους εναγόμενους στις 07.01.2025 χωρίς όμως αυτοί μέχρι και σήμερα να καταχωρήσουν σημείωμα εμφάνισης.
Στις 26.03.2025 η ενάγουσα με μονομερή αίτηση ζητά από το Δικαστήριο την έκδοση απόφασης προς όφελος της και εναντίον των εναγομένων. Προς υποστήριξη της αίτησης της ορκίζεται η ίδια ενώ οι δικηγόροι της ετοίμασαν και ανάρτησαν στον ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης και γραπτές αγορεύσεις προς υποστήριξη των θέσεων τους επί των θεμάτων που καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει.
Με την μαρτυρία της Ενάγουσας ως προβάλλεται μέσα από την Ένορκη της Δήλωση ημερομηνίας 24.03.2025 η οποία και παρέμεινε αναντίλεκτη σημειώνει τα ακόλουθα τα οποία και αποτελούν αντίστοιχα ευρήματα του Δικαστηρίου:
1. ………..
2. Κατά τον ουσιώδη για την αγωγή χρόνο ήμουν ηλικίας 63 χρόνων, υγιής ασχολούμενη ως καθαρίστρια στην εταιρεία ARISTO DEVELOPERS με μηνιαίες αποδοχές ύψους €1600, πλέον 13ο μισθό, πλέον εισφορές του εργοδότη στα διάφορα ταμεία. Σχετικά πιστοποιητικά πληρωμής τόσο πριν το επίδικο συμβάν όσο και μεταγενέστερα κατατίθενται σαν Τεκμήριο Α.
3. Οι εναγόμενοι είναι φυσικά πρόσωπα, σύζυγοι και διαμένουν στην οδό Αγίας Ειρήνης στην Πάφο στην ίδια γειτονιά όπου κατοικώ εγώ με την οικογένεια μου.
4. Εγώ έχω ένα σκυλάκι ράτσας Pinscher mini το οποίο είναι μικρόσωμο και φιλικό ενώ οι εναγόμενοι έχουν δύο σκύλους άγνωστης σε μένα ράτσας από τους οποίους ο ένας είναι ιδιαίτερα μεγαλόσωμος.
5. Στις 21.09.2023 το απόγευμα γύρω στις 4꞉00 ενώ έκανα βόλτα με το σκυλάκι μου και βρισκόμουν στην οδό Αγίας Ειρήνης η οποία είναι στην γειτονιά μου και πολύ κοντά στο σπίτι μου, ο μεγαλόσωμος σκύλος των εναγομένων ο οποίος ήταν χωρίς λουρί, ανεπιτήρητος και απ΄ ότι φαίνεται περιφερόταν στην γειτονιά, μου επιτέθηκε γαυγίζοντας άγρια και μου άρπαξε το σκυλάκι μου το οποίο κρατούσα στην αγκαλιά μου. Εγώ άρχισα να φωνάζω και προς στιγμήν ο σκύλος των εναγομένων άφησε το σκυλάκι μου και απομακρύνθηκε από το σημείο. Εγώ πήρα το σκυλάκι μου στην αγκαλιά μου και κινήθηκα βιαστικά προς το σπίτι μου, ο σκύλος των εναγομένων όμως επανήλθε και όπως κρατούσα το σκυλάκι, μου επιτέθηκε ξανά, πήδησε πάνω μου και με έριξε στο οδόστρωμα. Εκείνη την στιγμή έχασα τις αισθήσεις μου
6. Μετά από λίγο επανήβρα τις αισθήσεις μου με την βοήθεια γειτόνων που βγήκαν από τα σπίτια τους και μαζεύτηκαν στο σημείο και όταν ρώτησα τι γίνεται, κάποιος με πληροφόρησε ότι το σκυλάκι μου ήταν ασφαλές και ότι εναγόμενος 1 απομάκρυνε τον σκύλο του. Εγώ πονούσα έντονα στο πόδι και στο σβέρκο και δεν μπορούσα να σηκωθώ. Κάποιος ειδοποίησε ασθενοφόρο το οποίο έφτασε σε μερικά λεπτά και με μετέφερε στο ΤΑΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου. Αφού εξήγησα στον επί καθήκοντι γιατρό τι είχε συμβεί και μου έκαναν τις αναγκαίες εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι είχα υποστεί διάφορους τραυματισμούς και συγκεκριμένα
(α) Κάταγμα 5ου μεταταρσίου,
(β) Ευθειασμός της ΑΜΣΣ.
Σχετική ιατρική έκθεση κατατίθεται σαν Τεκμήριο Β και έκθεση μαγνητικής τομογραφίας στην οποία υποβλήθηκα σαν Τεκμήριο Γ .
7. Στο Νοσοκομείο μου έβαλαν ποδοκνημικό νάρθηκα για το κάταγμα στο πόδι και αυχενικό κολλάρο, το οποίο αγόρασα με δικά μου έξοδα και κρατήθηκα για παρακολούθησε – νοσηλεία μέχρι τις 24.09.23 οπότε πήρα εξιτήριο και συνέχισα να παρακολουθούμαι στα εξωτερικά ιατρεία ως εξωτερική ασθενής. Χρειάσθηκε να χρησιμοποιώ τόσο τον νάρθηκα όσο και το αυχενικό κολλάρο για 1,5 μήνα ενώ υποβλήθηκα και σε έξη φυσιοθεραπείες.
8. Για την αγορά φαρμάκων και του αυχενικού κολλάρου πλήρωσα € 95,06 όπως φαίνεται στις αποδείξεις που κατατίθενται σαν Τεκμήριο Δ και για τις φυσιοθεραπείες πλήρωσα ποσό €60 σχετικές δε αποδείξεις κατατίθενται σαν Τεκμήριο Ε. Επίσης πλήρωσα €62 για την εξασφάλιση ιατρικής έκθεσης από το Νοσοκομείο και η σχετική απόδειξη κατατίθεται σαν Τεκμήριο Στ
9. Λόγω του τραυματισμού μου από τις 22.09.23 μέχρι και τις 14.11.2023 ήμουν με άδεια ασθενείας και κατά την περίοδο αυτή απείχα από την εργασία μου έχοντας αντίστοιχη απώλεια ύψους € 3578,23 ποσό στο οποίο περιλαμβάνεται τόσο οι μισθοί που δεν πληρώθηκα όσο και η αναλογία των υπολοίπων ωφελημάτων μου. Καταθέτω σαν Τεκμήριο Ζ τις άδειες ασθενείας και σαν Τεκμήριο Η σχετική βεβαίωση από τους εργοδότες μου.
10. Η επίθεση που δέχθηκα από τον σκύλο των εναγομένων, μου προκάλεσε τρόμο και αγωνία και έθεσε όχι μόνο την σωματική μου ακεραιότητα αλλά και την ίδια μου την ζωή σε κίνδυνο, ενώ λόγω των τραυματισμών υπέφερα για μεγάλο χρονικό διάστημα από έντονους πόνους και ταλαιπωρίες. Περαιτέρω για μεγάλο χρονικό διάστημα είχα εφιάλτες και τα βράδια δεν μπορούσα να κοιμηθώ.
11. Για την επίθεση που δέχθηκα από τον σκύλο των εναγομένων προχώρησα και σε καταγγελία στην Αστυνομία.
12. Σε σχέση με το επίδικο γεγονός και την πρόθεση λήψης δικαστικών μέτρων αρχικά απέστειλα μέσω συστημένου ταχυδρομείου στους εναγόμενους την προνοούμενη από τους Νέους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Επιστολή Απαίτησης (Έντυπο Α του Τύπου II) ημερομηνίας 06.08.24 οι οποίες επιστράφηκαν με την ένδειξη ʺΑζήτητοʺ. Εν συνεχεία οι ίδιες επιστολές Απαίτησης επιδόθηκαν στους εναγόμενους μέσω ιδιώτη επιδότη στις 14.10.24, οι εναγόμενοι όμως αδιαφόρησαν πλήρως. Αποδείξεις αποστολής συστημένου κατατίθενται σαν Τεκμήριο Θ και σχετικές ένορκες δηλώσεις επίδοσης κατατίθενται ως Τεκμήριο Ι.
13. Εν όψει των ανωτέρω αιτούμαι από το Δικαστήριο απόφαση για το ποσό των
Α. € 3757,19 ως ειδικές αποζημιώσεις όπως πιο πάνω περιγράφονται.
Β. Γενικές αποζημιώσεις
Γ. Νόμιμο Τόκο από 22.11.24 μέχρι εξόφλησης.
Δ. Τα έξοδα πλέον τόκους, έξοδα επίδοσης και Φ.Π.Α.(Αρ. Φ.Π.Α. [ ] Ν)
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Η παρούσα υπόθεση είναι πολιτική και το βάρος απόδειξης βρίσκεται γενικά στους ώμους της Ενάγουσας να αποδείξει τους ισχυρισμούς της στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Σύμφωνα με την κυπριακή νομολογία, η απόσειση του βάρους απόδειξης θα αποτιμηθεί υπό το φως της μαρτυρίας που θα κριθεί αξιόπιστη, πάντοτε στο μέτρο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων. Αναξιόπιστη μαρτυρία δεν αποτελεί αποδεικτικό υλικό αλλά μόνο αξιόπιστη μαρτυρία βαρύνει την πλάστιγγα των πιθανοτήτων (Miorage v. Radivojenik (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 1162 και Αθανασίου κ.α. v. Κουνούνη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 614).
Σύμφωνα με το άρθρο 54 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου του Κεφ. 148:
«Σε αγωγή που εγείρεται σε σχέση με ζημιά, κατά την οποία αποδεικνύεται-
(α) ότι η ζημιά προκλήθηκε από άγριο ζώο, ή από άλλο ζώο που δεν είναι άγριο το οποίο είχε, όπως γνώριζε ο εναγόμενος, ή πρέπει να θεωρηθεί ότι γνώριζε κατά τεκμήριο, την τάση για την τέλεση της πράξης, από την οποία προκλήθηκε η ζημιά·
και
(β) ότι ο εναγόμενος ήταν ο ιδιοκτήτης ή είχε την ευθύνη του ζώου αυτού, ο εναγόμενος φέρει το βάρος της απόδειξης του ότι δεν υφίστατο αμέλεια για την οποία αυτός ευθύνεται σε σχέση με το ζώο αυτό».
Γίνεται κατανοητό εκ των ανωτέρω ότι σε περίπτωση άγριου ζώου ή ζώου για το οποίο πρόσωπο που είναι ιδιοκτήτης του ή είχε την ευθύνη του γνώριζε ή έπρεπε να γνωρίζει την τάση του για την τέλεση της πράξης από την οποία προέκυψε η ζημιά έχει το βάρος να αποδείξει ότι δεν ήταν αμελής.
Όπως υποστηρίζεται στο σύγγραμμα των κ.κ.Αρτέμη & Ερωτοκρίτου, Κεφάλαιο 148, Αστικά Αδικήματα, Δίκαιο & Αποφάσεις, Τόμος 2, σελ. 51-52:
« Η παράγραφος (α) του άρθρου υιοθετεί τη διάκριση του κοινού δικαίου μεταξύ άγριων ζώων (animals ferae naturae) και άλλων ήμερων ζώων (animals mansuetae naturae). Για άγριο ζώο αρκεί να αποδειχθεί ότι ήταν τέτοιο και ότι ο εναγόμενος ήταν ο ιδιοκτήτης ή είχε την ευθύνη του και τότε ο εναγόμενος πρέπει να αποδείξει ότι η ζημιά που προκλήθηκε δεν ήταν λόγω αμέλειας του.
Η ευθύνη για άλλο ζώο βασίζεται στην λεγόμενη αρχή του scienter (γνώσης). Αν ο εναγόμενος γνώριζε η έπρεπε να γνωρίζει την τάση του ζώου για την τέλεση της πράξης από την οποία προέκυψε η ζημιά, τότε έχει το βάρος να αποδείξει ότι δεν ήταν αμελής.
Άγρια είναι τα ζώα που συνήθως δεν έχουν γίνει κατοικίδια όπως λιοντάρια, τίγρεις, κροκόδειλοι, ελέφαντες, έστω και αν τα συγκεκριμένα ζώα έχουν εξημερωθεί».
Στο ίδιο σύγγραμμα στην σελίδα 51 τονίστηκαν τα εξής:
«Επίσης κάποιος μπορεί να είναι υπεύθυνος για αμέλεια, όπου ζώα υπό τον έλεγχό του, προκαλούν ζημιά κάτω από τη γενική αρχή παράβασης υποχρέωσης επιμέλειας, όπως στην υπόθεση Πολυμέταλ Λτδ ν. Κωνσταντίνου (1998) 1 ΑΑΔ 393 στην οποία λέχθηκαν τα εξής σχετικά:
«Και η κατοχή ήμερου ζώου μπορεί, ανάλογα με τη φύση του, να παρεμβάλλει προβλεπτούς κινδύνους για την ασφάλεια του γείτονα, όπως εξηγείται παραστατικά από το Λόρδο Atkin σε υπόθεση που αφορούσε σκύλο, στην Fardon v. Harcourt - Rivington [1932] All E.R. Rep. 81. Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφασή του κατοπτρίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο προσδιορίζεται η εκπλήρωση του καθήκοντος επιμέλειας για την ασφάλεια του γείτονα από κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από την κατοχή σκύλου:
"Αλλά, είναι επίσης αληθές, ότι ανεξάρτητα από την ευθύνη η οποία επιβάλλεται στον ιδιοκτήτη ζώων ή το πρόσωπο το οποίο τα έχει υπό τον έλεγχό του, λόγω γνώσης των τάσεων τους, υπάρχει, και το σύνηθες καθήκον προσώπου να μεριμνά έτσι ώστε το ζώο του ή το κινητό αντικείμενο υπό τον έλεγχο του δεν τίθεται σε τέτοια χρήση που να είναι πιθανόν να βλάψει το γείτονα. Το σύνηθες καθήκον επιμέλειας όπως ορίζουν οι αρχές του δικαίου της αμέλειας."
Όπως επισημαίνει ο Λόρδος Dunedin στη δική του απόφαση, στην ίδια υπόθεση, το καθήκον επιμέλειας προκύπτει από τη γνώση για τις κινήσεις του σκύλου, μεταξύ άλλων, και από τα πηδήγματά του.
Οι ίδιες αρχές επαναλαμβάνονται και σε σειρά μεταγενέστερων αποφάσεων στις οποίες γίνεται αναφορά στην πρωτόδικη απόφαση. Ιδιαίτερα διαφωτιστικές είναι οι παρατηρήσεις του Pearson L.J. στην Ellis v. Johnstone [1963] 1 All E.R. 286. Εξηγεί τις διαφορές μεταξύ της αυστηρής ευθύνης για τη φύλαξη σκύλου, ο οποίος εξομοιούται με άγριο ζώο λόγω των γνωστών επιθετικών του τάσεων, και της ευθύνης του κατόχου ήμερου, κατά τεκμήριο, σκύλου που ανάγεται σε αμέλεια από ενέργειες του ζώου οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στον άνθρωπο.
Επισημαίνει ότι και στην περίπτωση της αμέλειας, "...perhaps some special propensity is required.", (... ίσως απαιτείται κάποια ειδική τάση). Τέτοιες τάσεις μπορεί να λεχθεί, ανάλογα με τους κινδύνους στους οποίους είναι δυνατό να εκθέσουν την ασφάλεια του γείτονα, λαμβάνονται υπόψη στον προσδιορισμό του καθήκοντος επιμέλειας. Σχετικό, στην προκείμενη περίπτωση, είναι το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο σκύλος, όπως ήταν ή έπρεπε να ήταν γνωστό στους εφεσείοντες, ήταν "παιχνιδιάρης και ζωηρός". Τρεις άλλες Αγγλικές αποφάσεις, σχετικές προς το επίδικο θέμα, οι οποίες επίσης αναλύονται στην πρωτόδικη απόφαση είναι οι Sycamore v. Ley [1932] 1 All E.R. 97, Searle v. Wallbank [1947] A.C. 360 και η Cummings v. Granger [1977] 1 All E.R. 104.».
Οι ίδιες νομικές αρχές επαναλαμβάνονται και στην απόφαση του Εφετείου στην Γρηγόρης Ευαγγέλου ν. Αγάθης Χαραλάμπους (2005) 1Α Α.Α.Δ σελ. 602 και σύγγραμμα Charlesworth on Negligence, 4th edition, 1962 αναφορικά με το ζήτημα της γνώσης (scienter) και της απόδειξης της - παράγραφοι 738-739.
Στη βάση της δοθείσας αναντίλεκτης μαρτυρίας, η ενάγουσα απέδειξε τη διάπραξη του αστικού αδικήματος της αμέλειας από τους εναγόμενους, η οποία εντοπίζεται στο ότι αυτοί παρέλειψαν να λάβουν οποιαδήποτε μέτρα και/ή τέτοια μέτρα είτε φύλαξης του σκύλου (π.χ. δέσιμο) είτε ασφαλούς περίφραξης του χώρου διαμονής του σκύλου ούτως ώστε να μην ήταν εύκολη η έξοδος και διαφυγή του από την κατοικία τους και η επίθεση σε περαστικούς και χρήστες του δημόσιου δρόμου όπως η ενάγουσα.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ
Τα κριτήρια καθορισμού των Ειδικών αποζημιώσεων.
Είναι γνωστή η νομολογία ότι η απόδειξη των ειδικών αποζημιώσεων κινείται μέσα σε αυστηρά πλαίσια. Εναπόκειται δε στην Ενάγουσα σε κάθε περίπτωση ν΄ αποδείξει με κατάλληλη μαρτυρία τα κονδύλια που συνιστούν ειδική ζημιά και τα οποία έχει προηγουμένως συμπεριλάβει στο δικόγραφό της. Οι ζημιές δεν είναι αρκετό να προβάλλονται στα δικόγραφα. Πρέπει να αποδεικνύονται με σαφήνεια και με συγκεκριμένα στοιχεία.
Η αρχή, η οποία πηγάζει από τη νομολογία είναι ότι, εφόσον η ζημία η οποία προκύπτει στο ενδιάμεσο, μεταξύ του περιστατικού και της δίκης, αποκρυσταλλώνεται και είναι δεκτική αριθμητικού υπολογισμού, επιδικάζεται η συγκεκριμένη ζημία υπέρ της Ενάγουσας
Δύναται να διεκδικηθεί αποζημίωση για απώλεια εισοδημάτων, νοουμένου βεβαίως ότι έχει δοθεί μαρτυρία τόσο για την ανικανότητα της Ενάγουσας να εργαστεί όσο και για την απώλεια την οποία υπέστη και η οποία μαρτυρία έχει κριθεί από το Δικαστήριο αξιόπιστη (Μιχαήλ κ.α. ν. Φίλιου Γ. Συκοπετρίτη Λτδ κ.α. (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 1049, 1060-1061)
Στην υπόθεση Ερωτοκρίτου κ.α. ν. Καραολή, Π.Ε. 9342 και 9333, ημερ. 9.3.98, επισημαίνεται ότι προηγούμενες αποφάσεις αναφορικά με αποζημιώσεις μόνο ενδεικτική σημασία μπορούν να έχουν γιατί κάθε ειδική περίπτωση διαφέρει ανάλογα με το είδος και την έκταση του τραυματισμού καθώς και τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε υπόθεσης.
Στην υπό εξέταση υπόθεση έχω ικανοποιηθεί από την αναντίλεκτη μαρτυρία της ενάγουσας και τα έγγραφα που αυτή παρουσίασε ότι αυτή έχει υποστεί τα έξοδα που περιγράφονται στην έκθεση απαίτησης της ήτοι: Ιατρικά Έξοδα ύψους €62,00, Αγορές Φαρμάκων και Κολλάρου ύψους €56,96, Φυσιοθεραπείες ύψους €60,00 και απώλεια εισοδήματος ύψους €3.578,23 σύνολο = €3.757,19 ποσό το οποίο και δικαιούται να της επιδικάσω ως απόρροια της ευθύνης των εναγομένων.
Τα κριτήρια καθορισμού των Γενικών Αποζημιώσεων.
Το Δικαστήριο είναι επιφορτισμένο με το καθήκον υπολογισμού των γενικών αποζημιώσεων του φυσικού πόνου, της ταλαιπωρίας, της απώλειας των ανέσεων και απολαύσεων της ζωής που υπέστη η Ενάγουσα σαν συνέπεια του τραυματισμού της.
Οι αποζημιώσεις που επιδικάζονται από τα Δικαστήρια πρέπει να είναι δίκαιες και λογικές. Στόχος είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη στην απώλεια και στη ζημιά χωρίς να τίθεται υπέρμετρο βάρος στον αδικοπραγούντα. Όπως τονίζεται στην κλασσική πλέον πάνω στο ζήτημα απόφαση Paraskevaides (Overseas) Ltd v. Christofi (1982) 1 C.L.R. 789:
«To ποσό που επιδικάζεται πρέπει να είναι κοινωνικά αποδεκτό. Συνεπώς, η κοινωνική δεοντολογία κατά τον ουσιώδη χρόνο είναι σε κάθε περίπτωση παράγοντας σχετικός προς το έργο μας, ειδικά σε σχέση με μη χρηματική απώλεια. Η χρηματική ζημιά, ως περισσότερο επιδεκτική μαθηματικού υπολογισμού εξαρτάται λιγότερο από κοινωνικά κριτήρια. Στόχος του εγχειρήματος είναι η κατάληξη, στο τέλος της πορείας σε αριθμό που είναι δίκαιος και εύλογος κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης.».
Είναι σταθερή η τάση για ελευθεροποίηση των ποσών που επιδικάζονται ως γενικές αποζημιώσεις η οποία καταλήγει σε αύξηση τους σε σύγκριση με εκείνο που θεωρείτο το μέτρο στο παρελθόν έτσι που να τοποθετείται μεγαλύτερη αξία στον ανθρώπινο πόνο και τις αγωνίες της ανικανότητας (Μαυροπετρή ν. Γεωργίου Λουκά (1995) 1 Α.Α.Δ. 66, 74 - 75).
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικότητες, όπως μπορούν να εξακριβωθούν, με γνώμονα και την αγοραστική αξία του χρήματος κατά το χρόνο της επιδίκασης των αποζημιώσεων ως αυτοτελή παράγοντα αλλά και ως συγκριτικό όταν ανατρέχουμε σε υποθέσεις του παρελθόντος στο βαθμό που αυτές σε περιπτώσεις αυτής της φύσεως θα μπορούσε να είναι βοηθητικές (Fysko v. Γεωργίου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1014, 1029).
Σκοπός των γενικών αποζημιώσεων είναι η αποκατάσταση του θύματος του αστικού αδικήματος στη θέση στην οποία εύλογα θα μπορούσε να αναμένεται ότι θα βρισκόταν εάν δεν τραυματιζόταν. Αυτή είναι η βασική αρχή η οποία διέπει τον καθορισμό των αποζημιώσεων στο δίκαιο των αστικών αδικημάτων υπό τον όρο πάντα ότι η ζημιά η οποία αποδίδεται είναι εύλογη μεταξύ τους (Βαρβάρα Χρίστου Μιχαήλ ν. Φίλιος Γ. Συκοπετρίτη Λτδ, Π.Ε. 10377/29.6.00, Κώστας Ιακώβου ν. Αλέξανδρου Παπαδάκη κ.α., Π.Ε. 10405/22).
Η εισήγηση των δικηγόρων της ενάγουσας για γενικές αποζημιώσεις.
Ο κος Τσιαπαλής στην δική του αγόρευση προβαίνει σε εισήγηση παραπέμποντας σε σχετική νομολογία αναγνωρίζοντας όμως ότι αυτή αφορά περισσότερους τραυματισμούς από αυτούς που αφορούν την πελάτιδα του, ότι προς όφελος της ενάγουσας δεν θα πρέπει να επιδικαστεί ποσό μικρότερο από €15.000 ως γενικές αποζημιώσεις.
Εκτίμηση Δικαστηρίου για το θέμα των αποζημιώσεων.
Μέσα από το Ιατρικό Πιστοποιητικό ημερ. 12.06.2024 του Δρ. Ιωάννη Χριστοδούλου Ορθοπαιδικού Χειρούργου επιβεβαιώνετε ότι η ενάγουσα νοσηλεύτηκε στην Χειρουργική Κλινική του Γ.Ν. Πάφου μετά από επίθεση από μεγαλόσωμο σκύλο από τις 22.09.2023 μέχρι και τις 24.09.2023. Μάλιστα κατά την εξέταση που τις έκανε στις 22.09.2023 ο γιατρός διαπίστωσε οίδημα και άλγος δεξιάς ποδοκνήμης ΠΔΚ και άκρου ποδός. Επίσης παρουσίαζε εκδορές στην πρόσθια επιφάνεια των γονάτων και στην έξω επιφάνειας της (ΑΡ) κνήμης ενώ η ασθενής αιτάτουν έντονη αυχεναλγία. Η αξονική τομογραφία του αυχένα ήταν φυσιολογική. Ο επιπλέον ακτινολογικός έλεγχος του αυχένα με ακτινογραφία προφίλ σε κάμψη και έκταση δεν έδειξα κάτι παθολογικό. Ο ακτινολογικός έλεγχος του δεξιού ποδιού έδειξε κάταγμα 5ου μεταταρσίου. Το πόδι ακινητοποιήθηκε με γύψινο νάρθηκα κνημοποδικό και ο αυχένας ακινητοποιήθηκε με κολλάρο τύπου Philadelphia. Η ενάγουσα παρακολουθείτο στα εξωτερικά ορθοπαιδικά ιατρεία του Γ.Ν. Πάφου ενώ εξαιτίας της εμμονής των ενοχλημάτων από τον αυχένα έγινε μαγνητική τομογραφία η οποία έδειξε ευθειασμό. Το κάταγμα του μεταταρσίου πορώθηκε, αφαιρέθηκε ο νάρθηκας και εστάλη για φυσικοθεραπείες.
Στην ενάγουσα περαιτέρω δόθηκε φαρμακευτική αγωγή για αντιμετώπιση του πόνου όπως παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη ενώ της δόθηκε και αναρρωτική άδεια.
Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη τους συγκεκριμένους τραυματισμούς της ενάγουσας καθώς και την ταλαιπωρία και δυσχέρεια που ακολούθησε σε αυτήν αλλά και την βιαιότητα του περιστατικού θεωρώ δίκαιο υπό τις περιστάσεις όπως της επιδικάσω ως γενικές αποζημιώσεις το ποσό των €7.000.
Κατάληξη:
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα ανωτέρω εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και Εναντίον των Εναγομένων αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα ως εξής:
(α) Για το ποσό των €3.757,19 ως ειδικές αποζημιώσεις.
(β) Για το ποσό των €7.000 ως γενικές αποζημιώσεις.
(γ) Νόμιμο τόκο από 22.11.2024 μέχρι εξόφλησης
(δ) Τα έξοδα της αγωγής ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ...........................
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο